Professional Documents
Culture Documents
கல்யாணி வீட்டுக் கம்ப்யூட்டர்
கல்யாணி வீட்டுக் கம்ப்யூட்டர்
"என்னங் க..அவன் ேநத் ராத் ரி ெராம் ப ேநரம் வைர கம் ப் ட்டரிேல எேதா
'ப் ராெஜக்ட'் ேவைல பண்ணிட் ெராம் ப ேலட்டாத் தான் ங் னான். நீ ங் க ேவேற
இவ் வள ெபாரிய ட்ரிப் ந் இப் பத் தான் வந் க் ங் க. அங் ெகல் லாம் ேபானா
ெராம் ப ேநரம் காத் க்க ம் றாங் கேள..நாைளக் ப் ேபானா யா ம் ?"
என் யதார்த்தமாகக் ேகட்ட கல் யாணிைய
எரித் வ ேபாலப் பார்த்தார் மார்.
ேபாவதற் ன்பாக...
"அம் மா! ேநத் ராத் ரி நா ம் ேஷா ம் பண்ணின ப் ராெஜக்ேடாட . .ைய
வாங் ட் ப் ேபாக அவன் வ வான். அவைனக் ெகாஞ் ச ேநரம் கம் ப் ட்டரிேல ேவைல
ெசய் ய ," என் அப் பா ன் கா ல் ழாமல் ரக யமாக ெசால் ட் த் தான்
ேபானான்.
கம் ப் ட்டரில் கண் களித் க் ெகாண் ந்த அந்தப் படத்ைத கல் யாணி ம்
பார்த் க்கக் ம் என்ற எண்ண ம் ேசர்ந் அவ க் ற் ற உணர்ைவ
ஏற் ப த் ய . சட்ெடன் அந்தப் படத்ைத நி த் னான். அச்சத் ம்
தர்மசங் கடத் ம் அவன கம் ெவளி ப் ேபான . சங் ேகாஜத் டன் நண்பனின்
தாைய ஏ ட் ப் பார்த்தவ க் , அ த்த கணேம ஒ கப் ெபரிய ஆச்சரியம் வந்
தாக் ய .
"ஏண்டா உன்ேனாட சாமாைன உள் ேள ேபாட்ேட? அைத ெவளி ேல எ !" கல் யாணி
ஏேதா வ யம் ெசய் யப் பட் ந்தவைளப் ேபால ேப னாள் .
"ஆன்ட் ?"
"எ ரா க் ரம் ," என் கல் யாணி ெபா ைம இழந்தவாளாக இைரந்தாள் . ஒ னா
பயந் ேபான ேஷார், ண் ம் தன ண்ணிைய ெவளிேய எ த் ட் க்
ெகாண்டான்.
" க் ட் க்க!" கல் யாணி ெகஞ் னாள் .
" க் ட் க்கடா..நான் வர்றேபா க் னிேய, அேத மா ரி நல் லாப்
பண் டா."
அ சயம் ! ேஷாரின் ண்ணி அ த்த கணேம ண் ம் ைறப் பைடந் நின்ற .
"நீ என்ைனப் பார்த் ட்ேட க் க்கடா..நான் உன்ேனாடைதப் பார்த் ட்ேட ரல்
ேபாடேறன்," என் கண் ட் னாள் கல் யாணி.
அப் ேபா தான் ேஷா க் அந்த எண்ணம் ேதான் ய . சட்ெடன் எ ந்தவன்
சரசரெவன் தான் அணிந் ந்த 'ேபன்ட்ைட'க் கழற் னான்.
"நீ ங் க ஒண் ேம ேபாடாம அம் மணமா இ க் ம் ேபா நான் மட் ம் எப் ப ?" என்றப
ஜட் ைய ம் , சட்ைட, பனியைன ம் கழற் எ ந்தான்.
கல் யாணி தைலைய நி ர்த் அந்தப் ெபா யன் ப ம் பாட்ைடக் கண் ர த்தப
அவன ண்ணிைய க ம் லாவகமாக ம் ைரவாக ம் ப் க்ெகாண் ந்தாள் .
அவ் வப் ேபா அவள ரல் கள் அவன இரண் ெபரிய ைரகைள ம் பற்
ெமன்ைமயாக அ க் அ க் ட் க் ெகாண் ந்தன. அவள் ப் ப ப் ப அவன்
தன இ ப் ைப ன் ம்
ன் ம் அைசத் அைசத் அவள வாய் க் ள் ேள தன ண்ணி ன்
நீ ளத்ைத ம் தள் ளி ட் க் ெகாண் ந்தான். ஒவ் ெவா ைற ம் கல் யாணி ன்
நாக் அவன ண்ணி ன் னி ன் பட்டேபா அவன் உடெலங் ம் ன்சாரம்
பாய் ந்த ேபால அவ க் ந்த எ ச் ம் ளர்ச் ம் ஏற் பட்ட . அவன்
தைலையக் னிந் பார்த்தேபா , கல் யாணி ன் தைல ன் ம் ன் ம் ஆ ஆ
அவன ண்ணிைய
ைவத் க் ெகாண் க்க, அவள உட ம் அதற் ேகற் றாற் ேபால அைசய ம் , அவள
பனங் காய் ைலகள் இரண் ம் ங் ங் அவன கண்க க்
ந்தளித்தன.
அவள காம் கள் இரண் ம் ெநட்ைடயாக நின் ெகாண் ந்தன. அவள் ஆைச ர
ஊம் த்த ன்னர் அவள ைலகேளா ேநரம் ைளயாட ேவண் ம்
என் ெசய் ெகாண்டான். அவள ேவகம் யப் த் த வதாக இ ந்த .
ன்னல் ேவகத் ல் அவள் அவன்
ண்ணிைய த்தமாக ஊம் ட் , அவன எ ச் ல் ளம் ய தல் நீ ற் ைறத்
தன வாய் க் ள் வாங் , அைதத் ெதாண்ைட ல் இறக் க் ெகாண்டாள் .
ேஷாரின் னகல் கள் அவள ைல ல் பட்ட . கல் யாணி ன் னகல் கள் ெமல் ல
ெமல் ல அ கரிக்கத் ெதாடங் ன. அவள ைகப் க் ள் ேஷாரின் ண்ணி ன்னல்
ேவகத் ல் ண் ம் ரியம் ெபற் ஒ ெகா க்கம் பத்ைதப் ேபாேல த் ட் நின்
ெகாண் ந்த . அதன் ெபரிய உ ைளத் தைல ன் ற் றளைவ அவள நீ ளமான
ரல் கள் அளெவ த்தன. அவள ெதாைட ன் ேஷாரின் ெதாைட உர ய ம்
க் க் க் கற் கள் உர னால் ஏற் ப வ ேபால அவ க் ப் ெபா பறக்கத்
ெதாடங் ய .
அவ ம் அந்த ளர்ச் ல் தன்ைன மறந்தவனாகத் தன காைலத் க் அவள
ெதாைட ன் ேபாட்டான். இப் ேபா அவன ண்ணி ம் அவள ம்
ஒன்ெறாெடான் அ ங் யப இ ந்தன.
"எவ் வள ேநரமா அைதேய ேபாட் ப் ட்ேட இ ப் ேப?" என் ன னாள் கல் யாணி.
ஆனால் , அவள காம் அவன வாய் க் ள் ேள கன்னா ன்னாெவன் ைடத் க்
ெகாண்ேட ேபான . ெநா க்ெகா ைற அவள் 'உஸ்ஸ்ஸ்! உம் ம் ம் !! ஆஹ்ஹ்ஹா!!!
ஓஹ்ஹ்ேஹா!!!!" என் த் ரமான ஒ கைள எ ப் யப இ ந்தாள் .
ேஷாரின் வல ைக அவள ைலைய இப் ேபா கத்தனமாகப் த் கசக்
அவள காம் ைன உ ட் ய . அவன் தன நகத்தால் அவள காம் ன் நி ண்
ட்டான். அவ் வப் ேபா தன வாய் க் ள் ேள இ ந்த அவள இட ைலக்காம் ைப
அவன் ெம வாகக் க க்க ம் தவற ல் ைல. வ க்கட்டாயமாக அவன தைலையத்
தள் ளி ட் , அவன வாய் க் ள் ேள தன வல ைலையத் ணித்தாள் கல் யாணி.