Μεσοθωρακιο ΙΙ

Σημερα θα πουμε για το μεσοθωρακιο. Για λογους περιγραφικους, το διακρινουμε

σε ανω και σε κατω, και το κατω σε προσθιο, μεσο και οπισθιο. Το ανω ημιθωρακιο
ξεκιναει απο την θωρακικη εισοδο (σωμα Θ1, ζευγος 1ης πλευρας, χειλος λαβης του
στερνου) ή ανω θωρακικο στομιο. Το κατω οριο του ανω μεσοθωρακιου ειναι η
στερνικη (λουδοβικειος) γωνια, και προς τα πισω το σωμα του Θ4. Κατω απο το
επιπεδο Θ4 και στερνικης γωνιας ειναι το κατω μεσοθωρακιο. Το κατω επειδη
εμπεριεχει τον περικαρδιακο σακο, διαχωριζεται αυτοματως σε 3 τμηματα, προσθιο
μπροστα απο τον σακο, μεσο που εχει τον σακο και οπισθιο κατω μεσοθωρακιο,
πισω απο τον περικαρδιακο σακο. Αυτη ειναι μια διακριση ανατομικoπεριγραφικη
που βοηθα στο να εντοπιζουμε τοποθεσια οργανων. Αυτο εχει κλινικη
σημασια(αγγεια νευρα κλπ). Το προσθιο μεσοθωρακιο ειναι στενο στους ενηλικες
ενω ειναι μακρυ στα παιδια, γιατι μεγαλο τμημα του καταλαμβανεται απο τον θυμο
αδενα, ο οποιος υποστρεφεται και στην ενηλικη ζωη υπαρχουν μονο υπολλειματα.
Αρα ο χωρος σταδιακα καταλαμβανεται απο την αυξηση του περικαρδιακου σακου.

Μεσο μεσοθωρακιο-> περικαρδιο, καρδια καθως και παρακειμενα μερη μεγαλων

αρτηριων (πνευμονικη πχ) και κυριων βρογχων.

Οπισθιο-> σωματα Θ4-Θ12 ενω προς τα κατω κλεινει με την ανω επιφανεια του
διαφραγματος

Παμε να δουμε το περιεχομενο. Εδω βλεπετε το περιεχομενο του μεσοθωρακιου

και η εικονα δειχνει πως ειναι ο θυμος αδενας σε ενα παιδι. Καταλαμβανει το
προσθιο μερος του ανω μεσοθωρακιου, κατερχεται μπροστα απο τον περικαρδιακο
σακο και καταλαμβανει το προσθιο κατω μεσοθωρακιο. Ο αδενας αυτος ειναι μερος
του ανοσοποιητικου, υπευθυνος για παραγωγη Τ λεμφοκυτταρων(κυτταρικη
ανοσια). Οσον αφορα την αρτηριακη αιματωση, αιματωνεται απο την κατω
θυροειδη αρτηρια και την εσω θωρακικη, ενω φλεβικη αποχετευση προς αριστερη
βραχιονοκεφαλικη, εσω θωρακικη φλεβα και κατω θυροειδη φλεβα. Μας
ενδιαφερει ιδιαιτερα γιατι σε αυτον εντοπιζεται ενας απο τους πιο συχνους ογκους
της παιδικης ηλικιας, τα θυμωματα, καλοηθεις ογκοι που αφαιρουνται με
θωρακοσκοπικη μεθοδο. Στον ενηλικα δεν εχουμε θυμο .Προσθιως μεγαλα φλεβικα
στελεχη, οπισθιως μεγαλα αρτηριακα στελεχη και πισω απο αυτα εχουμε νευρα
που σχετιζονται με αυτα τα στελεχη και αλλα οργανα του μεσοθωρακιου οπως η
τραχεια και ο οισοφαγος.

Ετσι ξεκιναμε προσθιως με δυο βραχιονοκεφαλικα φλεβικα στελεχη, αριστερη και

δεξια βραχιονοκεφαλικες φλεβες. Σχηματιζονται απο συμβολη της εσω σφαγιτιδας
φλεβας, και της υποκλειδιας φλεβας. Αυτη η συμβολη γινεται πισω απο το κατω
ακρο της κλειδας. Στη συμβολη αυτη που σχηματιζεται , η γωνια που δημιουργειται
ονομαζεται αριστερη φλεβωδης γωνια. Σε αυτην ερχεται και εκβαλλει ο μειζων
θωρακικος πορος, ο οποιος αποχετευει τη λεμφο του 75-80% που παραγεται στο
σωμα.

Λεμφος: οτι δεν μπει στο φλεβιδιο απο το επιπεδο των τριχοειδων, το οποιο μπορει
να ειναι νεκρα κυτταρα, μικροβια, οτι σκαρτο υπαρχει που δεν το θελει ο
οργανισμος γενικα(οτι δεν λαμβανεται απο το φλεβικο συστημα). Αρα το
λεμφαγγειακο δρα παραπλευρα με φλεβικο και παιρνει οτι δεν απορροφα το
φλεβικο. Λεμφαδενες μερος του ανοσοποιητικου. Το δικτυο αυτο περνα απο τους
λεμφαδενες γιατι εκει επιτελειται ενα μερος των ανοσολογικων μηχανισμων. Τα
λεμφαγγεια αποχετευουν σε μεγαλυτερα λεμφαγγειακα στελεχη. Ολη η λεμφος που
βρισκεται απο το διαφραγμα και κατω συσσωρευεται σε μια δεξαμενη που
βρισκεται κοντα στο διαφραγμα και επι τα δεξια της κοιλιακης αορτης, η χυλοφορος
δεξαμενη. Απο αυτην ξεκινα ο μειζων θωρακικος πορος που εκβαλλει τη λεμφο
στην αριστερη φλεβωδη γωνια.

Ειπαμε οτι ο μειζων θωρακικος πορος φερνει τη λεμφο απο κατω απο το
διαφραγμα. Εκτος αυτης συλλεγει και τη λεμφο που προερχεται απο το αρ
ημιθωρακιο, το αρ τμημα του λαιμου και το αρ τμημα της κεφαλης. Το δε τμημα
(ημιμοριο) της κεφαλης, το δε τμημα του λαιμου και το δε ημιθωρακιο
παροχετευουν στη δεξια φλεβωδη γωνια, μεσω του ελασσονος θωρακικου πορου.

Ειπαμε προσθιως οι δυο βραχιονοκεφαλικες. Αυτες στη συνεχεια συμβαλλουν

μεταξυ τους και σχηματιζουν την ανω κοιλη φλεβα. Πριν βεβαιως εχουν δεχτει την
εσω θωρακικη φλεβα, την ανωτατη μεσοπλευρια, τη σπονδυλικη και τις κατω
θυροειδικες φλεβες. Η δε βραχιονοκεφαλικη πορευεται επι τα εκτος της
βραχιονοκεφαλικης αρτηριας(μια βραχιονοκεφαλικη αρτηρια και 2 φλεβες) Η
βραχιονοκεφαλικη αρτηρια ειναι ο πρωτος κλαδος του αορτικου τοξου. Βλεπετε οτι
αυτη ειναι η βραχιονοκεφαλικη αρτηρια, δε βραχιονοκεφαλικη φλεβα και μεταξυ
τους πορευεται (σημαντικη ανατομικη σχεση), το δε πνευμονογαστρικο νευρο. Η δε
βραχιονοκεφαλικη φλεβα ειναι μικροτερη σε μηκος σε σχεση με την αριστερη και
πορευεται πισω απο τη λαβη του στερνου. Η αρ διπλασια σε μηκος, φερεται απο
αριστερα προς δεξια και χιαζεται με τους αλλους κλαδους του αορτικου τοξου,
κυριως με καρωτιδα, πνευμονογαστρικο και φρενικο νευρο.

Ανω κοιλη φλεβα: φλεβικο αιμα κεφαλης και τραχηλου(throwback σε σχεση ανω
κοιλης με δε κυριο βρογχο και μεσοθωρακικη επιφανεια ανω λοβου δε πνευμονα).

[Συνδρομο ανω κοιλης: αιμοπτυση, διογκωμενες τραχηλικες φλεβες, οιδημα στα

χερια, κοκκινο προσωπο.]
Η ανω κοιλη κατερχεται μετα το σχηματισμο της προς τον δεξιο κολπο στον οποιο
εισερχεται στο υψος του 3ου πλευρικου χονδρου, και κατα την πορεια αυτη ερχεται
σε αμεση ανατομικη σχεση με τραχεια, ανιουσα αορτη, μεσοθωρακικο υπεζωκοτα
δε πνευμονα. Θελω να παρατηρησετε οτι το περιφερικο 1/3 της ανω κοιλης , δηλ το
τμημα που μπαινει στον δε κολπο, βρισκεται εντος του περικαρδιου. Αρα τα
κεντρικα 2/3 πορευονται στο ανω μεσοθωρακιο, ενω το περιφερικο 1/3 βρισκεται
εντος περικαρδιακης κοιλοτητας, η οποια σχηματιζει το μεσο τμημα του κατω
μεσοθωρακιου. Αυτα για μεγαλα φλεβικα στελεχη μεσοθωρακιου.

Πισω απο μεγαλα φλεβικα στελεχη βρισκεται το αορτικο τοξο. Η μορφη του ειναι
τοξοειδης. Ξεκινα απο 2η στερνοπλευρικη αρθρωση. Πορευεται προς τα ανω, πισω
και αριστερα, και φτανει μεχρι το κατιον τμημα της αορτης. Οτι βρισκεται πανω απο
2η στερνοπλευρικη ειναι το αορτικο τοξο. Αρχιζει απο ανω περας ανιουσας αορτης
και καταληγει στο ανω περας της κατιουσας αορτης. Κατα την πορεια του
περιβαλλει τη ριζα του αρ πνευμονα και θα δουμε οτι το αορτικο τοξο παραγει μια
σκια στην ακτινογραφια του θωρακα, το αορτικο κομβιο. Στην κατω επιφανεια του
αορτικου τοξου αναγνωριζουμε εναν συνδεσμο που εκτεινεται απο αορτικο τοξο
μεχρι πνευμονικη αρτηρια. Αυτος λεγεται αρτηριακος συνδεσμος. Στην εμβρυικη
ζωη ηταν πορος που επικοινωνουσε αιμα πνευμονικης αρτηριας με αορτη. Αυτο
γινεται γιατι στο εμβρυο οι πνευμονες δεν δουλευουν οποτε το αιμα δε μπορει να
οξυγονωθει απο πνευμονες εμβρυου αρα μεσω αρτηριακου πορου περναει στην
αορτη. Το αιμα του εμβρυου οξυγωνονεται μεσω της κυκλοφοριας της μητερας.
Αυτο ομως λιγο πριν η λιγο μετα τη γεννηση πρεπει να κλεισει, καθως εκπτυσσονται
οι πνευμονες οποτε το αιμα δεν πρεπει να περνα στην αορτη, αλλα πρεπει να
ακολουθησει την πνευμονικη πορεια. Αν δεν κλεισει ομως εχουμε την πιο
συνηθισμενη συγγενη διαμαρτια, που λεγεται ανοιχτος αρτηριακος πορος, που
εχουμε μιξη φλεβικου και αρτηριακου αιματος και θα πρεπει το παιδι να
χειρουργηθει( εμφανιζει ευκολη κοπωση και ;;).Ο αρτηριακος πορος της εμβρυικης
ζωης στην μετεμβρυικη ζωη ειναι ο αρτηριακος συνδεσμος.

Ιδιαιτερη σημασια εχει η σχεση του αορτικου τοξου με το αριστερο

πνευμονογαστρικο νευρο. Καθως κατερχεται χιαζεται το αρ πνευμονογαστρικο με
το αορτικο τοξο, δινει εναν παλινδρομο κλαδο ο οποιος περικαμπτει εκ των κατω το
αορτικο τοξο και σχηματιζει το αριστερο παλινδρομο λαρυγγικο νευρο και λεγεται
παλινδρομο γιατι γυριζει προς τα πισω(κατω λαρυγγικο). Σε ορισμενες συγγενεις
διαμαρτιες (σπανιες παραλλαγες) μπορει να μην ειναι παλινδρομα οταν εκφυονται
σε υψηλοτερο επιπεδο απο το κανονικο. Το μεν αριστερο εκφυεται κατω απο το
αορτικο τοξο, το δε δεξιο περικαμπτει τη δε υποκλειδια αρτηρια.

Το αορτικο τοξο δινει 3 μεγαλους κλαδους αρτηριακους για την αιματωση της
κεφαλης και του ανω μελους. Ο πρωτος κλαδος ειναι η βραχιονοκεφαλικη αρτηρια,
πορευεται μπροστα απο την τραχεια βρισκεται πισω απο την αριστερη
βραχιονοκεφαλικη φλεβα. Δειχνει μια εικονα: εν τελει ειναι αγγειογραφια αορτης.
Βλεπουμε το αορτικο τοξο με τους κλαδους του. Ο πρωτος οπως κοιτατε αριστερα
ειναι η βραχιονοκεφαλικη. Αυτη μετα απο μια συντομη πορεια προς τα ανω δινει
δυο κλαδους. Ο κλαδος που πορευεται προς τα ανω ειναι η δεξια κοινη καρωτιδα
ενω ο κλαδος που πορευεται προς τα δεξια αφου κανει και μια καμψη προς τα κατω
ειναι η δε υποκλειδια αρτηρια. Αυτος ο διχασμος σε δε κοινη καρωτιδα και δε
υποκλειδια γινεται στο υψος της δε στερνοκλειδικης αρθρωσης. Ο 2ος κλαδος του
αορτικου τοξου ειναι η αριστερη κοινη καρωτιδα, η οποια εκφυεται πισω απο τη
βραχιονοκεφαλικη αρτηρια δηλαδη επι τα αριστερα και πισω. Το αορτικο τοξο
γενικα κινειται προς τα αριστερα και πισω στο χωρο. Πρεπει να γνωριζουμε αυτα τα
επιπεδα γιατι αν διαβαζουμε μια στεφανιαια τομη σε μια μαγνητικη, αναλογα με το
επιπεδο που βρισκομαστε μπορει να παιρνει τη βραχιονοκεφαλικη αλλα επειδη η
αριστερη κοινη καρωτιδα βρισκεται προς τα πισω και αριστερα μπορει να μην
φαινεται (σε πιο πισω επιπεδο). Η αρ κοινη καρωτιδα εισερχεται στον τραχηλο στο
υψος της αρ στερνοκλειδικης αρθρωσης. Ο τελευταιος κλαδος του αορτικου τοξου
ειναι η αρ υποκλειδια και ετσι εχουμε δεξια κοινη καρωτιδα, δεξια υποκλειδια,
κλαδοι της βραχιονοκεφαλικης, αρ κοινη καρωτιδα και αρ υποκλειδια η οποια κανει
αντιστοιχη πορεια με τη δεξια γτ δινει αιματωση στο θωρακικο τοιχωμα και στο αρ
ανω μελος, και η οποια ειναι πιο πισω απο την αρ κοινη καρωτιδα, βρισκεται επι τα
εντος του αριστερου πνευμονα και πισω απο την αρ στερνοκλειδικη αρθρωση. Αυτη
ειναι η φυσιολογικη ανατομια του αορτικου τοξου.

Εχουμε ομως ανατομικες παραλλαγες και διαμαρτιες. Και οι δυο ειναι αποκλιση
απο τη φυσιολογικη μορφολογια. Η παραλλαγη δεν εχει παθοφυσιολογικες
επιπτωσεις, ενω η διαμαρτια εχει σημαντικες επιπτωσεις.

Παραλλαγες: πρεπει να γνωριζουμε αν προκειται για διαμαρτια η αποκλιση. Η

πρωτη παραλλαγη: κοινη εκφυση βραχιονοκεφαλικης αρτηριας και αρ κοινης
καρωτιδας, δηλ εχουμε 2 κλαδους στο αορτικο τοξο. Αυτο συμβαινει στο 11% με
καμια κλινικη σημασια. Στο 5% βλεπετε οτι εχουμε την αρ σπονδυλικη ως εναν
επιπλεον κλαδο να ξεκιναει απο το αορτικο τοξο, εχει κοινη εκφυση με αρ
υποκλειδια. Και τελος βλεπετε την πιο σπανια, γτ μπορει να προκαλεσει
συμπτωματα. Η βραχιονοκεφαλικη δινει μονο τη δεξια κοινη καρωτιδα και η δεξια
υποκλειδια εκφυεται ως τελευταιος κλαδος του αορτικου τοξου, φερεται πισω απο
ολους τους κλαδους και απο οισοφαγο, και προκαλει πιεστικα φαινομενα. Ο
ασθενης παραπονιεται για δυσφαγια ή δυσκαταποσια. Αυτη οφειλεται στην
ανατομικη αυτη παραλλαγη, οπου η δε υποκλειδια ειναι 4ος κλαδος, και η
βραχιονοκεφαλικη δινει μονο την δε κοινη καρωτιδα. Απο τις διαμαρτιες η πιο
σημαντικη ειναι οταν εχουμε δεξιο αορτικο τοξο, ουσιαστικα μια
παραλλαγη(διαφοροποιηση) του διπλου αορτικου τοξου. Βλεπετε αυτο το διπλο
αορτικο τοξο που στην ουσια σχηματιζει εναν αγγειακο δακτυλιο γυρω απο την
αορτη και βλεπετε και τη μορφολογια που μπορει να εχει, αυτος ο δακτυλιος
μπορει να μην ειναι πληρης, το κομματι που λειπει για να γινει δακτυλιος να ειναι
ινωδης συνδετικος ιστος η τελικα να ειναι δε αορτικο τοξο(γενικα διαφοροποιησεις
στο αορτικο τοξο).

Ανοικτος αρτηριακος πορος λεγεται και βοταλειος.

Και τελος η στενωση του ισθμου της αορτης.Οριζουμε ως ισθμο το τμημα της
αορτης που βρισκεται απο την εκφυση της αρ υποκλειδιας μεχρι τον αρτηριακο
συνδεσμο. Η στενωση για χ,ψ λογους αυτου του τμηματος ειναι μια συγγενης
παραλλαγη(μετα την λεει διαμαρτια), που μπορει να ξεκινα και λιγο πριν την
εκφυση της υποκλειδιας. Αν υπαρχει στενωση εκει θα παει αιμα στην κατιουσα
αορτη απο εσω θωρακικη, προσθιες μεσοπλευριες, οπισθιες μεσοπλευριες,
θωρακικη αορτη. Η υποκλειδια ειναι πριν τη στενωση αρα αιμα απο υποκλειδια σε
εσω θωρακικη.

Πισω και σε επαφη με αρτηριακα στελεχη μεσοθωρακιου βρισκονται τα μεγαλα

νευρικα στελεχη. Δυο ζευγη νευρων: πνευμονογαστρικα και φρενικα. Τα πρωτα
αναδυονται απο προμηκη και πορευονται στον τραχηλο πισω και εξω απο την κοινη
καρωτιδα και εισερχονται στο ανω μεσοθωρακιο στο υψος της στερνοκλειδικης
αρθρωσης. Το δε πνευμονογαστρικο νευρο φερεται μπροστα απο την δε υποκλειδια
, χιαζονται και δινει εναν κλαδο ο οποιος παλινδρομει. Αυτο ειναι το δε παλινδρομο
λαρυγγικο νευρο(η κατω λαρυγγικο). Μπορει και να μην ειναι
παλινδρομο(παραλλαγη). Αυτο φερεται πισω απο δε βραχιονοκεφαλικη φλεβα και
την ανω κοιλη φλεβα, ενω το στελεχος του δε πνευμονογαστρικου κατερχεται προς
τα κατω και δινει σημαντικους κλαδους για σχηματισμο πνευμονικου πλεγματος
(εχουμε προσθιο κ οπισθιο), κλαδους για οισοφαγικο πλεγμα και για καρδιακα
νευρα που δινουν το καρδιακο πλεγμα. Αυτο γινεται και απο αρ πνευμονογαστρικο.
Αυτο που διαφερει ειναι τα ανατομικα στοιχεια με τα οποια βρισκεται σε επαφη,
δηλαδη το αριστερο μεταξυ αρ κοινης καρωτιδας και αρ υποκλειδιας, χιαζεται με
φρενικο (ερχομενο πισω απο αυτο, μεταξυ τους ερχεται η ανω μεσοπλευρια), κατω
απο το αορτικο τοξο και κοντα στον αρτηριακο συνδεσμο ανακαμπτει και σχηματιζει
το κατω λαρυγγικο. Εδω φαινεται πολυ καλα η ποριεα του παλιδνρομου λαρυγγικου
κατα μηκος της τραχειο-οισοφαγικης αυλακας που σχηματιζεται μεταξυ τραχειας
και οισοφαγου, μπαινει μεσα σε τραχεια στον κρεμαστηρα συνδεσμο του Μπεριχ.
Δινει κλαδο για σχηματισμο πνευμονικου πλεγματος πισω απο ριζα αρ πνευμονα
και συμμετεχει σε οισοφαγικο πλεγμα.

Ερχομαστε στο ζευγος των φρενικων, η μοναδικη πηγη κινητικης νευρωσης του
διαφραγματος, σχηματιζονται απο κοιλιακους κλαδους 3-6 ριζων(κυριως α4). Το δε
φρενικο ακολουθει την εξης πορεια: δεξι πλαγιο χειλος βραχιονοκεφαλικης, δεξι
πλαγιο χειλος ανω κοιλης, κατα μηκος δεξιου χειλους δε κολπου για να φτασει στο
διαφραγμα, κοντα στο τρημα της κατω κοιλης φλεβας, για να εισελθει στη μυικη
μαζα του δε ημιδιαφραγματος. Το αρ φρενικο ειναι επι τα εκτος της κοινης
καρωτιδας, φερεται οπισθιως του αρ πνευμονογαστρικου(μεταξυ τους η ανωτατη
αρ μεσοπλευρια φλεβα), χιαζεται με αορτικο τοξο, και προσθιως της ριζας. Τα
πνευμονογαστρικα πηγαινουν πισω απο ριζα πνευμονα ενω αρ φρενικο μπροστα
απο ριζα αρ πνευμονα, πανω απο ωτιο αρ κολπου, πορευεται πανω στην επιφανεια
ινωδους περικαρδιου και στο υψος της κορυφης της καρδιας εισερχεται στη μυικη
μαζα του αρ ημιδιαφραγματος.

Δειχνει εγκαρσια τομη του μεσοθωρακιου και την διαβαζει. Βαζει homework να
διαβαζουμε την αξονικη που εχει.

Πισω απο την τραχεια εχουμε τον οισοφαγο, ειναι η αρχικη του πεπτικου σωληνα
(θεωρητικα το στομα). Οι δυο επιφανειες που επικοινωνει το σωμα με το εξωτερικο
περιβαλλον: δερμα, γαστρεντερικος σωληνας(προσλαμβανουμε τροφη και
αποβαλλουμε τα υπολειματα της). Λεει κατι για εμβρυολογια δεν τα γραφω.

Βρισκεται στο πιο οπισθιο τμημα του μεσοθωρακιου. Ξεκινα απο την φαρυγγο-
οισοφαγικη συμβολη, εχει μηκος 23-27 cm , διαμετρος 1-2cm και επειδη διατρεχει
αρκετα μεγαλο μηκος, τον χωριζουμε σε 3 μοιρες:

1.Τραχηλικη: απο σωμα Α6 εως σωμα θ1

2.Θωρακικη: σωμα θ1-θ11

3.Ενα μικρο τελευταιο τμημα, κοιλιακη μοιρα βρισκεται στην κοιλια, 3-4cm

Ο οισοφαγος ανατομικα εχει 3 στενωματα. Το 1ο ειναι το φαρυγγικο σε αποσταση

15 cm απο τους τομεις(δοντια εννοει). Αυτο το στενωμα στην ουσια βρισκεται πισω
απο τον κρικοειδη χονδρο και απο τα 1,8-2 εκατοστα, στο στενωμα παει στα 14mm.
Το αορτικο στενωμα ,στο σημειο που ο οισοφαγος περνα στα δεξια της αορτης, και
τελος το φρενικο στενωμα, εκει που ο οισοφαγος περνα το οισοφαγικο τρημα του
διαφραγματος στο υψος θ10-θ11 μεσοσπονδυλιου δισκου. Εκτος απο αυτα τα
στενωματα τα οποια εχουν κλινικη σημασια, εχει και καποιες καμπες. Τα
στενωματα ειναι σμικρυνσεις του αυλου, ενω οι καμπες ειναι αποκλισεις σε σχεση
με τη μεση γραμμη.

Στην τραχηλικη του μοιρα εμφανιζει αρ καμπη, βρισκεται επι τα αριστερα. Στη
θωρακικη μοιρα μετα το αορτικο στενωμα εμφανιζει δεξια καμπη, και τελος η
κοιλιακη του μοιρα εμφανιζει αριστερη καμπη.

Η προσθια επιφανεια του οισοφαγικου στην τραχηλικη του μοιρα φερεται μπροστα
απο ΣΣ και κατακορυφα. Η θωρακικη του μοιρα πορευεται πισω απο την τραχεια
εμφανιζοντας δεξια καμψη και στην οποια εχουμε το σχηματισμο του οισοφαγικου
πλεγματος απο τα δυο πενυμονογαστρικα νευρα και τελος στην κοιλιακη μοιρα
εισερχεται αφου περνα οισοφαγικο τρημα. Τα δυο πνευμονογαστρικα που εχουν
σχηματισει το πλεγμα αυτονομουνται και στριβουν. Το αρ πνευμονογαστρικο
γινεται προσθιο, ενω το δε γινεται οπισθιο. Οταν δλδ κανουμε επεμβασεις στον
κοιλιακο οισοφαγο και στη γαστροοισοφαγικη συμβολη (πχ γαστροοισοφαγικη
παλινδρομηση, οισοφαγος Barett, αχαλασια οισοφαγου), τα πνευμονογαστρικα δε
τα βρισκουμε δε και αρ, αλλα μπροστα και πισω.

Επισης ειναι πολυ σημαντικο να γνωριζετε λειτουργικα οτι η κλειδα ειναι το οριο
μεταξυ γραμμωτου οισοφαγου(δηλ το κεντρικο τμημα του οισοφαγικου μυος ειναι
γραμμωτος μυς, ενω το περιφερικο ειναι λειος) και λειου οισοφαγου. Αυτο
πρακτικα σημαινει οτι αν ο βλωμος ειναι πανω απο το οριο της κλειδας, που ειναι
γραμμωτος, μπορουμε να τον αποβαλλουμε. Αν περασει αυτο το οριο, δε μπορουμε
να ελεγξουμε τον μυ γτ ειναι πια λειος του οισοφαγου.

Η οπισθια επιφανεια βλεπετε οτι εχει σχεση με τις δε πνευμονικες φλεβες, ειναι
κοντυτερα και με τον αρ κολπο. Αυτη την ανατομικη σχεση οισοφαγου με αρ κολπο
την εκμεταλλευομαστε κλινικα γιατι μπορουμε να ελεγξουμε τον αρ κολπο (πχ σε
εγκεφαλικο ,κολπικη μαρμαρυγγη), χρησιμοποιωντας το ενδοοισοφαγιο
υπερηχογραφημα. Εχουμε γαστροσκοπιο και κανουμε υπερηχογραφημα να δουμε
κοιλοτητες καρδιας και κυριως αρ κολπου διαμεσω του οισοφαγου.

Δε πνευμονικες φλεβες, αρ κολπος. Ειπαμε στη θωρακικη μοιρα ειναι δεξια της
αορτης και λιγο πριν μπει στο οισοφαγικο τρημα ερχεται μπροστα απο αορτη. Ηδη
εχουμε πει οταν μιλαγαμε για πνευμονικο συνδεσμο, ο οποιος φεροταν απο κατω
απο τη ριζα του πνευμονα προς τα πλαγια χειλη του οισοφαγου, οτι υπαρχει το
οπισθοοισοφαγικο εκκολπωμα του υπεζωκοτα.

Ας ερθουμε να δουμε μια κλινικη κατασταση. Στο τοιχωμα του οισοφαγου

υπαρχουν 3 ευενδωτα σημεια. Η φαρυγγο-οισοφαγικη συμβολη οριοθετειται απο
τον κατωτερο φαρυγγικο σφιγκτηρα, ο οποιος στην ουσια σχηματιζει τον ανω
οισοφαγικο σφιγκτηρα. Η κατω μοιρα του κατω φαρυγγικου σφιγκτηρα ειναι ο
κρικοθυροειδης μυς . Κατω απο την κρικοθυροειδη μοιρα του κατωτερου
φαρυγγικου σφιγκτηρα, το τοιχωμα του οισοφαγου δεν ειναι πληρες, η οπισθια του
επιφανεια εχει ενα τριγωνο (Laimer), περιλαμβανει μονο κυκλοτερεις μυικες ινες
και οχι επιμηκεις, με αποτελεσμα εκει το τοιχωμα να ειναι ευενδωτο. Εκει μπορει να
εχουμε την παρουσια ενος εκκολπωματος, εκκολπωματα του Ζεκερ ή
φαρυγγοοισοφαγικο εκκολπωμα(προβολη εσωτερικου τοιχωματος, βλενογοννου η
ανοιγματος των εξωτερικων ;;). Αυτα διακρινονται σε δυο ειδων:

1. Ψευδη: αποτελεσμα μεγαλης ενδαυλικης πιεσης, πεταει εκει που εχει

μικροτερη αντισταση ανατομικα, τριγωνο του leimar, δεν καλυπτεται απο
επιμηκη μυικη στιβαδα
2. Αληθη: εχουμε το εκκολπωμα που αποτελειται απο ολα τα στρωματα και
οφειλεται στην ελξη κυριως απο φλεγμονωδεις διαδικασιες.
Τα ψευδη ειναι κυριως τα φαρυγγοοισοφαγικα, το εκκολπωμα του Ζεκερ και
τα επιφανικα, εκει που περνα το οισοφαγικο τμημα του διαφραγματος,
λογω αυξημενων αντιστασεων που προκαλει ο μυικος τονος των σκελων του
διαφραγματος. Τα αληθη παραβρογχικα ειναι εξ ελξεως ειναι στον διχασμο
της τραχειας, εκει υπαρχουν λεμφαδενες, τροπιδικοι λεμφαδενες. Η περιοχη
αυτη διογκωνεται, προκαλειται αντιδραστικη φλεγμονη και σχηματιζονται τα
εκκολπωματα τα οποια αποτελουνται απο ολους τους χιτωνες .

Καρδιοοισοφαγικη συμβολη: στο επομενο εξαμηνο, απλα δειχνει τον

κοιλιακο οισοφαγο.
Αιματωση: εχουμε ηδη μιλησει για καποιους κλαδους, συνεχεια αορτικου
τοξου, κατιουσα αορτη. Εχουμε βρει οτι καποιες περιοχες δεν ειναι της
κατιουσας αορτης. Κατω θυροειδεις, βρογχικες, αορτικοι οισοφαγικοι
κλαδοι φρενικες και αρ γαστρικες ειναι κλαδοι της κατιουσας αορτης.
Ζητιανος γτ καθε μοιρα παιρνει αιματωση απο αλλου, αναλογα με το που
βρισκομαστε.

Φλεβικη αποχετευση: κανει αναγνωση τη διαφανεια

Για τις πυλαιοσυστηματικες αναστομωσεις , και αυτο θα το πουμε στο

επομενο εξαμηνο, θελω να προσεξετε οτι οπως ειπαμε ειναι ζητιανος στην
αρτηριακη αιματωση και τη φλεβικη αποχετευση, ειναι και στη
λεμφαγγειακη αποχετευση, αναλογως σε ποιο υψος μιλαμε αντιστοιχη ειναι
και η λεμφαγγειακη αποχετευση. Αυτο που θελω να κρατησετε ειναι οτι ο
θωρακικος οισοφαγος εδω, απο τη μεση και κατω περιπου απο χετευει προς
τους φρενικους λεμφαδενες και τους ανω γαστρικους, ενω απο τη μεση και
πανω δινει λεμφαδενες στους υποκλειδιους, σφαγιδιτικους, τραχηλικους.
Αυτο βοηθα να ξερουμε, αναλογα με τη θεση ενος ογκου, τι εκτασης
καθαρισμο θα κανουμε. Γενικα η λεμφαγγειακη αποχετευση οισοφαγου
πολυπλοκη, με πλεγματα,(γ αυτο και τοσο δυσκολος ο καθαρισμος σε
καρκινο) δεν τα θελει.

Εννευρωση: ολα αυτα: πνευμονογαστρικο(παρασυμπαθητικο), φρενικο,

πλεγματα τα εχουμε πει. Εδω βλεπουμε και πως ειναι η συνθεση , και πως
κατερχονται τα νευρα.

Μια ανασκοπηση των κλαδων θωρακικης αορτης, τα εχουμε ξαναπει. Θελω

μονο να σταθω στο συστημα των αζυγων. Οταν μιλαγαμε για φλεβικη
αποχετευση θωρ τοιχωματος ειχαμε μιλησει για αζυγο, επικουρικη
ημιαζυγο, ειχαμε πει οτι η αζυγος εχει μια κατακορυφη μοιρα και μια
εγκαρσια, ειδαμε τις σχεσεις της εγκαρσιας μοιρας με δε κυριο βρογχο.
Η αζυγος σχηματιζεται απο την δε ανιουσα οσφυικη φλεβα, η οποια δεχεται
και το αιμα (αναστομωνεται) και με τις κατωτερες οσφυικες: Ο2-Ο3-Ο4
οσφυικες φλεβες, οι οποιες επισης συμβαλλουν και με την ανω κοιλη φλεβα.
Οπως και η ανιουσα οσφυικη, συμβαλλει με την κατω κοιλη. Η ανιουσα
οσφυικη ερχεται στο οπισθιο κοιλιακο τοιχωμα, περναει απο τον εσω
τοξοειδη συνδεσμο(οπισθιως στο διαφραγμα, στον μειζων ψοιτη) και
δεχεται την υποπλευρια φλεβα, για να σχηματισει την αζυγο, η οποια εν
τελει συμβαλλει στην ανω κοιλη φλεβα.
Αριστερα εχουμε την ημιαζυγο, στο κατωτερο τμημα θωρ τοιχωματος,
συνεχεια της αρ ανιουσας οσφυικης η οποια συμβαλλει με την αρ
υποπλευρια, ενω οι οπισθιες μεσοπλευριες συμβαλλουν με επικουρικη
ημιαζυγο. Η ημιαζυγος καθως και η επικουρικη συμβαλλουν με την αζυγο
και ολο το αιμα κατευθυνεται στην ανω κοιλη φλεβα.
Ξεκινησαμε δηλ απο ανιουσα οσφυικη που συμβαλλει με κατω κοιλη και
καταληγουμε στην ανω κοιλη. Αρα το συστημα των αζυγων αναστομωνει,
ενωνει, την κατω κοιλη με την ανω κοιλη φλεβα. Αυτην ειναι μια
κοιλοκοιλικη αναστομωση, ετσι ωστε αν υπαρξει ενα εμποδιο στην κατω
κοιλη(πχ ογκος ηπατος ή θρομβωση) , το αιμα θα παει απο συστημα αζυγων
στην ανω κοιλη, για να παει στον δεξιο κολπο.

ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ.