Pamilyang Indian

Narrator: Lahat tayong mga asyano ay may iba’t-ibang ugali at tradisyon. Kaya nararapat
lang na sana ay respetuhin natin ang bawat isa. Sa aming I rere-presenta ngayon ay sana
masayahan kayo. Ito’y tungkol sa isang pamilya na kahit may awayan, ay may
pagmamahal at pagtutulungan pa rin ang nananaig sa huli.

Sa isang maliit na nayon sa India, may isang pamilyang namumuhay ng masaya at

tahimik. Sabado ng umaga noon ng biglang….

Baahir: Ayah! Ayah! Saan na naman po ba tayo mag ta-trabaho?

Habib: Putra, ngayong sabado, gagawa tayo ng mga bagay na yari sa kahoy para meron
naman tayong ma-ibenta.

Baha: Kaya pala nanguha tayo ng mga kahoy sa gubat kahapon. Tama ba Ayah?

Habib: Oo, Baha.

Narrator: Sabado ng umaga noon ng naghahanda na ang pamilya ni Habib upang

mangalap ng pera para sa mga gastusin nila. Si Baahir at Baha ang dalawang lalaking
anak ni Habib.

Nadia: O, bago kayo umalis kumain muna tayo. Tawagin mo na Baahir ang dalawa mong
gadis.

Baahir: Abha, Zara! Halina kayo at kakain na tayo!

Abha at Zara: Opo Saudura!

Narrator: Si Abha at Zara naman and dalawa pang anak ni Nadia at Habib. Naka-ugalian
na ng mga Indian ang pagsasama. Malakas ang kanilang pagbu-buklod buklod sa isa’t isa
na parang katulad na ring sa ating mga pinoy.

Habib: Bago tayo kumain, manalangin muna tayo sa ating mga diyos. Mag-pasalamat
tayo kay Brahma sa lumikha sa atin, si Vishnu na sana’y mag-aalaga sa atin, KAY
Laksmi para narin sa magandang Kapalaran natin. Nagyon, Kainan na mga putra!

Baha: Yehey! Sarap ng ulam ngayon! Piniritong bangus!

Zara: Oo nga!

Narrator: Hinduismo ang pangunahing relihiyon sa India. Malakas ang kanilang

paniniwala sa kanilang humigit kumulang na 300 milyong diyos o tinatawag nilang
teokratik. Nang sila’y matapos kumain….
Habib: Nadia, kayo ng bahala sa bahay at maliit na tiange natin. Habang kami nila Baha at
baahir ay mangangalap ng pera.

Nadia: O sige Habib, Kami ng bahala.

Habib: O sige na, aalis na kami. Baha, Baahir, magpaalam na kayo.

Baha: Paalam na IBU!

Baahir: Paalam na Zara at Abhra!

Narrator: At umalis na nga ang mag-aama habang ang mag-iina naman ang naiwan para
gawin ang mga gawaing bahay.

Nadia: Zara ikaw ang magbabantay ng tiange natin at kami naman ni Abhra ang bahala sa
gawaing bahay.

Zara: Opo, IBU!

Narrator: At dali-daling pumunta si Zara sa tindahan nila ng biglang……

Zara: Aray ko po!

Narrator: Nadapa si Zara dahil sa nakakalat na libro.

Abha: Wahaha! Nadapa si Zara! Buti nga say o!

Nadia: Hoy abhra itigil mo nay an at baka ma-karma ka pa diyan. Hindi mo baa lam na
totoo ang mga iyon? Zara halika na, tayu na. Huwag ka ng umiyak.

Narrator: At hindi lumaon habang naglilinis ng si Abhra, siya naman ay…….

Abha: Aray! Anu ung bumagsak sa akin? Libro? Ibig sabihin???? Nakarma ako?

Narrator: Hindi nakita ni Zara ang nangyari kaya’twala ng karmahang pang naganap.
Lumipas ang oras ng gumabi na. Nagsimula ng magluto si Nadia at si Zara naman ang sa
hapag kainan nag-aayos. Habang si Abhra nama’y nag-aabang sa mag-aama.

Abha: IBU nandyan na po sina AYAH at SAUDURA.

Nadia: Ay nandiyan na ba? O sige papasukin mo na sila at kakain na tayo.

Narrator: Sinalubong ni Nadia ang asawa.

Nadia: Oh, kumusta ang benta?

Baha: Nay, Maganda naman po!

Baahir: Malaki-laki din po ang aming naibenta.

Habib: O sya sya, mamaya na ang usapan. Halina kayo at kumain na tayo at nagugutom
na ako.

Narrator: At kumain na nga ang pamilya ng masya. Pagkatapos nuon, iknuwento ni Habib
kung paano sila naka rami. At……

Habib: Mga anak, bago tayo matulog ay lagi akong may ipinapaalaala. An gating mga
obligasyon at ang sistemang Caste. Ang pagkapang-pangkat natin sa lipunan. Ang
pinakamataas ay ang brahmin o pari, sumunod ang vaishya o mangangalakal, tapos ang
kshatriyas o magsasaka, at ang huli ay sudras o alipin.

Baha: Ayah, alam na po namin yan.

Habib: O sige na nga matulog na tayo.

Narrator: Natulog ng mahimbing ang pamilya ng biglang may kumalampag sa kanilang

pintuan. May magnanakaw na dumating. Dali-daling bumaba si habib at nakita ang
magnanakaw.

Habib: Oi! Anong ginagawa mo?

Magnanakaw: Eh ano pa ba? Eh di nagnanakaw!

Habib: Tigilan mo nay an at bakamagsumbong pa ako sa mga pulis.

Magnanakaw: Bahala ka kung hindi papatayin ko itong anak mo!

Narrator: At hindi na nga kumibo si Habib dahil alam niya na papatayin ang anak niya.
Bilang pinaka-matanda sa pamilya, obligasyon niya na protektahan ang kaniyang
pamilya. Ng matapos ng magnakaw binaril ng magnanakaw si Habib. Dahil sa lakas ng
putok ng baril, nagising ang pamilya nito.

Baha: Ayah? Anong nangya-~!

Nadia: Habib, dumudugo ka!

Baahir: Ayah! Ok lng po ba kayo?

Zara at Abha: huuuuhhhhhhhhh! AYAH!!!!!!!!!!!!!!!!!

Narrator: Nagsalita si Habib.

Habib: Uhhh! Mga anak ko. Si kuya Baahir na ang bahala sa inyo.

Narrator: Nasa tradisyon na ng mga Indian na kapag wala ng kakayahang mamuno ang
pinaka-matanda, ang panganay na anak ang papalit ditto.

Baahir: Paano na po niyan kayo itay?

Baha: Oo nga po?

Habib: Wag kayong mag-alala mga anak. Naniniwala ba kayo sa reinkarnasyon? Ang
paglipat ng isang tao sa ibang katawan? At tungkol naman duon sa magnanakaw?
Makakarma din iyon. Kaya huwag ninyong isipin na mawawala na ako.

Narrator: At namatay nga si Habib. Pero kapansin pansin sa kanya na namatay siya ng
may ngiti sa labi. Isang gawi na nagpapahiwatig na may nagawa siya sa banding huli.
ANG PROTEKTAHAN ANG KANIYANG PAMILYA. Sana’y may natutuhan kayo sa
aming isinagawa. Sana’y mahalin at protektahan din natin ang mga mahal natin sa buhay.
At sana’y malakas din ang pananampalataya natin sa poong maykapal. (CREDITS STOP
ROLLING~!)