Republic of the Philippines

Philippine Normal University

The National Center for Teacher Education
Mindanao

The Multicultural Education Hub

Prosperidad, Agusan del Sur

NAME: Johnly C. Pasco SECTION: OBTEC M-1-2

INSTRUCTOR: Prof. Fe A. Quisil FLA#: 1

PAMANA: GLOBALISASYON BILANG BANTA SA PAGYABONG AT

KAHALAGAHAN NG WIKANG PAMBANSA

Ang pambansang wika ay nagtutulak ng pambansang pagkakaisa sa anumang bansa,

kahit na may daan-daang wika at dayalekto na naroroon sa estado. Bukod sa isang pangalan,

isang hangganan, isang pera, o isang watawat, ginagawang kagalang-galang ang isang

pambansang wika.

Ang pambansang wika ay malinaw na ipinapahiwatig na isa itong pambansang

katangian ng isang bansa. Kung nais mong tumagos at maunawaan nang malalim sa isang

lipunan, dapat mong malaman kung paano magsalita at isulat ang kanilang wika. Kung ikaw

ay mas marunong sa katutubong wika ng ibang tao, tatanggapin ka nila at mas mauunawaan

mo ang mga aspeto ng kultura at mga kaibahan ng lipunan na iyon. Ang wikang pambansa ay

may koneksyon sa mga tao ng bansa at kanilang teritoryo. Ang isa o ang iba pang mga wika ay

sinasalita sa isang bansa kung minsan ay tinutukoy bilang pambansang wika, ngunit ang isa ay

dapat na patnubayan mula sa gayong pagkalito. Ang wikang pambansa ay ginawa ang mga tao

bilang isang bansang natatangi mula sa iba. Kung iginagalang mo at sinasalita ang kanilang

wika, maaari itong maging isang napaborang mapagkukunan ng pakikipag-ugnay sa antas ng

pagpasok para sa mga negosyo o koneksyon sa ibang kultura. At dito na magsisimula ang

salitang Globalisasyon.
 Ang globalisasyon ay ang proseso kung saan ang pamayanan ng mundo ay nagsasama

sa isang karaniwang sistemang panlipunan at pang-ekonomiya. Ito ay ang pagkalat ng mga

teknolohiya at negosyo sa buong mundo. Ito ay nagsasangkot ng pakikipag-ugnayan sa mga

bansa sa mundo, upang mapahusay ang pandaigdigang paglago ng ekonomiya. Sa

pamamagitan ng globalisasyon, mayroong isang teknolohikal, pang-ekonomiya, pampulitika

at pangkulturang pagpapalit, na ginagawang posible sa pamamagitan ng pagsulong sa

komunikasyon, transportasyon at imprastraktura. Tumutukoy ito sa proseso kung saan isinama

ang mga tao bilang isang lipunan ng mundo. Ang mundo ay naging isang "pandaigdigang

nayon" ito ay dahil sa pagpapalawak ng mga “network” ng komunikasyon, ang mabilis na

pagpapalitan ng impormasyon at ang pag-angat ng mga hadlang ng mga visa at pasaporte. Ang

globalisasyon ay humahantong sa kapwa negatibo at positibong epekto sa iba't ibang mga

bansa. Ang tanong na ito ay nangangailangan ng talakayan ng negatibong epekto ng

globalisasyon sa kultura ng mga indibidwal na bansa. Ang proseso ng globalisasyon ay

naglalayong dalhin ang mga tao mula sa magkakaibang klase ng kultura nang magkasama sa

hinaharap. Ang hinaharap na ito ay hindi kabilang sa anumang kultura, ngunit dapat itong

maging isang ibinahaging proyekto, na nagpapahintulot sa pagsasama ng lahat. Ang kultura ay

ang paraan ng pamumuhay ng isang pangkat ng mga tao kabilang ang, tradisyon, kaugalian,

paniniwala, wika, pag-uugali, ritwal pati na rin ang musika. Ang pamana ng kultura ay

kumakatawan sa pangunahing kayamanan ng mga umuunlad na bansa. Ang globalisasyon ay

higit na nakakaapekto sa kultura ng ilang mga bansa partikular na sa mga umuunlad na bansa.

Ang pagkakaiba-iba ng kultura ay isang mapagkukunan ng pagbabago at pagkamalikhain. Ang

Globalisasyon ay nakakaapekto rin sa relihiyon lalo na sa mga umuunlad na bansa, na

humantong sa pagkawala ng lokal na pagkakakilanlan sa globo ng kultura. Nagbabanta ngayon

ang Globalisasyon sa mga pinakalumang kultura sa buong mundo.

 Habang ang mundo ay nagiging mas konektado, ang pagkakaiba-iba ng wika ay

bumubulusok sa hindi pa naganap na markahan sa mundo.

Apatnapung porsyento (40%) ng 7000 wika sa mundo na nanganganib na mawala, ayon

sa mga pagtatantya ng “Endangered Languages Project”. Ang kalakaran na iyon ay

nakakonekta sa globalisasyong pang-ekonomiya, tulad ng iminungkahi ng bagong akdang

inilathala sa mga pamamaraan ng “Royal Society B”. Ang epekto ng pagpapalitan ng

pandaigdigang ekonomiya sa pagkakaiba-iba ng wika ay iminungkahi para sa mga taon ng mga

linggwistiko tulad ni Lenore Grenoble sa Unibersidad ng Chicago. to ay isang argumento na

bumalik sa mga 1970, nang iminungkahi ni Herbert Schiller ang mainit na pinagtatalunan na

teorya ng imperyalismong pangkultura, na iminungkahing makapangyarih ang mga bansa na

humawak ng napakalawak na kultura sa mga mahihinang bansa sa kanilang pagpasok.

Gayunpaman, ang koneksyon ay hindi pa ganap na naitumyak ang dami nito hanggang ngayon,

ayon sa mga mananaliksik. Sa pag-aaral, unang itinatag ng mga mananaliksik ang isang hanay

ng mga nawawalang wika sa pamamagitan ng pag-tukoy at pagsuri para sa maraming mga

kadahilanan batay sa IUCN Red List of Threatened Species, na nagbabalangkas ng mga

sintomas ng pagkawala: maliit na laki ng populasyon ng tagapagsalita, mabilis na pagtanggi sa

mga numero ng tagapagsalita, at maliit na saklaw ng heograpiya.

Habang lumalaki ang kapangyarihang pang-ekonomiya, nagpapatuloy ang argumento,

gayon din ang mga pagkakataon upang magamit ang impluwensyang ito upang ibaluktot ang

mga institusyong pangkultura sa kalooban ng nangingibabaw na grupo. Ang wika, sa

katunayan, ay isang partikular na natatanging dominyo ng kultura na tila malapit na nakatali sa

kapangyarihang pang-ekonomiya.

Sa kasamaang palad, hindi maliwanag kung paano eksaktong maipapanatili ang kultura

sa harap ng pangungupahang pang-ekonomiya sa isang rehiyon. Kasama sa mga kasalukuyang

pagsisikap ang mga wika sa pag-uugnay sa “internet” at pagtuturo sa kanila. Ang tanging bagay

na para sa tiyak na natapos ng mga mananaliksik, na ang mga pagsisikap sa pangangalaga ay

dapat na nakatuon sa mga peligro na nakakaranas ng paglago ng ekonomiya. Ang presyo ng

hindi paggawa nito ay ang pagkawala ng mahalagang kaalaman sa kultura, na ipinagpalit para

sa kaunlaran sa ekonomiya.

Ang Ingles ay ipinapahamak sa mga bata at matatanda sa mga bansang ito kung saan

ang Ingles ay hindi pambansang wika. Bukod dito, ito ay itinuturing bilang isang simbolo ng

mga piling tao at ito ay naging isang basehan upang hatulan ang antas ng literasiya ng isang

indibidwal. Ang kapus-palad na kalakaran na ito ay ang paglayo sa mga batang henerasyon na

malayo sa pambansang wika. Maging ang mga mapagkumpitensya na pagsusulit ay gaganapin

sa wikang Ingles kahit na may iba pang pambansa at opisyal na wika.

Sa kabilang banda, libu-libong mga ekonomiya ang yumabong at umunlad nang walang

di-paggalang sa kanilang pambansang wika. Mga bansang tulad ng Tsina, Iran at Alemanya ay

umunlad sa kanilang makakaya habang nirerespeto ang kanilang pambansang wika at ang

mundo ay tumitingin sa kanila para sa kasaysayan ng kalakalan at pagkatuto.

Ang globalisasyon ay maaaring magkaroon ng positibo o negatibong epekto sa mga

indibidwal na bansa. Ang negatibong epekto ng globalisasyon sa pamana ng kultura ay isang

banta. Sumusulong ang Globalisasyon, at dapat isaalang-alang ng mga tao ang kahalagahan ng

kanilang pamana sa kultura. Maraming mga kultura sa buong mundo ang unti-unting

nababawasan dahil sa labis na epekto ng globalisasyon. Ang pinakapangunahing paraan na ang

globalisasyon ay nakikita na banta sa kultura ay sa pamamagitan ng mga wika.