Professional Documents
Culture Documents
Nothing Between Us
Nothing Between Us
RomCom Tragedy
Scene #1
Location: School, Classroom
Cathryn’s POV
Sa buhay natin, may mga taong darating, mga taong magbibigay ng halo-
halong emosyon sa atin, pero halos ay magpaparamdam sayo ng saya. Pero hindi
lahat ng mga taong ito ay nandiyan panghabang-buhay, ang ilan ay kailangang
lumayo dahil sa maraming dahilan. Mga dahilang mahirap tanggapin ninuman. Ito
ang ikukwento ko sa inyo, ang karanasan ko tungkol sa isang tao na nagbibigay
sa akin ng saya kahit na hindi pa kami ganon katagal na magkakilala, ngunit ang
sayang ito ay hindi nagtagal dahil kinailangan niyang umalis at lumayo ng hindi
ko alam.
(TITLE)
Teacher Irene: you may now take your seats. Before we start, I would like to introduce
your new classmate who came from states. He is Bryan Silvestre.
Bryan: Hi!
Teacher Irene: so as I said, Bryan came from states and he transferred here because of
his parents business. Back at his last school, bryan is a known student for lots of
achievements he receive.
Cathryn: Ha?
John: Hi Bryan!
Bryan: (smile)
Cathryn: syempre!
Francine: Okay?
(lilingon ulit si cathryn pero mapapansin ito ni bryan kaya titingin palayo nang mabilis si
cathryn)
Scene #2 – Part 1
Location/setting: School, Classroom
Cathryn’s POV
Teacher Shane: Okay class. I would like you to find a partner for our activity for today.
Cathryn: Uhm, Francine. Gusto mo bang…? (makikita si Francine) mukhang hindi. Uhm
Ma’am Shane, wala po akong partner.
(magtatanong si teacher)
Teacher Shane: Does anyone who still doesn’t have any partner?
Bryan: Ma’am.
Bryan: Hi!
Cathryn: H-Hi.
Teacher Shane: okay, class. Our activity is about communicating with other people. So
what you are going to do is tell everything you can tell on your partner, a story,
experiences, history. Say anything that you can tell about to your partner.
Bryan: Ahm…
Cathryn: ah…
Bryan: you can tagalong if you want cause I can understand and speak a little tagalong.
Cathryn: it is okay, I can speak english well pero it is good that you can understand
Tagalog.
Bryan: of course, LANY is my favorite band. I love their song especially the song titled
ILYSB.
Cathryn: ay, gusto ko rin yun. Actually, all of their songs, I’m always listening on their
song.
Cathryn: Okay.
Cathryn: They have a very good voice. You, why do you like them?
Bryan: it is also their voice and their songs are very good.
Scene #2 – Part 2
Location/setting: School, classroom
(bell rang)
Teacher Shane: Okay, Class dismissed. You can now take your break.
(Tatayo ang lahat pati si bryan para ayusin ang gamit pati na rin si cathryn, lalapit muli
si bryan kay cathryn)
Cathryn: Bakit?
Scene #2 – Part 3
Location/setting: School, Hallway
Cathryn’s POV
(habang naglalakad)
Cathryn: Have you been this close to other people at first moment you met them?
Tama ba ang dinig ko? Ito ang unang pagkakataon na naging ganito siya
kaclose sa isang taong kakikilala niya pa lang?
(lilingunin si Cathryn)
Bryan: are you okay?
Bryan: (mapapa-iling)
Scene #2 – Part 4
Location/setting: School, Classroom
Cathryn’s POV
Cathryn: Ha?
Cathryn: Siguro?
Francine: kanina lang kayo nag-usap, close na agad kayo? Hindi kaya gusto ka niya?
Cathryn: Hmm…
Pagkatapos ko yun marinig kay Francine, bigla akong napaisip. Does Bryan
really like me? Or I just assume it?
Scene #2 – Part 5
Location/setting: School, classroom, hallway
Bryan: Hi!
Fred: Ihh…
Hala! bakit ganito ang tibok ng puso ko? Bakit ganito ang nararamdaman
ko? (titingin kay Bryan) imposible… mukhang may problema tong puso ko.
Scene #2 – Part 6
Location/setting: School
(habang palabas sila ay makikita sila ng mga klasmeyt nila na nag-aya kanina kay
cathryn)
Emily: Oo nga!
Emily: Oo nga?
Emily: Oo nga.
Emily: Oo nga.
Pia: ano ba Emily, kanina ka pa oo nga ng oo nga diyan. Baka maging Baka ka na
diyan.
Emily: Oo nga?
Scene #3 – Part 1
Location/setting: school, beverage shop, fast food restaurant, convenience store, mall,
church, park
Cathryn’s POV
Cathryn: Where?
(Heart beat) kanina pa itong puso ko ha? Kailangan ko na ata magpa check-
up?
(makakarating sa destinasyon)
Bryan: okay
Hindi ko alam kung bakit ako nandito pero isa lang ang sigurado, isinama
ako ng isang tao na kakikilala ko pa lang at nakiki-close pa sa akin, at hawak pa
ang kamay ko. kung di lang to pogi, baka ipinakulong ka na ito.
(sweet moments)
Cathryn’s POV
Lumipas ang mga buwan at mas lalo pa kaming naging malapit sa isa’t isa,
may mga pagkakataon pa na binigyan niya ako ng regalo.
Bryan: I have something for you. (ipapakita ang locket kay cathryn)
Bryan: Yes!
Bryan: yeah! We always talk about it that’s why I think it is a great surprise for you.
Don’t you like it?
Cathryn: (sisigaw dahil sa tuwa) Thank you Bryan! Thank you! (yayakapin niya si Bryan)
(bibitiw sa yakap)
Bryan: so do I.
(Phone ringing)
Cathryn: yes?
Cathryn: is it important?
Bryan: yah.
(magyayakapan)
Bryan: I will message you where are we going to meet, ok? Bye!
Scene #3 – Part 2
Location/setting: Bryan’s Home
Bryan’s POV
Bryan: Dad, Mom. What is the important thing you want to tell me?
Bryan: what?
Ronald: Yes son. We need to go back there because our business there needs to be
monitored.
Bryan: why do I need to come?
Ronald: Because Mr. Mayson, our Business partner, and I make an agreement that his
daughter and you will get marry.
Bryan: What? An arrange marriage? But Dad?
Ronald: you don’t have any choice but to marry her. It is already agreed by the two
families.
Bryan: Mom!
Marina: I’m sorry, son. Pero wala na akong magagawa because it is an agreement
between your father and Mr. mayson. Please bryan, do what your dad said because it is
for your future.
Bryan: but, how is my study here?
Ronald: you can continue it on States. I already informed the school and they are
already processing your papers. You will not attend school for the next days so that you
can pack your things. And don’t tell anyone that you’re leaving.
Bryan: Why?
Ronald: Just don’t, okay?
Bryan: okay, when are we going to leave?
Ronald: on the next day.
Voice Over:
That will be LANY’s concert. What should I do?
Scene #3 – Part 3
Location/setting: Meeting Place
Cathryn’s POV
Cathryn: nasaan na si bryan? Kanina pa ako rito, Kanina pa ako text ng text. Malapit
nang mag simula ang concert. Hays… Bryan! (inis)
Bryan’s POV
Cathryn’s POV
Bryan’s POV
Cathryn’s POV
(nakaupo)
Bryan’s POV
(hindi na mapakali)
[Split-screen]
Cathryn’s POV
Voice Over:
Hindi ko na kayang maghintay pa, kung hindi siya pupunta, di na rin ako
pupunta.
(maglalakad pa layo)
Bryan’s POV
Cathryn’s POV
Ano toh!? Hindi na nga sumipot kahapon, hindi rin siya papasok ngayon?
Hays… hindi ko rin siya makontak. anong nangyayari sayo, Bryan?
Riana: Guys, alam niyo ba kung nasaan si Bryan? Nung isang araw ko pa siya hindi
nakakausap. Yung thesis namin di pa namin natatapos.
John: Ayus lang yan at hindi lang naman ikaw ang babagsak, pati groupmates mo.
(papasok si teacher)
Teacher Irene: take your seats. Uhm…class, I have something to tell you about your
classmate, Bryan Silvestre. Bryan’s parents informed us that he will transfer to states.
That is why he is not here today. I’m going to the leave cause I have to go to the office
first to get every file that bryan’s need for his transferring.
Cathryn: yah! I’m okay. I just need some time to accept it.
Pia: basta tandaan mo na nandito lang kami kapag kailangan mo ng kausap, okay?
(yayakapin nila sila cathryn, lalapitan naman siya ng ibang klameyt niya)
Fred: Cath, ayus lang yan. Lahat ng tao ay kung kailangan umalis para sa ikakabuti
natin ay aalis ang mga ito para lang sa atin.
John: kung kailangan mo ng kausap, sabihan mo lang kami at pupunta tayo ng bar at
magpaparty tayo para makalimutan mo siya.
Scene #4 – Part 2
Location/setting: Park
Cathryn’s POV
Scene #4 – Part 3
Location/setting: anywhere
Cathryn’s POV
Voice Over:
Scene #5 – Part 1
Location/setting:
Cathryn’s POV
Cathryn: Oopss…Sorry!
Bryan: Cathryn?
Cathryn: I’m great! You, how are you? What are you doing here?
Bryan: uhm… my dad sends me here to have a meeting with some investors.
Cathryn: Okay?
Cathryn: hmm?
Cathryn: Okay
Voice over:
(darating si cathryn)
Bryan: It is okay.
Cath: Well, everything has been different since you've left. Naranasan kong maiwan ng
walang tiyak na dahilan. Walang araw na hindi kita inisip. Walang araw na hindi ko
inisip kung ano ba ang dahilan bakit mo ako iniwan? Akala mo ba madali ang lahat?
Akala mo ba sa isang pitik lang magagawa ko ng tanggapin ang iyong paglisan? How i
wish bryan.
Bryan: Cathryn, it's not how you think! Why are you taking big deal of everything? It's
not my fault that you gave meaning on everything I acted. It's you! You're the one who
put yourself in this damn situation. I'm just being nice!
Cathryn: nice! F*ck you! I gave you eveything but you left me with nothing, nothing but
the memories of you. Paano na yung oras na magkasama tayo? Yung mga panahong
pinaramdam mo sa akin yung saya. Natatandaan mo ba yung araw na pinangako mong
magkakasama tayong dalawa sa concert na tanging ilusyon ko lang pala dahil bigla
kang umalis ng walang pasabi. Tapos sasabihin mo sa aking na you're just being nice?
Bryan: Wow! I didn't think that you're that immature Cathryn! Why you're acting like
that? Isn't that obvious that you're just my friend and there's no reason to explain
everything.
Cathryn: (Slap) no reason? There is bryan. There is. It is not because you're just my
friend but it is also the right thing to do. You are leaving a friend that is always with you,
who always besides you, support you, and love you. Bryan why did you leave me hangs
with a question "what happened to us?"
Bryan: can't you still get it, ha, Cathryn? There's nothing between us.
Cathryn: oh yes napakatanga ko naman para hindi maintindihan na after all this time
wala lang pala talaga ang lahat, wala lang pala talaga ako sayo. Sorry ha? Kasi you
made me believed. You made me believed that we had a chance.
(darating si Carlyn)
Carlyn: Babe! Oh who is she? is she your friend that you're talking about?(titingin kay
Cathryn) Cathryn right? Hi I'm Carlyn, Bryan's fiancée.
(shake hands)
Cathryn: Hi! I’m cathryn, bryan’s friend. Yes kaibigan niya ako, kaibigan lang pala. I'm
enough with this shit.
Voice over:
It's been a while. After that, I started to feel things again. I've learned how to
appreciate my worth as a person. Now, i've realized na hindi lahat ng taong
dumarating sa buhay natin at magpaparamdam kung gaano tayo kahalaga ay
mananatili sa atin. Hindi ko pinagsisihan ang lahat ng ito. Natutunan kong maging
matatag at mahalin ang mga taong nakapaligid sa akin. Ang tanging masasabi ko
lang ay, kaya siguro tayo iniiwan ng taong akala nating magmamahal sa atin, ay
baka mayroong bagong darating na mas magmamahal. Yung taong di tayo
sasaktan at paaasahin sa wala lang.