Simboli, vrijednosti i norme – kako ih ja doživljavam?

Svaki pojam se sastoji iz dva dijela. Po teoriji Ferninanda de Sosira, koja je općeprihvaćena
teorija u lingvistici, svaki znak čine dva aspekta. Jedan aspekt znaka je njegova oznaka
(akustična slika) koja aludira na ono što njegov drugi aspekt, a to je označeno, nosi u sebi.
Označeno nije za svakoga isto. Svaka individua kreira svoju viziju označenog za svaki pojam,
ali se pod uticajem zajedničke kulture i stečenog iskustva označena ne razlikuju mnogo među
jedinkama u društvu, tačnije suština shvatanja nekog pojma ostaje nepromijenjena.
Označeno predstavlja individualno poimanje realnih i apstraktnih stvari na koje neka oznaka
upućuje. Zbog toga se mnogi ideali poput pojmova ljepote i ljubavi gledaju kroz različite
prizme koje su kreirane i uslovljene društvenim normama nekog određenog prostora, države,
regije itd. Lično, simboli predstavljaju manifestaciju društvenih vizija i ideja o određenim
pojmovima. Bitno je napomenuti da ljudi ne reaguju na realnost koja ih okružuje na osnovu
onoga što ona zapravo jeste, već na osnovu sopstvene interpretacije i poimanja te realnosti. S
tim u vezi, u formiranju svake jedinke učestvuje niz društvenih faktora pa se tako i simboli
možda neopaženo duboko urezuju u našu podsvijest pod čijim uticajem djelujemo. Pored
simbola, za mene, kao člana moje društvene zajednice, značajnu ulogu imaju i vrijednosti i
vjerovanja propagirana i cijenjena unutar moje društvene zajednice. Ovaj sociološki aspekt
oblikuje naš identitet i daje mu osobenost, kroji njegov karakter. Više vrijednosti formulira
sistem vrijednosti koji znatno utiče na čovjekov individualni, unutrašnji i spoljašnji svijet. One
obično dolaze u parovima i moguće ih je lahko razvrstati u antonimske grupe na principu
dobro-loše. Vrijednosti i norme predstavljaju svjesna i artikulisana opredjeljenja. Norme
predstavljaju sistem pravila/zakona/propisa koji se očekuju da budu uvažavani unutar
društvene zajednice. One kako simbolički tako i praktično doprinose društvu u čijim okvirima
su i nastale. Bez sva tri ova aspekta, društvene zajednice ma koliko male ili velike bile ne bi
imale jasno izdiferencirane kolektivne identitete, a upravo nas oni čine jedinstvenim i
oplemenjuju ideju zajedništva. Najbolje shvatanje vlastitog kolektivnog identiteta rađa se pri
upoznavanju drugih kultura i naroda. Tek tada postajemo svijesni zašto se neke vrijednosti
više cijene kod nas nego negdje drugo ili zašto neke društvene norme nisu usvojene u našim
postulatima lijepog ponašanja. Tada tek dobivamo širu historijsku sliku koja značajno utiče na
formiranje istih. Simboli, vrijednosti, vjerovanja i norme jedni su od jako bitnih faktora za
stvaranje homogene i kompaktne društvene cjeline sa razvijenim kolektivnim osjećajem
bliskosti i srodnosti što i jeste ono što karakteriše pojam zajednice. Kolektivni identitet pridaje
značaj mnogim moralnim i etičkim principima, jača ideale patriotizma i zajedništva i brine se
za svakog člana svog kolektiva.