HSE353E

HISTORY OF MODERN EUROPE SINCE

THE 18TH CENTURY

WEEK 9
[6 November 2019]

Otto Von Bismarck – “Blood and Iron”

[Otto Von Bismarck – “Darah dan Besi”]
 Introduction
• The German Empire, also known as the Second Reich, was the German nation state that existed
from the unification of Germany in 1871. Before that, it was just a region that consisted of 300
separated small provinces, which was arranged into 38 main states.
• [Negara Jerman, yang juga dikenali sebagai Kerajaan Reich Kedua, wujud sejak peristiwa
penyatuan Jerman pada tahun 1871. Sebelum itu ia hanya sebuah rantau Jerman yang terdiri
daripada lebih 300 negeri-negeri kecil yang berasingan, yang telah disusun kepada 38 negeri-
negeri utama.]

• The Diet of the German Confederation was a formal assembly that discussed the plan for union.
Austria and Prussia were two most powerful states in the Diet.
• [Persekutuan negeri-negeri Jerman merupakan satu badan perhimpunan yang berbincang
tentang penyatuan Jerman. Austria dan Prussia adalah merupakan dua negara terkuat
dalam persekutuan tersebut.]

• In 1861, Austria and Prussia were in dispute over which states should become a leader for the
unification of Germany, and the latter won it in 1866.
• [Pada 1861, berlaku perebutan antara Austria dengan Prussia dalam soal siapa yang patut
menerajui sebuah negara Jerman yang bersatu, dan perebutan itu dimenangi oleh Prussia
pada 1866.]

• Does “Blood and Iron” aptly describe Bismarck’s effort towards the unification of Germany?
• [Adakah “Darah dan Besi” tepat untuk menggambarkan polisi Bismarck dalam usaha
penyatuan Jerman?]
Otto von Bismarck
 Early Years
• Bismarck was born in 1815 at Schönhausen, a
noble family estate west of Berlin in the
Prussian province of Saxony. His father, Karl
Wilhelm Ferdinand von Bismarck (1771–
1845), was a Junker estate owner and a
former Prussian military officer; his mother,
Wilhelmine Luise Mencken (1789–1839), was
the well educated daughter of a senior
government official in Berlin.
• [Bismarck dilahirkan pada tahun 1815 di
Schönhausen, iaitu sebuah kawasan
hartanah yang dimiliki oleh keluarga
bangsawan dari barat Berlin dalam wilayah
Saxony. Ayahnya, iaitu Karl Wilhelm
Ferdinand von Bismarck (1771-1845), ialah
seorang Ketua pemilik hartanah dan juga
bekas pegawai tentera Prussia; manakala
ibunya, Wilhelmine Luise Mencken (1789-
1839), ialah anak perempuan seorang
Bismarck in 1836, at age 21 pegawai kerajaan di Berlin yang
berpendidikan.]
Early years
• Bismarck had two siblings: his older brother Bernhard (1810-1893) and his younger
sister Malwine (1827-1908).
[Bismarck mempunyai dua adik beradik: seorang abang iaitu Bernhard (1810-1893)
dan seorang adik perempuan iaitu Malwine (1827-1908).]

• He was well educated and cosmopolitan with a gift for conversation, and knew
English, French, Italian, Polish and Russian.
[Beliau mendapat pendidikan yang baik dan berfikiran terbuka serta berkebolehan
untuk bertutur dalam pelbagai bahasa seperti bahasa Inggeris, Perancis, Itali,
Polish dan Russia.]

• Around age 30, Bismarck married the noblewoman Johanna von Puttkamer (1824-94)
at Alt-Kolziglow (modern Kołczygłowy) on 28 July 1847. Their long and happy
marriage produced three children: Marie (b. 1847), Herbert (b. 1849) and Wilhelm (b.
1852).
[Dalam umur 30-an, Bismarck berkahwin dengan seorang wanita bangsawan iaitu
Johanna von Puttkamer (1824-1894) di Alt-Kolziglow (kini Kołczygłowy) pada 28
Julai 1847. Perkahwinan mereka yang kekal dan bahagia telah menghasilkan tiga
orang anak: Marie (lahir 1847), Herbert (lahir 1849) dan Wilhelm (lahir 1852).]
 Early Political Career
1. Young Politician
• In 1847 Bismarck, aged thirty-two, was chosen
as a representative to the newly created
Prussian legislature, the Vereinigter Landtag.
There, he gained a reputation as a royalist and
reactionary politician with a gift for stinging
rhetoric; he openly advocated the idea that
the monarch had a divine right to rule.
• [Pada 1847, Bismarck yang berumur 32 tahun
telah dipilih sebagai wakil dalam Parlimen
Prussian yang baharu ditubuhkan iaitu
‘Vereinigter Landtag’. Sejak itu beliau
membina reputasi sebagai seorang yang taat
kepada raja dan ahli politik yang menentang
pembaharuan serta berkebolehan untuk
berucap dalam gaya yang bernas dan
mempengaruhi; sehubungan itu beliau secara
terbuka menyokong idea bahawa raja
mempunyai mandat Tuhan untuk
memerintah.] Bismarck in 1847, at age 32
Early Political Career – Young Politician
• In March 1848, Prussia faced a revolution (one of the revolutions of 1848 across
Europe), which completely overwhelmed King Frederick William IV. The monarch,
though initially inclined to use armed forces to suppress the rebellion, ultimately
declined to leave Berlin for the safety of military headquarters at Potsdam.
• [Dalam Mac 1848, Prussia berhadapan dengan sebuah revolusi (salah satu revolusi
1848 yang tercetus di seluruh Eropah), yang telah berjaya mengalahkan Raja
Frederick William IV. Raja yang pada mulanya cenderung untuk menggunakan
tentera untuk menghapuskan pemberontakan, telah mengubah fikiran lalu
meninggalkan Berlin untuk mencari perlindungan di ibu pejabat tentera di Potsdam.]

• Bismarck later offered numerous concessions to the liberals: he wore the black-red-gold
revolutionary colours (as seen on the flag of today's Germany), promised to promulgate
a constitution, agreed that Prussia and other German states should merge into a single
nation-state, and appointed a liberal, Gottfried Ludolf Camphausen, as Minister
President.
• [Bismarck kemudiannya menawarkan beberapa syarat penyerahan kepada pejuang
pembebasan: iaitu beliau memakai warna hitam-merah-emas yang melambangkan
warna perjuangan revolusi (seperti yang dapat dilihat dalam bendera Jerman kini);
beliau berjanji untuk menggubal sebuah perlembagaan; bersetuju bahawa Prussia
dan beberapa negeri Jerman lain perlu bergabung menjadi sebuah negara; dan
melantik pejuang pembebasan iaitu Gottfried Ludolf Camphausen sebagai Ketua
Menteri.]
Early Political Career – Young Politician
• The liberal movement perished by the end of 1848 amid internal fighting.
Meanwhile, the conservatives regrouped, formed an inner group around
the King, and retook control of Berlin. Although a constitution was granted,
its provisions fell far short of the demands of the revolutionaries.
• [Perjuangan pembebasan walau bagaimanapun telah gagal pada hujung
1848 berikutan perpecahan dalaman. Manakala golongan konservatif
bersatu semula, dan menubuhkan satu kumpulan penasihat dalaman
kepada Raja, lalu mengambil semula Berlin. Walaupun satu
perlembagaan telah diluluskan, namun peruntukan yang termaktub
dalam perlembangaan tersebut tidak memenuhi sebarang tuntutan pihak
pejuang revolusi.]

• In 1849, Bismarck was elected to the Landtag, the lower house of the new
Prussian legislature. At this stage in his career, he opposed the unification of
Germany, arguing that Prussia would lose its independence in the process.
• [Pada 1849, Bismarck dilantik sebagai ahli Landtag, iaitu Dewan Rakyat
dalam Parlimen Prussia yang baharu. Pada peringkat ini, Bismarck
menentang idea penyatuan Jerman atas hujah bahawa Prussia akan
kehilangan kemerdekaannya dalam proses tersebut.]
Early Political Career – Young Politician

• He accepted his appointment as one of Prussia's representatives at the Erfurt

Parliament, an assembly of German states that met to discuss plans for
union, but he only did so to oppose that body's proposals more effectively.
The Erfurt Parliament therefore, failed to bring about unification, for it lacked
the support of the two most important Germany states, Prussia and Austria.
• [Walaupun begitu, Bismarck menerima perlantikannya sebagai wakil
Parlimen Prussia ke Parlimen Erfurt, iaitu dewan perhimpunan negeri-
negeri Jerman yang bertemu bagi membincangkan pelan penyatuan.
Namun niat sebenar Bismarck menerima perlantikan tersebut hanyalah
semata-mata untuk menolak cadangan parlimen tersebut dengan lebih
efektif. Ternyata Parlimen Erfurt gagal untuk menyatukan Jerman, dan hal
ini ekoran tiadanya sokongan daripada dua negeri Jerman yang utama
iaitu Prussia dan Austria.]

• In 1851, King Frederick William IV appointed Bismarck as Prussia's envoy to

the Diet of the German Confederation in Frankfurt.
• [Pada 1851, Raja Frederick William IV melantik Bismarck sebagai utusan ke
Diet (Parlimen) Penyatuan Jerman di Frankfurt.]
Early Political Career – Young Politician
• Bismarck's eight years in Frankfurt were marked by changes in his political
opinions. He no longer under the influence of his ultraconservative
Prussian friends, Bismarck became less reactionary and more pragmatic.
• [Sepanjang bertugas selama lapan tahun di Frankfurt, Bismarck mula
mempunyai pandangan politik yang baharu. Hal ini berikutan tiada lagi
pengaruh kuat kawan-kawan Prussianya yang berfikiran konservatif,
lalu Bismarck semakin bersikap kurang menentang dan menjadi
semakin pragmatik.]
• He became convinced that to countervail Austria's newly restored
influence, Prussia would have to ally herself with other German states. As
a result, he grew to be more accepting of the notion of a united German
nation.
• [Bismarck semakin yakin bahawa bagi mengimbangi pengaruh Austria
yang semakin berkembang, Prussia mesti bersekutu dengan negeri-
negeri Jerman yang lain. Justeru, Bismarck semakin menerima idea
penyatuan negeri-negeri Jerman lalu menjadi sebuah negara Jerman
yang bersatu.]
Early Political Career – Young Politician

• He gradually came to believe that he and his fellow conservatives

had to take the lead in creating a unified nation to keep from being
eclipsed.
• [Bismarck juga semakin yakin dan percaya bahawa beliau dan
rakan-rakan koservatifnya mesti mengetuai usaha dalam
menyatukan Jerman bagi memastikan mereka tidak kehilangan
kuasa.]

• He also believed that the middle-class liberals wanted a unified

Germany more than they wanted to break the grip of the
traditional forces over society.
• [Bismarck juga percaya bahawa golongan pertengahan yang
liberal mahukan sebuah negara Jerman yang bersatu lebih
daripada keinginan mereka untuk bebas daripada cengkaman
kuasa tradisional (Raja) terhadap masyarakat.]
2. Ambassador to Russia and France
• In October 1857, King Frederick William IV suffered
a paralysing stroke, and his brother Wilhelm took
over the Prussian government as Regent.
• [Pada Oktober 1857, Raja Frederick William IV
diserang angin ahmar, lalu adiknya Wilhelm
mengambil alih kerajaan Prussia sebagai
Pemangku Raja.]
• Wilhelm was initially seen as a moderate ruler. He
brought in new ministers, moderate conservatives
known as the Wochenblatt.
• [Wilhem merupakan seorang pemerintah yang
bersikap sederhana. Beliau melantik beberapa
menteri baharu dari kalangan konservatif
sederhana yang dikenali sebagai ‘Wochenblatt’.]
• The Regent soon replaced Bismarck as envoy in
Frankfurt and made him Prussia's ambassador to Bismarck with Roon
the Russian Empire. (centre) and Moltke
• [Wilhelm kemudiannya mengambil alih tugas (right), the three leaders
Bismarck sebagai utusan Diet di Frankfurt, dan
sebagai ganti beliau melantik Bismarck sebagai
of Prussia in the 1860s
duta Prussia ke Rusia.]
Early Political Career – Ambassador to Russia and France
• In theory, this was a promotion, as Russia was one of Prussia's two most
powerful neighbors. But Bismarck was actually snubbed by Wilhelm because the
latter had declined to promote him to the rank of major-general, a rank that the
ambassador to St. Petersburg (Russia) was expected to hold.
• [Secara teori, pelantikan sebagai duta adalah satu kenaikan pangkat
memandangkan Rusia adalah antara jiran Prussia yang kuat. Namun Bismarck
sebenarnya telah dihina oleh Wilhelm kerana Pemangku Raja itu enggan
memberikan pangkat major jeneral kepada Bismarck, iaitu satu jawatan yang
sepatutnya dipegang oleh duta yang bertugas di St. Petersburg (Rusia).]

• Bismarck stayed in St. Petersburg for four years. Despite his lengthy stay abroad,
Bismarck remained well-informed about German domestic affairs.
• [Bismarck menetap di St. Petersburg selama empat tahun. Walaupun beliau
berada agak lama di luar negara, namun Bismarck masih mengikuti dengan
rapat segala perkembangan mengenai hal ehwal domestik Prussia.]

• In May 1862, he was sent to Paris to serve as ambassador to France.

• [Pada Mei 1862, Bismarck dihantar ke Paris sebagai duta Prussia ke Perancis.]
3. Minister President of Prussia
• Wilhelm became King of Prussia upon his brother Frederick
Wilhelm IV's death in 1861. The new monarch often came
into conflict with the increasingly liberal Prussian Diet
(Landtag).
• [Wilhelm menjadi Raja Prussia berikutan kemangkatan
abangnya Raja Frederick Wilhelm IV pada 1861, dan raja
baharu itu sentiasa dilanda krisis dengan Diet Prussia yang
liberal (Lantag) yang semakin berkembang pengaruhnya.]

• Wilhelm’s son, which Crown Prince Frederick William,

believed that Bismarck was the only politician capable of
handling the crisis.
• [Anak Wilhelm, iaitu Putera Mahkota Frederick William,
percaya bahawa hanya Bismarck mampu mengendalikan Otto von Bismarck as
krisis dengan pihak liberal itu dengan berkesan.]
Minister President of
• Wilhelm therefore, recalled Bismarck to Prussia. On 23 Prussia, shown wearing
September 1862, Wilhelm appointed Bismarck Minister insignia of a knight of
President and Foreign Minister. the Johanniterorden
• [Justeru, Wilhelm memanggil Bismarck balik ke Prussia.
Pada 23 September 1862, Wilhelm melantik Bismarck
sebagai Ketua Menteri dan Menteri Luar Prussia.]
 Blood and Iron Speech
• German unification had been a major objective of
the revolutions of 1848, when representatives of
the German states met in Frankfurt and drafted a
constitution, creating a federal union with a
national parliament to be elected by universal male
suffrage.
• [Penyatuan Jerman merupakan objektif utama
ketika berlakunya revolusi 1848. Hal ini jelas
apabila wakil setiap negeri Jerman bertemu di
Frankfurt dan merangka sebuah perlembagaan,
iaitu menubuhkan sebuah kesatuan persekutuan
yang terdiri daripada sebuah parlimen
kebangsaan yang ahli-ahlinya akan dipilih melalui
sistem pengundian oleh warganegara lelaki.]

• In April 1849, the Frankfurt Parliament offered the

title of Emperor to King Frederick William IV.
• [Pada April 1849, Parlimen Frankfurt menawarkan
Bismarck at 48, 1863 takhta Maharaja kepada Raja Frederick William
IV. ]
Blood and Iron Speech
• Fearing the opposition of the other German princes and the military
intervention of Austria and Russia, the King renounced this popular
mandate. Thus, the Frankfurt Parliament ended in failure for the German
liberals.
• [Bimbang perkara itu akan ditentang oleh putera-putera dari negeri-
negeri Jerman yang lain, dan juga campur tangan tentera Austria dan
Russia, maka Raja Frederick menolak mandat tersebut. Justeru, usaha
Parlimen Frankfurt oleh para pejuang liberal untuk menyatukan Jerman
telah berakhir dengan kegagalan.]

• In September 1862, when the Prussian House of Representatives was

refusing to approve an increase in military spending desired by King
Wilhelm I, the monarch appointed Bismarck Minister President and
Foreign Minister.
• [Pada September 1862, ekoran tindakan Badan Perwakilan Prussia yang
menolak usul Raja Wilhelm I yang mahukan perbelanjaan bagi
ketenteraan ditingkatkan, maka Raja telah melantik Bismarck sebagai
Ketua Menteri dan juga Menteri Luar Prussia.]
Blood and Iron Speech
• A few days later, which on 30 September 1862, Bismarck appeared before the
House's Budget Committee and stressed the need for military preparedness to
solve the German Question.
• [Beberapa hari selepas pelantikannya itu, Bismarck telah bersemuka dengan
Jawatankuasa Perbelanjaan di Parlimen dan beliau menekankan kepada
keperluan persiapan ketenteraan bagi menyelesaikan Persoalan Jerman.]

• He concluded his speech with the following statement:

• [Bismarck menyimpulkan ucapannya dengan pernyataan seperti berikut:]

"The position of Prussia in Germany will not be determined

by its liberalism but by its power [...] Prussia must concentrate
its strength and hold it for the favorable moment, which has
already come and gone several times. Since the treaties of
Vienna, our frontiers have been ill-designed for a healthy body
politic. Not through speeches and majority decisions will the
great questions of the day be decided—that was the great mistake
of 1848 and 1849—but by iron and blood (Eisen und Blut)."
(Hollyday 1970, pp. 16-18)
Blood and Iron Speech
“Kedudukan Prussia dalam Jerman tidak akan ditentukan oleh perjuangan
liberalismenya, tetapi oleh kekuasaannya [...] Prussia mesti menumpukan
perhatian kepada kekuatannya dan terus bertahan bagi menunggu masa
dan waktu yang sesuai yang pada hakikatnya telah pun datang dan pergi
beberapa kali sebelum ini. Sejak Perjanjian Vienna, sempadan Prussia telah
ditetapkan secara tidak wajar bagi sebuah negeri yang mempunyai kuasa
politik yang hebat. Ucapan-ucapan bukan caranya untuk membuat keputusan
bagi menyelesaikan persoalan-persoalan negara—cara tersebut jelas satu
kesilapan yang sangat besar pada tahun 1848 dan 1849—tetapi dengan besi
dan darah (Eisen und Blut).” (Hollyday 1970, hlm. 16-18)

• The phrase "blood and iron" has become a popular description of his foreign
policy partly because he did on occasion resort to war to further the unification
of Germany and the expansion of its continental power. Therefore he became
known as "the iron chancellor.“
• [Frasa “darah dan besi” menjadi satu ungkapan yang popular bagi
menggambarkan polisi luar Bismarck kerana beliau terlibat dalam beberapa
peristiwa yang membawa kepada tercetusnya peperangan dalam usaha
penyatuan Jerman dan juga dalam usahanya untuk meluaskan empayar
Jerman. Justeru, beliau dikenali sebagai “Canselor Besi”.]
Bismarck’s Policy
(1862-1870)

Blood and Iron

 Second Schleswig War (1864)

 Austro-Prussian War (1866)

 Franco-Prussian War (1870)

 Bismarck’s Policy, 1862-1870
• Bismarck used both diplomacy and the Prussian military to achieve
unification, excluding Austria from a unified Germany.
• [Bismarck telah menggunakan kaedah diplomasi dan juga kuasa
tentera Prussia dalam usaha penyatuan Jerman, serta
menyingkirkan Austria daripada negara Jerman yang bersatu.]

• This made Prussia the most powerful and dominant component of

the new Germany, but also ensured that it remained an
authoritarian state and not a liberal parliamentary democracy.
• [Sehubungan itu, Prussia menjadi satu kuasa yang terkuat dan
dominan dalam kompenan negara Jerman yang baharu. Walau
bagaimanapun, Jerman baharu masih kekal sebagai sebuah
negara autokrasi bukannya sebuah negara bebas yang
mengamalkan demokrasi berparlimen.]
Bismarck’s Policy, 1862-1870

• Bismarck adopted “blood and iron” in his policy towards the unification of
Germany, and this matter reflects in these following events:
• [Bismarck mengamalkan polisi “darah dan besi” dalam usaha menyatukan
Jerman, dan perkara ini jelas dapat dilihat apabila berlakunya rentetan
peristiwa seperti berikut:]

1. Second Schleswig War (1864)  Defeat of Denmark

• Bismarck faced a diplomatic crisis when King Frederick VII of Denmark died in
November 1863.
• [Bismarck berhadapan dengan krisis diplomatik apabila Raja Frederick VII
mangkat dalam November 1863.]

• The succession to the duchies of Schleswig and Holstein was disputed; they were
claimed by Christian IX, Frederick VII's heir as King, and also by Frederick von
Augustenburg, a Danish duke.
• [Peralihan takhta kepada putera-putera Schleswig dan Holstein dipertikaikan;
dan takhta tersebut dituntut oleh Christian IX, iaitu pewaris Raja Frederick VII,
dan juga oleh Frederick von Augustenburg, iaitu seorang bangsawan Danish.]
Bismarck’s Policy, 1862-1870
• Prussian public opinion strongly favoured Augustenburg's claim, as the
populations of Holstein and southern Schleswig were primarily German-speaking.
• [Penduduk Prussia sangat menyokong tuntutan Augustenburg kerana populasi
penduduk Holstein dan selatan Schleswig kebanyakannya bertutur bahasa
Jerman.]

• Bismarck took an unpopular step by insisting that the territories legally belonged
to the Danish monarch under the London Protocol signed a decade earlier.
Nonetheless, Bismarck denounced Christian's decision to completely annex
Schleswig to Denmark.
• [Bismarck mula menimbulkan masalah apabila beliau mahu wilayah-wilayah
yang secara sahnya milik raja Denmark yang diperolehi melalui Protokol
London yang ditandatangani sedekad (10 tahun) sebelum itu], apabila beliau
mengecam tindakan Christian IX untuk mengambil alih Schleswig (wilayah fief
Denmark) sepenuhnya untuk diserap ke dalam Denmark.]

• With support from Austria, he issued an ultimatum for Christian IX to return

Schleswig to its former status, which a Danish fief.
• [Dengan sokongan Austria, Bismarck mengugut Christian IX untuk
memulangkan status Schleswig semula, iaitu hanya sebagai fief Denmark.]
Bismarck’s Policy, 1862-1870
• When Denmark refused, Austria and Prussia invaded, sparking the
Second Schleswig War. Denmark was ultimately forced to renounce its
claim on both duchies.
• [Apabila Denmark enggan memulangkan Schleswig, Austria dan
Prussia menyerang Denmark, lalu mencetuskan Perang Schleswig
Kedua. Ekoran kekalahan Denmark dalam perang tersebut, maka
Denmark terpaksa melepaskan haknya sebagai vassal kepada fief-fief
Schleswig dan Holstein.]

• At first this seemed like a victory for Augustenburg, but Bismarck soon
removed him from power by making a series of unworkable demands,
namely that Prussia should have control over the army and navy of the
duchies.
• [Pada mulanya kekalahan Christian IX umpama satu kemenangan buat
Augustenburg. Akan tetapi, Bismarck kemudiannya menyingkirkan
Augustenburg dengan membuat beberapa tuntutan yang mustahil
dipenuhi oleh beliau, iaitu Prussia harus mengawal keseluruhan tentera
darat dan tentera laut wilayah-wilayah fief itu.]
Bismarck’s Policy, 1862-1870

• Originally, it had been proposed that the Diet of the German

Confederation, in which all the states of Germany were
represented, should determine the fate of the duchies; but before
this scheme could be effected, Bismarck induced Austria to agree
to the Gastein Convention. Under this agreement signed on 20
August 1865, Prussia received Schleswig, while Austria received
Holstein.
• [Sejak dari awal lagi, telah dicadangkan dalam Diet Persekutuan
Jerman bahawa kesemua negeri yang diwakili oleh Jerman patut
menentukan nasib wilayah-wilayah fief. Namun, sebelum pelan
ini dilaksanakan, Bismarck terlebih dahulu mendesak Austria
untuk bersetuju dengan Konvensyen Gastein. Di bawah Perjanjian
Gastein yang ditandatangani pada 20 Ogos 1865, Prussia
mendapat Schleswig, manakala Austria mendapat Holstein.]
Bismarck’s Policy, 1862-1870

2. Austro-Prussian War (1866)  Defeat of Austria

• In 1866, Austria reneged on the Gastein agreement and demanded that the Diet
determine the Schleswig–Holstein issue. Bismarck used this as an excuse to start
a war with Austria by accusing them of violating the Gastein Convention.
• [Dalam tahun 1866, Austria mengingkari perjanjian Gastein, lalu ia menuntut
Diet untuk menentukan isu Schleswig–Holstein. Bismarck menggunakan isu ini
sebagai alasan untuk memulakan perang dengan Austria dengan menuduh
Austria melanggar Konvesyen Gastein.]

• Bismarck sent Prussian troops to occupy Holstein. Provoked, Austria called for
the aid of other German states, who quickly became involved in the Austro-
Prussian War.
• [Bismarck menghantar tentera Prussia bagi menduduki Holstein. Terasa
diprovok, Austria meminta bantuan negeri-negeri Jerman lain, akhirnya
kesemuanya terlibat dalam Perang Austro-Prussian].

• The war lasted seven weeks; Germans called it a Blitzkrieg ("lightning war").
• [Perang tersebut berlangsung selama tujuh miggu; dan Jerman menggelar
perang tersebut sebagai ‘Blitzkrieg’ (‘perang kilat’).]
Bismarck’s Policy, 1862-1870
• Austria had a seemingly powerful army that was allied with most of the north German
and all of the south German states. Nevertheless, Prussia won the decisive Battle of
Königgrätz.
• [Austria kelihatan mempunyai kelebihan dari aspek kekuatan tenteranya kerana ia
bersekutu dengan kebanyakan negeri di utara Jerman dan juga seluruh negeri di
selatan Jerman. Walau bagaimanapun, Prussia yang memenangi Pertempuran
Königgrätz yang menentukan kemenangannya dalam perang tersebut.]

• As a result of the Peace of Prague (1866), the German Confederation was dissolved.
Prussia annexed Schleswig, Holstein, Frankfurt, Hanover, Hesse-Kassel and Nassau.
Furthermore, Austria had to promise not to intervene in German affairs.
• [Hasil daripada Perjanjian Damai Prague (1866) di antara Austria dan Prussia, maka
Persekutuan Jerman telah dibubarkan. Prussia lalu telah mengambil alih Schleswig,
Holstein, Frankfurt, Hanover, Hesse-Kassel dan Nassau. Selain itu, Austria turut berjanji
untuk tidak mencampuri hal ehwal Jerman.]

• To solidify Prussian hegemony, Prussia forced the 21 states north of the River Main to join
it in forming the North German Confederation in 1867.
• [Bagi mengukuhkan kuasa dan pengaruh Prussia, maka Prussia mendesak 21 negeri di
bahagian utara Sungai Main untuk menyertai Prussia dalam menubuhkan Persekutuan
Jerman Utara pada 1867.]
Bismarck’s Policy, 1862-1870

3. Franco-Prussian War (1870)

• Prussia's victory over Austria increased the already existing tensions with France.
• [Kemenangan Prussia ke atas Austria mengeruhkan lagi hubungan yang
memang sedia tegang di antara Prussia dengan Perancis.]

• The Emperor of France, Napoleon III, had tried to gain territory for France (in
Belgium and on the left bank of the Rhine) as a compensation for not joining the
war against Prussia.
• [Maharaja Perancis, iaitu Napoleon III, cuba mendapatkan wilayah untuk
Perancis (iaitu Belgium dan bahagian kiri tebing sungai Rhine) sebagai
pampasan kerana tidak menyertai Austria dalam perang menentang Prussia.]

• Bismarck, at the same time, did not avoid war with France, though he feared the
French for a number of reasons. First, he feared that Austria, hungry for revenge,
would ally with the French.
• [Bismarck pada masa yang sama tidak mengelak sekiranya tercetusnya perang
dengan Perancis walaupun beliau berasa bimbang dengan Perancis untuk
beberapa sebab. Pertama, Bismarck bimbang Austria yang berdendam dengan
Prussia akan bersekutu dengan Perancis bagi menentang Prussia.]
Bismarck’s Policy, 1862-1870

• Still, however, Bismarck believed that if the German states perceived

France as the aggressor, they would then unite behind the King of
Prussia.
• [Walau bagaimanapun, Bismarck masih percaya bahawa sekiranya
negeri-negeri Jerman melihat Perancis sebagai pihak yang
mencetuskan perang, maka kesemuanya pasti akan bersatu di
belakang Raja Prussia.]
• To achieve this he kept Napoleon III involved in various intrigues,
whereby France might gain territory from Luxembourg or Belgium.
France never achieved any such gain, but it was made to look greedy and
untrustworthy.
• [Bagi memastikan perkara tersebut, maka Bismarck terus-terusan
melibatkan Napoleon III dalam pelbagai muslihat, sebagai contoh
Perancis dijanjikan kemungkinan untuk mendapat wilayah Luxembourg
atau Belgium. Perancis tidak pernah berjaya mendapatkan wilayah-
wilayah tersebut, namun perkara tersebut membuatkan Perancis
kelihatan tamak dan tidak boleh dipercayai.]
Bismarck’s Policy, 1862-1870

• A suitable pretext for war arose in 1870, when the German Prince
Leopold of Hohenzollern-Sigmaringen was offered the Spanish
throne, vacant since a revolution in 1868. France pressured Leopold
into withdrawing his candidacy.
• [Helah yang sesuai untuk mencetuskan perang muncul dalam
tahun 1870, iaitu apabila Putera Jerman Leopold of Hohenzollern-
Sigmaringen ditawarkan takhta Sepanyol yang telah kosong sejak
revolusi 1868. Perancis mendesak Leopold supaya menolak
pencalonan tersebut.]

• Not content with this, Paris demanded that Wilhelm, as head of the
House of Hohenzollern, assure that no Hohenzollern would ever
seek the Spanish crown again.
• [Tidak berpuas hati dengan perkara tersebut, maka Paris
mendesak Wilhelm, ketua Dewan Hohenzollern untuk memastikan
tiada ahli Hohenzollern akan menuntut takhta Sepanyol lagi.]
Bismarck’s Policy, 1862-1870

• To provoke France into declaring war with Prussia, Bismarck published the Ems
Dispatch, a carefully edited version of a conversation between King Wilhelm and
the French ambassador to Prussia, Count Benedetti.
• [Bagi memprovok Perancis supaya mengisytiharkan perang dengan Prussia,
maka Bismarck telah menerbitkan ‘Ems Dispatch’, iaitu teks perbualan yang
telah diedit di antara Raja Wilhelm dengan Duta Perancis ke Prussia iaitu
Count Benedetti.]

• This conversation had been edited so that each nation felt that its ambassador
had been slighted and ridiculed, thus inflaming popular sentiment on both sides
in favor of war.
• [Teks perbualan tersebut telah diedit bagi membuatkan kedua-dua negara
percaya bahawa Duta Perancis itu berasa tersinggung dan cemburu, lalu
membakar sentimen kedua-dua belah pihak supaya mencetuskan
peperangan.]

• France mobilized and declared war on 19 July 1870.

• [Akhirnya, Perancis telah mempersiapkan angkatan tenteranya lalu
mengisytiharkan perang pada 19 Julai 1870.]
Bismarck’s Policy, 1862-1870
• The German states saw France as the aggressor, and—swept up by nationalism
and patriotic zeal—they rallied to Prussia's side and provided troops.
• [Negeri-negeri Jerman melihat Perancis sebagai pihak yang memulakan
perang, maka – termotivasi dengan perasaan nasionalisme dan semangat
patriotik – maka kesemua negeri Jerman bersatu menyebelahi Prussia dan
menyumbang tentera masing-masing.]

• The war was a great success for Prussia as the German army. The major battles
were all fought in one month (7 August to 1 September), and both French armies
were captured at Sedan and Metz.
• [Perang tersebut adalah satu kejayaan yang besar kepada Prussia sebagai
angkatan tentera Jerman. Pertempuran utama semuanya berlangsung hampir
selama sebulan (dari 7 Ogos hingga 1 September), dan tentera-tentera Perancis
ditawan di Sedan dan Metz.]

• Napoleon III was taken prisoner at Sedan and kept in Germany for a time; he
later died in exile in England in 1873.
• [Napoleon III dipenjara di Sedan dan terus ditahan di Jerman buat sementara
waktu; beliau kemudiannya dibuang ke England dan mangkat di sana pada
tahun 1873.]
 Conclusion
• While the war still last, Bismarck acted immediately to secure the unification
of Germany.
• [Dalam keadaan masih berperang, Bismarck bertindak segera demi
memastikan proses penyatuan Jerman berjaya.]

• He negotiated with representatives of the southern German states, offering

special concessions if they agreed to unification.
• [Bismarck berunding dengan setiap wakil negeri-negeri Jerman dari
Selatan, dan menawarkan konsesi istimewa sekiranya mereka bersetuju
kepada idea penyatuan tersebut.]

• The negotiations succeeded. While the war was in its final phase, Wilhelm I
of Prussia was proclaimed German Emperor on 18 January 1871 in the Hall of
Mirrors in the Château de Versailles.
• [Rundingan tersebut berjaya. Dalam keadaan peperangan memasuki fasa
akhir, Raja Prussia iaitu Wilhelm I ditabalkan sebagai Maharaja Jerman
pada 18 Januari 1871 di ‘Hall of Mirrors’ di istana Versailles.]
Hall of Mirrors, Palace of Versailles
Bismarck’s “Blood and Iron” Policy
(1862-1870)

1. Second Schleswig War (1864)

2. Austro-Prussian War (1866)
3. Franco-Prussian War (1870)

The unification of Germany

(1871)
Thank you.