ANAK NG DAGAT

I. PANIMULA

Uri ng Panitikan:

Sarswela

Bansang Pinamulan:

Pilipinas

Pagkilala Ng May - akda

Patricio Mariano
Isang bantog na makata, nobelista, mandudula, nasyonalista,, rebolusyonaryo,
biyolonista at
pintor. Nakaambag siya sa pagpapaunlad ng dulang Tagalog at gayundin ay iniangat
ang
kasiningan ng dula sa panahon ng komersyalisasyon.

Isinilang siya noong Marso 17, 1878 sa Santa Cruz, Maynila kina Petronilo Mariano
at Dionisia
Geronimo. Nag - aaral siya ng Sekundarya sa Ateneo Municipal at Colegio de San Juan
Letran.
Nag - aaral siya ng pagpipinta, biyolin, abogasya at bookkeeping sa Escuela de
Artes y Oficios.

Natanggap niya niya ang Bachelor of Arts sa Liceo de Manila. Nagging manunulat siya
ng mga
sarswela at nagsalin ng mga akdang pampanitikan. Ang kanyang unang dula,
Sampaguita, ay
itinanghal sa teatro Zorilla noong 1901; Ang Silanganan sa Teatro Rizal noong 1904;
at ang
pakakak sa Manila Grand opera House noong 1914.

Ang pinakapopular niyang sarswela, ‘’ anak Dagat ‘’ na itinanghal sa Teatro Zorilla

noong 1921,
ay tungkol sa isang babae na iniligtas ng isang mangingisda at ng kanyang asawa.

Layunin ng may akda

Na maiparating sa mambabasa sa pamamagitan ng mapapait na karanasan ay siya ring
magsisilbing tulay upang mahubog an gating pagkatao patungo sa tagumpay.

II. PAGSUSURING PANGNILALAMAN

Tema o paksa ng Akda

Ito ay makatotohanan dahil nangyayari ito sa totoong buhay. Tumutukoy ito sa isang
sitwasyon
na kung saan ang isang panginginisda ay hindi isang rason upang tumigil sa
pangarap.
Tauhan
Anak ng Mangingisda - isang anak ng mangingisda na naglalayag sa laot at nangarap
hanggang
nagtagumpay.

Ama - isang taong patuloy na nangangarap at nagpoporsige pra sa anak para makatapos
sa pag
- aaral

Tagpuan
sa Dagat

Balangkas ng mga Pangyayari

Ang mensahing ipinahiwatig ng kabubuan ng akda ay sa kabila ng unos at bagyo s
abuhay wag
na wag tayong mawalan ng pag - asa. Sa bawat pagsagawa sa lambat ng isaang Bangka
ay may
mga deriksyung patutunguhan at nagdipende sa atin yun kung gaano kalakas ang
pagsagwan.

Kulturang Masasalamin sa Akda

Ang paniniwala na nangingibabaw sa akda ay dapat pahalagahan ang mga pangaral sa
magulang at pangarap sa magulng para sa anak.

III. PAGSUSURING PANGKAISIPAN

Mga Kaisipang Taglay ng Akda

Ang kaisipan ng may akda ay nagtataglay at nagpapaliwanag sa mga kaisipang umiiral
at
pinatutunayan ng mga tiyak na sitwasyon o karanasan. Ito ay tumutuon sa taong may
pangarap
sa buhay na dinaranas ang kahirapan bago siya nagtagumpay.

Estilo ng Pagkasulat ng Akda

Gumagamit ng teoryang Historikal dahil ang isang akda ay nagpapahiwatig ng pagmuni
- muni
sa kasaysayan. Nagpapahiwatig din ito sa pagbabalik sa nakaraan na kung saan
binabalik niya
ang mga karanasan sa buhay.

BUOD
Bago pa man ako makarating sa kasalukuyang estado ng aking buhay, isang dating
mundo ng
aking kabataan ang nanatiling bahagi na aking pagkatao at kailaman ay hindi na
maiwawaksi pa
saan man ako dadalhin ng tadhana.
Ito ay mundo ng Dagat, ng pangingisda sa laot o karagatan. Ang aking ama ay nauwi
sa pagiging
isang simpleng mangingisda dahil na nakapagtapos ng kahit elementary noong kanyang
kapanahunan. Kaya natural lamang sa aming magkakapatid na mamulat sa buhay dagat
bilang
isa sa pangunahing pinagkukunan ng kabuhayan ng aming pamilya.

Mahigit sa isang kalahating dekada rin yata ng buhay ko ay nagugol sa mga karansan
sa dagat at
paglalaot, particlular na ang panghuhuli ng alimasag sa pamamagitan ng lambat. Sa
toto lang,
hindi madali ang ganitong hanapbuhay dahil bukod sa babad ka lagi sa init ng araw,
minsan ay
may nakaumang pang panganib na bagyo at habagat. Kaya ilang beses ko ring naisumpa
ang
pagdarag at laot na kapag ito ay nakasasagabal sa aking mg gawain at libangang
pangtin edyer
noon tulad ng panliligaw, barkada at bulakbol. Kaya naipangako ko sa aking sarili
na kailanman
ay hindi na ako babalik sa pangingisda tulad ng aking ama, kung bibigyan ng
pagkakataon. At
naipangako ko rin na magsisikap ako upang maging propesyunal balang araw at hindi
bilang
isang tagasagwan lamang ng Bangka sa laot.

Sa pagpupunyagi ng aking magulang ay natupad ang pangrap ko para sa aking sarili

lagi kasing
payo ng tatay ko na matutuwa siya na sa paglipas ng panahon ay Makita kaming
ballpen at
papel ang hawak imbes na lambat at sagwan, katulad niya na nakaupo sa likod ng
isang malinis
na mesa sa loob ng isang malamig na silid, hindi sa kakarampot na upuang kawayan ng
Bangka
sa ialim ng tirik ng araw. Hindi ko naman siya binigo sapagkat iyon din naman
talaga ang nais ko
- ang matuklasan angmundo ng karagatan.