ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Οι λέξεισ που χρησιµοποιούνται αντί για τα ονόµατα (ουσιαστικά ή επίθετα).

ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ∆ΕΙΚΤΙ
∆ΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΟΡΙ
ΑΟΡΙΣΤΕΣ ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ
Αυτέσ που φανερώνουν τα τρία πρόσωπα του λόγου Αυτέσ που χρησιµοποιούµε όταν δείχνουµε Αυτέσ που φανερώνουν αόριστα, χωρίσ να το ονο- Αυτέσ που ξεχωρίζουν ένα πρόσωπο, ζώο
µάζουν, ένα πρόσωπο, ζώο ή πράγµα ή πράγµα από άλλα του ίδιου είδουσ

εγώ, εσύ, αυτόσ αυτόσ, αυτή, αυτό ένασ, µία, ένα ο ίδιοσ (-α, -ο)
εκείνοσ, εκείνη. εκείνο κανένασ, καµία (καµιά), κανένα µόνοσ, -η, -ο
(ε)τούτοσ, (ε)τούτη, (ε)τούτο καθένασ, καθεµιά, καθένα
τέτοιοσ, τέτοια, τέτοιο κάποιοσ, κάποια, κάποιο
τόσοσ, τόση, τόσο κάµποσοσ, κάµποση, κάµποσο
µερικοί, µερικέσ, µερικά
άλλοσ, άλλη, άλλο
ο δείνα, η δείνα, το δείνα
ο τάδε, η τάδε, το τάδε
κάθε, καθετί
κάτι, κατιτί
τίποτε

ΚΤΗΤΙ
ΚΤΗΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΑΥΤΟΠΑ
ΑΥΤΟΠΑΘΕΙΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙ
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ
Αυτέσ που φανερώνουν σε ποιον ανήκει κάτι Αυτέσ µε τισ οποίεσ ολόκληρη πρόταση ανα- Αυτέσ που φανερώνουν πωσ το ίδιο πρόσωπο ενερ- Αυτέσ που χρησιµοποιούµε όταν ρωτάµε
φέρεται σε µία λέξη γεί και δέχεται την ενέργεια

γεν. αδύνατων τύπων προσωπικήσ αντωνυµίασ που τον εαυτό µου, τον εαυτό σου, τον εαυτό του τι;
(µου, σου, του, µασ, σασ, τουσ…) όταν ακολουθούν ο οποίοσ, η οποία, το οποίο ποιοσ; ποια; ποιο;
ουσιαστικό όποιοσ, όποια, όποιο πόσοσ; πόση; πόσο;
όσοσ, όση, όσο
δικόσ + γεν. αδύνατων τύπων ό,τι