ΤΣΑΜΠΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

Γεννήθηκε στην Κολάκα στις 24/02/1949 όπου και μεγάλωσε. Εκεί πήγε σχολείο μέχρι
12 ετών. Κατόπιν έφυγε από το χωριό για να συνεχίσει στην Αταλάντη εώς την 6
Γυμνασίου. Την 7η και 8η τάξη την συνέχισε στην Λιβαδειά στο ιδιωτικό Σχολείο του
Σάσσαλου.
Εκείνα τα χρόνια τραγουδούσε ερασιτεχνικά. Αμέσως μετά υπηρέτησε την Στρατιωτική
του θητεία ενώ είχε αρχίσει να τραγουδάει ερασιτεχνικά πλέον. Στην Αθήνα ξεκινάει
μαθήματα Μουσικής και Βυζαντινής Μουσικής στο Ωδείο του Κώστα Γκλάρα με
δάσκαλο τον αείμνηστο Κώστα Κατσούλη.
Το 1967 κάνει την 1η δισκογραφική δουλειά στην Εταιρεία Αστρον με το τραγούδι «σε
αφήνω νια Λενιώ» με την δυνοδεία του Βασίλη Σαλέα και εκεί εμφανίζεται για 1η φορά
με το ψευδωνυμο που όλοι τον γνωρίσαμε Μποδοσάκης. Το 1967-68 ηχογραφεί άλλα 4
τραγούδια για αυτή την εταιρεία.
Το 1973 κυκλοφορεί δισκογραφική δουλεία από την εταιρεία Κυκλάδες σε δίσκο 45
στροφών με τα τραγούδια ΠΙΚΡΑ ΜΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕΣ, ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΑΚΙ
ΚΑΘΗΣΕΣ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ POLYFON τις
επιτυχίες ΠΟΥ ΗΣΟΥΝΑ ΒΡΕ ΑΔΕΡΦΕ, ΦΕΡΤΗΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΜΕ
ΚΛΑΡΙΝΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΓΚΑ.
Το 1974 παντρευέται στο Ορχομενό και το 1984 διορίζεται στα ΕΛΤΑ και είναι
ταυτόχρονα Ιεροψάλτης. Επίσης εκείνη την περίοδο υποστηρίζει την λειτουγία του Ιερό
Ναό Αγιών Θεοδώρων στον Συνοικισμό. Τραγούδησε σε πολλά πανηγύρια της Περιοχή
μας.Συνεργάστηκε με τους Μειντανά, Ζωγράφο Κ, Σούλο Πάνο, τον Καβαλάρη Σ, τον
Στάθη Κάβουρα, τον Τζαμάρα Γιώργο, τον Τσαούση Ανδρέα, τον Βα(λ)σαμά Θανάση,
την Φιλιώ Πυργάκη, την Τασία Βέρρα, την Κολυτήρη Σοφία κ.α. Τραγούδησε επίσης για
τα κλαρίνα του Γιώργου Γιαούζου, Θάναση-Γιώργου Μάγκα, Γιώργου Καραίσκου,
Βασίλη Γκορίτσα, Σεραφείμ Μάτζα, Γιάννη Μάτζα κ.α. Βιολιά με τους Κόρρο Γιώργο,
Θανάση Χάρου και Λευτέρη Ζέρβα.
ΜΕΤΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΑ ΟΣΑ ΛΕΕΙ ΣΤΗΝ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ Ο ΜΕΙΝΤΑΝΑΣ ΓΙΑ
ΤΟΝ Θ.ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ.
Έφυγε νωρίς από κοντάς μας το 2009. Μέσα από την οικογένεια του άφησε και μια
μεγάλη προσωπικότητα για το Τραγούδι για την οποία θα ήταν πολύ περήφανος, την
ΓΩΓΩ ΤΣΑΜΠΑ.

ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
Λέει για το πως τον προσέγγισε (την δυστακτικότητα του όταν τον προσέγγισε το 2001).
Ο Κώστας Ζωγράφος γεννήθηκε γύρω στα 1915-16. Ορφάνεψε πολύ μικρός από την
μητέρα του ενώ ο πατέρας του υπηρετούσε ακόμα στον Στρατό. Μετά ο Πατέρας του
ξαναπαντρεύτηκε και εγκαταστάθηκε στον Ορχομενό. Από τον 2ο γάμο του Πατέρα του
απέχτησε δύο αδέρφια, τον Γιάννη (Ιεροψάλτης) και την Σπυριδούλα. Από μικρός
αγαπούσε το τραγούδι και την μουσική. Στο σχολείο κατασκεύαζε αυτοσχέδιες κιθάρες
και τραγουδούσε με την προτροπή των Δασκάλων τους. Το οικογενειακό του περιβάλλον
αντέδρασε στην επιθυμία του να ακολουθήση το τόσο παρεξηγημένο (εκείνη την εποχή)
επάγγελμα του τραγουδιστή. Στο καφενείο του Μήτσου του Μπάφα τραγουδάει για
πρώτη φορά το 1936. Οι θαμμόνες του ενθουσιάζονται και έτσι βγάζει τα πρώτα του
λεφτά. Με αυτά τα πρώτα λεφτά πηγαίνει στην Λιβαδειά να βρει έναν μουσικό τον
Μπαλαούρα για να του μάθει την κιθάρα. Του τραγουδάει το Δημοτικό εσείς πουλιά του
κάμπου. Ο Μουσικός ενθουσιάζεται με την φωνή του τόσο που αποφασίζει να του μάθει
την κιθάρα χωρίς λεφτά. Έκπληκτος τον συστίνει σε 2 μεγάλους κλαρινιστες της εποχής,
τον Καραγιάννη και τον Νικήτα. Εκείνοι τον παίρνουν αμέσως μαζί τους. Αρχίζει να
τραγουδάει σε γαμους και πανηγύρια της περιοχής. Σε καποιο γάμο στο χωριό Ρωμέικο
συναντά τον Γ.Μειντανά για 1η φορά. Από το ίδιο βράδυ αποφασίζουν να δουλέψουν
μαζί. Έτσι δημιοργείται για πάρα πολλά χρόνια ένα αχτύπητο δίδυμο. Δέχεται προτάσεις
να δουλέψει σε μαγαζιά της Αθήνας την εποχή έναντι μεγάλων ποσών. Μοιράζεται το
πάλκο με τον Παπασιδέρη Γιώργο, την Ρόζα Εσκενάζυ, την Ρίτα Αμπατζή, τον
Ρούκουνα, τον Δημήτρη Ζάχο κ.α. Δίπλα κάνουν τα πρώτα βήματα τους στο Δημοτικό
τραγούδι η Τασία Βέρα, ο Ανδρέας Τσαούσης, η Φιλιώ Πυργάκοι και πολλοί άλλοι
τραγουδιστές. Το μόνο που δεν είχε κάνει μέχρι τότε ο Κώστας Ζ ήταν να
γραμμοφωνήσει εξαιτιας των συμβουλών του Γιαούζου Κ ότι μην το κάνεις γιατί θα
εκμεταλλευτούν την φωνή σου. Μια μέρα όμως, βρίσκεται τυχαία στην Αθήνα. Εκεί τον
βρίσκει ο κλαριντζής Κοκοντίνης και το πηγαίνει στην Κολούμπια. Εκεί ο Διευθυντής
Μηλιόπουλος. Αμέσως ηχογραφεί 6 Δημοτικά τραγούδια σε δίσκους 78 στροφών
γραμμοφώνου. «Ποιος έλατος κρατάει νερό», «Κατίνα κούκλα ψεύτικη», «Σήκω Λενιώ
μου και άνοιξε», «Στη Λεμονιά», «Σταναφι το χωρευτικό ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΔΕΝ
ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΛΑ», «Γεια και χαρά σας κοπελίες» που αποτελούν και τις μοναδικές
του ηχογραφήσεις. Λίγες μέρες μετά, και ενώ η καριέρα του βρίσκεται σε άνοδο χάνει
την φωνή του. Ένα τραγικό γεγονός που το σημάδεψε σε όλη την ζωή του. Μετά από 8
χρόνια, το 1963 νιώθει να επανέρχεται η φωνή του ΑΛΛΑ δεν ξανατραγουδά. Προτιμά
να τον θυμάται ο κόσμος όπως του άξιζε. Ένα τραγούδι που τραγουδούσε σε όλες τις
εμφανίσεις του, που οι παλιότεροι το τραγουδούσαν αλλά δυστυχώς δεν ηχογραφήθηκε
ποτέ ήταν ένα Τσάμικο που αναφέρεται στον Ορχομενό. (ΤΟ ΤΣΑΜΙΚΟ ΤΟΥ
ΟΡΧΟΜΕΝΟΥ). Ο Κώστας Ζωγράφος έφυγε πλήρεις ημερών το 2011.

ΜΕΙΝΤΑΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Οτι γραφει η αυτοβιογραφία του!