Naam:

Myrthe Boxman
Klas: H4F
Vak: CKV
Docent: Mevrouw de Graaf

29-11-2019 CAP2 ‘Op Sterk

Water
Discipline: Cabaret

Inhoudsopgave

Inleiding ................................................................................................................................................. 2
Objectieve beschrijving ....................................................................................................................... 3
Subjectieve beschrijving ..................................................................................................................... 5
Recensie ............................................................................................................................................... 6
Vergelijking ........................................................................................................................................... 7
Workshops ............................................................................................................................................ 8
Conclusie ............................................................................................................................................... 9

1

Inleiding

Op 11 november 2019 hadden wij een voorstelling van ‘Op Sterk Water’. De school
heeft hier voor gekozen, omdat ze dit, denk ik, vaker gezien hebben en het hun erg
leuk leek.
Ik had al een verwachting van de show, omdat ik dit vorig jaar ook al had gezien.
Toen vond ik het op zich wel leuk, maar ik hoop dat het dit keer iets anders is dan
vorig jaar.

2

Objectieve beschrijving

Op 11 november 2019 was er een

voorstelling van ‘Op Sterk Water’ in de
aula van onze school. De voorstelling
werd gegeven door drie mannen:
Dave Luza, Maarten Voortman en Tim
Zeegers.
Zij gaven een improvisatiecabaret
voorstelling aan de leerlingen van HAVO 4 en
Atheneum 4. De voostelling duurde ongeveer
een uur.

De voorstelling begon met het introduceren van de acteurs.

Hun namen waren Dave, Maarten en Tim. Verder gingen ze
even kort uitleggen wat ze gingen doen. Ze vertelde dat ze
alles improviseerde met behulp van het publiek.

Daarna kozen ze iemand uit het publiek uit en gaven haar een toeter. Ze gingen dan
haar leven zingen in een liedje. Elke keer als ze iets in het liedje fout zongen, moest
diegene op de toeter drukken en dan zongen ze iets anders. Net zolang totdat het
goed was.

Toen dit klaar was vroegen ze naar een populaire plek in Maarssen. Dave en Tim
gingen toen een scene spelen in Bisonspoor. De scene werd steeds op stop gezet
en dan moest het publiek antwoorden op vragen, zoals noem een film of noem een
televisie programma. Dave en Tim gingen dan in het kader van die vraag de scene
verder spelen.

Hierna werden twee kinderen het podium opgeroepen en gingen zij samen met
Maarten en Tim op een rijtje zitten. Het publiek moest een onderwerp noemen, er
moet minder huiswerk komen, en daar gingen Dave dan vragen over stellen aan
Maarten, Tim en de twee kinderen. Maar er zat wel een addertje onder het gras, want
Maarten, Tim en de twee kinderen moesten om de beurt een woord zeggen.
Daarna werd er gevraag naar een winkel in Maarssen. De nagelsalon ‘Kitty’ werd
genoemd. Dave & Tim gingen toen een scene spelen in de nagelsalon ‘Kitty. Maar
natuurlijk gingen ze niet alleen een scene spelen, maar elke keer als Maarten een
deuntje op de piano speelde, gingen Dave en Tim in een zelf bedachte taal verder
praten.

Toen werden er twee kinderen uit het publiek gehaald. Zij kregen allebei een
microfoon en moesten geluiden maken. Maar eerst moest het een publiek een plek
noemen waar de scene zich zou afspelen: een opticien. De twee kinderen moesten
dus geluiden maken.

3

 Verder werd er aan iemand uit het publiek
gevraagd wat een moment was dat zij nooit zou
vergeten, Marco Borsato stond in haar
woonkamer. De scene speelde zich af in de
woonkamer. Eerst gingen Dave en Tim een
normale scene spelen hoe zij dachten dat net
ongeveer ging. Daarna moest het publiek een
kinderprogramma noemen het was
‘Sesamstraat. Dave en Tim gingen toen
dezelfde scene spelen, maar dan in een in de
vorm van het kinderprogramma. Daarna werd
er een muziekgenre genoemd, reggae en
gingen Dave en Tim de scene in reggae vorm
opnieuw spelen.

Als laatste werden er vijf kinderen het podium opgeroepen en zij gingen samen met
de de drie acteurs een improvisatie scene spelen. Er werd dan midden in de scene
stop gezet. En dan moesten de twee spelers, die op dat moment een scene aan het
spelen waren, stil blijven staan. Dan ging er er één van de twee weg en werd de
scene door iemand anders helemaal veranderd door de houding die ze toen hadden
aangenomen.

4

Subjectieve beschrijving

Ik vond de voorstelling over het algemeen erg leuk, omdat de ze het publiek er veel
bij betrokken. Ook vond ik het leuk dat ze, doordat ze improviseerde, ze soms zelf in
de lach schoten. Dat maakte de voorstelling nog grappiger.
Ik vond het wel jammer dat de
voorstelling precies hetzelfde was
als vorig jaar. Ik wist dus al wat er
ging komen, waardoor het toch een
stuk minder leuk werd. Het enige
wat echt anders was, was hoe het
werd uitgevoerd. Dit komt natuurlijk
omdat het een improvisatie show
is, maar de onderdelen waren wel
hetzelfde.
Ook vond ik het jammer dat ze
vooral mensen van de voorste rijen
uitkozen, dus werden voor mijn gevoel de mensen achter in het publiek niet echt bij
de voorstelling betrokken.
Verder vond ik het jammer dat de kinder die op het podium werden gehaald de hele
tijd in de lach schoten, hierdoor werd het stuk minder grappig.
Wat ik wel leuk vond is dat er gebruik werd gemaakt van muziek, hierdoor kwamen
de scenes een stuk meer tot leven en werden de scenes veel leuker.
Ook was het leuk dat de scenes in één klap konden veranderen, doordat er veel
werd geïmproviseerd. Dat was natuurlijk ook de bedoeling, maar toch kreeg de scene
dan een wending die je niet kon verwachte. Dat was erg leuk.
Doordat het publiek ook erg enthousiast
was, werden de cabertiers ook veel
enthousiaster, waardoor de scenes ook
leuker werden. Ook vond ik dat de scene
hier meer tot leven kwamen en de de
cabertiers hier meer ideeën van kregen.
Wat ik wel jammer vond is dat er weinig
gebruik werd gemaakt van licht en van
het decor. Wel stonden er een paar
stoelen op het podium, waar ze veel
gebruik van maakte en er stond een
piano.
Aan de ene kant snap ik ook wel waarom er weinig attributen stonden, want ze
moesten natuurlijk improviseren, dus konden ze niet ruiken wat ze nodig hadden.

5

Recensie
Recensie: Mieke van der Raay

Dit seizoen staat Op sterk Water met maar liefst drie verschillende voorstellingen in
het theater. Afgelopen zaterdag ging in het Diligentia Theater in Den Haag, ‘Hotel’ in
première.
Daniel Koopmans, Dave Luza, Tim Zeegers en pianist Maarten Voortman,
nemen je mee in super knotsgekke avonturen in hun Hotel, met diverse gasten. De
gasten worden ter plekke verzonnen, ze vragen hiervoor de hulp van het publiek, met
enkele simpele vragen – hoe heet je, wat doe je voor werk, waar kom je vandaan,
improviseren er op los. Super snel veranderen ze van karakter, ofwel door anders te
lopen of anders te praten. Humor, drama en soms spanning, alles spelen ze met
groot gemak.
Alles gaat in rap tempo, de scenes wisselen heel snel, op sommige momenten gaat
het zo vlug, dat het verhaal niet helemaal meer te volgen is. Gelukkig hebben ze stop
momenten ingelast, met mooie muziek, zodat je alles even kan relativeren, van wat
je net gezien hebt. Pianist Steyn heeft de moeilijke taak om met muziek de verhalen
te verduidelijken, maar daar slaagt hij echt met een groot gemak in. De andere drie
spelers voelen elkaar heel goed aan, daardoor lijkt het net of alles gerepeteerd is,
maar niets is minder waar. Elke voorstelling is door de antwoorden van het publiek
geheel anders en dit maakt deze voorstelling zeer bijzonder.

Bron: https://www.ilovetheater.nl/op-sterk-water/

6

Vergelijking
De professionele beschrijving vertelt in een aantal zinnen hoe een voorstelling van
‘Op Sterk Water’ gebeurt. Dit doet zij door middel van het benoemen van wie, wat,
waar en hoe de voorstelling verloopt. Verder geeft zij hierbij ook nog kort haar menig.
Ofwel haar recensie is kort maar krachtig.

Mijn objectieve beschrijving daarentegen is heel lang en daar leg ik alles heel precies
in uit. Ik vertel precies hoe alle scenes gaan en wat er in gebeurt. Wat wel hetzelfde
is dat ik ook vertel wie, wat, waar en hoe de voorstelling verloopt. Mijn objectieve
beschrijving vergeleken met de professionele recensie is de vrij lang en het heeft
eigenlijk maar één eigenschap het zelfde.

Mijn subjectieve beschrijving is ook niet echt het zelfde als de professionele recensie.
De recensie benoemt eigenlijk alleen positieve punten, maar ik heb ook wat
negatieve punten.
Verder heeft de recensie net zoals ik, dat de muziek de scenes echt af maakt en dat
het dus echt bij de show hoort.

7

Workshops

Op 11 november hadden wij ook 2 workshops. Ik heb samen met Eva Eising, de
workshop drums ’n beats en de workshops fotografie gedaan.

De eerste workshops was drums ’n beats. Hierbij moesten we muziek gaan maken
door middel van grote trommels, kleine trommels, een soort sambaballen en een
soort koebellen. Er werd een soort ritme voor gedaan door de docent, wat wij dan
moesten nadoen. Voor elk instrument was dit een ander ritme en als we alle
instrumenten dan tegelijk speelden kwam daar een beat uit.
Ik vond dit veel leuker om te doen dan ik had verwacht, omdat je echt iets ging doen
en niet alleen maar te luisteren. Zoals ik dacht.

De tweede workshop was fotografie. Bij deze workshop kregen we eerst een stukje
geschiedenis en daarna uitleg over verschillende soorten cameratechnieken. Met
deze informatie moesten we een korte foto film maken. Dat houd in dat je in een
aantal fotos een kort verhaal uitbeeld.
Ik vond dit minder leuk om te doen, omdat ik dacht dat we gingen leren hoe je mooie
portret foto kon maken voor op je instagram. Helaas was dit niet zo en kregen we
veel informatie en kregen we kort de tijd om een paar fotos te maken.

Conclusie
Al met al vond ik de kunstendag erg leuk. De voorstelling was namelijke precies
hetzelfde als vorig jaar, dus als tip geef ik om de voorstelling iets anders te doen.
Verder vond ik de voorstelling er leuk.
Ook geef ik de tip om wat meer keuze uit verschillende workshops te doen, wat er
waren erg weinig workshops.
Als top geef ik dat de dag goed georganiseerd was en dat het duidelijk was waar en
wanneer je ergens moest zijn.

Dus geef ik de kunstendag 4 sterren.