Professional Documents
Culture Documents
Opretion Nova PDF
Opretion Nova PDF
அகிலன் கண் விழித்தான்; மீண்டும் விழித்தான். இந்த முறை எங்கு இருக்கிறைாம் என்பதற்காக.
எல்லா நிறைவுகறையும் துறைத்து எடுத்துவிட்ை மாதிரி பளிச்செை இருந்தது. எழுதப்பைாத
செள்றைக் காகிதம், பதியாத டி.வி.டி., க்ளீன் ஸ்றலட்... அப்படி ஒரு சுத்தம். மூறைக்குள் ஏறதா
இறைப்புக் றகாைாறு. சிந்திக்க அெதிப்படுெது அப்பட்ைமாகத் சதரிந்தது.
அென் பப்ப ப்பா என்று படுத்திருந்தான். அெனுறைய நீைம், உய ம், அகலம் என்று
அெனுக்காகறெ செய்யப்பட்ை மூடி. பக்கொட்டில் நீல ஒளிர்வில் சில ஃசபதர் ைச் ஸ்விட்ச்கள்.
ஏறதா ஒரு ெர்ெர் கம்ப்யூட்ைருக்குள் தெறுதலாக றெத்துப் பூட்டிவிட்ைார்கைா? உட்புைத்தில்
இருந்த உபக ைங்கறை ெர்ணிப்பது கஷ்ைம். ஸ்றகனிங் சமஷினின் ெயிற்றுக்குள்
இருப்பதுறபால. தறலக்கு றநர் றமறல சில குமிழ்கள். அயர்ன் பாக்ஸில் சில்க், உல்லன் என்று
அம்புக்குறி றபாட்டிருக்குறம அப்படி.
'இது என்ை இைம்? ஏன் இங்கு ெந்றதன்? கைத்தி ெந்தார்கைா? கண்ைாமூச்சி ஆடுகிைார்கைா?’
'தீம் பார்க் றபாகலாம்’ என்ை எளிறமயாை விண்ைப்பம் றெத்தாள். தீம் பார்க்கில், சபப்பர்
பாப்கார்ன், றகாக், ஃபிங்கர் சிப்ஸ், இட்ைாலியன் டிறலட் ஐஸ்க்ரீம் என்று ெயிற்றுக்குள் கதம்ப
கலாட்ைா. றபாதாததற்கு அங்கிருந்த பி மாண்ை ெக்க ங்களில் மனிதர்கறை மு ட்டுத்தைமாக
உருட்டி இைறமறயச் றொதித்தைர். மஞ்ெள் சுடிதார், மஞ்ெள் ஸ்டிக்கர் சபாட்டு, மஞ்ெள்
ரிப்பன்... எை மஞ்ெமஞ்றெல் விறைா. ஜிவ் ஜிவ் எை சுழன்ைடித்த ற ாலர் றகாஸ்ைரில்
உற்ொகமாக அலறிைாள். அடிெயிற்றைக் கவ்வும் ஊெலாட்ைம். பயப்படுெதற்காை ெகல
ொய்ப்புகளும் இருக்கறெ, அெறை அெறை இறுக்கிப் பிடித்துக்சகாண்ைாள். அெளுறைய
தறலமுடி அகிலனின் முகத்றதப் றபார்த்தியிருந்தது. இருெரின் உதடுகளும் மீச்சிறு
இறைசெளியில் இருந்தை. இறதவிை ஒரு ெந்தர்ப்பம் கிறைக்காது. அறதப் பயன்படுத்திைான்.
அெள் முகத்தில் சிறிய அதிர்ச்சி. அறத அெள் சீரியஸாக எடுத்துக்சகாள்ைவில்றல. இனிறமல்
அடிக்கடி அதிர்ச்சி சகாடுக்கலாம்.
காறலயில் அெளுைன் தீம் பார்க், மாறலயில் நண்பர்களுைன் பார். எல்லாம் சமதுொக ஊறி
ஊறித்தான் நிறைவு ெந்தை.
படுத்திருந்த இைம், சமத்றத இல்றல. அது ஒரு ஃறபபர் பலறக. ஆைால், மனிதர் ஒருெர்
படுத்து இருந்த இம்ப்ச ஷன் அதில் இருந்தது. அதனுள் அப்படிறய பதிந்திருப்பது சுகமாக
இருந்தது.
டி.வி., றைப்சலட், புத்தகம் அல்லது செஸ் றபான்ை விறையாட்டு உபக ைங்கள் ஏதாெது..?
எதுவும் இல்றல. படுத்திருக்கலாம்... அல்லது படுத்திருக்கலாம். படுக்றக மட்டும்தான் அங்றக
இருந்தது. அப்புைம் அந்த பட்ைன்கள். அகிலன் முதலில் அழுத்திை பட்ைறைறய மீண்டும்
அழுத்திைான். '5:12’ என்ைது. இத்தறை றந த்துக்கு அப்புைம் இ ண்டு நிமிைங்கள்தாைா?
உைறை அடுத்த பட்ைறை அழுத்திைான்.
'உைொ? நீ ா?’
'ஸ்ஸ்ஸ்...’ என்ை சிறிய ெத்தம். 'றபாதும்’ என்ைான் அெறை அறியாமல். ெயிறு திம் என்று
இருந்தது. 'ஒரு ொ த்துக்காைது’ என்ைது அந்தப் சபண் கு ல். 'ஒரு ொ த்துக்கா? ெந்றதாஷ்..
விறையாைாதைா!’
ெரிறெயாை படுக்றககள். அது, விொலமாை ஓர் அ ங்கு. உருக்கி ொர்க்கப் பட்ை பி மாண்ை
எந்தி த்தின் உட்புைம்றபால. முறையற்ை நீை அகலத்தில் யில் சபட்டி? அெறைப் றபாலறெ
பலரும் படுக்றகயில் இருந்தபடி ஒருெற ஒருெர் பார்த்துக்சகாண்டிருந்தைர். எல்றலாரும் ஒற
மாதிரியாை நீல நிை உறை அணிந்திருந்தைர். அணிவிக்கப்பட்டிருந்தைர். அகிலனின் இைது
பக்கத்தில் இருந்தது ஒரு சபண். ஐற ாப்பி. ெலது பக்கம் ஒரு சீைன். றெகமாக எல்லாப்
படுக்றககறையும் ெர்ர்ச ை ற ண்ைம் ஸ்றகன் செய்தான். ஒவ்சொரு முகமும் ஒவ்சொரு நாடு.
எல்லா முகங்களிலும் குழப்பம். ஒருெற ஒருெற விற ாதமாகவும் ஐயத்றதாடும் பார்த்தைர்.
சுெரின் றமயத்தில் 'ஜி.எல். 581 ஜி’ என்று அச்சிட்டு இருந்தது. டி ான்ஸ்ஃபார்மற யும் ாட்ெஷ
ஏ.டி.எம். சமஷிறையும் இறைத்தது மாதிரி இ ண்டு பக்கங்களும் விஞ்ஞாைம். காறத
அறைக்கும் அறமதி. ஆக்ஸிஜன் டிஃபிசியன்சி கன்ட்ற ாலர், ஆக்ஸிஜன் கன்செர்ட்ைர் எை
ொர்த்றதகள் ஒளிர்ந்தை. கண்ைாடிச் ெது ங்களின் ெழிறய செட்ைசெளி. பச்றெறயா
செழுறமறயா றபார்த்திய செளி. அறையாைத்துக்கு ஒரு கட்ைைம் இல்றல.
இது என்ை இைம்? இத்தறை றபற யும் யார் இங்றக அறழத்துெந்து இப்படி சீருறை
அணிவித்தது? எதற்காக? ஏைத்தாழ அங்கிருந்த எல்றலாருறம அறதத்தான் றயாசித்தைர்.
குரல், எந்தத் திக்கில் இருந்து வந்தது எனத் ததரியவில்லை. பூமியில் இருந்து வந்தவர்களுக்கு
வணக்கமாம். சிந்தலைஸ்டு ததனாவட்டு. பிராய்ைர் ககாழிலயக் கறிக்கலைக்கு அனுப்பும்
அைாவடித்தனம்.
தமாத்தம் 40 க ர். 40 ககா ங்கள். ஏறத்தாழ எல்கைாரும் 'இது என்ன இைம்?, கூட்டிவந்தது
யார்?, தவளிகய வாைா ல்லைப் க த்துடுகவன்!’ எனக் கைலவயாகக் கத்தினர். சிைர், காரணம்
ததரியாமல் அழுதனர். யாருக்கும் எதுவும் ககட்கவில்லை. தவட்ைதவளியில் லகலய வீசி
நியாயம் ககட்ைனர்.
1. நீங்கள் இருப் து பூமியில் இருந்து 20 ஒளியாண்டு தூரத்தில். ஜி எல் 581 ஜி. கான்ஸைகைஷன்
லிப்ரா.
ஒருவன், தன் இருக்லகயிலிருந்து தாவிக் கீகழ குதித்தான். சிவப் ான அவன் முகம் கமலும்
சிவந்திருந்தது. சிற்றிைக்கிய ாங்கில் தைால்வததன்றால்... ஒருவித அறச் சீற்றம்.
''தைால்லுங்கள் தென்ரிச்?''
''நீங்கள் இருப் து ஒரு ஸ்க ஸ் ஷிப். இதனுள் கிராவிட்டி, ஆக்ஸிஜன், தட் தவப் ம்
க ான்றலவ ஏறத்தாழ பூமிக ாைத்தான். இதனுள் நைக்கைாம்; ஆைைாம்; ாைைாம். ஆனால், ஜி
எல் 581 ஜி-க்கு என்று சிை ைட்ை திட்ைங்கள் இருக்கின்றன.''
''அகிைன், ைட்ைம் பிடிக்கவில்லை என்றால் விதி என்று லவத்துக்தகாள். இந்த விதிகள் ஜி.எல்
581- ஐ த ாறுத்தவலர உயிர்வாழ்வதற்கான அடிப் லை. இங்கக தமாழி கிலையாது. அகிைன்
நீங்கள் க சுவது என்ன தமாழி?''
''தமிழ்.''
''தென்ரிச், நீங்கள்?''
''தஜர்மன்.''
''யார் எந்த தமாழியில் க சினாலும் ககட் வர்களுக்கு அவர்கள் தமாழியிகைகய புரியும். இது
முதல் விதி.''
மீண்டும் குரல்.
வைது புறம் ககத்ரின், ''எனக்தகன்னகவா நம்பிக்லக இல்லை. கவற்று கிரக தைட் க ாட்டு
எதற்காககவா ஏமாற்றுகிறார்கள். புதிதாக மருந்து கண்டுபிடித்து எலிகள் க ாை நம்லமப்
ரிகைாதிக்கிறார்கள்.''
அகிைன், இலத எதிர் ார்க்கவில்லை. ''கண்ணாடி வழியாகப் ாருங்கள். எத்தலன சுத்தம்? இது
நம் கிரகம் இல்லை'' என்று மட்டும் தைான்னான்.
ககத்ரின் தன் ப்தரௌன் நிற விழியால் அவலனச் சுட்ைாள். ''அப் டி இருந்தாலும் தப்பிப்க ாம்.
புரிகிறதா?'' விகனாலவவிை வயது குலறவுதான். ககா ம் அதிகம்; அவைரம் அதிகம்; துறுதுறு
அதிகம்; நிறம் அதிகம்; உயரம் அதிகம்; அகைம் அதிகம்; அதிகம் அதிகம்.
''எங்கள் வள்ளுவர், 'காைம் கருதி இருப் ர் கைங்காது ஞாைம் கருது வர்’னு தைால்லியிருக்கார்.
உைகத்லதகய ஆேணும்னு நிலனக்கிறவர், அதற்கான ையம் வர்ற வலரக்கும் த ாறுலமயா
இருப் ார்னு அர்த்தம்.''
''ஜி.எல். இருக்கிறகத? அதற்காக 'கைங்காது ஜி.எல். கருது வர்’ என்றா எழுத முடியும்?''
''என் நாடு கனைா... தரனால்ட் லமக்ககல். தமாத்தம் 60 விண் கப் ல்கள் இந்தக் கிரகத்துக்கு
வந்துள்ேன. ஒவ்தவான்றிலும் 40 க ர். நாம் எல்.ஒய். கவகத்தில் யணம் தைய்து இங்கக வந்து
கைர்ந்கதாம்.''
''வாலய மூடு த ருசு. எரிமலையாம். உைககம அழிஞ்சுடுமாம். என்ன... நீயும் அவங்க ஆோ?''
என்றான் அகிைன் ஆத்திரமாக.
''எப் டி நம்புவது?''
''கார்ட்ைரும் என்னுைன் நாைாவில் ணிபுரிந்தார். ஒகர வித்தியாைம், நான் நானாக விருப் ப் ட்டு
வந்கதன். அவருக்கு இங்கு வந்த பிறகுதான் ததரியும்.''
இவ்வளவு பச்சையாக ஒரு ஜந்துவா? ஆக்ட ாபஸ் டபால உ ம்பில் இருந்து அசலபாயும்
நீட்சிகள். சின்னதும் பபருசுமாக தும்பிக்சககள் டபான்ற, ைற்டற பிழிந்துவிட் காண் ாமிருகம்
டபால இருந்தது. கண், காது, மூக்கு டபான்ற அவயங்கள்... தனியாக தசலடபான்ற பாகத்தில்
இல்லாமல் இஷ் ப்பட் இ த்தில் இருந்தன. ஒருவிதமாக பல்டி அடித்து நகர்ந்தது.
டபாரிஃபபரா வசகயா, எலும்பு உள்ளசவயா என்பசதச் ைட்ப னத் தீர்மானிக்க முடியவில்சல.
குரல் டகட்டுத் திரும்பிய அசனவரும் அலறினர்; பதறி ஓடினர். பவளிடய இருந்த அந்த ஜந்து,
நட் நடுக் கூ த்தில் தன் துதிக்சககசள வீசிக்பகாண்டிருந்தது.
அகி, பதறி ஓடிவந்து, ''பவளிய ஒரு...'' என்று ஆரம்பித்தவள், ''ஐயய்டயா உள்ளடய வந்துடுச்ைா?''
என்று துள்ளினாள்.
''யாரும் பயப்ப டவண் ாம். இது ஸ் ார்ச் தயாரிக்கிற விலங்கு. இதன் ஆகாரம் எல்லாம்
பகாஞ்ைம் ஜி.எல். பவளிச்ைம். பகாஞ்ைம் கார்பன் ச ஆக்சைடு. நமக்கு ஆக்ஸிஜனும் தரும்.
இவற்றின் உற்பத்திசயப் பபருக்கினால், நாம் ஆக்ஸிஜன் சிலிண் ர் சுமக்க டவண்டிய
அவசியம்கூ இருக்காது. டநச்ைர் ஃப்பரண்ட்லி!''
''பயிற்சி?''
''நாம் வந்திருக்கும் 581 ஜி, பூமிசயவி சுமார் ஒண்டண கால் ம ங்கு பபருசு. ஈர்ப்புவிசை
பகாஞ்ைம் அதிகம். பவளிய டபானீங்கனா பகாஞ்ைம் பவயிட் டபாட் மாதிரி இருப்பீங்க.
பகாஞ்ைம் பழகணும். பவளிடய ஆக்ஸிஜன் 12 பபர்பைன்ட்தான் இருக்கு. மூச்சுத் திணறுவீங்க.
அல்ட்ரா வயலட் கதிர்கசள வளிமண் லத்துக்கு முன்னாடிடய ஃபில் ர் பண்ற டவசலகள்
ந ந்துட்டு இருக்கு. அதனால...'' என்றபடி, உருண்டு திரண்டு நட் நடுடவ
புரண்டுபகாண்டிருந்த பச்சைய விலங்சக அசணத்துவிட்டு...
சிலர் பயம், டைாகம், ஏமாற்றம், ஏக்கம் டபான்ற ைகல எதிர் எண்ணங்களும் ஒன்றாகக்
குவிக்கப்பட்டு, மந்தமாக இருந்தனர்.
''உவ்டவ... அபதல்லாம் டவண் ாம். உனக்கு நான் சவக்கிடறன் சூப்பர் பபயர்... வண்டு.
எப்படியிருக்கு?''
''பயிற்சி அசறக்குப் டபாகலாம். ாக் ர் சமக்டகல், ாக் ர் கார்ட் ர்... நீங்கள் இவர்கசள
வழிந த்தலாம்.''
''அ ... அந்த அளவுக்குத் பதரியுமா? வைனம் எல்லாம் இல்சல. ஏடதா ஃப்டளாவில் வந்துடுச்சு.''
மந்திரம் டபாட் து மாதிரி, அந்த இ த்தில் டமலிருந்து 40 டபருக்குமான பிரமாண் ஜாடி டபால
ஒரு மூடி, எல்டலாசரயும் கவ்விக்பகாள்ள, இதுவசர இல்லாத திடீர் தடுமாற்றம்
எல்டலாருக்கும். 'பகாஞ்ைம் பவயிட் டபாட் து மாதிரி இருக்கும்’ என்று வண்டு பைான்னது
நிசனவுக்கு வந்தது.
பலரும் டபாய் ஆளுக்கு ஒன்றில் பதுங்க, ''உங்க எட்டு டபருக்கு என்ன ஆச்சு?'' என்றார்
சமக்டகல்.
ஒரு ைட் ம் டபாட் ால் அசத உ டன மீற டவண்டும் என்ற தாகம், அகிலனுக்கு சின்ன வயதில்
இருந்டத உண்டு. ஒரு வயசுப் பிராயத்தில் ஜட்டி டபாட் தும் அசதக் கழற்றிவிட்டு சுதந்திரமாகச்
சுற்றுவதில் ஆரம்பித்த மீறல். ரஃப் டநாட் இல்லாமல் ஸ்கூலுக்கு வருவது, பெல்பமட்
டபா ாமல் சபக் ஓட்டுவது, 10 மணிக்கு டமல் ஆபீஸ் டபாவது எனச் சின்னதாக மீறினால்தான்
தூக்கம் வரும். 'இந்தக் கிழவன் என்ன பைால்வது?’ என்ற இயல்பான சுபாவமும், ஏமாற்றி
அசழத்துவந்துவிட் அவமானமும் அவசன எதிர் அணிக்குத் தசலசம தாங்கசவத்தது. எட்டு
டபரும் ஆழ்ந்த பமௌனமும் டகாபமுமாக நின்றனர்.
மற்ற கலங்களில் எப்டபாடதா ஸ்டபஸ் சூட்டுக்கு மாறியிருந்தனர். அடுத்த கட் மாக இன்ஃப்ரா
பரட் இடமஜிங்... பதர்மல் எபலக்ட்டரா கன் க்டிவிட்டி... படயா பிசிக்ஸ்... இன் கடரட் ட்
நாடனா... ஜீடனாம் என பல்டவறு ஆய்வுகளில் சிரத்சதயாக இருந்தனர்.
பூமிசய மறந்துவிடுங்கள். அது பைத்துப்டபாய்விட் து. அங்கு 'ட ாபா’ என்ற சூப்பர் வல்கடனா
இன்னும் சில லட்ைம் வரு ங்கள் கழித்து பவடிக்கும் என்று எதிர்பார்க்கப்பட் து. ப க் ானிக்
பிடளட் கால்குடலஷனில் இயற்சக பைய்த பிசழ. சீக்கிரடம நாள் குறித்துவிட் து. அதனால்
இங்டக தப்பி வந்திருக்கிடறாம். எல்டலாருக்கும் இந்த உண்சமசய விளக்கிச் பைால்லி
அசழத்துவருவதற்கு அவகாைம் இல்சல. மற்றபடி 'ந ந்தால் நல்லது, ந க்காவிட் ா மிகவும்
நல்லது’ எங்டக பைால்லுங்கள்''
உதடுகசளத் பதாட்டுப் பறக்கவிட் ாள். சுமார் 12 டவால்ட் மின்ைாரத்டதாடு அபின் கலந்த மாதிரி
இருந்தது முத்தம்.
''கடவுள் என் கபயரில் யாலரயும் அலழத்து வரவில்லல. 2,400 நபரில் அப்படி யாரும்
இல்லல. ோலை ஒரு ஸ்நபஸ் ஷிப்பில் 100 நகபின்கள் வருகின் ன. அதில் அப்படி யாராவது
இருந்தால் க ால்கிந ன்'' என் து வண்டு.
''நீங்கள் நகட்பது அம்மாலவயா? இங்கு உச் ம் அம்மாதான். ஜி.எல்., கிரீனி, நகலக்ஸி, எல்.ஒய்.,
எல்லாநம அவருக்கு அடக்கம்'' - வண்டு வாசித்தது.
''இதுதான் நீங்கள் பூமியில் இருந்து மக்கலைக் காப்பாற் வந்த லட் ணமா? யார் அம்மா? அவர்
எங்கிருந்து முலைத்தார்?'' - நகத்ரின் ஆரம்பத்தில் இருந்நத நகாபமாகத்தான் இருந்தாள்.
அவள் உதட்டுக் குவிப்புகள் நவறு ஏநதா க ால்ல, நகட்பது மட்டும் தமிழில் அப்படிக் நகட்டது.
''எழுதிக் காட்டு.''
டாக்டர் லமக்நகல், ''இன்னும் 100 நகபின்கைா? அதில் என் நராஸி வருவாைா?'' என் ார் ஆர்வம்
கபாங்க.
கமல்லிய நடட்டா ஸ்நகனர் ஆய்வுக்குப் பின், ''அந்த 4,000 நபரில் கடவுளும் நராஸியும்
இல்லல'' என உறுதிப்படுத்தியது.
''ேன் ாகப் பார். நராஸி... வயது 28'' சில விோடிகள் கிரிக்... கிரிக்... என் ப்தம். ''அப்படி யாரும்
ஜி.எல்.581 ஜி-யில் இல்லல. நிகழ், எதிர் இரண்டிலும் நதடிப் பார்த்துவிட்நடன். பூமியில்
கமாத்தம் 14 லட் த்து 58 ஆயிரத்து 245 நராஸிகள் இருக்கின் னர். நவறு ஏதாவது தகவல்
நவண்டுமா?''
''இல்லல. என் நராஸி இங்குதான் இருக்கி ாள். அதற்காகத்தான் 20 எல்.ஒய். கடந்து வந்நதன்.
என் மகள் பூமியிலும் இல்லல. இங்கும் இல்லல. பாவிகைா... அவலை என்ன க ய்தீர்கள்?''
கவட்டகவளிலய நோக்கி ஆநவ மாகக் நகட்டார்.
அகிலன் அவரருநக க ன்று, ''எதற்கு இப்படித் துள்ந ? நராஸி என்ன உன் லவ்ஸ்ஸா? ோங்க
எல்லாருநம எங்கள் உ வுகலை விட்டுட்டுத்தான் வந்திருக்கிந ாம். இங்நக நீ மட்டும்தான்
பா க்காரன் கிலடயாது!'' என் ான்.
''எதற்கு?''
அநத நேரத்தில் பூமியில் ஃபிகரஞ்சு கயானா லலட் நவவ் ஸ்நபஸ் லாஞ்ச் ஸ்நடஷனில் இருந்து
100 நகபின்கள் அடங்கிய பிரமாண்டமான கலம் ஒன்று எல்.டபிள்யூ. மாற் த்துக்குத் தயாராக
இருந்தது. அதில் 4,000 நபர் இருந்தனர். அதன் கவளிநய அதிமுக்கியமான விஞ்ஞானிகள்
கலடசி நேர ஆட்நடா ர்ச் க க் லிஸ்ட்டிங் பணிகளில் இருக்க, லக பில ந்துககாண்டிருந்தார்
ஆடம்.
ஆடம், சிறிது நயாசித்து, ''ஒரு வாரம் பார்க்கலாம்'' என் ார் தாராை மனதுடன்.
இரண்டு நாட்களாக அகிலனிடம் இருந்து ஒரு ப ானும் வராத ஏக்கத்தில் விப ாதினி
ப ாய்க்பகா ம் பகாண்டு, 'நீயாகப் ப சுகிற வரர நானும் ப ச மாட்படன்’ என்றுதான்
இருந்தாள். ஃப ஸ்புக்கில் பமபசஜ் ப ாடுவதும்கூட தன் காதலின் தன்மா த்துக்கு இழுக்பக
நிர த்தாள்.
இரண்டாம் நாள் இரவு, அகிலன் எண்ணுக்கு மிஸ்டு கால் ஒன்ரறப் பிரபயாகித்தாள். 'அந்த எண்
உ பயாகத்தில் இல்ரல’ என்ற விவரம் அப்ப ாதுதான் அவளுக்குத் பதரியவந்தது. முதலில்
பகா மும் அடுத்து குழப் மும் ஏற் ட்ட . காரல, அகிலனின் அலுவலக எண்ணுக்கு
அரழத்து படாஸ் விடத் தயாரா ப ாது, 'இரண்டு நாட்களாக அகிலன் வரவில்ரல’ என்ற ர்.
மிகவும் தயங்கி, அகிலனின் நண் ன் பசகருக்கு ப ான் ப ாட்டாள்.
''நீ எதுக்குமா இங்க வந்பத? அவன் வந்ததும் ப சச் பசால்பறன். நீ கிளம்பு'' என்றார்.
''இருக்கட்டும்... எதாவது க்ளூ கிரடக்கும்!'' என்று அப் ாரவ அதட்டிய இன்ஸ்ப க்டர்,
''சனிக்கிழரம அன்ர க்கு அவன்கிட்ட நீ கரடசியா எத்தர மணிக்குப் ப சிப ?'' என்று
விப ாதினிரயப் ார்த்துத் திரும்பி உட்கார்ந்தார்.
'' டம் ார்த்துட்டு இருக்கும்ப ாபத அவர க் காபணாம் சார். ' டம் ப ார்’னு பசால்லிட்டு
இருந்தவன், ாதிலபய எஸ்பகப் ஆகிட்டான்னு நிர ச்பசன். அப் நான் ப ான்
ண்ணப் பவ, 'நாட் ரீச்சபிள்’னுதான் வந்தது!''
''ர க்லதான் ப ா ாரா?''
''ஆமா சார்.''
''சார்...'' எ விப ாதினி அலற, ''எதுக்கு சார் இப் டி அ சகு மாப் ப சறீங்க?'' என்று குரரல
உயர்த்தி ார் அகிலனின் அம்மா.
''ட்ரிங்க் ண்ணா, அங்பக உள்பள அபலா ண்ண மாட்டாங்க சார்'' லாஜிக்காக மறுத்தான்
பசகர்.
வீட்டில் ஏதாவது சண்ரடயா என்ற பகாணத்திலும் துருவி ார் இன்ஸ்ப க்டர். ல ரவுண்ட்
விசாரரணக்குப் பிறகு, 'தகவல் கிரடத்தால் பசால்லி அனுப்புகிபறாம்’ என்று
அனுப்பிரவத்தார்கள்.
''அதற்கு?''
''நீங்கள் எதுவும் பசய்ய பவண்டாம். உங்கள் இருவரரயும் ரவத்து நாங்கபள ஒரு குழந்ரத
பசய்துவிடுபவாம். கற்பில் ஒரு பசதமும் ஏற் டாது. உங்கள் இருவரின் சட்ரடயின் ரக
குதியில் ஒரு 'பசர்ப்பி’ ட்டன் இருக்கிறது. இருவரின் பசர்ப்பிகரள ஒரு நிமிடம்
இரணத்தால் ப ாதும்.''
இருவரின் வலது ரகயின் இறுதியில் இருந்த ட்டன் ப ான்ற குதிரயக் காட்டி ார்.
இரண்ரடயும் பவல்கபரா மாதிரி ஒட்ட, பகாஞ்ச பநரத்தில் இரண்டு ப ரும் உதறிய டி
விலகி ர்.
'' ட்டர த்தான் பசான்ப ன். இவ்வளவு சீக்கிரம் அம்மா உங்கள் மீது கருரண ரவத்தார்.
கிரகத்தில் பவறு யாருக்கும் இன்னும் அனுமதி பகாடுக்கவில்ரல, பதரியுமா?''
பகத்ரின், த க்கு என் நடந்தது என் ரதக் கிரகிக்கக் பகாஞ்ச பநரம் ஆ து. அகிலர
பநாக்க, அவனும் பநாக்கி ான். பமாதிரம் இல்ரல, மாரல இல்ரல, பமளம் இல்ரல,
ரகபயழுத்து இல்ரல, பவதம் இல்ரல.
அகிலனுக்கு நிர வின் ஒரு மூரலயில், புன் ரகக்கும் விப ாதினியின் முகம் மின்னி
மரறந்தது. மத்திய பகந்திரத்தில் பசகரிக்கப் ட்டு இருக்கும் எம்ப்ரிபயா ாதுகாப் ாக
இருப் தாகவும் இன்னும் ஏழு மாதங்களில் ர யர எதிர் ார்ப் தாகவும் ப ருரமயாகச்
பசான் ார் பகப்ரியல்.
''இங்பக ஒரு நாளுக்கு 30 மணி பநரம்... கூட்டிக் கழித்துப் ாருங்கள்... கணக்கு சரியாக
இருக்கும்.''
பகத்ரின் தமக்கு பநர்ந்தது அத்துமீறலா, அற் விஷயமா என் து புரியாமல் அகிலர பநருங்கி
நின்றாள். பகப்ரியல் 'சும்மா ாச்சும் உளறுகிறான்’ எ நிராகரிக்க முடியவில்ரல.
ஜன் லுக்கு பவளிப் க்கம் இருட்டு சூழ ஆரம்பித்தது. 'இங்கு கணவன், மர வி சிஸ்டம்
பவண்டாம்’ எ அம்மா பசால்லிவிட்டதாக வண்டு பசான் து. பவறு என் சிஸ்டம்தான்
இருக்கிறபதா? 'காதல் மட்டும் உண்டு எ வும், ஆ ால் ஒருவரரபய ஒரு வாரத்துக்கு பமல்
பதாடர்ந்து காதலித்தால், பவறு பவறு பகபினுக்கு பிரித்து அனுப்பிவிடுவார்கள்’ எ வும்
அச்சுறுத்தியது. பகபின் மாற்றுவதுதான் இங்பக அதிக ட்சத் தண்டர யா அல்லது அதுதான்
ஆரம் மா?
அன்று இரவு ஸ்ப ஸ் பகபின் பமௌ த்தால் நிரம்பி வழிந்தது. ஜன் லுக்கு பவளிபய இரண்டு
நிலவுகள் தங்கத்தட்டுகள் ப ால பிரகாசித்தாலும், ஆலீஸ் உள் ட யாருக்கும் கவிரத எழுதும்
ம நிரல இல்ரல. மீண்டும் பூமிக்குப் ப ாய் பசாந்தமாக வாழ பவண்டும் என்ற ஆரச
மட்டும் கரடசி மூச்சுவிட்டுக் பகாண்டிருந்தது.
இரவு ஆலீஸ் ஒரு க வு கண்டாள். சற்று தூரத்தில் ச்ரச ஜந்துவா க்ரீனி மந்ரதயாக
மல்லாந்து டுத்துக்கிடந்தது. பவகு சீக்கிரத்திபலபய அவளிடம் அரவ ழகிவிட்ட .
பகபிர விட்டு இறங்கி ால் அவரளப் ார்த்தாபல ஆரசயாகத் துள்ளிக்குதித்து ஓடிவரும்.
இப்ப ாதும் திடீபரன்று அரவ எதிர்பகாண்டு ஓடிவர, திடுக்கிட்டு விழித்தாள்.
மிகச் சிலர் மட்டும் தினமும் மத்திய பகந்திரத்துக்கு அனைத்துச் சேல்லப்ேட்டு, விபேஷப் பிரிவில்
சேயல்ேட்டனர். ஜி.எல்.581 ஜி-யில் மருத்துவமனனக்கு பவனல இல்னல. சினிமாவும் மதமும்
சவளியில் சேன்று வாழும் தகுதி வந்த பிறகு அமலுக்கு வரும். மக்களின் சுவாரஸ்யங்கள் சகடக்
கூடாது என்ேதில் அம்மா கவனமாக இருந்தார். அப்ேடியும் மக்கள் சோழுதுபோகவில்னல
என்றால், அடுத்த ஆண்டில்
எசலக்ஷனும் னவக்கலாம்
என்றார். மற்றேடி
னைட்பராபோடிக்
இபமஜிங், ஜி.எல். எனர்ஜி
பேனல் போன்ற
அத்தியாவசியப் ேகுதிகளில்
மட்டும் ஆட்களுக்கு பவனல
இருந்தது. மற்றவர்கள்
அவரவர் பகபின்களில்
ேயிற்சியில் மட்டும்
இருந்தால் போதும்.
கீழ் த த்தில் சேன்ட்ரல் யூனிட். மூவரும் அக்பரா பிரிவுக்குத் திரும்ே, ஆலீஸ் மட்டும் கீழ்
த த்னத ஒரு தரம் போய் ோர்த்துவிட பவண்டும் என்று முடிசவடுத்தாள். போக பவண்டாம்
என்று தடுத்த வஸிலிபயவின் னகனய உதறிவிட்டு கீபை இறங்கினாள்.
'ஒரு சநல்லில் இருந்து 100 சநல்’ என்ேதுதான் ேல்கனலக்கைகத்தில் பகத்ரின் ேமர்ப்பித்த ஆய்வு
அறிக்னக. அவளுக்கும் ேவாலாகத்தான் இருந்தது. அகிலனிடம், ''இயற்னக முனறயில் வினத
பநர்த்தி சேய்வதாக சோன்னாபய?'' பகத்ரின் பகட்டாள்.
ஆலீஸுக்கு பூமி மீது சகாள்ன ஆனே ஏற்ேட்ட பநரத்தில், கன்னங்கரிய ராட்ேஸப் ேருந்து ஒன்று
தினரக்கு சவளிபய சிவிக் எனக் கடந்துபோனனதக் கவனித்தாள். இசதல்லாம்கூட இங்பக
இருக்கிறதா என ஆச்ேர்யத்தில் மற்றவனரயும் அனைக்க, ஐந்தடி நீ த்தில் இருந்தது அது.
ேருந்தின் னகயில் ஓர் உலக்னக இருப்ேதாக முதலில் அகிலன் ேந்பதகப்ேட்டான். இன்சனாரு
முனற சநருங்கி வந்த அதன் முதுகில் ஏபதா கருவி சோருத்தப்ேட்டிருப்ேனதப் ோர்த்தான். அது
ேருந்து அல்ல. அதன் னகயில் இருந்தது உலக்னக அல்ல; ஆயுதம்.
''அட, அது என்ன?'' வகபினுக்கு பேளிவய சில கரிய உருேங்கமள அேர் எவதச்ம யாகக்
கேனித்தார். அகிலனும் வகத்ரினும் ார்த்து அதிர்ந்த அவத உயிரினம். அேர்கள் ஒன்மைத்தான்
ார்த்தார்கள்... இங்வக நான்கு இருந்தன. அமே ைந்துபகாண்டிருப் தாகத்தான் முதலில்
நிமனத்தார். கூர்ந்து ார்த்தவ ாது, மிதப் தாகத் வதான்றியது. அேருக்கு, அமே விவனாதைாக
இருந்தன.
'இந்தக் வகாளில் இப் டி ஒரு ஜந்துோ!?’ என்று வயாசித்தார். 'ஆ த்தானதா, க்ரீனி வ ாலோ?’ -
அேர் ார்த்துக்பகாண்டிருந்த வநரத்தில் நான்கும், சிவிக் என ோனில் ைந்து அேர் இருந்த
வகபிமன ஒரு ேட்டம் அடித்துவிட்டு தூரம் கடந்து ைமைந்தன. அேற்றின் பிடியில் இருந்த
கருவி... 'ஓ, அது ஆயுதம்..!’ அதிர்ந்துவ ானார். அமே இந்தக் கிரகோசி அல்ல!
உணவு, உமையுள் என்ை இரண்டு அடிப் மடத் வதமேகள் ைட்டுவை. உமட, அேற்றுக்குத்
வதமேப் டவில்மல. தம் உயிரினம் தமைக்க வேண்டும் என்ை வநரடியான வகாட் ாடு ைட்டும்
அேற்றுக்கு உண்டு. அமத வநாக்கிய ேைட்சியான விஞ்ஞான ேளர்ச்சி. வகலக்ஸி விட்டு வகலக்ஸி
ைாறும் அளவுக்குத் திைன் அமடந்தமே. வைலும், அேற்மை ேர்ணிப் து அத்தமன எளிதானது
அல்ல.
பூமியில், 'பகப்ளர் 78பி’ என்று நாம் ப யரிட்டு மேத்திருக்கிை ஒரு வகாளின் பிரமஜகள். 400
ஒளி ஆண்டு தூரத்தில் இருந்து அமே ேந்திருந்தன. அேற்றின் கேனபைல்லாம் 581 ஜி-யில்
இருந்த மநட்ரஜன் மீது. அதுதான் அேற்றின் உயிர். அதாேது அமே புசிப் து அமதத்தான்.
நான்கும் வேகைாகத் திட்டமிட்டன. 'இந்தக் கிரகத்தில், ஒன்று நாம் இருக்க வேண்டும்; இல்மல
என்ைாலும் நாம்தான் இருக்க வேண்டும்’ என்று தீர்ைானித்தன. நான்கும் நிற்கவும், மிதக்கவும்,
ைக்கவும் கூடியமே. டுக்மக, பநடுக்மக, கிடக்மக என எல்லா ே த்திலும் அமே தேழ்ந்த டி
இருந்தன. ''இங்கு மநட்ரஜன் நிமைய இருக்கிைது. எதிரிகளும் நிமைய...'' என்ைது அதில் ஒன்று.
அமே ஒவ்போன்றிடமும் ஓர் ஆயுதம் இருந்தது. ாரம் காரணைாக அமதக் கீவை ாதுகாப் ான
இடம் வதடி மேத்தன.
''என் ம யனுக்கு நான் எப் வும் ச்ம குத்தமலவய... என்னம்ைா உளர்வை?'' என்ைார்
அகிலனின் அப் ா.
''ஏவதா அநாமதப் பிணத்மதக் காட்டி ஏைாற்றிய குற்ைத்துக்காக உங்க இன்ஸ்ப க்டர் வைல
ேைக்குப் வ ாடுவேன். அகிலமன என்ன ண்ணீங்கனு பதரிஞ் ாகணும்'' என்று ஆவே ைாகக்
பகாட்டித் தீர்த்தாள்.
அேள் எதிர் ார்த்தது ரிதான். ந்து ைாதிரி ேந்து வ ர்ந்தார் இன்ஸ்ப க்டர்.
அம்மா ஒகர கநரத்தில் 100 இடங்களில் கதான்றி, 100 பிரச்லனகலள கூைாகக் லகயாள்வது
பிரமிப்பாகத்தான் இருந்தது.
''தராசு'' என்றாள்.
வவற்றி... யுகரகா... மற்ற மூவலரயும் கநாக்கி ஓடினாள். ''திறந்தது கதவு'' என்றாள் கம்பன்
காட்டிய அனுமன் கபாை.
அகிைன், ''ககபின் 52'' என்று அழுத்தினான். அங்கக இருந்த 40 கபரின் வபயர்கள் ஒளிர்ந்தன.
''மூன்கற மாதங்களில் 40 ஆயிரம் கபர். நமக்கு அது ைாதலன. ஆனால், மக்கள் பதற
ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். இவ்வளவு அவைரப்பட்டிருக்கக் கூடாது.'' இதுதான் கூட்டத்தின் முக்கிய
விவாதம்.
'பூமியில் ஒகர ஒருவர்கூட காரணம் இல்ைாமல் காணாமல் கபாகக் கூடாது. ரயில் விபத்து, புயல்
என இயற்லக விபத்தும்கூட இப்கபாவதல்ைாம் ஏற்கப்படுவது இல்லை. இது மனித உரிலம
விவகாரம். அடுத்த ஆறு மாதங்களுக்கு யாலரயும் அனுப்பிலவக்க கவண்டாம்'' எனத்
தீர்மானித்தனர். தீவிரமாகத் கதடப்படுகவாலர அந்தந்த நாடுகளில் இருக்கும் உடல் சிலதந்த
மார்ச்சுவரி பிணங்கலளக் காட்டி ஆன வலரக்கும் ைமாளிப்பது என்று தீர்மானிக்கப்பட்டது.
''அவளுலடய பின்னணி?''
மைக்கேல் சிரித்தார். ''உயிர்!? ா... ா'' என்றார். ''உயிமரப் பணயம் மவக்கும் உரிமை நைக்கு
இருப்பதாே நிமனக்கிறாயா கேத்ரின்? நம் உயிர் இப்கபாது நைக்குச் வைாந்தைானது இல்மை.''
''ஒரு வபர்முகடஷன் ோம்பிகனஷன் ரன் வைய்து பார்க்ே ஒரு ேம்ப்யூட்டர் இருந்தால்..?'' அகிைன்
கேட்டான்.
''ேவரக்ட். ேம்ப்யூட்டர் இங்கே இருக்கிறது. நான் இங்கே நிேழ்தேவு ரன் வைய்கிகறன். உங்ேளில்
யாராவது ஒருவர்... உங்ேள் முைங்மேேளில் ஒரு வைன்ைர் இருக்கும். ஆலீஸ்... நீதான் ைரி. உன்
முைங்மேமயக் ேண்ணாடித் திமரயின் முன்பு ோட்டினால் கபாதும். ஓடுங்ேள். நீங்ேள் இருக்கும்
இடத்தில் இருந்து 50 மீட்டர் தூரம் முன்கனறுங்ேள். இடது புறத்தில்...'' - டாக்டர்
விவரிக்கும்கபாகத, ''டாக்டர் அமதவயல்ைாம் வைால்ைக் கூடாது'' என்றது வண்டு. ''எனக்குத்
வதரியும் புத்திைாலி முட்டாகை... இடது புறத்தில் வட்ட வடிவில் ஒரு பாதரைக் ேண்ணாடி
இருக்கும். அதன் மையத்தில் இருக்கும் வைன்ைரிடம் முைங்மேமயக் ோட்டு. நீ அங்கே மேமய
மவத்ததும் நான் ரன் வைய்கவன். எண் கைட்ச் ஆனதும் ேதவு திறக்கும். உள்கை வைல்... முதலில்
ஓடுங்ேள்.''
''கைலிடம் என்றால்?''
''அகிைமனக் வோன்றுவிட்டார்ேைா?''
''யார் ஆமணயிடுகிறார்ேள்?''
அறுந்து அறுந்து விழுந்த நித வுகதை ஒட்டதவக்க அவள் முயன்ைோள். மிகுந்த பசோர்வோக
இருந்தது. டுக்தகயில் ரவிக்கிடக்கிபைோம் என்ை அனிச்தச உணர்வில் உதடதயச் சரிப் டுத்த
நித த்தோள். உதட என்று எதுவும் இல்தைபயோ என்ை அச்சம் அதைபமோதியது. சக்திதயத்
திரட்டி விருட்வட எழுந்து ோர்த்தோள். நீை நிை வெர்க்கின் ப ோன்ை அவளுக்குச் சம் ந்தமில்ைோத
இறுக்கமோ உதட. அந்த அதிர்ச்சிபய அவதை இயக்கியது. மூதையில் ஆக்ஷோன்கள் துளிர்த்த .
அகிைன், ஊர், பவதை, இன்ஸ்வ க்டர் எ அடுத்தடுத்து அணிவகுத்த (ர்). சுடிதோர் எடுக்கப்
ப ோ து நித வுவந்தது. 'சுமி... சுமி எங்பக?’ - எழுந்து நிற்கப் ப ோரோடிய பேரத்தில், பமபை
இருந்த கண்ணோடிக் குமிழ் ப ோன்ை மூடி தோ ோகபவ திைந்து பமபை பமபை உயர்ந்தது. அவள்
வமள்ை தன் டுக்தகயில் இருந்து எழுந்து உட்கோர்ந்தோள். அது ஓர் உள் விதையோட்டு அரங்கம்
ப ோை பிரமோண்டமோக இருந்தது. அவதைப் ப ோைபவ வரிதசயோக ைரும் டுக்தகயில்
இருந்த ர். சிைர் எழுந்து அவதைப் ப ோைபவ ப தலித்த ர்.
அபத பேரத்தில், 'பூமியில் இருந்து வந்திருக்கும் விருந்தோளிகளுக்கு வணக்கம்’ என்ைது ஒரு குரல்.
குரல் வந்த திதசதய அனுமோனிக்க முடிய வில்தை. குரல் அவர்களிடம் இருந்பத வந்தது
ப ோைத்தோன் ஒவ்வவோருவரும் நித த்த ர்.
விப ோதினி 'என் இது உைைல்’ என்ை ோவத யில், க்கத்தில் இருப் வர்கதைப் ோர்த்தோள்.
இடதுபுைம் ஓர் ஆங்கிபையனும் வைதுபுைம் ஓர் ஆங்கிபையியும் இருந்த ர். பமற்கத்திய
ேோட்டி தர ேோடு பிரித்து அதடயோைம் கோணுவது அத்தத சுை மோக இல்தை. அவர்கள்
துணிக்கதடக்கு வந்ததுமோதிரியும் வதரியவில்தை. 'இது எல்ைோம் யோருதடய விதையோட்டு’ எ
பயோசித்த டி, வ ோறுதமயோக இருந்தோள் விப ோதினி.
''அது ஒரு தமிழ் வோர்த்தத. ஒன்றின் அருபக 12 தச ர்கதைப் ப ோட்டோல் அந்த எண்ணுக்குப்
வ யர்தோன் 'ஈகியம்’. தமிழர்கள், 20 தச ர்கள் வதர எண்ணுக்குப் வ யர் தவத்திருக்கிைோர்கள்.
உைகில் அத்தத ழதமயோ எண் எந்த வமோழியிலும் இல்தை. அத ோல்தோன் சூட்டிப ோம்.''
''வதரியும். சந்பதோஷப் டுவோய் என்றுதோன் வசோன்ப ன். உன்த ப் ப ோைபவ டோல்பின் டோட்டூ
குத்திய இன்ப ோர் ஆதைப் ற்றி வசோன் ோல் இன்னும் சந்பதோஷப் டுவோய்'' என்ைது.
வண்டு, ''அகிைன் இப்ப ோது சைதவப் பிரிவில் இருக்கிைோன். அம்மோதவ எதிர்த்துப் புரட்சி
வசய்த சிைர், சைதவப் பிரிவுக்கு மோற்ைப் ட்டு விட்ட ர்'' என்ைது.
''என் து... புரட்சி வசய்தோ ோ? புரட்சி வசய்தோல் ைோண்டரி கதடயில் பவதை வசய்ய
பவண்டுமோ?''
''சைதவ என்ைோல்... மூதைச் சைதவ. புரட்சிதய அழித்துவிட்டுத் திருப்பி அனுப்பி
தவப் ோர்கள்'' வண்டு வ ோறுதமயோகச் வசோன் து.
வகப்ைர் 78பி கிரகப் ருந்து ெந்துகள் ேோன்கும் அங்பக முகோமிட்டு இருந்த . அதவ 'வடர்பி’
என்று தங்கள் இ த்தத அதழத்த . ஒவ்வவோன்றுக்கும் ஒவ்வவோரு எண். 565600 என் து
அவற்றின் குடும் எண். இங்பக வந்திருக்கும் ேோன்கும் அவர்கள் எண்ணில் 1, 2, 3, 4 எ
தங்கதைக் கணித முதையில் அதழத்துக்வகோண்ட . ப ரும் புகழும் கடதமக்கு எதிரி என் து
வகப்ைர் 78பி-யில் வ ோதுவிதி. யோருக்கும் வ யரும் இல்தை; புகழும் இல்தை. எல்ைோ
சோதத களும் 'கடதம’ என்ை பிரிவில் அடங்கும். கடதமதயச் வசய்துவிட்டு அதற்கோ ைத
எதிர் ோர்க்கும் உயிரி ங்கைோக அதவ உருவோகியிருந்த .
தண்ணீதர உறிஞ்சிக்
குடித்துவிட்டு, சரியோக
இருப் தோகச் வசோன் து
வடர்பி ஒன்று. மண், நீர்
இரண்டிலும் ப ோதுமோ
அைவு தேட்ரென் இருப் து
அவற்றுக்கு சந்பதோஷம்
அளித்தது. ல்பவறு
பகோள்களில் இப் டி
இைக்கிவிடப் ட்ட ேோன்கு
வடர்பிகளும் அங்பக
தேட்ரென் இருக்கிைதோ என்று
பசோதித்துவிட்டு தயோரோக
இருக்க பவண்டும். இைக்கிவிட்டுப்ப ோ வகப்ைர் ஸ்ப ஸ் ஷிப், மீண்டும் 42 ேோட்கள்
இதடவவளியில் வரும். தேட்ரென் இருக்கும் தகவதைச் வசோன் ோல் குடிபயற்ைத்துக்கோ
இன்னும் வகோஞ்சம் வடர்பிகள் வந்து பசரும். இல்தைவயன்ைோல், இந்த ேோன்கு வடர்பிகளும்
வந்த மோதிரிபய ஸ்ப ஸ் ஷிப்பில் ஏறி அடுத்த பகோள் பேோக்கிப் ப ோகும்.
தேட்ரென் இருப் து உறுதி வசய்யப் ட்டுவிட்டதோல் ஜி.எல். 581-ஐ தோம் யன் டுத்தைோம்
என்று ேோன்கு வடர்பிகளும் முடிவவடுத்திருந்த . ஸ்ப ஸ் ஷிப் வருவதற்கு இன்னும் அவகோசம்
இருந்தது. அதற்குள் இங்கிருக்கும் மனிதர்கதை அப்புைப் டுத்திவிடுவது ேல்ைது என்று
உறுதிவசய்திருந்த .
அவற்றின் இைக்தக ப ோன்ை பிடிமோ த்தில் அந்த உைக்தக ஆயுதம் இருந்தது. உடலில் உள்ை
அ ரிமிதமோ தேட்ரென் மூைம் அதத இயக்கி . வவறுப்பில் அங்பக தூரத்தில்
ப ோய்க்வகோண்டிருந்த ஒரு க்ரீனிதய 'ஸ்ஸ்ஸ்...’ என்று சுட்டது வடர்பி ேோன்கு. க்ரீனி இருந்த
இடத்தில் சோம் லும் சற்று கோர் னும்தோன் மிச்சம்.
ேோன்கும் ததைபயோடு ததை உரசி, ''சில் சில்'' என்ை . எகத்தோைமோகச் சிரிப் தோக அர்த்தம்.
அம்மொவுக்குக் கூடுதைொக இந்தப் பணி. ஆபத்து இல்ைொத கிரகம் என்று தீர்மொனித்துதொன் மக்கள்
இங்கு அகழத்து வரப்பட்டனர். இந்த மொதிரி மைரத்தில் உடனடியொக சூழ்நிகைகயக் கிரகித்து,
ைொம் இடும் ஆகணககைக் மகள்வி மகட்கொமல் சசயல்படுத்தும் ஆட்கள் மதகவ. வந்திருந்த 40
ஆயிரத்து சசொச்சம் மபரில் சூழ்நிகைகயக் கிரகிக்கும் ஆட்கள் குகறவு. அதிலும் ைமது
ஆகணககை ஏற்றுச் சசயல்படுபவர்கள் அதனினும் குகறவு. நிகைகமகய எதிர்சகொள்வதற்கு
இங்குள்ை விஞ்ஞொனிகளின் உதவிகய ைொட மவண்டியிருந்தது.
அம்மொ எனப்பட்டவகர அந்த மூவரும் 'மபத்தி’ என்மற அகழக்கைொம். அத்தகன இைம் அம்மொ.
''நீ மரொஸிதொமன? மரொஸி... ஐமயொ! நீ ஏன் இப்படி இருக்கிறொய்?'' என்று தடுமொறிய கொர்ட்டர்,
''கமக்மகல், உங்கள் சபண்
மரொஸி'' என்றொர் அவகர மைொக்கி.
சைகவத் துகறயில்
சசன்டிசமன்ட் நிகனவுப்
பகுதிகளில் சிை திருத்தங்கள்
சசய்யப்பட்டிருந்த கமக்மகல்,
''ஆமொம்... அதற்சகன்ன?''
என்றொர்.
''இதற்கொக யொரும் வீணொக அதிர்ச்சி அகடய மவண்டொம். அதற்கு இப்மபொது மைரம் இல்கை. ைொம்
பூமியில் இருந்து உயிர் பிகழக்க வந்திருக்கிமறொம். 41 ஆயிரம் மபகரக் கொப்பொற்றும் சபொறுப்பு
ைமக்கு இருக்கிறது. அத்தகன மபரின் உணவு, உகறயுள், உயிர் வொழும் சந்தர்ப்பம் இகவதொன்
இப்மபொது முக்கியம். சசயற்கக உணமவொடு, இயற்கக உணவும் இனிமமல் கிகடக்கும். அதில்
எல்ைொம் பிரச்கன இல்கை. ஆனொல்...'' என்று குரல் ைடுங்க ஏமதொ சசொல்ை நிகனத்தொர்
மகப்ரியல்.
''தயொரொக இருக்கிறொர்கள்.''
டெர்பிகளுக்கு, ஒரு விஷயம் மட்டும் புரியமவ இல்கை. 'அம்மொ’ என்ற கதொபொத்திரம் மட்டும்
ஒமர மைரத்தில் பை இடங்களில் இருப்பது விமனொதமொக இருந்தது. அந்த உருவம் மட்டும்
உள்ளீடற்றதொகவும் இருந்தது. தீர்த்துக்கட்டுவதற்கு எடுத்த முயற்சிகளின்மபொது இந்தச் சிக்கல்கள்
வைர்ந்தன. ஒரு அம்மொகவ மட்டும் சகொன்றொல், எல்ைொ அம்மொக்களும் மகறந்துவிடுவொர்கைொ?
அல்ைது எல்ைொ அம்மொக்ககையும் தனித்தனியொகக் சகொல்ை மவண்டுமொ என்பகதத் தீர்மொனிக்க
முடியவில்கை.
ககபினுக்குள் இருந் வர்கள் ளகயறு நிளலயில் விக்க மட்டுகம முடிந் து. உளடத்துக்தகொண்டு
உள்கை வந்துவிடுமொ, விழுங்கிவிடுமொ, எரித்துவிடுமொ என்ற எல்லொக் ககள்விகளுக்கும்
'அம்மொவுக்குத் கவல் அனுப் ப் ட்டுவிட்டது. யப் ட கவண்டொம்’ என்ற ஒகர திளலகய
தெொல்லியது வண்டு. இந் மண்ணொங்கட்டி தமஷிளன நம்பி எந் ப் புண்ணியமும் இல்ளல
என்ற முடிவுக்கு எல்கலொரும் வந் னர்.
உயிர் யம் என் ன் அதிக ட்ெ அர்த் ம் புரிந் து. அலறுவக ொ, அழுவக ொ லன் ரொது என்ற
நிளலயில், திதரௌ தி க ொல அவரவர் கடவுள்களை எண்ணி, ளலக்கு கமல் ளகளயத் தூக்கொ
குளற. யம் முற்றி அ யம் க டினர்.
வண்டு, ''யொரும் யப் ட கவண்டொம். அளவ தகப்ைர் 78பி-யில் இருந்து நம்ளமப் க ொலகவ
இந் க் கிரகத்துக்கு வந் ளவ. நமது ககபின் சுவர்கள் அவற்றின் கொஸ்மிக் அஸ்திரங்களைச்
சுல மொகச் ெமொளிக்கக்கூடியளவ. அவற்றின் த யர் தடர்பி. அவற்ளறத் துரத்திப் பிடிக்கும்
முயற்சியில் ஒரு தடர்பி நமக்குச் சிக்கியிருக்கிறது. தமொத் ம் எட்டு தடர்பிக்கள் இங்கக
இப்க ொது இருக்கின்றன. அம்மொவின் ஆசிகயொடு அவற்ளற அழிப் ற்கொன கவளலகள்
ஆரம் மொகிவிட்டன'' என்றது.
''பூமி, அழியப்க ொகிறது என் ள கய நொன் நம் வில்ளல. ஏற்தகனகவ ஸ்ளகலொப் விழுந்து
தநொறுங்கி உலகம் அழியும் என்றீர்கள். ஒன் து கிரகங்களும் ஒகர கநர்க்ககொட்டில் வருவ ொல்
உலகம் அழியும் என்றீர்கள். மொயன் கொலண்டர் டி 2012-ல் அழிந்துவிடும் என்றீர்கள்...''
''ஒரு தநொடியில்...''
வண்டுக்கு அந் வொர்த்ள புரியகவ இல்ளல. அது ஆக்ஸிஜன் க ொலவொ என்று திருப்பிக்
ககட்டது.
அவள் மட்டும் ொன் அங்கு வந்திருந் வர்களில் னக்கொக அைவில்ளல. அவள் அகிலனுக்கொக
அழு ொள். புதிய கிரகமும் புதிய வொழ்க்ளகயும் புதிய அச்ெமும் அவளை கமலும் கமலும்
அகிலனுக்கொக ஏங்களவத் ன. இது ஒரு விகனொ மொன வியொதி ொன் என்று வண்டு எச்ெரித் து.
உனக்குப் த ொருத் மொகத் ொன் த யர் ளவத்திருக்கிறொர்கள் என்று மொஷ் ண்ணியது. ஆனொல்,
இந் மொதிரி கவடிக்ளகக்கு எல்லொம் சிரிக்கும் நிளலயில் இல்ளல விகனொதினி.
''மண்டு... உனக்கு யொர் வண்டு என்று த யர் ளவத் து?'' - விகனொதினி முடிப் ற்குள்ைொககவ
''ஆலிஸ்... இப்க ொது அகிலகனொடு ஆரொய்ச்சியில் இருக்கிறொள்'' என்றது.
''லண்டனில் இருந்து வந் அந் க் கவி ொயினி... அவள் எழுதிய ஒரு கவிள தெொல்லவொ?''
அந் க் கணத்தில் மு ன்மு லொக அவளுக்கு அந் அச்ெம் வந் து. அகிலனுக்குத் ன்ளனப் ற்றிய
நிளனவு இருக்குமொ? அவள் அை ஆரம்பித் ொள். யிற்சியில் ஈடு ட்டிருந் சிலர் அவளைத்
க ற்றுவ ற்கொக, யிற்சிளய நிறுத்திவிட்டு தநருங்கி வந் னர். பூமியில் இருந்து
அளைத்துவரப் ட்ட இந் த் ளலவலிளயப் ற்றி அம்மொவுக்கு ரிப்க ொர்ட் அனுப்பி, உடனடி
மூளைச்ெலளவப் பிரிவுக்கு சி ொரிசு தெய் து வண்டு!
ழீனுக்கு ஆச் ரியமான முகம். அைவேப் பார்க்கிறைர்கள் ஆச் ரியப்படும்படியான முகம் என்ற
அர்த்ைத்தில் இல்வல. அந்ைக் கணம்ைான் எவைவயா பார்த்துத் திவகத்ைது மாதிரி எப்வபாதும்
இருப்பாள். 'அந்ைப் வபப்பர் நையிட்வை எடு...’ என்றாலும் திவகப்பாள். 'பூகம்பம்’ என்றாலும்
அவை. ஒரு முவற அைவேப் பார்ப்பைர்கள், மறுமுவறயும் அந்ை ஆச் ரியத்வைப் பார்க்க
விரும்புைார்கள்.
நைர்பி இைர்கவேப் பார்த்து அஞ் , இைர்கள் நைர்பிவயப் பார்த்து அஞ் ... நைர்பி, இந்ைப்
பைற்றத்துக்கு ஏற்ப வமலும் ஆவை மாகச் சுழன்றது. ஐந்து வபரும் எங்வக ஓடுைது என்ற இலக்கு
இல்லாமல் புறப்பட்ை இைத்துக்வக சுற்றிச் சுற்றி ஓடிைந்ைனர். சில ாைனங்கள் கீவழ விழுந்து
நைாறுங்கின. வகைரின், எந்ைப் பக்கம் ஓடுைது என்று நைரியாமல் ஒரு வைபிளின் மீது ஏறி
நின்றாள்.
''அவர மணி வைரத்துக்கு ஒரு நிமிைம் நகாடுத்ைால் வபாதும். அைற்கு மூச்சு, உணவு இரண்டுவம
வைட்ரஜன்ைான். உைனடி எரிநபாருள். பார்த்திவனா நஜனிசிஸ் வைப் அந க்ஸுைல்'' என்றாள்
ழீன்.
கீவழ இறங்கி ைந்ை வகைரீவனப் பார்த்துச் சிரித்துவிட்டு, ''என்ன ந ால்கிறது ஜீன் ஏணி?'' என்றாள்
வகஷ§ைலாக.
வமக்வகவல, கார்ட்ைர் வகத்ைாங்கலாக அவழத்துைந்து உட்கார வைத்ைார்.
அைன் வகட்ை வகள்வி அந்ைச் ந்வைகத்வை உறுதிந ய்ைைாக இருந்ைது. விவனாவைப் பார்த்ை
அகிலன், ''வகபின் 1001-ல் ைந்ை விருந்ைாளி நீங்கள்ைானா?''
பூமியில் அந்ை உலகப் புகழ்நபற்ற ஆங்கில ைாளிைழில் அன்று ஒரு கட்டுவர நைளியாகி
இருந்ைது. சுவிட் ர்லாந்வைச் வ ர்ந்ை இயற்பியல் விஞ்ஞானி ார்லஸ் எழுதியிருந்ைார்.
'பரிைாபத்துக்குரிய 41 ஆயிரம் வபர்’ என்பது கட்டுவரயின் ைவலப்பு. அைன் முைல் ைரி இப்படி
ஆரம்பித்து இருந்ைது.
விஞ்ஞோனப் ப ரோசிரியரின் வசய்தி ந்த அடுத்த 12 மணி பநரத்தில், அது உலகம் தழுவிய
ப ரச்சமோக மோறியது. ஏறத்தோை எல்லோ மதத் தரகர்களும், உலகம் அழியப்ப ோ ழதயும் அதற்குள்
தங்கள் கைவுள்களிைம் சரணோகதி அழைந்துவிடுமோறும் பகோரினர். இரப ோடு இர ோகப ோ,
கபலோடு கலோகப ோ, அடுத்த ஆறு மோதங்களுக்கோன ஜீ பனோ யத்துக்கோன ழி பிறந்த
சந்பதோஷத்தில் லர் முக்திக்கோன கூட்ைங்கழை நிகழ்த்த ஆரம்பித்தனர். இந்த அச்ச ர்த்தகத்தில்
அங்கிள் சோம், ோரத மோதோ என எந்தப் ோகு ோடும் இல்ழல.
மக்களின் இயல் ோன உயிர் யம், ஒபர நோளில் உச்சம் வதோட்ைது. விஞ்ஞோனி சோர்லஸ் இப் டி
அ சரப் ட்டிருக்கக்கூைோது என்று ஒ ோமோ தறியது லவிதங்களில் சரிதோன். பூமி தறிவகட்டுச்
உலக பசனல்கள் அழனத்திலும், சோர்லஸ் ஆறு மோதங்கைோக மனநலம் ோதிக்கப் ட்டு மருந்து
சோப்பிட்டு ந்த வசய்தி ல்ப று ஆதோரங்களுைன் ஒளி ரப் ோகின. மனநல மருத்து மழனயின்
உள்பை வசல் து, வ ளிபய ரு து, அ ர் சோப்பிட்டு ந்த மருந்துகளின் ட்டியல்
எல்லோ ற்ழறயும் ஒரு பசனல் புட்டுப் புட்டு ழ த்தது. அ ருக்கு இப்ப ோது மருத்து மழனயில்
சிறப் ோன சிகிச்ழசகள் அளிக்கப் ட்டு ரு ழதயும் கோட்டின. விஞ்ஞோனிகளும்
த்திரிழகயோைர்களும், கைந்த ஒரு ருைமோகப அ ர் ல்ப றுவிதமோக உைறி ரு தோகவும்,
அப் டிவயல்லோம் இல்ழல இது அவமரிக்கோவின் சூழ்ச்சி என்றும் தனித்தனி பைபிள்களில்
உட்கோர்ந்து கருத்து பமோதினோர்கள்.
எப்ப ோதும்ப ோல உலகம் அழியும் புரளிகளின்ப ோது ஹோலிவுட்டில் அழத அடிப் ழையோக
ழ த்து சில திகில் ைங்கள் தயோரோகும். அப் டியோன முயற்சியில் இருந்த '2025 - எண்ட் ஆஃப்
த எர்த்’, 'தி அதர் பிைோவனட்’ ப ோன்ற ைங்கள் உைனடியோகத் தடுத்து நிறுத்தப் ட்ைன.
''கழைசியோக உச்சரித்த ோர்த்ழத, எனக்குப் பிடிக்கோதது'' - ஒ ோமோ சிரித்தோர். அழன ரும் அழத
ரசித்தவிதமோக வமல்லிய புன்னழக பூத்தனர்.
''அங்கு ந்திருக்கும் 'வைர்பி’ என்ற ஏலியழன இந்த ோரத்துக்குள் அழித்துவிை முயற்சி வசய்து
ருகிபறோம்!''
''ப ோகட்டும். அது ழர சிறிய ப ோர்கள் ஏதோ து ஏற் ோடு வசய்தோல் ப ோதும்... மனித உரிழமழய
மீறும் ஏப் சோப்ழ யோன நோடு எழதயோ ழதக் குறித்துக்வகோடுங்கள்... மீடியோவும் மக்களும்
ோப்கோர்ன் வகோறிக்க!'' என்று அட்ைகோசமோகச் சிரித்தோர்.
கூட்ைத்தில் அதன் பிறகு வி ோதிக்கப் ட்ைழ , இந்தக் கழதக்குச் சம் ந்தம் இல்லோத
விஷயங்கள் என் தோல்... 581-ஜிக்கு ஒரு ஜம்ப்!
சசோல்லப்ப ோனோல் 581 ஜி-யில் நைந்த முதல் கோதல், பமோதல் விபனோதினி - ஆலீஸ் இழைபய
நைந்தது. ஆனோல், விபனோதினியின் பகோ த்தில் ஒரு நியோயமும் இல்ழல. அது அ ளுக்குத்
வதரியவும் இல்ழல. பகதரினும் அகிலனும் பசர்ந்துதோன் அ ர்கழைப் பிரித்தனர். அகிலன்
பகட்ை பகள்வி, அ ழைத் வதளி ோக்கியிருக்க ப ண்டும்.
அ ள், அ ழனத் தள்ளிவிட்ை டி சற்று தூரம் ப ோய் அமர்ந்து, வ ோறுழமயோக அழுதோள். அழுது
அழுதுதோன் ஆற்றப ண்டியிருந்தது. கண்ணீரோல் கழரக்கப ண்டிய பசோக மழல. அப் டிபய
தழரயில் அமர்ந்து ஓவ ன அை ஆரம்பித்தோள்.
ஆலீஸும் ''யோர் நீங்கள்... என் மீது என்ன பகோ ம்?'' என்றோள் ோந்தமோக.
அகிலபனோ, இது ஏபதோ வ ண்கள் வி கோரம் என் துப ோல் விலகி நின்று ப டிக்ழக ோர்த்தோன்.
சத்ய ோன்- சோவித்திரி என்று நிழனத்திருந்த பஜோடி, துஷ்யந்தன்- சோகுந்தழலயோக மோறிவிட்ை
கோட்சி அது!
விபனோ, அழுழக ஓய்ந்து கழைத்துப்ப ோய் இருந்தோள். கண் இழமகள் ஈரம் சுமந்து
ஒட்டியிருந்தன. அ ளுக்கு சில திரோட்ழசகழையும் வகோஞ்சம் ப ர்க்கைழலயும் வகோண்டு ந்து
வகோடுத்தோள் ஆலீஸ்.
''பூமியில் நோங்கள் இரு ரும் கோதலித்பதோம்'' என்று ஆரம்பித்து ரோயப்ப ட்ழை மோர்ச்சு ரி,
இந்தியப் த்திரிழககளில் வ ளி ந்த அகிலன் வி கோரம் எல்லோ ற்ழறயும் வசோல்லி
முடித்தோள். அகிலனுக்கு ஒரு புள்ளியோக ஏபதோ நிழனவு ந்தது. சத்யம் திபயட்ைரில் ைம்
ோர்க்கப் ப ோனதும் ைோல்பின் ைோட்டுவூம் மட்டுமோன புள்ளி.
தன் வ ோருட்டு இவ் ைவு ப ோரோடிய ைோ என்ற ரிதோ ம் மட்டும் அ னுக்குள் எழுந்தது.
அகிலன் வநருங்கி ந்து அ ழைக் ழகபிடித்துத் தூக்கினோன். ''மன்னித்துக்வகோள்ளுங்கள்.
நிஜமோகப நீங்கள் என் நிழனவில் இல்ழல. அைவுக்கு மீறிய ோசம் இங்பக தழை
வசய்யப் ட்டுள்ைது. கோதலும்கூை. நம் எல்பலோருழைய ஒபர லட்சியம், இப்ப ோது
அம்மோவுக்குத் துழண நிற் துதோன். ப று சிந்தழன ப ண்ைோம்'' என்ற டி, ''உங்கள் வ யர்
என்ன?'' என்றோன் ணி ோன குரலில்.
''மின்னல் வ ட்டும்ப ோது ஏற் டும் உயர் மின்சக்தியோல் ழநட்ரஜன் மூலக்கூறுகள் அணுக்கைோக
உழையும். வைர்பிகளுக்கோன அமிபனோ அமிலங்கள் தழையில்லோமல் உைனடியோகக் கிழைப் து
இந்த மின்னல்கைோல்தோன்.அ ற்றின் உைலில், அதோ து யிற்றில் வதோைர்ச்சியோக மின்னல்கள்
உரு ோகிய ண்ணம் இருக்கின்றன. ழநட்ரஜன் இல்ழல என்றோல் அழ இறந்துப ோகும்;
அல்லது அந்த மின்னல்கழைத் தடுத்தோலும் இறந்துப ோகும்!'' - ழீன் வசோன்ன இந்தத் தக ல்
எபதோ ஒருவிதத்தில் ோழ் தற்கோன ழிழயக் கோட்டியது.
''ஒழிப் தோ... மின்னல்கழையோ?'' கோர்ட்ைருக்கு மண்ழை கோய்ந்தது. 'வ ற்ற மகழை அழையோைம்
வதரியோமல்ப ோன அப் னிைம் இன்னும் என்வனன்ன பயோசழனகழை எல்லோம் எதிர்வகோள்ை
ப ண்டியிருக்குபமோ’ என்று ஒரு கணம் பயோசித்தோர். ''ஏன் அ ற்ழறச் சுட்டுத் தள்ை முடியோதோ?''
என்றோர்.
'' ோய்ப்ப இல்ழல. இந்திய புரோணத்தில், 'மகிஷோசுரன்’ என்ற ஓர் அரக்கன் ரு ோன். அ ழன
எத்தழனத் துண்டுகைோக வ ட்டினோலும் அத்தழன மகிஷோசுரனோக மோறிவிடு ோன். வைர்பி
கிட்ைத்தட்ை அப் டித்தோன். சிழதத்தோல் ப கமோகப் வ ருகும்!''
- ஆ பரஷன் ஆன் தி ப ..
ஆபரேஷன் ர ோவோ - 15
தமிழ்மகன், ஓவியங்கள்: போலோ
சென்னை மீர்சாகிப் பேட்னை ஏரியா. உலகில் பின்ைாளில் லாரிகள் உருவாகும் என்ற உத்பேசம்
இல்லாமல் ஜனித்ே தேரு. அநியாயக் குறுகல். மக்கள், மாடுகள், நாய்கள் சமரசமாக நைமாடிக்
தகாண்டிருந்ேைர். அடிேம்பு, அரசியல் தகாடிக் கம்ேங்கள் போக இடுக்காை அந்ே வீட்டின் முன்
மூன்று னசக்கிள்கள் இருந்ேை. அந்ே வீட்டுக்காை மாடிப்ேடி, தேருவில் இருந்பே தோைங்கியது.
அதில் ஒருவர் ஏறிச் தசல்லும்போது இன்தைாருவர் எதிபர இறங்க முடியாது. பமபல போைால்
சிறிய அனறயில் அது முடியும். அங்பக 15 இனைஞர்கள் இருந்ேைர். சிலர் சிகதரட் பிடித்ேைர்.
''போழர்கபை, சார்லஸுக்கு
னேத்தியக்காரன் ேட்ைம். மனிேர்கனை
பவறு கிரகத்துக்குக் கைத்திச்
தசன்றோகச் தசான்ை உலகின் மகத்ோை
விஞ்ஞானிக்கு பநர்ந்ே கதி, நமக்குச்
தசால்லும் ோைம் என்ை? உலகில்
யாதரல்லாம் வாழ பவண்டும் என்ேனே
ஆதிக்க நாடுகள் முடிவு தசய்கின்றை.
இதுவனர ேல லட்சம் மக்கள்
கைத்ேப்ேட்டு கிட்னி, கண், இேயம்
போன்ற அவயங்களுக்காகத் ேனிபய ஓர்
இைத்தில் வைர்க்கப்ேடுகிறார்கள்.
பேனவப்ேடும்போது அவயங்கனை
எடுத்துக்தகாள்வார்கள். இேற்குத்ோன்
இந்ே ஏற்ோடு. ேமிழ்நாட்டில் அகிலன்
என்ேவனைக் காணவில்னல எை ஒரு தேண் போராடிைாள். நினைவிருக்கிறோ?''
'அம்மா என்ை தேண்ோைா?’ என்ற நியாயமாை பகள்வி, ழீனுக்கு முேல் நாளில் இருந்பே
குனைந்ேது. அந்ேக் பகள்வி இப்போது குட்டிப் போட்டு இன்னும் சிலவாகச் பசர்ந்துவிட்ைை.
முக்கியமாக 'அம்மா’ என்ற அதிகார னமயத்தின் மீது ஒருசில பகள்விகள் இருந்ேை. மிக
எளினமயாை முேல் பகள்வி, அவர் யார்? அவருக்கு எல்லாவற்னறயும் தீர்மானிக்கிற
அதிகாரத்னேக் தகாடுத்ேது யார்? அதிகாரத்னேக் தகாடுத்ே அந்ே அதிகார னமயம் 581-ல்
இருக்கிறோ, பூமியிலா? நிர்வகிப்ேது ேனியார் அனமப்ோ, அரசுகைா? லாேத்துக்காக
இயங்குகிறோ? அப்ேடியாைால் என்ை மாதிரியாை லாேம்?
''ேல நாடுகளில் ஆணும் தேண்ணும் தகாஞ்ச நாள் வாழ்ந்து ோர்க்கிறார்கள். மைசு எப்போது சரி
என்கிறபோ, அப்போது கல்யாணம் தசய்கிறார்கள். பமற்கத்திய நாடுகளில் மட்டுமல்ல...
சீைாவிலும் இது ேரவலாகி வருகிறது.''
''நாம் அந்ே நம்பிக்னககளில் இருந்து தவகு தோனலவில் இருக்கிபறாம். பவறு பகாளில். புதிய
நம்பிக்னககள் இங்பக பின்ேற்றப்ேடுகின்றை. நாமும் பின்ேற்றித்ோன் ஆக பவண்டும்.''
''நானை இரவு ஸ்பேஸ் ஷிப் வந்துவிடும். அேற்குள் ஒன்றும் பநர்ந்துவிைாது. நானை நாம்
ேனலனமயிைத்தில் பேசி முடிவுக்கு வருபவாம். இனேவிை நல்ல இைம் கினைத்திருந்ோல் அங்கு
தசன்றுவிடுபவாம். பேனவப்ேட்ைால் ேனலனமயின் ேயபவாடு இவர்கனைத்
தீர்த்துக்கட்டுபவாம். நமக்தகன்ை... இரண்டு நிமிை பவனல'' என்றது இரண்டு தேைாவட்ைாக.
'பதன் அபமரிக்க, ஆப்பிரிக்க, இந்திய மக்கனே மனித உறுப்புகளுக்காகக் கடத்திச் பசன்று பவறு
கிரகங்களில் அனடத்து னவத்துள்ேைர். கிட்னி, இதயம், கண், கனையம் பொன்ற
உறுப்புகளுக்காக, அவர்கனே தனிபய இைவிருத்தி பசய்கின்றைர். வல்லரசுகளின் கூட்டுச்
சதியாை இனதத் தடுக்க பவண்டும்’ என்ெதுதான் மாைவர்களின் பகாரிக்னக.
'இது ஆதாரம் இல்லாத குற்றச்சாட்டு!’ என்று ஆளும் காங்கிரஸ் அரசு தரப்பில் வாதிட்டைர்.
விஞ்ஞானி சார்லஸ் எழுதிய கட்டுனரனயயும், இந்தியாவில் காைாமல்பொயிருந்த ெல நூறு
பெர்கனேயும் ெட்டியலிட்டைர் மாைவர்கள். ெத்திரினககளும் ஊடகங்களும் இதுகுறித்த
விவாதங்கனே நடத்த ஆரம்பித்தை. இந்திய அரசிடம் இருந்து இதற்காை நடவடிக்னக
எடுக்கப்ெடும் என்ற தீர்மாை ெதிலுக்காக, மாைவர்கள் கட்டுக்பகாப்ொக இருந்தைர்.
ஹைட்பரா பொனிக் தாவரச் சரத்தில் அவனரக் பகாடி பூத்திருந்தது. அவனரக் பகாடியின் சுருள்
நீட்சி ஒன்று, ெடர்வதற்கு ஏங்கியது. ஒரு மன்ைன், பகாடி ெடர்வதற்காக பதனரவிட்டு
இறங்கிப்பொைது அகிலனுக்கு நினைவு வந்தது. சுருக்கமாை நல்ல பெயர் அந்த மன்ைனுக்கு.
ஆைால், பெயர் மறந்துவிட்டது. பவளுத்துவிட்ட வாைவில் பொல திட்டுத் திட்டாக சில
நினைவுகள் அவனுக்கு இப்ெடி சில சமயம் வந்துபொைது. இருந்தாலும் முழுசாக நினைவு
வரவில்னலபய என்ற ெரிதவிப்பு எல்லாம் ஏற்ெடுவது இல்னல. மூன்பறழுத்தில் என்
மூச்சிருக்கும் என்ெதுபொல கடனமயில் மூழ்கிக்கிடந்தான்.
அகிலனுக்குச் சாதனை நாயகன் ெட்டம் கினடக்காத குனற. பூமியின் ெல பசடி, பகாடிகள் இங்பக
தனைக்கத் பதாடங்கிவிட்டை. அவனரப் பூனவப் ொர்த்துக்பகாண்டிருந்தபொது அவனுக்குத்
திடீபரை 'அவனரப் பூ நாசி’ என்ற வாக்கியம் ஏபைா நினைவு வந்தது. அது தற்பசயலாைதுதான்.
அந்த வாக்கியம், அவனுக்கு ஒரு பெண்னைப் ெற்றிய நினைவுகனேக் கிேறச் பசய்தது. அவன்
உடைடியாக பகத்ரினைத் திரும்பிப் ொர்த்தான். அவளுக்காைது அல்ல அது. மைதில் ெதிந்திருந்த
ஒரு வாக்கிய வடு.
வண்டின் மூலம் அம்மாவுக்குத் தகவல் தரப்ெட்டது. அம்மா பதான்றி, ''நாம் பவற்றியின் அடுத்த
ெடிக்குச் பசன்றுவிட்படாம். அனத எப்ெடிச் சாத்தியமாக்குவது என்ெதுதான் நம் அடுத்த மூவ்''
என்றார்.
இந்ெச் ாொரண வாக்கியம்கூட பகபின் 18-ல் இருந்ெவர்களுக்கு, 'டூ ஆர் றட’ பபால
உணர்ச்சிகரமானொக இருந்ெது. டடர்பிறய அழித்பெ ஆக பவண்டும் என்று முஷ்டிறய உயர்த்தி
ங்கல்பம் ட ய்ெனர். அவர்கள் எல்பலாரும் வல்லரசுகளின் ராணுவங்களில் இருந்து
பிடித்துவரப்பட்டவர்கள். அவர்களிடம் ஒரு கட்டுப்பாடும், கட்டுக்கடங்காெத் ென்றமயும்
இயல்பாகபவ கலந்திருந்ென. புதிய பகாளில் இறங்கியதும் கிரிப் காப்டர்கறை இயக்கக்கூடிய
பயிற்சிறய டவகு சீக்கிரத்தில் அவர்கள் கற்றுக்டகாண்டனர். எடுத்ெ நான்காவது விநாடியிபலபய
1,000 கி.மீ. பவகத்றெத் டொடும் வானூர்திகள் அறவ. 25 பமக் அைவுக்கு வான் பவகம்
டகாண்டறவ.
அடுத்ெ சில நாட்களில் பத்திரிறககள் இந்ெச் ட ய்திறய முெல் பக்கத்தில் பபாட்டன. அடுத்ெ
வாரங்களில் எட்டாம் பக்கத்தில்... இடது பக்கமாகச் சின்னொக டவளியிட்டன. சில சிறிய
அறமப்புகள், மாணவர்களுக்கு ஆெரவாக ெமிழகத்தின் சில ொசில்ொர் அலுவலகங்கள் முன்பு
நியாயம் பகட்டன. துண்டுப் பிரசுரங்கறை வாங்கிப் படித்ெ மக்கள், அது உண்றமயாக இருக்கக்
கூடாது என்ற ெங்கள் விருப்பங்களுக் காகபவ அறெ நம்ப மறுத்ெனர்.
கிரிப் காப்டர் பறடயினர் அவ்வைவு சீக்கிரம் திரும்பி வருவார்கள் என்று மத்தியக் பகந்திர
ஆ ாமிகள் யாருபம நம்பவில்றல. டமாத்ெம் எட்டு டடர்பிகள். குண்டுக்கட்டாகத் தூக்கி வருவது
என்றால், இறெத்ொன் ட ால்ல முடியும். ஒவ்டவான்றும் ஃபுல் அடித்ெ டபாமபரனியன்
நாய்க்குட்டிகள் பபால கிடந்ென. ஃறபபர் கயிறுகைால் இறுக்கிக் கட்டப்பட்டிருந்ென.
ழீன் பயாசித்ொள்.
''ெயங்காமல் பகள்.''
அம்மா, புன்னறக மாறாமல், ழீறன உற்றுப் பார்த்ொர். அவ்வைவு கனிவாக உற்றுப் பார்ப்பபெ
அச்சுறுத்ெலாகத்ொன் இருந்ெது.
''அகிலன்... நீங்கள் இந்ெக் கிரகத்தில் இறங்கி சிறிய ப ாெறன நிகழ்த்ெ பவண்டும்... ெயாரா?''
என்றார்.
அகிலன்
இறக்கிவிடப்பட்டிருந்ெ
இடம், ஒரு குடியிருப்புப்
பகுதியின் முகப்பு. 20
போடிகள் ெங்குவெற்கான
இடம்.
கண்ணுக்குத் டெரியும் தூரம் வறர பரவ மாகப் பார்றவறயச் ட லுத்தினான். மரங்கள், மறலகள்
எல்லாபம டெரிந்ென. சில க்ரீனிகள் தூரத்தில் உலவிக்டகாண்டிருந்ென.
''இல்றல'' என்றான்.
அகிலன் ென் றகயில் இருந்ெ சிறிய அகப்றப பபான்ற கருவியால் அந்ெ மணறல எடுத்து
விரல்கைால் உதிர்த்துப் பார்த்ொன். அது ெங்கம் பபால டோலித்ெது. பபால அல்ல; அதுபவொன்!
அபமரிக்க அதிெர் ஒெோமோ, ஃபிப ஞ்சு அதிெர் ஃபி ோன்பகோயிஸ் கெோலண்கட, ஷ்ய அதிெர்
விளோதிமிர் புதின்... என பசோற்ெம் கெர் மட்டும் சோர்லஸ் கோைோமல்கெோனைற்கோகக் கவனல
பைரிவித்து அறிக்னக பவளியிட்டோர்கள். 700 ககோடிப் கெரின் அன்றோடப் பி ச்னனகளுக்கு
நடுகவ அந்ைக் கவனல சில நிமிடங்கள்கூட ைோக்குப்பிடிக்க முடியோமல் கன ந்து கோைோமல்
கெோனது.
அன்று பசோர்க்கத்தின் திறப்பு விழோ. அம்மோ அப்ெடித்ைோன் பசோன்னோர். 41 ஆயி ம் கெரும் ககபின்
சினறகளில் இருந்து அன்று 581 ஜி-ல் இறக்கிவிடப்ெட்டனர்.
ககபின் 24-ல் இருந்ைவர்களில் அகி சற்று நகர்ந்து, அங்கிருந்ை ைோவ த்தின் பெரிய இனலனயத்
பைோட்டுப் ெோர்த்ைோள். பின் பைோடர்ந்து இன்னும் சிலரும் அகைகெோல சம்பி ைோயமோகத் பைோட்டுப்
ெோர்த்ைனர். சிலர் மிகவும் விலகிவிடோமல் சற்கற நடந்து ெோர்த்ைனர்.
எல்கலோருக்கும் பவளியில் வசிக்க முடியும் என்ெகை ெோதி சுைந்தி ம் கினடத்ைது கெோல இருந்ைது.
எங்கோவது கெோய் பினழத்துக்பகோள்ளலோம் கெோல ககோனளகய ெோர்னவயோல் எனடகெோட்டனர்.
இத்ைனன பெரிய உலகில் பினழக்க ஒரு வழி இல்லோமலோ கெோகும் என்ற பூவுலகின் சித்ைோந்ைம்
கைோன்றி மனறயோை மனிைர் சிலர்ைோன். ெ ந்ைபவளி, மனல, ைோவ ங்கள், ைண்ணீர், ஆண்-பெண்
இனவ கெோைோைோ மனிைன் இன்பனோரு பூமினயச் சிருஷ்டிக்க?
அகிலன், அவள் கண்கனளப் ெோர்த் ைோன். அனவ அழுது அழுது கசோர்ந்து சிவந்துகிடந்ைன.
கன்னத்தில் இப்கெோதும் கண்ணீரின் ைடம் பைரிந்ைது. அவன் அனைத் துனடக்க எண்ணினோன்.
''இனி நோம் சுைந்தி மோகப் கெச முடியும்'' என்றோள். அது பமோழிபெயர்க்கப்ெடோமல் பைளிவோன
ஆங்கிலத்தில் ககட்டது.
அனனவருகம திடுக்கிட்டனர்.
''வண்டு என்ெது, ஒரு சிறிய ஈகியம் பு ோசைர் சிப். நினறயத் ைகவல்கனள பசன்ைோர் மூலம்
இனைக்கும் வசதி. எல்லோ பமோழிகனளயும் அவ வருக்கு ஏற்ெ பமோழி மோற்றித் ைருவது.
அனைத்ைோன் இப்கெோது கழற்றிகனன்.''
அந்ைக் கு ல்...
'யோரும் பயப்பட வேண்டாம்’ என்ற குரல் ேந்த திசையில் இருந்து வேளிச்ைம் வ ாக்கி கர்ந்து
ேந்தேர், சை... க்... ைாட்ைாத் சைக்வகல்!
அேசரப் பார்த்ததும், உடனடி அச்ைம் காரணைாக ழீன் தரப்பினர் திருட்டு முழி முழித்தனர்.
''நீங்கள் நிசனப்பது வபால அம்ைா ைக்கு எதிரி அல்ல'' என்று அம்ைாவுக்கு ஆதரோகப்
பிரைாரத்சதயும் வதாடங்கினார். ''உங்களால் அம்ைா என்று வைால்லப்படுபேர் என்னுசடய
ைகள். ைருசகக்கூட மிதிக்க ைாட்டாள். அேள் ஏன் இப்படி ைாறிப்வபானாள் என்பது
வதரியவில்சல. அேள் இந்த ஆபவரஷனின் காரணகர்த்தா. இதற்காக உசைத்தேள். ைக்கசளக்
காப்பாற்ற வேண்டும் என்று பாடுபட்டேள்'' -சைக்வகல் தன் ைகள் மீது ம்பிக்சகசய ஏற்படுத்த
சிரைப்பட்டார்.
அம்ைாவுக்கு ஆதரோக அேர் வபைப் வபை, 'இன்வனாோ காரில்’ ேந்து ஓட்டு வேட்சடயாடுபேர்
வபாலவே வதான்றினார் விவனாதினிக்கு. பிறரும் சைக்வகல் தன் ைகசள நியாயப்படுத்துேதில்
ஏதும் உள்குத்து இருக்குவைா என்று அேசரப் பார்த்தனர். உளவுபார்க்க ேந்தேவரா என
ைந்வதகித்தனர்.
''என் ைகளுக்கு என்சனவய அசடயாளம் வதரியவில்சல. ஒரு தகப்பனுக்கு இசதவிட வேதசன
இருக்க முடியாது. எனக்கும் அேள் அசடயாளம் வதரியக் கூடாது என்பதற்காக என்சனவய
மூசளச்ைலசே வைய்தார்கள். இதில் இருந்வத வதரியவில்சலயா, என்சனயும் என் ைகசளயும்
பிரிக்க ைதி டக்கிறது என்பது..?''
தன் ைகள் ஒருத்திக்காக ைட்டுவை தான் ோழ்ந்து ேருேசத அேர் நிரூபிக்க முடியாைல் தவித்தார்.
ோழ்வின் கசடசிக் கட்டத்தில்கூட தாம் யாருக்கும் பயன்படாைல்வபாய்விடு வோவைா என்று
அேர் பயந்துதான் வபானார். ைனிதர்களின் ம்பிக்சகசயப் வபறுேது ைாதாரணம் இல்சலதான்.
இந்த ைாதிரியான இக்கட்டான கட்டத்திலும் தன்சன இேர்கள் ஏற்றுக்வகாள்ளவில்சலவய என்ற
தவிப்பும் இயலாசையும் அேசரக் கலங்கசேத்தன.
'' ாங்கள் இருக்கிவறாம்... ஏன் இப்படிப் வபசுகிறீர்கள்?'' - ழீன் அேசரத் தற்காலிகைாகத் வதற்ற
முயன்றாள்.
மறு ாள் அேர்கள் ைந்தித்த இடம் ஒரு ேனம் என்றுதான் வைால்ல வேண்டும். வீன ஓவியரின்
சகேண்ணத்தில் உருோன விவ ாதைான ைரங்கள், வைடிகள். சிேப்புப் புல் தசரயில் சின்னச்
சின்னப் பூச்சிகள் சில அேைரைாக ஓடுேது வதரிந்தன. ம்சைத் தவிர வேறு சில ஜீேராசிகள்
இருப்பது ஏவதா வைாந்த பந்தத்சதப் பார்ப்பதுவபால ைந்வதாஷத்சதத் தந்தது.
''அதற்கு?''
ைார்லஸ் குறுக்கிட்டார்.
''என்ன வைால்கிறீர்கள்?'' என்று ேர்த்தகம் வபை ஆரம்பித்தார் வகப்ரியல். ''உலக ைக்களுக்கு உங்கள்
மீது எப்படிவயா ஒரு பரிதாபம் ஏற்பட்டுவிட்டது. விஞ்ஞானிகளும் நீங்கள் வைான்னால் இறங்கி
ேருோர்கள். இசத சேத்து ாம் தசலசை இடத்துக்கு கர்ந்துவிட முடியும். அதற்காகத்தான்
உங்கசள ஆஸ்பத்திரியில் இருந்து கடத்தி ேரச் வைான்வனன்.''
''அடப்பாவி...''
அம்மா உயர்த்திப் பிடித்துக் காண்பித்த குழந்ததக்கு, ஒரு மாத வயதுதான் இருக்கும். கன்னத்தில்
குழி விழ, காரணம் தததவ இல்லாமதலதய சிரித்தது. அம்மா அதன் கன்னத்தத, பட்டாம்பூச்சி
பிடிப்பதுதபால இரண்டு விரல்களால் கவ்விக் ககாஞ்சினார். மக்களும் உற்சாகக் குரல் ககாடுத்து,
கரதகாஷம் இட்டனர்.
''ஆமாம்... ஆமாம்.''
''ஆமாம்... ஆமாம்.''
2,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வாழ்ந்த தராம் அரசன். மரம் பலதன எதிர்பார்க்காமல் கனி
தருவதுதபால மற்றவர்களுக்கு உதவ தவண்டும் என்றவன்.''
''40 தபர் ககாண்ட தகபினில் நாம் ஆறு தபர் மட்டும் கசக்கு மாட்டு வாழ்க்தகயில் இருந்து
விலகி தயாசிக்கிதறாம். உலகம் கசயல்படுவதத இப்படி விலகிச் சிந்தித்த சிலரால்தான்'' - தம்
குழுதவ தமக்தகல் கமச்சிக்ககாண்டார்.
''எங்கள் நாட்டில் கணியன் பூங்குன்றனார் என்று ஒருவர் இருந்தார். 'எல்லா நாடும் நம் ஊதர...
எல்லா மக்களும் நம் உறவினர்கதள’ என்று பாடியிருக்கிறார். 'உதடதய இழந்து நிற்பவனின்
தகதயப்தபால நண்பனின் சிரமத்ததத் தீர்க்க தவண்டும்’ என்று வள்ளுவர் என்பவர்
பாடியிருக்கிறார். எல்லாதம 2,000 ஆண்டுகளுக்கு முந்ததயதவ'' என்றான் அகிலன்.
சற்று தூரத்தில் அமர்ந்திருந்த விதனாதினி தகாபமாக அகிலதன 90 டிகிரி திருப்பி, ''டாக்டர் ழீன்
கசால்வது உண்தமதானா?'' என்றாள்.
''உண்தமதான். கிதரக்கர்களுக்கு நாம்தான் நாகரிக முன்தனாடி.''
''நான் அததக் தகட்கவில்தல. உன் குழந்தத என்கிறார்கதள அது? நான் ஒருத்தி இருப்பதத
நீ மறந்துவிட்டாய்... அப்படித்தாதன?''
''ஐதயா... அது என் குழந்தததான். ஆனால், அது நீ நிதனக்கிற மாதிரி எல்லாம் உருவாகவில்தல''
என்று விதனாதினியின் ததல மீது தகதய தவத்தான்.
இந்திய தநரம் இரவு 8.30 மணிக்கு கசன்தனயில் ஒளிபரப்பானது. தபட்டி கண்ட அந்தப் கபண்,
எந்த தநரமும் உலக அழகிகளுக்குக் கிரீடம் அணிவிக்கும்தபாது ஏற்படும் டிதரட் மார்க்
பிரமிப்புடன் இருந்தாள். தபட்டி முழுக்க அதத நிரந்தரமாக அவள் முகத்தில் தவழவிட்டு
இருந்தாள். சார்லஸ் நிதானமாக சில உண்தமகதளச் கசான்னார். டி.வி. வால்யூதம
அதிகரித்தாலும் கூர்ந்து கவனிப்பதன் மூலம் புரிந்துககாள்ள தவண்டியிருந்தது.
அடுத்த ஒதர ஒரு வரி. ''நாதள முதல் புதிய தகாளுக்குப் பயணிக்க விரும்புகிறவர்கள்
பதிவுகசய்யலாம். பதிவுக் கட்டணம், ஒரு பில்லியன் டாலர்.''
ஒதர கசக்கில் பணம் கட்டிவிட்டுப் புதிய தகாளில் பறக்க கரன்சி மிகுந்த மக்கள் சிலர் பரபரப்பாக
தவதலயில் இறங்க, கபரும்பகுதி மக்கள் விரக்தியில் உதறந்திருந்தனர்.
செயின்ட் எலினா தீவு. அங்குதான் நெப்ப ாலியன் சிறை றைக்கப் ட்டிருந்தான். ஆர்சனிக்
விஷம் நகாடுக்கப் ட்டு சிறுகச் சிறுக நசத்துப்ப ானான். உலறகபய ஆள விரும்பியைனின்
இறுதிக் காலம் அங்குதான் முடிவுக்கு ைந்தது. யாருறைய முடிவும் எல்பலாருக்கும்
ாைமாகிவிடுைது இல்றல. அப் டிப் ாைம் கற்காத சிலர் அங்பக குழுமியிருந்தனர்.
ஒபர ொளில் இந்த உலகம் விஞ்ஞானிகளின் றகக்கு மாறியது, அைர்கள் அத்தறன ப ருக்கும்
அதிர்ச்சியாக இருந்தது. 'உயிர் பிறைக்க பைண்டுமானால் பைறு கிரகத்துக்குக் குடிந யர
பைண்டும் என்றும், அதற்காக தறலக்கு ஒரு பில்லியன் ைாலர் ணம் என்றும்’ யாறரக் பகட்டு
சார்லஸ் அறிவித்தார் என் து அைர்களுக்குப் புரியவில்றல. உலகத்தில் உள்ள அத்தறன
விஞ்ஞானிகளும் சார்லஸ் நசால்ைறத ைழிநமாழிந்திருக்கிைார்கள். ஒரு ொட்டின் ைலிறமக்கும்
ைர்த்தகத்துக்கும் விைப் ட்ை சைால்.
உலறகக் காப் ாற்ை பைண்டுமானால் அது இனி ராணுைத்திைபமா, நிதி அறமச்சரிைபமா,
நைளியுைவுத் துறையிைபமா இல்றல. அது எல்லாபம பூமியின் சம்பிரதாயங்களுக்கு மட்டுபம
ந ாருந்தும். 'இது கிரகங்கள் சம் ந்தப் ட்ைது. விஞ்ஞானிகளின் ஒத்துறைப்பு இல்லாமல்
எதுவுபம ெைக்காது’ என்று ஒட்டுநமாத்த விஞ்ஞானிகளின் சார்பில் சார்லஸ் அறிக்றக
நைளியிட்டிருந்தார். ''மீறித் தறலயிட்ைால், எல்பலாறரயும் அப் டிபய ெட்ைாற்றில்
விட்டுவிட்டு ொங்கள் மட்டும் ஜி 581-க்குப் ப ாய்விடுபைாம்'' என்ைார்.
முதலில் மூன்ைாம் உலகப் ப ார் ஒன்றை நிகழ்த்தலாம் என்றுதான் உலகம் முழுதும் இருக்கும்
அத்தறன ொடுகளும் பசர்ந்து ஆறசப் ட்ைன. இது ொடுகளுக்கு இறைபய ஆனது அல்ல.
ொடுகளுக்கும் விஞ்ஞானிகளுக்குமான ப ார். ஆனால், அந்த நைற்றிறயக் நகாண்ைாை
கரப் ான்பூச்சிகூை மிச்சம் இருக்காது என் தால், அந்த பயாசறனறய விட்டுவிட்ைனர்.
''சிம்பிள்... உலகம் அழியப்ப ாகிைது; மக்கள் புதிய பகாளுக்குப் ப ாயாக பைண்டும். அதற்கு
ஏற் ாடு நசய்யபைண்டியது அரசாங்கம். இதற்கு இவ்ைளவு அதிகக் கட்ைணம் எதற்கு என் து
புரியவில்றல?'' என்ைார்.
ஒ ாமா, விளக்க ஆரம்பித்தார். ''அது சாத்தியம் இல்றல. ஆனால், பகப்ரியல் ஒரு கருத்றதச்
நசால்கிைார். ஒரு பில்லியன் ைாலரில் 500 மில்லியன் ைாலர் அைர்களின் விஞ்ஞானச்
நசலவுகளுக்கு. மீதி 500 மில்லியன் ைாலர் அந்தந்தத் பதசத்துக்கு... அதாைது சீனாவில் ஒருைர்
581 ஜிக்குப் ப ாக விரும்பினால் அைர், சீன ொட்டுக்குப் ாதி, விஞ்ஞானக் கைகத்துக்குப் ாதி
என்று ணம் நகாடுக்க பைண்டும்.
''ஆனால், ெல்லதுக்கு இல்றல. பிடி அைர்கள் றகக்குப் ப ாகிைது. அறனத்து உலக ொடுகளுக்கும்
துண்டு துண்ைாகக் கிறைக்கும் நதாறகயும், விஞ்ஞானக் கைகத்துக்குக் கிறைக்கும் நதாறகயும்
சமமாக இருக்கும். ப ாதாததுக்கு எதிர்காலம், எதிர் உலகம் எல்லாபம அைர்கள் றகக்குப்
ப ாய்விடும்...'' - இங்கிலாந்து பிரதமர் பைவிட் பகமரூன்.
ஏழு தறலகளும் நமௌனமாக இருந்தன. தறலக்குள் பூகம் ம். சீகல் ைறைகள் தறலக்கு பமபல
நமௌன சாட்சிகளாகச் சிைகடித்துக் நகாண்டிருந்தன. பயாசிக்கும் பைறளறயக் கைக்க,
ஆளுக்நகாரு பகாப்ற றய றகயில் எடுத்துக்நகாண்டு நமள்ள சுறைத்தனர். ஒன்று, எல்பலாரும்
அழிந்துப ாைது; இல்றல, விஞ்ஞானி கபளாடு இணங்கிப்ப ாைது... இரண்டு விரல்களில்
ஒன்றைத் நதாை பைண்டும்.
''மனதில் நீ இருக்கும்ப ாது பைறு ஒருத்தி எப் டி உள்பள நுறைய முடியும்?'' என ஒபர
ப ாைாகப் ப ாட்ைான்.
''இங்பக நதாட்டுப் ார்'' மனசு இருக்கும் இைம் என ெம் ப் டும் இைத்றதக் காட்டினான்.
''என்னமா சீன் ப ாடுபை நீ? ொன் இனிபம ைர மாட்பைன்னு முடிவு ண்ணிட்ை இல்ல?
பகத்ரின்கிட்ை அப் டி என்ன இருக்கு? என்றனவிை நகாஞ்சம் ந ருசா இருக்கா... சரியான
நொள்ளுப் ார்ட்டிைா நீ.''
''உங்க அம்மா, அப் ா எல்லாரும் என்றனத் தூக்கி எறிஞ்சுட்ைாங்க. ஆனா, ொபை எனக்கு
ஆதரைா இருந்தது. பூமியில் ெமக்கு சத்யைான்-சாவித்ரினு ப ர் நதரியுமா? இந்பெரம் சின்னதாக்
பகாயில்கூை கட்டியிருப் ாங்க!''
அைள் காட்டிய திறசயில் ஆரஞ்சும் நீலமுமான ைண்ணத்தில் கண்கறளப் றித்தது அந்த மலர்.
அன்ற நைளிப் டுத்த கிறைத்த அரிய ைாய்ப் ாக பூறைப் றிக்கப் புைப் ட்ைான்.
பூறைப் றிக்க விரும்பும் ந ண்கள், பகாள் மாறினாலும் மாை மாட்ைார்கள் ப ாலும். ராமனிைம்
சீறத பகட்ை மாயமான் ப ால அறத எட்ை முடியாமல் சிரமப் ட்ைான். ஏறிப் றிக்கும் டியான
மரமும் இல்றல.
அைறள இடுப்புக் கிபை பிடித்து அப் டிபய தூக்கினான். ஸ் ரிஸம், ைாசறன... அைன்
அப் டிபய அைறளப் பிடித்துக்நகாண்டிருந்தான். அைள் பூறைப் றித்துவிட்டு அைன்
இைக்கிவிடுைான் என எதிர் ார்த்தாள். அைன், அைறளத் தூக்கிக்நகாண்டு அப் டிபய அறைறய
பொக்கி ெைந்தான்!
அனல் மூச்சுைன் சட்றைறயக் கைற்ை எத்தனித்தைறன, ''ஒரு சின்ன நைஸ்ட். அதில் நீ ாஸ்
ஆனால்தான் மற்ைநதல்லாம்...'' என்ைாள்.
எதிர் ாராதவிதமாக அைள் இரண்டு, மூன்று ல்ட்டி அடித்தாள். நிமிர்ந்து ார்ப் தற்குள் அைள்
அறையின் இன்நனாரு மூறலயில் இருந்தாள். இந்த முறை சிரத்றதபயாடு இரண்டு றககறளயும்
அகல விரித்த டி அைறள நெருங்கினான். ஒபர துள்ளலில் அைறனக் கைந்து மறுபுைம்
நசன்ைாள். இருைரும் மாறி மாறி ஓடிக்நகாண்டிருக்க, ெடுைானத்தில் இரண்டு ஏபராபிபளன்கள்
பமாதிக்நகாள்ளும் ைாய்ப்பு ப ால இருந்தது அைறள நெருங்குைது.
இந்தப் ப ாட்டிபய பைண்ைாம் என்ை முடிவுக்கு ைந்துவிட்ை அைன், ''உன்றன நெயிப் தற்கு
முன் ொனும் ஜிம்னாஸ்டிக் கற்றுக்நகாள்ள பைண்டும்'' என்ைான் அலுப்புைன்.
''என்றன எப்ப ாது பிடிக்க முடிகிைபதா அதற்குப் பிைகுதான் எல்லாம்'' என்ைாள் பிடிைாதமாக.
''ஐயய்பயா!''
''விஞ்ஞானம்தான் காரணம்.''
''பமாலி நசலுத்தியிருக்கிைாயா?''
அதற்கு அவசியம் லவக்காமல் அவத வநரத்தில் ஸ்டார் டி.வி-யில் ஒரு ஃப்ைாஷ் நியூஸ்.
'ெல ஐவராப்பிய நாடுகளின் பவளிநாட்டு விமானதைங்களில் பவடிகுண்டு மிரட்டல்.’ டி.வி-யில்
வார்த்லதகள் அவெரமாக நகர்ந்தன. அலதவிட அவெரமாக லிங்கன்ஷியர் விமான நிலலயத்தின்
நடவடிக்லககள் மாறின. சில நிமிடங்களில் எங்கிருந்து அத்தலன வொலீஸார் அங்வக
குவிந்தார்கள் என்வற பதரியவில்லல. இலைஞர்கள், தப்பி ஓடுவதா, தகர்ப்ெதா எனத் தீர்மானிக்க
அவகாெம் இன்றி தடுமாறினர். நிலலலமலய உத்வதசித்து உருமாற்றம் பெய்த கருவிலயத்
தடயமற்று ெலையெடி ஆக்க முயற்சிக்க, ெரெரபவன உள்வை நுலைந்த லிங்கன்ஷியர் வொலீஸார்
அந்த இலைஞர்கலை பநருங்கி, அவர்களின் லகயில் இருந்த அத்தலன உெகரணங்கலையும்
லகப்ெற்றி, வலிக்காமல் அவர்கலை அங்கிருந்து அகற்றினர்.
''முடியாது என்றால்..?''
சில பெண் வராவொக்கள் வணக்கம் லவத்தன. பமத்பதன்ற சில தப்ெடிகள் மட்டும் வகட்டன.
ஓர் இடத்தில் நின்றார். அங்வக ஒரு குடுலவயில், கூர்ந்து ொர்த்தவொது திரவத்தில் மிதக்கும்
மூலை. இன்னும் கூர்ந்தவொது நிலறய மூலைகள் ெங்கிலித்பதாடர் வொல
இலணக்கப்ெட்டிருந்தன. நியூரான்கவைாடு இலணக்கப்ெட்ட பெப்பு ெர்க்யூட்கள்... சிப்புகள்.
சிரித்தார் வகப்ரியல்.
''நீ உன் மகள் அருகில்தான் நிற்கிறாய். இவள்தான் உன் மகள்'' என்றார் குடுலவயில் மிதக்கும்
மூலைலயக் காட்டி.
பூமியில் இருந்து சுமார் ஒரு லட்சம் மக்கள், 581 ஜி என்ற ககாளுக்குக் கடத்தப் படுகிறார்கள்.
'கடாபா எரிமலலயால் பூமிக்கு அழிவு ஏற்படப்கபாகிறது. மனித இனத்லதக் காப்பாற்ற
கேண்டும்’ என்பதற்காக விஞ்ஞானிகள் எடுத்த நடேடிக்லக அது.
புதிய ககாலை ஆள்ேது, 'அம்மா’ எனப்படும் க ாஸி. விஞ்ஞானி லமக்ககலின் மகள். ஆனால்,
அேள் தன் தந்லதலய அலடயாைம் காண முடியாத அைவுக்கு மாறிப்கபாயிருக்கிறாள். இகத
கந த்தில் கேற்றுக்கி க ஜீே ாசியான டடர்பிக்கைால் ஆபத்து ஏற்படுகிறது. அலத ஒருோறு
சமாளித்துவிட்டுப் பார்த்தால், பூமியில் காணாமல்கபானேர்கலைத் கதடும் உறவினர்கைால்
சச்ச வு ஏற்படுகிறது. அடமரிக்க அதிபர் ஒபாமா முதல் உலக நாட்டின் தலலேர்கள் எல்கலாருகம
மக்கலைச் சமாளிக்கும் முயற்சியில் இறங்குகிறார்கள்.
அகிலன், விகனாதினி, ககத்ரின், ஆலீஸ் கபான்கறார், புதிய ககாளில் இருந்து பூமிக்குத் தப்பிச்
டசல்ேதற்காக ஆ ம்பத்தில் இருந்கத கபா ாடுகிறார்கள்; க ாஸியிடம் இருந்து எப்படி தப்பிப்பது
என்ற கயாசலனயில் இருக்கிறார்கள். க ாஸியிடம் அே து தந்லத லமக்ககலல அலைத்துச்
டசல்கிறார் ககப்ரியல். அேர் காட்டிய இடத்தில் க ாஸி இல்லல. அேளுலடய மூலை மட்டும்
ஒரு குடுலேயில் மிதந்துடகாண்டிருந்தது.
இனி...
இந்தச் சுயநலக்கா மன வியாதிக்கா னிடம் இருந்து தன் மகலை எப்படி மீட்பது என்பலத
லமக்ககலால் உடனடியாக ஊகிக்க முடியவில்லல. ''நீ என்ன டசான்னாலும் ககட்கிகறன்... என்
மகலைத் திருப்பிக் டகாடுத்துவிடு'' என்றார்.
''இதுதான் உன் மகள். நிம்மதியாக இருக்கிறாள். உடலலச் சுமக்கும் டதால்லல இல்லல. உணவு,
குளிர், கநாய், நலமச்சல், முதுலம... என எந்தத் டதால்லலயும் இல்லல. அப்படித்தாகன க ாஸி?''
''ஆமாம். ஏககபாக மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது. முடி டகாட்டாது; சளி பிடிக்காது; முதுகு பிடிக்காது;
மூட்டு ேலிக்காது. நிலறயத் தகேல்கலை டநாடியில் ஜீ ணிக்கிகறன். கேக்ஸ்பியரின் 37
நாடகங்கலையும் மனப்பாடம் டசய்து முடிப்பதற்கு, 42 நிமிடங்ககை கபாதுமானது. 'தாஸ்
ககப்பிட்டல்’ படித்து முடிக்க 57லு நிமிடங்கள்; 'சர்லேேல் ஆஃப் தி ஃபிட்டடஸ்ட்’- டுக்கு 12
நிமிடங்கள். உலகத்தில் இன்று இருக்கும் அத்தலன நூல்கலையும் ஆறு மாதங்களில் படித்து
முடித்துவிடலாம். நிமிடத்துக்கு 100 பக்கங்கலைத் தாண்டுகிகறன்.''
''அப்பா... கபலன்ஸ் இல்லாம எனக்கு லக, கால் எல்லாம் நடுங்குது. எங்ககயாேது விழுந்து
முகத்துல அடிபட்டு, அலதப் பார்த்து என் ஃப்ட ண்ட்ஸ் எல்லாம் என்லன கிண்டல்
பண்ணப்கபாறாங்க!''
''அப்பா'' என்றது க ாஸி. 'என்றாள்’ என்று எப்படிச் டசால்ேது? நிலனவில் இருந்து திரும்பி,
மிதக்கும் மூலைலயப் பார்த்தார்.
அந்தப் புல்டேளியில் ககத்ரின், ஆலீஸ், விகனாதினி, அகிலன், டென்ரிச், அகி, லூசூன், ழீன்
ஆகிகயார் இருந்தனர். அது ோ விடுமுலற நாள். மற்ற ஆறு நாட்களுக்கு எல்கலாருக்கும்
கேலலகள் பிரித்துக் டகாடுக்கப்பட்டிருந்தன.
''பணம் என்று ேந்துவிட்டால் ஊைல் ேரும்; லஞ்சம் ேரும்; லாபம் ேரும். குடிநீரில் சாயனக்
கழிவுகள் கலக்கும்; மதக் கலே ம் டேடிக்கும்...''
''பூமி கபால் மாற கேண்டாம் என்ற முடிவில் இருந்த அம்மா, திடீட ன இப்படி தன்
டகாள்லகலய மாற்றிக்டகாண்டதற்கு என்ன கா ணம் என்பதுதான் சந்கதகங்கலைக்
கிைப்புகின்றன'' என்றாள் ழீன்.
ஒரு நகரமே நகர்ந்து வந்தது ம ோல இருந்தது அந்த விண்கலம். அத்தனை பிரேோண்டம். வியந்து
எழுந்த அகிலன், சில அடிகள் அனத மநோக்கி நடந்தோன். அவனுக்கு இரண்டு அடி
இனடவவளிவிட்டு ேற்றவரும் வதோடர்ந்தைர்.
''வநருங்கிச் வெல்ல மவண்டோம்... வந்தது யோர் என்று ோர்ப்ம ோம்'' - ழீன் ேட்டும் கனடசியோக
வந்தோள்.
விண்கலத்தின் வயிற்றுப் குதியில் டிக்கட்டு இறக்கப் ட்ட இடத்தில் டச் ஸ்கிரீன் கதவு ஒன்று
வேன்னேயோகத் திறந்தது. அதில் இருந்து இறங்கியவர்கள் ேனிதர்கள். வடர்பி இல்னல.
அப் ோடோ!
''உங்கனைப் ோர்த்த பின்புதோன் புதிய மகோளில் வசிக்க முடியும் என்ற னதரியம் வந்தது. நீங்கள்
எப்ம ோது வந்தீர்கள்?'' ஏஞ்ெலிைோவின் ஆங்கில உச்ெரிப்ன ப் புரிந்துவகோள்ை வேோழிக்
கருவினயப் வ ோருத்த மவண்டியிருந்தது. ஏஞ்ெலிைோ மகட்ட மகள்விக்குப் தில் வெோல்வதற்குள்
வரினெயோக ஆச்ெரியங்கள் வதோடர்ந்தை. னேக்மரோெோஃப்ட் பில்மகட்ஸ், ஸ்டோர் டி.வி. ரோ ர்ட்
முர்மடோக் எை ெர்வமதெப் பிர லங்கள் னலன் கட்டிைோர்கள். 'இவர்கள் ஆறு ஆயிரம் மகோடி
ணம் கட்டி வந்தவர்கள்’ எை, ஒவ்வவோருவரின் உடலிலும் எழுதி ஒட்டியிருந்தது.
ழீன், மகத்ரின், அகி, வைன்ரிச் ஆகிமயோரும் ேரம் விலகி வவளிமய வந்தைர். வந்திருந்த
புதியவர்கள், ேனறந்திருந்து வவளிமய வந்தவர்கனைப் ோர்த்து அந்நியேோக உணர்ந்தைர்.
ேனறந்திருந்து தோக்க வருகிறோர்கமைோ என்ற அச்ெம். ரஸ் ர யங்கமைோடு எதற்கும்
இருக்கட்டும் என்ற ஒரு டிஃவ ன்ஸ் புன்ைனகனயப் ரிேோறிக்வகோண்டைர்.
புதிதோக வந்த 100 ம ருக்கும் உடைடியோக மகட்கமவண்டிய 100 மகள்விகள் இருந்தை. பூமினயப்
ற்றி விெோரிக்க, அகிலன் தரப்பிைரிடம் 1,000 மகள்விகள் இருந்தை. மகோச்ெனடயோன் ரிலீஸ்
ஆகிடுச்ெோ?, விஸ்வரூ ம்-2க்கும் கேல் வவளிநோட்டில் குடிமயற மவண்டியிருக்குேோ? என்ற
சுவோரஸ்யக் மகள்விகள் விமைோதியிடமும் இருந்தை.
வ ரிய ஆச்ெரியங்களும் சின்ை விெோரிப்புகளுேோக, ஒருவனகயில் வ ோது உனடனே
ஏற் ட்டுவிட்ட திருப்தியில் உலகத்தின் முதல் 100 ணக்கோரர்களும் ெோதோரணேோைவர்களும்
அங்மக ம சிக்வகோண்டிருந்தைர்.
அப்ம ோது... அவர்கள் இருந்த வைோந்தரத்தில் ெட்வடை ஐந்து அடி உயர ைோமலோகிரோம் தினர
சிணுங்கியது. எல்மலோரும் ம ோப் ஆண்டவர் மதர்வு வெய்யப் ட்டனதக் கோட்டும் வவண் புனக
சிக்ைனலப் ோர்ப் னதப் ம ோல ஒமர மநரத்தில் ோர்த்தைர்.
பில்மகட்ஸ் சிலிர்த்த டி, ''ைூ இஸ் ஷி? மயோ மேக்ைடிக் வென்ஸர்... மலோ மவோல்ட் ஷோக் வித்
மலோ அபின் கன்வடன்ட்'' என்றோர். அவர் இன்னும் கோதுக் கருவினய ேோட்டவில்னல.
''பூமியில் இருந்து கிைம்பும்ம ோது அம்ேோ ற்றி எல்லோம் வெோல்லமவ இல்னலமய'' - தன்
டிமரட்ேோர்க் ஆமவெத்துடன் வெோன்ைோர் ஏஞ்ெலிைோ.
'ேனிதன் என் வன், அவனுனடய அறிவு ேட்டும்தோன். அவனுனடய நிறம், உயரம், எனட,
வடிவம்... எல்லோம் தற்கோலிகம். 50, 60 ஆண்டுகளில் ேோறிப்ம ோவது. வழுக்னகமயோ, நனரமயோ,
சுருக்கமேோ, நடுக்கமேோ முடிவுனர எழுதிவிடுகிறது. மூனை? அது அறிவோலும் அனு வத்தோலும்
நிரம்பிக்கிடக்கிறது. உடலுக்கு முடிவு வந்துவிட்டது என் தற்கோக மூனைனயயும் மெர்த்து
ேண்ணுக்குள் புனதத்துவிடுகிமறோம்.
''இந்தக் குழந்னதனய எப் டி வைர்க்கப் ம ோகிமறன் ோர்'' என்று ஒற்னறக் னகயில் தூக்கி
உயர்த்திக் கோண்பித்தோர்.
ேோர்க்கஸ் சிரித்தோன்!
ைற்ை இ ண்டு ரபரில் ஒருென் அெள வநருங்கி ெந்து, வநருப்புப் போர்ளெ போர்த்தோன். ''என்ன
நடக்கிைது என்று நீயோகச் வசோல்லிவிடு'' என்ைோன்.
''அென் யோர்?''
பூமியில் என்ன வசோல்லி அளழத்து ெந்தோர்கரைோ... அது எதுவுரை இங்ரக இருக்கோது எனத்
ரதோன்றியது. இங்ரக நிளைய தங்கம் இருக்கும், ளெ ம் இருக்கும் என்ைோர்கள். அளத எல்ைோம்
ளெத்து என்ன வசய்ெது என்பது வதரியவில்ளை.
''இன்னும் பைர் ெ ட்டும். ெந்தோல் ஏரதோ ஒரு சட்டத்துக்கு உட்பட்டு ெோழ ரெண்டியிருக்கும்.
ெோழ்ந்துதோன் போர்த்துவிடுரெோம்'' என்ைோர். அளதத் தவி ரெறு ெழியும் இருக்கவில்ளை.
இ ண்டு நிைவுகள் இருந்தும் சிக்க முடியவில்ளை. போல்கனி ரபோை இருந்த பகுதியில் நின்ைபடி,
இருட்டு ரபோர்த்தியிருந்த அந்தக் ரகோளைப் போர்த்தோர் ரஜோலி. அங்கிருந்து வகோஞ்ச தூ த்தில்
இன்வனோரு கண்ணோடி ைோளிளக இருந்தது. அது பி ைோண்டைோனது. ஆட்கள் இருக்கிைோர்கைோ
என்று வதரியவில்ளை. அைோனுஷ்யைோன அளைதி. இங்ரக யோள நம்புெது எனத்
வதரியவில்ளை.
உைகம் என்பது ஒரு நம்பிக்ளக. தினமும் வபோழுது விடியும்; கோபி குடிப்ரபோம்; ரைக்கப்
ரபோடுரெோம்; படம் ரிலீஸ் ஆகும்; சிகர்கள் வைோய்ப்போர்கள். அது எதுவுரை இங்ரக நடக்கோது;
நம்பியது எதுவுரை நடக்கோது; விரும்பியது எதுவுரை கிளடக்கோது; மிச்ச ெோழ்க்ளகளய
இப்படிரய ஓட்டிவிட முடியுைோ? உயிருக்குப் பயந்து ஓடி ெந்ரதோரை... உயி ோ முக்கியம்? எப்படி
ெோழ்ந்து ெந்ரதோரைோ அப்படி இனி ெோழரெ முடியோது என்பளதவிட வதோடர்ந்து இருப்பது
முக்கியைோ?
ஏஞ்சலினோ.
''நீதோன் இங்னக முன் ோள் புரட்சிக்கோர ோ?'' - தன் மடியில் டுத்திருந்த அகிலனின் சேற்றி
முடிறைத் தன் விரல்களோல் சுழற்றிவிட்ட டி னகட்டோள்.
''ஓ... அதுவோ! அப்புைம் என் னகோ ம் எல்லோம் நிைோைம்தோன்னு அவனர ச ோன் ோனர...''
''அப் டினைதோன் இருக்கு. ேடுவுல இப் த்தோன் சகோஞ் ேோளோ இந்தக் கோதல்'' - அகிலன், அவள்
விரல்கறளச் ச ோடுக்கிவிட்டோன்.
''புரட்சிக் கோதலோ?''
அகிலன், வின ோதினியின் மடியில் இருந்து தறி எழுந்து, ழக்கனதோஷத்தில் சவட்கப் ட்டோன்.
வின ோதினியும் மரிைோறத நிமித்தமோக எழுந்து, கோது கருவிறைப் ச ோருத்திக்கோண்டோள்.
''உங்களிடம் னகட்க னவண்டும் என்று இருந்னதன். உங்களுக்குத் தமிழ் மீது எப் டி ஆர்வம்
வந்தது? இதற்கு முன் ர் ஆதிச் ேல்லூர் ற்றிச் ச ோன்னீர்கனள..!'' என்று னகட்டோன் அகிலன்.
வின ோதினி புருவம் சுருக்கிப் ோர்த்தோள். ''எ க்கும் புரிைவில்றல'' என்ைோன் அகிலன்.
'' ல முறை கடலோல் அழிக்கப் ட்ட மூகம் அது. இப்ன ோதுள்ள குெரோத்தின் கோம்ன
துறைமுகம், தமிழ் பிரோமி இலக்கிைத்தில் சகோம்ற த் துறைமுகம் என்று ச ோல்லப் ட்டுள்ளது.
அந்தத் துறைமுகத்தில் தமிழ் பிரோமி எழுத்துப் ச ோறிக்கப் ட்ட கல் ேங்கூரம் கிறடத்திருக்கிைது.
ோகிஸ்தோனில் ன ப் டும் பிரோக்யூ சமோழியில் நூற்றுக்கணக்கோ தமிழ் வோர்த்றதகள்
இருக்கின்ை . சிந்து மசவளியில் கிறடத்த சித்திர எழுத்துகள், வோழ்க்றகத் தடைங்கள்
எல்லோனம தமிழகக் கல்சவட்டுகளில் இறைந்து ன ோகின்ை . இந்திைோவின் னமற்குக் கறர
முழுக்கத் தமிழ்த் சதோல்குடிகள் இருந்த ர். கிழக்குக் கடற்கறரயில் ஒடி ோ வறர... கடோரம்
சகோண்டோன் சதரியும் இல்றலைோ? அன ோகரின் கல்சவட்டுகளில் தமிழ் மன் ர்கள் அவருக்கு
உதவிைதோகச் ச ோல்லியிருக்கிைோர்.''
''ஆகும்...'' - ழீன் ஏனதோ ச ோல்ல ஆரம்பித்தன ோது, ஆலீஸ் அங்னக தற்ைமோக ஓடி வந்தோள்.
''னகப்ரிைலோ?''
''ஆமோம். 'எவ்வளவு ச ோன் ோலும் னகட்கோமல் தப்பித்துப்ன ோகப் ோர்த்தோன். இந்த ஆறள
றவத்துக்சகோண்டு ஒரு புண்ணிைமும் இல்றல’ என்று திட்டிவிட்டு றைட்னரோகோப்டரில்
ைந்துவிட்டோர்'' என்ை தகவறலயும் ச ோன் ோள் ஆலீஸ்.
றமக்னகல், சுற்றி நிற் வர்கறள இறைஞ் லோகப் ோர்த்தோர். ''என் மகள் னரோஸிறை, னகப்ரிைல்
சகோன்றுவிட்டோன்'' என்ைோர் திணைனலோடு.
அவருறடை சு ோவத்துக்கு இது சரோம் வும் அதிகம். மத்திைக் னகந்திரத்தின் ேோன்கோவது மோடியில்
ஆக்சிென் முடுக்கம்ச ற்ை சுத்தமோ அறையில் இரண்டு ன ர் மட்டும் இருந்த ர்.
இன்ச ோருவர் னகப்ரிைல்.
''ஒன்று ச ோல்கினைன் பில். இது யூஸர் ஃப்சரண்ட்லி உலகம். னகோ ப் டனவண்டிைனத இல்றல.
நீங்கள் நிற த்தோல், உங்களுக்குத் னதறவைோ டி இந்த உலகத்றத வடிவறமக்கலோம்.
முர்னடோக் வந்திருக்கிைோர்; ஏஞ் லி ோ வந்திருக்கிைோர்; மக்கறள எப் டி னவண்டுமோ ோலும்
ஊறுகோய் ன ோடுங்கள்... ஆ ோல், அவர்கள் வீணோகோமல் ோர்த்துக்சகோள்ளுங்கள்'' என்ைோர்.
''உங்கள் சகடுபிடிசைல்லோம் உங்களுக்கு எதிரோகத் திரும்பும். ஹிட்லர், முன ோலினி என்று மக்கள்
நிறைைப் ோர்த்துவிட்டோர்கள்.''- நிதோ மோகச் ச ோன் ோர் பில்னகட்ஸ்.
னகப்ரிைல் அறத ரசித்தோர்; சிரித்தோர். ''அவர்கள் ேோடு பிடித்தோர்கள்; ேோன் உலகம் பிடிப் வன்.
என் ச ய்வது பில்... இந்த ெ ங்கறளத் திருத்தனவ முடிைவில்றல. 300 வைசு வறரக்கும்
வோழச் ச ோன் ோல் வலிக்கிைது இவர்களுக்கு.
''உங்கள் திட்டம் என் என் றத என்னிடம் முழுதோகச் ச ோல்லுங்கள். என் ண்ண முடியும்
என்று ன ர்ந்து னைோசிக்கலோம். எல்லோவற்றையும் விஞ்ஞோ த்தின் மூலமோகச் ோதித்துவிட
முடிைோது. லர் இதைத்தோல்தோன் தீர்மோனிக்கிைோர்கள்.''
''என் ற த்திைக்கோரத்த ம்? இதைம் என் து, ரத்தத்றத ம்ப் ச ய்யும் உறுப்பு. அதில் எப் டித்
தீர்மோனிக்க முடியும்?''
இப்ன ோது ைோர் ற த்திைம் என் து அவ்வளவு முக்கிைம் இல்றல என்று னகப்ரிைல் நிற த்தோர்.
தோம் இரண்டு உலகங்களுக்கும் அதி திைோக இருக்க விரும்புவறதச் ச ோன் ோர். இரண்டிலும்
மக்கள் வோழ்வதற்கு விரும் னவண்டும்.
''உங்கள் டீமில் ைோறர எல்லோம் இங்னக அறழத்து வர னவண்டும் என்று ட்டிைல் சகோடுங்கள்;
எல்னலோறரயும் இன்டர்சேட்டோல் இறணயுங்கள்; ஃன ஸ்புக், ட்விட்டர், சவர்ச்சுவல்
ரிைோலிட்டி விறளைோட்டுகள் என்று எல்லோக் கும்மோளங்கறளயும் இைக்குமதி ச ய்யுங்கள்.
எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுனமோ அவ்வளவு சீக்கிரம். ன ட்டிறலட் தைோரோக இருக்கிைது. 4 ஜி-யில்
இருந்னத சதோடங்குங்கள். மக்களுக்கு ோப் ோட்றடவிட ச க்றஸவிட இது னதறவைோக
இருக்கிைது'' என்ைோர்.
பில்னகட்ஸ் னைோசித்தோர். புதிை உலகில் இப் டி ஒரு வோலோ? ''ேோன் ட்டிைல் தருகினைன். ேோன்
ச ோல்கிை ே ர்கள், உ கரணங்கள்... எல்லோம் வந்து ன ர்ந்தோல்தோன் னவறலறை ஆரம்பிக்க
முடியும்'' என்ைோர்.
ோக்சகட்டில் இருந்து சின் னேோட் ன றட எடுத்து நீட்டி ோர் னகப்ரிைல். மைந்துவிட்ட மளிறக
ோமோன்கறள ஒவ்சவோன்ைோக ஓடிப் ன ோய் வோங்கிவருவது மோதிரி இைலோது. மிகத் தீவிரமோக
எல்லோவற்றையும்
ட்டிைலிட்டோர்.
னகப்ரிைல், அந்தப்
ட்டிைறலப் ோர்த்தோர்.
நீளமோக இருந்தது.
ஆ ோல், அந்த நிதோ த்திலும் ஓர் அசுரத்த ம் இருந்தது. னவகமோகக் குடியிருப்புகள் எழுந்த .
றைட்னரோகோப்டர் சதோழிற் ோறல, சிந்தட்டிக் அக்னரோ, சுரங்கப் ணிகள்... ோறலகளோல்
ேகரங்கறள இறணக்கும் முறைக்கு மட்டும் முற்றுப்புள்ளி றவத்திருந்தோர். எல்லோ
இடங்களுக்கும் றைட்னரோகோப்டர்கள்தோன். னமம் ோலங்கள், ோறலகள் என்று எதுவுனம அங்கு
இல்றல. ஒரு னகோடிப் ன ர் வந்தோலும் ச ட்டிப் டுக்றகறை றவத்துவிட்டு அன்றில் இருந்னத
வோழ ஆரம்பிக்கலோம். அவ்வளவு ஏற் ோடுகள் ேடந்து முடிந்திருந்த .
இந்தப் ர ரப்பில் பில்னகட்ஸ் சகோடுத்த ட்டிைலில் இருந்த ஒரு ங்னகதக் குறிப்ற னகப்ரிைல்
கவனிக்கவில்றல!
இைற்லகயின் ஏழு உலக அதிெைங்களில் ஒன்றாகக் கருதப்படும் செரங்கட்டி ேலலெப் பகுதி அது.
ஆப்பிரிக்காவின் 15 ஆயிரம் ெதுர கிவலாமீட்டர் காட்டுேளம். தான்ொனிைாவில் இருந்து சகன்ைா
ேலர பரவிை பச்லெத் திட்டு.
வபட்டரி ெக்தியில் அந்த ஜீப் ெத்தம் இல்லாமல் புறப்பட்டது. விலங்குகளுக்கு, ெத்தத்லத மீறி
வேறு ஏவதா உள்ளுணர்வு எச்ெரித்திருக்க வேண்டும். மிரண்டுவபாய் தலலலை உைர்த்திப்
பார்த்தன. சேள்லளைனின் லகயில் இருந்த துப்பாக்கியில் இருந்து மைக்க ஊசி குண்டுகள் சீறின.
சிங்கங்கள், ேரிகுதிலரகள், மான்கள் எல்லாம் ோன்கு கால் பாய்ச்ெலில் அங்கிருந்து சிதறின.
மகள் என்ற சபைரில் ஒரு மூலளலைக் காட்டினால், சபற்றேன் மனம் என்ன பாடுபடும்.
அகிலன், அேலரத்
வதற்றும்விதமாக,
''வகப்ரிைலின்
வோக்கம்தான்
என்ன?'' என்று
வகட்டான்.
''இரண்டு
உலகங்கலளயும்
அேனுலடை
கட்டுப்பாட்டில்
லேத்துக்சகாள்ள
நிலனக்கிறான்.
உலலக
விஞ்ஞானபூர்ேமாக
மாற்றுேதுதான்
அேனுலடை
வோக்கமாக இருந்தது.
இப்வபாது
அதிகாரத்லத
ருசிப்பேனாக
மாறிவிட்டான். இது
ஆபத்தானது!''
இைற்லகவைாடு
இலணந்த
விஞ்ஞானம்தான்
சஜயிக்கும்.
உயிர்ப்சபாருளும்
வேதிப்சபாருளும்
லகவகாக்க வேண்டும். வராஸியின் மூலளயின் புவராகிராலம மாற்ற முடிந்தால்..?
''ேமக்கு ேம் தாேரங்கள் வேண்டுமானால் ேம் உயிரினங்கள் வேண்டும். ஒரு விலதயில் இருந்து
மீண்டும் மீண்டும் விலதகள் எடுப்பதால், அதன் வீரிைம் குலறந்துசகாண்டிருக்கிறது. இைற்லக
உரங்கள் வேண்டும். விலங்குகள் வேண்டும்!''
அேர் கிளம்பிை அவத சோடியில், ''வமடம் தேறு ேடந்துவிட்டது'' என்று சமலிண்டாலே வோக்கி
பதறி ஓடிேந்தான் சீஃப் புவராகிராமர் வித்ைாதர்.-
திருமதி மமலிண்டா பில்கேட்ஸ், தன் மடலஸ்கோப் மூலமாே 581 ஜி-யைப் பார்க்ே முைற்சி
மெய்துமோண்டிருந் தார். நட்ெத்திரங்ேயை அயடைாைம் ோண்பது, அவருக்கு இன்னமும்
எளிதாே இல்யல. அப்கபாதுதான் வித்ைாதர் வந்தான். இந்திைாவில் இருந்து அங்கு பணிக்கு
வந்தவன். 30-ன் மத்தியில் இருப்பவன். சிவப்பு, சுறுசுறுப்பு இரண்டும் ேலந்த இன்டமலக்சுவல்.
நிறுவனத்தில் முக்கிைமான புகராகிராமர்.
''என்ன வித்ைாதர்?''
வித்ைாதர் மொல்லப்கபாகும்
விைக்ேத்யதக் கேட்கும்
அவோெம்கூட இல்யல.
தைக்ேமாேப் பதறினார்
மமலிண்டா.
ஹாலிவுட்டுக்குப் கபான
கேபிரிையல அங்கேகை
தாமதப்படுத்த கவண்டும்.
அவருயடை
அப்பாயின்ட்மமன்ட்ேயை ஒரு
மணி கநரம் தள்ளியவக்ே
கவண்டும். தடதடமவனக்
ோரிைத்தில் இறங்கினார்.
மமாத்தம் மூன்கற கபான்ேள்.
ரேம்ஸ் கேமரூன், ஸ்டீஃவன் ஸ்பீல்மபர்க், டாம் க்ரூஸ், வில் ஸ்மித், கஜஸன் ஸ்டாதம்,
க்ரிஸ்டன் ஸ்டீவாக்... என மக்ேளுக்குத் மதரிந்த முேங்ேள் அங்கே ஷாம்மபய்ன் ஏந்திக் குழுமி
இருந்தனர்.
கேப்ரிைல், ''உங்ேளுக்கு அயர மணி கநரம் தருகிகறன். அதற்குள் என்யன விட்டுவிட கவண்டும்.
அதன் பிறகு என் மபாறுயமயைச் கொதித்தால் என்ன நடக்கும் என்பயத... ஒபாமா வந்தால்தான்
மொல்கவன்'' என்றார் கோபமாே.
ொர்லயஸ மவடுக்மேனத் திரும்பிப் பார்த்தார். அந்தப் பார்யவ 'நீ எல்லாம் ஒரு பிறவிைா?’
என்றது.
இந்த மாதிரி அற்பக் கேள்விேளுக்கு எல்லாம் பதில் மொல்ல அவர் விரும்பகவ இல்யல. நேம்
கநர்த்திைாே மவட்டப்பட்டிருக்கிறதா என அவருயடை யேவிரயல ஆராய்ந்தார்.
''ஓ.கே. உங்ேளிடம் மவட்டிக்ேயத கபசிக்மோண்டிருக்ே எனக்கு கநரம் இல்யல. இங்கே சிலர்
'நாடுேள்’ என்ற மபைரில் ஆண்டுமோண்டு இருப்பயத நான் தடுக்ேவில்யல. நாட்டின் அதிபர்
என்பது எல்லாம் என்யனப் மபாறுத்தவயர வார்டு ேவுன்சிலர் அதிோரம் கபாலத்தான். உங்ேள்
ஒபாமா உள்பட. நான் இன்னும் இரண்டு நாட்ேளுக்குள் 581-ஜிக்குச் மெல்லவில்யல என்றால்,
அந்தக் கிரேகம க்கைாஸ்... வானத்தில் ஒரு நட்ெத்திரம் ோணாமல்கபாய்விடும். யடமர் மெட்
பண்ணிவிட்டுத்தான் வந்திருக்கிகறன். அங்கே உங்ேள் பில்கேட்ஸ், ஏஞ்ெலினா உள்பட
முக்கிைமான 300 கோடிப் கபர் இருக்கிறார்ேள். முக்கிைமான ேனிமங்ேள் இருக்கின்றன. தங்ேம்,
கதாரிைம், லித்திைம்... அப்புறம் உங்ேள் விருப்பம்'' என்றபடி மஜனரலின் ெட்யடயில்
மபாறித்திருந்த மபையரப் படித்து ''மிஸ்டர் மபர்கின்'' என்றார்.
581-ஜி
'இரண்டு நாட்களில் நான் அங்கு ப ாய்ச் பேரவில்லை என்றால், 581-ஜி அம்ப ல்!’ என்று
பகப்ரியல் ப ாட்ட அதிர்ச்சி குண்டு, பூமியின் எல்ைா நாட்டின் தலைவர்கலையும் ப திக்கு
ோப்பிட்டவர்கள் மாதிரி நடுநடுங்கலவத்தது. முக்கியமாக ஃபிரான்ஸ், அமமரிக்கா, ரஷ்யா
ப ான்ற நாடுகளில் நடுநடு இன்னும் அதிகமாக இருந்தது.
விஞ்ஞானிகள் குழு ஒன்று தீவிரமாக இருந்தது. பகப்ரியல் மோன்னது மாதிரி ஏதாவது லடமர்
புபராகிராம் மேய்யப் ட்டிருக்கிறதா என் லத ஊர்ஜிதம் மேய்யும் தீவிரத் பதடல்.
மவடிக்கலவக்கும் டிலவஸ் எங்பக இருக்கிறது? அலத இயக்கும் புபராகிராம் எங்பக...
என்னவாக இருக்கிறது... விஞ்ஞானிகள் தவித்தனர். மதள்ைத்மதளிவாக எஃம ல் டவரில் குண்டு
லவத்திருப் தாகச் மோன்னாபை, அலதக் கண்டுபிடித்து அழிப் தற்குள் மூச்சு முட்டிப்ப ாகிறது.
இது அண்டமவளி பிர ஞ்ேத்தில் மடைஸ்பகாப்பில் மதரிகிற ஒரு புள்ளி.
எல்.டபிள்யூ. டிரான்ஸ்மிட்டிங் டிபகாட் புராேஸர் என் து இப்ப ாதுதான் உருவான புதிய துலற.
உைகில், இப் டி ஒரு விஞ்ஞானப் பிரிவு பதான்றி ஐந்து மணி பநரம்தான் ஆனது. அதாவது,
பகப்ரியலின் அச்சுறுத்தலுக்குப் பின்னால் அவேரத் பதலவக்குப் பிந்லதய அவேரக் கண்டுபிடிப்பு.
ஒளி ஆண்டுகலைக் கடந்து மமன்ம ாருள் ஆலைகலைப் திவிறக்கம் மேய்து ரிசீலிப் து.
581-ஜியில்
மதாடர்புமகாள்வ
தற்கான ஒபர இடம்
அங்கு இருந்த மத்திய
பகந்திரம் மட்டும்தான்.
மடஸ்ட்ராய் புபராகிராம்
என் தற்கான ஓர் இலழ
மதரிந்தாலும்
பிடித்துவிடைாம்.
ஒவ்பவார்
அலைவரிலேயாக அைசி
முடிப் தற்கு இன்னும்
2,000 நாள்கைாவது
ஆகும். பகப்ரியல்,
மோன்ன மகடுவுக்கு
2,000 நிமிடங்கள்தான்
இருந்தன. ம டால ட்
புராேஸரில் ஆயிரம் ப ர்
ஷிஃப்ட் ப ாட்டு
பவலை ார்த்தாலும்
இன்னும் 47 மணி
பநரத்தில் எல்ைாம்
கண்டுபிடிக்க முடியாது.
எந்தத்
லதரியத்திபைபயா
ோர்ைஸ் தீவிரமாக இருந்தார். ோவு நிச்ேயம். ஆனால், ப ாராடிவிட்டுச் ோக பவண்டும்.
''இபதா ாருங்கள்... இந்த விநாடியில் இருந்து இன்னும் 37 மணி பநரம் இருக்கிறது. அதில் 35
மணி பநரம் நாங்கள் ப ாராடிப் ார்ப்ப ாம். இங்கிருந்பத அந்த ஆலைலய அழிக்க முடியுமா
என்று ஓர் அணி ப ாராடுகிறது. இன்பனார் அணி அங்பக பநரடியாகச் மேன்று 'ஏதாவது மேய்ய
முடியுமா?’ என்று ார்ப் தற்காக உயிலரப் ையம் லவத்துப் ப ாயிருக்கிறது. இது இரண்டிலும்
நாம் பதாற்றுப்ப ானால், 'பகப்ரியலுக்கு அடிலம’ என்று ட்டயம் எழுதித் தருவலதத் தவிர
பவறு வழி இல்லை. அவ்வைவுதான்... இருக்கிற ஒரு நாலை நிம்மதியாக வாழுங்கள். நாடு
பிடிக்கிற ஆலே, ப ராலேயால் இயற்லகலயச் சுரண்டி சீரழிக்கிற ஆலே, கடவுளின் ம யரால்
நாேபவலை மேய்கிற ஆலே... எல்ைாவற்லறயும் மூட்லட கட்டிவிட்டு, ஒபர ஒரு நாள்
நிம்மதியாக இருங்கள்'' - ோர்ைஸ், உைகத் தலைவர்களின் திலுக்குக்கூடக் காத்திருக்காமல்
அரங்கத்லதவிட்டுச் மேன்றார்.
இன்னும் 40 ப்ைஸ் மணி பநரத்தில் அழியப்ப ாகும் கிரகம். மூலையில் கவுன்ட் டவுண் கடிகாரம்
அடித்தது. எல்ைா க்கமும் மமாழுக்மகன்று இருக்கும் ஒரு கட்டடத்தின் உள்பை ப ாவலத எந்த
இடத்தில் ஆரம்பிப் து? எல்ைாப் ரிகாரங்களும் துலடத்துவிட்ட மாதிரி இருந்தது.
பீரங்கியால் தகர்த்துவிட்டு உள்பை நுலழகிற லஹதர் காைத்து முரட்டு ஐடியாலவத் தவிர பவறு
ஒன்றுபம லகமகாடுக்காது என்றுதான் பதான்றியது. அவர்கள் லகயில் கட்டியிருந்த பிராக்ஸி
பகாட் ரூட்டர்கள் எல்ைாபம மேயல் இழந்துப ாயிருந்தன. இப் டி நடக்கும் என்று பகப்ரியல்
முன்னபர ஊகித்து இருந்தார். தன்லனத் தவிர பவறு யார் வந்தாலும் உள்பை நுலழயவிடாமல்
எல்ைா ஆலைகலையும் மாற்றியிருந்தார்.
முடியாது என்று மதரிந்தும் பகட்கப் டுகிற ேம்பிரதாயமான பகள்வி இது. உள்பை ப ாய்
பராஸியின் மூலைலய மநருங்கினால்தான்
எதுவுபம மோல்ை முடியும்.
''உலடத்துக்மகாண்டு நுலழயைாமா?''
581 ஜி-யில் முதல் இ-மமயில் கைக்லக உருவாக்கிய ஏஞ்ேலீனா பஜாலி, ''நான் யாருக்கு என்
முதல் மமயிலைப் ப ாடுவது?'' என்று சிரித்தார்.
''பூமியில் இன்று 100 பகாடி இ-மமயிைர்கள் இருக்கிறார்கள். ஆனால், முதல் முதல் இரண்டு
ப ரில் இருந்துதான் ஆரம்பித்தது... எல்ைா ம ரிய மாற்றங்களும் ஓர் எளிலமயான
புள்ளியில்தான் மதாடங்குகின்றன. நீராவியால் ஒரு ேக்கரத்லதச் சுழற்ற முடியும் என்ற
கண்டுபிடிப்பு, முதல் உைகப் ப ாரில் அத்தலன ைட்ேம் ப ர் இறப் தற்குக் காரைமாகும் என்று
யாராவது நிலனத்திருப் ார்கைா?'' - பில்பகட்ஸுக்கு அறிவியலையும் வரைாலறயும்
இலைத்துப் ார்த்த பூரிப்பு.
கிரகத்தில் இருந்த ை பகாடிப் ப ரும் நாம் என்ன மாதிரியான ஆ த்தில் இருக்கிபறாம் என் பத
மதரியாமல் கிரகப் ைனுக்காகப் ணியாற்றிக்மகாண்டிருந்தனர்.
அது பமபை மேல்கிறதா... கீபழ இறங்கிச் மேல்கிறதா... என் லத மூலையின் பமல் கீழ்
அலடயாைங்கலை லவத்து கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. பமைா, கீழா, இடமா, வைமா
என் லதச் ோர்பு டுத்திப் ார்க்க முடியாத வழிகள். சிை இடங்களில் நடக்க பவண்டியதுகூட
இல்லை. வழிபய கடந்து மேன்றது.
அவர்கள் நின்ற இடம், லமக்பகல் ஏன் அவ்வைவு அதிர்ச்சியாக இருந்தார் என் து புரிந்தது.
பராஸியின் மிதக்கும் மூலை. குடுலவயின் திரவத்லதக் காட்டி 'மேரிபிரள் ஃபுளூயட்’ என்றாள்
விபனாதினி.
இன்னும் 10 மணி நேரநம பாக்கி இருந்தது. நிலைலமயின் தன்லமலை ஒவ்ந ார் அங்குைமாக
சார்ைஸுக்கு வி ரித்துக்ககாண்டிருந்தார் அகைக்ஸ். முடிந்த அளவுக்கு மீடிைாவுக்குத்
கதரிைாமல் கட்டுப்படுத்தில த்திருந்ததால், கீழ் மட்டங்களில் இன்னமும் ஸ்கூப் தக ல்
பர ாமல் இருந்தது.
''க்ராக் கசய் து சாத்திைம் இல்லை. நகப்ரிைலிடம் நபசி ழிக்குக் ககாண்டு ரு துதான் சரிைாக
இருக்கும்'' என்ற அகைக்ஸுக்கும் ேம்பிக்லக குலறந்துககாண்டு ந்தது.
ஒரு கோடியில் ஒரு மணி நேரம் ேகர் து நபால் அறிவிைல் குழு பதறிைது. இன்னும் மூன்று மணி
நேர அ காசம்தான் இருந்தது. எல்ைா அலை ரிலசகளிலும் காஸ்மிக் கதிர்களின்
அட்டகாசத்தால் இலடயூறுகள் இருந்தன. 20 ஒளி ஆண்டுகள் இலடக ளியில் இது தவிர்க்க
முடிைாததுதான். ஆனாலும், கராம்பத்தான் ஆட்டம் காட்டிைது.
பாரத்லத இறக்கில க்கும் தருணத்தில் முதுகில் சீண்டிைது ஒரு விரல். அந்தத் சீண்டலிநைநை
ஒரு ரகசிைம் இருந்தது. கமள்ள திரும்பிப் பார்த்தார். சட்கடன நிலனவுக்கு ந்தது. பிலிப்புக்கு
ல த்திைம் பார்க்க ந்த டாக்டர்.
டாக்டர், கரஸ்ட் ரூமில் இருந்த எல்ைா பக்கங்கலளயும் பைத்நதாடு பார்த்தார். அதில் என்ன
ரகசிைம் இருக்க முடியும்?
''ககாலை முைற்சி என்கிறார்'' என்ற ர் கதாடர்ந்து, ''ஏநதா சதி ேடக்கிறது... இங்நகநை
நகப்ரிைலுக்கு ஆதர ாகச் சிைர் இருக்கிறார்கள். 'ோன் தற்ககாலை முைற்சியில் இறங்கவில்லை’
என்றார் பிலிப்.''
581 ஜி.
''என்ன பிலிப்?''
பிரமாண்ட நராஸ் வுட் நடபிள், சார்ைலஸ மார்புக்குக் கீநழ மலறத்திருந்தது. இரண்டு ோள்கள்
ஓைாமல் உலழத்ததில் நசார்ந்து நபாயிருந்தார்.
53 சதுர லமல்... பரப்பில் 90-களில் பூமிக்குள் உரு ாக்கப்பட்ட ஒரு முன்கனச்சரிக்லக ேகரம்.
அதற்கு ஆன கசைவில் இன்கனாரு பனாமா கால் ாய் க ட்டியிருக்கைாம் என்று அந்த நேரத்தில்
யூக அைசல்கள் க ளிைாகியிருந்தன.
''அப்படிைா?''
சார்ைஸ் கதாடர்ந்தார்... ''உைக ரைாற்றில் அ ளுக்கு ஓர் இடம் உண்டு. அப்புறம் அந்தப்
லபைன்...''
''அகிைன்?''
'மன்னிக்கவும்... உங்களுக்கு இந்த அனுமதி இல்லை’ என்று பதில் ந்தது. ஒரு நிமிடம்
ஆடிப்நபானார். த றான இைக்கத்லத அழுத்திவிட்நடாமா என்று நிலனத்தார். அடுத்த
முைற்சியில் எல்ைாம் விளங்கிவிட்டது. ைாநரா எல்ைா புநராகிராம்கலளயும் மாற்றியிருந்தனர்.
அலறயின் உள்நள ஒநர நேரத்தில் பை நபர் ந கமாக நுலழ லத அனுமானிக்க முடிந்தது.
கமத்கதன்ற காைடிச் சத்தம் நகட்டது. நகப்ரிைல் சுதாரித்தார்.
பபோது ாக ேல்ை ர்கள் தாங்கள் ாழ் தற்கு அதிகபட்சமாக ஒநர ஒரு ழிலைத்தான்
ல த்திருக்கிறார்கள். ககட்ட ர்களுக்கு ஆயிரம் ழிகள். நகப்ரிைலுக்கு இப்படி எதுவும்
ேடக்கும் என்றும் கதரிந்திருந்தது. தன் எல்.டபுள்யூ பட்டலன அழுத்தி, ககப்ளர் 78-ல்
இறங்கினார். ாழ உகந்த இடம் என்று ோசா கண்டுபிடித்த இன்கனாரு கிரகம்.
'நகடுககட்ட இந்த மனிதர்கலள தமக்கு அடிலம ஆக்கு து அல்ைது, அழித்துவிடு து’ என்ற
ஆப்ஷன்கள் அ ரிடம் இருந்தன. ககப்ளர் 78-ல் இன்கனாரு பூமிலைப் பலடக்க முடியும் என்று
ேம்பிக்லக பிறந்தது. 96 சதவிகித பூமியின் அம்சங்கள் அதில் இருந்தன. 'சூப்பர்!’ என மனதுக்குள்
கசால்லிக்ககாண்டார். 'ேமக்கு என்று ஒரு நகாடிப் நபர் இருந்தால் நபாதும்’ என்று கணக்குப்
நபாட்டார். 581-ஜிலை உரு ாக்கிை அனுப த்தில் அ ருக்கு அலதவிட சீக்கிரநம இந்தக்
கிரகத்லதப் பண்படுத்திவிட முடியும் என்று நதான்றிைது. எல்ைாம் அ ர் எதிர்பார்த்தபடிதான்
இருந்தன. அ ர் எதிர் பார்க்காதது அங்கு இருந்த லேட்ரஜன் அளவு. அ லரப் நபாைந அங்நக
கடர்பிகளும் ந்து கணக்குப் நபாட்டுக்ககாண்டிருந்தன. தன்னந்தனிைாக க ட்டக ளியில் ஒரு
மனிதன் நிற்பலத அல க னித்தன. நகப்ரிைலை நோக்கி ந கமாக பறந்து ந்து சூழ்ந்து
நின்றன. அ ர் அ சரமாக எல்.டபுள்யூ பட்டலனத் நதட, அதற்குள் கடர்பி ஒன்று அ ர் மீது
விசுக்ககன்று தன் உடல் கருவி துப்பாக்கிைால் சுட்டது.
அகிைனும் விநனாதினியும் கசய்த அற்புதம். ஆலீஸ், நகத்ரின், அகி, கென்ரிச், லூக்சூன், சினு ா
எல்நைாரும் தனித்தனிைாகக் கட்டிப்பிடித்துப் பாராட்டி முடித்தனர். தன் மகளின் நிலனவுகலளப்
பத்திரமாக லமக்நரா சிப்பில் மீட்டுத் தந்ததற்காக ேன்றிப் கபருக்கில் நீராடிக்ககாண்டிருந்தார்
டாக்டர் லமக்நகல். உரு ம்தான் இல்லைநை தவிர, நராஸி நபசினாள், பாடினாள், பாசம்
காட்டினாள்.
பூமி, 581- ஜி இரண்டுக்குநம ஆபத்துகள் நீங்கின. புதிை நகாளுக்கு ந்த ர்கள், பூமியில்
இருப்ப ர்கள் எல்நைாருக்கும் விஞ்ஞானக் கழகம் ஒரு ாய்ப்லப ஏற்படுத்தியிருந்தது. ைாருக்கு
எங்கு ாழ விருப்பம் என்பதற்கான ஒரு இகமயில் நசாதலன. இக்கலரக்கு அக்கலர பச்லச
மநனாபா த்தில் இங்கும் அங்கும் சிை தடுமாற்றங்கள் இருந்தன. ஆனால், இகமயில் நகள்வி
பாரத்லதப் பூர்த்திகசய்யும்நபாது க கு சிைர் மட்டுநம கிரக மாற்றத்துக்குத் நதர்வு
கசய்ைப்பட்டனர்.
''ககப்ரியல் செய்த ஆராய்ச்சியில் சுயநலம் என்ற ஒன்றற மட்டும் நீக்கினால், கேறு எறதயுகம
குறற சொல்ல முடியாது. மார்க்கறை உருோக்கி, ேளர்த்து, அறிஞனாக்கும் முயற்சியில்
அேருறடய ஈடுபாட்றடக் குறற சொல்லகே முடியாது. அேன் இந்தக் ககாளுக்காககே
தயாரிக்கப்பட்டேன். அேறன எப்படி பூமிக்கு அனுப்ப முடியும்?'' என்றார்.
எதற்காக?
கடவுள், பண்பாடு, இதிகாெம், புராைம், மதம், நம்பிக்றக, விதி, அந்தக் காலத்திகலகய எல்லாம்
சொல்லிவிட்டார்கள் என்கிறேர்கள் இன்சனாரு ரகம் - அேர்கள் பூமிக்கு.
றமக்கராொஃப்ட் ஆொமிகள் 581 ஜி என்ற சபயறர மாற்றி இந்தக் ககாளுக்கு 'கநாோ’ என்கற
சபயரிட்டால் என்ன என்று ககாரிக்றக றேத்தனர். சபாது ஓட்சடடுப்பில் ஓ.கக. ஆகிவிட்டறத
மதுவுடன் சகாண்டாடினர்.
'மனிதப் பண்பாடு முற்றிலுமாக ஒழிந்துவிட்டால் திருக்குறள் என்ற ஒரு நூறல றேத்து அறத
மீட்டுவிடலாம்’ என்று கால்டுசேல் என்கிற அறிஞர் சொன்னார்.
திருக்குறளுக்கு ேயது 2,000. தமிழின் ேயதும் 2,000. எப்படி ஒரு சமாழி பிறந்ததும், உடகன
ஒருேர் எழுத்தாணி சகாண்டு ஓறலயில் மக்களுக்கான இலக்கைத்றத எழுத
ஆரம்பித்துவிட்டாரா? தமிழின் ேயறதக் கைக்கிடுேதில் சேளிப்பறடயாகத் சதரியும் கமாெடி.
இந்த உலகில் எந்த சமாழியிலும் இப்படி உேறம சொன்னது இல்றல'' என்று தீர்மானமாகச்
சொன்னாள்.
2045 ேருஷத்துக்கு முன் ஒருேர் தமிழில் இப்படி எழுதிறேத்திருக்கிறார். அதற்கு முன் நிறறய
எழுதப்பட்டு இருக்க கேண்டும்.
''ம்?'' என்றாள்.
ழீன் தந்த தமிழ் ஆர்ேம் அேறன உற்ொகப்படுத்தியது. 'தமிழ்மகன்’ என்ற சபயரில் எழுதலாமா
என்று கயாசித்தான்!
- ஆபகரஷன் ெக்ெஸ்