Gonzales, Khairon Lee V.

01/27/20
X – Pleiades

“Kahirapan”

Magandang araw sa inyo aking mga kamag-aral ang aking paksa tatalakayin ngayon ay tungkol sa
kahirapan. Kahirapan, ang kahirapan ay matagal ng sakit ng ating bayan. Patagal ng Patagal Patuloy ang
pag unlad ng mahihirap sa Pinas, at ang mga mayaman ay lalolong yumayaman. Sino nga ba ang dapat
sisihin? Sila o ang gobyerno? Ito lamang ang aking mga obserbasyon sa mga nakalipas na taon. At hayaang
nyo muna akong mag salita rito para talakayin ang aking paksa at hiramin ang inyong tenga para making
sa akin.

Ang kahirapan ay sadyang mahirap lutasan, sa dulot ng kahirapan may ibang nagnanakaw, para
lang may makain sa, may iba ring nagdodroga para lang malampasan ang gutom na nararamdaman nila.
At halos lahat ng mahihirap mga walang pinag-aralan kaya’t hindi sila makapaghanap ng matinong
trabaho. Ang isang problema rin sa mga mahihirap ay kulang sa disiplina, alam na nga nilang hirap na sila
sa buhay mag aanak pa ng magaanako, kaya’t lalong humihirap ang kanilang buhay.

Para sa akin ang una kong solution para sa problemang ito ay bigyan kalidad na edukasyon, alam
ko iisipin nila “mas mabuti ng mag trabaho kaysa mag-aral”. Pero sabi nga nila “education is the key to
success”. Pangalawa naman dapat tayo ang lagging may tyaga sa buhay, dapat huwag lagi tayong
mawaalan ng pag-asa. Ang gobyerno ay kumikilos para masulusyunan ang kahirapan, sila’y nag-bibigay ng
libreng pabahay, libreng edukasyon, ngunit sa huli binabaliwa pa rin nila ito. Kaya’t hindi lagi gobyerno
ang may kasalanan nasa sarili rin natin iyan kung gusto mo itong pakinabangan o pabayaan.

Alam ko sa panahon ngayon maahirap ng masolusynan ang ganitong klaseng problema. Ngunit,
kung tayong lahat say magsisikap na ma tugunan ang problemang ito, matitiyak kong masasagot natin ito.
Huwag tayong lagin umaasa nalang, matuto tayong magsikap para rito. Ang kahirapan ay hindi
habangbuhay, hindi dapat ito ang ipamana sa susunod na henerasyon. Dahil may solusyon ang lahat ng
problema. Nasa atin nalang iyan kung tayo ba ay kikilos para tayo’y guminhawa sa kahirapang minsang
sumira sa ating pangarap.