ORACIONES: 1ª Y 2ª DECLINACIÓN

I. Historia est magistra vitae.

II. Agricola et nauta rosarum coronis aram ornant.
III. Verae amicitiae sempiternae sunt.
IV. Divitiarum et formae gloria parum firma semper est.
V. Diana, lunae silvarumque dea, sagittas portat atque sagittis feras vulnerat.
VI. Veram amicitiam in adversa fortuna videmus.
VII. Avaritia gloriae magnam fiduciam Romae incolis dat.
VIII. Roma Hispaniae incolis bonas vias praebet.
IX. Dearum aras rosis ornant.
X. Poeta miseram Troiae fortunam narrat.
XI. In castris viri magna diligentia arma parabant.
XII. Deorum dearumque aras rosis ornabant ibique columbas et capras sacrificabant.
XIII. Bonum vinum virorum animos laetificabat.
XIV. Fortuna adversa virum magnae sapientiae non terret.
XV. Graeci gladiis Troiae incolas necabunt.
XVI. Populus Romanus domi militiaeque magnam patientiam habebat.
XVII. Servi pinos magnas in lucis secabant.
XVIII. Tarquinius forum fecerat et deorum templa aedificaverat.
XIX. Pulchrae rosae deorum dearumque statuas ornabunt.
XX. Romani deis magna templa pulchrasque statuas aedificabant.
XXI. Utinam Romani legatorum verba audivissent.
XXII. Magnus erat numerus deorum romanorum.
XXIII. Filii filiaeque domini domi erant.
XXIV. Viri romani semper agros arabunt.
XXV. Auxilio deorum Romani magnas victorias attingent.
XXVI. Charon mortuorum animas in Inferos ducebat.
XXVII. In antiqua Roma pueri puellaque romani magna dona deis superis inferisque
dabant.
XXVIII. Silvius, Ascanii filius, imperium post multos annos regnabat.
 TEXTO 1: LA GUERRA DE TROYA
Clarum oppidum Asiae Troia erat. Troiani oppidum incolebant atque cum Graecis
pugnabant, nam Graeci Troiam obsidebant. Belli causa Priami filius est, nam pulchram
Graeciae feminam raptat et secum vehit. Multi dei graecos iuvabant. Multi populi deique
Troianos quoque iuvabant. Graeci Troianique varia fortuna in latis Troiae campis strenue
pugnabant. Tandem graeci Troiam dolo expugnant atque praeclaram victoriam
obtinent. Viros, feminas et pueros interficiunt aut capiunt. Oppidi tecta templaque ferro
flammaque impie delent.

TEXTO 2: ÍCARO Y DÉDALO

Daedalus, vir magni ingenii, in insula Creta exulabat. Ibi Cretae tyrannus Daedalo
hospitium praebebat atque Daedalus magnum labyrinthum tyranno aedificabat.
Daedalus alas pinnis facit et umeris cera aptat. Deinde cum puero Icaro evolat. Puer alas
in caelo agitabat, sed cera alarum liquescit et miser puer in undas cadit.

TEXTO 3: ORFEO Y EURÍDICE (I)

Orpheus poeta feras sua lyra domabat atque magna saxa movebat . Eurydicam,
pulchram feminam, in matrimonio habebat multumque amabat. Orpheus beatus erat,
sed vipera Eurydicam, suam sponsam, in prato mordet suoque veneno propere necat.
Eurydica in inferos, mortuorum magna regna, descendit. Orpheus in inferos venit atque
inter umbras mortuorum quaerit Eurydicam. Postremo Proserpinam, deamreginamque
mortuorum, suis verbis canoris movet. Proserpina dea Eurydicam Orpheo reddit...sed...

TEXTO 3: ORFEO Y EURÍDICE (II)

Iam Orpheus Eurydicam ex inferis in terras secum ducebat laetusque erat. Orpheus ad
inferos respicere non debebat, sed magna cura motus, retrorsum respicit. Tunc Eurydica
in inferos rursus descendit atque ibi perpetuo manet. Orpheus ex inferis in terram venit,
ubi maestus errabat suamque Eurydicam cum multis lacrimis saepe appellabat.

TEXTO 4
Dum bellum Romani parant consultantque iam Hannibal Saguntum cum summis copiis
oppugnabat. Saguntum oppidum opulentissimum Hispaniae erat. Hannibal cum suo
exercitu agros pervastabat atque oppida oppugnabat. Oppugnatio Saguntinis saeva
fuit. (Adaptación de Tito Livio, Ab urbe condita, XXI, 7.