Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 8

அரக்கப் பரக்க பைன சாப் ட் ட் அப் பா ன் ன்னால் ஒ ப ஆ ேபாலக்

ளம் ய ேரைஷ நிைனத்தால் கல் யாணிக் ப் பாவமாக இ ந்த . அ ம் ஏேதா


'ப் ராெஜக்ட'் பண்ண ேவண் ெமன் ேநற் நள் ளிர க் ேம ம் தன் நண்பன்
ேஷா டன் ேசர்ந் ெகாண் கம் ப் ட்ட க் ன்னாேலேய தவம் டந்தவன்,
அ காைல இரண் மணிக் ேமலாகத் தான் ங் கேவ ேபானான். ேர ன் அப் பா
மா க் அர ேபாக் வரத் க் கழகத் ேல ேவைல. ெசன்ைன-அம் பாச த் ரம்
ட்ரிப் ைப த் ட் காைல எட்டைர மணிக் ம் யவர், மகன் இன் ம்
ங் க்ெகாண் ப் பைதக் கண்ட ம் ெவ ண்ெட ந்தார்.

"ெகாஞ் சமாவ ெபா ப் க்கா பா இந்தப் பய க் ?" என் காப் ெகாண்


ெகா க்கப் ேபான கல் யாணி டம் ந்தார்."எம் ப க் ப் ேபாய் அப் ப்ளிேகஷன்
வாங் ட் வந்தானா? மாட்டாேன? சதா சர்வ கால ம் அந்த பாழாப் ேபான
ேஷாேராட ேசர்ந் ஊர் த்தற தாேன ேவைல. தல் ேல அவைன எ ப் . நாேன
அவைனக் ட் ட் ப் ேபாய் அப் ளிேகஷன் வாங் ட் த் தான் ம ேவைல."

"என்னங் க..அவன் ேநத் ராத் ரி ெராம் ப ேநரம் வைர கம் ப் ட்டரிேல எேதா
'ப் ராெஜக்ட'் ேவைல பண்ணிட் ெராம் ப ேலட்டாத் தான் ங் னான். நீ ங் க ேவேற
இவ் வள ெபாரிய ட்ரிப் ந் இப் பத் தான் வந் க் ங் க. அங் ெகல் லாம் ேபானா
ெராம் ப ேநரம் காத் க்க ம் றாங் கேள..நாைளக் ப் ேபானா யா ம் ?"
என் யதார்த்தமாகக் ேகட்ட கல் யாணிைய
எரித் வ ேபாலப் பார்த்தார் மார்.

"இப் ப த் தான் ள் ைளங் கைளக் ெக க்க ங் க," என் எரிந் ந்தார்."


னிமா க் மட் ம் ேபாய் மணிக்கணக்கா ெவ ல் ேல நின் காத் க்கத்
ெதாரி ல் ேல. இ அவேனாட எ ர்காலண் . நாைளக் நாைளக் ன்
தள் ளிப் ேபாட் க் ட்ேட ேபானா ஒ நா ம் ேவைல நடக்கா . அவைன தல் ேல
எ ப் , ளீச ் ட் ெர யாக ெசால் . இன்னிக் அப் ளிேகஷன் வாங் காம ட் க்
வர்ற ல் ைல." என் உ பட ெசால் ட்டார்.
அயர்ந் ங் க்ெகாண் ந்த ேரைஷ எ ப் , அப் பா ெசான்ன தகவைலத்
ெதரி ப் பதற் ள் ேபா ம் ேபா ம் என்றா ட்ட கல் யாணிக் . அப் பா டம்
வாங் க் கட் க் ெகாள் ள ம் பாத ேரஷ் ேவ வ ன் அைர மன டன் அவ டன்
ளம் ப் ேபானான்.

ேபாவதற் ன்பாக...
"அம் மா! ேநத் ராத் ரி நா ம் ேஷா ம் பண்ணின ப் ராெஜக்ேடாட . .ைய
வாங் ட் ப் ேபாக அவன் வ வான். அவைனக் ெகாஞ் ச ேநரம் கம் ப் ட்டரிேல ேவைல
ெசய் ய ," என் அப் பா ன் கா ல் ழாமல் ரக யமாக ெசால் ட் த் தான்
ேபானான்.

அப் பா ம் மக ம் ளம் ய அைர மணி ேநரத் ல் ேஷா ம் வந் ேசர்ந்தான்.


"ஆன்ட் , ேரஷ் எங் ேக?" என் ேகட்டப ேய உள் ேள ைழந்தான் அவன்.
"அவங் கப் பாேவாட எங் ேகேயா எம் ப க் ப் ேபா க்கான் ேஷார்," என்
ப லளித்தவள் ,"உங் க ப் ராெஜக்ட் . ைய எ த் ட் ப் ேபாக ெசான்னான். ேபாய்
எ த் க்கப் பா..எனக் இந்த கம் ப் ட்டர் சமாச்சாரங் கள் ஒண் ம் ெதரியா ."
என்றாள் . "அடேட! என்ேனாட கம் ப் ட்டரிேல ேநத் ேல ந் ஒேர ைவரஸா இ க்ேக,"
என் தாவாங் கட்ைடைய ெசாரிந்தான் ேஷார். "ஒ மணி ேநர ேவைல தான் ஆன்ட் .
இங் ேகேய ச் ட் ப் ேபாகட் மா?"
"அ க்ெகன்னப் பா..தாராளமா பண்ணிக்கேயன்," என் அ ம அளித்தாள்
கல் யாணி.
"காப் ஏதாவ சாப் ட யா ேஷார்?"
"ேவண்டாம் ஆன்ட் ," என் க ம் பத சாக ம த்த ேஷார்,"ெராம் ப ேதங் க்ஸ்
ஆன்ட் ." என் நன் ெதரி த்தான்.
கம் ப் ட்டர் ைவத் ந்த அைறையத் றந் ன் ைய ழல ட்
ட் ,ஜன்னல் கைளத் றந் ட் , கல் யாணி அ க்கைள ேவைலகைளக் கவனிக்க
ெசன்றாள் . அ த்த அைர மணி ேநரத் க் அவ க் அ ப் ப ேவைலேய சரியாக
இ ந்த .
ற அவ க் ர் என் ேஷாரின் ஞாபகம் வந்த .
பாவம் ! டாக ஒ கப் காப் ெகாண் ேபாய் க் ெகா க்கலாம் என்ெறண்ணியவள் ,
ஆ பறக் ம் ஒ ேகாப் ைப டன் அந்த அைறைய ெந ங் ம் ன், ேலசாகத்
றந் ந்த ஜன்ன ன் இைடெவளி ல் கம் ப் ட்டர் ைர ல் ஓ க்ெகாண் ந்த
படத்ைத ஒ கணேநரம் பார்க்க ேநரிட்ட . அ த்த நி டேம அவ க் த் க் வாரிப்
ேபாட்ட .
ேஷார் உள் ேள எந்த 'ப் ராெஜக்ட'் ேவைலைய ம் பண்ணிக் ெகாண் க்க ல் ைல.
மாறாக, அவன் பார்த் க் ெகாண் ந்த படத் ல் க க ெவன் நான்ைகந்
நீ க்ேராக்கள் ஒ ெவள் ைளக்காரிையப் ேபாட் ப க்ைக ேல வம் சம் ெசய்
ெகாண் ந்தார்கள் . சத்தம் ெவளிேய வந் டக் டாேத என்பதற் க்காக ேஷார்,
கா களில் இயர் ேபாைன மாட் க் ெகாண் ந்ததால் , கதைவ ேலசாகத் றந்
ெகாண் உள் ேள ைழந்த கல் யாணிையப் பார்க்கத் தவ ட்டான். அேத சமயம் ,
உள் ேள ைழந்த கல் யாணிக் அ த்த அ ர்ச் ம் காத் ந்த . காரணம் , ைர ல்
படம் ஓ க்ெகாண் க்க, ேஷார் தன ேபன்ட் ன் ப் ைப இறக் ட் க் ெகாண் ,
ஒ ைகயால் அவன ண்ணிையப் த் வ க்
ெகாண் ந்தான். கம் ப் ட்டர் ைர ல் ஓ க்ெகாண் ந்த அந்த டான படத் ல்
மனம் ல த் ந்த ேஷா க் , தன்ைன ம் அ யாமல் அவன ைக ப் ைப இறக் ,
ண்ணிைய ெவளிேய எ த் அதேனா ைளயா யப ேய இ க்கத்
ேதான் ந்த . கல் யாணி அ ர்ச் ல் உைறந் ேபானாள் . அந்தப் படத்ைதப்
பார்த்ததால் ஏற் பட்ட அ ர்ச் ைய ட ம் , ேஷாரின் இளம் ண்ணிையப் பார்த்தேத
அவ க் ப் ெப ம் அ ர்ச் யாக இ ந்த . சற் ேற த் ரமாக இ ந்தேபா ம் ,
எங் ந்ேதா வந்த பரபரப் அவள மனைத ைமயாக ஆட்ெகாண்டேதா ,
அவள ெதாைடக க் ந ேவ ப் ெபன் ஒ அ சய நைமச்சல் ஏற் பட்ட .
நிச்சயமாக, கல் யாணி அவள கணவனின் ண்ணிைய எத்தைனேயா ைற
பார்த் க் றாள் ; பல ைற அதேனா ைளயா க் றாள் ; எத்தைனேயா
தடைவ அதைனத் தன வாயால் சப் சப் சாப் ட் க் றாள் . ஆனால் , அவள்
இப் ேபா காண்பேதா, ப ெனட் வய ட நிரம் பாத ஒ இைளஞனின் ரியம்
நிைறந்த ண்ணி. அ ம் இன் ம் ைச ட சரியாக அ ம் பாத ஒ இைளஞன் தன
ண்ணிையப்
த் க் க் ட் க் ெகாண் க் ம் காட் ைய எத்தைன ெபண்கள்
பார்த் க்கக் ம் ?

அவன வய க் அவன ண்ணி ன் நிளம் சற் ேற அள க் அ கமாகப் பட்ட .


ட்டத்தட்ட, அவள் கணவனின் ண்ணியள க் ேஷாரின் ண்ணி ம் ெப த்
நீ ண் உலக்ைக ேபா ந்தைதக் கண் அவள இதயத் ப் அ கமான .
கல் யாணி ன் தாம் பத் ய வாழ் க்ைக ல் எந்தக் ைற ேம எப் ேபா ேம
இ ந்த ல் ைல. என்ன தான், ெந ந் ரப் பயணம் ேமற் ெகாண்டா ம் , ம்
வந்த ம் , ைடக் ம் தல் சந்தர்ப்பத்ைதப் பயன்ப த் , மார் அவைளப்
ப க்ைக ேல தள் ளி, இழந் ேபான
இர களின் கணக்ைகெயல் லாம் பக ேலேய சரி ெசய் ம் பழக்கம்
ைவத் ந்தார். இ ந்தா ம் , ஒ ெபா யனின் நி ர்ந் நின்ற ண்ணிையப்
பார்க் ம் அ பவம் அவ க் ப் தாக மட் மல் ல, ளர்ச் ைய ஏற் ப த் வதாக ம்
அைமந்த .

ஓ க்ெகாண் ந்த அந்தப் படத் ல் , அந்த ெவள் ைளக்காரப் ெபண்மணிைய ஒ


நீ க்ேரா தைல மாட் ல் இ ந்தவாேற அவள வாய் க் ள் ேள தன ண்ணிைய ைவத்
அ த் க்ெகாண் ந்தான். இன்ெனா வன், அவள கால் கைள க உயரத் ல்
க் ப் த்தப அவள க் ள் ேள தன ராட்சச ண்ணிைய
இறக் க்ெகாண் ந்தான். மற் ற இ வ ம் , ஆ க்ெகா பக்கமாகப் ப த்தப
அவள ைலகைள சப் சப் ைவத் ப் யப ந்தனர். பாவம் , அந்த
ெவள் ைளக்காரப் ெபண்மணி ரப் பைரப் ேபாலக் கட் ன்
ள் ளிக்ெகாண் ந்தாள் . அந்தப் ெபண்மணி ன் ள் ள க்ேகற் ப, ேஷார் தன
ண்ணிைய ேவகேவகமாகக் க் க்ெகாண் ந்தான்.

அவன ண்ணி ன் னி ல் ெதன்பட்ட பளபளப் ந் ஏற் கனேவ அவன ஓரி


ெசாட் க்காள் ெவளிஏறத் ெதாடங் ந்தன என்ப கல் யாணிக் ப் ரிந் ேபான .
அவள் ெவ ம் ைநட் மட் ேம அணிந் ந்தாள் . சற் க் காற் ேறாட்டமாக
இ க்கட் ேம என் அவள் ராேவா, ேபன்ட் ேசா அணிந் க்க ல் ைலயாதலால் ,
அவள ைலகள்
ங் வைத ம் , அவள காம் கள் எ ச் ெகாண் எ ந் நிற் பைத ம் அவள் ஓரி
கணங் கள் க த்ேத உணர்ந்தாள் . அவைள ம யாமல் அவள ைக, அவள
ைநட் ையத் க் ட் க்ெகாண் , ரல் களால் ேராமம் படர்ந் ந்த அவள
ன் ைவத் வ ட ஆரம் த்தன.
இன்ெனா நாளாக இ ந் ந்தால் கல் யாணி இப் ப ெசய் வைதப் பற்
ேயா த் க்கக் ட மாட்டாள் . ஆனால் , ேஷாரின் ெகாண் ந்த ண்ணிையப்
பார்த்த ம் அவ க் ள் எங் ேகா ஒளிந் ந்த காமக்கன ன் ந்த சாம் பல்
அகன் அ ெகா ந் ட் எரிய ஆரம் த்த . அவள ரல் கள் அவள ையத்
ெதாட் , தட ஏேதா ேஷாேர தன ண்ணிைய ைவத் த் ேதய் த் வ ேபால
கற் பைன ெசய் தப தன்ைனத் தாேன ம ழ் த் க்ெகாண் ந்தாள் . கண்கள்
ேஷாரின் ண்ணி ன்
நிைல த் க்க, ைககள் மட் ம் அ ேவகமாக வள ையப் பதம்
பார்த் க்ெகாண் ந்தன. கல் யாணி வந் நிற் பைதேயா, தன ண்ணிையப் பார்த்
ஏற் பட்ட ளர்ச் ல் அவள் தன்ைனத் தாேன ம ழ் த் க் ெகாண் ப் பைதேயா
சற் ம் அ யாத ேஷார், கண்கைளக் கம் ப் ட்டர் ைர ந் அகற் றாமல் ,
ைககைள ேம ம் ம் ேவகேவகமாக
இயக் யப , ஏற் கனேவ ப் னாைரப் ேபால ெசங் த்தாக நின் ெகாண் ந்த
தன ண்ணிக் ெமன்ேம ம் ரியத்ைத அளித் க் ெகாண் ந்தான்.

அவன கவனத்ைதக் கைலத்த கல் யாணி ன் ஒ ெமல் ய னகல் சத்தம் .


ம் ப் பார்த்த ேஷார் க் ட்டான். தன ண்ணிைய த் அதைன
ண் ம் தன ேபன்ட் க் ள் ேள மைறக்க ேவண் ம் என் அவ க் இயல் பாகத்
ேதான் ய எண்ணத்ைத அவனால் த க்க ய ல் ைல. அேத சமயம் தான்
கம் ப் ட்டரில் கண் களித் க் ெகாண் ந்த அந்தப் படத்ைத கல் யாணி ம்
பார்த் க்கக் ம் என்ற
எண்ண ம் ேசர்ந் அவ க் ற் ற உணர்ைவ ஏற் ப த் ய . சட்ெடன் அந்தப்
படத்ைத நி த் னான். அச்சத் ம் தர்மசங் கடத் ம் அவன கம்
ெவளி ப் ேபான . சங் ேகாஜத் டன் நண்பனின் தாைய ஏ ட் ப் பார்த்தவ க் ,
அ த்த கணேம ஒ கப் ெபரிய ஆச்சரியம் வந் தாக் ய .

கம் ப் ட்டரில் கண் களித் க் ெகாண் ந்த அந்தப் படத்ைத கல் யாணி ம்
பார்த் க்கக் ம் என்ற எண்ண ம் ேசர்ந் அவ க் ற் ற உணர்ைவ
ஏற் ப த் ய . சட்ெடன் அந்தப் படத்ைத நி த் னான். அச்சத் ம்
தர்மசங் கடத் ம் அவன கம் ெவளி ப் ேபான . சங் ேகாஜத் டன் நண்பனின்
தாைய ஏ ட் ப் பார்த்தவ க் , அ த்த கணேம ஒ கப் ெபரிய ஆச்சரியம் வந்
தாக் ய .

கல் யாணி ன் ைககள் அவள ைநட் ையத் க் ட்டப அவள ையத் தட க்


ெகாண் ப் பைத அவன் அப் ேபா தான் கவனித்தான்.
"ஆன்ட் ?" அவன் ரல் ணற் ந் வ வ ேபாலக் ேகட்ட .
"அந்தப் படத்ைத நி த்தாேத ேஷார்," என்றப கல் யாணி தன ைநட் ையக்
கழற் னாள் . "நீ இைதப் பா . நான் அைதப் பார்க் ேறன்." ேஷார் ஒ னா
அ ந் ேபானான். இ வைர கல் யாணிைய தன ெந ங் ய
நண்பனின் தாயாக மட் ேம பார்த் ப் பழ யவ க் அன் தான் அவள் ஒ
ெபண்மணியாகத் ெதரிந்தாள் . அ ம் எப் ேபர்ப்பட்ட ெபண்மணி!பனங் காய் கைளப்
ேபான்ற இரண் ெகா ெகா ெவன்ற ைலக ம் , வழவழப் பான ேதக ம் ,
ெதாைடக க் ேமேல உப் ந்த உண்ணியப் பத்ைத ற் அடர்ந் படர்ந் ந்த
அற் தமான ம ர்க்கா க ம் அவைள ஒ த பரிமாணத் ல் அவன
கண்க க் க் காட் க் ெகா த் க் ெகாண் ந்தன.

"ஏண்டா உன்ேனாட சாமாைன உள் ேள ேபாட்ேட? அைத ெவளி ேல எ !" கல் யாணி
ஏேதா வ யம் ெசய் யப் பட் ந்தவைளப் ேபால ேப னாள் .
"ஆன்ட் ?"
"எ ரா க் ரம் ," என் கல் யாணி ெபா ைம இழந்தவாளாக இைரந்தாள் . ஒ னா
பயந் ேபான ேஷார், ண் ம் தன ண்ணிைய ெவளிேய எ த் ட் க்
ெகாண்டான்.
" க் ட் க்க!" கல் யாணி ெகஞ் னாள் .
" க் ட் க்கடா..நான் வர்றேபா க் னிேய, அேத மா ரி நல் லாப்
பண் டா."
அ சயம் ! ேஷாரின் ண்ணி அ த்த கணேம ண் ம் ைறப் பைடந் நின்ற .
"நீ என்ைனப் பார்த் ட்ேட க் க்கடா..நான் உன்ேனாடைதப் பார்த் ட்ேட ரல்
ேபாடேறன்," என் கண் ட் னாள் கல் யாணி.
அப் ேபா தான் ேஷா க் அந்த எண்ணம் ேதான் ய . சட்ெடன் எ ந்தவன்
சரசரெவன் தான் அணிந் ந்த 'ேபன்ட்ைட'க் கழற் னான்.
"நீ ங் க ஒண் ேம ேபாடாம அம் மணமா இ க் ம் ேபா நான் மட் ம் எப் ப ?" என்றப
ஜட் ைய ம் , சட்ைட, பனியைன ம் கழற் எ ந்தான்.

"ஓ! மரியாைதயா?" கல் யாணி நக்கலாகக் ேகட்டாள் .


"ஆமாம் : தல் மரியாைத," என்றப தன ண்ணிையப் த் க் க் யப ேய
கல் யாணிைய ேநாக் அவன் அ ேமல் அ ைவத் நடக்கத் ெதாடங் னான். அவன்
தன அ காைம ல் வந் நின் தன நிர்வாணத்ைதக் கண்களால்
ஆராயத்ெதாடங் யேபா தான், கல் யாணிக் அவள் உணர்ச் ப் ெப க் ல் ெசய்
ெகாண் ந்த தவ ரிந்த .
! என்ன இ ? என் மகன் வயேத ஆன ஒ இைளஞ க் ன் இப் ப
ெவட்க ல் லாமல் ஒட் த் ணீ ட இல் லாமல் நின் ெகாண் க் ேறாேம,
எங் ந் வந்த இத்தைன ெவ ? என்ன ஆ ற் நமக் ? அப் ப யார் ன்னா ம்
அ ழ் த் ப் ேபாட் நிற் ம் அள க் த் தான் என்ன அவ் வள ெவ த்த ேவ யா?
மேனாவ யம் ெசய் யப் பட்ட ஒ நப க் ெரன் ய நிைன ம் ய ம் 'நான்
எங் க் ேறன்?' என் ேகட்பைதப் ேபால, க் ட் இயல் நிைலக் த் ம் ய
கல் யாணி தான் நிர்வாணமாக நிற் பைத ம் , அவ க் ன் காமம் த ம் ம்
கண்க டன் ேஷார் தன ண்ணிையக் க் க் ெகாண் நிற் பைத ம் கண்
ச்சத் ல் ப் ேபானாள் .
"ஐேயா! இங் ேக என்ன நடக் ?" என் பத யப தான் அ ழ் தெ ் த ந்த தன
ைநட் ையத் ேதடத் ெதாடங் னாள் .
"இனிேமல் தான் நடக்கப் ேபா ஆன்ட் ," என் அவள ேதாள் கைளப் பற் த் தன
மார் ல் சாய் த்தான் ேஷார்.
அவள ல் ெலன்ற உடல் அவன உட ன் ேமா ய ம் , இ வர உடல் களி ம்
ஒ உஷ்ணம் பர ய . கல் யாணி தன கண்கைள இ க்க க்ெகாண்டாள் . தல்
தலாக கணவன் அன் ெதா ஆண்மகனின் த வ க் உள் ளான ச்சத் ல்
அவள நா நரம் கள் எல் லாம் த்தன.
ேஷார் கத்ைதத் தன இரண் ைககளி ம் ஏந் தன கத் க் க அ ேக,
அவன டான ச் ப ம் அள க் அ காைம ல் ெகாண் ெசன்றான்.
கல் யாணி ன் உதட் ல் தன உத கைள ெமன்ைமயாகப் ப த்தான்.
"ஓ!" கல் யாணி ன் கம் ச்சத் ல் இ ய .
"நீ ங் க என்ெனன்ன பார்த் ங் க...என்ெனன்ன ெசஞ் ங் க..என்ெனன்ன ெசான்னீங்கன்
எனக் எல் லாேம அப் ப ேய ஞாபக க் ," என்றப அவைள இ க் அைணத்தான்.
" ைளயாட்ைட நீ ங் க ஆரம் ச் ட் ங் க..நான் க்கேறன்."
அவைனேய கண்ெகாட்டாமல் பார்த்த கல் யாணி, சட்ெடன் மண் ட் உட்கார்ந்
ெகாண் , அவன ஷ் க் ள் ேள ைற பட் ந்த அவன ண்ணிைய த்
ட் அைதத் தன வாய் க் ள் ேள ைவத் சப் ப ஆரம் த்தாள் .
"ேஹா! ஆன்ட் !!" என்றப தைலையப் ன்னால் தள் ளியப க் கண்கைள
க்ெகாண்டான் ேஷார். அவன் வாழ் க்ைக ல் தல் ைறயாக ஒ ெபண்ணின்
ைககள் அவன ண்ணி ன் பட்ட டன், அ த்த ெநா ேய அ அவள
ெவதெவதப் பான வாய் க் ள் ேள ைழந் ந்த . ஒவ் ெவா நா ம் அவன்
ைவஜயந் மாலா ந் அ ன் வைர, ட் ேவைலக்காரி ந் ந் ச்சர்
வைர எத்தைனேயா ெபண்கைளப் பற் கற் பைன ெசய் ெசய் , ண்ணிைய ஆட்
ஆட் ய இன்பம் ெபற் ற அ பவேம அவ க் இ ந் ந்தேத த ற, ஒ ெபண்ைண
நிர்வாணமாகப் பார்த்த ம் , அவள ைக தன் பட்ட ம் அ ேவ தல் ைற.

கல் யாணி தைலைய நி ர்த் அந்தப் ெபா யன் ப ம் பாட்ைடக் கண் ர த்தப
அவன ண்ணிைய க ம் லாவகமாக ம் ைரவாக ம் ப் க்ெகாண் ந்தாள் .
அவ் வப் ேபா அவள ரல் கள் அவன இரண் ெபரிய ைரகைள ம் பற்
ெமன்ைமயாக அ க் அ க் ட் க் ெகாண் ந்தன. அவள் ப் ப ப் ப அவன்
தன இ ப் ைப ன் ம்
ன் ம் அைசத் அைசத் அவள வாய் க் ள் ேள தன ண்ணி ன்
நீ ளத்ைத ம் தள் ளி ட் க் ெகாண் ந்தான். ஒவ் ெவா ைற ம் கல் யாணி ன்
நாக் அவன ண்ணி ன் னி ன் பட்டேபா அவன் உடெலங் ம் ன்சாரம்
பாய் ந்த ேபால அவ க் ந்த எ ச் ம் ளர்ச் ம் ஏற் பட்ட . அவன்
தைலையக் னிந் பார்த்தேபா , கல் யாணி ன் தைல ன் ம் ன் ம் ஆ ஆ
அவன ண்ணிைய
ைவத் க் ெகாண் க்க, அவள உட ம் அதற் ேகற் றாற் ேபால அைசய ம் , அவள
பனங் காய் ைலகள் இரண் ம் ங் ங் அவன கண்க க்
ந்தளித்தன.
அவள காம் கள் இரண் ம் ெநட்ைடயாக நின் ெகாண் ந்தன. அவள் ஆைச ர
ஊம் த்த ன்னர் அவள ைலகேளா ேநரம் ைளயாட ேவண் ம்
என் ெசய் ெகாண்டான். அவள ேவகம் யப் த் த வதாக இ ந்த .
ன்னல் ேவகத் ல் அவள் அவன்
ண்ணிைய த்தமாக ஊம் ட் , அவன எ ச் ல் ளம் ய தல் நீ ற் ைறத்
தன வாய் க் ள் வாங் , அைதத் ெதாண்ைட ல் இறக் க் ெகாண்டாள் .

"ஆன்ட் ..எனக் என்ன ெசால் லற ன்ேன ெதரியேல," என் ளகாங் த டன்


னான் ேஷார்.
"என்ன ெசய் ய ன்னாவ ெதரி மா?" என் ண்டலாகக் ேகட்டாள் கல் யாணி.
"ஓ! ெராம் ப நல் லாத் ெதரி ம் ஆன்ட் ," என் ரித்த ேஷார், னிந் கல் யாணி ன்
ேதாள் கைளப் பற் அவைளத் க் எ ப் நி த் னான்.
"வாங் க ஆன்ட் ," என் அவைள ேர ன் ப க்ைகக் க் ெகாண் ெசன் , அவைள
அதன் ளீம் ல் உட்கார ைவத் அவள ல் அமர்ந் ெகாண்டான்.
"அப் ப ேய ப த் க் ங் க ஆன்ட் ," என்ற் ப அவைள ெம வாகப் ப க்ைக ல்
சாய் த்தான். கல் யாணி ப க்ைக ல் சாய் ந்தப இந்தப் ைபயன் என்ன
ெசய் யப் ேபா றான் என் ஆர்வத் டன் பார்த் க் ெகாண் ந்தேபாேத, அவன
ைககள் அவள இரண் ைலகைள ம் பற் ன.

"ெராம் ப நாளா யா ைலையயாவ ச் கசக்க ன் எனக் ெராம் ப ஆைச


ஆன்ட் ," என் ஒப் க்ெகாண்ட ேஷார்," அ க் இன்னிக் த் தான் ேயாகம்
வந் க் ."
"பக்கத் ேல ப த் க்க ேஷார்," என் அவைனப் த் இ த் அைணத்தாள்
கல் யாணி. "உன்ேனாட எல் லா ஆைச ம் இன்னிக் நிைறேவறப் ேபா . நாேன
ஒவ் ெவாண்ணா உன்ேனாட வா ேல ைவக் ேறன். ஆைச ர சாப் . ஒண்ைண
வாயாேல ப் . இண்ெணாண்ைன ைகயாேல கசக் க்க..என்ன ேவண்ணா
பண் ..ஆன்ட் ேவண்டாம் ேன ெசால் ல மாட்ேடன்."

ேஷார் எ ர்பார்ப் டன் தன வாையத் றக்க ம் கல் யாணி தன இட ைலைய


அதற் ள் ணித்தாள் . ஒ னா ேஷா க் ச் ட் ய . இ ந் ம் அவன்
கண்கைள யப ேய அவள கனிைய ைவக்கத் ெதாடங் னான். அவன வல
ைகைய எ த் த் தன வல ைல ன் ைவத்த கல் யாணி,"உம் ! அ க் க்க,"
என் அ ம அளித்தாள் . ேஷார் அதற் காகேவ காத் ந்தவைனப் ேபால அவள
சைத உ ண்ைடைய இ க்க அ க் னான். அவன உள் ளங் ைககளில் அவள
ைடத்த காம் பட்ட ம் அவன ண்ணி ம் ைறத்த . அவன இட ைக
கல் யாணி ன்
ைக ற் ப் த் அவன கத்ேதா ைவத் அ த் ய . கல் யாணி ன்
வல ைக சற் ேநரம் அவன வ ைமயான ெதாைடகைள வ ட் ட் ,
அவன ண்ணிையப் பற் ய . ற அதன் னிைய அவள ன் ைவத் த்
ேதய் க்கத் ெதாடங் ய .

ேஷாரின் னகல் கள் அவள ைல ல் பட்ட . கல் யாணி ன் னகல் கள் ெமல் ல
ெமல் ல அ கரிக்கத் ெதாடங் ன. அவள ைகப் க் ள் ேஷாரின் ண்ணி ன்னல்
ேவகத் ல் ண் ம் ரியம் ெபற் ஒ ெகா க்கம் பத்ைதப் ேபாேல த் ட் நின்
ெகாண் ந்த . அதன் ெபரிய உ ைளத் தைல ன் ற் றளைவ அவள நீ ளமான
ரல் கள் அளெவ த்தன. அவள ெதாைட ன் ேஷாரின் ெதாைட உர ய ம்
க் க் க் கற் கள் உர னால் ஏற் ப வ ேபால அவ க் ப் ெபா பறக்கத்
ெதாடங் ய .
அவ ம் அந்த ளர்ச் ல் தன்ைன மறந்தவனாகத் தன காைலத் க் அவள
ெதாைட ன் ேபாட்டான். இப் ேபா அவன ண்ணி ம் அவள ம்
ஒன்ெறாெடான் அ ங் யப இ ந்தன.

"எவ் வள ேநரமா அைதேய ேபாட் ப் ட்ேட இ ப் ேப?" என் ன னாள் கல் யாணி.
ஆனால் , அவள காம் அவன வாய் க் ள் ேள கன்னா ன்னாெவன் ைடத் க்
ெகாண்ேட ேபான . ெநா க்ெகா ைற அவள் 'உஸ்ஸ்ஸ்! உம் ம் ம் !! ஆஹ்ஹ்ஹா!!!
ஓஹ்ஹ்ேஹா!!!!" என் த் ரமான ஒ கைள எ ப் யப இ ந்தாள் .
ேஷாரின் வல ைக அவள ைலைய இப் ேபா கத்தனமாகப் த் கசக்
அவள காம் ைன உ ட் ய . அவன் தன நகத்தால் அவள காம் ன் நி ண்
ட்டான். அவ் வப் ேபா தன வாய் க் ள் ேள இ ந்த அவள இட ைலக்காம் ைப
அவன் ெம வாகக் க க்க ம் தவற ல் ைல. வ க்கட்டாயமாக அவன தைலையத்
தள் ளி ட் , அவன வாய் க் ள் ேள தன வல ைலையத் ணித்தாள் கல் யாணி.

"இப் ப இேதா ெகாஞ் ச ேநரம் ைளயா !"


ேஷார் இப் ேபா ளர்ச் ன் எல் ைலக்ேக ெசன் ட் ந்தப யால் , அவைளப்
ரட் ப் ேபாட் அவள் ஏ ப் ப த்தான். அவள கால் கள் தன இ ப் ைப
ற் க்ெகாண் க்க அவன வாய் அவள வல ைலக் மரியாைத ெச த்தத்
ெதாடங் ய . இப் ேபா அவன ைக அவள இட ைலையப் த் அ க் ,
கசக் ைளயாடத் ெதாடங் ய .

கல் யாணி தன ைகயால் அவன ண்ணிையப் த் அவள ன்


இதழ் க க் ந ேவ ைவத் அ த் னாள் . ேஷாரின் உடல் ர்ப்பைத அவளால்
உணர ந்த . அவள் தன கால் கைள சற் ேற இன் ம் அகலமாக ரிக்க, ேஷாரின்
ண்ணி படக்ெகன் அவள க் ள் ேள ந்த . அ த்த கணேம கல் யாணி ன்
ைககள் ேஷாரின் ைகத் த இ த் அவன உடைல அவள் ைவத்
அ த் ய . என்ன ஆனா ம் ேஷார் மட் ம் அவள ைலைய ட மனம்
இல் லாதவனாக அதைன
வாய் க் ள் ெகாண் ேபாய் ெமன் , சப் , ைவத் , ர த் ம ழ் ந்
ெகாண் ந்தான். கல் யாணி தன இ ப் ைப ேமல் ேநாக் த் தள் ள ஆரம் க்க ம் ,
அவன ண்ணி அவள க் ள் ேள இன் ம் ஆழமாக இறங் ய . அவள்
ெதாடர்ந் தன இ ப் ைப அவைன ேநாக் த் தள் ளிக்ெகாண்ேட ேபாக, ஒ கட்டத் ல்
ேவ வ ன் ேஷா ம் தன
இ ப் ைப அவைள ேநாக் ஆட்டத்ெதாடங் க ம் , அ த்த ல நி டங் க க் இ வர
ெதாைடக ம் 'பளார் பளார்' என் ேமா க்ெகாள் ம் ெப ம் சத்தம் அந்த அைற ன்
வர்களில் எ ெரா க்கத் ெதாடங் ய . ஓரி ெநா ல் ேஷாரின் ண்ணி
கல் யாணி ன் ண்ைடக் ள் மைன ழா நடத் ந்ததால் , அவன் அவள
ைல ந் வாைய எ த்தப அவள இரண் ைலகைள ம் தன
இ ம் க்கரங் களால் த் ஒ ைற ஆைச ரக் கசக் ட்டான். ற , அவள
காம் கைள இ த் ட்டான்.

" ..ேஷா...ர்...," என் ன னாள் கல் யாணி.


ேஷார் அவள இ ப் ைபப் பற் யப , தன இ ப் ன் ேவகத்ைத அ கரித்தப
அவைளக் கண்டப ஓக்கத் ெதாடங் னான். அவன் த் ய ஒவ் ெவா த் க் ம்
கல் யாணி 'ெயம் மா..ெயப் பா' என் ரெல த் க் னாள் . அவன கண்கள் அகன்
ெகாண்ேட க்க அவன ஓக் ம் ேவகேமா ெநா க் ெநா க்ேகாண்ேட ேபான .
இ வ ம் ஒ வைரெயா வர் கண்களால் ப யப பார்த் க் ெகாண்ேட க்க,
அவர்கள உடல் கள் ைர ேலேய அவர்கள கட் ப் பாட்ைட ட் ப் ேபா ன.
இயந் ரங் கள் ேபால இ வர உட ம் மற் றவர் உடைல அ ப த் க்
ெகாண் ந்தன. கல் யாணி ன் ல் ெமல் ல ெமல் ல ஊறத்ெதாடங் ய
என்றேபா ம் அவன ெப ம் ண்ணிைய அ க ம் ெகட் யாகேவ த்தப
ந வாமல் பார்த் க் ெகாண் ந்த . கல் யாணி தன ைலகைளத் தாேன
கசக் னாள் ; தன காம் கைளத் தாேன ள் ளி
ட் க் ெகாண்டாள் . அவள தைல இ பக்க ம் ேவகேவகமாக ெவட் ெவட்
அைசந்த . ேஷாரின் ண்ணி எந்த தத் தடங் க ம் இன் அவள ையக்
ேபாட் க்ெகாண் ந்த . ஒ பத் ப ைனந் த் க்கள் த் ய ேம, ேஷா க்
ஓப் ப எப் ப என் ரிந்த ேபால அவன கத் ல் ஒ ெவற் ப் ன்னைக
மலர்ந்த . அவன் தன உடைலத் உயர்த் உயர்த் ப் ற தன ண்ணிைய ேம ம்
ஆழமாக, ேம ம் ேவகமாக இ ேபால அவள க் ள் ேள இறக் னான். இந்த
ைளயாட் எத்தைன ேநரம் நீ க்க ம் ? ல நி டங் களில் ேஷாரின் ண்ணி
ெப த் ங் ய ேபால உணர்ந்தான். அவன ெகாட்ைடகள் யப் ப வ
ேபால ம் , அவன ெக ம் த்தண் க் ள் ஒ வண் பறப் ப ேபால ம்
உணர்ந்தான். அவன இதயம் ப் பதற் ப லாக இ ேபால ழங் ம் ஓைசைய ம்
அவனால் ேகட்க ந்த . அவன இ ப் க் க் ேழ கால் கள் இரண் ம் மரத் ப்
ேபாவ ேபால உணரத் ெதாடங் னான். அேத சமயம் கல் யாணி ன் உட ம் ங்
த் அ த்த னா ேய அவன ண்ணிைய ெவன்னீரால் ளிப் பாட்ட ம் ,
ெதாடர்ந் அவள ண்ைடைய உ த ேஷார் அ த்த ஓரி ெநா களில் தன
ெவள் ைளயான ெவள் ள நீ ைர
அவள பண்ப த்தப் பட்ட ண்ைடக் ள் ேள ச் ய த்தான்.
இ வ ம் அப் ப ேய ஒ வைரெயா வர் ஆ ங் கனம் ெசய் தப ப த் ந் ட் ,
ற ண் ம் தங் கள காம ைளயாட் க்கைளத் ெதாடங் னார்கள் .
ஒ ெபண்ைண எப் ப ெயப் ப ெயல் லாம் ஓத் ம ழ் க்க ேவண் ம் என் கல் யாணி
ெசால் ல ெசால் ல, ேஷா ம் அவள் ெசால் க் ெகா த்த த்ைதகைள அவளிடேம
ெசயல் ப த் ட் , ஒ வ யாக அவர்களின் இந்த ஓள் பஜைன ந்தேபா ம யம்
இரண் மணியா ட் ந்த .
" ேரஷ¤ம் அங் ம் வர்ற க் ள் ேள நான் ளம் பேறன் ஆன்ட் ," என் உைடகைள
அணிந் ளம் ய ேஷாைர அைணத் கல் யாணி அ த்தமாக அவன உதட் ல்
ஒ த்த ட்டாள் .
"அ த்த வாரம் ேரஷ் ஒ இன்டர் க்காக ெபங் க ர் ேபாறான். அங் ள் தன்
யாழன் ெரண் நாள் மட் ம் தான் ட் ேல இ ப் பார்," என் அவன கா ல்
த்தாள் .
"ெராம் ப நல் லதாப் ேபாச் ," என் ளம் ற சாக் ல் அவள ைலகைளக்
கைட யாக ஒ தடைவ அ க் ய ேஷார்,"நம் மேளாட அ த்த ப் ராெஜக்ட் இவ் வள
க் ரம் வ ன் நான் நிைனச்ேச பார்க்கேல ஆன்ட் ." என் னான்.

You might also like