W tej księdze ukryta jest Jedna Klątwa i Siedmiokrotne

Błogosławieństwo. Ci, którzy należą do naszej Linii Krwi

mogą zerwać Owoc Gnozy, zebrany z najwyższej gałęzi
Drzewa Śmierci, a profani niechaj jedzą z upadłej i zgniłej
części zbiorów, zarezerwowanej wyłącznie dla najniższej
rasy Adama.

Niechaj Pan Śmierci nagrodzi tych spośród wiernych,

którzy wsparli nas w publikacji Liber Falxifer. Wasze
imiona zapisane są w Jego czarnej księdze niezatartym
krwistym atramentem Pneumatycznego Ognia. Niech każdy
z was otrzyma oświecenie Czarnego Światła Innej Strony,
światła, które będzie prowadziło wasze kroki przez
Ciernistą Drogę Nod, i niechaj Boskie Wniebowstąpienie
wypełni się jako wasze przeznaczenie.

Twoja Kopia To: /

 LIBER FALXIFER
Księga Leworęcznego Żniwiarza

Copyright © 2008 N.A-A.218

Templum Falcis Cruentis

Opublikowane w 500 kopiach, z których 434 zostały ręcznie numerowane.

Dodatkowe 30 kopii wydano w edycji unikatowej oprawione w skórę.

Wszystkie ilustracje, sigile i przednią okładkę zaprojektowała Soror Sagax.218

Layout zaprojektowany przez N.A-A.218 i A.I. / Ixaxaar

Wszystkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej książki nie może być
rozpowszechniania w jakiejkolwiek formie bez pisemnej zgody autora.

LUX ABSCONDITUS PUBLISHING

IXAXAAR OCCULT LITERATURE

http://www.ixaxaar.com
 ZAWARTOŚĆ
CZĘŚĆ PIERWSZA:
ARGENTYŃSKI KULT SENOR LA MUERTE

WPROWADZENIE KULT ŚMIERCI ................................................................... 7

POCZĄTKI KULTU .............................................................................................11
DNI ŚWIĄTECZNE............................................................................................ 13
KULT ZAMKNIĘTY I OTWARTY ..................................................................... 14
OŁTARZ ............................................................................................................. 15
OFIARY .............................................................................................................. 18
ZNAKI I WIZJE ................................................................................................. 21
TALIZMAN PAYE I STATUA ............................................................................23
KONSEKRACJA FIGURY SLM ......................................................................... 25
MAGICZNA PRAKTYKA ................................................................................... 27
OCHRONA PRZED WŁAMYWACZAMI I ZŁODZIEJAMI ............................. 30
RYTUAŁ REWITALIZUJĄCY............................................................................33
ODBICIE ZŁEGO OKA ...................................................................................... 35
RZUCENIE KLĄTWY NA DOM WROGA ......................................................... 37
ZAKLĘCIE TRUMNY ŚMIERCI ........................................................................ 41

CZĘŚĆ DRUGA:
TRADYCJA KAINICZNA

POGAŃSKIE KORZENIE I EZOTERYCZNE ASPEKTY...................................46

KAIN, ORACZ ZIEMI I PIERWSZY MORDERCA ............................................ 53
TYTUŁY I MANIFESTACJE PANA ŚMIERCI .................................................. 61
FORMUŁA WEZWANIA I INWOKACJI KAINA .............................................65
RYTUAŁ OCZYSZCZAJĄCY DLA KONSEKRACJI STATUY KAINA ............. 68
PRACE Z KAINICZNYM OŁTARZEM ............................................................... 79
 WPROWADZENIE
KULT ŚMIERCI

W ciągu całej historii ludzkości zawsze istniały magiczne arkana poświęcone

czarodziejskiej pracy z różnymi personifikacjami śmierci oraz cieniami
zmarłych. Tradycje te często prowadziły do stworzenia duchowych systemów
i magicznych technik służących wykorzystaniu zmarłych do zwiększenia mocy
maga lub odkrycia przed nim użytecznej wiedzy. Nierzadko takie praktyki
włączano do zakazanych rytuałów nekromancji, czarnej magii i ogólnie
rozumianej „lewej ścieżki”.

Nadal istnieje mnóstwo różnych form kultów śmierci rozsianych po całym

świecie. Tradycje takie przeważają szczególnie w Ameryce Łacińskiej, Ameryce
Południowej i wyspach Karaibskich, jednakże pojedyncze ukryte kulty istnieją
i mogą zostać odnalezione również na Bliskim Wschodzie i w ezoterycznych
tradycjach Europejskich. Przykładami takich kultów są np.: kult Świętej
Śmierci z Meksyku, kult Exu Rei Omulu i Pana Śmierci w Brazylii,
Dominikański kult Barona Cementerio, Haitański kult Guede oraz Argentyński
kult Pana Śmierci.

Jako tradycja rytualnie kultywująca esencję Pana Śmierci poprzez formę

„Ponurego Żniwiarza”, argentyńska gałąź kultu Seniora La Muerte ma wiele
interesująco podobnych elementów z brazylijskim kultem Exu (np.
Quimbanda), jak wyjątkowo silne magiczne elementy, których spróbujemy
dotknąć na stronach tego grimuaru lewo ręcznego Żniwiarza. Ale kult Seniora
La Muerte (częściej nazywany San La Muerte lub SLM) w formie jakiej my
prezentujemy, również ma głębokie ezoteryczne powiązanie z kabalistyczną
demonologią i przecina ścieżki wielu różnych form tradycyjnego czarownictwa
(zarówno Europejskiego jak i Ameryki Łacińskiej) oraz ciemniejszych nurtów
Gnostycyzmu.
Ta książka dotycząca kultu Potężnego Szkieletowego Ducha przedstawiona jest
w dwóch częściach. Pragniemy na początku, w sposób skrócony, przedstawić
argentyńską tradycję i kilka rytualnych działań związanych z pracą z Panem
Śmierci w tym systemie. Jest to folkowy system magiczny, który zawiera wiele
zewnętrznych form wynikających z naszej ezoterycznej praktyki.

W drugiej części książki, skupimy się na eksplorowaniu pewnych

ezoterycznych manifestacji tradycji i wizji połączonych aspektami wysokiej
magii praktykowanej w naszej Kainicznej Świątyni. Jest to ten ukryty
Kainiczny fundament, który nawiązując do naszych nauk, spaja relatywnie
proste formy używane w kulcie, nasycając je esencją i wynosząc na wyższy
poziom te niskie magiczne aspekty, odkrywając ścieżkę, która prowadzi do
ukrytego źródła Nekrozoficznej Gnozy.

Publikacja tej książki jest pierwszym krokiem w celu ustanowienia

Kainicznego Kultu Pana Śmierci i sygnałem otwarcia bram Templum Falcis
Cruentis, pierwszej oficjalnej świątyni Kultu Kaina Mordercy.

Magister N.A-A.218
Templum Falcis Cruentis
 CZĘŚĆ PIERWSZA

ARGENTYŃSKI KULT
SENORA LA MUERTE
 Modlę się do Ciebie, Najświętszy z Zabójców
Potężny Władco Chtonicznego Światła
Otwórz bramy blokujące moje ścieżki
I pobłogosław mnie w tą bezgwiezdną noc!

Modlę się do Ciebie, Święty Morderco

Ześlij moc moim zgubnym rytuałom
Uchyl dla mnie swój płaszcz tajemnic
O potężny Władco Skrwawionej Kosy!

Niech Twoje ostrze zetnie żniwo

Poraź wrogów w obronie Twego sługi
Niechaj wszyscy ulegną Twojej śmiercionośnej mocy
W tę ciemną noc Zimowego Przesilenia
Kiedy zgubne żniwa się rozpoczną!

Mistrzu Poczerwieniałej Kosy

Cierniem Ukoronowany Królu Potężnej Śmierci
Pozwól swej kosie opaść w dół na nich
I przetnij teraz ich cienkie linie życia!
 POCZĄTKI KULTU

Kult Pana Śmierci posiada setki tysięcy wyznawców w całej Argentynie oraz
okolicznych krajach. Wielbiciele ci z całego serca czczą i modlą się do
Posiadacza Kosy, którego moc jest rytualnie przywoływana w celu uzyskania
bogactwa, miłości innych osób, otwarcia ścieżek prowadzących do szczęścia
i sukcesu, ochrony przed wszelkimi niebezpieczeństwami, pomocy
w uzyskaniu mocy, zdrowia i odpędzeniu chorób, w celu rzucania lub
odczyniania klątw i dominowania lub niszczenia wrogów. Jak widać moc Pana
Śmierci posiada szerokie spektrum zastosowań.

W ramach tego kultu, Pan Śmierci reprezentowany jest przez obraz szkieletu
odzianego w czarną pelerynę lub szatę, jego atrybutem jest kosa, którą trzyma
w jednej z rąk. Uważa się, że zarówno ta reprezentacja Pana Śmierci jak
i początki kultu pochodzą z 1767 roku. W tym roku król Hiszpański Karol III
wydał rozkaz prześladowania i wydalenia Jezuitów, którzy osiedlili się
w Cuenca del Plata. Ta polityczna decyzja została podjęta ze względu na fakt,
że Jezuici w Paragwaju i Argentynie posiadali w tym momencie dużą siłę,
bogactwo oraz wpływy, co martwiło Kościół Katolicki, który to z kolei
przekonał hiszpańskiego monarchę do działania przeciwko jezuitom by
zarekwirować wszystkie ich dobra.

Ci Jezuici, którzy mieli z pomocą lokalnych Indian Guarani zbudować wiele

świątyń i kościołów odmówili poddania się Hiszpanii. Spowodowało to jeszcze
bardziej stanowcze podejście króla Karola, który wypowiedział wojnę zarówno
Jezuitom jak i ich poplecznikom. Wojsko hiszpańskie pod dowództwem
generała Carlosa Francisko de Croix zabiło większość Jezuitów, przejęło ich
bogactwa, a świątynie i kościoły spalono.

W jednej z najważniejszych świątyń znajdowała się wyjątkowa ikona

wyrzeźbiona w drewnie świętego drzewa Palo Santos. Ta naturalnych
rozmiarów ikona przedstawiała Jezusa, Szatana oraz Śmierć w postaci
szkieletowego Żniwiarza Dusz. Grupa Indian Guarani, która samodzielnie
wyrzeźbiła tę ikonę dla Jezuitów, zdecydowała się uratować ją przed ogniem
pochłaniającym świątynię. Zabrali wielką ikonę do dżungli i nim wrócili do
domów podzielili ją na trzy części. W ten sposób trzy plemiona otrzymały po
jednej części – pierwsze plemię dostało ikonę przedstawiającą Jezusa, drugie –
rogatego Diabła, a trzecie Śmierć w postaci szkieletu z kosą w rękach.
Tak trzy kulty – Pana Jazusa, Pana Diabła i Pana Śmierci ewoluowały wśród
pleion Guarani. Plemiona te oczywiście były przesiąknięte pogańskimi
wierzeniami zdecydowanie bardziej niż Chrześcijańskimi, posiadały
mocniejszy związek ze swoją starożytną, szamanistyczną religią oraz magią, niż
z religią, którą próbowali im narzucić Jezuici.

Według przekazu ludowego, rodowód współczesnego kultu Pana Śmierci

wywodzi się bezpośrednio z plemienia Guarani, które postanowiło zrównać
Szkielet Władający Kosą z własnym starożytnym bogiem śmierci i czcić go jako
magiczny fetysz, przypisując mu moc chronienia wiernych jak i karania ich
wrogów.
 DNI ŚWIĄTECZNE

W argentyńskim kulcie, święte dni Pana Śmierci obchodzi się w Wielki Piątek
(ostatni piątek przed Wielkanocą), we Wszystkich Świętych (1 Listopad),
15 sierpnia oraz w każdy piątek 13. Podczas ceremonii Pan Śmierci jest
chwalony przez swoich wiernych i w odpowiedzi przekazuje im moc potrzebną
ich rytuałom, za którą składają mu również dary ofiarne.

Wśród miejsc w Argentynie, gdzie te święta znane są z najbardziej wspaniałych

uroczystości i wystawnych uczt wyróżnić można Corrientes, Chaco, Misiones
i Formosa. To właśnie w tych miastach kult Pana Śmierci jest wyraźnie
najsilniejszy i najbardziej rozpowszechniony, co widać choćby przez otwartość
z jaką zwolennicy oddają cześć Posiadaczowi Kosy w tych świętych dniach
(i nocach).

Przez wielu dzień 15 sierpnia uważany jest za najważniejsze święto, wierni

gromadzą się wówczas w różnych domach, osób, które udostępniły swoje
ołtarze dając publiczny dostęp do nich tak, by każdy mógł się pomodlić do ich
Pana Śmierci, a także złożyć dary ofiarne w postaci kwiatów, świec, kadzideł,
żywności, ale także pieniędzy czy biżuterii. Dary te umieszczane są u stóp
obrazów i rzeźb reprezentujących Pana Śmierci.

Tradycyjnie podczas uroczystości wynajmuje się muzyków, których zadaniem

jest ciągłe utrzymywanie muzyki bez przerwy przez cały dzień trwania
uroczystości – niezależnie od tego, ile utworów będą musieli powtórzyć.
Większość żywności i napojów opłacana jest podobnie jak muzycy
– za pieniądze ludzi, którym w poprzednim roku Pan Śmierci pomagał, dla
których czynił cuda, których błogosławił.

Często określane jako „velorio” (czuwanie przy grobie), to szczególna uczta

zaczynająca się o północy i trwająca zazwyczaj do wschodu słońca. Podczas
najpiękniejszych z tych uroczystości, na cześć Pana Śmierci organizowane są
procesje pogrzebowe. Po tym jak wierni przemaszerują przez główne ulice
i place wracają do domów służących za świątynie w czasie tej uroczystości,
gdzie kontynuują swoje obchody do rana. Tam, przed ołtarzem najbardziej
biegli wśród wyznawców wykonują magiczne czynności służące przywołaniu
mocy Szkieletowego Pana, która to moc zostaje następnie przekazana wiernym
przez najbardziej uprzywilejowanych wyznawców w postaci błogosławieństwa.
 KULT ZAMKNIĘTY I OTWARTY

W argentyńskiej tradycji istnieją dwie grupy kultu Pana Śmierci, każda z tych
grup służy i pracuje z Posiadaczem Kosy w odmienny sposób. Jedna grupa
nazywana jest kultem Abierto, podczas gdy druga znana jest jako kult Privado.

Kult Abierto oznacza „kult otwarty”, jest ezoteryczną frakcją otwartą dla
publiczności, specjalizuje się w magii określanej mianem „białej”. Tradycyjnie
ołtarze w otwartym kulcie umieszczane są centralnie w domach czy
świątyniach, tak aby każdy członek rodziny, przyjaciel, gość czy klient mógł
z niego skorzystać w celu modlitwy, złożenia ofiary czy rozpoczęcia
jakiejkolwiek magicznej pracy z Panem Dobrej Śmierci (Senor de la Buena
Muerte).

Natomiast grupa, która jest znana jako kult Privado lub „prywatny kult”, jest
zamknięta, a jej ezoteryczna praca reprezentuje sferę nazywaną często „czarną
magią”. W kulcie Privado ołtarze i święte fetysze śmierci są trzymane
w ukryciu i zabezpieczone przed oczami wszystkich, oprócz najwierniejszych
braci i wyznawców Pana Śmierci.

Ogólna zasada w zamkniętym kulcie jest taka, że ołtarz może być używany
tylko przez jego właściciela, a jakikolwiek posąg albo talizman przedstawiający
Pana Śmierci nigdy nie może zostać dotknięty, ani zobaczony przez osoby
z zewnątrz. W kulcie Privado uważa się, że jeśli ktoś z zewnątrz zanieczyści
ołtarz wówczas moc wszystkich znajdujących się na nim fetyszy przeminie,
a sam ołtarz jak i figury przedstawiające Pana Śmierci będzie trzeba oczyścić
i ponownie wyświęcić. Dlatego też często chroni się ołtarze przed wzrokiem
ciekawskich poprzez nałożenie na nie czarnego welonu.
 OŁTARZ

Wewnątrz otwartego kultu, ołtarze Senor la Muerte są dobrze oświetlone

białymi, czarno-białymi, żółtymi i czerwonymi świecami. Posążek lub inne
wyobrażenie Senor la Muerteznajduje się wraz z krzyżem i obrazem Świętej
Katarzyny w centrum ołtarza, który zawsze jest przyozdobiony czerwonymi
goździkami – kwiatami przypisanymi Senor la Muerte, występującymi na
ołtarzu zarówno w kulcie otwartym jak i zamkniętym.

Wewnątrz kultu Privado, wyposażenie ołtarza jest nieco inne. Uważa się, że
najlepsze ułożenie ołtarza znajduje się jak najbliżej ziemi – idealna pozycja to
zaraz nad poziomem podłogi. Powinien być zbudowany z cienkich kamiennych
płyt i okryty czarnym obrusem. Ewentualnością jest niski stół również pokryty
czarnym obrusem. Ezoterycznym wytłumaczeniem dlaczego ołtarz powinien
znajdować się jak najbliżej ziemi, jest przekonanie, że posążki i fetysze Pana
Śmierci czerpią swoją moc z chtonicznych prądów śmierci, które wypełniają
i przemierzają ziemię.

Obraz Senor la Muerte znajduje się zawsze w centrum na ołtarzu, działa jako
punkt skupienia podczas wywoływania i przekazywania mocy w trakcie
magicznych rytuałów. Wizerunek ten może zostać stworzony z metalu, drzewa,
zwierzęcych i ludzkich kości, gipsu, gliny, ceramiki lub można go namalować
na poświęconym pergaminie lub płótnie.

Senor la Muerte jest zazwyczaj przedstawiany i symbolicznie reprezentowany

przez szkielet ubrany w czarną, białą lub czerwoną szatę z kapturem.
Wizerunek w białej szacie używany jest podczas rytuałów leczenia i odpędzania
chorób i nieprzyjaznych energii. Wizerunku w czerwonej szacie używa się
podczas magicznych prac dotyczących pożądania, miłości, dominacji
i ognistych pasji.

Ikony ubrane w czarne szaty są najczęściej używanymi przy zaklęciach

nawiązujących do klątw, lub obrony przed wszelkimi formami magicznej
agresji. Są one, jak się wierzy, najlepiej ubrane do reprezentowania strachu
i mocy Senor la Muerte. Nawiązanie ubioru czarnej szaty do czarnej magii
praktyków w kulcie Privado są powodem, dla którego nad ołtarzem najczęściej
można spotkać ikonę Żniwiarza Żyć ubranego na czarno.

W kulcie Privado powiedziane jest, że Pan Śmierci jest bardzo zazdrosny

i z tego właśnie powodu na jego ołtarzu nie ma miejsca dla żadnych innych
świętych. Wszystkie podobizny Świętej Katarzyny czy krucyfiks dostępne są
tylko w kulcie otwartym.

Świece w kulcie Privado są przede wszystkim czarne i czerwone lub czarno-

czerwone. Wyjątkowo używa się czarno-białych do konkretnych ceremonii.
Bardzo często umieszczone są również dwie grube siedmiodniowe świece po
prawej i lewej stronie centralnej figury. Zwyczajowo wiele innych świec
również rozjaśnia ołtarz, część z nich łączy się z wykorzystaniem świec
w magicznych rytuałach, inne z kolei pełnią rolę wotywnych darów dla Senor la
Muerte.

Kielich jest usytuowany zaraz przed postacią Senor la Muerte lub z jej boku.
Używany jest do serwowania różnych alkoholowych napoi Panu Śmierci
w trakcie libacyjnych ofiar. Kolejnym ważnym elementem jest talerz
poświęcony Senor la Muerte, na którym składa się ofiarę z jedzenia. Kotlarz
lub inna forma kadzielnicy oraz popielniczka dla ofiar z cygar muszą
znajdować się również na ołtarzu Senora la Muerte.

Wazon z czerwonymi goździkami powinien znajdować się po jednej ze stron

ołtarza. Tradycyjnie, pofałdowany jednodolarowy banknot, z odwróconą do
góry nogami piramidą jest umieszczany na przedniej części wazonu
z kwiatami, jednocześnie jest to talizman przynoszący bogactwo jak i symbol
wszechobecnego i wszystkowidzącego Senor la Muerte.

Czasami para zwierzęcych lub ludzkich kości piszczelowych skrzyżowanych

w formie „X” umiejscowionych jest nad podłogą na przodzie ołtarzu, w celu
symbolizowania liminalnych i przynoszących śmierć mocy Potężnego
Szkieletowego Ducha.

Zależnie od rozmiarów centralnej ikony/statuetki, mała trumna może służyć

jako miejsce przechowywania ikony, gdy nie jest potrzebna, lub gdy musi być
ukryta. Dotyczy to nakazu ochrony fizycznej reprezentacji Senor la
Muerte przed wzrokiem profanów. Jeśli ołtarza używa więcej osób
wtajemniczonych lub ikona jest zbyt duża by schować ją w trumnie należy
zasłaniać ją czarnym jedwabnym całunem.

Drewniane pudełko z odpowiednimi symbolami, takimi jak czaszka

i skrzyżowane kości również znajduje się na ołtarzu. Umieszcza się w nim małe
fragmenty srebra i złota jako zapłatę za każdym razem, gdy Senor la Muerte
spełni wyznaczone zadanie, lub sprawi, że nasza moc wzrośnie tak byśmy
mogli wykonać zamierzoną, zaawansowaną pracę magiczną w jego imieniu.
Poza złotem i srebrem w tym pudełku można również umieszczać monety
w darze za błogosławieństwa SLM, oraz zazwyczaj taką ofiarę składa się
w przypadku udanych czarów dotyczących finansów – dajesz część, by zyskać
więcej.

Tradycyjnie, kiedy Senor la Muerte dokonuje wielu cudów dla właściciela

ołtarza oraz jego klientów owe pudełko na skarby jest pełne i nie ma już więcej
miejsca w nim na składanie ofiar. Wówczas zawartość zanosi się do złotnika,
któremu zleca się przetopienie metali szlachetnych i stworzenie złotej korony,
którą koronuje się statuetkę reprezentującą Pana Śmierci. Zwyczajem jest też,
że złotnik tworzy złotą kosę ze srebrną rączką, którą umieszcza się u stóp
posążku, lub w jego rękach. Po ukoronowaniu i podarowaniu kosy, kolejne
skarby znów zbiera się w pudełeczku do czasu aż uzbiera się wystarczająco by
pozłocić całą figurę, a następnie „skąpać ją w złocie”.

Ofiary dziękczynne opisane wyżej uważa się za najlepsze dla Pana Śmierci
i wierzy się, że wzmacniają one więź między Santa la Muerte a posiadaczem
ołtarza. Nie zawsze jednak jesteśmy w stanie ofiarować srebro, złoto czy
pieniądze. Dlatego też istnieją inne bardziej konwencjonalne ofiary, które
mogą być podarowane w każdym tygodniu. A gdy wymagana jest specjalna
ofiara można te dary podwoić lub potroić.
 OFIARY

Poniedziałek jest dniem zarezerwowanym dla cotygodniowego „karmienia”

Pana Śmierci, które wykonywane jest poprzez umieszczenie odpowiednich
darów na ołtarzu. Energie, które są przekazywane w ramach czy też za
pośrednictwem tych ofiar wzmacniają więzi z mocami znajdującymi się
wewnątrz znajdującego się na ołtarzu fetyszu Pana Śmierci.

Dwie najważniejsze ofiary to alkohol, który wlewany jest do szklanki lub

kielicha Senor la Muerte jako ofiara libacji, oraz tytoń, który zazwyczaj
ofiarowany jest w formie papierosów.

Alkohol czasami przygotowywano dodając do niego małe ilości świeżych liści

ruty. W Argentynie, ruta jest rośliną silnie związaną z oczyszczającymi mocami
Pana Śmierci i jest często używana jako ważny składnik w wielu magicznych
pracach w ramach tego kultu. W przeciwieństwie do tego w jaki sposób czasem
inne ofiary są usuwane z ołtarza i wyrzucane po jakimś czasie, z alkoholem
robi się inaczej. W trakcie siedmiu dni duża jego część wyparowuje, a więc po
prostu się ją uzupełnia.

Czasami oprócz alkoholu w kielichu ofiarowuje się również piwo w butelce.

Często łączy się to w dość dziwny sposób z wcześniej wspominanym darem
tytoniowym. Butelka piwa znajduje się na ołtarzu i jest otwarta. Wybiera się
grube cygaro i zapala je w imię Pana Śmierci. Następnie paląc je wydmuchuje
się trzynaście razy nad fetyszem i nad przedmiotami na ołtarzu uświęcając
w ten sposób każdy z nich. Następnie umieszcza się pozostałą część cygara
w szyjce butelki, tak, że paląca się część jest u góry. Ta butelka jest wówczas
reprezentacją Santa la Muerte i kładzie się ją blisko jego wizerunku.

Dary w postaci kadzidła są równie istotną częścią karmienia Pana Śmierci.

Dwa najczęściej ofiarowane kadzidła to mirra i paczula. Wierzy się, że palona
mirra zwiększa Jego wpływy i moc, zaś palona paczula, przypominająca zapach
świeżej cmentarnej ziemi, ułatwia manifestację jego mocy. Oto dlaczego pali
się mirrę i paczulę w imieniu Szkieletowego Ducha podczas poniedziałkowej
nocy karmienia. Uważa się, że wzmocni to jego obecność i wpływ jego mocy
zawartych w centralnej statui.

Dodatkowo, kwiaty w wazie na ołtarzu powinny być wymieniane w każdy

poniedziałek na świeże czerwone goździki lub róże.
Różne ofiary z jedzenia również mogą być podarowane Santa la Muerte
w poniedziałki, szczególnie jeśli musimy mu za coś podziękować, lub ofiarować
coś w zamian za pomoc w zaawansowanej praktyce. Jeśli ołtarz należy do kultu
Abierto i jest używany do praktykowania „białej magii”, składa się ofiary
z jedzenia w poniedziałkowe wieczory między 18:00 a 23:00. Do typowego
jedzenia należy grillowana wieprzowina, okrągłe plasterki cebuli, gotowana
czarna fasola, gotowana dynia, nieposolony popcorn, czekolada oraz słodycze.

Z drugiej strony, jeśli ołtarz należy do kultu Privado, i w większości stosowany

jest do praktykowania „czarnej sztuki”, wszystkie dary są ofiarowane po
północy między 0:00 a 3:00. Wybrane posiłki też są nieco inne: surowe
i krwiste wieprzowe kotlety, serce i wątroba świni lub jagnięcia, całe papryczki
chilli, posiekane cebule i pomidory, surowe fragmenty dyni, ugotowane
ziemniaki i czarna fasola, miód, karmel i czarna czekolada.

Całe jedzenie ofiarowane na talerzu musi być przyprawione czerwoną i czarną

papryką, czosnkiem i pietruszką, ale żadne z nich nie powinno być solone.
To tabu dotycząca soli związane jest z wierzeniem, że sól odpędza moce
związane ze sferą śmierci.

Dodatkowo jako, że liczby 7 i 13 są świętymi liczbami Senor La Muerte, warto

składać ofiary w takich ilościach. Na przykład 13 kwiatów, 7 ciastek albo części
owoców. Poprzez użycie tych świętych liczb śmierci w swoich darach, energie
pochodzące z nich mogą być przekazywane efektywniej do fetyszu Pana
Śmierci.

Należy zawsze pamiętać, że wszystkie posiłki jak i naczynia w jakich są podane

są zawsze przypisane Panu Śmierci i nie wolno ich wykorzystywać w żadnych
innych celach. Zjedzenie czegokolwiek z talerzy ofiarnych, oznacza to samo, co
wypicie trucizny. Jeśli więc naczynia nie są aktualnie używane na ołtarzu,
powinny zostać schowane w pobliżu ołtarza.

Całe jedzenie, które zostało ofiarowane powinno po minięciu 24 godzin zostać

zebrane do białej papierowej torby, wraz z kwiatami, które zastąpiono nowymi
noc wcześniej i butelką piwa i cygarem. Ta torba darów musi zostać zaniesiona
na cmentarz i umieszczona na grobie lub za wielkim kamieniem nagrobnym,
lub ukryta w zaroślach najbliżej grobów jak to tylko możliwe. Jeśli nie ma
możliwości odwiedzić cmentarza, należy udać się do lasu i dary pozostawić pod
starym drzewem lub najlepiej wewnątrz drzewa.
 ZNAKI I WIZJE

Po ustawieniu i wyposażeniu ołtarza dla Senor la Muerte oraz po złożeniu

pierwszej ofiary, bardzo często otrzymuje się różne znaki, wizje i sny, przez
które Pan Śmierci informuje swojego wyznawcę, że zwrócił na niego uwagę.
Nie jest też niczym dziwnym, że gdy po wykonaniu jakiejś magicznej pracy
w imieniu Szkieletowego Ducha, niektórzy zaczynają dostrzegać obrazy i statuy
Pana Śmierci w najbardziej nieoczekiwanych miejscach, ma to przypomnieć
wielbicielowi, że Cień Śmierci jest wszechobecny.

Równie często ludzie osiągają świadome sny, w których uzyskują kontakt

z różnymi formami Senor la Muerte, który manifestuje się wówczas
w astralnych formach – zazwyczaj jako zakapturzony Szkielet z kosą w ręce.
Podczas tych snów, może dojść do bardzo konkretnych form komunikacji oraz
Pan Śmierci w tym stanie może błogosławić swojego wyznawcę czy też dawać
mu wskazówki odnośnie praktyki. Dodatkowo uważa się, że często
powtarzające się sny o Panu Śmierci informują o jego objawiającej się mocy
i są bardzo dobrym znakiem, że przyjął on nowego wyznawcę jako swoje
dziecko.

Senor la Muerte może również manifestować siebie w fizycznym świecie

i, w bardzo rzadkich przypadkach, przyjmuje On formę czarnego cienia,
z którego emanuje tak wielka moc, że nie jest możliwym pomylić tej
manifestacji z żadnym innym bytem czy duchem. Z czasem, coraz mocniejsze
i intensywniejsze więzi są wytwarzane pomiędzy praktykiem i Senor la Muerte,
wówczas, gdy ochrona Jego kosy będzie najbardziej potrzebna, da się wyczuć
rozdzielający, ochronny cień Pana Śmierci, a czasem i da się go zobaczyć
(dla tych, którzy mają oczy by widzieć), stojącego za swoim wyznawcą.

Pan Śmierci może również manifestować swoją obecność poprzez

przemieszczanie elementów na swoim ołtarzu. Może się to zdarzyć na przykład
w trakcie bardziej zaawansowanych praktyk magicznych. W najbardziej
ekstremalnych sytuacjach można znaleźć główną statuę poza ołtarzem, czasem
nawet uszkodzoną. Taki omen może oznaczać niezadowolenie Pana Śmierci
i należy uznać je za ostrzeżenie.

Niezależnie od tego w jaki sposób te wróżby i znaki są doświadczane są zawsze

oznaką pełnej uwagi i błogosławieństwem samym w sobie, zaistnienie tych
subtelnych lub nie form komunikacji oznaczają zarazem, że możemy zacząć
wykorzystywać energię Pana Śmierci do czynienia swojej czarodziejskiej
praktyki w jego imieniu.
 TALIZMAN PAYE I STATUA

Dodatkowo do głównej statuy na ołtarzu, można dodać bardzo ważny

magiczny wizerunek w formie małej rzeźby, często posiada ona tylko 3-5cm
wysokości, umiejscawia się ją ponad ołtarzem lub nosi na szyi jako talizman na
miedzianym łańcuszku. Ta miniaturowa rzeźba nazwana Peyé ma przynosić
adeptowi bogactwo, moc, miłość, siłę i zwycięstwo, a także ochronę Senora la
Muerte. W oryginalnym znaczeniu językowym, w dialekcie Guarani Peyé
oznacza maga, szamana, wiejską znachorkę w ich plemionach.

Zależnie od tradycji, najpotężniejsze Peyé są przygotowane z ludzkich kości.

Kości palców lewej ręki są najbardziej wskazane i pożądane do przygotowania
tego talizmanu, szczególnie do użycia jej w celach czarno magicznych – tym
lepiej jeśli właściciel owych palców był mordercą. Wierzy się, że moc takiego
talizmanu będzie niezrównana. W tradycji Guarani istnieje jeszcze stary
przekaz mówiący o tym, że bardzo potężne talizmany mogą zostać
przygotowane z rzeźbionych kości palców lewej ręki nieochrzczonych dzieci.

W dzisiejszych czasach wyznawcy Pana Śmierci nie kładą już takiego nacisku
na to, z której części ciała pochodzi kość do wykonania talizmanu. Ogólna
opinia jest taka, że tak długo, jak talizman tworzony jest z ludzkiej kości, tak
długo będzie on czerpał z magii Pana Śmierci i przynosił swojemu
właścicielowi olbrzymią moc, mogącą nawet uczynić go niewidzialnym.

Oprócz typowych talizmanów Payé z ludzkiej kości, tworzy się również

identyczne z kości zwierzęcej, drewna i metalu. Nie posiadają one takiego
magicznego potencjału jak z ludzkiej kości, jednak wierzy się, że nadal mogą
przynieś właścicielowi wyjątkową moc. W Argentynie, zwyczajowe drzewo
używane do produkcji tego talizmanu to Palo Santo, które w wielu wierzeniach
łączone jest z wieloma potężnymi duchami. Mroczną alternatywą dla
zwierzęcych kości lub drewna Palo Santo jest ołów. Ołowiane talizmany mogą
być świetną konkurencją dla tych stworzonych z kości morderców, pod
warunkiem, że ołów do ich stworzenia czerpany jest z pocisków, które zostały
usunięte z ciał zamordowanych ofiar.

Zależnie od zwyczajów i tradycji, rzeźbieniem potężnego Payé powinien zając

się więzień, który został skazany – w najlepszym wypadku za morderstwo.
Wierzenie to związane jest z faktem, że kult Senor la Muerte jest bardzo
powszechny wśród Argentyńskich więźniów. Dlatego też Pan Śmierci tak
często przedstawiany jest jako Święty Przestępca lub Święty Morderca i będąc
w tej formie patronem więźniów i morderców przynosi swoim wiernym
ochronę.

Datą konsekrowania talizmanów Payé jest piątek przed Wielkanocą (Wielki

Piątek). Dodatkowo wierzy się, że konsekrowane tego dnia talizmany chronią
posiadacza przed bronią białą i odwracają broń nieprzyjaciół przeciw im
samym.

Dla kontrastu względem małego talizmanu Payé, główna statua na ołtarzu,

reprezentująca przypływającą moc Senora la Muerte w trakcie prac
magicznych, jest zazwyczaj nie większa niż 15cm. Niektórzy wyznawcy kultu
uważają, że moc czerpana ze statuy może być bardzo niebezpieczna jeśli statua
będzie większa niż 15cm. Jest to powód dla którego centralna figura stosowana
do magicznej pracy w kulcie Privado posiada zazwyczaj od 15 – 50 cm
wysokości.

W niektórych przypadkach centralna figura stworzona jest z drewna Palo

Santo lub kości, ewentualnie ołowiu, ale zazwyczaj stosuje się glinę i gips.
Statua jak i talizman mogą przybrać różne formy, jednak zazwyczaj przyjmują
najprostszą z form – zakapturzonego szkieletu trzymającego w rękach kosę.

Jeśli statua została zakupiona bez kosy w zestawie, to właściciel może uznać za
swój cel przygotowanie jej w sposób własnoręczny. W takim przypadku rączka
kosy powinna być koniecznie zrobiona z gałęzi drzewa, które rośnie na
cmentarzu, powinna być wypolerowana papierem ściernym i pomalowana na
czarno. Ostrze kosy może być zrobione z jakiegokolwiek arkuszu metalu,
wyciętego w odpowiedni dla kosy kształt. Najlepszymi metalami do tego celu
są jednak ołów, srebro i złoto.

Wierzy się, że własnoręczna kosa przyłączona do głównej figury, sprawia, że

związek posiadacza i Senora la Muerte jest zdecydowanie większy. Co ułatwia
magowi czerpanie mocy od Pana Śmierci w trakcie swoich rytuałów.
 KONSEKRACJA FIGURY SLM

Zanim będzie można używać głównej figury jako bramy do mocy Pana Śmierci,
należy przeprowadzić jej konsekrację, pobłogosławienie i naładowanie. Wierzy
się, że są to czynności, które sprawiają, że statua nadaje się do zamieszkania
przez małą część Pana Śmierci. Jak się można domyśleć przebieg tych
czynności wygląda nieco inaczej zarówno w zamkniętym jak i otwartym kulcie.

Wyznawcy kultu Abierto są często pod silnym wpływem katolicyzmu i stale

przypisują boskie i magiczne moce kościołowi i jego kapłanom. Przez ten fakt,
bez błogosławieństwa ze strony tamtejszego kościoła żadna magia ani żadne
cuda nie mają prawa zadziałać. Stąd też wierzy się, że aby napełnić główną
figurę reprezentującą Pana Dobrej Śmierci w kulcie Abierto, należy zabrać ją
do siedmiu kościołów, gdzie zostanie pobłogosławiona przez siedem różnych
kapłanów w ciągu siedmiu następujących po sobie piątków. Ale jako, że kościół
sprzeciwia się i odrzuca kult Pana Śmierci, podobnie jak inne formy
bałwochwalstwa i czarownictwa, łatwiej jest powiedzieć, niż zrobić.

Ten problem rozwiązuje się zazwyczaj poprzez oszukanie kapłana. Jednym ze

sposobów jest ukrycie statuy w koszyku wypełnionym kwiatami i wizerunkami
świętych kościoła, których błogosławienie kościół aprobuje. Gdy ten proces
powtórzy się z siedmioma księżmi uznaje się, że statua jest gotowa do
wystawienia jej na ołtarzu.

W kulcie zamkniętym wyżej opisany sposób konsekracji uznaje się za

nieskuteczny i irracjonalny. Jako, że kult Senora la Muerte jest rozumiany jako
ezoteryczny pogański kult, nie ma zbyt wiele sensu w tym, by nakłaniać do
błogosławieństwa swojej figury jakichś przeciwnych pogańskim kultom,
nieświadomych i pozbawionych mocy kapłanów.

Tak naprawdę, uważa się, że figura powinna być konsekrowana przez jej
właściciela lub przez osobę będącą członkiem kultu. Dla członków kultu,
konsekracja głównej figury jest pierwszym inicjacyjnym krokiem w tajemnice
kultu i paktem pomiędzy przywoływanym Panem Kosy a wiernym.

Metody używane w różnych liniach kultu zamkniętego mogą się różnić

w szczegółach jednak główny rytuał pozostaje taki sam. Dokonuje się
zazwyczaj magicznej kąpieli, która wysysa niepożądane energie, oczyszcza
i konsekruje napełniając mocą pustą ikonę tak by mogła zawrzeć w sobie
duchową esencję do której reprezentacji została stworzona.
W innej części artykułu zostanie opisane jak należy konsekrować tą figurę
w sposób przybliżony do tego, jak robią to rdzenni wyznawcy Argentyńskiego
kultu Privado.
 MAGICZNA PRAKTYKA

Poświęcona statua Seniora la Muerte odgrywa bardzo praktyczną rolę

w magicznym praktykach jego kultu.

Jednym ze zwyczajnych sposobów na kontrolowanie, zdominowanie,

przeklęcie i powolne zniszczenie kogoś z pomocą Pana Śmierci jest
umieszczenie fotografii tej osoby u stóp magicznego fetyszu. Zamiast zdjęcia
można również użyć rzeczy powiązanych z daną osobą, jej imienia zapisanego
na kartce papieru siedmio lub trzynastokrotnie, pęk włosów, paznokcie, lub
część ubrania, którą ta osoba nosiła.

Jeśli rytuał jest odprawiany z zamiarem skrzywdzenia osoby przedstawionej na

zdjęciu, wówczas prace należy rozpocząć w poniedziałek o północy. Magiczna
intencja jest przedstawiana Panu Śmierci i zdjęcie umieszczane u podnóża jego
statuy. Wówczas prosi się go o zniszczenie osoby przyniesionej do niego,
w zamian za zwyczajową ofiarę składaną na ołtarzu. W tym momencie
gromadzi się wszystkie negatywne myśli i emocje związane z tą osobą, całą
nienawiść i żal i powtarza się prośby do Pana Śmierci wizualizując
jednocześnie różne formy cierpienia i śmierci jakie mają spotkać tą osobę
z woli Twojej i Seniora la Muerte.

Cały ten proces jest powtarzany ciągle przez trzynaście następujących po sobie
nocy i każdej nocy ofiara składana Panu Śmierci zamieniana jest na świeżą.
Trzynastej nocy, która przypadnie w Sobotę (dzień Saturna), cały proces jest
powtarzany jak poprzednio, z tym, że na końcu fotografię należy spalić
w płomieniu lewej świecy umieszczonej na ołtarzu.

Podczas gdy to zdjęcie lub inny link z ofiarą będzie płoną należy deklamować
siedmiokrotnie: „W imię Seniora la Muerte, umrzyj mój wrogu, [imię ofiary].”
podczas wizualizowania ofiary krzyczącej w agonii i będącej ścinaną przez kosę
Szkieletowego Pana. Prochy pozostałe po linku należy rozprószyć na darach
ofiarnych, które następnej nocy należy zanieść na cmentarz.

Gdy czar się dopełni i efekty dotkną ofiarę, należy podarować kawałek srebra
lub złota Panu Śmierci, umieszczając go w skrzyneczce na ofiarę. Następna
poniedziałkowa noc jest poświęcona Panu Śmierci i należy potroić jego
zwyczajową ofiarę.
To istotny by pamiętać o zapłacie dla Seniora la Muerte za wszystkie jego
błogosławieństwa i przysługi. Należy zawsze dawać mu to, co mu się obiecało
za okazaną pomoc. Jeśli przysięgi nie są dotrzymywane, Pan Śmierci może
zabrać coś lub kogoś naprawdę bliskiego, czego możemy nie udźwignąć.

Istnieją również inne zwyczajowe rytuały, które mogą być wykonane z pomocą
Seniora la Muerte na przykład w celu zabezpieczenia finansowego,
przyciągania pieniędzy i bogactwa. Na przykład prosty rytuał pieniężny może
być wykonany każdego siódmego dnia miesiąca.

O północy, tradycyjna ofiara jest składana przed fetyszem Seniora la Muerte

oraz wzywa się Pana Śmierci i błaga. Wówczas On w Jego bogactwie jako
posiadacza wszystkich podziemnych bogactw jest proszony o pieniądze
i urodzaj.

Złotego koloru moneta (lub srebrnego) jest moczona w zawartości kielicha Pan
Śmierci i następnie umieszczana wewnątrz małego, jedwabnego woreczka.
Zanim woreczek położy się przed stopami fetyszu, należy okadzić go w dymie
z siedmiu liści laurowych i ponownie wezwać moce Pana Śmierci w celu
uzyskania dobrobytu i pieniężnej obfitości.

Cały rytuał musi być przeprowadzany siódmego dnia miesiąca przez siedem
następujących po sobie miesięcy, w celu utworzenia prostego, ale bardzo
potężnego, przyciągającego dobrobyt talizmanu kierującego moce wprost od
Santa la Muerte.

W poniedziałek następujący po włożeniu do woreczka siódmej, ostatniej

monety, aktywowany talizman zanoszony jest na cmentarz i zakopywany
w grobie bogatego człowieka. Siedem złotych (lub żółtych) świec
umieszczanych jest wokół miejsca, w których zakopano talizman. Wówczas
cienie zmarłych i chtoniczne duchy są przywoływane w imieniu Seniora la
Muerte, Lorda Cmentarzy i proszone o obdarowanie bogactwem, do którego
uprawnia nas zakopany talizman. Duchy proszone są o otwarcie nam
wszelkich dróg do wzbogacenia się i w ofierze składa się im alkohol i tytoń.
Praca z duchami zostaje zakończona, a ich Mistrz jest chwalony. Należy
opuścić cmentarz nie oglądając się za siebie.

Struktura wielu tych prac magicznych zamkniętych w kulcie Seniora la Muerte

silnie przypomina czarostwo praktykowane w tradycji Brujerii Ameryki
Łacińskiej i wielu Afro-Brazylijskich i Afro-Karaibskich kultów. Jeśli ktoś
dobrze rozumie okultystyczną logikę stojącą za strukturą tych rytuałów jest
możliwym dla niego stworzenie osobistych rytuałów, bardziej ezoterycznych
i na wyższym poziomie pracy ze Świętą Śmiercią. Należy pamiętać, że Senior la
Muerte potrafi wywoływać zmiany w świecie fizycznym, ale przede wszystkim
posiada moce duchowe pozwalające uwolnić jego wyznawców z okowów
wiążących ich ograniczeń materialnej egzystencji. Dzierży on klucze mogące
otworzyć „wrota duszy” prowadzące do wyższych form egzystencji.

Pan Śmierci jest wspaniałym alchemikiem i śmierć jaką On przynosi może być
aktem wyniosłego procesu alchemicznego, transmutującego i oczyszczającego
duszę i ducha człowieka i w ten sposób przyspieszyć jego ewolucję, prowadząc
do transcendencji i oswobodzenia. Z tego powodu należy pamiętać, że
SLM/Senior das Almas (Pan Dusz) chroni i kontroluje fizyczną i duchową
ścieżkę i dlatego powinno się do niego zbliżyć dla dobra zarówno niskiego jak
i wysokiego czarostwa.

Pośród głodnych ciemności Śmierci, światły odnajdzie swoje własne

wewnętrzne światło, które zapłonie z dala od iluzji skończoności życia i oświetli
ukrytą ścieżkę do Wiecznego Królestwa.
 OCHRONA PRZED
WŁAMYWACZAMI I ZŁODZIEJAMI

Celem tego prostego i tradycyjnego działania magicznego jest, z pomocą

Seniora la Muerte, wzniesienie magicznej bariery wokół domu w celu
trzymania z dala wszelkich potencjalnych wrogów, złodziei i włamywaczy.
Rytuał musi być odprawiony o północy w poniedziałek w trakcie przybywania
Księżyca.

Potrzebne elementy:

 Misa z terakoty
 Litr czystej wody
 Kieliszek rumu
 Kieliszek wódki
 Jedna łyżeczka sproszkowanego drzewa sandałowego
 3 białe świece i 3 czarne świece
 Statua SLM lub Paye stworzone z drewna, metalu lub kości
 Pudełko zapałek
 Talerz wystarczająco duży by służyć jako pokrywa dla misy
 Kawałek czerwonej ściereczki (służącej czyszczeniu)

I. Zapal świece na ołtarzu i zaśpiewaj trzynaście razy: „Salve Senor

la Muerte!”. Umieść misę na podłodze przed ołtarzem i wypełnij ją wodą,
rumem i wódkę, a następnie dodaj sproszkowane drewno sandałowe.
Mieszaj miksturę drewnianą łyżką, i módl się do Seniora la Muerte
prosząc go o pomoc i ochronę.
II. Umieść trzy białe i trzy czarne świece w kręgu wokół misy, następnie
umieść statuę w pozycji stojącej w misie. Z użyciem sześciu pojedynczych
zapałek zapal świece (jedna zapałka na jedną świecę) i wypowiedz:
„Święta Śmierć, potężny Szkieletowy Duchu, bądź obecny po mojej
stronie i strzeż mnie, twojego wiernego sługę, i ześlij na mnie swoją moc
i pobłogosław magiczny rytuał, który teraz wykonuję w twoim imieniu!
Salve Senior la Muerte!”
III. Usiądź na ziemi w wygodnej pozycji przed misą. Zrelaksuj się i wprowadź
w stan medytacji z oczami skupionymi na świecy znajdującej się najbliżej
ciebie. Oddychaj spokojnie robiąc głębokie wdechy i wydechy. Zacznij
wyczuwać energię Seniora la Muerte emanującą ze statuy i wypełniającą
zawartość misy i ciebie mocą. Przesuń punkt skupienia ze świecy na misę
 i, za pomocą swojego wewnętrznego oka, wizualizuj misę otoczoną
pulsującą, czarno-purpurową aurą. Rób to przez około dziesięć minut,
wzywając: „Panie Śmierci, chroń mnie za pomocą twojej kosy!”
IV. Kiedy poczujesz, że zawartość misy została napełniona mocą SLM i Twoją
magiczną wolą, stań przed nią i świecami i recytuj poniższą inwokację:
„Senior la Muerte, Panie Nieznanej Ciemności, wzywam Cię!
Bądź ze mną, twoim wiernym dzieckiem i pozwól twoim chroniącym
cieniom być zawezwanymi do tego rytuału! Potężny Szkieletowy Duchu,
ty, który rządzi misteriami śmierci, nasyć moje ciało i duszę twoimi
ciemnymi mocami i, z twoją nieśmiertelną esencją daj siłę mojej magii!
Święty Zabójców, chroń mnie i wszystkich stojących po mojej stronie,
i blokuj drogę wszystkim moim wrogom! Chroń mój dom, który
zamieniłem w świątynię poświęconą twojej mocy, i swoją krwawą kosą
wypędź wszelkich niezaproszonych, niechcianych i niemile widzianych
gości, złodziei i innych intruzów! Królu Śmierci, pozwól swojemu
czarnemu płaszczowi śmiertelnych cieni stać się nieprzerwaną barierą,
która otoczy mój dom i z twoją czarnoksięską mocą , obroni mnie
i bezlitośnie ukarze wszystkich chcących mnie skrzywdzić! Salve Senior
la Muerte!”
V. Podnieś statuę i umieść ponownie na ołtarzu. Połóż tradycyjną ofiarę dla
Pana Śmierci wraz z papierosem i kieliszkiem alkoholu i innymi
wybranymi przedmiotami jak kadzidła czy kwiaty przed świętą figurą.
Po godzinie wygaś wszystkie świece na ołtarzu i wygłoś siedmiokrotnie:
„Salve Senor la Muerte!” Zakryj misę talerzem i przenieś sześć palących
się świec na talerz, następnie zostaw je do czasu aż się wypalą. Pozwól
całemu zadaniu wypełniać się przez dobę przed ołtarzem.
VI. Następnej nocy (która przypadać będzie mocy Marsa), natychmiast po
północy zapal świece na ołtarzu i wezwij błogosławione moce Pana
Śmierci. Usuń pokrywę z misy i zamocz czerwoną ścierkę w pełni
naładowanej wodzie znajdującej się w misie. Użyj tej ścierki do „umycia”
wszystkich futryn i ram okiennych w domu, namaczając ściereczkę tyle
razy ile to konieczne. Podczas czyszczenia każdej futryny i każdej ramy
okiennej wypowiadaj: „Wspaniały Seniorze la Muerte, w twoim imieniu
i poprzez twoją potężną magię, pieczętuję te drzwi/okno i zamykam dla
wszelkich intruzów, złodziei i wrogów! Panie Śmierci, chroń to miejsce
twoją niosącą śmierć kosą i wygnaj i ukarz wszystkich, którzy
przekroczą barierę, którą teraz pieczętuję w twoje imię! Salve Senor
la Muerte!” Kontynuuj mycie wszystkich ram i futryn, a na koniec wyjdź
poza swoje mieszkanie i wyczyść w ten sam sposób zewnętrzną futrynę
drzwi. Zamocz po raz ostatni ściereczkę i wykreśl nią siedmiokrotnie
X-krzyż powyżej drzwi wejściowych.
VII. Zanieść misę, pozostałości po świecach, czerwoną ściereczkę i wszystkie
pozostałości z ofiary złożonych poprzedniej nocy na cmentarz. Umieść
wszystko razem z jedną białą i jedną czarną świecą, zapalonym
papierosem i siedmioma monetami powyżej grobu i módl się do Pana
Śmierci dziękując mu za jego błogosławieństwo i ochronę. Opuść
cmentarz bez oglądania się za siebie.
 RYTUAŁ REWITALIZUJĄCY

Rytuał ten ma na celu osiągnięcie witalizującej mocy i wzmocnienia swojej

energii w celu odpędzenia słabości, choroby czy stanów depresyjnych.
Działanie powinno wykonywać się za każdym razem, gdy czujemy się fizycznie
lub psychicznie wyczerpani i gdy istnieje potrzeba wyostrzenia swoich
zmysłów. Ten rytuał pomoże czarownikowi rozbudzić wewnętrzną osobistą
moc i siły życiowe.

Będziesz potrzebował:

 3 czerwone świece
 Poświęconą statuę SLM
 Kadzielnicę z węglem
 2 łyżeczki nasion żółtej musztardy
 3 łyżeczki herbaty mate
 4 łyżeczki mięty
 4 wysuszone liście cytryny
 Moździerz z tłuczkiem

I. Zapal świece na ołtarzu i wezwij moce Pana Śmierci. Poproś Go, tego,
który zazwyczaj odbiera siły życiowe, by pomógł ci wzmocnić twoje
życiowe moce i witalność. Umieść trzy czerwone świece na ziemi, tak by
tworzyły trójkąt z wierzchołkiem skierowanym w stronę ołtarza. Umieść
statuę SLM w środku tego trójkąta mocy i połóż kadzielnicę przed nim.
Zapukaj swoją lewą ręką trzykrotnie o podłogę, teraz zapal trzy czerwone
świece i wypowiedz: „Chwała Tobie Ty, Który Odbierasz Życie i Dajesz
Śmierć! Potężny Seniorze La Muerte, pobłogosław swojego wyznawcę
i odwróć czarne prądy, które są w twojej władzy! Obdarz mnie
witalnością i pozwól życiowej energii przeniknąć mnie, odwróć prądy
Saturna i skieruj je w moich wrogów topiąc ich w goryczy śmierci.
Wielki Monarcho, przyznaj mi odnawiające moce i siłę ciała, umysłu
i duszy! Chwała Tobie, Seniorze la Muerte!”
II. Zapal węgiel wewnątrz kadzielnicy i pozwól mu się rozpalić aż pozostanie
sam czerwony żar. Umieść nasiona musztardy, herbatę, miętę i liście
cytryny wewnątrz moździerza i z pomocą tłuczka zbij wszystko w drobny
proszek. Za pomocą swojej lewej ręki umieść wystarczającą ilość
mieszanki na gorącym węglu i powiedz: „Palę to święte kadzidło dla
wspaniałej chwały Seniora la Muerte! Niechaj Senor Que lo Puede Todo,
Ten, który realizuje wszystko, obdarzy mnie kilkoma kroplami
 szkarłatnego nektaru z Jego zbiorów kapiących z Jego potężnej kosy,
i przebudzi drzemiący ogień życia, który obecnie jest przygaszony we
mnie! Chwała Tobie San Esqueleto!”
III. Usiądź wygodnie na podłodze przed trójkątem, zrelaksuj się i zacznij
głęboko oddychać skupiając się na mocy, która zbiera się wewnątrz
trójkąta. Umieść jeszcze trzy porcje kadzidła na rozgrzanym węglu
i wizualizuj dym jako czerwono-krwistą, witalizującą energię emitowaną
przez statuę Seniora la Muerte. Poczuj i zobacz jak ta czerwona mgiełka
skupia się i intensyfikuje wewnątrz trójkąta i wypowiedz: „Senor la
Muerte, Potężny Lordzie Poczerwieniałej Kosy, podaruj mi teraz moc
i siłę!” Oddychaj mocą, która zebrała się wewnątrz trójkąta i z każdym
wdechem wciągaj ją głębiej i głębiej siebie pozwalając jej rozpalić
wewnątrz ciebie czerwony płomień życia. Medytuj nad ekstatyczną mocą
jaką osiągnąłeś i pozwól każdemu oddechowi przekazywać więcej i więcej
rewitalizującej mocy poprzez święty dym. Jeśli tego potrzebujesz, umieść
więcej mieszanki na węglu i kontynuuj procedurę wdychania mocy.
IV. Po 30 minutach takiej praktyki możesz zakończyć rytuał poprzez
modlitwę i podziękowanie skierowane do SLM. Zgaś świece na ołtarzu,
ale pozwól trzem czerwonym świecom wypalić się samodzielnie oraz spal
całą pozostałą mieszankę jako ofiarę dla SLM. Umieść statuę ponownie
na ołtarzu kiedy trzy czerwone świece kompletnie się wypalą. Zabierz
pozostałości po świecach, proch kadzidła i węgiel do lasu i zakop wszystko
pod wielkim drzewem w imieniu Seniora La Muerte. Ostatecznie podaruj
dym z tytoniu, trzy monety i czerwone wino jako ofiarę dla duchów tego
miejsca.
 ODBICIE ZŁEGO OKA

Bardzo popularnym wierzeniem w wielu światowych tradycjach magicznych

jest to, że nienawiść, zazdrość i strach innych ludzi może czasem stworzyć
strumień energii lub myślokształt z wampirycznymi atrybutami, które mogą
być dla nas niebezpieczne. Nawiązując do wielu okultystycznych tradycji,
te negatywne energie lub myślokształty są często skierowane i wysyłane
poprzez spojrzenie tych, którzy świadomie lub nieświadomie posiadają moc
„złego oka”. W tych przypadkach spojrzenie, jak się wierzy, może stworzyć link,
który pozwala przekazać zatrute energie bezpośrednio do ofiary.

Rytuał podany poniżej ma na celu, z pomocą magicznych mocy SLM stworzyć

tarczę przeciw złemu oku i innym formom astralnych ataków, oraz odbić
wszelkie negatywne myślokształty i energie z powrotem do osoby, która
je stworzyła i wysłała.

Będziesz potrzebować:

 Szklany słoik z pokrywką,

 Pół szklanki ginu,
 Pół szklanki brandy,
 1 łyżeczkę mirry,
 Oliwę z oliwek,
 Drewnianą łyżkę,
 Statuę SLM,
 3 czerwone świece,
 Popielniczkę,
 Jednego papierosa

I. Zapal świece na ołtarzu i zaintonuj siedem razy: „Salve Senor la Muerte!”

Módl się do Pana Śmierci i poproś Go, aby przekazał swoją moc twojej
sprawie i pomógł ci stworzyć magiczną tarczę, która odbije wszelkie
negatywne energie z powrotem do ich twórców. Umieść otwarty słoik na
podłodze przed ołtarzem, wlej do niego gin, brandy, dodaj mirry i trzy
krople oliwy z oliwek. Użyj drewnianej łyżki, aby wszystko wymieszać,
robiąc to w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara tak długo,
aż wszystko będzie dokładnie zmieszane.
II. Zamknij słoik i umieść statuę SLM w pozycji stojącej na nim i powtórz
trzykrotnie: „Święta Śmierć, obdarz mnie mocą! Królu Śmierci, obdarz
mnie Twoją ochroną! Napełnij mocą pojemnik pod Twymi stopami!
 Salve Senor la Muerte!” Umieść trzy czerwone świece wokół słoika, w taki
sposób by tworzyły trójkąt skierowany wierzchołkiem do ołtarza i zapal
każdą ze świec w imię SLM.
III. Recytuj poniższą modlitwę siedmiokrotnie: „Potężny i straszny Święty,
ty, który siejesz śmierć i zabierasz życie, Ja, który wita twoją wiecznie
głodną ciemność, błagam cię teraz o błogosławieństwo! Bądź teraz po
mej stronie, niech twój cień będzie nade mną i użycz mi swojej mocy!
Niechaj Twoja krwawa kosa stanie się moją tarczą, która odbije
truciznę z powrotem do moich wrogów, i niechaj ciemność grobu,
na zawsze uczyni ślepymi ich znienawidzone oczy! Seniorze la Muerte,
Ty który jesteś wspaniałym wyzwolicielem, wybaw mnie, swoje
najwierniejsze dziecko od zła zesłanego przez mych wrogów, i obróć ich
zatrutą broń przeciw nim samym przebijając ich tchórzliwe serca!
Panie Kosy, obdarz mnie swoją mocą i ochroną! Salve Senior
la Muerte!”
IV. Umieść popielniczkę przed słoikiem i zapal papierosa jako dar dla Pana
Śmierci. Uklęknij na swoim prawym kolanie, trzymając swoją lewą stopę
pewnie na ziemi i wydmuchuj dym papierosowy w stronę statuy i słoika
leżącego u jej stóp. Za każdym razem, gdy wydmuchujesz dym mów:
„Tak, jak karmię cię tym świętym dymem, proszę cię abyś napełnił
tę tynkturę umieszczoną u twych stóp ochronną mocą twojej potężnej
kosy! Ześlij siłę moim działaniom!” Kiedy wypalisz więcej niż połowę
papierosa, umieść resztę w popielniczce i wymów: „Salve Senor
de la Guadana! Chwała Władcy Wiecznie Zbierającej Żniwo Kosy!”
Wygaś świece na ołtarzu, ale pozostaw statuę ze słojem tak długo, aż trzy
czerwone świece same się nie wypalą, wówczas umieść statuę na jej
miejscu na ołtarzu.
V. Każdego poranka przez następne siedem dni po zażyciu odświeżającej
kąpieli, umocz palec wskazujący w tynkturze i namaść się nim rysując
trójkąt ognia nad swoimi brwiami. Wizualizuj go jako mocny, czerwony,
płonący trójkąt i wyobrażaj sobie jak jego płomień przenosi się na całą
twoją aurę. Poczuj płomienie, które odpędzają niesprzyjające energie
powiązane z twoimi subtelnymi ciałami i wysyłają je z powrotem niczym
płonące rzutki do celu ich pochodzenia.

Nie myj, ani nie ścieraj narysowanego trójkąta. Zamiast tego, staraj się
przywoływać jego astralny „cień” kilkakrotnie w ciągu tych siedmiu dni. To
ufortyfikuje cię i wzmocni twoją tarczę wokół ciała. Po tych siedmiu dniach,
zawiń słoik w czarny jedwab i umieść nad, pod lub po prostu blisko ołtarza.
Ochronna tynktura będzie zachowywała swoją moc przez najbliższe siedem
miesięcy, w trakcie których możesz użyć jej kiedy tylko będziesz czuł, że tego
potrzebujesz.
 RZUCENIE KLĄTWY NA DOM
WROGA

Celem tej klątwy jest przesłanie negatywnej i destruktywnej mocy SLM w celu
zesłania na wroga i jego bliskich dezorientacji, bólu, choroby i strachu.
Działanie kieruje dysharmonizującą energię przez Pana Śmierci do całego
budynku, domu lub miejsca pracy naszego celu i uderza w każdego, kto tam
żyje saturnowym gniewem Władcy Okrwawionej Kosy.

To złorzeczenie najlepiej wykonać po północy w sobotę, kiedy Księżyc maleje

lub jest w nowiu.

Potrzebne przedmioty:

 Statua SLM,
 Słoik z zakrętką,
 Ziemia z grobu (najlepiej z grobu samobójcy lub mordercy), kupiona
od duchów zgodnie z tradycją (opisaną w drugiej części tej książki),
 Siedem całych czarnych ziaren pieprzu,
 Trzy krople Merkurego,
 Łyżeczka sproszkowanej kości ludzkiej,
 Dwie łyżeczki nasion czarnej musztardy,
 Dwie łyżeczki pieprzu cayenne,
 Jedna łyżeczka prochu strzelniczego,
 Jedna łyżeczka siarki,
 Mała drewniana łyżka,
 Siedem czarnych świec,
 Tradycyjna ofiara dla SLM

I. Zapal świece na ołtarzu i powitaj SLM poprzez znak Czaszki i Dwóch

Skrzyżowanych Kości. (Unieś ramiona, zaciśnij pięści, skrzyżuj swoje
lewe ramię na prawym ramieniu i umieść je pod podbródkiem na
wysokości klatki piersiowej.) Uderz lewą nogą trzykrotnie w podłogę
i wymów siedem razy: „Salve Senor de la Guadana Sangrienta!” Opuść
swoje ramiona i wyrecytuj poniższą proklamację: „Władco Zakrwawionej
Kosy, jest moją wolą, w tą ciemną i bezksiężycową noc, skierować moce
lewoskrętnego źródła Rzeki Śmierci i w Twoim potężnym
i błogosławionym imieniu, przesłać twoje śmiercionośne pływy w celu
wyeliminowania moich wrogów! Jest moją wolą, w tę ciemną noc
 anatemy, wezwanie dewastujących energii reprezentowanych przez
krwistą kosę Świętej Śmierci i z mocą grobowych cieni uderzyć i ukarać
moich głupich przeciwników! W imię Senora la Muerte, niechaj głodna
ciemność śmierci pożre wszystkich tych, którzy odważyli się stanąć na
mojej drodze! Salve Senor la Muerte!”
II. Umieść słoik na ziemi przed ołtarzem i napełnij go cmentarną ziemią,
pieprzem, Merkurym, sproszkowaną kością, nasionami musztardy,
pieprzem cayenne, prochem strzelniczym i siarką. Wymieszaj wszystko
z pomocą drewnianej łyżki, mieszaj ostrożnie. Podczas mieszania
koncentruj się na swoich intencjach względem swojego celu, i recytuj:
„Strach, dezorientacja i ból, by obalić mego wroga!” Kiedy wszystkie
elementy będą ze sobą wymieszane, i gdy poczujesz energię tętniącą
wewnątrz słoika pełnego zgubnej zawartości i gdy poczujesz, że twoja
wola zawiera się wewnątrz to znak, że nadszedł czas by odłożyć
drewnianą łyżkę i zakręcić pokrywkę słoika.
III. Umieść statuę SLM w stojącej pozycji na słoiku, następnie umieść siedem
czarnych świec wokół słoika, tak by każda świeca oznaczała punkt
odwróconego heptagramu. Zapal każdą ze świec w imieniu SLM
i wyrecytuj inwokacje Pana Śmierci siedmiokrotnie: „Potężny Senor la
Muerte, O Ty który panuje nad wszystkimi misteriami ciemności
i śmierci, Ja, (swoje imię), który wiernie Ci służę w ścieżce lewej ręki,
teraz przyzywam Cię! Obdarz mnie twoimi budzącymi grozę mocami
w tę noc zemsty, i napełnij elementy umieszczone u twych stóp
destruktywną mocą twoich najczarniejszych zaklęć! Pozwól przeklętej
ziemi u twych stóp przepoić się twoją straszną i śmiercionośną esencją,
i obdarz ją mocą niesienia terroru, szaleństwa, pomieszania, niezgody,
choroby i bólu mojemu wrogowi! Senor de las Sombras Oscuras, o Ty
który rozkazujesz ciemnym i krwiożerczym cieniom śmierci, pozwól
zawartości tego słoja umieszczonego u Twych stóp być trującymi dzięki
Twoim wszystko pochłaniającym mocom i wspomóż mnie w wykonaniu
mojej anatemy! Salve Senor la Muerte!”
IV. Usiądź na ziemi przed płonącymi świecami i wpatrując się w oczy statuy,
silnie wizualizuj różne scenariusze, w których twój cel cierpi od klątwy
jaką na niego zsyłasz. Skieruj moc swojej woli poprzez swoje oczy
i pozwól być im cichym wyrazem twojej modlitwy o zemstę skierowanej
do fetyszu Pana Śmierci. Zakończ tę złorzeczącą modlitwę i kontemplację
po około trzydziestu minutach i wypowiedz: „Chwała Tobie Panie
Śmierci, który karzesz i pokonujesz moich wrogów!”
V. Złóż SLM jego tradycyjną ofiarę z czerwonych goździków, butelki piwa,
kieliszka wódki, dużego cygara, mirry, paczuli i talerza trzech lub siedmiu
kawałków surowej wieprzowiny bardzo mocno przyprawionej ostrą
papryką. Zaaranżuj ofiarowanie wokół siedmiu czarnych świec, układając
talerz z wieprzowiną na ziemi przed statuą. Wypal połowę cygara
 i ostrożnie wydmuchuj dym w stronę statuy i słoika, recytując w myślach:
„Strach, dezorientacja i ból, by obalić mego wroga!” Umieść resztę
cygara w popielnicy i wypowiedz siedmiokrotnie: „Salve Senor
la Muerte!” Wygaś świece na ołtarzu. Niech czarne świece kompletnie się
wypalą, pozostaw statuę stojącą na słoju otoczoną ofiarami
aż do następnej nocy.
VI. Następnej nocy, gdy wybije północ, umieść statuę z powrotem na ołtarzu.
Zbierz wszystkie pozostałości po świecach i ofiary i zanieś na cmentarz,
umieść wszystko na którymś grobie.
VII. Niebezpieczna zawartość słoika jest już gotowa do użycia. Udaj się do
domu lub budynku, który chcesz przekląć i ostrożnie otwórz słoik. Obejdź
budynek powoli, przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, sypiąc
zawartością słoika za swoje plecy, wymawiając cały czas klątwę: „W imię
Senor la Muerte, przeklinam cię ziemią umarłych i przynoszę ciemność,
terror i ból do ciebie, (imię ofiary), i wszystkich tych, którzy zamieszkują
ten dom/budynek! W imię Senor del Cementerio, wyrzucam z ciebie całe
szczęście, miłość i sukcesy. Zamiast nich przynoszę ci poprzez tę ziemię,
nieszczęście, niezgodę i ubóstwo!” Kiedy przejdziesz pełny okrąg wokół
budynku, raz jeszcze stań zwrócony twarzą do jego wejścia, uderz swoją
lewą stopą trzykrotnie i powiedz: „W imię Senor la Muerte, anatema
dokonała się!” Chwała Panu Śmierci! Roztrzaskaj pusty słoik poprzez
rzucenie go o ziemię przed wejściem i zrób trzy kroki wstecz, zaczynając
od lewej stopy, następnie odwróć się i odejdź stamtąd nie oglądając się za
siebie.
 ZAKLĘCIE TRUMNY ŚMIERCI

Celem tego czarno-magicznego działania jest zamknięcie wszystkich ścieżek

w życiu wroga, pozostawiając tylko jedną, która doprowadzi go do grobu.
Ta klątwa śmierci jest jednym z najstraszniejszych rytuałów w argentyńskim
kulcie Senor la Muerte, i wierzy się, że całkowicie niszczy osobę, na którą
zostaje rzucona. Rytuał powinien być przeprowadzony w Sobotnią noc, gdy
wybije północ, w Nowiu lub przy malejącym Księżycu.

Będziesz potrzebować poniższych rzeczy:

 małą czarną drewnianą trumienkę

 ziemię z grobu mordercy lub żołnierza (kupioną zgodnie z tradycją –
co będzie opisane w drugiej części Liber Falxifer)
 coś co należy do ofiary: włosy, paznokcie, kawałek ubrania, tekst
napisany jej ręką itp.
 trzy łyżeczki siarki
 7 całych ziaren pieprzu
 surowy kawałek wieprzowiny
 zdjęcie ofiary
 7 zardzewiałych gwoździ – idealne byłyby wyciągnięte z trumny
 4 czarne świece
 pół szklanki świńskiej krwi
 obraz Pana Śmierci narysowany na pergaminie, umieszczony u stóp
statuy SLM przez poprzednie 13 nocy

I. Zapal świece na ołtarzu i zawołaj siedem razy: „Salve Senor la Muerte!”

Następnie wypowiedz proklamację twojej woli: „Jest moją wolą, w tę noc
porażającej magii, skierować trujące energie mojej nienawiści
przeciwko mojego wrogowi, [imię ofiary], i ze wsparciem mocy
ciemności i śmierci zabić jego ciało i pogrzebać duszę! W imię potężnego
Senora la Muerte, tego, który odbiera życie i daje śmierć, jest moją wolą
usunięcie z mojego wroga, [imię ofiary], całego światła i energii
życiowej, i zrzucić go w zimną ciemność głodnego grobu! Poprzez ten
rytuał śmierci, składam w ofierze mojego wroga, [imię ofiary], cieniom
Wspaniałego Czarnego Krzyża. Salve Senor de la Cruz Negra!”
II. Umieść czarną trumnę otwartą na ziemi przed ołtarzem i napełnij
ją do połowy ziemią z grobu. Umieść włosy, paznokcie i inne rzeczy
należące do ofiary, następnie wszystko posyp siarką i ziarnami pieprzu.
Następnie umieść w trumnie kawałek surowej wieprzowiny, a na niej
 zdjęcie celu, twarzą do góry na kawałku mięsa. Usiądź na ziemi przed
trumną i przywołaj swoje wszystkie nienawistne emocje i wolę śmierci
swojej ofiary. Trzymając w lewej ręce siedem zardzewiałych gwoździ,
skup się na swojej motywacji zabicia swojej ofiary i wprowadź się w stan
gniewnego szału. Naładuj gwoździe trucizną swojej nienawiści i magiczną
wolą, wizualizuj wokół nich poświatę mrocznych energii, którymi
je naładowałeś. Kiedy poczujesz, że osiągnąłeś szczyt swojej „czarnej
medytacji” i zgromadziłeś potrzebną energię, możesz pójść naprzód
wbijając siedem gwoździ w zdjęcie (i mięso), a z każdym gwoździem
musisz wizualizować mroczną energię, która uderza w twój cel, wizualizuj
ból i cierpienie jakiego doznaje ofiara porażona twoją mocą.
III. Umieść cztery czarne świece wokół trumny, tak by wyznaczały punkty
kardynalne krzyża, i zapal je w imię SLM. Powoli skrop przebite zdjęcie
świńską krwią wyobrażając sobie ofiarę wykrwawiającą się na śmierć
w wyniku obrażeń jakie zadałeś jej ciału i duszy. Po dokonaniu
kontemplacji zawartości trumny i mocy jaką przez nią przesyłasz,
wypełnij trumnę po brzegi resztą ziemi z grobu. Palcem wskazującym
swojej lewej ręki narysuj „X” na ziemi w trumnie i umieść pergamin
z wizerunkiem Pana Śmierci, twarzą w dół do zawartości trumny.
Trzymaj swoją lewą rękę nad trumną i wyrecytuj siedmiokrotnie
inwokacje: „Panie Śmierci i Święty Morderco, O Potężny Senor
la Muerte, Ja, [twoje imię], który służę Ci na ścieżce lewej ręki, wzywam
Cię i przywołuję twoje przerażające moce! Stań po mojej stronie
i pobłogosław moje niosące śmierć rytuały i pozwól, by całkowita
śmierć mojego wroga zwiastowała Twoją obecność i stała się kolejnym
świadectwem twojej zatrważającej potęgi! Potężny Czarny Święty
Śmierci, proszę Cię byś bezlitośnie ukarał [imię ofiary], którego Ja, w
twoje imię, skazuję na śmierć, i pozwól legionowi głodnych cieni
będących pod twoją komendą pożywić się nim i wyssać z niego całe
życie! Niechaj [imię ofiary], który jest moim wrogiem, i poprzez
to i Twoim zostanie zmieciony przez twój lodowaty Saturniany gniew
i skaż go na pogrzebanie pod górą ciemności, terroru, szaleństwa, bólu
i śmierci! Senor la Muerte, ty, który jesteś siewcą grobów, zasiej teraz
nasiona bolesnej śmierci w zdradzieckim sercu mego wroga i zmuś
go do zebrania trujących owoców mojej czarnoksięskiej zemsty! Panie
Śmierci, Władco Krwawej Kosy, zabij teraz mojego wroga! Przynieś
śmierć mojemu wrogowi! Przynieś śmierć [imię ofiary]!”
Po siedmiokrotnym powtórzeniu, zamknij pokrywę trumny i powiedz:
„Poprzez moc Pana Śmierci, dokonało się!”
IV. Zdejmij statuę SLM z ołtarza i umieść ją w pozycji stojącej na zamkniętej
trumnie. Złóż tradycyjną ofiarę na ziemi, układając ją wokół trumny
i czterech czarnych świec. Wydmuchuj dym cygara w stronę statuy
i trumny pod nią, kierując swoje modlitwy poprzez dym do potężnego
 SLM. Kiedy wypalisz ponad połowę cygara, umieść je w popielnicy obok
innych ofiar i wygaś świece na ołtarzu. Pozwól czterem czarnym świecą
otaczającym trumnę wypalić się do końca i pozostaw wszystko
do następnej nocy.
V. Następnej nocy, pomiędzy północą a godziną trzecią przynieś
pozostałości ofiary wraz z trumną na opuszczony cmentarz. Znajdź
pasujący grób, oznaczony dużym czarnym krzyżem i umieść pozostałości
ofiary w „głowie” grobu, przed czarnym krzyżem. Wykop dół na środku
grobu i umieść trumnę w środku. Trzymając lewą rękę nad trumną
recytuj wcześniejszą inwokację (krok trzeci) siedem razy. Wypełnij grób
ziemią tak by pokryć całą trumnę i wyrównaj grób wroga poprzez
trzykrotne nadepnięcie na niego lewą nogą. Zawołaj siedem razy: „Salve
Senor la Muerte!” Zrób siedem kroków do tyłu, odwróć się i opuść
cmentarz nie oglądając się za siebie.
 CZĘŚĆ DRUGA

TRADYCJA
KAINICZNA
 Witam Potęgę Śmierci i jej władcę,
Stąpając lewą stopą trzykrotnie przed bramą.
Witam Pana Kości i proszę o Jego ochronę,
w Nim pokładam całą moją wiarę i nadzieję.

Kroczę w stronę wspaniałego Czarnego Krzyża

Który oznacza sekretną mogiłę.
Zapalam siedem świec przed nim,
i uderzam ziemię tarninową różdżką.

Poprzez pierwszą czaszkę zasianą w ziemi,

trzykrotnie pukam w ziemię moją lewą ręką.
Poprzez dwie kości skrzyżowane pod nią,
Moją Różdżką kreślę Jego pieczęć na piasku.

Skraplam nakreślony znak ofiarną libacją.

Białą, czarną i czerwoną wodą skraplam ziemię.
Balsamuję krzyż oddechem Amiahzatana,
I przywołuję Tego, który Pierwszy Wykopał Grób.

Przybyłem w celu przywołania Pana Cieni,

Mistrza tych, którzy mieszkają w wydrążonych kościach.
Przybyłem by wzniecić Chtoniczne Płomienie,
Trzy Języki Ognia Podziemnego Świata.

Wzywam mego Mistrza Kaina,

Siewcę Pierwszego Ciała.
Wzywam Pana Wszystkich Grobów,
Leworęcznego Oracza,
Króla Kości.

Pełny mocy Mistrzu, usłysz me wezwanie,

i ześlij na mnie swoją piekielną potęgę.
Prowadź mnie w głąb Twego Królestwa,
i oświeć mnie Sczerniałym Światłem śmierci.
 POGAŃSKIE KORZENIE I
EZOTERYCZNE ASPEKTY

Oprócz tradycyjnych i ogólnie znanych aspektów SLM i jego kultu, jest wiele
innych aspektów Pana Śmierci i jego magicznych rytuałów należących
do bardziej tajemnych organizacji czarowniczych nie ograniczających się
jedynie do argentyńskich korzeni zaprezentowanych w poprzedniej części
ksiązki. Te ukryte aspekty leżą o wiele głębiej w Ścieżce Lewej Ręki i ukazują
wiele możliwości różnego rodzaju praktyk magicznych. Można odnaleźć
silniejsze więzi pomiędzy kultem SLM i śmierci w tych innych, mroczniejszych
formach magii i czarownictwa.

W celu otwarcia wrót tej ukrytej ścieżki prowadzącej do Królestwa Cieni

Śmierci, i w celu doświadczenia prawdziwej obecności i mocy Pana Śmierci
musimy najpierw zapoznać się z Jego mitologicznymi początkami. Ponownie
znajdziemy egzoteryczne nauki powiązane z prostszym otwartym kultem
i ezoteryczne nauki, w których tylko nieliczni mają okazję uczestniczyć.

Jeśli spojrzymy na mitologiczne wyjaśnienie używane w egzoterycznym

i białym kulcie, które wyjaśnia nam kim SLM jest i jak stał się personifikacją
śmierci, to znajdziemy dwie podstawowe opowieści. Jedna z nich mówi o tym,
że Pan Śmierci jest aniołem i posłańcem Boga znanym jako Azrael. W tym
kontekście wierzy się, że SLM (jako Pan Dobrej Śmierci) jest aniołem Azraelem
i jego jedynym celem jest wypełnienie woli Boga. W czasie śmierci, o której
decyduje sam Bóg, to Azraela misją jest odcięcie nici życia i odebranie duszy.
Nawiązując do tego wierzenia, Azraela rolą jest też zgodnie z Wolą i Sądem
Bożym zaprowadzić dusze do ich życia po życiu w niebie lub piekle.

Z oczywistych powodów ten mitologiczny koncept może być rozważany jedynie

przez Chrześcijan, Muzułmanów i Judaistów. Dodatkowo nie oferuje ono
za wielu potencjalnych możliwości budowania praktyki magicznej wokół tego
anioła śmierci. Jeśli Pan Śmierci jest jedynie archaniołem wypełniającym wolę
Boga, nie będzie możliwym użycia jego mocy do swoich praktyk magicznych,
niezależnie czy będzie to biała czy czarna magia. Nie ma bowiem możliwości
do przekupienia lub namówienia praworządnego anioła do pomocy
w czarowniczych rytuałach. Jeszcze bardziej prawdziwe staje się to, gdy
mówimy o praktykach amoralnych i antynomianicznych, w których czarownik
celowo przeciwstawia swoją indywidualną wolę przeciw „boskiemu planowi”
i prawom stwórcy w celu osiągnięcia osobistych celów. Tak naprawdę, aspekt
Azraela uznany jest za kompletnie pozbawiony znaczenia w ezoterycznym
kulcie śmierci, i osądzony jako bezużyteczna forma dla tych, którzy widzą
bardziej ukrytą i potężniejszą istotę Pana Śmierci.

Dlatego też często wyznawcy SLM pracujący wewnątrz ciemniejszy gałęzi

zamkniętego kultu unikają używania skrzydlatej reprezentacji żniwiarza dusz
jako takiego, ponieważ personifikują go z aspektem Azraela, który jest
omijany. Zamiast tego SLM wizualizowany jest i daje mu się formę
bezskrzydłego szkieletu uzbrojonego w pokrytą krwią kosę, podkreślając Jego
łączność z czarną ziemią i chtonicznymi misteriami, temat ten omówiony
będziesz szerzej w dalszej części.

Inne egzoteryczne i przyjęte mitologiczne wyjaśnienie nawiązujące

do początków i istoty SLM jest popularne szczególnie w Ameryce Łacińskiej,
wyjątkowo w Argentynie, Gwatemali i Paragwaju. Zawiera w sobie zarówno
pogańskie jak i chrześcijańskie elementy i postacią całej opowieści jest dobry
król, „Rey Pascual”, który był kochany i szanowany przez wszystkich swoich
poddanych. Nawiązując do tej legendy, był on królem tak długo, aż Bóg
wskazał go jako kolejnego posłańca śmierci, gdy ten umarł.

Dostał zadanie obserwowanie olbrzymiej komnaty wypełnionej płonącymi

świecami. Każda świeca reprezentowała ludzkie życie, i jego misją było
zbieranie dusz reprezentowanych przez każdą wypaloną lub w inny sposób
zgaszoną świecę. Gdy świeca się wypali reprezentuje to naturalną śmierć
człowieka. Jeśli jest zdmuchnięta w jakiś sposób i wygaszona przedwcześnie,
reprezentuje formę nienaturalnej i często brutalnej śmierci. Zaraz przed tym
jak płomień świecy gaśnie, ten posłaniec zostaje zesłany by przeciąć więzy
łączące duszę z cielesną skorupą za pomocą swojej kosy. Rey Pascual jest też
postrzegany jako ten, który zaprowadza duszę do miejsca jej przeznaczenia.

W tej prostej opowieści podejmuje się próbę wyjaśnienia początków i funkcji

Pana Śmierci na modłę folkloru, ale są tu też linki i nawiązania do mitu
Azraela. Jednak w przeciwieństwie do bardziej ortodoksyjnego mitu Azraela
skupiającego się na jego aspektach jako archanioła śmierci, tutaj otrzymujemy
możliwe wyjaśnienie dlaczego i jak ten „Dobry Król Śmierci” może być
wzywany i zsyłać swoją pomoc w działania folkowo magicznych w kulcie Króla
Pascuala. Wierzą w to, ponieważ w życiu ten Pan Śmierci był jedynie królem,
który sprawiedliwie i dobrze traktował swoich wiernych poddanych. Więc
i teraz kiedy stał się posłańcem śmierci, nadal może chronić i zsyłać pomoc
swoim wiernym wyznawcom.
Zatem wierzy się, że z pomocą modlitw, ofiar i rytuałów, praktyk może
osiągnąć przysługi i błogosławieństwa Pana Dobrej Śmierci. Jego moce
wzywane są przeto w celu ochrony przed brutalną, nienaturalną śmiercią,
odpędzeniu niebezpiecznych duchów, uzdrowienia chorych i ku wszelkim
innym rzeczom od znalezienia straconych przedmiotów po uzyskanie
szczęścia, pieniędzy czy radości.

Ta mitologiczna opowieść jest jednak zbyt prosta i posiada za wiele wad by

realnie stosować ją w ezoterycznym i czarno magicznym kulcie śmierci, w Rey
Pascualu znajdujemy bardzo ograniczoną formę ducha, od którego nie
jesteśmy w stanie uzyskać żadnych korzyści dla maga kroczącego Lewoskrętną
Ścieżką. W związku z tym nadszedł czas by przekroczyć prostą i ograniczoną
sferę folkowego katolicyzmu, i odważyć się wejść głębiej na terytorium
ciemniejszych i bardziej ezoterycznych aspektów Pana Śmierci.

Jak wcześniej wspomniano, są tacy, którzy łączą Senor la Muerte

ze starożytnymi, pogańskimi bóstwami śmierci i podziemi. W Argentynie
pogańskim bóstwem połączonym z Panem Śmierci jest Ayucaba występujący
wśród wierzeń Indian Guarani. Jakkolwiek, istnieje wiele innych bóstw
Południowej i Centralnej Ameryki związanych ze śmiercią i inwokowanych
przez ich wiernych w symbolicznej formie szkieletu z kosą. Te pogańskie formy
są bardziej odpowiednie i użytecznie dla pracy wewnątrz zamkniętego kultu
i większość z nich, jak nie wszystkie przekraczają ograniczenia związane
z judeochrześcijańskim mitem anielskim. Dostarcza to możliwości
uformowania mitologicznej podstawy umożliwiającej zarówno praktykę
czarnej jak i wysokiej magii z personifikacją śmierci.

Praktycy z Południowej i Centralnej Ameryki, którzy pracują w liniach

przekazu silnie łączących esencję SLM z bóstwami śmierci występującymi
w ich rodzimych miejscach pochodzenia są często powiązani z „brujerią”
(czarostwo) i „magia negra” (czarną magią), zamiast z bardziej łagodnymi
formami białej folk-magii praktykowanej przez „curanderos” (folk-
uzdrowicieli). Dzieje się tak, ponieważ gdy chrześcijańska moralność, etyka
i wizja świata zostaną odrzucone, wówczas indywidualność sama w sobie
zajmuje centralną pozycję i granice pomiędzy akceptowalnymi/białymi
i nieprawymi/czarnymi formami magii stają się coraz bardziej i bardziej
rozproszone.

Wśród ważnych pogańskich aspektów połączonych z kultem Senor la Muerte

są wcześniej wspomniani Ayucaba indian Guarani, Mictlantecuhtli Azteków,
Ah Puch Majów i Supay Inków.
Ayucaba, który jest jednym z imion lub tytułów boga śmierci indian Guarani,
reprezentuje stosunkowo nieznany aspekt Pana Śmierci w porównaniu
do innych wspomnianych wcześniej imion. Ayucaba był przedstawiany
w formie siedzącego lub przycupniętego kościotrupa, który w pewien sposób
przypominał pozycje płodową. Wynika to również z tego, jak indianie Guarani
chowali swoich zmarłych, układali ciała w takiej pozycji, ponieważ wierzyli,
że zmarli wracają do łona ciemnej ziemi w celu przygotowania się
do ponownych narodzin w podziemiach. Ayucaba był postrzegany jako bóg
i ojciec śmierci, który otwiera bramy dusz w momencie śmierci i wita wszystkie
cienie, które przybywają do jego wiecznego królestwa.

Kasta kapłańska wśród Guarani składała się z „Paye” (szamanów

i czarowników) którzy poświęcali całe swoje życia służbie Ayucaba. Byli znani
nie tylko ze swojej umiejętności przywoływania jego mocy w celu leczenia
i odpędzania choroby, ale również ze względu na mroczne zaklęcia mogące
przynieść śmierć i zniszczenie ich wrogom. Oto dlaczego najpotężniejszy
talizman SLM nazwany jest po tych potężnych szamanach. Faktem jest,
że istnieje wiele znaków ukazujących nam starożytne korzenie argentyńskiego
kultu śmierci, i silnie sugerują one linie przekazu od teraźniejszości
do wczesnego pogańskiego kultu Lorda Ayucaba.

Mictlantecuhtli (Pan Mictlan) Azteków może być przyrównany do Ayucaby

zarówno w formie jak i jego esencji, wiele rzeźb i obrazów przedstawia
go w kucającej pozycji podobnie jak Ayucabę. Także stosowna jest ikonografia
przedstawiająca Mictlantecuhtli jako obryzgany krwią szkielet w koronie
ozdobionej w sowie pióra i naszyjnikiem z ludzkich oczu. Często ukazywano
go jako trzymającego czaszkę w jednej ręce i nóż w drugiej, symbole jego
władzy nad śmiercią i królestwem umarłych, Chicunauhmictlan, które było
ulokowane w najniższych, najciemniejszych i najbardziej wysuniętych
na północ częściach świata podziemnego.

Mictlantecuhtli jego wierni składali ofiary z ludzi, a sami byli znani z tego,
że spożywali ludzkie mięso i pili krew swoich ofiar w celu dokonania aktu
komunii z ich Panem Śmierci. Mictlantecuhtli i jego chtoniczne moce były tak
potężne, że bóg stworzenia Quetzalcoatl, musiał skraść kościane odłamki,
reprezentujące magiczne i dynamiczne moce władania życiem i śmiercią, z jego
królestwa by móc osiągnąć moc potrzebną do aktu kreacji i przywołania do
życia śmiertelnej rasy ludzi. Mictlantecuhtli był znany jako źródło
nieograniczonej magicznej mocy i jako władca wieczności poza krótkim snem
skończonego życia.
Bóg Majów, Ah Puch, jest bardzo fascynującym aspektem Pana Śmierci, który
jasno ucieleśnia złowrogą mroczną stronę chtonicznego bóstwa. Ah Puch był
władcą i tym, który przynosi cierpienie i nienaturalną śmierć, tym, który
przynosił zniszczenie przez wyniszczające choroby. Panował on na dziewiątym
poziomie Xibalba (Królestwa Śmierci), który był nazywany Metnal, i jak
wspomniane wyżej aspekty Pana Śmierci, Ah Puch również był często
przedstawiany jako kucające ciało lub szkielet noszący koronę z sowich piór
uzbrojony w czaszkę i nóż, a także naszyjnik z ludzkich czaszek. Jego rola
przeciwna zarówno ludziom jak i innym bogom była bardzo antagonistyczna,
co jasno identyfikuje go jako jedną z personifikacji śmierci uznawanych
w leworęcznych ścieżkach.

Na sam koniec mamy jeszcze Inkaskiego Supay, który jest prawdopodobnie

najbardziej interesującym pogańskim aspektem śmierci mogącym być silnie
związanym z Senor la Muerte. Supay panował nad Królestwem Umarłych
w Uku Pacha (podziemiu) i był traktowany jako bóstwo śmierci i władca
demonów. Jego symbolem była czaszka, ale sam był często przedstawiany jako
przerażający rogaty demon. Jego legion demonów znany był z porywania
małych dzieci w trakcie najciemniejszych nocy i zabijania każdego, kto
stanąłby im na drodze w dokonaniu swego nocnego ucztowania. Supay
otrzymywał także ofiary z krwi od Inków, którzy wykonywali rytuały mu
poświęcone w celu odwrócenia od siebie jego destruktywnych mocy.

Jego mroczne i demoniczne powiązania i atrybuty nie zostały zapomniane

i czasami współcześni Boliwijczycy identyfikują go z Szatanem. Jest ciągle
czczony przez Boliwijskich górników jako Władca Podziemi i traktowany jako
ich protektor i bóstwo patronujące. Jego łaska i błogosławieństwa wyproszone
są przez górników ofiarami z alkoholu, świec, cygar, papierosów, liści koki,
butelek wody czy corocznych ofiar ze zwierząt, które umieszczane są przez
podziemnymi kaplicami Supaya. Dziś, Supay lub „El Tio” (Wujek) znany jest
i widziany w Boliwijskiej folk-magii o wiele częściej jako bóg podziemnych
bogactw niźli bóg śmierci. Ale nadal włada demonicznymi mocami podziemi
i jest znany jako ten, który przyniesie bolesną śmierć górnikom, głupim na
tyle, by nie okazać mu szacunku lub zwlekającym z ofiarą.

Moglibyśmy także dyskutować na temat innych bóstw śmierci i kościotrupich

duchów zarówno z Wschodniej jak i Zachodniej tradycji, takich jak Nergal,
Namtaru, Hades, Pluton, Tanatos, Mors, Charon i potężny Ankou, i tych
wszystkich, którzy mogliby w pewnym punkcie być postrzegani jako aspekty
Senor la Muerte.

Zamiast tego, wolimy teraz skupić się na sekretnym aspekcie, który odgrywa
centralną rolę w naszej własnej Świątyni poświęconego Panu Śmierci. Należy
on do ukrytego przekazu kultu śmierci i łączy kultywowanie mocy Potężnego
Szkieletowego Władcy z przeciwstawną formą Gnostycyzmu, tradycyjną formą
czarostwa, czarnoksięstwem Goecji i średniowiecznym diabolizmem. Ten
aspekt Leworęcznego Pana Śmierci w formie żniwiarza jest ujawniony przez
gnozę Pierwszego Zabójcy, naszego Pana, Kaina.
 KAIN, ORACZ ZIEMI I PIERWSZY
MORDERCA

Strumień Kainicznej gnozy Templum Falcis Cruentis łączy się i manifestuje

przez kult Senora la Muerte, może też kierować do wielu egzoterycznych i
ezoterycznych źródeł, ale fundament Kainicznej linii kultu śmierci jest
pierwotnie umiejscowiony w biblijnej opowieści, apokryficznych i
gnostycznych tekstach i w całej ustnej tradycji o Mistrzu Kainie.

Kain, który był pierwszym synem Ewy, jest centralną figurą w wielu
ezoterycznych tradycjach. Pełni szczególną rolę w opowieściach różnych
tradycji Gnozy Antynomiańskiej i tradycyjnych form czarnego czarostwa. Rola
ta jest mu często przypisywana, ze względu na Kabalistyczne i apokryficzne
źródła, które umiejscawiają go jako pierwszą na ziemi manifestację Ciemnej
Strony. Sekretna tradycja naucza, że Adam nie był jego prawdziwym ojcem, i
jego matka, Ewa, pozwoliła się skusić w inne sposoby podczas jej spotkania z
Przebiegłym Wężem.

Nawiązując do tych ustanowionych, lecz ukrytych nauk, był to Diabeł (Samael,

Szatan lub Lucyfer) w swojej osobie, który poprzez formę Węża,
zamanifestował Jego Czarne Światło i pokierował Ewę do zjedzenia owocu z
Drzewa Wiedzy, podczas gdy w tym samym czasie uwiódł ją i zasiał swoje
płomieniste nasienie w jej łonie. Owoc tego błogosławionego
wtargnięcia ożywił ducha ognia w ciemności materii, pozostawiając Ewę w jej
nieprzebudzonym stanie, do czasu narodzin Kaina. A więc, gdy Ewa,
nawiązując do Biblii, rzekła: „Spłodziłam człowieka z Panem” wcale nie miała
na myśli JHWH/Yaldabaoth.

Dość interesującym jest też to, że imię Kain możemy tłumaczyć jako
„przyswojony”, „nabyty” lub alternatywnie „lanca”, „włócznia” w kontekście
bycia szybkim lub uderzać szybko jak włócznia.

A zatem tym był Kain, pierworodnym synem, którego sekretna linia krwi
łączyła Go z akosmicznym ogniem Zewnętrznego Światłą, który stał się drugim
darem Diabła, Samaela dla Ewy. I Kain był tym, którego przeznaczeniem było
otwarcie bram pomiędzy Królestwem Czarnego Światła (Sitra Ahra) i
Sefirotycznym Królestwem, w którym demiurg JHWH uwięził iskry Boskości i
Bezforemnego Ognia Nieznanego Eonu Sprzed Wszystkich Eonów, w trakcie
ślepego aktu kreacji.
Po Kainie, Ewa dała życie drugiemu synowi, ten zaś był prawdziwie spłodzony
przez Adama, nazwała go ona Abel. Dla kontrastu, Abel był wynikiem
bezesencjonalnej unii pomiędzy Ewą, dźwigającą boską iskrę upadłą w
ciemność kreacji i Adamem, który nie był niczym więcej jak stworzeniem z
gliny. W rezultacie Abel wyrósł na pozbawione ducha przeciwieństwo Kaina (i
może być rozumiany jako reprezentacja zrodzonego z gliny ograniczenia, lub
przyczynowo nałożonego ego samego Kaina).

W tym momencie Kainiczne podwaliny naszego kultu Żniwiarza zaczynają

przybierać konkretną formę, napisane zostało, że Abel dorósł i stał się
„hodowcą owiec”, podczas gdy Kain został „oraczem ziemi” i Pierwszym
Żniwiarzem…

Od samego początku istniała pewna rywalizacja pomiędzy Kainem i Ablem,

wynikała ona z ich przeciwstawnej duchowej natury. Kain, który mógł czuć
rosnące ciepło Jego Płonącej Krwi, był odciągany z dala od jego fałszywej
rodziny i ich Pana, stając się coraz bardziej i bardziej wrogiem swojego „brata”.
Ta pretensja miała swoją kulminację w decydującym momencie Przebudzenia
Kaina, które zaczęło się rozwijać w momencie, gdy Demiurg zażądał
wartościowej ofiary od obu braci.

Abel, który zarówno bał się jak i kochał swojego boga, stwórcę Yaldabaoth-
JHWH, „składał pierwociny ze swej trzody i jej tłuszczu” jako ofiarę, którą
umieścił w świętym ogniu. Kain, który poznał swym sercem, że Demiurg nie
jest Prawdziwym Bogiem, niechętnie „przyniósł ofiarę do Pana z małej części
owoców ziemi”.

Dym z ofiary Abla uniósł się wysoko do góry, po same niebiosa, podczas gdy
dym z ofiary Kaina opadał nisko i unosił się delikatnie ponad ziemią. Demiurg
spojrzał przychylnie na ofiarę Abla, jednak odrzucił ofiarę Kaina. Powód
odrzucenia nie został nigdy w pełni wyjaśniony, nawiązując jednak do tradycji,
wierzy się, że odmowa musiała być spowodowana brakiem oddania względem
bóstwa swojego brata i niechęcią z jaką Kain ją złożył.

Nawiązując do pewnych ezoterycznych interpretacji, dym z ofiary Kaina

kierujący się ku gruntowi zamiast ku niebu może być rozumiany jako znak
„aprobaty” ze strony chtonicznych mocy powiązanych z Inną Stroną. Mocy, do
których Kain później z pomocą rozlanej krwi swego brata otworzy ścieżkę.

Gdy jego ofiara została odrzucona przez Demiurga, gniew Kaina zwrócił się w
stronę Abla i jego wymagającego boga. Był to moment, w którym Kain został
poprowadzony przez płonącą krew znajdującą się w jego żyłach, by mógł
postawić stopy na Ścieżce Mrocznej Strony. Przekonał on Abla by podążył za
nim na jedno z pół uprawnych i tam go zamordował. Złożył w ten sposób
najwyższą ofiarę swojemu prawdziwemu ojcu, Samaelowi, a rozlana krew jego
brata wsiąkła w tą samą ziemię, która wcześniej zaakceptowała dym z palonej
przez Niego ofiary.

Nie ma dokładnego opisu samego aktu morderstwa, ale w nawiązaniu do

tradycji i folkloru, bronią użytą w tym celu mógł być kamień, drewniana pałka,
kość zwierzęca lub jedno z jego narzędzi oracza, prymitywny pług lub sierp…

Poprzez tą krwawą ofiarę, która w pewien sposób przypomina zarówno ofiarę z

owcy złożoną przez Abla jak i uprawę ziemi przez Kaina (w tym przypadku
ziemia zamieniona jest przez glinę – Abla), Kain zainicjował Przebudzenie
Jego Demonicznej Natury i otworzył wrota pomiędzy polami krwi (Pierwszą
Hakeldamą) i ich klifotyczną manifestacją wewnątrz cienistego świata
Nahemoth. Nawiązując do niektórych tradycji, to jest moment, w którym
chtoniczny i młodszy aspekt Lilith, Matki Demonów, akceptuje i spija rozlaną
krew Abla, w pełni ujawniając rolę Kaina jako Lewo-Ręcznego Żniwiarza i
Nośce Śmierci.

Śmierć Abla była pierwszą ludzką śmiercią na świecie i została zadana przez
Kaina, przez pierwszy akt morderstwa zainspirowany przez Lucyferyczny
impuls wewnątrz Kaina i bezgłośny szept Jego ojca, Samaela-Szatana. Poprzez
Kaina, wola Klifotycznych mocy została zamanifestowana. Korzenie Drzewa
Śmierci, połączyły się z korzeniami Drzewa Życia (lub Drzewa Kłamstw) i
przełamując przez manifestację, stworzyły wrota do Czarnego Światła
wewnątrz ziemskiego Malkut.

Śmierć, w jej pierwszym aspekcie i manifestacji była zatem wprowadzeniem w

świat mocy Innej Strony, rozumianej dla Czarnego Światła jako pomoc w
uwolnieniu części Nieuformowanego Ognia Ducha, który był trzymany
wewnątrz przyczynowych form kosmicznych.

Nawiązując do Kainicznej Gnozy, demiurg wskazał archonta Azraela jako

Anioła Śmierci w celu kontrolowania mocy sił pochodzących z Ciemnej Strony,
które wtargnęły do zamkniętego kręgu kreacji.

Kain, który zabił pozbawionego duszy Abla, wyeliminował także część jego
własnego ograniczonego i iluzorycznego ego, stając się coraz bardziej i bardziej
świadom jego prawdziwego pochodzenia i potencjału. Aby dostosować się do
woli przekroczenia ograniczeń przyczynowej egzystencji, konsekwentnie
sprzymierzał się z anty-sefirotycznymi i akosmicznymi mocami.
Według niektórych tradycji po popełnieniu morderstwa, Kain został pouczony
przez czarnego kruka (A’arab Zaraq – Kruk Rozproszenia i Śmierci) by
wykopać grób i zakopać w nim ciało jego słabego brata Abla, przez co Pierwszy
Żniwiarz i Morderca stał się również Pierwszym Grabarzem i Panem Pierwszej
Mogiły (Pierwsza Gulgalta).

Przez ten czyn uformowało się krwawe przymierze pomiędzy Kainem, florą
którą podlał krwią Abla i ziemią, w której pochował jego ciało. Jest to
wskazówką dlaczego goździki i róże są poświęcone Panu Śmierci w Kainicznej
linii. Tradycyjna opowieść mówi o białych kwiatach niewinności i ignorancji
skropionych na czerwono krwią Abla.

W nawiązaniu do biblijnego mitu, kiedy demiurg odkrył co zrobił Kain,

przywołał Kaina by zadać mu pytania i osądzić. Powiedział do Kaina: „Gdzie
jest Abel twój brat?” na co Kain odpowiedział: „Nie wiem. Czyż jestem stróżem
brata mego?”. Rozgniewany demiurg rzekł: „Cóżeś uczynił? Krew brata twego
głośno woła ku mnie z ziemi! Bądź więc teraz przeklęty na tej roli, która
rozwarła swą paszczę, aby wchłonąć krew brata twego, przelaną przez
ciebie. Gdy rolę tę będziesz uprawiał, nie da ci już ona więcej plonu. Tułaczem i
zbiegiem będziesz na ziemi!”

W tym kontekście mowa jest o spryskanym krwią polu, czasami opisywanym w

tradycjach ezoterycznych jak „czerwona pustynia” lub „cierniowa ścieżka
ognia”, która stała się Jego (i Jego wyznawców) drogą prowadzącą poza
ograniczającą kreację demiurga. W innym kontekście nawiązującym do
misteriów Kaina jako Pana Zatrutego Sierpa, to samo przeklęte pole opisywane
jest jako „upadły ogród śmierci” który wydaje jedynie plony złorzeczne,
zbierane lewą ręką.

Po usłyszeniu wyroku i klątwy demiurga, Kain zaczął prosić swojego Pana o

ochronę przed tymi, którzy chcieliby go zabić w trakcie tułaczki. W odpowiedzi
na to otrzymał on błogosławieństwo „znamienia Kaina”, nazywanego klątwą
jedynie przez profanów. Znak ten chronił go przed wszystkimi, którzy chcieliby
widzieć Kaina martwym i powiedział jego Pan: „Ktokolwiek by zabił Kaina,
siedmiokrotną pomstę poniesie!”

Ta część Kainicznej opowieści otwarta jest na interpretacje i powinna być

rozumiana w nawiązaniu do osobistej tradycji i poziomu inicjacji czytelnika.
Na przykład, czytający mógłby zastanawiać się kim jest „Pan”, do którego
modlił się Kain i który zesłał mu znamię. Czy rozwścieczony demiurg, który
zesłał na niego klątwę naprawdę nie chciałby jego krzywdy i by go chronił? A
może był to ten sam „Pan”, przez którego Ewa proklamowała spłodzenie
mężczyzny po odbyciu stosunku z Wężem?
Po wygnaniu, Kain, który poszukiwał duchowego ognia swego Ojca, porzucił
swoją ziemię i wyruszył krętą ścieżką do Zewnętrznego Królestwa. Opuścił on
miejsce obecności demiurga i zamieszkał w ziemi Nod, na wschód od Edenu.
Rozumiemy krainę Nod (Nod jest hebrajskim słowem oznaczającym „bez
korzeni” lub „tułacza”) jako reprezentację Kainowe pożądanie zakazanych
misterów Ciemnej Strony, Jego tęsknotę za królestwem jego własnego Boga, i
drogę prowadzącą do totalnej transcendencji Jego własnych przyczynowych
ograniczeń i wszelkiej niedoskonałości, która została na niego zrzucona.

Wewnątrz kainicznego kultu śmierci, Nod jest synonimem długiej i ciernistej

drogi prowadzącej tych, którzy wywodzą się z Krwi Kaina po Jego śladach,
poza kreację demiurga w Królestwo Czarnego Światła.

Nawiązując do tradycji, Kain osiedlił się przez chwilę gdzieś w krainie Nod
wraz z Jego bliźniaczą siostrą (której imię nie jest wymienione, ani nawet nie
jest wspomniana w Biblii) zrodził wielu silnych potomków. Inna tradycja
mówi, że Kain nie miał siostry, ale w trakcie podróży spotkał kobietę, która
została wygnana z Edenu długo przed nim…

Kain wraz z tajemniczą kobietą spłodził wielu silnych potomków, którzy jak ich
ojciec, posiedli i przebudzili Ducha i stali się noścami Płomiennej Krwi
Samaela. Kain był zatem duchowym przodkiem wszystkich mężczyzn i kobiet,
którzy, ze względu na ich dziedzictwo Satanistycznej Krwi, reprezentują moce
Czarnego Światła na powierzchni ziemi.

Oto, co jest napisane w Piśmie:

„Kain zbliżył się do swej żony, a ona poczęła i urodziła Henocha. Gdy Kain
zbudował miasto, nazwał je imieniem swego syna: Henoch. Henoch był
ojcem Irada, Irad ojcem Mechujaela, a Mechujael ojcem Metuszaela,
Metuszael zaś Lameka. Lamek wziął sobie dwie żony. Imię jednej było Ada, a
drugiej – Silla. Ada urodziła Jabala. Brat jego nazywał się Jubal. Silla – ona
też urodziła Tubal-Kaina; był on kowalem, sporządzającym wszelkie
narzędzia z brązu i z żelaza. Siostrą Tubal-Kaina była Naamah.”
Jabal był pierwszym z ludzi, który wzniósł świątynie dla bożków, a Jubal
wymyślił muzykę i pieśni, którymi ich chwalił. Tubal-Kain był poprawnie
nazwany, dokończył on dzieło swego przodka, Kaina. Kain popełnił
morderstwo, a Tubal-Kain był pierwszym, który wiedział jak kuć żelazo i brąz,
tworząc broń używaną w walce. Naamah, „ukochana”, zdobyła swe imię od
słodkich dźwięków, które wydobywała z cymbałków podczas wzywania
wiernych do oddania hołdu bożkom, wymyśliła także tkactwo.

Poprzez ten opis przodków, widzimy, że duchowość Kaina obudziła Linię Krwi
będącą źródłem ludzkiej cywilizacji i reprezentuje początek niezależności,
która niszczy dotychczasowe plany demiurga i jego archontów względem
ludzkiej rasy.

Zatem, Płonąca Linia Krwi Kaina zaistniała równolegle do zastojowej rasy

Adama. Zawierała Pneumatyczną Elitę, która ciągle niesie Przbudzający Ogień
Ducha i używa Zakazanego Światła Samael-Lucyfera by nieść iluminację w
świat materialnej ciemności.

Mówi się, że Kain został związany z ziemską egzystencją przez siedem

generacji, i po tym okresie został rzekomo zabity przez Lamecha, który
niechcący strzelił do niego z łuku. Niektóre opowieści mówią, że „znamię
Kaina” było parą rogów lub porożem wyrastającym z Jego czoła, i Lamech,
który był niemal ślepy, pomylił go ze zwierzęciem w trakcie polowania.

Prawdziwe znaczenie tej części kainicznego mitu jest, ponownie, zależne od

interpretacji i poziomu inicjacji adepta. Fakt, że Kain został zabity przez kogoś
z jego Lini Krwi, może być postrzegany jako pełne zamknięcie kręgu śmierci i
jako przekroczenie przez Kaina w sposób ostateczni i transcendentny
ograniczeń nałożonych na niego przez życie, a także jego pełne wstąpienie na
Ciemną Stronę. Może to też oznaczać, że po siedmiu generacjach Mrocznego
Istnienia, zrodzone z gliny ego Kaina i ograniczenia śmiertelności zostały
kompletnie usunięte przez Jego własną Pneumatyczną Krew i Duchowy Ogień.

Poprzez śmierć Jego fizycznej skorupy wrota Sitra Ahra zostały szeroko
otwarte dla Kaina i On w swojej wywyższonej i Ukoronowanej Ogniem formie,
ostatecznie zajął miejsce na Tronie Śmierci, jako Pan Cieni Śmierci
(Baaltzelmoth).

Inne tradycje nie wspominają nic na temat zabójstwa Kaina, zamiast tego
wierzy się, że na koniec Jego tułaczki (którą kontynuował po spłodzeniu Jego
błogosławionych potomków), kontynuował On transcendencję ku Ciemnej
Stronie, gdzie jego rola jako Lewo-Ręcznego Żniwiarza i Niosącego Śmierć
została wyniesiona na poziom, w którym zajął jeden z Klifotycznych tronów.
Inną ważną koncepcją, którą chcielibyśmy zaprezentować jest symbolika
szkieletowej formy Kaina. Wewnątrz naszej linii nekrozoficznej praktyki,
szkielet reprezentuje duchową prawdę poza iluzją materialnej egzystencji i
skończoności życia. Symbolizuje zrodzoną z ognia esencję, która jest uwięziona
wewnątrz zrodzonego z gliny ciała i/lub nieoświeconego ego. Opowieść o
zabiciu Abla powinna być rozumiana jako alegoria oznaczająca odrzucenie
materialnego ciała, reprezentowanego przez mięso; i odkrycie Duchowego
Ciała, symbolizowanego przez szkielet, który jest Światłem Azotha/Ogniem
Ducha w wykrystalizowanej formie.

Zamorderstwo Abla powinno być postrzegane jako sposób Kaina na zabicie

Jego własnego zrodzonego z gliny ograniczenia, które krępowało Jego
Akosmiczną Pneumę do obalenia kreacji demiurga. Następnie, można by
powiedzieć, że podczas gdy Abel gnił w pierwszym grobie, tak naprawdę był to
Kain sam w sobie, który przeszedł przez Nigredo i proces „oczyszczenia przez
rozkład” Zakazanej Alchemii.

Usunięcie gliny Abla odkryło prawdziwą twarz Nienarodzonej Jaźni,

reprezentowanej przez czaszkę. Więżące odzienie ego – mięso, zostało
zastąpione przez czarny płaszcz inicjacyjnych misteriów zakrywających Czarne
Światło Mistrzowskiego Ducha przed oczami profanów. którym brak
umiejętności dostrzeżenia Jego chwały. Jednak dla tych, którzy posiadają Jego
płomienną krew, ciemność która skrywa Jego formę staje się rozświetloną
aureolą przynoszącą Lucyferyczną iluminację boskiej prawdy zza eonu
kosmicznych archontów.

Zatem, szkielet należy postrzegać jako symbol wieczystego Ducha, który istniał
niezwiązany przed upadkiem, lub manifestacją w materii, i który staje się
ponownie wolny od „Przyczynowego Istnienia” po śmierci skończonego,
iluzorycznego ego – ciała z gliny.

W tym kontekście, prawdziwe znaczenie czarnej czaszki, używanej często jako

symbol esencji Lewoskrętnego Władcy Śmierci jest również ujawnione.
Reprezentuje Nieśmiertelny Ogień Mistrza oraz Czarne Światło Gnozy niosące
moc, wiedzę i wolność dla tych, którzy odważą się „zamordować Abla” we
wszelkich jego manifestacjach.

W tym krótkim tekście prezentującym kainiczny mit, każdy może dostrzec

połączenia między różnymi tradycyjnymi aspektami Władcy Śmierci w formie
Żniwiarza. To jasno pokazuje, że gdy wdrożymy esencję Kaina, kult Pana
Śmierci wzniesie się z poziomu prostej folk magii, do bogatych, ezoterycznych
tradycji ze starożytnymi korzeniami i niesamowitym duchowym i magicznym
potencjałem.
 TYTUŁY I MANIFESTACJE PANA
ŚMIERCI

Najważniejsze atrybuty powiązane z Panem Śmierci/SLM w kontekście

zamkniętego kultu mogą być odnalezione w rdzeniu wcześniej prezentowanej
opowieści o Kainie. Poniżej znajdują się pewne imiona Leworęcznego
Żniwiarza reprezentujące różne manifestacje i aspekty używane w naszej
tradycji do przekroczenia ścieżek Kainicznej linii w ezoterycznym kulcie SLM:

 Senor de la Guadana Sangrienta – Pan Krwawej Kosy

 Senor del Cementerio – Pan Cmentarzy
 Senor de la Cruz Negra – Pan Czarnego Krzyża
 San la Muerte – Święta Śmierć
 San Esqueleto – Święty Szkielet
 San Severo de la Muerte – Święty Bezlitosnej Śmierci
 Senor Que lo Puede Todo – Władca Który Osiąga Wszelkie Rzeczy
 Senor de las Sombras Oscuras – Władca Złych Cieni
 Senor la Muerte – Władca Śmierci
 Su Majestad, Rey de la Muerte – Jego Wysokość, Król Śmierci
 Qayin Mortifer – Kain, Niosący Śmierć
 Qayin Falxifer – Kain, Niosący Kosę
 Qayin Messor/Qayin Qatsiyr – Kain Żniwiarz
 Qayin Occisor – Kain, Morderca
 Qayin Letifer – Kain Śmiercionośny
 Qayin Dominor Tumulus – Kain, Władca Kurhanów
 Qayin Coronatus – Kain Koronowany
 Qayin Rex Mortis – Kain, Król Śmierci
 Qayin Baaltzelmoth – Kain, Pan Cieni Śmierci
 Qayin ben Samael – Kain, syn Samaela

Senor de la Guadana Sangrienta, San Severo de la Muerte, Senor la Muerte,

San la Muerte, Qayin Falxifer, Qayin Messor/Qayin Qatsiyr, Qayin Mortifer,
Qayin Letifer i Qayin Occisor reprezentują najbardziej przerażające i pełne
przemocy aspekty Władcy Śmierci. Są to imiona, przez które Jego esencja
przywoływana jest w najbardziej złowieszczych rytuałach, które najczęściej
mają na celu zabicie swych wrogów, tak jak Abel został zabity, przez krwawą
kosę Kaina. Aspekt ten przywołuje pierwszego dzierżącego kosę jako tego,
który przynosi śmierć do tego świata poprzez morderstwo. Imiona te w
związku z tym reprezentują połączenie Potężnego Szkieletowego Ducha ze
wszystkimi formami nienaturalnej i gwałtownej śmierci, która nie jest
związana z archontami i ich kosmicznym przeznaczeniem.

Poprzez te aspekty, Kain trzyma moc rozprzestrzeniania morderczego gniewu i

szaleństwa. Może on wpłynąć na mężczyznę, by ten zabił kogoś lub sam
popełnił samobójstwo. Jest on jednak również mistrzem tajemnic
śmiercionośnych klątw, nekromancji i Zakazanej Alchemii. W swoim aspekcie
Pana Szmaragdowego Płomienia i Dzierżcy Zatrutego Sierpa (Kain
Messor/Kain Qatsiyr) rządzi on mroczną magią Przeklętego Ogrodu i Sztuki
Trucicielstwa. Zamanifestowane poprzez te formy, moce Kaina nie są jednak
ograniczone do magii sprowadzającej nieszczęście. Są one również połączone z
transcendentalnymi formami wyższego czarostwa, które ma na celu
zniszczenie ego i uwolnienia Ognistej Świadomości z narzuconych ograniczeń
kosmicznej egzystencji. Te wysoce magiczne aspekty są odzwierciedlone w
morderstwie Abla, które w tym kontekście jest widziane jako zwycięstwo
bezprzyczynowej Duszy nad przyczynową Materią.

Symbole najczęściej stosowane do zilustrowania tych aspektów to czarna

czaszka, skorpion, miecz, pieczęć Saturna, odwrócony pentagram, trójząb,
sierp, korona cierniowa, liczby 3, 7 i 13 i zakrwawiona kosa.

Senor del Cementerio, Kain Dominor Tumulus, Kain Baaltzelmoth, San

Esqueleto, Senor de las Sombras Oscuras i Senor de la Cruz Negra
reprezentują rolę Kaina jako pierwszego grabarza i Pana Cmentarzysk.
Aspekty te i manifestacje powiązane są z ezoterycznymi rytuałami
wykonywanymi na poświęconej cmentarnej ziemi oraz pośród mogił.

Senor de la Cruz Negra jest królem pierwszej prawdziwej Golgoty (Gûlgaltâ),

która jest „Miejscem Czaszki”, gdzie Kain pochował ciało Abla. Gûlgaltâ, która
oznacza „czaszkę” w języku aramejskim reprezentuje pierwszy wykopany grób
i pierwszą zasadzoną czaszkę w skropionej krwią ziemi. Poprzez ten aspekt
Kain manifestuje swoją esencję jako Pana Potężnej Śmierci. Jest on również
tym, który obdarowuje Nekrozoficzną Gnozą, tak samo jak posiadacz i władca
Lewościeżkowej Śmierci, który jest w posiadaniu cieni morderców i
samobójców.

Najpopularniejszym znakiem Senor de la Cruz Negra jest czarny krzyż

kalwaryjski (krzyż z czaszką). Nawiązując do egzoterycznej tradycji, krzyż ten
związany jest z ukrzyżowaniem Jezusa w miejscu, gdzie jak wierzono była
pochowana czaszka Adama. W ezoterycznym kulcie, te aspekty Pana Śmierci
są związane z tarninową różdżką Kaina, zwaną „Berłem Cieni”. W nawiązaniu
do mitu Kain kierował swoje moce w celu władania cieniami zmarłych dzięki
różdżce stworzonej z tarniny. Wszystkie nekrozoficzne i nekromantyczne
działania używające mocy z cmentarnej ziemi, kości i cieni zmarłych są pod
jurysdykcją tych pięciu manifestacji Kaina.

Symbolami często używanymi do reprezentowania tych manifestacji są:

czaszka ze skrzyżowanymi kośćmi, kopiec, trumna, nagrobek, brama
cmentarna, krzyż w kształcie X, rozdroża, kruk, chtoniczny ogień, krzyż
kalwaryjski, szpadel i kilof i różdżka.

Na koniec, mamy najbardziej wzniosłe aspekty Leworęcznego Żniwiarza,

którymi są Su Majestad Rey de la Muerte, Kain Coronatus, Kain Rex Mortis,
Kain ben Samael i wspomniany Kain Baaltzelmoth. Te aspekty reprezentują
transcendentną moc, którą Intronizowany Pan Śmierci posiada, i reprezentują
Kaina uwolnionego od jakichkolwiek ograniczeń sefirotycznego królestwa i
praw ich głupiego twórcy. Jego Wysokość Król Śmierci jest w pełni i łączy
wszystkie moce, atrybuty i aspekty, które mogą być przypisane do
Leworęcznego Żniwiarza i, wewnątrz Jego kultu śmierci, jest On niemal
wyłącznie powiązany z najwyższymi formami Zakazanej Alchemii i
transcendentalnej magii.

Te wyniesione aspekty są co do jednego powiązane z tajemnicami Ognistej

Krwi i oświecenia, którym poprzez łaskę swego ojca Samael-Lucyfera, obdarza
wybranych przez siebie. Są one także powiązane z zbiorami zakazanych
owoców z Drzewa Wiedzy, osiągnięciem Nekrozoficznej Gnozy i otwarciem
ukrytych wrót Sitra Ahra. Te intronizowane i ukoronowane ogniem aspekty
Kaina reprezentują ostateczny etap jego przejścia poza Płonący Miecz
wewnątrz Czarnego Światła Innej Strony.

Pan Tronu Śmierci w swoim aspekcie Kaina Baaltzelmotha jest również tym,
który przewodzi Zastępami Śmierci, i jest powiązany z najwyższymi formami
klifotycznej magii i ezoterycznymi formami piekielnej nekromancji. Podczas
liminalnego okresu w środku zimy, wierzy się, że to ten aspekt przewodzi
orszakowi duchów na nieboskłonie zwanych w legendach „Dzikim Gonem”.
Jako dowódca Dzikiego Gonu, Kain przyjmuje formę rogatego,
ukoronowanego jeźdźcy przecinającego nocne niebo na swoim smoliście
czarnym rumaku lub kościście białej marze, z legionem cieni zmarłych i
chtonicznych duchów.

Te aspekty mają również silne powiązania z misteriami tradycyjnego Sabatu

Czarownic, i dzierżą Siedem Klucz otwierających ścieżki i wrota do światła
Samaela w Sitra Ahra. Ukoronowane esencje Kaina związane są ze wszystkimi
Jego manifestacjami wewnątrz sfer Drzewa Śmierci. W jego aspekcie
Baaltzelmotha, Kain ze swojego tronu wewnątrz klify Kruków Śmierci, rzuca
cień, który ucieleśnia Atut XIII wewnątrz 24-tego klifotycznego tunelu,
manifestującego się jako ukoronowanego, dzierżącego kosę demona Niantiela.

Symbolami używanymi do reprezentowania tych najpotężniejszych aspektów

Mistrza są czarna czaszka z rogami, ludzka czaszka ukoronowana trzema
czarnymi świecami lub złotą koroną, siedem kluczy wiszących w pierścieniu,
końska czaszka, róg lub trąbka wykonana z ludzkiej kości udowej, i pewne
tajemne znaki, pieczęcie i formuły, które on sam ujawnia wybranym.
 FORMUŁA WEZWANIA I
INWOKACJI KAINA

Veni Qayin Messor, Mortifer et Occisor!

Veni, veni Letifer, Dominor Tumulus et Falxifer!
Veni, veni Qayin Coronatus!
Veni, veni Qayin Rex Mortis!
Veni Baaltzelmoth et Niantiel!
Veni Qayin ben Samael! (x7)

Wzywam Cię Przepotężny Szkieletowy Duchu!

Wzywam Cię Leworęczna Śmierci!

Salve Senor la Muerte!

Chwała Władcy Śmierci!

Wzywam Ciebie, który orzesz pole kości!

Wzywam Ciebie, który nawadniasz pola śmierci krwią żywych!

Salve Senor de la Gueadana Sangrienta!

Chwała Władcy Krwistej Kosy!

Wzywam Cię Królu Gûlgaltâ!

Wzywam Ciebie, który krzyżujesz życie z wyzwalającymi mocami śmierci!

Salve Senor de la Cruz Negra!

Chwała Władcy Czarnego Krzyża!

Wzywam Ciebie, pierwszego Rolnika Ziemi!

Wzywam Ciebie, pierwszego Mordercę Człowieka!

Salve Qayin Mortifer!

Chwała Kainowi Niosącemu Śmierć!

Wzywam Ciebie, Władco Cmentarnych Ziem!

Wzywam Ciebie, który przynosisz śmierć żywym i życie martwym!
Salve Senor del Cementerio!
Chwała Władcy Cmentarzy!

Wzywam Ciebie, Pierwszy Grabarzu i Siewco Czaszek!

Wzywam Ciebie, Władcy Bramy Dusz!

Salve Qayin Dominor Tumulus!

Chwała Kainowi, Władcy Grobowego Kopca!

Wzywam Ciebie, który przekroczyłeś wszelkie ograniczenia!

Wzywam Ciebie, którego oświecenie kończy iluzję życia!

Salve San la Muerte!

Chwała Władcy Umarłych!

Wzywam Ciebie, który sieje nasiona śmierci i zbiera żniwo życia!

Wzywam Ciebie, który dzierży krwawą kosę!

Salve Qayin Falxifer!

Chwała Kainowi Dzierżącemu Kosę!

Wzywam Ciebie, który otwierasz ścieżki!

Wzywam Ciebie, który usuwasz przeszkody!

Salve Senor Que lo Puede Todo!

Chwała Władcy Kończącemu Wszelkie Rzeczy!

Wzywam Ciebie, strażniku Szmaragdowego Ognia!

Wzywam Ciebie, którego zatruty sierp zbiera nieszczęścia!

Salve Qauin Messor!

Chwała Kainowi Żniwiarzowi!

Wzywam Ciebie, który osiągnąłeś Nekrozoficzną Gnozę!

Wzywam Ciebie, suwerena chimerycznych duchów zmarłych!

Salve Senor de las Sombras Oscuras!

Chwała Władcy Mrocznych Cieni!

Wzywam Ciebie, który łaskawie rozlewasz krew wrogów!

Wzywam Ciebie, którego kosa jest jednako moją tarczą i mym mieczem!

Salve Qayin Occisor!

Chwała Kainowi Mordercy!
Wzywam Ciebie, Ukoronowanego Ogniem Władcę Kościanego Tronu!
Wzywam Ciebie, który rzuca Cień Śmierci na swojego Królestwo!

Salve Su Majestad, Rey de la Muerte!

Chwała Jego Wysokości Królowi Śmierci!

Salve Qayin Messor, Mortifer et Occisor!

Salve, salve Letifer, Dominor Tumulus et Falxifer!
Salve, salve Qayin Coronatus!
Salve, salve Qayin Rex Mortis!
Salve Baaltzelmoth et Niantiel!
Salve Qayin ben Samael! (x7)
 RYTUAŁ OCZYSZCZAJĄCY DLA
KONSEKRACJI STATUY KAINA

Opisany zostanie rytuał ezoteryczny wykorzystywany w tajnym kulcie do

uświęcania i konsekracji statuy ołtarzowej Leworęcznego Żniwiarza. Statua
powinna być wykonana albo z drewna (przyjęło się aby wybierać tarninę, cis
lub cyprys zamiast Palo Santo w kwestii wyrobu talizmanów Payé w linii
Kainicznej) lub metalu (ołów lub srebro), kości (ludzkiej lub zwierzęcia
związanego ze sferą chtoniczną), gliny (zmieszanej z ziemią lub innymi
elementami zebranymi w różnych miejscach mocy), ceramiki lub gipsu.
Powinna być wyrzeźbiona w taki sposób by jej forma była godna mocy (a także
mogła z nią współgrać) jaką, wedle zamierzenia, ma zawierać i reprezentować.

Najprostszą i najbardziej odpowiednią formą dla tego centralnego fetyszu jest

stojący szkielet ubrany w czarną szatę z kapturem i trzymający w lewej ręce
zakrwawioną kosę. Występują także inne, bardziej ezoteryczne aspekty i formy
owego fetyszu, który zamiast kosy dzierży sierp (Qayin Messor), różdżkę lub
czarny krzyż (Qayin Dominor Tumulus), miecz (Qayin Occisor) lub trójząb
(Qayin ben Samael). W niektórych przypadkach bywa, że zamiast popularnej
formy stojącej, rzeźbi się ów fetysz jako ukoronowaną i zasiadającą na tronie
(Qayin Coronatus – Rex Mortis), lub (w Jego aspekcie Dowódcy Gospodarzy
Cieni Śmierci) jako rogatą lub ukoronowaną (lub ukoronowaną ogniem), a
dosiadającą czarnego rumaka lub trupio białą klacz (Qayin Baaltzelmoth –
Lider Dzikiego Gonu Ciemnych Dusz).

Jeżeli zaistnieje taka możliwość, można wykorzystać czaszkę mordercy

(mężczyzny, najlepiej takiego, który dopuścił się bratobójstwa) jako centralny
fetysz ołtarzowy Kaina. Ale z wiadomych przyczyn jest zdecydowanie
popularniej, łatwiej i bezpieczniej używać jednej z uprzednio wspominanych
rzeźbionych form statui fetyszowych.
 Nieme zaklęcie dla Konsekracji i Naznaczania Czaszki Mordercy.

Celem rytuału konsekracji, którą teraz opiszemy jest stworzenie „punktu

przychylności” poprzez złożenie i zjednoczenie wielu różnych elementów, które
będą łączyć statuę z esencją duchową, którą ma być naładowana, i z której ma
przewodzić moc. Proces ten zostanie ukończony w wyniku skupienia
wszystkich elementów wewnątrz świętej i naładowanej mocą kąpieli, w której
to statua, (w połączeniu oraz wraz z inwokacją Kaina) zostanie następnie
obmyta i ochrzczona. Chrzest ten obmyje fizyczną formę statuy oraz obdarzy ją
astralną skorupą, bądź aurą, która będzie współgrała z i przywodziła moce,
które ma absorbować, ucieleśniać, mieścić, skupiać i emitować.

Elementami potrzebnymi do tego ważnego rytuału są:

 Kawałek czarnego materiału

 Kawałek białej kredy
 Trzy tygodniowe świece – 1 czerwona, 1 czarna, oraz 1 czerwono-
czarna (góra czerwona, dół czarny)
 Pasująca statua przedstawiająca Kościstego Pana Dzierżącego Kosę,
lub jakikolwiek inny aspekt Kaina
 Popielniczka
 Pudełko zapałek
 3 cygara
 Kadzielnica z węgielkami
 Waza z wieczkiem
 1l wody mineralnej
 1l rumu (lub wódki)
 1 mała butelka wody różanej
 1 mała szklanka świeżej krwi świńskiej
 1l naparu z ruty
  1 łyżka mirry w proszku
 1 łyżka liści paczuli
 1 łyżka sproszkowanych kości ludzkich
 1 łyżka pieprzu kajeńskiego
 1 łyżka pieprzu czarnego
 1 łyżka sproszkowanego korzenia mandragory
 1 łyżka zmielonych liści tarniny
 Pół łyżki sproszkowanej siarki
 1 garść ziemi cmentarnej (która musi zostać „odkupiona” od
zmarłych zgodnie z tradycją)
 Tytoń z 7 cygaretek
 13 czerwonych goździków
 7 małych onyksów
 Mikstura zapachową (kadzidło) utworzoną z 4 części mirry, 4 części
tytoniu, 3 części piołunu (bylicy), 3 części paczuli, 3 części liści
tarniny, 1 części sproszkowanych kości ludzkich, oraz 1 części saletry
potasowej
 Ostry nóż
 „Gęsie” pióro (najbardziej odpowiednimi piórami są krucze lub
sowie)
 Arkusz pergaminu uprzednio oczyszczonego nalewką z ruty i
pobłogosławionego dymem kadzidła z mirry
 Długa drewniana łyżka
 Odpowiednia ofiara zwierzęca (na przykład: czarny lub czerwono-
czarny kogut, zając lub czarny królik)
 Tradycyjne ofiary składane Panu Śmierci

Rytuał ma być przeprowadzany o północy przez trzy następujące po sobie

noce. Musi zostać rozpoczęty w sobotnią noc, a trzecia i ostateczna powtórka i
kulminacja ma się odbyć w najbliższy poniedziałek. W tym czasie połączenie
statuy z esencją duchową Kaina zostanie w pełni ukończone i
przypieczętowane krwawą ofiarą.

Na czarnym materiale (uprzednio odkażonym dymem kadzidła z mirry),

nakreśl trójkąt manifestacji przy pomocy białej kredy, a w jego środku
Ezoteryczną Pieczęć Kaina ben Samaela. Podczas tego rytuału
konsekracyjnego ów czarny materiał będzie przeznaczony na obrus ołtarzowy,
na którym umieszczona zostanie statua i świece, a trójkąt i pieczęć nakreślone
na nim będą służyły do skupienia ewokowanych prądów i kierowania ich w
stronę statuy. W kontekście tego rytuału, obrus ten powinien być położony
bezpośrednio na podłodze, a nie na ołtarzu, w celu uzyskania wystarczającej
ilości miejsca do przeprowadzania pracy nad nim. W związku z tym umożliwi
się umieszczenie wazy (w której statua ma zostać obmyta i ochrzczona) poza
dolnym horyzontalnym bokiem trójkąta.

Umieść tygodniowe świece na wierzchołkach trójkąta tak aby czarna świeca

była na lewym dolnym wierzchołku, czerwona na prawnym dolnym
wierzchołku, a czerwono-czarna na jego szczycie. Ustaw statuę (oczyszczoną
nalewką z ruty przed rozpoczęciem rytuału) w centrum trójkąta, a
popielniczkę, pudełko zapałek i cygara po jej prawej stronie. Kadzielnica z
węgielkami powinna zostać umieszczona po przeciwnej (lewej) stronie statuy,
wewnątrz trójkąta.

Rozpocznij rytuał od trzykrotnego zapukania w podłogę lewą dłonią, a

następnie zapal świece na wierzchołkach trójkąta – zacznij od czerwonej, po
niej czarna, a na koniec czerwono-czarna i wyrecytuj następującą proklamację:

Wzywam chtoniczne duchy śmierci i cienie umarłych do obecności oraz by

były świadkami i błogosławiły święte ryty, które przeprowadzę dzisiejszej
nocy!

Jest moją wolą, w tej godzinie ciemności, aby wezwać moce mojego Mistrza
Kaina, a przez Jego błogosławieństwo aktywować i zjednoczyć wszystkie
łączniki, które pomogą mi w przewodzeniu Jego duchowej esencji!

W imię Pana Śmierci, jest moją wolą i intencją naładować mocą i obdarzyć
duszą tę wybraną statuę, która będzie mi ucieleśniać Leworękiego Żniwiarza
i funkcjonować jako otwarte wrota do Jego ciemnej i czarnoksięskiej mocy!

Bądźcie teraz przy mnie, o duchy na usługach Pana Krwawej Kosy, i

obdarzcie swoją mocą elementy, które poprzez moje święte ryty, połączą
formy błogosławionego fetyszu z niezwyciężonym i bezforemnym duchem
Mistrza Kaina! Salve Senor la Muerte, Qayin Mortifer!

Umieść wazę na podłodze zaraz poniżej dolnego boku trójkąta i wypełnij ją

wodą mineralną, rumem, wodą różaną, świńską krwią i naparem z ruty. Dodaj
mirrę, paczulę, sproszkowane kości ludzkie, pieprz kajeński, pieprz czarny,
sproszkowany korzeń mandragory, sproszkowane liście tarniny, siarkę, ziemię
cmentarną, tytoń, płatki z 13 goździków raz 7 onyksów do zawartości wazy.

Zapal węgielki w kadzielnicy, umieść na już rozgrzanych łyżkę stołową kadzidła

i powiedz:

Ku większej chwale Pana Śmierci! Chwała Qayin Baaltzelmoth!

Trzymaj ostrze noża ponad dymem kadzidła a następnie użyj go to
upuszczenia krwi ze środkowego palca lewej ręki. Umocz gęsie pióro we krwi i
narysuj Ezoteryczną Pieczęć Qayin ben Samael po jednej stronie pergaminu i
Pieczęć Nekromancji Pana Śmierci po przeciwnej stronie tego samego
pobłogosławionego arkusza pergaminu.

Napisz „X” na swoim czole krwią ze swojego przyciętego palca, trzymaj przed
sobą lewej dłonią pergamin i wyrecytuj następująca modlitwę:

Potężny Qayin Mortifer, ja, który szukam prawdy poza iluzjami życia i
wszelkimi ukrytymi tajemnicami Lewej Śmierci i Błogosławionych Umarłych
wzywam cię teraz!

Ja, NN, który należę do twojego własnego Ognistego Rodowodu,

zgromadziłem tej nocy wszystkie elementy, które wedle tradycji mogą
utworzyć połączenie z esencją, którą manifestujesz poprzez swą Ukrytą
Świątynię, a dzięki krwi, którą upuściłem z mojej lewej dłoni aktywowałem
moce twych magicznych pieczęci i otworzyłem sekretną ścieżkę do twej
bezgranicznej mocy!

Bądź przy mnie, o wielki Mistrzu, tej nocy gdy pieczętuję pakt wzywając twej
mocy i pozwól mi, chronionemu przez twoją krwawą kosę, stać się
oświeconym Czarnym Światłem Śmierci i oczyść mnie świetlną ciemnością
Nocy!

Pobłogosław teraz to obmycie, święte wody chrzcielne i wszystkie przychylne

elementy tamże zmieszane i nadaj im moc utworzenia statuy, którą obmyję,
konsekruję i ochrzczę, otwarty na twe duchowe emanacje!

Pozwól teraz dotykowi twego świętego i zrodzonego z Ognia ducha

naładować je pełnią twojej kosmicznej mocy!

Salve Qayin Falxifer!

Salve Qayin Coronatus!
Salve Qayin Mortifer!

Spal pergamin płomieniem czerwono-czarnej świecy i pozwól jej popiołom

wpaść do wazy, w której ma zostać obmyta. Popioły zabiorą z sobą połączenie z
mocą, która została ewokowana wraz z krwią i ogniem i utworzy bezpośrednie
połączenie pomiędzy Sobą, a esencją zawartą i przedstawioną przez linearne
formy pieczęci. Użyj długiej, drewnianej łyżki do zmieszania zawartości wazy w
ruchu przeciwnym do ruchu wskazówek zegara szeptając w kółko Kainową
Formułę Przyzwania:
Veni Qayin Messor, Mortifer et Occisor!
Veni, veni Letifer, Dominor Tumulus et Falxifer!
Veni, veni Qayin Coronatus! Veni, veni Qayin Rex Mortis!
Veni Baaltzelmoth et Niantiel!
Veni Qayin ben Samael!

Poczuj, że fioletowo-czarne energie śmierci wypełniają zawartość wazy i łączą

razem wszystkie elementy tworzące wodę chrzcielną czyniąc je pojedynczym
elementem, bądź punktem przychylności. Otwórz oko swojego umysłu i
mieszając płyn wypatruj ciemnego wiru prowadzącego do Królestwa Cienia
Śmierci przybierającego formę wewnątrz naładowanej wody. Odłóż łyżkę na
bok po co najmniej 15 minutach mieszania zawartości wazy, przy
jednoczesnym utrzymywaniu otwartego wiru i śpiewaniu formuły Kaina.
Umieść 2 łyżki stołowe mieszanki kadzidła na rozgrzanych węgielkach i
powiedz:

Palę to kadzidło dla większej chwały Pierwszego Oracza, Pierwszego Zabójcy

i Pierwszego Grabarza!

Niech moce Kosiarza spalą wszelkie nieczystości z mojej statuy, w ten sam
sposób jak żar wypala święte kadzidło dane jako ofiara całopalna Panu
Śmierci!

Unieś statuę obiema dłońmi i potrzymaj przez kilka minut nad dymem
kadzidła. Ujrzyj okiem swego umysłu jak dym penetruje statuę i wyrzuca
wszystkie energie nie współgrające z duchową esencją Kaina przy
jednoczesnym tworzeniu odbieralnej próżni, która ma być wypełniona
mocami Pana Śmierci.

Trzymaj statuę zaraz nad wazą, a lewą ręka ostrożnie obmyj i nadaj moc
statule naładowaną wodą, którą nią oblewasz, recytując siedmiokrotnie
następującą inwokację:

San la Muerte, O Święty Morderców wzywam cię!

Señor de las Sombras Oscuras, Qayin Dominor Tumulus, ty, który dowodzisz
ciemnymi cieniami umarłych, inwokuję Cię!

Otwórz teraz na oścież siedem wrót do Królestwa Cienia Śmierci, gdzie twój
tron, i ukaż swą obecność! Señor la Muerte, Qayin Mortifer, ty, który jesteś
Panem Śmierci, obdarz mnie, tego który jest twym wiernym wyznawcą,
swymi błogosławieństwami i nadaj moc do pracy magicznej, którą
przeprowadzam w imię twoje!
San Esqueleto, Potężny Święty Szkielecie, ty, który dzierżysz kosę i odziewasz
się w ciemność nieskończonej nocy, bądź teraz ze mną, który kroczy drogą
twego Czarnego Krzyża i pozwól pełni twej czarnoksięskiej mocy
zamanifestować się poprzez te wody chrzcielne, które zostały
pobłogosławione i uświęcone zgodnie z twymi świętymi rytami!

Señor Que lo Puede todo, ty, który dominujesz nad wszystkimi i opanowałeś
najczarniejsze sztuki magii, pozwól swej bezśmiertnej i śmiertelnej esencji
teraz się zamanifestować i obdarz duszą tę statuę, którą obmywam,
konsekruję i chrzczę w imię twoje!

Señor de la Guadana Sangrienta, Qayin Falxifer, niezwyciężony, który

władasz czerwoną kosą, która poskramia wszystko, pozwól teraz twym
duchowym emanacjom naładować tę statuę swą mocą i połącz ją z sobą!

Rey de la Muerte, Qayin Coronatus Rex Mortis, Ukoronowany Królu Śmierci,

wpój teraz w tę statuę, stworzoną na twoje podobieństwo, ciemne ognie
twego nienarodzonego Ducha i pozwól jej stać się jednym z twych
widocznych tronów tu na ziemi!

O potężny Qayin ben Samael, w imię twoje przeprowadzam ten święty ryt
obmycia i konsekracji,

i wiążę tę błogosławioną statuę z twymi mocami piekielnym i z Czarnym

Światłem twego Królestwa w Sitra Ahra!

Salve Qayin Coronatus!

Salve Qayin Rex Mortis!

Unieś statuę obiema dłońmi i utrzymaj nad środkiem trójkąta. Poczuj jak w
nich pulsuje i emanuje mocą, którą została obmyta i naładowana, i w umyśle
śpiewaj Kainową Formułę Przyzwania. Intensywnie wizualizuj jak Leworęczny
Żniwiarz przybiera podobną cieniowi formę nad tobą, schodzi do statuy, którą
trzymasz w dłoniach, a następnie w pełni łączy się i zasiada wewnątrz statuy.
Ujrzyj swoim mentalnym okiem całą figurę otoczoną fioletowo-czarną aurą
promieniującą swym wewnętrznym ciemnym światłem, i poczuj jak pulsuje
mocniej niż wcześniej.

Umieść konsekrowaną statuę wewnątrz trójkąta i dodaj łyżkę mieszanki

kadzidła na pozostałe węgielki w kadzielnicy (jeśli to konieczne, zapal nowe
węgielki). Zamknij wieko wazy i usiądź na podłodze naprzeciw
pobłogosławionej statuy. Zapal jedno z cygar jak ofiarę dla Pana Śmierci,
dmuchaj dymem ostrożnie wokół całej figury przy jednoczesnej
improwizowanej modlitwie z serca do Mistrza Kaina i podziękuj Mu za
pozwolenie na ustawienie intymnego połączenia pomiędzy świętym fetyszem a
nim samym.

Kiedy już wypalisz ponad połowę cygara umieść pozostałą część w popielniczce
wewnątrz trójkąta i wykrzycz:

Salve Qayin Messor, Mortifer et Occisor!

Salve, salve Letifer, Dominor Tumulus et Falxifer!
Salve, salve Qayin Coronatus! Salve, salve Qayin Rex Mortis!
Salve Baaltzelmoth et Niantiel!
Salve Qayin ben Samael!

Pozostań w pozycji siedzącej i kontempluj moc, którą ewokowałeś, a z którą na

stałe się połączyłeś, i poczuj jak emanujące strumienie z błogosławionego
fetyszu Dawcy Śmierci umacniają twoje ciało i duszę.

Zakończ pracę gdy będziesz gotów, gasząc trzy świeczki i w tej samej
kolejności, w której zostały zapalone i mów:

Percussimus foedus cum Morte et cum Luciferi fecimus pactum!

Ave Qayin Martifer!
Ave Qayin Messor!
Ave Qayin ben Samael!

Przez następne dwie noce powtarzaj cały rytuał ale wykorzystaj tę samą
wypełnioną mocą wodę chrzcielną, którą przechowujesz w zamkniętej wazie.
Innymi słowy, nie dodasz żadnych nowych elementów do błogosławionej wody
konsekracji i wyłącznie pomieszasz ją ponownie drewnianą łyżką w celu
pełnego aktywowania jej mocy i raz jeszcze otworzysz ciemny wir wewnątrz
niej.

Ostatniej nocy rytuału, po wypaleniu trzeciego cygara użyj ostrego noża by

podciąć gardło zwierzęciu, które przyniosłeś jako ofiarę dla Mistrza Kaina i
pozwól by jego gorąca krew spłynęła w dół po całej statule. W czasie gdy
statua, której już nadano duszę, otrzymuje krwawą ofiarę, która pozwoli na
pełne umiejscowienie w niej mocy, które ewokowałeś, wypowiedz następujące
słowa:

Potężny Kainie, Ogniem Ukoronowany Królu, przyjmij tę prostą ofiarę, a w

zamian za me ryty ofiarne, nadaj moc i siłę wszystkim mrocznym
czarnoksięskim zaklęciom, które będę rzucał w imię twoje!
Przelewając krew tego zwierzęcia proszę o to by twa potężna i przerażająca
kosa rozlała krew moich wrogów!

Darując ci siły życia tego zwierzęcia proszę o cię o obdarzenie mnie siłą
świata i mocą duchową!

Przyjmij tę ofiarę, O Panie, i pozwól teraz tej części twojej duchowej esencji,
która rezyduje już w tym świętym fetyszu stać się silniejszą w swej
manifestacji i pozwól swej obecności otworzyć ukryte ścieżki Gnozy
Nekrozoficznej, której poszukuję!

Potężny Kainie, ty, który dzierżysz Siedem Kluczy, pozwól teraz punktowi
przychylności, który został ustanowiony wewnątrz tej świętej statuy stać się
otwartymi wrotami do twego Czarnego Światła i obdarz mnie
błogosławieństwami, które mogą otrzymać tylko ci, którzy należą do twego
własnego Ognistego Rodowodu.

Chwała Qayin Mortifer!

Chwała Qayin Messor!
Chwała Qayin Falxifer!
Chwała Qayin Dominor Tumulus!
Chwała Qayin Coronatus!
Chwała Qayin Baaltzelmoth!
Chwała Qayin ben Samael!

Połóż martwe ciało ofiary u stóp (z przodu) statuy i rozpocznij głęboką

medytację skupioną na mocach emanujących z w pełni konsekrowanego
fetyszu.

Po około godzinnej medytacji przygotuj i złóż różne tradycyjne ofiary składane

Panu Śmierci w zamkniętym kulcie, zgodnie z tym co opisano na początku tej
książki, i umieść je wewnątrz trójkąta. Wśród tych ofiar powinna się znaleźć
szklanka alkoholu, talerz świeżego schabu mocno doprawionego ostrą
papryką, duże cygaro, butelka piwa, siedem monet, siedem goździków, oraz
kadzidło z mirry i paczuli.

Zakończ rytuał godzinę po złożeniu ofiar, ponownie zgaś świece w tej samej
kolejności co uprzednio i powiedz:

Percussimus foedus cum Morte et cum Luciferi fecimus pactum!

Ave Qayin Mortifer!Ave Qayin Messor!
Ave Qayin ben Samael!
Niech wszystko zostanie na podłodze aż do następnej nocy.

Następnej nocy, po wybiciu północy, podnieś statuę z podłogi i ustaw na jej

przygotowanym miejscu na ołtarzu. Weź zamkniętą wazę wraz z
pozostałościami trzech świec, ciałem martwego zwierzęcia i całą resztą ofiar na
cmentarz. Pochowaj zwierzę pod dużym drzewem na cmentarzu jako ofiarę dla
wygłodniałych umarłych i poszukaj grobu, który będzie się nadawał do
oddania mu pozostałych ofiar i wody chrzcielnej z wazy. Gdy już go znajdziesz,
trzykrotnie tupnij lewą stopą przed nim i, w imię Qayin Dominor Tumulus,
poproś umarłych aby przyjęli twoje ofiary.

Otwórz wazę i wylej jej zawartość na grób kreśląc nią kształt dużego „X”.
Postaw trzy świece w okolicy „głowy” grobu i zapal je w takiej samej kolejności
jak poprzednio. Umieść pozostałe ofiary w środku tego „X”, którego wykonałeś
przy pomocy zawartości wazy, lub ukryj je w cmentarnych krzakach. Ukłoń się
trzem płomieniom, które koronują Pana Śmierci i wykrzycz:

Chwała Królowi Golgoty!

Chwała Panu Czarnego Krzyża!
Chwała Mistrzowi Cieni Śmierci!
Chwała Qayin Dominor Tumulus!

Odsuń się o trzy kroki w tył, zaczynając swoją lewą stopą, a następnie odwróć
się i opuść cmentarz inną bramą niż wszedłeś. Zanim przekroczysz próg
wyjścia rzuć trzy monety przez lewe ramię jako ofiarę dla umarłych, którzy
będą szli za tobą, oraz strażnikowi cmentarza, a następnie opuść go bez
spoglądania za siebie.
 PRACE Z KAINICZNYM OŁTARZEM

Ołtarz używany w kainicznej linii naszego kultu śmierci przypomina ten

znajdujący się w Kulcie Privado opisanym w pierwszej części tej książki.
Jakkolwiek nadal istnieją tu pewne różnice jeśli chodzi o jego ustawienie i
sposób w jaki jest używany.

Kainiczny ołtarz powinien być zwrócony w stronę północną, ponieważ północ

jest punktem kardynalnym związanym ze śmiercią, zmarłymi i słońcem
podziemi. Podobnie jak w Kulcie Privado zaleca się umieszczenie ołtarza zaraz
nad ziemią, aby łatwiej nasycić go i połączyć z chtonicznymi siłami, jeśli nie
jest to możliwe, można zastosować odpowiedniej wielkości stolik. W
większości przypadków należy w pierwszej kolejności naznaczyć ołtarz
odpowiednimi świętymi symbolami i sigilami Kaina, które to mogą zostać
wyryte, namalowane bądź wypalone w drewnie. Następnie, na stoliku należy
położyć czarny obrus.

Zamiast używać dwóch siedmiodniowych świec umiejscowionych po prawej i

lewej stronie centralnego fetyszu, preferuje się użycie trzech świec
umieszczonych na ołtarzu. Najczęściej, czerwona świeca umieszczana jest po
prawej stronie fetyszu, czarna po lewej, a pośrodku, przed fetyszem (w
rzadkich przypadkach za nim) czerwono czarna. Dwie świece umiejscowione
po bokach są zazwyczaj normalnych rozmiarów, podczas gdy świeca przed
statuą jest siedmiodniowa. Innymi słowy, powinna być zdecydowanie wyższa i
cieńsza niż te po bokach.

Przed umieszczeniem inskrypcji i magicznych sigili na świecach, muszą zostać

najpierw oczyszczone za pomocą kilku kropli tynktury ruty (Tynktura
Zielonego Ognia). Następnie weź gwóźdź z trumny lub kolec róży lub tarniny i
wyryj na czerwonej świecy pionowo Sigil Mocy (nr 3). Czarna świeca opisana
jest w podobny sposób ale Sigilem Zguby (nr 6). Duża, środkowa świeca
opisana jest wszystkimi siedmioma Sigilami lub jednym z wpisanych w krąg
sigili Kaina. Obryte świece są następnie namaszczane olejkiem z mirry i
patchouli lub jakimś innym olejkiem przypisanym Saturnowi.

Ponad ołtarzem uroczyście przypisanym aspektowi Kaina jako Pana Śmierci i

Władcy Wszystkich Cmentarzy, po prawej stronie głównej fetyszu umieszczana
jest czarno biała świeca (górna część jest czarna, dolna część jest biała), a po
lewej stronie umieszcza się biało czarną świecę (górna część biała, dolna
czarna), oprócz tego umieszcza się czarną świecę przed lub za figurą Kaina.
Sigil Nekromancji jest wyryty na świecy po prawej stronie, Sigil Zguby na
świecy po lewej stronie. A na centralnej świecy należy wyryć Sigil Kaina
Domino Tumulus. W tym kontekście świeca po prawej stronie reprezentuje
moce Mistrza do przynoszenia życia umarłym, swieca po lewej stronie moce
Mistrza do przynoszenia śmierci żywym, a swieca centralna reprezentuje
Wielki Czarny Krzyż i Czarne Światło esencji Kaina.

Prace wykonywane przed ołtarzem Kaina zawsze rozpoczynają się trzykrotnym

zapukaniem lewą ręką (lub różdżką) w ziemię przed ołtarzem lub w sam ołtarz.
Alternatywnie można użyć dzwonka lub rogu wykonanego z ludzkiej kości. Po
trzykrotnym wezwaniu następuje wypowiedzenie Formuły Inwokacji, którą
wymawia się siedmiokrotnie.

Po siódmej, finalnej intonacji formuły, zapala się świece na ołtarzu (zapałką

trzymaną w lewej ręce) zaczynając od świecy po prawej, następnie zapala się tę
po lewej, a ostatnią centralną. Światło trzech świec sygnalizuje pełne otwarcie
rytuału i płomienie, które reprezentują potrójny płomień czaszki Mistrza
Kaina, aktywację i przebudzenie mocy ulokowanych w statule i innych
świętych talizmanach i fetyszach znajdujących się na ołtarzu.

Jeśli chodzi o cotygodniowe ofiary, które składane są w Poniedziałkową noc,

po północy; kadzidło ofiarowywane jest jako pierwsze w imieniu Kaina. W
zamian prosi się go o otwarcie za pomocą Jego Siedmiu Kluczy wszystkich
zamkniętych przed nami ścieżek i bram, które wiodą nas do zwycięstwa i
sukcesu.

Po ofiarowaniu kadzidła, składa się w ofierze alkohol poprzez libację,

rozlewając odrobinę na fetysze i ołtarz lub po prostu ofiarowując w szklanym
naczyniu. W zamian prosi się go o udzielenie mądrości i Nekrozoficznej Gnozy.

Następnie na ołtarzu umieszcza się szklankę zimnej wody, element duchów.

Woda działa jako brama między żywymi i umarłymi, i służy wzmocnieniu
duchowych wpływów pochodzących z ołtarza. W tym kontekście woda
traktowana jest jako „płynne lustro”. Jest to element łączący królestwo
chtoniczne z ziemskim i ziemskie z astralnym. W zamian za to Kain proszony
jest o udzielenie zarówno materialnej jak i duchowej mocy. Często też w tym
momencie pod szklanką wody umieszcza się zaklęcia, sigile i petycje napisane
na białym papierze.

Kolejną jest ofiara z tytoniu. Papieros jest zapalany w imieniu Amiahzatana

(potężnego demona tytoniu), a jego dym jest wydmuchiwany w stronę
centralnej figury i innych świętych przedmiotów na ołtarzu. W zamian za tę
ofiarę prosi się Kaina o wzmocnienie więzi między operatorem a Władcą Cieni
Zmarłych.

Następnym krokiem jest złożenie ofiary z jedzenia. Może to być surowa

wieprzowina, serce świni lub owcy, słodycze, bohenek chleba z piołunem –
żadna potrawa nie może zawierać soli. W zamian prosi się Kaina o ochronę i
zniszczenie wrogów i osób szkodzących nam.

Po tym umieszcza się na ołtarzu odpowiednie kwiaty w wazonie. Można też

złożyć inną ofiarę związaną z Królestwem Zieleni, na przykład wystrugane w
charakterystyczny sposób drewno lub też mieszankę kadzidła ziołowego. W
zamian za tę ofiarę prosi się Kaina Dominor Tumulus o błogosławieństwo, moc
i przewodnictwo, a także o wzmocnienie więzów z królestwem śmierci i
cmentarzami.

Ostatecznie, czarna świeca jest oczyszczana, rzeźbiona i namaszczana

odpowiednimi olejkami i składana w ofierze Pierwszemu Mordercy. Świeca ta
umieszczana jest z przodu ołtarza i zapalana w imię Pana Śmierci. Mistrz Kain
proszony jest o sprowadzenie saturnianych wpływów terroru, szaleństwa i
powolnej, bolesnej śmierci na wszystkich znanych i nieznanych wrogów.

Jeżeli świeca ta zapalana jest przeciwko konkretnemu wrogowi, wtedy

wypisuje się jego imię siedmiokrotnie na fragmencie papieru i przekreśla się je
siedmiokrotnie używając Pieczęci Zguby. Kartka umieszczana jest pod świecą,
która zostaje pozostawiona do całkowitego wypalenia się.