Mga Suliranin at Iba Pang Mga Balakid Sa Paggamit Ng Filipino Sa Pagtuturo

Jamil Al-Leoncio L. Macabanding

Far Eastern University – Institute of Accounts, Business, and Finance

Dito sa ating bansang Pilipinas, Itinuturing ang Ingles bilang isang opisyal na wika.

Nakasaad sa Konstitusyon ng Republika ng Pilipinas, 1987 sa Artikulo XIV Seksyon 7 na “Ukol

sa mga layunin ng komunikasyon at pagtuturo, ang mga wikang opisyal ng Pilipinas ay Filipino

at, hangga’t walang ibang itinatadhana ang batas, Ingles. Ang mga wikang panrehyon ay

pantulong na mga wikang opisyal sa mga rehyon at magsisilbi na pantulong na mga wikang

panturo roon. Dapat itaguyod nang kusa at opsyonal ang Kastila at Arabic.” Kalakip nito ay ang

pag laganap ng paggamit ng Wikang Ingles sa media at lipunan. Ang batas na ito na naguutos na

gamitin ang Wikang Ingles sa pagturo ng karamihan ng asignatura ay itinuturing dahilan kung

bakit may pagtatangi o diskriminasyon sa bansa. (Custodio, 2017) Ngunit, mapapansin din natin

ang tintatawag na double standards sa lipunan kung saan ang isang panuntunan ay nilalapat o

ginagamit sa hindi makatarungan o patas na pamamaraan sa mga iba’t ibang tao. Sa aking

palagay, walang mali sa paggamit Wikang Ingles o ang pagiging hindi matatas sa pananalita ng

Wikang Filipino. Ang pagkakamali ay nasa tao mismo.

Sa murang edad, tayo ay tinuturuan nang magsalita ng Wikang Ingles at gamitin

ito sa pakikipagkomunikasyon. Hinahasa rin tayo sa paggamit ng Ingles sa paaralan dahil

karamihan sa mga asignatura ay tinuturo sa wikang ito. Ngunit, hindi natin maipagkakaila na ilan
sa atin ay nahihirapan at nagugulumihanan sa tama at wastong paggamit ng Wikang Ingles. Ito

ay dahil hindi Ingles ang kanilang kinalakhang wika kung kaya’t ang iilan ay pinipiling linangin

ang kanilang mga sarili sa paggamit ng wikang pambansa. Ipinapakita nito na ang tao ay may

kanikaniyang kakayahan at kagustuhan. Ang pagpabuti sa kahit ano pa sa dalwang wikang ito ay

may kaharap pa rin na diskriminasyon o pagtatangi. Ito ay itinatawag na smartshaming o anti-

intellectualism. (Sison, 2015) Ito ay ang paghahayag ng poot at suspetsa sa pag-unlad sa isang

larangang intelektwal. Kadalasan nating naririnig ang mga katagang “Nosebleed!”, “Share mo

lang.”, “Edi wow!” sa tuwing ang tao ay nagsasalita ng direstong Ingles. (Monforte, 2018) Sa

kabilang dako naman, ginagamit din bilang sukat ng talino kung saan ang taong matatas sa

Wikang Ingles ay itinututring na mas matalino o magaling nang hindi isinasangalang-alang ang

ibang karunungan.

Isa pang isyu patungkol dito ay ang rehiyunalistikong saloobin o regionalistic attitude.

Dahil dito, higit na minamagaling ang tawaging Ilonggo, Ilocano, Maranao, Bisaya, o kung ano

pang etnikong o katutubong populasyon. (Mangahas, 2018) Ito ay maaring sanhi ng tinwatawag

na Imperial Manila kung saan lahat ng pangyayari sa bansa politika, ekonomiya, pati na rin

kultura ay nadidiktahan ng kung anong nangyayari sa NCR. Ito ay maaring mangahulugan na ang

ibang wika sa bansa ay hindi Filipino. Hindi rin lingid sa kaalaman natin na ang dating

pangulong Manuel Quezon ay ang itinuturing na Ama ng Wikang Pambansa dahil sa kanyang

pagtatalaga ng Filipino bilang wikang pambansa. Tinatawag ng marami ang Filipino bilang

Tagalog na nagbabalatkayo dahil ang istruktura at mga salita ay galing sa Tagalog.

Sanggunian

Custodio, I. (2017, June 6). When speaking in English…. Inquirer. Retrieved October 6, 2018,

from https://opinion.inquirer.net/104563/when-speaking-in-english

Sison, S. (2015, October 15). What's up with the smart-shaming? Rappler. Retrieved October 6,

2018, from https://www.rappler.com/views/imho/109333-smart-shaming

Monforte, J. (2018, April 28). Y-Speak: Is English language a proper measurement for

intelligence? Sunstar Davao. Retrieved October 6, 2018, from

https://www.sunstar.com.ph/article/1697963

Mangahas, M. (2018, February 10). What ‘Imperial Manila?’. Inquirer. Retrieved October 6,

2018, from https://opinion.inquirer.net/110919/what-imperial-manila