Reaksyong papel: sandaang damit

Sarili
Nakaramdam ako ng awa at pagkalungkot sa akin, sa parteng “kapag oras na nang pagkain ng baon at
halos ayaw niya ilitaw ang kaniyang baon.” Dahil nakikita ko ang aking sarili sa kanyang ginagawa.
Naawa ako dahil wala siyang kaibigan na masasandalan sa mga oras na yun. Kalungkutan, nakaramdam
ako ng lungkot dahil sa kanyang pag-iisa sa isang parte ng silid paaralan na walang kausap kasama at
binabaliwala, naramdaman ko ang lungkot dahil sa hind pagkakabilang niya sa mga kaklase, naka-aawa
lasi ang liut ng tingin niya sa sarili niya, pero nakatutuwa dahil kinaya niyang mag-isa sa isang tab ing silid
paaralan .

Pamilya
Ang aking naramdaman sa pamilya ng batang may sandaang damit ay kalungkutan dahil sa kanilang
pagiging maralita kaya di siya nagkakasama, ayon ang nakaramdam ko sa di pag-uwi ng kanyang ama
dahil sa kakulangan ng perang ma-i-uuwi sa kanilang bahay. Nalulungkot ako kasi alam ko ang
pakiramdam ng walang ama sa tabi pero di ko alam kung ano ang ama na nakakasama sa bahay.
Nalulungkot ako kasi nakikita ko ang pamilya ko na di buo at walang kinamulatan na ama sa piling,
nakakalungkot isipin na bakit kailngan ng bata na maranasan na di kompleto ang pamilya at kailngan
may mahiwalay.

Lipunan
Pagkainis ang aking naramdaman dahil sa di pantay na pagtrato sa kapwa ayun ang naramdaman ko
nang mabasa ko ang pang-aasar ng mga kaklase ng batang may sandaang damit sakanya at ang din niya
pag-imik ay lalong nagpasumidhi ang pambubuska sa kanya ng mga kaklase nya. Tulad sa lipunan na pag
mababa ang uri mo ay mas lalo ka nilang hahamakin at yuyurakan o di naman kaya ay di ka
papahalagahan (tulad sa pagibig, pag di ka mahal, wala kang halaga) ayun ang nang yaribsa batang mag
sandaang damit kinukutya siya dahil di siya katulad ng mga kaklase na maayus ang damit at meron
baong maayus

Replektibong sanaysay: sandaang damit

Sarili
Ma-i-uugnay o maha-hambing ko ang batang may sandaang damit sa akinng sarili sa kahirapan na
kanyang nararanasan, nang mayroong sakit ang aking mama at nagpapagamot. Naging salat din kami.
Dun ko naranasang pumasok nang walag pera o baong pagkain, kung meron man ay inutang pa ng aking
lola sa tindahan, kung ang batang may sandaang damit ay binibigyan din ng mga kaklase, ganun din ako,
binibigayan rin ako minsan noon ng mga kaibigan ko nang kanilang mga baon. Ma-i-uugnay ko ang
sandaang damit saakin na kahit mahirap at salat ang pinagdadaanan ay di parin tumitigil sa panangarap
at ngumiti nalang

Pamilya
Ang aking napagtanto sa samdaang damit na ma-i-uugnay ko sa aking pamilya