Professional Documents
Culture Documents
Prawo Administracyjne Czyli Miedzy Obywatelami A Wladza Publiczna
Prawo Administracyjne Czyli Miedzy Obywatelami A Wladza Publiczna
Prawo Administracyjne Czyli Miedzy Obywatelami A Wladza Publiczna
Zakres tematyczny prawa administracyjnego jest bardzo szeroki — należy do niego np.
prawo celne, podatkowe, budowlane, ustawa o samorza˛dzie terytorialnym, prawo wywłasz-
czeniowe, przepisy o ochronie środowiska i przepisy prawa wodnego.
Sprawy administracyjne nie sa˛ rozstrzygane przez sa˛dy, lecz przez organy administracji
publicznej (państwowej i samorza˛dowej). Takimi organami niższych szczebli sa˛ przykładowo:
urza˛d celny, wojewódzki konserwator zabytków, urza˛d skarbowy, natomiast organami wyż-
szych szczebli: wojewoda, minister, premier, Generalny Konserwator Zabytków, Główny Urza˛d
Ceł, izba skarbowa. Do 1980 roku nie istniała sa˛dowa kontrola poste˛powania administracyjnego,
to znaczy nikt nie sprawdzał prawidłowości decyzji wydanych przez organy administracji pań-
stwowej i zaakceptowanych przez właściwe urze˛dy wyższego szczebla. Od 1980 roku kontrole˛
taka˛ sprawuje Naczelny Sa˛d Administracyjny, do którego można złożyć skarge˛.
W odróżnieniu od prawa karnego i cywilnego, w których istnieje tendencja do zebrania
przepisów prawa materialnego w jednolitych kodeksach, normy prawa administracyjnego za-
mieszczone sa˛ w różnych aktach prawnych. Jest to spowodowane rozmaitościa˛ dziedzin życia
społecznego regulowanych przez te˛ gała˛ź prawa. Ustawodawca zmierza raczej do tego, by
wszystkie przepisy dotycza˛ce np. prawa wodnego (oboje˛tnie, czy maja˛ charakter norm ad-
ministracyjnych, czy nie) znalazły sie˛ w jednym akcie prawnym, stanowia˛cym jakby „mała˛
konstytucje˛” w danej dziedzinie. Natomiast sama procedura administracyjna uje˛ta została
w jednym kodeksie poste˛powania administracyjnego. Opiera sie˛ ona na takich samych zasa-
dach jak poste˛powanie cywilne i karne, z tym że organami rozstrzygaja˛cymi i wydaja˛cymi
decyzje sa˛ urze˛dnicy państwowi i samorza˛dowi. Podstawowym aktem wydawanym przez
organy administracji jest tzw. decyzja administracyjna, pełnia˛ca w poste˛powaniu administra-
cyjnym taka˛ sama˛ role˛ jak wyrok sa˛dowy. Decyzja administracyjna tworza˛ca pewien stan
prawny lub potwierdzaja˛ca istnienie takiego stanu podlega zaskarżeniu w cia˛gu 14 dni do
organu nadrze˛dnego. Na przykład decyzja urze˛du skarbowego o odmowie rozłożenia na raty
zobowia˛zania podatkowego może być zaskarżona do izby skarbowej. Kontrole˛ sa˛dowa˛ nad
prawidłowościa˛ wydawania decyzji pełni Naczelny Sa˛d Administracyjny. Obywatele w cia˛gu
trzydziestu dni od otrzymania decyzji ostatecznej wydanej przez najwyższa˛ instancje˛ admini-
stracyjna˛ moga˛ kierować do niego skargi, jeśli uznaja˛, że decyzja jest niezadowalaja˛ca. Wyrok
NSA jest ostateczny, może zostać zmieniony tylko przez Sa˛d Najwyższy w drodze rewizji
nadzwyczajnej.
Grupa A. Na terenie obozu koncentracyjnego w Gross Rosen, w tzw. Dolinie Śmierci, jedna
z warszawskich spółek postanowiła wydobywać grafit. W tym celu przywieziono tam różne
specjalistyczne urza˛dzenia i sprowadzono ekipy robotników. Z przyzwoleniem lokalnych
władz rozpocze˛to prace wydobywcze, które praktycznie rzecz biora˛c uniemożliwiły zwie-
dzanie obozu. Wywołało to protest Towarzystwa Opieki nad Byłym Obozem w Gross Ro-
sen, zrzeszaja˛cego głównie byłych wie˛źniów, które zaża˛dało zaniechania prac wydobywczych.
W ostatniej instancji sporna sprawa dotarła do Generalnego Konserwatora Zabytków, który
miał zadecydować, czy teren dawnego obozu koncentracyjnego należy uznać za miejsce pa-
mie˛ci narodowej, a w zwia˛zku z tym odpowiednio go chronić. Generalny Konserwator Zabyt-
ków nie uznał jednak za zasadne chronienia terenu. Towarzystwo Opieki nad Byłym Obozem
w Gross Rosen wniosło wie˛c skarge˛ na decyzje˛ konserwatora do Naczelnego Sa˛du Admini-
stracyjnego. NSA rozstrzygna˛ł ostatecznie spór, stwierdzaja˛c, że cze˛ść obozu, zwana „Dolina˛
Śmierci”, czyli miejsce kaźni wielu tysie˛cy ludzi, należy uznać za zabytek.
Grupa B. Prywatna klinika „Korvita” w Poznaniu słynie z tego, że przeprowadza niezwykle
trudne zabiegi okulistyczne. Wielu pacjentów, którym polscy lekarze nie byli w stanie pomóc,
dzie˛ki zatrudnianym przez nia˛rosyjskim specjalistom odzyskało wzrok. Wojewoda poznański,
powołuja˛c sie˛ na odpowiednie przepisy ustawy o zawodzie lekarza, zakazał zatrudniania cu-
dzoziemców na stanowiskach lekarzy w polskim szpitalu bez uzyskania przez nich specjalnego
zezwolenia. Ponieważ „Korvita” mimo ostrzeżeń nie zaprzestała takiej działalności, wojewoda
wykreślił szpital z rejestru i zakazał prowadzenia dalszej działalności. Szpital odwołał sie˛ do Mi-
nisterstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, powołuja˛c sie˛ na inny przepis, dopuszczaja˛cy prowa-
dzenie bez zezwolenia zabiegów pokazowych przez lekarzy cudzoziemców. Minister zdrowia
odpowiedział jednak, że szpital nie ma prawa działać, gdyż został zarejestrowany jako pla-
290
cówka ginekologiczno-położnicza, a tymczasem rozpocza˛ł działalność okulistyczna˛. Stwierdził
ponadto, że powoływanie sie˛ na przepis zezwalaja˛cy na operacje pokazowe jest nadużyciem
prawa. „Korvita” nieprzychylna˛ dla siebie decyzje˛ zaskarżyła do NSA. W swej skardze zarza˛d
„Korvity” podkreślał zasługi szpitala w terapii chorób oczu, wysokie umieje˛tności rosyjskich
specjalistów. Zwracał uwage˛ na to, że wysta˛pił o zalegalizowanie oddziału okulistycznego i za-
trudnionych w nim cudzoziemców, gdy tylko zapoznał sie˛ z zastrzeżeniami wojewody. Ten
wniosek nie został jednak rozpoznany, gdyż wojewoda wydał wcześniej decyzje˛ o likwidacji
kliniki. Sa˛d orzekł, że mimo dobrych wyników działalności medycznej szpital powinien zostać
wykreślony z rejestru, ponieważ nie dopełnił koniecznych formalności. W wyniku wniesienia
rewizji nadzwyczajnej wyrok NSA został zmieniony przez Sa˛d Najwyższy. Sa˛d ten uznał, że
wojewoda, kieruja˛c sie˛ dobrem pacjentów, powinien w pierwszej kolejności rozpatrzyć wnio-
sek o rejestracje˛ oddziału okulistycznego, a dopiero później rozpatrywać możliwość likwida-
cji szpitala. Oznaczało to, że klinika okulistyczna mogła wznowić działalność po spełnieniu
wszystkich wymogów prawnych. Warunek ten został spełniony i klinika ta działa do dzisiaj.
Grupa C. Zaraz po wojnie pałac w Wilanowie, stanowia˛cy własność rodziny Branickich, zo-
stał przeje˛ty przez Skarb Państwa. Razem z pałacem władze odebrały właścicielom wszystkie
cenne ruchomości, a przede wszystkim dzieła sztuki — kolekcje˛ obrazów, rzeźb i porcelany.
Po wielu latach wnuczka nieżyja˛cego już dziś właściciela pałacu, pani Anna Branicka-Wolska,
zwróciła sie˛ do ministra rolnictwa o zwrot bezprawnie zagarnie˛tych przedmiotów, stanowia˛-
cych obecnie wyposażenie muzeów, urze˛dów państwowych lub prywatnych rezydencji. Kiedy
minister odmówił zwrotu ruchomości, Anna Branicka-Wolska zaskarżyła jego decyzje˛ do NSA.
Po rozpoznaniu sprawy sa˛d stwierdził, że minister rolnictwa i reform rolnych, który w 1948 r.
orzekł przepadek hrabiowskich dóbr, dokonał tego bezprawnie, jako że nie miał kompetencji
do podje˛cia takiej decyzji.
MATERIAŁ POMOCNICZY NR 2
A) Skarga do NSA
Warszawa, dn.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Jan Kowalski Do
zam. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Naczelnego
................................ Sa˛du Administracyjnego
SKARGA
na decyzje˛ Prezesa Głównego Urze˛du Ceł z dn. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . o sygnaturze
UZASADNIENIE
Urza˛d celny wydał decyzje˛ nakładaja˛ca˛ na mnie obowia˛zek zapłaty cła za przewożone
przeze mnie rzeczy osobistego użytku. Od decyzji tej napisałem odwołanie do Prezesa Głów-
nego Urze˛du Ceł, ale zostało ono odrzucone. Uważam, że organ I i II instancji naruszył zarówno
przepisy prawa celnego, które mówia˛, że rzeczy osobistego użytku nie podlegaja˛ obowia˛z-
kowi ponoszenia opłaty celnej, jak i przepisy procedury administracyjnej, które wymagaja˛
dokładnego zbadania sprawy i wyjaśnienia wszystkich zwia˛zanych z nia˛ okoliczności. W tym
przypadku tak sie˛ nie stało. Prosze˛ wie˛c Naczelny Sa˛d Administracyjny o uwzgle˛dnienie mojej
skargi i unieważnienie obu decyzji — zarówno urze˛du celnego, jak i Prezesa Głównego Urze˛du
Ceł.
Podpis
291
B) Odwołanie od decyzji administracyjnej
Warszawa, dn.. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Jan Kowalski Do
zam. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Ministra Gospodarki
................................ Przestrzennej i Budownictwa
w .............................
za pośrednictwem
Urze˛du Wojewódzkiego
w .............................
ODWOŁANIE
od decyzji Urze˛du Wojewódzkiego w . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . z dn. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
w sprawie odmowy unieważnienia decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości mieszcza˛cej sie˛
przy ul. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . w . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . sygn. akt . . . . . . .
Na podstawie art. 155 kpa wnosze˛ o uchylenie ba˛dź zmiane˛ powyższej decyzji. Stwierdzam,
że decyzja narusza przepisy ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości,
Ustawa ta nakazuje wypłacenie odszkodowania ba˛dź przekazanie innej nieruchomości wła-
ścicielowi wywłaszczonej nieruchomości.
UZASADNIENIE
Podpis
MATERIAŁ POMOCNICZY NR 3
I Napisz odwołanie od decyzji urze˛du celnego do prezesa Głównego Urze˛du Ceł. Wyobraź
sobie, że przewoziłeś przez granice˛ swój osobisty bagaż, a urze˛dnik stwierdził, że kilka rzeczy:
laptop, kamera wideo i kurtka podlega opłacie celnej. Pamie˛taj, że musisz swoje odwołanie
uzasadnić.
II Wyobraź sobie, że izba skarbowa nie uwzgle˛dniła twojego odwołania od decyzji urze˛du
skarbowego i kazała ci zapłacić podatek za duży w stosunku do zarobionych pienie˛dzy. Zaskarż
te˛ decyzje˛ bezpośrednio do Naczelnego Sa˛du Administracyjnego. Musisz w niej sprecyzować,
o co prosisz sa˛d — o uchylenie lub unieważnienie bezzasadnej decyzji — i dlaczego.
292
IV Wyobraźcie sobie, że jesteście mieszkańcami jednego z warszawskich osiedli, na którym
zacze˛to budować wielkie centrum handlowo-usługowe. Wzniesienie przed waszymi oknami
kilkudziesie˛ciu pawilonów oznacza hałas, brud, tłumy ludzi, a także niebezpieczeństwo wła-
mań i kradzieży. Jesteście wie˛c bardzo przeciwni tej inwestycji i zawia˛zujecie Stowarzyszenie
Mieszkańców Osiedla, które domaga sie˛ najpierw od burmistrza, a potem od wojewody wstrzy-
mania inwestycji. Tymczasem dowiedzieliście sie˛, że inwestor centrum handlowego — spółka
„Feniks” — nie uzyskał żadnego pozwolenia budowlanego, a poza tym sporny teren w pla-
nach zagospodarowania przestrzennego został przeznaczony wyła˛cznie na cele rekreacyjne.
Napiszcie do burmistrza dzielnicy albo do wojewody wniosek o wstrzymanie rozpocze˛tej już
inwestycji.
293