KABANATA II

MGA KAUGNAY NA LITERATURA

Ang mga nabasang literatura na may kaugnayan sa differentiated instruction bilang isang
estratehiya sa pagtuturo ng literaturang Filipino ay nagtataglay ng mga konseptong
makakatulong sa kasalukuyang pag-aaral.
Tinuran ni Kizlik (2012), sa paggamit ng teknik sa gawaing pagtuturo, magiging epektibo
lamang ito kung nauunawaan ng guro ang mga pangunahing panuntunan at mga palagay kung
saan at paano iaangkop ang isang ispesipikong teknik sa kanyang pagtuturo. Mahalaga ayon sa
kanya na magkaroon ng makabuluhang estratehiya sa pagtuturo na mag-aangat sa mataas na
antas ng pagkatuto ng mag-aaral sa pamamagitan ng pagkunsidera sa mga baryabol gaya ng
katangian ng mag-aaral, kaalamang dapat matutuhan, ang kritikal na gawain at mga estratehiya
sa pagtuturo.
Binanggit din nina Lardizabal et.al(banggit ni Cantero, 2011), na mahalaga ang
motibasyon/pagganyak sa pagtuturo ng literatura sapagkat napupukaw nito ang interes ng mga
mag-aaral upang makipagtalakayan sa klase. Ang pagbibigay ng motibasyon ay isang paraan
upang mahikayat ang mga mag-aaral na makinig at matuto ng aralin.
Ayon naman kay Magpantay (2011), ang pagpili ng angkop na estratehiya o metodo sa
pagtuturo upang makamit ang epektibong pagkatuto ay nakasalalay sa guro. Sa tuwina ay
kailangang makabuo sila ng mga dulog na aangkop sa mga pagbabagong nagaganap sa sistema
ng edukasyon.
Sinabi rin ni Davis (2008), maraming magagandang estratehiyang magagamit ang mga edukador
upang malinang at mapaunlad ang pagpapahalaga sa literatura ng kanilang mga mag-aaral.
Kailangang piliin ng guro ang tekstong sa palagay nila ay may temang nag-uugnay sa
kasalukuyang panahon o kalagayan ng buhay ngayon.
Ang mga nabanggit na literatura ay makatutulong nang malaki sa kasalukuyang pag-aaral
sapagkat ang mga ito ay mapagkukunan ng mga ideya at konseptong may kaugnayan sa
pananaliksik. Angkop na estratehiya o pamamaraan ng pagtuturo ay magpapatibay upang
mapataas ang antas ng pagkatuto ng mga mag-aaral. At para mas lalong malinang ang
kasanayan ng mga mag-aaral.
Ayon kay Tomlison (banggit nina Ellis, et.al 2008), ang differentiated instruction ay isang
proseso na nagsisiguro na ang nilalaman, paano matutunan ito, at paano maipapahayag ang
mga natutunan ay akma sa kanilang kahandaan, interes, at kakayahan ng bawat mag-aaral.
Sinabi rin ni Anderson (2007), kapag ang guro ay gumagamit ng differentiated instruction
maaring gawing simple ang nilalaman ayon sa kung ano at papaano matuto ang mga mag-aaral.
Maaaring gumamit ng iba’t ibang teksto, nobela, at maikling kwento na aakma sa lebel ng
pagbasa ng bawat isa.
Ang mga nabanggit na literatura ay mahalaga sapagkat ang pokus ng pag-aaral na ito ay
nakatuon sa
differentiated instruction. Sinasabi na ang estratehiyang ito ay nakatutulong upang maunawaan
ng mga mag-aaral ang isang akda sa paraang akma sa kanilang kakayahan. Mahalaga ito sa
kasalukuyang pag-aaral sapagkat nakadaragdag ito sa konsepto kung papaano gamitin ang
differentiated instruction. Isang konseptong magagamit ng guro upang matugunan ang
pangangailangan ng kanyang mag-aaral.
Sa pahayag ni Good (2006), ang differentiated instruction ay hindi nangangahulugan ng
pagbibigay ng ibang gawain sa mag-aaral kundi ito ay dapat may koneksyon sa bawat isa nang
sa gayon masiguro na lahat ng mag-aaral ay
makakuha ng pare-parehong ideya at pantay pantay na kaalaman.

Ang nabanggit na literatura ay mahalaga sa kasalukuyang pag-aaral sapagkat ang konsepto

ay makatutulong kung papaano maisasakatuparan ng guro ang kanyang layunin sa paraang
hindi maisasantabi ang kahinaan ng ibang mag-aaral bagkus mabigyan ang lahat ng pantay
pantay na kaalaman. Ito ang layunin sa paggamit ng differentiated instruction na siyang pokus
sa pananaliksik na ito.
Ayon kay Belvez (2005) ang isang guro ay nagsisikap na magkaroon ng baryedad ng mga
gawain sa klase upang maiwasan ang pagkainip o pagkabagot, pagkasawa at panlalamig ng
sigasig ng mga mag-aaral. Ang mga gawaing ito ay may iba’t ibang antas at may iba’t ibang uri
na binatay sa kakayahan ng mga mag-aaral. Sa pamamagitan nito nagkakaroon ang mga mag-
aaral na pumili ng mga gawain upang maipahayag niya ang kanyang kaalaman at abilidad.
Mahalaga ang literaturang ito sa kasalukuyang pag-aaral dahil ang pokus ng mananaliksik ay
tungkol sa kung papaano matutugunan ang pang akademikong pangangailangan ng mga mag-
aaral sa pamamagitan ng paggamit ng differentiated instruction. Sa pamamagitan ng mga
baryedad na gawain hindi mababagot ang mga mag-aaral na matuto sa literatura. Ang paggamit
ng differentiated instruction sa pagtuturo ng literaturang Filipino ay naglalayong magbigay ng
iba’t ibang gawain na aangkop sa mga mag-aaral.
Binigyang diin ni Nunley (2004),na mahalagang isaalang-alang din ng guro ang silid-aralan
bilang isang malaking bagay na rin na maaaring baguhin at paunlarin
upang mas matuto ang mga mag-aaral. Maaaring ibagay ito sa kung papaano matututo ang
mag-aaral at kung saan sila komportable. Mayroong mag-aaral na natuto at gumagawa ng mag-
isa. Ang iba naman mas gusto mag-aral o gumawa na may kasama o grupo. May gusto rin ang
umiikot sa loob ng silid-aralan samantalang ang iba ay mas gusto na nakaupo lamang sa
kanilang sariling upuan.
Ang literatura na ito ay mahalaga sa kasalukuyang pag-aaral sapagkat isa sa mga maaaring
makatulong upang mas maging epektibo ang paggamit ng differentiated instruction ay ang
pagsasaalang-alang ng lugar kung saan matuto ang mga mag-aaral. Mapagkukunan ito ng
kaisipan kung papaano mapaunlad ang pagkatuto ng mga mag-aaral. Ang silid-aralan ay
maaaring baguhin ang istilo o ayos upang makahikayat ng interes ng mga mag-aaral. Ang guro
ay gagawa ng paraan upang maging komportable ang mga mag-aaral. Ang mga ideya at
konseptong nakapaloob ay malaking tulong sa kasalukuyang pag-aaral.
Ayon kay Gonzales (2004) ang kahandaan ng mga edukador o guro ang pinakamalaking
problema ng edukasyon sa kasalukuyan. Nadaragdagan ang mga guro ngunit iilan lamang ang
may sapat na kahandaan at kasanayan sa pagtuturo. Sinabi niya na mabigat ang tungkuling
nakaatang sa balikat ng isang guro. Ang pormularyo sa pagtuturo ng edukasyon sa paaralan,
kumuha ng isang mahusay na guro, gurong alam ang ituturo at kung paano ito ituturo. Ang pag-
asa sa pagtamo ng edukasyong katangi-tangi ay nakasalalay sa mahusay, malikhaing guro na
may positibong katauhan, malawak na karanasan sa buhay at pag-unawa sa lipunan.
Ang nabanggit na literatura ay may kahalagahan sa pag-aaral na ito dahil ito ay nakatuon sa
konsepto na ang guro ay isa sa may pinakamahalagang papel na ginagampanan sa
pagpapaunlad ng mga kakayahan ng mga mag-aaral. Ito ay maisasagawa sa pamamagitan ng
paggamit ng mga estratehiya upang maabot ang layuning matuto ang mga mag-aaral. Kung
kaya isa sa rekomendasyon ng pag-aaral na ito ay mabigyang ng kaukulan at sapat na
pagsasanay ang mga guro sa mga makabagong estratehiya sa pagtuturo ng literaturang Filipino.
Ang mga nabanggit na literatura ay malaking tulong sa mananaliksik upang mas malinaw ang
mga ideya tungkol sa paggamit ng differentiated instruction. Makakatutulong din ito upang mas
magkaroon ng katuturan ang pag-aaral na ito.