BROQUEZA, CLAIRE DANESE D.

BSED 2-A5 FILIPINO

KAPALARAN

Pamilya, maliit na yunit ng ating lipunan na kung saan ang bawat isa ay
nahubog at natuto. Sandigan ng bawat isa sa tuwing may nanghihina,
nakaagapay sa lungkot man o ligaya. Sila ang happy pill ng buhay natin. Sila rin
ang nakakaalam ng ating tunay na pagkatao at tanggap tayo. Alam ang ating
gusto at ayaw lalong-lalo na ang mga magulang natin. Ayaw nila na makita na
ang kanilang anak na malungkot at nahihirap kung kaya’t halos ibigay na ang
lahat para makita lamang nila na masaya ang kanilang mga anak.

Piniling mapalayo sa pamilya para lamang maibigay ang gusto ng mga

anak. Masakit man para sa kanila ngunit kailangang gawin at magsakripisyo.
Bakit wala si mama o si papa ? Bakit kailangan pa nila umalis? Mga musmos na
tanong ng mga anak ng OFW , na ang kadalasang isinasagot ay “pumupunta sa
ibang bansa ang mama o papa mo para magtrabaho para sa inyo, sa iyo na
kung minsan sinusundan pa ng follow-up question na “Bakit sa malayo pa pwede
naman dito? Ngunit sasagutin naman ng mga naiwan para magalaga sa bata ng
“kasi malaki ang sahod doon kumpara dito, uuwi din yun”. Sa huli makukontento
nalamang sa sagot na narinig ngunit ang musmos na damdamin ng mga batang
nakaranas nito ay naghahanap ng kalinga at aruga mula sa tunay na magulang
na malayo sa kanilang piling.

Kahirapan, ang pangunahing dahilan kung bakit isang miyembro ng isang

pamilya ay naiisipang mangibang bansa. Kahit mabigat man sa kalooban ang
pangingibangbansa at iwan ang pamilya ay ayos lang. Masakit man para ating
mga anak na maiiwan at ang desisyon nila na pag-alis ay pilit na iintindihin.
Sapagkat bitbit nila ang pag-asangmabago ang takbo ng buhay nating mga
naiwan, hindi man alam kung ano ang naghihintay na kapalaran sa dayuhang
bansa ay nagpapakatatag. Hindi alintana ang hirap na nararanasan sa kamay ng
mga dayuhan. Hindi ko naman sinasabi na puro hirap lang ang nararanasan ng
ating mga kababayan sa ibang bansa, ngunit tunay na paswertehan na lamang
kung ang makuhang amo ay mabait. Sapagkat batid naman natin na marami sa
ating kababayan ang nakakaranas ng hindi makataong pagtrato na kung saan
hindi lamang pisikal na sakit ng katawan ang nararanasan mayroon ding
emosyonal na sakit kung saan nakakatanggap ng pangungutya, pangmamaliit at
sinabayan pa ng pangugulila sa pamilya na nagiging sanhi ng emotional
breakdown ng ating mga kababayang OFW.
 Kaya ang tanging magagawa natin ay ipagdasal ang kanilang kaligtasan
at huwag hayaang mapunta sa wala ang kanilang pinaghirapan. Sapagkat bawat
perang ating ginagastos, luha at pawis ang katumbas.

Ang ating mga magulang na OFW ay ginawa na ang kanya parte upang
tayo na kanilang anak ay mapag-aral at mabigyan ng magandang kinabukasan.
Ikaw? Oo, ikaw nagawa muna ba? Nagawa mo na ba intindihin kung bakit mas
pili nilang pumunta sa dayuhang bansa at magalaga ng batang hindi kilala at
magsilbi sa dayuhan ? Kung hindi pa imulat ang iyong mata at buksan ang
pusong puno pa ng hinanakit at panunumbat, Hoy! Gising na kase ako gising
na.