Professional Documents
Culture Documents
Taksonomia e Pyetjeve
Taksonomia e Pyetjeve
Taksonomia e pyetjeve, sipas Benjamin Bloom (21 shkurt 1913-13 shtator 1999) përfshin gjashtë
nivele pyetjesh (në Taxonomy of Educational Objectives: The Classification of Educational
Goals, botuar për herë të parë më 1956).
4. Pyetjet e analizës. Pyetjet e analizës kërkojnë ose zbërthimin e një fenomeni në pjesët
përbërëse, ose kërkimin e lidhjeve ndërmjet dy a më shumë fenomeneve/ dukurive etj.
Disa nga foljet që përdoren për të formulaur pyetje të kësaj natyre janë: ilustro, dallo,
diferenco, nda, nënvizo, trego.
5. Pyetjet e sintezës. Në këto lloj pyetjesh, nxënësve u kërkohet të marrin ide të mësuara më
parë dhe t’i kombinojnë ato në mënyrë që të krijojnë një model të ri. Një mënyrë e
formulimit të një pyetje të tillë është lidhja ndërmjet një teme të shpjeguar me problemet
e komunitetit. Ose diskutimet për çështje të debatueshme. Foljet e përdorura për
ndërtimin e pyetjeve të tilla janë: kompozo, harto, krijo, përpilo, përmblidh, karakterizo,
rishkruaj. Këto lloj pyetjesh nxisin interesin dhe krijimtarinë te nxënësit, por duhet pasur
në vëmendje se nuk flitet vetëm për një përgjigje të saktë. Ndërkohë, theksohet që
vlerësimi i këtyre lloj pyetjeve është i vështirë dhe gjithnjë përmban doza subjektiviteti.
6. Pyetjet e vlerësimit. Në formulimin e këtyre lloj pyetjeve synimi është që nxënësit të
gjykojnë për një çështje të caktuar: e saktë apo e gabuar, e mirë apo e keqe, e saktë apo e
gabuar etj. Në pyetjet e vlerësimit kërkohen dy gjëra: 1. Nxënësi duhet të krijojë kritere
për të bazuar gjykimin e bërë; 2. Të gjykojnë mbi bazën e këtyre kritereve. Përgjigjet e
nxënësve ndryshojnë në varësi të kritereve të vendosur. Por e rëndësishme është jo vetëm
që i krijuan këto kritere, por edhe që gjykuan mbi bazën e tyre për të nxjerrë përfundime.
Këto lloj pyetjesh kontribuojnë në nxitjen e mendimit të lirë dhe të tolerancës për
mendimin e tjetrit.