Halimbawa ng Larawan Sanaysay:

“SA KABILA NG HIRAP, MAY PANGARAP”

ni: Gillian Montalbo

Ang basura ay isa sa mga simbolo ng kahirapan sa ating bansa. Sa patuloy na

pagtaas ng bilang ng mga pamilyang nasa ilalim ng poverty line, patuloy ring
dumarami ang mga pamilyang kumakapit sa pangagalakal ng basura.

Isa na rito ang pamilya ng batang si

Junjun Macalinao. Sa kaniyang murang edad, natuto siyang maghanapbuhay upang
makatulong sa kanyang pamilya. Sinisisid niya ang maruming sapa ng basura, burak
at abo para lamang kumita ng perang pambili ng kanilang pagkain araw-araw.

Sa kanyang bawat pag-lusong, pinababaunan niya ang kanyang sarili ng tapang at

tibay ng loob para matiis ang kahindik-hindik na dumi at amoy ng tubig. At sa
tuwing ilulublob niya ang kanyang ulo sa ilalim ng sapa, isinasantabi na lamang
niya ang takot at pandidiri, at isinasaisip ang pangarap niyang muling maitayo
ang kanilang munting barung-barong matapos masunugan sa Malabon.

Ang pangarap na ito rin ang nagging

dahilan kung bakit maging ang mga matatalas na bakal, bubong o anumang mapanganib
na bagay ay hindi nakapipigil upang
mangalakal siya ng basura.

At dahil wala ni isa sa pamilya ang nakapagtapos ng pag-aaral, dito na lamang

sila humuhugot ng perang pinantutustos sa kanilang mga pangangailangan. Subalit
paano nga kaya sila tuluyang makakaahon sa ganitong klase ng kahirapan? Hanggang
kailan kaya sila magtitiis na manirahan sa tabi ng dagat ng basura?