Ang Sariling Wika
Ang sariling wika ng isang lahi
Ay mas mahalaga sa kayamanan
Sapagka’t ito’y kaluluwang lumilipat
Mula sa henerasyon patungo sa iba
Nangangalap ng karanasan, gawi,
Pagsamba, pagmamahal, pagtatangi at
pagmithi.
Nais mo bang mabatid layunin ng kanyang
puso,
Ang kanyang mga pangarapin.
Mainit na pagmamahal na sa puso’y
bumubukal
Kasama ng mahalagang layuning nabubuo sa
isipan?
Pakinggan ang makahulugang gintong salita
Na sa kanyang bibig ay nagmumula.
Minanang wikang itinanim sa isipan
Iniwan ng ninuno, tula ng iniingatang yaman
Pamanang yamang di dapat pabayaan
At dapat pagyamanin ng mga paghihirap
Para sa kaunlaran, di dapat masayang
Tulad ng halaman na natuyot at nangalagas
sa tangkay.
Minana nating wika’y
Maihahambing sa pinakadakila
Ito’y may ganda’t pino,
aliw-iw at himig na nakahahalina
Init nito’t pag-ibig mula sa musa
Pagpapahayag ng pagmamahal ay kanyang
kinuha.
Wikang Kapampangan, buo ang iyong ganda
Ang himig ng iyong tunog
Tulad ng pagaspas ng bagwis ng mga ibon
Tulad ng awit na likha ng brilyanteng
makinang
Tulad ng lagaslas na himig ng tubigan
Tulad ng awit ng malamig na hanging
amihan.
Wikang Kapampangan, ikaw ay mahalaga
Sa lahat ikaw ay maikokompara
Ikawa ng mapagmahal at matamis na
pahayag ng pag-ibig
Tulad mo’y walang katapusang awit
Ang lahat sa iyo ay tulad ng bumubukang
bulaklak.
-Sinulat ni Lourdes C. Punzalan mula sa orihinal nito sa
Kapampangan na may pamagat na “Ing Amanung Siswan
nu Monica R. Mercado”
Ang Sariling Wika
Ang sariling wika ng isang lahi
Ay mas mahalaga sa kayamanan
Sapagka’t ito’y kaluluwang lumilipat
Mula sa henerasyon patungo sa iba
Nangangalap ng karanasan, gawi,
Pagsamba, pagmamahal, pagtatangi at
pagmithi.
Nais mo bang mabatid layunin ng kanyang
puso,
Ang kanyang mga pangarapin.
Mainit na pagmamahal na sa puso’y
bumubukal
Kasama ng mahalagang layuning nabubuo sa
isipan?
Pakinggan ang makahulugang gintong salita
Na sa kanyang bibig ay nagmumula.
Minanang wikang itinanim sa isipan
Iniwan ng ninuno, tula ng iniingatang yaman
Pamanang yamang di dapat pabayaan
At dapat pagyamanin ng mga paghihirap
Para sa kaunlaran, di dapat masayang
Tulad ng halaman na natuyot at nangalagas
sa tangkay.
Minana nating wika’y
Maihahambing sa pinakadakila
Ito’y may ganda’t pino,
aliw-iw at himig na nakahahalina
Init nito’t pag-ibig mula sa musa
Pagpapahayag ng pagmamahal ay kanyang
kinuha.
Wikang Kapampangan, buo ang iyong ganda
Ang himig ng iyong tunog
Tulad ng pagaspas ng bagwis ng mga ibon
Tulad ng awit na likha ng brilyanteng
makinang
Tulad ng lagaslas na himig ng tubigan
Tulad ng awit ng malamig na hanging
amihan.
Wikang Kapampangan, ikaw ay mahalaga
Sa lahat ikaw ay maikokompara
Ikawa ng mapagmahal at matamis na
pahayag ng pag-ibig
Tulad mo’y walang katapusang awit
Ang lahat sa iyo ay tulad ng bumubukang
bulaklak.
-Sinulat ni Lourdes C. Punzalan mula sa orihinal nito sa
Kapampangan na may pamagat na “Ing Amanung Siswan
nu Monica R. Mercado”