POSSESSIVE 12: Cali Sudalga (COMPLETED)

by CeCeLib

SYNOPSIS

Cali Sudalga got everything. Limited edition luxury cars. Wealth. Money. Yachts.
And a very huge mansion that anyone would dream of.

Women will do everything to get his attention or even just a minute of his precious
time. But no woman had ever succeeded in doing so.

He's aloof and he keeps to himself. Wala siyang pinapasok sa buhay niya mula ng
lokohin siya ng taong akala niya ay mapagkakatiwalaan niya.

Only one woman had every crumbled his defenses and she happened to be a conniving
lying bitch. She left him with another man, and now, two years after, she walks
into his office like she didn't do anything wrong.

And she actually has the guts to tell him that she didn't know him.

=================

SYNOPSIS

POSSESSIVE SERIES 12 - Cali Sudalga

AUTHOR: C.C.

SYNOPSIS:

Cali Sudalga got everything. Limited edition luxury cars. Wealth. Money. Yachts.
And a very huge mansion that anyone would dream of.

Women will do everything to get his attention or even just a minute of his precious
time. But no woman had ever succeeded in doing so.

He's aloof and he keeps to himself. Wala siyang pinapasok sa buhay niya mula ng
lokohin siya ng taong akala niya ay mapagkakatiwalaan niya.

Only one woman had every crumbled his defenses and she happened to be a conniving
lying bitch. She left him with another man, and now, two years after, she walks
into his office like she didn't do anything wrong.
And she actually has the guts to tell him that she didn't know him.

A/N: Want to know what happened to Cali? Flip the page :)

=================

PROLOGUE

PROLOGUE

Cali,

I'm sorry kung nasaktan man kita pero hindi ko na kayang pakisamahan ka. Hindi
naman talaga totoong mahal kita, e. Sinabi ko lang 'yon kasi may pera ka at
nasisiguro ko na ang maganda kong kinabukasan sayo. Pero nagkamali ako, hindi sapat
ang pera, hindi talaga kita kayang mahalin. Ayoko na. Nasasakal ako kapag kasama
kita. Ayoko sayo. Nandidiri ako sayo. Pinipilit ko lang ang sarili ko na ngitian ka
araw-araw.

Cali, sana maintindihan mo na iba ang mahal ko. Hindi ikaw 'yon kundi si Fredd,
ang aking kababata na ngayon ay kasintahan ko na. Tinago ko sayo ang relasyon
namin. Oo, niloko kita. Hindi kita kayang mahalin kahit anong pilit ko. Kaya naman
umalis ako ng walang paalam maliban nalang sa sulat na 'to.

Kung binabasa mo ngayon ang sulat ko, kasama ko na ngayon si Fredd sa probinsya at
masaya kami. Huwag mo na akong hanapin, Cali, kasi kahit kailan ay hinding-hindi
ako magiging masaya sa piling mo. Sana hayaan mo akong maging masaya sa piling ng
lalaking mahal ko. Paalam.

-Annette

=================

CHAPTER 1

CHAPTER 1
INAYOS NI Annette ang medyo nalukot na damit nang makatayo mula sa matagal na
pagkakaupo. Kanina pa siya naghihintay para sa interview niya at ngayon lang
tinawag ang pangalan niya. Marami kasing aplikanteng gustong maging sekretarya ng
may-ari ng Royal Cruise Manufacturing Company, ang kompanyang gumagawa ng mga
mamahaling Yacht at pinagbibili iyon sa mga mayayaman sa iba't-ibang panig ng
mundo.

Huminga siya ng malalim bilang paghahanda sa mga katanungan sa kaniya. Ito na ang
ika-limang interview niya at ang apat na dumaan ay puro bagsak siya sa kadahilanang
wala siyang dalang patunay na nakapagtapos siya ng pag-aaral. Sana naman iba ang
kalabasan ng isang to. Ipapakita niya sa CEO ng Royal Cruise Manufacturing Company
na karapat-dapat iyang maging sekretarya nito kahit wala siyang maipakitang diploma
o transcript of records.

She needs this job desperately. Halos anim na buwan na siyang walang trabaho at
wala na rin siyang pera. Naubos na ang iniwan sa kaniya ng kaniyang pumanaw na
lola. Kailangan niya ng mapagkakakitaan para pambayad sa tubig, ilaw at pambili din
niya ng pagkain.

Kapag hindi niya nakuha ang trabahong 'to, tiyak na sa basura siya pupulutin.
Imahinasyon palang niya na magiging palaboy siya ay kinikilabutan na siya. Sana
naman ay matanggap siya.

"Ms. Annette Roan." Iyon ang pangalawang beses na tinawag ang pangalan niya.

"I'm here." Aniya na taas-nuong nakatayo.

Bahagyang binuksan ng babae ang pinto ng CEO's office saka iminuwestra doon ang
kamay. "Mr. Sudalga is waiting for you."

Napalunok siya kapagkuwan

ay huminga siya ng malalim bago naglakad papasok sa pinto.

Nabawasan ng kaunti ang kabang nararamdaman niya ng makita ang isang set ng sofa at
isang curving table na hinuha niya ay mesa ng sekretarya nito dahil sa malapad na
computer monitor, dalawang filing cabinet sa likod niyon at maraming papeles sa
ibabaw ng mesa. Mukhang hindi iyon ang opisina ng CEO kundi nandoon pa sa isang
pinto.
Pasimple niyang pinahid ang pawis sa nuo saka ikinuyom ang kamaong nanlalamig sa
kaba. Palagi itong nangyayari sa kaniya kapag interview niya. Para siyang
mahihimatay sa nerbiyos, kaya nga mas gusto niyang mag negosyo nalang pero hindi
sapat ang sari-sari store niya na malapit na ring malugi para mabuhay siya.

She needs to work to live.

"Relax. Mr. Sudalga won't hurt you." Anang babae na may bahid na ngiti sa mga labi
at tumigil sa paglalakad ng makarating sila sa pinto ng personal na opisina ni Mr.
Sudalga. "He's waiting for you. Pumasok ka na."

Tumango siya. "Okay."

"And a tip," hinawakan ng babae ang balikat niya saka bumulong sa taenga niya. "Be
confident. Kapag nakita ka niyang kinakabahan, denied kaagad ang application mo."

Paulit-ulit siyang tumango. "Noted."

"Sige na." The woman smiled at her. "Pumasok ka na."

"Yes, ma'am." Pormal niyang sabi saka dahan-dahang naglakad papasok sa personal na
opisina ni Mr. Sudalga.

Humugot siya ng malalim na hininga saka nilakasan ang loob. Kaya ko 'to. Kayang-
kaya ko 'to.

Mas na-doble ang kabang nararamdaman ni Annette ng makita si. Mr. Sudalga na

abala sa nakatambak na papeles sa ibabaw ng mesa nito. Abala ito sa pagbabasa at

pag-perma ng mga papeles na hindi man lang nito namalayang may tao sa loob ng
opisina nito.

Kaya naman ay tumikhim siya.

"Good Morning, Sir." Aniya.

Mabilis naman itong nag-angat ng tingin at parang nakakita ito ng multo ng

matitigan ang mukha niya. Umawang ang labi nito at bahagyang namilog ang mga mata
habang hindi makapaniwalang nakatitig sa kaniya.

Siya naman ay natulos sa kinatatayuan dahil sa malalalim na kulay berdeng mata na

gulat na nakatitig sa mga mata niya. The man's deep green eyes were making her feel
uncomfortable. Parang nakita na niya ang mga matang 'yon noon pero hindi lang niya
maalala. He's so handsome that she can't look away. She just keeps on staring at
him and memorizing his handsome face.

Napakaganda ng kulay berde nitong mata, ang matatangos nitong ilong, ang natural na
mapulang labi na parang napakalambot at napakasarap tikman, at ang matitipuno
nitong katawan na mas dumagdag sa kaguwapuhan nitong taglay.

Kapag hubarin niya kaya ang suot nitong tuxedo, makikita ba niya ang abs nito?

Kung ito ang magiging boss niya, araw-araw siyang magkakasala dahil araw-araw niya
itong pagnanasaan. Those green eyes that captured her the moment their eyes met and
his kissable lips was enough to make a woman drool for a kiss. At mukhang
mapapasama siya sa mga kababaihang 'yon.

He's the kind of guy that you just want to stare at for the rest of your life. Iba
ang epekto ni Mr. Cali Sudalga sa ka-inosentehan niya. Habang nakatitig sa malalim
at berde nitong mga mata, naglalaro

ang imahinasyon niya sa mga bagay na dapat hindi naiisip ng isang mayuming dalagang
katulad niya. Siguradong mumultuhin siya ng yumao niyang lolang mahinhin.

Lihim siyang napalunok habang pasimpleng hinahagod niya ng tingin ang kabuonan ni
Mr. Sudalga. Napakakisig talaga nito sa suot na tuxedo.

Tama na ang kalandian, Annette! Nakakalimutan mo na ba ang nangyari sayo dahil sa

kalandiang 'yan! Galit na saway sa kaniya ng kaniyang sariling isip.

Annette instantly felt the bitterness on her mouth. Oo nga, paano niya nakalimutan
'yon? She had been burn so bad because of a self-centered man she once called her
boyfriend. Mga gago ang mga kalahi ni adan. At hindi exemption ang guwapo at
makisig na lalaking nasa harapan niya ngayon. Pare-pareho lang ang mga itong MMM.
Manloloko. Manggagamit. Malalandi!

Tumikhim siya. "Mr. Sudalga-"

"Annette..." sambit nito sa pangalan niya na pinagtaka niya.

"K-kilala mo ako?" Nakakunot ang nuong tanong niya.

Ang nuo naman nito ang kumunot. "Why the hell are you asking me that? Of course, I
know you!" Napalitan ng galit ang gulat na ekspresyon sa mukha nito. "Anong
ginagawa mo rito?" Nameywang ito at parang bubuga nang apoy ang mga mata nito sa
galit habang nakatingin sa kaniya. "Ano ba ang kailangan mo at nang makaalis ka na
kaagad. I don't want you here."

Parang may tumadyak sa puso niya sa huling tinuran nito. Ano ba ang nangyayari? Ano
ba ang pinagsasasabi ng lalaking 'to? Bakit parang nasasaktan siya?

"Ahm, Mr. Sudalga..." tumikhim siya para

pakalmahin ang kinakabahan niyang puso. "Ahm, n-nandito po ako para mag-apply?"

Walang emosyon itong tumawa sa naglakad palapit sa kaniya. "Gusto mong mag-apply
sakin? Magtrabaho para sa'kin?" Napailing-iling ito na halatang hindi naniniwala sa
sinasabi niya. "Ako ba talaga ginagago mo, Annette?"

Annette was still shock on how Mr. Sudalga knew her name, but she's more than
shocked and confused on what he was saying. Ramdam niya ang galit ng lalaki sa
bawat salitang lumalabas sa bibig nito. Ramdam niya ang poot sa mga mata nito
habang nakatingin sa kaniya.

"Ano ho bang pinagsasasabi niyo?" Nagtatakang tanong niya, nawala na ang kaba at
napalitan iyon ng pagkalito. "At paano mo nalaman ang pangalan ko? Nabasa mo na ba
ang resume na pinasa ko?"

Parang napapantastikuhang tumingin ito sa kaniya. "Are you for real?" Nagtagis ang
bagang nito tanda ng galit na tinitimpi. "Maglolokohan pa ba tayo, Annette?"
Napailing-iling ito na parang hindi makapaniwala. "Dalawang taon kang nawala tapos
magpapakita ka ngayon sakin, magpapanggap na nangangailangan ng trabaho. Ano na
namang laro itong gusto mong laruin, because I don't want to play your games."
Parang naubusan ng lakas na bumalik ito sa pagkakaupo sa swivel chair, ang mga mata
ay nasa kaniya pa rin. "Just tell me what you want and get out of my office."

She pressed her lips together and spoke. "Kailangan ko nang trabaho kaya nga narito
ako at nagpapa-interview."
Malakas na tinampal nito ang ibabaw ng mesa nito at napaigtad siya.

"Bullshit!"

He glared at her. "I don't want to play games with you, Annette. Kung pera ang
gusto mo, wala kang makukuha sakin."

Napaawang ang labi niya pero kaagad din niya iyon tinikom at naiinis na nagsalita.
"Ano ba ang pinagsasasabi mo, Sir? Nagpapa-interview lang naman ako para sa
bakanteng posisyon ng kompanya niyo. Kung ayaw mo akong interview-hin, just tell
me, Mr. Sudalga. Aalis naman ako e. Hindi mo ako kailangang sigawan."

He stilled, still staring at her intently. "What's with Sir and Mr. Sudalga?"
Gumuhit ang iritasyon sa mukha nito. "Hindi mo ba ako kayang tawagin sa pangalan
ko?"

Malapit nang masagad nito ang iritasyon niya pero pilit niyang pinapakalma ang
sarili. Pilit niyang pinapaalala niya sa sarili na future boss niya ang kausap.

"Sir, I just want to clarify things, okay?" Kalmado ang boses niya kahit naiirita
na siya sa kaharap. "Hindi ko po kayo kilala." May diin ang bawat salitang
binibitawan niya. "Wala akong alam sa inyo maliban nalang sa ikaw ang may-ari ng
kompanyang ito at kung papalarin, ikaw ang magiging future boss ko. Kaya
naguguluhan ako kung bakit mo ako kilala at kung bakit ka nagsasalita ng ganiyan
sakin na para bang may atraso ako sa inyo? With all due respect, Sir, I don't know
you."

Mas lalong dumilim ang mukha nito at mas nagtagis ang bagang sa galit. "Get out of
my office. Now!"

Napaigtad siya sa sobrang lakas ng boses nito kapagkuwan ay mabilis na naglakad

palabas ng pinto.

"Where do you think you're going?"

Napaigtad ulit siya at napatigil sa paglalakad saka humarap sa lalaki.

"Sir?" Nagtataka niyang sabi.

"Get back here!"

Kumunot ang nuo niya.

Ano bang problema ng lalaking 'to? Paaalisin siya tapos pababalikin? Malapit nang
sumabog ang tinitimpi niyang galit.

"Bumalik ka rito, Annette!" Sigaw niyo sa galit na boses.

Umirap siya sa hangin saka hindi ito pinansin. Nagtuloy-tuloy siya sa paglalakad
palabas.

Hmp! Pagkatapos siya nitong palayasin, pababalikin siya?! Ano yon, biru-biruan?!
Jerk!

"How did it go?" Tanong nang babaeng naghatid sa kaniya kanina nang makalabas siya
ng opisina ni Mr. Sudalga.

"Baliw 'yang boss mo." Galit niyang sabi. "Ayokong mag-trabaho sa kaniya. He's a
jerk!"

Pati ang babae ay nairapan niya bago lumabas ng opisina. Hindi niya pinansin ang
mga ibang aplikante na nakatingin sa kaniya habang naglalakad. Tumuloy siya sa
elevator ay pinindot ang pababa saka hinintay iyong bumukas.

She was fuming mad at the brute! Ang dapat sa lalaking 'yon ay pinapa-admit sa
mental hospital. Doon ito nababagay! Siguro nagpapanggap lang ito o kaya naman ay
pinaglalaruan siya. Bakit hindi nalang nito sinabi sa kaniya na hindi siya tanggap
sa kompanya nito.

Nakahinga siya ng maluwang ng bumukas ang elevator.

"Thanks God." She murmured.

Kaya ayaw niyang nag-a-apply ng trabaho e. Mas gusto niyang mag negosyo nalang. At
least sa sari-sari store niya, wala siyang boss na sira-ulo!
ISINANDAL ni Cali ang likod sa swivel chair habang hawak ang resume ni Annette
Roan. Paulit-ulit niya iyong binabasa. Hindi pa rin siya makapaniwala na nagpakita
ulit ito sa kaniya pagkatapos ng dalawang

taon.

What now?

Ano na namang laro ang gusto nito? He's done playing her games. Natapos iyon ng
iwan siya nito dalawang taon na ang nakakaraan.

He blows a loud breath. "Fuck!"

Hinilamos niya ang mga palad sa mukha saka nagpakawala ng malalim na buntong-
hininga. For a year, he had been at peace. At ngayon, nakita lang niya ang maganda
at maamong mukha ni Annette, nababaliw na naman siya.

"You look shaken up, my friend." Anang boses na nagpaigtad sa kaniya.

Mabilis siyang napabaling sa pinto at nakita roon ang kaibigang si Lysander.

"Hey." Walang buhay niyang sabi. "Anong ginagawa mo rito?"

Pumasok si Lysander, may tinatago itong paper bag sa likod. "Ang daming babae do'n
sa labas, pinipilahan ang kakisigan mo."

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "Lumayas ka sa opisina ko, Lysander. Marami pa
akong i-interview-hin. Nandoon sa kabilang block ang Callahan's Building. Doon ka
maghasik ng lagim."

"Boring do'n." Ani Lysander. "Wala akong kausap. Yong sekretarya ko naman,
nakakabaliw kausap. Ayoko pang ma-mental."

"Pakialam ko naman." Kinunotan niya ito ng nuo. "Lumayas ka nga sa opisina ko."
Tinawanan lang siya nito saka inilapag ang paper bag sa ibabaw ng mesa niya. "I got
this for you." Lysander grinned. "Para sa'yo."

Bored ang expression na binuksan niya ang paper bag. Napabuga nalang siya ng
marahas na hininga ng makita ang laman niyon.

"Really, Ly?" He looked at Lysander with bored expression on his face. "Cali drink
talaga? Lumayas ka nga sa opisina ko!"

Tumawa lang si Lysander saka binuksan ang dalawang Cali drinks na dala nito.

"Pause ka muna sa pag-i-interview." Ani Lysander. "Inoman muna tayo."

Cali sighed and picks up the Cali drink and take a small sip. Nang tumingin siya
kay Lysander, nakatingin ito sa kaniya na para bang napugutan siya ng ulo.

"What?" He asked, frowning.

Lysander still looks shock. "Uminom ka habang nagta-trabaho? Wow. What the hell
happened to you?"

Lysander knew him well. Alam nitong hindi siya umiinom kapag oras ng trabaho.

He blows a loud breath. "She's back." Aniya na ang tinutukoy ay si Annette.

Kumunot naman ang nuo nito.

"Sino?"

"My wife." Humugot siya ng isang malalim na hininga at tumingin kay Lysander na
nakaawang ang labi. "My wife, Annette, she's back."

Lysander's jaw went slack. "Holy shit."

"I'm fucked, Lysander."

Napamura ulit si Lysander. "I'm calling Andrius and Thorn."

Nagkibit-balikat lang siya saka napatitig sa kisame ng opisina.

"She's back." Cali whispered. "My wife is back."

=================

AUTHOR'S NOTE ABOUT POSSESSIVE SERIES

Hi my very innocent readers,

I just want to clarify some things. Nawala po talaga si Knight sa watty kasi binura
ko. Babagohin ko po kasi si Knight kaya naman kung naka save pa siya sa mga library
niyo, kindly delete po baka kasi maguluhan kayo.

At ang reason kung bakit si Cali na ang pang 12 ay dahil siya naman talaga ang
original na pang 12 sa listahan ko ng mga abs. Excited tong si Knight e, nang-agaw
ng puwesto kaya na bulilyaso siya. Knight, may karma. Haha.

The second reason kung bakit hindi ko ginawang 12 si Knight ay dahil para
makalimutan niyo muna ang kalandian niya at paghuhubad sa story niya na babaguhin
ko. Forget about him first and read Cali. Hehe. Pramis. Susulpot nalang si Knight
bigla sa mga panahong hindi niya inaasahan.

As much as possible kasi gusto kong
ang book 1 and book 2 ng possessive
ever man na ma publish lahat, gusto
'PUBLISHED', kaya pasensiya na doon
nalang na ibang Knight yon. Haha.
maayos ang series na 'to. Na publish na kasi
series kaya gusto ko, ma publish lahat at if
ko maging deserving naman siya sa salitang
sa mga nakabasa na kay Knight, ha? Isipin niyo

And lastly, i want to say thank you sa pumunta sa book signing ko nuong June 30. It
was amazing, CCBells. Nakakapagod pero napakasaya ko naman.

At para sa mga hindi nakapunta na gustong pumunta nuong June 30, present po ako sa
MIBF this Sept. Sa 18 po ay pakalat-kalat ako 'don. Hehe.

And now i'm leaving you with a very helpful advice.

#AdviceNgBitter

(Ang mga lalaki, mga KKK yan, e. KIKILALANIN ka, tapos i-KAKAMA ka, pagkatapos
KAKALIMUTAN ka na.) - Kaya huwag ma fall sa lalaking FUNRUN (After the FUN, he will
RUN).

#AdviceNiBitterCC

#HaveFunReading

=================

CHAPTER 2

CHAPTER 2

PAGOD NA ibinagsak ni Annette ang katawan sa kaniyang kama na ilang langaw nalang
ang peperma, masisira na. Tatlong oras din ang biyahe mula sa lungsod pabalik dito
sa Probinsiya kung saan siya nakatira. At nagsayang lang siya ng oras at pera dahil
hindi naman siya natanggap sa dalawang trabahong in-apply-yan niya para sa araw na
to.

Paano siya nito mabubuhay?

Nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga.

Paano ba naman siya tatanggapin sa mga trabahong in-apply-yan, e wala nga siyang
maipakitang credential kung saan siya nagtapos ng pag-aaral. Palagi lang sinasabi
ng lola niya na nakapagtapos siya ng kolehiyo pero sa tuwing tinatanong niya kung
nasaan amg katibayan, wala naman itong pinapakita. Palagi nitong sinasabi na inanod
sa baha dahil bahain ang bahay nila. Pero nasisiguro naman niya na may pinag-aralan
siya, nakakapag salita kasi siya ng English. Ang problema, wala naman siyang mapag-
apply-yang trabaho dito sa probinsiya nila kasi wala namang mapagta-trabahuan dito
maliban sa bukid at wala siyang alam sa pagtatanim.
"Hay... buhay." Bumangon siya sa pagkakahiga saka nagtungo sa kusina para magsaing.

Habang inaayos ang panggatong na gagamitin sa pagsasaing, lumabas si Edelyn, ang

kapit-bahay niya, na may dalang panggatong.

Magkatabi lang ang bahay nila kaya madali siya nitong nakita at nginitian. Si
Edelyn ang siyang tanging kaibigan niya sa bayan nila. Siguro dahil kapit-bahay
niya ito at naging malapit sila sa isa't-isa

kasi palagi silang nagku-kuwentuhan. Pang-gabi kasi ang trabaho nito sa bar kaya
may oras ito sa umaga.

"Oh, Annette, kumusta naman ang pag-apply mo nang trabaho sa lungsod?" Tanong nito
habang isinasalansan ang mga panggatong sa lupa para maarawan.

"Wala akong napala." Nakasimangot siya habang kinukuwento ang nangyari sa interview
niya sa Royal Cruise Manufacturing Company. "Dito nalang siguro ako sa bukid."
Aniya pagkatapos mag kuwento. "O kaya doon sa bar na pinagta-trabahuan mo."

Humarap sa kaniya si Edelyn at tinaasan siya ng kilay. "Annette, kaya nga

pinapautang kita ng pamasahe patungong lungsod kasi hindi ka nababagay dito sa atin
magtrabaho. Masisira iyang makinis at maputi mong kutis at saka may pinag-aralan ka
naman e. Hindi ka bagay sa bukid. At mas lalong hindi ka bagay sa bar! Ano ka ba
naman!"

Mas lalong humaba ang nguso niya. "Edelyn, hindi naman ganoon ka-simple ang
maghanap ng trabaho sa lungsod e. Kailangan ng mga credentials at wala ako no'n."

Nameywang ito. "Hay naku, Annette, mga sosyal naman kasi iyang ina-apply-yan mo, e.
Mag-apply ka kaya bilang katulong?"

Napalabi siya. Katulong? Hindi niya naisip 'yon. Masyado kasi siyang nag fucos sa
ideyang nakapag-aral naman siya. Natitiyak niyang matatanggap siya bilang katulong
kasi hindi 'yon nangangailangan ng kahit ano pa man.

"Oo nga no..."

"Mag-ingat ka nga lang." Biglang babala sa kaniya ni Edelyn. "Maraming manyak na

amo ngayon sa lungsod. Dapat humanap ka nang amo na babae at mabait ang asawang
lalaki."

Napabuntong-hininga

siya. "Paano ko gagawin 'yon? At saka, bilang lang ang kaya kong gawin na gawaing
bahay."

Inungusan siya nito. "Hay naku naman, Annette, ano ba kasing klaseng buhay mayroon
ka noon at hindi ka marunong ng mga gawaing bahay."

Natahamik siya bigla sa sinabi nito na kaagad namang napansin ni Edelyn.

"Pasensiya na." Hingi nito ng paumanhin sa kaniya. "Alam kong ayaw mong pinag-
uusapan ang nangyari noon sayo."

Pilit siyang ngumiti. "Ayos lang. Anyway, magsasaing na muna ako."

"Sige." Akmang aalis na ito ng may maalala. "Ay teka lang, may ulam ka na ba?"

Nahihiyang napailing-iling siya. "Wala."

Mahinang natawa si Edelyn. "Oh, siya, bigyan na kita. May ulam ako, masarap. Tiyak
na magugustuhan mo."

Malapad siyang napangiti. "Salamat, Edelyn."

"Oo na. Sige na, mag-saing ka na."

"Sige." Nakangiting tugon niya.

Pumasok na si Edelyn sa bahay nito at siya naman ay pinagpatuloy ang pag-isang.

Habang hinuhugasan niya ang bigas, bigla nalang pumasok sa isip niya si Mr.
Sudalga, ang may-ari ng kompanyang huli niyang ina-apply-yan.
Ang guwapo talaga ng lalaking 'yon. May asawa na kaya siya? Parang nakakatakam ang
angking kakisigan nito. His deep green eyes. His lips. Damn. His lips look
inviting. Hindi mawala sa isip niya ang mga labi nitong parang nangungusap na
halikan.

Marahas niyang pinilig ang ulo para mawala ang agiw niyon. Dapat hindi siya nag-
iisip ng ganoon kay Mr. Sudalga.

Pinagpatuloy niya ang pag-saing tapos bumalik sa maliit niyang sala para ayosin

ang kalat do'n.

Habang nag-aayos, nakarinig siya ng katok sa pinto. Napangiti siya bigla. Mukhang
nandiyan na ang ulam niya na bigay ni Edelyn. Excited siyang tinungo ang pinto saka
binuksan 'yon.

Kumunot ang nuo niya sa taong nasa labas ng pinto. "Sino ka?"

The man in front of her is handsome. Pero hindi mapagkakatiwalaan ang mga guwapo
ngayon lalo nar singkit ang nasa harapan niya.

"Sino ka?" Ulit niyang tanong sa lalaki na mukhang nagulat ng makita siya. "Anong
kailangan mo?"

Hindi bagay ang suot nitong tuxedo sa labas ng barong-barong niyang bahay.

"I'm Shun Kim." May ipinakita itong I.D. sa kaniya. "And I'm here for you, Mrs.
Su-" tumikhim ito, "Ms. Roan."

Tumaas ang kilay niya. "What do you want?" Tanong niya sa lenggwaheng English na
para bang normal na 'yon sa kaniya.

Sumilip ito sa loob ng bahay niya saka tumingin sa kaniya. "May I come in?"
"Hindi puwede." Isinara niya ang pinto saka pinagkrus ang mga braso sa harap ng
dibdib. "Sabihin mo sakin kung anong kailangan mo."

Hindi safe magpapasok ng lalaki sa bahay lalo na't estranghero 'yon.

"Ahm," tumikhim ito habang may hindi makapaniwalang kislap sa mga mata nito. "Hindi
mo talaga ako kilala?"

Umiling siya. "Hindi."

"Are you sure?"

"Hindi nga sabi e." Pasimple niyang hinilot ang sentido ng makaramdam ng sakit
do'n. "Ano ba kailangan mo sakin?"

"I'm a Private Detective." Ngumiti ito. "At matagal na kitang hinahanap."

Kinabahan siya. "Anong ibig mong sabihin?"

"May taong nagbayad sakin para hanapin ka." Huminga ito ng malalim.

"At gusto sana kitang dalhin sa kaniya ngayon kung puwede."

Umiling siya. "Hindi puwede. Hindi kita kilala, kaya umalis ka na."

Napatango-tango ito. "Sige. Salamat."

Hinatid niya ng tingin ang lalaking nagngangalang Shun Kim. Nang makasakay ito sa
magarang sasakyan at nakaalis, saka lang siya pumasok sa bahay niya. Private
Detective? Hinahanap siya? Yeah, right. Ang mga manloloko talaga ngayon, ibat-ibang
modos ang naiisip makapang-loko lang.
MABILIS na sinagot ni Cali ang tawag ng makita niyang si Shun 'yon. "How did it
go?" Tanong niya kaagad sa nasa kabilang linya.

"It's her." Ani Shun. "Sigurado ako, Sudalga. Siya talaga ang asawa mo. Pero hindi
niya ako kilala, yan ang nakapagtataka. Either she doesnt really remember or she's
just good at pretending."

Nagtagis ang bagang niya. "She's just good at pretending. Diyan siya magaling, ang
magpanggap na mapapaniwala ka talaga."

Napabuntong-hininga si Shun. "Anong balak mong gawin ngayon? Her address on her
resume is valid. And according sa mga napagtanungan kong kapit bahay niya, she had
been in that house for almost two years."

"Almost two years?" Ulit niya.

"Yes."

Kumuyom ang kamao niya. "May kasama ba siyang lalaki?"

"Hindi ako pinapasok sa bahay e." Ani Shun. "Pero sabi ng mga kapit-bahay niya,
walang ibang kasama si Annette maliban sa matandang babae na namatay anim na buwan
na ang nakaraan."

"Wala talaga siyang kasama?" His lips thinned. "How sure are you, Shun?"

"Seventy-five percent."

His frustration is building up. "Paano yong twenty-five percent na natira?"

"That

the 'not sure' percent."

Tumikhim si Shun. "So? What are you planning to do? She doesnt seem to remember you
nor care. Hahayaan mo nalang ba siya o hahayaan mo na naman siyang makapasok sa
buhay mo?"

Sa halip sa sagutin ay pinatay niya ang tawag at napatitig siya sa larawan nila ni
Annette kung saan masaya silang dalawa habang namamasyal sila sa Paris.

His blood boil. No. Siya lang ang masaya dahil nagpapanggap lang ito na masaya na
kasama siya. That lying conniving woman!

Padaskol siyang tumayo saka pinulot ang susi ng Mercedes-Benz niya saka
nagmamadaling tinungo ang garahe niya.

"SALAMAT sa ulam." Nakangiting sabi ni Annette kay Edelyn na hinatid pa sa bahay

niya ang ulam. "Amoy palang, masarap na." Naglalaway ang bagang niya kahit amoy
palang.

Pabiro siyang inirapan ng kaibigan. "Masarap naman talaga akong magluto e."

"Oo naman." Nakangiting sabi niya saka excited na umupo sa silya at inumpisahang
kumain. "Ang sarap."

Mahinang tumawa lang si Edelyn saka nagpaalam na. "Oh, siya, aalis na ako. Happy
eating nalang."

"Salamat." Puno ng pagkain ang bibig sa sabi niya.

Maganang kumain ng mag-isa si Annette. Napakasarap ng luto ni Edelyn, kaya gustong-

gusto niyang manghingi ng ulam dito palagi e.

Naputol ang magana niyang pagkain ng marinig na may kumatok sa pinto ng bahay niya.
Naiinis na tumigil siya sa pagkain saka tinungo ang pinto para buksan 'yon.

Muntik na niyang maibuga ang nginunguya ng makita si Cali Sudalga na nakatayo sa

labas ng pinto ng bahay niya.
Mabilis niyang nilunok ang nginunguya saka kinakabahang nagtanong. "Anong...
bakit...

anong... anyare?" Napakurap-kurap siya habang ang puso niya ay walang kasing bilis
ang tibok. "Anong... g-ginagawa niyo rito?"

Sa halip na sagutin ay matiim siya nitong tinitigan na para bang binabasa ang laman
ng isip niya. At kung magiging tapat lang siya sa sarili, kakaiba ang hatid ng
titig nito sa kaniya.

"Can I come in?" Tanong nito pagkalipas ng mahabang katahimikan.

Mabilis siyang umiling. "Hindi."

Nahihiya siyang papasokin ito.

Nasisiguro niyang mansiyon ang bahay nito, kaya nakakahiyang papasokin ito sa
barong-barong niyang bahay.

Nakita niya napatiim-bagang ito. "Bakit?"

Nagsalubong ang kilay niya. "Kasi hindi safe na magpapasok ng lalaking hindi ko
ganoon kakilala." Pagdadahilan niya.

Nakita niyang gumalaw ang panga nito bago tumango-tango.

"Anong pakay niyo sakin?" Tanong niya pagkalipas ng ilang segundong katahimikan.
"Kulang pa ba ang pagsigaw mo sakin kanina kaya nandito ka?"

Namulsa ito at huminga ng malalim. "I'm here to offer you a job."

Napapantastikuhan siyang napatitig sa berde nitong mga mata. "Are you for real?
Pagkatapos mo akong sigawan kanina at palayasin sa opisina mo, ngayon mag-o-offer
ka nang trabaho?"
"I'm sorry about shouting at you." Matiim ang titig nito sa kaniya. "Hindi lang
maganda ang ... mood ko kanina at... ikaw ang napagbuntunan ko."

Nagkibit-balikat siya. "It doesnt matter."

He stared at her, he looks like he is calculating something before he speaks. "How

do you like to be a P.A.?"

Tumaas ang dalawa niyang kilay.

"Personal Assistant ... mo?" May pag-aalangang tanong niya.

His body strengthen. "Yes."

Namilog ang mata niya sa gulat at nakaramdam siya ng pag-asa. "Kailangan mo nang PA
at ako ang gusto mong PA?"

"Oo. It's my way of saying Im sorry about earlier. Hindi naman ako naninigaw e,
nagkataon lang na bad mode ako kanina."

May nagbabadyang ngiti sa mga labi niya. "Totoo 'yon? Walang halong biro?"

Tumango ito saka may ini-abot sa kaniyang calling card. "I'll be expecting you
tomorrow morning." Anito saka akmang aalis na nang sumilip ito sa loob ng bahay
niya saka tumingin sa kaniya. "Wala ka talagang ibang kasama diyan?"

Mabilis siyang umiling. "Wala."

"No husband?"

Umiling siya.

"No boyfriend?"
Umiling ulit siya.

"No lover?"

Umiling ulit siya. "Wala lahat."

Parang nasiyahan ito sa nalaman dahil bahagyang umaliwalas ang mukha nito. "Good.
Pack some clothes with you for tomorrow."

Mabilis siyang tumango saka pinakawalan ang ngiting kanina pa niya pinipigil.
"Maraming salamat, Mr. Sudalga." She could kiss him in so much joy! "Super thank
you talaga. Super! Super!"

Tumango lang ang kaharap saka humakbang pabalik sa kotse nito. "Bye."

Ikinaway niya ang dalawang kamay sa ere habang may malapad na ngiti sa mga labi.
"Bye. And thank you!" Sigaw niya.

Pumasok na ito sa kotse nito at pinaharurot iyon paalis. Hindi naman mawala ang
ngiti sa mga labi ni Annette. May trabaho na siya! Mabait naman pala ang lalaking
'yon e! Talagang sinadya pa siya para humingi ng paumanhin! Ayei! Guwapo na, mabait
pa! Ang galing naman!

Nag-uumapaw sa kaniyahan ang puso ni Annette ng makapasok sa bahay niya. Parang

nawalan na siya nang ganang kumain dahil sa excitement niya para bukas!

I can't wait!

#KapagGuwapoManloloko

#SayYesToSex

#SayNoToManloloko

#SayNoToPagsasarili

#SayYesToHandAndFingers
Don't me, i'm innocent.

=================

CHAPTER 3

CHAPTER 3

PAULIT-ULIT na tsi-ni-check ni Annette ang address ni Cali na nasa Calling Card

habang sakay sa elevator patungo sa pinaka-mataas na flor ng Buena Building. Kung
tama ang pagkakaintindi niya sa calling card na nasa kamay niya, nasa pinakatuktok
ang penthouse ni Mr. Sudalga.

Humugot siya ng malalim na buntong-hininga at inayos ang damit na suot. Kailangang

presentable siya sa harapan ni Mr. Sudalga. Magiging P.A. siya nito kaya kailangang
malinis siya para hindi magbago ang isip nito sa pagbibigay sa kaniya ng trabaho.

"Gagalingan ko." Sabi niya sa sarili.

Bumukas ang elevator sa destinasyon niya kaya lumabas na siya. Siguradong hindi
siya mawawala dahil isang pinto lang naman ang naroon sa palapag na 'yon at may
nakasulat pang Sudalga.

Kumatok siya sa pinto. Ilang segundo lang ang hinintay niya, bumukas iyon at
sumalubong sa kaniya ang hubad-barong si Cali Sudalga, naka jeans lang ito habang
tinutuyo nito ang basang buhok.

"Come in." Anito.

Bahagyang nakaawang ang labi niya ng bumaba ang mga mata niya sa tiyan nito. Parang
may paru-paru sa tiyan niya na nagliparan ng makita ang abs nito. Iba rin ang
epekto sa kaniya ng bagong-ligo nitong amoy, parang may kinikikiti iyon sa
kaibuturan niya. At dahil abala ito sa pagtutuyo ng buhok, malayang napagnanasaan
niya ang matitipuno nitong dibdib pababa sa abs nitong nakakapaglaway.

Tumikhim siya. "Good morning."

Napatigil ang lalaki sa ginagawa saka nag-angat ng tingin sa kaniya. "Annette."

Halata ang gulat sa mukha nito saka isinampay ang tuwalya paikot sa leeg nito. "Ang
aga mo, ah."

Ngumiti siya. "Baka kasi magbago

ang isip mo kapag na-late ako."

Tumango lang ito saka humakbang paatras para makapasok siya sa penthouse nito.

"Nice house." Komento niya ng makita ang kabuonan ng sala nito.

"Thanks." Walang emosyon ang boses nito. "Anyway, may damit ka bang dala?"

Ipinakita niya ang backpack na nakasukbit sa balikat niya. "For the whole week ang
dala kong damit, excluding Saturday and Sunday."
"Good." Tinuro nito ang pinto malapit sa daan patungong kusina. "That would be your
room and mine is upstairs. At bawal ka do'n sa taas. Kung may kailangan ka na nasa
taas ako, use the intercom." Tinuro nito ang intercom machine na nasa gilid ng
pintuan papasok sa kusina. "At kung may kailangan ka sa itaas at wala ako rito,
don't you dare go up or I will fire you."

Mabilis siyang tumango. "Yes, Sir."

Tinuro nito ang pinto ng kusina. "That's the kitchen. Kompleto yan sa gamit at
pagkain. Nasa kanang bahagi ng pinto ang laundry room at nasa kaliwang bahagi naman
ang pinto ang common comfort room. Walang T.V. sa kuwarto mo kaya kung gusto mong
manuod, dito nalang sa sala."

Mabilis siyang tumango. "Copy, Sir."

Mataman siya nitong tinitigan kapagkuwan ay napabuntong-hininga. "You're my PA

slash katulong dito sa bahay. Kailangan ko lang ng PA para sa mga out of the
country trip, kaya most of the time katulong ka rito sa bahay. Understood?"

"Yes, Sir."

Naglakad ito patungo sa hagdan pataas. "And don't call me Sir, call me Cali."
Pahabol nitong sabi habang umaakyat ng hagdan.

"Yes, Si- Cali."

Napakagat-labi si Annette ng mawala si Cali sa paningin niya.

Cali. His

name felt familiar on her lips. Parang ilang ulit na niyang sinambit iyon, hindi
lang niya maalala kung saan at kailan.

Marahas niyang ipinilig ang ulo saka huminga ng malalim. Nandito siya para
magtrabaho hindi para mag-isip ng kung ano-ano. Kaya naman inumpisahan na niya ang
pagiging PA slash katulong ni Cali Sudalga.

Nagtungo siya sa kusina at ininit ang kape sa coffee pot. Pagkatapos ay kumuha siya
ng dalawang slice ng longganisa sa ref at prinito 'yon, habang nagpi-prito,
naglagay siya ng alice bread sa toaster.

Nang matapos pritohin ang longganisa, tamang-tama naman na tapos na ma-toast ang
slice bread.

Hindi alam ni Annette pero parang siguradong-sigurado siya sa ginagawa. Lalo na

nang alisin niya sa pagkakabalot ang prinitong longganisa saka ang laman niyon ay
ginawang palaman sa dalawang toasted bread.

Then she put the longganisa sandwich on the plate, put it on the table, put a hot
coffee on the cup and put it beside the plate with the sandwich. Pagkatapos ay
kumuha siya ng malamig na tubig saka itinabi ang baso sa umuusok na kape.

"Done." Aniya saka napakurap-kurap nang makita ang niluto niya.

She didn't even know how she come up with longganisa sandwich. Para lang normal na
na gawin niya iyon para sa agahan ni Cali at parang siguradong-sigurado siya na
masasarapan ito.
"Annette, anong-" napatigil sa pagsasalita si Cali ng makapasok sa kusina at
napatitig lang sa longganisa sandwich na ginawa niya na para bang nakakita ito ng
multo. "Ano yan?"

"Longganisa sandwich-"

"Alam ko kung ano yan, Annette!" Gumuhit ang iritasyon

sa guwapo nitong mukha. "Ang tanong, bakit ginawa mo 'yan."

"Para sana sa agahan mo, Sir Cali." Nagbaba siya ng tingin sa takot na masinghalan
nito. "I just thought you might like it."

Mahabang katahimikan ang nagdaan bago niya narinig ang boses ni Cali.

"Look at me." Anito.

Nag-angat naman siya ng tingin dito. "Ano 'yon?"

"Kainin mo 'yang ginawa mo. Hindi ako nagugutom." Wika nito.

Alam niyang bumalatay ang sakit sa mukha niya kaya tumango siya at tumuon ang
tingin sa paa niya. Ayaw niyang makita nito na nasaktan siya dahil parang hindi man
lang nito pinahalagahan ang ginawa niyang sandwich. Nag effort pa naman siya.

"Pasensiya na." Hingi niya ng paumanhin sa malungkot na boses. "Hindi mo

nagustuhan."

Narinig niyang malakas itong napabuntong-hininga saka mahinang napamura kapagkuwan

ay humakbang palapit sa mesa.

Kaagad siyang nag-angat ng tingin at ngumiti ang puso niya ng makitang kinain nito
ang ginawa niyang sandwich at sinisimsim nito ang kapeng hinain niya kapagkuwan ay
inubos nito ang isang basong tubig na katabi ng kape saka tumingin ito sa kaniya.

"Done. Happy?"

Malapad siyang ngumiti. "Salamat dahil kinain mo."

Magkasalubong ang kilay na umalis ito sa kusina na mabilis naman niyang sinundan.

"Aalis ka ba, Sir Cali?" Tanong niya dahil naka-porma ito.

"Yes. I'm going to see Ly." Sagot nito saka kinuha ang cellphone sa bulsa saka ini-
abot yon sa kaniya. "That's my phone. I already reformat it and put a new sim card.
Number ko lang ang nariyan at huwag na huwag kang maglalagay ng ibang number diyan
dahil hindi yan

sayo. Naiintindihan mo?"

"Yes, Sir."

Mas lalong nagsalubong ang kilay nito. "Anong sinabi ko sayo kanina? Tawagin mo ako
sa..."

"...sa pangalan mo." Pagtatapos niya.

"Well?"
"Cali."

Tumango ito, hindi niya alam kung nasiyahan ito sa pagtawag niya ng Cali dito o
wala lang.

Naglakad ito palabas ng pinto ng penthouse. Pero bago ito makalabas, bumaling ito
sa kaniya na para bang may nakalimutang sabihin.

"Kung may kailangan kang ipabili sa mini-grocery store sa ibaba, dial 111 sa
telepono na yan." Tinuro nito ang teleponong naka-dikit sa dingding. "You will be
connected to the front desk, ihahatid nila sayo ang kailangan mo kaya hindi mo na
kailangan pang lumabas. At habang wala ako, maglinis ka o kaya naman magpahinga."
His green eyes settled on hers. "You have dark bags under your eyes. Matulog ka."

Tumango siya saka ngumiti. "Ingat po Sir- ay," napalabi siya, "Cali pala."

Mataman siya nitong tinitigan na parang menememorya ang mukha niya bago lumabas ng
penthouse.

Nang sumara ang pinto ng penthouse, pabagsak na napa-upo siya sa pang-isahang sofa
at nagpakawala ng malalim na buntong-hininga. Grabe. Para siyang mapupugtuan ng
hininga. Na-i-intimidate siya kay Cali Sudalga. Nakaka-drain ng energy ang
presensiya nito.

Good God. Ano kaya ang mangyayari sa kaniya sa mga susunod na araw?

Humugot siya ng malalim na hininga saka inumpisahan na ang trabaho niya bilang P.A.
slash katulong. Pero habang sinusuyod niya ang bawat sulok at parte ng penthouse,
wala naman siyang makitang dapat linisin. Masyado nang malinis ang buong penthouse.

Napasimangot siya. "Anong

gagawin ko ngayon?"

Pabagsak na naman siyang na-upo sa sofa saka pinagdiskitahan ang cellphone na bigay
sa kaniya ni Cali. Nasisiguro niyang mamahalin ang cellphone na 'yon dahil
napakaganda ng screen at maganda rin ang camera. At dahil sa wala siyang magawa,
panay ang selfie niya sa iba't-ibang anggulo hanggang sa na-bored siya sa ginagawa
at nahiga nalang sa mahabang sofa.

Nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga. "What to do? What to do?" She said
in a sing-song voice.

Pinulot na naman niya ang cellphone saka binuksan ang Wi-Fi. Napangiti siya ng
makitang connected na 'yon. Kaagad niyang binuksan ang browser saka nag-search ng
kung ano-ano. Yan ang ginawa niya buong maghapon hanggang sa makatulog siya sa
sofa.

"MALAYO ANG TINGIN." Kumakantang tudyo ni Lysander kay Cali na kanina la nakatingin
sa malayo at walang pakialam sa pag-uusap na nagaganap sa loob ng barn ni Lysander.

Ang barn na hindi naman pang-bukid ang laman kundi ginawang tambayan ni Lysander at
nang mga kaibigan nito.

"Uy, Cali, kumurap ka naman." Narinig ni Cali na sabi ni Andrius.

Cali sighed and looked at his friends. "What?"

Nawala ang ngiti sa mga labi ni Lysander at seryusong nagtanong sa kaniya. "Ayos ka
lang ba? Mula nang dumating ka kanina, parang wala ka na sa sarili. Mind telling us
why?"

Pasalampak na umupo si Thorn carpeted na sahig, paharap sa kaniya na naka-upo rin

sa sahig. "Speak, Cali."

Inabutan naman siya ni Andrius ng Cali Drink. "Hayan, pampagana sa usapan."

Napailing-iling nalang siya saka tinanggap ang Cali Drink. "Ano ba gusto

niyong sabihin ko?" Umpisa niya. "I'm fine. I'm perfectly fine." May diin niyang
sabi.

"Physically, yes." Ani Lysander.

"Mentally, maybe." Ani Andrius.

"But in here," tinuro ni Thorn ang puso niya. "You're not."

Lysander tsked. "Cali, alam namin kung gaano mo kamahal ang asawa mo. We saw how
you look at her and that's how our married friends looked at their wives. Ayos lang
naman sana 'yon, pero niloko ka niya at pinagpalit sa iba, tapos ngayon babalik
siya."

Nagtagis ang bagang niya sa huling sinabi ni Lysander. "Alam kong niloko niya ako,
hindi mo na kailangang ipamukha."

"Hindi ko pinapamukha," ani Lysander, "pinapaalala ko lang baka kasi makalimutan mo

at pabalikin mo na naman siya sa buhay mo."

"We saw how broken you are when she left." Dagdag ni Andrius. "Ayaw lang namin na
makita kang ganoon ulit. She's not healthy for you, man. And if Vienna is here,
she'll agree with us."

Ihinilamos niya ang mga palad sa mukha saka nagpakawala ng malalim na buntong-
hininga. "Nasa penthouse ko si Annette."

Kaniya-kaniyang mura ang mga kaibigan niya sa sinabi niya.

"What the fuck, man?!" Lysander cussed again. "Nakalimutan mo na ba ang ginawa niya
sayo?"

"Fucking shit!" Andrius groaned. "The fuck, man? Nag-iisip ka ba?"

"Hindi niya ako maalala, or at least, that's what I think." Aniya saka inubos ang
laman ng Cali. "O baka nagpapanggap lang siya. I don't know! But whatever it is,
gusto kong malaman. And she's not in my house because I want to play husband and
wife with her. Kinuha ko siyang katulong. Gusto ko mabantayan ang mga galaw niya.
One wrong move and I'll file a case against her."

Napailing-iling si Thorn. "Insan, you're playing fire with fire. Mahal mo si

Annette tapos pinapasok mo sa penthouse mo-"

"Hindi ko na siya mahal!" Nakatiim-bagang niyang sigaw na ikinagulat ng mga

kaibigan niya. "The moment that she left me, binura ko na siya sa lahat ng sulok ng
puso ko. I don't love her anymore and I will never love her again."

"I just hope that your plan won't blow up on your face." Naiiling na sabi ni
Lysander saka uminom ng Cali.

Si Andrius naman ay nahiga sa mahabang sofa saka tumingin sa kaniya. "So that's
your brilliant plan?"

Tumango siya. "Yes."

"Well, wala naman kaming magagawa." Umayos ng higa si Andrius. "Suportahan ka namin
diyan sa kabaliwan mo. Pero kapag nag backfire 'yang plano mo-"

"Mag-inuman nalang tayo." Pagtatapos ni Lysander sa sinabi ni Andrius sabag taas sa

ere ng hawak nitong Cali.

Napailing-iling nalang siya sa mga kaibigan. These lunatics had been there for him
in the darkest days of his life. Nuong palagi siyang lasing at walang dereksiyon
ang buhay dahil sa ginawa ng asawa niya, ang mga kaibigan niya ang umalalay sa
kaniya para maibalik niya ang dating sarili na binasag ng asawa niya.

At pinapangako niya sa sarili na hinding-hindi na mangyayari 'yon sa kaniya ulit.

Hinding-hindi na siya masasaktan ni Annette.

#YongMgaLalakingMayMahabangLongganisa

=================

CHAPTER 4

CHAPTER 4

NAGISING si Annette sa isang estrangherong silid. Kinakabahan siyang napabalikwas

ng bangon sa malambot na kama saka ipinalibot ang tingin sa buong paligid. Nasaan
ako? Umalis siya sa kama at muntik nang madapa ng masagi niya ang backpack na nasa
sahig.

As she looked at the backpack, memory came crashing back for the last few hours.
Nakahinga siya ng maluwang ng maalala kung nasaan siya. Nasa penthouse pala siya
ngayon ni Cali Sudalga at katulong siya nito.

Pero bakit siya nasa kama? Ang huli niyang naaalala ay nakatulog siya sa sofa.

Binuhat ba siya ni Cali at pinahiga sa kama? Her heart skips a beat at that. Pero
kaagad niyang sinaway ang sarili. No. Baka nakalimutan niya lang na pumasok pala
siya sa kuwarto at doon nahiga.

Tumango-tango siya bilang pag-sangayon sa sarili. Tama.

Pinulot niya ang backpack niya saka inilagay iyon sa closet, pagkatapos ay humarap
muna siya sa salamin at sinuri kung desente ba siyang tingnan bago lumabas ng
kuwarto.

Napakagat-labi si Annette ng makarating siya sa sala. The whole penthouse is very

silent and very dark. Wala siyang marinig na kahit na anong tunog at wala siyang
makita. Its creeping her out! Kaya naman mabilis siyang pumihit pabalik sa
dereksiyon ng kuwarto niya at natatakot na tumakbo.

Pero bago pa siya makarating sa kuwarto niya, dahil sa kadiliman, bumunggo siya sa
isang bulto at nakaramdam siya ng malamig na likido na kumalat sa dibdib niya.

"Fuck!"

Napakurap-kurap siya ng marinig ang pamilyar na baritonong boses na 'yon. Kaagad na

nawala ang takot na kanina

lang ay nararamdaman niya dahil lang narinig niA ANG BOSES NI Cali.

"Sir Cali?" Hindi niya ito makita dahil madilim.

Kumunot ang nuo niya ng makarinig ng yabag habang sinusubukan pa ring makakita sa
dilim.

"Sir Cali-"

The light went on.

Nakahinga siya ng maluwang. Salamat naman maliwanag na!

"Why the hell are you awake?" Anang iritadong boses ng amo niya.

Mabilis siyang tumayo saka humarap sa pinanggalingan ng boses. Nakatayo si Cali sa

tabi ng light switch at may hawak itong baso na halos wala nang laman.

Nagbaba siya ng tingin sa basa niyang dibdib. Ang laman ba niyon ang bumasa sa
kaniya?

"I'm asking you, Annette, bakit gising ka pa?" Halatang iritado ito.

"Ahm," tumikhim siya, "kasi... nagising ako."

"Obviously," may sarkasmo sa boses nito. "Kaya nga nakatayo ka riyan diba, kasi
nagising ka. Ang tanong ko, bakit gising ka?"

"Ahm, kasi, nagising nga ako." Pasimple siyang napangiwi ng makitang pinukol siya
nito ng masamang tingin. Mabilis naman niyang dinagdagan ang sinabi. "Ahm, lumabas
ako sa silid ko dahil..." bakit nga ba lumabas siya? "Basta. Lumabas ako tapos ang
dilim sa sala kaya tumakbo ako dahil natakot ako tapos nabunggo kita. Pasensiya na,
Sir Cali."

Lumambot ang ekspresyon ng mukha nito. "You're still afraid of the dark." Bulong
nito kaya hindi siya sigurado kung tama ang pagkakadinig niya.

"Pasensiya na talaga, Sir Cali." Pinagsiklop niya ang mga kamay. "Kukunan ko nalang
ho kayo ng tubig."

Bumaba ang tingin nito sa basong hawak at mukhang ngayon lang nito napansin na
halos wala na iyon laman.

Pagkatapos ay tumingin ito sa kaniya, kapagkuwan ay bumaba ang tingin nito sa

dibdib niyang basa.

Alam naman ni Annette na ang basa ang tinitingnan nito pero hindi niya naiwasang
mamula ang kaniyang pisngi dahil pakiramdam niya ay sa mayayaman niyang dibdib ito
nakatingin. Hindi rin nakakatulong ang nakikita niyang emosyon sa mga mata nito na
alam niyang guni-guni lang niya.

Why would Cali Sudalga looked at her breast with lust? Yep! Just her freaking
imagination! Hindi mangyayari 'yon.

"Sir Cali?" Pukaw niya sa lalaki na nakatitig pa rin sa dibdib niya.

Bigla itong tumikhim saka nag-iwas ng tingin. "Magbihis ka na. Ako nalang ang
kukuha ng tubig."

"Yes, Sir."

"May pagkain din sa fridge. Dala ko kaninang umuwi ako. Initin mo nalang kung
nagugutom ka." Dagdag nito.

Tumango siya saka dali-daling bumalik sa kuwarto niya.

Pagkatapos niyang magbihis, lumabas siya ng kaniyang silid at nagpasalamat na buhay

pa ang mga ilaw. Mabilis siyang nagtungo sa kusina para kumain dahil naririnig
niyang nag-aalburuto na ang tiyan niya.

Nang makapasok siya sa kusina, natigilan siya ng makita si Cali na nakapameywang at

nakaharap sa microwave na parang may hinihintay.

"Sir-"

"I told you to call me Cali, didn't I?" Sansala nito sa iba pa niyang sasabihin.

Mariin niyang tinikom ang bibig saka nagsalita. "Oo."

"So cut the Sir and just call me Cali." Bumaling ito sa kaniya. "Mahirap bang gawin
'yon, Annette?"

Umiling siya at parang nahihipnotismong napatitig siya sa berde nitong mga mata.
God. His eyes are beautiful. She could stare at his deep green eyes the

whole day.

"Kumain ka na."

Biglang napakurap-kurap si Annette at nagbaba ng tingin. Baka napansin nitong

nakatitig lang siya rito. Nakakahiya 'yon!

"Ininit ko na ang hapunan mo. Ang bagal mo kasing kumilos e."

Nakakahiya! "Salamat."

Tumango lang ito saka inilapag sa mesa ang ininit na sinigang na baboy. Bigla
siyang naglaway. It's her favorite!

"Salamat ulit." Tipid niyang nginitian si Cali saka kumuha siya ng pinggan at
naglagay ng kanina do'n.

Pagkatapos ay inilapag niya ang pinggang may kanin at kumuha siya ng kutsara at
tinidor saka umupo at magang kumain.

Sarap na sarap si Annette sa sinigang na baboy ng mapansin niyang hindi pa pala

nakaalis si Cali at nang mag-angat siya ng tingin, nahuli niyang titig na titig ito
sa kaniya.
Tumibok ng mabilis ang puso niya sa uri ng pagkakatitig nito.

"Ahm," nag-aalinlangan siya pero sinubukan pa rin niya, "gusto mong kumain?"

Parang natauhan ito ng marinig ang boses at tanong niya dahil napakurap-kurap ang
binata saka umiling. "Kumain na ako."

"Sigurado ka, ayaw mong kumain?" Nginitian niya ito saka iminuwestra ang kamay sa
sinigang na baboy. "Marami pa naman ang ulam, e. Kain ka nalang ulit. Sabayan mo
ako."

An emotion crossed his eyes. Hindi niya lang mapangalanan kung ano 'yon.

"Sige."

Lumapad ang ngiti niya. "Kakain ka? Talaga?"

Tumango ito saka umupo sa kaharap niyang upuan.

Natutuwang tumayo siya saka kumuha ng pinggan at nilagyan iyon ng kanin saka
maingat iyong inilapag sa harap ni Cali.

"Hayan na." Hindi alam ni Annette kung bakit

nag-uumapaw ang kasiyahan niya sa isiping sabay silang kakain ni Cali. "Heto ang
ulam, oh."

Umupo na rin si Annette at tinuloy ang pagkain. Kung magana siya kaninang kumain,
mas domoble ang gana niya ngayong sabay silang kumakain ni Cali.

Pareho sila walang imik habang kumakain. Pareho silang magana. Hanggang sa matapos
silang kumain, wala silang imikang dalawa.

Mahina siyang natawa ng marinig niyang dumighay si Cali.

"God, I'm full." Anito saka hinimas ang tiyan.

Sinalinan niya ito ng tubig sa baso. "Drink."

Kaagad naman itong uminom saka napatingin sa kaniya. "Thanks."

"Para saan?" Nagtatakang tanong niya.

"For the meal."

"Ikaw naman ang bumili e, kaya ang sarili mo ang pasalamatan mo." Tumayo na siya
para iligpit ang pinagkainan nila saka dinala iyon sa lababo. "Sige na, Sir Cali,
ako na ang bahala rito."

"Hindi naman yong pagkain ang pinapasalamatan ko." Wika ni Cali.

Natigilan siya saka napabaling dito. "E, ano?"

"It been two years since I enjoyed a meal with someone." Matiim itong nakatitig sa
kaniya. "Thanks for that."

Her heart never stops beating so darn fast. "Welcome."

Tumango ito saka tumayo at umalis ng kusina. Siya naman ay napahawak sa lababo at
sinapo ang dibdib kung nasaan ang puso niya na sobrang bilis ang tibok.

"Good God." Mariin niyang ipinikit ang mga mata. "Ano ba itong nararamdaman ko?"
Minasahe niya ang dibdib na para bang sa pamamagitan niyon ay mawawala ang
kakaibang mabilis na pagtibok ng puso niya. "Stop beating so fast. Masasaktan ka
lang."

Huminga muna siya ng malalim

bago bumalik sa paghuhugas ng pinggan.

PAGKATAPOS linisin ni Annette ang kusina, pumunta siya sa sala para doon mag-antay
ng antok. Kagigising palang niya kasi kaya siguradong mamaya pa siya aantokin ulit.

Kaya naman binuksan nalang niya ang T.V. saka komportableng umupo sa mahabang sofa.
Naghanap siya ng magandang channel hanggang sa tumigil siya sa Star Movies. Guwapo
kasi ang bidang lalaki kaya pinanuod niya.

Habang patagal ng patagal ang pelikulang pinapanood, naiintindihan niya ang tema ng
buong kuwento. May-amnesia ang babae at yong guwapong lalaki na nagki-claim na
asawa nito ay ginagawa ang lahat para makuha ulit ang pag-ibig ng asawa nito na
nakalimutan na siya.

Malungkot siyang ngumiti.

Ang suwerte naman ng babae sa pelikula, ang guwapo ng asawa at gagawin lahat
maalala lang nito ang pag-iibigan nila. Pero nakakalungkot dahil sa pelikula lang
nangyayari ang mga ganoon. Sa totong buhay, kapag nawala ang ala-ala mo, tiyak na
iiwan ka ng asawa mo at maghahanap ng iba.

That's real life. Because reality sucks. Big time.

Naiinis na pinatay niya ang T.V. saka nakasimangot na niyakap ang throw pillow.

"Bakit mo pinatay?" Anang boses sa likuran niya.

Napaigtad siya sa gulat at nasapo ang dibdib. "Huwag ka ngang manggugulat!" Inis
niyang sabi kay Cali na walang imik palang nakatayo sa likuran niya.

"I was watching." Sabi nito.

"Pangit naman 'yon." Sabi niya saka humalukipkip.

"Paanong pangit?" Umupo ito sa mahabang sofa, sa tabi niya saka binuksan ulit ang
T.V. "let's finish the movie. Hindi pa rin naman ako inaantok."

Walang

nagawa si Annette kundi ang hayaan si Cali. Pag-aari nito ang bahay at lahat ng
kagamitan do'n kaya nanahimik nalang siya at napipilitang pinanuod ang pelikula.

At dahil siguro hindi niya gusto ang pinapanuod, kaagad siyang dinalaw ng antok.
Pero sa halip na tumayo at pumunta sa silid niya, parang may sariling isip ang ulo
na humilig sa balikat ni Cali.
Annette fell asleep on Cali's shoulder while he was watching. She felt comfortable
with him, na para bang normal na niyang ginagawa iyon araw-araw.

Nagising ang natutulog na diwa ni Annette ng maramdaman niyang parang may mainit at
malambot na bagay na lumapat sa mga labi niya.

Nang imulat niya ang mga mata, nakahiga na siya sa kama at nahuli niyang nakatitig
sa kaniya si Cali at gahibla nalang ang pagitan ng mga labi nila, maghahalikan na
sila.

"Matulog ka na ulit." Pabulong na sabi ni Cali, tumatama sa mukha niya ang mabango
nitong hininga habang nagsasalita. "Binuhat na kita at nilipat dito sa kuwarto mo."

Siguro dahil inaantok pa siya, hindi siya makaramdam ng hiya sa mga sandaling 'yon
kahit pa napakalapit ng mga labi nito sa labi niya.

"Binuhat mo ba ako kanina?" She asked, her eyes half-open.

Tumango ito, at dahil sa pagtango nito nasagi ng labi nito ang mga labi niya at
naghatid iyon ng kakaibang kuryente sa katawan niya. At hindi niya alam kung epekto
iyon ng antok pero gusto niyang masagi ulit ng labi niya ang labi nito. Kaya naman
masuyo niyang inialapat ang labi sa mga labi ng binata.

Annette sighed in contentment as her lips and Cali's meet. Dahil sa simpleng halik
na 'yon, parang nabuo

ang pira-piraso niyang nakaraan. She felt complete because of the simple meeting on
hers and Cali's lips.

Then she heard Cali groaned like he was in pain. Bibigyang distansiya na sana niya
ang kanilang mga labi ng mariin siya nitong hinalikan na parang uhaw na manlalakbay
sa desyerto at nasa mga labi niya ang makakawala sa uhaw na nararamdaman nito.

Cali kissed her fervently, senselessly and roughly. Para itong sabik sa halik na
buong-puso naman niyang tinugon. She kissed her back with equal ferocity. Hindi
niya mapigilan ang daing na kumakawala sa bibig niya sa tuwing kakagatin nito ang
pang-ibaba niyang labi at sisipsipin.

Annette's body was burning. She can feel her body comes alive at the kiss.
Nakayakap na siya sa leeg ni Cali habang mapusok at mainit pa rin silang
naghahalikan.

She was about to slip her hand inside his shirt when everything faded and she wake
up gasping for air. Mabilis na dumapo ang kamay niya sa kaniyang mga labi kung saan
nararamdaman pa niya ang halik na pinagsaluhan nila ni Cali.

It felt so real. But it's just a dream.

Marahas niyang pinilig ang ulo. Bakit ba ganoon ang panaginip niya? Isang araw
palang siya sa penthouse ni Cali pero pati sa panaginip niya pinagnanasaan niya
ito.

My God!

Mabilis siyang umalis sa kama at pumasok sa banyo ag naghilamos. Her so very vivid
dream still lingers on her mind. Kumakapit iyon sa memorya niya at hindi mawala-
wala.
Marahas siyang napailing saka lumabas ng kuwarto. Natigilan siya ng makitang bukas
ang pinto patungong balkonahe at naroon si Cali, nakatayo, sumisimsim ng kape
habang nakatingin sa bukang liwayway.

"G-good m-morning." Parang nanginginig ang boses niya kaya naman mabilis siyang
tumikhim at binati ulit ang binata. "Good morning."

Kaagad namang humarap sa kaniya ang binata at tinitigan siya kapagkuwan ay bumaba
ang mga mata nito sa bahagyan niyang nakaawang na mga labi.

An unknown emotion crossed his eyes and slowly, a smile appeared on his sexy lips.
"Good Morning, Annette."

#GalawangBreezy

#MayHokage

=================

CHAPTER 5

CHAPTER 5

HINDI pa rin mawala sa isip ni Annette ang panaginip niya. She can still recall
every details. She can still feel Cali's lips on hers. At hindi siya mapakali dahil
do'n. Hindi siya makapag-focus dahil iyon palagi ang laman ng isip niya at nadi-
distract siya.

Good God. Ano ba ang nangyayari sakin?

"Tapos na?"

Napaigtad siya at nabitawan ang sandwich na hawak. Buti nalang sa pinggan din iyon
nahulog.

Pilit siyang ngumiti saka humarap dito at inabot ang lunch box na may lamang apat
na langgonesa sandwich. "Heto na."

Tinanggap nito ang lunch box saka tumango. "Alis na ako."

Tumango lang siya saka tinalikuran ito. Napakalakas ng tibok ng puso niya at hindi
niya iyon mapakalma.

Narinig niya ang papalayong yabag ni Cali at ang pagbukas at pagsara ng pinto. Doon
lang siya nakahinga ng maluwang at doon lang din bumalik sa normal na pagtibok ang
puso niya.

Marahan niyang minasahe ang dibdib kung nasaan ang puso niya. "Bakit ba ganoon ang
epekto sa akin ni Cali? I just him for Christ's sake!"

Bumuga siya ng marahas na hininga saka nilinis ang kusina bago nag-vacuum sa sala.
Pagkatapos ay gamit ang feather duster, pinagpag niya ang mga dividers, figurines,
furniture at paintings. Nang matapos siya, ang silid naman niya ang nilinis at
sinunod niya ang mga banyo.

Nang matapos ay napatingala siya sa hagdanan patungong second floor.

'Kung may kailangan ka sa itaas at wala ako rito, dont you dare go up or I will
fire you.'

Ini-alis niya ang tingin sa hagdanan saka natungo nalang sa kuwarto niya para
maligo pagkatapos ay mag la-lunch

na siya. Dahil sa paglilinis ay nalipasan na siya ng gutom at wala na syang ganang

kumain.

Nang makapasok sa banyo, natigilan siya ng makitang walang shampoo.

Shit! Kailangan pa niyang bumili. Hindi pa naman niya alam ang pasikot-sikot sa
lugar na 'to.

Oh, well... bahala na.

Akmang lalabas na siya sa penthouse ng maalala niya ang sinabi ni Cali na puwede
siyang tumawag sa front desk para ipabili ang gusto niya sa mini-grocery store sa
ibaba.

Napangiti siya sa tuwa. Yes! Hindi ko na kailangan pang bumaba.

Mabilis niyang nilapitan ang telepono saka tinawagan ang numerong 111. Dalawang
beses iyong nag-ring bago may sumagot.

"Good afternoon, this is Cathy. How may I help you?"

"Ahm, puwede bang magpabili ng shampoo sa mini-grocery store niyo?"

"Sino po sila at anong condo unit?"

"Sa top floor, sa penthouse ni Mr. Cali Sudalga."

Ilang segundong natahimik ang kabilang linya. "Sino ho sila?"

"Ahm, ako ang P.A. niya-"

"Ikaw nalang ang bumili ng shampoo sa ibaba, tanging mga may-ari lang ng unit ang
puwedeng magpasuyo sa amin. Good day."

Napatanga siya Annette sa telepono ng bagsakan siya ng nasa kabilang linya.

Napasimagot siya. "Ang bastos naman ng babaeng 'yon."

Tinatamad man at kinakabahan dahil hindi niya alam ang pasikot-sikot, lumabas siya
ng penthouse dala ang natitirang pera niya saka bumaba gamit ang elevator.

Hindi naman pala niya kailangan kabahan. Madali niyang nahanap ang grocery saka
madali siyang nakabili ng shampoo. Pagbalik niya sa penthouse, natigilan siya sa
may pinto ng pihitin niya iyon pabukas

pero hindi niya mabuksan.

"P-paano ako makakapasok?"

Pinihit niya pabukas ang pinto at napalabi siya ng mapansing naka-lock iyon. Bakit
ba nakalimutan niyang automatic-lock pala ang pinto, nabanggit iyon sa kaniya ni
Cali. Gusto niyang kutusan ang sariling sa katangahang pinaggagagawa. Argh! Bakit
ba nakalimtan niya yon?

Nayayamot na napadaos-dos siya ng upo sa sahig saka napatitig sa card-key swipe sa

gilid ng pinto. Mukhang makakapasok lang siya pagdating ni Cali. Hanggang wala pa
ito, tutunganga muna siya rito. She's sure as hell na hindi siya bibigyan ng spare
key sa front desk.

Naiinis na tinapon niya ang shampoo. "Kasalanan mo 'to e! Hindi nalang sana ako
nakaisip na maligo!"

Isinandal niya ang likod sa pinakamalapit na dingding at hinintay na dumating si

Cali.

Second. Minutes. And hour passed. No Cali. Hindi nga niya alam kung ilang oras na
ang nagdaan, basta ang alam lang niya, matagal na siyang naghihintay at nababagot
na siya. Mababaliw na siya sa kahihintay.

CALI STEPS out as soon as the elevator open. Natigilan siya sa paglalakad patungo
sa pinto ng makita niya si Annette na naka-upo sa sahig at natutulog.

"What the..."

Malalaki ang hakbang na nilapitan niya si Annette saka lumuhod at tinapik-takip ang
pisngi nito ng makikitang natutulog ito.

"Hey, wake up." Aniya sa pabulong na boses. "Annette, gumising ka."

Slowly, her eyes open, and it widens when she saw him.

"Sir Cali!" Mabilis itong tuwid na tumayo saka inayos ang damit.

He gets up and frowned at Annette. "Anong ginagawa mo rito sa labas? Alam mo bang
kanina pa kita tinatawagan,

hindi ka sumasagot."

Tinuro nito ang pinto. "Na-lock ng lumabas ako."

"E di sana nagpunta ka sa front desk at nanghingi ng spare key."

Napasimangot ito. "Hmp! Ang front desk na yan ang dahilan kung bakit ako lumabas in
the first place. Sabi mo puwedeng magpasuyo, pero ng tumawag ako para magpabili ng
shampoo, sinabihan ako na may-ari lang ang puwedeng magpasuyo tapos binabaan ako ng
telepono!" Mas humaba ang nguso nito. "Ang bastos ng Cathy na 'yon! Kaya bumaba ako
tapos pagbalik ko naka-lock na."

Nakatiim-bagang siya sa narinig saka binuksan ang pinto. "Pasok ka na."

Nagpakawala ito ng buntong-hininga. "Salamat naman. Sumakit balakang ko sa

kakaupo." Pumasok na ito at binalingan siya. "Ano gusto mong hapunan? Ipagluluto
kita."

Umiling siya. "Maligo ka na."

"Okay."

Nang makita niyang naglakad ito patungo sa kuwarto, isinara niya ang pinto at
sumakay ulit ng elevator.
Madilim ang mukha niya ng makarating sa ground floor. Matalim ang mga mata niya
habang naglalakad patungon sa front desk.

"Good afternoon, Mr. Sudalga." Nakangiting bati sa kaniya ni Cathy, hindi alintana
ang galit na nararamdaman niya.

"Where's your manager?" Nakatiim-bagang niyang tanong.

Halatang nagulat ang babae. "Nasa opisina po niya."

"You." Dinuro niya ito, matalim ang mga mata niya. "Come with me."

Gumuhit ang pag-aalala sa mukha nito. "Bakit ho, Mr. Sudalga?"

Hindi niya ito pinansin at tuloy-tuloy lang sa paglalakad patungo sa opisina ng

Manager. Alam nyang nakasunod sa kaniya si Cathy dahil naririnig niya ang tunog na
nanggagaling sa heels ng sapatos nito sa tuwing

tumatama sa tiles.

Nang makapasok sila sa opisina ng Manager, kaagad niyang hinarap ang Manager.

"Mr. Gimenez." Tinanguan niya ang Manager saka tumayo sa harapan ng mesa nito.

Nginitian siya ni Mr. Gimenez, pero nang makita nito si Cathy na namumutla, kumunot
ang nuo nito.

"Anong maipag-lilingkod namin sayo, Mr. Sudalga?" Tanong ni Mr. Gimenez sa kaniya
saka iminuwestra ang kamay sa visitor's chair. "Upo ho kayo, Mr. Sudalga."

"I dont have time for pleasantries, Mr. Gimenez." Panay ang tagis ng bagang niya
habang nagsasalita. "Your employee," tinapunan niya ng tingin si Cathy, "is
ineffective."

Pinaglipat-lipat ni Mr. Gimenez ang tingin sa kaniya at kay Cathy bago tumuon iyon
sa kaniya. "Pasensiya na Mr. Sudalga, but may I ask why?"

Matalim ang matang tinapunan niya ng tingin si Cathy. "Why dont you ask her? I'm
sure she can provide you the details."

"Mr. Sudalga, hindi ko po alam ang-"

"Shut up, Cathy." Pinukol niya ito ng masamang tingin, "you receive a call from my
penthouse this morning, right?"

Namumutlang tumango ito. "Yes, Mr. Sudalga."

"At anong sinabi mo sa kaniya ng tumawag siya?" He was leashing his anger towards
the woman. Pero kaunti nalang, sasabog na siya. Kanina pa siya nagtitimpi.

"Cathy?" Anang Manager ng may babala sa boses ng hindi magsalita si Cathy.

Cathy fidgeted on where she stands. Yakap nito ang sarili at namumutla. "Sir,
kasi," hindi ito makatingin sa kaniya at sa Manager, "may tumawag kaninang umaga sa
front desk, n-nagpapasuyo pagbili ng shampoo. Sinabi kong tanging mga may-ari lang
ng unit ang puwedeng

magpasuyo."
Bumaling sa kaniya ang Manager. "Mr. Sudalga, Im deeply sorry. But our policy
states that only the unit owner is allowed to ask for assistance-"

"I know about your fucking policy." Malapit nang sumabog ang galit niya, "pero
hindi lang naman 'yon ang ginawa niyang empleyado mo. Binabaan niya ng telepono si
Annette kaya naman siya na ang bumaba at bumili ng shampoo. At dahil pagbalik niya
ay naka-lock, sa sahig siya naupo hanggang sa dumating ako. And that was six
fucking hours ago!"

"Pero Mr. Sudalga, P.A. mo lang naman siya kaya ko nagawa 'yon-"

"She's my wife!" He glared at Cathy whose very pale and shaken. "Ang babaeng
binagsakan mo ng telepono ay asawa ko! And whatever I have is hers, so that means
she's also a part owner of that penthouse!"

"I'm sorry, Mr. Sudalga-"

"Not accepted. Anim na oras na umupo ang asawa ko sa labas ng penthouse namin kasi
alam niyang hindi kayo magbibigay ng spare key. Shampoo nga hindi kayo masuyo e."
His glaring eyes settled on the Manager. "I dont want to see her face," tinapunan
niya ng tingin si Cathy, "fire her or else, makakarating to kay Khairro Sanford,
ang may-ari ng building na to na kaibigan ko rin."

"Yes, Mr. Sudalga." Mabilis na tugon ng Manager.

"Good." Pagkasabi niyon ay lumabas siya ng opisina saka naglakad patungo sa

elevator.

"Cali, baby," anang matinis na boses na pamilyar sa kaniya.

Naiiritang binalingan niya ang may-ari ng boses na 'yon. "Khatya."

Kaagad na yumakap sa kaniya si Khatya ng makalapit at sinubukang halikan ang mga

labi niya pero umiwas siya.

"No, Khatya." Binaklas

niya ang mga braso nitong nakayakap sa leeg niya. "You're not welcome here."

"But, baby-"

"No."

Napasimangot ito. "Pero gusto kitang makasama-"

"Maghanap ka ng iba mong makakasama."

"But baby, you know I love you and Ill do anything for you."

Pinindot niya ang pataas ng elevator para bumukas iyon at binalingan si Khatya. "I
told you already, Khatya. Hindi ako interesado sayo. Wala kang makukuha sakin.
Tatlong taon ko na 'yon inu-ulit-ulit sayo, hindi mo pa rin maintindihan."

Bumukas ang elevator kaya kaagad siyang sumakay at pinindot ang top floor.
Nakahinga siya ng maluwang ng sumara iyon at hindi sumakay si Khatya. Sana naman
tumigil na ito sa kahahabol sa kaniya, wala naman itong mapapala. Ever since he
saved Khatyas life three years ago, palagi na sya nitong sinusundan at
pinagsisigawan na mahal siya nito.
At first, it was tolerable but as time pass by, Khatya becomes annoying and
irritating. Minsan nga pinag-aawayan nila ni Annette noon ang babae dahil sa bigla-
bigla nitong pagsulpot sa bahay nila at ilang beses na rin nitong sinubukang
halikan sya sa harap mismo ng asawa niya. Khatya is annoying as hell, at hindi ito
nagbago sa dalawang taong nagdaan. Mas naging porsegido pa nga itong akitin siya ng
mawala si Annette pero hindi naman ito nagtagumpay dahil magaling syang umiwas at
matago.

No woman has every caught his attention just one.

Annette.

Mariin niyang pinikit ang mga mata saka napailing-iling nalang ng sumagi sa isipan
niya ang mga sinabi niya sa opisina ng Manager.

"She's not my wife." He whispered. "Not anymore."

Annette's beautiful

smiling face entered his mind.

"She's not my wife." He grumbled. "Not my wife. Not my wife."

NANG marinig ni Annette na bumukas ang pinto ng penthouse, lumabas siya sa kusina
at sinalubong si Cali.

"Saan ka nagpunta?" Tanong niya rito. "Nakapaligo na ako tapos nakasaing."

"Diyan lang." Sagot nito saka hinubad ang neck tie. "May pinuntahan lang ako."

"Ah." Napatango-tango siya, "ano pala ang gusto mong ulam?"

"We're going to eat outside."

Natigilan siya sa sinabi nito. "Ha?"

"Sa labas tayo kakain." Nililis nito pataas hanggang siko ang manggas ng pulo saka
humarap sa kaniya. "Go change."

Bumaba ang tingin niya sa damit at napakagat-labi. "Ahm, dito nalang ako. Ikaw
nalang ang kumain sa labas."

Kumunot ang nuo nito. "Bakit? Nandidiri kang makasama ako?" May galit siyang nabasa
sa mga mata nito.

Mabilis siyang umiling. "Hindi ganoon!"

"Really?" He sounds pissed.

"Hindi talaga." Umiling pa siya para maniwala ito saka nahihiyang napatungo. "Ano
kasi, ahm, wala akong ibang damit maliban sa mga normal na damit ng mga pulubing
mamamayan."

Mataman siya nitong tinitigan, may emosyon sa mga mata nito na parang hindi
makapaniwala sa sinabi niya. "What do you mean wala kang ibang damit?"

Iminuwestra niya ang kamay sa damit niya. "Jeans and blouse. This is me."
"Dont you own a dress?"

Umiling siya. "Wala akong ganoon. Ito lang ang kayang bilhin ni lola sakin
pagkalabas ko sa Hospi-" tumigil siya sa pagsasalita at nginitian si Cali.
"Anyways, ikaw nalang. Dalhan mo nalang ako."

Cali stared at her intently then

he offered his hand at her. "Come on. Let's eat outside."

Napatitig siya sa kamay nito. "Ahm, nakakahiya. Baka may kakilala kang makakita
satin, huwag na. Ikaw nalang-"

"Paghihintayin mo talaga ang kamay ko na tanggapin mo?"

Bumilis ang pintig ng tibok ng puso niya. "Ahm, kasi-"

"Halika na. Kumain na tayo."

Napatitig siya sa kamay nito kapagkuwan ay nag-angat siya ng tingin sa guwapo

nitong mukha.

"Halika na." Ulit ni Cali.

May pagdadalawang isip na itinaas niya ang kamay saka nag-alalangang tinanggap ang
nakalahad nitong kamay.

Annette felt happy as Cali holds her hand. Hindi niya alam kung bakit nakakaramdam
siya ng kakaibang saya sa puso niya.

"Let's eat." Anito.

Tumango siya, ang puso nya ay walang humpay sa mabilis na pagtibok. "Okay."

Maghawak kamay silang nagtungo sa elevator. Habang pababa 'yon, pasimple niyang
inagaw ang kamay na hawak nito saka inilagay iyon sa likod niya.

"Nandidiri ka talaga sakin, no?" Basag nito sa katahimikan.

Napabaling siya rito. "Ano bang pinagsasasabi mo?"

"Napipilitan ka lang na pakisamahan ako." Dagdag pa nito.

Kumunot ang nuo niya. "Hindi kita maintindihan, Cali."

Humarap ito sa kaniya, ang mga mata nito ay walang emosyon. "Ano ba ang kailangan
mo sakin? Bakit ka bumalik?"

Mas lalong lumalim ang kunot ng nuo niya. "Cali, hindi kita maintindihan." Umiling
pa siya. "Ano ba ang pinagsasasabi mo?"

Pinakatitigan siya ni Cali kapagkuwan ay parang hindi makapaniwalang napailing-

iling.

"It's nothing. Dont mind me."

Nalukot ang mukha niya. Mukhang inatake

na naman ito sa ka-weird-dohan nito tulad ng una niya itong nakita. He even shouted
at her and glared at her. Pero sa dalawang araw na P.A. slash kasambahay siya nito
sa penthouse, parang ibang tao ito. Minsan parang masaya ang binata, pero may mga
pagkakataon na ilag ito sa kaniya.

Maybe he's going through something.

Nang bumukas ang elevator, sabay silang lumabas at iginiya siya nito sa parking lot
kung saan nakaparada ang mamahalin nitong sasakyan.

Nang nasa kalsada na sila, binasag ni Cali ang katahimikan na namamayani sa loob ng
sasakyan.

"Delixiouse Restaurant." Anito. "Masarap do'n."

Tipid siyang tumango. "Okay."

"Gusto mo 'don?"

"Hindi ko alam kung saan 'yon." Wika niya. "Pero mukha naman masarap do'n."

"Its own by Thorn Calderon." Cali said like he expects her to know him.

"Ah. Okay." 'Yon lang ang sinabi niya.

"He's my cousin." Dagdag nito.

Tipid niya itong nginitian. "Ganoon ba?"

Mahabang katahimikan ang namayani bago nagsalita ulit si Cali. "We're here."
Anunsiyo nito bago itinigil ang sasakyan.

Napatingin sa labas ng pinto si Annette at napamaang ng makita ang napakataas na

building na may nakasulat sa itaas ng Delixiouse Restaurant.

Itinikom niya ang nakaawang na bibig saka bumaling kay Cali. "Dito?"

He nodded. "Yes."

Bumaba ang tingin niya sa suot na damit. "Parang nakakahiyang pumasok." Ang gara-
gara ng Restaurant na papasukan nila tapos naka jeans lang siya at simpleng blouse.

Naunang lumabas sa sasakyan si Cali at pinagbuksan siya nito ng pinto. Nag-aalangan

siyang bumaba pero

ayaw naman niyang paghintayin si Cali kaya lumabas siya ng sasakyan.

Hinawakan siya nito sa at iginiya papasok sa Restaurant. Kinagat niya ang pang-
ibabang labi ng makaramdam siya ng kakaibang kuryenteng dumaloy sa siko niya kung
saan siya hawak ni Cali.

Bigla niyang nahigit ang hininga ng bumaba ang kamay ni Cali na may hawak sa siko
niya sa beywang niya habang pasakay sila sa elevator. Hanggang sa bumukas ang
elevator at nakalabas sila, nasa beywang pa rin niya ang kamay ni Cali na paminsan-
minsan ay pinipisil siya.

Panay naman ang baklas niya sa kamay ni Cali na nasa beywang niya pero matigas ito,
ayaw magpa-awat, nanatili ang kamay nito sa beywang niya.
Annette couldnt deny it to herself. She felt happy to be hold by Cali. Pero hindi
niya alam kung saan nanggagaling ang kasiyahang nararamdaman. Masaya ang puso niya
pero hindi niya alam kung bakit nararamdaman niya 'yon.

"Cali, insan." Anang guwapong lalaki na papasalubong sa kanila. "Anong gusto mong
kainin-" parang nalunok nito ang sariling dila ng makita siya dahil tumigil ito sa
pagsasalita at natulos ito sa kinatatayuan. Then the man's eyes sharpened. "Anong
ginagawa mo rito?"

Napalinga-linga siya para i-check kong siya ang tinatanong nito. Nang mapansing
wala namang tao sa likod niya, tumingin siya sa lalaki. "Ahm, kakain?"

Akmang bubuka ang bibig nito para magsalita ng lapitan ito ni Cali at may ibinulong
dito. Habang bumubulong dito si Cali, matalim ang matang nakatitig sa kaniya ang
lalaki. Nababasa niya ang galit sa mga mata nito. Ang hindi niya maintindihan ay
kung bakit ang galit nitong mga mata ay nakatuon sa kaniya.

May nagawa ba siyang mali na hindi niya alam?

"Excuse me?" Sabi niya habang kausap ni Cali ang lalaki.

Cali looks back at her. "Annette, maghanap ka na nang table natin."

She didn't move and looked at the man who's still glaring at her. "May nagawa ba
akong mali sayo na hindi ko alam? Para kasing galit ka sakin, e."

Walang buhay itong natawa saka humakbang palapit sa kaniya. Pinipigilan ito ni Cali
pero hindi ito nagpapapigil.

"Anong nagawa mo?" His expression turns deadly cold. "Hindi mo talaga alam o
nagpapanggap ka lang na hindi mo maalala? You are a lying conniving bitch. You
don't belong here; you don't belong in Cali's life. Bumalik ka na doon sa
pinanggalingan mo at huwag ka nang magpapakita pa."

Ramdam niya na parang may libo-libong karayom na tumutusok sa puso niya. At ramdam
din niya ang isang butil ng luha na dumaloy sa pisngi niya.

"Thorn!" Cali sneered. "Shut up, will you!"

"No, Cali, she needs to know-"

"I'm sorry kung ano man ang nagawa ko." Yumuko siya saka tinuyo ang luha sa pisngi
saka tumingin sa lalaking nagngangalang Thorn. "Pero hindi ko talaga maalala na may
nagawa akong mali sayo o kay Sir Cali." Naninikip ang dibdib niya, nahihirapan
siyang huminga dahil sa sakit. "I'm sorry."

Walang nagbago sa ekspresyon ng lalaki. "I don't care if you remember or not."
Bumaling ito kay Cali. "There's a table available on the terrace. Doon nalang kayo.
And I'm doing this against my will." Pagkasabi no'n ay iniwan sila nito.

Si Cali naman ay kaagad na lumapit sa kaniya at hinawakan ang nanlalamig niyang mga
kamay saka masuyo siyang hinila patungo sa balkonahe.

#AnongSizeAngGustoMo?

#FootlongOJumbo
#ManabaNaPayatOMaikliNaMataba

Oh, huwag kayong green minded.

=================

CHAPTER 6

CHAPTER 6

THE WHOLE dinner, Annette was silent. Ganoon din si Cali na nahuhuli niyang
pasulyap-sulyap sa kaniya. Ibinigay niya ang lahat ng atensiyon sa kinakain pero
hindi naman niya magawa. Sumisingit na sumisingit sa isipan niya ang mga sinabi ng
lalaki kanina.

"Wine, Sir?" Anang boses ng waiter.

Tiningala niya ang waiter. "Do you have something hard? Like... whiskey? Tequila?
Vodka?"

"Mayroon po, ma'am." Bumaling ito kay Cali. "Sir?"

Mataman siyang tinitigan ni Cali bago nagsalita. "Tequila for her. Whiskey for me."

"Is that all, Sir?"

"Make it one bottle of tequila." Dagdag niya.

"Yes, ma'am."

Nang mawala ang waiter, pinukol siya ng masamang tingin ni Cali. "Maglalasing ka
ba?"

"Hindi." Kaila niya. "Iinom lang."

Alak palagi ang takbuhan niya noon kapag masama ang loob niya o kung nasasaktan
siya. Liquor always has the power to numb her feelings... to make her forget why
her heart is aching. Umaasa siyang sa pamamagitan ng Tequila ay makalimutan niya
ang mga sinabi ng lalaki na malaki ang epekto sa kaniya.

"Drink moderately." Paalala sa kaniya ni Cali. "Hindi maganda ang alak sa kalusugan
mo."

Hindi siya umimik at hinintay ang alak na inorder. Hindi nagtagal ang paghihintay
niya dahil bumalik kaagad ang waiter na may dalang isang shot ng whiskey saka isang
bote ng tequila at shot glass.

"Here's your order, Ma'am, Sir." Inilapag ng waiter ang inorder nila sa mesa saka
binuksan ang bote ng tequila at sinalinan siya sa wine glass.

"Punuin mo." Sabi niya ng kinalahati lang nito ang pagsalin ng alak sa

kopita.
Nagulat man, kaagad na tumalima ang waiter. "Yes, ma'am."

Pagkatapos siya nitong salinan, kaagad itong nagpaalam sa kanila.

Annette picks up the glass and drank the tequila. Bottoms up. Halos malukot ang
mukha niya ng maramdaman niya ang init na hatid ng alak. Mula sa lalamunan niya
pababa sa kaniyang tiyan. She can feel her body getting hot.

Pagkatapos ay nagsalin kaagad siya at pinuno niya ang baso.

"Annette!" Cali hissed at her.

Hindi niya pinansin si Cali. Kaagad niyang ininom ang isang basong tequila. Bottoms
up again.

Sinalinan ulit niya ang baso saka mabilis na ininom 'yon. Hindi niya pinakinggan si
Cali na panay ang pigil sa kaniya. Halos kalahati na ng isang bote ng tequila ang
nainom niya at nararamdaman na niyang umiikot ang paningin niya.

Annette drank again, straight from the bottle this time. She can feel her body
burning inside. She likes it. She like it that her body is starting to feel numb.

You don't belong in Cali's life. Hindi niya alam kung bakit nasasaktan siya sa mga
sinabi ng lalaking 'yon. Parang may pumipilipit sa puso niya.

You are a lying conniving bitch. Is she? Ganoon ba talaga siya noon?

You don't belong here. Kailan ba niya naramdamang nararapat siya sa isang lugar?
Hindi pa. Kailan man ay hindi niya naramdaman 'yon. Kahit sa barong-barong niyang
bahay na iniwan sa kaniya ng lola niya.

Uminom na naman siya saka inilapat ang nuo sa bote ng alak na hawak habang ang isip
niya ay bumabalik sa mga sinabi ng lalaking 'yon. Yong galit sa mga mata nito. Yong
poot. Ramdam niya.

She looked at

Cali who's glaring at her.

"What do you think you're doing?" Madilim ang mukha nitong tanong.

"Ano bang ginawa ko?" Balik tanong niya kay Cali saka mapait na ngumiti. "'Yong
lalaki kanina, bakit galit siya sakin?"

Sinabunutan niya ang sarili gamit ang isang kamay habang ang isip niya ay bumabalik
sa una nilang pagkikita ni Cali. Ang galit sa mga mata nito. Ang mga salita na
binitawan nito. Ang mga panunumbat. And then that man on the Restaurant, he seems
to know her too, like Cali. And it seems they share the same anger towards her.

What did I do?

Kilala siya ng mga ito samantalang hindi niya ang mga ito kilala.

"Huwag mo nang isipin 'yon." Narinig niyang sabi ni Cali. "Itigil mo na iyang pag-
inom mo. Tama na 'yan."

"No. Sabihin mo sakin."

Parang sasabog na ang isip niya sa kakaisip kung ano ba ang ginawa niya, kung may
nagawa ba siyang mali sa mga ito.

Do I know them before the incident? They seem to know me very well. At kung
pagbabasihan ang mga sinabi ng mga ito, at kung siya nga ang taong tinutukoy ng mga
ito, baka masama siya noon. Maybe she was a lying conniving bitch. Maybe she was
bad. Maybe she deserved what happened to her.

Galit na sinabunutan niya ang sarili saka uminom ng alak sa bote.

"Stop it, damn it!" Inagaw sa kaniya ni Cali ang bote ng tequila saka inilayo sa
kaniya. "Tama na 'yan. Lasing ka na."

Her teary eyes stared at Cali. "Sabihin mo sakin. Naalala ko pa ang mga sinabi mo
nuong una tayong magkita. I can feel your anger, Cali. Ramdam ko rin ang galit
no'ng lalaki kanina. And lahat ng galit na 'yon ay

para sakin. Ano ba kasing ginawa ko?"

Umiling ito. "Ayokong pag-usapan 'yon."

Tumayo si Cali saka lumapit sa kaniya at pinangko siya. Mariin siyang napapikit ng
umikot ang paningin niya.

"Ibaba mo ako Cali." Aniya habang nakapikit pa rin ang mga mata.

Of course, Cali didn't listen. Hanggang sa makasakay, makalabas sila ng elevator at

makarating sila sa parking lot pangko siya nito.

He deposited her on the passenger seat of his car then he move towards the driver's
seat. Habang nagmamaneho ito at nasa daan sila, hindi niya maimulat ang mga mata
dahil nahihilo siya at umiikot ang paningin niya.

Annette felt so drunk. Hindi nga niya namalayan na nakarating na sila sa penthouse
ni Cali kundi pa siya nito pinahiga sa mahabang sofa sa sala.

"Huwag kang gagalaw, Annette. I'll get you a coffee para mahimasmasan ka." Wika ni
Cali saka narinig niya ang nagmamadali nitong hakbang.

"Uhmm..." pinilit niya ang sarili na bumangon dahil naiinitan siya at balak niyang
hubarin ang blusang suot, pero nabuwal siya sa pagkakatayo at napaupo sa sofa dahil
gumiwang siya. "Shit..."

Sinubukan niya ulit tumayo, napahiyaw siya ng muntik na siyang matumba, buti nalang
may matitipunong bisig na yumakap sa beywang niya at niyakap siya para hindi
matumba.

Annette stilled when she smelled Cali's familiar scent. "Cali..."

Humigpit ang yakap nito sa kaniya. "Sabi nang huwag kang gumalaw, e."

May sariling isip na yumakap ang mga braso niya sa leeg nito. She felt safe in his
arms. She felt good.

"Nainitan ako e." Her head rested on Cali's shoulder. "Gusto kong hubarin ang damit

ko e."

His arms tightened around her waist, it feels good. "Mahiga ka ulit, ini-init ko pa
ang kape mo."

Humigpit ang yakap niya sa leeg nito at hindi niya mapigilan ang isubsob ang mukha
niya sa leeg nito na napakabango. "Hmmm..."

"Annette, anong ginagawa mo-"

She kissed his neck and nipped it. Nasiyahan siya ng maramdamang nagtaasan ang
balahibo nito. She giggled at that. Nasisiyahan siyang makitang may epekto ang
munting halik niya. And she didn't know if its liquor or not but she licked the
skin on his neck.

"Fuck." Cali groaned. "S-stop that, Annette."

Nilamon na nang alak ang tamang huwisyo sa utak niya. Wala na siyang inhibisyong
maramdaman. Ang alam lang niya ay gusto niya ang kakaibang init na hatid ng yakap
ni Cali. And she wants more. She wanted to kiss him. She wanted to hear him moan.
She miss making him moan, making him whimper.

Mariin niyang ipinikit ang mga mata ng biglang sumakit ang ulo niya dahil sa huling
pumasok sa isip niya. She missed him? Where did that came from?

Nasapo niya ang ulo ng biglang sumakit 'yon ng pilitin niya ang sariling mag-isip
ng malalim. She wanted to know why she misses Cali. She can feel it. It's buried
under her pile of forgotten memories.

"Annette..." bulong ni Cali sa pangalan niya habang ang kamay nito ay nararamdaman
niyang masuyong hinahaplos ang likod niya.

Napapikit siya sa sarap ng pakiramdam na hatid ng masuyong paghaplos nito sa likod

niya. Mahina siyang napahalinghing ng gumalaw ang kamay nito patungo sa may tiyan
niya, marahan iyong pumipisil-pisil.

Nakagat niya ang

pang-ibabang labi. Cali's touch is sending tingling sensation to her womanhood.

That feeling is making her wet. Hindi niya alam kung epekto ba ito ng alak pero
gusto niya ang ginagawa nito. And she wants more of it.

Lumapat ang labi niya sa taenga ni Cali at inungol ang pangalan nito. "Cali..."
bahagyan niyang kinagat ang gilid ng tainga nito.

Isang mahinang daing ang lumabas sa mga labi ni Cali at gustong-gusto niya ang
tunog na 'yon kaya naman kinagat niya muling ang tainga nito, sa pagkakataong iyon
ay sinamahan niya ng pagdila.

"Annette..." he moaned her name.

That made her smile. "Yes?"

"Ano ba ang ginagawa mo sakin?" Kapos ang hininga nitong tanong habang ang dalawang
kamay ay hinihimas at minamasahe ang katawan niya, pataas ng pataas hanggang sa
umabot ang kamay nito sa mayayaman niyang dibdib.

She moaned. "Cali..."

His lips pressed against her neck and he licked her skin. Napaungol siya at
napaliyad ng masuyo nitang masahiin ang mayayaman niyang dibdib.
"Cali..." mahigpit siyang napahawak sa balikat nito habang minamasahe ang dibdib
niya.

Her toes curled when Cali unhook her bra and pulled her blouse over her head, saka
tinapon iyon sa sahig.

"Annette..." hinalikan nito ang nuo niya at gumapang ang halik nito pababa sa
pisngi niya hanggang sa magtagpo ang mga labi nila. "What are you doing to me?"
Pabulong nitong tanong habang mapusok na hinahalikan ang mga labi na parang sabik
na sabik ito. "Nakalimutan na kita, e." He kissed her deeply, passionately and
fervently.

Tinugon niya ang mapusok at mainit nitong halik ng buong puso. Mas humigpit ang

yakap niya sa leeg nito habang ginagagad ang bawat paggalaw ng labi nito at
minamasahe ang dibdib niya.

"Oh, Cali!" She moaned when Cali pinched her nipples. "Ohh!" Nararamdaman niyang
basa na ang panty niya at pumipintig ang pagkababae niya. "Ohh, Cali."

Napahalinghing siya ng iwan nito ang mga labi niya at gumapang ang halik pababa sa
leeg niya, sa dibdib niya hanggang ang mainit nitong bibig ay bumalot sa nipple
niya.

"Oh!" Pleasure burst inside as Cali sucked her nipple and licked it. "Oh, god..."
malakas siyang napadaing, nararamdaman niya ang pagpintig ng pagkababae niya, ang
pagkabasa niyon. "Cali, touch me please." Walang inhibisyon niyang wika.

Pinakawalan ni Cali ang nipple niya saka umupo ito sa sofa, paharap sa kaniya.
Mariin siyang napapikit ng lumapat ang labi nito sa may tiyan niya pababa sa puson
habang ang kamay ay ekspertong binubuksan ang butones ng pantalon niyang suot.

Napasabunot siya sa buhok ni Cali ng ibaba nito ang pantalon niya kasabay ang panty
niya at lumuhod ito sa harapan niya sabay halik nito ang pagkababae niya.

Bahagyan siyang napaatras dahil sa kiliting hatid niyon pero hinawakan siya sa
beywang ni Cali at hinapit palapit sa rito dahilan para mapaluhod siya sa sofa at
nasa gitna ng nakabuka niyang hita ang binata.

"Huwag kang lalayo sakin." Wika ni Cali habang hinahalikan ang puson niya pababa sa
pagkababae niya. "Tonight. You're mine, Annette. You don't get to step away from
me."

Napakagat-labi siya ng hagurin ng daliri nito ang biyak ng pagkababae niya. Halos
mapugto ang hininga niya ng dahan-dahan nitong pinasok

ang daliri sa loob niya.

The feeling of his finger stretching her vagina walls is making her shiver in
pleasure.

"So wet." Pinaglandas nito ang dila mula sa pagkababae niya pataas sa mayayaman
niyang dibdib. "I like you wet."

Bigla siyang napaliyad ng dahan-dahanin nitong ilabas-pasok ang daliri sa loob

niya. Naririnig niya ang ingay na dulot ng daliri nito at ng basa niyang
pagkababae. And as Cali's finger move faster, her moans gets louder and louder.

"Oh! Cali. Cali. Oh!" Para siyang nahihibang sa sarap dahil sa ginagawa ng daliri
nito sa pagkababae niya. "Yes, oh, Cali. Faster, Cali." Hindi niya alam kung saan
siya babaling, basta panay lang ang ungol niya sa sobrang sarap na nalalasap.

This is heaven. This feels good. And she wants more.

Sinapo niya ang mukha ni Cali, umuklo siya at siniil ng mapusok na halik ang
binata. Wala siyang pakialam kung umiikot ang paningin niya dahil sa nainom na
alak, mas ginaganahan pa nga siyang halikan ito, mas nag-iinit ang katawan niya
dahil sa alak na ngayon ay naghahari sa katawan niya.

She snake her tongue inside his mouth, kissing him senseless. Kinakagat-kagat niya
ang pang-ibabang labi nito dahilan para mapadaing ang binata na lumalaban din ng
mapusok na halikan. Their tongue battled in sync. They are both lost in the rhythm
of their kiss.

"Cali- oh!" Kinagat niya ang labi nito, "I'm cuming, Cali."

Gumagalaw ang balakang niya para salubungin ang bawat pagpasok ng daliri nito sa
loob niya. Napuno ng malalakas na ungol ang buong penthouse habang unti-unti siyang
hinahatid ni Cali sa sukdulan ng kaniyang kaligayahan. Ang isang daliri nito na
nasa loob niya ay naging dalawa at mas bumilis ang galaw niyon kasabay ng malalakas
niyang ungol at halinghing.

"Cali! I'm cuming!" She missed this feeling. "Cali, malapit na ako-ohh!"

Halos bumaon ang kuko niya sa balikat ni Cali ng maramdaman niyang may sumabog sa
kaibuturan niya.

"Cali! Oh!" Sigaw niya sa pangalan ng binata ng maabot niya ang sukdulan ng
kaligayahan niya.

Nawalan ng lakas ang tuhod niya na naka-luhod sa sofa. Bumagsak ang katawan niya
pa-upo sa mga hita ni Cali saka napayakap sa binata habang ang ulo niya ay naka-
hilig sa matitipuno nitong dibdib.

"Annette." Bulong ni Cali sa pangalan niya.

Habol niya ang hininga. "Hmm?"

"Undress me."

Umupo siya ng tuwid paharap sa hita nito saka inumpisahang buksan ang mga butones
ng suot nitong polo.

"Annette."

She looked into his deep green eyes. "Hmm?"

"I want you in bed not here."

Dumukwang siya at mariin itong hinalikan sa mga labi saka kinagat iyon. "Puwede
naman dito nalang." Bulong niya sa nang-aakit na boses.

"No." Hinaplos nito ang mukha niya saka ginawaran siya ng halik sa mga labi. "I
want you in bed, Annette. Not here."

Napalabi siya. "Anong pinagkaiba ng sofa sa kama?"

Inilapit nito ang bibig sa taenga niya saka bumulong. "In bed, I can lick you, you
can suck me and I can fuck you so hard it'll blow your brains out."

Pilya siyang napangiti saka tumango. "Okay. Take me to bed and fuck me hard."

Cali kissed her hard. "God, I miss you so much."

That... made her heart smile.

#Waaahhh!

#NextChapterNaAngJugjugan

#MaghandaNGTissue

Anyway, 'till next saturday :) Happy reading!

=================

CHAPTER 7

CHAPTER 7

ANNETTE felt a very special woman as Cali laid her down on her bed, his eyes
staring intimately at hers. Napakalambot ng ekspresyon ng mukha nito habang matiim
na nakatitig sa mukha niya. She was lost in the depths of his green eyes, his eyes
felt familiar. Ang mga matang 'yon na ibang pakiramdam ang hatid sa kaniya.

Napalunok siya ng maramdaman ang kamay ni Cali sa mga hita niya, dumadama at
gumagapang patungo sa nakabuka niyang pagkababae.

"Cali..." hindi niya mapigilang daing.

Halos masugatan ang mga labi niya sa kaniyang pagkagat do'n ng dumako ang daliri
nito sa loob niya at pina-ikot iyon sa hiyas niya. She jolted in pleasure as his
fingers encircled her clít. Umawang ang mga labi niya sa sarap. A lustful moan
escaped her lips as Cali rubbed her clít with his sinful finger.

God! It felt like heaven! Lumalim ang paghinga niya sa bawat segundong lumilipas na
sinasalat at nilalaro ni Cali ang basa niyang hiyas.
"Oh, Cali..." 'yon nalang ang nasambit niya ng dahan-dahang ipasok ng binata ang
kahabaan sa loob niya habang ang daliri nito at dinadama at pinipisil pa rin ang
hiyas niya.

Kumiwal ang katawan niya, napaliyad siya at parang mapupugto ang hininga niya ng
dahan-dahan nitong ilabas masok ang dalawang daliri sa basa niyang pagkababae. Para
siyang mahihinamg na pabiling-biling at hindi alam kung saan kakapit para doon
kumuha ng lakas. Ang tanging nagawa lang niya habang nilalabas-masok nito ang
daliri sa loob niya ay ang umungol ng umungol.

Nahigit niya ang hininga at

napakapit siya sa bed sheet ng palitan nito ng naguumigting na kahabaan ang

dalawang daliri sa loob niya. Masa masarap 'yon at mas sagad hanggang sinapupunan
niya. Mas nakakahibang ang kiliting hatid niyon sa pagkababae niya.

"Oh... Cali," namamaos niyang daing ng dahan-dahan itong umulos sa loob niya. "Ang
sarap niyan," wala na siyang maramdamang inhibisyon sa katawan man o sa isip.

She wants this man so bad. She didn't know why but she felt like she belongs to
him. Parang normal lang na magpa-angkin siya rito at normal lang na gustuhin niyang
angkinin siya nito.

"Cali..." idinampi niya ang mga labi sa labi nito. Her sex is clenching around his
length. "Faster, Cali-ohh!" Sambit niya na nangungusap. "Ohh! Cali!" Malakas niyang
ungol ng mas bumilis ang ulos nito at pagbayo sa pagkababae niya.

"Annette..." he moaned her name again as he thrust deeper. "God, sweetheart, you
feel so good."

Isang mahabang ungol ang kumawala sa labi niya ng isagad nito sa loob ang
pagkalalaki nito. Mariin siyang napapikit, nakaguhit sa mukha niya ang pagnanasa at
sarap na nararamdaman sa mga sandaling 'yon.

"Cali," she softly moaned his name as she embrace him tighter, "oh, god, Cali."

He moved inside her. Faster and harder. Parang mapupugto ang hininga niya sa
sobrang sarap ng nararamdaman lalo na nang mas bumilis ang mga ulos na
pinapakawalan nito. They his length stretch her inside, the way his hand caress her
body, the way his lips kissed hers, it was passionate, this wasn't just mindless
and emotionless sex. This was more.

"Ohh..." her sex felt full but she feels good. "Cali, ahh, sige pa." Panay ang
daing at halinghing niya sa bawat paggalaw nito, "yes, Cali, faster...ohhh!"

Mahigpit ang yakap niya kay Cali habang umuulos ito sa loob niya. Panay ang ungol
niya sa bawat hugot at baon ng pagkalalaki nito sa loob niya. Napapaliyad siya sa
sarap, napapasigaw sa tuwing sinasagad nito at para siyang mababaliw sa sarap na
dulot ng kahabaan nito na nasa loob niya.

"Ohh, Cali," 'yon lang ang mga katagang nasasambit niya habang binabayo nito ang
pagkababae niya. "Oh, Cali!"

Her moans get louder and louder as Cali thrust up and down inside her. Pabiling-
biling siya sa higaan habang naglalabas-masok si Cali sa pagkababae niya.

A tingling sensation is building up on her belly, its making her toes curl.

"Annette..." daing ni Cali sa pangalan niya habang malakas at mabilis itong umuulos
sa loob niya, "god, Annette, fuck!"

Their lips met and their tongue battles in sync. Their kisses are desperate,
demanding and full of lust. Kasabay ng kanilang mapusok na paghahalikan ang mga
daing at halinghing na kumakawala sa mga labi niya.

Habol niya ang hininga at naliligo siya sa sariling pawis pero wala siyang
pakialam. Sinasalubong niya ang bawat pinapakawalang ulos ng binata at halos
mapugto ang hininga sa sarap.

Napasabunot siya sa buhok nito habang umuulos ito at bumaba ang mga labi sa
mayayaman niyang dibdib. Malakas ang kumawalang ungol sa labi niya ng sipsipin nito
ang utong niya habang ang ay minamasahe nito at pinpisil-pisil.

"Cali," pabiling-biling ang ulo niya, "oh, god, Cali, ohhh!"

He sucked her nípple the same time he pinched her clít. Pleasure rush through her
belly and she moan loudly.
"Oh, heaven!" Napamura siya sa sarap ng ginawa nito. "Jesus, Cali, ang sarap
niyan."

Halos naka-angat na sa ere ang mga binti niya at nanginginig ang mga hita niya
habang patuloy sa pagbayo si Cali sa pagkababae niya. Maa ibinuka pa niya ang mga
hita para mas malaya itong maglabas-masok sa pagkababae niya.

Mahigpit na napakapit si Annette sa magkabilang gilid ng unan ng paikotin na naman

ni Cali ang dila sa paligid ng nípple niya at parang nanunudyo itong huhugutin ang
kahabaan saka malakas na ibabaon dahilan para mapasigaw siya sa sarap at kiliti.

"Cali! Stop teasing me." Habol ang hiningang sabi niya.

"I like teasing you." Cali replied as he lick and suck her nípples.

"Cali, please-" he thrust long, hard and deep. "Ohhh! Ang sarap niyan."

Umangat ang mga binti niya at pumatong iyon sa magkabilang balikat ni Cali. Si Cali
naman ay hinawakan ang magkabilang hita niya at lumuhod sa nakabuka niyang mga hita
at malakas na pinayo ang pagkababae niya.

"Oh! Oh! Oh!"

"Fuck! Fuck!"

Napasabunot siya sa sariling buhok. "I'm cuming, Cali." Hinihingal niyang sambit
habang sinasalubong ang bawat bayo nito.

Umiindayog ang balakang niya sa bawat pagsalubong niya sa kahabaan nito. Sa tuwing
nagkakasalubong ang masisilang parte ng katawan nila ni Cali ay lumilikha iyon ng
ingay na mas lalong nagpapawala sa kaniya sa tamang huwisyo.

He felt so good. His cóck felt so good inside her.

Mahigpit siyang napakapit sa braso nito ng maramdaman niyang sasabog na ang
kaibuturan niya.

She can already taste her orgásm. She can already feel the tingling sensation about
to burst from within her.

Cali thrust faster, harder and deeper. Napunon ng mga ungol ang daing nila ang
buong silid habang malakas at sagad na binabayo ni Cali ang pagkababae niyang
nasisiguro niyang namumula na ngayon.

"Ohh! God, ang sarap..." hinihingal niyang sabi habang mas bumabaon ang kuko niya
sa braso nito. "Sige pa, bilisan mo pa, malapit na ako, ohh, Cali, please... Cali,
oh! Oh! Oh!"

"Fuck, Annette! Oh!" He gripped her ass as he move faster! "I'm cuming,
sweetheart."

"Oh! Oh!" Para na siyang nahihibang sa kakaungol, namamaos na siya pero panay pa
rin ang ungol niya ng malakas. "Cali, I'm cuming, hayan na ako-" something inside
her exploded. "Caalii!" She shouted as wave and wave of pleasure seeped through
her, making her moan louder.

Napapikit nalang si Annette ng maramdamang napuno ng mainit na katas ni Cali ang

pagkababae niya. Halos sabay lang silang nilabasang dalawa habang inuungol ang
pangalan ng isa't-isa.

"God, that feels good." Wika ni Cali habang hinahalik-halikan ang leeg niya papunta
sa mukha niya.

"Hmm-mm." Aniya.

Napakagat-labi si Annette ng hugotin ni Cali ang pagkalalaki nito sa loob niya at

nakaramdam siya ng masarap na kiliti. Hindi niya mapigilan ang mapa-daing.

"You want

another round?" Tanong ni Cali na ngayon ay nakahiga na sa tabi niya.

Namula ang pisngi niya. "H-hindi."

Mahina itong natawa saka niyakap siya sa beywang at hinapit palapit dito. "Magsabi
ka lang." Panunudyo nito, "I'm more than willing."

Inirapan niya ito. "Tigilan mo nga ako."

He kissed her forehead. "Okay. Magpahinga ka na."

Sasagot sana siya ng mag-ingay ang doorbell ng penthouse nito.

Irritation filled Cali's face. "Sino na naman kaya 'yon?"

"Teka, magbibihis lang ako tapos-"

Hinila siya nito pabalik sa kama, pabalik sa tabi nito saka niyakap siya ng
mahigpit. "Let them be. Aalis nalang ang mga yan kapag napagod."

Hindi siya nakapalag kay Cali dahil sa mahigpit nitong pagkakayakap na para bang
wala siyang balak pakawalan nito. It feels so good to be in his arms like this.

Pero may isturbo. Masyadong makulit kung sino man ang nagdo-doorbell.

Cali groaned in annoyance. "Titingnan ko lang kung sino, then I'll send them away."
Umalis ito sa kama kapagkuwan ay bumaling sa kaniya, may pilyong kislap ang mga
mata nito, "stay here. I want to cuddle when I return."

Napangiti nalang si Annette ng makalabas si Cali ng silid niya.

He wants to cuddle? Why does it make her heart sore? That sentence alone is making
her feel happy.
Patagilid siyang nahiga saka tinitigan ang lamp shade. Habang hinihintay na bumalik
si Cali, paunti-unting pumipikit ang mata niya. Mukhang umepekto na ang alak na
kanina pa nagpapa-ikot sa paningin niya, dumagdag pa ang pagod

dahil sa ginawa nila ni Cali.

Nanghikab siya.

"Cali," mahina niyang sambit bago tuluyan siyang nilamon ng antok.

NAGSALUBONG ang kilay ni Cali ng buksan niya ang pinto ng penthouse niya ng makita
ang mga kaibigan niya.

Thorn. Lysander. Andrius. Shun.

"Hey." Aniya.

Kumunot ang nuo ng mga kaibigan niya.

"The hell?" Thorn exclaimed. "Why are you grinning like a fucking idiot?"

He shrugged. "Hindi na ba ngayon puwedeng ngumiti?"

"There's a different between smiling and grinning like a creepy fucking idiot."
Andrius remarked.

Naningkit naman ang dati nang singkit na mata ni Shun habang matiim siyang
tinititigan. "I know that look on your face, Sudalga. That's the look of a sated
man after sex. I would know, kasi ganyan ang istura ko kapag katatapos palang namin
ng asawa ko."

Napangiwi si Lysander at pinukol ng masamang tingin si Shun. "Mental picture much?"

Kapagkuwan ay bumaling sa kaniya ang matalim nitong mga mata. "Anong nangyari?
Nabaliw ka na naman diyan sa asawa mo, ha?"
He looked down, slightly guilty. "It's nothing. It's just sex."

Thorn scoffed. "Kami talaga pinagloloko mo, Insan? Sapakin kaya kita para magsabi
ka ng totoo?"

"Wala nga 'yon." Naiirita niyang sabi. "It's just sex and it means nothing to me,
okay? So shut the hell up!"

Napailing-iling si Shun. "Oo na. Wala na kaming sinabi. Puwede mo na ba kaming

papasukin?"

Umiling siya. "Magsi-uwian nga kayo. Nakaka-isturbo kayo sakin."

"And he said it's just sex."

Sarkasmong sabi ni Lysander. "Nasisiguro kong kapag umalis tayo ngayon, he'll go
back to bed with Annette and they will cuddle."

He glared at his friends. "Get the hell out of my penthouse."

Napapantastikuhang tumingin sa kaniya si Andrius at pinalibot ang tingin sa hamba

ng pinto. "Are you being sarcastic or dumb? Dude, nasa labas kami ng pinto ng
penthouse mo, technically, nasa labas kami."

"Magsilayas nga kayo." Naiirita niyang sabi.

"Sudalga, nasa labas nga kami." Ani Lyasander.

Cali groaned and closed the door on his friends' faces. Mga isturbo talaga ang mga
'yon kahit kailan.

Naiiling na bumalik siya sa silid ni Annette saka sumampa sa kama at niyakap ito sa
beywang.

He frowned when she heard her sob.

"Annette?"

No reaction.

"Annette, are you okay?"

No reaction again.

Nag-aalalang bumangon siya saka sinilip ang mukha ni Annette para alamin kung tulog
na ba ito o gising pa pero ang mga namamalisbis nitong luha sa pisngi ang nakita
niya.

Para siyang natulos sa kinauupuan habang nakatingin sa mga luha sa pisngi nito.
Parang may sumasakal sa kaniya habang nakatitig sa mga luha nito. Why is she
crying?

Fuck!

"Annette..." hinaplos niya ang pisngi nitong puno ng luha. She was mumbling and
whispering in her sleep. "Annette, gumising ka."

Dahil siguro sa epekto ng alak at pagod dahil sa ginawa nila kaya mahirap itong
gisingin. Panay lang ang bulong nito ng mga salitang hindi niya maintindihan.

"Cali..."

Natigilan siya

ng marinig ang pangalan niyang binanggit nito. "Yes, Annette?"

"Cali..." fat tears rolled down her cheeks, "b-bakit... niloko... a-ako?"

Nagsalubong ang kilay niya. Anong niloko? E ito nga ang nanloko sa kaniya, e. Ito
ang nang-iwan!
"Annette, gumising ka." Nag-uumpisa na siyang mairita.

Yoyogyogin sana niya ang balikat nito ng marinig niya ang mga salitang namutawi sa
bibig nito.

"I... l-love ... you... Cali."

Mariin niyang pinikit ang mga mata saka tinuyo ang luha sa mga mata nito. "Gumising
ka na. Ayokong nakikita kang umiiyak." Bulong niya sa kawalan.

"C-Cali... a-ang s-sakit... masakit..."

Napabuntong-hininga siya saka niyogyog ang balikat nito para magising. "Wake up,
Annette. Stop crying, damn it! Wake up!"

Ilang segundo rin niya itong niyogyog bago ito nagmulat ng mga mata at napatitig sa
kaniya kapagkuwan ay napakurap-kurap.

"Cali?"

Tinuyo niya ang luha sa mga mata nito. "Ayos ka lang? Nagsasalita ka habang tulog."

"I was dreaming." Gumuhit ang lungkot sa maganda nitong mukha saka pilit na ngumiti
sa kaniya. "Pasensiya na, nakatulog ako."

Bumalik siya sa pagkakahiga sa tabi nito saka niyakap niya ito sa beywang at
hinapit palapit sa kaniya.

"Ano naman ang napanaginipan mo?" Pabulong niyang tanong habang sinusuklay ang
buhok nito gamit ang mga daliri niya. "Mind telling me?"

Mabilis itong umiling. "Wala 'yon. Saka hindi ko na nga maalala kung anong
napanaginipan ko."

Alam niyang nagsisinungaling ito sa kaniya kasi pumiyok ang boses nito. Mas
humigpit ang yakap niya rito saka hinalikan ang buhok nito. "Good night, Annette."

Tumagilid ito ng higa, paharap sa kaniya saka niyakap din siya sa beywang. Her head
was tuck below his chin and their position felt normal. Parang wala itong ginawang
masakit sa kaniya, parang hindi siya nito niloko.

In that moment, he felt like she was his wife. The wife who loves him and the wife
who would care for him.

Pero kahit yon ang nararamdaman niya sa mga sandaling 'yon, hindi pa rin mawala sa
isip niya ang ginawa nito. Nasa puso pa rin niya ang sakit ng ginawa nito. Hindi
nawala ang sakit kahit dalawang taon na ang nakalipas.

"Cali?" Pukaw nito sa kaniya.

He blinked. "Hmm?"

"May kilala ka bang Khatya?"

Dumagundong ang tibok ng puso niya ng marinig niya ang pangalang binanggit nito.
"B-bakit mo natanong?"

"Wala lang." Mas isiniksik pa nito ang katawan sa katawan niya. "Nagtatanong lang."

"Ganoon ba?" Hindi pa rin mawala ang kabang nararamdaman. "Matulog ka na, malalim
na ang gabi."

Tumango lang ito saka humigpit ang yakap sa kaniya. "Goodnight, Cali."

"Good night."
Kahit kalmado ang panlabas niya, hindi pa rin siya mapakali. Why is Annette asking
about Khatya? Is she still pretending to not know him? O baka naman niloloko lang
siya nito at para may effective ang pagpapanggap nitong pagkalimot ay palalabasin
nitong nakaka-alala na ito?

His jaw tightened.

Why is Annette playing with him? And why is he letting her?

#FingerLickingFuck

A/N: Dry na yata utak ko, kaninang 8 pa ako mag e edit sa lappy, heto update na.
Haha. Magmamadaling-araw na. Hahaha

=================

CHAPTER 8

CHAPTER 8

NAGISING si Annette na masakit ang ulo. Nang bumangon siya at umalis sa kama, mas
sumakit ang ulo niya sa kakaisip kung bakit wala siyang saplot ni isa. Matiim
niyang pinakatitigan ang kama hanggang sa unti-unting bumalik sa isipan niya ang
memorya ng pagtatalik nila ni Cali kagabi.

Nag-init ang pisngi niya saka napayakap sa hubad na katawan. "Oh my god!"
Napakagat-labi siya, "shit. Nakakahiya! Anong mukhang ihaharap ko ngayon sa
kaniya?"

Gusto niyang kutusan ang sarili dahil sa pag-inom ng alak kagabi. Kung nasa tamang
huwisyo lang siya, siguradong hindi niya magagawa 'yon, siguradong mapipigilan niya
ang sarili na gawin ang kagagahang pinaggagagawa niya kagabi.

And as she stands there, hugging her naked body, she remembered every detail of
their love making.

"Oh, God..." itinakip niya ang dalawang palad sa mukha dahil nag-iinit iyon pati
taenga niya. "Ano ba itong ginawa ko?"

Bumaba ang tingin niya sa kaniyang hubad na katawan at nagmamadaling tumakbo

patungong banyo para maligo. Its weird and all but she can still feel Cali's touch,
the way he caress her. At kahit memorya lang 'yon, nararamdaman niyang may
kakaibang hatid iyon na init sa katawan niya.

"Oh, God." Sambit niya habang nasa ilalim ng malamig na shower. "Anong mukhang
ihaharap ko ngayon sa kaniya?"

Hanggang sa matapos siyang maligo at makapagbihis, yon pa rin ang nasa isip niya.
Kaya naman ng lumabas siya sa kaniyang silid, dahan-dahan ang ginawa niyang hakbang
para hindi marinig ang mga yabag niya.

Nakahinga siya ng maluwang nang nasa sala na siya at walang Cali siyang

makita. Baka pumasok na ito sa opisina. Tama? Mukhang lampas alas-otso na nang
umaga. Salamat naman at-

"Why are tip-toeing?"

Natulos siya sa kinatatayuan kasabay ng pagdagundong ng tibok ng puso niya. Oh,

hell! He's still here! Itinikom niya ang nakaawang na mga labi dahil sa gulat saka
pilit na pinapakalma ang puso niyang ang bilis ng tibok.

"Annette, humarap ka sakin? Bakit ba na estatwa ka riyan?"

Napalunok siya. "Ahm, ano kasi, ahm..." hindi niya alam ang sasabihin, "ahm, ano,
ahm-"

"Humarap ka sakin." Ulit nito.

Kinakabahan at nahihiyang humarap siya rito. Ni hindi nga niya ito matingnan sa mga
mata dahil sa hiyang nararamdaman. She can still remember how wild she was while he
was licking- oh, god, Annette, don't go there!

"Look at me." Utos nito.

Kagat-kagat ang labing pinilit niya ang sarili na mag-angat ng tingin dito. Parang
may pumana sa puso niya ng makita ang itsura nito. He just finished bathing. He
looks fresh and hot and so handsome. Medyo basa pa kasi ang buhok nito at naamoy
niya ang panlalaki nitong sabon at shampoo.

Oh, god! Temptation! Get away from me!

"Annette," tawag nito sa pangalan niya.

Napakurap-kurap siya saka wala sa sariling napatitig sa mga mata nito. "Ha?"

Tumaas ang sulok ng labi nito saka humakbang palapit sa kaniya. Tumigil lang ito ng
ilang dangkal nalang ang layo sa kaniya.

"Paki-ayos ang necktie ko." Wika nito na ikinagulat niya.

She blinked again. "Ha?"

"Ayosin mo ang necktie ko." Ulit nito.

Bumaba ang mga mata niya sa necktie ito na nakapalibot

lang sa leeg nito pero hindi pa naayos.

"Go on. Fix my necktie." He urged.

Nanlalamig ang kamay niya na umangat saka hinawakan ang bawat dulo ng necktie saka
inayos yon. Her eyes are trained on his neck tie; she can't look him in the eyes
without remembering what happened to them on the sofa and on her bed.

"T-tapos na." Nauutal niyang sabi saka binaba ang kamay. "M-maghahanda na ba ako ng
agahan mo?"
"No need." Sinuot nito ang jacket ng suit na suot saka inayos ang collar no'n. "You
can kiss me good luck instead."

Namilog ang mata niya at napatingin dito. "Ha?"

Amusement is dancing in his green eyes. "Kiss me good luck for the day. May meeting
ako ngayon e."

Nakatitig lang sita rito. "B-bakit ko naman gagawin 'yon?"

"Because i said so." Nagdilim ang mukha nito. "I'm your boss remember?"

"P-pero, diba, h-hindi naman yon kasama sa pagiging P.A. mo?" Parang magwawala ang
puso niya sa sobrang lakas ng tibok niyon, "ahm, t-tulad ng nangyari k-kagabe. P-
pasensiya na kasi lasing lang ako t-tapos hindi ko alam ang g-ginagawa ko tapos-"

"Annette."

Napatigil siya sa pagsasalita at nagtatanong ang mga matang tumitig dito. "Ha?"

"Shut up and kiss me."

Muntik nang tumalon ang puso niya palabas. "Ha?"

Cali heave a deep sighed, leaned in, and captured her lips in one fiery kiss.
"There. Not that hard, ei?"

Umiling siya. "Hindi."

"Good." Maaliwalas na ang mukha nito. "So if I tell you to kiss me, you kiss me,
okay?"
Tumango siya.

He smiled, his eyes sparkling in delight. "Very good."

Hinalikan siya ulit nito sa mga labi saka lumabas ng penthouse at iniwan siyang
nakatulala sa hangin.

Cali seems different. Anong nangyari do'n? Was it because of what happened last
night? Kaya ba nagbago ito?

Kinapa niya ang dibdib kung nasaan ang puso niya. Napakalakas at napakabilis ng
tibok niyon ng dahil sa simpleng halik ni Cali.

"Diyos ko..." mahina niyang sambit, "huwag mo namang patibukin ng ganito ang puso
ko. Baka masaktan lang ako."

Huminga siya ng malalim saka nagtungo sa kusina para maghanda ng agahan niya.

She was about to put rice on the rice cooker when a phone rang loudly. Napalinga-
linga siya saka sinundan kong saan nanggagaling ang tunog. Nagulat siya ng makitang
ang cellphone na binigay sa kaniya ni Cali ang nag-iingay.

Pinulot niya yon saka tiningnan kung sino ang tumatawag.

Cali's Calling...

Kumabog ng mabilis ang puso niya ng makita ang pangalan ng binata sa screen. Akmang
sasagutin niya iyon ng biglang tumigil ang pag-ring.

Napalabi siya. "Hala, hindi ko nasagot."

Ibabalik na sana niya sa kung saan niya kinuha ang cellphone ng mag ring ulit iyon.

Cali's Calling...
This time, she quickly answered the call.

"H-hello?" Kinakabahan niyang sabi.

"Bakit hindi mo sinagot kaagad ang tawag ko?"

Napakagat-labi siya. "Sorry, nasa kusina ako."

"Ah, ganoon ba?" Nawala ang inis sa boses nito ng magsalita ulit. "Nakapag-agahan
ka na ba?"

"Hindi pa. Magsasaing palang ako, e."

"Ganoon ba? Sige, after breakfast, Come here."

Kumunot ang nuo niya. "Ha? Saan?"

"Dito sa

opisina ko. Bilisan mo ha?"

Namilog ang mata niya "Ano?"

"Kailangan ko ng P.A. kaya bilisan mo, okay?"

"Sige. Sige. Bibilisan ko." Nagmamadali niyang tinapos tawag saka nagmamadaling
bumalik sa kusina para magluto ng agahan.

PANAY ang hinga ng malalim ni Annette habang nakasakay sa elevator na maghahatid sa

kaniya sa pinakamataas na palapag ng gusali kung saan naroon ang opisina ni Cali.
Nang huli siyang pumunta rito ay sinigawan siya ni Cali, sana hindi naman mangyari
'yon ngayon.

Nagpalawala siya ng malalim na buntong-hininga ng bumukas ang pinto ng elevator.

Kinakabahan siyang lumabas ng elevator saka naglakad patungo sa CEO's Office.

Nang pumasok siya sa pinto, sumalubong sa paningin niya ang sekretarya ni Cali.
Ngumiti ito ng makita siya.

"It's nice to see you again." Anang sekretarya na malapad ang ngiti sa kaniya.

Sinuklian niya ang ngiti nito ng isang tipid na ngiti. "Ahm, si Mr. Sudalga,
pinapapunta ako."

"Yes, he told me to tell you to wait for him inside his office. Nasa meeting pa
kasi siya ngayon." Iminuwestra nito ang kamay sa pinto ng privatee office ni Cali.
"Pumasok ka na lang at doon mo hintayin si Sir."

Tumango siya saka pumasok sa opisina ni Cali at umupo sa visitor's chair.

Habang naghihintay, palingon-lingon siya, tinitingnan ang buong paligid. Cali's

office shouts manliness. From the walls, floors and furniture's. Nababagay sa
opisina na ito ang isang Cali Sudalga. At nasisiguro niyang kung may makakita sa
kaniya, magmumukhang siyang out of place sa magarang opisina na 'to sa suot niyang

simpleng denim jeans saka blouse.

Napa-igtad si Annette ng bumukas bigla ang pinto ng opisina at pumasok doon si Cali
na hinuhubad ang suit at tanging ang polo lang ang iniwan nito.

"Oh, you're here." Anito ng makita siya, "good, tamang-tama ang dating mo."

Umayos siya ng upo. "Anong kailangan kong gawin?" Kaagad niyang tanong.

Umupo si Cali sa visitor's chair na nasa harapan niya saka inilapit ang mukha sa
kaniya. "Na-stress ako sa meeting. Kiss me."

Namilog ang mata niya at napasinghap. "Ano? Nababaliw ka ba?"

"No, hindi ako nababaliw." Hinawakan nito ang kamay niya. "I really need you
kisses. Badly." Inginuso nito ang mga labi sa kaniya. "Come on, kiss me, then my
stress will disappear."

Inungusan niya ito. "Ako ba pinagloloko mo, ha, Cali?" Inirapan niya ito,
"pinapunta mo ako para lang halikan ka. Baliw ka rin, no?"

Ngumiti lang ito saka mas inilapit pa ang mukha sa mukha niya. "Kiss me."

Pinaikot niya ang mga mata. "Ayoko. Aalis na ako."

Bago pa siya makatayo ay napigilan na siya ni Cali. "Stay still and let me kiss you
instead."

Nahigit niya ang hininga ng bigla nalang ilapat ni Cali ang labi sa mga labi niya
at hinalikan siya.

Her heart races, it beats so fast and loud.

Nang hindi siya gumalaw sa kinauupuan, binigyang distansiya ni Cali ang mga labi
nila saka tinitigan siya.

"Honestly," he whispered over her lips, "I want you where I can see you. Hindi kasi
ako mapakali, e."

Binasa niya ang nanunuyong labi saka bumulong din, "h-hindi naman ako aalis sa
penthouse mo, e. I'll be there when you went home."

Sadness fell on his handsome face. "Maybe I just don't want history to repeat
itself."

Naguluhan siya sa sinabi nito, "ha?"

Idinampi nito ang labi sa labi niya kapagkuwan ay pinakawalan nito ang mga labi
niya at pinisil ang kamay niya.
"Just stay here." Tinapunan nito ng tingin ang sofa na nasa kanang bahagi ng
opisina, malapit lang iyon sa kinauupuan niya. "Just sit there. And I'll be okay."

She bit her lip, her heart pounding insanely. "You want me here?"

"Yes."

"Okay." Pabulong niyang sabi saka inagaw ang kamay na hawak nito, tumayo, saka
naglakad patungo sa sofa saka umupo sa mahabang sofa. "Magtrabaho ka na."

A small soft smile appeared on his lips as he stared at her, his elbow leaning on
his knees. "By the way," sinadya nitong bitinin ang sasabihin, "you look pretty
today."

Napangiti siya dahil kinilig ang puso niya. "Salamat."

Tumango ito saka tumayo at umikot patungo sa swivel chair nito at doon ito umupo.

Umayos siya ng upo saka inilabas ang cellphone niya at naglaro ng color switch.
Ayaw niyang isturbohin si Cali kaya nanahimik lang siya para makapagtrabaho ito ng
maiigi.

Kumunot ang nuo niya ng tumunog ang message alert tone niya, biglang tumigil ang
nilalaro niya at lumabas ang pop-up ng mensaheng natanggap.

It's from Cali.

Magkasalubong ang kilay na nag-angat siya ng tingin kay Cali. Seryusong-seryuso ito
habang nagbabasa ng papeles.

Ano naman ang drama ng lalaking 'to?

Nakakunot pa rin ang nuong binasa niya ang mensahe nito.

'Sa visitor's chair ka umupo. I want you near.'

Tumalon-talon ang puso niya

sa kilig. This man really knows how to make her heart beat insanely fast.

Huminga siya ng malalim saka tumayo at naglakad patungo sa visitor's chair at

walang imik na umupo.

Mula sa sulok ng mga mata niya, nakita niyang may gumuhit na ngiti sa mga labi ni
Cali. That made her smile too. He looked please and she felt happy at that.

Weird.

Pinagpatuloy niya ang paglalaro ng color switch habang ito naman ay nagta-trabaho.
Ganoon sila sa ilang oras na nakalipas. Siya nakaupo sa visitor's chair, si Cali at
ay nakaupo sa swivel's chair. Minsan nahihiya siya sa tuwing pumapasok ang
sekretarya ni Cali para maghatid ng mga papeles, pero kaagad na nawawala ang hiyang
nararamdaman dahil palaging may ngiti sa mga labi ang sekretarya para sa kaniya.

Mukhang mabait ang sekretarya ni Cali. Nakakatuwa naman.

Napatigil sa paglalaro si Annette ng marinig na bumuntong-hininga si Cali.

Nagtatanong ang mga matang binalingan niya ito.

"Okay ka lang?"

"Pagod na ako." Hinilot nito ang balikat, "but I have to finish these papers by
noon."

Naawang napatitig siya kay Cali. Masakit na ang balikat nito at nasisiguro niyang
pati ang likod pero nagta-trabaho pa rin. Kaya naman tumayo siya saka umikot sa
mesa nito patungo sa tabi nito.

"What?" Cali asked, frowning.

Inilapat niya ang mga kamay sa magkabilang balikat nito. "Masahiin kita."
"Talaga?" His whole face lit up, "sige nga, masahiin mo ako.

Umupo siya sa arm chair ng swivel chair saka inumpisahang masahiin ang balikat
nito. Nakita niyang napapikit ito habang minamasahe niya ang likod ito.

"Hmm, that's good." Anito ng dumako ang kamay niyang

nagmamasahe sa batok nito. "Sige, pisilin mo pa. Gumagaan pakiramdam ko."

Gaagad siyang tumalima ay pinipisil-pisil niya ang batok nito habang ang isang
kamay ay minamasahe ang likod ng ulo nito.

"That feels good, Annette." Daing nito habang nakapikit ang nga mata. "Harder,
Annette."

She massaged his neck harder as she massage his head softly. Ilang minuto ding
minasahe niya ng ganoon si Cali bago siya nito pinatigil dahil okay na daw ito.

"Thanks." Cali looked at her and smile.

"Welcome."

Hinawakan nito ang baba niya saka hinalikan siya sa mga labi na kaagad naman niyang
tinugon.

She felt Cali smile against her lips as he kiss her softly. This feels so good.
Pakiramdam niya ay buo na ang araw niya dahil sa halik ng pinagsasaluhan nila ni
Cali. Ilang minutong magkalapat ang mga labi nila bago nito pinakawalan ang mga
labi niya.

He caressed her chin, "how about we eat outside for lunch?"

"Outside?" Parang nagka-phobia na siyang kumain sa labas. "Sa restaurant ulit ng

pinsan mo?"
Mukha nakita nito ang pag-aalala at kaba sa mukha niya dahil mabilis itong sumagot.
"Nope, sa ibang restaurant."

"Ah." Nakahinga siya ng maluwang, "sige."

Hinawi nito ang buhok na nakatabing sa mukha niya saka hinalikan ang tungki ng
ilong niya, "great. Taposin ko lang ang ginagawa ko tapos aalis na tayo."

"Okay." Akmang aalis na siya sa pagkakaupo sa arm chair ng pigilan siya nito sa
braso.

"Wait."

Nagtatanong ang mga matang binalingan niya ito. "Yes?"

"Where's my kiss?"

Kumunot ang nuo niya. "Ano na naman 'yang kiss na 'yan?"

"Just kiss me." Inginuso nito ang mga labi. "Huwag ka nang magtanong."

Inirapan niya ito saka dumukwang at hinalikan ito sa mga labi. She felt him smile
as he deepened the kiss.

Siya ang unang kumawala at malalaki ang hakbang na lumayo rito at bumalik sa
pagkakaupo sa mahabang sofa. Hindi niya mapigilan ang kinilig na ngiti na kumawala
sa mga labi niya.

This new attitude of Cali is making her heart go frenzy. Kapag nagpatuloy ito, at
tuluyan siyang nahulog, baka masaktan lang siya.

She sighed softly. Sana talaga hindi ako masaktan.

#MasarapSiguroAngLongc0cknisa

#ImSoInnocentTalaga

=================

CHAPTER 9

CHAPTER 9

ANG SABI ni Cali, magla-lunch lang sila sa labas, kaya naman laking gulat niya ng
sa Mall siya nito dalhin at pagkatapos nilang kumain ay pinamilhan siya ng kung
ano-anong gamit, mula sa damit hanggang sa sapatos at accesories. Panay ang pigil
niya rito pero wala siyang magawa.

He knew her body size like it's the back of his hand. Panay ang tanong niya kung
paano nito nalaman pero ngiti lang palagi ang sagot nito.

And because of their buying spree, they consume half of the afternoon. Hindi na
sila nakabalik sa opisina nito, deretso na silang umuwi sa penthouse.

"Nakakapagod maglakad." Komento niya ng makaupo siya sa gilid ng kaniyang kama.

Si Cali naman ay inilalagay sa closet niya ang mga pinamiling damit.

"Para namang hindi ka sanay mag-Malling." May bahid na ngiti ang boses nito.

"Hindi talaga." Nanghahaba ang ngusong sabi niya habang hinihilot ang paa. "Malayo
ang Mall sa probinsiya namin, kailangan pang sumakay ng bus makapunta lang do'n, at
pumunta man ako, wala naman akong perang pambili. Kulang ang pera ni lola tapos
nakokonsensiya naman ako kasi ako na ang umubos sa pera niya."

Isinara ni Cali ang pinto ng closet saka paharap sa kaniya na umupo sa gilid ng
kama at mataman siyang tinitigan na parang inaarok ang laman ng isip niya.

"May lola ka pala?" Kapagkuwan ay sabi nito.

Tumango siya at gumuhit ang malungkot na ngiti sa mga labi niya. "Oo. Kaso wala na
siya, iniwan na ako." Nagbaba siya ng tingin ng manubig ang mga mata niya. "Sorry.
Hindi ko lang talaga mapigilang

maging emosyonal kapag pinag-uusapan si Lola."

"It's okay." Hinawakan nito ang mukha niya saka ini-angat iyon para magtagpo ang
mga mata nila. "Umiyak ka lang. You sometimes have to cry in order to be okay and
strong again."

Tinuyo niya ang luhang namalisbis sa pisngi niya saka tipid na nginitian si Cali.
"I'm just feeling guilty. She took care of me when I was in the Hospital, naubos ko
ang pera niya at na-i-sangla pa niya ang palayan niya ng dahil sakin at hindi ko
manlang 'yon nasuklian. Hindi sapat ang isang taon para masuklian ko ang kabutihan
niya sakin."

Confusion was written on Cali's face after she spoke.

"Na-Hospital ka? May sakit ka?" May pag-aalala sa boses nito. "Kailan 'yon?"

Humugot siya ng isang malalim na hininga, tinatanong ang sarili niya kung sasabihin
ba niya. Well, hindi naman 'yon sekreto, so she might as well tell him. Iilang tao
lang ang pinagsabihan niya ng kaniyang kalagayan, pero kahit ganoon, pakiramdam
niya mapagkakatiwalaan naman niya si Cali na hindi iti-tsismis sa iba ang kalagayan
niya katulad ng mga kapit-bahay niya doon sa probinsiya.

"Ahm," kinagat niya ang pang-ibabang labi habang nag-iisip ng tamang salita na
gagamitin, "two years ago I got into an accident. Nahulog ang sinasakyan kong kotse
sa bangin. Sabi ng mga Doktor, himala nga raw na nabuhay ako. Well, the driver
didn't survive. They said he died on the spot."

"He?" Gagad nito na may halong gulat. "Lalaki ang driver? Sino siya?"

Umiling siya. "I can't remember who he is." Malungkot siyang ngumiti. "Actually, I
can't remember anything. Isa't kalahating

taon lang ang naalala ko sa buhay ko. It's from the moment I woke up in the
Hospital after five months of being in a comatose state."

Umawang ang labi nito, nakabadha sa mata ang gulat, pag-alala, galit at pagdududa.
"Y-you can't be serious."

"Totoo." Tumango-tango pa siya para maniwala ito. "Puwede mong i-check yong
Hospital kung saan ako na-coma. I'm sure my record ako do'n." Walang emosyon siyang
tumawa ng mahina. "At bakit naman ako magsisinungaling sa mga ganitong bagay? Sana
nga hindi nalang ako na-aksidente para hindi ako nakalimot. I felt empty without my
memories. I don't even know what I like, what I hate, what I find disgusting. I
don't remember at all. Kahit anong pilit ko, wala akong maalala. Kapag pinipilit ko
naman, sumasakit ang ulo ko. All I know is my name and my birthday. Nasira kasi ang
part ng I.D. kung saan nakasulat ang address ko. Hindi nga ako sigurado kung Lola
ko ba talaga si Lola pero para sakin, siya na ang lola ko. Inaroga niya ako,
pinakain at binihisan sa mga panahong walang-wala ako, sa mga panahong hindi ko
alam ang gagawin ko. Lola gives me hope and purpose. Dahil kay Lola, nagkaroon ulit
ng saysay ang buhay ko na akala ko nawala kasabay ng pagkawala ng memorya ko. I owe
my life and everything to that old lady who treated so well. Kaya naman ng mamatay
siya, pinangako kong gagawin ko ang mga gusto niyang gawin ko noon, yon ay ang
lumabas sa mundong kinamulatan ko ng isa't kalahating taon, ang magtrabaho sa
lungsod at bumalik daw sa dating buhay ko."

Hindi namalayan ni Annette na tumutulo na pala ang luha niya kung hindi pa umangat
ang kamay ni Cali paea tuyuin ang basa niyang pisngi.

"Wala

ka talagang maalala?" Parang naninigurong tanong nito.

Tumango siya. "Wala talaga. Pero may mga déjà vu feeling akong nararamdaman, pero
hindi naman ako sigurado kung ginawa ko na 'yon noon. And sometimes, some things
and people felt familiar." Tumingin siya rito. "Like you."

Napamulagat ito, "i.. i felt familiar?"

"Oo." Hinaplos niya ang mukha nito at pinakatitigan ito, "your green eyes, your
lips, your face... parang pamilyar sakin kaya tinatanong kita kung kilala mo ako
noon. I know you know from before, halata naman kung paano mo ako sinigawan nuong
una tayong magkita at kung paano mo kausapin minsan, hindi ko lang maintindihan
kung bakit ayaw mong sabihin sakin."

"Because I don't want to." Hinawakan nito ang kamay niya na humahaplos sa pisngi
nito saka pinisil 'yon. "I want you to remember it yourself. Gusto kong maalala mo
kung anong mga ginawa mo noon, gusto ko ikaw mismo ang makaalam kung sino ka ba
noon."
Nababasa niya ang galit sa mga mata nito, right there and then, natakot siyang
maalala kung sino ba siya noon.

She did something bad towards Cali. Nararamdaman niya 'yon.

"M-masama ba ako noon?"

Umiling ito saka ginawaran ng halik ang nuo niya. "Huwag mo nang isipin 'yon.
Magpahinga ka na, pagod ka diba?"

Ngayong pinaalala nito, naramdaman ulit niya ang pananakit ng paa.

Humaba ang nguso niya. "Kasalanan mo 'to e." Gumapang siya patungo sa gitna ng kama
saka patihayang nahiga. "Magpapahinga na ako kaya tsupe na."

Cali chuckled and shook his head. "Magbibihis lang ako tapos

sasamahan kita riyan sa kama."

Napamulagat siya kasabay ng pag-init ng mukha niya. "Huwag! Doon ka sa kuwarto mo!"
Mabilis niyang pigil rito. "Doon ka lang."

Tawa lang ang tugon nito saka lumabas ng silid niya.

Napabuga ng marahas ng hininga si Annette saka napatitig sa kisame.

Ikinuwento niya ang Cali ang nangyari sa kaniya. Pakiramdam kasi niya dapat nitong
malaman kung anong nangyari sa kaniya at nararamdaman niyang safe siya rito.

At ngayong nasabi na niya rito, parang nawala ang nakaatang na mabigat sa balikat
niya.

She sighed. Sana nga tama ang desisyon niyang sabihin kay Cali ang nangyari sa
kaniya.
"AT NANIWALA ka naman sa kaniya?" Hindi makapaniwalang tanong ni Thorn kay Cali
habang naka-skype sila kasama sina Lysander, Andrius at Shun.

"Hindi ko alam ang paniniwalaan ko." Wika niya.

Lysander scoffed. "Ang sabihin mo, nabubulag ka na naman sa pagmamahal diyan sa

asawa mo-"

"Hindi ko na nga siya mahal!" Tumaas ang boses niya sa iritasyon.

Sarkastikong tumawa si Andrius. "Alam mo Sudalga, yong nga non-existent species

lang ang maniniwala sayo na hindi mo na mahal yang asawa mo."

Cali blows a loud breath. "I don't love her. End of discussion."

"What the hell ever." Naiiling na sabi ni Thorn, "anyway, pa-imbestigahan mo kay
Shun kung totoo yang pinagsasasabi ng babaeng 'yan."

He looked at Shun. "Magkano ba?"

"This time, it's for free."

Eksaheradong sabay-sabay na suminghap si Thorn, Andrius at Lysander.

"For real?" Namilog ang mga mata ni Andrius. "Naku, Cali, magpapainom ka ng ng
katukayo mong inumin. Dapat drink all you can."

"Tama." Sang-ayon ni Lysander. "Dapat eat all you can din."

"Oo, tapos dance all you can din." Sabad ni Thorn.

"Magbabayad nalang ako kay Shun Mandurugas." Aniya sa bored na boses. "Ayoko sa mga
'all you can' na yan."
"Kahit kiss all you can kay Annette, ayaw mo?" Nanunudyong sabi ni Andrius.

Naiiritang isinara niya ang Skype saka tinawagan si Shun.

"Can you do it?" Aniya na tinutukoy ang pag-iimbestiga.

"Sure. Bukas malalaman mo ang totoo."

"Thanks."

"Hindi ako tumatanggap ng thank you, Sudalga. Mag 'all you can' nalang kayo,
because I'll assure you, you'll pay millions."

He groaned. "Fine. Tell those lunatics that we will 'all you can' tomorrow night.
Sunduin nila ako rito sa penthouse, tinatamad akong magmaneho."

"Noted."

"Okay. Bye."

"Bye."

Nang patayin niya ang tawag, dali-dali siyang nagbihis saka bumaba at nagtungo sa
silid ni Annette.

NAGISING si Annette sa pakiramdam na parang may masarap na kiliti sa kaibuturan

niya. Ininat niya ang mga braso saka iminulat ang nga mata.

"Anong... Cali!" Sigaw niya sa gulat ng makitang nakapatong sa kaniya ang binata at
marahang umiindayog ang katawan.
"What?" He kissed her lips, "kasalanan mo 'to, kanina pa kita ginigising e, pero
ang himbing ng tulog mo kaya naman ginapang nalang kita."

Pinanlakihan niya ito ng mata. "Hindi sapat na dahilan 'yon para gawin mo 'yon-"

Bigla nitong isinagad ang kahabaan sa pagkababae niya dahilan para mapatigil siya
sa pagsasalita a mapaungol

ng malakas.

"You were saying?" Cali asked while smirking.

Inirapan niya ito, "huwag mo kasing isagad bigla-bigla, nawawala ako sa tamang
huwisyo."

Mahina itong natawa saka isinagad ulit ang pagkalalaki sa loob niya.

"Oh!" Daing niya at napakapit siya sa balikat nito, "sinabi nang huwag mong-"

He thrust deep again.

"Oh, god..." napakagat-labi siya saka napayakap sa leeg nito, "Cali, oh, sige pa."

"That's more like it, sweetheart." He dipped her head and kissed her as he move in
and out inside her.

"Oh, my... oh!" Nakaawang ang mga labi niya puro ungol sa sarap ang namumutawi,
"oh, Cali, bilisan mo pa."

Pinalibot niya ang mga binti sa beywang nito saka mas hinapit ito palapit sa
kaniya. Gustong-gusto niya kapag sinasagad nito na abot hanggang sinapupunan niya
dahil nakakahibang na sarap ang lumulukob sa buo niyang pagkatao.

"Sige pa, Cali," ginagalaw niya ang balakang para sumalubong sa bawat pagpasok nito
sa pagkababae niya, "Ohh! Ohhh, Cali...lalabasan na ako."

Mas binilisan pa nito ang paglabas masok sa loob niya habang abala ang mga labi
nito sa pag-romansa sa tainga at leeg niya na mas dumadagdag na sarap na
bumababaliw sa kaniya. Naiipon iyon sa puson niya at gusto na no'ng sumabog sa
kaibuturan.

Ang kamay niyang nakayakap kay Cali ay bumaba, down to his lower back, then she
gripped his ass.

"Harder, Cali." Hinihingal niyang sabi habang nag-uumpisa nang mamuo ang pawis sa
nuo niya, "faster-

oh, god! Oh! Hayan na ako... ohh, hayan na, ohhh!"

Her gripped on his ass tightened as her orgásm ripped through her. "Ohh, heaven."
Napaliyad siya kasabay ng mainit na katas ni Cali na pumuno na naman sa pagkababae
niya tulad ng nauna nilang pagtatalik.

Habang habol ang hininga, unti-unting bumalik sa tamang huwisyo ang isip niya.
Hindi siya makatingin ng deretso kay Cali na ngayon at titig na titig sa kaniya.

"Huwag mo akong titigan." Aniya na hindi pa rin makatingin dito. "Nahihiya ako."

Cali just chuckled. "Stop being shy." Kapagkuwan ay hinalikan siya nito sa mga
labi, "it's my way of saying good morning."

Napapantastikuhang nakatingin siya rito, "seriously?"

"Yep." Umalis ito sa pagkakakubabaw sa kaniya saka tumabi ng higa sa kaniya. "This
feels good." Wika nito habang niyayakap siya.

Napatingin siya sa wall clock. "Malapit nang mag alas-otso. Late ka na nito sa
office."

"Hayaan mo na, ako naman ang boss." Mas humigpit ang yakap nito sa kaniya, "my
company will survive a day without me."
Napamulagat siya rito, "a day?" Gagad niya. "Seryuso ka?"

"Oo." Hinalikan nito ang balikat niya saka niyakap siya ng mahigpit. "I just want
to stay in this bed and cuddle with you."

Parang may kumiliti sa puso niya sa tinuran nito. "A-absent ka talaga para makasama
lang ako?"

"Honey, you don't know what I can do for you." Bulong nito dahilan para magsitaasan
ang balahibo niya kasabay ng biglang pagpitik ng ala-ala sa isip niya.

It was Cali and he was kneeling to someone she can't see. May hawak itong
napakagandang singsing. 'I can and will do anything for you'. Iyon ang mga katagang
lumabas sa bibig nito at paunti-unting nagdilim ang paningin niya kasabay ng
pagsigid ng hindi niya maipaliwanag na kirot sa ulo niya.

"Aray..." mahina niyang sambit habang sapo ang ulo. "Ang... sakit..."

Parang nilalamon ng sakit sa ulo niya ang lakas niya dahil pakiramdam niya wala
siyang lakas na labanan ang sakit.

"Annette!"

Nararamdaman niyang may yumuyogyog sa kaniya pero hindi niya maimulat ang mga mata
dahil sa sobrang namimilipit na sakit ng ulo niya.

"Annette! Annette! Damn it!"

Nilalabanan niya ang sakit, she wanted to see more... to know more... pero nilamon
na siya ng kadiliman, tuluyan na siyang nawalan ng lakas at nawalan ng malay.

#HuwagBastaBastaIbubukaAngMgaHita - Yang mga burat na 'yan hindi lang yan

nakakasira ng hymen, minsan nakakasira din 'yong ng pag-aaral at kinabukasan.
Oh, see? May mahalay bang mag a-advice ng ganiyan? Kayo talaga. Sabi nang inosente
nga ako.

=================

CHAPTER 10

CHAPTER 10

NAGISING si Annette sa amoy ng Hospital. Alam na alam niya ang amoy na 'yon at
hindi niya kailanman makakalimutan dahil ilang buwan din siyang nanatili sa
Hospital pagkatapos niyang magising galing sa aksidente.

"Oh, you're awake." A baritone voice chirped. "Good. That lunatic can finally live
in peace."

Napakurap-kurap siya at tumuon ang paningin sa lalaking nagsalita.

Kumunot ang nuo niya ng makita ang lalaking nasa tabi ng Hospital bed niya. First
impression. He looks like a handsome gangster to her because of his tattoos na
hindi natago sa Doctor's robe na suot. There's tattoo all over his neck, it looks
messy yet she have to admit, it made him look like a handsome bad ass.

"Done admiring me, beautiful?"

Nag-init ang mukha niya saka mabilis na nag-iwas ng tingin. "N-nasaan si Cali?"
Pag-iiba niya ng usapan at iyon kaagad ang pumasok sa isip niya.

"Pinahila ko sa mga security guard palabas para kumain, hindi pa kasi

nanananghalian at naghahapunan." Parang walang paki-alam na sabi nito saka inilapat
ang malamig na stethoscope sa dibdib niya kung nasaan ang puso niya. "Everything is
normal. Ang utak mo lang ang hindi."

Matalim ang matang pinukol niya ito ng tingin. "Doktor ka ba talaga o nagdi-dress
up ka lang?"
Tumaas ang dalawang kilay nito kasabay ng pagtaas ng sulok ng labi nito. "Hmm...
why is that?"

"You don't say that to your patient."

Mahina itong tumawa. "Oh. Sorry about that. Sometimes, my mouth doesn't have a
filter. But for your peace of mind, yes, I am a Surgeon that specializes

in brain." Inilahad nito ang kamay sa kaniya. "Blaze Vitale, I graduated in

Harvard, scholar and my license number is 222431."

Nang hindi niya tinanggap ang kamay nito, para itong batang sinimangutan siya.
"Mean."

Hindi alam ni Annette kung matatawa siya o maiinis sa Doktor na nasa harapan niya.

"Anyway, sabi sakin ni Cali may amnesia ka raw."

"S-sinabi niya sayo?" And here she thought she can trust Cali.

"Yes. But don't get him wrong." Umupo ito sa gilid ng kama, paharap sa kaniya.
"Pinilit ko siyang sabihin at napilitan siya. Wala ka kasing malay at hindi ka
magising kahit anong gawin namin. So he told us about your medical condition."

Nagbaba siya ng tingin. "Ganoon ba?"

"Yep." He said popping the 'p'. "So huwag kang mag emote diyan."

"Sorry." Napahiyang aniya. "I didn't mean to..."

"That's okay. We do a lot of things we didn't mean." Huminga ito ng malalim,

"anyways again, how's your head?"

"Ayos lang." Sinapo niya ang gilid ng ulo. "Hindi na masakit."

"Nang mawalan ka nang malay kaninang umaga, did you felt like your head is about to
split into two?"

Tumango siya. "Nilalabanan ko yong sakit, pero hindi ko kinaya."

"While you were in pain, did you see something in your head?"

Tumango siya. "Nitong mga nakaraang araw, mula
bigla-bigla nalang may pumapasok na memorya sa
Minsan naman may napapanaginipan ako. Hindi ko
'to? Why now? Bakit hindi yon nangyari sa akin
pinipilit ko ang sarili
ng magtrabaho ako para kay Cali,
isip ko at sumasakit ang ulo ko.
alam kung bakit nangyayari sakin
sa isa't kalahating taon na

ko na makaalala? Bakit ngayon pa kung kailan sumuko na akong maalala ang nakaraan
ko?"

He shrugged. "Maybe because Cali is a big part of your life before, seeing him and
being with him every day is making your memory came back." Then he added, "you see,
brain understand, brain adapts and if something happen to your brain, it may forget
thousand and millions of memories, pero nandiyan lang yan. It's just buried. Ang
kailangan lang ay may mag-trigger para bumalik ulit ang mga ala-alang nakalimutan
mo. And looks like Cali is your trigger."

"Babalik talaga ang ala-ala ko?" Umaasa niyang tanong. She would do anything to
remember. "Makakaalala ulit ako?"

"Of course. You just need time." He smiled. "Sa kaso mo, unti-unti na siyang
bumabalik, maghintay ka lang at maging malakas. And stay with Cali, being with him
might help you."

"Puwede bang sa'tin lang muna itong pinag-usapan natin?" Pakiusap niya kay Doc.
Blaze, "huwag mo muna itong sabihin kay Cali. Ayokong malaman niya, gusto ko ako
magsabi sa kaniya na nakakaalala na ako. Yan kasi ang gusto niya, e."

"Sure." Mabilis nitong sagot na hindi manlang pinag-isipan ang hiling niya.

"Salamat." Aniya kahit may pagdududa pa rin kung talang hindi nito sasabihin kay
Cali.
He grinned and winked. "You're welcome, beautiful."

Sinuklian niya ang ngiti nito. Kahit papaano ay nalinawan siya sa mga nangyayari
ngayon sa kaniya.

Naputol ang pag-iisip ni Annette ng bigla nalang bumukas ang pinto ng Hospital at
pumasok doon

si Cali.

"Annette."

"Cali, kumain ka na ba-" parang napugto ang hininga niya at hindi siya
nakapagsalita ng bigla siya nitong yakapin ng mahigpit. "C-Cali... h-hindi ako m-
makahinga."

Kaagad naman siya nitong pinakawalan sa pagkakayakap saka matiim siyang tinitigan.

"Are you okay?"

Tumango siya.

"Good." He blows a loud breath. "Don't go unconscious on me again."

Tumango siya. "Hindi ko naman sinasadya. Sumakit lang talaga ang ulo ko."

"Mag-ingat ka kasi." Bumaling si Cali sa Doktor. "Ayos lang ba siya?"

"Yeah." Sagot ni Blake. "She's fine. Wala pa rin siyang maalala. Sabi ko nga sumuko
nalang siya e."

Pupukulin sana niya ito ng masamang tingin ng kindatanan siya nito ang nginitian.
Doon niya napagtanto na nagsinungaling lang ito kay Cali para sa kaniya.

'Thank you' she mouthed at Doc. Blaze.

He just winked in return.

Akmang kakausapin sana siya ni Cali ng may tatlong kalalakihan na humahangos na

pumasok sa pinto ng Hospital room niya. Doon tumuon ang tingin niya, lalong-lalo na
sa pinsan ni Cali na si Thorn.

"Fuck!" Hinihingal na mura ng lalaking naka-cap at naka black na shades. "Fuck you,
Cali, pinahabol mo kami. Masasakal talaga kita!"

"Sakalin mo na, Lysander." Sabi ni Thorn na hinahabol din ang hininga.

"Kasalanan mo rin naman Ly," anang lalaki na katabi ni Thorn na nakatingala sa

kisame habang habol ang hininga. "Bakit kasi naka-shade ka i-gabi na. Hindi mo
tuloy nakita na sa kanan lumiko ang hayop

na 'yan."

"So the security team failed to secure Sudalga." Parang nang-uuyam na sabi ng
Doktor na sumuri sa kaniya.

Security team? Akala naman niya mga totoong security ang humila kay Cali, hindi
pala.

"Oh, shut up, Blaze." Masama ang tingin ni Lysander sa Doktor. "Like you could have
done better?"

Ngumiti ang doktor, may ekspresyon sa mukha nito na parang nang-uuyam. "Callahan, I
kill people for a living." Hinubad nito ang doctor's robe na suot saka tinapon sa
may sofa. "It means I can run the hell faster than you."

Napakurap-kurap si Annette habang nakatingin sa Doktor niya. Sa ilalim pala ng

puting roba nito ay nagtatago ang leather jacket at ripped jeans. He looks like a
freaking bad ass gangster.

Doktor ba talaga ito?

"Down boys." Sabi ni Thorn saka pumagitna kay Lysander at Blaze. "Stop it."

Blaze just smirked and walked passed Lysander and out of her room.

"Doktor ba talaga siya?" Pabulong niyang tanong kay Cali.

Pero si Thorn ang sumagot, mukhang narinig nito ang tanong niya. "Yes. He is. Wala
lang yan sa tamang daan ngayon."

"Yeah. He's a good Doctor and a good friend too." Segundo ni Cali. "Buti nga
pumayag na tingnan ka, busy yata yon kanina e, pinilit ko lang. I don't trust the
Doctor's here. Hindi ko naman nilalahat pero mga mukhang pera sila."

Tumango-tango siya at nawalan ng imik ng maghari ang katahimikan sa buong silid.

Everyone was silent until Thorn spoke.

"Aalis na kami." Anito saka nauna nang lumabas at sumunod si Lysander at

Andrius.

Kahit hindi ang mga ito nagsasalita, nararamdaman niyang may galit ang mga ito sa
kaniya.

Pasimple niyang hinila ang manggas ng suot na t-shirt ni Cali para kunin ang
atensiyon niyo. "Galit ba sila sakin?"

"Don't mind them." Umalis sa pagkakaupo sa kama niya si Cali saka namulsa. "Sige,
aasikasohin ko na ang paglabas mo, doon ka nalang sa bahay magpahinga."

Tumango siya. "Salamat at pasensiya na kung pinag-alala kita."

Tumango lang ito bilang tugon saka lumabas ng silid.

Napatitig si Annette sa nilabasang pinto ni Cali.

Si Cali? A big part of her life before? Tama ba talaga si Doc. Blaze? Parte nga ba
ng buhay niya noon si Cali?

Kung oo, ano niya ito?

NASA may billing section na nang Hospital si Cali at nagbabayad ng tumunog ang
cellphone niya. Nang makitang si Shun ang tumawag, kaagad niyang sinagot iyon.

"Hey." Aniya sa nasa kabilang linya.

"Hey." Balik bati sa kaniya ni Shun saka huminga muna ng malalim bago nagpatuloy sa
pagsasalita. "Inisa-isa ko ang Hospital sa probinsiya ni Annette at nahanap ko nga.
Sa isang provincial hospital siya dinala pagkatapos ng aksidente. Nakausap ko pa
nga ang Doctor na sumuri sa kaniya, isang himala daw na nabuhay pa si Annette,
ilang buto ang nabali sa kaniya at natusok pa ang tagiliran niya ng isang mahaba at
matalim na bagay. Hindi niya daw makakalimutan si Annette dahil ito ang pasyente
niyang himalang nabuhay pa. I saw the x-ray's and I have to bribe some

people to see the whole record."

So she was telling the truth. "Ano pang nalaman mo?"

"May lalaki siyang kasama ng ma-aksidente siya."

Anger boiled inside him. "Sino raw?"

"Fredd Hermano."

Gumalaw ang panga niya sa galit, "yan ang lalaking kalaguyo niya noon. His name was
on her letter."

"Dead on the spot daw ang lalaki at inilibing nalang kasi walang nag-claim ng
bangkay niya." Imporma sa kaniya ni Shun.
"Serves him right from stealing my wife."

Napabuntong-hininga ang nasa kabilang linya. "Speaking of which, pumunta ako sa

Police Station kung saan nangyari ang aksidente. I talked to the Chief and I saw
the records. Something is weird about that accident."

"What?"

"According sa report, naka-upo si Annette sa likod ng sasakyan ng mangyari ang

aksidente. Pagkatapos ay mayroong panyo ng amoy chloroform silang nakita sa loob ng
sasakyan. Something is up, Sudalga, I'm telling you. As a former Federal Agent, I
know a crime when I see one."

"Anong gusto nong palabasin, na kinidnap ang asawa ko ng araw na iniwan niya ako?"
Mapakla siyang natawa. "Huwag mo akong patawanin, Shun. I still have her letter, o
baka naman gusto mong mabasa ulit 'yon para isaksak mo riyan sa kokote mo na iniwan
niya ako para sa lalaki niya?"

Shun sighed. "Cali, sinasabi ko lang sayo kung ano ang nabasa ko."

"Wala akong pakialam." Tumalim ang mga mata niya. "She left me and that's it."

"Kung ganoon, bakit mo siya pinatira

sa bahay mo?" Parang naghahamon ang boses nito. "Still planning your revenge?"

"Labas ka na do'n, Shun Kim." He took a deep breath. "Thanks." Pagkasabi niyon ay
pinatay niya ang tawag.

Hinilot niya ang sentido. So she wasn't lying after all. Pero hindi pa rin sapat
'yon. Hindi sapat para mawala ang pagdududa niya rito.

What if she really remembers? And she was just fucking lying again? She's good at
that. Madali rito ang magpanggap.

Malakas siyang napabuntong-hininga saka inilabas ang pitaka para magbayad,

pagkatapos ay bumalik siya sa silid na inuukupa ni Annette.
He found her sleeping again and he can't help but to stare at her beautiful face.
The face of a woman whom he loved before. Ang babaeng bumaliw sa kaniya, ang
babaeng minahal niya noon at ang babaeng nagparamdam sa kaniya ng impyerno.

Everything about her was a lie.

Her smile.

Her happiness.

Her love.

Everything.

She's a liar. A lying conniving bitch! At nag-uumpisa na naman itong lokohin siya.
Nawala man ang memorya nito pero ang masamang ugali nito ay tiyak na mananatili
'yon.

He took a deep breath, calmed himself, leaned in and shook Annette's shoulder.
"Annette, gising, uuwi na tayo."

She stirred on her sleep, pagkatapos ay unti-unting nagmulat ang mga mata nito saka
tumingin sa kaniya.

Then a sweet smile appeared on her lips. "Hey."

His defenses stared to waver. Tumikhim siya. "Bumangon ka na. Uuwi na tayo."

Nanatili ang ngiti sa mga labi nito hanggang sa makabangon at makaalis sa kama.
Akmang aalis na siya at mauunang lumabas ng pigilan siya nito sa kamay.

"Cali."
Binalingan niya ito. "Yes?"

"Salamat."

Napatitig siya sa nakangiti nitong mga labi, she looks so genuinely sweet, so
beautiful and... Pretentious.

"Welcome." Aniya kapagkuwan.

Binitawan nito ang kamay niya saka humawak sa braso niya. His defenses falter again
as he felt her soft hand against his skin.

Fuck!

#ToBeContinued

#JustSaying

#JustSayingToo

#MagNidoKaNalang

Hahaha. Wala akong maisip na hashtag yan nalang. #CheckMoMuna. Sensya, la pa akong
maayos na tulog.

#SayYesToAbs

=================

CHAPTER 11

CHAPTER 11
"ARE YOU okay?" Ikatlong beses na iyong tanong ni Cali mula ng makapasok sila sa
penthouse nito. Kanina pa ito tanong ng tanong at palagi naman niya ito tinatanong
ng okay.

"Okay lang ako." Sagot ni Annette saka umupo sa mahabang sofa.

Tumabi ng upo sa kaniya si Cali at hinawi ang buhok na nakatabing sa pisngi niya.
"May gusto ka bang kainin?"

Umiling siya. "Wala."

Ang gusto lang niya sa mga sandaling iyon ay maalala ang mga nakalimutan niyang
memorya. Pero natatakot siya na kapag pilitin niya ay sasakit naman ang ulo niya.

"You look pale." Pansin na naman nito sa kaniya. "Are you really okay?"

Tumango siya saka umalis sa sofa at walang imik na nagtungo sa silid niya. Hindi
niya namalayang sinundan pala siya ni Cali kung hindi pa ito nagsalita sa likuran
niya.

"You dont look okay to me, Annette."

"I'm fine." Aniya saka nahiga sa kama at pinikit ang mga mata. "Magpapahinga lang
ako."

Nagapasalamat siya na hinayaan nalang siya ni Cali na magpahinga. Nang marinig

niyang sumara ang pinto ng kuwarto niya, nakahinga siya ng maluwang at iminulat ang
mga mata.

Cali is nowhere to be seen. Mukhang hinayaan siya nito talaga.

Bumangon siya sa kama saka pumasok sa banyo para maligo. Pagkatapos ay nagbihis
siya gamit ang mga damit na binili ni Cali para sa kaniya. Then she blow dried her
hair.
Habang bino-bow dry niya ang buhok, nakatingin siya sa sarili niya sa salamin. She
can still picture those flashes memories of Cali and a woman named Khatya.
Napakalinaw niyon sa isip niya pero hindi

naman niya alam kung bakit magkausap ang dalawa sa ala-ala niya.

At ang gumugulo sa isip niya ay kung bakit nasasaktan siya sa memoryang yon. She
can feel her heart ache at that memory. Anong mayroon sa memoryang 'yon at
nasasaktan siya?

Tinapos niya ang pag blow dry sa buhok niya saka nahiga ulit sa kama at tumitig sa
kisame. Those blurred flashes of memory still linger in her mind.

"Please... let me remember..." pakiusap niya sa kawalan saka ipinikit ang mga mata.

Hindi niya namalayang nakatulog pala siya kung hindi siya nagising sa mahinang
pagyogyog sa balikat niya.

"Annette? Annette?"

Nagmulat siya ng mata saka parang nahimasmasan ng makita ang napakalapit na mukha
ni Cali sa kaniya.

"Hmm?" She said.

"Ah, pupunta kasi ako sa Grocery Store. I was just wondering kung gusto mong
sumama. Ayaw kasi kitang iwan dahil nag-aalala ako sa kalagayan mo."

"Ah. Sige, sama ako." Aniya saka bumangon.

Hindi nakapalag si Annette ng pagsiklopin ni Cali ang kamay nilang dalawa at masuyo
siyang giniya palabas ng penthouse.

Habang pababa sila sa Elevator, nagulat nalang siya bigla ng sakupin ni Cali ng
mapusok na halik ang mga labi niya.
"Uhmp!" Daing niya ng isandal nito ang likod niya sa metal na dingding ng elevator
saka ipinasok ang dila sa loob ng bibig niya.

Buong puso naman niyang tinugon ang halik nito. Yumakap ang isa niyang braso aa
leeg ni Cali at tumingkayad siya para ipasok din ang dila niya sa loob ng bibig
nito.

They kissed each other senseless. They kiss passionately. And they kiss like they
are hungry

for each other.

Nang pakawalan ni Cali ang mga labi niya, tumiim ang tingin nito sa kaniya.

"I miss you." Cali whispered as he caresses her face.

Hinawakan niya ang palad nitong humahaplos sa pisngi niya saka hinalikan 'yon at
sinalubong ang mga mata nito. "Bakit mo naman ako ma-mi-miss e palagi tayong
magkasama?"

He shrugged. "I dont know."

Magtatanong pa sana siya ng bumukas ang elevator at sabay na silang lumabas,

pagkatapos ay deretso sa parking lot kung saan naroon ang nakaparada nitong
sasakyan

"Malapit lang ang grocery," wika ni Cali saka may ibinigay sa kaniyang pahabang
papel at may kinuhang ball pen sa small compartment at inabot sa kaniya, "kung may
gusto ka pang i-add, feel free to write it down.",

"Sige." Sabi niya saka naiilang man, isinulat niya ang gustong bilhin.

Tamang-tama naman ng matapos niyang isulat ang gustong bilhin, ipinarada naman ni
Cali ang sasakyan sa Parking lot ng isang malaking Grocery Store.
"Here we go." Ani Cali saka bumaling sa kaniya. "Lets go?"

Tumango siya sa inabot dito ang listahan ng bibilhin nito.

"No. You keep it." Anito.

"Okay."

Lumabas si Cali ng sasakyan saka umikot patungo sa passenger seat at inalalayan

siyang makalabas at makapasok sa Grocery Store. Binitiwan lang siya ng binata ng
kunuha ito ng malaking push cart.

"Anong una sa lista?" Tanong ni Cali hanang tinutulak ang push cart na wala pang
laman.

"Ahm," tiningnan niya ang listahan, "can goods."

"Okay."

Kumunot ang nuo niya ng hindi gumalaw

si Cali. "Oh, itulak mo yan patungong mean section."

Tumingin ito sa kaniya at sa braso nito at sa kaniya ulit.

"What?" Aniya ng hindi ma gets kung anong gusto nitong iparating.

"Encircled your arms on mine." Sabi nito saka tiningnan ng masama ang mga
kalalakihang namimili rin at malapit sa kanila, "so they'll know that you're off
limits."

Lihim siyang napangiti dahil sa kilig na nararamdaman.

"Come on." Anito na parang namimilit ng hindi siya gumalaw sa kinatatayuan, "hindi
ako gagalaw hanggat hindi mo ginagawa ang gusto ko."

Inirapan niya ito para itago ang kilig na nararamdaman.

Then Annette steps closer to Cali, encircled her arms around his and looked at him.
"Oh, hayan na."

"Feels good." Komento nito saka magka-angkla ang braso silang naglakad patungo sa
can goods section.

"Spam. Corn beef. And Liver spread." Basa niya sa unang nakasulat sa listahan ng
makarating sila sa can good section. "Tapos ito," inabot niya ang mga can goods na
nagustuhan pero hindi nakalista at pinaglalagay ang lahat ng yon sa cart. "There.
Tapos."

Nakangiti si Cali habang nakamasid sa kaniya. "You're still the one who picks the
can goods." Naiiling ito. "Nothing has change."

She frowned at him. "Huh?"

"Nothing." May masuyo itong ngiti sa mga labi habang tinutulak ang push cart
patungo sa hygiene section.

Tulad nang nauna, hindi niya sinunod ang listahan. Basta lahat ng nagustuhan ng
mata niya, binibili niya.

And Cali never stopped her. Kahit anong ilagaya niya sa pushcart, tatawa lang ito
at

naiiling saka pinagpatuloy ang pagtulak sa cart hanggang sa makarating sila sa meat
section.

"Pork Cubes. Pork loins. Pork chop and Pork ribs." Basa niya sa nakasulat sa
listahan kapagkuwan at tumingin siya kay Cali. "Walang manok?"

Nagkibit-balikat lang ito. "Pick anything you like."

She grinned. "Okay."

Inabala niya ang sarili sa pagpapakilo ng baboy at manok. Wala siyang pakialam sa
paligid basta ang importante sa kaniya ay makapili ng magagandang karne.

Annette was about to ask Cali what he thinks about the meat when he saw him talking
to a woman. The woman who looked like the woman Khatya in her dreams.

Parang nakaramdam siya ng kirot sa puso niya sa nakikita. Tumalikod siya para hindi
niya makita ang dalawa. Pilit niyang pinapakiusapan ang puso niya na huwag masaktan
pero masakit pa rin. Kaya ang ginawa niya, nagtungo siya sa Drink Section kung saan
medyo malayo iyon kay Cali at doon sa babae na nasa panaginip niya.

Annette was trying to keep herself busy, pretending to browse the drink section
when a male voice filled her ears.

"Well, well, if it isn't my patient."

Mabilis siyang lumingon at namilog ang mga mata ng makita si Doc. Blaze.

"Doc." Nginitian niya ito, "ikaw pala."

Inilapat nito ang hintuturo sa mga labi na para bang pinapatahimik siya. "Don't
call me that!" He hissed at her, "outside the Hospital, Im a badass criminal, so
shhh..." inayos nito ang leather jacket na suot saka luminga-linga na parang may
hinahanap, "anong ginagawa mo rito, Ms. Patient? Wala ka bang kasama?"

Umiling siya. "Mayroon... si Cali."

"Oh, nasaan siya?"

"Doon." Tinuro

niya kung nasaang banda si Cali.

And Blaze actually went into that direction then he gets back. "May kausap siyang
babae..." mataman siya nitong tinitigan saka nanunudyong sinundot-sundot ng dulo ng
daliri nito ang pisngi niya, "jelly bells ka no? Oi, si Ms. Patient, nagseselos."

Naiinis na inirapan niya si Doc. Blaze saka bumalik sa pagtingin-tingin sa mga

inumin.

"Sino ang babaeng 'yon?" Tanong ni Blaze kapagkuwan na patingin-tingin din sa mga
inuming naroon. "Kilala mo?"

"In my dream... she's Khatya."

Natigilan si Blaze saka napabaling sa kaniya. "Dreams?" He blinked, "you mean

memories?"

Tumango siya saka kinuha ang in can na soda. "Maganda siya."

"She looks like a bitch to me." Ani Doc. Blaze saka nginitian siya ng malapad.
"Saka mas maganda ka do'n, so dont feel so down, okay?"

Tumango siya kahit hindi naman talaga siya okay. "I'm fine-" hindi niya natapos ang
sasabihin ng makita si Blaze na binuksan ang isang in can na inumin at walang sabi-
sabing ininom 'yon. "Anong ginagawa mo? Bawal kumain sa loob." Sita niya rito.

Tumawa lang ito, "chill. Babayaran ko maman, e." Pagdadahilan pa nito saka para
siyang bata na ginulo nito ang buhok niya, "at saka-" biglang lumampas ang tingin
sa kaniya patungo sa likod niya. "Hey, Cali boy."

Nang bumaling siya kay Cali, madilim ang mukha nito at tinabig ang kamay ni Blaze
na nasa ulo niya.

"Cali." Aniya saka bumaling kay Blaze. "Si Doc, oh, nandito din pala siya."

"I can

see that." Ani Cali sa walang emosyong boses.

I though they're friends.

Blaze smiled at Cali. "Hey, man."

Cali didn't even crack a smile. Basta hinawakan nalang siya sa braso at hinila
palapit dito.

"Not so near, Vitale." Cali said in a menacing voice.

Blaze smirked. "Possessive... i see..." mas lalo pa itong ngumisi, "so what if Im
so near?"

"I'll kill you."

Blaze snorted. "My man, sa ating dalawa, ako ang mamamatay tao."

"I dont care who's who." Cali's eyes were dilated in anger. "You touch what's mine
and i will be a murderer and you will be my first victim, keep that in mind."
Pagkasabi no'n ay hinala siya nito palayo kay Blaze habang ang isang kamay ay
tinutulak ang push cart.

"Cali, bitawan mo ako." Mahinahon niyang sabi ng makalayo na sila kay Blaze.

Sa wakas tumigil na ito sa paghila sa kaniya at madilim ang matang tumingin sa

kaniya.

"Nalingat lang ako ng kaunti, may nilalandi ka na?" He looks livid.

Kinunotan niya ito ng nuo. "Ano bang pinagsasasabi mo?" Naguguluhan niyang tanong.
"Nag-uusap lang kami ni Doc. Blaze."

Annette was staring at Cali's angry eyes and tightening jaw.

"Bakit ka ba galit?" Nagtatakang tanong niya ng hindi ito magsalita.

"Blaze touched you!" He hissed at her.

Mas lalong lumalim ang gatla sa nuo niya. "Ano naman ngayon?" Gumuhit din ang
iritasyon sa mukha niya. "Eh my nakahawak nga sa mga braso mong babae kanina diba?
I saw you, dont deny it."

Natigilan ito at hindi nakapagsalita.

"Kaya umalis ako." Pagpapatuloy niya, "baka maka-isturbo ako sa inyo."

She can feel bitterness in her mouth

and heart.

"Hawak niya yong braso mo tapos hinihimas niya ang balikat mo." Aniya saka matapang
na sinalubong ang mga mata ni Cali na medyo mailap. "Is she your girlfriend?"

Umiling si Cali. "No."

"Your woman?"

"No."

"Lover?"

His eyes looked deep into hers, "you are."

Mapakla siyang tumawa saka inikot ang mga mata. "Don't lie."

"I'm not." Inayos nito ang buhok niya na ginulo ni Blaze. "She's... Khatya. She's
a... friend."

Khatya? Natigilan siya. So tama ang panaginip niya. Khatya nga talaga ang pangalan
ng babaeng 'yon.

"Huwag ka ngang basta-basta nagpapahawak sa kahit na sinong lalaki." Galit nitong

sabi.

Inirapan niya ito. "So puwede ka magpahawak, ako hindi?"

"It's not like that-"

"It is like that." Mariin niyang sabi saka pinukol ito ng masamang tingin. "Wala
naman kaming ginagawang masama ni Doc. Blaze, nag-uusap lang kami, kaya hindi ko
maintindihan 'yang pinangagalingan ng galit mo-"

"I'm jealous, damn it!" He said his jaw tightening.

Umawang ang labi niya at napatitig sa binata. "Ano?"

"Nagseselos ako." Hindi ito makatingin sa kaniya ng deretso. "Sapat na rason ba yon
para magalit ako?"

"Bakit ka naman nagselos?" Hindi makapaniwalang tanong niya.

"Because it pissed me off to see another man touching you." Sinalubong nito ang
nagugulihan niyang tingin, "Im jealous because," he whispered as he looked softly
at her. "You're mine... you're supposed to be mine but you're letting another man
touched you."

Mabilis na tumibok ang puso niya sa mga sinabi nito. She's his? Why does it feel so
good to hear that?

"Annette..." Cali says her name softly.

She smiled and showed him the Grocery List. "Taposin na natin 'to nang makauwi na
tayo."

Mataman muna siya nitong tinitigan bago tumango. "Sige."

"And Cali?"

"Hmm?"

"I was jealous too..." kinagat niya ang pang-ibabang labi, "with Khatya."

May sinusupil na ngiting inakbayan siya nito saka hinalikan siya sa nuo.

"May gusto ka pa bang bilhin na wala sa listahan?" Pag-iiba nito ng topic nila.

"Ahm," nagsalubong ang kilay niya habang nag-iisip hanggang sa may maalala.
"KitKat."

"Okay." Tinulak nito ang pushcart habang naka-akbay sa kaniya. "Lets go find some
kitkat for you, sweetheart."

Her heart smiled. Sweetheart. She likes it.

#SexFunFactTrivia

--> Yong balls daw ng mga lalaki, hindi daw yan pantay para daw hindi mag slam to
each other kapag naglalakad baka daw kasi masaktan. Kaya no man is perfect ha?
Tapos si Sperm daw may calories. Naku, yong mga majujubis diyan, alams na. Buti
nalang on diet ako. Hahahaha

=================
CHAPTER 12

CHAPTER 12

ANNETTE woke up when she felt a hand caressing her body. Nang imulat niya ang mga
mata, nakita niya si Cali na nakakubabaw sa kaniya habang humahaplos ang mga kamay
nito sa beywang niya pababa sa mga hita niya.

At dahil maikling nighties ang suot niya, madali nitong nadama ang pagkababae
niyang natatakpan ng manipis na panty.

"Cali..." kinagat niya ang pang-ibabang labi saka sinapo ang mukha nito. "Anong
ginagawa mo?"

He smiled and kissed the valley of her breast. "Good morning." Bulong nito saka mas
lalong bumaba ang mga labi sa dibdib niya.

Napasabunot nalang siya sa ulo ni Cali ng makarating ang labi nito sa nipple niya
at pinasok iyon sa mainit nitong bibig na bumuhay sa natutulog niyang dugo sa
katawan.

She felt her blood stir at Cali's tongue liking and sucking her nipples.

"Ohh..." Annette moaned when his finger snaked inside her panty. "Cali..."

God... kakaibang pagbati ito ng good morning. Nakakabaliw sa sarap. At gustong-

gusto niya kapag binabati siya ng ganito ni Cali.

Napaliyad ang katawan niya ng sipsipin nito ang naninigas niyang nipple habang
nilalaro nito ang hiyas niyang naninigas na rin at umpisa nang nababasa.

Kusa nang hinubad ni Annette ang nighties na suot saka iniyakap ang mga binti sa
beywang kay Cali na tanging boxer lang ang suot, habang ang kamay niya ay nasa
likod nito at humahaplos.

Cali groaned when Annette's hand reach his abs.

"Annette..." his lips found hers and kissed her hungrily. "uhmm, Annette."

Habang mapusok silang naghahalikan at nag i-espadahan ang kanilang

mga labi, ibinababa nito ang suot niyang panty para mas maging malaya itong gawin
ang gusto.

Nang tuluyan na nitong mahubad ang panty niya, sinapo kaagad ng kamay nito ang
pagkababae niya at ipinasok ang dalawang saliri sa loob ng pagkababae niya na
basang-basa na.

Malakas siyang napaungol ng maglabas-masok ang daliri nito sa loob niya.

"Oh! Oh! Oh!" She was moaning and panting, "oh, god, Cali..." kumakamot ang may
kahabaan niyang kuko sa likod nito habang nagdedeleryong umuungol. "Shit, Cali."
Sambit niya ng mas lalong bumilis ang paglabas-masok ng daliri nito sa loob niya.

Umaangat ang balakang niya, hinahabol ang mga daliri nitong nagpapabaliw sa kaniya.
Nanunuyo ang lalamunan niya habang malalakas ang daing na lumalabas sa bibig niya.

Annette scraped Cali's back when he replaced his finger with his length.

"Good god." Pabulong niyang sambit, "Cali..."

Isang malakas na daing ang kumawala sa mga labi ni Annette ng gumalaw si Cali sa
loob niya. Mabilis at may diin ang bawat pagbaon at paghugot sa kahabaan nito sa
loob niya at para siyang nahihibang sa sobrang sarap ng sensasyong nararamdaman.

"Cali! Cali!" She was chanting his name in pure bliss. "Oh, god, Cali. Ohh!"

Ini-angat ni Cali ang dalawa niyang binti sa mga braso nito saka malakas at mabilis
na binayo ang pagkababae niya.

"Ohh, Annette." Cali moaned, his face was full of lust. "God, Annette..." sinapo
nito ang magkabila niyang mayayamang dibdib saka pinisil iyon. "God. You feel soo
fucking good, sweetheart."

"Ahh!"

Isang mahabang ungol ang itinugon niya rito.

Mas lalo pa siyang nahibang ng maramdamang niya parang may sasabog sa kaibuturan
niya. At mas nag-umigting pa 'yon ng damhin ng hinlalaking daliri ni Cali ang hiyas
niya at diniinan iyon saka nilaro-laro.

"Ahh! Ahh!" Umaangat ang balakang niya, sumasalubong sa bawat ulos.

Umuuga ang katawan niya sa lakas ng pagkadyot ni Cali sa pagkababae niya, kasabay
ng pag-uga ng katawan niya ay ang paggalaw ng kama. Naririnig niya ang langitngit
no'n sa sahig pero sa nahihibang niyang eatado, wala na siyang pakialam.

Sinabayan niya ang bawat kadyot ni Cali, sinalubong niya ang bawat pagbaon, at
tinugon niya ng malalakas ng halinghing at daing ang mga ungol nito.

"Oh god... yeah, ahh!" Habol niya ang hininga habang nilalabas-masok ni Cali sa
loob niya ang kahabaan. "Ohh! Ohh! God, oh yeah! I'm coming. Ohh! Ohh! Cali!" Hindi
alam ni Annette kung saan babaling.

Bumaon ang kuko niya sa likod ni Cali at at siguradong mag-iiwan ng bakas ang
pagkalmot niya rito mula sa likod nito haggang sa balikat.

"Ohh!" She shouted as tidal waves of pleasure spread through her climaxed reach its
peak. "Cali!" Isinigaw niya ang pangalan ng kaniig ng maramdamang niyang dumaloy
ang katas niya na sinalubong naman ng mainit na katas ni Cali.

"Damn, Annette." Bulong ni Cali ng bumagsak ang katawan nito sa katawan niya at
ibinaon nito ang mukha sa leeg niya, "you feel so good."

Niyakap niya si Cali ng mahigpit. "Yeah?"

"Yes."
Parang nangigigil na kinagat ng mga labi nito ang leeg niya. "Ang sarap mo."

Mahina siyang natawa sa sinabi nito. "You feel good too."

Dahan-dahang hinugot ni Cali ang kahabaan sa loob niya saka umalis sa pagkakadagan
sa kaniya at tumabi ng higa sa kaniya.

"Annette?"

"Hmm?"

"Sama ka sakin sa office." Ani Cali.

Her heart skips a beat. "Bakit?"

"I dont want you to be away from me." Yumakap ito sa beywang niya saka hinalikan
ang balikat niya, "please?"

Binalingan niya ito saka nginitian. "Sure. P.A. mo naman diba ako?"

"Yeah." He kissed her lips, "P.A. kita."

She smiled. "Well, boss, Im yours."

Lust flashed his deep green eyes. "Sweetheart, you. Are. Mine. Hindi kailangan
kitang maging P.A. para maangkin kita."

Tumaas ang kilay niya. "Talaga lang, ha?"

"Yep." Kinubabawan na naman siya nito at hinalikan ang gitna ng mayayaman niyang
dibdib. "At dahil sa sinabi mo, gusto kitang angkinin ulit."

Inirapan niya ito sa pabirong tinampal ang balikat nito. "Tumigil ka nga, Cali.
Maligo ka na. Pupunta pa tayo sa opisina mo."

Hinalikan siya ulit ni Cali bago umalis sa ibabaw niya. "Maliligo na ako sa taas,
maligo ka na rin. Sa labas na tayo mag-agahan."

"Okay." Nakangiting sabi niya saka nakamasid lang kay Cali na walang saplot na
lumabas sa kuwarto niya.

Napakagat-labi siya ng makita ang bilog na bilog nitong pang-upo.

Yummy!

Naiiling na natatawang bumangon siya saka patakbo na nagtungo sa banyo dahil

nararamdaman niyang umaagos palabas

ang katas ni Cali sa mga hita niya.

Damn!

Mabilis siyang naligo saka nagbihis ng pang-opisinang damit na binili ni Cali sa

kaniya saka tinuyo ang buhok niya saka pinusod niya iyon. Siniguro niyang walang
makakatakas na kahit ilang hibla ng buhok niya sa pagpusod niya. Pagkatapos ay
tiningnan ang sarili sa salamin.

Light make up. Ruby red lips. And a corporate attire.

She smiled. "I'm ready."

Lumabas siya sa silid niya at nagtungo sa sala, tamang-tama naman na pababa sa

hagdan si Cali at inaayos nito ang neck tie.

Tumikhim siya. "Hey."

Cali looked at her and stilled. At unti-unti, nanlaki ang mga mata nito na para
bang hindi ito makapaniwala sa nasa harapan nito. At siya iyon.
"Annette..." he whispered her name in awe.

"You look..." he blinked in awe, "...just like before."

"Ha?" Kunot ang nuo niyang tanong.

"You," he smiled at her, his eyes full of admiration, "look beautiful."

Gumuhit ang matamis na ngiti sa mga labi niya saka nilapitan ito at siya na ang
nag-ayos ng necktie nito.

"I like your red lips." Komento ni Cali habang inaayos niya ang necktie nito.

She puckered her lips seductively. "You wanna kiss me?"

Cali leaned and is about to kiss her when she move away.

"Cali!" Pinandilatan niya ito. "Masisira lipstick ko."

Tumawa lang ito saka yumakap sa beywang niya. "I like this. You and me. In the
office." May pilyong ngiti ito sa mga labi, "god, I want

to have sex with you in my table."

Umikot ang mga mata niya saka tinapos ang pag-aayos ng neck tie nito. "Ikaw talaga,
ang hilig mo."

Ngumisi lang ito saka hinalikan ang tungki ng ilong niya. "Let's go?"

Tumango siya.

Magkahawak ang kamay na lumabas sila sa penthouse ni Cali at sumakay sa elevator.

Umirap nalang siya sa hangin ng maramdaman ang kamay ni Cali sa pang-upo niya at
hinihimas 'yon.

"Cali, ang kamay mo."

He gripped her ass. "I really like your ass."

Kinuha niya ang kamay nito na nasa pang-upo niya saka inilagay iyon sa beywang
niya. "Diyan ka lang. No wondering around."

Mahina itong tumawa, at tamang-tama naman na bumukas na ang pinto ng elevator.

Sabay silang lumabas at nagtungo sa naka-park nitong sasakyan.

ANNETTE expected this day to be fun, not tyring. Pero kahit pagod siya buong
maghapon, ayos lang kasi parang napaka-pamilyar sa kaniya ng ginagawa niya. Lahat
ng inutos sa kaniya ni Cali ay nagawa niya. She was his secretary for the whole day
kasi umabsent ang sekretarya nito.

"Pagod ka na ba?"

Nagulat si Annette ng marinig ang boses ni Cali sa likuran niya at yumakap ito sa
beywang niya.

Tinapos muna niya ang inaayos na mga files saka humarap sa binata. "Hindi naman
masyado, medyo lang."

Hinaplos nito ang pisngi niya saka masuyo siyang hinalikan sa mga labi. "I'm sorry,
pinagod yata kita."

Nginitian niya ito. "I'm fine."

"Sure ka?"

Tumango siya. "Oo nga." Yumakap

siya sa leeg nito. "Pero baka hindi na ako makapag-saing mamaya, masakit ang mga
braso ko e."

He nuzzled her cheek. "That's okay. Ako na ang baha don." Pinangko siya nito saka
buhat-buhat na naglakad patungo sa elevator. "Uwi na tayo."

She pouted at Cali. "Ibaba mo nga ako. Nakakahiya doon sa mga empleyado mo sa
baba."

"Hayaan mo sila."

Hindi na nakapalag pa si Annette dahil hindi siya hinayaan ni Cali na makaalis sa

mga bisig nito. Pangko-pangko siya nito hanggang sa makalabas sila sa elevator at
makalabas sa Building nito.

Magkahalong hiya at kilig ang nararamdaman niya sa mga sandaling 'yon. Pero kaagad
din naman 'yong nawala ng makapasok sila sa sasakyan nito.

"Nakakahiya." Aniya saka nagtakip ng palad sa mukha.

Tumawa lang si Cali saka may tinawagan. Base sa one sided niyang pakikinig sa
usapan nito at nang nasa kabilang linya, nagpapahatid ito ng pagkain sa penthouse
nito.

Hinayaan niya ito sa kausap nito saka humilig sa may pintuan at ipinikit ang mga
mata. Dahil siguro sa pagod, nakatulog siya.

MAINGAT na ihiniga ni Cali si Annette sa kama nito at pinakatitigan ang asawa na

mahimbing na natutulog. Halata ang pagod nito dahil sa paghihilik.

He cant help but to smile. She was very amazing today. Just like before, magaling
talaga ito pagdating sa office work. Kalmado, focus at efficient. But that's it.
She was still a lying conniving woman. Kapag kasama niya ito, minsan natatakot siya
dahil

pakiramdam niya niloloko siya nito tulad noon na hindi manlang niya napansin.
Natigilan siya sa pag-iisip ng tumunog ang doorbell ng penthouse niya.

Cali sighed and went out of Annette's room and then he opened the door.

"Hey, couz." Ani Thorn saka pinakita sa kaniya ang dalang paper bag, "may i remind
you na hindi ako delivery boy."

Ngiting aso lang ang sinagot niya rito saka kinuha ang paper bag dito. "Thanks.
Just put it on my tab, Ill send the check next week."

Napapantastikuhang pinukol siya ng masamang tingin ni Thorn. "Cali, nasa apat na

libo lang ang utang mo sa Restaurant ko, tapos i-chi-check mo? Sapakin kita, gusto
mo? I-cash mo nalang nalang kaya."

"Nah." He grinned, "Ill send the check next week."

Thorn rolled his eyes and the he peeked inside his penthouse. "Nasaan ang asawa
mo?"

Nawala ang ngisi sa mga labi niya. "Natutulog."

Mataman siya nitong pinagmasdan na para bang pinag-aaralan ang emosyon sa mukha
niya, "so," Thorn trailed, "tuloy ang pagganti mo sa asawa mo?"

Nagbaba siya ng tingin. "Yeah."

"Are you sure?"

"Yes."

"Aren't you playing fire with fire?" Thorn asked, "baka mapaso ka sa ginagawa mo."
"No. I'm actually getting there, you know, succeeding."

Pagak na tumawa si Thorn. "Are you? O baka naman sarili mo lang ang pinapahirapan
mo?"

"No." Tumiim ang bagang niya. "I will make her feel what i felt those years."

Napailing-iling si Thorn. "Magtagumpay ka sana diyan sa ginagawa mo."

"I will." Huminga siya ng malalim saka

iniba ang usapan. "Umalis ka na nga."

Thorn just rolled his eyes. "Oo na. Good luck sa binabalak mo."

"Yeah. Whatever." Aniya saka isinara ang pinto ng penthouse at nagtungo sa kusina
para ilabas ang pagkaing dala ni Thorn.

Nang matapos maghain sa lamesa, pinuntahan niya si Annette sa kuwarto nito at

naabutan niya itong nakatitig sa kisame at tumutulo ang luha mula sa mga mata.

Worry consumed him but then, he stopped himself. Hindi ba ito ang gusto niya? Ang
makitanh nasasaktan ito?

But he couldnt stop himself from moving closer to Annette.

"What happened?" He asked.

Sinalubong nito ang mga mata niya. "My memories..." she sobbed, "n-naalala ko ang
Mama ko. N-namatay siya nuong High school ako at," napahagulhol ito at itinakip ang
palad sa mukha. "Hanggang doon lang. Wala na. Wala na akong maalalang iba!"
Sinuntok nito ang sariling ulo ng ilang beses. "Please, let me remember! Kahit Mama
at Papa ko lang! Please! Please!" She was begging.
Mabilis siyang kumilos para pigilan si Annette sa pananakit nito sa sarili.

"Stop it!" He hissed at her.

Napahagulhol ito saka tumingin sa kaniya. "Am I that bad before? Bakit ba hindi ako
makaalala?"

Wala siyang maisagot dito. Was she bad? Yes. Why cant she remember a thing? That,
he doesnt know.

Tinuyo ni Annette ang mga luha sa pisngi saka bumangon pagkatapos ay tumingin sa
mga mata niya. "Cali?"

"Hmm?"

"Was I bad before? Please, sagutin mo ako."

Right there and then, gusto niyang sabihin ang lahat kay Annette. Gusto niyang
malaman nito lahat ng ginawa sa kaniya pero hindi puwede, masisira ang plano niyang
malapit na niyang maisakatuparan.

"Kakain na tayo." Sa halip ay sabi niya.

Bumagsak ang balikat ni Annette saka tumango. "Sige, susunod na ako. Magbibihis
lang ako."

"Okay."

Lumabas siya sa silid ni Annette pero hindi siya masyadong lumayo. Pinapakinggan
niya ang ginagawa nito sa loob ng silid nito.

And when he pressed his ear against the door, he heard her soft sobs.

Mapait siyang napangiti. She's hurting. She looks in pain. Pero hindi pa sapat
'yon. Hindi pa.

#LoveHurtsBecauseFirstSexAlsoHurtsLikeHell

Hindi ba, kapag mahal mo si Lalaki, tini-take advantage naman ng hinayupak.

Hinihinge ang permeso mong ipasok iyong kaliitan niya sa kuweba mo, pumayag ka
naman kasi mahal mo. Ang hindi mo alam, pagkatapos ka niyang putukan sa kuweba mo,
kakatipas yan ng takbo at hindi mo na makikita tapos ang hayop, nag-iwan pa ng
remembrance. Letsey talaga! Letsey!

=================

CHAPTER 13

CHAPTER 13

HINDI tulad nang mga nagdaang araw, hindi siya isinama ni Cali sa opisina nito.
Sabi nito ay magpahinga daw siya sa araw na 'yon. At dahil tinatamad din naman
siya, pumayag siya.

Pero nagsisi din naman kaagad siya ng makaalis ito at nabagot siya kaya naman
naglinis nalang siya ng buong penthouse. Mula kusina hanggang sa sala. Hanggang sa
tumama ang vacuum cleaner na hawak sa hagdanan patungo sa taas, sa kuwarto ni Cali.

Out of curiosity, dahan-dahan siyang umakyat sa hagdan patungo sa taas saka

ipinalibot ang tingin. Nang walang makita kundi mga paintings at furniture,
nilapitan niya ang isang sliding door saka binuksan yon.

"Wow...", humahanga niyang sambit ng makita ang medyo may kaliitang swimming pool
doon pero napakaganda naman sa paningin niya. "Ang ganda naman pala rito." Sambit
niya.

Hindi niya maiwasang makaramdam ng pagtatampo kay Cali. Oo nga at close silang
dalawa, oo at palagi silang nagtatalik, oo, palagi silang magkasama, pero never pa
siya nitong inaya patungo dito sa taas.

Huminga siya ng malalim saka isinarang muli ang sliding door at ang isang pinto
naman ang nilapitan niya at binuksan.

Nang pihitin niya pabukas ang pinto, natuwa siya ng hindi iyon naka-lock. Itinulak
niya pabukas ang pinto at sumalubong sa kaniya ang mabangong pabango ni Cali.

Cali's room.

Umiilaw sa isip niya ang babala ni Cali sa kaniya nuong unang dating palang niya
rito pero pinagsawalang bahala niya 'yon. Siguro naman sapat na ang pinagsamahan
nila para hayaan siya nitong sawayin ang pinagbabawal nito. Pumasok siya

sa loob ng kuwarto at pinalibot ang tingin.

Bed. Closet. Mirror. And bathroom. That's it. That's all that it is. Walang laman
ang silid na 'yon maliban sa mga normal na kagamitan ng isang kuwarto. Para iyong
kuwarto ng bagong lipat palang na transient.

Nagpakawala siya ng malalim na hininga saka lumabas ng silid ni Cali at

magmamadaling bumaba sa sala at pinagpatuloy ang ginagawa. Ayaw niyang maabutan
siya ni Cali.

Hindi pa siya natatapos mag vacuum ng may kumatok sa pinto ng penthouse. Sa isiping
baka si Cali 'yon, mabilis niyang binuksan ang pinto pero ganoon na lamang ang
gulat niya ng makita si Khatya.

She would never forget her face.

Tumaas ang kilay nito ng makita siya. "Oh. So the bitch is here again." Tumalim ang
mga mata nito. "Akala ko patay ka na at inuuod na ang katawan mo sa lupa, tapos
buhay ka pa pala. Ano? Aagawin mo na naman sakin si Cali ko?"

Hindi siya umimik. Ayaw niyang patulan ang babae. Pero mukhang balak talaga nitong
pakuluin ang dugo niya dahil nagsalita ulit ito.

"Pero wala pa rin palang nagbago sayo, tanga ka pa rin." Mala demonyita itong
ngumisi, "harap-harapan ka na ngang niloloko, hindi mo pa napapansin."

"Anong ibig mong sabihin?" Hindi niya napigilan ang sariling magtanong.

Nameywang ito at parang nanunuyang tiningnan siya mula ulo hanggang paa. "Itong
penthouse na 'to, hindi ito pag-aari ni Cali, pag-aari ito ng kaibigan niya. Ang
totoong bahay ni Cali ay nandoon sa isang Subdivision at hindi ka welcome do'n."
She smirked at her again. "Ang tanga mo naman. Hindi mo manlang nahalata? Oh, well.
Ang tanga, forever

nang tanga."

Humigpit ang hawak niya sa hamba ng pintuan saka malamig ang mga matang tiningnan
si Khatya. "Ano ba ang kailangan mo sakin? Bakit narito ka?"

"Oh nothing much." Maarte nitong tiningnan ang mga kuko bago nagsalita, "nandito
lang ako para sabihin sayong sakin si Cali. At hinding-hindi ako papayag na maagaw
mo siya sakin. At huwag kang magmalaki kung ikaw ang kasama niya ngayon, you're
just a toy to him, someone he wants to play with." Pagkasabi no'n ay umalis na ito.

Si Annette naman ay isinara ang pinto at pinalibot ang tingin sa kabuonan ng

penthouse.

Not Cali's home? Napaupo siya sa pang-isahang sofa. Totoo ba 'yon? Pinaglololoko
lang ba siya ni Cali? Pinaglalaruan ba siya nito?

Parang may sumakal sa puso niya habang inisip na baka nga pinaglalaruan lang siya
ni Cali. Ngayon lang niya na-realize, wala siyang alam tungkol dito maliban sa
pangalan nito at kung gaano katipuno ang katawan nito.

That is all that she knew about Cali. His name and his body built.

Sa ilang linggong magkasama silang dalawa, ni hindi nito mabanggit ang pamilya
nito. Wala itong ibang binabanggit sa kaniya. Palaging ito ang nagtatanong ng
personal.
Her lips pressed together. Is Cali really playing with her? Fooling her?

Parang may tumarak na kutsilyo sa puso niya sa naisip. Kung tama nga ang iniisip
niya, hindi na 'yon bago sa kaniya. It would be her second time to be fooled. God.
Bakit ba hindi pa siya nasanay? Bakit ba palagi lang siyang niloloko?

Tinuyo niya ang luha na nalaglag sa pisngi niya saka huminga ng malalim.

She can't assume.

She has to ask Cali, para na rin maliwanagan siya.

At kahit medyo masama ang pakiramdam dahil sa nalaman, pinaandar niya ulit ang
vacuum cleaner saka pinagpatuloy ang paglilinis.

ELEVEN P.M. and still no Cali. Hindi na mapakali si Annette. Maraming senaryo na
pumapasok sa isip niya na puno ng pagdududa. Kasama ba nito si Khatya? Magkasama ba
ang dalawa? Pinaglalaruan ba talaga siya? Kanina pa siya text ng text dito pero
hindi ito sumasagot.

Parang gusto niyang sumigaw sa sobrang gulo ng isip niya. And this felt familiar.
Parang naramdaman na niya ito noon.

Humugot siya ng malalim na hininga saka nagpalakad-lakad sa sala. Nang tumingin

siya sa relo, lampas alas-dose na nang madaling araw.

Nasaan na 'yon? Nasaan na si Cali?

Akmang itetext niya ulit ito ng marinig niyang bumukas ang pinto. Mabilis siyang
pumihit paharap sa pinto at pinakatitigan si Cali na papasok. At mukhang nagulat
ito ng makita siyany nakatayo sa sala.

"Annette..." sambit nito sa pangalan niya.

Pasimple niyang ikinuyom ang kamao. "Nabasa mo ba ang text ko sayo?"

Kinuha ni Cali ang cellphone sa bulsa saka pinakita sa kaniya. "Dead battery."

Pinipigilan niya ang galit at selos na gustong humilagpos sa kaniya. Pilit niyang
pinapaalala sa sarili na wala siyanh karapatan.

"Ahm, kakain ka pa ba?" Tanong niya para maiba ang usapan niya, para ma-i-divert
niya ang galit niya.

"Hindi na." Naglakad ito patungo sa kaniya saka hinalikan siya sa pisngi. "Bakit
gising ka pa?"

Sasagot sana siya ng may mahagip ang mga mata niya sa kuwelyo ng suot nitong puting
polo. Parang

sinaksak niyon ang puso niya sa sakit lalo na ng masiguro niyang lipstick iyon ng
babae.

Humakbang siya palayo rito. "Pahinga ka na."

Tinalikuran niya ito at nag-uunahang nalaglag ang mga luha niya habang naglalakad
siya palayo rito. Nang hindi na niya kayang pigilan ang hikbi ng gustong kumawala
sa mga labi niya, pumasok siya sa silid niya at pumasok siya sa banyo para doon
hayaan ang sarili na umiyak ng umiyak.
Bakit ba kailangan 'tong mangyari sa kaniya? Bakit ba palagi nalang siyang
nasasaktan? Bakit palagi nalang siyang niloloko? Parusa ba 'to sa kaniya? Gusto ba
ng diyos na magdusa siya?

She was heartbroken once and here it is again. She should have known that falling
in love with Cali won't do her any good. Pero mapipigilan ba niyang hindi mahulog
ang damdamin sa isang lalaking malambing ay maaruga sa kaniya? Hindi niya namalayan
pero sa paglipas ng mga araw, mas napapamahal sa kaniya si Cali at napakatanga niya
kasi hinayaan niya ang puso niya. Hinayaan niyang mahalin si Cali na mula't sapol,
alam niyang walang patutunguhan 'yon.

Isa lang siyang laruan para rito. Bakit ba hindi niya iyon napansin? Maybe because
he was sweet and caring.

Sinapo niya ang dibdib kung nasaan ang puso niya ng maramdamang nabibiyak ang
kaniyang puso na kanina pa sugatan ng kausapin siya ni Khatya.

P.A. slash katulong slash parausan. Iyan siguro talaga ang turing sa kaniya ni
Cali. And it hurts so much, it's suffocating her.

Nasapo niya ang ulo ng bigla nalang iyong sumakit kasabay ng pagkislap ng memorya
sa isip niya. Her mother. Her father. Her College

life. Her friends. Then suddenly, it stopped.

Malalim ang paghingana napatingin siya sa sarili sa salamin.

"Was it...my memory?" Pabulong niyang tanong sa sarili.

Mahina siyang natawa ng walang emosyon saka tinuyo ang luha sa pisngi niya
kapagkuwan ay lumabas siya ng banyo.

Natigilan siya sa paghakbang ng makita si Cali na nakahilig sa hamba ng pinto ng

kuwarto niya.

"Annette-"

"Don't." Itinaas niya ang mga kamay sa harap niya na para bang pino-protektahan
niya ang sarili, "just don't."

"Annette-"

"I'm fine." Aniya saka naglakad palapit sa kama at umupo sa gilid niyon. "Anyway,
nagpunta pala dito si Khatya kanina," tumingin siya rito at nabasa niya ang
nakaguhit na gulat at iritasyon sa mukha nito, "sabi niya hindi mo raw bahay 'to.
Syempre hindi ako naniwala." Binuntutan pa niya iyon ng mahinang tawa. "I mean,
hindi mo naman siguro ako lolokohin ng ganoon diba? I'm sure sinabi lang ni Khatya
yon para mainis ako."

Habang nagsasalita siya, binabasa niya ang emosyon sa mukha nito at may isa siyang
nakita na nagpasakit sa puso niya. Guilt.

"Ano pang sinabi niya?" Tanong nito na para bang may puwedeng sabihin si Khatya sa
kaniya na ikakasira nito.

Nagkibit-balikat siya. "Na tanga daw ako noon at hanggang ngayon daw tanga pa rin."
Mapait siyang ngumiti. "Tanga na pala ang tawag sa taong nagtitiwala sa ibang tao
na hindi sila sasaktan ang lolokohin."
"Annette, hindi yan totoo-"

"So bahay mo to?"

Napipilan si Cali.

"I thought so." Mapait siyang ngumiti. "Umakyat ako sa taas kanina." Gumuhit ang
pag-aalala sa mukha nito at gusto niyang matawa

sa katangahan niya. "Wala akong nakita doon. Pumasok ako sa kuwarto mo, wala din
akong makita. Why is that? Bagong lipat ka lang ba, Mr. Sudalga? May dapat ba akong
malaman?"

He looked at her then sighed. "Nothing."

Tumango-tango siya saka nahiga sa kama. "Magpapahinga na ako. Nakakapagod palang

hintayin ka."

"Annette-"

"Good night, Cali." Ipinikit niya ang mga mata at pinilit ang sarili na makatulog.

Pero hanggang sa makalabas na si Cali sa kuwarto niya, mailap pa rin ang antok sa
kaniya. Kaya naman bumangon siya at lumabas ng kuwarto at nagtungo sa kusina sa
isiping nasa taas na si Cali.

But to her shock, Cali is on the kitchen, sipping coffee, his face void with any
emotion.

Aalis na sana siya ng magsalita ito.

"Upo ka." Anito. Mukhang nakita siya nito.

Nanatili siyang nakatayo. "May kailangan ka?"

He looked at her, "galit ka?"

"Saan?"

"Na nagsinungaling ako sayo na bahay ko 'to?"

Tumango siya. "Oo. Pero sino ba ako na magreklamo? P.A. mo lang naman ako, diba?"
Pilit siyang ngumiti. "Hayaan mo na 'yon, iisipin ko nalang na bahay mo 'to at
hindi ka nagsinungaling sakin. My job is to be your maid, so 'yon ang gagawin ko-"

"You're not my maid-"

"Okay, Personal Assistant mo ako at iyon ang trabahong gagawin ko mula ngayon at
wala sa job description ko ang magtanong kung bakit ka nagsinungaling sakin-"

"You're not my P.A. either."

Doon sumabog ang tinitimping galit niya. "Fine!" Sigae niya. "Parausan mo ako!
Masaya ka na?!"

He looks taken aback by her angry shout.

"Parausan mo ako, okay na?

Tama ba?! O baka naman mali pa rin ako?! Oh, wait, mali pala ako, isa lang akong
laruan sayo. Isang laruan na gustong parausan-"

"You're my wife, damn it!"

Her mouth parted open in shock. "A-ano?"

"You're my wife." Ulit nito sa mahinahong boses. "Nagtatanong ka noon kung ano kita
diba? Well, there's your answer."

Umiling siya. "H-hindi... h-hindi 'yan totoo."

Cali glared at her. "Anong hindi totoo? Sa tingin mo magsisinungaling ako sa mga
bagay na 'to?" Mapait itong ngumiti. "After two years, you returned without
memories tapos sasabihin mong hindi totong asawa kita? You want to see our marriage
certificate? Our wedding pictures? Ganoon ba talaga ang pagkadisgusto mo sakin na
kahit 'yon lang hindi mo matanggap na totoo?"

Umiling siya. "No..." her tears fall as she shook her head. "H-hindi... hindi yan
totoo. Hindi kita asawa... hindi." Marahas siyang umiling, "kung ikaw ang asawa ko
bakit hindi mo ako hinanap ng mawala ako? Bakit hinayaan mo ako sa Hospital ng mag-
isa? Alam mo ba ang takot na naramdaman ko ng magising ako at walang maalala tapos
walang kilala? Bakit pinabayaan mo akong mag-isa? Araw-araw, pinagdarasal ko na
sana may dumating. Pero wala! Wala! Hindi ka dumating!" Lumapit siya kay Cali ay
pinagbabayo ang dibdib nito. "Wala kang ginawa! Wala! Bawiin mo yon! Hindi kita
asawa. Hindi..." nanghihinang bumaba ang mga kamay niya, "hindi ikaw 'yon."

Hinawakan nito ang magkabilanh pulsohan niya saka madilim ang mukhanh matiim siyang
tinitigan. "It's me. Ako ang asawa mo at kasal ka sakin. Im your husband and
nothing can change that. Not even your forgotten memories."

Hilam ang luha na sinalubong niya ang mga mata nito. "Kung asawa kita, bakit mo ako
pinabayan? Bakit hindi mo kaagad sinabi sakin?"

His eyes became dead and cold. "I was asking the same thing. Kung asawa mo ako,
bakit niloko mo ako?"

Her eyes widen. "A-ano?"

"Kung asawa mo ako, bakit hindi mo man lang ako nagawang mahalin? Bakit ka
nagpanggap na masaya sa pagsasama natin? Bakit mo ako pinagpalit sa iba?"

Inagawa niya ang mga braso na hawak ni Cali saka napaatras siya. Napakaraming
impormasyong pumapasok sa isip niya at para iyong sasabog.

Nasapo niya ang ulo ng biglang sumakit 'yon.

Malakas siyang napamura ng maramdamang parang binibiyak ang ulo niya. Nang magdilim
ang paningin niya, inaasahan na niya ng bumagsak ang katawan niya sa sahig, pero
ang hindi niya inaasahan ay ang mga matitipunong bisig na sumalo sa kaniya.

#NoHashtag - Babawi ako sa Misandrist :)

**Enjoy Reading**
=================

CHAPTER 14

CHAPTER 14

ANNETTE woke up, gasping for air. Nang maging malinaw ang mga mata niya sa mga
bagay na nakapaligid sa kaniya, na-realize niyang nasa Hospital siya. Naaamoy kasi
niya ang pamilyar na amoy gamot ng Hospital.

Pero anong ginagawa niya rito?

Sa katanungang 'yon, bumalik sa isipan niya ang nangyari sa kusina, sa penthouse ni

Cali... no, hindi niya pala yon penthouse.

Kasabay ng pag-balik ng ala-ala niya sa nangyari sa penthouse, bumalik din ang

sakit na nararamdaman ng puso niya.

"You okay?"

Napaigtad siya sa boses na 'yon at sa pinanggalingan niyon tumuon ang mga mata
niya. "Doc. Blaze?"

He smiled. "You okay?" Ulit nitong tanong.

Umiling siya. "Hindi ko alam." Bumangon siya at umupo sa kama. "Okay lang ba ako,
Doc.? Bakit palagi akong nawawalan ng malay?"

Lumapit sa kaniya si Doc. Blaze na nakaupo sa sofa at umupo sa gilid ng kama niya
saka pinakatitigan siya. "You're not okay. Truth to be told, you should be taken
care of. Sa estado ngayon ng utak mo, kailangan may nag-aalaga sayo. Slowly, your
mind is retrieving those memories that you have forgotten. At paminsan-minsan
talaga, magkakaroon ka ng block out at magpa-pass out ka, anytime, anywhere. Kaya
kailangan may mag-alaga sayo. Thanks God, Cali is there."

The mention of Cali's name made her heart clenched in pain. "Puwede na ba akong
umuwi?" Tanong niya kapagkuwan.

"Of course. Wala namang IV na nakalabit sayo e." Ani Blaze saka ginulo ang buhok
niya, "just take care, okay?"

Tumango siya. "Okay."

"Anyways," tumayo na 'to at namulsa, "lalabas na

ako. Mukhang kanina ka pa gustong makausap ni Cali so i'm out."

Tumango siya pero ang gustong niyang gawin ay umiling para matakasan si Cali. Ayaw
niya itong makita. Ayaw niya itong makausap. May mga sinasabi itong hindi niya
matanggap. Hindi puwede ang sinasabi nito. She could never accept it. Ayaw niya
itong kamuhian dahil lang sa ito daw ang asawa niya.

Annette's heart instantly sinks in denial when she saw Cali entered the room.
"Annette."

Hindi siya tumingin dito, niyakap niya lang ang sarili niya. "Anong kailangan mo?"

"We need to talk."

Tumango siya, hindi pa rin tumitingin dito. "Okay."

Naramdaman niyang naglakad ito palapit sa kaniya at tumigil sa gilid ng kama niya.

"Anong ginawa ko sayo? Tell me in details." Aniya sa nangungusap na boses.

"I don't like to take a trip down to the memory lane." Napakalamig ng boses nito.
"Kung naaalala mo kanina ang mga sinabi ko, yon na 'yon."

Tumingin din siya rito sa wakas. "Just answer, please?"

His eyes instantly become distant. "Sinagot na kita."

"Cali naman-"

"Sinagot na nga kita diba?!" Biglang naging iritado ang boses nito, "ayoko nang
maalala ang mga ginawa mo sakin no'n baka kung anong magawa mo sayo."

Irritation filled her. "Madali lang naman ang tanong ko diba?"

Cali looked at her and chuckled humorlessly. "Madali?" Umiling ito. "Walang madali
when it comes to you. Lahat mahirap. Kasi hindi ko alam kung wala ka ba talagang
maalala o kung nagpapanggap ka lang. You're good at it, you know, pretending."

Parang may kumurot sa puso niya. "Hindi

ako nagpapanggap-"

"Really?" Sarkastiko itong tumawa. "How so?"

"Kasi wala nga akong maalala. Wala!" Sigaw niya sa sobrang iritasyong nararamdaman.
"Bakit ba hindi ka naniniwala?!"

"Because you're a liar and a bitch."

Hindi makapaniwalang umawang ang labi niya sa tinawag nito sa kaniya. "Anong sabi
mo?"

Nagpakawala ito ng malalim na buntong-hininga saka tumingin sa kaniya, "you're a

liar and conniving woman-"

"You called me a bitch and a liar." Mahina niyang sabi saka mahinang natawa ng
mapakla. "'Yon ba talaga ang tingin mo sakin?" Hindi ito umimik, doon siya mapait
na ngumiti. "You said im a liar, pero inalagaan mo ako at palagi kang nag-aalala
sakin. You said I'm a bitch but you made love to me so many time. Ano ang mga 'yon,
kasinungalingan? Biro-biro lang?"

Cali shrugged like he didn't do anything wrong. "I didn't mean all those things."
Kapagkuwan ay umiling ito, "and it's not making love... it's just casual sex to
me."

Napakurap-kurap siya, ang puso niya ay parang kinatay sa maliliit na piraso. "So...
biro lang 'yon? Walang katutuhanan?"

Nagkibit-balikat lang si Cali. "I have to make it even."

Her heart is bleeding. "Even what?"

"You hurt me, i hurt you too." Anito sa walang emosyong boses.

Mapait siyang natawa. "So, naghihiganti ka sakin sa nagawa ko sayo na hindi ko

naman maalala?" Nauwi sa mapait na ngiti ang tawa niya. "Trust me Cali, kung ano
man nangyari sakin pagakatapos ng aksidente, sigurado akong sapat na 'yon sa kung
ano man ang ginawa ko sayo." Napailing-iling siya, nararamdaman niyang parang
pinipilipit sa sakit ang

puso niya, "Nang magising ako tapos wala akong maalala, para akong isang pusa na
nawawala at hindi alam ang gagawin. Minsan, tinanong ko ang diyos kung bakit hindi
nalang niya ako pinatay, kung bakit binuhay pa niya ako kung wala man lang siyang
ititira sakin. I felt so lost, so scared and so hopeless. And then I met you, and
then I realize, I did something bad to you. Sabi ko sa sarili ko, maybe this it...
this is the reason why God let me live after that accident. To ask for forgiveness
and to be forgiven.

Her tears fell down. "Kung ano man ang nagawa ko sayo noon, please forgive me. But
if you couldn't, and hurting me is your way of forgiving me, then I'm forgiven
because I'm really hurting right now Cali. Masakit.. masakit kasi pinaasa mo ako,
pero ayos lang, kasalanan ko kasi umasa ako." Pinilit niyang ngumiti kahit
nasasaktan. "Am I forgiven, Cali? Is my tears enough and the pain in my heart for
you to forgive for whatever it is that I've done to you?"

He didn't move. He just looked at her, eyes dead and cold.

Tinuyo niya ang basang pisngi saka pilit na ngumingiti kahit nasasaktan siya.
"Sapat na ba, Cali? Sapat na ba? Nakapaghiganti ka na ba? Okay ka na? Masaya ka
na?"

He didn't move. He didn't speak.

Umalis siya sa kama saka nakapaang tumayo sa harapan ni Cali. Inangat niya ang
kamay saka hinaplos ang mukha nito. She saw emotion in his eyes, pero mabilis din
iyong nawala.

"My husband." Pabulong niyang sabi habang nakatitig sa guwapong mukha ni Cali,
dumadaloy ang luha sa mga pisngi niya, "standing here, in front of you, forgetting
my past and everything, i felt so

damn lucky, handsome and rich, a dream guy. Sino ako para hindi tanggaping ikaw ang
asawa ko? But you know what, i don't feel like that at the moment. Dahil hinding-
hindi ko matatanggap na ang lalaking minahal ko ngayon ay ang lalaking nagparamdam
sa akin ng sobrang sakit at pait." Nagtagis ang bagang niya saka malakas itong
sinampal. "Wala kang kuwentang lalaki." Ilang butil ng luha ang nalaglag mula sa
mga mata niya. "Wala kang kuwentang tao. At sisiguraduhin ko na kung ano man ang
nararamdaman kong pagmamahal para sayo, dudurugin ko yon hanggang sa mawala. Dahil
hinding-hindi ako magmamahal ng isang kagaya mo."

Naglakad siya at nilampasan ito saka malalaki ang hakbang na naglakad patungo sa
exit ng Hospital. Balak niyang maglakad hanggang sa makakita siya ng Bus Station na
papunta sa probensiya nila ng may tumigil na itim na Mercedes-Benz sa harapan niya.
Bumukas ang passenger seat no'n at sumilip doon si Doc. Blaze.

"Get in." Anito.

Hindi na siya nagdalawang-isip, ang gusto lang niya ay makalayo sa lugar na 'to
kaya mabilis siyang sumakay saka nagsuot ng Seatbelt.

Nang paharurotin ni Blaze ang sasakyan, niyakap niya ang sarili at doon niya
pinakawalan ang mga hikbi at hagulhol.

"PASENSIYA ka na, Doc, ha?" Sabi ni Annette kay Blaze na walang imik na
nagmamaneho. "Hindi ko lang mapigilan, e."

Blaze just shrugged, "its cool. Just cry. I'll just be here with my earphone on,
listening on the radio."

Huminga siya ng malalim saka tumingin sa labas ng bintana ng sasakyan nito na

bumabiyahe patungo sa probinsiya niya, patungo sa lugar kung saan nangyari ang

lahat ng pait sa buhay niya.

Mabilis niyang tinuyo ang luhang nahulog sa pisngi niya. Ayaw na niyang umiyak.
Wala naman iyon maidudulot na maganda sa kaniya, mas namamaga lang ang mga mata
niya at humahapdi. Pero kahit anong saway niya sa sarili na huwag umiyak,
namamalisbis pa rin ang luha sa mga pisngi niya.

Pero napatigil ang pag-iyak niya at napalitan ng pagtataka ng tumigil ang kotseng
sinasakyan sa gilid ng express way.

Tinuyo niya ang mga luha saka bumaling kay Blaze.

"Bakit ka tumigil?" Tanong niya.

Sa halip sa sagutin siya, lumabas ito ng sasakyan saka umikot patungo sa kaniya ay
binuksan ang passenger seat.

"Come out." Anito.

Naguguluhan man at nagtataka, lumabas siya ng sasakyan saka pumihit paharap kay
Blaze. "Bakit?"

"Shout." Iminuwestra nito ang kamay sa malapad at mahabang express way. "Sumigaw
ka. Isigaw mo yang sakit at galit na nararamdaman mo. It works, trust me."

Napatitig siya rito. "Paano mo nasabi? Nakaramdam ka na ba ng ganitong sakit na

nararamdaman ko ngayon?"

Blaze looked at the long wide express way before them. He has this far away looked
in his eyes. "Lahat naman ng tao, may pinagdaanan ng masakit sa buhay nila. 'Yong
iba dumaan na, yong iba, dadaan palang. And mine was the worst."

"What happened to you?"

Blaze looked at her, his eyes lacked emotion. "My mom and my fiancé were raped and
murdered."

Namimilog ang matang napasinghap siya at nasapo niya ang bibig. "Oh my god!"

Suddenly he smile, but it was a blank happy face. "I'll get my revenge. Soon."
Annette was still gaping at Blaze. "Paano ka

naka move on?"

"Shout." He said, "shout as long as you want. Just shout. Shout. And shout. Isigaw
mo ang galit mo. Isigaw mo ang sakit na nararamdaman mo. At kapag namaos ka na,
sumigaw ka ulit bukas at sa susunod na mga bukas hanggang sa maging manhid na ang
puso mo at wala ka nang maramdamang kahit na ano."

Lumambot ang ekspresyon ng mukha niya habang nakatitig kay Blaze na malayo pa rin
ang tingin at may bahid na galit ang kislap ng mga mata nito.

Something bad happen to this man, and whatever it is, its still there. Lingering
around his heart and eating all the happiness in him. She was like that before...
before she met Cali. The pain of her loss was too much to bear, lalo na nang walang
pumunta sa kaniya, lalo na nang wala man lang nagpakita sa kaniya.

And maybe like Blaze, she needs to shout. Matagal na niyang kinikimkim ang pait ng
nangyari sa kaniya, siguro panahon na para subukan niyang makawala sa galit na
'yon.

Kaya tulad ng suhestiyon ni Blaze, huminga siya ng malalim saka humarap sa express
way at malakas na sumigaw.

"Ahhhhhhhhh!" All the pain in her heart. "Ahhhhhhhhh!" All the anger inside her.
Isinigaw niya ang mga yon habang tumutulo ang mga luha niya. "Ahhhhhhh!"

Sumigaw siya ng sumigaw hanggang sa hindi na kaya ng lalamunan niya pagkatapos ay

na balikat ni Blaze siya umiyak.

CALI FELT no happiness as he stared at the ceiling of Khairro's penthouse. Walang

buhay ang bawat galaw ng katawan niya. Kahit ang iniinom niyang alak ay hindi sapat
para mabuhay ang katawan niya. He was just staring at nothing, thinking of the same
woman over and

over again.

He did it. He had hurt her. Nakita niya ang sakit sa mga mata nito bago siya nito
iniwan sa Hospital, pero bakit ganoon? Bakit parang wala siyang maramdaman?

He felt like a dead man breathing. No emotion. No nothing. Just an empty shell,
staring at the ceiling.

He should be happy... he should be contented. He succeeded, damn it! Nanalo siya sa

larong sinimulan niya!

"Pero bakit wala akong maramdaman?!" Galit niyang sigaw saka tinapon ang bote ng
alak ng hawak. "Fuck! Fuck! Fuck you! Fuck you! Fuck you! Fuck you!"

Napatigil ang pagmumura niya ng bumukas ang pinto ng penthouse at pumasok ang mga
kaibigan niya. Si Thorn, Andrius, Lysander, Shun at Khairro.

"What the fuck is happening to this fella?" Tanong ni Khairro na naguguluhan at

nakaturo ang kamay sa kaniya. "Bakit lasing 'to?"

Lumuhod ang isang tuhod ni Thorn para magpantay ang mukha nilang dalawa.

"What happened, Couz?" Tanong ni Thorn sa kaniya, "bakit ka naglalasing?"

Mapait siyang ngumiti saka pinulot ang isang bote ng alak na nasa tabi niya. "She's
gone."

Napalatak si Lysander. Si Andrius naman ay napasipa sa paa ng sofa. Si Thorn at si

Shun ay napamura. Si Khairro naman ay mas kumunot ang nuo.

"Who's she?" Tanong ni Khairro.

"Annette." Sagot ni Lysander.

"Fuck." Khairro cursed. "Nagbalik na siya?"

Idinipa ni Andrius ang mga braso. "Ano sa tingin mo kung bakit hiniram sayo ni Cali
ang penthouse mo?"

Napamura ulit si Khairro saka lumapit sa kaniya at umukla. "Ano na naman ang ginawa
ng babaeng 'yon sayo?"

"I was the one who did it this time. I hurt her." Pabulong niyang sabi na parang
hindi narinig ang tanong ni Khairro. "Naghiganti ako, tulad nang plano. And I
succeeded." Mapakla siyang tumawa saka tumingin sa mga kaibigan niyang nakamasid
lang sa kaniya. "Pero bakit hindi ako masaya? Bakit wala akong maramdamang
kasiyahan? Bakit nuong nakita kong umiyak siya at nasasaktan, nasaktan din ako.
Bakit nuong umiyak siya, parang may sumakal sa puso ko? Bakit?"

Shun shook his head and sighed. "You played fire with fire, Cali. And you get
burned. At ito na ngayon ang consequences ng nilaro mo." Nagpakawala ito ng malalim
na buntong hininga. "I'll go find her. Tawagan kita kapag nahanap ko siya."
Pagkasabi no'n ay umalis ito.

Si Andrius naman ay may inilapag ng limang bote ng beer sa harapan niya.

"Come on, morons," Anito, "let's get drunk with this lunatic here."

Nagkaniya-kaniyang pulot ng beer ang mga kaibigan niya saka pasalamapak lahat ng
umupo sa sahig at nakiinom kasama siya.

"You look like shit, man." Komento ni Khairro sa hitsura niya pagkatapos nitong
uminom ng beer, "and you actually get even with your wife?"

"Yeah. He did." Ani Thorn sana napailing-iling.

Andrius sighed. "You're a lunatic, Sudalga." He tsked. "You actually hurt her.
Akala ko biro mo lang e."

Mapakla siyang tumawa saka uminom. Hindi na siya nagkomento pa sa mga sinabi ng mga
kaibigan niya. This is his fault. And the blame of Annette leaving is on him this
time.

Fuck!

#KarmaIsABitchCali

*Enjoy Reading*

=================
CHAPTER 15

CHAPTER 15

"ARE YOU sure na okay ka lang mag-isa?" Tanong sa kaniya ni Blaze ng ma-ihatid siya
nito sa bahay niya sa probinsiya. "May kasama ka ba riyan na mag-aalaga sayo?"

"Ayos lang ako, Doc." Aniya na may tipid na ngiti sa mga labi. "Saka maya-maya
lang, darating na ang kapit-bahay slash kaibigan ko, kaya huwag kang mag-alala."

"Are you sure?" Mukha hindi talaga ito nagtitiwala na okay lang siya.

Tumango siya. "Oo nga."

Blaze sighed and messed her hair. "O, siya, hihintayin ko na dumating ang kaibigan
mo bago ako umalis."

"No need." Umaling siya. "Saka nakakahiya ang loob ng bahay ko--"

"That's okay." Ginulo ulit nito ang buhok niya, "sa labas lang ako. Promise, you
won't know that i'm around so i won't creep you out." Nginitian siya nito. "Sige,
pasok ka na."

Ayaw man niya sa gusto nitong gawin wala siyang magawa kundi hayaan ito. At mula sa
bintana ng barong-barong niyang bahay, umusad ang sasakyan nito patungo sa
kadilimang bahagi at pinatay nito ang ilaw ang kotse.

Annette blinked. Walang ingay siyang marinig kundi ang mga insekto sa gabi.

Huminga siya ng malalim at isinara ang bintana saka pinagpagan ang papag niyang
higaan bago nahiga.

Pabaling-baling siya ng higa, hindi siya makatulog. Tahimik lang siya sa kadiliman
ng bahay niya. At kahit ilang oras na ang nakalipas, hindi pa rin siya dindalaw ng
antok. Kaya naman namalayan niya ang pagdating ng kaibigan sa kabilang bahay at ang
tunog ng paaalis na sasakyan.

Mapait siyang napangiti. Blaze seems worried at kakikilala lang niya rito, pero si
Cali na nagparamdam sa kaniya ng kasiyahan, pagmamahal

at pag-aaruga ay sinaktan siya.

Bakit ba baliktad na ang mundo ngayon? Kung sino pa ang minahal at pinagkatiwalaan
mo, siya pa ang magdudulot sayo ng walang pagsidlang sakit at pait.

At dahil sa ala-ala kay Cali, tumulo na naman ang luha niya. Mabilis naman niya
iyong pinahid gamit ang kumot saka humugot ng isang malalim na hininga.

Dapat ang mga ganoong tao, hindi na binibigyan ng puwang sa isip niya. Dapat ang
mga tulad ni Cali, hindi binibigyan ng oras para isipin.

Ipinikit niya ang mga mata para makatulog na, at ang mailap na antok ay lumukob din
sa kaniya.

And when Annette finally fell asleep, she started dreaming. Her College life. Her
career. When she first met Cali until he proposed to her. Then she started dreaming
about their wedding... their honeymoon... their life as a married couple. And then
she dreamed of Khatya.

At parang isang ilaw na bigla nalang pinatay, tumigil ang pagdaloy ng memorya sa
isip niya. Tumigil iyon ng makita niya ang mukha ni Khatya sa panaginip niya.

Pabalikwas na bumangon si Annette sa kama, ang mga luha ay namamalisbis sa pisngi

niya. Her dreams! It fel so real. Ramdam niya ang bawat emosyong naramdaman niya sa
kaniyang panaginip. Love. Happiness. And contentment.

Alam ni Annette na hindi lang yon basta panaginip. Parte iyon ng memorya niya.
Parte iyon ng nakaraang nakalimutan niya!

She can remember! Her first date with Cali. He took her on a yacht and that very
night, she gave herself to him. He was her dream guy. Handsome. Charming. Rich.
Caring. And loving. A perfect package. A perfect husband material.
Naaalala din niya ang pag-propose nito

sa kaniya dalawang buwan mula ng magkakilala sila. It was a whirlwind romance and
they fell in love with each other. Everything was perfect. Pareho silang masaya
hanggang sa dumating si Khatya sa buhay nila.

And her memory end there.

Mariin niyang pinikit ang mga mata at pinilit ang sarili na makaalala pero sumigid
ang kirot sa ulo niya dahilan para impit siyang mapasigaw.

"Aray!" Sinapo niya ang ulo saka hinilot iyon.

Maybe she didn't have to force her mind to remember. Kusang babalik nalang 'yon.
Dapat lang siyang maghintay.

Pero gusto na niyang malaman kung anong nangayari pagkatapos nilang makilala si
Khatya. At yong sinasabi ni Cali sa kaniya na niloko niya ito, saang parte iyon ng
ala-ala niya? Pagkatapos ba nila iyong makilala si Khatya?

Humugot siya ng malalim na hininga saka napatingin sa liwanag na sumisilip sa papag

niyang bahay.

Umalis siya sa higaan saka binuksan ang bintana niya. Nanigkit ang mata niya ng
bumulaga sa kaniya ang maliwanag na kapaligiran.

"Shit." Mahina siyang napamura saka kinusot ang mga matang mahapdi. "Umaga na
pala." Naghikab siya saka hinayaang nakabukas ang bintana.

Nagtungo siya sa pinto ng bahay niya saka binuksan iyon. Naglalakad siya patungo sa
bahay ni Edelyn, ang kaibigan niya, para manghingi ng mainit na tubig ng makita
niya ang kotseng nakaparada hindi kalayuan.

That car... she knew that car.

At tama nga ang hinala niya. Lumabas doon si Cali at nangungusap ang matang
nakatingin sa kaniya habang naglalakad.

The pain in her heart intensified. Mas

dumoble ang sakit ni'n ngayong may naalala na siya sa pagmamahalan nila ni Cali.

Paulit-ulit na umuukilkil sa isip niya ang mga sinabi nito, ang pagtawag nito sa
kaniya ng sinungaling at bitch. It made her heart contracted in pain and that pain
would not be easily forgotten or forgiven.

"May kailangan ka?" Malamig ang boses na tanong niya ng makalapit ito sa kaniya,
"hindi pa ba sapat sayo ang sakit na pinalasap mo sakin kagabi? May second round pa
ba, ha, Cali?"

"Annette..." sinubukan nitong hawakan siya pero umiwas siya.

"Don't touch me." Aniya na matalim ang mga mata. "Don't you dare touch me!" Singal
niya rito saka bumalik siya sa bahay niya

"Annette, let me explain--"

"Explain what, Cali?!" Bigla siyang tumigil saka hinarap ito dahilan para bigla rin
itong mapatigil ilang dangkal ang layo sa kaniya. "Anong klase pang paliwanag ang
sasabihin mo sakin? Ano pa? Kulang pa ba? Hindi pa ba sapat ang sakit na
pinaramdaman mo sakin kagabi?" Hindi niya napigilan ang luhang kumawala sa mga mata
niya na kaagad niyang tinuyo. "Please, Cali, leave me alone. You already ripped my
heart apart last night, please, don't tear in apart for the second time, kasi yong
puso ko, hindi na niya kaya ang sakit na nararamdaman ko." She sobbed. "I left you
last night because i thought that's what you want. Yon ang magpapasaya sayo. Pero
mali yata ako. Mas masaya ka kapag nakikita mo akong umiiyak at nasasaktan. Tama
ako diba? Kasi yan lang naman talaga amg rason kung bakit ka nakipaglapit sakin."

"Annette..."

"Don't

Annette me Cali." Walang buhay ang mga mata niya. "I hate you. I hate you so much."

Nagmamakaawa ang mga mata nito habang nakatitig sa kaniya. "Forgive me, Annette.
I'm sorry, that was insensitive of me. I'm sorry." Hinawakan nito ang kamay niya.
"Nang iwan mo ako kagabi, saka ko lang na realize na hindi ko pala kayang mawala ka
ulit sakin. Hindi ko pala kayang mabuhay ulit ng wala ka. Hindi ko kaya Annette.
I'm so sorry. Please... i'm sorry. Please come back to me... please... i beg of
you."

Inagaw niya ang kamay niyang hawak nito at malamig itong tiningnan sa mga mata.
"Hindi sapat ang sorry mo para mawala ang sakit na pinaramdam mo sakin. Hindi 'yon
sapat para mapatawad kita sa mga nagawa mo sakin. Hindi yon sapat, Cali. You're
sorry is not enough to heal my bleeding heart."

He looks hurt, in pain and confused. "Ganoon ba talaga ang galit mo sakin para
hindi mo ako mapatawad? Ganoon ba kalaki ang kasalan ko sayo?"

Mapait siyang ngumiti. "You, lying to me and fooling me was just the tip of the
iceberg. The pain that you made me felt runs too deep, Cali." Tumalim ang mga mata
niya. "Galit ka kasi iniwan kita, galit ka kasi sinaktan kita, well, let me tell
you kung bakit ako galit sayo ngayon at kung bakit hinding-hindi kita mapapatawad."
Kumuyom ang kamao niya at nagtagis ang bagang niya, "nang ma-aksidente ako, i was
in coma for months. At sa mga buwan na yon na wala akong malay, may nabubuhay na
bata sa sinapupunan ko. Nakadepende ang buhay niya sa buhay ko. Kapag namatay ako,
mamamatay din ang baby na nasa sinapupunan ko. Good thing i woke up. Sabi ng mga
Doktor

parang daw lumalaban ang katawan kong mabuhay para sa anak ko. Kahit wala akong
maalala, ayos lang, kasi alam ko, paglabas ni baby, may makakasama na ako. Hindi na
ako mag-iisa. That baby was part of my past that i can't remember and having him
was a blessing. Pero minsan hinihiling ko na sana hindi nalang ako nagising. Kulang
sa bitamina ang bata, premature ng ipanganak ko siya.

Malakas siyang napahikbi, "Alam mo ba yong pakiramdam na makita ang anak mong
walang malay... walang buhay? Alam mo ba yong pakiramdam na nakatulala ka lang sa
anak mo, umiiyak, hinihiling na sana ako nalang ang namatay, na sana ako nalang
nawala kasi wala naman akong maalala e. All i have is that baby inside my stomach
and he's there... lying cold... dead. Gone. And i'm all alone again. Alone in this
world that i can't even remember. Alone in a place where i felt that i don't
belong. Alone in a house with a stranger caring for me." Napahagulhol siya pero
pinipilit siyang maging malinaw ang mga salitang lumalabas sa bibig niya, "hinintay
kita, alam mo ba 'yon. Sabi ko sa sarili ko, may baby ako, sigurado may tatay 'to,
sigurado mahal niya ako kasi naka-buo kami ng isang baby. Sigurado hahanapin niya
ako. Hinintay kitang hanapin ako. Sabi nang mga Pulis pinaalam na nila sa bawat
Police Station ang aksidenteng nangyari at kung may maghahanap ng nawawalang asawa,
ihahatid nila ako kaagad sa asawa ko. Hinintay kitang dumating pero hanggang sa
namatay ang baby natin, na discharge ako sa Hospital, at tumira sa bahay na 'to,
hindi ka dumating. All i had left was the ring on my finger with the words 'i love
you'

engraved on it." Mapait siyang ngumiti habang lumuluha. "Masakit, Cali, masakit ang
maghintay lalo na't walang dumating. Mahirap ang maghintay ng isang taong hindi
darating. Masakit umasa na may baka yong asawa mo hinahanap ka, it turns out wala
naman talaga siyang pakialam sayo. I felt so lost, so alone, so hopeless, and you
know the worst part, i don't even know who i am.

"Kaya galit ako sayo, kasi sino ka para maghiganti sa akin dahil sa isang bagay na
ginawa ko na hindi ko naman maalala?" Pinakawalan niya ang galit ay binigyan ito ng
mag-asawang sampal. "You think you had it worst? Well, honey, think again. Because
i had it worst. At wala kang karapatan na saktan ako ng ganoon. Wala. Wala kang
karapatan."

Cali was crying when she finish talking. Pero hindi siya natinag sa mga luha nito.
Wala iyong halaga sa kaniya.

"I didn't know, Annette." Pabulong nitong sabi, "hindi ko alam na buntis ka at
magkakanak na tayo." He was crying, his eyes were begging her. "I'm so sorry.
Please... patawarin mo ako."

Umatras siya papasok sa bahay niya. "I already told you... your sorry meant nothing
to me."

Bumagsak ang mga tuhod nito sa lupa, lumuhod ito sa harapan niya habang
nagmamakaawang nakatingin sa kaniya. "Annette, please, forgive me, please...
please... please... please..."

Umiling siya at walang buhay na tiningnan ito sa mga mata. "Kahit ka lumuhod,
magmakaawa o kaya naman lumuha ng dugo, hinding-hindi kita mapapatawad, Cali.
Hinding-hindi."

Malakas niyang isinara ang pinto at napadaosdos ng upo sa sahig ng papag niyang
bahay.

Mula sa labas naririnig niya ang mahinang hagulhol ni Cali. Sinapo niya ang
kaniyang puso na gustong pumunta kay Cali at yakapin ito. Hindi! Kailangan niyang
patigasin ang puso niya.

Kailangan na niyang kalimutan na minsan sa buhay niya, may lalaking nagngangalang

Cali Sudalga na minahal niya ng todo. Kailangan na niyang burahin si Cali sa
isip... at puso niya.

#ToBeContinued
#EnjoyReading

=================

CHAPTER 16

CHAPTER 16

HALATA ang gulat sa mukha ni Shun ng pagbuksan siya nito. Cali knew that he looks
worst for the wear but he doesn't give a shit about that. "Shun... help me."

Shun stared at his swollen eyes then sighed. "What happened?"

"I went to see Annette this morning." Parang kinakatay ang puso niya sa sakit ng
ala-ala ng nangyari kaninang umaga. "Sabi niya nagkaanak daw kami, namatay daw.
Premature baby... tapos hinintay daw niya ako, tapos galit siya sakin kasi hindi ko
siya hinanap, kasi hindi ako dumating, kasi naghiganti ako samantalang nagdusa din
naman siya. I felt like a prick. I want to beat myself up. I want to kill myself
for hurting my wife. Fuck, Shun," hindi na niya naitago at napigilan ang panunubig
ng mga mata niya, "i dont know what to do anymore. I felt so hopeless. Hindi ko na
alam kung gagawin ko, anong paniniwalaan ko. I dont know. I'm so lost."

Malalim na napabuntong hininga ang kaibigan saka niluwagan ang pagkakabukas ng

pinto.

"Get in." Ani Shun. "Dumeretso ka doon sa Pool, doon ka muna, nasa sala ang mag-ina
ko, e. Ayokong makita ka nilang ganiyan, that would give my son a nightmare."

Tumango siya at walang buhay na sinunod ang mga sinabi ni Shun. Nagtungo siya sa
pool at umupo sa wooden chair na naroon sa tabi niyon.

Minuto ang lumipas bago sumunod sa kaniya si Shun at umupo sa kaharap niyang upuan.
May dala itong laptop at cellphone.

"I called the gang." Ani Shun. "You need them while i work."
Tumango siya. "Magkano ang bayad?"

Napailing-iling si Shun saka napabuntong-hininga habang nakatingin sa kaniya. "Man,

i do

have a heart you know." Anito, "what are friends are for if i let you pay today?
You look messed up, buddy."

Isinandal niya ang likod sa likod ng upuan at napatitig sa kawalan. "I saw pain in
her eyes, Shun. So much pain." Mapakla siyang natawa, "kaya pala hindi niya
matanggap nuong sabihin ko sa kaniyang ako ang asawa niya, kasi masakit pala ang
pinagdaanan niya ng dahil sakin." He looked at Shun, his eyes watering with unshed
tears, "masama ba ako? Masama ba akong asawa, Shun? Dont i deserve to be happy like
you and the others?"

Nag-angat ng tingin sa kaniya si Shun mula sa pagkakatingin nito sa screen ng

laptop. "Cali, we didn't become this happy without experiencing pain. Yong sakit na
nararamdaman mo, naramdaman na namin 'yan. Just hold on, buddy, we'll fix this,
okay? Bago mo kausapin ulit si Annette para humingi ng tawad, dapat may sabihin ka
sa kaniya o may maipakita kang pruweba para patawarin ka niya. And thats what i'm
doing. I have to dig dipper about that accident."

"Thanks, Shun."

Shun nodded. "Anytime, buddy, anytime."

Ibinalik ni Shun ang atensiyon sa laptop nito. Siya naman ay tahimik lang na
nakatitig sa kawalan habang paulit-ulit na nagri-replay sa isip niya ang mga sinabi
ni Annette.

Napaigtad siya sa kinauupuan ng may kamay na tumapik sa balikat niya.

"Hey, couz." Boses iyon ni Thorn.

Cali looked back through his shoulder. "Hey."

"Come." Anito.
Kumunot ang nuo niya. "Ha?"

"Doon tayo sa bahay mo. Nandoon na si Lysander at 'yong iba. Inuman tayo."

Lihim siyang nagpasalamat sa mga kaibigan niyang kailanman ay hindi siya iniwan sa
ire. "Okay."

"Come on." Anito

saka tumingin kay Shun. "Punta ka nalang sa bahay ni Cali kapag may balita ka na."

Tumango lang ito pero hindi ini-alis ang mata sa screen ng laptop.

Siya naman ay sumunod kay Thorn palabas ng bahay ni Shun. He needs to drink. He
needs to get drunk. Hindi niya kaya ang sakit na nararamdaman. Mababaliw siya sa
sobrang sakit.

NAKATITIG lang si Annette sa kawalan habang nakaupo sa kusina. Si Edelyn ang abala
sa pag-aasikaso sa kaniya tulad ng pagsaing at paghahain ng pagkain para sa kaniya.
Wala siyang ganang gumalaw, wala siyang pakialam sa kapaligiran niya at nang makita
siya ni Edelyn na parang wala sa sarili, ito na ang nag presenta na alagaan siya.

It's been two days since she and Cali talked. Pero hanggang sa mga sandaling 'yon,
sariwa pa rin sa isip niya ang sakit at pait na naramdaman niya ng mag-usap sila.

"Naku naman, Annette," wika ni Edelyn habang naghahain sa mesa, "grabe naman ang
nangyari sayo sa lungsod. Imagine, yong asawa mo pala talaga ang pinagtrabahuan mo?
Wow. Mukhang pinaglalaruan kayo ng tadhana."

Ikinuwento niya lahat sa kaibigan ang nangyari sa kaniya sa lungsod nang maabutan
siya nitong nakasalampak sa sahig at umiiyak nuong isang araw. She have to let it
all out and crying helped her a lot. Pati ang mga memorya niyang nagbalik at
ikinuwento niya sa kaibigan na mataman namang nakinig sa kaniya.

Her emotionless eyes looked at Edelyn. "Sinabi ko rin sa kaniya yong tungkol sa
baby namin."
Napabuntong-hininga si Edelyn saka sinalubong ang tingin niya. "Ano namang sabi
niya?"

"He

cried." Mapait siyang ngumiti. "Maybe he's pretending again, tulad ng pagpapanggap
niya na may nararamdaman siya para sakin habang kasama ko siya."

Nagpakawala ng malalim na buntong-hininga si Edelyn saka umupo sa gilid katabi ng

silya at hinawakan ang mga kamay niya at pinisil.

"Annette, saksi ako sa mga pinagdaanan mo." Panimula nito, "saksi ako sa bawat pait
at sakit na nadama mo at naranasan. At alam kong labas ako sa kung ano man ang
problema niyong mag-asawa, pero hindi ba puwedeng pag-usapan niyo itong mabuti?
Tanungin mo siya kung bakit di ka niya hinanap. Usisain mo siya sa mga bagay na
alam kong gumugulo sa isip mo. Kasi yong sinabi mong umiyak siya, hindi 'yon gawain
ng lalaking nagpapanggap lang. Siguro may rason siya na dapat mong malaman. Kasi,
Annette, kung talagang asawa mo siya at naalala mo na nagmahalan kayo, sigurado,
may eksplinasyon sa likod ng hindi niya paghahanap sayo."

Gusto niyang sampalin ang sarili ng maramdamang umasa ang puso niya na sana mayroon
nga, na sana mahal talaga siya ni Cali at hindi ito nagpapanggap.

Nagbaba siya ng tingin sa mga kamay niyang hawak ni Edelyn.

"Saka na siguro, kapag kalmado na ako." Nag-angat siya ng tingin sa kaibigan.

"Ngayon kasi kapag makita ko siya ulit, baka umiyak na naman ako at mas manaig ang
galit at sakit na nararamdaman ko. Sariwa pa ang hiwa na iniwan niya sa puso ko."

Tipid na nginitian siya ng kaibigan. "Alam mo, masaya ako na nakakaalala ka na.
Kahit hindi pa kompleto, at least, may naaalala ka na."

Tumango siya at may munting ngiting sumilay sa mga labi

niya. "Oo nga. Naalala ko na ang mga magulang ko na namatay nuong high school ako
dahil sa isang aksidente. Naalala kong nakapagtapos ako ng College sa kursong
Accountancy at nagtrabaho ako sa isang kilalang firm. Doon ko nakilala si Cali, he
was one of our client at ako ang naatasang asikasohin siya." A soft smile made its
way to her lips, "my bosses said that Cali is a big time business man, a
billionaire even, dapat daw asikasohing mabuti. Akala ko noon snob siya o kaya
naman antipatiko, ganoon naman kasi ang mayayaman diba? Pero nagkamali ako. He was
the most charming and sweetest man i have ever meet. Una palang naming pagkikita,
naramdaman kong nahulog kaagad ang puso ko sa kaniya. Nuong unang date namin, ako
na yata ang pinakamasayang babae sa buong mundo. Hindi ko pinagsisihan na binigay
ko ang pagkababae ko sa kaniya ng ganoon kadali. I trust him, you know. I trust him
to never hurt me, yet he did." Tumulo na naman ang luha niya, "nang ikasal kami,
ang saya namin pareho. He's perfect for me. Amazing, charming, caring and a loving
husband. Kaya nga hindi ko maintindihan kung bakit nang mawala ako, hindi niya ako
hinanap? Was his love for me real?"

Napakurap-kurap siya ng mahinang tampalin ni Edelyn ang mukha niya.

"Alam mo ikaw, gusto kitang kutusan." Inirapan siya nito at binitawan ang kamay
niya saka bumalik sa paghahain, "yon naman pala, e, mahal ka naman pala niya noon,
mas lalong dapat kang magtanong sa kaniya kung bakit hindi ka niya hinanap."

Humugot siya ng malalim na hininga saka maingat iyong pinakawalan. "Saka na.

Kapag okay na ako. Kapag kaya ko na siyang harapin na hindi ako maiiyak."

Umikot ang mga mata ni Edelyn. "Asa ka pa. Talagang maiiyak ka palagi. I deny mo
man sa sarili mo, alam kong mahal mo ang asawa mo. Nagkakaganyan ka lang ngayon
kasi nasasaktan ka. Subukan mo kayang pagpaliwanagin ang asawa mo at nang
maliwanagan ka na rin at maging masaya na."

Umingos siya. "Paano mo naman nasabing kapag nagpaliwanag siya ay magiging masaya
na ako."

Nagkibit-balikat si Edelyn. "Hula ko lang. Saka past is past. Move on, move in din
kasi kapag may time. Huwag mong ilibing ang sarili mo sa nakaraan, kasi baka maging
miserable ka sa kasalukuyan at hinaharap. Sige ka, tatanda ka niyang mag-isa."
Pananakot nito sa kaniya. "Kausapin mo na kasi. Ngayong nakakaalala ka na, tiyak
alam mo na kung nasaan ang bahay ng asawa mo."

Sa sinabing 'yon ni Edelyn, bigla siyang napatayo. "Oo na. Kakausapin ko siya at
kapag wala siyang maibigay na dahilan sakin kung bakit hindi niya ako hinanap,
kakalimutan ko na siya. At hihingi ako ng annulment sa kaniya."

Edelyn rolles her eyes. "May pamasahe ka ba patungo sa lungsod?"

Bumagsak ang balikat niya. "Wala."

"Hay naku," may kinuha ito sa bulsa saka iniabot sa kaniya, "hayan, pamasahe mo."

Nagpapasalamat na niyakap niya si Edelyn. "Hindi ko alam ang gagawin ko kung wala
ka."

Hinagod nito ang likod niya. "That's what friends are for ika nga."

Napangiti siya saka mas humigpit ang yakap niya rito. "Salamat." Kapagkuwan ay
pinakawalan niya ito. "Susundin ko ang payo mo, kakausapin ko siya ngayon din. Para
matapos na 'to. Para isang bagsakan lang ang sakit."

Sinuklian nito

ang ngiti niya. "Umuwi ka kaagad dito kapag negative ang kinalabasan ng pag-uusap
niyo. Kapag positive naman, naku, maghanda ka na, ililibre mo ako."

Napakasuwerte talaga niya at kaibigan niya si Edelyn. "Eat all you can pa, gusto
mo?"

Napa-palakpak ito. "Yehey. Sana positive." Tumalon pa ito na parang excited. "Sige
na, umalis ka na, baka gabihin ka sa daan. Ako na bahala rito."

"Yong mga pagkain--"

"Ako na bahala. Gora ka na."

Nangingiting tumango siya saka nagmamadaling lumabas ng bahay niya at tumakbo

patungo sa kalsada kung saan doon siya mag-aabang ng bus patungong lungsod.

MAGTATAKIP-SILIM na nang makarating si Annette sa Bachelor's Village kung saan

naroon ang bahay ni Cali. Nag-aalangan siyang lumapit sa Guard ng makalabas siya ng
Taxi.
"H-hi." Nag-aalangan niyang sabi, kilala niya noon ang mga Guard dito pero mukhang
pinalitan na.

"Good evening, ma'am." Magiliw na bati sa kaniya ng Guard saka nagtanong. "May
bibisitahin ho kayo sa loob? Sino ho para matawagan ko."

"Ahm," tumikhim siya, "i ahm, Annette Roan, i mean, Annette Sudalga." Kinagat niya
ang pang-ibabang labi, "a-asawa ko si, C-Cali Sudalga."

Tumango siya Guard at pumasok sa loob ng Guard House. Nakita niyang humarap ito sa
computer na naroon sa loob at pinindot-pindot ang keyboard, kapagkuwan ay lumabas
at lumapit sa kaniya.

"Pasok ho kayo, ma'am." Anito na ikinagulat niya.

"P-puwede? Kahit wala si Cali?" Alam niyang mahigpit ang security sa Village na
'to.

Tumango ang Guard. "Yes, ma'am. Ikaw ho ang asawa

ni Mr. Sudalga, nakalagay sa computer namin ang marriage contract niyo, I.D. mo po
at ang concent letter na pinermahan ni Mr. Sudalga na puwede kayong pumasok anytime
sa bahay niya. Hindi na kailangan pa nang abiso niya."

Napatango-tango siya, kahit anong kaila niya na hindi siya apektado sa mga nalaman,
alam niyang apektado siya. Nararamdaman niya ang munting saya na dulot no'n sa puso
niya.

And to think for two years, Cali didnt cancelled or void the concent letter.

Does that mean he's waiting?

Himinga siya ng malalim saka pumasok sa loob ng ngayong ay nakabukas nang gate.
Pagkatapos ay ginamit niya ang golf cart na para sa mga bisitang walang dalang
sasakyan saka minaneho iyon patungo sa bahay ni Cali.
Annette can clearly remember where Cali house is. Madali siyang nakarating do'n at
napatitig sa gate na hanggang beywang lang niya ang taas.

She was the one who picked the design of the gate. Hanggang ngayon pala, hindi nito
binago ang gate na siya ang nagdesenyo.

Hindi niya alam ang dapat maramdaman sa mga sandaling iyon. Masaya siya na
malungkot na hindi niya maintindihan.

Marahas niyang ipinilig ang ulo saka tinulak pabukas ang gate at naglakad papasok
sa mansiyong bahay ni Cali.

It still looks the same. The paint color. The design. The flowers. The orchids.
Everything! Walang nagbago. Pareho lahat. Parang hindi siya nawala ng dalawang
taon!

Lumapit siya sa pinto at nagbakasakaling bukas kaya tinulak niya iyon. Napaawang
ang labi niya sa gulat ng bumukas nga ang pinto.

Cali still has a bad habbit of not locking the front door. Napailing-iling siya sa
naisip saka pumasok sa loob ng bahay.

Annette felt familiarity coating her being as she looked at every corner of the
house. Walang nagbago. Lahat nandoon pa rin, walang nawala. Mula sa wall painting,
sahig, sofa at furnitures.

Habang pinagmamasdan ang bawat bagay sa loob ng bahay, may nagsalita na nagpaigtad
sa kaniya.

"You're here."

Mabilis siyang pumihit paharap sa pinanggalingan ng boses.

"Thorn." Aniya.
Nasa pinakahuling baitang ito ng hagdan at may dalang basyo ng alak.

Thorn looked at her in the eyes. "You say my name as if you know me." Kumunot ang
nuo niya, ang mga mata nagtatanong. "Naalala mo na ako?"

Tumango siya. "Oo. Ikaw ang Best man sa kasal namin ni Cali."

Hindi alam ni Annette kung matatawa siya sa gulat na reaksiyon sa mukha ni Thorn.

"You remember!" He exclaimed. "Wow..."

Annette give Thorn a tight smile. "Si Cali? Gusto ko sana siyang makausap."

Tumango ito saka tinuro ang second floor. "Nasa loob ng kuwarto niya. Lasing."

"Ganoon ba?"

"Yep." Tuluyan na itong bumaba, "anyway, paalis na rin ako, nagliligpit lang ng
bote."

"Puwede ba akong umakyat?"

"Sure. Bahay niyo to ni Cali diba?"

Naiilang siyang ngumiti. "Naalala ko kasi, diba galit ka sakin?"

"Oh, that?" Napakamot ito sa batok. "Hayaan mo na yon. Umakyat ka na."

"Okay." Aniya saka nagmamadaling umakyat sa second floor.

And just like the first floor, the second floor still looks pretty much the same.
**ENJOY READING**

=================

CHAPTER 17

CHAPTER 17

NANG MAKAPASOK si Annette sa Master's Bedroom nila noon ni Cali, kaagad niyang
nakita ang asawa niyang nakadapang nakahiga sa kama at mahimbing na natutulog.

Amoy na amoy niya ang alak sa loob ng silid. Looks like Cali had been drinking. She
knew Cali and he can't hold his drinks. Hindi mataas ang liquor tolerance nito.

Napabuntong-hininga siya saka naupo sa gilid ng kama at pinakatitigan ang guwapong

mukha ng asawa niya. Kaagad niyang naramdaman ang pait, kirot at galit sa puso
niya. Mabilis siyang nag-iwas ng tingin ng mahulog ang isang butil ng luha sa
pisngi niya.

Nananariwa na naman ang sakit sa puso niya. Seeing Cali's face again made her heart
ache in pain.

Tumayo siya saka huminga ng malalim para pakalmahin ang sarili niya.

And then her eyes settled on a large picture frame on the wall. Naramdaman niyang
lumambot ang puso niya ng makita ang wedding picture nila ni Cali. They look so
happy, so contented. Sinong mag-aakala na mauuwi sa ganito ang lahat.

Nagpakawala siya ng isang malalim na hininga saka maingat iyong pinakawalan at

iniiwas ang tingin sa wedding picture nila ni Cali.

Umikot ang tingin niya sa kabuonan ng silid. Nothing have change. Her vanity mirror
is still there... her closet... her table... everything is still in there.
Napatitig siya kay Cali. Kung galit ito sa kaniya, bakit hindi nito tinapon ang mga
gamit niya? Bakit hinayaan nito ang mga gamit niya?

Naguguluhan na si Annette. Hindi na niya alam ang dapat

niyang isipin at maramdaman.

"Annette..." a raspy voice filled the very silent room. "Ikaw ba yan?"

Binura niya lahat ng emosyon sa mukha niya saka humarap kay Cali. "Gusto kitang
makausap."

Bigla itong bumalikwas ng bangon at napamura saka sinapo ang ulo. "Fuck!" He hissed
and looked at her. "Annette, i'm sorry about this."

"Hihintayin kita sa harden." Pagkasabi no'n ay lumabas siya ng silid at nagtungo sa

harden na nasa roof top ng bahay.

Napapikit si Annette habang ninanamnam ang pagtama ng hangin sa mukha niya,

kapagkuwan ay minulat niya ang mga mata at naglakad patung sa gilid ng roof top at
ipinatong ang mga siko sa railing saka tumingin sa kapaligiran.

Big Mansions. Beautiful house. Wala yatang bahay sa loob ng Village na 'to na hindi
mataas at hindi malaki. Lahat may kaniya-kaniyang ganda. Naalala niya tuloy ang
unang reaksiyon niya ng dalhin siya rito ni Cali. It was one of the happiest day of
her life.

Ipinikit niya ang mga mata ng maramdamang may tumabi sa kaniya ng tayo, humugot
siya ng malalim na hininga at maingat din iyong pinakawalan. She needs to calm
down. Kailangan muna niyang kalimutan ang galit niya sa asawa.

"Annette."

Bumaling siya rito kapagkuwan ay ibinalik din ang atensiyon sa mga naggagandahang
bahay sa harapan niya. "May tanong sana ako."
"Ask away."

"Why?" Pumihit siya paharap kay Cali at tiningnan ito sa mga mata. "Bakit hindi mo
ako hinanap ng mawala ako? I can remember, Cali, we were happy, we love each other
and everyday was like a dream come true." Hindi na naman niya maiwasang

umiyak pero pinipigilan niya ang luha na bumagsak. "Bakit? Bakit hindi mo ako
hinanap? Wala ba akong halaga sayo? Were you just pretending to love me before?"

Pain crossed his deep green eyes as he stared back at her. "I was asking the same
thing, Annette? We're you just pretending too?"

Naguluhan siya sa ibinalik nitong tanong sa kaniya. "Anong ibig mong sabihin?"

"You..." nagtagis ang bagang nito, "cheated on me."

Umawang ang labi niya. "No..."

"Yes, you did." Tumingala ito sa kalangitan kapagkuwan at nagbaba ng tingin sa

kaniya, "akala ko nga rin mahal mo ako pero niloko mo ako. Nang araw na 'yon na
umalis ka, nag-iwan ka ng sulat. Sinabi mo doon na hindi mo na kayang magpanggap na
masaya, na mahal ako, kasi hindi naman talaga. Sabi mo hayaan kitang makasama ang
lalaking tunay mong mahal. At sinabi mo doon na matagal mo na akong niloloko." He
has an unshed tears in his eyes, "kaya hindi kita hinanap. Napuno no'n ng sakit at
galit ang puso ko. I can't believe that my wife who told me i love you everyday is
a lying conniving woman."

Nakaawang pa rin ang mga labi niya hanggang sa matapos na magsalita si Cali.

It couldn't be. No! She won't cheat on him. She loves him!

"P-puwede ko bang makita ang sulat ko?" Hindi pa rin siya makapaniwala.

Tumango ito saka may kinuhang papel sa bulsa. Lukot na lukot na 'yon na pinilit
lang ayosin.

"Here." Inabot nito ang papel sa kaniya.

Nanlalamig ang kamay na tinaggap niya ang papel at

malakas ang tibok ng puso na binasa iyon.

Annette can feel her heart ache in every words that was written on the paper.
Hindi... hindi niya kayang isulat to! Mahal niya ang asawa niya.

Pero maikaka-ila ba niya? Sulat-kamay niya 'yon.

Nanginginig ang kamay na binalik niya ang sulat kay Cali, puno ng katanungan ang
isip niya. Bakit? Bakit niya gagawin yon? Bakit niya lolokohin ang asawa niya?
Hindi siya ganoong klaseng babae.

Umiiling na tumingin siya sa mga mata ni Cali. "Hindi pa kompleto ang memoryang
naalala ko, pero kaya kong itaya ang buhay ko... hindi pera ang habol ko sayo,
hindi kita pinakasalan dahil maganda ang magiging kinabukasan ko sayo. Hindi ako
ganoong klaseng babae."

He sighed. "Then why did you wrote that? Akala ko mahal mo ako--"

"Mahal kita!" Napasigaw siya sa sobrang frustrasyon na nararamdaman. "Mahal na

mahal kita, Cali. Kaya ang sakit-sakit ng ginawa mo sakin. Ang sakit-sakit na
nagpanggap ka lang na may nararamdaman ka para makapaghiganti ka sakin." Tinuyo
niya ang mga luha niya sa pisngi. "I can't remember anything when i saw you again,
but you manage to enter my heart and i fell in love with you for the second time.
Just like before. Madali kang nakapasok sa puso ko at napakadali saking mahalin ka
kaya hindi ako naniniwala na isusulat ko yan kasi alam ko sa sarili ko, mas
gugustohin ko pang may mangyaring masama sakin keysa mapahamak ka!" Marahas siyang
umiling. "It couldn't be! Hindi kita kayang lokohin. Hindi kita kayang saktan.
Hindi kita kayang

gamitin kasi mahal na mahal kita. Ikaw ang pinaka importanteng tao sa buhay ko
noon. Ikaw! Ikaw..." napahawak siya sa railing ng rooftop saka malakas at puno ng
sakit ba sumigaw siya.

Sumigaw siya ng sumigaw hanggang sa maramdaman niyang yumakap mula sa likuran niya.

Annette instantly felt safe and she knew it's Cali. Ito lang ang may kayang
iparamdam sa kaniya 'yon.
"Hindi ko na alam ang paniniwalaan ko, Annette." Wika ni Cali habang yakap siya
mula sa likuran, "ang sulat mo noon na walang pagsidlang sakit ang dinulot sakin, o
ikaw, na nasa harapan ko ngayon at sinasabing minahal mo talaga ako noon." Mas
humigpit ang yakap nito sa kaniya. "Gulong-gulo na ako. Pero isa lang ang sigurado
ako, kaya kong kalimutan ang nakaraan, makasama ka lang ngayon."

Binaklas niya ang braso nito na nakayakap sa beywang niya saka ilang hakbang na
lumayo siya rito bago humarap at tumingin sa mga mata nito.

"Tumigil ang memorya ko nang makilala ko si Khatya." Imporma niya rito. "Mula doon
hanggang sa na-aksidente ako, hindi ko 'yon maalala. Pakiramdam ko nasa ala-alang
yon ang katotohanan, kung niloko ba talaga kita o hindi. At hangga't hindi ko yon
maalala, mananatili ako rito sa bahay, doon ako sa guest room. Wala akong pera para
bumalik sa probinsiya namin, wala rin akong pera para pakainin ang sarili ko doon.
So i'm being practical, i'll stay here. With you. Until all my memories came back."

Lumambot ang ekspresyon sa guwapo nitong mukha. "You can stay here as long as you
want. Bahay mo rin naman 'to, remember? Kasal tayo."

Speaking of which...dinukot niya sa bulsa ng pantalon ang

wedding ring nila ni Cali na siyang tanging naiwan sa kaniya ng maaksidente siya
saka inabot iyon sa asawa niya.

"Here." Aniya, "ibinabalik ko sayo."

He looked at her, pain is in his eyes. "Why?"

"Kasi hindi ko alam kung kaya kong panindigan ang mga binitiwan kong pangako sa
altar noon." Kinuha niya ang kamay nito saka inilagay ang singsing sa palad nito.
"As of now, i really hate you, Cali. Tanging sakit at galit lang ang nararamdaman
ko para sayo. I don't feel any love towards you. Kaya binabalik ko 'yon sayo."

Sinundan ng mga mata niya ang isang butil ng luha na nalaglag sa mga mata ni Cali.

"You don't love me anymore?" He sound like he's choking. "Please tell me that its
not true."
Tumango siya. "I don't." Nagbaba siya ng tingin kapagkuwan ay humugot ng malalim na
hininga. "Anyways, babalik na ako sa loob. Aasikasohin ko pa ang tutulogan ko."
Pagkasabi no'n ay naglakad siya pabalik sa pinto.

CALI gripped Annette's wedding ring so tight, his clenched fist in pain. Pero wala
siyang pakialam kung nasasaktan siya, mas masakit ang nararamdaman ng puso niya.

Annette just told him she doesn't love him anymore. Ang sakit-sakit palang marinig
iyon mula sa asawa niya.

Tinuyo niya ang luhang nalaglag sa mga mata niya tumingala siya sa kalangitan.
Gustong niyang sigawan ang panginoon kung bakit pinapahirapan siya nito. Is this
his karma? Is this because he hurt his wife? Is this because he was an ass.

If it is... then he deserved it. He deserve the pain he's feeling right now.

Huminga siya ng malalim saka marahas iyong pinakawalan. He have to keep himself
together. His wife is here... in

the house. Kailangan niya itong asikasohin.

Malalaki ang hakbang na umalis siya sa harden saka bumaba sa second floor.

Natigilan siya ng makitang lumabad sa stock room si Annette, may dala itong unan at
kumot at patungo ito sa guestroom.

It looks like she knew her way around.

Mukhang may naaalala na nga ito.

Nang makitang lumabas ito sa guestroom, sinalubong niya ito.

"Kumain ka na ba?" Tanong niya.

"Kung nagugutom ako, kakain ako." Anito sa malamig na boses saka nilampasan siya.
He felt his heart contracted in pain. Ito ba ang pakiramdam na hindi pahalagahan ng
asawa niya. Ang sakit pala masyado. Pero hindi siya magpapa-apekto, kailangan niya
itong suyuin.

Sinundan niya si Annette pabalik sa stock room. Kumukuha ito ng unan.

"Ako na." Aniya.

"Magaan lang naman. Ako na." Ani Annette saka nilampasan na naman siya.

Sinundan ulit niya ito. "Anong gusto mong ulam? Gusto mo umorder tayo?"

"Ayoko."

"Gusto mo bang sa labas tayo kumain--"

"Ayoko."

"Annette--"

"Tigilan mo ako, Cali." Pumasok ito sa loob ng guestroom at isinara iyon para hindi
siya makapasok.

Kumuyom ang kamao niya para pigilan ang sariling pumasok.

She need space, then he'll give it to her.

Umalis siya at nagtungo sa bar saka kumuha doon ng dalawang bote ng rum at binuksan
yon saka ininom mula sa bote.
PABABA si Annette patungong kusina ng madaanan niya si Cali na umiinom sa Bar ng
mag-isa. Sa mismong bote ito umiinom at halatang wala sa sarili dahil nakatulala
lang ito sa kawalan.

Her heart

went out to his husband but she stopped himself. Hindi niya dapat maramdaman yon
para sa asawa niyang sinaktan siya at pinaasa.

Pero hindi niya napigilan ang mga paang naglakad palapit dito at ang kamay niya na
tumapik sa balikat nito.

"Stop drinking." Aniya.

He looked back at her, his eyes emotionless. "Why?"

"Masama yan para sayo."

He snorted. "Masama? Yeah. Right."

Napabuntong-hininga siya. "Itigil mo na 'yan." May finality sa boses niya.

Cali sighed and stared at her eyes. "Kapag itigil ko ba, papansinin mo ako?
Pahahalagahan?"

Umikot ang mga mata niya. "Pahahalagahan?" Mapait siyang ngumiti. "Cali,
pinahalagahan mo ba ako?" She pressed her lips together and spoke again, "huwag ka
nang uminom, wala kang mapapala diyan."

Nagkibit-balikat lang ito saka uminom ulit.

Napailing-iling lang siya saka nagpatuloy sa paglalakad patungo sa ibaba.

Napatigil siya sa pagbaba sa hagdan ng makita si Khatya sa sala.

Anong ginagawa ng babaeng 'to rito?

"Anong ginagawa mo rito sa bahay ko?" Tanong niya.

Halata ang gulat sa mukha nito ng makita siya. "A-anong ginagawa mo rito?" Parang
nanenerbiyos nitong tanong.

Tumaas ang kilay niya, hindi na siya ang Annette na hinahayaan lang ang ibang
pagsalitaan siya. "Bahay ko 'to. Bakit? Ikaw, anong ginagawa mo rito?"

Tumaas din ang kilay nito. "Nandito ako para kay Cali."

Anger boiled inside her. Ang kapal din ng mukha ng babaeng 'to, at sa bahay pa
talaga niya nilalandi ang asawa niya.

Tumaas ang sulok ng labi niya habang naglalakad patungo sa telepono na nasa

gilid ng sala. "Wala dito si Cali--"

"Nagsisinungalinga ka! Nandito si Cali at hinihintay niya ako!" Bigla itong

sumigaw.

Nang makalapit sa telepono, i-de-nial niya ang numero ng Guard house saka inilagay
ang awtomatibo malapit sa tainga niya.

"Nasaan si Cali, ha?" Mataray na tanong sa kaniya ni Khatya. "Tinatago mo siya no?
Ilabas mo siya! At ano ba ang ginawa mo rito, ha?! Lumayas ka nga rito!"

Umikot lang ang mga mata niya saka kinausap ang nasa kabilang linya. "Guard, this
ia from Cali Sudalga's house. This is his wife. Pumunta kayo ngayon rito kasi may
nakapasok sa bahay naming hindi naman welcome."

"Yes, ma'am."

Ibinaba niya ang telepono saka bumaling kay Khatya. "Ikaw ang lumayas sa bahay ko."
"How dare you!" Galit nitong sigaw at sinugod siya.

Pero bago pa ito makalapit sa kaniya ay naunahan na siya nito. Umigkas ang kamay
niya saka malakas iyong tumama sa mukha nito pagkatapos ay mahigpit niya itong
hinawakan sa buhok at nanggigigil sa galit na hinila ito patungo sa pinto, palabas
ng bahay.

Panay ang tili nito at pilit na tinatanggal ang pagkakahawak niya sa buhok nito
pero mas malakas siya rito.

Nang mahila niya ito palabas, tinulak niya ito sa lupa dahilan para mapadapa ito.

"How dare you--"

"Para iyan sa pagtawag saking tanga." Matalim ang matang sabi niya saka dinuro ito,
"at para yan sa pagsabi mong sayo ang asawa ko. Isaksak mo to sa kokote mo na akin
ang asawa ko at hindi sayo. At sa oras na bumalik ka ulit dito sa bahay ko, hindi
lang yan ang aabutin mo sakin!"

Tamang-tama naman na dumating na ang mga Guard. Nagtititili si Khatya ng hawakan

ito ng mga guard na pulsohan at hinila palayo sa bahay niya.

Inirapan niya ito saka pumasok ulit sa bahay. Natigilan siya ng makita si Cali na
pababa sa hagdan, hawak pa rin nito ang bote ng alak. Nakabadha sa mukha nito ang
pag-aalala sa mukha.

"Sino 'yon?" Kunot nuong tanong nito. "Sino 'yong tumitili?"

"Ang babae mo, si Khatya." Inirapan noya ito. "Hinila ko palabas."

Alam niyang may kasunod pa itong tanong pero nilampasan niya ito at nagtungo sa
kusina.

#I'MBACK
---> Sorry, na busy ako kay Lander e. For publishing kasi un ta may kailangan lang
akong ayosin. Hehe. But now i'm back.

=================

CHAPTER 18

CHAPTER 18

HINDI napigilan ni Cali ang ngiting kumawala sa mga labi niya habang nakatingin sa
papalayong likod ni Annette. Mukhang nakakaalala na nga ito. Ang Annette kasing
nakilala niya na walang maalala ay parang mahiyain at hindi sugurado sa sarili. So
opposite from his feisty wife.

Sinundan niya ito sa kusina habang dala pa rin ang bote ng rum na nangangalahati na
ang laman. He can feel his head spinning but he didn't give a shit about that.
Gusto niyang makausap ang asawa niya.

"Hey." Aniya saka umupo sa katabing silya ng Island Counter.

Hindi siya pinansin ni Annette at inaasahan na niya iyon.

"Talk to me, please." He pleaded.

Hindi siya nito pinansin at nagpatuloy lang sa paghiwa ng karne. Wala silang
katulong dahil ayaw noon ni Annette. Kaya naman daw nito ang mga gawaing bahay kaya
nakasanayan na niyang walang katulong sa bahay nila. Kahit nang umalis ito ay hindi
siya kumuha ng katulong.

"Annette," masuyo niyang tawag sa pangalan nito, "please, talk to me."

Tumigil ito sa paghiwa ng karne saka nakapameywang na humarap sa kaniya. "May

kailangan ka? May sasabihin kang importante?"
"I want you."

Sarkastiko itong ngumiti. "Ako talaga pinagloloko mo? Gago. Doon ka kay Khatya,
mukhang more than willing naman siyang makipag-sex sayo."

Nagdilim ang mukha niya kasabay ng pagkirot ng puso niya. "Pinamimigay mo ako?"

Tumaas ang kilay nito. "Oh, bakit? Don't tell me na sa dalawang taong wala ako ay
celibate ka?"

Tumango siya. "I am." Tumingin siya sa mga mata nito para makita nito ang
sinsiredad niya. "Ikaw

lang talaga kahit pa nga iniwan mo ako para ibang lalaki."

May nabanaag siyang emosyon sa mukha nito bago siya nito inungusan. "Hindi ako
naniniwala sayo."

"Ask my friends."

"Bakit? Twenty-four-seven ba silang nakabantay sayo?" Sarkastiko nitong tanong.

"Puwede ba, Cali, spare me with your bullshit."

"E sa wala nga e." Naiinis na sabi niya. Bakit ba ayaw nitong maniwala? "Ikaw lang
talaga."

"Hindi ako naniniwala."

"Oo nga." Pamimilit niya para maniwala ito. "Wala talaga. Ikaw lang. Promise, cross
my heart and hope to die."

Inirapan siya nito. "Hindi ako naniniwala."

Cali groaned in annoyance. "Basta malinis ang konsensiya ko na wala akong ibang
babae habang wala ka. I'd been a good husband while you were gone."

"Good husband." She snorted and looked at him funny. "Really?"

Napabuntong-hininga siya. "Bakit hindi ka naniniwala sakin?"

Inirapan lang siya nito saka hindi siya pinansin. Siya naman ay nanatiling
nakamasid dito habang nagluluto ito ng ulam at nagsasaing.

They were both silent for a long time. Walang nagsasalita sa kanila at nararamdaman
niyang pinapakiramdaman nila ang isa't-isa.

Nang matapos itong magluto, sumandok ito ng kanin, kumuha ng ulam saka iniwan siya
sa kusina. Napakurap-kurap siya sa papalayo nitong likod.

That was rude.

Naiiritang sinundan niya ang asawa patungo sa guestroom.

"Ano ba ang kailangan mo?" Mataray nitong tanong sa kaniya ng makapasok siya sa
kuwarto nito.

"Gusto kitang

makausap--"

"Wala na tayong pag-uusapan--"

"Mayroon." Humarang siya sa dinaraanan nito. "Kausapin mo naman ako. Please?"

Umiling ito saka nagpakawala ng malalim na buntong-hininga at sinalubong ang tingin

niya. "Two minutes. Talk."
Ihinilamos niya ang mga palad sa mukha. "Annette naman, e, you're being unfair--"

"Unfair?" Tumalim ang mga mata nito. "Paano ako naging unfair? Niloko ba kita at
pinaghigantihan habang wala kang maalala?" Puno ng pait ang boses nito. "Pinaniwala
ba kita habang wala kang maalala ni katiting?"

"Annette--"

"Don't talk about being unfair, Cali, because you'll win hands down." Nagtagis ang
bagang nito, "wala kang karapatang mag demand o magtanong pagkatapos ng ginawa mo
sakin--"

"You cheated on me! May karapatan akong mag tanong at mag demand!" Hindi niya
napigilang sigaw. "You cheated on me and that's you being unfair because i love
you, Annette! Minahal kita noon ng sobra-sobra at niloko mo lang ako. Niloko mo ako
at pinagpalit sa ibang lalaki!"

Natigilan ito sa pagsigaw niya at nagbaba ng tingin pero hindi nakatakas sa kaniya
ang sakit at pagladisgusto na bumalatay sa mukha nito. "Wala akong maalala, Cali,
hindi ko kayang sagutin iyang binibintang mo."

Mapakla siyang tumawa. "And you said i'm unfair."

Nag-angat ito ng tingin sa kaniya. "Hanggat wala akong maalala, please, huwag mo
muna akong kakausapin. Mas naguguluhan lang ako lalo n sa ano ang dapat kong
gawin."

Mapait siyang ngumiti. "Easy for you to say, hindi mo kasi nararamdaman ang
nararamdaman ko. Binalik mo nga sakin ang singsing diba, kasi hindi mo na ako
mahal. You dont know how much i want to touch

you, to have you, to love you, to own you..."

Umiling ito, nanunubig ang mga mata. "Just leave me alone. Hindi mo ako
naiintindihan, Cali."

Bumagsak ang balikat niya. "Okay. I'll leave you alone... for now."
Nang makalabas siya sa silid, siya na mismo ang nagsara sa pinto ng inuukupang
kuwarto ni Annette saka napahilig siya sa hamba ng pintuan.

"Fuck." Kumuyom ang kamao niya. "Fuck!"

PARANG nauupos na kandila na napaupo si Annette sa gilid ng kama saka niyakap ang
sarili. She can't make herself get close to Cali. Pagkatapos ng mga nalaman niya...
na niloko niya ito... na nangaliwa siya... hanggat hindi kompleto ang ala-ala niya,
hanggat hindi niya naalala ang ginawa niya rito, hinding-hindi siya magpapahawak
dito.

Iniisip palang niya na may ibang lalaki siyang nakatalik maliban dito ay hindi na
niya kayang sikmurahin. Siya ang nandidiri sa sarili niya kaya naman ganoon nalang
ang pakikitungo niya sa asawa.

If she really cheated then he deserves another woman and that pained her. Kaya nga
niya ibinalik ang wedding ring nila rito, idinahilan lang niya hindi na niya ito
mahal pero ang totoo, nanliliit lang siya sa sarili niya at pakiramdam niya ay
napakarumi niya.

Bumuga siya ng marahas na hininga saka kumuyom ang kamao niya. I have to remember!
I have to!

Humugot siya ng malalim na hininga saka pinilit ang sarili na kainin ang niluto
pagkatapos ay bumaba siya unang palapag ng bahay at naabutan niya si Cali na kausap
ang Security Guard.

"Pasensiya na talaga, Sir, kapatid ho si Ma'am Khatya ng isang nakatira dito sa

Village kaya wala kaming magagawa

kundi pagbawalan siyang pumasok sa bahay niyo."

Tumango si Cali. "Do that."

"Yes, Sir."
Nang makaalis ang guard, mukhang naramdaman ni ang presensiya niya dahil nag-angat
ito ng tingin sa gawi niya.

Tiningnan lang siya ni Cali saka tinalikuran. Siya naman ay bumaba, inilapag ang
tray na may lamang pinagkainan niya sa round table saka umupo sa sofa at sinapo ang
ulo at tumitig sa sahig.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi ng maramdamang may sumigid na namang kirot sa
ulo niya, kapagkuwan ay may pumasok na mga hindi malilinaw na ala-ala sa isip niya
na mas lalong nagpapa-frustrate sa kaniya.

Bakit ba hindi maging malinaw ang mga ala-alang pumapasok sa isip niya?! Bakit ba
palaging malabo?!

"Ayos ka lang?" Boses iyon ni Cali.

Pilit niyang binura ang sakit na nakaguhit sa mukha niya ng mag-angat siya ng
tingin kay Cali. "Oo."

May pagdududa sa mukha nito. "Namumutla ka."

Umiling siya. "Ayos lang ako." Tumayo siya para makalayo kay Cali pero kasabay ng
paghakbang niya ay ang walang pagsidlang sakit na sumigid sa bawat ugat ng utak
niya.

"Aray!" Malakas siyang napasigaw sa sobrang sakit at napakapit kay Cali na agad na
lumapit sa kaniya ng makitang matutumba siya.

"Fuck!" Mabilis siya nitong pinangko saka nagmamadaling dinala sa master's bedroom
saka ihiniga siya doon.

"Cali! Aray!" Napasigaw siya ulit ng sumigid ang kirot sa ulo niya. "Araaayy!"

Kinanlong nito ang ulo niya saka niyakap siya ng mahigpit. "I'm hear, baby. I'm
here." Parang inaalo siya nito

na huwag umiyak habang tinutuyo nito ang mga luha niya. "Hindi kita iiwan. Nandito
lang ako."

Parang may sariling isip ang mga braso niya na yumakap sa beywang ni Cali at
mahigpit na yumakap sa binata habang namimilipit siya sa sakit ng ulo.

Then suddenly... it stopped.

Para siyang nakahinga ng maluwang saka isinubsob niya ang mukha sa beywang ni Cali
habang hinahaplos nito ang buhok niya.

"Okay ka na?" Tanong nito kapagkuwan.

Humigpit ang hawak niya sa laylayan ng suot nitong pang-itaas. "Pakiramdam ko

nanghihina ako."

Bumaba ang tingin nito sa kaniya saka pinakatitigan siya. "Kailangan mo ba ng

Doktor? Puwede kong tawagan si Blaze--"

"Okay lang ako." Umalis siya sa pagkakaunan sa hita ng asawa saka umayos ng higa sa
kama. "Kailangan ko lang ng pahinga."

Napabuntong-hininga ito ng lumayo siya. "Have you been forcing yourself to

remember?"

Natahimik siya at nagpakawala ito ng malalim na hininga.

"Annette, huwag mong pilitin ang sarili mo--"

"Kailangan kong gawin 'yon." Kumuyom ang kamao niya, "para malinawan na tayo sa mga
nangyari noon. Para maalala ko na kung niloko ba talaga kita o hindi, dahil hanggat
hindi ko nalalaman ang katutuhanan, hindi ako matatahimik. Hanggat hindi ko maalala
ng buo ang nakaraan ko, hinding-hinding ako mamumuhay ng payapa at kontento."

Humugot ng malalim na hininga si Cali saka hinaplos ang pisngi niya. "Just dont
force yourself, okay? I dont want to see you hurting again."
Nag-iwas siya ng tingin. "Bakit? Masyado na bang mabigat

sa konsensiya mo ang ginawa mong pananakit sakin noon?"

Natigilan siya ng dumako ang kamay nito sa buhok niya at hinaplos nito iyon.

"Annette, i was in pain when you left me and i carry that pain for two years. Nang
makita kita at wala kang maalala, nakakita ako ng oportunidad na iparamdam sayo ang
pinaramdaman mo saking sakit noon. I know, i was being irrational, but i was
hurting. Pero nang nasaktan na kita, nang nakita na kitang umiyak sa harapan ko,
hindi ko pala kaya, hindi ko pala kayang makikita na nasasaktan ka lalo na at ako
ang dahilan niyon."

"Cali, your means doesn't justify the end. "Umiling siya. "You already hurt me--"

"You hurt me too. Hindi ba puwedeng kalimutan natin 'yon at mag-umpisa ulit?"

Matalim ang matang tumingin siya kay Cali. "Kalimutan?" Mapakla siyang tumawa.
"Cali, i cheated on you, iyon ang isa sa mga bagay na hindi basta-basta kayang
kalimutan. No wonder your friends hates me, dahil niloko kita at hindi ko yon
matanggap sa sarili ko--"

"Kaya ko yong kalimutan. I can forget everything, Annette, just promise me that
you'll stay by my side as my wife." Madamdamin nitong sabi, "yon lang naman ang
gusto ko. Pagkatapos kita makitang umiyak, natauhan na ako, ayoko na makita kang
umiiyak ng dahil sakin. Fuck our past, fuck Freed, fuck everyone. I want you to be
my wife again, Amnette, mahirap ba yon?"

Nagbaba siya ng tingin. Mahirap sa kaniya kasi nandidiri siya sa kaniyang sarili.

"Ayoko." Wika niya kapagkuwan. "Hayaan mo na ako."

Umiling ito, "no." Tumalim ang mga mata nito kapagkuwan

habang nakatingin sa kaniya, "we had a vow, Annette. In good and in bad times, in
sickness and in health, in richer and in poorer, 'till death do us part. Don't you
remember that? Only death can separate us, hindi si Freed, hindi ang ginawa mo,
hindi ang dalawang taong wala ka at mas lalong hindi ang nawawalang mong memorya.
So please, just give our marriage a chance."
"A chance to what, Cali?"

"A chance to be happy again, like before."

Mariin niyang pinikit ang mga mata. "Magiging masaya ba pa tayo?" Iminulat niya ang
mga mata, "pagkatapos ng mga nangyari, pagkatapos kitang saktan ang lokohin."

Masuyo siya nitong nginitian. "Sabi mo hindi mo yon kayang gawin sakin, sabi mo
hindi mo ako kayang lokohin, yon ang pinanghahawakan ko, Annette."

"Pero paano kung ginawa ko nga?" Tanong niya, ang mga mata ay nanunuring nakatingin
sa guwapong mukha ni Cali na hindi nawala ang ngiti, "paano kung niloko nga kita at
pinagpalit sa iba? Masasabi mo pa kaya ang mga yan?"

Natahimik ito.

"I thought so." Malungkot siyang ngumiti. "Men in general doesn't like to be
cheated on, kasi nakakabawas yan sa pagkalalaki niyo, kaya hindi ako naniniwala na
kaya mo akong tanggapin kung totoo mang niloko kita, because that not men's
nature."

Tumiim ang tingin nito sa kaniya. "I can defy men's nature for you, Annette."

Her heart skips a beat. "Can you really?"

He nodded. "Just stay with me and i will."

Hindi niya napigilan ang isang butil ng luha na nakatakas sa mata niya. "Paano kung
niloko nga kita noon tapos--"

He leaned in and claimed her lips and she felt her body tingle in response. Doon
lang niya naramdaman ang pangungulilang nararamdaman ng katawan niya para sa asawa.
She miss his touch, his kisses... everything.

Kumawala siya sa halik nito. "Cali--"

"Shh..." ihinarang nito ang hintuturo sa ibabaw ng mga labi niya, ang mukha nito ay
napakalapit sa kaniya, "shut it, Annette, and let me kiss you."

Bumilis at mas lumakas pa lalo ang tibok ng puso niya. "Cali..."

"I miss kissing you, baby, please let me." His eyes, they were pleading.

Parang nahihipnotismo si Annette habang nakatingin sa kulay berde nitong mga mata.

Habang nakatingin doon, naalala niya ang buhay nilang mag-asawa noon, ang masaya
nilang pagsasama, ang mainit nilang mga pagtatalik at ang pagmamahalan nila. At sa
mga oras na yon, gusto niya iyong ibalik, gusto niya ulit maging masaya sa piling
ng asawa niya.

Kaya naman ay siya na ang yumakap sa leeg ni Cali at hinila ang mukha nito pababa
para mapusok itong halikan sa mga labi.

#NoHashtagForNow

*enjoy reading*

=================

Please Read

May update na po si Cali -CHAPTER 19. Dahil inosente si Watty, ginawa niyang
private deretso. Kaya hindi po yan nagno-notify.

Just refresh your library hanggang sa lumabas si 19. Kapag hindi lumabas, baka
hindi ka naka-follow sakin, follow mo muna ako -- this is the only way i know para
mabasa mo ang private chapter. Again hindi ko siya ginawang private para i follow
mo ako, u can unfollow after you read it if you like :) Tapos kapag na follow mo na
ako, refresh ulit. Kapag hindi gumana log in and log out kay watty. This always
work like a charm.
Anyway, happy reading.

=================

CHAPTER 20

CHAPTER 20

THE NIGHT was chilly. Ramdam ni Annette ang malamig na simoy ng hangin lalo na at
wala siyang suot na jacket para labanan ang lamig ng panahon.

Her scared eyes gaze at the man who's pointing a gun at her. Kilala niya ang
lalaki. Isa ito sa mga trabahante sa kompaniya ni Cali, pero hindi niya alam ang
pangalan.

"A-ano ba talaga ang kailangan mo sakin?" Nanginginig ang boses niya sa takot na
tanong.

Pinagdiinan ng lalaki ang dulo ng baril sa nuo niya dahilan para manginig ang buong
katawan niya sa takot. "Manahimik ka."

Her body trembled.

Cali. Tawag niya sa pangalan ng asawa sa isip niya. Cali... help me, please...

Pasimple niyang sinapo ang tiyan niya. Hindi siya puwedeng mapahamak, kailangan
niyang maging matatag. Umaasa sa kaniya ang anak nila ni Cali. Ni hindi pa nga niya
nasasabi sa asawa niya na magiging Daddy na ito soon.

She need to get back to her husband. Pronto! Tiyak na mag-aalala ito kapag umuwi na
wala pa siya sa bahay.

"Please, pauwiin mo na ako." Pagmamakaawa niya. "Parang awa mo na, baka hanapin ako
ng asawa ko--"

"Tahimik sabi!" Pinandilatan siya ng lalaki at sinampal siya ng malakas. "Huwag

kang maingay!"

Tumahimik nalang si Annette at tiniis ang pananakit ng pisngi niya, ayaw niyang
mapahamak ang batang nasa sinapupunan niya.

Nanlamig ang kamay niya ng makitang may dumaang sasakyan sa madilim na parte kung
saan nakaparada ang sasakyan ng lalaki ng kumuha sa kaniya, at tumigil ang nasabing
sasakyan na ilang metro ang layo

sa kanila.

"Huwag kang gagalaw." Babala ng lalaki sa kaniya habang nakatutok pa rin ang baril
sa kaniya, "babarilin kita oras na sinubukan mong tumakbo."

Tumango siya at niyakap ang sarili na para bang sa ganoong paraan, mapo-protektahan
niya ang batang nasa sinapupunan niya.

Naglakad ang lalaki ng patalikod, naka harap sa kaniya at nakatutok ang baril,
patungo sa nakaparadang sasakyan ilang metro ang layo sa kaniya.

Bumukas ang bintana ng kotse pero hindi niya maaninag kung sino ang nasa loob. May
ibinigay na papel at ballpen ang nasa loob ng kotse sa lalaki kapagkuwan ay bumalik
sa kaniya ang lalaki at binigay sa kaniya ang dalawang papel na hawak at ballpen.

"Kopyahin mo raw sa blankong papel ang nakasulat sa isang papel. Word by word, Mrs.
Sudalga, kung hindi, hindi ako mangingiming barilin ka."

Napalunok siya sa takot saka sinunod ang gusto ng lalaki.

Habang nagsusulat, tumutulo ang luha niya sa kaniya pisngi. Ano ba talaga ang
kailangan ng mga ito sa kaniya? Para isulat ang sulat na kinokopya niya ngayon?
Hindi siya mapakali, hindi niya alam ang dapat niyang isipin. Ang tanging nasa isip
lang niya ay mailigtas ang anak niya.

Annette was sobbibg lightly as she finished writing the letter. Sana hindi maniwala
si Cali sa sulat na 'yon. Puno iyon ng masasakit na salita. At siguradong
masasaktan ang asawa niya.
Umiiyak na inabot niya ang sulat pabalik sa lalaki.

"Ano ba talaga ang kailangan mo sakin?" Umiiyak niyang tanong. "Bakit mo ba

ginagawa 'to?"

"Sabihin nalang natin na galit at naiinggit

ako kay Cali. Nasa kaniya na ang lahat." Mala demonyo itong ngumisi saka kinalabit
ang gatilyo ng baril pero sinadya nitong hindi siya tamaan. Tinatakot siya nito at
siya naman ay natatakot. "Pero hindi na ngayon. Dapat lang na mawala ang lahat sa
kaniya! Pati babaeng mahal ko inagaw niya! Dapat lang na mawalan ka rin sa kaniya!"
Sinampal na naman siya nito sa pisngi. "Huwag kang gagalaw, ha, papatayin kita."

Nanginginig ang katawang niyakap niya ang sarili.

All she could do was cry. Habang nakatutok sa kaniya ang baril, hindi niya iisiping
tumakas. Kailangan niyang ingatan ang anak niya.

Matatapos din 'to. Tiyak na nakauwi na ngayon si Cali at hinahanap na siya.

Natitiyak niyang hindi ito titigil sa paghahanap sa kaniya. Mahal siya nito, alam
niyang hindi siya mapapahamak.

Nang makabalik ang lalaki pagkatapos nitong ibigay ang sulat sa may-ari ng kotseng
nakatigil ilang metro ang layo sa kanila, itinutok nito ang dulo ng baril sa nuo
niya.

"Sakay sa likod." Anang lalaki.

Mabilis niyang sinunod ang pinag-u-utos ng lalaki saka isinuot ang seatbelt. Nang
makasakay ang lalaki sa driver's seat, may ini-abot ito sa kaniyang panyo.

"Amoyin mo 'yan." Utos ng lalaki habang ang baril ay nakatutok sa kaniya.

Umiling siya. "Ayoko. Iuwi mo na ako. Ginawa ko na ang gusto mo--"

Umalingawngaw ang malakas na putok ng baril at nanginig siya sa takot ng

maramdamang malapit lang sa tainga niya ang dinaanan ng bala.
"Gawin mo na!" Galit nitong sigaw. "Amoyin mo yan! Kung hindi babarilin kita

at isusunod ko ang asawa mo!"

Nanginginig ang kamay na tinanggap niya ang panyo saka dahan-dahan iyong inilapit
sa ilong niya.

Kasabay ng pagsinghot niya ng panyo ay ang pagpatak ng luha sa mga mata niya.

"Please, Cali," bulong niya habang unti-unting nawawalan siya ng ulirat, "look for
me, please..."

Nabitawan niya ang panyo at unti-unting lumupaypay ang katawan niya. At bago siya
tuluyang nawalan ng malay, tumulo ang mga luha sa mga mata niya.

HINDI MAPAKALI si Cali habang hawak ang kamay ng kaniyang asawa at pisil-pisil
iyon. Nang bigla nalang itong nahimatay kanina, nag-panic siya at dinala ito sa
Romero's Hospital saka kaagad na tinawagan si Blaze.

Mas lalong kinain ng takot ang buo niyang pagkatao ng makita ang mga luhang
namamalisbis sa mga mata nito.

"Annette," tinuyo niya ang mga luha sa pisngi nito, "please, gumising ka na."

Vienna groaned in annoyance. "Puwede ba, Cali, tigilan mo yan!" Hinaklit ni Vienna
ang kamay niya na humahaplos sa pisngi ni Annette. "Nakakalimutan mo na ba ang
ginawa ng babaeng yan sayo?!"

He glared at Vienna. "Will you shut up?!"

Natigilan ang kapatid niya. Ni minsan mula ng makilala niya ang kapatid, hindi niya
ito sinigawan, ngayon lang. Sumusobra na kasi ito.

"Cali, ang babaeng yang ay--"

"Ay nasaktan din tulad ko." Walang buhay siyang tumingin sa mga mata ng kapatid.
"You don't know what she'd been through in that two years. Mas nasaktan siya kaysa
sakin. Mas naghirap siya kaysa sakin.

Mas nawalan siya kaysa sakin." Hinalikan niya ang likod ng kamay ni Annette na
kanina pa niya pinipisil. "I love this woman, Vienna. I can't face the world if i
lose her again. Hindi ko na kakayanin kung mawawala pa siya sakin. Wala na akong
pakialam kung niloko man niya ako o hindi. I'm going to keep her, Vienna."

Napailing-iling si Vienna saka bumuga ng marahas na hininga. "Niloko ka niya pero

mahal mo pa rin siya?"

Tumango siya. "I love her unconditionally, Vienna. So much."

Napailing-iling ulit ito. "Baliw ka na."

"Matagal na akong baliw kay Annette." Lumamlam ang mata niya ng tumitig siya sa
magandang mukha ng asawa. "Kahit nuong iniwan niya ako, mahal ko pa rin siya. Hindi
ko lang matanggap na pinagpalit niya ako sa iba, pero yong pagmamahal ko, nanatili
iyon sa puso ko. At mas lalo lang iyong lumala ng makita ko siya ulit pagkalipas ng
dalawang taon. I tried so hard to hate her, Vienna, so hard. I even tried to buried
what i feel for her. But at the end of the day, she's still my wife that i love so
much. I fell in love with her all over again, just like the first time that i fell
for her. Irrevocably. Unconditionally. And undeniably."

Vienna sighed heavily. "Ganoon mo ba talaga siya kamahal?"

Cali nodded. "Just like how much you love Lander."

Vienna rolled her eyes. "Huwag mong idamay dito ang asawa ko, ibang usapan 'to."

Tinaasan niya ng kilay ang kapatid. "Iba ba?"

"Yes." Inirapan siya nito saka matalim ang tingin ng tumuon ang mga mata nito sa
asawa niya. "Fine. Hindi ko siya pagsasalitaan, pero hindi ko rin

naman siya matatanggap tulad ng pagtanggap ko sa kaniya noon."

Sasagotin sana niya si Vienna ng bigla nalang bumalikwas ng bangon si Annette at ng
makita siya ay bigla siyang niyakap ng mahigpit habang palakas ng palakas ang hikbi
nito.

"Cali! Cali!" Annette was sobbing hysterically. "Cali! Iligtas mo ako! Cali!
Natatakot ako. Natatakot ako. 'Yong baby natin. Yong baby, mapapahamak si baby...
Cali, please, hanapin mo ako... Cali. Please, Cali, para kay baby..." malakas na
napahagulhol si Annette habang mahigpit pa rin ang yakap sa kaniya.

Hinagod niya ang likod ng asawa. "Hush baby, i'm here--"

"Hindi, babarilin niya ako!" Para itong naghi-hysterical. "Papatayin niya ako,
Cali, tapos sasaktan ka niya. Cali... Please, Cali, save me." Her whole body was
trembling, she looks so scared, "save me, please... save me..."

"Hey, walang may baril dito." Aniya habang pilit na kumakawala sa mahigpit na yakap
ng asawa, gusto niyang makita ang mukha nito. "Nandito ako. Walang mananakit sakin.
Magkasama tayo." Panay hagod niya sa likod ng asawa para kumalma ito. "Calm down,
Annette. I'm here."

"No... sasaktan ka niya." She was sobbing. "No, Cali, please... please... save
me..."

Hindi alam ni Cali ang gagawin sa asawa niyang nagpa-panic habang nanginginig ang
katawan sa takot.

Tamang-tama naman na pumasok si Blaze sa Hospital Room na inuukupa ni Annette.

Cali looked at Blaze, worried and in panic. "I don't know what's happening." Hindi
niya alam ang gagawin, yayakapin

ba ang asawa niya o hahagurin ang likod at patatahanin, "She's like this the moment
she woke up!"

Hinawakan ni Blaze ang magkabilang braso ni Annette saka binaklas iyon sa

pagkakayakap sa kaniya, kapagkuwan ay tumingin ito sa kaniya.

"Slowly, ihiga mo siya sa kama." Ani Blaze na ngayon ay binitawan na ang mga braso
ni Annette.

Tumango siya saka sinunod ang sinabi ni Blaze. Paunti-unti, tinulak niya ang asawa
pahiga.

"Anong nangyayari sa kaniya?" Nag-aalala niyang tanong habang nakatingin sa mukha

ni Annette na hilam ang luha. "my wife..."

"Your wife is maybe in some kind of a trance." Wika ni Blaze habang winawagayway
ang kamay sa harapan ng mukha ni Annette pero wala lang reaksiyon ang asawa niya,
"mukhang may naaalala siyang memorya na nakalimutan niya at na stock siya sa
memoryang 'yon ng kahit ngayon na gising na siya, nandoon pa rin siya sa memoryang
'yon."

Napabuntong-hininga su Cali saka hinaplos amg mukha ng asawa niya. "Wake up,
Annette." Bulong niya sa mga labi nito. "Wake up. I'm here."

She's still crying... sobbing even.

Then suddenly, Annette blinked rapidly and her eyes focuses on him.

"Cali?" May pag-aalalang gumuhit sa mga mata nito. "Cali?"

Sinapo niya ang mukha ng asawa niya. "Yes. It's me. I'm here, sweetheart."

Para itong nakahinga ng maluwang saka mahigpit siyang niyakap. "Thanks God, you're
okay." Pinupog siya nito ng halik sa buong mukha. "Thanks God."

Hinaplos niya ang mukha nito at tinugon ang mga halik nito. "Ayos ka lang ba?"

Umiling siya. "Nag-aalala ako sayo, baka nasaktan ka...baka sinaktan ka niya...
baka sinaktan ka ng lalaking 'yon."

That made him frown. "Kanina mo pa sinasabi 'yan. Sino ba ang mananakit sakin?"
"'Y-yong lalaki... " her eyes becomes panicky, "yong lalaking kumuha sakin, yong
lalaking tumutok sakin ng baril ... yong lalaking... nagpasulat sakin ng--" a tear
fell from her eyes, "-- sulat na natanggap mo."

Napatitig siya sa asawa, pakiramdam niya ay malapit na silang makalayanh dalawa sa

dalawang taong pasakit sa kanila. "May lalaking kumuha sayo?"

Tumango ito habang umiiyak. "I remember everything now, Cali. I do! Tinutukan niya
ako ng baril ng makalabas ako sa Bitter Sweet Cafe ng araw na 'yon. Tapos pinasakay
niya ako sa sasakyan." Nannginginig ang kamay nito habang nagku-kuwento. "Sinampal
niya ako ng ilang beses, hindi ako lumaban o tumukas kasi nag-aalala ako sa anak
natin na nasa sinapupunan ko. Siya ang inaalala ko... gusto kong mabuhay siya kaya
sinunod ko lahat ng gusto ng lalaking 'yon, kahit pa magsulat ng masasakit na
salita sa sulat na pinadala pala sayo. Ayokong mapahamak ako kasi nakasalalay ang
buhay ng anak natin sakin. Tapos nang matapos akong magsulat, binigay niya yong
sulat doon sa kotse na pumarada malapit samin. Siguro kasabwat niya 'yon. Tapos
pinasakay niya ako ulit sa kotse at pinaamoy ng chloroform sa panyo." Napahagulhol
ito. "I didn't know what happened after that... naaksidente pala kami... tapos...
tapos..." palakas ng palakas ang hikbi nito, "... tapos namatay ang anak natin.
Namatay siya. Hindi ko siya nailigtas. Masama akong ina. Masama akong ina..."
napahagulhol

ito ng malakas.

Mariin niyang ipinikit ang mga mata. This is it... this is the explanation that
they both needed.

"For two years, we were both in pain." Kumuyom ang kamao niya. "Sinong may gawa
nito sating dalawa? Sino?"

Umiling si Annette. "Patay na siya."

Nagtagis ang bagang niya at nagliliyab sa galit ang kaniyang mga mata. Dalawang
taon... dalawang taon siyang nagalit sa asawa!

Kumuyom ang kamao niyasa sobrang galit na nararamdaman.

Bumangon si Annette at umupo saka yumaka sa tagiliran niya. "Cali?"

He looked down at his wife. "Yes, sweetheart?"

"I love you." Bulong nito sa kaniya. "Mahal na mahal kita. Sobra."

Hinalikan niya ang asawa sa nuo nito. "Mahal din kita, Annette." Kapagkuwan ay
humugot siya ng malalim na hininga. "Hindi ko lang matanggap ang nangyari sa'tin.
Dalawang taon kitang kinamuhian at hindi nakasama ng dahil sa kaniya. Kung buhay
lang siya ngayon, mapapatay ko siya."

"Actually you could kill the accomplice." Anang boses ni Shun sa may pintuan.

Mabilis siyang napalingon sa may pinto. "Shun."

Naglakad ito palapit sa may kama at tumingin ito kay Annette. "I need your
cooperation in this one. Kulang ang impormasyon sa Pulis Report. Ang nandoon lang
ay ang mga pasa mo sa katawan at sa mukha at ang panyo na may chloroform na
magpapatunay na sapilitan kang isinama ng kasama mo sa sasakyan."

Paharap na umupo si Annette kay Shun. "Paano ako makakatulong sayo?"

"Naalala mo na ba lahat?" Tanong ni Shun.

Tumango si Annette. "Lahat-lahat."

"Good. Tell me everything that happened."

Ani Shun. "Patay na ang kumidnap sayo, pero buhay pa ang nagbigay ng sulat kay
Cali. Siya ang kailangan nating mahanap."

Tumango si Annette. "Anong puwede kong gawin para makatulong?"

"Tell me the name of that bastard who kidnapped you." Ani Shun na matalim ang mga
mata, "pangalan lang ang naka-record sa Pulisya, unfortunately, walang
pagkakakilanlan ang lalaki maliban sa I.D. na nasira din at tanging pangalan lang
ang nabasa. It's Freed."

"Freed..." mahinang sambit ni Annette saka umiling-iling, "hindi ko siya kilala

pero pamilyar sa akin ang mukha niya. Kung hindi ako nagkakamali, dati siyang
trabahante sa kompanya mo." Tumingin sa kaniya si Annette. "Galit siya sayo kaya
niya ako kinuha."

Kumunot ang nuo niya. "May nagawa ba akong mali sa kaniya?"

Nagkibit-balikat ang asawa niya saka ipinatong ang baba sa balikat niya. "Inagaw mo
daw sa kaniya ang babaeng mahal niya."

That deeped his frown even more. "Paano? E ikaw lang naman ang babaeng minahal ko
at nasisiguro kong hindi kita inagaw sa kahit na sino man dahil akin ka naman
talaga."

Mas humigpit ang yakap nito sa kaniya. "We'll figure it out."

"Yes. We will." Aniya saka tumingin kay Shun, "puwede bang bukas na 'to,
pagpapahingahin ko muna si Annette."

Tumango si Shun. "Hinanap ko kayo kaagad ng may nakuha akong impormasyon sa Pulis
Station." Nginitian ni Shun si Annette. "Pahinga ka muna."

Tumango si Annette. Akmang pagpapahingahin na niya ito ng lumapit sa kanila si

Vienna na nakamasid lang sa kanila kanina pa.

"Annette?" Ani Vienna.

Her wife looked at her sister and smiled. "Hey, Vienna."

Hinawakan ni Vienna ang braso ni Annette saka pinisil iyon. "Sorry. I judge you too
harshly."

"I understand." Ani Annette na nakangiti. "Mula't sapol, ayaw mong nasasaktan si
Cali kaya naiintindihan ko."

Vienna smiled at Annette. "Salamat."

Tumango si Vienna saka ngumiti din sa kaniya ang kapatid. "Alis na ako. Talk to you
some other time."

"Me too." Ani Blaze na nakikinig lang sa kanila at sunod na umalis kay Vienna.

Tumango siya saka niyakap ang asawa. "Pahinga ka muna."

Tumango si Annette saka nahiga ito ulit at pinikit ang mga mata.

Hinaplos ni Cali ang magandang mukha ng asawa. "Mahal na mahal kita, Annette."

Gumuhit ang isang ngiti sa mga labi ni Annette saka nagsalita ito habang nakapikit
ang mga mata. "Mahal din kita, Cali."

#LoveKnowsNoBoundsSoDoesLust

#ItWillConsumeYouSoBeware

#TheEnd

#HindiJokeLang

=================

CHAPTER 21

CHAPTER 21

"CALI, okay lang ako." Ilang ulit na 'yong sinabi ni Annette sa asawa na panay ang
alalay sa kaniya habang naglalakad siya patungo sa pinto ng bahay nito. "Really,
Cali, i'm perfectly fine."

"Let me take care of you." Ani Cali.

At mukhang hindi pa nakontento ang asawa, pinangko siya nito at binuhat patungo sa
pinto ng bahay.

"Cali!" Natatawang tinampal niya sa dibdib ang asawa. "Ibaba mo nga ako. Kaya ko
ang sarili ko."

"Just let me do this, sweetheart." Ani Cali saka hinalikan siya sa pisngi at
nagpatuloy sa paglalakad.

Napailing-iling nalang si Annette. Mula kagabi ng magising siya mula sa

pagpapahinga, may naging extra sweet ito sa kaniya.

At mula ng maalala niya lahat ng nawawalang memorya, parang nabuo na ang pagkatao
niya.

She felt whole and complete. And happy. Lalo na't ramdam na ramdam niya ang
pagmamahal sa kaniya ng kaniyang asawa.

Cali never stopped taking care of her since last night. He was caring, he was sweet
and he was loving. Just like the Cali she married years ago.

"Open the door, sweetheart." Ani Cali sa kaniya.

Nangingiting pinihit niya pabukas ang pinto na hindi naka-lock saka malakas na
tinulak iyon pabukas.

Nakangiting pumasok si Cali sa kabahayan na sa sala lang ang nakabukas ang ilaw
kaya medyo may kadiliman ang paligid.

"Hanggang ngayon, hindi ka pa rin mahilig mag lock ng pinto." Aniya sa asawa saka
pinanggigilan ang ilong nito.

"Safe naman dito sa Village."

"Hmm-mm." Sang-ayon niya.

Safe nga

rito sa Bachelor's Village. Masyadong mahigpit ang seguridad dito dahil halos
mayayaman lahat ng nakatira.

"Ibaba mo na ako." Aniya.

Tumango si Cali at binaba siya. Akmang hahalikan siya nito ng biglang umilaw ang
buong kabahayan dahilan para pareho silang magulat ni Cali.

"What the fu--"

"Surprise!" Sigaw ng pinaghalong boses ng lalaki at boses ng babae.

Napamulagat na nagkatinginan sila ni Cali saka sabay silang napatingin ng asawa sa

dereksiyon ng pinanggalingan ng boses.

Napuno ng kasiyahan ang puso niya ng makita ang mga kaibigan ni Cali na naging
kaibigan na rin niya noon kasama ang mga asawa nito.

"Hey, lunatic." Ani Thorn na nakangiti at may dalang flowers saka ibinigay iyon sa
kaniya. "For you, my lady. My apologies for my rude behavior towards you."

Natawa nalang si Annette ng si Cali ang tumanggap ng bulaklak at tinapon yon sa may
pang-isahang sofa.

"No flowers." Pinandilatan nito si Thorn. "She's my wife. Ako lang ang puwedeng
magbigay sa kaniya ng bulaklak."

Sa sinabing iyon ni Cali, lahat ng lalaking naroon at sabay-sabay na naglabas ng

tag-iisang tangkay ng tulips saka inabot ang mga 'yon sa kaniya.

"Welcome back to the Possessive Men's Club, my man." Sabi ni Tyron na ang binibigay
sa kaniyang bulaklak ang una niyang tinanggap."
Si Lysander naman ay nagbigay ng cupcake kay Cali. "Welcome back to Lunatic's Club,
my man."

"I'm no lunatic anymore, lunatics." Sagot ni Cali kay Laysander na ngingiti-ngiti.

Mahinang

natawa si Annette. Oo nga pala. May dalawang club ang Bachelor's Village.

Ang Possessive Men's Club na Club ng mga may mga asawa na daw o kaya naman yong
mag-aasawa palang at ang Lunatic's club, ang club ng mga single at walang love
life.

"Lunatic." Ani Cali saka tinanggap ang cupcake na bigay ni Lysander at kinagat
iyon. "This tastes good. Thanks, buddy."

"Welcome back, Annette." Ani Lander sa kaniya sabay abot ng isang tangkay ng tulip.
"Good to see you again."

Nginitian niya ang bayaw. "Salamat. Good to see you too."

Cali possessively wrapped his arms around her shoulder. "Dont talk to that man.
Baka maakit ka sa mga asul niyang mga mata."

Natatawang niyakap niya ang asawa na alam niyang nagseselos na naman. Minsan kasi
nasabi niya rito noon na nagagandahan siya sa mga mata ni Lander.

"I like yours more, hubby." Paglalambing niya sa asawa. "Mas gusto ko ang kulay
berde mong mga mata."

That put a smile on Cali's lips. "Hmm... i love you, my wife." Hinalikan siya nito
sa nuo.

"Love you too." Hinalikan niya ito sa leeg. "Kaya huwag ka nang mag-selos diyan."
"Can't promise that, wifey."

Umikot ang mga mata niya saka bumitaw siya sa pagkakayakap dito. "Entertain your
friends. I will entertain thier wives." Suhestiyon niya.

"Okay."

Humiwalay siya kay Cali saka nilapitan ang asawa ng mga kaibigan ng asawa na
nagkukumpulan sa sa coffee table nila.

"Hey." Bati niya sa mga ito.

"Annette!" Si Mhelanie

ang unang lumapit at yumakap sa kaniya at nakipagbeso-beso. "Kumusta ka na? Two

years ka ring hindi namin nakasama. The Possessive Wife Club misses your presence."

"Sis, kumusta?" Malapad ang ngiting tanong sa kaniya ni Raine.

"Na miss ka namin." Ani Nez na ngayon ay yakap siya.

At marami pa siyang 'kumustang' narinig sa mga kababaehang itinuring niya noon na

mga kaibigan.

Parang may humaplos na kamay sa puso niya. So they missed her? Aww. That made her
heart smiled.

"Okay lang ako." Aniya at ipinilig ang ulo saka tinama ang sinabi. "Okay na ako
ngayon."

"That's good to hear." Ani Haze na sumisimsim ng kape.

"Oo nga." Ani Mhel na nakayakap pa rin sa braso niya. "Na miss ka namin. Sobra. At
dahil dalawang taon kang nawala, hindi ka puwedeng tumanggi kapag kinuha kitang
ninang."

Namilog ang mata niya at bumaba sa tiyan ni Mhel. "Buntis ka?"

"Yep." Mhel was happily grinning. "Its a boy. Thanks God nasundan na rin si Hoax."
Halatang excited ito. "May pangalan na nga ako e. Ryker Gage Vaughn Vergara. Oh
diba? Sinong lalaban?"

Tumaas ang kamay ni Grace ang asawa ni Valerian. "Ilalaban ko ang pangalan ng
panganay ko. Reev Venedict."

Nagtaas din ng kamay si Themarie. "Ako. Ilalaban ko ang pangalan ng anak ko. Eiji
Rake."

"Me." Tinaas ni Nez ang kamay. "Phaxton and Pharexter."

Umikot ang mga mata ni Etheyl. "Sige, magpagandahan pa kayo ng pangalan. Kasalanan
to ni Calyx e, ang sisimple ng pangalan ng triplets

namin."

Sabay silang nagtawanan kapagkuwan ay pinaupo siya sa sofa at doon nag-umpisa ang
seryuso nilang usapan.

"We heard what happened to you." Ani Anniza. "Kinuwento samin ni Vienna. Okay ka
lang ba?"

Nakangiti siyang tumango. "Maayos na ako ngayon. Mahuhuli din ang gumawa nito
samin."

Tumango si Themarie. "Mahuhuli din 'yon. Ang alam ko hindi lang ang asawa ko ngayon
ang gumagalaw. So is Andrius and Evren. Those two are powerful, hindi lang halata."

Nagpapasalamat siya sa impormasyong nalaman. "Sana nga mahuli na kung sino siya.
Hindi pa rin kasi ako mapakali, e. Baka maulit ang nangyari."
"I heard Lysander tightened the security around the Village." Imporma sa kanila ni
Krisz na kumakain ng cake. "Kaya huwag kang mag-alala. On alert ngayon ang mga
Security Guard."

Nakahinga siya ng maluwang. "Salamat naman."

Pinisil ni Mhelanie ang kamay niya. "Nandito ang buong Village para sayo. So huwag
ka nang mag-alala. At nasisiguro kong hindi na hahayaan ni Cali na may mangyari
ulit na masama sayo."

Annette smiled. "Salamat sa inyong lahat."

Nagpatuloy ang usapan nilang mga kababaehan hanggang sa may pumasok na kalalakihan
sa bahay. Doon tumuon ang atensiyon nila at kay Thorn na siyang nag-uutos sa mga
bagong dating ng dapat gawin.

"Deretso sa may side ng pool." Ani Thorn. "Nakaayos na doon ang paglalagyan ng mga
pagkain." Tumuon ang mga mata ni Thorn kay Andrius. "Tapos ka nang mag-skirting
doon sa buffet table."

Andrius

nodded. "Ako pa. Who says only gay and women knows how to fucking skirt?"

Nagtawanan ang mga kalalakihan saka tulong-tulong ang mga itong nilipat ang mga
pagkain, pinggan, inumin at kung ano-ano pang kagamitan na kasama ng mga
kalalakihang dumating.

"Anong mayroon?" Nagtatakang tanong niya.

"Welcome back party para sayo." Ani Czarina. "Kasi mamayang gabi, lalaspagin ka ni
Cali."

Namula ang pisngi niya. "Ikaw talaga, Doc, ang halay mo pa rin."
Tumawa lang si Cza saka tumayo ito at naglakad palapit kay Ymar at umupo sa hita
nito saka yumakap sa leeg ng asawa.

Mukhang nainggit ang ibang kababaehang naroon dahil nagkanya-kanya ito lapit sa
kani-kaniyang mga asawa at umupo sa mga hita ng mga ito at naglambingan.

But in her case, si Cali ang lumapit sa kaniya at umupo sa tabi niya. Ang ginawa
niya ay umupo siya sa mga hita nito.

"Ang dami namang pagkain." Aniya na nakatingin sa mga kalalakihang may dalang mga
pagkain.

"Para yan sayo lahat." Ani Cali saka hinalikan siya sa leeg. "But i wish they're
not here so i could make love to you 'till dawn."

That made her smile and blush. "Mukhang matatagalan pa sila rito sa bahay."

"We could ditch them." Suhestiyon ni Cali.

Inirapan niya ito saka hinalikan ang tungki ng ilong. "I love you and all that but
i think we should stay. Mamaya na yang kahalayang naiisip mo."

Cali face fell. "Come on."

"Nope." Umalis siya sa pagkakaupo sa mga hita nito saka nauna na siyang nagtungo sa
bakuran sa may side ng swimming pool.

Umawang ang mga labi niya ng makita

ang pagkakaayos ng buong bakuran.

Parang may christmas lights ang buong paligid sa sobrang liwanag ng paligid. Iba't-
ibang kulay 'yon. Kahit ang gilid ng swimming pool ay may nakapaligid ng mumunting
ilaw. Ang buffet table naman ay natatakpan ng kulay itim at green na tela at
napakaganda ng pagkaka-skirting no'n. Parang professional ang may gawa. Ang mga
upuan din at mesa ay nababalot ng kulay itim at berdeng tela.
"Nagustuhan mo?" Anang boses ni Thorn sa tabi niya.

Nakangiting tumango siya. "Oo."

Humugot ito ng malalim na hininga saka maingat itong pinakawalan. "This is my way
of saying sorry... i hope you find it in your heart to forgive me--"

"You're forgiven. Salamat sa pagiging mabuting kaibigan at pinsan kay Cali." Putol
niya sa iba pang sasabihin ni Thorn saka iminuwestra ang kamay sa buong bakuran.
"This is too much, Thorn. Thank you."

Tinuro ni Thorn ang buffet table. "Tumulong si Andrius sa skirting."

"Hindi ko alam na marunong siyang mag skirting."

"Well, he's full of surprises."

Tumango siya bilang pag-sang-ayon. "True."

Nagulat siya ng may umakbay sa kaniya pero nang maamoy niya ang pamilyar na pabango
ni Cali, ihinilig niya ang ulo sa balikat ng umakbay sa kaniya.

"Ang ganda no?" Aniya.

"Yeah." Cali answered. "Let's eat."

Tumango siya at akmang maglalakad na sila ni Cali patungong buffet ng bigla nalang
lumusob ang mga kaibigan nito na may dalawang pinggan na dala. Isa para rito at isa
para sa asawa nito.

Napailing
nalang si Cali. "Lunatics."

Mahina siyang natawa sa tumango bilang pag-sang-ayon. "Very true."

HALOS apat na oras na namalagi ang mga kaibigan ni Cali kasama ang mga asawa nito
sa bahay nila bago napagod ang mga ito at nagpaalam na uuwi na. Ang iba naman ay
nagpaalam dahil hinahanap na ng mga anak.

Si Thorn ang tanging bisitang naiwan sa bahay nila.

"Ipapakuha ko nalang bukas ang mga ginamit sa--"

"Thorn, lumayas ka na sa bahay ko." Wika ni Cali na kanina pa nagtitimpi.

Kinunotan ito ng nuo ni Thorn. "Anong problema mo, Insan?"

"Just leave." Inis na sabi ni Cali.

Mahina malang natawa si Annette sa ginagawi ni Cali. She perfectly know why Cali is
being grumpy.

"Insan naman--"

"Umalis ka na sabi." Pinukol nito ng masamang tingin si Thorn. "I want to have some
privacy with my wife, darn it!"

Doon na-intindihan ni Thorn ang inaakto ni Cali. Napalatak ito. "You could have
just told me you moron." Nagmamadali itong umalis at naiwan sila sa may gilid ng
swimming pool.

Nang silang dalawa nalang, humarap sa kaniya si Cali saka siniil ng mapusok na
halik ang mga labi niya. Napaungol nalang siya sa ginawa nito at kaagad na tinugon
ang halik nito ng buong puso.

"You know, masarap yong longganisa na niluto ni Thorn." Wika ni Cali ng pakawalan
ang labi niya.

"Mukhang niluto niya iyon para sayo." Aniya habang hinahalik-halikan ang mga labi
ng asawa.

"Paborito ko ang longganisa e." Ani Cali saka pinagapang ang mga labi patungo sa
tainga niya.

Napadaing siya. "Cali..." kinagat nito ang gilid ng tainga niya. "Shit..."

Habang hinahalik-halikan

nito ang tainga niya pababa sa kaniyang leeg, bigla nalang itong tumigil sa
ginagawa.

"Teka." Anito. "May naisip ako."

Tumayo ito at kumuha ng pinggan saka lumapit sa buffet table na may pagkain pa.
Kumuha ito ng longganisa saka bumalik sa kinauupuan nila.

"Kakain ka? Nagugutom ka ulit?" Nagtatakang tanong niya kay Cali.

"Nope." Cali cut the longganisa in half. "May naisip ako."

Nakakunot ang nuo niya habang nakatingin sa ginagawa nito ng pagtanggal ng laman ng
longganisa saka kinalat ang laman sa buong pinggan saka pilyong ngumiti sa kaniya.

"Maghubad ka." Anito.

Napatigalgal siya rito. "Ano?"

"Get naked." Tumayo ito ng hindi siya gumalaw at ito na ang naghubad ng pang-itaas
niyang damit.

"Ano ba ang binabalak mo?" Luminga-linga siya. "Baka may makakita satin."

"Napapalibutan ng pader ang bahay natin, Annette." Ani Cali na binubuksan na ang
zipper ng suot niyang pantalon. "Walang makakakita satin."

Napalunok siya ng mahubad nito lahat ng saplot niya sa katawan. Napakagat-labi siya
ng makitang titig na titig ang asawa niya sa kaniyang kaselanan na wala nang damit
na nakatakip.

"Cali--"

"Mahiga ka sa mesa."

Napakurap-kurap siya kay Cali. "Ha?"

"Lay on the table." Ulit ni Cali.

"Cali--"

"Please?"

As if she can say no to her husband.

Maingat niyang ihiniga ang kalahati ng katawan sa pahabang mesa. Hanggang sa may
puwit niya ang nakahiga, ang mga paa niya ay naka-tiklop at nakaapak sa gilid ng
mesa, ang mga hita niya ay bahagyang nakabuka.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi pinosisyon ni Cali ang sarili sa gitna ng mga
hita niya
"Cali..." nag-uumpisa nang mag-init ang katawan niya dahil uri ng pagkakatitig nito
sa kaniya. "A-anong..." naputol ang sasabihin niya ng inilipat nito ang laman ng
longganisa sa may puson niya. "Cali!"

Pilyong ngumiti ito. "Let me, please?" May pagsusumamo sa boses nito. "Just now,
please?"

She doesnt have the heart to say to her beloved husband. "Fine. Eat it."

Nagliwanag ang mukha ni Cali at kumislap ang pagnanasa sa mga mata. "Thank you,
wifey."

Ipinikit nalang niya ang mga mata at hinintay ang sunod na gagawin ng kaniyang
mahal na asawa.

#PatiLongganisaNaNananahimikNadamaySaKahalayanNiCali

=================

CHAPTER 22

CHAPTER 22

KAGAT-LABING napa-daing si Annette ng maramdaman ang mga labi ni Cali na gumagapang

para linisin ang kinalat nitong laman ng longganisa sa may puson niya. Damn. This
is messy but Cali's tongue on her skin makes her body burn in pleasure.

"Cali..." mas lalo pang bumaon ang ngipin niya sa kaniyang mga labi ng maramdamang
pinalibot nito ang kaunting laman ng longganisa sa paligid ng tuktok ng mayayaman
niyang diba.

"Hmm..." Cali moaned as he licked it off her skin. "Its taste even better."

Her stomach quiver when he did the same to her another nip*les. Nararamdaman niya
ang dahan-dahang pagdaloy ng mantika pababa pero sinalo iyon ng dila ni Cali at
pinaikot iyon sa paligid ng utong niya na mas nagpalakas ng halinghing niya.

"Oh god..." napasabunot siya sa buhok ng Cali ng maramdaman ang daliri nito na
hinahaplos ang kaselanan niya. "Ohh... shit."

Malakas siyang napaungol ng maramdamang ang dulo ng kahabaan nito sa bukana ng

pagkababae niya. Ramdam niya ang kiliting hatid niyon sa kaselanan niya. Mas lalo
siyang napahalinghing ng malakas ng dahan-dahan nitong ipasok ang matigas at nag-
uumigting na kagabaan sa loob niya.

"Oh, Cali..."

"Annette, oh..."

Napasinghap siya ng kagatin nito ang nip*le niya. Tumingin siya sa asawa.

"You bit my nip*le." Aniya na kagat ang labi.

"Sorry." Cali mischievously grinned. "Nalalasahan ko pa kasi 'yong longganisa. Ang

sarap."

Pabirong inirapan niya ito. "Hindi na mauulit 'yon. Ever."

Mahinang natawa ang asawa saka hinalikan siya sa mga labi. Nalasahan pa niya ang
longganisa sa dila nito.

"Maybe we'll try some

other food..." may pilyong ngiti sa mga labi ni Cali. "...in the buffet."

Tinampal niya ang balikat nito. "Gusto mong ikalat sa hubad kong katawan ang beef
steak?" Inirapan niya ito. "Ewan ko sayo. Ayoko nga."

Mahinang natawa si Cali saka ginawaran siya ng mainit na halik sa mga labi. "Pero
mas masarap yong longganisa kapag ilagay sa ibaba--"

"No!" Pinandilatan niya ito. "Not there. Hindi ako papayag. Puwede kahit saan basta
huwag lang doon. It's messy. At kakarmahin ka ng longganisa."

Malakad itong natawa saka hinalikan anh gilid ng hita niya. "Hindi na."

"Good."

Inilabas ni Cali ang dulo ng dila saka tinudyo-tudyo ang nip*les niya. Napadaing
siya sa ginawa nito at napakapit sa gilis ng mesa.

"Uhmm..." sumigid ang masarap na sensasyon sa kalamnan niya. "Isagad mo pa, Cali."

Cali thurts deeper into her core.

"Oh!" Malakas siyang napaungol sa sarap.

Ini-angat niya ang mga binti saka ipinatong iyon sa magkabilang binti ni Cali. Sa
posisyon nilang iyon, ramdam niyang sagad na sagad ang naguumigting na kahabaan ng
asawa sa loob niya.

"God, you're tight, baby. Ang sarap." Ani Cali habang unti-unting gumagalaw sa loob
niya. "Ang sikip mo."

Annette just bit het lip as she accept his husband's every thrust. Shit! It feels
good. His c*ck inside her feels like heaven. So delicious. Feels so good.

Nakakapit ang mga kamay niya sa gilid ng mesa habang walang tigil sa pag-ulos si
Cali sa loob ng pagkababae niya.

"Oh!" Napaliyad siya ng masahiin ni Cali ang mayayaman niyang dibdib at tinutudyo

ang tigas na tigas niyang nipple. "Oh... Cali." Para siyang nahihibang sa sarap.
"Oh..."
Her body is arching in sheer pleasure. Sex*al bliss spread through her, eating her
inside, making her more crazy with needs.

"Oh. God! Cali..." palakas ng palakas ang ungol niya habang patagal ng patagal si
Cali sa pag-angkin sa pagkababae niya.

Ramdam niya ang pag-uga ng kinahihigaan niyang lamesa kasabay ng pag-uga ng

mayayaman niyang dibdib na nilalamas ng kamay at mga labi ni Cali.

Mahigpit siyang napakapit ng maramdamang malapit na siyang labasan. Nararamdaman

niyang may sasabog na sa kaibuturan niya at hindi na niya iyon mapipigilan pa.

Nakaawang ang labi niya habang binabayo ni Cali ang pagkababae niya. Halos mahibang
siya. Namamaos na siya sa kakaungol at par siyang nahihibang sa sobrang sarap.

"Oh! Cali!" Pabiling-biling siya. "L-lalabasan na ako." Hinihingal niyang sabi.

"Oh. Cali. Please... bilisan mo pa. Isagad mo pa."

Cali's thrust becomes rougher and deeper. Dinig niya ang malakas na tunog ng likha
ng pag-iisa ng kanilang mga kaselanan at mas lalo iyong dumagdag sa pagnanasang
nararamdaman.

"Ohh... god."

Kasabay ng pagtirik ng mata niya at malakas na ungol na kumawala sa mga labi niya
ay ang pagsabog ng kaniyang tamud sa loob niya na kaagad namang sinundan ng mainit
na katas ni Cali na sumabog sa kaibuturan niya.

Napadaing nalang siya sa sarap ng sensasyong naramdaman dahil sa pag-iisa ng

kanilang katawan.

Tumingin siya kay Cali na nakatitig din sa kaniya habang habol ang hininga.

"Another round?"
May kislap ng pagnanasa na naman ang mata ng asawa.

Mahina siyang natawa. "Yes. Pero bago 'yon," tinuro niya ang mamantika niyang
katawan dahil sa laman ng longganisa. "Maligo muna tayo. I feel so sticky."

Malakas na natawa si Cali saka hinugot ang kahabaan sa loob niya pagkatapos ay
pinangko siya at binuhat patungo sa kanilang silid, papasok sa banyo.

Nang umapak ang paa niya sa tile na sahig ng banyo, napa-iling iling nalang siya ng
damhin kaagad ni Cali ang pagkababae niya medyo nakikiliti pa dahil nilalabasan
palang niya.

"Cali!"

"What?" His eyes are twinkling i amusement. "Hindi puwede?"

Tinabig niya ang kamay nito. "Mamaya na yan. Maligo muna tayo."

"Okay." Binuksan nito ang shower saka umilalim sila doon. Mabilis na kinuha ni Cali
ang sabon saka sinabon ang katawan niya.

Pinipigilan niyang mapadaing pero hindi niya kinaya lalo na nang masahiin nito ang
dibdib niya at inilagay nito sa pagitan ng hiwa ng kaniyang kaselanan niya ang
sabon.

"Cali naman e..." aniya na lumalalim na ang paghinga.

Isinandal siya ni Cali sa malamig na tiles na dingding ng banyo saka hinalikan siya
sa leeg pababa sa tuktok ng dibdib niya. Napasabunot siya sa ulo nito ng kagatin na
naman nito ang ni*ple niya saka ang dalawang daliri ay pumasok sa loob ng
pagkababae niya.

Napuno ng halinghing niya ang buong banyo. Hindi alam ni Annette kung kailan
nagsimula at natapos ang sunod-sunod na orgasmong nalasap niya. Basta ang alam
niya, nang makalabas sila sa banyo ng asawa
niya, nanginginig na ang mga hita niya na dahil hindi na niya kaya. Pagod na pagod
na siya at wala na siyang ilalabas pa.

But Cali was insatiable. He just cant get enough. Hindi pa nila natutuyo ang basang
katawan ay pinasok nito ang kahabaan sa pagkababae niya mula sa kaniyang likuran.

He was taking her from behind. Kahit pagod, hindi niya kayang tanggihan ang asawa.
Hinayaan niya lang itong angkinin siya mula sa likuran at ang tanging nagawa nalang
niya ay umungol ng umungol hanggang sa maramdaman niya ang mainit na katas ni Cali
sa loob ng pagkababae niya.

ZAIRED Restaurant. Na miss na ni Annette na kumain dito. Dalawang taon ang

nakakaraan, paborito nila ni Cali ang Restaurant na 'to na pag-aari ni Anniza na
asawa ni Dark Montero. Masasarap kasi ang pagkain dito.

"Hi." Salubong sa kanila ni Anniza na may malapad na ngiti. Dalawang taon na ang
nakalipas pero hindi pa rin nagbago ang hubog ng katawan nito. Kaya siguro mas
lalong minamahal ito ng asawa nito e. "Its nice to see you two again."

Inakabayan siya ni Cali. "Table for two and we'll order our usual."

Anniza beamed at them. "Sige. Isi-serve nalang ang order niyo."

"Thanks." Aniya saka iginiya siya ni Cali sa mesa na gusto nitong ukupahin nila.

Nang makaupo siya, nahagip ng mata niya si Khatya. Napakatalim ng mata nito habang
nakatingin sa kaniya at mahigpit ang hawak sa tinidor.

Parang may balak itong masama sa uri ng pagkakatitig nito sa kaniya. Nakakatakot
iyon pero dahil kasama niya si Cali, malakas ang loob niyang taasan ito ng kilay
saka ibinaling ang tingin sa asawa niyang hinahaplos ang wedding ring nila na nasa
daliri na

niya.

Isinuot niya iyon kagabi bago sila natulog ni Cali.

"You know," ani Cali habang hinahaplos ang gitnang daliri niya, "i was thinking
last night."

Tumaas ang kilay niya. "Thinking? E, wala ka ngang ginawa kundi angkinin ako, e."

Pilyo itong ngumiti. "Yeah. And i love it." Kinindatan siya nito. "Anyway, after i
made love to you last night... i thought of something to do for you... for us."

Unti-unting kumunot ang nuo niya ng mapansing seryuso si Cali at walang halong biro
ang sinasabi nito.

"Ano naman 'yon?" Tanong niya.

Huminga ito ng malalim bago nagsalita. "Ahm," tumikhim ito na parang kinakabahan,
"nang maisip ko yon kagabi kaagad kong tinawagan si Ream Oliveros at hinatid niya
sa bahay 'to kaninang madaling araw." May kinuha ito sa bulsa ng pantalon nitong
suot saka ipinakit iyon sa kaniya.

Umawang ang labi niya at nasapo ng isa niyang kamay na hindi nito ang hawak ang
bibig sa sobrang gulat sa pinakit nito.

"Cali..."

He smiled adorably at her. "I want to marry you again, Annette. I want to repeat
our vows so we could start a new life together."

Tinuyo niya ang luhang kumawala sa mga mata niya at napatitig sa napakagandang
singsing na may kulay berdeng bato na isinuot nito sa panggitna niyang daliri.

Inilapit niya ang kamay sa mukha niya para matitigan niya ng malapitan ang
singsing.

It really looks beautiful. It's a heart shaped cut emerald stone in a silver ring
bond.
"Ang ganda..." naiiyak na tumingin siya kay Cali. "It would be my pleasure to marry
you again, Cali."

Mahigpit nitong hinawakan ang kamay niya saka dinala ang kamay niyang maysuot ng
singsing saka hinalikan iyon.

"I love you, Annette." Madamdamin nitong sabi habang nakatitig sa mga mata niya.

Her tears fell. She cant help it. Walang pagsidlang saya ang nararamdaman niya sa
oras na 'yon. "I love you too, Cali."

HINDI AKALAIN ni Annette na habang nasa Zaired Restaurant pala sila ni Cali,
kinausap nito ang mga kaibigan na ayosin ang pagdadaosan ng kanilang simpleng
garden wedding.

Nalaman lang niya ang lahat ng 'yon ng makapasok sila sa bahay at dinala siya ni
Cali sa rooftop kung nasaan ang hardin at kung saan gaganapin ang kasal nila.

Kompleto ang mga kaibigan nito na nakaupo sa kanang bahagi at ang mga asawa naman
nito sa kaliwang bahagi. Naroon na ang Pari sa man-made altar ay naghihintay sa
kanila.

"Ginulat mo naman ako." Aniya habang pinapalibot ang tingin sa kaubunan ng rooftop
ng naka desinyo para sa kasal nila no Cali.

"Sana nagustuhan mo." Bulong ni Cali sa kaniya.

Nanunubig ang matang napatango siya. "Sobra."

Hinalikan siya ng asawa sa nuo saka malalaki ang hakbang nitong nagtungo sa harap
ng altar at tumayo doon saka humarap sa kaniya at ngumiti.

Nang humakbang ang paa niya palapit dito, pumailanlang ang tugtog na 'I do' nang
Westlife na siya ring wedding song nila noon.

Tell me, can you feel my heart beat.

Tell me, as i am down at your feet

I knew, there would come a time, when these two hearts will entwined

Just put your hand

in mine... forever.

Nangangalahati palang siya patungong altar, palapit kay Cali pero ang mga luha
niya, hindi niya maampat sa pamamalisbis. Dahil sa kantang pumapailanlang ngayon,
naalala niya ang masasayayang pinagsamahan nila ni Cali bago mangyari ang
insidenting bumago sa buhay nilang dalawa.

And as she walks towards her husband, she feel so thankful that God had given her
and Cali a chance to be together again... to love each other and to be with each
other.

For so long, i'd been in an island,

Where no one could ever reach the shore,

And we've got a whole life time to share

And i'll always be there

Darling, this is swear.

Sa loob ng dalawang taon, nagtiis siya sa sakit at hirap ng buhay. At ngayon,

habang papalapit na siya sa altar, ilang hakbang nalang, parang mahikang nawala ang
lahat ng sakit na naranasan niya. Binitawan iyon lahat ng puso niya at nakatuon
lang ang atensiyon niyon sa lalaking pinakamamahal niya na isang hakbang nalang ang
layo niya.

So please... believe me...

For this word i say are true.

And don't deny me... a lifetime loving you, ohhh...

If you ask will i be true,

Do i give my all to you,

Then i will say... I do.

Inilahad ni Cali ang kamay sa kaniya saka buong pagmamahal siyang nginitian. "Come
up here and marry me again, honey."

Nangingiting naiiyak na tinanggap niya ang kamay ng asawa sama humakbang siya sa
platform at kasabay ni Cali na humarap sa Pari.

Dinaos ang simpleng kasal nila ni Cali. Panay lang ang tulo ng luha niya hanggang
sa umabot sila sa parteng kailangan nilang mangako sa isa't-isa.

"I'm Cali Sudalga," her husband smiled lovingly at her, "and like our wedding song,
i promise that i'll always be with you in every step that you will take. I promise
to always believe in you." Isinuot nito ang singsing sa daliri niya. "And i promise
to love you from here to the moon and back here again... really, really slow."

Kagat ang labing isinuot niya ang singsing sa daliri nito saka humugot siya ng
malalim na hininga at maingat iyong pinakawalan.

"I'm Annette Roan-Sudalga," tinuyo niya ang nangingilid na luha sa mga mata niya,
"i promise to love you so much 'till the day that God would let me. I promise to
never stop loving you 'till i took my last breath. And i promise to love you, even
after life." Pinisil niya ang kamay nito na hawak niya. "Mahal na mahal kita, Cali.
At hindi ko na kakayanin ulit na mawalay pa sayo. Kaya nangangako akong mananatili
ako sa tabi mo hanggang wakas. Hindi kita iiwan. Hindi ko sasaktan ang puso mo. At
mas lalong hinding-hindi ako bibitaw. Mahal kita at paninindigan ko 'yon."

Masuyong sinapo ni Cali ang mukha siya daka ginawaran siya ng halik sa mga labi
kapagkuwan ay lumipat ang mga labi nito sa nuo niya.

"I love you, Annette."

"I love you too, Cali. From here to the moon and back," she kissed his lips and
whispered over it, "really, really, really slow."

#LaspagPaMore
=================

CHAPTER 23

CHAPTER 23

ISANG simpleng Reception ng kasal ni Annette at Cali ang dinaos sa Village Hall ng
Bachelor's Village. Nang makauwi sila sa bahay, mainit ang naging pagtatalik nila
ng asawa na buong puso naman niyang tinugon.

At nang magising si Annette kinabukasan, tumakbo siya patungong banyo dahil parang
hinahalukay ang tiyan niya.

Nagduwal siya ng nagduwal sa lababo habang mahigpit na nakakapit sa gilid niyon.

"Oh god." Sambit niya ng pakiramdam niya ay wala nang katapusan ang pagduduwal
niya.

Nang matapos, salamat sa diyos, nagmomog siya at lumabas ng banyo. Kapagkuwan ay

tumuon ang mga mata niya sa kaniyang asawa na mahimbing na natutulog sa kama. Wala
sa sariling lumapat ang kamay niya sa tiyan niya.

Nagduwal siya. Hindi kaya... buntis siya?

Huminga siya ng malalim saka lumapit sa kama at umupo do'n at pinakatitigan ang
guwapong mukha ni Cali.

Sana nga buntis siya. Para makapagsimula na silang muli ni Cali. Para maging
masayang pamilya na sila.

Sa isiping 'yon, nagbihis siya saka lumabas nang bahay at nagtungo sa maliit na
Pharmacy na nasa loob din ng Village.

Nang makabili na siya ng pregnancy test, umuwi siya sa bahay at nagmamadaling

pumasok sa banyo.
Mabilis ang naging kilos niya. Umihi siya at pinatakan ng tamang dami ang Pregnancy
Test saka mahinang nagdarasal habang hinihintay na gumuhit ang dalawang pula.

"Oh, please, God," dasal niya, "please...."

Gumuhit ang saya sa mukha niya kasabay ng pamimilog ng kaniyang mga mata ng makita
ang dalawang pulang guhit sa Pregnancy Test Kit.

"Oh my god... oh my God!" Nagtitili siyang lumabas ng banyo

na siyang kinagising ni Cali.

"What the--" bumalikwas ito ng bangon at nag-aalalang tumingin sa gawi niya. "What
happened? Bakit ka sumigaw?"

Hindi mapuknat ang masayang ngiti sa mga labi niya ng sumampa siya sa kama saka
niyakap ng mahigpit ang asawa.

"Buntis ako!" Mas humigpit lalo ang yakap niya sa asawa. "Buntis ako, Cali! Buntis
ako!"

Cali hugged her so tight then he started laughing in so much happiness. "Good God."
Mahina nitong sambit habang yakap siya. "Thank you. Thank you so much!"

Ibinaon ni Cali ang mukha sa leeg niya saka pinupog nito ng halik ang buong mukha
niya. "I love you so much, Annette. So much!"

Magkayakap sila hanggang sa hindi na sila makahinga sa sobrang higpit ng yakapan

nilang dalawa. At nang pakawalan nila ang isa't-isa, naglapat ang mga labi nila.

Thanks God he gave them a blessing. Sisuguraduhin niyang aalagaan niya ang nasa
sinapupunan niya sa abot ng kaniyang makakaya.

Pero naputol ang paghahalikan nila ng tumunog ang cellphone nito. Isa iyong mensahe
galing sa sekretarya nito.
"Fuck." Mura ni Cali saka nagsusumamo ang matang tumingin sa kaniya. "Kailangan ako
sa opisina. May meeting ako sa isang Private Collector ng mga Yacht. I cant miss
this one. Sayang naman. Lalo na at magkaka-baby na tayo, kailangan kong kumayod ng
mas kumayod pa lalo para mabigyan kayo ng magandang buhay."

Nginitian niya ito saka hinaplos ang pisngi ng asawa. "I understand. Mamaya na tayo
mag celebrate."

"Thanks, Annette." Hinalikan siya sa mga labi ni Cali saka nagmamadaling naligo at
nagbihis.

Si Annette naman ay masayang hinahaplos ang sinapupunan niya. Hindi niya kayang
ipaliwanag ang kasiyang nararamdaman basta pakiramdam niya ay nasa alapaap siya.

A baby. She will have a baby soon.

"Babalik ako kaagad, okay?" Hinalikan siya ni Cali ng magpaalam ito. "Pagkatapos ng
meeting, uuwi ako kaagad para makapag-celebrate tayo."

She smiled. "Sige. Hintayin kita."

Diniinan nito ang paghalik sa kaniya at hinawakan pa ang batok niya para mas
lumalim ang halikan nilang dalawa.

"Uhm..." napadaing siya sa bibig nito bago pinakawalan ang mga labi niya.

"I love you and i'll be back shortly. Okay?"

Tumango siya. "Ingat ka."

"Ikaw din."

Nginitian niya ito at tiningnan habang naglalakad palabas ng kuwarto nila.

Nang makalabas ito, umalis siya sa kama.

Magaan ang pakiramdam niya. Hindi mawala ang ngiti sa mga labi ni Annette habang
inaayos ang kama at naglilinis ng bahay.

Napatigil lang siya sa paglilinis ng marinig niya ang pag-iingay ng doorbell.

Pinatay muna niya ang vacuum saka iniwan iyon at nagtungo sa pinto para pagbuksan
ang nasa labas.

Nakangiti siya habang naglalakad. Pero nawala ang ngiti na nasa mga labi niya ng
buksan niya ang pinto at nakita si Khatya.

"Hi, Annette." Parang may kabaliwang kislap sa mga mata nito. "Akala mo hahayaan
kitang maging masaya?"

Kumunot ang nuo niya, medyo kinabahan siya sa emosyong nakikita sa mga mata nito.
"Anong kailangan mo?"

Humakbang ito palapit sa kaniya, matalim ang mga mata. "Akin si Cali. Palagi mong
tatandaan

yan."

Umingos siya. "Kung sayo siya bakit ako ang pinakasalan?"

Mas tumalim ang mga mata nito, nanlilisik ang mga mata. "Kasi inakit mo siya! Pero
kami ang nakatadhanang magmahalan!" Para itong baliw na tumawa.

Umirap siya sa hangin saka akmang isasara ang pinto ng biglang may inilabas na
baril si Khatya mula sa dala nitong bag at tinutok sa kaniya.

Doon nalamig ang buo niyang katawan sa takot na lumukob sa kaniya. "A-anong..."

Mala-baliw ito kung ngumisi. "May lamang bala ang baril na 'to kaya huwag kang
lalaban dahil hindi ako mangingiming barilin ka sa ulo."
Napaatras siya at si Khatya naman ay humakbang papasok sa kabahayan.

Abo't-abo't ang kabang nararamdaman niya habang humahakbang paatras. This is like
deja vu. Nangyari na ito sa kaniya noon!

Nanginginig ang kamay niya sa kaba at takot. Nanlalamig ang kamay niya at parang
nanginginig ang tuhod niya.

"Khatya, ibaba mo ang baril na yan." Aniya sa nanginginig na boses. "Baka--"

Mas pinagduldulan nito ang dulo ng baril sa lalamunan niya. "Manahimik ka!" Galit
nitong sigaw. "Pinatahimik na kita noon, magagawa ko ulit 'yon ngayon." Tumawa ito.
"Bakit ka pa kasi bumalik. Kung hindi kita napatay noon, sisiguraduhin kong
mamamatay ka na ngayon!" Tumawa na naman ito. "Para mawala ka na sa landas namin ni
Cali. Kapag wala ka na, mamahalin na niya ako, magkakasama na kami."

Napaawang ang labi niya. Hindi siya makapaniwala sa narinig. "Ikaw ang may gawa non
sakin?" Namuo ang galit sa dibdib niya. "Hayop ka! Hindi kami nagkasama ni Cali ng
dalawang taon ng dahil sayong hayop

ka!"

Galit na sinunggaban niya si Khatya at pilit na inagaw ang baril na hawak nito,
pero malakas si Khatya. Mahigpit ang hawak ni sa baril at hindi niya maagaw-agaw
iyon.

"Hayop ka!"

"Akin si Cali! Akin!"

Patuloy ang pag-aagawan nila ng baril hanggang sa sikohin nito ang tiyan niya
dahilan para bitawan niya ito at sapuin ang sinapupunan.

Ang baby niya! Niyakap niya ang sinapupunan at galit ang matang tumingin kay
Khatya. "Magbabayad ka sa ginawa mo samin!"
Tinutok nito ang baril sa kaniya at kinalabit ang gatilyo.

Napahiyaw siya sa gulat kasabay ng pagsigid ng sakit sa balikat niya. Kaagad na

tiningnan niya ang balikat at para siyang nanghina ng makita ang dugong kumalat na
ngayon sa damit niya.

"Oh, god--"

"Sa ulo na kita susunod na babarilin kapag hindi ka nakinig sa sasabihin ko."
Pagbabanta ni Khatya.

Ayaw niyang makita nito ang takot sa mukha niya pero lumalabas na 'yon habang
patagal ng patagal na nakatutok sa kaniya ang baril nito.

Natatakot siya na kalabitin nito ang gatilyo ulit. Hindi lang siya ang mapapahamak,
pati ang anak niya.

"Ano ba ang kailangan mo sakin?" Nagtatagis ang bagang na tanong niya.

Ngumisi ito at may kinuha sa bulsa nitong papel at ball pen. "Tulad ng pinagawa ko
sayo noon." Tinapon nito sa kaniya ang dalawang papel at ballpen. "Hala na, sulat
na."

Kinuha niya ang dalawang papel at ballpen. Parang may sumakal sa puso niya ng
makita ang nakasulat sa isang papel na dapat niyanh kopyahin.

"Hindi." Tumingin siya kay Khatya. "Hindi ko isusulat

'to--"

Pinagduldulan nito ang dulo ng baril sa leeg niya habang sinasabunutan siya.
"Magsulat ka na!" Sigaw nito. "Kundi papatayin talaga kita!"

Nanginginig ang kamay na nag-umpisa siyang nagsulat at kinopya ang nakasulat sa

isang papel. Umiiyak siya habang nagsusulat. Nagdarasal siya na sana hindi maniwala
si Cali. Sana hindi matulad noon na nagkahiwalay sila dahil sa kagagawan pala ni
Khatya.

NAKANGITING pumasok si Cali sa bahay niya at tinawag ang pangalan ng asawa.

"Annette? Annette? I'm home." Malakas ang boses na sabi niya baka nasa taas ito.

Napaupo siya sa mahabang sofa sa sala at hinubad ang coat niya. Pero kaagad siyang
natigilan sa paghuhubad ng coat ng makita ang nakatuping puting papel na nasa
ibabaw ng round table.

Ano 'to?

Pinulot niya ang nakatuping papel saka binuklat iyon.

Cali,

Umalis ako at hindi na ako babalik sayo. Na-realize kong hindi ako magiging masaya
sa piling mo. Nakahanap ako ng ibang lalaking magpapasaya sakin at hindi ikaw yon.
Kahit kailan hindi kita pinahalagahan o minahal kaya huwag mo na akong hanapin pa.

Annette.

Nilukumos ni Cali ang sulat saka nagmamadaling lumabas ng bahay niya at nagtungo
siya sa bahay ni Shun.

"Oh. May kailangan ka?" Tanong ni Shun ng pagbuksan siya nito ng pinto.

Ibinigay niya sa kaibigan ang nilukumos niyang sulat. "It hurts but i know it's not
from my wife." Umiling siya. "Mahal niya ako. Hindi niya ako iiwan." Nanginginig
ang boses niya. "So please, help

me find her."

Tumango si Shun saka sabay silang nagtungo sa CCTV house ng buong Bachelor's
Village. Walang tao roon na nagbabantay.
"Let me." Ani Shun ng akmang siya ang uupo sa swivel chair na nasa harap ng
maraming monitor.

"Okay."

Hinayaan niya si Shun na tingnan ang CCTV. Nasa likod siya nito habang niri-rewind
nito ang buong footage sa labas ng bahay nila.

And then Shun pause it. "There." Tinuro nito si Annette na naglalakad palabas sa
bahay niya, kasama si Khatya.

"Si Khatya?" Hindi makapaniwalang gagad niya habang nakatingin sa babaeng katabi ng
asawa niya.

Kumuyom ang kamao niya. Ang babaeng yon ang may kagagawan ng lahat ng 'to? Nagtagis
ang bagang niya.

Ni-resume ulit ni Shun ang video saka inilabas nito ang cellphone at may tinawagan.
Bago nito kausapin ang nasa kabilang linya, kinausap siya nito.

"Call Andrius. Hahanapin natin si Annette."

Tumango siya saka mabilis na di-nial ang numero ni Andrius. Habang hinihintay na
sumagot si Andrius, naririnig niya ang pakikipagusap ni Shun sa kabilang linya.

"Yes. Pull some strings on the LTO. Her name is Khatya Rodrigo. Plate number lang
ang kailangan ko." Tumango-tango si Shun. "Thanks, Lander."

Nawala ang atensiyon niya kay Shun ng sagutin ni Andrius ang tawag.

"Hey, man." Ani Andrius. "Need anything?"

"Nawawala si Annette. Hahanapin ko siya. Can you help me?"

"Sure." Kaagad nitong sagot. "Nasaan ka?"

"Sa CCTV House."

"I'll be there." Ani Andrius saka pinatay ang tawag.

Huminga siya ng malalim para pakalmahin ang sarili saka humarap siya kay Shun.

"Halika na. Hanapin na natin." Nag-aalala na siya masyado. Nanlalamig na ang kamay
niya sa kaba. "Baka napano na si Annette. Buntis 'yon."

Bumuga ng marahas na hangin si Shun saka napailing-iling. "Why would Khatya do

this?"

"I save her life once, that was years ago." Pagkuwento niya. "Tapos mula no'n
nagkagusto na siya sakin."

Napatango-tango si Shun, "kaya pala yong kumidnap kay Annette noon na lalaki na si
Freed ay may koneksiyon sa kaniya. Nalaman kong may nagta-trabaho ngang Freed sa
kompanya mo at dati siyang kasintahan ni Khatya. Hindi ako nagsabi kasi hindi ako
sigurado, ngayon sigurado na ako."

Mas lalong humigpit ang pagkakuyom ng kamao niya. "Kapag may ginawa siyang masama
kay Annette, baka mapatay ko siya."

Tinapik ni Shun ang balikat niya saka binasa nito ang mensahing natanggap.

"Nakuha ko na." Nauna na itong naglakad palabas. "Lets go. Natanggap ko na ang
plate number ni Khatya."

Nakahinga siya ng maluwang.

Ang kotse niya ang ginamit. Nagpatigil si Shun sa bahay nito para magpaalam kay
Themarie at para na rin kunin ang laptop nito. Pagkatapos ay kinatagpo nila si
Andrius at Evren sa labas ng gate ng Bachelor's Village na may kasamang Pulis.
Isang sasakyan lang ang ginamit nila, iniwan ni Andrius at Evren ang mga sasakyan
ng mga ito at nakisakay sa kaniya.

"Where to?" Tanong ni Andrius habang abala sa cellphone nito. "Naghihintay ng order
ang mga tauhan ni Daddy."

Binuksan ni Shun ang laptop saka mabilis na tumipa sa keyboard pagkatapos ay

pinakita nito sa kanila ang mapa na nasa monitor.

"According to this software that i developed, Khatya is here." Pinindot nito ang
pulang tuldok na kumikisap-kisap. "Kailangan nating magmadali. Palabas na sila ng
lungsod. Baka kung saan niya dalhin si Annette."

Tumango si Cali saka mabilis na pinaharurot ang sasakyan patungo sa kinaruruonan ng

kotse ni Khatya.

Wait for me, Annette. I'm coming.

#NoHashtagInnocents

--> Anyway, for those who haven't read MISANDRIST SERIES 1: In love with a Killer,
give it a try. I think Magnus can make you fall in love in just two chapters. LOL.

=================

CHAPTER 24

CHAPTER 24
ABO'T-ABO'T ang kaba ni Annette habang yakap ang sarili na nakaupo sa passenger
seat. Ang isang kamay ni Khatya ay may hawak sa manobela ang isa naman ay may hawak
na baril na nakatutok sa kaniya.

Nanghihina na siya ng dahil sa marami-rami na rin ang dugong nawala sa kaniya dahil
sa pagbaril sa kaniya ni Khatya sa braso.

Pero nilalabanan niya ang sakit dahil kailangan siya ng anak niya. Hindi siya
puwedeng makatulog. Baka anong gawin sa kaniya ni Khatya at sa anak niya.

Hindi na siya papayag na mawalan siya ulit ng anak. Hindi sa pangalawang

pagkakataon! At dahil sa iisang taong lang!

Pero nagdidilim na ang paningin niya at nararamdaman niyang malapit na siyang

mawalan ng ulirat. Ni wala na siyang lakas para ikuyom pa ang kaniyang kamao.

"Saan mo ba ako dadalhin?" Nanghihinamh tanong niya kay Khatya.

"Sa lugar kung saan hindi ka masusundan ni Cali." Mala-demonyo itong ngumisi. "At
kapag wala ka na, mamumuhay na kami ng masaya ni Cali, oh diba, ang ganda ng plano
ko na binulilyaso lang ng walang kuwentang Freed na 'yon. Wala siyang kuwenta! Ang
dali ng pinapagawa ko, pero hindi nagawa. Buti nga namatay na siya e."

Napamaang siya kay Khatya. "Inutusan mo siyang kunin ako tapos okay lang sayo na
mamatay siya?"

"Wala naman siyang kuwenta." Para itong nababaliw na tumawa. "Buti nga 'yon sa
kaniya."

Mas humigpit ang yakap niya sa sarili. Hinang-hina na siya. "Binayaran mo ba ang
lalaking yon na kidnapin ako?"

"Hindi." Mas bumilis pa lalo ang takbo ng sasakyan nila. "Ex-boyfriend ko siya na
sunod

ng sunod sakin kahit sinabi ko nang si Cali ang gusto ko. Wala naman siyang
kuwenta, e. Eh, si Cali, mabait, niligtas niya ang buhay ko kasi mahalaga ako sa
kaniya. Nang mawala ka ng dalawang taon, masaya kami ni Cali. Hindi lang niya ako
masyadong pinapansin kasi busy siya pero alam ko, importante ako sa kaniya. Tapos
dumating ka na naman!" Sigaw nito saka tinutok ang baril sa ulo niya. "Kasalanan mo
'tong lahat! Cali is mine. Mine. Mine! Wala akong pakialam kung kasal kayo! Akin si
Cali, akin!"

Mas tinikom ni Annette ang bibig saka nagdasal na sana hinahanap na siya ni Cali.
Ayaw niyang labanan si Khatya, maliban sa wala siyang sapat ba lakas baka
madisgrasya silang dalawa at mapahamak ang anak niya. Kapagkuwan ay nagulat nalang
siya ng biglang tumigil si Khatya sa gilid ng kalsada na ang gilid ay bangin.

Nakangising bumaling ito sa kaniya. "Tingnan natin kung hindi ka pa matuluyan

dito." Tatawa-tawa ito habang inilalabas ang packing tape sa compartment. "Tiyak,
mamamatay ka at mawawala ka na rin sa landas namin."

At dahil nanghihina na siya, wala siyang laban habang pinapalibot nito ang packing
tape sa katawan niya. Nagsilbi iyong lubid para hindi siya makagalaw.

Kinain siya ng takot at kaba. "Anong ginagawa natin dito?"

"Dito ka mamamatay." Tatawa-tawang umalis ito ng sasakyan at iniwan siya sa loob na

naka-packing tape ang mga braso sa katawan niya at ang katawan niya ay naka-tape sa
kinauupuan niya.

"Ano ba!" Sigaw niya mula sa loob pero mahina iyon. "Palabasin mo ako rito, Khatya.
Demonyo ka..."

Tumawa lang ito at kumaway sa kaniya na parang nagpapaalam saka sumakay sa

nakaparadang isa pang kotse na

naroon.

"Anong balak niyang gawin?" Nanginginig ang boses na tanong niya sa sarili habang
sinusubukan makalaya sa pagkakapacking tape niya sa upuan.

Wala talaga.

Sa bawat subok niya na makawala, mas lalo siyang nanghihina at nawawalan ng malay.
Madilim na ang paningin niya pero nilalabanan niya iyon.
Annette is panicking... she's sweating bullets and she's trembling in fear.

Nang makita niyang mabilis na pinausad ni Khatya ang sasakyan para tamaan ang
kotseng sinasakyan niya at para mahulog siya sa bangin, malakas siyang napasigaw sa
takot.

"No! No!" Umiiyak siya habang nanginginig ang buo niyang katawan sa takot. "No...
ang anak ko. Hindi. Hindi puwede. Cali! Cali!"

Sa pangalawang pagkakataon, binunggo siya ni Khatya at ramdam niya ang pagtagilid

ng sasakyan.

"No!" Sigaw niya habang Pilit na kumakawala, namamalisbis ang luha niya sa
pinaghalong takot para sa sarili at takot para sa anak niya. "Huwag please..." Nag
mamakaawa siyang nakatingin kay Khatya na nasa loob ng sasakyan nito. "Please...
please... huwag mong gawin sakin 'to... please..."

Nakangising kumaway lang si Khatya saka binunggo siya ulit. Sa pagkakataong 'yon,
kalahati na ng sasakyan ay nakatagilid sa bangin.

Isang bunggo nalang, mahuhulog na siya.

"Hindi." Nanginginig sa takot ang buo niyang katawan.

Nang maramdaman niya ang paggiwang ng sasakyan, mariin niyang pinikit ang mga mata
at nagdasal sa panginoon na bantayan ang anak niya na nasa sinapupunan.

Ayos lang na mawala siya, huwag lang

ang anak siya. Hindi na niya kakayanin pa kung mawawalan siya ng anak sa
pangalawang pagkakataon.

Habang nagdarasal, naramdaman niyang binunggo ulit ni Khatya ang sasakyan niya at
dahan-dahan, naramdaman niya ang pagkahulog no'n sa bangin.

Umiiyak siya sa takot ng maramdamang bumulusok pababa sa bangin ang kotseng

kinaruruonan. Pilit niyang niyayakap ang braso sa may tiyan para kahit papaano ay
ma protektahan ang anak niya kahit nahihirapan siya.
"Cali..." sambit niya habang inaalala ang mukha ng kaniyang asawa. "Mahal na mahal
kita."

MARIING INAPAKAN ni Cali ang brake ng kotse ng makarating sila sa lugar kung saan
tumigil ang sasakyan ni Khatya.

Kaagad siyang lumabas sa sasakyan niya, kasunod niya si Shun na may hawak na
laptop, si Andrius at si Evren.

Mabilis niyang pinalibot ang tingin, hindi niya makita ang itim na sasakyan. Sa
halip ay nahagip ng mata niya ang kulay gray na sasakyan na papalapit sa kanila at
tumigil sa harapan nila.

Para siyang nabunutan ng tinik sa dibdib ng makitang lumabas si Khatya sa gray na

kotse.

"Nasaan ang asawa ko?" Kaagad niyang tanong dito, ang mga kamao niya ay nakakuyom
sa sobrang tinitimping galit para sa kaharap.

Bumungisngis si Khatya saka yumakap sa leeg niya. "Magkakasama na tayo sa wakas,

wala nang asungot." Niyakap siya nito. "Mahal na mahal kita, Cali, kaya kong gawin
lahat para sa'yo."

Binaklas niya ang braso ni Khatya na nakayakap sa leeg niya saka malakas itong
tinulak.

Matalim ang matang pinukol niya ito ng masamang tingin. "Nasaan ang asawa ko?! Saan
mo siya dinala?!"

Tumawa

lang si Khatya habang nakatingin sa kaniya. "Wala na nga siya," ngumisi ito, "akin
ka na talaga ngayon. Akin ka na." Hinawakan na naman nito ang braso niya. "Kailan
ako lilipat sa bahay mo? Excited na akong maging Mrs. Sudalga--"

Galit na itinulak niya ito dahilan para madapa ito sa lupa. "Hindi kita mahal,
Khatya. Ilang ulit ko bang sasabihin yon sayo para magising ka riyan sa ilusyon
mo?! Kahit anong gawin mo, si Annette ang mahal ko! Hinding-hindi ka magiging Mrs.
Sudalga dahil para sa akin, si Annette lang ang nababagay maging misis ko." Dinuro
niya ito, sobrang dilim ng mukha niya at nagtatagis ang bagang niya. "Mahal ko ang
asawa ko kaya ilabas mo siya!"

Parang baliw na tumawa si Khatya saka tumayo. "Kaya mo bang mahalin ang patay na?"
Tumawa ulit ito. "Akin ka nga sabi, e. Patay na siya. Akin ka na."

Nanginginig ang kamay niya, pinipigilan niyang manakit ng babae.

"Nasaan ang asawa ko, Khatya?"

Bago pa makasagot si Khatya, tinawag siya ni Shun.

"Cali... i think i know the answer to that." Ani Shun habang nakatingin sa gilid ng
kalsada, sa may bangin.

Malalaki ang hakbang na nilapitan niya ito at sinundan kung saan ang tingin nito.

"No..." nanginig ang buong katawan niya habang nakatingin sa kotseng nakabaon ang
kalahati sa lawa na nasa ibaba ng bangin. Marahas siyang umiling. "No!" Malakas
niyang sigaw. "Hindi 'yon si Annette... hindi..." humarap siya kay Shun, parang
unti-unting namamatay ang buhay sa loob niya. "Tell me, hindi yan si Annette

di ba?"

Shun looked at him softly. "There's 80 percent that Annette is there--"

Bigla siyang humarap sa bangin at handang tumalon para masigurong ligtas si Annette
kung nandoon man ito pero pinigilan siya ni Shun.

"--what the fuck are you doing?"

"I have to save my wife--"

"Ano? Tatalon ka? Trust me, pagdating mo sa ibaba, patay ka na." Matalim ang mga
mata nito.

"But my wife..." nanubig ang mata niya, "my baby is there... and my wife..." Cali
absentmindedly fumble on his pocket to get his phone and called 911. "Please, help
us." Binigay niya ang address sa nasa kabilang linya. "Please, pakidalian, ang
asawa ko... ang anak ko..."

"Yes, Sir. Help is on the way." Anang nasa kabilang linya.

Ibinalik niya ang cellphone sa bulsa saka napaluhod siya sa gilid ng bangin, ang
mga mata ay nasa kotseng ang kalahati ay nakaloblob na sa lawa na nasa ibaba.

"Annette..." mahina niyang sambit habang ang kamao ay nakakuyom, "i promise to
protect you but here i am, hopeless and can't do anything for you."

Nakaluhod pa rin siya sa gilid ng nakarating ang tulong. Kaagad siyang pinaalis sa
gilid ng bangin ng magri-rescue sa asawa niya.

"Ang asawa ko--"

"Sir, gagawin naman lahat para mailigtas ang asawa niyo."

"Pakibilisan! Buntis ang asawa ko!"

"Yes, Sir."

Wala sa sariling napatango siya saka tinawagan si Blaze. "I need you here, man."

"Sorry, Cali, i can't, i'm busy--"

"Annette... my wife," pumiyok ang boses niya, "please, i need you as a Doctor and a
friend here."

"I'm coming. Text me address."

Nang mawala sa kabilang linya si Blaze, himanap niya si

Shun na kaagad niyang nakita na nakikipag-usap sa mga Pulis.

"...Yes, Sir." Anang Pulis na kausap ni Shun, "naiintindihan ko po."

"Salamat." Ani Shun.

Tumango ang Pulis saka iniwan si Shun, siya naman ay lumapit sa kaibigan.

"Nasaan si Khatya?" Nagtatagis ang bagang na tanong niya, "kapag may nangyaring
masama sa asawa ko, mapapatay mo siya--"

"You don't want blood on your hands." Putol ni Evren sa iba pa niyang sasabihin
saka tinapik ang balikat niya. "she already confessed her sins while babbling that
you two are meant to be together, ang kailangan mo lang gawin, magsampa ng kaso
laban sa kaniya at ako na ang bahala na ipakulong siya."

"Thanks, bud." Nanghihina siyang bumalik sa gilid ng bangin at bumaba ang tingin sa
sasakyang nasa ibaba. "Hold on, Annette, help is coming."

Inakbayan siya ni Andrius na nasa tabi pala niya. "Magagaling yang mga tauhan ni
Dad. Maliligtas natin si Annette."

He's holding on to that. Lalo na at nakikita niya ang pagtutulungan ng mga tao na
pinadala ng 911 at ang mga Pulis na kasama ni Andrius. "Thanks, Andrius."

Tinapik nito ang balikat niya saka umalis.

Siya naman ay nakatitig pa rin sa kotse kung saan naroon si Annette. "I love you,
wifey. Please don't leave me like this. Mamahalin pa kita at aalagaan. Magkaka-anak
pa nga tayo diba?" Kumuyom ang kamao niya. "Don't leave me, Annette. Please, i beg
of you. Huwag mo naman akong iwan ng ganito. Hindi ko kakayanin kung wala ka. Hindi
ko na kayang mabuhay na wala ka sa tabi ko."
Ipinikit niya

ang mga mata at umusal ng panalangin sa panginoon. Kung may kaya mang iligtas ang
asawa at anak niya, ang diyos 'yon.

"Pull up! She's alive! May pulso pa siya!"

"Careful! The woman is pregnant!"

Mabilis niyang minulat ang mga mata at tumingin sa ibaba.

Nakahinga siya ng maluwang ng makitang nakababa na ang apat na kalalakihan na

nagri- repelling pababa kanina at naihiga na nang mga ito ang asawa niya sa
stretcher na dala ng mga ito at hinihila na ito pataas.

Mabilis siyang tumakbo palapit sa naghihila ng makitang malapit na si Annette.

"Baby! Annette!" Sigaw niya ng mailapag ang stretcher kung saan nakahiga si
Annette. "Annette!"

Akmang hahawakan niya ang asawa ng may pumigil sa kamay niya.

Its Blaze.

"Don't." Anito saka may ipinakitang I.D. sa lahat ng nakapalibot kay Annette. "I'm
a Doctor." Kapagkuwan ay bumaling ito sa kaniya, "ako na ang bahala sa kaniya."

"L-let me touch her, please."

"Sure. Just don't do anything that will move her body." Ani Blaze at nag-umpisa
nang utusan ang mga tao sa Ambulance.

Si Cali naman ay napatitig sa maputlang mukha ng asawa. "Huwag mo akong iiwan."

Bulong niya rito. "Please? Huwag mo akong iiwan. Hindi ko kakayanin. Please? Huwag
na huwag mo akong iiwan, hindi ko kakayanin."
"Okay. Move the patient. Now!" Sigaw ni Blaze saka tumulong ito sa pagbubuhat ng
stretcher papasok sa Ambulance saka bumaling sa kaniya. "Romero's Hospital Main
Branch. See you there, my man."

Tumango

siya at malalaki ang hakbang na lumapit siya sa sasakyan niya at pumasok. Wala na
sa isip niya ang tatlong kaibigang tumulong sa kaniya. Basta pinaharurot niya ang
sasakyan pasunod sa Ambulance.

"AYOS KA lang, bud?" Tanong sa kaniya ni Lander habang nakaupo sila sa labas ng
Operating Room. "Kailangan mo ng kape? Kanina ka pa gising."

Umiling siya. "Wala akong gana." Tumingin siya sa OR kung saan pinasok si Annette
anim na oras na ang nakakaraan. "Ang tagal naman."

Tinapik ni Lander ang balikat niya. "Cali, may tubig sa baga ni Annette, may mga
bali siyang buto at ribs, at may matalim ng parte ng kotse na sinasakyan niya na
nabali at ngayon ay nakabaon sa tagiliran niya, syempre magtatagal sila."

Pinukol niya ito ng tingin. "Really? Ipapaalala mo talaga sakin 'yan?"

Lander smiled sheepishly. "Huwag ka nang mag-alala. Nasa loob ng OR ang

pinakamagagaling na Doktor sa bansa, kaya nila yan, kaya nilang iligtas ang asawa
mo. Trust them, okay?"

Tumango siya. "Thanks."

Sumingit naman si Evren sa usapan nila. "Pansamantalang nakakulong na si Khatya,

kailangan ng Pulis ang statement mo at ni Shun. Sabay nalang kayo pumunta kapag
nakalabas na si Annette ng OR."

Tumango siya. "Saka na yan."

"The Police understand. Pero kapag gising na si Annette, kailangan siyang kausapin
ng mga Pulis para sa statement niya." Wika ni Evren saka tinapik ang likod niya.
"Everything will be fine. Nakausap ko na rin ang pamilya ni Khatya, inamin nilang
may mental disorder si Khatya nuong bata pa ito pero akala nila ay nagamot na,
hindi pa pala. At gusto ka nilang kausapin."

Umiling siya. "Saka na sila. Nag-aalala ako kay Annette."

Lander patted his shoulder again. "We're worried too you know."

Sa sinabing yon ni Lander, napatingin siya sa mga kaibigan niyang nakaupo sa sofa
at sa sahig na ang iba, tulad niya, naghihintay din ng resulta ng operasyon.

"Magsi-uwian na nga kayo." Pagtataboy niya sa mga 'to. "Nakakaharang kayo sa

daraanan."

"My wife said its okay." Ani Train saka ngumiti. "She own this Hospital so she's
the boss."

"Hayaan mo nga kami." Ani Iuhence, "this is us showing our moral support to you."

"At syempre pa, nagpapa-inom ka mamaya dahil siguradong positive ang resulta ng
operasyon." Dagdag pa ni Calyx.

Napailing-iling nalang siya at bumaling kay Lander. "I'll take that coffee now."

Nakangiting tumango si Lander at akmang aalis na para bilhan siya ng kape ng

biglang bumukas ang Operating Room at lumabas doon si Blaze.

Hindi lang siya ang biglang tumayo kundi mga kaibigan din niya na kung bibilangin
ay nasa nga labing-lima silang naroon.

Blaze frowned at the huge crowd. "Lunatic people." Anito saka napailing-iling.

"How's my wife?" Kaagad niyang tanong.

"Miracles happens in Operating Room and i think God perform another one on
Annette." Ngumiti si Blaze. "Science all has the facts and answers but God has
everything." Tinapik nito ang balikat niya. "Ligtas na siya at himala ring
nakaligtas ang anak niyo. We didn't know how tha baby survived so we just call it
God's Miracle."

Parang may humarang sa lalamunan niya habang nilukukob ang dibdib niya ng walang
pagsidlang kaligayahan.

His happy tears fell the same moment his lunatic friends shouted group hug. Natawa
nalang siya at hinayaan ang mga kaibigan niyang sakalin-este, yakapin siya.

#FriendshipGoalsLunatics

#BitchGoalKhatya

#LaspagGoalAnnette

#HappyGoal

=================

CHAPTER 25

CHAPTER 25

"OKAY BA SIYA?" Tanong ni Cali kay Blaze na siyang Doctor ng asawa niya. "Kailan
siya magigising? Isang linggo na siyang tulog. Kailan ko siya makakausap? Nag-
aalala na ako sa asawa ko, Blaze."

Blaze sighed. "Look, Cali, masyadong delikado ang lagay ni Annette. Himala nga na
nakaligtas siya kasama ang anak niyo, e." Tumingin ito sa kaniya. "I'll be blunt
with you, my man, there's ninety percent chance that she won't remember you. At
all. Its like back to zero again. She hit her head severely. Kaya naman ihanda mo
na ang sarili mo bago pa siya magising."

Napailing-iling siya. "Hindi niya ako puwedeng kalimutan."

"Its not her choice." Tinapik ni Blaze ang balikat niya. "Kailangan ko nang umalis.
Kailan din ako ni Luther, e."
Tumango siya saka napatitig sa maamong mukha ng asawa na mahimbing na natutulog.
Namumutla pa rin ang mukha nito pero hindi na ganoon kaputla. Kahit papaano ay
nawawala na rin ang mga pasa sa katawan nito.

Huminga siya ng malalim saka hinawakan ang kamay ng asawa at pinisil iyon.
"Gumising ka na, mahal ko. Naghihintay ako. Miss na miss na kita. Miss ko nang
yakapin ka. Miss ko nang halikan ka. Miss ko nang sabihan ka ng i love you. Masyado
na akong nag-aalala sayo, please, gumising ka na."

But there's no response. Just like yesterday. And the other day and the last, last
day.

Humugot siya ng malalim na hininga saka hinalikan ang likod ng kamay ni Annette.

"I'm waiting, Annette." Bulong niya at pinisil ang kamay nito. "Nandito lang ako.
Hindi kita iiwan."

Nang walang reaksiyon sa asawa niya, masuyo niyang binitawan ang kamay nito saka
umupo sa mahabang sofa para

ipahinga ang katawang pagod na pagod na.

Napaigtad siya ng pumasok si Evren sa loob ng kuwarto na hindi man lang kumakatok.

"Hey, man."

"Hey." Aniya.

Nagkamay silang dalawa saka umupo ito sa pang-isahang sofa at may inabot sa
kaniyang brown envelop at ball pen.

"Sign it and we're done." Ani Evren.

Bumuntong-hininga siya saka tinanggap ang envelop at inilabas ang lamang papeles
saka binasa. Pagkatapos ay tinaggap ang ball pen na inaabot ni Evren at akmang
pepermahan ang papeles ng magsalita ito.
"Sigurado ka na ba riyan?" Tanong ni Evren.

Tumango siya. "She needs help."

Npatango-tango si Evren. "Sinisiguro ko lang na payag kang i-transfer nang pamilya

niya si Khatya patungo sa isang Mental Institution."

"Mas matutulungan siya do'n." Pinermahan niya ang mga papeles at ibinalik iyon kay
Evren. "Here. Kahit papaaano mapapanatag ako kasi sa ibang bansang Mental Hospital
dadalhin si Khatya. Sana lang gumaling siya do'n."

"Sana nga. Anyways, buwan-buwan na magri-report ang Mental Hospital na paglilipatan

niya at kapag naging maayos ang lagay niya, ikukulong na siya sa kulungan para
pagbayaran ang ginawa niya." Tumayo na si Evren at nagpaalam. "Ito lang talaga
pinunta ko rito. Siya, aalis na ako."

Tumango siya at nagpakawala ng malalim na hininga ng makalabas si Evren sa kuwarto.

Cali stared at nothing again. Still worried of his wife.

Cali sighed and close his eyes. Hindi niya namalayang nakatulog na siya kung hindi
pa siya ginising ni Lander na kasama si Vienna, bumibisita.

"Hey, guys." Aniya saka ininat ang mga braso.

"Hey." May inilapag na kape si Vienna sa

round table na nasa harapan niya, "para sayo, inumin mo."

Nagpasalamat siya at sumimsim ng kape.

"Kailan daw siya magigising?" Tanong ni Vienna.

Nagkibit-balikat siya. "Hindi ko alam." He felt so hopeless. "Sana nga magising na

siya. Mababaliw na ako sa pag-aalala."
Umupo sa tabi niya si Vienna saka niyakap sila mula sa tagiliran. "Huwag kang mag-
alala masyado, gigising don iyang si Annette. Nagpapahinga lang siya kasi masyadong
nabogbog ang katawan niya--"

"Blaze said she might not remember me again."

Maramdaman niyang natigilan si Vienna, si Lander naman at napanganga sa kaniya.

"Hell no..." mahinang sambit ni Lander.

Humugot siya ng malalim na hininga saka tumingin sa asawang walang malay. "Hindi ko
na alam ang gagawin ko kundi maghintay na magising siya at hintayin kong maalala
nga niya ako o hindi."

Pinisil ni Vienna ang kamay niya. "Don't worry too much, Cali. Maalala ka niya.
Hindi ka niya makakalimutan kasi mahal ka niya."

"Sana nga." Tumayo siya saka lumapit sa kama kung saan nakahiga si Annette at
hinawakan ang kamay nito saka pinisil iyon. "Wake up. Please."

Lumapit sa kaniya si Lander at tinapik ang balikat niya. "Aalis na kami,

naghihintay samin si Levin sa bahay e. Kung may kailangan ka, tawagan mo kaagad
kami, ha?"

Tumango siya. "Oo."

"Sige. Aalis na kami." Ani Lander.

Si Vienna naman ay niyakap muna siya bago magkahawak kamay na umalis kasama si
Lander.

Humugot siya ng malalim na hininga saka bumuga ng marahas at tumingin siya sa krus
na nasa itaas na parte

ng uluhan ni Annette.
"Kapag hindi ako naalala ng asawa ko, hahayaan mo bang maalala niya ako kapag
nagsumikap akong ibalik ang memorya niya?" Tanong niya sa Krus na parang sasagot
iyon sa kaniya. "Hindi ko maiwasang isipin na dapat ito ang nangyari noon kung
hindi ko lang pina-iral ang pride ko. Dapat noon hinanap ko siya tulad ngayon,
tapos gagawin ko lahat maalala lang niya ako at aalagaan ko ang anak namin. Is this
my punishment? Would my wife forget me again--"

Cali froze when a hand caress his wet cheek.

His lips trembled as his eyes looked down.

Parang umilaw ang buong paligid na kanina ay madilim ng makitang bukas ang mga mata
ng asawa niya at nakatingin ito sa kaniya.

"Annette..." mahina niyang sambit sa pangalan ng asawa niya. "...you're awake,

honey."

Nang hindi nagsalita si Annette at nanatili lang na nakatingin sa kaniya, inatake

siya ng kaba at takot na baka nga tama si Blaze, baka hindi siya naalala ng asawa
niya.

"Annette?" Nanginginig ang kamay niyang hinaplos ang mukha ng asawa. "Kilala mo ba
ako?" Nangangamba niyang tanong.

Please, remember me. Please!

"Annette? Kilala mo ba ako?" Nababalisa niyang tanong sa asawa. "Naalala mo ba

ako?" Mas lalo siyang kinabahan ng hindi ito nagsalita at nakatitig lang sa kaniya.
"Please, honey, talk to me. I beg you."

Nang hindi ito nagsalita at nanatiling walang imik at nakatitig sa kaniya, pinindot
niya ang red button na nasa ulohan nito para ipaalam sa nurse at Doktor na may
emergency sa pasyente niya.

Kaagad
namang dumating ang dalawang nurse at isang Doctor.

"Hi. I'm Dr. Edzel," pagpapakilala ng Doctor saka nakipagkamay sa kaniya. "I helped
operate her with Dr. Vitale and Dra. Ocampo."

Tumango siya saka nagbigay daan sa Doktor para masuri ang asawa niya.

Abot-abot ang kaba niya habang sinusuri ng Doktor si Annette. Nakakuyom ang kamao
niya habang nagdarasal na sana maging maayos ang lahat... sana hayaan na sila ng
diyos na maging masaya.

"Doc?" Kuha niya sa atensiyon ni Dr. Edzel, "is my wife okay?" Puno ng pag-aalalang
tanong niya.

Tumango si Dr. Edzel. "Her vitals are okay and her body is responding. Susubukan
natin ngayon kung pati ang utak niya magri-respond din."

Tumango siya at matiim na tiningnan ang asawa puno ng kaguluhan ang mga mata at
mukha.

"Hi. Do you know your name?" Yon ang unang tanong ng Doktor kay Annette.

Ilang segundo ang lumipas bago tumango si Annette. "Y-yes, Doc." Namamaos ito dahil
siguro sa panunuyo ng lalamunan. "I'm Annette Roan..."

His heart fell and bleed.

She cant remember him.

"...Sudalga."

Namilog ang mata niya at hindi makapaniwalang napangiti siya sa sobrang saya.
"Thanks God."
"Kilala mo ba siya?" Tanong ulit ni Dr. Edzel kay Annette habang nakaturo ang kamay
sa kaniya na nasa may paanan ng kama.

Annette looked at him and slowly, a soft smile appeared on her lips. "Oo naman,
Doc." Mahina pa rin ang boses nito. "S-siya ang a-asawa ko."

Napasuntok siya sa hangin sa sobrang saya saka lumapit

sa asawa at mahigpit itong niyakap.

"Thank you! Thank you for remembering me. Thank you!" Para siyang nabunutan ng
tinik sa dibdib. "Oh, god, Thank you."

"C-Cali... m-masakit..."

Mabilis niya itong pinakawalan at walang patid na humingi ng tawad. "Im so sorry.
Sorry." Mahina siyang natawa na nauwisa malakas na pagtawa. "Masaya lang ako.
Naalala mo ako, e."

Nakangiwing napangiti ito. "Bakit naman hindi?"

"Si Blaze kasi tinakot ako..." Dumukwang siya saka hinalikan ito sa nuo. "Miss na
miss na kita." Hinaplos niya ang pisngi nito. "Mahal na mahal kita, Annette. Mahal
na mahal."

Tumango si Annette at puno ng pagmamahal na nginitian siya. "Mahal na mahal din

kita, Cali."

"Pinag-alala mo ako." Bulong niya habang pinupupog ng halik ang buong mukha nito.
"Don't do that to me ever again."

Tumango ito. "I wont." Kapagkuwan ay bumadha ang pangamba sa mga mata nito. "Pero
baka si Khatya--"

"Wala na siya." Pagpapakalma niya rito. "Huwag mo na siyang alalahanin pa. Okay?"
Parang nakahinga ito ng maluwang saka masuyo siyang nginitian. "Salamat at nandito
ka. Nang magising ako, natakot ako na baka wala ka sa tabi ko tulad noon pero nang
makita kita, sumaya ako. Salamat, Cali. Salamat at inalagaan mo ako."

Tinuyo niya ang luha sa pisngi nito. "Shhh... don't cry. Magpahinga ka na."
Nginitian niya ito at hinaplos ang buhok. "pahinga ka. Nandito lang ako."

Habang nag-uusap sila ni Annette, nakamasid lang sa kanila ang Doktor habang ang
dalawang nurse ay lumabas na.

"You two remind me of a couple." Komento nito habang may munting ngiti sa mga labi.
"Anyway, your vitals are good. Wala naman akong

nakikitang problema basta pahinga ka lang, okay?"

Nakangiting binalingan ni Annette ang Doktor. "Salamat po, Doc."

Tumango si Dr. Edzel, "sige, aalis na ako. Maiwan ko na kayo." Tumingin ito sa
kaniya. "Kung may kailangan kayo, punta ka nalang sa Nurse Station at ipatawag ako.
Pinagkatiwala kasi sakin ni Doc. Vitale ang pasyente mo, ayoko siyang ma
disappoint."

Nakipagkamay ulit siya sa Doctor bago ito umalis.

Kapagkuwan ay nagkatininginan sila ni Annette at sabay silang napangiti.

"Si Baby?" Kapagkuwan ay tanong ni Annette habang hinahaplos nito ang tiyan. "Ayos
ba siya?"

Tumango siya. "Sabi nila himala daw na okay si baby." Pinisil niya ang kamay nito.
"Mas lalong himala na nabuhay ka." Hinalikan niya ang kamay nito. "I was so scared,
Annette. So scared. You'd been unconscious for a week and everytime i look at you,
i feel so weak and useless." Napailing siya. "Wala akong magawa para sayo at
nagagalit ako sa sarili ko kasi ang tanging magawa ko lang ay bantayan ka."

"And that's more than enough for me, Cali." She squeezed his hand. "Masaya ako na
nasa tabi kita ng magising ako. And i'm so happy that you didn't believe the
letter. Walang katotohanan yon. Mahal kita. Hindi kita iiwan. At gusto kitang
makasama."
He smiled at his wife lovingly. "I know. And i believe you. Saka, nadala na ako
nuong una. Ayokong mawala ka na naman sakin ng dahil lang sa isang sulat."

"I love you, Cali."

Hinaplos niya ang pisngi nito. "I love you, Annette."

HINDI ALAM ni Annette kung matatawa si Annette ay sasawayin ang magkakaibigan na

kanina pa nagbabangayan. Ayaw kasing papasukin ni Cali ang mga kaibigan

nito dahil gusto siyang masulo pero nagpupumilit naman sila Thorn, Lydander,
Andrius at Khairro na pumasok.

"Cali... papasokin mo na." Sabi niya kapagkuwan.

Bumagsak ang balikat nito saka tuluyang binuksan ang pinto. "Lunatics." Bulong ni
Cali.

Nailing nalang siya ng lumapit sa kaniya sina Thorn, Lysander, Andrius at Khairro.

"Hey. You okay?" Tanong ni Thorn.

Tumango siya. "I'm getting better."

Halos magtatatlong linggo na siya sa Hospital simula ng magising siya kaya kahit
papaano ay nabawi na niya ang lakas niya.

"That's good to hear." Nakangiting sabi ni Lysander saka ibinigay sa kaniya ang
sampong balloons na may nakasulat na get well soon. "Para sayo."

Natatawang tinanggap niya ang mga lobo saka itinali ang mga iyon sa gilid ng higaan
niya. "Salamat."

"Heto naman ang sakin." Ani Andrius sabay about ng isang tray ng prutas.
Napangiwi siya at napatingin sa lamesa na nasa gilid ng kuwarto na puno ng mga
prutas na galing din dito. "Salamat."

Andrius smiled. "Kainin mo yan. Bagong mga pitas yan."

"Hay, pinapahirapan niyo ang asawa ko magbuhat." Singit ni Cali sa usapan saka
kinuha ang tray sa kaniya at inilipat sa mesa. "Huwag niyo ngang i-stress ang asawa
ko."

Napangiti lang siya. Cali cares too much for her and that makes her feel love and
happy. "Ayos lang ako."

"At ito naman ang sakin." Ani Khairro sabay abot sa kaniya ng isang box na
nakabalot.

Kunot ang nuong binuksan niya iyon at napamulagat siya ng makitang isa iyong
cellphone na mamahalin.

She looked at Khairro. "Nasa Hospital ako, hindi ko birthday."

Nagkibit-balikat

lang si Khairro. "Whatever. I own a Tech. Company so i'm good."

Nailing nalang siya saka tumingin siya kay Thorn. "O, ikaw?"

"Pagkain." Binigay nito sa kaniya ang isang tupperware na kaagad inagaw ni Cali.

"Mabigat to." Pinandilatan nito si Thorn na ikinatawa lang ng huli.

Nag-usap usap muna sila bago nagpaalam ang mga ito na aalis na kasi babalik sa
kaniya-kaniyang trabaho.

"Buti naman umalis na ang mga 'yon." Ani Cali. "Ang dami nang mga regalo dito ng
dahil sa kanila."
Natawa siya. "Oo nga. Araw-araw ba naman akong bisitahin tapos may dala pang
regalo."

Napailing si Cali saka lumapit sa kama na kinahihigaan niya. "Umusog ka."

Maingat siyang umusog at napangiti ng tumabi ng higa sa kaniya ang asawa.

This is what Cali always want. At hindi nito nagagawa 'yon kapag nandito ang mga
kaibigan nito.

She felt happy when he kissed her on the forehead.

"I love you, Annette." Bulong nito sa kaniya. "Nakalimuta ko bang sabihin yon sayo
ngayon?"

Umiling siya. "Hindi ka naman nakakalimot na sabihin sakin 'yan. Araw-araw. At

hinding-hindi ako magsasawang marinig mula sayo."

"Good." Hinaplos nito ang mukha niya at ginawaran ng halik ang mga labi niya,
"because you'll hear that from me every single day of your life. I wont get tired
of saying it... i wont get tired to telling you how you mean to me and how much i
love you. Hanggang sa magsawa ka at hanggang maumay ka nalang, hindi ako titigil."

"Then don't stop telling me." Yumakap siya sa leeg nito habang mga mukha nila ay
ilang dangkal nalang ang pagitan. "I promise, i wont get tired of hearing it. Kasi
mahal din kita, Cali."

Masuyong hinalikan ni Cali ang mga labi niya na kaagad naman niyang tinugon.

She can't describe how happy she is with Cali. Nag-uumapaw ang kasiyahan niya kapag
kasama niya ito. And she wants this happiness and love to be the foundation of the
family that they're going to make and nurture. She wants love and god to be the
center of her family. Because that's what matters most in this world. And of
course, her husband and soon to be children.
#EpilogueNext

=================

EPILOGUE

EPILOGUE

"FIVE YEARS before, i never think that i would be this happy." Wika ni Iuhence
habang nakaupo sa recliner at nakatingin sa mga anak nilang naglalaro sa kalsada.
"I mean, look at us. Happy as fuck."

Napangiti si Cali at sumagot. "Oo nga. Noon, ayaw natin magpakasal. Sinong mag-
aakala na mababaliw tayo sa mga asawa natin at tayo pa ang gustong magpakasal sa
kanila?"

"The world is really a messed up place." Sabad ni Ymar.

"Yeah." Sang-ayon ni Calyx habang nakatingin sa triplets nitong anak na

naghahabulan. "I'm contented."

"Yeah." Sabay-sabay nilang sagot.

Magkakatabi ang recliner na kinauupuan nila sa gilid ng kalsada habang nagbabantay

sa mga anak nilang nag-lalaro. Si Tyron ang nasa kabilang dulo, sumunod si Iuhence,
Train, Lander, Calyx, Dark, Ymar, Shun, Lash, Lath, Valerian at siya ang nasa
pinakadulo.

Ang mga asawa nila ay nag girl bonding at iniwan silang bantay sa mga anak nila.
Wala namang sasakyan na dumadaan kaya ligtas ang mga anak nila. Syempre, hindi
hahayaan ni Cali na mapahamak ang nag-iisa niyang unica hija na si Divine Miracle
na apat na taong gulang na.

"Levin! Drop the mud!" Malakas na sabi ni Lander sa anak nito na nakikipaglaro sa
anak ni Ymar. "Its dirty."

Dinilaan lang ni Levin si Lander saka nagpatuloy lang sa pakikupaglaro.

Napailing-iling nalang si Lander. "That kid never listens to me."

"Masyado mo kasing ini-spoil." Sabad ni Tyron na ang Recliner na kinauupuan ay

katabi ni Iuhence.

"Says the man who give everything to his son." Lath interject.

"Of course. Kaya ko naman

ibigay lahat." Depensa ni Tyron sa sarili.

"Kaya ikaw Wolkzbin, magpayaman ka pa." Ani Iuhence.

Kumunot naman ang nuo ni Train. "At bakit naman nasali yan sa usapan?"

"Aba, nakakalimutan mo na ang ginawa niyang anak mo sa anak ko?" Pinukol ng

masamang tingin ni Iuhence si Train. "He kissed my little Princess and your son
will pay for it. Pakakasalan niya ang anak ko."

Train sighed. "Huwag mo ngang gawing big deal yon--"

"Its a big deal." Sabad ni Dark na masama ang tingin kay Train. "Wala ka kasing
anak na babae kaya hindi ka maka relate. Try making a baby girl and you'll
understand us."

"Yeah. I'm possessive with my Miracle too." Aniya. "Kapag may nanakit sa kaniya o
mag-take advantage, pasensiyahan tayo, kahit anak niyo pa 'yon tatamaan siya
sakin."

Nag-thumbs up si Iuhence kay Dark at sa kaniya."True. Listen to Greek and Cali

Drinks, Train. Be considerate."

Ymar rolled his eyes. "Let's just drink."

Itinaas ni Valerian ang water bottle na pang-bata ang desenyo at tubig ang laman.
"Cheers to us Dads."

Itinaas ni Lath at Lash ang water bottle ng mga anak nito na may desenyong mickey
mouse. "Cheers."

"Cheers." Nagtatawang sabi nila habang sabay-sabay na nakataas ang mga water bottle
ng mga anak nila at sabay-sabay silang uminom ng tubig.

Malakas silang nagtawanan ng makitang iniluwa ni Shun ang ininom mula sa water
bottle.

"Fuck." Shun cussed. "Its a fucking milk!"

Nagtawanan sila ulit pero kaagad ding natigilan ng makitang nakatingin sa kanila
ang anak niyang si Miracle.

"Baby, maglaro ka na do'n." Pagkausap

niya sa anak niya. "Sige na. Have fun."

Miracle's innocent eyes blinked at Shun. "Ninong, what's fucking? Is that some kind
of Milk?"

Nasapo niya ang nuo saka pinandilatan niya si Shun. "Sumagot ka ng maayos."

Napakamot sa batok si Shun saka nakangiwing napangiti sa anak niya. "Ahm, baby,
it's a... kind of...' tumikhi ito, "its ahm, fucking is ahm..."

"Its a bad word." Si Valerian na ang nagtuloy sa hindi masabi-sabi ni Shun kay
Miracle. "Its a kind of cuss. Strictly for adults only, okay?"

"Okay po." Naglakad palapit sa kaniya si Miracle saka inagaw sa kaniya ang water
bottle nito na si Hello Kitty at tumakbo pabalik sa mga kalaro nito.
Lath heave a deep sigh. "That was close. Tiyak na tatamaan tayo sa mga asawa natin
kung nagkataon."

"Yeah." Sang-ayon nilang lahat.

"They will kill us." Ani Lash.

"Binilin pa naman ng mga iyon na huwag tayong nagmumura sa harap ng mga bata."
Segunda ni Lath.

Napabuntong-hininga silang lahat saka napatingin sa mga anak nilang abalang

naglalaro.

"Look at them," kapagkuwan ay sabi ni Dark. "Hindi nakikinig satin samantalang ang
hirap silang palakihin ng maayos."

"Yeah." Isinandal ni Lander ang katawan sa recliner. "Puyat ako palagi noon
maalagaan ko lang ang anak ko tapos tigas ng ulo."

Napailing-iling nalang si Cali na nagkaniya-kaniyang reklamo ang mga kasama niya.

"But you know what?" Ani Valerian na nakangiti. "Kahit matitigas ang ulo ng mga
anak natin, mahal pa rin natin

sila. That's parents love. It outstand any another love in the world."

Nagkaniya-kaniya din sila pag-sangayon sa sinabi ni Valerian.

"Daddy!" Lumapit si RV sa ama nitong si Valerian. "Play tayo."

Valerian frowned at his son. "What kind of play, son?"

Biglang hinawakan ni RV ang ama nito sa kamay at ngumisi. "Tag, you're it."
Kapagkuwan ay tumatawa itong tumakbo.
Napatitig si Valerian sa kamay nitong hinawakan ni RV saka bigla nalang siyang
hinawakan sa braso.

Valerian grinned at him. "Tag, you're fucking it." Tapos bigla itong umalis sa
pagkakaupo sa recliner at tumakbo.

Cali frowned then looked at the others. "What the..."

"Hell no!" Sigaw ng mga katabi niyang nakaupo sa recliner at nagsitakbohan.

Napailing-iling nalang si Cali. "Mga isip bata."

Umalis siya sa pagkakaupo sa recliner at biglang tumakbo ng mabilis patungo kay

Iuhence na kausap ang isa sa kambal nitong anak.

"Tag. You're it." Sabi niya saka tumakbo patungo sa anak niya at binuhat niya si
Miracle.

"Ikaw na ang taya, 'Nong Iuhence." Sigaw ni RV na ngayon ay buhat-buhat na na

Valerian.

Iuhence glared at each and everyone of them then he started running towards Train.
Si Train naman ay biglang tumakbo patungo kay Tyron kaya naman dalawa na ang
hinahabol ni Iuhence. Sila naman na nanunuod lang ay tawa ng tawa hanggang sa
madakip ni Iuhence si Tyron at sila naman na tumatawa ang pinaghahahabol.

"Fuck!"

Ang bibilis ng takbo nila habang paikot-ikot lang sa isang lugar.

"Tag, you're it!" Sigaw ni Tyron.

Nilingon ni Cali kung sino ang nahuli ni Tyron, hinihingal siyang tumawa

ng makita si Lash na nakasimangot.

"Go, Daddy!" Pagchi-cheer naman ng anak nito. "Tag them!"

At dahil katabi ni Lash si Lath, si Lath ang hinawakan nito sa braso pagkatapos ay
kumaripas ng takbo si Lash palayo sa kakambal. Buti nalang magka-iba ang damit ng
dalawa kaya nakikilala nila kung sino si Lath at Lash.

"You fuc--fudging moron!" Sigaw ni Lath saka hinabol ang kakambal.

"Time out! Time out!" Sigaw ni Lash habang tumatakbo. "Hinihingal na ako. Shit!"

"Matanda ka na kasi!" Sigaw ni Dark.

"Matanda na tayo, mga baliw!" Balik sigaw ni Lash saka mas binilisan pa ang
pagtakbo.

Pero sa halip na si Lash ang madakip, si Lander ang nahuli nito. Hahara-hara kasi
sa dinaraanan.

"Fu-dge!" Sigaw ni Lander saka hinabol na naman siya. "Come here you, lunatic!"

"Ayoko nga!" Sigaw niya saka mabilis na tumakbo habang buhat si Miracle na panay
lang ang bungisngis.

Para silang mga hata ng mga kaibigan niya na naghabulan sa kalsada. It was fun
playing tag with their kids. It brings back the old times. Panay ang tawanan nila,
habulan, pasimpleng murahan at syempre pa dayaan.

"Hoy! Ako palang ang taya kanina!" Nakasimangot na reklamo si Iuhence saka tinuro
si Ymar. "Siya naman. Hindi pa siya nagiging taya."

Ymar glared at Iuhence. "Ang bagal mo kasing tumakbo kaya ka palaging taya."

"At kasalanan ko pa 'yon." Iuhence glared back at Ymar, kapagkuwan ay hinawakan

nito sa braso Tyron at ngumisi. "Ikaw na ang taya."

Tyron glared at Iuhence and they began running again.

Hanggang sa makarinig sila ng busina ng sasakyan.

Lahat sila tumigil at tumuon ang mga mata sa apat na kotse na nakaparada sa gilid
ng kalsada.

"Mommy!" Sigaw ni Miracle ng nakitang lumabas si Annette sa kotse, kasabay ng iba

pang kababaehan na asawa ng mga kaibigan niya.

"Mommy!"

"Mommy!"

"Mommy!"

Sigawan ng mga bata at nagtakbuhan palapit sa ina ng mga ito. Syempre, kaagad
naglabas ng mga panyo ang mga ito saka pinunasan ang pawis ng kani-kaniyang mga
anak.

Then they all glared at them.

"Ang sabi ko, bantayan mo ang mga bata. Ano yang ginagawa mo?" Pinandilatan ni Mhel
si Iuhence na napakamot lang sa batok.

"Oo nga." Segunda ni Grace. "Ikaw na naman Valerian ang pasimuno nito, no?"

"Moon cake naman." Lumapit si Valerian sa asawa saka niyakap ito sa beywang. "We're
just having fun with the kids."

Inirapan ni Grace ang asawa nito saka pinangaralan.

"Ikaw naman Dark ang tanda-tanda mo na nakipaglaro ka pa rin ng habulan?" Masama
ang tingin ni Anniza sa asawa nito.

Dark just smiled at Anniza. "I love you."

Cali sheepishly smiled when Annette walk towards him.

"Hey, honey." Aniya.

"Nakihabulan ka?" Tanong nito.

Tumango siya at mahinang natawa. "It was fun. Diba, Miracle?"

Nag-fist bump sila ng anak.

"Yes, mommy. It was so fun." Sang-ayon ng anak niya sa kaniya.

Napailing-iling nalang si Annette saka naglabas ng panyo sa pouch at tinuyo ang

pawis niya sa

mukha.

"Mas pawisan ka pa sa anak mo." Pansin nito.

Tumawang binuhat niya si Miracle. "Palagi kasi akong taya."

Natawa na rin si Annette. "Ang bagal mo kasing tumakbo." Dumukwang ito palapit sa
kaniya saka ginawaran siya ng halik sa labi. "Thanks for taking care of Miracle
today."

"No problem, honey." Hinalikan niya sa pisngi ang anak niya. "It was fun."
"Hey!" Sigaw ni Dark na kumuha sa atensiyon nilang lahat. "My house. Now. Barbeque
Party, people!"

Naghiyawan ang mga bata pati na rin matatanda. Walang pinagkaiba. Mahihilig lahat
sa BBQ.

"Daddy, punta tayo?" Tanong sa kaniya ni Miracle.

Si Annette ang sumagot. "Oo naman, baby. Maliligo lang kayo ng Daddy mo kasi pawis
na pawis kayo saka tayo pupunta sa bahay ng Ninong Dark mo, okay?"

Miracle smile widened. "Okay po."

"Let's freshen up everybody." Sigaw ni Mhelanie, "after one hour, kita-kita nalang
tayo sa bahay nila Dark."

Kaniya-kaniyang sang-ayon ang mga naroon saka nagsi-uwian na sa kani-kanilang mga

bahay.

NAPAILING-ILING nalang si Annette habang inihahanda ang susuotin ng mag-ama niya.

Iniwan lang niya ang dalawa para mag girl bonding kasi sabado naman, hayon, pawisan
dahil sa pakikipaghabulan.

Cali and his friends are really child at heart.

"Tapos na kami, mommy." Matinis na sigaw ni Miracle na nakabalot ang katawan ng

hello kitty na bathrobe.

"Me too." Ani Cali na tinutuyo ang basang buhok.

Hindi napigilan ni Annette na

bumaba ang tingin sa matitipunong dibdib ng asawa pababa sa puson nito... good god.
Her husband is still hot.
"Eyes up here, honey." Nanunudyo ang boses ni Cali. "You're making me hard."

Sa sinabing iyon ni Cali, pinisil-pisil ni Miracle ang tagiliran ni Cali. "Daddy,

soft ka naman e."

Malakas silang natawan ni Cali. Napailing-iling siya kapagkuwan.

"Come here baby. Bibihisan na kita."

Nakangiting tumayo si Miracle sa harapan niya at hinayaan siya nitong tuyuin ang
katawan at buhok nito. Wala itong imik habang binibihisan niya.

"Pagkatapos ako naman bihisan mo ha?" Biro ni Cali.

"Daddy. Big ka na kaya." Sabad ni Miracle. "Kaya mo nang magbihis. Hindi mo na

kailangan ang help ni mommy ko."

Mahinang natawa si Cali saka pumasok ito sa closet nila dala ang damit na inihanda
niya para doon ito magbihis. Nang makalabas ito, naayosan na niya si Miracle.

"Mauna na kayo kina Dark. Aayosin ko pa sarili ko--"

"You're already beautiful, Annette. Wala nang aayosin sayo." Ani Cali.

Wala na siyang nagawa ng hilahin siya nito palabas ng bahay nila at patungo sa
bahay ni Dark at Anniza.

Naiiling na napangiti nalang si Annette na nagpahila kay Cali.

"Mommy, excited na ako sa Barbeque." Nakangiting sabi ni Miracle.

"Me too, baby." Ani naman Cali na parang bata na malapad na nakangiti. "Masarap mag
barbeque si Tita Anniza mo. Manghingi tayo mamaya ng take home."

Kinurot niya sa tagiliran si Cali. "Mahiya ka nga. Pinakain ka na manghihingi ka pa

ng take home?"

"Anong masama don?" Cali frowned. "Wala naman, ah."

"Mahiya ka." Sabi niya.

Tamang-tama

naman na nakarating na sila sa bahay ni Dark. Naroon na din ang iba at kumakain na.

Annette shook her head when her daughter and husband run to the grill where Dark
was grilling.

Umupo siya sa bakanteng sofa at nakipag-usap kay Krisz na siyang katabi niya.

"... oo nga, hay naku, ang sarap batukan niyang si Train, pasimuno pa sa mga
kalokohan." Pagkukuwento ni Krisz. "Pagkatapos naming makauwi sa bahay naghabulan
pa yan ng mga anak namin."

"You don't say." Sabad ni Anniza na naiiling. "Dito rin sa bahay, pasimuno 'yong
ama. Sarap paguuntugin minsan."

Mahinang natawa si Raine. "Hayaan niyo na. Kapag malaki na ang anak niyo tulad ko,
mami-miss niyo na ang ingay sa bahay at kulitan."

Anniza sighed. "Maybe."

Napangiti naman si Krisz. "I won't miss it."

Annette chuckled. "I'll miss my little princess if she grew up."

Naputol lang ang pag-uusap nila ng dumating si Cali na may dalang pinggan para sa
kaniya.

"Here you go, wifey." Anito. "Masarap yan."

"Thanks." Nakangiting sabi niya.

Tumabi ng upo sa kaniya ang asawa saka kumain. Paminsan-minsan ay sinusubuan siya
nito.

Then their eye settled on their only daughter. Divine Miracle. Nakikipaglaro na
naman ito sa mga batang naroon.

"Look at her." Ani Cali habang may malambot na ekspresyon habang nakatitig sa anak
nila. "So beautiful. Such a blessing."

Ihinilig niya ang ulo sa balikat ni Cali habang nakatingin din sa anak nila. "Oo
nga. Sa dami ng pinagdaanan natin noon, hindi ko akalain na magiging ganito tayo
kasaya. Hindi ko inakala na sa bawat araw na ginawa ng diyos, palagi akong may
rason para ngumiti."

Cali nodded and looked at her. "You know i love you right?"

That made her smiled. "That's the fifth time that you told me that today." She
nuzzled her nose against his cheek. "I love you too."

Hinaplos ni Cali ang buhok niya, "i'm happy. Are you?"

"Very." Mabilis niyang sagot saka inilagay ang pinggan na hawak sa round table na
malapit sa kaniya saka niyakap sa beywang ang asawa habang pareho silang nakatingin
sa anak nila.

This is her life with Cali. Happy. With beautiful baby girl and a lot of friends.
At wala na yata siyang mahihiling pa kahit na nga minsan, isip bata ang asawa niya
at mga kaibigan nito. This is her life now and she love every bit of it.

#TheEnd

I dedicate this to Annette Roan. Thank you so much, sis. Super thankful ako kasi
palagi daw kasali sa recommended mo ang books ko sabi ni ate Mhel. Super thank you
talaga. At saka nagustuhan mo si Cali, yan ang kinaya kong pigain sa isip ko. Hehe.
Thanks, sis. Love yah! Mwah!

Attorney Evren Yilmaz, you're next. Beware of this sexy attorney with hot bud and
expert hands (literally expert hands) hahaha.

I hope and pray that you enjoy reading Cali the Drink.

C.C., signing out.