Palakon

Rahadrin M Hikaru F.S sebagai Kabayan

Nafisa Fauzia sebagai Iteung

Davin Alfarisy sebagai Jarwo

Aulia Zahra Kamila sebagai Jubaedah

Chica Febriyani sebagai Sukinem

Rustyana Nayla R sebagai Narator

Naskah

Kacaritakeun di hiji SMP anu favorit pisan, nyaeta SMP 1 Legok Hangseur murid-muridna teh palinter. Di
hiji kelas nyaeta di kelas IX A anu murid-muridna teh katelah pinter ngan kalakuanna balalangor, unggal
poe pagaweanna teh cocorowokan jeung rame wae. Di kelas eta teh aya hiji murid anu ngaranna
Kabayan, si Kabayan teh sok riweuh teu puguh. Lain deui jeung babaturanna Jarwo, si Jarwo mah salain
pinter teh kalem deuih. Salain si kabayan jeung si Jarwo di kelas eta ge aya kumpulan awewe anu resep
ngagosip. Si Iteung mah bageur, geulis jeung kalem. Beda deui jeung babaturanna, nyaeta si Jubaedah
anu sok resep pisan maca buku jeung si Sukinem anu judes jeung tiis sifatna teh. Sahari-harina sok siga
ucing jeung anjing barudak eta teh.

Kabayan     : (diuk bari gegeber )

Jarwo         :  Duh hidep ngora keneh ngahuhuleung we , mikiran naon atuh mang?

Kabayan     : Lah kuring mah kieu we mikiran awewe

Jarwo          : ari maneh awewe deui awewe deui

Kabayan     : duh urang teh teu boga wae kakasih hati euy, sakilang beungeut siga Dude Herlino ge

Jarwo          : (kukulutus) beungeut siga pa tarno ge hayang siga dude herlino

Kabayan     : ngomong naon bieu ?

Jarwo          : henteu ah henteu

Kabayan     : yeuh deuleu urang kurang naon coba ? duit loba, tempo (bari ngaluarkeun duitna) saratus
rebu, dua ratus rebu ....... jst. Can rapih, ieu karek na dompet nu kahiji yeuh na dompet nu kadua (mawa
duit dina dompet ka dua bari diburulukeun)

Jarwo          : gusti, cik urang nyekel tarang maneh (bari nyekel tarang kabayan)

(teu lila babaturan awewena arasup)

Kabayan     : (mulungan duit recehna)

Kabayan     : (tanggah) euleuh naha urang karek sadar maneh geulis teung

Iteung         : maneh keur naon mulungan duit receh ? geus ngamen ?

Kabayan     : ih sanes teung, ieu mah artos si jarwo tuh (bari nunjuk jarwo) jarwo yeuh pulungan duit

Jarwo          : (gegeleneng) lah lumayan jang jajan duitna (mulungan duit)

Sukinem     : lah kabayan maneh jadi ujug-ujug bageur kitu gening

Jubaedah    : ceuk buku karuhun urang pasal 16 ayat 199, lamun lalaki cunihin jeung culamit jadi bageur
eta teh tandana aya rasa kadeudeuh kamaneh teung

Iteung         : ngimpi naon urang dibogohan ku si kabayan ? gusti nu agung, amit-amit tujuh turunan moal
daek jeung si kabayan mah

Sukinem     : ulah sok kitu, mun jodoh maneh ek kumaha ?

Jubaedah   : ceuk buku karuhun urang pasal 5 ayat 225, ayeuna mah ngomong amit-amit engke mah jadi
bogoh

Iteung         : geus lah hayu urang jajan we pusing yeuh urang didieu wae mah

(iteung, sukinem jeung jubaedah indit ka warung)

Jarwo         : ( milu kaluar )

Kabayan     : (metot leungeun si Jarwo) ek kamana maneh ? balikeun duit urang

Jarwo          : ari maneh, tah kop mere ( merekeun duit receh )

 Unggal poe kalakuan barudak kelas IX A teh hayoh we riweuh, si kabayan sanggeus kajadian mulung
duit dina handapeun rok si Iteung jadi boga rasa nyaah ka si Iteung. Ngan si kabayan teh gengsi lamun
ngaku ka si iteung, jeung si iteungna judes wae ka si kabayan.

Iteung         : dak kunaonnya si kabayan teh jadi bageur kitu ? urang mah sieun da

Sukinem     : siganamah kateureuy urab hinis meureun

Jubaedah    : ceuk buku karuhun urang pasal 11 ayat 15 mah si kabayan teh sigana mah tidagor kana
tralis terus otakna rada ngagiclek

Sukinem     : jiganamah sikabayan tehh,meyeum rasa ka maneh teung..

Jubaedah    : ceuk buku karuhun urang pasal 34 ayat 567 si kabayan teh bener meyeum rasa kamaneh
teung..

Iteung         : menyeum meuyeum waelah jiga wae buah ka itung tehh

(Teu lila bel asup )

 Kabayan     : hey hey tempo  urang boga tongsis yeuh (bari fofotoan)

Jarwo          : boga duit timana maneh ? meunang nyolong nya ?

Kabayan     : maneh ngomong teh sajadi-jadi, urang gen boga kopet

Jubaedah    : ceuk buku karuhun urang pasal 20 ayat 187 si kabayan teh kaasup salah sahiji jalma anu
otakna geus patukeur jeung tuur

Kabayan     : teung cuang difoto yuu (ngadeukeutan iteung)

Iteung         : naon tuh maneh alay pisan ihhh (ujug-ujug ngagaya) kela-kela naha jadi geulis ning urang

Kabayan      : pan make kamera 360 atuh, jadi  rada bodas jiga abu vulkanik

(guru datang)

Guru            : assalamualaikum

Barudak      : walaikumsalam

Guru           : barudak ayeuna teh materi urang bagean puisi, saha anu apal naon atuh puisi teh ?

Barudak      : abi buuuu (bari ngaracung)

Guru           : saha ieu teh ? loba pisan nu ngacung

Barudak      : Jubaedah buu (nunjuk jubaedah)

Jubaedah    : ceuk buku karuhun urang pasal 35 ayat 8 puisi teh nyaeta sarana jang barudak ngora
ngagombal ka kabogohna

Guru           : ceuk buku deui ceuk buku deui, saha sih nu ngarang eta buku ? asa sagala aya, heran ibu
mah

Jubaedah    : ceuk buku karuhun urang pasal 17 ayat 21 eta teh warisan ti gantung siwur abi buuu

Sukinem     : euleuh kolot pisan, geus lapuk tah

Guru           : tos heupheup, ayeuna ibu mere pancen jang hidep ngajieun puisi sunda temana bebas

Sabot barudak ngajieun puisi, kelas teh alabatan pasar lantaran rariweuh mikiran puisi anu
dipancenkeun.

Guru           : sok Jarwo kahareup

Jarwo          : ihh bu naha abi heula ?

Sukinem      : geus buru kahareup geura maneh teh

(jarwo maca puisi)

Jarwo :Cahya panon poė, nya’angan kana haté

Hiliwirna angin nyieun tiis kana raga

Tatangkalan ting garupay, nambih nyieun ėndahna alam

Lemah cai negeri nu can kena ku polusi

Alam ėndah nu merenah

Ulah nepi ka punah

Ku urang kudu dipupusti

Supaya tetep asri lestari

Guru            : alus-alus, bisaannya Jarwo teh bangga uey ibu

Sukinem      : pedah we keur kasambet bu

Guru            : ayeuna kabayan kahareup

Kabayan      : alah siah, gusti nu agung emaaa teu kuat. Tulung atuh tulung

Iteung         : na maneh kunaon ? pira maca puisi lain rek di kurbankeun, aya keneh domba tibatan
meuncit maneh ge

Kabayan     : heug kumaha maneh we (bari kahareup)

(kabayan maca puisi)

Kabayan :Anjeun..

Ibaratkeun na sinar mentari anu ngahanetkeun awak kuring

Di kala peting nu sepi nganteurkeun rasa kasunyian

Anjeun..

Ibarat embun isuk anu niiskeun jiwa raga kuring

Kala panonpoé nu terus manggang kulit kuring

Dekeut jeung anjeun ..

Nyaeta hal anu paling endah nu aya dina hirup kuring

Nu bisa ngalengitkeun rasa kagundahan jeung rasa kaseupian

Guru             : euleuh-euleuh kabayan puisi naon eta ?

Jukaseupian : ceuk buku karuhun urang pasal 13 ayat 67 eta teh puisi kanaasan si kabayan ku si iteung
bu

Guru            : enya kitu kabayan ?

Kabayan      : (nyengir) muhun bu

Guru           : sok atuh iteung kadieu, ibu mah alim lamun engke si kabayan ujug-ujug aya na koran pedah
ngajleng tina tangkal jengkol
Iteung         : aya naon bu ?

Sukinem      : buru atuh kabayan ngomong hayang balik yeuh

Kabayan     : teung, sabet urang mulung duit receh tina handapeun rok iteung urang teh jadi bogoh ka
iteung. Kumaha atuh ?

Iteung         : kumaha naonna atuh kabayan ? da eta mah meureun takdir maneh, hampura we.

Jarwo          : (maju ngadeukeutan kabayan) geus sabar lain jodoh meureun

Sukinem      : enya kabayan, geus lah urang ulin we yuu. Nyeblak arek ?

Kabayan      : gaslah gas, pusing urang mah

Jubaedah   : ibu bade ngiring ? yap lah bu ngiring (bari metot guru)

Akhirna mah kabayan jeung iteung teh ngan bisa jadi babaturan. Sanggeus bel disada barudak kelas IX
A ti SMP 1 Legok Hangseur baralik tuluy arulin.
NASKAH DRAMA SABABAK SUNDA

Kelompok Salasa

1. Aulia Zahra Kamila

2. Rustyana Nayla F
3. Nafisa Fauzia
4. Chica
5. Rahadrin
6. Davin

SMPN 1 MAJALAYA