1

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΈΣ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΓΝΩΣΗΣ

Έξω από την ενότητα έρχεται κανείς σε Ύπαρξη.

Η επιστροφή στην ενότητα είναι το πεπρωμένο σας.

Το μυαλό ανακαλύπτει την πορεία τής επιστροφής ενώ

η καρδιά παρέχει το κλειδί σε κάθε στάδιο κατά μήκος τής πορείας

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ - Ο ΜΑΚΡΟΚΟΣΜΟΣ – Η ΦΥΣΗ

Συνήθως, η εναρκτήρια διδασκαλία τών εσωτερικών σχολών παρουσιάζει την

Δημιουργία από δύο οπτικές γωνίες :

- Τον Μακρόκοσμο : ολόκληρη η Δημιουργία, τόσον ορατή όσον και αόρατη.

- Τον Μικρόκοσμο : το άτομο, ο άνθρωπος.

Ο Μακρόκοσμος ἢ η Δημιουργία, είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο το άτομο

ενελίσσεται  και στην συνέχεια εξελίσσεται  .

Θα αρχίσουμε με την μελέτη τού Μακρόκοσμου χρησιμοποιώντας μια έννοια

κάπως κοινή για τις Δυτικές εσωτερικές επιστήμες. Αυτή η έννοια βρίσκεται
επίσης και στην Ανατολή αλλά σε μια διαφορετική μορφή.

Εάν υπάρχει μια διαφορά μεταξύ τών Ανατολικών και δυτικών Διδασκαλιών,
είναι περισσότερο στην επιλογή τών ονομάτων παρά στην προϋπόθεση τής
ιδέας.

Θα χρησιμοποιήσουμε τους απλούστερους όρους και εικόνες προκειμένου να

διευκρινίσουμε, όσο καλύτερα μπορούμε, απόψεις που είναι πολύ σύνθετες.

Στην αρχή, υπάρχει το Ένα ἢ το ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΙΝΑΙ, ἢ η Απόλυτη Ύπαρξη ἢ

το Μεγάλο Σύνολο.

Η Εκδήλωση και το Ανεκδήλωτο ξεκινούν από αυτό.

Ο Μακρόκοσμος και ο Μικρόκοσμος ξεκινούν από τον εκδηλωμένο κόσμο.

Ας προσθέσουμε επίσης ότι η Δημιουργία εμφανίζεται σε τρία στάδια :

Α. Η Εκπόρευση τής Πρωταρχικής Ενέργειας.

Β. Η Διαφοροποίηση που δημιουργεί την Δυαδικότητα στην Ενέργεια.

Γ. Η Συμπύκνωση, η « πήξη » ἢ η μετατροπή τής Ενεργείας σε Ύλη.

 2

ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΡΕΥΣΗ

σχήμα 1

ΕΚΠΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

 3

Ολόκληρη η Δημιουργία απορρέει από μια εκλεπτυσμένη ενέργεια που φαίνεται

να προέρχεται από το « κενό » και που τροφοδοτεί και διαμορφώνει το σύνολο
τών Γαλαξιών τού Σύμπαντος. Η λέξη «κενό» που χρησιμοποιείται από μερικές
σχόλες δεν μας ικανοποιεί. Προτιμάμε καλυτέρα τον όρο « Μη Εκδηλωμένο ».
Η Ενέργεια που είναι στον Σύμπαν είναι εκδηλωμένη. Η Ενέργεια που δεν είναι
στο Σύμπαν δεν είναι μεν εκδηλωμένη, αλλά ΕΙΝΑΙ. Αυτή η Ενέργεια μπορεί
να θεωρηθεί ως μια ουσία τής Μονάδος, από την Απόλυτη Ύπαρξη. Μια Ινδική
αναλογία φαίνεται να ταιριάζει εδώ. Ο Βράχμα εκπνέει : ο κόσμος εκδηλώνεται.
Ο Βράχμα εισπνέει : ο κόσμος εξαφανίζεται και σταδιακά η ενέργεια επιστρέφει
στο ανεκδήλωτο. Αυτή η γιγαντιαία αναπνοή που διαρκεί περίπου για ένα δισ-
εκατομμύριο έτη είναι ο μεγάλος και θεμελιώδης κύκλος τού κόσμου.
Είναι ο ρυθμός τής Συμπαντικής Μηχανής στην εργασία του τής « παραγωγής
Θεών ». Αυτός ο κύκλος καθοδηγεί σταδιακά τον σπόρο τής ύπαρξης από το
αρχικό μηδέν τής εκδήλωσης στο άπειρο τής επιστροφής.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να εξηγηθεί ἢ να περιγραφεί η πρωταρχική Ενέργεια.

Πιό πολύ θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι είναι μια ώθηση ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ.
Μόλις εκπηγάζει, περνά πρώτα από μια προετοιμασία συμπύκνωσης ( πήξης ).
Θα λέγαμε ότι, η φύση της αποχωρίζεται από το πρωταρχικό « σχεδόν κενό ».
Αυτή η ενέργεια δεν συμπυκνώνεται με ένα συνεχή τρόπο, καθότι στην πραγμα-
τικοτητα αυτό συμβαίνει σταδιακά. Υπάρχουν 10 στάδια που αντιστοιχούν σε
10 διαφορετικούς βαθμούς πυκνότητας και το πυκνότερο, το 10ο στάδιο, αντι-
στοιχεί στην ύλη τού κόσμου μας. Αυτά τα στάδια απεικονίζονται στο σχήμα 1.
Μόνον τα πρώτα τρία αφορούν την φάση τής προετοιμασία τής συμπύκνωσης.
Κατά την διάρκεια αυτής τής φάσεως, η Ενέργεια « προετοιμάζεται » αλλά δεν
πραγματοποιείται ακόμη. Δημιουργεί επίσης τους απαραίτητους όρους για την
Δυαδικότητα και την Μορφή η οποία φανερώνεται κατά το 4ο στάδιο.
Κατά το 3ο και 4ο στάδιο, η Ενέργεια γίνεται η Prima Materia ( πρώτη Υλη )
τών αλχημιστών, το Χάος τής Βίβλου, το Πνεύμα τού Κόσμου (Spiritus Mundi)
για άλλους κ.λ.π. Στο 4ο στάδιο, η εν δυνάμει δυαδικότητα τής ενέργειας γίνεται
αντιληπτή καθώς διαφοροποιείται στα ενεργητικά και παθητικά συστατικά της.
Δεδομένου ότι τα δύο μέρη είναι ισοδύναμα, διαμορφώνουν την πρώτη συμμε-
τρία τού κόσμου. Να σημειώσουμε ότι οι ενέργειες, ως αποτέλεσμα αυτής τής
διαίρεσης, είναι πυκνότερες και λιγότερο λεπτές από την πρωταρχική ενέργεια.
Ο διαχωρισμός επαναλαμβάνεται σε κάθε ενέργεια που προκύπτει από αυτή την
διαφοροποίηση και έτσι, σιγά-σιγά, η λεπτή ενέργεια αποκτά την « βαριά » πυκ-
νότητα τού κόσμου μας. Πρέπει να επισημάνουμε ότι σε όλα τα πράγματα τού
κόσμου μας ( 10ο στάδιο ), τα 10 επίπεδα πυκνότητας είναι παρόντα, αλλά μόνο
το 10ο επίπεδο είναι ορατό, ενώ τα άλλα 9 ανήκουν στην σφαίρα τού αοράτου.
 4

Η ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Σχήμα 2

Η δυαδικότητα εμφανίζεται με την πρώτη διαφοροποίηση ( διαχωρισμό ).

Από μία άποψη, μπορούμε να πούμε ότι σε εκείνη την ίδια την στιγμή το καθε-
στός τής ενότητας εξαφανίζεται και η δυνατότητα για χωροχρόνο εμφανίζεται.
Η δυαδικότητα παρέχει στην ενέργεια ένα διπλό χαρακτηριστικό ( ιδιότητα ) :
1. Την Ενεργητική Ενέργεια που αποτελεί τα στοιχεία τής Ζωής,
2. Την Παθητική Ενέργεια που αποτελεί τα στοιχεία τής Ύλης.
Είναι μόνο στο αλχημικό κείμενο « η Χρυσή Αλυσίδα τού Ομήρου », ( Golden
Chain of Homer ) που βρίσκουμε μερικές εξηγήσεις σε αυτό το θέμα.
Σε αυτό το κείμενο, η Ενέργεια τής Ζωής καλείται « Νίτρο » και η Ενέργεια τής
Ύλης καλείται « Άλας ».
Κατόπιν, η πρώτη Ενέργεια, η Ενέργεια τής Ζωής, διαιρείται στην συνέχεια και
δίνει τα πρώτα 2 στοιχεία : το Πυρ △ και τον αέρα △.
Με τον ίδιο τρόπο, η πρώτη ενέργεια τής Ύλης διαιρείται και δίνει τα άλλα δύο
στοιχεία : το Ύδωρ ▽ και την Γη ▽.
 5

ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΕ ΥΛΗ - ΖΩΗ - ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Α. Τα τέσσερα στοιχεία : Πυρ △, ο Αήρ △, Γη ▽ και Ύδωρ ▽ τών τεσσάρων
στοιχείων αντιστοιχούν σε μορφές Ενέργειες και δεν έχουν καμία σχέση με τα
υλικά σώματα που φέρουν το ίδιο όνομα. Ως επί το πλείστον, τα υλικά σώματα
φέρουν αυτές τις ενέργειες. Στην πραγματικότητα τα τέσσερα αυτά στοιχεία
είναι παρόντα σε όλα τα σώματα και το κάθε ένα από αυτά φέρνει μέσα του και
τα δέκα επίπεδα Ενεργείας που αναφέρθηκαν προηγουμένως.
Κατά συνέπειαν, στον κόσμο μας, κάθε τι που αποτελείται από υλη περιέχει 40
τύπους ενεργειών και οι διαφορές σε αμοιβαίες σχέσεις τους καθορίζουν την
φύση τής ύλης και τον βαθμό τής Ζωής και Συνείδησης. Επομένως :
- Στο Ορυκτό βασίλειο, η ύλη περιέχει λίγο από τα στοιχεία τού πυρός και τού
αέρος αλλά περισσότερο το στοιχείο τού ύδατος και σε μεγαλύτερη αναλογία το
στοιχείο τής Γης.
- Στο Φυτικό βασίλειο, τα φυτά δεν έχουν μεγάλο μέρος από το στοιχείο τού
πυρός και της γης αλλά μια καλή ποσότητα των στοιχείων τού ύδατος και τού
αέρος.
- Στο Ζωικό βασίλειο, υπάρχει ένα μεγάλο ποσό τών στοιχείων τού πυρός - το
μέγιστο ποσό είναι στον άνθρωπο - το στοιχείο τού αέρος είναι παρόν αλλά δεν
υπάρχει ένα μεγάλο μέρος τού στοιχείου τής γης.
Στα τρία βασίλεια, ο βαθμός Ζωής και η Συνείδηση ποικίλλουν σε δύναμη.
Η ζωοποιός δύναμη τής Ζωής κυβερνιέται από το στοιχείο τού πυρός.
Ο συνδυασμός πυρός - αέρος διαμορφώνει την ψυχή τών πραγμάτων, δηλαδή,
την ζωή που είναι ικανή να ζωντανέψει την υλη επειδή το πυρ δεν μπορεί, από
μόνο του, να διαβιβάσει την ενέργειά της στην υλη. Το ζωικό βασίλειο περιέχει
το περισσότερο πυρ. Είναι « το πιό ζωντανό » σε αντιδιαστολή με το ορυκτό
βασίλειο που περιέχει λίγο πυρ και είναι επομένως το λιγότερο « ζωντανό ».
Ο « ζωικός » φυσικός θάνατος είναι η απόσυρση τών στοιχείων τού αέρος και
τού πυρός ἢ τής ψυχής που ζωντανεύει το σώμα.
Β. Οι τρεις αρχές : για να ζωντανέψουν τα τρία βασίλεια, οι ενέργειες τών στοι-
χείων διαιρούνται σε τρεις αρχές/ομάδες. Το πυρ △ δεν μπορεί να ενωθεί άμε-
σα με το ύδωρ ▽ και την Γη ▽, τα στοιχεία τής ύλης, για αυτό η παρουσία τού
αέρος △ είναι απαραίτητη στην ψυχή.
Οι αλχημιστές καλούν αυτήν την ψυχή, αυτήν την αρχή, Θείον .
Για να διαβιβάσουν οι ενέργειες τής Ζωής την επιρροή τους στην Ύλη, μια δεύ-
τερη αρχή είναι απαραίτητη. Περιέχει τον αέρα τής ζωής και το ύδωρ τής ύλης.
Αυτή η συνδέουσα αρχή καλείται το Πνεύμα και οι αλχημιστές την αποκαλούν
υδράργυρο. Στην μυθολογία, η λειτουργία τού Ερμή ( υδραργύρου ) είναι ο
ρόλος τού αγγελιαφόρου τών Θεών. Εγκαθιστά τον σύνδεσμο μεταξύ τού κόσ-
μου τού Πνεύματος και τού κόσμου τής ύλης.
 6

Το σύμβολο τού Κηρυκείου, τα δύο συνδυασμένα φίδια, αντιπροσωπεύει τα

σημεία όπου οι ενέργειες τής Ζωής και της ύλης συναντιούνται.
Το σώμα είναι η τρίτη αρχή. Αποτελείται από τα στοιχεία ύδωρ ▽ και Γη ▽.
Η λήψη τών επιρροών τής ψυχής που διαβιβάζονται μέσω τού Πνεύματος, συμ-
βαίνει δια μέσου τού στοιχείου τού ύδατος ▽ .
Οι αλχημιστές καλούν αυτήν την αρχή από ύδωρ ▽ και Γή ▽, Άλας .
Το ίδιο αλήθεια ισχύει στο άτομο, αλλά οι αρχές υπάρχουν στο πιό υψηλό επί-
πεδο. Οι όροι Θείον , Υδράργυρος και Άλας  , δεν έχουν καμία απολύ-
τως σχέση με τα φυσικά πράγματα που φέρουν τα ίδια ονόματα.

ΥΔΩΡ : Η ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΙΚΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ

Η κοσμικές ενέργειες ενεργούν επάνω στην ύλη μέσω τού στοιχείου τού ύδατος.
Αυτό το στοιχείο περιλαμβάνεται ουσιαστικά σε όλα τα υγρά αν και τα άλλα
τρία στοιχεία είναι επίσης παρόντα σε μικρότερες αναλογίες. Επομένως εάν ένα
σώμα είναι πλούσιο σε νερό ἢ είναι σε μια υγρή κατάσταση, θα λάβει τις αστρο-
λογικές επιρροές σημαντικότερα. Αυτές οι αστρολογικές επιρροές είναι πλανη-
τικές εκδηλώσεις που εμφανίζονται σε διαφορετικά επίπεδα ( σχήμα 1 ).
Όταν τα όμβρια ύδατα ἢ το χιόνι τών υψηλών βουνών δεν μολυνθούν, είναι
πλούσια σε ενέργεια ζωής.
Η αρχή ζωής απελευθερώνεται μόνο όταν λειώνει το χιόνι επειδή η στερεά
κατάσταση σταθεροποιεί τις ενέργειες και αποτρέπει την διαφυγή τους.
Από τα τρία βασίλεια, το ζωικό βασίλειο - και ιδιαίτερα ο άνθρωπος είναι ο πιό
ευαίσθητος στις αστρολογικές επιρροές. Τα φυτά είναι λιγότερο ευαίσθητα στις
αστρολογικές επιρροές επειδή έχουν μια χαμηλότερη υγρή « πυκνότητα ».
Οι στερεοί οργανισμοί, όπως τα μεταλλεύματα και τα μέταλλα, ουσιαστικά δεν
αγγίζονται από τις αστρολογικές επιρροές.
Μόνο ο υδράργυρος, που είναι ένα μέταλλο σε υγρή κατάσταση στην θερμο-
κρασία δωματίου, υπόκειται στις αστρολογικές επιρροές.
Για να επηρεαστούν από αυτές τις επιρροές τα άλλα μέταλλα πρέπει να μετα-
σχηματιστούν σε ένα άλας και έπειτα να διαλυθούν στο νερό.
ΧΩΡΟ- ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ ΤΗΝ ΥΛΗΣ

Ας επιστρέψουμε στην χωροχρονικη πτυχή τής δυαδικότητας. Η απλή παρατή-

ρηση δείχνει ότι, στο επίπεδο τού κόσμου μας, ο χρόνος είναι δεμένος με τον
χώρο. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος που η κίνηση μέσω ενός δεδομένου διαστή-
ματος δεν λαμβάνει μια συγκεκριμένη διάρκεια. Αντιθέτως, η μέτρηση τού
χρόνου μπορεί μόνο να συμβεί είτε μέσω μιας κίνησης είτε μιας μετακίνησης
στο διάστημα. Μπορούμε πραγματικά να φανταστούμε, αν και πρακτικά είναι
διανοητικά ασύλληπτο, ότι το διάστημα και ο χρόνος προκύπτουν από την δια-
 7

φοροποίηση τής Μοναδικής Αρχής : Αιωνιότητα, μια αρχή που είναι μια πτυχή
τής αρχικής ενέργειας.

Η συνείδηση δεν μπορεί να ταξιδέψει από την αιωνιότητα στον χωροχρόνο τού
κόσμου μας ή αντίστροφα σε ένα μεγάλο βήμα χωρίς σημαντικές αλλαγές.
Αυτή η μετατροπή ἢ μεταβολή εμφανίζεται σε επτά βήματα αποκαλούμενα οι
7 ημέρες τής Δημιουργίας. Η πνευματική ανάγνωση αυτού τού θέματος στην
Γένεση παρέχει διάφορες ενδείξεις. Η « ανάπαυση » τής έβδομης ημέρας που
αντιστοιχεί στον κόσμο μας, συμβολίζει το γεγονός ότι σε αυτό το επίπεδο το
άτομο είναι κοιμισμένο στις πνευματικές πραγματικότητες άλλων χωροχρόνων
με τους οποίους έχει χάσει προς στιγμήν την επαφή.
Σημειώστε ότι υπάρχουν μόνον 7 ημέρες τής Δημιουργίας, επειδή, όπως είδαμε
στον σχήμα 1 στα τρία πιό υψηλά επίπεδα ενέργειας, ο χωροχρόνος υπάρχει σε
μια εν δυνάμει κατάσταση και φανερώνεται μόνο στο τέταρτο επίπεδο.
Τα δέκα επίπεδα πυκνότητας τής ενέργειας αποτελούν τα δέκα στάδια τής Ενέ-
λιξης και τής Εξέλιξης ( δείτε το σχήμα 1 ).
Κάθε επίπεδο από το 9 έως το 4 συμπεριλαμβανόμενου αποτελεί έναν από τους
ανθρώπινους εσωτερικούς κόσμους ( η Βασιλεία τών Ουρανών εντός ημών ).
Τα τρία πιό υψηλά επίπεδα, που διαμορφώνουν ένα σύνολο, διαμορφώνουν την
αιωνιότητα χωρίς τον χωροχρόνο, σε ένα αιώνιο παρόν. Τα 7 χαμηλότερα επίπε-
δα, που διαμορφώνουν μια δεύτερη ομάδα, ανήκουν στην σφαίρα τού χρόνου.
Κάθε επίπεδο δεν αποτελεί έναν κόσμο - εκτός από το τελευταίο - αλλά ένα επί-
πεδο συνείδησης στο άτομο, όπου όλα τα πράγματα υπάρχουν στο ίδιο επίπεδο
πυκνότητας. Στον κόσμο μας, το δέκατο επίπεδο, οι ενέργειες τής θερμότητας,
τού φωτός, και της ηλεκτρικής ενέργειας έχουν προσαρμοστεί στην πυκνότητα
τής ύλης μας. Η ανθρώπινη συνείδηση έχει προσαρμοστεί επίσης σε αυτήν την
10η πυκνότητα. Αυτό επιτρέπει σε αυτόν να αντιληφθεί με τις αισθήσεις του και
καθιστά την ζωή και την εξέλιξή του δυνατές σε αυτό το επίπεδο.
Εάν επιθυμείτε να λάβετε μια κατά προσέγγιση εικόνα τών πιό υψηλών επιπέ-
δων, φανταστείτε όλα αυτά τα πράγματα να γίνονται ελαφρύτερα, λεπτότερα
ενώ παραμένουν συνδεδεμένα το ένα σε σχέση με το άλλο. Μια συνειδητή και
συνεπής ζωή είναι έτσι δυνατή σε κάθε επίπεδο. Μόνον οι γνήσιες ( ουσιαστικές
και όχι τυπικές ) μυήσεις - ανεξάρτητα από την μέθοδο που χρησιμοποιείται για
να τις λάβει κάνεις - μπορούν να παράσχουν μια ορθή εικόνα του τι είναι αυτά
τα κοσμικά επίπεδα.
 8

ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ:

Οι Αρχαίοι, όπως ο Τριθέμιος, ο Κορνήλιος Αγρίππας και άλλοι έχουν βεβαιώ-

σει την ύπαρξη μιας τρισυπόστατης ιεραρχίας δυνάμεων στον κόσμο, μια ιεραρ-
χία αιτιών που κυβερνούν τους ορατούς και τους αόρατους κόσμους.
Η αρχική αιτία, η πλέον ισχυρή, είναι η πιό κοντινή στον Απόλυτο κατά την
εκδήλωση. Η επιρροή της αγγίζει πρώτιστα τα επίπεδα 1 και 2.
Οι δευτεροβάθμιες αιτίες σύμφωνα με τον Τριθέμιο είναι επτά σε αριθμό και
αποτελούν το δεύτερο επίπεδο τής δύναμης. Αυτές οι επτά αιτίες καλούνται
συχνά οι επτά διπλοί νόμοι, οι επτά Μεγαλοφυΐες τής παρουσίας, οι επτά
Μεγαλοφυΐες τού Θρόνου ἢ οι επτά πλανητικές Μεγαλοφυΐες.
Στο τυπικό τού 28ου βαθμού, τού ιππότη τού Ηλίου τού Αρχαίου και Αποδεδεγ-
μένου Σκωτικού Τύπου, αναφέρονται σαν οι επτά λαμπτήρες προ τού θρόνου.
Οι ενέργειές τους επηρεάζουν τα κοσμικά επίπεδα 3, 4, 5, 6, 7, 8, και 9.
Διευθύνουν τον υλικό κόσμο από τα επίπεδα τού αόρατου κόσμου.
Τέλος, το τρίτο και έσχατο επίπεδο δύναμης είναι ο κόσμος μας.
Προκύπτει από την δράση τών άλλων δύο επιπέδων που το εξουσιάζουν εξ ολο-
κλήρου, εκτός από την περιοχή που αφορά την ανθρώπινη ελεύθερη Βούληση.
ΕΝΕΛΙΞΗ - ΕΞΕΛΙΞΗ

Αρχικά, το άτομο ήταν ενδεχομένως μια αιώνια ύπαρξη.

Η φύση τού Απόλυτου είναι τέτοια που το άτομο δεν μπορεί να αντιληφθεί τον
εαυτό του στον Αιώνιο Κόσμο, δηλαδή με άλλα λόγια στον Αιώνιο Κόσμο δεν
μπορεί να κινηθεί από την κατάσταση τής εν δυνάμει ύπαρξης στην κατάσταση
τής Αυτοεπίγνωσης ἢ να κινηθεί από μηδέν προς τον άπειρο.
Μέσω τής ανάγκης τής συνειδησιακής αύξησής του, το άτομο « κατεβαίνει »
εθελοντικά στον χωροχρόνο, στους κόσμους τής προοδευτικά πυκνότερης ύλης.
Αυτό είναι η ενελιξη. Όταν έχει συλλέξει τα απαραίτητα στοιχεία, το άτομο αρ-
χίζει την επιστροφή του : αφήνει τους πυκνότερους κόσμους, αυτό είναι εξέλιξη.
Το τέλος τού ταξιδιού, η επιστροφή, είναι η επανενοποίησή του στην αιωνιότη-
τα. Κατά την διάρκεια αυτού τού ταξιδιού, τόσον στην καθοδική όσον και στην
ανοδική πορεία, υπάρχουν δέκα στάδια. Η ανθρώπινη Συνείδηση πρέπει να προ-
σαρμοστεί στα δέκα επίπεδα τής ενέργειας και της ύλης τής Δημιουργίας.
Οι πληροφορίες που αναφέρουμε εδώ δεν είναι εύκολο να γίνουν κατανοητές.
Μερικές από ταύτες ανήκουν σε μια σφαίρα πέραν από την διάνοια.
Οι διάφορες πτυχές της θα γίνουν σαφέστερες στην συνέχεια όπου θα καταβά-
λουμε προσπάθεια να συλλάβουμε πιό πλήρως την ενωτική προοπτική.
 9

ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΥΛΗ

Η Αλχημεία και η Καμπαλά έχουν παρόμοιες αντιληψεις για την Φύση, την
Ενέργεια και την Ύλη. Οι αντιληψεις αυτές δεν είναι τόσο διαφορετικές στις
αρχές τους από τις επιστημονικές αντιληψεις.
Εντούτοις, μπορούμε να πούμε ότι διαφέρουν στην ερώτηση τού « γιατί » και
τού « πώς ».
Μέχρι σήμερα, η επιστήμη έχει προσπαθήσει να καταδείξει ότι η ζωή προχωρά
από την Ύλη. Δεν έλαβε εντούτοις μέριμνα, να συλλογιστεί γιατί και η ενέργεια
και η ύλη υπάρχουν. Η Αλχημική και Καμπαλιστική σύλληψη τής Δημιουργίας
είναι η αντιστροφή. Στην αρχή υπάρχει μόνο το « κενό », υπάρχει μόνο μια καθ-
ολική ώθηση για ύπαρξη. Αυτή η ώθηση δημιουργεί την ενέργεια υπό μορφή
Συνείδησης. Αφότου αυτή η Συνείδηση, τρόπος τού λέγειν, εστιαστεί μπορεί να
παραγάγει μια εκδηλωμένη ενέργεια.
Αυτή η ενέργεια, που είναι απανταχού παρούσα στον κόσμο, δεν είναι το φως
τού ήλιου ἢ τών αστεριών, αλλά είναι μια ενέργεια λεπτότερη, μιας πνευματικής
φύσεως και ( μετά από διάφορες συμπυκνώσεις ) ενός αιθερικού βαθμού ( ενέρ-
γειες τού Σεληνιακού επιπέδου ).
Στο ηλιακό μας σύστημα, ο ήλιος μετασχηματίζει αυτήν την ενέργεια σε μια
ηλεκτρομαγνητική μορφή. Το ορατό φως είναι μόνο ένα μικρό μέρος αυτής τής
ενέργειας. Το ίδιο συμβαίνει και στα συστήματα που υπάρχουν μακριά από τον
γαλαξία μας.
Η σύγχρονη επιστήμη λέει ότι υπάρχει μια ισοδυναμία μεταξύ τής ενέργειας και
τής ύλης και ότι για μια ορισμένη ποσότητα ενέργειας λαμβάνουμε μια ορισμέ-
νη μάζα ύλης. Οι αλχημιστές και Καμπαλιστες συμφωνούν με αυτήν την άποψη.
Οι αλχημιστές έχουν πει για μεγάλο χρονικό διάστημα ότι η ύλη είναι μόνον
συμπυκνωμένο φως που προκύπτει από την συμπύκνωση τού αστρικού φωτός.
Το αστρικό φως είναι η σύνθεση τών πνευματικών ενεργειών που αναφέρθηκαν
προηγουμένως.
Πρέπει να υπάρξει ένας τρόπος να καταδειχθεί αλχημικά αυτή η δήλωση επειδή
διάφορες παλαιές εργασίες περιγράφουν μεθόδους εξαγωγής τού φωτός από τα
μέταλλα.
Η συμπύκνωση τού φωτός στην ύλη δεν εμφανίζεται σε ένα μοναδικό βήμα.
Το φως, το στοιχείο τού πυρός, συμπυκνώνεται στο στοιχείο τού αέρα, κατόπιν
στο στοιχείο του ύδατος και τελικά στο στοιχείο τής Γης. Αυτά τα στοιχεία συλ-
λέγονται στην ατμόσφαιρα μέσω τής δροσιάς ἢ τών όμβριων υδάτων.
Στο Ύδωρ τα τέσσερα στοιχεία παράγουν δύο νέες αρχές : το Gur ( ο καθολικός
σπόρος ) και τον Αρχαίο ( Archeus ), που γονιμοποίει τον πανσυμπαντικό
σπόρο. Η σύνθεση τού Archeus καθορίζει την δύναμη και την κατεύθυνση.
 10

Ο Archeus μπορεί να παραγάγει, από το Gur, τα μέταλλα, τα μεταλλεύματα, και

επίσης τα φυτά τού φυτικού βασιλείου χωρίς οποιονδήποτε άλλο σπόρο από το
Gur.
Μπορεί να δημιουργήσει ( γεννήσει ) όντα χωρίς χρήση τής σεξουαλικότητας.
Δεν χρειάζεστε τον Δαρβίνο ἢ την Βίβλο για να καταλάβετε την εξέλιξη τής
Δημιουργίας, παρόλο που και οι δύο περιέχουν ένα μέρος τής αλήθειας.
Στην αρχή κάθε Γαλαξιακού κύκλου, η συνείδηση δημιουργεί αυτό που τής
χρειάζεται.
Κατόπιν αρχίζει την πολύ αργή ενελιξη της προς τον ορυκτό κόσμο.
Όπως απαιτείται, το Gur και ο Archeus δημιουργούν τα ευγενέστερα μέταλλα
και τα μεταλλεύματα.
Όταν αυτός ο κύκλος είναι πλήρης, η συνείδηση αρχίζει την φυτική εξέλιξη.
Εδώ πάλι, τα φυτικά όντα δημιουργούνται σύμφωνα με τις ανάγκες τής
εξέλιξης. Τέλος, ο ζωικός κύκλος αρχίζει.
Ξανά, το Gur και ο Archeus δημιουργούν τα όντα ακλουθώντας τις ανάγκες τής
εξέλιξης.
Οι προοδευτικές αλλαγές είναι η εργασία τής φύσης, οι αλλαγές τού κατωφλίου
είναι η εργασία τού Gur και τού Archeus.
Η Ατομική-Συνείδηση, ανθρώπινο προνόμιο, εμφανίζεται στο τέλος αυτού τού
κύκλου. Ένας νέος τύπος τού κύκλου εμφανίζεται επειδή η ανθρώπινη συνείδη-
ση πρέπει να φτάσει την Γαλαξιακή διάσταση μέσω τής ενέλιξης και της εξέλι-
ξης τών διαφόρων επιπέδων συνείδησης.

Η ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Η΄΄ ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΑΥΓΟ

Το διάγραμμα 1 συμβολίζει τα 10 επίπεδα συμπύκνωσης τής Υλοενέργειας.
- Επάνω από το επίπεδο 1, υπάρχει ο Ένας ἢ η πρωταρχική Ενέργεια, η σφαίρα
τού Αδημιούργητου, του μη-Εκδηλωμένου.
- Από το l έως το 3 : το πεπερασμένο - άπειρα σύνορα.
- Από το 4 έως το 10 : ο πεπερασμένος κόσμος.
- Από το 1 έως το 10 : ο Δημιουργημένος ἢ εκδηλωμένος κόσμος.
Στα αριστερά : τα 10 στάδια τής καθόδου με απλά τους αριθμούς σε διάταξη.
Αυτά είναι τα επίπεδα μέσω τών οποίων η συνείδηση τών Αστρικών περιοχών
βαθμιαία και διαδοχικά χάνεται ( τα σύμβολα στο κέντρο τού σχήματος ).
Στα δεξιά : η πορεία τής ανάβασης. Το σύμβολο σε κάθε κύκλο αντιπροσωπεύει
το Αστρικό επίπεδο που αναζωπυρώνεται σε κάθε βήμα.
Σημειώστε ότι η δυαδικότητα και η πιθανή μορφή τών επιπέδων 2 και 3 τής
καθόδου δεν υπάρχουν πλέον στην άνοδο.
 11

- Α – ( Abyss ) το πέπλο τής Αβύσσου που χωρίζει τον χωροχρόνο από την
αιωνιότητα.
- S – ( Second Death ) το πέπλο τού Δεύτερου Θανάτου που καλείται επίσης και
Paroket στην Qabala χωρίζει το Ηλιακό Αστρικό ( ανώτερο ) από το Σεληνιακό
Αστρικό ( κατώτερο ).
- BD – ( Birth - Death ) το πέπλο τής γέννησης και τού θανάτου που χωρίζει το
σεληνιακό αστρικό επίπεδο από τον κόσμο τής γης.
Πέραν από - Α - τον κόσμο τής αιωνιότητας, υπάρχει : Ζ, ο Ζωδιακός ( χώρος )
και ο Κρόνος, το σύμβολο τού δημιουργού τού χρόνου.
Ο Κρόνος - Χρόνος καταβροχθίζει τα παιδιά του.
Αυτό που απορρέει από τον χρόνο εξαφανίζεται με ἢ δια μέσου τού χρόνου.
Μεταξύ τού - Α - και τού - S - είναι τα επίπεδα ενέργειας και ύλης 4-5-6 τού
Αστρικού Ηλιακού κόσμου ( το ανώτερο Αστρικό επίπεδο ).
Μεταξύ τού - S - και τού - BD - υπάρχουν τα επίπεδα ενέργειας και ύλης 7-3-9
τού Αστρικού Σεληνιακού κόσμου ( το κατώτερο Αστρικό επίπεδο ).
Πιο κάτω από το - BD - υπάρχει το επίπεδο ενεργείας και ύλης τού φυσικού μας
κόσμου ( 10 ).
 12

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Α. Καθορίζουμε γενικά ως « Αστρικό Κόσμο » τα επίπεδα 4 έως 9 ( συμπερι-

λαμβανομένων ) τών αόρατων περιοχών ( μη αισθητών ).
Ονομάζεται Αστρικό επειδή οι αστρολογικές ενέργειες τών πλανητών που αντι-
στοιχούν σε αυτά τα επίπεδα ( 4 έως 9 ) είναι ιδιαίτερα ισχυρή καθώς απελευθε-
ρώνονται από την προσωρινή περιοχή αποθήκευσης ( προφυλακτήρα ) τής ύλης.

Β. τα επίπεδα 4 - 5 - 6 τού Ηλιακού Αστρικού αντιστοιχούν στον κόσμο Μπριά

τής Καμπαλά, και τα επίπεδα 7 - 8 - 9 τού Αστρικού Σεληνιακού στον κόσμο
Γιετζιρά. Σημειώστε ότι ο όρος Αστρικός μπορεί σε μερικά σημεία να έχει δια-
φορετική έννοια σε άλλες σχολές εσωτερισμού.