THANKSGIVING SPEECH

By: Jerose Love Shane Bereso

It is my great pleasure to stand here in front, in the name of all the

completers batch 2018-2019 and to give a thanksgiving speech in this
unforgettable event of our life, “The Completion Ceremony”, so that
allow me to give thanks to all who are part of our success.
First and foremost to our Almighty GOD who give us care, loved
and guidance until this very important event. He give us strength,
knowledge and understanding and with His help we are still standing in
the midst of the mountains of challenges. ‘PRAISE GOD’ above all.
In the four years staying in this institution, sharing thoughts,
smiles, laughters, problems and even tears with our known second
family. This day April 5, 2019 marks both happiness and sadness.
Happiness because I see the real joy painted on all the faces and for
those hard times we’ve been through together. Showing true care and
concern, mga classmates nga andam muhatag og advice, abaga nga
pwede hilakan ug mga barkada nga mo cheer-up sa mga panahon nga
feel nimo dat-ugan naka og langit ug yuta. Usa ka team kung maki pag-
compete, dili gusto ug kapildihan, palaban permanente. But sadness at
the same time, thinking of those friends who were leaving, next School
Year we will meet new faces and another portal waiting for a new
beginning. As the song says “Every end comes a new beginning”. But I
believe that those memories will leave footprints in every heart that will
be remembered forever.
Our Junior High School Life is really full of foolishness,magduko-
duko lang inig kasab-an, but the care and concern of our loving teachers
specifically to our advisers are still there. Ma’am/Sir nasayod mi nga dili
gyud sayon nga magbantay sa halos 5 ka dosena nga mga bata nga
adunay lahi-lahi og batasan. Mibiya mo sa tinuod ug kaugalingon ninyo
nga mga pamilya tungod ug alang kanamo nga wala man lama’y igong
ikabalos ug wala man lamang naghunahuna kung unsa ang mahimong
resulta sa inyohang part ug bisan ‘SALAMAT’ di makaingon. I Salute
You Teachers! Kamo ang tinuod nga Hero. And we’re very very
thankful for that.
Most especially to our dear parents who never cease to love, guide
and support us. And always teach and remind us how important the
education is. Perme nila ginapahinumdom nga ‘Dong/Day pagtarung
gyud mo ug eskwela alang sa inyong kaugmaon’
Dili nako ma isip ang sakripisyo sa atong mga ginikanan gikan sa
siyam ka bulan nga pagdala-dala diha sa tiyan sa atong inahan, sa
pagpadaku nga himsog ug layo sa sakit. Dili mahimutang kung naa ta’y
sakit bisan asa nalang mangita og tambal. Balewala lang ang kakapoy
makabalo lang ang mga anak og ABAKADA. Ang kahago sa atong mga
ginikanan, mangguna, mananggi, mangopras, giantus ang kainit, ang
ulan makakita lang og kwarta nga ikapalit og pagkaon alang sa pamilya
ug ikapaeskwela sa mga anak, ikabayad sa balayronon sa eskwelahan,
ikapabalon sa mga anak. Bisan gikalintura, bisan nagsakit mupogus lang
gyud ug adto sa uma kay unsaon nalang ang mga anak, unsaon nalang
ang mga panginahanglanon sa pamilya. Unsa ka daku ang
responsibilidad sa usa ka ginikanan. Kasubo lang handumon nga ang
uban wala maghunahuna sa hago sa ilang mga ginikanan, buloyagon pa
gyud sa eskwelahan nga sa tinuod lang bilang usa ka anak aduna usab
ta’y responsibilidad.Ug bisan kausa wala man lang nato sila na
pangutana kung okay lang ba sila. Ma/Pa kaya pa ba? Hindi pa ba kayo
napapagod?
Usahay makaingon ko nga swerte kaayo ta nga aduna’y mga
ginikanan nga naa always sa atoang side, always naga support sa atoa
kay sa tinuod lang daghan nga mga anak ang uhaw sa paghigugma sa
usa ka ginikanan apan padayon gihapon sila naningkamot ug nangandoy
sa maayo ug nindot nga kaugmaon alang sa ilang mga manghod tungod
kay naghunahuna usab sila nga unta dili nila maagian ang mga kalisod
nga ilang giagian. Unfair kayo sa ilahang part nga sila walay ginikanan
nga ilang maduolan ug masumbungan while ang uban musokol ug
motubag-tubag sa ilang mga parents. Once a preacher said “Ayaw ninyo
sayangi ang mga panahon nga kauban pa ninyo ang inyong mga
ginikanan kay basin one day makamata nalang mo nga wala na sila, wala
na’y moingon nga ‘nak pagdali diha kay late naka, ‘nak kaon na, ‘nak
ayo-ayo ha, ug wala na’y moingon nga ‘nak init lagi ka pag-inom og
tambal. Ug diha pa nimo marealize ang tanan nga ulahi na.’
Karon Completion Ceremony nahuman na nato ang Junior High
School next School Year Senior High School nata, sigurado ko nga dili
gyud masukod ang kalipay sa mga ginikanan nga nagsud-ong sa ilang
mga anak nga mipaso ug nasayod ko nga proud sila kanato.
Sa tanan-tanan daghan-daghan kaayong salamat.
Maraming salamat sa apat na taong pakikibahagi ninyo sa amin ng
masaya at makabulohang buhay sa loob at labas ng paaralang ito at
kumilala sa aming mga nagawa.
Sumaatin nawa ang biyaya ng MAYKAPAL!