Hundred Days with You.

This is a work of fiction. The characters, organizations and events portrayed in

this story are

only products of the author�s imagination. Any resemblance to an actual incident is

purely

coincidental.

Published last March 07, 2012 in Wattpad.

Link: http://www.wattpad.com/3656803-hundred-days-with-you

HUNDRED DAYS WITH YOU. � 2012 by whenitcomestolove/@iamRomaDee.

All rights reserved.

No part of this story may be reproduced, distributed or transmitted without the

author�s consent.
PROLOGUE.

You love me. I love her.

You were beside me when I needed someone to lean on. I was there by her side when
you needed me.

Despite all the pain I gave you, you still managed to stay. Despite all of your
love, I still managed to choose her.

Nagpakatanga ka sakin. Nagpakatanga ako sa kanya.

Ngayon, mulat ka na sa katotohanan and you decided to let go of me. Ngayon, bulag
pa rin ako, so I just let you
let go of me.

I used to be sure with what I really feel. Now I don't know anymore.

Who would have thought that I will doubt everything I believed in...

After spending a hundred days with you.

1.
"Barbie, I love you. Will you be my girlfriend?" sabi ko, habang nakaluhod.

We are here sa rooftop. Inayos ko tong lugar na ito to serve as the perfect place
for the most important happening in
my life.

I hope she agrees to be my girl. I love her so much.

After I said those words, she just stared at the flowers. Hindi sya nagsasalita.

"Barbie, sweetheart? Is everything alright?" I asked her.

"Daniel... I'm sorry. Hindi kita mahal..." she said while looking in my eyes.

She stood up and left without even looking back.

I was stunned with what I heard. Akala ko mahal nya rin ako.

Napaupo nalang ako sa sahig. I don't care kung madumi to o hindi.

Her words stabbed like knife. Ang sakit marinig yun mula sa isang taong sobrang
mahal na mahal mo.
I am Daniel Padilla. A guy who was left heart broken by a girl named Barbie
Forteza.
A guy who gave his heart to a girl who doesn't love him in return.
A guy who's still willing to love that girl despite everything.
And finally,
A guy who's ready to do everything just to get the girl of his dreams.

LESTER'S POV

I'm Lester Giri. One of Daniel's bestfriends. I am aware of what happened to him
the other day. Kaya nga willing kami
ng tropa na gawin ang lahat para bumalik na sa dati yung mokong na yun e.

Pano ba naman, laging ang tamlay tamlay. Nagiging basagulero na at pasaway. Nawala
na yung Daniel na
masayahin at in love na inlove.

"Pst! Tol! Ano bang ipapagawa natin dyan kay pareng Daniel?" tanong ni Seth. Andito
kasi kami ngayon sa band
room, currently planning our "Operation Daniel".

"Tutulungang magmahal ng iba." I answered.

"Whatt? Natuturuan ba ang puso? ARAY!" Pano binato ba naman ni Kats ng bote ng
mineral water.
"Tol corny mo! Hahaha" sabi ni Kats. Corny nga naman ni Seth. Hahaha.

"Pero seryoso. Yun talaga papagawa natin? 'Tanong ni Seth.

"Yup. Anong gusto mo, magmukmok nalang lagi yang bro natin?" sabi ko.

"Sa bagay." sagot ni Seth.

Patuloy lang kami sa pag-uusap kung anong gagawin namin para mapatibok na ulit tong
puso ng kaibigan namin.
Biglang may pumasok sa room. Kala namin kung sino, si JC at Daniel lang pala.

Si JC, ngiting ngiti. Si Daniel, wala. Pokerface pa rin. It's time para isagawa na
ang plano.

"Huy mga tol! Tara maglaro!" sabi ko.

"Game! Ano?" Sabi ni JC.

"Tagu-taguan." Sagot ni Seth.

"Ah. Sige. Kayo nalang." sabi ni JC.

"Loko. Joke lang yun. Tara magrace! Dala nyo naman mga kotse nyo diba?" Sabi ko.
"Oo. Game. Miss ko na rin yun e! Tara! Kuya! Sama ka!" sigaw ni JC kay Daniel.
Magkapatid kasi sila. Bale, lil bro
ni Daniel si JC.

"Nah. Pass muna ako. Kayo nalang." sabi nya while strumming his guitar.

"Asus. Wag KJ. Walang KJ sa tropa natin. Dali na uy." Pagpupumilit ni Kats.

Binitawan na ni Daniel ang guitar nya at tumayo. "Ugh. Fine."

Oh yes. The plan officially starts now.

We proceed sa racetrack. While waiting for our cars, binrief ko muna sila sa rules
ng game na to.

"Alright guys. This isn't just an ordinary game. Ang matatalo dito will have to be
punished." Syempre, kasama
to sa briliiant plan.

"Ano namang parusa?" tanong ni JC.

"We'll know later." sabi ko, with a smile on my face. Sorry Daniel, pero para rin
sayo to.

Dumating na yung mga car namin. Bago kami sumakay, nagngitian muna kami nina Seth
at Kats. Alam na! Hahaha.
Oo, may ginawa kaming masama para makasiguradong si Daniel ang makakatikim ng
malupit na parusa.
Anong ginawa namin? You'll know later.

Ilang segundo nalang at magsisimula na ang race. Walang nanonood samin dahil
private property to ng pamilya ko.
For leisure lang namin to actually.

Well, too much of me. D naman ako bida dito. So yun nga, nagstart na yung race.

Si Daniel, walang nakakatalo dyan ever since. Sya lagi ang nananalo pagdating sa
race na ganto. Expert yun e. Kahit
sa Temple Run, panalo pa rin yun. Anong konek? Wala lang. Basta lagi syang
nananalo.

Kaya nga kinailangan naming magdevise ng evil plan para matalo sya e.

Anong plan yun? O eto na.

DANIEL'S POV

Hamunin ba naman ako magrace? E alam naman nilang hindi nila ako natatalo e. Tss.
Pabayaan na nga. Baka
namiss lang nila ako makabonding. Tagal ko na kasing wala sa sarili e. Dahil dun
sa---PSSSH. Wag nang balikan.

Magcoconcentrate nalang ako sa pagdadrive. Baka maibangga ko pa to ng wala sa oras

pag inalala ko na naman
yun.

I was about to take a turn, wheh I suddenly lost control of my car.

What dafuq. Naflat yung gulong ko.

For the first time in my life, matatalo nila ako.

I heard a gun shot. Signaling the end of the race. I just stepped out of the car
and walked to the finish line. Andun
silang lahat e. Hayy. I'm ready to face my consequence.

Bumalik na kami sa band room. At nung makarating kami dun, dun na nila ako
kinausap.

"Pano ba yann Daniel!! First time mo to lose." pang-aasar ni Seth.

"Shut up." sabi ko. Expression lang naman to. Hindi ako galit or anything.

"You ready to face your consequence?" asked Kats.

"Do I have a choice?" I answered.

"Well. Your consequence would be... drum roll please!" sabi ni Lester.

"Bilisan mo na nga." Irita kong sabi. Dami pang arte e.

"Init naman ng ulo mo tol! Haha. O eto na. You have to be with someone for one
hundred days. And when I
say be with someone..." Lester.

"Kailangan maging MU kayo or maging kayo. Kahit magpanggap ka lang. Basta ang main
idea ng game na to
ay mainlove sayo yung babae within that 100 days." sabi ni Kats.

"And after 100 days?" I asked.

"You have to break her heart..

2.
DANIEL'S POV

"And after 100 days?" I asked them

"You have to break her heart." sabi ni Seth.

Wow. First of all, I am not a heart breaker. My heart was broken, pero never kong
pinlanong gumanti by means of
hurting others.

"I can't do that. That's too much. Hindi ko ugaling manakit ng babae mga tol." sabi
ko sa kanila.

"Daniel.." sabi ni Lester, sabay akbay sakin. "Ginagawa na namin lahat para
makarecover ka dyan sa ginawa ni
Barbie e. Pero ikaw mismo yung ayaw gumawa ng paraan para sa sarili mo. Alam mo,
marami ka pang hindi
alam sa mga babae bro." sabi nya sabay taas baba ng kilay.

"Huh? What do you mean?" tanong ko.

"For your information, bro. Yang mga babaeng yan, madalas confused. Madalas hindi
talaga maintindihan
kung ano talaga ang nararamdaman nila. Sometimes, kailangan pa nilang masaktan para
magising sila sa
katotohanan." sagot ni Lester. I still can't get his point.

"What's your point?" I asked.

"Slow mo talaga! E di kailangan mong ipamukha kay Barbie na may gusto ka nang iba!
That simple! You'll
spend time with that girl whoever she may be. Lagi kayong magsasama. You'll give
your best effort for her.
All the things na ginawa or ginagawa mo kay Barbie ngayon ay gagawin mo dun sa new
girl. Pag nakita yun
ni Barbie, magseselos sya. Maiinggit. Masasaktan. And in the end? Sya mismo ang
babalik sayo." answered
Lester.

Nanlaki ang mata ko dun sa sinabi nya. Tama sya. Si Barbie lang ang makakapagpasaya
sakin. Wala na akong
ibang gugustuhin kung hindi sya. Sya lang at wala nang iba.

Minsan na nya akong sinaktan. Pero mahal ko sya, kaya kahit magpakatanga ulit ako
sa kanya at isusugal ko na
naman ang puso ko dito sa gagawin ko, itutuloy ko pa rin to.

Kahit pa may masaktan akong iba.

"What can you say bro? Ayos ba?" sabi ni Kats.

" *hingang malalim* Just for a hundred days lang naman to diba? Or pwedeng
mabawasan? Pano kung
marealize ni Barbie na mahal nya pala ako bago pa matapos ang one hundred days?" I
asked.
"Well, that's the tricky part. You have to be with the girl for exactly a hundred
days. No more, no less. Pero
there's always an exception. Pwedeng hindi mo matapos ang 100 days KUNG yung girl
na mismo ang aayaw
sayo. Second, pwedeng lumampas kayo ng 100 days KUNG matutunan mo nang mahalin yung
girl. Fair
enough?" sabi ni Lester

"Hahaha. Pwede pa yata mangyari yung less but yung more than 100? Nahh. Imposible.
My heart only beats
for Barbie." sabi ko. Totoo naman e. Barbie forever and ever.

"Careful bro. Baka kainin mo yang sinabi mo someday...." sabi ni Seth.

"You want a bet? Haha. O sige, kung HINDI ako mainlove dun sa babaeng yun, you have
to build me my own
mansion five years from now. Since BS Architecture, at BS Civil Engineering naman
ang mga courses na
kukunin nyo. PERO, pag ako tinamaan talaga dun sa babaeng yun.. Bibigyan ko kayo ng
tig-i-tigisang kotse.
Not just an ordinary car, but the most expensive car sa panahong yun. Ano, deal?"
yabang ko lang. Haha.

"DEAL KAMI DYAN BRO. MAGSIMULA KA NANG MAG-IPON! HAHAHA." sabi ni Kats.

"Pero teka. Bawal kayong maginterefere sa feelings ko ha. Baka gumawa kayo ng
paraan para mainlove ako
dun sa babae eh." sabi ko.

"Hindi natuturuan ang puso. Kusa yang tumitibok..." nagsalita na naman si master
Seth. Hahaha.

Napatingin nalang kaming lahat sa kanya, after a few seconds, nagtawanan na kami.

"What's funny?" tanong ni Seth.

"YOU!" sabay sabay kaming apat.

"Loko. Oy. Teka. Sino na ba yung babaeng gagamitin mo ha?" tanong ni Seth.

"Oo nga kuya. Sinong gusto mo?" tanong sakin ni JC

"Si Barbie" sabi ko at agad naman akong pinukpok ni Lester ng drum sticks nya.

"Bobo ka rin noh? Malamang dapat ibang babae." sabi nya.

"Ganyan pag nagmamahal, nagiging tanga." Seth. At nag-apir pa silang lahat. OUCH
LANG. Sige na, ako na
tanga.

"Pssh. Teka nga. Sino na ba kasi yung babae ha?" sabi ko.

"Ganto nalang. Kung sinong unang babaeng bumati sayo bukas sa Year Level Assembly,
sya ang gagamitin
mo. Okay na?" sabi ni JC.

"Pano kung di naman kagandahan? Baka di magselos si Barbie." sabi ni Kats.

"Oy. Tumigil ka nga. Lahat naman ng babae maganda e. Pero yung iba, mas nauunahan
ng insecurities
nila." sagot ko.
"That's mah bro! Padilla ka nga talaga! Maginoong-maginoo!" sabi ni JC.

"O sya, tama na ang dakdak. "Operation Manika" will start tomorrow" sabi nitong si
Lester.

"Anong operation manika?" tanong ni Kats.

"Manika. Barbie. Hahaha. Yuck slow nyo! Haha. Tara na sa labas! Gutom na ko." sabi
ni Lester.

Lalabas na sana kami, pero pansin naming nakakawang yung pinto. Sinara naman namin
to ni JC nung pumasok
kami ah. Hmmm. Baka hindi lang siguro namin nasara ng ayos.

"Sht. Bukas ang pinto. Baka may nakarinig ng usapan natin." sabi ni Kats.

"Hindi yan. Wala namang pumupunta dito ng gantong oras e." sagot ko.

Nag-agree nalang silang lahat at nagsimula na kaming maglakad papunta sa canteen.

Pagdating namin dun may nagkukumpulan na mga tao sa may gitna.

Lumapit kami at nakita namin ang isang babaeng basang-basa ng juice.

"Sorry ate. Huhu. Dko sinasadya. Kasiii. Takbo ka ng takbo e. Sorry naaa." sabi
nung maliit na babaeng
nakatapon ng juice dun sa mas matangkad. Kiray ata ang pangalan nung maliit.
"It's okay! Don't worry, kasalanan ko din naman e. Kaso wala akong pampalit." sabi
ni babaeng matangkad.
Nakatalikod sya samin kaya hindi ko sya makilala.

"Naku, gusto man kitang pahiramin, pero mukhang hindi magkakasya sayo ang uniform
ko e." sabi ni Kiray.

"Ah.. Sig---" magsasalita na sana yung babae, pero she was cut off by someone.

"I have extra shirt. Papahiramin nalang kita. Come with me." napatingin sakin sina
Lester. Ako naman nakatingin
pa rin dun sa babaeng nagsalita. Si Barbie yung babaeng yun. Kaya naman mahal na
mahal ko tong si Barbie e.
Maganda na, mabait pa. Kahit d nya kakilala tinutulungan nya.

"Ah. Thank you. Kathryn nga pala. Pero Kath nalang." ahh. Kath pala yung name nung
babaeng natapunan ng
juice.

"Barbie." sabi nya at nagsmile. That lovable smile of hers.

Siniko ako bigla ni Katsumi.

"Aray!" pabulong kong sabi. Alangan namang mageskandalo ako dito.

"Makatitig ka naman kay Barbie. Tutunawin mo pre?" sabi nya. Sorry, I can't take my
eyes off her eh.
Papalapit na sina Barbie dito sa may exit. Kasama nya si Kath.

Hanggang ngayon, nakatingin pa rin ako kay Barbie. Nagkatagpo ang mga mata namin,
pero umiwas sya agad ng
tingin at dinaanan lang ako.

Invisible ba ko sa paningin mo, Barbie? Bakit ka ganyan?

Darating ang araw na marerealize mo rin ang worth ko.

At nararamdaman kong malapit na ang araw na yun.

3.
BARBIE'S POV

I am Barbie Forteza. The girl who broke the heart of the famous Daniel Padilla.

Kilalang kilala sya dito sa campus. Sikat na sikat sya at ang mga kaibigan nya.
Ako, may pagkasikat rin ako, pero
yung tamang sikat lang.

Mabait kasi ako kaya marami akong friends. Sabi nila, I'm fun to be with kaya
laging maraming gustong
makipagkaibigan sakin. In other words, sikat ako dahil friendly ako. Unlike
Daniel's group na sikat dahil gwapo,
mayaman at sila lang naman ang official band ng school.

Unang tingin mo sa kanila, snob at mga badboy. Pero looks are deceiving. Sabi nga
nila, don't judge the book by its
cover.

Alalang-alala ko pa when we first met.

------------------------------------------Flashback --

Third year high school kami ngayon. Transferee ako so medyo wala pa kong alam sa
mga pasikot sikot dito sa
school.
I have been going around in circles for hours already pero hindi ko talaga mahanap
yung room. Good thing half day
kami ngayon. Pero pumasok pa rin ako ng maaga dahil nga alam kong I will spend a
lot of time searching for my
room.

Nung napagod na ko, I decided na magtanong nalang. Lumapit ako sa dalawang babaeng
nakaupo dun sa may
covered court.

"Uhm. Excuse me, pwedeng magtanong? San tong room na to?" then I showed them the
paper na naglalaman
ng info about my section.

"Dun lang to sa may likod ng gym. Kung gusto mo ng shortcut, pwede kang dumaan dun
sa may canteen
and then turn right." sagot ni girl number 1.

"Okay. Thank you! Uhm. Barbie nga pala." sabi ko.

"Hello Barbie! You know gurl. Ang swerte mo!" sabi ni girl number 2

"Huh? Bakit naman?" tanong ko.

"Kasi transferee ka palang pero cream section ka na agad." sagot ni girl 2

"And aside from that, makakaklase mo pa ang Parking 5! OMG LANG." sabi ni girl 1.
Parking 5?

"Parking 5? Ano yun?" I asked.

"Not 'ano'. Sino! Sila lang naman ang mga pinakagwapo dito sa campus! Nako, pag
nakita mo si girl,
mapapanganga ka ng bongga!" sabi ni girl 1

"Ah. Ganun ba. We'll see. Haha. O sige, una na ko ha. Bye. Thanks ulit." nagpaalam
na ko.

"Bye!" girl 1 & 2

Dahil sabi nung babae kanina ay may shortcut dito sa may canteen, dito ako dumaan.
Lakad lang ako ng lakad
habang tumitingin kung saan saan. Hinahanap ko kasi yung way papuntang classrooms
e.

At dahil nga kung san san ako tumitingin, hindi ko napansing may makakasalubong na
pala ako. Kaya naman eto,
kulay brown na ang uniform ko. May hawak kasi syang Milo, kaya yun, nabuhusan ako.
Napatingin ako dun sa
lalakeng nakabanggaan ko pati dun sa mga kasama nya. Hmf. Mukhang mayayabang.

"Ms! Sorry. Ikaw kasi hindi ka tumitingin sa dinadaanan mo. Sorry Ms." sabi nitong
lalake. Taray naman neto.
Magsosorry na nga lang maninisi pa.

"Oohh. Broo. Wag kang manisi. Ikaw tong hindi tumitingin sa dinadaanan mo. Isisisi
mo pa kay Ms. beautiful
ang nangyari e sya na nga tong natapunan." sagot nung kasama nung lalaking
nakabanggaan ko. "Hello ms.
Beautiful. I'm Seth nga pala. What's your name? Can I call you mine?" ay grabe.
Bumanat pa si Kuya.

"Ah. Hehe. I have a name and it's Barbie. Barbie Forteza." sagot ko.

"Forteza... Hmmm. Forte---RIGHT. Classmate ka namin?? Ikaw yung transferee? Nabasa

ko name mo dun sa
may bulletin board e." sagot nung isa pa nilang kasama. "By the way, I'm Lester."
"Yup. Ako yung transferee." sabi ko.

"Well. Nice to meet you! Pano ba yan, may friends ka na agad. Haha. I'm Kats by the
way." sabi nung isa pa
nilang kasamang may pagkachinito.

"Uhh. Barbie. Sorry talaga ha. Hindi ko naman sinasadya e. I'm JC nga pala." sabi
nung lalakeng nagtapon
sakin ng Milo.

"Haha. Okay lang yun noh. Pero shocks. Wala akong pampalit. Pano na yan, magtatime
na." Huhuhu.
Mauunsama pa yata ang first day ko kaya naman napatungo nalang ako at tiningnan ang
madumi kong uniform.

"Meron yung kakilala ko. Medyo magkapareho naman kayo ng built, so I think it will
fit you." napatingala
naman ako sa nagsalita. Wow. As in. Wow. Ang gwapo nya. HIndi ko namalayang
nakatitig na pala ako sa kanya and
to my surprise, nakatitig din sya sakin.

"Uhh. AHEM. May tao ho dito. Earth to Barbie and Daniel. *clap* *clap* *clap*"
pareho kaming nagising sa
katotohanan kaya umiwas kami ng tingin sa isa't-isa.

"Grabe lang magtitigan?! Tunawan ba to ha." sabi nung Kats.

"Tigilan nyo nga kami pare. Uhmm. Daniel nga pala. Tara samahan na kita dun sa
friend ko para maihiram na
kita ng uniform. Guys una na kayo." sabi ni Daniel.
Naglakad na kami ni Daniel papunta sa isang classroom. May kinausap syang girl
tapos yun, may uniform na ko.
Nagpunta na ko sa CR para magbihis. Binilisan ko kasi kailangan ko pa hanapin yung
room ko. Huhu. Tanga ko lang
hindi ko pa natanong kayna Daniel kanina. Ba't kasi nakalimuntan ko pa.

Pagkalabas ko ng CR, nagulat nalang ako ng makitang naghihintay sa labas si Daniel.

"Kala ko umuna ka na?" tanong ko habang papalapit sa kanya.

"Ang rude ko naman kung iiwan kita.. Tsaka, alam ko namang hindi mo alam kung san
ang classroom e.
Baka mawala ka pa kapag hindi kita sinamahan" sabi nya sakin. Grabe. Kung siguro
ibang babae ang sinabihan
neto, mamamatay na sa kilig. Pero sakin, wa epek e. Medyo kilig lang. Parang
natouch kasi gentleman. Yun lang.

"Ah ganun ba. Haha. Sya tara na" sabi ko at naglakad na kami pareho.

"Salamat ha." sabi ko sa kanya habang nakangiti.

Napatitig sya sakin ng ilang segundo. Waa. May dumi ba mukha ko? Huhu. Pero mamaya-
maya, ngumiti sya at
nagsalita.

"Wala yun." at tinanggal na nya ang tingin nya sakin.

From then on, naging close friends ko na sila. Nagulat nga ako nung nalaman kong
sila pala ang Parking 5! First
impression ko talaga, mayayabang tapos mahangin. Turns out, totoo pala! Hahaha.
Pero in a good way. They are all
like brothers to me.
---------------------End of Flashback -

"Barbie. Barbie...... Barbie!!" ay, may tumatawag pala sakin.

"Kath! Bakit ka sumisigaw?" tanong ko.

"Kanina ka pa tulala e. Haha." sabi ni Kath.

"Ah. Ganun ba? Sorry naman. Okay ka na? Tapos ka na magbihis?" I asked her.

"Yup. Thanks talaga ha." sabi nya, then she smiled.

"No prob! Tara na? Malapit na magtime." sabi ko.

"Yes. Sure." and then we walked out of the CR and headed to our room.

I like Kath. I think we will be great friends.

( The NEXT DAY )

DANIEL'S POV

This is it! Ito na ang araw ng pagsasagawa ng Operation Manika ayon nga kay Lester.

Hayy. We're now heading sa auditorium para sa year level assembly. Whew. Goodluck
sakin. Kung sino man ang
unang bumati sakin, maghanda ka na para mahalin ang isang Daniel Padilla.

Lakad lang kami ng lakad dito, pero wala pa ring bumabati sakin. Lahat hanggang
tingin lang. Hayy.

"Tagal namang may bumati sakin! Hahaha. Wag na kaya natin to ituloy?" sabi ko.

"Loko ka. Wala nang urungan to!"sabi ni Lester.

"Konting hintay lang bro! Gwapo mo kasi e, mga nahihiya lang yan sayo." Kats. haha.
baliw talaga tong isang
to. Kinutusan ko nga. Nagkukulitan kami habang naglalakad kaya naman ayun, may
nabangga kami.

"Uy! Sorry Ms Ganda! To kasing si Daniel e." Kats. Teka, familiar tong babae. Ah
tama! Sya yung kahapon! Yung
natapunan ng juice. Ano ngang name nito? Uhh Kath? Oo, Kath nga.

"Okay lang. Hehe. Uhh. HI DANIEL! Hinahanap ka nga pala ni Ms. Mendoza. Submit mo
na daw yung report
mo." after she said that, nagtinginan sakin ang mga kaibigan ko. Alam na.
"Oh. Okay. Kath, right? Thank you!" Sabi ko, then I hugged her, and she hugged me
back.

"Haha. No prob!" and then kumalas na sya sa hug. "I'll see you around guys! at
umalis na sya.

"WOOOOOOOOOOOOOOAAAHHHH. NICE MOVE BROOOOOOOOOO." sabi ni JC.

"TALAGA NAMANNN. WELCOME BACK MR. BADBOY." sabi ni Kats.

"KAILANGAN TALAGA MAY YAKAP AGAD! YAN ANG DAMOVES MGA TOL! HAHAHA." sabi ni Lester.
Lahat sila nagsalita na, si Master Seth nalang ang walang sinasabi. Haha. Kaya
naman lahat kami nakatingin sa
kanya.

"Mahirap paglaruan ang puso. Pag sya sumakay sa laro, baka ikaw ang hindi makasabay
sa kanyang
pagtibok." sabi nya. Sht. Nosebleed. Haha. May pinaghugutan lang Seth?

As usual natulala na naman kami sa sinabi nya.

"BRO NAMAN. KJ LANG? Para din naman to kay Daniel e." sabi ni Lester.

"Oo na. Basta hindi ako nagkulang sa pagpapaalala sa inyo." sabi ni Seth.

"Yes. Thanks bro!" at naglakad na ulit kami papunta dun sa auditorium.

Dear Ms. Kath,

Be ready to fall in love with me.

4.
DANIEL'S POV

"So it's final, si Kath na nga ang gagamitin mo." sabi sakin ni Kats.

"Ano pa nga bang magagawa natin?!" sabi ni Lester. Bakit parang galit yata to.

"Badtrip ka 'tol?" tanong ko sa kanya.

"Crush kasi nyan si Kath." napatingin naman kami sa nagsalita. Si Seth pala.

"WEH. BRO. CRUSH MO YUN?!" pang-aasar ni Kats.

"Tssss. OO NA. Para namang makakapagtago pa ko sa inyo." sagot ni Lester.

"Ganun ba? E pano yan, sya ang unang bumati e. Gusto mo hahanap nalang ulit ako ng
iba para nam---" di
na ko natapos sa pagsasalita ko.

"Sus bro. Okay lang! Crush lang naman e. Ganda kaya ni Kath kaya hindi naman
malayong magkacrush sa
kanya diba? Pero hanggang dun lang yun. Bro kita kaya ikaw ang priority namin
dito." sabi nya sabay akbay
sakin.
"Sabi mo yan ah. No hard feelings pag naging kami na." sabi ko.

"Oo naman! Besides, ikaw na rin ang nagsabing hindi ka mafafall sa kanya diba. Kaya
kung sakali mang
lumala ang pagkacrush ko kay Kath, at least may sasalo sa kanya pag iniwan mo na
sya after 100 days
diba?" sabi ni Lester.

"Tama ka dyan bro. Gimme 5!" sabi ni Kats.

Nag-apir silang dalawa. Si Seth, ayun, tahimik pa rin habang kumakain ng pancit
canton. Andito kasi kami ngayon sa
bahay. Magsesleepover sila.

Mamaya-maya lang, nagsihigaan na kaming lahat. Ang bilis lang makatulog ng mga to.
Palibhasa mga laging puyat.

Bago ako matulog, kinuha ko sa drawer yung picture naming barkada kasama si Barbie.
Naging parte na rin kasi sya
ng tropa namin simula nung matapunan sya ng Milo ni JC nung third year kami.

Magkakapatid ang turingan naming lahat noon, hanggang sa tuluyan na nga akong
nahulog kay Barbie.

Mas lalo ko pa syang minahal noong inalagaan nya ako nung mga panahong madilim ang
lahat para sakin. Literally
na madilim talaga. Minsan nang nabulag mata ko. Third year high school kami noon,
napasali ako sa away. Ilang
buwan din akong nacomatose dahil sa away na yun. At katulad ng sabi ko, nabulag
ako. Pero meron daw nagdonate
ng mata para sakin. Hindi na namin nakilala kung sino yung taong yun. Salamat
nalang sa isang nilalang na katulad
nya.

Tinititigan ko lang ang picture ng tropa at napabuntong hininga.

"Kelan kaya tayo babalik sa dati, Barbie? Kelan ka kaya babalik samin?"
nakakaramdam na naman ako ng
lungkot kaya naman tinago ko na ang picture at ipinikit ko na ang mata ko.

( KINABUKASAN )

So ngayon na magsisimula ang pang-aakit ko kay Kath. Haha. Joke lang. Pero
kailangang mainlove sya sakin, okay?

Humiwalay muna ako sa barkada para hanapin si Kath.

Lakad dito, lakad doon.

Napadaan ako sa music room at may narinig akong anghel. Okay, OA lang. Haha. Pero
ang ganda talaga ng boses

e.
Dahan dahan akong lumapit doon sa room na yun at nakinig lang dun sa babae.

Mayroong akong nais malaman

Maaari bang magtaong?
Alam mo bang matagal na kitang iniibig?
Matagal na 'kong nahihintay
Ngunit mayroong kang ibang minamahal
Kung kaya't akoy 'di mo pinapansin
Ngunit ganun pa man, nais ko lang malaman mo
Ang puso kong ito'y para lang sayo.

Nandito ako umiibig sa iyo

Kahit na nagdurugo and puso
Kung sakaling iwanan ka niya
Huwag kang magalala
May nagmamahal sa iyo
Nandito ako

Hindi ko alam, nakapasok na pala ako sa room, kaya naman bigla syang napatigil sa
pagtugtog. Si Kath pala yung
tumutugtog. Pagkataon nga naman oh.

"D-daniel?! Kanina ka pa ba dyan?" sabi nya.

"Medyo." sabi ko habang nakangiti ng abot tenga. "Bakit ka tumigil? Ang ganda
kaya."

"E nakakahiya. Hehe." sabi nya ng nakatungo.

"Sus. Ang ganda nga diba... Kasing ganda mo. Kung gano kaanghel ang mukha mo, ganun
din kaanghel ang
boses mo. Baka naman anghel ka talaga? Haha" biro ko sa kanya.

"Hahaha. Joker ka, Daniel!" yan nalang ang nasagot nya sakin. Binalot kami ng
katahimikan kaya nagsalita na
ako.

"Uhm. Kath... Wag ka sanang magagalit sa itatanong ko ha... May boyfriend ka na ba?
" please, sana wala.
Please.

"Anong klaseng tanong yan? Haha. Wala akong boyfriend. . . . pero. . . . may mahal
na ako." at parang
nalaglag naman ang puso ko dun. Don't get me wrong ha. Hindi ako nahurt. Wala naman
akong feelings kay Kath e.
Disappointed lang ako na may karibal pala ako sa kanya. PANO NA ANG OPERATION
MANIKA NAMIN?? Hindi ako
magpapatalo sa kung sino mang lalaking mahal ni Kath. She has to be mine.

"Ganun ba.... mahal ka ba nya?" tanong ko.

Nagsmile si Kath. A bitter smile. "No. May mahal syang iba..." Ouch. Ang sakit lang
nun. Pag nalaman ko sigurong
may mahal na iba si Barbie, baka magpakamatay na ko. Haha. Joke. Pero madedepress
talaga ako.

"Para sa kanya ba yung kanta mo kanina?" Nandito Ako kasi yung kinakanta ni Kath
kanina. Ang kanta ng mga
sawi.

"Malamang! Hahaha. Alangan namang sayo!" sabi ni Kath habang tumatawa.

"Tss. Wag ka nga tumawa. Alam ko namang nasasaktan ka e." Niyakap ko sya. Hindi ko
alam kung bakit. Bigla
nalang gumalaw ang kamay ko e. Pero pinanindigan ko na rin.

"D-daniel..."

"Sshh. Let's stay like this for a while. Naranasan ko na ring masaktan, Kath. Alam
kong sobrang hirap ng
pinagdadaanan mo. Alam ko kung gano kasakit ang magmahal ng isang taong hindi ka
gusto....."

"Are you okay?" tanong nya sakin, at kumalas ako sa yakap.

"I am.... now." sinabi ko habang nakatingin ng diretso sa mga mata nya.

Umiwas sya ng tingin. Nailang siguro. Pero hinawakan ko ang mukha nya at iniharap
sakin.

"I like you Kath. Nalove at first sight yata ako sayo e." sabay hawak ng batok. "So
if you'll give me a chance, I
promise you.. hindi kita sasaktan. Let's just try. Hayaan mo muna ang puso mong
magmahal ng iba. Please,
Kath?" sabi ko, still looking at her eyes. Ang ganda pala ng mata nya. Para talaga
syang anghel.

"Sana nga pag minahal kita, magagawa kong makalimutan ang nararamdaman ko para sa
kanya. Pero alam
kong hindi. Alam kong hindi kasi----LKAJSHDFKJAHSKDJFHAKSJDFKAJSHF"

Ugh. Ano bayan ang ingay naman! Bigla kasing dumaan yung mga naghihiyawang mga
estudyante. Hindi ko tuloy
narinig ang sinabi ni Kath.

"Anong sabi mo Kath? Alam mong hindi kasi?" tanong ko.

"Ah. Wala. Haha. Nevermind. Tara na!" Paalis na sana pero nahawakan ko agad ang
kamay nya. Napalingon sya
sakin.

"I'm not going anywhere until you accept my offer. Let me love you Kath, and let
yourself love me
too..." Okay, ako na makapal. But I have to do this. For my happiness. For our
happiness.

Nung sinabi ko yun, nakaramdam ako ng guilt na magagawa kong saktan si Kath na
isang anghel sa paningin ko.
Ganto na ba ko kasama para paluhain ang isang babaeng kagaya niya?

Siguro oo. Kasi pagdating sa pag-ibig lahat tayo nagiging makasarili.

"Kath..." hindi pa rin sya nagsasalita

Mamaya maya lang nakita kong bumagsak ang luha sa mga mata nya. Nagpanic ako kaya
niyakap ko sya agad.

"Why are you crying? I'm here Kath. I'll always be by your side kahit anong
mangyari. Don't cry."

She hugged me back and said

"I hope so, Daniel. I hope you'll always be by my side.... No matter what."
5.
DANIEL'S POV

Kasama ko ngayon ang tropa. Dito na naman kasi sila magoovernight e.

"So, pare! Ano nang update sa inyo ni Kath? Kayo na? Hahaha." tanong ni Kats.

"Not yet. Syempre, liligawan ko muna diba? Teka, kelan nga pala magsisimula ang
pagbibilang ng 100
days?" tanong ko.

"Magsisimula sya, pag nagsimula ka nang manligaw. So, ibig sabihin, hundred days
with her will officially
start tomorrow. Okay?" sagot ni Lester.

"Okay. Tulog na tayo. Kailangan gwapo ako bukas para mainlove agad sya sakin." sabi
ko.

"Goodnight mga bro! Goodluck sayo Kuya!" sabi ni JC

"GOODNIGHT!" sabi ni Kats at Lester.

Si Seth? Ayun. Tulog na. Mukhang ayaw talaga nya ng planong to e kaya pag napapag-
usapan to, hindi sya
nakikisali.

Tumulog na rin ako. Kailangan kong maghanda para bukas.

(The Next Day )

Wednesday, January 11, 2012 -Day 01 of 100

So this is it. Simula na ng countdown.

Dismissal time ngayon at kasalukuyan ko na namang hinahanap si Kath. May hinanda

kasi akong something para sa
kanya. Nagpunta ako sa music room baka sakaling nandun sya. Pero wala e. Pabalik na
sana ako ng canteen nang
bigla ko syang nakita... kasama si Barbie. Close sila?!

Okay Daniel. Inhale exhale. Kaya mo yan. Eto na, lalapitan ko na si Kath.

BARBIE'S POV

Sabi ko naman sa inyo e, magiging great friends kami ni Kath. Madalas na kaming
magkasama ngayon. Feeling ko
nga, we're sisters e. Hahaha.

Dismissal time ngayon and sabay kami ni Kath uuwi. Papalabas na sana kami ng gate
ng biglang may tumawag kay
Kath.

"Kath!" si Daniel. Tumatakbo sya papunta samin.

"Uy. Hello Daniel! Bakit?" tanong ni Kath.

"Uhh. Gusto sana kitang sabayan pauwi? Kaso mukhang may kasama ka na yata?" sabi ni
Daniel sabay tingin
sakin. "Hello nga pala, Barbie." sabi nya with a cold voice.

"Hello din." sabi ko at umiwas ng tingin. Naiilang ako e.

"Ah. Oo, Daniel e. Kasama ko na sina Barbie. Next time nalang ah?" sabi ni Kath.

"Ah ganun ba?" sabi ni Daniel sabay tungo. Mukhang nalungkot talaga sya. Kaibigan
ko pa rin si Daniel. Hindi ko
man sya minahal ng higit dun, mahal ko pa rin sya bilang kapatid. Kaya naman ayoko
nang makita syang malungkot.

"No Kath. It's okay. Kasama ko pa naman sina Kiray e. Sige na, sama ka na kay
Daniel." sabi ko kay Kath.
Napaangat ang ulo ni Daniel at napatingin sakin. Akala ko magiging masaya sya pero
nakakita ako ng
disappointment sa mukha nya. Bakit naman kaya?

"Talaga Barbie? Sure ka ha? Sige. Sabay tayo umuwi bukas ah! See you tomorrow! tara
na Daniel!" sabi ni
Kath at sabay higit kay Daniel papalayo. Naglalakad na sila ng biglang lumingon
pabalik si Daniel. Nakatingin sya
sakin. Those eyes... Kilala ko ang matang yun. Nasasaktan sya. Pero bakit? Diba
kasama na nya si Kath?

DANIEL'S POV

Niyaya ko si Kath para umuwi kahit alam kong kasama na nya si Barbie. Medyo umarte
lang ako na parang
nalulungkot pero expected ko naman talagang d sya makakasama sakin. Ang ikinagulat
ko lang ay nung nagsalita si
Barbie.
"No Kath. It's okay. Kasama ko pa naman sina Kiray e. Sige na, sama ka na kay
Daniel." sabi ni Barbie.
Napatingin ako sa kanya ng gulat na gulat. Nasaktan ako kasi parang ang dali lang
para sa kanya ipamigay ako sa
iba.

"Talaga Barbie? Sure ka ha? Sige. Sabay tayo umuwi bukas ah! See you tomorrow! tara
na Daniel!" sabi ni
Kath at hinila na ko papalayo. Habang naglalakad kami, lumingon ako pabalik kung
nasan si Barbie. Tiningnan ko
sya sa mata at alam kong alam nya ang ibig sabihin ng tingin na yun.

"Daniel! Okay ka lang?" tanong ni Kath.

"H-ha? Ah! Oo naman! Haha. Tara na."

Nagpunta kami ngayon sa special room dito sa school. Tropa lang namin ang
nakakaalam nito. Yung official band
lang kasi yung binibigyan ng special privelege. Yung special room nga pala namin,
nasa pinakataas na part ng
school. I mean, kung 15 floors ang school namin, nasa 16th floor to then para
makapunta sa rooftop, dito ka rin
dadaan.

Pagpasok namin dun sa special room, halatang natigilan si Kath.

Pano ba naman, todo effort lang naman ako... Okay fine. Kami ng tropa ang nag-ayos
nito.

Hinawakan ko ang kamay ni Kath at hinila sya papunta dun sa table na katabi ng
bintana.

"Wowwwwwww. Daniel. Anong meron?" sabi ni Kath na manghang mangha sa view.

"I just want to spend time with you." sabi ko and I gave her my sweetest smile.
Nagblush sya. Haha.

"A-ahh. Haha." sabi nya ng nakatungo.

"Ang cute mo lalo pag nagbablush ka." sabi ko. Totoo naman e. Haha.

"Weh! Haha. Thank you."

Nagsimula na kaming kumain. Mamaya-maya lang, I broke the silence.

"Kath... I'm serious with what I told you yesterday. Gusto talaga kita. Please give
me a chance na mahalin ka
kahit may mahal ka nang iba. Let me help you get over him." sabi ko at napatingin
naman sya sakin.

"D-daniel.. I..."

I stood up at lumapit sa kanya. Lumuhod ako sa harap nya.

"DANIEL! Stand up!"

"No Kath. Not until you say yes."

"B-but Daniel..."

"Isang tanong, isang sagot Kath. Pwede ba kitang ligawan?" Sinabi ko yan habang
nakatingin sa mata nya.

"Yes..."

Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya. I can't believe this! Napatayo ako sa
pagkakaluhod ko at niyakap sya.

"Thank you Kath! Thank you!"

Deep inside, nagpapasalamat naman talaga ako kay Kath. Pero hindi dahil binigyan
nya ko ng chance to be with her.
Pero dahil binigyan nya ko ng chance para pabalikin si Barbie sakin.

"Over ka naman Daniel e. Pinayagan palang kita manligaw. Hindi pa kita sinasagot.
Haha. Bumalik ka na nga
dun sa upuan mo." sabi nya sakin.

"Sorry, haha. Ang saya ko lang kasi e. Pero Kath. Nacucurious kasi ako e. Pwede pa
magkwento ka tungkol
dun sa guy na mahal mo pero hindi ka mahal? Grabe. Ganun ba sya kabulag para hindi
ka mahalin
pabalik?" sabi ko sa kanya. Medyo nawala ang ngiti nya nung nabanggit ko yung
lalaki.
"Ayaw ko mang pag-usapan sya, pero dahil gusto mong malaman, sige. Sasabihin ko
sayo. Second year high
school nung makilala ko sya. Kakatransfer ko lang din kasi sa school noon. Una ko
palang sya makita,
minahal ko na sya. Ewan ko ba. Hahaha. Pero kahit anong gawin ko, ayaw talaga ng
tadhanang magkakilala
kami e. Tuwing may gagawin akong move, nababale wala. Okay lang yun, sabi ko noon.
Kasi single pa sya at
wala namang nababalitang babaeng nagugustuhan nya. Hanggang sa nagthird year high
school kami. Sabi
ko sa sarili ko noon, 'this year will be different!' at ayun nga naging different
kasi nainlove na sya. At
mukhang mahal na mahal nya talaga yung babae. Tuluyan na kong nawalan ng chance sa
kanya." kwento ni
Kath. Ang sakit naman pala ng kwentong pag-ibig nya.

"E hanggang ngayon ba, mahal pa nya yung babae?" tanong ko at tiningnan ako ni Kath
sa mata. May iba sa
mga tingin nya ngayon. Parang tingin na nangingilatis.

"Oo... Mahal na mahal pa nya. At sa sobrang pagmamahal nyang yun, handa nyang gawin
ang kahit
ano..." Awww. Parang ako lang kay Barbie.

"E yung babaeng mahal nya, mahal din ba sya pabalik?" tanong ko at biglang nagsmirk
si Kath.

"Oo, mahal din sya pabalik nung babae. Pero natatakot lang yung babae kaya hindi
nya mashadong
pinaparamdam at hindi nya inaamin." at least mahal din sya nung babae. Hindi
katulad ko na hindi ako mahal ni
Barbie. Pero alam kong marerealize din nyang mahal nya rin ako pag pinagselos ko na
sya.

"Anong name nung lalake, Kath?"

"Haha. I can't tell. Sorry." sabi nya.

"Well, I understand. I just hope makalimutan mo sya. I will really help you Kath. I
promise." sabi ko sa kanya at
napayuko sya.

"Don't make promises, Daniel. Wag mong dagdagan ang kasalanan mo sa pamamagitan ng
paggawa ng mga
pangakong walang kasiguraduhang matutupad." sabi ni Kath habang nakatingin sa plato
nya. Bakit tinamaan
yata ako dun?

"But I will really try my best to help you Kath. Just allow me to enter your
heart." sabi ko.

She looked at me and then smiled. A sweet innocent smile.

Mas lalo tuloy akong naguilty. Ayaw kong saktan ang isang anghel na katulad ni
Kath, pero kailangan.

I'm sorry Kath. I have to hurt you.

6.
Thursday, January 12, 2012 -Day 02 of 100

LESTER'S POV

Maaga akong pumasok ngayon sa school dahil mangongopya pa ko ng assignment. Pano ba

naman kasi, wala
kaming nagawa ng tropa kagabi kung hindi pagplanuhan ang panliligaw ni Daniel kay
Kath.

Alam nyo, sa totoo lang. Parang naguiguilty na ko sa ginawa ko. Nung una naman
kasi, mukha talagang
pinagbagsakan ng langit at lupa itong si Daniel e. Syempre, bilang kaibigan nya,
gagawa at gagawa ka ng paraan
para mapabuti ang kalagayan nya. Kaya yun, naisip ko na baka kailangan lang ng
konting sampal nitong si Barbie
kasi nasanay syang laging nandyan si Daniel para sa kanya. Kung magkakaron ng
bagong liligawan tong si Daniel,
baka magising sa katotohanan tong si Barbs.

E kaso, malay ko bang si Kath pa talaga yung magiging kasangkapan para mangyari
yun. Alam kong alam nyong
crush ko si Kath. Pero pakiramdam ko, more than crush na e. Parang nagiging stalker
na nga nya ako e.

Actually, isa rin sya sa dahilan kung bakit ako pumapasok ng maaga. Kasi maaga rin
sya pumasok e. Dati, lagi ko
syang tinitingnan mula dito sa upuan ko. Hanggang tingin lang ako madalas. Ewan ko
ba, natotorpe ako pagdating sa
kanya.
Ngayon, eto na naman ako. Tinititigan na naman sya. Pero teka, bakit parang
papalapit sya ng
papalapit?................................................................O SHT.

Naglalakad na pala ako papunta sa kanya! Langya Lester! Anong nakain mo! Bumalik ka
na bago ka pa nya makita!!!

Pabalik na sana ako nang bigla nya akong tinawag.

"Lester!" sigaw nya at takbo papunta sakin.

"Uy Kath!" bati ko ng medyo nahihiya.

"Si Daniel?" tanong nya. Ouch lang.

"Ah. Wala pa e. Maaga pa lang kasi."

"Ah ganun ba..." sabi nya at parang nalungkot ito.

"May kailangan ka ba sa kanya?" tanong ko.

"Yayayain ko sana sya magbreakfast e."

"Aaaah. Edi ako nalang muna yayain mo? Habang wala pa si Daniel" Damoves ba ang
tawag dito? Haha.
"Okay lang ba?" tanong nya.

"Oo naman. Tara na!" sabi ko at naglakad na kami papuntang canteen.

"Dahil ako ang nagyaya at sinamahan mo ko dito, ililibre kita!" sabi ni Kath at
sabay takbo dun sa may bilihan ng
pancakes. Ako naman, naghanap ng table at umupo na dun.

Ilang minuto lang at nakabili na si Kath ng pagkain namin. Nakangiti sya habang
papunta sa table. Pinagmamasdan
ko ang mukha nyang napakalambing, napakaganda at napakainosente. Isang anghel kung
tutuusin. Mas lalo tuloy
akong naguiguilty.

"Uy! Tulala ka dyan? Haha. O ito na pancakes mo! Kain na tayoooo!" sabi ni Kath
sabay subo sa pancake nya.

Hindi ko maiwasang hindi sya titigan. Ang amo-amo ng mukha nya. Si Kath ang isang
babaeng sobrang girlfriend
material. Gago lang ang mananakit ang mang-iiwan dito. Sige, sabihin na nating gago
ako dahil ako pa ang naging
dahilan kung bakit to sasaktan at iiwan ni Daniel sa huli. Bakit ko pa ba naisip
yung planong yun?!

"Lester! Okay ka lang ba talaga dyan?! Bakit parang wala ka sa sarili?" tanong nya
habang nakatingin sakin ng
diretso.

Those eyes..... they just melt my heart.....

"A-ah. Okay lang a-ako. H-haha." sabi ko ng nauutal.

"Hahaha. Nauutal ka pa. Akin na nga!" kinuha nya ang tinidor ko na may pancake at
isinubo to sakin.

"Kakain naman ako e! Haha. Ano ko, bata?! Hahaha." sabi ko.

"E ang tagal tagal mo isubo e. Dinadasalan mo pa yata. Haha." panloloko ni Kath.

"Alam mo. Nakakatuwa ka rin pala noh! Hahaha. Kala ko may pagkaseryoso ka kasi ang
talino mo." sabi ko.

"Seryoso? Hahaha. Sa kanya, seryoso ako... pero matalino? Nagiging tanga ako
pagdating sa kanya
e." napatingin naman ako kay Kath nung sinabi nya yun. Nakita kong lumungkot ang
mukha nya.

"Kanino?" tanong ko.

"Dun sa lalaking mahal ko..." At nalaglag naman ang puso ko. May mahal na palang
iba si Kath.

"Sino sya Kath? Gusto ka ba nya?"

"Hindi e... Ang masakit pa nito, pinaparamdam nya saking meron, kahit wala naman
talaga... Parang..." tumigil
si Kath at tumingin sakin.

"Parang ano?" sabi ko.

"Parang pinaglalaruan nya lang ako..." at umiwas na sya ng tingin. Bakit ganun.
Parang tagos sakin yung sinabi
nya ah. I mean, you know. Si Daniel, pinaglalaruan lang sya. Teka?! Baka naman may
gusto talaga to kay Daniel?

"SI DANIEL ANG MAHAL MO?" tanong ko.

"Ha? Bakit mo nasabing sya? Pinaglalaruan ba nya ako?" OOPS. WRONG MOVE. MAHAHALATA
KAMI.

"Ah. Hindi. Hindi. I mean, kasi may pagkaplayboy kasi ang image ni tol e. Alam mo
yun, Padilla kasi ang
tumatagaktak sa dugo nya. Kaya inisip ko na baka iniisip mo na baka pinaglalaruan
ka lang nya. Pero hindi!
Faithful yun!" madali kong sabi. Huhu. Wag sana kaming mabuko.

"Ahh. Ganun ba. Haha. Faithful? Kanino?" tanong nya.

"Syempre sayo. Ikaw ang nililigawan nya e." sagot ko.

"Sakin ba talaga?" at napanganga na naman ako sa sinabing yun ni Kath.

Ngumiti nalang sya at tumayo na.

"Tara na Lester! Malelate na tayo! Haha. Bilisan mo nga! Bagal!" sabi nya at kinuha
ang kamay ko.

*Dubdubdubdub*
Bakit ganto ang puso ko. Hindi ko naman first time makahawak ng kamay ng babae ah!
Hinigpitan ko nalang ang
hawak ko sa kamay nya at patuloy na naglakad. Nagulat nalang kami at napatigil nung
biglang may tumawag samin.

"KATH! LESTER!" napalingon kami sa boses at nakita namin si Daniel kasama ang tropa
papalapit samin.

"Uy bro!" bati ko sa kanya pero hindi sya nagsalita. Nakatingin lang sya sa kamay
naming magkahawak.

"Tara na Kath." sabi nya at sabay hila kay Kath.

"Galit ba yun?" sabi ko.

"Selos?" sabi ni Kats.

"Mga loko. Pano magseselos e wala namang gusto?" sabi ko.

"Baka possessive." sabi ni JC.

"E hindi naman kanya, bakit sya magiging possessive?" sagot ko.

"Alam mo. Ikaw dyan tanong ng tanong tapos kontra ka din ng kontra sa sagot mo.
Kausapin mo na nga lang
sarili mo!" sabi ni Kats.
"To naman! Di mabiro." sabi ko.

Naglalakad na kami papunta sa classroom ng biglang magsalita si Seth.

"Nagsisimula na..." Seth.

Napatigil kami sa paglalakad at napalingon kay Seth.

"Ha? Ang alin? Flag ceremony?! Loko ka tol! Wala pa namang 7 e!" Kats

"Basta hindi ako nagkulang sa pagpapaalala sa inyo...." pagkasabi ni Seth nun,

tumingin sya sakin at naglakad
na papalayo.

"Nung nakain nun?" tanong ni JC.

"Ewan. Tara na nga!" sabi ko at naglakad na rin kami papunta sa classroom.

DANIEL'S POV

Nakita kong magkahawak ng kamay si Lester at Kath. Ewan ko pero nainis ako. Kaya
naman hinila ko nalang palayo
si Kath.
"Daniel! Ano ba." si Kath.

"Bakit ba kasi kayo magkahawak ng kamay ni Lester?" sabi ko, naglalakad pa rin.

"Hinila ko lang naman sya dahil ang bagal bagal nya." tumigil ako sa paglalakad at
tumingin sa kanya.

"E bakit parang ang higpit ng pagkakahawak nyo sa isa't isa?" sabi ko. Waa. Hindi
ko alam kung bakit to
lumalabas sa bibig ko!

"Nagseselos ka ba?" tanong ni Kath. Nagulat ako dun sa tanong nyang yun kaya hindi
ako nakasagot.

"..."

"Nagseselos ka nga..." Kath.

Nagseselos nga ba ako?

"Hindi ko alam. Basta naiinis lang ako na may iba kang kahawak ng kamay." sabi ko.

"Daniel, hindi pa tayo pero ganyan ka na agad?" sabi ni Kath.

"Oo. Kasi hindi pa man tayo, naaagaw ka na agad sakin."

Napatahimik dun sa sinabi ko si Kath.

"Sakin ka nalang please? Diba ako nga ang tutulong sayo para kalimutan yung
lalaking gusto mo na may
gustong iba? Ugh. Ang haba naman ng description nya. Tawagin nalang natin syang
Blind man."

"Blind man?"

"Kasi bulag sya para hindi makita kung gano ka kalaking kawalan sa buhay nya..."
sabi ko sabay hawi ng
buhok nya. Isinipit ko ito sa likod ng tenga nya para mas lumantad ang mukha nyang
tunay na napakaganda.

Tinititigan ko lang sya sa mata nya at narealize kong unti-unti ko na palang

linalapit ang mukha ko sa mukha nya.
Para may isang force na humihila sakin papalapit.

Sobrang lapit na ng mga mukha namin. Yung malapit na talaga magdikit ang mga labi
namin. Konting konti nalang...

"Daniel! Kath!" panira lang yung tumawag.

Pagtingin namin dun sa babaeng sumigaw, nanlaki naman ang mata ko.

Si Barbie.
"Uhhm.. Magtatime na kasi e. Pinapahanap na rin kayo ni Ms. Santos. Tara na!" sabi
nya at nagmadaling
tumakbo papalayo.

Selos? I HOPE SO.

SETH'S POV

I am Seth Gothico. Daniel's friend and adviser. Parking Five's most matured member.

Loko loko rin ako tulad ng iba kong mga kaibigan. Pero ibahin nyo ako. Kasi ako?
Iniisip ko muna ang mga
mangyayari bago ako gumawa ng isang bagay.

Simula noong isinagawa nila yang "Operation Barbie" na yan, hindi na ko masyadong
nag-i-i-imik tuwing
magkakasama kami ng tropa. Para san pa? Hindi rin naman sila nakikinig sakin.

Kaya tuloy ngayon, nagsisimula na ang mga delubyong hatid ng plano nilang yun. At
hindi ako sigurado kung
kakayanin nila yung lahat.
Si Lester. Kung nakita nyo lang kung gano kaginhawa ang mukha nya kanina habang
kahawak ang kamay ni Kath.
As Lester's friend, alam kong lumalalim na ang nararamdaman nito kay Kath. Pero
halata kong pinipigilan nya to
dahil gusto nyang maging masaya si Daniel. At alam naman nating magiging masaya
lang si Daniel pag nakuha na
nya si Barbie. At si Kath ang paraan para magawa nya yun.

Eto namang si Daniel, bigla nalang hinigit si Kath noong makita nyang magkaholding
hands sila ni Lester. Tingin nyo
ba, para lang yun sa wala. Tingin nyo ba, arte lang nya yun? Hindi mga bregs.
Kilala ko si Daniel at alam ko kung
kelan totoo ang pinapakita nya at kung kelan hindi. Feeling ko nga nalilito na to
sa nararamdaman nya para kay Kath
at para kay Barbie. Hindi nga lang nya magawang aminin sa sarili nya dahil masyado
syang bulag.

And speaking of Barbie. Nakita ko sya kaninang nakatitig lang kay Kath at Daniel.
Ramdam kong may iba sa mga
tingin na yun. Mukhang umeepekto nga ang plano nitong mga loko kong kaibigan.

At dahil umeepekto na nga. Ayan, nagkakagulo na.

Kaya kayo. Makinig kayo sakin.

Hindi tamang paglaruan ang puso.

Kasi, kapag ang puso natutong maglaro, baka ikaw ang hindi makasabay sa kanyang
pagtibok.
7.
Friday, January 13, 2012 -Day 03 of 100

BARBIE'S POV

Balisa ako ngayong araw na to. I don't know why I acted so weird yesterday when I
saw Kath and Daniel so close to
kissing.

Parang kinuryente ang puso ko.

This can't be! Wala akong feelings kay Daniel diba? Pero bakit ganto ako
kaaffected?

While I was thinking of the reason, my fone suddenly vibrated.

1 new message from : JC

Goodmorning Barbs! Ingat ka papunta sa school! See you later. :D

Si JC lang pala. Pero alam nyo, lagi akong tinetext ni JC ng ganto. I mean, diba sa
girlfriend lang to ginagawa? Pero
erase! Close lang siguro talaga kami.

Nagprepare na ko for school. In 10 minutes, tapos na ako. Nagpaalam na ako kay

mommy at saka naman ako
umalis.

Pagdating ko palang school, nakita ko na agad magkasabay pumasok si Kath at Daniel.

Napatigil ako sa
kinatatayuan ko.

What's wrong with you Barbie? So what kung may something between your closest
friend and your ex suitor na
binasted mo?

Wala diba? Haay.

I'm in the middle of my daydreaming when someone covered my eyes.

"Guess who" said the mysterious guy. I know this voice.

"JC.."

He removed his hand and I faced him.

"Hey." I greeted him.

"Hey." He answered.

After those "hey's", An awkward silence followed. I decided na mauna nang

magsalita.

"So... How are you. Kayo?" Wala na rin kasi akong masyadong balita sa kanila ever
since that... you know.

Nagsimula na kaming maglakad papunta sa classroom.

"Okay lang kami... Ikaw?" tanong nya.

"Okay lang din. Minsan, namimiss kayo..." I admitted. They are all like little
brothers to me. I miss their craziness.

"Miss na din kita..." JC. Napatingin ako sa kanya nun.

Did I hear that right?

"I mean. Namin. Miss ka na namin. Wala kaming ate e."

"Ahh. Kala ko naman... Haha."

"Kelan ka ba babalik samin?" He asked. I was caught off guard.

I just looked at him, and he did the same thing.

"Things are not the same anymore, JC. We can never bring back our old ways again."
Lumihis ng tingin sakin
si JC at yumuko. Nasaktan ko sya. Sa lahat ng members ng P5, sya ang pinakasweet
sakin. Oo, nanliligaw sakin si
Daniel dati pero iba ang pagkasweet ni JC e.

Nandito na kami sa may tapat ng room namin. Bago pa makapasok si JC, hinawakan ko
ang kamay nya at pinigilan
sya.

"I'm sorry JC." pumunta ako sa harap nya at niyakap ko sya. Niyakap rin nya ako
pabalik.

"You don't have to be sorry." sabi nya.

"Ehem!" napabitaw kami sa yakap namin ng makita namin yung umubo.

Si Daniel, kasama si Kath. Papasok rin sila ng classroom.

"Hello Barbie. Hello JC!" Masayang bati ni Kath.

"Hello Kath! Hello Daniel." binati ko rin sila. Pagtingin ko kay Daniel, nakatingin
lang sya kay JC. At ganun din si JC
sa kanya. Parang nag-uusap ang mga mata nila. Parang may tensyon.
Mamaya-maya lang ay pumasok na si Daniel sa classroom, hawak nya ang kamay ni Kath.
That was supposed to be
my hand... WAIT. What am I thinking?! Napatingin ako kay JC and nakatingin rin pala
sya sakin.

"U-uhmm. Pasok na tayo?" And then I went inside the room to see Daniel and Kath
both laughing. They are so
happy. I should be happy too, right? Kasi parang nakakamove on na si Daniel sakin?
But no.

Napaupo nalang ako, and then I started clearing out my feelings.

KATSUMI'S POV

Katsumi Kabe is the name. Ang pinakaloko sa banda namin. Pero kahit gano pa ako
kakwela, marunong din ako
magseryoso.

Lunch time ngayon. Magkakasama kami ng tropa. At syempre, nandito kami sa tambayan
namin.

"Oysst. Pareng Daniel! Parang unti-unti nang nagtatagumpay ang plano ah. Kita mo ba
si Barbie kanina?
Parang pinagbagsakan ng langit at lupa ang mukha nung nakita kayo ni Kath!"

"Oo nga e. Kahapon nga din. Nung malapit na kami magkiss ni Kath, bigla nya kaming
tinawag." Daniel.
"MAGKISS?!" sigaw ni Lester.

"Oo. Ano namang nakakagulat dun? Nililigawan ko naman sya e. Ikaw tol ha. Umamin ka
nga, nagseselos
ka?" tanong ni Daniel kay Lester.

"H-hindi ah. Nagulat lang ako. Parang ang b-bilis kasi." nauutal na sabi ni Lester.
Halata ka na tol.

"Well. Ganun talaga. Tingnan mo oh. Effective naman. Mukang natatauhan na si

Barbie. Haay. Excited na
kong bumalik sya satin." nakangiting sabi ni Daniel.

Pagkasabi nun ni Daniel, bigla namang hinagis ni Seth yung librong hinahawak nya
dun sa table. Lahat kami
napatingin sa kanya.

"TOL NAMAN! WAG KA NAMAN MANGGULAT! KALA KO NAMAN MAY NAGBARILAN NA DITO!" sigaw
ko. E
nakakagulat talaga e!

"Sorry ha. Nakakatamad kasi tumayo e. Hinagis ko nalang." Seth.

"Hay. Seth talaga. Ay nga pala mga repa. May interview tayo mamaya. Para daw sa
school paper." sabi ni
Lester habang tinitingnan ang lumang school paper.

"Ano daw oras?" tanong si Seth.

"Oo." sagot ni Lester. Anong konek?!

"Anong oo?! Lutang ka tol? Tinatanong kung anong oras!" sabi ko.

"H-ha? Ah! Hahaha. Sorry. 4pm daw." sagot ni Les.

"Ano ba kasing tinitingnan mo dyan at parang nawala ka sa sarili?" tanong ni JC.

"W-wala! Haha. Tara na nga!" sabi ni Lester habang crinucrumple yung paper at
shinoot sa basurahan.

Nagtayuan na kaming lahat at lumabas na sa room. Pero may gagawin muna ako.

"Ah guys! Una na muna kayo. Sunod nalang ako. May nakalimutan lang ako sa loob."
sabi ko at tumakbo
pabalik sa room.

Pumunta ako sa may trash can at kinuha ang linukot na papel ni Lester. Inayos ko
ito at nakita ko ang napakalaking
picture ni Kath na nasa isang article dun sa paper.

Sinasabi ko na nga ba. In love na tong si Lester.

LESTER'S POV
Nakarating na kami dito sa venue ng interview. HANEP LANG. Ang daming tao! The Buzz
lang? Ganto ba talaga
kami kasikat?

Nung naglakad na kami papunta dun sa harap ng camera, GRABE. KASIRA NG EARDRUMS ANG
MGA SIGAWAN
NG MGA BABAE AT BAKLA DITO.

Lakas talaga namin makagwapo.

Naupo na kami sa may sofa at di nagtagal ay nagsimula na ang live interview. Bukod
sa gagawan kami ng article sa
school paper, ipapalabas din pala to ngayon. As in right at this moment sa lahat ng
TV dito sa campus. Langya lang.
E-Live ba to?

"So, dahil mga fourth year na kayo ngayon.. Anong balak nyo for college?" host.

"Ahmm. Balak po namin mag-engineer lahat. Pero iba iba naman pong field." sagot ni
Seth.

"San nyo naman balak magcollege?" host.

"Hindi pa po namin alam e." sagot ni JC.

"Ako po, gusto ko sa UP." sagot ni Kats.

"Bakit naman?" host

"Balak ko po kasi sumali sa Oblation Run." pagkasabi nya nun, isang nakakabingi at
nakakabulabog na sigawan
ang umugong dito sa venue.

"AHHHHHHHHHH! DUN NALANG KAYONG LAHAT!"

"SUPORTAHAN NYO SI KATS! SALI DIN KAYOOOOOOOOOOOOOO. OMGEEEEEEEE."

" KELAN BA OBLATION RUN ?NGAYON PALANG ICACANCEL KO NA APPOINTMENTS KO!!!"

Hanep ah. Pagnasahan ba naman kami! Hahaha.

"Ay. Wag po kayo maniwala dyan kay Kats. Malakas po ang paniniwala kong hindi sya
papasa ng entrance
test ng UP. Hahaha -ARAY!" suntukin ba naman ako sa braso!

"Kapal mukha mo Lester ha." sabi ni Kats.

"Hahaha. Nakakatawa talaga kayo. Pero teka lang. May mga tanong dito ang fans nyo
e. Okay lang sagutin
nyo?" Host. Wow lang. Feeling ko pwede na kaming mafeature sa Push.com.ph

"Okay lang po." sagot ni Daniel.

"Sino sa tingin nyo sa banda nyo ang pinakagwapo?" host.

"Tinatanong pa po ba yan? Malamang-lamang po, si Daniel. Habulin talaga yan e. Dami

na nga pong
nadadapa sa kahahabol dyan." sagot ni Kats.
"E sino naman sa inyo ang pinakamatakaw?" host.

"Ah! Si Seth po! Kaya po nyang ubusin ang dalawang kalderong pansit canton ng hindi
humihinga." sabi ko,
at binatukan naman ako ni Seth dahil dun.

"Nagsisinungaling po si Lester. Sya po talaga ang sugapa sa pagkain. Caveman po

kasi yan. Halata naman
po oh. Mukhang hindi naliligo." sabi ni Seth.

"Hahahahaha." Nagtawanan lang naman ang mga kaibigan kong traydor at nag-apir pa
tong si Daniel at Seth.
Trayduran pala to ha!

"Haha. Grabe. Nakakatuwa talaga. Pero enough of those questions, let's talk about
your love life. Nakailang
girlfriends na kayo?" Host.

"Lahat po kami, never pang nagkagirlfriend, maliban kay Seth na nakatatlo na."
sagot ko.

"Wow. Talaga? Bakit naman kaya ganun?" Host.

"Matinik po kasi tong si Seth e. Ewan ko lang po kung anong pinapakain nyan sa mga
babaeng napapasagot
nyan. Ayaw po kasing ishare samin e. E di sana naipakain ko na din dun sa babaeng
gusto ko." Kats.

"Ohh. So, may special someone kayong lahat ngayon?" Host.

"Hindi naman po siguro mawawala yung magkaron kami ng crush." Ako.

"Sino ba sa inyo ang pinakamagaling manligaw?" Host.

"Si JC po. Mr. Loverboy po yan e. Haha. Ewan ko nga lang kung bakit mas nauunahan
pa sya ni Seth na
magkagirlfriend." sabi ni Kats.

"E pano kasi magkakagusto na nga lang yang si JC dun pa sa gusto din nung...
Oommph." biglang napatigil si
Seth sa pagsasalita nya. dahil tinakpan ni JC ang bibig nya. Napatingin naman
kaming lahat sa kanya.

"Uyy. Sino yunnnnn? Pwede ba namin malaman kung sino ang mga special someone nyo
ngayon? " Host.

"Hindi po pwede. Secret po yun." sagot ni Kats.

Napatingin ako sa audience at nakita ko si Kath. Pang-asar lang? Nabanggit lang ang
"special someone" tapos bigla
ko naman syang nakita.

"Ikaw Lester, pwede mo ba sabihin samin ang sayo?" Host.

Nakatingin lang ako kay Kath, at nakatingin rin sya sakin. I'm so lost. Aamin na ba
ako?

"Si....." Ako. Habang nakatingin pa rin kay Kath.

"Si?" Host.

"Ah! Ako nalang po ang aamin. Sasabihin ko po ang special someone ko." bago pa ako
makapagsalita,
inunahan na ko ni Daniel.

"Oh. That's good. Sino ba ang nagpapatibok sa puso ng isang Daniel Padilla?"

Nag-iiritan ang mga tao sa paligid. Yung iba halos himatayin na.

"Si Kathryn Bernardo po. Sa kanya ko napatunayan na totoo pala ang "love at first
sight" Inaamin ko po,
matagal ko na po syang kaklase. Pero hindi ko pa po sya napapansin noon. Pero nung
araw na napansin ko
sya, hindi ko na po matanggal ang mga tingin ko sa kanya. Parang lagi na po syang
hinahanap hanap ng
puso ko."

And again, nagsigawan na naman ang mga tao dito. Mga kinikilig. Si Kath naman
nakasmile. Hay. Kung alam nyo
lang. Gawa-gawa lang yan ni Daniel.

Pero kung ako ang magsasabi nyan, sinisigurado ko sa inyo, nanggaling talaga yun sa
puso.

Pagkasabi nun ni Daniel, may nakita kaming isang babaeng tumatakbo palayo.

Si Barbie.
BARBIE'S POV

Bakit ganun? Trinaydor ako ng luha ko. Bigla nalang akong napaiyak dun sa sinabi ni
Daniel. Nagseselos ba ko? O
baka naman hindi lang ako sanay na may gusto syang iba?

Dumiretso ako sa field. Wala namang tao dito kaya dito nalang ako umiyak ng umiyak.

Nagulat nalang ako ng biglang may nagback-hug sakin.

Bago ko pa magawang tingnan sya, bigla nalang syang nagsalita.

"I'm sorry..."
8.
JC'S POV

Pagkasabi ni kuya nung message nya kay Kath, may nakita kaming isang babaeng
tumakbo papalayo dito.

Kilala ko ang babaeng yun. Si Barbie.

Kahit na nasa kalagitnaan kami ng interview, tumayo ako at akmang aalis. Pababa na
ko sa stage pero tinawag ako
ni Kuya.

"JC!" Nakatayo rin sya at masama ang tingin sakin. Alam kong gusto rin nyang sundan
si Barbie, pero hindi nya
magagawa dahil masisira ang plano.

Sorry kuya, pero kung hindi mo kayang icomfort ngayon si Barbie, ako na muna ang
papalit sa lugar mo.

Tiningnan ko nalang din si Kuya at tumakbo na ako papalayo para sundan si Barbie.

Dumiretso sya sa field, at doon, umiyak na talaga sya ng todo-todo.

Lumakad ako papunta sa kanya at dahan-dahang niyakap sya.

"I'm sorry" Pagkasabi ko nyan, napatingin sya sakin.

Gulat ko nalang nung humarap sya sakin at niyakap ako. Nilagay nya ang ulo nya sa
dibdib ko at pinagpatuloy lang
nya ang pag-iyak nya. Niyakap ko nalang rin sya pabalik.

"I'm sorry Barbie. Sorry kung umiiyak ka ng ganto dahil sa kuya ko. Just be strong.
Magiging okay din ang
lahat."

"I don't think magiging okay pa ang lahat. May mahal ng iba si Daniel. Bakit ba
kasi ang bobo ko? Bakit
tinanggihan ko pa sya? *sob* *sob* *sob*"

"Pwede pang maging okay ang lahat. Pinapangako ko sayo... maghintay ka lang."

"Hindi na JC. Lalayo nalang muna ako. Mukhang masaya na sila e..." sabi nya at
kumalas sya sa pagkakayakap
nya sakin.

Hindi ko na alam ang gagawin ko. Kapatid ko si kuya at dapat ko syang tulungan...
pero pano naman ako? Pano
naman ang puso ko? AY. ANO BA YAN. Nahahawa na ko sa kacornyhan ni Seth!

Pero seryoso. Pwede bang unahin ko muna ang sarili ko bago ang kapatid ko?

"Barbie..." napatingin sya sakin habang pinupunasan ang luha nya.

"If you'll tell me na mag---" I cut her off.

"I'm here Barbie..." I held her face. "Andito pa ko... Imbes na saktan mo ang
sarili mo sa paglayo kay Kuya,
bakit hindi mo nalang ako subukang mahalin? Kahit pa panakip butas lang ako... Ayos
lang. At least alam
kong kahit papano, nagkaron pa rin ako ng lugar dyan sa puso mo."

I'm sorry, Kuya. May puso din ako.

Nilapat ko ang noo ko sa noo ni Barbie. Hindi sya umalis, instead, she just closed
her eyes.

"Let's just try JC. Just try." Pagkasabi nya nun, I hugged her, and to my surprise,
she hugged me back.
Magkayakap kami habang magkadikit pa rin ang mga noo namin.

I am JC Padilla. I was a good brother and a great bestfriend to Daniel Padilla.

Yes. WAS. Hindi ko kasi alam kung
may karapatan pa ba akong tawaging ganun ang sarili ko dahil ginagamit ko ang
sariling plano ng kuya ko para
makuha ang babaeng gusto ko... At yung babaeng yun? Yun din ang babaeng gusto nya.

Sorry kuya, pero pagbibigyan ko muna ang puso ko ngayon.

DANIEL'S POV

Nakauwi na kami from school. Nakakapagod lang tong araw na to. Pagkatapos kasi ng
interview namin, nagdate pa
kami ni Kath, tapos hinatid ko pa sya sa kanila. Kaya naman ngayon lang ako
nakauwi.
Pagpasok ko ng bahay, andun na sina Mama kasama si JC, Carmela at Magui sa lamesa.
Kumakain na.

"O ginagabi ka yata ngayon!" Mommy Karla ko.

"Sorry Ma. May hinatid lang." sabi ko habang papalapit sa table.

"Sino? Si Barbie?" Napatingin ako kay Mama sa sinabi nyang yun.

"Mommy, don't you know? They already broke up. I heard kuya crying dati. Before nga
nung tumabi kami ni
Carmela sa kanya, he was sleep talking. He was saying Ate Barbie's name."

Gustong-gusto kong pasakan ang bibig ni Magui para hindi na nya maituloy ang
sinasabi nya. Pero hindi ko abot e.
Kaya naman I just gave her my famous death stare.

"What? Why are you looking at me like that Kuya? Totoo naman ang sinasabi ko e.
Dibuuhhh. Ayaw mo pa
kasi umamin kay Mommy e. Mom oh. Kuya's keeping secrets sayo!" pagkasabi nya nun,
binelatan nya ako.
ABA'T TONG BATANG TO! Humanda to sakin mamaya. Mapapatay ko sya.

Sa kiliti.

"How true is that Daniel?" sabi ni Mommy.

"Wala yung katotohanan ma."

"SUCH A LIAR KUYA!!" Magui.

"Ikaw Magui ha! Dami mong alam! Ma! Hindi yun totoo kasi hindi naman naging kami.
Niligawan ko lang si
Barbie dati..."

"And?....."

"BASTED SYA MOM! HAHAHA. BAST---WAAAAAAAAAAAA" Napatigil si Magui sa sasabihin nya

kasi tumakbo
na sya papalayo. Ako naman, hinabol sya. Daming sinasabi nitong batang to e.
Babalutan ko muna ng masking tape
ang bibig nito. Hehe. Joke lang.

"KUYAAAAAAAAAAAAAAAA STOPPPPPPP NAAAAAA. WAHAHAHAHAA. KUYAAAAAAAA. HUHUHUHU.

WAAAAAAAAAAAAAA." Parang baboy na kinakatay lang tong si Magui. Kinikiliti ko kasi.

"DANIEL! Tama na! Bumalik na kayo dito. Kitang kumakain e." Tawag ni mama.

Kinarga ko na pabalik si Magui at inupo sya sa upuan nya.

"Kaya ka lumolobo Ma e. Puro pagkain nalang in--*PAK* ARAY MA NAMAN!" Batukan ba

naman ako!
"Hay nako. Pwede ba. At least maganda ako. Pero teka nga, ano ba talagang nangyari
sa inyo ni Barbie ha?
Pansin ko nga hindi na yun dumadalaw dito."

"Like what I've tol---" Magui

"O SASABAT PA E. BAKA GUSTO MONG!!" Ako.

"NO KUYA. HIHI. I'M JUST KIDDING. SIGE NA KWENTO KA NA."

"Yun nga ma. Nanliligaw ako. Pero basted. Noon. Noon lang yun. Sooner or later,
magiging official na kami
ng soon to be daughter in law nyo, diba JC!" sabi ko, sabay tingin kay JC

"H-ha? A-Ah. O-oo. Yes. Haha. Soon." nauutal na sabi ni JC. Problema nito?

"Ohh. Okayy. E ikaw naman Carlito? Ano nang balita sa lovelife mo? Lumablayp ka
naman anak! Sayang
naman ang face mo!" Tanong ni Mama kay JC.

"Ah. Ma. Haha. May nililigawan rin po ako ngayon e. Secret nalang po muna. Malapit
nyo na rin sya
makilala." JC

"Well that's good!"

"What about me, mom? Di nyo ko tatanungin?" Napatingin kaming lahat kay Magui.
"What?! I'm 10 years old already noh. Hmf."

Haha. Landi nitong kapatid ko. Pero wag kayo. Love ko yan.

Pagkatapos namin kumain, dumiretso na kami sa kwarto namin ni JC. Share pa kasi
kami ngayon habang inaayos
yung CR ng room nya.

"Oy, Bro. Ikaw ha may nililigawan ka na pala, sino!" Tanong ko kay JC.

"Secret nga muna kuya." sabi nya.

"Pssh. Arte. Pero teka, sinundan mo kanina si Barbie diba? Anong nangyari?"

Mukhang nagulat si JC sa tanong ko. Hindi agad sya nakasagot e.

"Ahm.. Ano. May nakalimutan daw kasi syang isubmit. Kaya yun, nagmadali syang
umalis. Deadline na daw
kasi kaninang hapon e." JC

"Ahh. Pero may nababanggit ba sya sayo? Tungkol sakin?"

"Wala naman."
"Ah. Okay. Ge bro. Tulog na tayo." Sabi ko.

Pinatay ko na ang ilaw at humiga na. Haay Barbie. Sana wag ka na maging bulag.

Saturday, January 14, 2012 -Day 04 of 100

Time check : 10 am.

Waa. Ang boring. Naisipan kong yayain ang tropa na lumabas ngayon. Mag-mall. At
naisipan ko ring isama si Kath.
Payag naman ang tropa kaya eto na. Nagbibihis na ko papunta dun sa meeting place
namin.

"JC! tol! Tara na!" To kasing kapatid ko e, tagal magbihis.

"Sandali lang. Andyan na." Sabi nya habang pababa ng hagdan.

"Where do you think you're going?" Napatingin kami sa nagsalita.

Kung inaakala nyong si Mama yan. Pwes. NAGKAKAMALI KAYO.

"O bakit Magui? Inggit ka kasi hindi ka kasama?" Pang-aasar ko.

"Anyenyenye. Pasalubong ko okay!" sabi nya at umalis na. Bratinela talaga tong
kapatid ko. Tss.

Umalis na kami ni JC papunta dun sa meeting place. At ayun, nandun na silang lahat.

"O. Ayan na ang mga early birds!" sigaw ni Kats.

"Aga nyo ah! Nahiya naman kami." sabi ni Lester na katabi si Kath.

"To kasing si JC e. Bagal kumilos... Hi Kath!" Ako.

"Hello." and then she stood up and gave me her sweetest smile. Haay. Kath. Ba't ba
hindi nalang ikaw ang mahalin
ko?

Tumayo na silang lahat, at ready nang umalis. Lumapit sakin si Kath at nginitian
ulit ako.

"Hindi ka naman na-OP sa tatlong to?" tanong ko at sinamaan ko ng tingin sina Seth,
Lester at Kats.

"OY TOL. Sama ugali mo ha. Hindi na-OP si Kath noh. In fact, ang sarap nga nya
kausap e. Nu nga
Lester!" Sabi ni Kats at sabay tingin kay Lester. Anong meron?!

"H-ha? Ah! OO! Hahaha." Lester.

"Kainlove noh!" Hirit na naman ni Kats.

"A-ah. Haha. O-Oo. Kaya nga nafall dyan si Daniel e. Diba tol?" sabi ni Lester ng
nauutal. Seriously, anong
meron?

Magsasalita na sana ako, pero naunahan ako ni Seth.

"Tulak ng bibig. Kabig ng dibdib." Lahat kami napatingin sa kanya.

"Pre, ano na namang nakain mo? Bakit ganyan na naman tabas ng dila mo?" Kats.
"Wala naman. Alam mo ba kung anong favorite shape ko?" tanong ni Seth kay Kats.

"Uhm... Heart?" Kats.

*PAK*

"Aray! Joke lang! Ano?" Haha. Loloko-loko kasi, nabatukan tuloy.

"TRIANGLE." sabi ni Seth sabay tingin sakin, kay Kath at Lester.

"Bakit naman triangle?" tanong ni Lester.

"Kasi yun ang nagpapatunay na hindi fair ang buhay. Tatlo ang sides ng triangle.
Kahit baliktarin mo man
ang mundo, laging may isang naiiwan. May isang masasaktan. Yung dalawa, masaya..
pero yung isa
maiiwang luhaan."

At napanganga naman kami sa sinabing yun ni Seth. Nabitawan pa ni Kats yung hawak
nyang baso. Nabasag tuloy.
At dahil sa pagkabasag na yun, nagising kami sa katotohanan.

Pagtingin ko sa mga kasama ko, lahat sila inaalog-alog ang ulo nila. Parang lahat
natameme sa sinabing yun ni
Seth.

"Tara na." Sabi ni Seth at naglakad na papalabas.

Kami, eto. Tulala pa rin habang naglalakad. Malay ba namin kung san hinuhugot yun
ni Seth.

Di nagtagal ay nakarating na kami sa mall. Napagdesisyunan muna naming kumain kaya

dumiretso kami sa KFC.
Dun gusto ni Kath e.

Magkatapat ang upuan namin ni Kath, habang katabi naman nya si Lester. Katapat
naman ni Lester si Seth. Tapos si
JC at Kats ang magkatapat.

Habang kumakain kami, napansin kong may dumi sa mukha ni Kath. Pupunasan ko na pero
naunahan ako ni Lester.

"Ang dungis mo Ms. Bernardo! Hahaha." sabi nya habang pinupunasan ni tissue ang
gilid ng labi ni Kath.

"Hahaha. Sorry na Emps!. Hahaha." Tumatawang sabi ni Kath. At Emps?

Ah Ehem. May tao po dito.

"Ehem" kunwaring ubo ko.

Napatingin sila sakin at natigilan sa ginagawa nila.

"Ahm. CR lang ako." At tumayo na si Kath.

"Sama ako." sabi ko at tumayo na rin. Lahat sila nakatingin sakin.

"MagC-CR lang din!" sigaw ko. Mga lumot kasi utak ng mga to e.

Naglakad na kami ni Kath papalabas ng KFC.

"Close na talaga kayo ni Lester ha." sabi ko ng hindi nakatingin sa kanya.

"Ha? Hindi naman masyado. Masarap kasi kausap ni Emps e." Emps talaga. Pssh.

"Emps?"

"Wala lang. Pang-asar lang. Hahaha." Tawa na naman sya ng tawa.

"Pssh." Yan nalang nasabi ko. Bakit ba parang nagseselos ako? Hindi, pride lang
siguro to.

Naramdaman kong may humawak ng kamay ko. Pagtingin ko, si Kath pala. I looked at
her, then she smiled at me.
Damn it. That smile. I can't help but smile back.

I intertwined our fingers habang patuloy lang kaming naglalakad.

"Kath mahal mo pa ba sya? Si blind man?" sabi ko ng hindi na naman sya tinitingnan.
"Let's not talk about him. Ang importante ay yung ngayon." At naramdaman kong mas
humigpit ang hawak nya
sa kamay ko.

I looked at her and then I smiled.

Hindi ko mapigilang hindi maguilty.

God forgive me... for I will soon make your angel cry.

LESTER'S POV

"Uh. Guys, saglit lang ha. may imemeet lang ako. I'll be back." Sabi ni JC, at
umalis na.

"Haay. Tagal naman nila. Atat na ko---UY CHIX!! Wait lang mga bro. Sundan ko lang
ha. Text nyo nalang ako
pag aalis na. Geh." Sabi ni Kats at sinundan na yung magandang babae.

Naiwan kami ni Seth dito sa KFC. Magsasalita na sana ako, pero naunahan nya ko.

"Masakit ba?" tanong nya.

"Ang?"

"Ito." sabi nya at tinuro ang kaliwang dibdib ko.

"Ha?! Hahaha. Bakit naman? Wala naman akong sakit sa puso e." sabi ko.

"Wala ka ngang sakit sa puso, pero hindi mo maitatanggi na may sakit na

nararamdaman ang puso mo."

Okay. Muntik ko lang naman maibuga ang iniinom ko.

"Ano bang pinagsasasabi mo Seth?" tanong ko.

"Anong pakiramdam maging isang side ng triangle?" sabi nya sabay tingin sakin.

Alam ko na to. Alam ni Seth ang nararamdaman ko kay Kath. Hindi ko na sinagot ang
tanong ni Seth, sa halip, iniwas
ko ang tingin ko sa kanya at ibinaling dun sa escalator.

Sakto namang nandun sina Kath at Daniel, pababa at pabalik na dito. At alam nyo ba?
Magkaholding hands pa sila.

"Pano kung yung triangle na yun, isosceles triangle pala. Pano kung yung dalawang
side lang yung equal, at
yung isa hindi nila kapareho. Pano kung ikaw yung side na yun, yung side na walang
kapartner? Anong
mararamdaman mo?" Sabi ni Seth at napatingin na naman ako sa kanya. Natigilan ako
kasi tagos yung mga
sinasabi nya.
Binalik ko ang tingin ko kay Daniel at Kath na papasok dito sa KFC. Nagtatawanan
sila. Masaya. Magkaholding
hands pa.

Napayuko nalang ako at biglang lumabas sa bibig ko ang salitang sa tingin ko,
nanggaling sa puso ko.
"Masakit."

And with that, tinapik ni Seth ang likod ko. Napatingin ako sa kanya at nakangiti
sya.

"Buti naman, naamin mo na. Kasi kung hindi mo papansinin ang isang sugat, patuloy
lang yun kikirot."

Napangiti nalang ako at ibinalik ko ang tingin ko kayna Kath at Daniel na nakaupo
na sa mga upuan nila.

Siguro nga tama si Seth. Kung sasarilinin ko lang to, baka sumabog ako sa sakit.

Sige na. Oo na. I admit it.

I think I'm in love with Kathryn Bernardo.

9.
Sunday, January 29, 2012 -Day 19 of 100

DANIEL'S POV

Andito kami ngayon sa simbahan. Linggo kasi ngayon e, kakatapos lang namin
magsimba.

Nakaupo lang kami dito sa may bench sa labas ng simbahan habang hinihintay si Mama.
NagCR kasi e. Etong
dalawa kong kapatid, nagkukulitan. Si JC, tahimik lang. Ako naman, palingon-lingon
kung saan saan.

Pagtingin ko sa may bandang kanan, nakita ko si Kath. Almost 3 weeks na nga pala
akong nanliligaw sa kanya. At sa
loob ng 3 weeks na yun, parang unti-unti nang nagbabago ang tibok ng puso ko. PERO
HINDI PWEDE. Hindi ako
pwedeng mainlove sa kanya.

Nagtagpo ang mga mata namin at nagsmile sya sakin. Nagsmile din ako syempre. Hindi
ko talaga mapigilang hindi
ngumiti pag nakikita sya e. Madalas natutulala ako pag nakikita ko yung ngiti nyang
yun.

Kaya nga hindi ko namalayan na nandito na pala sya sa tabi ko.

"Hello Daniel."
"Uy Kath." Sabi ko at napatayo ako sa pagkakaupo ko.

"YIIIEEEE. Kuya who is she?" Tanong ni Magui na may tonong pang-aasar.

"Si K---"

"KUYA HAS A GIRLFRIEND ALREADYYYY. YIIEEEE--Ooompphh." Lokong bata to. Tinakpan ko

nga yung bibig.
Ipagsigawan ba naman.

"Hey! DANIEL! WHAT ARE YOU DOING?!" O isa pa tong si Mama, parang nakalunok ng
megaphone. May
pinagmanahan talaga tong si Magui.

Tumakbo si Magui papunta kay Mama na papalapit dito.

"Mom! Kuya's bullying me because I found out na he has a girlfriend na." Sumbong ni
Magui kay Mama.

Napatingin si Mama sakin na parang naguguluhan, pero nung napatingin sya kay Kath,
napaltan yung naguguluhan
nyang mukha ng ngiti.

"Uhh. Ma. Si Kath nga pala." Pakilala ko.

"Hello po." Sabi ni Kath kay Mama.

"Hello. Ang ganda mo naman. Bagay na bagay kayo ng anak ko. Hihi. I'm so kilig."
Sabi ni Mama habang
pinagdidikit kami ni Kath.

"Uy Ma! Mahiya ka naman. At tsaka hindi ko girlfriend si Kath noh."

"Ahh. Oo nga pala, Barb--"

"MA!" Sumigaw na ko para patigilin si Mama sa pagsasalita. Naman. Kung ano-ano

lumalabas sa bibig nito e. Baka
masabi pa nito na si Barbie talaga ang gusto ko.

"Ano? Akala ko ba si Bar---"

"Ma. Nililigawan ko si Kath"

Napatigil sa pagsasalita si Mama at ngumiti ng nakakaloko.

"Ohhhhhhhhhhhhhh... So, iha. I'm Tita Karla nga pala. This is Magui, that is
Carmela and I think magkakilala
na kayo ni JC"

"Yes po. Kathryn Bernardo nga po pala." Sabi ni Kath ng nakangiti.

"Ang ganda naman ng smile mo. No wonder nahulog sayo ang anak ko. Pero alam mo, mas
love ko ang eyes
mo. Parang may something e..." Nung sinabi yun ni Mama, biglang napatungo si Kath.
Huh? Anong meron sa mata
nya?
"A-ah. Haha. Salamat po." Yan nalang ang nasabi ni Kath kay Mama.

"H-hello. A-ate." Nagulat kami sa nagsalita. Si Carmela pala. Karga-karga sya ni

JC.

"Hello baby." Sabi ni Kath.

Umakto si Carmela na parang gusto nyang magpakarga kay Kath. Kaya naman ibinigay
sya ni JC kay Kath..

"Ate. Ang ganda-ganda mo po. Pwede ikaw ate din po kita?" Sabi ni Carmela sabay
kiss sa cheeks ni Kath.

"AWWWWWWWWWWWWWW!" Sabi ni Mama at Magui. Grabe. Manang-mana.

"Ang cute mo naman, baby. Wala din naman akong kapatid e. Sure. Ate mo nalang ako"
Pagkasabi nun ni
Kath, niyakap sya ni Carmela.

"Awwwww. Naiiyak ako. Alam mo ba, iha. Socially awkward yang si Carmela. Mahiyain
yan. Baby pa kasi.
Pag may bisita kami, hindi yan nagsasalita. Kahit pa mga kamag-anak namin. Pero
nakakapagtaka, kasi ikaw
na ngayon lang nya nakita, sobrang comfie na sya. Awwwww. Boto na talaga ako sayo.
Pakasal na kayo ni
Daniel! Haha. Joke lang."

"MA!"

"Hahaha. Mom. Tama na. Look at kuya. Super embarassed na sya. Harhar." Arte talaga
nitong kapatid ko.
"Isa ka pa Magui!" sabi ko sa kanya at binigyan sya ng famous death glare.

"ATE. LOOK AT KUYA OHHHHHHHHHH!" Sabi nya at tumakbo papunta kay Kath.

"AWWWWWW. ANG CUTE NILA. DANIEL PUMUNTA KA NGA DUN SA TABI NI KATH. DALI. Picturan
ko kayo.
Ang cute cute!" Sabi ni Mama. Sumunod naman ako at pumunta dun sa tabi ni Kath.

"Wow. Kuya! Para kayong pamilya! Pwede! Haha." JC.

Binaba ni Kath si Carmela at pumunta to sa gitna namin.

"Smile! 1-2-3" *click*

"Tingnan nyo oh. Bagay na bagay!" Sabi ni Mama.

Kinuha ko ang camera at tiningnan ito. Wow. Para nga talaga kaming pamilya. Bagay
nga kami ni Kath. Napatingin
ako sa kanya at napatingin rin sya sakin. Ayan, nagtutunawan na kami.

"AHEM!" Sabay sabay na sabi nina Mama, Magui at JC.

"Ahm.. Una na po ako. Baka hinahanap na po ako nina Mama. Nice meeting you po."
Sabi ni Kath.
"Sige, anak. Ingat ka ha." Mama.

"Bye Ate! Let's bond sometime, okay?" Sabi ni Magui sabay yakap kay Kath.

"Ba-bye, Ate." Sabi ni Carmela.

Lumuhod si Kath at kiniss si Carmela. "Bye Baby. Bye din Magui and sure, bonding
tayo sometime" Napangiti si
Magui sa sinabi ni Kath.

Tumayo na si Kath at tumingin sakin.

"Bye Daniel. See you sa school." Sabi nya sabay kiss sa cheeks ko. Umalis na sya
agad pagkatapos.

"Kuya you're blushing!" Sigaw ni Magui.

Ramdam kong nag-init ang mukha ko sa ginawa ni Kath. Totoo ba to? Bakit?

"Hoy Daniel! Ikaw ha! Umamin ka nga. Nagtu-two time ka ba? Huli kong balita sayo,
si Barbie ang liligawan
mo. Tapos ngayon, si Kath na pala? ANO BA TALAGA?!" Mama.

"Wag ka nga sumigaw Ma! Kakahiya. Andito pa tayo sa simbahan oh. Basta nililigawan
ko si Kath. Yun na
yun."
"Tandaan mo Daniel. Hindi dapat pinaglalaruan o ginagamit ang mga babae. Lalo na si
Kath. Tingnan mo
naman, parang anghel. Subukan mo lang gaguhin yun, itatakwil kita." Sabi ni Mama.

Nagkatinginan kami ni JC. We exchanged guilty looks.

"Yes kuya, I will takwil you if you hurt Ate Kath. I like her to be my sister so do
your best para sagutin ka nya
okay." Magui.

"K-kuya. Si A-te Kath nalang. Wag na si A-te B-barbie. Gusto ko si A-te Kath." Sabi
ni Carmela.

Ano ba to! Boto ang pamilya ko kay Kath. Huhu. Ano nang gagawin ko.

"O ikaw, JC, wala kang speech dyan?" Tanong ni Mama kay JC.

"Uh. Kuya. Bagay kayo. Wag mo na pakawalan." JC.

Haay. Hindi ko akalaing magiging ganto kahirap tong "Operation Barbie" na to.

Pagkatapos ng mahabang diskosyunan, umuwi na kami sa bahay. Nandito rin ang buong
tropa para pag-usapan
itong "O.B" na to.

"Wag na kaya natin ituloy?" Sabi ni Lester.

"Ano ka. Ikaw dyan magsusuggest nito tapos ikaw din ang uurong." Ako.

Napabuntong-hininga nalang si Les.

"Ano na bang balita kay Barbs?" Kats.

"Sa totoo lang, wala akong balita. Hindi ko na rin sya napapansin sa school e. Sa
totoo lang, sa 3 weeks kong
panliligaw kay Kath, para bang sa kanya na umiikot ang mundo ko. Hindi ko na
naiisip na ginagamit ko lang
sya." Ako.

"Masama na yan tol! Mukhang naiinlababo ka na!" Kats.

"HINDI PWEDE." Lester.

Napatingin kaming lahat sa kanya.

"I mean. Syempre. Diba, Barbie ka lang tol? Sabi mo diba?" Sabi sakin ni Les.

"Oo naman tol. Siguro masyado ko lang naseseryoso tong fake kong panliligaw. Pero
Barbie pa rin." Sagot
ko.

"Teka, parang tahimik ka dyan JC."

"H-ha? Wala. Inaantok lang ako. Hehe." Alam nyo, ramdam ko. Parang may bumabagabag
dito sa kapatid ko.
Ayaw lang sabihin sakin.

Biglang tumayo si Seth at pumunta sa kitchen.

"Problema nun?" Kats.

"Baka nauhaw lang." Lester.

"Puntahan ko muna" Ako.

Pumunta ako sa kitchen para kausapin si Seth. Nakita kong nakaupo lang sya dun sa
may dining table habang
umiinom ng tubig.

"Seth."

"Kumusta na? Nagkakagulo na ba?" Tanong nya sakin.

"Ha? Ang alin?"

"Puso mo at utak mo." Nanlaki naman ang mata ko sa sinabi nyang yun.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Nakakalito noh? Hindi mo alam kung anong susundin mo. Ang mas mahirap pa dito,
yung dating laman ng
puso mo, napromote at lumipat na sa isip mo. At habang lumilipat sya sa isip mo,
unti-unting napapaltan ng
laman yang puso mo."

"Seth! Ano bang pinagsasasabi mo?!"

Nagulat nalang ako ng bigla nyang binuhos sakin yung tubig na laman nung pitchel.

"Bakit mo yun ginawa?!" sabi ko sabay tayo. Basang basa ako.

"Hoy anong nangya---" JC.

"Uy! Bakit dyan ka naligo! May CR naman kayo ah!" Kats. Loko talaga to.

"Si Seth e, binuhusan ako ng tubig" sumbong ko.

"Ha? Seth bakit mo yun ginawa?!" Lester.

"Para magising sya sa katotohanan. Kaso hindi pala yun sapat. Kailangan mo na yata
magpa-opera na ulit ng
mata. BULAG KA KASI DANIEL. BULAG NA BULAG"

Pagkasabi nya nun, lumabas na sya ng bahay. At kami, naiwang tulala.

Bulag ba talaga ako?
10.
Wednesday, February 1, 2012 � Day 22 of 100

DANIEL�S POV

Pagkatapos ng pagwawalk-out ni Seth sa bahay 3 days ago, hindi na ulit namin sya
nakausap ng tropa. Hindi na sya
pumupunta sa tambayan. Hindi rin sya nagrereply sa mga text namin.

Habang hinihintay ko sina Lester, tumambay muna ako dito sa may waiting area sa
parking lot ng school. Gulat ko
nalang nung paglingon ko sa kanan, nakita ko sina Seth at Kath na magkausap.

Lumapit ako dun sa kung nasaan sila. Pero nagtago ako para hindi nila malaman na
nakikinig ako sa usapan nila.

.Kaya mo pa ba? Masyado ka nang nasasaktan dyan sa blind man na yan.. Seth.

.Kakayanin. Mahal ko e.. Kath.

Nung marinig ko yun, biglang sumakit ang puso ko. Nagseselos ba ko? HINDI. Hindi
pwede.

Pero bakit ako nasasaktan? Ano naman sakin diba? Ano naman sakin kung mahal pa rin
ni Kath si Blind man?
.Sshh. Wag ka na umiyak. Dadating din yung panahon na magiging okay ang lahat. Pero
sana Kath,
matutunan mo rin mahalin ang sarili mo.. Pagkasabi nun ni Seth, niyakap nya si
Kath.

Hindi ko alam kung bakit pero kumikirot ang puso ko pag nakikita kong umiiyak si
Kath. Ayoko syang nakikitang
ganun. Nasasaktan din ako.

Pero how ironic kasi kailangan ko syang paiyakin pagtapos ng 100 days. Pero
mangyayari ba yun? E mukhang hindi
sya makagetover sa Blind man na yun e.

At tsaka parang nagiging walang kwenta na rin to kasi parang hindi rin nagiging
affected si Barbie. Well, speaking of
Barbie, hindi ko na sya masyadong napapansin. These past few days kasi puro na
talaga kay Kath nakatuon ang
atensyon ko.

Tiningnan ko ulit sina Kath at Seth. Pinapatahan pa rin ni Seth si Kath. Dapat ako
ang nandun diba? Dapat ako ang
nagpapatahan sa kanya. Pero eto ako, nakatanaw lang sa malayo.

Napagdesisyunan ko na umalis nalang. Naglalakad na ko palayo ng may mabangga akong

isang babae.

.Sor�Barbie?!.

.D-daniel�.

Walang nagsasalita samin. Nagtititigan lang kami. Gusto ko syang yakapin pero hindi
makagalaw ang katawan ko.
.C-can we talk?. Sabi nya.

Nag-nod nalang ako and then we started walking hanggang sa nakarating kami dun sa
may waiting area. Nakaupo
na kami at lahat lahat pero wala pa ring nagsasalita samin.

.Kumusta ka na Daniel?.

.O-okay lang. Buhay pa rin. Ikaw?. Sabi ko ng hindi nakatingin sa kanya.

.Okay lang din. Kumusta kayo ni Kath?. Napalingon ako sa kanya dahil dun. Hindi sya
nakatingin sakin.
Pokerface din sya kaya hindi ko mabasa kung ano talaga ang nasa isip nya.

.Masaya.. Sabi ko.

.M-mahal mo ba talaga si K-kath. Napasmirk ako sa tinanong nya. Mukhang nagseselos

nga ata talaga to.

.Kailangan ko pa ba sagutin yan?. Napatingin sya sakin sa sinabi kong yan. Nakita
ko sa mga mata nya ang
lungkot at pagkagulat. Positive, nagseselos to.

Tumayo na sya at akmang aalis na, pero tumingin muna sya sakin.

.I-im happy for y-you. Sige, una na ko.. At umalis na sya.

Diba dapat masaya ako? As in yung halos magpaparty na sa tuwa. Pero hindi e. Masaya
ako pero siguro 70%
happiness lang. Yung 30% na natitira, sama-sama dun ang guilt at ang lungkot na
nararamdaman ko para kay Kath.

Napapikit nalang ako dito habang nag-iisip.

.BRO!!!!!. Halos mahulog na ko sa kinauupuan ko nung marinig ko yung sigaw na yun.

To talagang si Katsumi!

.Mga tol! May kwento ako..

.Okay. What�s your chikka sister?.

*PAK*

.Ouch sister ha!. Katsumi

.KELAN KA PA NAGING BAKLA?!. Tanong ko.

.Hehe. Joke lang tol. E kasi para kang babae nung sinabi mo na .Uy! May kwento
ako!. Hahaha. Chikadora
ka na ngayon?.

.Loko. Magkekwento na ko. Alam nyo ba.. Sabi ko habang nakangiti. Pero sa likod ng
ngiting to, nandun ang guilt
at lungkot na tinatago ko.
.Hindi pa. Bilis! Excited na ko.. Kats.

.Magkasama kami ni Barbie kanina�. Napatingin silang lahat sakin at ngumiti ng

nakakaloko. Pero si JC, parang
malungkot ang mukha.

.And then? Anong nangyari?. Lester. Aba. Bakit pag si Barbie pinaguusapan, good
mood to. Pag si Kath,
nababadtrip.

.Ayun, tinanong nya ko kung mahal ko si Kath. Obvious na mga bregs. Nagseselos
talaga. Kung makikita
nyo lang ang mukha nya kanina. Epic mga tol!. Ako.

.Congrats tol! Kaso, pano yan 88 days pa ang titiisin mo bago kayo tuluyang
magkasama ni Barbs.. Kats.

.Ayos lang yan. Konting panahon nalang din naman yun. Besides, hindi pa tuluyang
umaamin si Barbie.
Kailangan ko pa syang pagselosin. At tsaka diba ang deal kailangan kong mapainlove
si Kath? E mukhang

hindi pa sya inlove sakin e. Sakto lang ang 88 days..

.E pano kung kalagitnaan palang ng 100 days, bumigay na si Barbie? Pano na si Kath?
Pano kung sa

panahong yun, in love na sya sayo?. Kats.

Akala ko madali kong lang masasagot ang tanong na yan. Pero bakit nahihirapan ako?
Diba dapat Barbie all the
way? Bakit ganto? Parang nagiging mahalaga na rin ang nararamdaman ni Kath.

.Bakit di ka makasagot kuya? Sino ang pipiliin mo, ang babaeng minsan ka nang
sinaktan pero bumabalik
sayo o ang babaeng minahal ka kahit wala syang kaalam-alam na sasaktan mo rin sya
sa huli?.
Aaahhh. Hindi ko alam ang isasagot ko. Bakit ganto?! Barbie lang dapat diba? Pero
bakit walang lumalabas sa bibig
ko? Mukhang tama nga si Seth. Nagsisimula na kong mailto.

.S-si�. Ako.

.Sino?. Sabay na sabi ni Lester at JC.

.Uyy. Nagpractice kayo? Sabay talaga. Hahaha---UY PARENG SETH!!!! AMISHOOOO!. Sabi
ni Kats sabay
takbo papunta kay Seth na kasama si Kath.

Napatingin kaming lahat sa kanila. Si Seth, napatingin rin samin pero ngumiti lang
sya. Tapos, umalis na.

.Anyare dun Kath?. Tanong ni Kats kay Kath na iniwan ni Seth.

.Bad mood?. Kath.

.Hmmm�. Kats.

.Alam nyo, umuwi na tayo. Mukhang uulan na oh. Halika na Kath, hatid na kita.. Ako.

.Sige, tara.. Kath.

Nagpaalam na kami sa isa�t-isa. Kasabay namin ni Kath si JC. Malamang, pareho kami
ng bahay e. Third wheel
muna sya samin ngayon. Haha. Wala pang girlfriend e.
Nakalabas na kami sa gate ng school. Dito namin hihintayin sina kuya. Oo, magkaiba
pa kami ng sasakyan ni JC.
Hindi naman kasi kami lagi magkasabay umuuwi. Pero shoot. Malas ko lang, naiwan ko
yung phone ko sa loob ng
school.

.Kath and JC! Wait lang. Balik muna ako dun sa loob. Naiwan ko phone ko sa locker
ko.. Sabi ko at tumakbo
na ko pabalik sa loob. Kailangan kong magmadali, mukhang uulan na talaga.

Wala pang 5 minutes, narating ko na yung locker ko at nakuha ko na yung phone ko.

Time check: 5:00 pm

Argh. Pag minamalas ka nga naman. Pag kasi 5pm, nagsasara na yung gate na
pinaglabasan namin kanina nina
Kath. Kailangan ko pa tuloy umikot at dumaan dun sa gate B.

Eto na tumatakbo na.

Pagdating ko dun sa gate B, talaga namang pinagbagsakan na ko ng lahat kamalasan ng

mundo. Umuulan na. At
ang lakas pa. Wala pa naman akong payong.

Pero habang papalapit ako ng papalapit dun sa gate, may napansin akong isang
babaeng basang basa sa ulan.
Walang masisilungan. Walang malalapitan. Ay loko. Napakanta na ko.

Pero seryoso. Teka. Si Barbie ba to?

Lumusong na ko sa ulanan at nakita kong si Barbie nga yun.

.Barbie!. Napalingon sya sakin at nakita kong malungkot talaga sya.

.D-daniel?.

.Anong ginagawa mo dito? Bakit ka nagpapaulan?.

.W-wala pa kasi ang s-sundo ko e. . Grabe. Nanginginig na sya.

I just gave her a backhug para hindi na sya ginawin.

.A-anong g-ginagawa mo? B-baka may makita tayo ni K-kath..

.Ssh. Bakit. Dati naman nayayakap kita ah. Bakit ngayon bawal na? Porket may
nililigawan na kong iba,
bawal na kitang yakapin? I�m still your friend..

.S-sorry.. Sabi nya ng nanginginig ang boses. Niyakap na rin nya ako pabalik.

.I missed you�. Waa. Bigla nalang yan lumabas sa bibig ko.

.Namiss rin kita, Daniel..

Tinext ko si Kuya at sinabi kong dito na ko sunduin sa gate B. Kasama naman ni Kath
si JC, I�m sure isasabay sya ng

kapatid ko.

Pinasabay ko na sakin si Barbie at hinatid sya sa bahay nila. Pagkatapos, umuwi na

rin ako.

Pagdating ko sa bahay, gulat na gulat sina Mama kasi basang-basa ako.

.DANIEL! WAG MONG SABIHING NAGLARO KA NA NAMAN SA ULAN! TANDA TANDA MO NA!. Sigaw
ni
Mama sabay bato ng tuwalya.

.Ma. Hindi noh. Nakita ko kasi si Barbie kanina, walang payong. Kaya yun, napasugod
na rin ako sa ulanan.
Hinatid ko na rin sya pauwi..

.Barbie? Teka. Hindi ka na bumalik dun sa Gate A?. JC.

.Oo. E giniginaw na si Barbie e. Kailangan na nyang makauwi, baka lagnatin pa yun..

.Ha?! E hinihintay ka ni Kath dun sa Gate A e! Wala pa naman yung payong! Malamang
basang basa na rin
yun kuya!.

.Ano?! Bakit di mo sya sinabay sayo?!.

.E sabi nya hihintayin ka daw nya e. Akala ko naman babalik ka agad kasi kukunin mo
lang naman yung
phone mo e..

WAA. Anong gagawin ko?!

*PAK*

.Ano pang tinutunga-tunganga mo dyan?! PUNTAHAN MO NA SI KATH!!!!. Sigaw ni Mama.

Hindi rin halata na
boto talaga to ke Kath noh?

Dali-dali akong nagpahatid kay Kuya sa school. Hindi na ko nagpalit ng damit. Kahit
basang-basa ako, sumugod na
ko. Kawawa naman si Kath.

Sht. Ang lakas talaga ng ulan. Kath. Please. Sana nakauwi ka na.

Di kinalaunan ay nakarating na kami sa Gate A.

Pero wala na dun si Kath.

LESTER�S POV
Nauna nang umalis sina JC Daniel at Kath. Nagpaiwan muna ako dito ngayon sa may
waiting area. Magpapakaemo
lang. De joke. Wala. Mag-iisip-isip lang.

Gulat ko nalang nung may tumabi sakin.

.SETH! HUHU. MISS NA KITA.. Di ko na napigilan ang kabaklaan ko. Hehe. Joke. E
kasi, miss ko na talaga tong
lokong to. Tagal nang hindi nagpaparamdam. Oo, matagal na ang 3 days. Haha.

.Kayo kasi e.. Okay. Ano na naman pinagsasasabi nito.

.Ayan ka na naman.. Sabi ko. Magsesermon na naman to e. Huhuhu.

.Sawa ka na ba? Sawa na ba kayo sa pagpapaalala ko sa inyo kung ano ang tama? Kung
sawa na kayo, ako
hindi pa..

.Seth.. Ano bang�.

.Ilang beses ko na kayo binalaan. Pero ano. Pinagtatawanan nyo lang ako. Hindi kayo
nakikinig sakin. Ano
nang nangyari ngayon. O diba, kagulo na ang buhay nyong lima..

.Lima?!.

.Kung ako sa inyo, ititigil ko na to habang maaga pa. Habang wala pang masyadong
nasasaktan. Wag nyo
nang paabutin sa panahong kailangang may pumili at may pagpilian..
.Para naman to kay Daniel e. Tingnan mo, bumabalik na sa kanya si Barbie..

.At sa tingin mo ganun lang yun kasimple? Pag bumalik sa kanya si Barbie magiging
okay na ang lahat?.

.Ano ba talaga ang gusto mong iparating Seth?.

.Gamitin mo ang puso mo, Lester. Wag ka sanang maging kasing bulag at manhid kagaya
ni Daniel. Sana

magawa mong saluhin ang isang bagay na hindi nya kayang saluhin. Kasi yung bagay na
yun, malapit nang

mabasag. Kasi tuwi nalang mahuhulog sya, walang sumasalo sa kanya..

Pagkasabi nya nun, umalis na sya. May pagkamisteryoso talaga tong si Seth noh?

Napagdesisyunan kong magpasundo na. Dun na ko sa Gate A magpapasundo.

Time check: 4:55 pm

Yes bukas pa yun.

Pagdating ko dun, wow. Ang lakas ng ulan. Pero hind yung ulan yung napansin ko e.
Yung isang babaeng basangbasa
at nakatayo lang dun sa may labas.

.Kath.. Sabi ko habang papalapit sa kanya. Napalingon sya sakin.

.Lester! Pumasok ka na! Mababasa ka oh!. Hindi ako nakinig, lumusong pa rin ako sa
ulanan kahit mababasa
ako.

.Kath ano ka ba? Bakit di ka pa umuuwi? Basang-basa ka na oh!. Hinubad ko ang

jacket ko at isinuot ito sa
kanya.

.Hinihintay ko pa si Daniel. Sabi nya, babalik sya.. Kumirot ang puso ko sa narinig
ko. Yinakap ko nalang sya.

.Sumabay ka na sakin pauwi. Padating na yung sundo ko. Wag mo nang hintayin si
Daniel� hindi na sya
dadating..

Hindi na nagsalita si Kath. Nakaub-ob lang ang ulo nya sa dibdib ko. Nanginginig na
rin sya. Malakas ang
pakiramdam kong magkakasakit to.

Sa wakas, dumating na rin ang sundo ko. Pinapatay ko ang aircon kasi sobra na
talagang nanginginig si Kath. Yakap
yakap ko lang sya sa buong byahe. Dko namalayan, nakatulog na pala sya.

Hinawi ko ang buhok nyang basang basa. Nakita ko na naman ang mukha nyang mala-
anghel.

.Sorry Kath. Dahil sa deal na to, nahihirapan ka ng ganto. Wag kang mag-alala.
Makikinig na ko kay Seth
ngayon. Kung mahuhulog ka man kay Daniel at hindi ka nya masasalo kasi iba ang
inaabangan nya...
Hinalikan ko sya sa noo at mas hinigpitan ang yakap sa kanya.

� Ako ang mag-aabang dun sa paghuhulugan mo para saluhin ka.�

11.
Thursday, February 2, 2012 � Day 23 of 100

DANIEL�S POV

Another regular day. Pero absent ngayon si Kath at Lester. Tinetext ko, pero hindi
naman sumasagot. Wala ding may
alam kung bakit sila wala.

Lunchtime ngayon at lalabas na sana ako ng room. Pero hindi ko yun nagawa kasi
nakita ko si Barbie na namumutla.
Nilapitan ko sya at hinawakan ang noo nya.

.Barbie, ang taas ng lagnat mo.. Ang init nya. Sinasabi ko na nga ba. Magkakasakit
to dahil naulanan kahapon.

.Ba�t ka pa pumasok ngayon?. Tanong ko pero hindi sya sumasagot. Mukhang nanghihina
na talaga sya kaya
naman kinarga ko na sya, bridal style para dalhin sa clinic.

Habang naglalakad kami sa hallway, di ko maiwasang marinig ang mga comments nung
mga nadadaanan namin.

.Si Barbie ba yun? Akala ko ba si Kath ang nililigawan ni Daniel?�

�Diba nililigawan nya dati si Barbie tapos binasted lang? Baka rebound lang si
Kath, tapos ngayon okay na
ulit si Barbie at Daniel�

�O? Kawawa naman pala si Kath kung ganun��

O? Kawawa naman pala si Kath kung ganun�
O? Kawawa naman pala si Kath kung ganun�

Bakit ganun, nasaktan ako nung marinig ko yun? Why do I care about her feelings so
much? Maybe because I�m
guilty. Yes. That�s it. I�m just guilty.

Finally, nakarating na ko sa clinic. Sabi ng nurse, kailangan na daw maiuwi ni

Barbie para maalagaan sya ng
maayos. Kaya naman kumuha na ko ng admit pass sa Principal para payagan akong
maghalf day. Buti nalang
malakas ako dun.

Hinatid ko na si Barbie sa kanila. Nakatulog sya sa byahe kaya naman kinarga ko sya
papasok sa bahay nila. As
expected, wala dito ang parents nya. Busy kasi sa work. Puro mga yaya lang ang
nandito. E ayoko namang iwan
lang basta si Barbie kaya nagstay nalang muna ako at inalagaan sya.

.Yaya. Padala naman ng mainit na tubig at towel dito sa kwarto please. Salamat..

Inihiga ko na si Barbie sa kama nya at pinunasan sya gamit yung tuwalyang pinadala
ko kay yaya.

.D-daniel�. Gising na pala sya.

.Sshh. Matulog ka lang dyan. Dito lang ako..

Pagkasabi ko nun, ngumiti sya at pumikit na.

Pinagmasdan ko lang sya the whole time. Hanggang sa makaramdam ako ng antok.

.87 days nalang� at sana sa 87 days na yun, bumalik ka na samin..

Then I dozed off.

BARBIE�S POV

Pagmulat ko ng mata ko, gabi na at nandito ako sa kwarto ko. Teka, pano ako napunta
dito? Nasa school lang ako
kanina nung sumama yung pakiramdam ko tapos kinausap pa ko ni Dani�

Tama. Si Daniel.

Nagulat nalang ako nung paglingon ko sa may kaliwa ko, andito si Daniel. Nakaub-ob
sa kama habang hawak ang
kamay ko. Nakatulog siguro sya sa pagbabantay sakin.

.Daniel�. Sabi ko habang tinatapik-tapik sya.

.Daniel, gising na�. Gumagalaw na sya kaya tumigil na ko sa panggigising sa kanya.

.Barbie� Kumusta ka na? Okay ka na ba?.

.Okay na ko. Salamat ha..

.Wala yun. Bestfriend kita e. Bestfriends naman tayo diba?.

Bestfriends� Kung sana hindi lang ako nagpakatanga noon. Sana hindi lang kami
bestfriends ngayon.

.Oo naman. Bestfriends.. Sabi ko sabay ngiti.

.Wag mo na kaming iiwasan ha. Bati na tayo.. Sabi nya ng nakangiti. Oh how I missed
this smile.

.Oo na. Haha. Miss ko na rin kayo e.. Pagkasabi ko nyan, niyakap nya ako. Niyakap
ko na rin sya.

.Ahm. Daniel. Gabi na oh. Uwi ka na kaya. Baka kung mapano ka pa.. Ako.

.Yie. Concerned bestfriend ko. Haha. Opo uuwi na ko. Pagaling ka ha. Bye..

Kiniss nya ko sa noo pagkasabi nya nun. Tapos lumabas na sya ng kwarto. Di ko
maiwasang kiligin sa mga
pangyayari. Pero mali ito.

May nililigawan na sya. Si Kathryn. Close friend ko pa. Alam ko namang may minahal
na noon si Kath. Nakwento nya
sakin yun. Yung lalaking mahal nya pero may mahal na iba.
Tapos yun daw babaeng mahal nung lalaking yun, naguguluhan pa kung mahal rin daw
nya yung lalaki o hindi kaya
itong si lalake umaasa pa rin.

Kitang-kita ko talaga kung paano nasasaktan si Kath tuwing kinekwento nya yun. Kaya
nga hindi ko na inoopen yung
topic na yun e.

Pati kasi ako naiinis dun sa lalaki at dun sa babae. Bah. Kung hindi nya talaga
mahal yung lalaki. Pakawalan na nya.
Para makamove on na yung lalaki. Malay natin magustuhan pa nya si Kath diba.

Pero alam nyo ba, simula nung manligaw si Daniel kay Kath, pansin kong lagi na
syang nakangiti at masaya. May
pagtingin na nga kaya ang close friend ko sa best friend ko?

Ayaw kong sirain ang kasiyahan ni Kath. Kaya susubukan ko talaga ang lahat para
magawa kong mailipat kay JC
ang nararamdaman ko kay Daniel.

Friday, February 3, 2012 � Day 24 of 100

DANIEL�S POV

Ang ganda lang ng gising ko ngayon. Kaya naman maganda rin ang mood ko ngayon.
Lahat ng makakasalubong ko
binabati ko. Lahat ng magpapapicture, pinagbibigyan ko. Haha.
Masaya ako e.

Okay na kami ni Barbie. Konting pagpapaselos nalang, bibigay din yun at marerealize
nyang hindi lang kami
pangbestfriends.

Speaking of pagpapaselos. Absent pa rin ngayon si Kath, pero nandito na si Lester.

Since half day lang kami ngayon,
napagdesisyunan ng tropa na tumambay nalang ngayong hapon sa private room namin.

Kaya eto ako, papunta na dun. Pagpasok ko sa room, andun na silang lahat. Si Kats,
si JC at si Lester. Si Seth? Hay.
Wala pa rin.

.Mga bregs! Kumusta kayo!. Bati ko ng masaya.

.Good mood yata tayo ngayon!. Kats.

.Oo nga e. Kanina pa yan paggising namin. Sya pa nagluto ng almusal.. JC

.Haha. Masaya ako e. Saka ko na kekwento sa inyo. Uy Lester, tahimik ka yata dyan..

.Ha? W-wala. Haha. Uy. Una na ko sa inyo ha. May aasikasuhin lang ako. Geh.. At
dali-dali na syang lumabas
ng room.

.Nung problema nun?. Ako.

.Ewan. Baka busy lang talaga..

.YES!.

Nagulat kami sa biglang pagsigaw ni JC. Anong meron?

.Huy. Share naman dyan.. Kats.

.Kasi pumayag syang makipagdate sakin.. JC

.Sino?. Ako.

.Yung nililigawan ko. Basta soon. Makikilala nyo sya.. JC.

.Naglilihim na sakin ang kapatid ko ha. Basta ba papakilala mo samin yan ha..

.Oo naman. Sana walang magbago pag ginawa ko yun.. JC

.Ha? Ano namang magbabago? Hahaha..

.Wala-wala. Hehe..
.Kainggit kayo ha. Kainis.. Kats.

.Pumorma ka na kasi. Yung seryoso. Puro ka chix ng chix. Ako.

.Psh. E sa hindi ko pa nakikita ang girl of my dreams ko e..

Binato ko sya ng unan pagkatapos nya sabihin yun.

.Yuck. Haha. Corny mo. Para ka nang si Seth.. Ako.

.Kakamiss din yung lokong yun ha. Hindi na nagpaparamdam.. JC.

.Oo nga e. Hayyyyy.. Kats.

.Teka nga, CR lang ako.. Sabi ko at lumabas na sa room.

Papasok na sana ako ng CR pero may tumawag sakin.

.Uy Barbie.. Oo, si Barbie.

.Salamat ulit kahapon ah..

.Wala yun. Okay ka na ba talaga ngayon?. Tanong ko.

.Yup. E si Kath, kumusta na?.

.Si Kath?.

.Ha? May sakit din sya. Kaya kahapon pa sya absent.. ANO DAW?!

.May sakit si Kath?!.

.Oo. Hindi mo alam? Ang balita ko, naulanan din daw sya nung isang araw kaya
nilagnat rin sya. Akala ko
alam mo.. Barbie.

.H-hindi�.

.Puntahan mo kaya sya ngayo---.

Hindi ko na pinatapos pa ang sasabihin ni Barbie kasi nagmadali na kong tumakbo

papunta sa parking lot.

.Kuya, kayna Kath tayo..

Sht. Bakit hindi ko man lang alam to? Bakit wala man lang nagsabi sakin? Kath.
Sorry.
Nakarating na kami sa bahay nina Kath. Pinagbuksan ako ng gate nung yaya nila. Wala
daw ang parents nya dahil
may business trip daw ang mga ito. Next week pa daw ang uwi.

Kung ganun, sinong nag-alaga ay Kath?

Nagmadali na kong pumasok ng bahay nila, at nagulat naman talaga ako sa nakita ko.

Si Kath at Lester.

.D-daniel�.
Kath.

.Pare..
Lester.

May hawak na soup si Lester at sinusubuan nya si Kath. Mukhang matamlay pa rin si
Kath pero ang saya-saya nya.
Ang saya-saya nila.

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko, masaya akong okay na kami ni Barbie
diba? Pero bakit ganun?

Bakit nasasaktan ako ngayon?

SETH : A Heart�s Vision.

SETH�S POV

Ilang araw na rin ang lumilipas simula noong nagwalkout ako sa bahay nina Daniel.

Pero alam nyo, kahit hindi na ako masyadong sumasama sa kanila, gumagawa pa rin ako
ng paraan para makausap

ang bawat isa sa kanila. Hindi ako magsasawang ipaalala sa mga yun kung ano ang
tama hangga�t hindi sila

nagigising sa katotohanan.

Friday ngayon. Half day kami. Nagtext ang barkada na tumambay ngayong hapon sa
tambayan, pero hindi ako
pumunta.

Hindi naman sa nagmamatigas ako, pero February 3 kasi ngayon. Saktong 9 years na
ang nakakalipas.

Mas pinili kong magpunta dito sa lugar kung saan panatag ang loob ko. Sa lugar kung
saan pwedeng pwede kong
makausap ang isa sa mga taong nagkaroon ng malaking impact sa buhay ko.

.Hello Cheska. Kumusta ka na?.

Nakangiti ako habang binibigay ang bulaklak sa kanya. At habang ginagawa ko yun,
hindi ko maiwasang magkaroon
ng flashback sa utak ko.
FLASHBACK

TIME SETTING : DECEMBER 3, 2002

( 7 years old si Seth )

.Kuya Teth! Yika na dito cha yoob! Tawag ka na ni mama!. Sigaw ni Gab. Yung bata
kong kapatid.

.Saglit lang! Susunod na ko.. Sagot ko.

.Okay. Yabyu kuya!. Gab. Sweet talaga ng kapatid ko noh?

.Labyu too Gab!.

Naglalaro kasi kami ngayon ni Miq, yung playmate ko, dito sa may kalsada. Wala
namang masyadong sasakyang
dumadaan e. At tsaka, batang kalye talaga kami. Ugaling kalye. Asal kalye. Kalye na
kasi ang naging buhay ko.
O teka, hindi ako taong grasa ha. Well, mukha lang talaga akong ganun kasi ang
dungis ko lagi, pero maayos naman
ang pamumuhay namin. Hilig ko lang talaga maglaro sa kalye at gumulong-gulong sa
putikan. Idol ko kasi mga
baboy e. Hehe. Joke lang. Pwede ba. Walang pakialamanan ng play life ko.

As I was saying. Lagi kaming naglalaro sa kalye. Madalas talaga. Medyo nagiging
routine na nga e. Pare-pareho lagi
ang ginagawa namin araw-araw. Minsan nakakasawa na.

Pero hindi ko alam na yung paulit-ulit na ginagawa kong yun ay may katapusan rin
pala.

.Huy Seth! Pasok ka na dun sa loob! Hinahanap ka na ng nanay mo!. Miq

.Sus. Yaan mo yun.. Sorry, may pagka suwail talaga ako. Hehe.

.Hay nako. Kelan ka kaya magtitino?. Tanong ni Miq.

.Pag siguro nabagok ang ulo ko..

.Hay nako. Aalis na nga ako. Maggagabi na oh. Pumasok ka na dun..

.Awwww. Last day mo na nga dito sa Pinas tapos uuwi ka na agad babe?.

.Anong babe ka dyan? Babe mo muka mo. Bata bata mo, playboy ka na agad. Dami dami
mong chiks! May

Eloisa ka na, may Patricia ka pa, tapos ngayon ako naman?. Haha. If I know, crush
ako nitong si Miq.
.Selos ka babe? Mamimiss lang naman kita e.. Sabi ko sabay akbay sa kanya. Tinalsik
naman nya ang kamay ko
at nagtaray na naman.

.Pwede ba di tayo talo noh. Alis na nga ako! Pumasok ka na dun! Tssss.. Aalis na
sya pero hinigit ko ang
kamay nya.

.Sorry na. Pero seryoso, mamimiss talaga kita Miq. Wala na kong kalaro. Sinabi ko
ng nakatingin ng diretso sa
kanya.

.Psh. Oo na, mamimiss rin kita. Mamimiss ko yang mabaho mong amoy. Yang madungis
mong damit. Yang
pagka-asal kalye mo. Hahaha. Basta mamimiss kita. Babalik naman ako dito e. Di ko
pa nga lang alam kung

kelan. Pero basta, pagbalik ko dapat ugaling baboy ka parin ha? Haha. Joke lang..

.Sobra sobra naman yatang panlalait yan. Pero makakaasa ka. Isang Seth Gothico,
magtitino? HAHAHA.
Imposible yatang mangyari yun. Pagbalik mo dito, ako pa rin ang gusgusing batang
kalaro mo palagi.. Tapos
yinakap ko sya. Niyakap rin nya ako pabalik.

.Ewww. Baho mo. Haha. Joke. Sige na, babye na. Magiimpake pa ko.. Kumalas na sya sa
yakap at tumakbo na
paalis.

Hindi pa rin ako pumasok ng bahay pagkaalis nya. Nagpatuloy pa rin ako sa
paglalaro.

Napalakas yung tulak ko dun sa kotse-kotsehan ko kaya napapunta dun sa kabilang

gilid ng kalsada. Lumingon ako
sa kanan at kaliwa para icheck kung may sasakyang dadaan, pero wala. Kaya tumakbo
na ako para makuha yung
laruan ko.
Malas lang kasi sa putikan pa talaga napapunta to. Ang dumi na tuloy. Nagstay muna
ako sa gitna ng kalye at
pinunasan ko yung laruan gamit yung damit ko para luminis na.

.Ayan malinis ka na!.

Pabalik na ako dun sa kabilang gilid ng kalsada ng biglang�

*BEEEEEEEEEEEEEEP* *SCREEEEEEEEEEEEEECH*

Napatigil nalang ako sa kinatatayuan ko.

And then everything went black.

.Seth? Anak? Gising ka na?. Boses to ni mommy ah.

Iminulat ko ang mata ko, pero bakit ganun? Ang dilim pa rin.

.Ma? Nasan ka?. Nagpapanic na ko. Sigurado akong nakabukas na ang talukap ng mata
ko, pero bakit ganto? Ang
dilim pa rin!

.S-seth. A-anak ko.. Umiiyak na si mommy at niyakap nya ako.

.M-ma? B-bakit wala akong m-makita?.

.B-bulag ka na anak. Ang lakas daw kasi ng impact ng pagkakabagok ng ulo mo nung
nabangga ka� K-kaya
naapektuhan nito ang p-paningin mo.. Mama.

.I-ibig sabihin, m-ma, h-hindi na ako m-makakakita u-ulit?. Nanginginig kong sabi.
Ramdam kong may
tumutulong luha sa mga mata kong kailanman ay hindi na makakakita ulit.

.S-sshh. May pag-asa pa anak. Pag may nagdonate ng mata na compatible sayo,
makakakita ka ulit. Okay?
Lagi tayong magpepray kay Papa God para bigyan ka nya ng angel na magbibigay sayo
ulit ng chance na

makakita. Ssshh. Wag ka na malungkot.. Mama.

Lumipas ang isang buwan. Dumaan ang pasko at new year ng hindi ko man lang sila
nasisilayan.

January 3 ngayon at napagdesisyunan kong magpahatid kay mama sa park. Lagi lang
kasi akong nakakulong sa
bahay. Namimiss ko na ang kalye.

.Bibili lang ako ng makakain natin ha. Dito ka muna sa may swing. Wag kang aalis
ha.. Mama.

.Sa tingin mo, ma, makakaalis pa ko sa lagay na to? Haha. Ma naman e. Nagjoke.. Oo.
Pinapakita ko kay
Mama na ayos lang ako. Na kaya ko. Pero ang totoo, hirap na hirap na ako.

Nakaupo lang ako dito sa may swing ng may marinig akong isang boses. Mala-anghel na
boses.
.Hello bata.. Iginawi ko ang ulo ko sa direksyon ng boses nya. Pag naging bulag ka,
mas nagiging malakas yung
ibang senses mo. Katulad nalang ng sense of hearing.

.Hello.. Sagot ko.

.Ako nga pala si Cheska. 7 years old. Birthday ko sa February 3. Meron akong
dalawang kambal na kapatid
pero hindi ko talaga sila kapatid. Ampon kasi sila e. Pero kahit ganun, love na
love ko yung dalawang

yun!. Ayos tong babaeng to ah. Anong tingin nya sakin, slambook? Pero pakiramdam ko
mabait to.

.Ah. Ako naman si Seth. 7 years old din. Okay. Yun lang sinabi ko. Pa-mysterious
effect muna ako.

.Uhm. Pwede magtanong? Bakit lampasan yung tingin mo sakin? Bulag ka ba? Hahaha.

.Oo..

.Hahahaha. Ang galing mo magjoke!.

.Hindi ako nagjojoke. Bulag talaga ako..

.��..

.Huy. Natahimik ka dyan?. Hindi na kasi nagsasalita e. May kasama pa ba ako dito?
.S-sorry.. Kala ko nagjojoke ka e.. Sabi nya.

.Sus. Okay lang. Isang buwan na akong bulag. Kaya medyo tanggap ko na.. Ngumiti ako
pagkasabi ko nun.

Gulat ko nalang nung bigla nya akong niyakap.

.U-uy. Bakit mo ko niyakap?.

.E kasi baka natatakot ka. Diba pag bulag puro black lang ang nakikita mo?
Nakakatakot yun diba? Kaya

niyakap kita.. Ang sweet naman nito.

.Ah. Haha. Hinde. Okay lang. Medyo nasasanay na rin ako e.. Bumitaw na sya sa yakap
at ramdam kong umupo
na ulit sa tabi ko.

.Friends na tayo, Seth ha?. Hinawakan nya ang kamay ko.

Inintertwine ko ang mga daliri namin. At hinigpitan ko ang hawak ko sa kamay nya.

.Friends..

At dun nagsimula ang pagkakaibigan naming walang makakapantay.

Simula noon, lagi na kaming magkasama. Lagi na kaming magkalaro. Inaalalayan nya
ako lagi. Hindi nya ko
pinapabayaan. Yung ginagawa ng isang lalaki para sa isang babae, sya ang gumagawa
para sakin.

Swerte ko lang sa babaeng to.

Hindi ko namalayan na wala na pala ang asal kalyeng Seth Gothico. Unti unti na
akong nagmamature. Laging
positive ang outlook ko sa buhay.

Sa dilim na bumabalot sa buhay ko ngayon, wala akong ibang choice kundi panghawakan
ang katiting na liwanag na
meron ako. Si Cheska ang liwanag kong yun.

Sumapit ang January 15, ang birthday ko. Akala ko, hindi ko to maeenjoy katulad ng
pasko at new year. Pero hindi.
Ang saya ko. Siguro dahil na rin sa mga taong nagmamahal sakin na hindi ako iniwan,
at kay Cheska rin na
tinanggap ako at kinaibigan sa kabila ng kapansanan ko.

.Happy birthday happy birthday� happy birthday to you���� Happy 8th Birthday
Seth!!. Kanta at bati nila
sakin.

.Blow mo na ang cake =nak! Pero wish ka muna.. Sabi ni mommy.

.Kailangan ko pa ba magwish mama? Masaya na ko e. Kahit wala akong nakikita,

pakiramdam ko walang

kulang sakin. Kuntento na ako na andito kayo sa tabi ko kahit ganto ako. Hindi nyo
ko iniwanan. Hindi nyo ko
pinandirihan. Para san pa ang iwiwish ko ngayon kung nandito na sa tabi ko ang
kailangan at kukumpleto ng

buhay ko?.

Natahimik ang paligid pagkatapos ko sabihin yun. Tapos nagulat akong biglang may
yumakap sakin.
.Ang anak ko. Binata na. Wala na ang batang kalyeng kilala ko. Pagkabulag lang pala
ang solusyon sa
ugaling kalye mo? Hahaha..

Lahat nagtawanan sa joke na yun ni Mama. Pagkatapos ng dramahan, syempre, chibugan

na.

.Bezfren!. Si Cheska.

.Uy! Kumain ka na?. Tanong ko.

.A-ah. H-hindi pa. Busog kasi ako e.. Bakit naman nautal to?

.Ah. Tara dun sa may garden.. Tapos hinawakan nya ang kamay ko at pumunta na kami
ng garden.

.Seth. May sasabihin sana ako sayo�. Cheska.

.Ano yun?.

.Ano kasi e. Uhmm. Aalis muna ako ng 2 weeks. Tapos January 30 na ulit ako
makakabalik. Mamimiss
kita.. Tapos niyakap nya ako. Niyakap ko rin sya pabalik.

.Bakit ka aalis?. May bahid ng lungkot sa boses ko.

.Basta. You�ll know soon.. Mas hinigpitan nalang namin ang yakap sa isa�t isa.

Dumaan ang 2 weeks na pakiramdam ko ay 2 years. Ang lungkot ng buhay ko pag wala si
Cheska.

Miss na miss ko na ang bestfriend ko. Although andito naman si Gab para guluhin ang
buhay ko, pero iba pa rin ang
bestfriend ko e.

.Ma! Anong date na?. Sigaw ko kay Mama na kasalukuyang nagluluto ng dinner namin.

.January 30 nak! Tumawag dito si Cheska kani---.

.HA? BAKIT DI NYO SYA PINAKAUSAP SAKIN MA?.

.E kachi yuyog ka kanina kuya.. Sabi ni Gab habang nakaupo sa kabilang side ng
table, naghihintay ng pagkain.

.E dapat ginising nyo ko. Naman e..

.Sus. To naman! Pupunta daw sya dito bukas.. Sabi ni Mama habang naghahain ng
pagkain.

.TALAGA MA?!. Napatayo ako sa upuan ko nung marinig ko yun.

.Hindi ka naman masyadong excited? Hahaha. Oo, pupunta daw dito. Kaya kumain ka na
dyan..

Yes. Excited na kong makita ang bestfriend ko.

January 31

Pagkagising ko, dali dali agad akong naligo at nag-ayos. Excited na talaga ako.

Mamaya maya lang may narinig akong nagdoorbell. Si mama na yung nagbukas ng gate.

Ang pinagtataka ko lang ay kung bakit ang tagal nila pumasok.

.S-seth, anak. A-andito na si Cheska.. Boses yun ni mama ah. Pero umiiyak ba sya?
Hindi. Baka paos lang.

.Bestfriend.. Ang boses na yun. Boses ni Cheska. Tatayo na sana ako pero naramdaman
kong yumakap na sya
sakin.

Syempre, niyakap ko rin sya pabalik.

.Kumusta ka na? Miss na kita!. Sabi ko sa kanya.

.O-okay naman. I-ikaw?. Bakit parang ang tamlay ng boses nito ngayon?

.Okay lang din. Bat parang ang tamlay mo?.

.Wala. Pagod lang siguro a-ako..

.Ah. Gusto mo dito nalang muna tayo? Wag muna tayo maglaro?. Alok ko.

.S-sige. Ganto muna tayo buong araw. Kwentuhan mo nalang ako ng nangyari sayo sa 2
weeks na wala
ako..

At ayun nga, nagkwentuhan lang kami buong araw. Magkayakap lang kami dito sa sofa.
Oy walang malisya. Miss

lang talaga namin ang isa�t isa.

.Seth anak. Kailangan na umuwi ni Cheska..

Bumitaw na kami sa yakap.

.Bye Seth. Babalik ulit ako bukas ha. Babye.. Pagkasabi nya nun, umalis na sya.

May mali e. May iba sa boses nya.

.Ma. May tatanong ako.. Pagkasabi ko nyan, ramdam kong may tumabi sakin dito sa
sofa.

.Ano yun nak?.

.Anong itsura ni Cheska?.

.Maganda sya anak..

.Hindi yun ang tinatanong ko Ma. Alam kong maganda sya. Loob at labas. Pero ma,
malungkot ba sya
kanina? Kasi iba yung boses nya e. Baka sabi lang nyang okay sya pero ang totoo,
malungkot sya..

.Ah.. Bumuntong-hininga si Mama. .Sa palagay ko, siya dapat ang tanungin mo..

Tapos hinalikan ako ni mama sa noo.

.Basta be the best-bestfriend you can be sa kanya ha.. Mama.

.Oo naman ma..

Tapos umalis na si mama. Nagtataka pa rin ako kung bakit ganun ang sinabi nya.
February 1 na ngayon! Birthmonth na ni Cheskaaa.

Hinihintay ko sya ngayon dito sa park kung saan kami unang nagkita. Andito ako sa
may buhanginan. Kasawa na sa
swing e.

.Seth!. Ayun. Andito na ang hinihintay ko.

.Uy!.

.Sorry natagalan ako. May ginawa pa e..

.Okay lang. Uhm. Cheska. Lapit na ng birthday mo ah. Anong gusto mong regalo?.

.Yung makita mo kung gano kaganda ang mundo..

.Wow! Lalim! Haha. Di nga seryoso?.

.Oo. Haha. Alam mo ba, sabi sakin ni mommy may nahanap raw syang magdodonate ng
mata for you!
Nakausap na rin namin si Tita about that..

.Talaga?!.
.Oo Seth. Makakakita ka na!. Sabi nya at yumakap sya sakin. Pero ramdam kong
umiiyak sya.

.Uy. Bakit ka umiiyak. Humiwalay na sya sa yakap.

.M-masaya lang ako. *sniff* Masaya lang akong makakakita ka na ulit *sniff*.

Kinapa ko ang kamay nya at hinawakan ko ito.

.Wag ka na umiyak. Masaya rin ako. Dapat ikaw agad ang makikita ko pagkagising ko
ha..

Hindi na sya sumagot, pinisil nalang nya ang kamay ko.

February 2.

Woo. Ang ganda lang ng gising ko ngayon. Lumabas na ako ng kwarto para mag-almusal
na.

.O nak! Kain ka na.. Sabi ni mommy. Matamlay pa rin ang boses.

.Bakit ang tamlay ng boses mo ma? May sakit ka?.

.H-ha? Wala. Haha..

.Ah. E dapat masaya ka ma. Kasi makakakita na ulit ako! Excited na ko ma! Kelan ba
ang operasyon?.

.Bukas =nak..

.Ano? Bukas? Birthday ni Cheska bukas. Naku naman. Hindi ko pala macecelebrate yun
kasama sya. Hay.

Sayang. Pwede ba ipamove nalang natin ang operation?.

.Hindi pwede e. Bukas nirequest nung magdodonate na isagawa yun nak..

.Ganun ba mommy? I greet mo nalang ako ng happy birthday kay Cheska ha!.

.S-sige =nak. *sniff* Gagawin ko yun. *sniff*.

.Ma? Bakit ka umiiyak?.

.W-wala to nak. Masaya lang ako..

*RING* *RING*
Biglang nagring ang telepono habang naguusap kami dito ni Mommy. Kaya naman
napatigil kami para masagot nya
yung telephone.

.Seth, si Cheska oh..

Kinuha ko yung telepono kay Mommy. Bakit kaya napatawag si Cheska?

.Besprend.. Matamlay na naman ang boses nya.

.Uy Besprend! Bakit ka napatawag? Pwede mo namang sabihin nalang dito pag punta
mo.. Sabi ko.

.Hindi ako makakapunta dyan e. Aalis kasi kami ngayon. Sorry besprend. Usap nalang
tayo dito..

.Ah ganun ba. O sige ba. Uhm. Cheska, bukas nga din pala yung operation ko. Sorry
kung hindi kita
masasamahan sa birthday mo ha..

.Okay lang Seth. Diba alam mo naman kung ano ang birthday wish ko?.

.Yung makita ko ulit kung gano kaganda ang mundo?.

.Oo. Yun nga. Haha. Buti naman tanda mo pa.. naging masigla ang boses nya.

.Syempre naman. Bukas, mangyayari na yun. Sabay na nating makikita kung gano
kaganda yun..
.Oo nga�. Bigla ulit syang tumamlay.

.O bakit ka nalungkot?.

.Hindi naman ako malungkot e. To talaga! Haha. Ayun, naging masaya na ulit ang
boses nya.

Buong araw kaming magkausap. Syempre may break din naman. Pero tatawag sya ulit.
Parang sabik na sabik sya
sa boses ko. Haha. Miss na ko ng besprend ko.

Currently break kami ngayon. Kakain daw muna sya e. Ako naman, nakaupo lang dito sa
kama habang si mama,
nag-aayos ng gamit na dadalhin bukas sa hospital.

.Ready ka na ba �nak?.

.Yes ma. Excited and ready..

.Masaya ka talaga ha..

.Syempre ma..

.Ako din, nak. Masaya rin ako para sayo. Masayang masaya.. Sabi ni mommy, pero
ramdam kong may lungkot
sa boses nya.
.Masaya ka ma pero malungkot ang boses mo? Hahaha. Ma naman e..

.Haha. Basta masaya ako =nak.

Bago pa ako makapagsalita, nagring na yung phone. Syempre sinagot ko agad.

.Besprend!. Masaya kong bati.

.B-bespre..nd.

.Uy. Bakit ganyan ang boses mo?. Kinakabahan ako, ewan ko kung bakit.

.W-wala. Medyo inaantok na k-kasi ako e-eh. N-napagod sa b-bya..he. Parang sobra
naman yata syang
napagod.

.Ah ganun ba? Gusto mo ba kantahan kita para makatulog ka?. Alok ko.

.S-sige! Gusto ko yan!.

Ako:

�And it was enchanting to meet you

All I can say is I was enchanted to meet you

This night is sparkling, don't you let it go

I'm wonderstruck, blushing all the way home
I'll spend forever wondering if you knew
I was enchanted to meet you

Gising ka pa ba Cheska?.

.�.

.Mukhang tulog ka na. Haha. Besprend. Advance happy birthday sayo. Yung kantang
yan, bagay na bagay
satin. It was enchanting to meet you talaga e.

Siguro kung wala ka, baka ang lungkot lang ng buhay ko. Baka namatay ako sa
pagkadepress kasi bulag
ako. Buti nalang dumating ka. Buti nalang nakilala kita. Kasi dahil sayo, nagkaron
ng liwanag yung buhay ko.

Sana sa unang pagmulat ko ng mata ko, ikaw agad ang makita ko. Kahit first time
palang kita makikita, alam

ko agad na maganda ka. Inside and out you�re perfect. Paglaki natin, papakasal tayo
ha? Hehe. Joke lang.

Pero malay natin, mangyari talaga. Haha.

Sige na, tutulog na rin ako. Goodnight Cheska. I�ll see you soon..

Time Check : 11 : 34 pm.

Ibinaba ko na ang phone at natulog na ko with a big smile on my face.

February 3

.Seth, =nak? Gising ka na?.

Parang naulit lang ang pangyayari. Nandito ako ngayon sa hospital at naririnig ko
ulit ang boses ni mama. Kaninang
umaga isinagawa ang operation. Tinurukan nila ako ng pampatulog kaya wala na kong
kamalay malay sa mga
pangyayari.

.Ma. Tapos na ba ang operation?.

.Oo =nak..

.Anong oras na, ma?.

.9:30 pm..

Yes, 9:30 palang. Feb 3 pa rin. Birthday pa rin ni Cheska.

.Seth, I�m your doctor. Tatanggalin na natin yung benda mo ha. Relax ka lang..

.Wait! Ma! Andyan ba si Cheska? I want to see her.

Hinawakan lang ni mama ang kamay ko ng mahigpit. .Sige na doc, tanggalin mo na.

Tinanggal na ni doc yung benda ko. Mga ilang ikot rin to bago matapos. Nung tumigil
na sya, hindi ko agad binuksan
ang mata ko.

.Seth, open your eyes.. Doctor.

Unti unti kong minumulat ang mata ko. Nakakapanibago. Ang dating dilim na bumabalot
sa paningin ko ay nagkaroon
na ng kulay ngayon.

NAKAKAKITA NA AKO.

.Ma!. And with that, niyakap ako ni mama.

.Seth, okay ka na? nakakakita ka na?.

.Yes ma. Si Cheska? Nasaan sya?.

Bumitaw na sa yakap si Mama. Tumingin ako sa paligid pero wala akong makitang
kakaibang mukha. I mean, lahat
kasi ng nandito kilala ko ang mukha e.

.Seth� pinabibigay to ni Cheska sayo..

Iniabot sakin ni Mama ang isang notebook

.Ano? Bakit ito lang? Sabi ko gusto ko sya ang una kong makikita pagmulat ko. Yoko.
Tampo ako sa kanya..

.Seth please. Basahin mo na..

Dahil nagmakaawa na si Mama at dahil hindi ko rin naman kayang tiisin ang besprend
ko, binuksan ko na yung
notebook at binasa ang nakasulat dito.

January 3, 2003.

Ngayong araw na to. Kakatapos ko lang magpacheck-up sa isa ko pang doctor. Nung
marinig nina Mama
ang findings nya, hindi na sila tumigil sa pag-iyak. Gustong-gusto ko na rin
umiyak. Natatakot kasi ako. Hindi ko alam
kung kakayanin ko. Pero imbes na gawin ko yun, tumakbo nalang ako papunta sa park.
Gusto kong mapag-isa. Nung
papunta na ako sa may swing, may nakita akong isang batang lalake. Seth ang
pangalan nya. Nakipagkaibigan ako
sa kanya. Ewan ko ba. Ang gaan ng loob ko sa kanya e. Nalaman ko rin na bulag sya.
Pero alam mo, diary.. Hanga
ako sa kanya. Kasi kahit bulag sya, nagagawa pa rin nyang ngumiti na parang walang
mali. Ang lakas lakas nya.
Gusto ko maging kagaya nya. Kaya nga simula ngayon, I will be a tough girl.

January 15, 2003

Birthday ngayon ni Seth! Pero bago ako pumunta sa party nya, sabi sakin ng mommy na
kailangan daw
naming umalis for 2 weeks. Ayoko pa sanang pumayag kasi ayokong malayo sa besprend
ko. Pero sabi ni Mama,
pag naging success daw ang gagawin namin sa 2 weeks na yun, mas matagal ko nang
makakasama ang besprend
ko. Kaya pumayag na rin ako. Nagpaalam na rin ako kay Seth. Halata kong nalungkot
sya, pero kung alam lang nya,
mas nalulungkot ako.

January 30, 2003

Nakabalik na kami galing dun sa pinuntahan namin. Umuwi kami ng luhaan. Ang bigat
bigat sa kalooban
ko. Gustong gusto kong umiyak pero ayoko. I need to be a tough girl. Tumawag agad
ako kayna Seth. I want to hear
his voice. Boses nya lang, gumagaan na ang pakiramdam ko. Pero sabi ni Tita tulog
daw sya. Sabi ko nalang na
pupunta nalang ako dun bukas.

Hay Seth. Miss na kita. Hindi ko na mapigilang umiyak dahil sa bigat na dinadala ko
ngayon. Hindi ko maiwasang
mag-isip ng mga bagay-bagay. Pero nagpapasalamat ako na dahil sa pag-iyak kong ito,
nagawa kong magdesisyon.
Isang desisyon na alam kong hinding-hindi ko pagsisisihan.

January 31, 2003

Ngayon, pumunta ako kayna Seth. Pero bago ako pumasok sa kanila, kinausap muna
namin ni mommy
ang mommy nya. Sinabi namin sa kanya na meron ng eye donor para kay Seth at sa
February 3 na gaganapin ang
operasyon. Napaiyak si Tita. Tinanong nya kung sino ang donor, at sinabi kong ako.

Ako ang magiging eye donor ng besprend ko. Akala nya nagjojoke ako. Pero hindi.
Handa akong idonate ang mata
ko sa kaibigan ko kasi alam kong mas magagamit nya ito. May sakit rin naman ako e.
Leukemia. Stage 4 na.
Ramdam kong hindi na ako magtatagal. Sayang naman ang mata ko kung isasama ko lang
ito sa hukay.

Buong araw kaming magkasama ngayon ni Seth. Andun lang kami sa sofa,
nagkekwentuhan. Pinipilit kong
maging jolly para hindi sya mag-alala. Sa buong araw na pagkekwentuhan namin,
nakatitig lang ako sa kanya. Alam
kong isa to sa mga huling araw na makikita ko ang besprend ko.

February 1, 2003

Ngayon, nandito kami sa park. Dito sa may buhanginan. Binalita ko na kay Seth na
may eye donor na sya.
Kitang kita ko kung paano sya naging masaya. Kung paano nagliwanag ang mukha nya.
Sabi pa nya sakin, gusto
daw nyang ako ang una nyang makita pagmulat ng mata nya. Gusto rin daw nya akong
makasama sa pagtanaw sa
kagandahan ng mundo. Hindi na ako nakasagot nun. Alam ko kasing hindi ko magagawa
yun kasi malapit na ang
oras ko. Pero kahit mamatay man ako ngayon o bukas, mamamatay ako ng masaya kasi
alam kong masaya ang
besprend ko. Wala akong pinagsisisihan sa desisyon ko.

February 2, 2003

Pagkagising ko ngayong araw na to, sobra akong nanghihina. Hindi ko na kinayang

pumunta pa kayna
Seth kaya tumawag nalang ako. Buong araw kami magkausap. Syempre ibababa din namin
ang telepono pag may
gagawin kami, pero tatawag ulit ako pagkatapos nun. Gusto ko lang sulitin ang oras
na to. Gusto kong matulog na
boses nya ang huling narinig ko. Gusto ko kasing masabi sa sarili ko na sa kahuli-
hulihang pagkakataon, naging
malakas ako. Naging malakas ako dahil narinig ko ang boses nya.

Dear Besprend Seth,

Unang-una, gusto kong magsorry. Alam kong ineexpect mong nandyan ako pagmulat ng
mata mo,
pero sorry kasi hindi ko kayang makapunta dyan ngayon.

Kasalukuyan mo kong kinakantahan habang sinusulat ko to. Pasensya ka na sa

handwriting ha?
Nanghihina na kasi talaga ako e. Gusto ko lang talaga masabi sayo lahat.

Pasensya ka na kung hindi na ko nakasagot sayo. Gising pa ko Seth. Pero alam kong
di magtatagal
ay makakatulog na rin ako. Makakatulog habangbuhay. Gustuhin ko mang magpakasal
sayo, hindi ko
magagawa kasi wala na ko sa tabi mo pag dumating ang tamang panahon.

Pero kahit ganto, makakasama mo pa rin ako sa pagtanaw ng mundo. Kung ano ang
kagandahang
masisilayan mo, masisilayan ko rin. Tanda mo pa naman ang birthday wish ko diba?
Salamat ha. Salamat
kasi tinupad mo yun. Kung nababasa mo man ang letter na to, ibig sabihin nakakakita
ka na. Kahit hindi ko
na macecelebrate ang birthday ko ngayon, masaya na rin ako. Kasi sa pagkawala ko,
bumalik naman ang
paningin mo.
Alagaan mo ang matang yan Seth ha? Inalagaan ko yan ng ilang taon. At masaya ako
kasi sayo
napunta yan. Kahit mawawala na ko sa mundong to, pakiramdam ko parte pa rin ako
nito kasi nasayo ang
mata ko. Gamitin mo yan ng ayos ha.

Pero tandaan mo Seth. Hindi sa lahat ng pagkakataon, ginagamit ang mata. Minsan
puso rin dapat.
Parang nung bulag ka pa. Puso ang ginamit mo para makita mo ako.

Pano ba yan, mukhang panahon na para matulog ako. Inaantok na ko e.

Wag mo akong kakalimutan ha? I love you Besprend.

Nagmamahal,
Cheska.

Ito na ang huling entry sa diary nya. Hindi na sya nakapagsulat para sa araw na to.
Hindi kaya�.

Di ko maiwasang mapaiyak sa naiisip ko. Kaya naman niyakap ako ni Mama.

.Sshh. Wag ka na umiyak, anak..

.Kelan sya namatay Mommy?.

.12:02 am kanina..

Kaya pala Feb 2 ang huling entry ng diary. Pero at least, umabot sya sa birthday
nya diba?
.Ni hindi ko man lang sya nabati, mama. Wala na si Cheska. Wala na ang besprend
ko..

.Sssh. I�m sure anak masaya sya ngayon. Masaya sya kasi nakakakita ka na. Sya ang
angel na pinadala satin
ni Papa God. Sya ang angel na nagbalik sayo ng paningin mo..

.Hindi ko kailangan makakita ulit ma. Kailangan ko ang besprend ko. Kailangan ko si
Cheska..

.Kasama mo parin naman sya e. Lagi syang nandyan sa puso mo diba? Hindi mo naman
sya kakalimutan e.
Lalong lalo na�t nasayo ang mata nya. Dahil sayo, mananatiling buhay si Cheska..

.Mamimiss ko sya mama..

Tuluyan na talaga akong napahagulgol. Hindi ko alam na huling beses ko na palang

maririnig ang boses nya sa
paguusap namin kagabi.

Ang masakit pa nito, hindi ko man lang sya nasilayan.

END OF FLASHBACK

.Happy Birthday besprend. Sana masaya ka dyan ngayon. Wag ka mag-alala kasi
ginagamit ko ng maayos
itong matang shinare mo sakin. Salamat sa matang to, nagagawa kong makita kung ano
ang tama at kung
ano ang mali. Kung pwede ko lang to idonate sa mga kaibigan ko e. Haha. Pero di ko
yun gagawin kasi para

satin lang ang mga mata na ito..

Tuwing napapadaan ako dito sa puntod nya, di ko maiwasang hindi maluha.

Ang sakit kasi e. December 3 nung araw na mawala sakin ang paningin ko. January 3
nung dumating sya sa buhay
ko at nagbigay liwanag sa madilim kong mundo. At ngayon, February 3. February 3
nung maibalik sakin ang paningin
ko. Pero sya naman ang nawala sa buhay ko.

Saklap na hindi na kayo nagkasabay sabay. Pero alam mo, kahit ganun, naramdaman ko
pa ring kumpleto ako kahit
wala sakin ang paningin ko noon. Kasi kahit walang nakikita ang mata ko, maliwanag
na maliwanag ang nakikita ng
puso ko.

.Dahil sayo, natuto akong makiramdam. Natuto akong hindi maging bulag sa mga bagay
bagay. Nawalan

man ako ng paningin noon, pero tinuruan mo parin akong makakita ng hindi ginagamit
ang mata. Yun ang
dahilan kung bakit ako ganto ngayon. Kung bakit kakaiba ako mag-isip. Kasi sa
onting panahon na
pinagsamahan natin, nalaman kong pwedeng mabulag ang mata mo, pero ang puso?
Hinding-hindi..

Tumayo na ko.

.Pano ba yan, Cheska. Happy Birthday ulit ha. Aalis na muna ako. Salamat para sa
lahat..

Nagsimula na akong maglakad papalayo ng nakatungo. Hindi ko tuloy namalayan na may

makakasalubong na ko.
Ayan tuloy, nakabungguan ko pa.

.Sorr�Kath?.
.Uy Seth..

.Bakit mukha ka yatang pinagbagsakan ng langit at lupa? Okay ka lang?.

.Si Daniel at Lester kasi e�.

.Bakit?! Anong nangyari?.

Hindi na ko nasagot ni Kath. Bigla-bigla nalang syang lumuha. Kaya naman niyakap ko
nalang sya. Alam kong
kailangan nya yun.

Pero bukod sa kanya, alam kong kailangan rin ako ng mga kaibigan ko.

Ano kayang nangyari kay Daniel at Lester?

12.
LESTER'S POV

Time setting : February 1, 2012

Sobrang nanginginig na si Kath. Basang-basa kasi sya e.

Kaya naman nung nakarating kami sa kanila, kinarga ko na agad si Kath pababa ng
sasakyan. Pinagbuksan naman
ako ng maid nila ng gate. Hinanap ko agad ang parents nya, pero wala daw ang mga
ito. Nasa business trip daw.

Hindi na ko nagdalawang isip pumasok sa bahay nila. Dumiretso agad ako sa kwarto ni
Kath at pinakiusapan ko si
yaya na paltan sya ng damit. Kaya naman lumabas muna ako at nagshower ng mabilis.
Nagpalit na rin ako ng damit..
Pinahiram kasi ako ni yaya ng damit ng anak nyang lalake para makapagpalit na rin
ako. Sumugod nga kasi ako sa
ulan kanina diba?

Pagkatapos bihisan si Kath, pumasok na ako sa kwarto nya. Dahil wala ang parents
nya, ako na muna ang nagalaga
sa kanya.

Hinawakan ko ang noo nya at boom. Ang init. Gusto ko sana sya painumin ng gamot
pero sabi ni yaya intayin nalang
daw namin magising si Kath.

"Ito, iho. Ikaw na muna ang magpunas sa kanya. Tapos balutan mo sya ng kumot
pagkatapos. Magluluto lang
ako ng makakain natin." Sabi ni yaya sabay abot sakin ng isang basang tuwalya at
makakapal na kumot.
Ginawa ko ang utos ni yaya. Habang pinupunasan ko si Kath, hindi ko maiwasang
mapatitig sa kanya.

"Ang ganda-ganda mo Kath..." Bulong ko sa sarili ko.

Binalutan ko na sya ng kumot. Pero pansin kong nanginginig pa rin sya.

Alam ko na! Body heat ang kailangan nito.

Humiga na ako sa tabi nya at niyakap sya. Bale, nakatalikod sya sakin. Medyo
nakakailang kasi kapag magkaharap
kami e. Hehe.

Pipikit na sana ako dahil nakakaramdam na ko ng antok pero bigla syang gumalaw at
bumaling sa direksyon ko.

Huhuhu. Magkaharap na kami. Tapos yakap ko pa sya.

Parang ang sarap...

nyang halikan.
WHATTTTTTTTTT?! ANONG SINABI KO? WOOOOO. LESTER! UMPOG MO NGA SARILI MO!

Napaupo ako sa thought na yun. Inalog-alog ko ang ulo ko baka sakaling bumalik ako
sa katinuan.

"Lester. May sakit si Kath. Kailangan ka nya. KASI NAMAN. Dapat kasi si Daniel ang
nandito e. Hay. Kaya ko
to. Woo Go Lester!"

Okay. Pasensha na. Self supporting muna ako dito.

Humiga na ulit ako at niyakap si Kath. Pansin kong hindi na sya masyadong
nanginginig. Talk about HOT. Haha.
Joke lang.

Eto na naman. Tinititigan ko na naman sya.

Hinawi ko ang buhok na humaharang sa mukha nya. I traced her eyes down to her nose,
then to her lips.

"Sana wag ka nalang mainlove kay Daniel. Sana sakin ka nalang mainlove. Lahat
gagawin ko para bumalik sa
Barbie sa kanya. Pero wag lang to. Wag lang tong mahalin mo sya."

I kissed her forehead.

"Alam kong may iba pang paraan. Sakin ka nalang Kath. Minsan nakwento mong may
mahal kang hindi ka
mahal. Nakita ko kung pano ka nasasaktan habang kinekwento mo yun. Kung mafafall ka
kay Daniel, mauulit
lang yun. Pero kung sakin ka mahuhulog, I promise Kath. Sasaluhin kita."

I kissed her nose.

"Hindi naman maiiwasang makasakit ng tao. Pero kung ako ang mamahalin mo, Kath.
Hinding-hindi kita
sasaktan intentionally."

I kissed her right cheek.

"Alam mo kung bakit?"

I kissed her left cheek.

"Kasi mahal kita."

I traced her lips pagkasabi ko nun.

"Hindi muna kita ikikiss dito ha. I'll reserve this para sa araw na sasagutin mo
ko. I want this kiss to be
special."

Pagkasabi ko nun, mas hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya.

And then I closed my eyes.

February 2, 2012.

"Sir, gising na po kayo."

Ramdam kong may yumuyugyog sakin. Dahan dahan kong binuksan ang mata ko at nakita
ko si yaya.

Shoot. Dito pala ako nakatulog kayna Kath. Patay. Hindi ako nakapagpaalam sa bahay.

"Sir. 10 am na po. Late na rin po kayo. Maghahalfday po ba kayo?"

Napatingin ako sa katabi kong anghel. Tulog pa rin sya. Hinipo ko ang noo nya at
hindi na ito mainit. Thank you Lord.
Okay na si Kath.

"Hindi na po. Dito po muna ako kay Kath."

"Ganun po ba. Ang swerte naman po ni Kath sa boyfriend nya. Ano po bang pangalan
nyo?"

"Ahaha. Lester po. At hindi nya po ako boyfriend. Soon to be. Pwede pa."

"Ganun po ba? Haha. Pasensya na po. Pero boto po ako sa inyo. Sige po. Baba na po
kayo para makakain."

"Sige po. Salamat po. Susunod nalang po ako dun."

Pagkaalis ni yaya. Eto na naman. Tinutunaw ko na naman si Kath sa titig ko. Hindi
ko maiwasang mapangiti kasi
katabi kong natulog ang anghel ko.

Hayy. Ay. Nakalimutan ko. Tatawagan ko pa nga pala si Mommy. Baka pinahanap na ko
nun sa mga pulis dahil hindi
ako nakapagpaalam.

Pagcheck ko ng fone ko. WOW. 145 messages and 35 missed calls.

Yung iba, message ng mga kaklase ko. Yung iba, message ng tropa. Yung iba, galing
kay Mama. Yung missed calls
naman, yung iba galing kay Daniel. Yung iba, galing kay Mama.
Tinawagan ko na si Mama at sinabi kong uuwi din ako mamaya at dun ko na ieexplain
ang lahat. Okay lang naman
daw. Himala, hindi galit. Haha.

Bumaba na ko para kumain.

"Sir Lester. Kain na po kayo." Sabay hain ng pagkain

"Naku yaya. Wag mo na ko i-sir." Umupo na ko at syempre, kumain na. Hindi nga pala
ako nagdinner kagabi.

"Okay. Lester. Nanliligaw ka ba kay Kath?"

"Hindi pa po."

"Talaga? Manligaw ka na. Kailangan ni Kath ng companion e. Kasi mag-isa lang sya
madalas e. Wala lagi ang
parents nya. Wala na rin ang mga kapatid nya."

"May mga kapatid po si Kath?"

"Oo kaso..."

"Kaso ano po?"

Magsasalita na sana si Yaya, pero may narinig kaming hakbang galing sa stairs.
Napatingin kami dun at nakita
namin si Kath, bumababa ng nakangiti. Nabitawan ko tuloy yung tinidor na hawak ko.

"Haha. Ganda noh!" Bulong sakin ni yaya ng may tonong pang-aasar.

"Goodmorning Yaya! Goodmorning Lester! Salamat sa pag-aalaga ha?" Sabi ni Kath.

Tulala pa rin ako kaya
tinapik na ko ni Yaya.

"H-ha? Ehem. Uh. Sure. Teka. Ba't alam mo? Diba kagabi ka pa walang malay?"

"Nagising ako kaninang madaling araw. Nagulat nga akong katabi kita e tapos yakap
mo pa ko. Pero
pinabayaan ko nalang kasi nilalamig din ako. Hahaha. Sorry na."

"Okay lang. Haha. O sya, kain ka na. Para makainom ka na rin ng gamot."

Umupo na si Kath sa tabi ko. Eto namang si yaya, abot langit ang ngiti. Haha. Pati
tuloy ako, napapangiti na rin.

"Baliw ka na? Bakit nakangiti ka dyan?" Tanong ni Kath.

"Haha. Wala lang. Sarap kasi ng luto ni yaya e."

"Sus. Nambola pa etong batang to. O sya sige na. Iwan ko muna kayo dyan."
Umalis na si yaya kaya naiwan kami dito ni Kath.

"Salamat ulit ha." Seryoso na ang mukha nya.

"Wala yun. Nukaba."

Ngumiti lang sya sakin.

"Wag ka mag-alala. Uupakan ko yang si Daniel kasi pinaghintay ka nya."

Tumawa lang kaming dalawa.

Pagkatapos naming kumain, dumiretso kami sa garden. Tinulungan ko si Kath magdilig

ng halaman.

Nagdidilig lang ako dito nang biglang may nangbasa sakin.

"KATH!"

"HAHAHA. E ang seryoso ng muka mo e. Hahahahaha. Tsaka tama lang. Para makaligo ka
na rin.
Nangangamoy ka na e. Hahahaha"

Mas lalo pa nyang nilakasan yung hose. Basang basa na tuloy ako.
Huhu. T_________T Kung wala lang talaga tong sakit kagabi.

"O ano! Di ka makalaban? Hahahaha. WEAK!"

"Ah ganon. Sinasagad mo ko ha." Dahan dahan akong lumapit sa kanya.

"Hoyyyy. Ano yan ha. Emps! Wag kang ganyan."

Nung aalis na sya, tumakbo na ko para maabutan sya. Ayun. Kiniliti ko ng kiniliti.

"Waaaa. Hahaha. tumigil na ka naaaaaaa. Hahaha. Ayoko na. Huhu. Sorry na emps.
Hahahaha."

Bigla syang napaharap sakin. Woo. Grabe. Sobrang lapit ng mukha namin. Siguro 1
inch?

Natetempt ako. Pero like what I've said. Nakareserve to sa special na moment.

"Ah. Ehem." Lumayo na kami sa isa't-isa.

"Uuwi na muna ako Kath. Hinahanap na rin ako sa bahay e."

"Ah o sige. Pero magpalit ka muna ng damit. Hehe. Sorry."

Pumasok na kami sa loob at binigyan ulit ako ni yaya ng bagong damit. Haha. Tapos
ayun, umalis na ko.

Nung nasa sasakyan ako, hindi ko mapigilang hindi ngumiti sa sobrang saya ko.

"Saya yata natin sir ah." Sabi nung driver ko.

"Ha? Haha. Hindi naman masyado." Haha. Actually, sobra.

"Sus. Hindi ka makakapagtago sakin sir. Haha."

"Ikaw talaga manong. Bagay kayo nung yaya ni Kath. Ipakasal ko na kaya kayo?
Hahaha."

"Chiks ba sir? Haha. Kung oo, sige ba! Hahaha."

"Kaw talaga kuya. Nasa mid 40's ka na, pero para ka pa ring teenager. Hahaha."

"Sadyang ganun sir. Haha."

Tawa lang kami ng tawa. Nakwento ko na rin kay kuya yung tungkol sa nangyari. Sabi
nya ligawan ko na daw.
E kung ligawan ko na nga kaya? Hayy. Di ko alam.

February 3, 2012.

Half day ngayon. Nagtext ang tropa na tumabay muna kami sa tambayan. Pagdating ko
dun, andun na sina Kats at
JC. Nagkekwentuhan lang kami. Masaya.

Tapos dumating na si Daniel. Ewan ko, pero bigla akong nawala sa mood. Parang
naguiguilty ako? Kaya nagpaalam
nalang ako at sinabi kong may gagawin pa ako.

Totoo naman e. Ichecheck ko muna si Kath. Titingnan ko kung okay na ba talaga sya.
Absent pa rin kasi sya kanina

e.
So ayun, nagpunta ulit ako sa kanila. As expected, wala pa rin ang parents nya.
Dire-diretso na ko sa loob at ayun,
nakita ko si Kath, nakaupo sa sofa, nanonood ng TV.

"Uy Lester! Napadalaw ka."

"Wala lang. Haha. Nadalaw ka na ba ni Daniel?"

"Hindi e. Hindi naman yata nya alam."

"Ha?! Akala ko alam nya kaya hindi ko na nabanggit."

"Okay lang yun. Bahala sya."

"Galit ka sa kanya?"

"Hindi naman. Hindi man lang kasi dumadalaw dito e. Alam naman siguro nyang nabasa
ako kakahintay sa
kanya. Hindi ako nagrereply sa mga messages at calls nya. Siguro naman kung
nagcacare talaga sya,
pupuntahan na nya ako dito. Pero wala e."

"Hay. Alam mo, kumain ka nalang. Eto o soup." Kinuha ko yung soup sa table at
sinubuan sya.

"Aray! Ang init! Hahaha. Hipan mo muna kasi." Reklamo nitong anghel na to.

"E kasi naman. Sugapa ka. Hihipan ko palang kinain mo na agad. Hahaha."

"Ah ganon! Hahahaha."

Eto, tawa lang kami ng tawa dito. Tapos nung isusubo ko na yung soup, bigla syang
napatingin dun sa may pintuan.

"Daniel..."
Napalingon ako at nakita ko si Daniel. Hindi maipinta ang facial expression nya.

"Pare..." Sabi ko.

"Anong meron?" Tanong ni Daniel.

"Inaalagaan ako ni Lester." Si Kath na ang sumagot. Ibinaba ko na sa table ang

soup.

"May sakit ka?" Daniel.

"Oo. Nagkasakit ako dahil hinintay kita sa ulan nung isang araw. Hindi mo man lang
ako binalikan." Sobrang
bitter ng pagkakasabi nya.

"Pero bumalik ako dun. Wala ka na."

"Siguro nasundo na ko ni Lester nung oras na yun."

Napatingin sakin si Daniel. Ramdam kong may tension na dito.

"Pare. Basang-basa si Kath. Ayoko namang pabayaan sya."

"Sana man lang sinabihan mo ko diba?! Text ako ng text. Tawag ng tawag, pero di mo
sinasagot. Ni wala man
lang nagsabi sakin na may sakit pala si Kath!"
Tumataas ang boses ni Daniel kaya napatayo na ako.

"Teka. Bakit ka ba nagagalit ha! Ikaw nga tong pinabayaan lang si Kath. Dapat nga
magpasalamat ka pa sakin
e."

"PERO HINDI MO PA RIN SINABI. KAYA KA BA ABSENT KAHAPON?!"

"OO. ABSENT AKO KAHAPON KASI INALAGAAN KO SYA."

*BOOOGSHH*

Sinuntok ako ni Daniel. Kaya naman agad nagpunta si Kath sa tabi ko para alalayan
ako tumayo.

"Gago ka rin ah! BAKIT KA BA NANUNUNTOK NG WALANG DAHILAN?"

"ANONG WALANG DAHILAN? NAGKASAKIT SI KATH AT HINDI MO MAN LANG SINABI SAKIN! TROPA
TAYO
TOL. TROPA. AKO ANG NANLILIGAW SA KANYA. WALA NAMANG SULUTAN!"

"KAPAL NG MUKHA MO HA!"

*BOOOOGSH*
Ako naman ang sumuntok sa kanya.

Tatayo pa sana si Daniel para gumanti pero pumagitna samin si Kath.

"PWEDE BA TUMIGIL NA NGA KAYO! IKAW DANIEL. IKAW ANG MAY KASALANAN NITO E. NASAN KA
BA?
BAKIT HINDI KA BUMALIK AGAD?! PWEDE BA MAGPASALAMAT KA NALANG KAY LESTER KASI SYA
ANG
NAG-ALAGA SAKIN."

"PERO KATH. AKO DAPAT ANG MAGAALAGA SAYO NG GANTO."

"MAG-AALAGA? E NI HINDI MO NGA ALAM NA MAY SAKIT AKO E."

"KASI WALANG NAGSABI SAKIN. KANINA LANG SINABI SAKIN NI BARBIE."

Natigilan si Kath sa sinabi ni Daniel. At ako naman, napatingin sa kanya.

"Yun na nga e. Kung hindi sinabi sayo ni Barbie, hindi ka pa pupunta dito. Wala
kang kusa, Daniel. Siguro
kung si Barbie ang may sakit, baka mahihimatay palang sya, nandun ka na agad sa
tabi nya." Mahinahon na
ang boses ni Kath. Pero may bahid ito ng lungkot.

"Kath." Sinubukan hawakan ni Daniel si Kath, pero umiwas ito at tumakbo palabas.

Hahabulin pa sana ni Daniel si Kath, pero pinigilan ko na ito.

"Pare. Wag na. Leave her alone."

Napatingin sakin si Daniel. Hindi ko maipaliwanag ang mukha nya. A mixture of pain,
guilt, anger and sadness.

Kailangan na tong maayos habang hindi pa masyadong magulo ang lahat. I need to make
a move.

"Pare, let's talk."

13.
DANIEL'S POV

"Pare, let's talk..." Seryosong sabi ni Lester.

Siguro nga kailangan na namin mag-usap. Siguro nga, kailangan kong maliwanagan sa
lahat.

Umupo na si Lester dun sa sofa. Sumunod naman ako at tumabi sa kanya.

"Deretsahang tanong, Lester. May gusto ka ba talaga kay Kath?" Ako na ang nagsimula
ng madibdibang usapan
na to.

"Alam mo naman ang sagot dyan diba?" Sabi nya ng hindi nakatingin sakin.

"Crush mo sya, oo. Pero sa nakita ko, parang hindi lang crush e." Ewan ko pero may
bahid ng pagkainis sa
boses ko.

"Ano?"

"Ako pa ba talaga ang magsasabi, Lester? Hindi ka pa ba aamin?"

Pagkasabi ko nun, tumingin sya sakin. Pokerface. Hindi ko mabasa ang iniisip nya.

Pero nagulat ako nung nagsalita na sya.

"Mahal ko sya Daniel. Matagal ko na syang crush, pero hindi ako makagawa ng move.
Ngayon na napalapit
sya sa tropa, mas nakilala ko sya. At eto na. Nahulog na ko ng tuluyan sa kanya."

Nakaramdam ako ng matinding inis sa sinabi nya kaya naman napatayo ako.

"PERO ALAM MO NAMAN NA KAILANGAN KO SYA DIBA?!"

"Oo. Kailangan mo sya para makuha mo ang babaeng gusto mo."

Napatingin ako sa kanya. He's still expressionless. Kalma pa rin ang boses nya pero
ramdam kong nasa loob ang
kulo nito.

"GET TO THE POINT LESTER!"

Tiningnan nya ako ng masama. Isang tingin na tagos sa kaluluwa ko.

"Kailangan mo si Kath dahil mahal mo si Barbie."

Tumayo sya at lumapit sakin.

"Pero kailangan ko rin si Kath." Lester.

Ayoko na. Hindi na matino ang usapang to.

"Stop this non sense. Walang pat---"

"KAILANGAN KO RIN SYA, DANIEL! KAILANGAN KO SYA KASI MAHAL KO SYA!"

Natulala ako sa sinabi nya. Napaupo na ulit sya sa sofa habang ako, nakatayo lang
dito.

"Pare please. Tama na tong deal na to. In the first place, hindi ka naman talaga
matatalo dun sa race na yun

e. Sinira talaga namin ni Kats yung makina nung race car mo kaya ka biglang
napatigil sa kalagitnaan ng
laro."
"Alam ko namang sinabutahe nyo yung makina ko e. Pero what's your point? Bakit mo
sinasabi sakin to?"
"Point is, hindi mo naman talaga dapat gawin yung deal kasi hindi ka naman talaga
natalo. Itigil na natin tong
walang kwentang larong to. Itigil na natin to habang hindi ka pa mahal ni Kath."

Bakit ganun? Bakit parang may naramdaman akong kumirot sa dibdib ko nung marinig
kong hindi pa ako mahal ni
Kath? Bakit parang gusto kong mahalin nya ako?

"Kung iniisip mo yung kay Barbie. We'll find a way pare. We'll find a way para
bumalik sya sayo without
using Kath."

Hindi ko alam ang isasagot ko. Oo, mahal ko si Barbie and I just agreed to this
deal kasi gusto kong makuha sya.
Pero sa paglipas ng araw... parang... hindi nalang laro laro to e. Parang naeenjoy
ko na rin ang company ni Kath.
Tapos botong boto pa sa kanya ang pamilya ko.

"Pare please."

Napatingin ako kay Lester. Kitang-kita sa mukha nya kung gano sya kasincere. Kung
gano katotoo ang mga sinasabi
nya.

"Gustuhin ko mang ibigay sayo si Kath, hindi ko yun magagawa. Hayaan natin syang
pumili." Sagot ko.

"Bakit pa? Hindi na rin naman mahalaga kung piliin ka nya e. Hindi mo naman sya
gusto diba?.

Hindi ko nga ba sya gusto? E bakit iba yung mga nararamdaman ko pag nandyan sya?

.H-hindi k-ko sya gusto�. Bakit ako nauutal?!

.Yun naman pala e. So, ano na. Called off na ang deal?. Lester.

.S-sige..

.Lalayuan mo na si Kath?.

Natulala ako sa sinabi ni Lester. Kaya ko bang layuan si Kath? Sa loob ng 3 weeks
na halos araw-araw ay kasama
ko sya, parang hindi na yata ako sanay na wala sya sa tabi ko.

.Kung yan ang gusto mo..

.Yes! SALAMAT PARE. Promise, tutulungan ka namin kay Barbie!.

Ngumiti nalang ako sa kanya pagkasabi nya nun. Parang labag sa loob ko tong gagawin
ko.

SETH�S POV

Kinwento sakin ni Kath ang nagyari. Mukhang nagkainitan na talaga sina Daniel at
Lester kanina. Sana nag-usap na
sila ngayon.
Nandito pa rin kami sa sementeryo. Nagtataka nga ako kung bakit dito dumiretso si
Kath e. Matanong nga.

.Kath. Bakit nga pala dito ka sa sementeryo pumunta?.

.Dapat pupuntahan ko yung kapatid ko e. Siya kasi yung pinagsasabihan ko ng

problema ko. Alam ko kasing
kahit hindi sya sumagot sakin, nakikinig pa rin sya. Labs ako nun ng sobra e..

.May kapatid ka pala. Pero alam mo, may lagi din akong pinupuntahan dito. Yung
kaibigan ko. Sya din yung

napapagsabihan ko ng mga problema ko. Kahit hindi ko sya nakikita, alam kong full
support pa rin sya

sakin..

.Ang sarap sa pakiramdam noh? Yung alam mo na kahit wala sya sa tabi mo, mahal ka
nya. Hindi katulad
nung nandito nga sa tabi mo, pero hindi mo naman alam kung importante ka ba talaga
sa kanya..

Napatingin ako sa kanya dahil sa sinabi nya. Alam kong connected to kay Daniel.

.Hindi ka naman manhid Kath diba? Siguro naman alam mo na may pagtingin din sayo si
Lester..

.Oo. Alam ko..

.Hindi ka ba nalilito ngayon?.

.Sa totoo lang, nalilito na rin ako.. Napayuko sya pagkasabi nya nun.
Inakbayan ko sya. Walang malisya. Akbay kaibigan lang.

.Basta Kath. Kung ano ang sinsigaw ng puso mo, dun ka. Take the risk. Sabihin mo at
iparamdam mo sa

taong yun. Oo, masakit magmahal lalo na kung one sided love. Pero alam mo, mas
masakit yung mahal mo

yung isang tao, pero hindi mo man lang ito naiparamdam sa kanya..

Isinandal ko sya sa balikat ko. Ramdam kong napapaluha na naman sya.

.Always remember. Nothing hurts more than the regrets of =what could have been�..

.Ang galing mo Seth. Parang ang lalim ng pinaghuhugutan mo..

.Haha. Di naman masyado. Pero basta ha. Follow your heart. Kung mahulog ka man sa
bangin, wag ka magalala,
may kusang tatalon dun para sagipin ka..

Hindi na nagsalita si Kath, napabuntong hininga nalang sya.

Alam kong alam nyo at alam nya na si Daniel ang tinutukoy ko sa una kong sinabi at
si Lester naman dun sa
pangalawa. Totoo naman e, handang saluhin ni Lester si Kath.

Kinalaunan, umuwi na rin kami ni Kath. Nagtext si Daniel na magkita kita daw kami
bukas sa bahay nila. May
importante daw silang sasabihin ni Lester.

Siguro ito na ang panahon para kausapin ko na ulit sila. Para sumama na ulit ako sa
kanila. Mukhang guguho ang
buhay nila kung wala ako e.
DANIEL�S POV

Sabado ngayon. Day 25 of 100. Hindi ko alam kung bakit binibilang ko pa rin kahit
tapos na ang deal.

Nandito ang tropa ngayon. Kahit si Seth, nandito. Himala nga e. Siguro natunugan
nitong may di kaaya-ayang
nangyari kahapon.

.Oy. Ano bang sasabihin nyo ha?. Kats.

.Ako ba ang magsasabi o ikaw?. Tanong sakin ni Lester.

.Ako nalang..

.O sya, game. Sabihin mo na.. Kats.

.Called off na ang deal. Hindi na tuloy ang panggagamit ko kay Kath para makuha si
Barbie..

.WOAAAHH. E ano nang gagawin mo ngayon?. Kats.

.Hindi ko alam. Kaya nga kayo nandito ngayon e. Kasi hihingi ako ng tulong sa
inyo..

.And we have to help him mga tol.. Lester.

.Teka, pano na si Kath? I mean, ano yun. Basta basta ka nalang iiwas o lalayo sa
kanya?. JC

Sa totoo lang, hindi ko rin alam kung papano ko gagawin yun. Ni hindi ko nga alam
kung kaya ko yun e.

.Parang g-ganun na nga.. Sagot ko.

.Andito naman ako e. Ako na bahala kay Kath.. Lester.

.Ha?! Ikaw?! Bakit?. Kats.

.Kasi ako naman talaga ang may gusto sa kanya. As in totoo. Walang halong biro.
Besides, I don�t think na
nainlove na si Kath kay Daniel sa loob ng 3 weeks na panliligaw nito. Kaya hindi
naman siguro magiging

mahirap ang paglayo ni Daniel sa kanya.. Lester.

.Sinong may sabi sa inyo?. Lahat kami napatingin sa nagsalita. Andito na nga pala
si Seth.

.Anong ibig mo sabihin bro?. Kats.

.Tingin nyo ganun na lang kadali ang lahat. Yung sisimulan mo tapos hindi mo
tatapusin?. Seth.
.Wait lang tol. Sa pagkakatanda ko, ikaw ang may ayaw nito e. Tapos ngayon na
tatapusin na namin, bigla
bigla ka magagalit dyan.. Lester.

.Kung tatapusin nyo to, tapusin nyo ng maayos. Hindi yung basta basta nalang mang-
iiwan at lalayo tong si
Daniel. Hindi nyo na inisip ang mararamdaman ni Kath. Napalapit na rin sya kay
Daniel. Mahal man nya o

hindi, magiging masakit pa rin sa kanya kung basta basta nalang sya iiwan sa ere..

.Alam nyo, may point si Seth. Bakit hindi mo nalang kaya sabihin sa kanya na deal
lang ang lahat? Kesa
naman sabihin mo na =Kath, sorry. Sawa na ko sayo. Ayoko nang manligaw. Bye.�
Parang ang rude naman
nun mga tol.. Kats.

.Pero hindi ba mas masakit kung sasabihin ko sa kanya ang totoo?. Ako.

.Masasaktan rin naman sya e. E di saktan mo nalang sya sa tamang paraan.. Seth.

.Huh? May ganun ba tol? Saktan sa tamang paraan? Meron bang saktan sa maling
paraan?. Kats.

.Masakit malaman ang katotohanan. Pero mas masakit mabuhay sa kasinungalingan..

Seth.

Wala nang nakapagsalita pa sa sinabi ni Seth. Mukhang tama sya. I mean, tama talaga
sya.

Siguro nga dapat malaman na ni Kath ang katotohanan.

14.
KATSUMI�S POV

Linggo ngayon. Pagkatapos ng masinsinang usapan ng tropa kahapon, napagdesisyunan

naming magsimba ng
sama-sama ngayon.

Kung di namin nasasabi sa inyo, maka-Diyos talaga kami. Kaya nga stick to one kami
e. Anong konek? Well, sa

tingin ko kasi� Kung kaya mong maging faithful kay God, kaya mo ring maging
faithful sa babaeng mamahalin mo.

O DIBA. SINONG KONTRA DYAN SA SINABI KO HA. MAKAKATIKIM SAKIN. Haha. Joke lang.

Pero yun nga, stick to one kami. Lalo na ko. Kung inaakala nyong chickboy ako, pwes
dyan kayo nagkakamali. May

hinihintay kasi ako e. Hanggang ngayon, naghihintay pa rin ako kahit ilang taon na�
TEKA. ANO BA. Bakit ba ako

ang nagkekwento? Si Daniel nalang pag-usapan natin ha?

Mukha kasing naguguluhan ngayon ang loko. Hindi nya alam kung anong mas matimbang
sa mga letrang B at K.

.Mga tol. Saglit lang, magsisindi lang ako ng kandila..

Parang mga lumuwa ang mga mata nila sa sinabi ko. Tapos na kasi ang misa e.
Magsisindi lang ako ng kandila para
sa pansarili kong intention.

.Tol, ayos ka lang? Kelan ka pa naging relihiyoso?. Sabi ni Lester sabay hawak sa
noo ko. Tinitingnan yata kung
may lagnat ako. Tawa naman ng tawa yung iba.
.Simula nung medyo nagkakawasak wasak na ang tropang to..

Sa sinabi kong yun, lahat sila napatahimik. Ano sila ngayon. Mga guilty.

.Mauna na kayo, susunod nalang ako..

Dumiretso na ko dun sa may sindihan ng kandila.

Nagsindi ako ng isang kandila at nagdasal.

.Dear Lord. Yung unang kandila po ay para sa mga kaibigan ko. Mukha po kasing may
�cold war� na
nagaganap ngayon e. Ako lang po yata ang hindi kasali dun kaya ako na po ang
magdadasal. Para hindi
biased. Kayo na po sana ang bahala kay Daniel at sa plano nyang pagsasabi ng
katotohanan kay Kath
mamaya. Sana po bawas-bawasan nyo po muna ang umaapaw na talino ni Seth at pakipasa
kay Daniel para

naman medyo makagawa naman yun ng tama. Yun lang po para sa unang kandila.�

Kumuha ako ng isa pang kandila at nagdasal ulit.

.Para naman po dito sa pangalawang kandila� Iniaalay ko po to sa kanya. Kilala nyo

na kung sino yun bro.
Repapipz tayo e. Kung nasan man po sya ngayon, sana bumalik na sya sakin. Miss na
miss ko na po sya.
Pero kung hindi pa po oras na magkita kami. Sana lang po nasa mabuti syang
kalagayan ngayon. Yun lang

po. Amen.�

Hay. Nakakaiyak yung pangalawa kong panalangin ha. Haha. Sana makita ko na sya
ulit�
.KATS!!!!!!!!!!.

Biglang napaangat ang ulo ko sa tumawag sakin. Masyadong lipad ang utak ko na hindi
ko namalayan na nandito na
pala ako sa harap ng tropa.

.Lumilipad ka na naman.. Lester.

.O? San pakpak ko?. Sabay tingin ko sa likod ko. Baka may tumubong pakpak e.

*PAK*

.Aray ha. Batukan ba naman ako. Binatukan ako ni Lester.

.Okay ka lang ba talaga Kats? Mukha ka talagang wala sa sarili e.. JC

.Okay lang. Psh. Tara na nga..

Sa totoo lang, lutang talaga ako ngayon. Hindi talaga sya mawala sa isip ko e. Hay.
DANIEL�S POV

Okay. Today is the big day. Woooo. Kinakabahan ako. Pakiramdam ko, hindi ko yata
kayang sabihin sa kanya ang
lahat.

Although tinulungan naman ako ng barkada kung pano ko to gagawin, feeling ko talaga
anytime mahihimatay ako sa
kaba. Haha. Okay ang bakla. Pero totoo. Kung kayo ang nasa sitwasyon ko, baka
magpakatiwakal nalang kayo. De
joke. Pero nakakakaba talaga.

.Ano tol ready ka na?. Lester.

Ready sabihin ang totoo? Pwede. Ready ibigay sayo? Hindi.

.Medyo.. Sagot ko.

.Anong oras kayo magkikita?. Lester.

.6pm later..

.Goodluck pare. Wag kang mag-alala. Kung masasaktan man sya ng todo, akong bahalang
maging pain
reliever nya. Ano pang role ko dito diba?.

Ngumiti nalang ako. Hindi ba pwedeng ako ang manakit sa kanya and at the same time,
ako rin ang gumawa ng
paraan para mawala yung sakit na yun?
Mamaya-maya, dumating na sina Kats, JC at Seth.

.Kuya, okay na ang venue..

Sila kasi ang nag-intindi ng venue e. Tapos kami ni Lester ang naiwan dito.
Nagpractice kami ng sasabihin ko
mamaya.

.Pare, 5 pm na. Hindi ka pa ba magreready?.

Napatingin ako sa orasan and shoot. 5 pm na nga. Hindi ko na namalayan ang oras.
Susunduin ko pa si Kath.

Nag-ayos na ko. Simpleng shirt lang at pants. Sabi ko kasi kay Kath na magdate kami
ngayon. Ito kasi yung naisip
naming way to break it to her gently. Kesa naman basta basta nalang diba. At least,
pinaghandaan talaga.

Pagkabihis ko, sinundo ko na si Kath sa kanila at dumiretso na dun sa venue na

inayos nina JC.

Nirent pa talaga namin yung wooden house dito. Dito lang naman ang lugar kung san
nagpopropose ang mga lalake
sa babaeng papakasalan nila. Pero kabaliktaran nun ang gagawin ko. Kasi imbes na
magpropose ako, mang-iiwan
ako.

Ito na nandito na kami.

.Wow. Ang romantic naman dito.. Kath.

.Oo nga e. Galing ng mga nag-ayos. Oops. Nadulas ako.

.Haha. Sabi na e. Hindi ikaw ang nagprepare nito. Sina JC ba ang gumawa nito?.

.Oo. Haha. Hindi naman kasi ako ganto kaartistic e..

.Sus. Okay lang noh. Ang importante naman ay yung effort..

Napangiti nalang ako. Mamaya-maya, nagulat ako dahil biglang may nagdoorbell at
nagbukas ng pinto. Inisip ko na
baka waiter yun na magseserve ng dinner.

At tama nga ako. Pero hindi lang sya ordinaryong waiter. Hulaan nyo kung sino.

.Uy Seth! Naks naman! Pumapart time ka na ah!. Kath.

.Hindi naman. Nandito lang ako kung sakaling kailangan ng damage control.. Seth
.Ha? Anong damage control?.

Bago pa makasagot si Seth, inunahan ko na.

.Ah. Ano. Baka may masirang upuan. Or magkulang na pagkain. Yun. Si Seth bahala
dun..

.Pwede ring masirang puso---. Seth.

.PUSIT. Ibig sabihin ni Seth. Baka kasi sira na yung pusit. As in panis na. Ganun..

.Ahhh. Okay. Sige, kain na tayo..

At kumain na kami. Wew. Grabe ha. Muntik muntikan na yun.

Pagkakain namin, binalot kami ng katahimikan. Kaya nagsalita na ko.

.Uhm Kath. Did you enjoy the food?. Anong nangyari? Ba�t napaenglish ako?

.Yes. I did. Very much.. Then she smiled. ITO NA NAMAN PO ANG NGITI NYA.

Umiwas ako ng tingin. Baka tuluyan na kong mahulog sa kanya pag tinitigan ko pa
yung smile nyang yun e.
.Daniel�.

.Yes?.

.Wala lang�.

Napatungo sya. Ano kayang gusto nyang sabihin?

.Kath� Sorry nga pala ha. Para dun sa isang araw. Yung naiwan kita sa ulanan.
Bumalik talaga ako nun,
promise. Kaso nga lang nahuli na ako� wala ka na..

.Okay lang yun. Pero okay na ba kayo ni Lester?.

.Lester na naman.. Okay. Hindi ko alam kung bakit to lumabas sa bibig ko.

.Syempre, friends kayo e. Tropa pa. Hindi dapat kayo nag-aaway. At tsaka wala naman
talaga syang
ginawang mali e..

.Hay. Oo. Okay na kami..

.Mabuti naman kung ganun..

.Kath, may gusto ka ba kay Lester? Yung totoo, promise hindi ako magagalit..

.Special si Lester sakin..

ARAY. Kumirot na naman tong puso ko.

.So, may chance sya sayo?.

.Lahat naman may chance e. Pero para sakin kasi, nagmamatter kung sino yung nauna..
Tapos bigla syang
tumingin sakin.

Bakit pakiramdam ko nag-iinit ang mukha ko?

.Talaga?.

.Oo. At nauna ka kay Lester. Kaya kung natethreaten ka sa kanya, don�t be. As long
as you�re here, sarado
ang pintuan ko para sa iba. They can be special, but not more than that..

AAAHH. Kailangan ko ng tubig. Pakiramdam ko hindi na ko makahinga dito.

.O tubig. Nagulat ako dun sa nagsalita at nagbigay ng tubig. Si Seth pala.

.San ka galing?! Bat bigla ka nalang sumusulpot dyan?!.

.Sa pinto. Wala lang. Naramdaman ko lang na uhaw ka na. Sige. Alis na ko.. At ayun,
lumabas na ulit sya.

Napainom ako ng tubig sa sinabi ni Kath. Mukhang may feelings na sya sakin. WAA.
Mali ang prediction ni Lester. At
tama talaga si Seth. Hindi nga to ganto kadali.

.Ano ba ko sayo Kath? Special din ba ako?.

.Higit ka pa sa special Daniel. Higit na higit pa dun..

Nagkatitigan nalang kami sa sinabi nyang yun.

Hindi ko na alam ang gagawin ko. SETHHHHHHHHHHH HELPPPPPPPP.

.Goodevening po ulit. Ito na po yung flowers na pinadeliver nyo. Sige po alis na po

ulit ako.. Seth.

THANK YOU SETH.

.Ah. Kath. Flowers for you.. Killer smile.

.Thank you..
.At eto pa pala, chocolates..

.Haha. Wow. Salamat ulit..

.Welcome!.

And again, may dumaan na ulit na anghel. Natahimik na naman kami.

.Why are you doing this Daniel?.

.Ha?. Her question caught me off guard.

.Hindi ka naman basta-basta nageeffort ng ganto unless may something. So what is it

this time? Dati, formal
kang nagtanong kung pwedeng manligaw. Ngayon, ano naman?.

.Kath�. Seryoso ang mukha ko.

.Is this your way of saying I love you?.

Makalaglag panga ang sinabi ni Kath. Ito na. Sasabihin ko na bang deal lang ang
lahat?

DANIEL MAGISIP KAAAAAAAAA. PROBLEMA MO TO. HARAPIN MO MAG-ISA. HINDI KA NA PWEDENG

HUMINGI NG TULONG KAY SETH.
.Daniel�.

INHALE. EXHALE.

.Daniel, why are you so quiet?.

KAYA MO TO. MAN UP.

.Is everything al---.

.This is my way of saying goodbye, Kath..

Nawala ang mga ngiti sa labi ni Kath.

.I�m sorry? Hindi ko yata narinig ng maayos ang sinabi mo..

.I can�t do this anymore Kath. I�m sorry..

YUNG DEAL DANIEL. SABIHIN MO YUNG TUNGKOL SA DEAL.

.Daniel please. Bakit? May nagawa ba ko?.

.Wala Kath. Wala. You�re special to me too, pero hanggang dun nalang yata siguro
yun. Hindi ko kayang
ibalik yung nararamdaman mo para sakin..

.Pero sabi mo, hindi mo ko sasaktan diba? Nanliligaw ka palang, give up ka na

agad?.

.That�s the point. Habang maaga pa, it�s better na tapusin ko na to. Habang hindi
ka pa nasasaktan masyado.
Besides, lahat ng to ay isang----.

.Stop it. I don�t want to hear your explanation Daniel.. Bigla syang umiyak. .Kung
sa tingin mo hindi ako
nasasaktan o masasaktan sa ginawa mong to. You�re wrong. Umasa ako Daniel. Umasa
ako..

.Kath please, hear me out. May kailangan ka pa malaman..

.No. I don�t wanna hear it. Please bawiin mo nalang ang sinabi mo. Please..

Tumayo na sya at yumakap sakin. Napatayo na rin ako at pinipilit kong tanggalin ang
pagkakayakap nya sakin.

.Kath. I�m sorry..

.No. Please..
.Sabi mo na as long as I�m here, hindi ka magoopen ng doors para sa iba, diba?
Ngayon aalis na ko. I think
it�s time na magbigay ka ng chance para sa ibang handang magmahal sayo..

.Pano kung ayoko?.

.You have to Kath. I�m sorry kung hindi ko natupad ang promise ko sayo. I�m sorry
if I acted like Blind Man.
Pero Kath, I want you to know that you�re special to me..

Lumayo na sakin si Kath. Pinapahiran na nya ang luha nya. Tapos pinilit nyang
magsmile.

.Sa bagay. Dapat pa nga ako matuwa this time e. Kasi si Blind man dati, hindi
talaga ako napapansin. At
least naging special ako sayo diba? Wow. A-achievement y-yun para s-sakin.. Umiiyak
na naman sya.

.Kath�. Lalapit pa sana ako sa kanya, pero lumalayo lang sya sakin.

.Sige na. Alis na ko.. Kinuha na nya ang bag nya at lalabas na ng pinto pero
pinigilan ko sya.

.Kath. Please. Meron ka pang kailangan malaman..

Tinanggal nya ang kamay kong nakahawak sa kanya.

.Wag na Daniel. Sapat na ang mga sinabi mo. Hindi naman ako tanga para hindi pa
maintindihan ang lahat
ng yun.. She said without looking at me.
Then she went out.

Naiwan lang akong tulala dito. After ilang minutes, pumasok na si Seth.

.Hindi mo sinabi.. Seth.

.Hindi nya ko hinayaang sabihin sa kanya.. Napaupo na ko. Nanghihina ang tuhod ko.

.Teka, bakit nandito ka? Diba dapat si Kath ang cinocomfort mo? Sa kanya yung
nasirang puso diba?.

.Kay Kath nga lang ba? Hindi ba yung sayo din?.

Napatingin ako kay Seth. Nasira nga din ba ang puso ko?

.Okay lang kung hindi mo pa maamin ngayon. But don�t ignore your feelings. Alam
kong alam mong may
nararamdaman kang sakit dyan..

Napahawak ako sa kaliwang dibdib ko.

Inalala ko ang mukha ni Kath kanina. Ang mukha nyang umiiyak. Ang mukha nyang
malungkot at nasasaktan.
Sa pag-alala ko nun, naramdaman kong may kumirot sa parteng hawak ko.

At hindi ko namalayan�

May tumutulo na palang luha sa mga mata ko.

15.
DANIEL�S POV

Monday ngayon, may pasok na naman. Pero parang ayoko pa yatang pumasok ngayon.
Hindi ko pa kayang harapin
ulit si Kath. Hindi ko pa sya kayang makita. Ano naman ang mukhang ihaharap ko
diba?

.DANIEL! =nak! Baba na dyan. Malelate ka na.. Sigaw ni mommy.

Bumaba na ko pagkatapos ko maligo. Nakita kong kumakain na silang lahat. Hindi man
lang ako hinintay. -___

.Hey kuya.. Magui.

.Hindi nyo man lang ako hinintay.. Sabi ko, sabay upo at kuha ng pagkain.

.Because you�re too bagal kuya. You�re like a girl. Dami mo sigurong arteng
nilalagay sa katawan mo..

.Excuse me. Wala no..

.Then what did you do upstairs? Why you so tagal?.

.Wala ka na dun Magui. Pakialamera..

.Whatever kuya. If I know, nagdaydream ka lang about Ate Kathryn..

.ATE KATH???. Bigla kaming napatingin sa nagsalita. Si Carmela. Biglang nagliwanag

ang mukha nya nung
marinig nya ang pangalan ni Kath.

.FYI Magui. Hindi ako nagdaydream about Kath. And Carmela, what about her?.

.I miss A-Ate K-kath. When can I see her Kuya?.

Parang ang laking sampal nun sa mukha ko.

.Hey Carmela. If you want, you can just join us. I texted Ate Kath last night. I
asked her if she wants to gala
with me sa mall this weekend. And she said yes..

.Sige ate. Sama ako sa inyo. Ikaw kuya, sama ka?.

.NO WAY. Girls lang dapat to. Kuya will spoil the day if he will sama. Boys are
such KJ�s when it comes to
shopping..

Kahit ang bigat bigat ng pakiramdam ko, hindi ko pa rin mapigilang mapatawa dito sa
kapatid ko. Saksakan ng arte e.
Haha. Daig pa si Kris Aquino.
.Oy. Oy. Tama na yan. Kumain na kayo at malelate na kayo. Ikaw naman Daniel, dalhin
mo dito si Kath kung
minsan. I really like that girl. There�s something about her na gustong gusto ko. I
just don�t know what it is..

Napangiti nalang ako kay Mama. Hindi ko alam kung pano ko sasabihin ang lahat.

Pagkatapos naming kumain, naghintay muna kami kay mommy sa sala. Sya kasi ang
magdadrive samin papuntang
school e.

Nakaupo lang ako dito nang biglang tumabi sakin si Magui.

.What is it this time, little brat?.

.Hindi kita aasarin or aawayin, okay? I just wanna ask you if you�re okay..

.Ha? Ba�t mo naman natanong?.

.�Coz I know something�s bothering you. This is about ate Kathryn right?.

.H-How�d you know?.

.Well, I can sense it. Nakita na kitang ganyan dati kuya. With ate Barbie. I
thought you just used Ate Kath as
a rebound or something like that. Pero now I know that you must really like her.
Kasi hindi ka naman

magkakaganyan if she�s just a toy..

Bakit ang galing ng batang to? Sige na, aminin na natin. Gusto ko si Kath. Gusto
palang. Si Barbie pa rin ang mahal
ko.

.You know kuya, Ate Kath is a great girl. So fix whatever�s happening sa inyo. I
don�t want you to lose her..

Pagkasabi nya nun, umalis na sya. Tawag na rin kasi kami ni Mama.

Sorry Magui, I already lost her. Kung ano man ang nararamdaman ko sa kanya, hindi
ko to pwedeng ientertain. May
usapan kami ni Lester.

Pagkadating namin sa school, una ko agad nakita si Kath. Kakarating lang din nya.
At malas pa dahil nakita rin sya
ng mga kapatid ko.

.Ate Kathhhhhhhhh!. Magui at Carmela sabay takbo kay Kath.

Napalingon si Kath sa direksyon namin at ngumiti kay Magui at Carmela. Sabay pa

nyang niyakap ang dalawa.

Dahan dahan akong lumapit sa kanila. Bagay na bagay silang mag-aate. Kuya nalang
ang kulang. Joke lang.

Nagkatinginan kami ni Kath at biglang nawala ang ngiti nya. Pero binalik nya rin
ito nung kakausapin nya na sina
Magui.
.Hey pretty girls. Una na ko ha. May gagawin pa ko e. Punta na rin kayo sa
classrooms nyo, baka malate
kayo..

She bent down and kissed my two sisters.

Papaalis na sana sya pero pinigilan sya ni Carmela.

.What about Kuya, ate? Won�t you give him a goodluck kiss too?.

Nakita kong napatawa si Magui. Ewan ko kung nang-aasar o kinikilig tong bruhang to.

Nagkatinginan kami ni Kath. Parehong walang gumagalaw samin.

.Ate� Kuya�. Carmela

Magsasalita na sana ako para kausapin si Carmela, pero naramdaman kong may dumampi
sa pisngi ko.

.Yey.. Sabi ni Carmella habang pumapalalpak. Hinalikan kasi ako ni Kath sa cheeks
e.

.O yan ha. I kissed your kuya already. Sige na pasok na kayo baby..

.Bye ate Kath. Bye Kuya. Camella&Magui

Naiwan kaming dalawa dito ni Kath. Aalis na sana sya pero pinigilan ko sya.

.Kath wait..

.Bitawan mo ko Daniel..

.Kath please..

Humarap sya sakin. Kitang kita ko sa mga mata nya na nasasaktan sya.

.Daniel, tama na. Please lang..

Tinanggal na nya ang kamay kong nakahawak sa kanya at naglakad na papalayo.

LESTER�S POV

Tuluyan nang tinapos ni Daniel ang lahat kahapon. Kumusta kaya si Kath? Umiyak kaya
sya?

.Ouch!.
Ay tanga. Kakaisip ko dito, dko namalayang may mababangga na pala ako. Nagtalsikan
tuloy yung mga gamit nya sa
sahig.

Syempre, gentleman ako. Pupulutin ko.

.Ah miss. Sorry nga pala. Ito na yung books mo.. Sabi ko sabay abot nung books.

.Sorry? Anong magagawa ng sorry ha?! Bwiset! Kairita ka. Nagusot tuloy tong paper
ko..

OKAY. SO, HINDI NAMAN SYA GALIT?

.Ah. Kasi ms. Hindi ko naman sinasadya e..

.So anong pinapalabas mo, ako ang may kasalanan ganun?.

.No Ms. I�m just saying---.

.You know what, shut up. Wala akong panahong makipag-usap sayo.. Tapos naglakad na
sya papalayo.

Gabe tong babaeng to ha. Maasar nga.

.BYE MS SUNGIT!. Tapos tumakbo na ko paalis.

Pagpasok ko ng classroom, andun si Kath. Nakaupo, nagbabasa ng libro. Nakita ko din
si Daniel, pero hindi sila naguusap.
Pero nahuhuli kong sumusulyap si Daniel kay Kath from time to time.

Ano kayang nangyari kahapon?

Biglang nagvibrate yung fone ko.

1 new message

From : Daniel

Mga bregs. Tambayan mamayang lunch.

Ito na, malalaman ko na ang sagot sa tanong ko.

.Kumusta Kuya? Anong nangyari kahapon, success ba?. JC

.More like disaster.. Seth.

.Nasabi mo ba na deal lang ang lahat?. Kats.

.I�m guessing no.. Seth.

Medyo tulala si Daniel kaya si Seth ang sumasagot. Nagwaiter nga pala to kagabi.

.Daniel. Anong nangyari.. Tanong ko.

Napatingin sya sakin at bumuntong hininga.

.Okay na guys. Tapos na. Pero hindi ko kasi nasabi na deal lang ang lahat. Ayaw nya
kasi akong pagsalitain

e..

.HA?! Bakit di mo sinabi?. Ako.

.E ayaw nga nya akong pakinggan e..

.E dapat binilisan mo nalang ang pagsasalita tol. Hindi nya man gustong pakinggan,
pero maririnig at
maririnig nya pa rin yun.. Kats

.Wow Kats. Sinapian ka na din ng espiritung sumasapi kay Seth?. JC.

.Loko. Hindi..

.Ang hirap kasi e. Alam mo yung parang may hawak kang isang basag na vase na
pinagtagpi tagpi mo lang
na konting galaw lang, mababasag na yun ng tuluyan? Ganun si Kath. Nakakapanghina
ang itsura nya
kahapon. Kaya hindi ko na rin nasabi yung tungkol dun sa deal kasi pakiramdam kong
tuluyan na syang

mawawasak.. Daniel.

.Kung sa bagay. Tsaka, tayo lang din naman yung may alam ng deal e. Kalimutan
nalang natin yun and let�s
just take that to our grave.. Kats.

.She still has the right to know.. Seth.

.Para san pa? Para masaktan sya lalo?. Ako.

.Kadalasan, libre gumawa ng tama. Pero minsan, may kabayaran din yun..

Tumayo na si Seth at pumunta sa may pintuan. Lalabas na yata. I thought he will

leave us dumbfounded again, but I
was wrong. Humarap ulit sya samin at ipinagpatuloy ang sermon nya.

.And sometimes, hurting others with the truth is the price of doing the right
thing..

And boom. Grand exit na naman sya. -_________________-

Wala. Nakanganga lang kami dito.

.What do you think guys?. Daniel.

.I think, tama si Seth kuya.. JC

.Ayoko magsalita. Hindi ko alam ang isasagot ko.. Kats.

.Pare wag nalang please.. Lester.

.Hay. Bahala na. Pero Lester, pwede ba tayo mag-usap?. I gave him a nod. Kaya
pumunta muna kami sa
rooftop.

.Anong pag-uusapan natin pre?.

.Kath..

.What about her?.

.She told me that I am special for her�. No. Mali. She told me that I�m more than
special..

Natigilan ako dun. Mahal na ni Kath si Daniel?

.Pero she told me that you�re special too..

Ramdam kong nagliwanag ang mukha ko sa narinig ko. Special ako? Ibig sabihin malaki
ang chance ko.

Napangiti nalang ako at binigyan ko si Daniel ng manly hug.

.I�ll take care of her. I promise..

Narinig namin ang bell. Time na pala kaya nagsibalikan na kami sa classroom.

Dismissal na. Ito na. Lalapitan ko na si Kath.

.Kath..

Napatingin sya sakin. Kita kong pugto ang mata nya.

.Lester, ikaw pala..

.Sabay tayo umuwi?.

.Okay lang ba?.

.Oo naman. Ikaw pa, malakas ka sakin e..

Nginitian nalang nya ako at kinuha ko na ang bag nya.

Pero bago kami umuwi, dinala ko muna sya dun sa favorite place ko.

Dun kasi sa lugar na yun, pwedeng pwede mong mapanood ang sunset. Dito ako
tumatambay pag malungkot ako.

Kasalukuyan kaming naghihintay ng paglubog ng araw ngayon. Nakaupo lang kami.

Magkatabi. Hindi nag-uusap.

.Lester�.

.Ano yun, Kath?.

Napangiti sya.

.Wala. Wala..

Magsasalita na sana ulit ako, pero naunahan nya ko.

.Ayan na. Sunset na..

Napatingin ako sa araw na unti-unting lumulubog.

Ang ganda ganda tingnan.

.Ang ganda noh?. Sabi ni Kath habang nakatingin sa lumulubog na araw.

Napatingin ako sa kanya.

.Maganda. Sobra..

Narealize nya sigurong nakatingin ako sa kanya kaya humarap sya sakin. Ngumiti lang
sya sakin at sumandal sa
balikat ko. Inakbayan ko naman sya.

KINIKILIG AKO MGA BREGS.

.Alam mo ba kung anong sinisimbolo ng sunset para sakin?.

.Hindi, ano?.
.Katapusan..

.Bakit naman?.

.Kasi pag lumubog yung sun, ibig sabihin tapos na yung isang araw. Parang
pinagdadaanan ko ngayon.
Nasa .sunset stage. ako ngayon e. Natapos yung isang page ng buhay ko. Nasa lugar
ako kung san unti
unting nagdidilim ang lahat kasi wala na yung nagbibigay ng liwanag sakin..

Nasaktan ako sa sinabi ni Kath. Nasaktan ako kasi nasasaktan sya.

.Andyan pa naman ang moon para pumalit sa sun diba? Liliwanag pa rin ang gabi dahil
sa kanya. Mas gusto
ko nga ang moon e. Kasi during the darkest moment of our life, sya yung nandun..

Umayos ng upo si Kath at tumingin sakin.

.Let me be your moon, Kath. Hayaan mo kong samahan ka sa pinakamadilim na oras sa

buhay mo at bigyan
ka ulit ng liwanag..

.Lester�.

.Mahabang oras nagsestay ang moon. Matagal ang hinihintay bago mag-umaga ulit. Pero
handa akong
maghintay Kath. Handa akong maghintay hanggang matapos ang pagiging moon ko at
maging sun na ko sa

buhay mo..

.Bakit? Hindi ka ba natatakot na baka hindi ka maging sun?.

.Hindi. Hindi ako natatakot kasi.... Mahal Kita..

Natigilan si Kath sa sinabi ko. Pero mamaya maya lang ay sumandal na ulit sya sa
balikat ko.

Walang nagsasalita samin. Nanonood lang kami ng paglubog ng araw.

Sa paglubog nito, tsaka lalabas ang buwan.

At kasabay ng paglabas nito ang pagsisimula ng role ko sa buhay ni Kath.

16.
JC�s POV

Simula noong huling pag-uusap ni kuya at Kath noong Linggo, kapansin pansin ang
pag-iwas nila sa isa�t-isa.

Pero alam nyo, lagi kong nahuhuli si kuya na nagnanakaw ng tingin kay Kath.Ginagawa
nya yun tuwing akala nyang
walang nakakapansin o walang nakatingin sa kanya,

Bukod dun, napansin ko ring madalas na nagkakasama si Kath at Lester. Lagi silang
sabay umuwi. At tsaka iba
ngayon si Lester e. Parang laging ang saya saya nya. Palagay ko talaga nanliligaw
na to kay Kath e.

Pero alam nyo, hindi lang ako ang nakakapansin ng lahat ng to. Pati si Barbie din.

.Anong meron kay Daniel at Kath? Bakit parang hindi sila nagpapansinan ngayon?.
Barbie

.Uhm. Wala naman. Baka LQ lang. Sige na, kain ka na ulit. Wag mo na sila isipin,
magkakaayos din yung
dalawang yun..

Oo, nagdedate kami ngayon ni Barbie. Friday naman e. Walang pasok tomorrow.

Ay teka, hindi ko yata nabanggit na sya yung nililigawan ko.

Tanda nyo ba nung tinanong dati ni Mama at ni kuya kung sinong nililigawan ko
ngayon at hindi ko sinagot dahil
secret muna? Well, si Barbie yun.

Tuwang tuwa nga ako nung pumayag sya e. Gusto daw nyang makalimutan ang
nararamdaman nya kay kuya kasi
akala nyang may gusto talaga si kuya kay Kath. Kahit panakip butas lang ako, okay
lang. Mahal ko sya e.

Kaya nga hindi dapat nya malaman na wala talagang gusto si Kuya kay Kath e. Kasi
pag nalaman nya yun, I�m sure,
iiwan nya lang ako.

Kung naguguluhan kayo kung san ako kampi sa storyang to. Pwes, lilinawin ko.

Kampi ako sa sarili ko.

Pag kasama ko ang tropa, ipinapakita ko ang suporta ko kay Kuya at Barbie. Pero
kapag si Barbie ang kasama ko,
suporta naman kay Kuya at Kath ang pinapakita ko.

Sabihan nyo na ko ng plastic o pakitang tao o kung ano man, pero ito lang ang
isasagot ko sa inyo.

Makasarili na kung makasarili� pero sa laro ng pag-ibig, hinding-hindi ako

magpapatalo.
LESTER�S POV

Pagkatapos ng makalaglagpuso naming usapan ni Kath nung sunset, palagi na kaming

magkasama.
Official na rin akong nanliligaw sa kanya.

Kaya nga yayayain ko sya bukas magdate e. Wish me luck mga tol!

.Ahm. Kath?.

.Ano yun?.

Magkasama kami ngayon pauwi. Hinahatid ko kasi sya lagi e.

.Friday naman ngayon diba? At Saturday bukas� Okay lang ba kung ano� Mag� Magd-date
tayo bukas?.

Wooo. Nakakakaba! Napahawak tuloy ako sa batok ko at napatungo.

.Haha. Nakakatuwa ka mahiya. Ang cute! Haha. Pero sorry. May lakad ako bukas..
Kath.

Napatingin ako sa kanya. .Sinong kasama mo?.

.Si Magui at Carmela. Niyaya kasi nila ako magmall bukas e. Ayaw ko namang
tanggihan si Magui dahil
lang� Alam mo nayun..

.Ganun ba? Pwede ba kong sumama?.

.Ha? E tanong mo kay Magui. Sya kasi nag-isip nito e..

.O sige. Mahal naman ako ng batang yun. Hindi naman siguro ako nun tatanggihan..

.Taas ng confidence ha..

.Haha. O sige na, ito na bahay nyo. Bye Kath. Ingat. See you tomorrow!.

.See you ka dyan. Paalam ka muna! Haha. Bye. Ingat pauwi..

Pagkahatid ko kay Kath, diretso bahay na rin ako.

Pagkauwi ko, tinawagan ko agad si Magui.

.Hello Magui! May tatanong ako..

DANIEL�S POV
Hayy. Sarap talaga pag weekends. Nakaka12 hours ako ng tulog. Tapos ang ganda pa ng
gising ko.

Bumaba na ko para kumain. Pero pagbaba ko dun, nakita kong nakabihis si Magui at
Carmela at nakaupo dun sa
may sala na parang may hinihintay.

.Hoy mga babae. San ang punta nyo ha?.

.Don�t you remember kuya? We have gala today with Ate Kathryn.. Magui.

Ay oo nga pala. Lalabas nga pala sila ngayon.

.Ah. E sino pang hinihintay nyo dyan? Wag nyo sabihing magpapasundo pa kayo kay
Kath! Di na kayo
nahiya..

.Oh no kuya. Hindi si Ate Kath ang susundo samin. Actually, sinundo nga din sya..

.Ano?.

.Whatever kuya. Kumain ka nalang dyan..

Pepwesto na sana ako para kumain, pero may biglang kumatok sa pinto. Pupunta na
sana ako para buksan yun pero
naunahan ako ni Magui.
.Hello Ate Kath!. Magui.

Dub dub dub dub

Grabe. Ano to. Ba�t biglang lumakas ang tibok ng puso ko?

Hinila ni Magui si Kath papasok. Tapos tumakbo si Carmela papunta sa kanya at

yumakap.

.Ready na ba kayo? Alis na tayo?. Kath.

.Not until you give kuya a goodmorning kiss.. Carmela.

Good morni-----ANO DAW? GOOD MORNING KISS?

KISS?

K-I-S-S?

Bakit ang hilig sa kiss nitong batang to?

Nakatayo lang ako dito. Si Kath naman hindi makatingin sakin. Si Magui naman,
nagpipigil ng tawa.
Hinila ni Carmela si Kath papunta sakin. Nung malapit na sila sakin, kinuha ni
Carmela ang kamay ko at pinatong sa
kamay ni Kath.

GRABE. PARANG NAKURYENTE AKO.

Tinanggal agad ni Kath yung kamay nya. Kaya nabalik na rin ako tamang pag-iisip.

.Carmela naman! San mo ba napupulot yang mga sinasabi mo! Ang bata bata mo pa, alam
mo na yun?.

.B-but kuya. Yun yung lagi kong nakikita na gawa ni mama at papa. Pag papasok si
papa sa work, mama will
kiss him goodbye. Pag bababa si papa from their room and kakain ng breakfast, mama
will kiss him then tell

him to eat..

.Oo nga. Pero mag-asawa sila Carmela..

.No kuya. I read it in my fairytale books. The prince and the princess will kiss
because they love each other.
Mama and papa love each other that�s why they kiss. You and ate Kathryn love each
other too, right? Dapat
you kiss din.. Carmela.

Grabe natulala ako. SPELL AWKWARD.

Napatingin ako kay Magui. Nakangiti lang ng pang-asar. Ayos din tong batang to ah.

Napatingin naman ako kay Kath na hindi pa rin makatingin sakin.

.Kuya� Hindi mo ba love si Ate Kath?.

Pwede ba magrequest na biglang magbukas yung lupa tapos mahulog ako? Kasi naman e.
Para akong nasa hot
seat dito.

Hindi pa rin ako makasagot kaya naman humarap na si Carmela kay Kath.

.Ate Kath. Maybe kuya is just shy. Ikaw nalang magkiss sa kanya. Love mo naman sya
diba?.

Napatingin si Kath kay Carmela, tapos sakin naman.

Tatalikod na sana ako para takasan tong batang to, pero bigla akong kiniss ni Kath
sa cheeks.

.Yey. Ate Kath loves kuya..

Love ako ni Kath? Hindi nya pa yun inaamin ng tuluyan sakin e. Sabi lang nya na
more than special ako.

Pakiramdam ko, namanhid yung parteng hinalikan ni Kath. Ang lakas ng tibok ng puso
ko at nanlalamig ang kamay
ko.

Nagkatitigan kaming dalawa. Tunawan lang. De joke.

Pero sa pagtitig kong yun, parang tinutunaw ang puso ko. Parang ayaw ko nang
matapos ang oras na to.

.AHEM!.

Kainis. Sabi nang ayaw pa ngang matapos diba? Sino ba yun?

Napatingin kami sa may pintuan at nandun si Lester. ANO NAMANG GINAGAWA NITO DITO?
Oops. Di ako galit.
Nagulat lang.

.Pare. Anong meron?. Tanong ko.

.Sinusundo ko sina Magui at Carmela.. Lester

.Hahaha. Di ko alam tol, driver ka na pala? Magkano naman binayad ng kapatid ko

sayo para mapapayag
ka?.

.Unang-una tol, hindi ako binayaran ni Magui. Nagvolunteer ako. Pangalawa, di lang
ako driver dito, Kasama
nila ako sa gala nila ngayon..

ANONG SINABI NYA?! Napatingin ako ng masama kay Magui.

.Akala ko ba ayaw mo ng boys na kasama sa pagshoshopping?.

.Well, can�t I change my mind? Besides. Kuya Lester is fun to be with. Unlike you,
puro angal nalang..

Di ko alam na pati pala mga kapatid ko boto kay Lester.

.Sama ka nalang din, kuya�. Carmela.

.No wayyyyyyy! Let�s go na. Bawal sumama si Kuya. . Magui, sabay hila kay Carmela.
Ito talagang batang to.

.Bye kuyaaaaa! Ikaw na bahala sa bahay ah. Love love love. Mwah.. Kris Aquino?
Haha. Joke. Idol kasi nitong si
Magui si Ms. Kris e.

.Sige pre!. Lester.

Umalis na sila. Pero hindi ako mapakali dito.

SI LESTER KASAMA, AKO HINDI?!

May plano ako. Isang planong hindi maganda.

Kinuha ko ang phone ko at tinawagan si Katsumi.

( SA MALL )

"Ate Kathhh. Let's watch a movie please?" Pakiusap ni Magui kay Kath.

"What movie?" Kath.

"Yung His Personal Slave. I heard from my friends na it's a good movie daw." Magui.

"Sya, let's watch na."

Hawak ni Lester si Carmela, tapos magkapulupot ang braso ni Magui at Kath. Bagay
talaga silang mag-Ate.

.Hoy Daniel! Lintek ka bro. Pati ako dinadamay mo dito sa pagseselos mo!. Kats.

.Anong pagseselos? Nag-aalala lang ako sa mga kapatid ko..

.SINONG NILOKO MO..

.Ay nako. Basta umayos ka dyan..

.Okay honey.. Sabi ni Kats sabay pulupot ng kamay nya sa braso ko.
Nakadisguise kasi kami ngayon e. Ako nakashades, tapos nakacap. Sya naman,
nakabihis pambabae tapos
nakawig. Nakashades din sya at nakamake up pa. Nagpapanggap kaming couple ngayon.
Lakas lang ng trip noh.

Pagkabili nila ng ticket, syempre bumili din kami. Full effort ang pagstalk mga
pre. Kahit sa loob susundan ko sila.

Baka kung ano pang mangyari�.

�Sa mga kapatid ko. Oo sa mga kapatid ko. Baka mabulunan o kaya kung ano. Engot pa
naman si Lester sa pagaalaga
ng mga bata.

Nung nakapasok na kami sa sinehan, ganto ang posisyon nila.

Carmela -Lester -Kath -Magui

Grabe. Magkatabi pa talaga sila ha.

Dito kami pumwesto sa likod nina Lester at Kath.

Nagsisimula na ang movie.

Medyo cat and dog pa yung dalawang bida sa simula e. Pero nung medyo pumunta na sa
gitna.. Ayun na.

May mga... PG 13 scenes na kaya naman todo takip sina Kath at Lester ng mata ng mga
kapatid ko.

"Whattttttttt. Even though I'm just 10. I understand those things okieeeeeeeeeee?"
Narinig ko ang boses ng
maarte kong kapatid

"Kahit na, Magui. PG 13 diba? You're just 10." Kath.

"Fuyyynnn.."

Nung tapos na yung PG 13 scenes, sweet scenes naman. Tinanggal ko na ang atensyon
ko dun sa movie. Ibinaling
ko na kay Kath at Lester. Panigurado dadamoves to e.

At ito na nga po!

Sumimpleng inat si Lester. Tapos diretso patong ng kamay sa balikat ni Kath.

Kinuha ko yung bag na dala ni Kats at ibinagsak sa balikat ni Lester.

Siniko ko si Kats tapos nagkunwari akong tulog.

"Ay naku. Sorry mga bata. Nabitawan ko e. Pasensya na. Hihi." Sabi ni Kats na
nagboses babae..

Daniel �
1 pt :: Lester -0

Nakapatong yung kamay ni Kath sa may patungan malamang.

Nakita kong dahan dahang nilalapit ni Lester yung kamay nya sa kamay ni Kath.

Teka teka. Nagpapanic ako!

Kung san san na ko tumingin para makahanap ng maibabato o kung ano man. At napako
ang tingin ko dun sa
popcorn na kinakain ni Katsumi.

Kinuha ko yung popcorn at binuhos ko kayna Lester.

Tapos nagkunwari na ulit akong tulog.

Napatingin sina Lester at Kath kay Katsumi. Ito namang si Katsumi, medyo tulala
kasi biglang nawala yung popcorn
na enjoy na enjoy nyang kainin.

Pasimple kong siniko si Kats para magbalik ang katinuan.

.Ahh�. Ahh�. Ehh�. Ohh! Sorry kids. Ang intense kasi nung pangyayari e. Hindi ko
kineri mga teh! Kinilig
ako ng bongga. Nabitawan ko tuloy yung popcorn. Medyo nadala kasi ako sa scenes e.
Sige gora na kayo

watch na ulit..

Grabe. Tawang-tawa na ko dito kay Katsumi. Pwede nang best actor. Hahaha.

Hindi na ulit dumamoves si Lester hanggang sa natapos na yung movie.

Lumabas na sila ng sinehan, kaya syempre sumunod kami.

Dumiretso sila ng Mcdo para kumain. Kaya dun din kami pumunta. Pero dun kami umupo
sa medyo malayo sa
kanila.

.Ikaw Daniel ha! Wag mong susubukang ibato o ibuhos tong inorder ko kundi
makakatikim ka talaga
sakin.. Kats.

.Hahahaha. Sorry na bro..

.Oo na. Pagbigyan na ang nagseselos..

.Hindi nga sabi ako nagseselos e!.

.UY MAGKAHOLDING HANDS SILA!. Kats.

Napatayo ako sa kinauupuan ko at napatingin kay Kath at Lester. Pero hindi naman
sila magkaholding hands. Ni
hindi nga sila magkatabi e. Magkatapat lang.

Umupo ulit ako at tiningnan ng masama si Katsumi na tawa ng tawa.

.Epic mukha mo bro! Naniniwala na talaga akong hindi ka nagseselos. Hahahaha..

.Baka gusto mong sayo ko ibuhos yang float mo..

.Hihi. Joke lang baby!.

Kumain na ulit kami. At napatingin ako kay Kats na parang ang carefree ng buhay.

.Minsan naiinggit ako sayo Kats. Parang wala ka kasing problema sa lovelife e.
Pachix-chix ka lang.. Seryoso
kong sabi.

Binitawan ni Kats yung pagkain nya. Napansin kong lumungkot ang mukha nya.

.Akala mo lang yun bro..

.Anong akala ko lang?.

.Namromroblema din ako sa lovelife. Hindi ako basta basta naging chickboy tol. May
rason ang pangchichix
ko..

.Anong rason?.

.Hindi ano.. Sino..

.Woah! May seryoso kang naging lovelife tol?.

�Oo� at hanggang ngayon, hinihintay ko pa rin syang bumalik.�

KATSUMI : A Heart�s Memory.

KATSUMI�S POV

.Oo� at hanggang ngayon, hinihintay ko pa rin syang bumalik..

.Woah! Sino, pare! Langya. Ba�t di namin to alam ha?. Daniel

.E kasi pre. Nangyari lahat ng to bago tayo magkakila-kilala..

.Kwento naman!.

Tinigilan ko muna ang pagkain ko at sumandal muna ako. Siguro nga kailangan ko ng
pagsasabihan nito.

.Grade six ako nun. Merong isang babae na sobrang crush ko. First love ko nga yata
sya e. Kahit puppy love
lang yun, iba talaga e..

.Sya ang naging dahilan ng pagiging chickboy mo?. Daniel.

.Teka lang. Atat naman kasi e..

.Sorry na. Tuloy na kwento..

.Edi yun nga. Crush na crush ko talaga sya. Neri ang pangalan nya e. Nung last day
namin nung grade six,

umamin na ko sa kanya at nalaman kong crush din pala nya ako. Ang saya saya ko nun
tol. First time ko

naramdaman yun..

.Tapos?.

.Tapos nung summer vacation, lagi ko syang dinadalaw sa kanila. Hindi pa naman ako
nanliligaw noon. Ang

sarap lang talaga nya kasama. Tapos dumating yung araw na kailangan nya umalis. Sa
ibang bansa na daw
siya maghahigh school. Magmamigrate na dun yung pamilya nya..

.EDI SYA NGA ANG DAHILAN NG PAGIGING CHICKBOY MO!.

.Sabi nang wag atat e. Intro palang yan tol, malayo pa tayo sa climax ng kwento..

.O sya, dali. Excited na ko..

.Ito na. Ito na..

-------------------------FLASHBACK--

Pagkaalis ni Neri, sobra akong nalungkot. Ito ba yung tinatawag na heartbroken?

Pero tingin ko naman e hindi.
Nalungkot lang ako ng sobra kasi araw-araw ko syang kasama at hindi ako sanay na
wala sya ngayon sa tabi ko.
Naglalakad-lakad ako ngayon dito sa central park. Pinakamalaking park dito sa lugar
namin.

Ang sarap magpakaemo dito e. I mean, masarap mag-isip isip.

Dahil napagod na ko, umupo muna ako dito sa may fountain. Tapos ibinaling ko yung
tingin ko dun sa garden.

Ang gaganda ng mga bulaklak. Iba�t-ibang kulay. Iba�t-ibang kinds. Ang sarap sana
pumitas, kaso bawal e.
NAPAKALAKING BAWAL.

Pero speaking of bawal, may nakita akong isang babaeng pumipitas ng bulaklak. Ay
mali. Pumipitas ng MGA
bulaklak. Lagot to pag nahuli sya.

Hindi ako umalis dito sa upuan ko, pinanood ko lang sya habang namimitas sya ng
bulaklak. Tapos may narinig
akong sumigaw.

.HOY! BAWAL YAN! HALIKA DITO!. Sabi na e. Patay yung babaeng yun.

Ayun, pinanood ko naman silang maghabulan. Hahaha. Nakakatawa. Paikot-ikot lang

sila. Hanggang sa pumunta
yung babae dito sa direksyon ko at hinagis sakin yung bulaklak.

.HOY IKAW. HALIKA DITO. ARESTADO KA.. Sabi sakin nung lalake na nag-aalaga yata
nung garden.

.PO?! BAKIT PO?! NAKAUPO LANG PO AKO DITO!. Paliwanag ko.

.ANONG NAKAUPO LANG?! E ANO YANG HAWAK MO?. Napatingin ako sa hawak ko at
nahimasmasan na ko.
Binato nga pala sakin nung babae yung bulaklak na pinitas nya. Leche. Nadamay pa
ko.

.Hindi po ito sakin. Binato lang po ito sakin nung babae..

.Wala. Wala. Wag ka na magpaliwanag..

Magsasalita pa sana ako pero dumating na yung isa pang lalake na humahabol dun sa
babae kanina. At kasama nya
yung babae. Yes. Abswelto na ko!

.Boss! Ito na po yung namitas nung bulaklak!.

Napasmirk ako dun sa nag-akusa sakin.

.Dalhin na yan sa kulungan. Tatlong oras silang ikukulong..

Haha. Tatlong or---TEKA. SILA?!

.Sila?!. Tanong ko.

.Oo. Kayo. Magkakunchaba kayo diba? Hala. Ikulong na yang mga yan nang matuto..
Hinila na kami nung dalawang lalake. Pumapalag pa ako kaso wala e. Hindi ko sila
kaya.

Nakarating na kami dun sa kulungan at ikinulong na kami nitong babaeng to. Kaming
dalawa lang ang tao dito, pero
hindi ko sya kinakausap. Kakainis e.

Nakapikit lang ako dito tapos naramdaman kong may tumabi sakin.

.Hello!.

Wag mo yang pansinin Katsumi. Pinahamak ka nyan.

.Uy. Galit ka ba sakin?. Kinakausap nya pa rin ako. Pero nakapikit pa rin ako at
nagkukunwaring hindi sya naririnig.

.Pogi. Wag ka na magalit..

Napamulat ang mata ko. Pogi daw e. Hehe. Joke. Napatingin ako sa kanya at narealize
kong ang ganda nya pala.

.Uy. Bati na tayo?. Ngumiti sya sakin. Kahit anong pilit kong magpokerface,
napangiti pa rin ako.

.Hay. Sige na nga. Ba�t mo kasi binato yung mga bulaklak sakin?.

.E nagpanic na ko e. Sorry� Archelle nga pala..

.Katsumi..

.Katsumi? Haha. Ang kyut naman. Katsumi. Katsumi. Katsumi. Chumi nalang tatawag ko
sayo..

.Bahala ka..

.Haha. Chumiiiiiii.

Hindi ko alam kung bakit, pero ang gaan ng loob ko dito sa babaeng to. Para siyang
bata na ang taas taas ng
energy. Tuwing tinitingnan ko sya, parang napapasahan nya ko ng energy nya e.

.Tatlong oras na! Makakalabas na kayo.. Guard.

Tatlong oras na agad? Ni hindi ko man lang namalayan ang oras dahil ang sarap sarap
kausap nitong si Archelle.
Parang mas gusto ko pa ngang magstay dun sa loob kasama sya e.

.Sige, Chumi. Nice to meet you. At sorry ulit ha. Bye!. Pero bago pa sya makaalis,
hinawakan ko yung kamay
nya.

.Taga-san ka Archelle? At anong apelyido mo? Pwede ba ulit tayo magkita bukas?.

.Ha? Secret. Bawal ko sabihin. Hehe. Sige bye!. Tapos tumakbo na sya papalayo.
Ito na ang naging huling pagkikita namin ni Archelle ngayong summer vacation. Lagi
nga akong bumabalik-balik dito
sa park, nagbabakasaling namimitas ulit sya ng bulaklak.

Pero bigo ako. Nagpasukan na at lahat lahat, hindi ko pa rin sya nakita.

( First day of classes )

Nakakapanibago ngayon. Una, dahil high school na ko. Pangalawa, wala si Neri na
lagi kong tinitingnan. Hay.

Naglalakad-lakad lang ako dito ng biglang may bumato sakin ng libro.

Wtf?!

Tumalikod ako at tiningnan ko yung taong bumato sakin.

Isang pamilyar na mukha ang nakita ko. Yung inis na naramdaman ko dahil binato ako
ng libro ay napaltan ng tuwa.

.Chumi! Dito ka rin pala?. Si Archelle.

Hindi ako makapagsalita. Parang natameme na ko. Ang tagal ko na kasi syang gusto
makita e. Tapos dito lang pala
kami magtatagpo ulit. Sayang lang effort kong magpabalikbalik sa park.

.Hoy Chumi! Galit ka na naman sakin?. Natauhan na ko dahil inalog-alog nya ang
katawan ko.

.H-ha? H-hindi. Nagulat lang ako na nandito ka..

.Ahh. Haha. Tara magcutting!.

Cutting daw. TEKA. ANO?! FIRST DAY TAPOS CUTTING?

.Ano? Agad-agad? Kakasimula palang ng klase cutting na agad?.

.Haha. Oo. Tara na!.

Hinila na nya ako papunta dun sa may gate. Hinintay naming magCR yung guard tapos
yun, lumabas na kami. Grabe
din tong si Archelle ha. Napaka-adventurous!

.Wag ka na kabahan. Wala pa namang gagawin ngayon e. Puro introduce yourself lang
yan at tsaka what are
your expectations. Psh. Boring. Haha..

.Hay. Bahala ka ah. Teka. Nakauniform pa tayo oh! Baka mahuli tayo!.
.Wag ka mag-alala. May solusyon ako dyan. Tara dun!. Sabi nya sabay turo sa may
ukay ukay.

.Ha?! Ukay-ukay? Diba mga nagamit na yang mga damit dyan? Wag. Kadiri. Baka kung
anong sakit ang
meron dun sa huling nagsuot nyan..

Hindi nya ko pinansin. Hawak nya pa rin ang kamay ko at patuloy pa rin akong
hinihigit papunta dun sa ukay ukay.

.Ikaw, ang arte mo. Bakla ka ba? Sige bahala ka. Mahuli ka o magsuot ka ng gamit na
damit. Your
choice.. Sabi nya at pumasok na sa may ukay ukay.

Ayaw ko naman mahuli kaya pumasok nalang rin ako.

.O ito oh. Suot mo to. Sabay abot nung daster.

.ANO? Daster. Nababaliw ka na ba?.

.Hahaha. Medyo. Dali suot mo na to. Tapos ako, magsusuot ng panlalaki. Palit muna
tayo ng katauhan
ngayon..

.AYOKO..

Sumimangot sya at naglakad na palayo.

.Bahala ka Chumi! Pag ikaw nahuli ng guards ng school natin, hindi kita
tutulungan..

Argh. Iblackmail ba naman ako?!

.SIGE NA NGA!. Napaharap sya sakin at ngumiti. Tapos binigay na nya sakin yung
daster.

.Yan. Bayad na yan. Regalo ko na sayo. Ay teka, suot mo rin pala to. Ang weird ng
itsura mo e.. Binigay rin
nya sakin yung wig ng mangkukulam.

.Hindi ba parang mas magiging weird ako kung isusuot ko to? Magmumukha akong taong
grasa!.

.Hahahaha. Hindi yan. Madadala yan ng face mo. Dali naaaaa.. Sabay tulak sakin
papasok ng fitting room.

Paglabas ko, nakita kong nakabihis na rin sya ng panlalaki. Loose shirt, loose
pants tapos rubber shoes. Nakacap din
sya. Muka syang tomboy.

.Uy babes! Tara na!. Nagboses lalaki sya.

Lumabas na kami ng ukay ukay at nagpunta sa mall.

.ANO? NO WAY! HINDI AKO PAPAYAG NA MAKITA AKO NG IBANG TAO NA GANTO ANG ITSURA KO..
.Hahaha. E hindi ka naman nila kilala e. Yaan mo na. Minsan ka lang maging pangit.
At least naexperience
mo na, diba?.

Sinamaan ko lang sya ng tingin at tumawa nalang sya. Hay. Baliw na yata talaga tong
babaeng to. Pero kahit ganto
ang kinahinatnan ko, nageenjoy pa rin ako.

Pumasok na kami sa mall. Medyo masama pa yung tingin nung guard sakin kanina e.
Akala siguro mangkukulam
ako. Ito namang si Archelle, bigla bigla nalang kinausap yung guard.

.Oy tol. Lagkit mo makatingin ha! Baka gusto mo ng away. Girlfriend ko yan, uy! Wag
mo pagnasahan..

Luwag na rin ang tornilyo nito noh? Ako pinagnanasahan nung guard? Baka
pinagtatangkaan patayin pwede pa.

.Chumi! Watch tayo ng movie!. Makakatanggi pa ba ako? Mukang under ako ng babaeng
to e.

.Anong movie?.

.Uhm� Powerpuff girls the movie. Hihi. Ganda nito. Tara na!.

Medyo nalaglag yung panga ko dun sa sinabi nya. POWERPUFF GIRLS? ANO SYA, 5 YEARS
OLD?

.Hoy Archelle! Seryoso ka ba? Sa edad mong yan, nanonood ka pa rin nun?!.
.Oo naman! Dali na kasi!. Hinawakan na naman nya ang kamay ko. Chansing lang yata
tong babaeng to e. Haha.
Joke lang.

Hay. Pumayag nalang ako. Ewan ko ba. Hindi ko magawang makatanggi sa babaeng to e.

.Ano, pagod ka na?. Tanong ko sa kanya. Ang dami na kasi naming nagawa ngayong araw
na to e. Medyo
maggagabi na rin.

.Oo. Uwi na tayo!.

.Hatid na kita.

.WAG!. Nagulat ako kasi bigla nalang sya napasigaw.

.I mean, wag nalang. Okay na ko. Haha. Sige. Bye!. Tapos tumakbo na naman sya
papalayo.

There�s
something weird about this girl. But that weirdness makes me want to know her more.
Lumipas ang mga araw at buwan. Lagi kaming nagkakasama ni Archelle at kung ano-
anong kabaliwan ang mga
ginagawa nya. I mean, namin. Damay ako e.

Nung isang beses nga nung lunch, sya yung nagorder para saming dalawa. At hulaan
nyo kung anong inorder nya
para sakin.

Ketchup at Mayonnaise.

As in yan lang. Walang tinapay or burger o kung ano man.

Grabe. Hindi tuloy ako nakakain nun.

Tapos isang beses, pinakain nya ako ng street foods. Kwek kwek lang kilala ko dito
e. Yung iba, hindi na. May isa
akong nagustuhan. Yung isaw ba yun? Nakalima pa nga ako nun e. Tawa pa sya ng tawa
kasi ang selan ko daw
pero hindi ako nadidiri sa isaw.

Tinanong ko kung bakit naman ako madidiri. Tawa lang sya ng tawa. Kaya tinanong ko
dun sa magtitinda. Nung
inexplain nya sakin yun, parang gusto ko iluwal lahat ng kinain ko. Loko talaga
tong babaeng to. Pinagtatawanan
lang ako.

Nung Christmas party nga namin pinabili nya ako ng wine. Akala ko ipangreregalo
nya, yun pala ipapalit nya dun sa
coke! Puro mga nahigh tuloy yung mga kaklase namin. Nag-ala bar yung classroom
namin. Buti nalang dumating
agad yung parents nung mga kaklase naming yun kaya naiuwi agad sila.
At ngayon, may binabalak na naman tong babaeng to. Nandito kami sa central park,
namamasyal lang. Tapos na
kasi ang school year e. Summer vacation na naman. Ang bilis lang noh? Mag-iisang
taon na kaming friends pero
hanggang ngayon, hindi ko pa rin nakikilala ang pamilya nya.

Anyway, ayun nga. May binabalak nga tong babaeng to. Nakakita sya ng aso na
nakatali dun sa puno. At alam nyo
ba kung anong ginawa nya?

Pinakawalan nya. -______________-

Ayun, dumiretso yung aso dun sa garden at naglaro dun. Nasira tuloy yung mga
halaman.

.ANONG?! KANINONG ASO TO!?. Sigaw nung lalakeng nag-aalaga nung garden.

Bigla akong hinila ni Archelle at tumakbo kami ng sobrang bilis. Nung medyo
nakalayo-layo na kami, tumigil na kami
sa pagtakbo.

Napatingin ako sa paligid at bago lahat to sa paningin ko. Hindi pa ko nakakarating

dito sa lugar na to.

.Hoy. Nasan tayo?. Tanong ko.

.Nasa Earth..

-_________-.Sumagot ka ng ayos..
.Andito pa rin tayo sa central park noh. Hindi ka pa ba nakakarating dito? Dito
pinakamagandang panoorin
ang sunset.

Pansin kong papalubog na pala ang araw. Tama nga si Archelle. Ang ganda nga dito.

.Archelle, pwede magtanong?.

.Okay. Wag lang Math..

.Bakit mo to ginagawa? I mean, bakit ang hilig mo magmaldita?.

.Hahahahaha. Hindi ako nagmamaldita..

.E anong tawag mo sa mga ginagawa mo pag kasama mo ko?.

Nakatingin lang sya sa araw na unti unting lumulubog pero pansin kong nawala ang
ngiti sa mukha nya.

.Let�s just say that I love adventures. You know why? Kasi when the time comes,
gusto ko marami akong
pwedeng maalala..

Napatingin ako sa kanya. Nakatingin pa rin sya sa lumulubog na araw. Pero this
time, nakasmile na sya. Napasmile
na rin ako at hindi na ko nagtanong ng kung ano pa.
Hinawakan ko nalang ang kamay nya. Napatingin sya sakin at kitang kita ko sa mukha
nya ang gulat. Pero napaltan
din ito ng ngiti.

Hinigpitan nya ang hawak sa kamay ko at ibinalik na ulit nya ang tingin nya sa
araw.

I intertwined our fingers tapos nanood na ko ng sunset. Bakit ba ngayon ko lang

naenjoy ang panonood nito?

Sa paglubog ng araw, may narealize ako.

In love na nga yata ako kay Archelle.

Bago kami umuwi, hinila ako ni Archelle dun sa puno sa may tabi.

.Anong meron?.

Kumuha sya ng bato tapos nagcarve sya dun sa puno. Nilagay nya.

Archelle <3 Katsumi

Binitawan na nya yung bato tapos humarap sya sakin. Nakangiti lang sya pero parang
may sinasabi ang mga mata
nya.

Teka... ibig sabihin, gusto nya din ako?

Kinuha ko yung bato tapos nagcarve din ako dun sa baba nung ginawa nya. Nilagay ko.

I love you too.

Nakatingin lang sya dun sa cinarve ko at napansin kong may luhang tumulo sa mata
nya.

.Bakit ka umiiyak?.

Umiling lang sya.

Nilapitan ko sya at niyakap. Niyakap rin nya ako pabalik.

.Sana pag dumating yung oras na yun, hindi magbago ang tingin mo sakin.. Archelle

.Ano bang sinasabi mong oras? Kanina ka pa ha..

Kumalas na sya sa yakap naming dalawa. .Basta, Chumi. When that time comes, dalhin
mo lang ako dito and
I�ll come back to you..

Kinakabahan ako sa sinasabi nya, pero pinilit ko pa rin ngumiti.

Pagkatapos ng panonood namin ng sunset, isang linggo kong hindi nakita si Archelle.
Sinusubukan ko syang itext or
tawagan pero nakaoff ang phone nya.

Nagbakasakali akong makikita ko sya sa Central Park. Kung last year, bigo ako.
Ngayon, success. Nakita ko syang
nakaupo sa may fountain at nagbabasa ng libro.

Linapitan ko sya. .Archelle!.

Tiningnan lang nya ako. Tapos binalik na ulit nya yung tingin nya sa book na
binabasa nya.

.Archelle! Galit ka ba sakin?. Tinabihan ko sya, pero lumayo sya.

.Archelle, bakit ba?!.

Sinarado na nya ang librong hawak nya at tumingin sakin.

.Sino ka ba ha? Sorry pero hindi ako nakikipagusap sa mga hindi ko kilala..

Sino ka ba ha?
Sino ka ba ha?

hindi ko kilala�
hindi ko kilala�

Parang hinati sa gitna ang puso ko. Galit ba sya sakin? Bakit nya to nasabi?

.Archelle. Ano bang nagawa ko? Okay naman tayo nung nanood tayo ng sunset ah.
Bakit---.

Hindi ko pa tapos yung sasabihin ko pero tumayo na sya at umalis.

Sinundan ko sya at hinawahan ang braso nya.

.Ano ba?! Sinabing hindi kita kilala e. Pag hindi mo pa ko nilayuan, tatawag ako ng
pulis!.
.Kilala mo ko Archelle. Bakit ka ba ganyan?. Pakiramdam ko naluluha na ko. Bakit
kung kelan ko narealize na
mahal ko sya, tsaka nya pa kailangang gawin to?

.Sinabi ko na sayong hindi. Bitawan mo na ko!. Nagpumiglas sya at tumakbo na

papalayo. Naiwan lang akong
nakatayo dito.

Pakiramdam ko, pinagpira-piraso ang puso ko.

Dumiretso ako sa 7 11 para bumili ng alak. De joke. Wala, magpapalamig lang.

Dun muna ako tumambay. Tapos may narinig akong nag-uusap usap.

.Alam mo ba. Naaawa na talaga ako sa pamilyang yun e. Grabe. Sobrang rare nung kaso
nung anak
nila.. Chismosa number 1.

.Oo nga e. 14 years old palang, may Alzheimer�s na agad.. Chismosa no. 2

.Grabe noh? Akala ko sa sine lang nangyayari yun e. Kawawa naman yung bata. Isang
taon din syang okay

e. Akala nung pamilya, nawala na yung sakit nya. Pero inaatake na naman sya
ngayon..
.Sayang. Ang ganda pa naman nung bata. Ano ngang pangalan nun� Archelle ba yun?.
.Oo. Archelle. Balita ko isasama muna sya ng tita nya sa States. Dun lang daw kasi
may gamot para sa sakit
nya e..

.Pwede syang mapagaling?.

.Ang alam ko sa sakit na yun, hindi yun napapagaling. Napapabagal lang ng medicines
yung pagkalat nun..

Nabitawan ko yung iniinom ko. Si Archelle? May Alzheimer�s disease? Kaya pala hindi
nya ako makilala kanina.

Pero bakit sya pa? Sa dinami daming tao, bakit si Archelle pa?

Lumabas agad ako ng 7 11 at dumiretso sa bahay. Nag-isip isip ako ng pwede kong
gawin para maalala nya ulit ako.

Kinabukasan, pumunta ulit ako sa park. Andun ulit si Archelle sa may fountain.
Linapitan ko ulit sya.

.Ikaw na naman?! Diba sinabi ko sayong---. Pagtataray nya sakin.

.Wait lang. Bago ka magalit. Gusto ko lang sabihin sayo na may utang ka sakin.
Nagpromise ka na
babayaran mo yun, pero kinalimutan mo yata?.

.Wala akong utang!.

.Meron!.

.Fine! Para tigilan mo na ko, babayaran ko na. Magkano ba?.

.Haha. Hindi pera ang utang mo sakin. Halika, sumama ka. Ay teka, Katsumi nga
pala..

Umirap lang sya sakin. .Whatever Katsumi..

Katsumi ang tawag nya sakin. Hayy. Mukhang hindi talaga nya ako naaalala.

Buti nalang sumama sya sakin. Kahit medyo ayaw nya, nagawa ko pa rin syang mapilit.

Dinala ko sya sa ukay ukay. At binigyan ko sya nung mga damit na binili nya noon.
Yung loose pants, loose shirt, cap
at rubber shoes.

Tapos ako, bumili ako ng daster at wig.

.Lakas din ng trip mo noh! Pero alam mo. Para kang tanga Katsumi. Hahaha..
Archelle.

.Akala mo, ako lang?. Bigla syang napatigil sa pagtawa at sinamaan ako ng tingin.

.Halika na nga!. Hinila ko sya papunta ng mall.

.HOY KATSUMI! Sa Mall?! Nakakahiya!. Sabi nya, sabay tago sa likod ko.

.Okay lang yan. Minsan ka lang maging pangit, at least naexperience mo diba?. Sabi
ko sa kanya.

Napatingin sya sakin. Parang natulala sya sa sinabi ko. Nginitian ko lang sya tapos
pumasok na kami sa mall.

Ginawa namin lahat ng ginawa namin noon. Nagbakasakali akong maaalala nya. Pero
wala.

Pagkagaling namin sa mall, nagpunta kami dun sa lugar sa central park. Dun sa kung
saan kami nanood ng sunset
dati.

.Ano namang gagawin natin dito?. Archelle.

.Malamang manonood ng sunset..

Nakaupo lang kami habang naghihintay ng paglubog ng araw. Walang nagsasalita samin,
kaya napagdesisyunan
kong mauna na.

.Archelle. Hindi mo ba talaga ako maalala?. Seryoso kong sabi habang nakatingin sa
lumulubog na araw.

.Hindi talaga e.. Pakiramdam ko, babagsak na yung luha ko dahil sa sinabi nya.
Naalala ko ang sinabi nya sakin dati. Sabi nya, dalhin ko lang sya dito and she�ll
come back to me. Pero bakit ganun?

Bakit hindi nya pa rin ako naaalala?

Malapit na matapos ang sunset, pero wala. Bigo ako. Hindi nya ako naalala.

Tumayo na ako at sinenyasan ko syang aalis na kami. Tumayo na rin sya, pero nauna
na akong maglakad.

Hindi pa ako nakakalayo nang marinig ko ang katagang nagpatalon ng puso ko.

.Chumi?.

Humarap ako sa kanya at nakita kong nandun sya sa puno kung saan kami nagcarve.
Umiiyak sya kaya agad akong
lumapit sa kanya at niyakap sya.

.Archelle? Naaalala mo na ba ako?.

.Oo Chumi. Anong nangyari?.

.Umalis ka lang sandali, Archelle. Pero bumalik ka din agad..

Napahagulgol na sya. Pati ako, hindi ko na rin mapigilang umiyak.

.Sshh. Wag ka na umiyak. May pag-asa pa. Isasama ka ng tita mo sa states para
magpagamot diba?.

.Walang kasiguraduhan ang paggaling ko, Chumi. Wala pang cure sa sakit na to..

.God will find a way, Archelle. Don�t lose hope..

I cupped her face then I kissed her forehead. Patuloy pa rin kaming umiiyak.

.Promise me, Chumi. When I leave, hindi ka magmumukmok. You�ll still socialize.
Kahit magkagirlfriend ka,
okay lang. Basta I want you to be happy. I want you to enjoy life. I don�t want to
see the same Katsumi na
nakita ko sa park last year. Yung malungkot at nag-iisa. .

.But...

.No but�s. Walang kasiguraduhan na babalik ako, kaya gusto kong masanay kang wala
ako. Find new
friends. Have fun with girls..
.You�re asking for too much. Mahal kita. Tingin mo ba kaya kong ibaling ang
atensyon ko sa ibang babae?.

.Kayanin mo. Para sayo din to..

Hindi na ako nagsalita. Pinunasan ni Archelle ang luha ko, then hinawakan ko yung
kamay nya na nasa mukha ko.

.Thank you Chumi. Thank you for giving me so much to remember. Salamat sa pagsama
sakin sa mga

kalokohan ko. Sa mga adventures ko. Dahil sayo, hindi ako mauubusan ng memories na
pwedeng
makapagpabalik sakin sa oras na mawala man ulit ako..

Niyakap nya ako.

.Kahit magsarado man ang isip ko, my heart will always find a way to come back to
you. I love you Chumi.
=Til we meet again..

She kissed me on my cheek, then she left.

Yun na ang huling beses na nakita ko sya. Narinig kong umalis sila noon ng Tita nya
papuntang States pero after
nun, wala na ulit akong narinig na balita sa kanya.

I'll wait for you, Archelle. No matter what.

---END OF FLASHBACK ---

.At yun ang dahila--------UY TOL BA�T KA UMIIYAK?. Napatingin ako kay Daniel na
nagpupunas ng luha ngayon.

.Nakakalungkot kasi yang storyang pag-ibig mo. Pwede na nating idulog kay Ate
Charo. Award winning to
bro..

.Loko ka. Tumigil ka na nga sa pag-iyak dyan!. Babalik na sana ako sa pagkain, pero
napatingin ako dun sa
upuan nina Kath.

.Ahhmm. Tol? On second thought, sige, tuloy mo lang pag-iyak mo dyan.. Sabi ko.

.Ha? Bakit?.

.E kasi, wala na sina Kath e. Nakaalis na sila..

.HA?! TUMAYO KA NA DYAN. DALI. KAILANGAN NATIN SILANG MAHANAP!.

Tatayo na sana ako, pero bago ko pa yun magawa, nakaladkad na ko ni Daniel

papalabas. SANA HINDI NALANG
NYA AKO SINABIHAN TUMAYO DIBA? Psh.

Okay. Pagbigyan na natin.

Nagseselos lang to e.
17.
KATSUMI'S POV

Eto na nga. Kinakaladkad na nga ako ni Daniel kung saan saan para mahanap sina
Kath.

"Bilisan mo nga tol! Hindi ko sila makita!" Sabi nya habang lumilingon kung saan
saan.

"Teka naman dre. Nakaheels ako utang na loob. Pwede mauna ka na, tapos susunod
nalang ako?" Ang sakit
na ng paa ko. -_____-Bakit ba kasi todo effort ako sa disguise na to?

"Hindi! Kailangan kasama kita lagi. Just in case..."

"Just in case ano? Just in case atakihin ka na naman ng pagseselos mo at kailangan

mo ng pambato or
pambuhos?"

"Ano ba. Sabing hindi ako nagseselos e! Ayun! Tara dun sa Information Booth!
Ipapage mo sina Lester."

"Nasisiraan ka na ba?! Bakit ako na naman? Ikaw na magpapage!"

"Ikaw na tol! Mas magaling ang acting skills mo sakin! Bentang benta nga kanina
nung nasa sinehan tayo e.
Hahaha."
Hindi na ako nakapagsalita kasi hinila na nya ako papunta dun sa info booth.

"Ahm. Miss, may ipapapage po sana tong girlfriend ko kung okay lang?"

Ngumiti lang yung babae dun sa booth tapos binigay na sakin yung mic.

Nagdadalawang isip pa sana akong magsalita, kaso sinamaan ako ng tingin ni Daniel.
Bugbog abot ko dito pag di ko
to sinunod.

"Ahm. Ehem. Mic test?" Sabi ko.

Inayos ko yung boses ko. Yung parang nasa call center.

"Paging for Ms. Kathryn Bernardo and Mr. Lester Giri. Please proceed to the
information booth. Thank you.

Once again, paging for Ms. Kathryn Bernardo and Mr. Lester Giri. Please proceed to
the information booth.
Thank you.
For the last time. Paging for Ms.---"

Kinuha na ni Daniel sakin yung mic at ibinalik na dun sa babaeng ang sama na ng
tingin sakin.
"Masyado ka namang nagenjoy! Tara na bilis. Baka bigla silang dumating, magtago
muna tayo!" Sabi sakin.

Humarap sya dun sa babae at ginamit na naman nya ang charm nya.

"Ah. Ms. Pag dumating po yung pinapapage namin, pakisabi po na nakaalis na po yung
nagpapapage sa
kanila. Please po?" Killer smile.

Natulala lang yung babae. At napa-oo nalang.

"Salamat po!" Tapos nagtago na kami.

Ilang minuto lang, nakarating na sina Kath. Mukhang ginawa nung babae yung inutos
ni Daniel kaya umalis din sila
agad.

At nung umalis sila, malamang-lamang sinundan namin sila.

Para lang kaming mga ewan dito na sunod ng sunod sa kanila tapos biglang titigil
kapag tumitingin sila sa likod.

.Wow ate! Ang cute oh!. Tinuro ni Magui yung malaking heart dun sa gitna ng mall.
Love month nga pala.

.Picture mo kami ate.. Sabi ni Carmela.

Nilabas ni Kath yung camera tapos pinicturan nya yung dalawa.

.Oy Magui. Picturan mo kami ni Kath!. Sabi ni Lester.

Oops. Be ready Kats. Mukang dadamoves na naman tong si Lester, patay na naman to
kay Daniel. I mean, patay na
naman ako kay Daniel. Kasi ako na naman ang gagawin nyang kasangkapan sa kanyang
pagseselos.

DANIEL�S POV

.Oy Magui. Picturan mo kami ni Kath!. Sabi ni Lester.

NAKAKAINIS. Mukang may gagawin na naman tong si Lester.

Kung ano-ano ang tumatakbo sa isip ko.

a. Susugurin ko si Lester tapos susuntukin ko sya. �

Edi nabisto naman kami na sinusundan namin sila.
b. Kunin ko yung camera kay Magui tapos ibato ko. �
Wag. Sayang naman ang camera.
Nauubusan na ko ng brilliant plan hanggang sa napatingin ako sa katabi ko.
.HOY. PADILLA. Ano na namang binabalak mo ha?. Katsumi.

Ngumiti nalang ako sa kanya.

.Okay. Smile. 1-2 �. Magui.

Nung nag-3 na si Magui, hinila ko si Kats tapos tinulak ko kayna Lester. Kaya
naharangan nya yung camera.

.Ms! Okay lang po ba kayo?. Kath.

.Ah. Oo. Pasensya na ha, iha. Medyo natapilok kasi ako---.

.Teka teka.. Lester.

.Ano yun, pogi?. Kats

Pinagmasdan lang ni Lester si Kats. Tapos biglang nanlaki ang mata nya.

.KATSUMI?!.

Patay. Bisto na kami. Tumakbo na ko papalayo para hindi na nila ako makita.
LESTER�S POV

.KATSUMI?!. Kaya pala medyo pamilyar tong babaeng kanina pa sumasabutahe sa mga
balak ko e.

.Ah. Hehehe..

.Katsumi? Anong ginagawa mo dito? At bakit ka nakaganyan?. Kath.

.Kuya Kats? You�re a girl na?! OMG.. Magui.

.Teka nga! Teka lang. Wala. May costume party lang akong pinuntahan kaya ako
nakaganto..

Costume party daw. Halatang nagsisinungaling tong si Katsumi.

.Oh? Talaga? E sino yung kasama mo kanina sa sinehan?.

.Ahmm.. Si ano. Basta! Hehe. Friend ko na umattend din dun sa costume party..

.Ahh... Kath and Magui.

Kung sila, naniniwala na kay Kats, ako hindi pa. I smell something fishy.

.Kats, mag-usap tayo..

.Okay..

.Pero magpalit ka muna ng damit. Halika, samahan kita sa ukay ukay..

.Ukay ukay?. Biglang nalungkot ang mukha ni Kats. ( Special Chapter �

Katsumi )

.Joke lang! Haha. To naman. Selan mo talaga! Tara na nga! Ah, Kath. Usap lang kami
ha. Mag-ikot ikot muna
kayo, kita nalang tayo sa may entrance..

.Sure. Sige, ingat!. Kath.

Pagkatapos magpalit ng damit ni Kats, kinausap ko na sya.

.Seryosong usapan tol. Ano talagang ginagawa mo dito?.

Napabuntong hininga si Kats. .Si Daniel..

I knew it.
.Anong meron?.

.Sinundan namin kayo. At tuwing gagawa ka ng move kay Kath, sinasabutahe nya..

.Pero bakit? Diba wala naman syang gusto kay Kath?.

.Akala mo lang yun. At akala lang din nya yun. Hindi pa nya kayang aminin sa sarili
nya na naaapektuhan
siya sa mga nangyayari.

Magsasalita na sana ako pero bigla kaming natigilan ni Kats sa nakita namin.

.JC?!. Sabi ko.

.Barbie?!. Sabi ni Kats.

Oo, magkasama ngayon sina JC at Barbie. At eto ang malupit! Holding hands pa!

.A-anong?! B-bakit?!. Mautal-utal kong tanong habang nakatingin sa magkahawak

nilang kamay.

.Ahh. Ahh.... JC
.Anong ibig sabihin nito, JC?. Kats.

.Nililigawan ako ni JC.. Napatingin kami sa nagsalita. Si Barbie.

.ANO?! KELAN PA?!. Sabay naming sabi ni Kats.

.Mga tol, pwede ba tayong mag-usap?. JC

.Mukha ngang kailangan talaga nating mag-usap.. Ako.

.Sige, CR lang ako.. Barbie.

Pagkaalis ni Barbie, binomba na agad namin ni Kats si JC ng mga tanong.

.Teka. Isa-isa lang kasi.. JC

.Tol. Grabe. E kaya naman pala wa epek yung mga pinaggagagawa natin e. Kasi mukhang
nasayo ang
atensyon ni Barbie at wala kay Daniel!. Ako.

.Teka nga. Bakit ka pumayag na tigilan na ni Daniel yung deal about Kath? Diba sa
ganung way, pwedeng
mainlove si Daniel kay Kath at makalimutan na nya si Barbie?. Kats.
.Pero sa ganung way, mas mahihirapan akong turuan si Barbie na mahalin ako. Kasi
sobra syang

nasasaktan tuwing nakikita nya sina Kuya at Kath na masaya. May isang point nga na
gusto na nyang

iconfront si Kuya at umamin pero pinigilan ko lang sya..

.Pero JC! Alam mo namang gusto ng kuya mo si Barbie diba? Hindi mo ba naiisip ang
mararamdaman nya
kung malalaman nyang sariling kapatid nya ang kumakalaban sa kanya ng patalikod?.
Ako.

.Hindi ko kinakalaban ni Kuya! Buong buhay ko, wala na akong ginawa kundi
suportahan sya. Nabuhay ako

sa anino nya. Lagi kaming pinagkukumpara. At laging sya ang pinapaburan. Ito na nga
lang ang hinihingi ko

e. Ito na nga lang, ipagkakait nyo pa ba sakin?. JC

.JC.... Kats.

.Please. Sana wag nyo muna tong sabihin kay kuya. Hayaan nyong ako ang magsabi.
Hindi ko kayo pinipilit
na suportahan ako. Pero sana bilang mga kaibigan ko, wag nyo kong husgahan.. Umalis
na sya pagkasabi nya
ng mga yan.

Sinong susuportahan ko ngayon? Si JC ba? Kung susuportahan ko sya, edi ako naman
ang kawawa kasi kay Kath
na talaga ang bagsak ni Daniel. Pero kung si Daniel naman ang susuportahan ko, e di
kawawa naman si JC. Alam ko
ang naging buhay ni JC at ang masasabi ko lang... Isa talaga syang ideal na
kapatid. Kaya siguro tama lang na sarili
naman ang isipin nya ngayon.

LORD. GIVE ME A SIGN.

Biglang nagvibrate ang phone ko. Tiningnan ko ito at nakita kong may message si
Seth.
From: Seth

Ang sayo ay sayo. Ang kanya ay kanya.

Minsan, may mga bagay na akala natin ay nakalaan para satin. Parang isang bata na
nakahuli ng isang pakalat kalat
na puppy. Iuuwi nya yun para alagaan at mahalin ng sobra sobra.

Pero kahit anong pagmamahal ang ibigay nya dun sa aso, hindi pa rin magiging masaya
ang aso sa piling nya.

Kasi yung asong yun, pagmamay-ari na ng iba.

Walang naging choice ang bata kundi ibalik sa tunay na may ari yung aso.

Oo, nalungkot sya kasi napamahal na sa kanya yung hayop e. Pero dumating yung time
na napaltan na yung lungkot
nung bata ng saya.

Alam mo kung bakit? Kasi ibinili na sya ng parents nya ng sarili nyang alaga.

Moral lesson?

Matuto kang pakawalan ang hindi sayo. Matuto ka lang maghintay. Lahat dumadaan sa
sakit at lungkot. Pero
darating at darating ang panahong mahahanap mo rin ang para sayo.
GM
End of Message.

Ito na ba yung sign? Hindi nga ba para sakin si Kath?

Buong maghapon kong inisip yung message ni Seth. Kaya naman nabuo na rin ang
desisyon ko.

At sa desisyon kong to, alam kong gagawin ko ang tama.

Hinatid ko na si Kath sa kanila. At nandito kami sa labas ng gate nila ngayon.

.Kath, pikit ka muna..

.Bakit?.

.Sige na please..

Ginawa ni Kath ang utos ko.

Pagkapikit nya, naglakad na ako papalayo.

At habang naglalakad ako, narinig ko ang boses nya na binanggit ang isang pangalan
na sana ay sakin nalang.

.Daniel?.
18.
DANIEL�S POV

Hindi ko na alam kung anong nangyari kay Kats. Basta tumakbo lang ako papalayo.
Siguro binisto na ko nung lokong
yun kayna Lester.

Naglakad lakad nalang ako dito sa mall. Nagmamasid ako ng maigi, baka makasalubong
ko bigla sina Kath e. Edi
lagot na ko.

Pero medyo napapagod na ko magpaikot ikot dito kaya naman uuwi nalang ako.

Kaso nga lang, bago pa ko makalabas ng mall, biglang may nagtext.

From : Kats

Tol. Pumunta ka daw mamaya sa harap ng bahay ni Kath.

To: Kats

Bakit? At sinong may sabi?

From : Kats

Pinapasabi ni Lester tol. Basta sumunod ka nalang daw sa kanila.

To : Kats

Ayoko nga! Ano ko, asong bubuntot sa kanila lagi?

From : Kats

Sa tingin mo, hindi ka pa naging aso sa mga pinaggagawa mo kanina? Sige na. Naging
stalker ka na lang rin naman,
ituloy-tuloy mo na! Para sayo din to bro. Trust me.

To : Kats

Fine.

From : Kats

Thank you honey. HAHA. Joke lang tol. Basta intayin mo lang daw ang senyas ni
Lester kung kelan ka lalabas. At
tsaka sana igrab mo yung chance na ipagkakaloob sayo ng Maykapal. Kung sakaling
magkameron man.

Hindi na ako nagreply. Mukang wala na naman sa katinuan tong si Katsumi.

Saktong pag-angat ko ng ulo ko, nakita ko sina Kath na papasok sa elevator. Hindi
ako nakita nina Kath, pero nakita
ako ni Katsumi at nagflying kiss pa sakin. Loko talaga to.

Nag-escalator nalang ako. Alangan namang sumakay din ako sa elevator diba? E di
nakita nila ako.
Maghapon ko lang sila sinundan ng sinundan. Lumubog na yung araw at lahat lahat
pero hindi pa rin sila umuuwi.

Pero mamaya maya lang, nag-aya na si Carmela umuwi.

Pagkahatid ni Lester kay Kats at sa mga kapatid ko, si Kath naman ang hinatid nya.

Nagtatago ako dito sa may likod ng puno sa tapat ng bahay nina Kath. Nag-uusap pa
kasi sila ni Lester e, kaso hindi
ko naman marinig ang pinaguusapan nila.

Mamaya-maya lang, tumingin sa direksyon ko si Lester and he gave me .come here.

look.

Lumapit na ako sa kanila. Pero sa paglapit ko, tumalikod sya at umalis na.

Anong trip nito ngayon? Tiningnan ko si Kath at hindi sya gumagalaw sa kinatatayuan
nya.

Habang papalapit ako sa kanya, biglang nagflashback yung mga sinabi sakin ni Kats
kanina sa mall.

�Hoy Daniel! Lintek ka bro. Pati ako dinadamay mo dito sa pagseselos mo!� Kats.
�Anong pagseselos? Nag-aalala lang ako sa mga kapatid ko.�
�SINONG NILOKO MO.�
�sana igrab mo yung chance na ipagkakaloob sayo�

Ito na ba yung chance na sinasabi ni Kats? Igigive up na ni Lester si Kath?

E ako ba, handa na ba akong igive up si Barbie para kay Kath?

Napatingin ako kay Lester na hindi pa masyadong nakakalayo. Hindi ko alam kung
bakit, pero bigla ko nalang naisip
ang mga katagang:

Salamat sa chance, Lester.

Lahat sila nagbigay na ng pagkakataon para sakin. E ako ba, handa na ba akong
magbigay ng chance para sa sarili
ko?

Sa lalim ng iniisip ko, hindi ko namalayang nasa harap ko na pala si Kath.

Handa ka na ba, Daniel? Are you ready to fall in love again?

Hindi ko na kinailangang sagutin ang tanong ko, dahil nagkusa na ang katawan kong
gawin yun.

Bigla ko nalang nayakap si Kath. Back hug.

Napamulat ang mata nya at napatingin sakin.

.Daniel?!. Halos isigaw na nya ang pangalan ko. Nagulat yata?

Kumalas sya sa yakap tapos aaktong papasok na sa bahay nila. Syempre, pipigilan ko
sya diba.

.Kath wait..

.Just go, Daniel..

.No, Kath. Please..

Humarap sya sakin. Seryoso ang mukha nya. No expression at all. Gustong-gusto ko
syang yakapin ulit. Isang linggo
din kaming hindi nag-usap at nagkasama. Miss na miss ko na sya.

.Ano pa bang kailangan mo Daniel? May kulang pa ba sa mga sinabi mo last week? Sige
na, sabihin mo na.
Para matapos na to..

Sasabihin ko ba na deal lang yun? Wag nalang kaya? Baka imbes na magkabati kami mas
lalo pang lumala to.
Besides, kami lang naman ang may alam e at may tiwala ako sa mga katropa kong hindi
nila sasabihin yun kay Kath.

.Wala na Kath. Pero I want to say I�m sorry. Alam kong nasaktan kita. At kung alam
mo lang, nasaktan din
ako sa ginawa ko..

.Hindi ako naniniwala sayo..

Bigla nalang syang tumakbo at pumasok sa bahay nila.

.KATH! PLEASE. MAG-USAP TAYO.. Wala na akong pakialam kung marinig man ako ng
kapitbahay o ano. Basta
gusto kong makausap si Kath.

.KATH! PLEASE.. Sigaw lang ako ng sigaw, pero hindi lumalabas si Kath.

Medyo napagod na ako kaya naman napaupo nalang ako dito sa may gate nila.

At alam nyo kung anong malas? Biglang umulan at wala akong payong. Grabe naman oh.

Pakiramdam ko, ang tagal tagal ko nang naghihintay dito kaya medyo nilalamig na rin
ako. Basang basa na ako at
ang lakas lakas pa ng ulan.

Pero ang pinagtataka ko ay kung bakit wala nang tumutulong tubig sakin kahit
umuulan pa rin.

Inangat ko ang ulo ko at nakita ko�

Si Seth. Pinapayungan ako.

.Tol! Bakit ka nandito?!. Napatayo ako.

.Hinahanap ka na nina Carmela. Umuwi ka na.. Seth.

.Ayoko. Hindi ko pa nakakausap si Kath..

.Magkakasakit ka sa ginagawa mong yan!.

.Nasasaktan na rin ako, bakit hindi ko pa itodo diba?.

.Sabi ko, magkakasakit ka. Hindi masasaktan ka. Tanga.. Grabe. Nasabihan pa ko ng
tanga -________

.Pwede magsorry?!.

.O sya sya. Alam kong hindi kita mapipilit kaya dinala ko to para sayo. Sana
makatulong yan..

Sabi nya at inabot ang gitara sakin.

.Ano to?.
.Seryoso? Talagang kailagan ko pa sagutin yang tanong mo?.

.I mean, para san to?.

.Malamang para gumawa ng music!.

.ANO BA. Umayos ka nga! San ko gagamitin to?.

.Pukpok mo dyan sa ulo mo, baka masagot mo tanong mo..

.SETH NAMAN!.

.Just follow your heart tol. Alam nya kung ano ang dapat gawin..

Tinitigan ko lang ang gitara, tapos biglang may lumabas na light bulb sa ulo ko.
ALAM KO NA. Haharanahin ko si
Kath.

.Ano? Natauhan ka na?. Kats.

.KATSUMI?! KELAN KA PA DUMATING?!. E kasi bigla nalang sya sumulpot e.

.Kanina habang nakikipagtitigan ka dyan sa gitara mo.. Kats.

.E bakit ka nandito?. Tanong ko.

.Para hawakan to.. At pinakita nya sakin ang dalawang megaphone.

.Bakit dalawa?.

.Isa para sayo, at isa para sa gitara mo. Sayang naman ang effort ni Seth dalhin
ang gitara kung di rin
maririnig dahil sa malakas na ulan diba?. Kats.

.So yan lang ang pinunta mo dito? Pwede namang si Seth nalang gumawa nyan e..

.E sinong maghahawak ng payong? E di nabasa tayo.. Seth.

-___________________-Nga naman.

.O sya. Dami pang tanong. Game na!. Kats.

Ipinosisyon ko na ang gitara ko at umubo ubo ng konti para maayos ang boses ko.
Itinapat na ni Kats ang
megaphone sa bibig ko at sa gitara ko.

At ito na, nagsimula na ako.

Adik sayo, awit sa akin.
Nilang sawa na saking mga kwentong marathon.

Tungkol sayo at sa ligayang

Iyong hatid sa aking buhay
Tuloy ang bida sa isipan ko�y ikaw.

Sa umaga�t sa gabi sa bawat minutong lumilipas.

Hinahanap hanap kita.

Hinahanap hanap kita.

Hanggang dun nalang yung nakanta ko dahil nagbukas na yung gate at lumabas na si
Kath tapos pinayungan nya
ako.

Bigla nalang nawala yung dalawa kong kasama. Hanep talaga mga ninja moves ng mga
to.

.Ano ba. Magkakasakit ka sa ginagawa mong yan!.

.Okay lang. Kung para sayo naman e..

.Tumigil ka nga Daniel!.

.Kath please. Totoo yung kinanta ko sayo. Miss na miss na kita. Kung alam mo lang,
lagi akong nagnanakaw
ng tingin sayo. Gustong gusto kong kausapin ka, pero iniiwasan mo ako. Gusto kitang
lapitan pero

nilalayuan mo ako. Umabot na nga sa point na naging stalker mo ako e..

.Stalker?.

.Oo. Sinundan ko kayo kanina ni Lester.. Napatungo ako sa sinabi ko.

.Bakit mo nagawa yun Daniel?.

Napatingin ako sa kanya at nakita ko ang mukha nyang takang-taka.

.Kasi ewan ko. Kasi siguro nagseselos ako? Ewan ko! Basta ayokong makita kang
nageenjoy sa iba! Gusto
ko ako ang magpasaya sayo ng ganun!.

Sinuntok suntok nya ako sa dibdib ko. Tinutulak tulak nya pa ako.

.ANG GULO MO DANIEL. Sabi mo, hanggang special nalang ako sayo. Sabi mo mag-open
ako ng doors para
sa ibang handang mahalin ako. Tapos ngayon gagantuhin mo ako?! BAKIT KA BA
GANY----.

.DAMN IT KATH. IT�S BECAUSE I LIKE YOU. I LIKE YOU A LOT.. Sabi ko sabay kuha ng
payong at tinapon ko
ito. Tapos niyakap ko sya ng napakahigpit at ibinaon ko ang ulo ko sa balikat nya.
Kaya ngayon, pareho kaming
nababasa sa ulan.
.What d-did y-you say? Nagjojoke ka na naman ba ngayon?! PLEASE DANIEL. I�VE HAD
ENOUGH!.

Kumakawala sya sa yakap pero hindi ko sya hinahayaan.

Inilapit ko ang bibig ko sa tenga nya at ibinulong sa kanya ang mga salitang alam
kong magpapakalma sa
kanya. .I�m not joking Kath. I really like you�.

.Sasabihin mo na naman yan, tapos iiwan mo nalang ulit ako?. Umiiyak na sya kaya
hinayaan ko na syang
makaalis sa yakap ko.

.Hindi na Kath. I�m sure this time. I really like you. Tingin mo ba gagawin ko to
kung nagjojoke lang ako?
Kaya, please, Kath? May natitira pa bang space dyan sa puso mo para sakin?.

Hinawakan ko ang kamay nya. Natuwa nalang ako dahil hindi nya ito tinanggal.

.Lagi ka namang may space dito e..

Napangiti ako sa sinabi nya. Hinawakan ko ang mukha nya at iniangat ko ito.
Nakatungo kasi sya e.

.Talaga? Ibig sabihin, pwede ulit ako pumasok dyan?.

Nakatingin lang sakin si Kath. Nakatingin lang din ako sa kanya while waiting for
her answer.

.Hindi na kailangan. Kasi kahit kelan, hindi ka naman nawala dito..

Tapos ngumiti sya sakin. Namiss ko ang ngiting to. Her smile na nakahuli ng puso
ko.

Niyakap ko sya and this time, she hugged me back.

.Namiss kita, Daniel..

.Namiss din kita, Kath. Sobra..

19.
DANIEL'S POV

Alam nyo ba kung anong araw ngayon? VALENTINE'S DAY mga bregs! February 14 ngayon.

Napapraning na nga ako dito kung anong gagawin ko.

Okay na kasi ulit kami ni Kath e. Nagsisimula na ulit akong manligaw sa kanya. Back
to square one, and this time,
hindi ko na kailangan magbilang ng 100 days.

Hindi ako nagpatulong sa tropa kung anong gagawin ko for Kath ngayong araw na to.
Gusto ko, mag-effort ako ng
sobra. At tsaka gusto kong mapasaya sya sa pamamagitan ng sarili kong hirap.

Papunta na ko sa room ng biglang may humigit sakin papunta dun sa ilalalim ng

stairs.

Napatingin ako sa gumawa nun at talagang nagulat ako.

"LESTER?!"
"Mukhang masaya ka yata." Lester.

"Lagi naman akong masaya e." Sagot ko.

"Wag ka munang magdiwang tol. Hindi pa tapos ang lahat."

Napataas ang kilay ko sa narinig ko.

"Pare, binitawan mo na sya. Wag mong sabihing may balak ka pang bumalik?" Sabi ko

"Bakit, binitawan mo rin naman sya dati ah. Pero ano, kinuha mo na ulit sya. Hindi
lang ikaw ang pwedeng
gumawa nun."

"Pero ikaw na mismo ang nagbigay sa kanya sakin!"

"Ngayon lang yan tol. Pagbibigyan muna kita. After 100 days, babawiin ko sya sayo."

"ANO?!"

"At ang pagbibilang ng 100 days na yun ay simula noong nagstart ang deal. Ibig
sabihin, Day 35 mo na
ngayon. Sulitin mo na ang 65 days na makakasama mo sya. Kasi pagkatapos nun, dadaan
ka na sa butas ng
karayom bago ulit mangyari yun."
"At sa tingin mo ba, magagawa mong agawin sya sakin?" May halong pagyayabang sa
boses ko. Confident ako
eh.

"Gagawin ko ang lahat."

Napabuntong hininga nalang ako. Ayokong masira ang friendship namin ni Lester dahil
sa isang babae. Kung
papatulan ko sya at bubugbugin sa oras na to, sayang naman ang ilang taon naming
pinagsamahan diba?

Alam kong ang tanging paraan lang para matapos to ay kung si Kath mismo ang
magpapatigil sa kanya.

At mangyayari lang yun kung sa natitirang 65 days ay maparamdam ko kay Kath kung
gaano sya kahalaga sa akin.

I held out my hand and offered Lester a handshake. "Then, may the best man win."

Kinamayan nya ako. "May the best man win"

Bumitaw na ako sa pagkakamayan namin. "Alam kong dahil dito, magbabago ang samahan
natin. Pero sana
hanggang pagbabago lang yun. Sana hindi nito tuluyang masira ng pagkakaibigan
natin, Lester."

"Kaya kong kontrolin ang sarili ko, Daniel. Kaya kong ibalance ang buhay pag-ibig
ko at ang pagiging

kaibigan ko..
.Sana nga Lester. Sana nga..

Pagkatapos ng makatindig balahibo naming usapan ni Lester, dumiretso na kami sa

classroom. Umarte kami na
parang wala lang nangyari.

.Hoy mga tol! Wala daw tayong klase ngayon ah. May program daw ang school kasi
Valentine�s day?. Kats.

.O? Ano namang gagawin natin ngayon?. Tanong ko.

.Di ko rin alam e. Intayin nalang natin announcement mamaya..

Mamaya-maya lang, dumating na yung adviser namin.

.Goodmorning class. Sa tingin ko, narinig nyo na ang balitang walang klase ngayon,
right? At alam kong
alam nyo rin na Heart�s day ngayon. In line with this, may hinandang mga activities
and booths ang iba�t

ibang clubs. Kinausap kami ng student council president na wag nalang maghold ng
class today. Since

foundation week din naman, sige. Payag kami. So, enjoy this day class. Happy
Valentine�s Day to all..

Pagkasabi ni Ms. Ng speech nya, lumabas na sya ng room. Lumabas na rin kami at
nagsimula nang ienjoy nung iba
ang mga booths.

Puro mga may kinalaman sa love ang mga prinepare na booths. May Marriage booth.
Kissing booth. Date Booth.
Lahat pamilyar na samin. Pero may isang booth na bago lang sa pandinig namin. Yung
Destined booth.
Nakakacurious nga e. Gusto sana naming puntahan, kaso sarado pa.
Naggala-gala muna kami ng tropa, kasama si Kath syempre. Puro mga kacornyhan yung
mga nadadaaanan namin.
Ang daming mga sweet na couple.

.Mga tol, una na muna ako ha.. JC

.Oy! Ikaw ha. Taga dito ba yung nililigawan mo?. Tanong ko. Hanggang ngayon, di
parin nagkekwento si JC e.

Nagkatinginan sina JC, Kats at Lester. Bakit kaya?

.A-ah.. Basta. Hehe. Sige na kuya. Mga tol. Kath. Enjoy kayo. See you later.. Tapos
umalis na sya.

.Labo talaga nun. Kilala nyo ba kung sinong nililigawan nun?. Tanong ko kay Lester
at Kats.

.Ah. Uhmm�. Lester.

.Uhh��. Kats.

.Ano?! Kilala nyo?.

.Kas---UY MANGHUHULI NG GWAPO!! TARA NA MGA TOL! TAKBOOOOO!!!. Sigaw ni Kats.

Napalingon ako
at nakita kong may mga tumatakbong mga bakla papunta samin at may karatula silang
hawak.
Nakalagay dun: Nanghuhuli ng gwapo. Take note. Gwapo. Hindi feeling gwapo.

Dahil tumakbo na ang mga kasama ko, nakitakbo na rin ako. Syempre, hindi ko pwedeng
iwan si Kath kaya holding
hands while running kami ngayon.

Takbo lang kami ng takbo, kaso may lahing mga kabayo yata yung mga baklang
nanghuhuli kaya isa-isa nila kaming
naabutan.

Una nilang nahuli si Lester.

.Fafa Lezter! Hindi ka makakawala. Sama ka na sakin.. Rinig kong sigaw nung isang
bakla.

Pagkatapos ni Lester, si Kats naman ang nahuli nila. Napatigil kami sa pagtakbo ni
Kath.

.Pakawalan nyo ko. Huhuhu. Utang na loob. Mahal ko ang katawan ko.. Sabi ni Kats
habang nakacover ang
kamay nya sa katawan nya.

*PAK*

Nabatukan sya nung isang bakla.

.OA mo fafa! Hindi ka naman namin aanuhin e. Basta sama ka nalang samin okay?.
Pagkalagay nila ng poses kay Kats, tumingin sila sakin ng nakakaloko.

.Siz! Yung pinakagwapo, on the loose pa! Lezzgo run!.

Bigla kaming napatakbo ni Kath.

.Kath! Nasan si Seth???.

.Ha? Ayun! Nakawaveboard!.

Napatingin ako kay Seth. Langya. San nito napulot ang waveboard nya?

.Goodluck tol! Una na ko!. Sigaw ni Seth sabay kumaripas.

Mamaya �
maya, naramdaman kong may humawak ng braso ko.

Napatigil kami ng takbo ni Kath at napatingin sa likod.

.Sorry Fafa Daniel. Huli ka na. At ikaw din ms beautiful, huhulihin ka na rin
namin..

Hindi na ko pumalag pa. Andun na din naman tropa ko e, tapos kasama ko pa si Kath
ngayon. Sige, okay na rin.
Dinala kami nung mga bakla dun sa booth na sobrang curious kami kanina. Yung
Destined Booth. As expected,

andun na sina Kats at Lester. Pero ang ikinagulat ko ay nandun din si JC� at
Barbie.

Pagkapasok namin dun, may nakita kaming isang malaking kurtina na nagcocover sa
kalahating part nung room. Ang
pinagtataka ko lang ay kung bakit may butas yung kurtina.

Butas na siguro ay kasya lang ang isang kamay ng isang tao.

Napansin kong wala na si Kath sa tabi ko at puro mga lalaki nalang ang kasama ko
dito.

.Nasan si Kath?. Tanong ko dun sa isang bakla.

.Ssh. Relax ka lang fafa..

Magsasalita pa sana ako, pero may isang babaeng pumunta dun sa may unahan at
nagsalita. Siya siguro ang
pinakaleader ng mga bakla dito. Pero teka, kilala ko tong babaeng to e. Si Kiray?
Oo! Si Kiray nga.

.Good day mga fafa. Well, sorry nalang kayo kasi pogi kayo kaya nandito kayo
ngayon. Pero don�t cha worry.
Benefit pa nga sa inyo tong gagawin namin e. Bibigyan namin kayo ng kadate!.

Ano daw? Kadate?

.Napapansin nyo siguro na may butas ang mga curtain. Sa likod ng bawat butas na yan
ay isang babae.

Kaya tinawag itong Destined Booth ay dahil dito nyo malalaman kung sino ang babaeng
destined para sa
inyo. Pwedeng for this day or pwede ring for the rest of your life. Now girls,
labas nyo na ang kamay nyo..
Naglabasan yung mga kamay dun sa butas. Lahat sila nakagloves kaya hindi kita ang
complexion nila.

.Now, pumili na kayo kung sang butas kayo tatapat. Pag final na ang choice nyo,
hold her hand..

Nagsimula na kaming pumili. Dun ako tumapat sa hole number 8. Hinawakan ko na ang
kamay nya.

Hindi ko alam kung bakit pero nakaramdam ako ng kuryente nung hinawakan ko ang
kamay ng babaeng to.

Kahit hindi ko nakikita ang mukha nya, parang kilala na agad ng puso ko kung sino
to.

Sino ka ba? Bakit napapatibok mo ng ganto ang puso ko?

LESTER�S POV

Pinapili na kami ng butas na tatapatan at dito ako tumapat sa hole number 1.

.Okay, unahin nating buksan ang curtain number 1.. Sabi ni Kiray.

Dear Lord, sana si Kath po ito.

.Ready ka na ba fafa Lez? Drum roll please mga bakla!.

Please. Please. Please. Sana si Kath

Dahan dahan na nilang tinatanggal ang curtain. Napapikit pa nga ako e.

Pero pagkamulat ko ng mata ko, parang gusto ko na ulit to isara.

.IKAW?!. Ay nga naman. Pag sineswerte ka nga naman oh! Ito yung babaeng
nakabungguan ko nung isang araw e.

.Pwede ba magbackout?! Ayoko sa lalaking to!. Sabi ni Ms. Taray.

.Sorry Bea, hindi pwede.. Sabi ni Kiray. So. Bea pala pangalan nito.

.Argh!. Pagmamaktol nya.

.Wag ka na nga maarte Bea. Pasalamat ka nga kasing gwapo ko ang kasama mo ngayon
e..
.At ang kapal naman ng mukha mo! Tingin mo gwapo ka? Sang banda?.

.Lahat ng banda! Ba�t ba ang taray mo ha!.

.E kasi nga ayoko sayo!.

.Well sorry ka nalang, you�re stucked with me now..

.Sino namang may sabi sayong papayag ako aber?!.

Tinaas ko ang kamay naming nakaposas. .Ito..

.What the hell?!. Sabi nya sabay tingin ng masama kay Kiray.

.Hey girl. Chill ka lang. One whole day lang kayong ganyan, okay? Gwapo naman si
Fafa Lezter e. Swerte mo
nga. Kiray.

.Swerte?! More like pinagbagsakan ng lahat ng kamalasan sa mundo!. Bea.

Kahit na ganun ang pinagsasasabi nya sakin, ewan ko pero hindi ako nagagalit sa
kanya. Natatawa pa nga ako e.
.O sya. Sige na. Lumayas na kayo dito. LQ agad tong dalawang to. Enjoy your day!.
Sabi ni Kiray sabay
ngumiti ng pang-asar kay Bea.

Magsasalita pa sana si Bea kaso tinulak na kami nung mga bakla papalabas.

.KAINIS! UGH!. Sigaw nya habang naglalakad kami.

.Pwede ba, Bea. Wag ka na magreklamo dyan, wala ka din namang magagawa e. Ienjoy mo
nalang kasi tong
araw na to..

.E kasi naman. Sa dinami-daming tao, bakit ikaw pa ang kasama ko ngayon!

NAKAKAINIS!. Sabi nya sabay
sipa dun sa bato sa may paanan nya.

.Bakit ba ang init ng dugo mo sakin ha?! Porket nabangga lang kita nung isang araw
at naglaglagan ang
books mo, galit ka na agad?! Nagsorry naman ako diba!.

Napatigil sya sa paglalakad, kaya pati ako ay napatigil rin.

.Tingin mo ba yun lang ang ginawa mo sakin� Kuya Giri?� Maluha-luha nyang sabi.

Kuya Giri

Kuya Giri
Kuya Giri

Isang tao lang ang tumatawag sakin ng ganun.

Napatingin ako sa kanya. At narealize kong pamilyar pala ang mukha nya.

Oo, nagbago ang itsura nya. Ang pangangatawan nya. Pero hindi nagbago ang mata nya.

Ang mata nyang gustong-gusto kong titigan dati. Ang mata nyang lumuha ng sobra
dahil sakin.

Dahil dito, nalinawan na ko sa lahat.

.Little Bey-bey? Ikaw ba yan?.

LESTER: A Heart�s Beauty

BEA�S POV

Pag nga naman minamalas ka oh. Si Lester pa talaga tong nakapartner ko. UGH!

.Bakit ba ang init ng dugo mo sakin ha?! Porket nabangga lang kita nung isang araw
at naglaglagan ang
books mo, galit ka na agad?! Nagsorry naman ako diba!. Sabi nya sakin.

Tumigil ako sa paglalakad, kaya pati sya ay napatigil rin.

.Tingin mo ba yun lang ang ginawa mo sakin� Kuya Giri?� Pakiramdam ko tinatraydor
ako ng luha ko dahil
halos pabagsak na ito.

Napatingin sya sakin parang sinusuri nya ang itsura ko. Sa tingin ko, unti-unti na
nya akong nakikilala.

.Little Bey-bey? Ikaw ba yan?.

Tama ako, nakilala nya ako kahit ang laki na ng pinagbago ko simula nung
magkakilala kami.

.At talagang nang-asar ka pa ha. Pero tanda mo pa pala ako? Akala ko ibinaon mo na
ko sa limot e.. Sabi ko
habang naglalakad papunta dun sa bench.
.K-Kelan ka pa b-bumalik?.

.As if you care..

.What made you think that I don�t?.

.Hah! Nagjojoke ka ba? Paenglish english ka pa dyan. Kelan ka ba nagkaron ng care

sa isang katulad ko? Sa
isang batang sinalo na yata lahat ng kapangitan sa mundo!.

.Hin�.

.O ano. Tatanggi ka pa?! Kung nakakalimutan mo man, let me remind you kung ano ang
nangyari noon..

----------------------FLASHBACK---

.Hello everyone. My name is Bea Binene. 11 years old. I am a consistent honor

student since kinder and I
believe that beauty is in the eye of the beholder. I, thank you..

.LITTLE BEY-BEY. Nagfefeeling ka na namang candidate ng pageant dyan! Halika na nga

dito. Tulungan mo
na ko magluto!.

Hay. Ito talagang si ate Neri oh. Pareho nga pala kaming incoming grade 6 ni ate
pero 12 years old na sya, ako
11years old palang. Matalino kasi ako eh. Nasa lahi kasi namin. Pareho kaming
consistent honor student ni ate pero
hindi kami naglalaban sa ranking kasi sa magkaibang school kami pumapasok.
Halos lahat ng meron si ate, meron din ako. Well, except sa kagandahan.

Maganda ako, oo. Magandang magsulat. -____-

Ako yung tipo ng taong pag pinag-uusapan at tinatanong kung maganda, sasabihin
nalang nila: .Ah. Mabait yang si

Bea. Napakabait.

Pero kahit pangit ako, mataba at buhaghag ang buhok, mahal na mahal pa rin ako ng
pamilya ko kaya okay lang
sakin.

Ay nakalimutan ko yatang sabihin sa inyo. May crush nga pala ako. Lester Giri ang
pangalan nya. Sikat na sikat sya
sa school namin. Ang gwapo kasi nya tapos member pa sya nung sikat na banda sa
school. Yung Amethyst.
Drummer sya dun sa banda nila, pero kaya din nyang magguitar.

Tuwi ngang nakikita ko sya, nalalaglag ang pa---nga ko. Hahaha.

.Oy Little Bey-bey. Sino na namang iniisip mo dyan ha?! Si Lester na naman?!. Ate
Neri.

.Pwede ba ate. Pabayaan mo nalang ako. Hanggang pagdedaydream na nga lang ako e.
Psh. As if ikaw hindi
ganto kay Katsumi mo!.

.Crush ko lang naman si Katsumi e. E ikaw, parang naaadik ka na dyan kay Lester..
Hindi na ako nagsalita. Guilty ako e. Well at least kay Kuya Giri ako naaadik,
hindi sa drugs.

At kung nagtataka kayo kung bakit kuya Giri ang tawag ko sa kanya�

Well, sa totoo lang nagtataka din ako. Haha. Kung sakali kasing maging close kami,
e di may term of endearment na
ako sa kanya.

At kung nagtataka rin kayo kung bakit Little Bey-bey ang tawag sakin ni ate. Well,
yun ang nickname ko. Cute diba?

Hay. Sana talaga maging maganda ang school year na to. Kaya nga excited na ko sa
first day bukas e.

( Kinabukasan. )

Kasalukuyan kong hinahanap ang classroom ko. LS 302 daw e. San ba yun? 3rd floor?

Sinubukan kong magpunta sa 3rd floor and success. Nahanap ko. Pero ito ang
ikinagulat ko.

KAKLASE KO SI KUYA GIRI. OMYGAD. INHALE EXHALE.

Syempre para hindi ako mahalata,kalma akong pumasok sa classroom. Yun bang parang
wala akong pakialam sa
mundo kahit pa halos magliparan na ang mga paru-paro sa tiyan ko.
Bago ako umupo, napatingin ako kay Kuya Giri at napatingin din sya sakin. Sa
sobrang pagkataranta ko, napasala
ako ng upo. Nahulog tuloy ako. Huhu.

As usual, nakarinig na naman ako ng tawanan.

�Pangit na nga, lampa pa. Hahaha.�

�Anong lampa, baka tanga. Hahaha.�

Grabe ha. Binulong nyo pa pakinig ko din naman. Mga leche. -________-

Akala ko magiging iba ang school year na to kasi nagpastraight na ko ng buhok. Kaso
hindi pala porket nagbago ka
ng buhok, magbabago na rin ang kapalaran ko.

Kahit naman ipatuwid ko tong buhok ko, pangit pa rin ako at mataba. Kakainis. Bukas
talaga magdadiet na ko.

Lumipas ang ilang araw at buwan, pero hindi pa rin ako nakakapagsimula magdiet.
Bakit ba. Ang sarap kaya kumain.
Try nyo kaya.

Pero seryoso na. Lumipas ang ilang araw at buwan at naging tampulan ako ng tukso at
pang-aasar dito sa school
namin.

Medyo okay lang naman yun e. Kasi sanay na ko. Pero ang masakit nito, si Lester pa
ang pasimuno dito. Pero kung
tutuusin, ayos na rin yun. At least kilala nya na ako diba?
Papunta ako ngayon sa canteen kasi lunch na.

Pero bago ako makarating dun, bigla nalang ako nabuhusan ng flour. Muka na tuloy
akong espasol ngayon.

.Hahaha. Yan. Bagay yan sayo. At least matatakluban kahit papano yang pangit mong
mukha.. Kuya Giri.

Hindi na ako nakapagsalita. Ang sakit kasing sa kanya pa galing yun e.

Dumiretso ako ng CR para mag-ayos ng sarili ko. Pero pagkapasok ko dun, andun yung
mga bruhilda kong kaklase.

.O, Bea. Napagtripan ka na naman?. Kunwaring pag-aalala netong malditang to.

.Anong pakialam mo?!. Sigaw ko. Palaban yata to.

.Ang pangit mo na nga ang sama pa ng ugali mo. Ikaw na nga tong tutulungan e..

.Talaga? Tutulungan nyo ko?.

.Oo. Ito oh, para matanggal na yang flour sa katawan mo..

*SPLASH*
.HAHAHAHAHA..
Nagsitawanan silang lahat.

Binuhusan kasi nila ako ng tubig.

Sa sobrang inis ko. Tumakbo na ko papalabas at dumiretso sa locker ko.

Iyak ako ng iyak. Dear Lord, ano po bang nagawa ko para maranasan ang lahat ng to?

Pagdating ko dun sa locker ko, nagulat akong may nakasabit na paperbag. May note
pang nakadikit dun. Dahil
nacurious ako, binasa ko yung note.

Bea,

Ito oh, pampalit mo. Wag ka sanang masyadong malungkot sa mga nangyayari sayo.
Tandaan mo, maganda ka.
Smile ka na ha?

-:)

WOWWWW. MAY SECRET ADMIRER AKO.

Ay baka babae to. Pero hindi e. Mukhang lalaki. Ang pangit ng sulat e. Haha.
Naku. Thank you naman Lord. Kahit madaming nang-aaway sakin, at least may isang
nagcacare diba? Wow talaga.
Thanks bro!

Patuloy lang ang pang-aasar nila sakin. Sa pamumuno pa rin ni Kuya Giri.

Nung isang araw nga nung PE namin, napatripan na naman ako e.

.Oy Bea!. Tawag ni Kuya Giri.

.Bakit Ku�Lester?.

.Ang lakas naman ng loob mo magswimsuit. Bakit di ka nalang nagtshirt? Hahaha..

Pagkasabi nya nun, lahat ng mga kaklase namin ay nagtawanan. Swimming kasi ang isa
sa mga PE namin e.
Required magswimsuit. Kaya napilitan akong iexpose ang mga bilbil ko.

Ngumiti nalang ako at umalis na. Pumunta nalang ako sa may bench na medyo malayo
dun sa swimming pool. Dito
nalang muna ako, para hindi na muna nila ako maasar.

.Ah. Bea.. Nagulat ako sa nagsalita at napatingin ako sa kanya.

.Sino ka?. Tanong ko. Hindi ko sya kilala e.

.Ako si Alfred at napagutusan akong ibigay to sayo.. Tapos inabot nya sakin ang
isang paperbag na may note
ulit. .Sige, alis na ko..

Pagkaalis nya, binasa ko yung note syempre.

Bea,
Wag kang magpapadala sa mga pang-aasar sayo. Just believe in youself. Because I do.
: )
Gamitin mo muna to oh. Para hindi ka na nila asarin.

-:)

Tiningnan ko ang laman ng paperbag at nakita kong may bathrobe sa loob.

Sino ba talaga tong nagpapadala nito. Bakit parang alam nya ang mangyayari sakin
kaya prepared na prepared sya?

Pagkatapos ng PE namin, dismissal na.

Pauwi na ako nun ng biglang may dumaang motor sa tabi ko at tinulak ako nung
nakasakay dun. Malas ko lang dahil
dun ako bumagsak sa may putikan.

Tiningnan ko kung sino ang nakasakay dun sa motor at nakita kong mga kabanda pala
yun ni Kuya Giri.

May isa pang dumating na motor, at dun nakasakay si Kuya Giri.

.O Bea. Tuluyan ka na palang naging baboy? Hahaha. Bagay na bagay.. Kuya Giri.

ANG SAKIT. ANG SAKIT SAKIT.

Napatakbo nalang ako kung saan. Bahala na! Basta hindi ko na talaga kaya ang pang-
aasar nila.

Dumiretso nalang ako sa field. Magpapahangin muna ako dito.

Habang nagmumukmok ako dito, may lumapit saking isang weird na taong nakamaskara at
nakacape pa. Tapos
inabot nya sakin ang isang pamilyar na note.

Pagkaabot nya nun sakin, niyakap nya ako ng mabilis tapos tumakbo na sya papaalis.
Hindi ko sya nakilala dahil
balot na balot ang katawan nya. Sino kaya to?

Pero bago ko pa yun pag-isipan, kinuha at binasa ko muna ang note.

Bea,
When you fall down seven times, stand up eight.
Wag kang susuko Bea. Kaya mo yan! Lagi lang akong nandito. Okay?

-:)
Dear kung sino ka man. Thank you sa pagpapatatag ng loob ko.

Dahil masyado akong nadepress sa pagkakahulog ko sa putikan, hindi na ko pumasok

ngayon. Christmas party lang
naman e.

Nagstay nalang ako dito sa bahay at natulog buong araw.

.LITTLE BEY-BEY! GISING NA!!.

Sino ba to? Kitang natutulog e.

.Little Bey-bey! May regalo ka oh!. Ate Neri

Ano daw? Regalo?

Napabangon agad ako. .Anong regalo?.

.Haha. Hindi ko alam e. Nakita ko lang sa may pintuan kanina. Ito oh.. Inangat nya
ang isang paperbag na may
note.
Mukhang galing na naman to sa knight in shining armor ko.

Kinuha ko yung paperbag at binasa yung nakasulat.

Bea,

Merry Christmas! Bakit absent ka ngayon? Gusto pa naman sana kita makita.
Sana okay ka lang. Ito nga pala ang regalo ko sayo.
Lagi mo yang susuot ha?

-:)

Kinuha ko yung laman ng paperbag at nakita kong isang bracelet ang laman nito.
Silver bracelet na maraming
charms.

.Uyyy. Little Bey-Bey! Kanino galing yan ha?! Kay Lester ba? Yiiieee.. Ate Neri

.Asa pa ako ate. Kinamumuhian kaya ako nun. Galing to sa hindi ko kilalang tao..

.Secret admirer?.
.Ewan..

Napangiti nalang si ate at nanatili nalang akong tahimik. Tinititigan ko lang ang
bracelet na suot ko ngayon.

Sino ka ba talaga? Bakit lagi mo nalang pinapalakas ang loob ko?

Pagkatapos ng Christmas break, hindi ko na talaga maalis ang isip ko dun sa secret
admirer ko. Kaya nga madalas
lipad ang utak ko e.

Lunch time ngayon at kasalukuyan akong nagdoodoodle. Nananahimik lang ako dito ng
biglang may umagaw ng
papel ko.

.Ano to? Kuya Giri? Sin---DON�T TELL ME, THIS IS LESTER?! Hahaha. May pa kuya kuya
giri ka pa dyan
ha..

.Hoy. Akin na yan. Sabi ko dun sa malditang babaeng nagbuhos ng tubig sakin dati.

.Ayoko nga. Ipapakita ko to kay Lester! Haha..

Sinubukan kong agawin yung paper, pero hindi ko magawa. Tumakbo na sya papunta sa
table ng Amethyst.

Nakita kong sumama ang tingin sakin ni Kuya Giri at di naglaon ay ginusot nya yung
papel. Tapos nagwalkout na
sya.
And as expected, pinagtawanan na naman ako ng mga nandito.

Mabilis lumipas ang mga araw. Ilang araw nalang graduation na. Pero bago ang
graduation, meron muna kaming
grad ball. Weird noh? Nauna ang grad ball kesa graduation. Hahaha.

Pero mauna man yun o hindi, ayoko pa rin pumunta. -______

.Little Beybey, pumunta ka na kasi. Okay na naman ang dress mo e. Bagay naman
sayo..

.Ayoko nga ate. Wala naman akong kadate..

.Sus. Wag mo nga yang isipin. Sige na, pumunta ka na please?.

.Ayoko..

.Bahala ka, may maghihintay pa naman sayo dun..

.Ha?.
Ngumiti si ate tapos pinakita nya sakin ang isang paperbag. .Nakita ko na naman sa
may pintuan kaninang
umaga.

As usual, may note na naman dun kaya binasa ko ito agad.

Bea,

Sana pumunta ka sa ball mamaya. Hihintayin kita ha? I.m sure you.ll look gorgeous
tonight.

Sana pala isuot mo to. Hindi ko alam kung anong kulay ng dress mo so I just chose
silver para bagay kahit saan.
Tsaka para na rin match dun sa bracelet na binigay ko sayo.

See you later!

-:)

.Grabe din yang secret admirer mo noh? Kelan kaya sya magpapakita sayo? Baka mamaya
na! Naku sis!

Excited na ko for you!.

Habang dakdak ng dakdak si Ate Neri, kinuha ko yung laman ng paperbag. This time,
dangling earrings naman. Ang
ganda. Black yung damit ko mamaya kaya bagay na bagay to.

( GRAD BALL )
Pagkadating ko sa venue ng ball, talaga namang napawow ako. Ang laki. Tapos may
swimming pool pa. Event
center daw to na pag-aari ng mga Padilla. Ewan ko kung sino sila pero balita ko ang
ganda daw ng lahi ng mga yun.
May lalaki kaya silang anak? Baka gwapo.

Pero speaking of gwapo, nakita ko si Kuya Giri. Looking handsome as ever. Nakita
kong tumingin sya sa direksyon
ko, pero asa naman akong ako yung tinitingnan nya.

Naglakad nalang ako papalayo at umupo nalang ako sa may isang sulok. Okay na kong
walang nakakapansin sakin.
Kesa naman pag-aasarin ako ng mga to.

Ayos na sana ang buhay ko, hanggang sa�

.LITTLE BEY-BEY! YOU FORGOT YOUR POUCH!. Napatingin ako sa sumigaw at nakita ko si
Mommy na
tumatakbo papunta sakin.

.Ma!. Napatayo ako at lumapit ako sa kanya. Napatingin ako sa paligid at nakita
kong lahat sila ay nagpipigil ng
tawa.

.Little Bey-bey, go home early, okay?. Mommy.

.Yes mom.. Sabi ko while smiling.

Pagkaalis ni mama, biglang napuno ang venue ng tawanan ng mga estudyante.

.HAHAHA. LITTLE BEY BEY. MAGHAHIGH SCHOOL KA NA, LITTLE BEY BEY PA RIN? HAHAHA.

.LITTLE BEY BEY? HAHAHA. SA TABA MONG YAN, LITTLE ANG TAWAG SAYO? HAHAHA..

Ilan lang yan sa mga masasakit na sinabi nila sakin. Hindi ako nagpaapekto. Bakit
ba. E sa yun ang tawag sakin ng
mommy ko e, pakialam nila. Masyado kong mahal ang mommy ko para ikahiya siya.

.Silence!.

Napatingin kami dun sa nagsalita. Yung principal pala namin. .To formally begin
this ball, may I call on Amethyst
para iserenade tayong lahat. Let�s give them a round of applause..

Nagpunta na ang Amethyst sa stage. Pero this time, hindi drummer si Kuya Giri. Sya
ang lead singer!

.This is for you.. Sabi ni Kuya Giri, then he smiled.

Ang swerte naman nung .you. na yun.

Mistreated, misplaced, misunderstood

Miss knowing it's all good. It didn't slow me down
Mistaken always second guessing,Underestimated
Look, I'm still around
Pretty pretty please, don't you ever ever feel
Like you're less than, less than perfect
Pretty pretty please, if you ever ever feel
Like you're nothing
You're perfect to me!

Natapos na ang kanta nya, pero nakatulala parin ako sa kanya.

Bakit parang tinatamaan ako sa kanta nya? Bakit ganun? Sya ba ang secret admirer
ko?

Pero imposible yun. Lagi nya akong binubully.

Bea, sabi mo. This year will be different. Napahiya ka na rin naman, sagarin mo na.
Go and talk to Lester. Ano pa
bang mawawala sayo? Pride? E diba wala ka na nun? Tinapaktapakan na nila. Kaya go
na.

I took a deep breath tapos pumunta ako sa kinaroroonan ni Kuya Giri. Nagtinginan
ang bandmates nya sakin at
parang gusto nila akong ibaon sa mga tingin nilang yun.

.Anong kailangan mo, pangit. Ah este Little Beybey. HAHAHA.. Sabi nung isa. Tapos
nagtawanan na silang
lahat.

.May itatanong lang ako kay Lester.. Napatingin sakin si Lester nung sinabi ko yun.
.Ano?!. Kuya Giri

Itinaas ko yung kamay ko at ipinakita ang bracelet na suot ko.

.Ikaw ba ang may bigay nito?.

Natahimik ang buong paligid sa sinabi ko pero ilang segundo lang, bigla naman
silang nagtawanan.

.HAHAHA. KAPAL NG MUKHA MO, LITTLE BEYBEY. IKAW, BIBIGYAN NG GANYAN SI LESTER?!
HAHAHA.

.MAKAPAL TALAGA MUKHA NYA, MARAMING FATS E. HAHAHA. Pati yata utak, puro fats na
rin. Hindi na
makapagisip ng tama e. Hahahaha..

Ito na naman po ang panlalait nila. Pero hindi ko sila pinapansin. Nakatingin lang
ako kay Kuya Giri na tahimik lang.

.Ano Lester, wag mong sabihing ikaw talaga ang may bigay nito. Hahaha.. Sabi nung
lead vocalist nila.

Napatingin sakin si Kuya Giri tapos tumayo sya sa kinauupuan nya at lumapit sakin.

.Ang kapal din naman ng mukha mo noh! What made you think na ako ang nagbigay
nyan?!. Galit ang tono
ng boses nya kaya napayuko nalang ako.

.Y-yung s-song. K-kanina..

.What? Yung Perfect? You think that�s for you?! Oh c�mon Bea! Wake up! Unang-una,
nirequest lang yun ni
Alfred. Second, kahit request man yun o hindi, I will never sing it for you!
UNDERSTAND?!.

.P-pero.

.ANO?! Ano na namang ipepero pero mo dyan. Baka si Alfred ang nagbigay nyan sayo.
Tandaan mo to Bea, I
will never like you. Yang itsura mong yan? PLEASE. Anong tingin mo sakin, walang
taste?! Ang kapal nga ng
mukha mo para pumunta pa dito e. Hindi ka bagay dito Bea! This ball is for good
looking people and

obviously, you�re not. So if I were you aalis na ko. Baka hinahanap ka na ng nanay
mo, LITTLE BEYBEY!.

Paurong ako ng paurong habang sinasabi nya yun. Kaya hindi ko namalayan na nasa may
pool na pala ako. Buti
nalang narealize ko yun ng maaga, kung hindi, nahulog na ko.

.Ano, hindi ka na makapagsalita dyan? Alam mo, ito ang bagay sayo e.. Pagkasabi ni
Kuya Giri nun, tinulak nya
ako sa pool.

Habang nasa ilalim ako ng tubig, napag-isip-isip ko na pagkaahon ko dito, I will

never be the same Bea again.
Hinding hindi na nila ako matatapakan, lalong lalo na ni Lester Giri. Wala akong
ginawa kundi iadmire sya, pero wala
syang ginawa kundi saktan at ipahiya ako.

Pagkaahon ko, tumakbo na agad ako. Wala na akong pakialam. Basta gusto kong umuwi.

Pagkadating ko sa bahay, tulog na si ate. Si Mama nalang ang gising.

.Bea! Anong nangyari?!.

.Mommy. *sniff* Ayoko na dito. Sa ibang bansa nalang ako maghahighschool. Please
mommy. *sniff*.

.What happened Bea? Please tell me..

.Masama ba maging pangit, mommy? *Sniff* Bakit ganun?.

.Hay. Inaway ka na naman nila? Tsk. O sige, if that�s what you want. Magmamigrate
na tayo dun ng mga ate
mo. Stop crying na. Andito lang si mommy..

Pagkatapos ng masaklap ng gabi na yun, agad na naming inayos ang papers namin para
makaalis kami agad. Mas
naunang maayos ang sakin kaya mas mauuna akong aalis kesa kay ate. Ni hindi na nga
ako umatend ng graduation

e. Hindi ko na kayang makita pa sila.

Sa araw ng pag-alis ko, may nakita akong isang lalaking nakatingin mula sa malayo.
Hindi ko maaninag ang mukha
nya, pero pansin kong puro benda ang katawan nya. Hindi ko nalang pinansin at
sumakay nalang ako sa sasakyan.

At kung tinatanong nyo kung anong nangyari dun sa secret admirer ko, well, tumigil
na sya sa pagpaparamdam
simula nung ball.

Bahala sya. Bahala sila. Basta ang alam ko, pag balik ko dito, I swear to you
Lester Giri,

I will never be the same again.

-----END OF FLASHBACK. --------

.O tanda mo na ba?. Sabi ko kay Lester na----AY LECHE. TULOG NA PALA.

Hinaplos ko ang mukha nya. .Nakakainis ka. Nakakainis ka, Lester. Kung alam mo lang
kung gano mo dinurog
ang puso at pagkatao ko..

LESTER�S POV

Nagkunwari akong tulog kasi hindi ko alam kung anong sasabihin ko kay Bea.

Nagulat ako ng bigla nyang hinaplos ang mukha ko. Pero mas nagulat ako sa sinabi
nya.

.Nakakainis ka. Nakakainis ka, Lester. Kung alam mo lang kung gano mo dinurog ang
puso at pagkatao ko..

Kung alam mo lang din Bea. Kung alam mo lang kung ano ang tunay na nangyari.

-----------------------FLASHBACK ---

.Oy Lester! Diba gusto mong formal na maging member ng bandang to? Sige, magiging
official member ka

lang nito kung ibubully mo palagi yung Bea Binene na yun..

.Si Bea? Bakit naman?!. Mabait si Bea. Hindi ko ata kaya to.

.E kasi pangit sya. Wag ka na umangal pwede ba. Gawin mo nalang ang gusto namin..

Sa totoo lang, hindi ko alam kung bakit andaming gustong maging member ng bandang
to e. SUKDULAN SA
KASAMAAN ang ugali nila. Peer pressure lang kaya ako napasama at nagapply dito e.

Dahil nga sa lintek na peer pressure na yan, ginawa ko ang gusto nila. Binully ko
si Bea kahit labag to sa kalooban
ko. Nagpapanggap akong natutuwa pag nasasaktan sya pero ang totoo nyan, parang
nasasaktan rin ako sa
ginagawa ko.

Kaya naman naisip kong padalhan sya ng mga bagay na alam kong makakatulong sa
kanya. Pangcounter man lang
sa mga nagawa kong masama sa kanya. Okay lang kahit hindi nya malaman na ako yun,
ang mahalaga mabawasan
ko yung sakit na ginawa ko sa kanya.

Nung isang beses na binully ko sya, naglagay ako sa locker nya ng uniform para
pampalit nya.

Yung pangalawa noong PE class, pinakiusapan ko si Alfred na ibigay yung bathrobe sa

kanya.

Yung pangatlo noong nahulog sya sa putikan, nagpaiwan muna ako nun sa mga kabanda
ko. Naghanap ako ng
mask at cape para maitago ko ang mukha at katawan ko. I figure na sa field sya
pupunta kaya dun ako pumunta,
then I gave her the note personally. Niyakap ko rin sya ng mabilis dahil sobra
talaga akong guilty.

Pang-apat ay yung gift ko sa kanya noong Christmas. Malungkot ako noon kasi hindi
ko sya nakita. Pero masaya na
rin kasi hindi ko sya kailangan ibully at bawas na rin sa mga araw na masasaktan
sya.
Paglima at panghuli ay yung araw ng grad ball. Yung silver earrings na bagay na
bagay sa kanya.

Nung araw ng grad ball, hindi talaga nirequest ni Alfred yung kanta. Kinanta ko
talaga yun for her. Bagay yung song

sa kanya. She�s really perfect. At bulag ang school dahil hindi nila yun nakikita.

Pagkatapos nung performance namin, kinausap ako ng banda.

.Hey. Last challenge mo na to Lester. Pag nagawa mo to ng maayos, official member

ka na ng band.
Kailangan mong ipahiya ng todo si ugly duckling. Ikaw na bahala dumiskarte kung
pano mo yun gagawin..

Hindi ko alam kung itutuloy ko pa to. Balak ko na sana magbackout pero sakto namang
lumapit dito si Bea.

�Pare, ito na.� bulong sakin ng bassist namin.

At ayun nga, nadala na naman ako sa peer pressure at binully ko na naman si Bea.
Sobra ko syang napahiya sa
ginawa ko. Ramdam kong nanginginig ang kamay ko sa ginawa ko.

HINDI TO TAMA. Pero huli na ang lahat. Tumakbo na sya at hindi ko na mababawi ang
sinabi ko.

Pagkatapos ng gradball, nagstay ang Amethyst. .Congrats pre! Official member ka

na!.

Kinakamayan nila ako, pero hindi ko yun tinanggap.

.ANO BANG PROBLEMA MO?!. Sigaw nung lead guitarist namin.

.KAYO. Wala kayong kwentang tao.. Sagot ko

.Ah talaga?! Pero sinunod mo naman kami. Ibig sabihin lang nun, wala ka ring
kwenta!.

.Siguro nga. Pero at least ako, may konsensya. Kayo wala! I quit! Ayoko sa bandang
to. Mga walang puso at
konsensya kayo!.

.ABA�T ANG KAPAL MO NAMAN PARA IKAW PA ANG MAGQUIT HA!.

*BOOGSH*

Pinagsusuntok nila ako. Lumalaban ako, pero apat sila, isa lang ako. Kaya sa huli,
talo ako.

.HINDI MO NA KAILANGAN MAGQUIT. Kasi pinapatalsik na kita! Hindi ka nababagay sa

bandang to. This
band is for cool people only. YOU SUCK!. Sigaw nung lead vocalist at binigyan ako
ng huling sipa.

Hindi ko na alam kung paano pa ako nakauwi samin. Basta ang alam ko lang puro benda
ang katawan ko paggising
ko.

Nalaman ko rin na aalis na pala si Bea. Sa huling pagkakataon, gusto ko syang

makita. Kaya naman pinuntahan ko
sya sa bahay nila nung araw ng pag-alis nya, pero dun lang ako sa malayo. Far
enough para hindi nya ako makita,
pero close enough para masilayan ko sya.
Napatingin sya dito sa direksyon ko. Pero inalis din nya agad ang tingin nya sakin.

Pinanood ko lang ang sasakyan nila habang umaandar ito papalayo. Habang pinapanood
ko ito, kinuha ko ang isang
papel na nasa bulsa ko.

Ang doodle ni Bea ng .Kuya Giri..

Sana hindi ka magbago. Sana pagbalik mo, ikaw pa rin ang mabait na Little Beybey na
kilala at nasaktan ng Kuya
Giri mo. Sana makita ulit kita para makahingi ako ng tawad sayo.

----------------END OF FLASHBACK --------------

Naging magandang bagay din na hindi ako tuluyang naging member ng Amethyst. Kung
naging member siguro ako
dun, hindi ko makikilala sina Seth, Kats, Daniel at JC. Wala siguro ang Parking5
ngayon at hindi siguro ako ang
Lester Giri na kilala nyo.

Kaya nga malaki ang pasasalamat ko kay Bea e. Dahil sa kanya, narealize at nagkaron
ako ng lakas ng loob para
hindi na magpadala sa peer pressure at mag-aklas sa Amethyst.

Napagbugbog man ako, okay lang. Kasi kapalit ng mga pasa at sugat na yun ang
Parking5 na hindi lang nagsilbing
mga kaibigan pero bilang mga kapatid ko na rin.

Kung meron man akong pinagsisisihan, yun ay ang hindi nalaman ni Bea ang
katotohanan.
Napatingin ako kay Bea na nakatulog na rin pala. Isinandal ko sya sa balikat ko at
hinaplos ko ang buhok nya.

�Kung alam mo lang Little Beybey. Kung alam mo lang kung gano rin ako nasaktan sa
mga ginawa ko sayo.�
20.
SETH'S POV

Nagpunta ako dun sa Destined Booth na nanghuli kayna Daniel kanina. Andito lang ako
sa labas, nakasilip.

Nakita kong nauna nang mapalabas si Lester kasama ang isang babaeng hindi ko
kilala. Gusto ko sana silang
sundan kasi nacucurious talaga ako sa kanila. Parang may something e.

Kaso nakita kong parang nag-uusap sila ng masinsinan dun sa bench kaya tinuon ko
nalang ang pansin ko sa mga
kaibigan kong nasa booth pa rin.

Tatlo nalang silang natitira. Si Katsumi, JC at Daniel at natunugan kong nandito

rin si Barbie at Kath.

Ano kayang mangyayari kung kay Daniel mapunta si Barbie at kay JC naman mapunta si
Kath?

Paano kung iba ang sinasabi ng tadhana sa sinisigaw ng puso nila?

Pero paano rin kung magtugma ang puso at ang destiny? Kaya ba itong matanggap ng
isip?

Kahit sabihin man nating si Kath ang pinili ni Daniel, alam ko at alam nyong hindi
pa rin nawawala si Barbie sa puso
nya.
Ano kayang magiging reaction ni Daniel kung malaman nyang sarili nyang kapatid ang
humahadlang sa kanya?

"Okay, let's now open curtain number 6" Narinig kong sinabi nung Kiray. Turn na nga
pala ni Katsumi.

Dahan dahan na nilang binuksan ang curtain. Eto namang si Katsumi, inatake ng
pagkaOA. May pagtalikod pa at
pagpikit na nalalaman. Para namang mamamatay sya pag nakita nya yung makakapartner
nya.

"Mr. Katsumi, you can now open your eyes." Kiray

Humarap na si Katsumi dun sa babaeng hindi ko kilala.

" NERI / KATSUMI ?! " Sigaw nilang dalawa.

Magkakilala sila? Hmmm...

"K-Kelan ka pa umuwi?!" Katsumi.

"H-ha? N-nung December pa. Nung January lang kami nagtransfer dito." Neri.

Nagtataka ako kung bakit pareho silang nauutal. Ano kayang meron?
"Sige na Katsumi and Neri, pwede na kayong makalabas. Balik nalang kayo dito later
para matanggal namin
ang posas nyo."

Pagkasabi nun ni Kiray, lumabas na si Katsumi at Neri. Sinalubong ko sila sa may

pinto.

"Tol." Bati ko.

"SETH! San ka galing? Ano na namang magic trick ang ginawa mo para makatakas?"
Katsumi.

"Hindi yun magic trick. Katalinuhan ang tawag dun."

"Ahh... Nga naman."

Napatingin ako dun sa babaeng kasama nya, tapos tiningnan ko naman sya. Yun ang
tinatawag na "who's-that-girlintroduce-
me-look"

"Ah. Seth, si Neri nga pala. Classmate ko nung grade 6. Neri, si Seth, kabanda ko."

"Hello Seth/ Neri" Sabay naming sabi.

"Tara, gala tayo. Sumama ka na samin Seth, please." Kats.

"Okay."
Dahil wala din naman akong gagawin, sumama nalang ako sa kanila.

Pagkatapos namin mag-ikot-ikot, tumambay muna kami sa canteen at sa sobrang pagod

yata ni Neri, nakatulog sya.

Eto na ang signal ko para makausap si Kats ng masinsinan.

"Katsumi."

"HA?!"

"OA mo."

"Nakakagulat ka e. Ang seryo-seryoso ng mukha at boses mo. Anong meron? Mamamatay

ka na ba? May
cancer ka? May leukemia ka? Huhu. Seth, wag mo kaming iiwan!"

*PAK*

"ARAY!"

Langya. Inatake na naman ng ka-OA-yan tong si Katsumi. Ako, May leukemia? Wala
noh.. Yung bestfriend ko dati,
nagkameron. Hay. Bakit ba naalala ko na naman si Cheska. ( Seth's Special Chapter.)
"Bakit ang lungkot mo yata?" Kats.

"Ha? Wala. Wala. Oy may tanong ako sayo."

"Ano yun?"

"Anong meron kay Neri?"

Mukhang nagulat sya sa tanong ko kasi naibuga nya ang tubig na iniinom nya.

"Bakit mo naman natanong?!"

"Wala lang. Sagutin mo nalang." Tiningnan ko sya ng diretso sa mata. Kilala nya
ako. Alam nyang hindi sya
makakapagsinungaling sakin.

Ibinaba na nya yung iniinom nya at umayos na ng upo.

"Si Neri ang first love ko."

"Anong nangyari?"

"Kinailangan nyang umalis noon. Sa ibang bansa na sya naghigh school. "
"Pero mahal mo pa rin sya?"

"Tol naman. First love never dies diba? Pero mas may minahal ako kumpara kay Neri.
Pakiramdam ko yung
babae na yun ang true love ko. Kaso nga lang, hanggang ngayon, hindi pa rin sya
bumabalik."

"Sino?"

"Hindi mo kilala e."

"Edi ikwento mo."

"Ano ba yan, bakit ba kailangan ko na namang balikan ang nakaraan ko?"

"Okay lang naman balikan ang nakaraan e. Parte ng buhay mo ang past mo. Wala kang
dapat ikahiya sa mga
nangyari noon kasi kung hindi dahil sa mga yun, hindi ikaw ang Katsumi na minamahal
ng lahat ngayon."

"Galing mo talaga bro."

"So, sino na nga yung babaeng mas minahal mo kesa kay Neri?"

"Si Archelle, bro."

"Archelle ano?"

"Hindi ko alam e. Sa totoo lang kahit kaklase ko sya nung first year, hindi ko
nalaman ang apelyido nya. Kahit
nga tirahan nya hindi ko alam e. Ayaw nya kasi sabihin."

"May dahilan siguro sya."

"Baka nga."

"Sya, kwento na."

Huminga ng malalim si Katsumi. "It all began noong...." ( Katsumi's Special

Chapter.)

DANIEL'S POV

"So, dalawa nalang palang papables ang natitira dito. Dahil dalawa nalang kayo at
magkapatid pa! Sabay na
nating bubuksan ang curtains." Kiray.

Dalawa nalang kaming natitira, at hindi pa lumalabas sina Kath at Barbie. Ibig
sabihin, isa sa kanila ang pwede kong
makapartner.
Napatingin ako sa kamay na hawak ko ngayon. May kuryente talaga e. At iba ang tibok
ng puso ko.

Kinakabahan ako. Pinili ko si Kath, oo. Pero base sa reaction ng puso at katawan ko
sa hawak kong kamay ngayon,
mukhang espesyal ang babaeng to. E pano kung si Barbie pala to? Malilito na naman
ako. Maguguluhan na naman
ako.

Ayoko na. Gusto kong matutunang mahalin ng buong-buo si Kath. Ayokong mapunta sya
kay Lester. Ayoko.

"Ay wait pala. Dahil last two nalang kayo, may gagawin kaming twist. You have to
let go of that hand. Yung
two girls na nasa likod ng curtains have to transfer sa kahit saang hole."

Niletgo na namin yung kamay na hawak namin.

"Kilala ng mga baklang to kung sino ang unang nahawakan nyo. Ngayong lumipat sila
ng pwesto, you will be
given another chance para pumili ulit. Will you be able to pick the girl na nauna
nyong napili? Are you really
destined for each other? Well, kami lang ang makakaalam nun."

Nilabas na ulit ng girls ang kamay nila. This time, nasa hole number 2 at 5 sila.

Dun ako pumunta sa hole number 2, tapos si JC, dun sa 5.

"Okay, boys, hold her hand."

Hinawakan ko ang kamay nya and I felt the same spark. Alam kong sya din ang babaeng
nahawakan ko kanina.
Ramdam ko.

Tumingin ako kay Kiray at nakita kong may binulong sa kanya yung isang bakla tapos
napangiti sya.

"Oy! Hindi nyo ba sasabihin samin kung pareho lang yung napili namin?" Tanong ko.

"No, pogi."

Psh. Pero kahit hindi nya sabihin, alam kong isang babae lang ang napili ko.

"Are you ready? Bubuk---"

"SIS KIRAY! MAY MAHIHIMATAY."

Pagkasigaw nya nun, biglang hinigit nung babaeng hawak ko yung kamay nya, pagtingin
ko kay JC, wala na rin yung
kamay na hawak nya.

Lalapit pa sana ako kay JC para kausapin sya pero biglang lumabas mula sa likod ng
kurtina ang isang malaking
bakla na karga karga si Barbie. Kasunod ng baklang yun si Kath na mukhang alalang-
alala.

"Mare. Di ko keri itech. Mababali ang mga bones ko pag dinala ko pa to sa clinic."
Bakla
"Ang arte mo bakla ka! Babalian talaga kita ng buto pag may nangyaring masama dyan!
Bilis! Dalhin mo na
sa clinic!" Kiray

"AKO NA!" Sabay naming sabi ni JC.

Nagkatinginan kaming dalawa. Tapos napatingin ako kay Kath na nakatingin sakin.

Hindi ko namalayan, kinuha na pala ni JC si Barbie dun sa bakla at dinala na sa

clinic.

"Gusto mo sumunod?" Tanong sakin ni Kath.

"Ikaw, gusto mo ba?"

"Nag-aalala ako kay Barbs e." Kath.

"Tara." I smiled at her tapos hinawakan ko yung kamay nya at sabay kaming naglakad
papalabas.

Nung hinawakan ko yung kamay nya, nakaramdam ako ng kuryente. Kapareho nung
naramdaman ko dun sa
babaeng nahawakan ko kanina.

Sayang hindi ko nakita kung sino yun. Nagkaaberya kasi e.

"Ahm, Kath, pwede magtanong?"

"Sure. Ano?"

"Anong hole ka tumapat kanina?"

"Hindi ko alam e. Nakablindfold kasi kami. Ginaguide lang kami ng bakla para hindi
kami magkabungguan."

"Ganun ba? Ibig sabihin, sina Kiray lang talaga ang may alam kung sino mga
nakatapat natin."

"Ganun na nga."

Hinigpitan ko nalang ang hawak ko sa kamay nya. Sya kaya ang napili ko kanina?
Gantong ganto rin yung
naramdaman ko e.

Ilang saglit lang, nakarating na kami sa may clinic. Pero bago kami makapasok dun,
biglang may mga dumating na
fangirls.

"Hi Daniel! Pwede papicture? Pang FB, Twitter, Tumblr at Wattpad lang."

WOW. Ang dami naman netong accounts.

"Ah. Sure."

"Iba't-ibang shots dapat ha."

Ayun, nagpapicture na sila sakin. At si Kath pa talaga ang ginawa nilang

photographer. Pagkatapos kong igrant yung
wish nila, ako naman ang hihingi ng favor.

"Uhm, guys? Pwede favor?" Sabi ko habang inaabot ni Kath yung camera dun sa isang
babae.

"Ano yun?"

"Pwede picturan nyo kami ni Kath?" *Killer smile*

"SURE!"

Pumwesto na ako sa tabi ni Kath.

"Bagay na bagay talaga kayo!" Fangirl.

"Oo nga. Kayo na ba?" Fangirl2.

Nagkatinginan kami ni Kath at ngumiti nalang kami sa isa't-isa.

"Hindi pa kami. Nanliligaw palang ako." Tapos inakbayan ko sya.

Nagsigawan silang lahat. Mga kinikilig. Hahaha.

"Sige, una na kami. Paupload nalang yung picture sa Twitter ha. Salamat" I waved
goodbye tapos pumasok na
kami sa clinic.

"JC, kumusta si Barbie?" Kath.

"Wala pa ring malay e. Sabi nung nurse, overfatigue daw." JC

"Ganun ba? Pero magiging okay daw ba sya?" Kath.

"Yup. Kaso kailangan daw ng gamot e. Dun lang sa may drugstore sa labas makakabili.
Hindi ko naman
maiwan si Barbie, pwede bang dito muna kayo, bibili lang ako ng gamot." JC

"Di na tol. Kami na ang bibili. Ikaw na muna maiwan dito." Sabi ko.

"Sige, salamat ha."

Umalis na kami ni Kath para bumili ng gamot ni Barbie.

Buti nalang at pinayagan kami nung guard makalabas.

"Kath, bakit ang tahimik mo yata?" Tulala sya e. Tapos nakayuko lang.

"Nag-aalala ako kay Barbie e." Kath.

"Okay lang sya. Pagod lang siguro yun, andaming school works e. Eto na oh, bibili
na tayo ng gamot. Wag ka
mag-alala sa kanya ha? Smile na." Pagkasabi ko nyan, hinawakan ko ulit ang kamay
nya.

Napatingin sya sakin at nagsmile.

"Yan. Yan ang gusto ko, nakasmile ka palagi."

Nakarating na kami sa drug store at bumili na kami ng gamot.

"Bakit nyo kailangan to? Mukha naman kayong happy couple ah." Sabi nung pharmacist.

"Po?" Tanong ko.

"Anti depressant tong gamot na to. And I assume na alam nyo naman kung para san
yun?"
Anti depressant? Bakit kakailanganin nun ni Barbie? Diba overfatigue yung sinabi
kanina ni JC? Kelan pa naging
gamot ang anti depressant sa overfatigue?

"Ma'am? Baka po nagkakamali kayo ng kuha ng gamot?"

"Hindi. Ito ang nakalagay dito oh." Ipinakita nya yung sulat galing sa school
nurse.

"Sige po, kukunin na namin." Kath

Binayaran na namin yung mga gamot at naglakad na kami pabalik. Tulala na naman si
Kath.

"Sshh. Wag mo na isipin yun Kath."

"Kasalanan ko to. Kasalanan ko kung bakit malungkot si Barbie."

"Ha? Ano namang kinalaman mo dun, Kath? Mabuti kang kaibigan kay Barbie, wala kang
ginagawang
masama."

"Hindi, Daniel. Marami kang hindi alam."

Habang sinasabi nya yun, pagilid sya ng pagilid hanggang sa nakarating na sya dun
sa may kalsada.
"Ano bang sinasabi mo Kath?"

"Si Barbie... Ikaw---"

"KATH!!!!!! TABI!!!"

Biglang may humarurot na motor sa direksyon ni Kath. Nakita kong natigilan lang si
Kath sa kinatatayuan nya kaya
bigla akong napatakbo papunta sa kanya. Nabitawan ko ang lahat ng dala ko sa
sobrang pag-aalala.

Ginamit ko lahat ng lakas ko para mahigit sya papunta sakin at pagkatapos ay

niyakap ko sya ng sobrang higpit.

Muntik na syang mabangga nung dumaang motor. MUNTIK NANG MAMATAY SI KATH!

"SA SUSUNOD MISS DYAN KA MAGLAKAD SA SIDEWALK HINDI SA KALSADA. SAYANG ANG GANDA MO

KUNG MASASAGASAAN KA LANG!!!!" Sigaw nung driver ng motor. Gago to ah. Sya na nga
ang muntik
makasagasa, sya pa galit.

Kumalas ako sa yakap namin at hinawakan ko sa magkabilang balikat si Kath.

"Ayos ka lang ba, Kath? Sumagot ka!" Nagpapanic na ko dito dahil tulala lang sya.

"D-daniel." Napatingin sya sakin, tapos bigla nalang syang umiyak kaya naman
niyakap ko nalang ulit sya.
"Ssh. Nandito lang ako Kath. Okay na. Tapos na yun. Sa susunod, mag-iingat ka na
ha? Pano nalang kung
wala ako sa tabi mo?"

"S-salamat." Umiiyak pa rin sya.

"Wag ka na umiyak Kath." Niyakap ko sya ng sobrang higpit.

Kung alam nyo lang kung gano ako kinabahan kanina. Yung thought palang na
mababangga si Kath, parang hindi ko
na yata kaya.

Kumalas na sya sa yakap at hinawakan nya ang kamay ko.

"Hindi ko alam kung anong mangyayari sakin kung wala ka."

Hinawakan ko ang mukha nya, then I kissed her forehead. Tapos pinagdikit ko ang noo
namin.

"Hindi ko rin alam ang mangyayari sakin kung mawawala ka."

21.
BARBIE'S POV

"Barbie? Okay ka lang?"

Dahan dahan kong minulat ang mata ko. Nagulat akong nandito ako sa clinic. Parang
kanina lang, nandun ako sa
may booth ah.

"JC? Anong nangyari?"

"Nahimatay ka kanina. Fatigue caused by depression daw ang dahilan." Biglang

lumungkot ang mukha ni JC
nung sinabi nya yun.

"JC..."

"Bakit, Barbie? Bakit ang lungkot lungkot mo pa rin? Hindi pa ba ako sapat?"

"JC please..."
"Alam ko namang hindi mo pa akong kayang mahalin e. Pero ang hindi ko lang
matanggap ay kung bakit ang
lungkot lungkot mo pa rin kahit na ginagawa ko na lahat para sumaya ka"

"Hindi ako malungkot, JC."

"Talaga? Akala mo ba hindi ko alam na umiiyak ka ng palihim? Na nung nagdate tayo

nung Friday, nagCR ka
para umiyak? Barbie, hindi ako manhid!"

-----------------------FLASHBACK ---------

Nitong mga nakaraang araw, pansin kong hindi nagpapansinan sina Daniel at Kath.
Tinanong ko si JC, sabi nya LQ
lang daw.

Gusto ko sanang kausapin si Kath kasi parang ang lungkot lungkot nya, pero hindi ko
magawa. Ganun din kay
Daniel.

Ngayon ko lang nakitang problemadong ganyan si Daniel. Ganyan nya ba talaga kamahal
si Kath?

Nasaktan ako sa naisip kong yun. Nasasaktan akong mas may minahal si Daniel kesa
sakin. Kasalanan ko din
naman to e. Kasalanan ko to. Kasalanan ko kung bakit nasasaktan ako ngayon.

Tumayo na ako at akmang aalis, pero pinigilan ako ni JC.

"San ka pupunta?"
"CR lang."

Mabilis akong nagpunta ng CR. Ayokong makita ako ni JC na umiiyak. Ramdam kong
mahal na mahal nya ako kahit
pa alam nyang hindi ko pa sya kayang mahalin ng katulad ng pagmamahal nya sakin.

Mahal ko si Daniel.

At ang tanga ko para marealize yun kung kelan wala na sya.

Totoo nga na you will only realize the importance of one person once he's gone.

Sinusubukan ko namang mahalin si JC e. Pero sa ngayon, walang progress.

Pagkatapos ko umiyak, bumalik na ako sa table namin.

"Ayos ka lang ba talaga, Barbie?" Sabi nya sabay hawak sa kamay ko.

"Oo. Pero gusto ko na sana umuwi."

He gave me a smile.
"Sure. Hatid na kita."

Lagi kaming ganto. Hinahatid ako ni JC palagi. Madalas din kaming magdate. Sa
gantong paraan, baka mas magawa
ko syang mahalin.

----------END OF FLASHBACK -------------------

Napaiyak na ako. "Sorry JC. I'm sorry."

Tinakluban ko ang mukha ko ng kamay ko dahil hindi ko na mapigilan ang paglabas ng

luha ko.

Naramdaman ko nalang na may yumakap sakin. "Sshh. I'm sorry. I'm sorry."

Napatingin ako sa kanya at nakita kong umiiyak na rin sya.

"Why are you crying, JC?"

"Because you're hurt"

Napakalas ako sa yakap namin tapos tiningnan ko sya sa mata.

"Mahal mo talaga ako, noh?"

"Mahal na mahal."

Nakatingin lang sya sakin. Ramdam ko ang sincerity sa boses nya.

Hinawakan nya ang mukha ko, at dahan dahan syang lumapit.

Noong halos wala nang pagitan sa mga mukha namin, bigla nalang kaming may narinig
na boses.

"JC! Bar---Oops."

Napahiwalay kaming dalawa at nakita namin si Kath sa may pinto.

"U-uhhm. I-ito na yung gamot. Okay ka na ba Barbie? Sige, una na ko. Hehe. Sorry sa
abala." Kath.

"Okay lang. Hindi ka naman abala e." Sabi ko.

"Kath, si Kuya?"

"Andun, nacorner ng fans nya."

"Ah ganun ba." JC.

Lumapit sakin si Kath at hinawakan nya ang kamay ko.

"Okay ka lang ba talaga, Barbs?"

Pinisil ko ang kamay nya. "Oo naman. Ano ka ba." Then I gave her my smile.

Binitawan nya ang kamay ko, then she gave me a hug.

"Sorry Barbie ha. Sorry."

I hugged her back. "Para san naman ang sorry, Kath?"

Kumalas na sya sa yakap. "Basta. Sorry." Then she gave me a weak smile.

"JC, ikaw na bahala kay Barbie ha. Una na kami ng kuya mo."

"Okay. Ingat kayo."

Para san kaya ang sorry ni Kath? Haay.

DANIEL'S POV

Buong araw kaming paikot ikot dun sa school. Picture doon, picture dito. Bakit ba
kasi andaming accounts ng mga
tao. Isang tao, apat na shots. Para daw sa mga accounts nila. Kotang kota na sila
sakin ha.

Hindi ko tuloy nadalaw si Barbie kanina. Pero sabi ni Kath, may malay na naman daw
sya kaya okay na rin. At tsaka
nandun naman si JC e.

Nga pala, nakalimutan ko yatang sabihin. On the way kami papunta sa resort namin
ngayon.

Diba sabi ko naman sa inyo, pinaghandaan ko ang araw na to para kay Kath. Gusto
kong maging special ang
Valentine's day na to.

Ito kasi ang unang Valentine's day na kasama ko sya... at baka huli na rin.

Natatakot kasi ako e. Baka makuha sya sakin ni Lester pag natapos na yung 100 days
nya. Kaya nga sinusulit ko na
talaga ang araw na kasama ko si Kath. At tsaka para maparamdam ko na rin na gusto
ko talaga sya.

"Kath, gising na." Nakatulog kasi sya e.

"Andito na ba tayo?" Tanong nya.

"Oo. Pero teka lang." Nilagyan ko sya ng blindfold.

"Daniel! Bakit?"

"Basta. Haha. Kapit ka lang sakin."

Inalalayan ko sya pababa ng sasakyan hanggang sa makarating kami dun sa sinet-up

ko.

Dito kami magdidinner sa gitna ng buhanginan. Lumubog na ang araw kaya nagpalagay
na ako ng lanterns na
nakapalibot samin para may ilaw naman kami.

Simple lang to kung tutuusin, pero alam kong romantic na to sa paningin ni Kath.

"Ready, Kath? Tatanggalin ko na ang blindfold mo."

"More than ready"

Tinanggal ko na ang blindfold nya at nakita kong natulala lang sya. Hindi sya
nagsasalita.
"Kath? Nadisappoint ka ba? I'm sorry. Sabi ko naman sayo hindi ako artistic
katul---"

Bigla nalang nya ako niyakap.

"T-thank you, D-daniel." Teka, ba't ganto ang boses nya? Umiiyak sya?

"Kath? Umiiyak ka?" Tinanggal ko ang pagkakayakap nya sakin tapos tiningnan ko ang
mukha nya. Positive!
Umiiyak nga.

"W-wala to. N-natouch lang a-ako. Di ko akalaing magpeprepare ka ng ganto para

sakin." Sabi nya habang
nagpupunas na luha.

Kinuha ko ang mga kamay nya tapos ibinaba ko yun. Ako naman ang nagpunas ng luha
nya.

"Di ko nga din akalain e. Napagutusan lang ako."

Napakunot ang ulo nya sa sinabi ko. "Napagutusan ka lang? Nino?"

Kinuha ko ang kanang kamay nya at nilagay ito sa kaliwang bahagi ng dibdib ko.

"Nararamdaman mo yang tumitibok dyan? Yan. Yan ang nag-utos saking gawin to."
Nagulat si Kath sa sinabi ko, pero ngumiti rin sya.

"Thank you, heart ni Daniel. Thank you for this."

"Hahaha. Ang galing mo din sumakay sa mga banat ko noh."

"Mapapahiya ka pa e." Napangiti nalang ako sa sinabi nya.

Iniupo ko na sya dun sa upuan malamang. Tapos umupo na rin ako.

I gave a signal sa mga waiters para ihain na ang pagkain namin.

"Prepared na prepared ka talaga ha."

"Oo nga e. Actually, itong waiters, padala lang ng mommy ko. Sabi ko, kaya ko na
mag-isa e. Pero she still
insisted."

Hinahain na ng waiters ang pagkain namin, at talagang nakamask pa sila.

Pero teka, parang mga kilala ko tong mga to ah. Parang sina... Aish. Nevermind.

Kumain na kami ni Kath. Kaya galit galit muna kami ngayon. Hahaha.
"Sir. Gusto nyo po ba kantahan namin kayo?" Waiter number 1.

Napatingin ako dun sa waiter. Pamilyar talaga e.

"Sige. Sige."

Nagsimula na silang magstrum ng guitar tapos kumanta na yung waiter number 2.

Never wanna stand up for myself. Never wanna get in the way, I said it.

I don.t know what the plan is, but you can share with me,
�Cause I.ll be listening here, To everything you say, I won.t turn away

And I will listen, open up my heart and I must say that I love you, so

Teka. Kilala ko ang boses na to ah. KAY KATSUMI TO!

Ooh la love, I�ve fallen in love, and it�s better this time than ever before
Ooh la love, I�ve fallen in love, and it�s better this time than I�ve ever known

Napatingin ako kay Kath na tapos na rin kumain. Tumayo ako at lumapit sa kanya.
"Can I have this dance?" Tapos nilahad ko ang kamay ko.

Kinuha nya ito tapos sumayaw na kami.

Every day is a battle I face strange life i live but its what you've decided
I.ll give it all into your hands, do what you will with me, and oh
I.ll smile when you speak remember all those times I was hoping for something

And shaking my head from all I have done but you never left me

"Thanks Kath. For giving me another chance."

"Wala yun."

Oo la love, I.ve fallen in love, and it.s better this time than ever before
Oo la love, I.ve fallen in love, and it.s better this time than I.ve ever known

Mas nilapit ko sya sakin. Tapos pinagpatuloy lang namin ang pagsasayaw namin.

"Si Katsumi ba ang kumakanta?" Kath.

"Tingin ko."

Oo la love, I.ve fallen in love, and it.s better this time than ever before
Oo la love, I.ve fallen in love, and it.s better this time than I.ve ever known

"Ang swerte mo sa mga kaibigan mo. Lagi silang nandyan para sayo."

"Oo nga e. Ang swerte ko lalo sa kapatid ko. Brother ko na, bestfriend ko pa. Laki
ng tiwala ko dun!"

Give it up for you, I would give it up for you

I would give it up for you, I.d do anything for you

Napatingin lang sakin si Kath, then she gave me a weak smile.

"Pero alam mo, hindi lang ako sa kaibigan maswerte e." Sabi ko.

"San pa?"

Oo la love, I.ve fallen in love, and it.s better this time than ever before
Oo la love, I.ve fallen in love, and it.s better this time than I.ve ever known

Hinaplos ko ang pisngi nya. "Maswerte din ako sayo..." Then I kissed her forehead.
"Happy Valentine's Day, Kath. I hope you liked my surprise."

"Syempre naman. Yun ngang simpleng batiin mo ko, masaya na ko. Eto pa kaya na
nageffort ka pa talaga.
Happy Valentine's Day din, Daniel. Sorry, wala akong gift."

Oo la love, I.ve fallen in love, and it.s better this time than ever before
Oo la love, I.ve fallen in love, and it.s better this time than I.ve ever known

"Okay lang. Ano ka ba. Basta masaya akong masaya ka."

Ngumiti lang sya tapos nagtitigan nalang kami habang nagsasayaw. Ni hindi nga namin
namalayan na tapos na pala
ang kanta e.

I have fallen in love

I have fallen in love
I have fallen in love

"Uhm. Ehem, Sir? Tapos na po ang kanta."

Napabalik na kami sa realidad nung sinabi yun nung waiter number 2, or should I say
ni Katsumi.

"Wag mo na nga akong sine-sir, Katsumi!"

Parang nagulat yata sila sa sinabi ko, pero mamaya-maya lang ay tinanggal na nila
ang maskara nila.

"I knew it, bos---MYCKO?!?!??!?!?" Si Mycko yung waiter number 1!

"Tol! Musta na?!" We gave each other a manly hug.

"Ayos lang. Ikaw ba. Hindi ka na nagpaparamdam ah."

"Hahaha. Tsaka na tayo magkwentuhan tol. May date ka pa oh."

"Ah! Kath. Si Mycko nga pala, dating drummer namin. Mycko, si Kath, nililigawan
ko."

"Hello" Kath / Mycko.

"Sige, mukhang nakakaistorbo kami. Una na kami ha." Kats.

Pagkaalis nila, binalik ko na ang atensyon ko kay Kath.

"Tara maglakad lakad?" Nasa tabing dagat kami diba? Sarap lang maglakad lakad dito.

"Teka nga pala, pano ang parents ko? Hindi ako nagpaalam." Kath.
"Ssh. Don't worry about it. Si Mama na ang bahala dun. Magoovernight tayo dito.
Gigising nalang tayo ng
maaga tomorrow para hindi tayo malate. Okay ba?"

"Magoovernight tayo? Tayong dalawa lang?"

"Oo. Tayong dalawa lang..."

22.
DANIEL'S POV

"Magoovernight tayo? Tayong dalawa lang?" Tanong ni Kath.

"Oo. Tayong dalawa lang..."

Nanlaki ang mata nya sa sinabi ko.

"Oy. Wag kang green ha. Magkahiwalay naman tayo ng kwarto e. Hahaha."

"Sinong may sabi sayong green ako! Nagulat lang naman ako e!'

"O talaga? E bakit namumula ka? Hahahaha. Si Kath. Ang green!"

Patuloy lang ako sa pang-aasar sa kanya hanggang sa napikon na sya.

"Ah. Green pala ako haaaaaa..." Dahan dahan syang lumapit sakin.

"Oy Kath! Anong gagawin mo ha!" Dahan dahan rin akong umurong.
"Kala mo, hindi ko alam kung san ang kiliti mo! Patay ka sakin Daniel!"

Pagkasabi nya nun, tumakbo na sya papunta sakin. Syempre tumakbo din ako. Pero
dahil mabagal sya, binagalan
ko ang takbo ko para maabutan nya ko. HAHAHA. Landi ko.

At nung naabutan nya ko, kiniliti nya ko ng kiniliti hanggang sa napahiga na kami
sa buhanginan.

Baliktad na ang sitwasyon ngayon. Sya na ang kinikiliti ko.

"EHEM!" Napatingin kami dun sa nag"Ehem" at nakita namin si Katsumi na nandun sa

may di kalayuan. Pinapanood
kami.

Nagkatinginan kami ni Kath at narealize namin kung gano kaawkward ang posisyon
namin. Kaya agad kaming
tumayo.

"Uy. Kats. Kanina ka pa dyan?" Tanong ko.

"Medyo. Kulang na nga lang magpaluto ako ng popcorn at para na kong nanonood ng No
Other Woman."

"NO OTHER WOMAN?! Diba yun yung kayna Derek Anne at Christine Reyes?! Bakit mo
naman naisip yun?!
E wala namang kaming ginagawang... ano."

"Dahil nga ang mundo ay isang malaking Quiapo! Maraming snatcher! Maagawan ka,
lumaban ka!"
*PAK*

"ARAY! Ano ba. Ba't ba lagi nyo nalang ako binabatukan?! Huhu."

"E kung ano ano sinasabi mo e!"

"Sorry na, miss ko na matatalinhagang pananalita ni Seth e."

"Nababakla ka na naman. Umuwi ka na nga!"

"Hindi ako uuwi noh, dito rin kami tutulog ni Mycko."

"ANO?"

"Sorry ka nalang, hindi mo masosolo talaga si Kath. Utos ni Tita Karla e. Bantayan
ka daw. Baka daw ano."

"ANO?"

"Hehe. Wala lang. Sige, pasok na ko. Sunod na kayo ha!"

Tapos pumasok na siya sa loob. Napatingin ako kay Kath na tawa lang ng tawa.

"Nakakatawa talaga si Katsumi. Nakakatuwa nga actually kayong lahat e. Iba't-iba

ang personality nyo."

Nakaakbay ako kay Kath habang naglalakad kami papasok sa hotel ng resort.

"Sige nga, ano yung personality ng bawat isa samin."

"Si Katsumi. The funny guy. Lagi nyo syang sinasabihang loko dahil sa mga trip nya
sa buhay. Pero yung
mga ginagawa nyang yun, yung iba dun, pakitang tao lang. Sa tingin ko may
pinagdadaanan si Katsumi
ngayon. Pero kahit anong lungkot nya, hindi nya pinaparamdam sa inyo kasi ayaw
nyang mag-alala kayo."

Naalala ko yung kwinento ni Katsumi tungkol kay Archelle.

"Si Seth naman. The adviser. Matalinhaga kung magsalita. Aakalain mong nababaliw na
sya sa mga sinasabi
nya, pero kung iisipin mong mabuti yung sinabi nya, sobrang makakatulong yun sayo.
Hindi sya madaling
mabasa dahil kakaiba ang way ng pag-iisip nya, pero dahil dun, madali nyang
nababasa at nalalaman ang
sitwasyon at nararamdaman ng mga tao sa paligid nya."

Naisip ko yung mga sinasabi ni Seth na parang kabaliwan lang. Madalas binabale wala
ko lang yun kasi hindi ko
naiintindihan dahil sobrang lalim. Sa susunod nga, makikinig na talaga ako.

"Si JC naman. The loverboy. Ang tahi-tahimik nya. Parang ang seryoso nya lagi.
Hindi sya masyadong
nagsasalita, di tulad ni Katsumi na madaldal. Pero kahit ganun si JC, pag nagmahal
sya, todong-todo.
Pagdating dun sa babae, nagiging madaldal sya. Hindi nya pinapalipas ang isang oras
na hindi nya
napaparamdam o nasasabi dun sa babae kung gano nya sya kamahal."
Hindi naman ganyan si JC dati e. Hindi sya tahimik. Masayahin sya, mas malala pa
nga yan kay Kats dati e. Pero
ewan ko. Simula nung parang nagkalabuan sila nung kaMU nya, bigla nalang sya
nagbago. Ewan ko ba kung anong
nangyari basta ang alam ko lang, unti unti na bumabalik ang dating JC ngayon.
Siguro in love na naman to.

"Si Lester naman. The ideal man. Parang lahat na yata ng hahanapin mo, naka'y
Lester na. Sweet,
understanding, caring, good friend, funny at times, napakabait. Kaso nga lang sa
sobrang bait nya, minsan
nakakalimutan na nya ang sarili nya dahil mas iniisip nya pa ang iba to the point
na handa syang masaktan
para sa mahal nya."

Good friend? Kung alam mo lang Kath. Balak ka nya agawin sakin pagkatapos ng 100
days na to.

"Parang nakakaselos yata ang description mo kay Lester ah."

"Hahaha. Wag ka nga magselos. Hindi bagay."

"E kung madescribe mo si Lester, para sya si Mr. Perfect e. Psh."

"Kung sya si Mr. Perfect, ikaw si Daniel. Si Mr. Imperfect."

"Ang saklap naman nun Kath! Napapaghalataan kung sino talaga ang gusto mo."

Tinanggal ko ang pagkakaakbay ko sa kanya tapos maglalakad sana ako ng mabilis,

pero kinuha nya yung kamay ko
at inintertwine ang mga daliri namin.
"You may not be as perfect as Lester, pero ikaw pa rin ang pipiliin ko between the
two of you. Alam mo kung
bakit?"

Pumunta sya sa harap ko kaya napatigil kami sa paglalakad. "Bakit?" Tanong ko.

"Kasi your imperfections make me feel that you need me..."

Magsasalita pa sana ako, pero she placed her index finger on my lips.

"...and walang makakapantay sa saya na nararamdaman mo kapag alam mong kailangan ka

ng taong
kailangan mo rin."

Oo, alam kong ang cheesy nun. Pero yung feeling na sinabi nya yun sayo habang
nakatingin ng diretso sa mata mo
tapos magkahawak pa kayo ng kamay. Grabe, mga tol. Parang sasabog ang puso ko sa
sobrang lakas ng tibok.

"Tara na pumasok!" Hinila na nya ako papasok sa loob. Kaya wala na kong chance para
sumagot dun sa sinabi
nya. Pero kung sa bagay, bakit ako sasagot, wala namang tanong.

Pagkapasok namin dun, nakita naming nakaupo sina Mycko at Kats dun sa may lobby,
mukang mga problemado.

"Mga tol! Anong problema?"

"E kasi pare. 2 rooms nalang ang available e. Hindi namin alam ni Mycko kung san
kami matutulog. Kung sa
buhanginan ba o sa kusina."

"Ha? E 2 rooms pa naman pala e, anong pinoproblema nyo dyan?"

"So, share kayo ng kwarto ni Kath? Okay lang ba yun sayo, Kath?" Tanong ni Mycko
kay Kath.

Teka, share ng room. Kami? Kaming dalawa? Kaming dalawa lang sa isang kwarto? Sa
isang kwarto ngayong gabi?

AHHHH. Daniel, ano ba!

"Uy, tol tulala ka dyan! Ito na susi nyo oh. Pumayag naman si Kath e. Pasensya na
talaga ha. Hindi namin
alam na puno na pala ang rooms nyo rito. Palibhasa Valentine's Day ngayon.
Sigurado, tataas na naman ang
birth rate pagdating ng November." Mycko.

Nag-apir sina Mycko at Kats. Tapos si Kath, napayuko. Anong pinagsasasabi nila?
Sorry ha, lutang ako ngayon e. Di
ako makagetover na sa isang kwarto lang kami ni Kath. HINDI PA NGA KAMI PERO
MATUTULOG NA KAMI SA
ISANG KWARTO??!?!?!?! Bakit ganun Lord. Huhu.

"HOY KAYONG DALAWA HA. Wag kayong tutulong sa pagpapalawak ng populasyon dito sa
Pilipinas. Sige,
goodnight. MATULOG AGAD HA." Katsumi.

Teka, parang gets ko na sinasabi ng mga to ah.

"MGA WALANGYA KAYO. TARA NA NGA!" Pagkasabi ko nun, hinatak ko na si Kath papunta
sa room namin.

Pagpasok namin dun, nakahinga ako ng maluwag. Dalawa yung kama dun sa room. Hay.
Buti nalang. Kala ko sa CR
ako matutulog e.

"Ah, Daniel, shower lang ako ng mabilis ha."

"Sure. Eto yung damit mo oh. Inempake yan ng mommy mo tapos binigay sa mommy ko
tapos binigay
sakin." Tapos inabot ko sa kanya yung paperbag na naglalaman ng gamit nya.

"Ah. Haha. Di mo na naman kailangan iexplain. Sige."

Pumasok na sya sa CR. Mamaya-maya lang, nakarinig ako ng tunog ng umaagos na tubig.

Napatingin ako dun sa CR at ngayon lang nagsink in na naliligo si Kath. Dito sa

kwarto namin. Namin, dahil kaming
dalawa lang ang tao. Oo, kaming dalawa. Lang.

AHHHHHHHHHHH!!!!!!! ()#*$)(#$*#)($*)(#$* Kinuha ko agad yung Ipod ko tapos sinasak

ko agad sa tenga ko ang
earphones. Ayoko nang marinig yung tubig na yun! Nagiging polluted ang utak ko!

Pagkatapos ng ilang kanta, lumabas na si Kath sa CR. Napatingin ako sa kanya at

nakita kong basang basa at gulogulo
ang buhok nya. Ah. Langya. Mas naging attractive sya sa wetlook nya.
Umiwas na ko ng tingin at tumalikod.

"Daniel, hindi ka ba maliligo?" Tanong nya sakin. Tinanggal ko na yung earphones ko

at humarap na ko sa kanya.
Kasalukuyan syang nagpapatuyo ng buhok ngayon.

"Ha? Ah. Ano. Oo. Sige." Tapos tumakbo na ko sa CR. ANO BA DANIEL. Anong nangyayari
sayo?!

Naligo na ko. Medyo binagalan ko, baka sakaling paglabas ko, tulog na si Kath. At
least hindi na ako mawawalan ng
bait diba?

Pagkatapos ng ilang milyong taon. De joke. Pagkatapos ko maligo, dun na ko nagbihis

sa loob. Nakakahiya naman
kung ihahain ko pa kay Kath ang katawan ko diba?

Paglabas ko ng banyo, nakahiga na si Kath. Pero gising pa rin sya.

"Tulog ka na Kath. Maaga pa tayo bukas." Sabi ko habang naglalakad papunta sa kama
ko.

"Hindi kasi ako nakakatulog basta basta pag wala ako sa bahay e." Sabi nya, sabay
harap sakin.

"Ha? So ibig sabihin, pag wala kayo sa bahay, hindi ka nakakatulog? Grabe naman
yun."

"Nakakatulog lang ako kung..."

"Kung?"

"Kung may katabi ako."

Napatingin ako sa kanya nung sinabi nya yun. Nakatingin lang rin sya sakin. Blangko
ang expression nya.

"Nevermind. Haha. Sige, goodnight Daniel!" Tapos tumalikod na ulit sya sakin.

Hinintay ko muna matuyo ang buhok ko bago ako tuluyang humiga. Nung medyo tuyo na,
pinatay ko na yung
lampshade.

"Kath, goodnight. Gising ka pa ba?" Hindi na sya sumasagot. Siguro nakatulog na to.
Wow. Galing ah. Kala ko,
hindi sya nakakatulog.

Humiga na rin ako. Dun ako nakaharap kay Kath na nakatalikod sakin. Pansin kong
medyo gumagalaw pa yung
braso nya.

Mamaya-maya, nagbago ang posisyon nya. Nakaharap na ulit sya sakin. Nakapikit sya,
pero galaw sya ng galaw.
Magkukumot, tapos mamaya sisipain naman nya yung kumot.

Pabago bago rin ang posisyon nya. Minsan, tatagilid sya. Minsan dadapa. At ang
current position nya ngayon ay
yung posisyon nya kanina. Yung nakatalikod sya sakin.
Magsasalita na sana ako, pero nakarinig ako ng kanta. Mahinang kanta. At dahil kami
lang naman ang tao dito, alam
kong kay Kath yung boses na yun.

"Sleep now my baby. Be still loved, don't cry.

Mommy is here, so am I.
I love you, never ever forget.
That I will be with you..
Even in your dreams."

Kumakanta sya ng isang lullaby. Ewan ko kung san nya to nakuha, pero ngayon ko lang
to narinig.

Tumayo na ko sa kama ko at lumapit sa kanya. Dahil ang isang kama ay pangdalawang

tao, tumabi ako sa kanya.

Nagulat sya kaya bigla syang napaharap sakin. Magkaharapan kami ngayon.

"Daniel?! Sorry, nagising ba kita dahil sa kanta ko? Sorry. Akala ko mahina na e."

"Ssh. Okay lang noh. Hindi pa rin naman ako tulog e. Ikaw ang akala kong tulog na,
hindi ka sumagot sakin
kanina e."

"Sinusubukan ko kasi matulog. Ayoko namang abalahin ka."

"Hindi ka naman abala e. Ikaw talaga" Pinisil ko ang cheeks nya.

"Aray ha."

"Haha. Sorry, ano nga pala yung kinakanta mo kanina?"

"Ah. Yun ba? Pampatulog yun ni Ate. Kinakanta nya yun nung 8 years old kami."

"May kapatid ka?" Gulat kong tanong. Akala ko, only child si Kath e.

"Wag na natin pag-usapan. Tulog na tayo."

"Sabi mo hindi ka nakakatulog diba? Kwentuhan mo nalang ako ng tungkol sayo."

"Tsaka nalang. Hindi ito ang tamang panahon para gawin yun. Maaga pa tayo bukas
oh."

"O sige sige. Pero promise, kekwentuhan mo ko ha?"

"Promise. Pero, kwentuhan mo muna ako ng tungkol sa P5"

"P5? Bakit naman yun pa ang gusto mo malaman? Psh. Gusto mo lang ng kwento tungkol
kay Lester!"
"Hahaha. Hindi noh. Gusto ko kayong mas makilala."

"O sige na nga. Alam mo bang, hindi talaga si Lester ang original drummer namin?"

"Oh? Talaga? E sino dati?"

"Si Mycko."

"Yung nameet ko kanina?"

"Yup."

"E anong nangyari?"

"Lumipat sya ng school. Kaya naging member na rin sya ng ibang banda. Teka, ba't
hindi mo to alam? 2nd
year to lahat nangyari, diba schoolmate ka na namin nun?"

"Hindi lang siguro ako ganun kainterested."

"Ouch. Haha."

"Tuloy mo na kwento."
"Yun nga, naging member si Mycko ng ibang banda, pero hindi pa rin nawawala ang
communication naming
lahat. Friends pa rin kami."

"Sang banda na kasali si Mycko?"

"Amethyst. Amethyst yung name nung band. Ang balita ko, mahirap maging official
member dun. Kung anoano
daw pagdadaanan mo. Kaya nga sa tagal nang nag-aapply ni Mycko, this year lang sya
natanggap."

"E diba every year, may battle of the bands.. E di, makakalaban nyo na si Mycko?"

"Ganun na nga."

Hindi na nakasagot si Kath. Tumango nalang sya.

"Ano, inaantok ka na ba?"

"Medyo. Sige tulog na ko. Night!" Tapos tumalikod sya sakin.

"Ano ba naman yan! Ba't mo ko tinalikuran?" Reklamo ko.

"Ha? Ang awkward e. Magkaharap tayo."

"Okay lang yan. Harap ka na ulit sakin. Please." Sabi ko habang tinatapik tapik ang
braso nya.

Dahil sa pangungulit ko, humarap na sya sakin pero nakapikit sya.

"Bakit ka nakapikit?"

"San ka ba naman nakakita ng natutulog na mulat, Daniel!" Napamulat sya at pinalo

ng mahina ang ulo ko.

"Haha. Joke lang. Para lang hindi ka na masyadong mailang."

"Sorry ha. Kailangan mo pang tumabi sakin."

"Ano ka ba, okay lang yun. Sige na, tulog ka na."

"Goodnight Daniel."

Pagkasara nya ng mata nya, kiniss ko sya sa noo. Nakita kong ngumiti sya.

"Goonight Kath, dream of me..." Then I hugged her.

23.
Saturday, February 18, 2012. Day 39 of 100.

SETH'S POV

Okay na ulit sina Kath at Daniel. Ang sweet nila lagi sa isa't isa. Minsan makikita
ko si Lester na masama ang tingin
kayna Daniel, pero wala naman syang ginagawang move para paghiwalayin ang dalawa.

Pakiramdam ko may pinaplano tong si Lester eh. At tsaka pag nagkakatinginan sila ni
Daniel, parang may tensyon.
Hindi lang nila pinapahalata pag magkakasama kami.

Kung ano man ang pinaplano ni Lester, malakas ang pakiramdam kong...
mabibigo sya.

Alam nyo kung bakit?

Diba sabi ko sa inyo, laging masama ang tingin ni Lester kay Daniel pag sweet sila
ni Kath. Pero tuwing kakausapin
sya ni Bea, or should I say, mag-aasaran at magbabangayan sila ni Bea, napapalitan
yung bad aura nyang yun.

Bigla nalang magbabago yung mood nya. Sasaya, tapos hindi nya namamalayan na buong
araw na pala syang
nakasmile. Kung hindi pa sya aasarin ni Kats, hindi pa nya malalaman yun.

And speaking of Katsumi. Mukhang nagkakamabutihan na rin sila ni Neri. Kaso nga
lang etong si Katsumi, di pa rin
natitinag sa paghihintay kay Archelle. Umaasa pa rin daw syang babalik si Archelle
sa kanya.

Lahat sila masaya na. May kanya-kanyang lovelife.

Di ko maiwasang maisip...

Kelan kaya dadating ang babaeng para sakin?

Pano kung dumating na pala sya sa buhay ko pero hindi nagtagal ang pananaliti nya
rito dahil kailangan na agad
syang bawiin ni Papa God?

Kasalukuyan kong tinitingnan ang diary ni Cheska.

"Bestfriend. Bakit ba kasi iniwan mo ako agad? Yan tuloy, ako lang ang walang
kapartner ngayon... Ang
lungkot mag-isa. Regaluhan mo naman ako ng kapalit mo oh. Haha. Joke lang. Alam mo
namang
irreplaceable ka. Pero sana mahanap ko na yung babaeng... alam mo na."

Sinara ko na ang diary.

"Mahal pa rin kita bestfriend. At minsan, hindi ko maiwasang hilingin na sana

nandito ka sa tabi ko."

Hinalikan ko ang diary tapos itinago ko na ito. Sakto namang may narinig akong
ingay sa baba kaya agad akong
pumunta sa sala.

"SIGE NA TOL. NAGMAMAKAAWA AKO SAYO." Lester.

"Pag sumama si Seth, sasama ako." Katsumi.

Ano na naman kayang problema ng dalawang to?

"Anong meron?" Tanong ko.

Napatingin silang dalawa sakin tapos nagulat nalang ako nung biglang tumakbo sakin
si Katsumi at pumunta sa likod
ko.

"Si Lester, inaaway ako. Huhuhu."

Sinamaan ko ng tingin si Kats. Tapos tumingin ako kay Lester. "Explain."

Umupo na kaming lahat dun sa sofa tapos nagsimula nang magkwento si Lester.

"Kasi naman Seth e. Si Bea, nagyayang magmall daw kami. E paniguradong gagawin lang
ako nung alalay.
Sa gwapo kong to, alalay?! Pre naman oh! Tulong!"

"Gwapo ka?" Seryosong tanong ni Katsumi kay Lester.

Nagkapalitan sila ng masasamang tingin tapos mamaya-maya, nakakita na ko ng

nagliliparan na throw pillows.

"Tama na nga!" Sigaw ko. Tumigil sila at napatingin sakin.

"Bakit ba hindi mo magawang tumanggi?" Tanong ko kay Lester.

"E kasi..." Napayuko si Lester na parang nahihiyang sumagot.

"Crush mo?" Katsumi.

Magsisimula na naman sila ng batuhan nila pero nagsalita ako.

"Di nga Lester, bakit?"

"Sya si Little Beybey."

Napatingin kami ni Katsumi kay Lester.

"YUNG MATABANG PANGET SA SCHOOL MO DATI NA INAWAY MO DAHIL NAPAGUTUSAN KA?"

Dirediretsong
sabi ni Kats.

"Wag mo nga syang laitin!" Sabay bato ng unan kay Kats.

"Yiee. I smell something." Kats.

"Bahala ka na nga. Pero basta, kailangan ko ng tulong nyo. Ayoko namang hindian sya
kaso dignidad ko ang
nakasalalay dito."
"Dignidad? Meron ka nun?"

"ALAM MO KATS-------"

Bago pa kung anong magawa ni Lester kay Katsumi na kasalukuyang malalagutan na ng

hininga kakatawa,
pumagitna na ko sa kanila.

"Sige na. Sige na, sasama na kami ni Katsumi sayo."

"Talaga?! SALAMAT MGA BREGS!"

(MALL)

Katulad ng inaasahan ni Lester, dakilang alalay nga sya ni Bea. Lahat ng pinamili
nya, si Lester ang nagdadala.

Samantalang kami ni Katsumi, sarap buhay dito. Kung anong kakainin ni Bea, meron
kami. Libre pa lahat. Pero si
Lester wala. Dahil naawa kami ni Kats sa kanya, binibigyan nalang namin sya.

"Boys! Gusto nyo ng ice cream? Bili tayo, tara!"

Sinundan lang namin si Bea. Nilibre na naman nya kami, at katulad ng sinabi ko,
wala na namang para kay Lester.

"Lester, tingnan mo." Sabi ni Katsumi habang pinapakita kay Lester kung gano
kasarap ang ice cream na kinakain
nya.

Kung makikita nyo lang ang mukha ngayon ni Lester. Hahaha. Laptrip.

Dahil busog na rin naman ako at naaawa na ako kay Lester, binigay ko nalang sa
kanya yung ice cream ko.

"Talaga, Seth? Sakin nalang to?" Parang kumikinang ang mata nya nung sinasabi nya
yan. Hahaha.

"Oo. Sayo na. Kawawa ka naman."

Iaabot ko na sana kay Lester yung ice cream kaso biglang inagaw ni Katsumi.

Para silang mga batang nag-aagawan hanggang sa biglang tumilapon yung ice cream sa
damit ko.

Ah. Sht. Nakawhite shirt pa naman ako, tapos chocolate ice cream pa man din yun.

"Waa. Sorry Seth! Si Lester kasi!" Kats.

"Anong ako?!"

Mag-aaway pa sana sila, pero dumating si Bea.

"Anong nangyari?! Siguro kasalanan mo to Lester noh! IKAW TALAGA! UGH!"

"Anong ako na naman?! Nakita mo ba kung anong nangyari ha?!"

"Hindi pero alam kong ikaw ang may kagagawan nyan!"

"Ang hirap kasi sayo Bea kung makapanghusga ka parang ALAM MO LAHAT!"

Natigilan sila pareho sa sinabi ni Lester. Habang kami ni Katsumi, natulala rin.
May pinaghugutan kasi si Lester e. Ice
cream pa ba pinag-uusapan rito?

"T-tara na S-seth. Dun tayo sa Bum Equipment. Bibili nalang kita ng bagong shirt.
Tamang-tama, nandun rin
yung imemeet natin. Tara na." Naging matamlay ang boses ni Bea.

Sumunod lang kami sa kanya. Si Lester, halatang tulala pa rin sa nasabi nya.

"Mukhang may pinaghugutan ka kanina ah." Bulong ni Katsumi.

"Shut up." Lester.

"Alam mo ba na ang puso, marunong din magsalita?"

Napatingin silang dalawa sakin.

"Minsan merong mga bagay na basta basta nalang lumalabas sa bibig natin. Sa mga
ganung pagkakataon,
hindi na isip ang kumukontrol satin. Puso na."

"Ano na namang pinagsa----"

"At yung pagkakataong yun? Yun yung mga panahong pinakatotoo tayo sa sarili natin."

Tiningnan ko lang silang dalawa tapos nagpatuloy na ko sa paglalakad hanggang sa

nakarating na kami dun sa store
ng Bum.
Nakita naming may kausap na dalawang babae si Bea. Parehong nakatalikod yung dalawa
kaya hindi namin sila
makilala.

Napansin kami ni Bea kaya lumapit sya samin.

"Ah guys. This is my sister nga pala. Ate Neri." Lumapit si Neri at nakita kong
nagulat sya.

Nagkatinginan si Kats at Lester at halatang halatang hindi sila makapaniwala.

Ang liit naman ng mundo!

"Ate Neri, this is Seth, Katsumi .... and Lester." Ang bitter ng pagkakasabi nya ng
Lester.

"K-katsumi?"

"Neri."

Biglang nagbago ang facial expression ni Bea. From happy to gulat.

"Wait. Teka. Sya si Katsumi, ate. Yung Katsumi na kaklase mo nung grade 6? Yung
cr--Oomphhh."
Biglang tinakpan ni Neri ang bibig ni Bea. Nagkatinginan kami ni Kats at ALAM NA.
Haha. May feelings pa si Neri kay
Katsumi.

"Don't mind my sister. Hehe. Uhm wait. Lester? Lester na Kuya Gir-----Oompphh"

Para lang kaming nanonood ng WWE dito sa gitna ng mall. Kung magharutan tong
magkapatid parang nasa bahay
lang sila.

Napatingin kami kay Lester. Nakayuko lang sya at malungkot ang facial expression.
Naalala na naman siguro nya
yung nagawa nya noon kay Bea.

Habang nanonood kami sa magkapatid, biglang may nagsalita.

"Uh. Ehem. Cousin here?!" Napatingin kami dun sa babae. Medyo familiar sya e, hindi
ko lang talaga maalala kung
san ko sya nakita.

"Ay. Couz, I'm sorry. Ito kasing si Ate Neri e. Bruhilda."

"Haha. It's okay."

"Hey guys. Pinsan nga pala namin. Kakabalik nya lang rin from States. Magiging
schoolmate na rin natin sya.
This is Ate Miq. Ate Miq, this is Lester, Katsumi and Seth."
Miq?

Nakatingin lang sakin si Miq. Parang kinikilatis nya ang pagkatao ko.

"Seth?"

Dahan dahan syang lumapit sakin. Seryosong seryso ang mukha nya, pero mamaya-
maya...

"HAHAHAHA. SETH? SETH GOTHICO? HAHAHAHA. OMYGAD. TINUPAD MO TALAGA YUNG PROMISE MO
NUNG MGA BATA PA TAYO NOH? HAHAHA. HANGGANG NGAYON BABOY KA PARIN. HAHAHA."

Napatingin ako sa shirt ko. Ay leche. Hindi pa pala ako nakakapagpalit.

Pero hindi yun mahalaga. Pilit kong inaalala tong babaeng tawa ng tawa sa harap ko.

"Sino ka ba?" Napatigil sya ng tawa sa tanong ko.

"Kinalimutan mo na ko Seth? Ako si Miq, yung kalaro mo lagi nung bata ka."

Miq? Teka....
"MIQ?!"

"WAA. SETH. GOOD TO SEE YOU AGAIN!" Tapos niyakap nya ako.

( A/N : Maiintindihan nyo lang po ang koneksyon ni Miq at Seth kung binasa nyo ang
Special Chapter ni Seth. )

"Kumusta ka na?" Tanong ko, tapos kumalas na kami sa yakap.

"Okay lang. Ikaw? Wala ka paring pinagbabago ha!"

"Marami na kong pinagbago, Miq. Maraming nangyari pagkaalis mo. I'm not the same
Seth Gothico."

Natulala sya sa sinabi ko.

"Uhm. Seth? Palit ka muna ng damit?" Bea.

"At tsaka, saka na kayo magkamustahan. Nakakahiya sa mga dumadaan oh. Para silang
nanonood ng muling
pagkikita ni Katerina at Daniel sa Walang Hanggan." Katsumi.
Napatingin kaming lahat kay Kats. Tapos bigla nalang syang tumakbo papasok dun sa
store ng Bum. Loko talaga
kahit kelan.

Sumunod na rin kami tapos nagpalit na ko ng damit.

Pagkalabas ko ng fitting room, napatingin ako kay Miq na kasalukuyang

nakikipagkwentuhan kayna Bea.

"Anong meron sa inyo nung Miq ha?" Kats.

"Wala." Tapos naglakad na ko papalabas.

Bestfriend, ito na ba? Ito na ba yung sagot sa hiling ko sayo?

DANIEL'S POV

Pagkatapos ng makalaglag pusong Valentine's Day, mas naging close pa kami ni Kath.

Bantay sarado ako dito baka kung anong gawin ni Lester eh. Pero base sa nakikita
ko, mukhang may iba na syang
pinagkakaabalahan ngayon. Yung Bea ba yun? Hmm. I smell something...

Anyway. Sabado nga pala ngayon. Nandito kami sa bahay ko. Andito rin si Kath at si
Mycko.
Si Kats, Lester at Seth. Ayun, magkakasama sa mall. Ewan ko kung anong ginagawa.

Si JC, nawawala. Haha. Joke. Ewan, may date yata. Ewan ko ba.

Kasalukuyang nasa kusina si Kath. Nagbebake sila nina mama.

Nandito naman kami ni Mycko sa sala, naglalaro ng kung ano ano sa ipad namin.

"Pare, anong meron? Bakit bigla kang nagparamdam?" Tanong ko.

"Wala lang. Masama ba?"

"Hindi naman. Nagulat lang ako."

"May tanong ako sayo pre."

"Ano yun?"

Binitawan ko na yung ipad ko tapos nakinig na ko kay Mycko.

"Nasan si JC?" Binitawan na rin nya ang ipad nya tapos tumingin na sya sakin.

"Ewan ko dun. Baka kasama nung nililigawan nya."

"Kilala mo ba kung sinong nililigawan nya?"

"Hindi e. Ikaw, kilala mo?"

"Pwedeng oo, pwedeng hindi."

"Ha?"

"Alam mo pre. Wag kang masyadong magtiwala sa kahit sino. Kahit sa kapatid mo."

"Ha? Bakit?"

"Kasi alam mo, minsan yung mga pinagkakatiwalaan pa natin yung nagtataksil satin
e."

"Anong ibig mo sabihin?!" Kumukunot na yung noo ko, ramdam ko.

"Ang sinasabi ko lang, matyagan mong mabuti yang si JC. Malay mo, ginagago ka na
nyan pag nakatalikod
ka."
"Bakit parang sinisiraan mo yata ang kapatid ko?"

"Hindi naman. Pero kung ako sayo, imumulat ko ng mabuti ang mata ko. Kasi kung ako
ang nasa sitwasyon
mo, baka natuklaw na ko ng AHAS, hindi ko pa rin alam."

Kinuha na nya ulit yung ipad nya tapos naglaro na ulit sya.

"At ang masama pa rito, nakita na nga nung iba, hindi pa rin sinasabi sayo."

Tumingin sya sakin tapos nagsmirk sya.

Biglang kumulo yung dugo ko. Ewan ko kung bakit, pero pakiramdam ko may kahulugan
tong sinasabi ni Mycko e.

Kaso nga lang, bago pa ko makapagsalita, biglang dumating sina Kath na may dalang
cookies at juice.

"Kain na kayo. Kami nagbake nyan!" Masayang sabi ni Kath.

Yung inis na nararamdaman ko, napaltan ng saya dahil sa ngiti ni Kath.

Pero kahit ganun...

Hindi ko parin maalis sa isipan ko ang sinabi ni Mycko.

Ginagago? Ahas?

Malaki ang tiwala ko sa kapatid ko at sa mga kaibigan ko.

At sana hindi nila sirain ang tiwala kong yun...

24.
DANIEL'S POV

Monday, February 20, 2012. Day 41 of 100

Maaga akong pumasok ngayon. Wala lang. Gusto ko lang pumasok ng maaga.

Ang ganda nga ng gising ko ngayon e. Parang ang gaan gaan ng araw na to.

Malapit na ko sa classroom, at habang papalapit ako ng papalapit, may nakita akong

dalawang taong magkausap
dun sa may corridor.

Parang ang saya saya nila.

Dahil dun, nawala ang pagkagoodmood ko ngayong araw na to.

Alam nyo ba kung sino sila?

Si Lester at Kath.

Dahil nananalaytay sa dugo ko ang pagkaseloso, nilapitan ko agad sila.

"EHEM." Ako yan.

Napatingin silang dalawa sakin.

"Daniel! Ang aga mo yata ngayon!"

"Oo nga e. Buti nalang maaga ako." Sabi ko habang nakatingin kay Lester.

"Tara na pumasok." Sabi ni Kath.

"Mauna ka na Kath. Kakausapin ko lang si Lester."

Napatingin saming dalawa si Kath.

"Sige na Kath. Okay lang. Susunod na kami." Lester.

Pagkapasok ni Kath, kinausap ko agad si Lester.

"Ano naman yun, Lester. Akala ko ba after 100 days ka pa papasok sa eksena?"

"Oo nga. Masama bang mag-usap kami ni Kath bilang magkaibigan?"

"Hindi naman. Pero pinapaalala ko sayo, may 59 days pa ko para masolo si Kath. At
sa 59 days na yun,
sisiguraduhin kong hindi na nya gugustuhin pang malayo sakin."

"Tingnan lang natin. Pero wag ka mag-alala. Tumutupad ako sa mga salitang
binibitawan ko. Hindi ako
manggugulo hangga't hindi pa natatapos ang 100 days mo. Pero, hindi dahil may
usapan tayo, kakalimutan
ko na ang pagiging kaibigan ko kay Kath. I'm still her friend at normal lang kung
mag-usap kami o
magkasama. Kaya wag kang masyadong praning pare."

"Sige. Sabi mo yan. At alam mong kahit ganto ang sitwasyon natin, malaki pa rin ang
tiwala ko sayo."

"Alam ko yun."

Pagkatapos ng dibdibang usapan namin ni Lester, pumasok na kami sa classroom.

Napansin kong problemado ang
mukha ni Kath.

Pagkaupo na pagkaupo ko palang, kinausap na nya agad ako.

"Daniel. Galit ka ba?"

Napatingin ako sa kanya pero ngumiti lang ako.

"Daniel naman. Nag-uusap lang naman kami ni Lester e. Wag ka na magalit."

"Hindi nga ako galit." Sabi ko ng hindi sya tinitingnan.

"E bakit ganyan ka?"

"Kasi nagseselos ako..." Bulong ko.

"Ano? Nagseselos ka?" Napatingin ako sa kanya. Narinig nya pa yun?!

"Oo na. Nagseselos na ko. Kasi naman. Naalala ko yung description mo kay Lester.
Natethreaten ako na baka
isang araw paggising ko, sya na ang kasama mo lagi tapos hindi mo na ko
papansinin."

Napangiti sya.

"Bakit ka nakasmile dyan?" Tanong ko.

"E kasi ang cute mo magselos e. Diba sabi ko naman sayo, kahit gano kaperfect ang
tingin ko kay Lester,
mas gugustuhin ko pa rin ang pagkaimperfect mo."
"Kahit na Kath. Nakakaselos pa rin."

"Magtiwala ka lang sakin at sa mga salitang sinasabi ko." Hinawakan nya ang kamay
ko tapos pinisil nya ito.

Napangiti nalang ako.

Mamaya-maya, dumating na ang adviser namin.

"Goodmorning class. Alam nyo naman siguro na every year may battle of the bands
diba?"

Tumango kaming lahat.

"At katulad dati, magkakaron muna ng elimination round."

Nagkatinginan kami ng tropa.

"Single elimination to. Kaya pag natalo kayo, wala nang chance. Naintindihan nyo ba
yun, Parking 5?"

Napatingin kami sa adviser namin.

"Kayo ang official band ng school kaya obviously, kayo ang ilalaban."

"Anong band po ang makakalaban namin?" Lester

"Amethyst..."

Nakita kong gulat na gulat ang itsura ni Lester. May nakaraan kasi sila nung
bandang yun.

Ngayong year lang namin sila makakalaban. Usually kasi, hindi na sila umaabot ng
top 4. E never pa naman kaming
nagkaron ng chance na makalaban sila one on one. Ngayon palang.

Ngayon kung kelan member na si Mycko. Hay.

"Pare, okay ka lang?" Katsumi to Lester.

"Oo. Nagulat lang ako." Lester

"Alam nyo naman sigurong member na dun si Mycko diba? Alam na rin kaya nyang tayo
ang makakalaban
nila?" JC.

"Siguro. Pero okay lang yun. Professional naman tayong lahat e." Seth.
"Pano naging official member si Mycko?" Lester.

"Nagaudition?" Katsumi.

Halata sa mukha ni Lester na hindi sya naniniwala sa sinabi ni Kats.

"Kilala ko ang Amethyst. Hindi sila basta basta nagpapapasok sa banda nila. May
kailangan ka munang
gawin para maging worthy member ka."

"Malay mo nagbago na sila. Ilang years na rin yun tol." JC.

"Oo nga." Pagsang-ayon ko.

"Sana nga. Pero mas mabuti sigurong matyagan natin ng mabuti si Mycko. Malakas
talaga ang pakiramdam
kong may mali e."

Naalala ko yung mga sinabi sakin ni Mycko nung isang araw. Parang sinisiraan nya si
JC e. Pero hindi. Wala lang
siguro yun.

Natapos ang buong araw na pinag-iisipan namin yung battle of the bands. Nagset na
rin kami ng schedule ng
practice.
At dahil magiging busy na kami sa mga susunod na araw, sinasamantala ko na ang mga
araw na pwedeng pwede ko
pang makasama si Kath.

"Kath, nagtext si Mama. Yayain daw kitang magdinner sa bahay ngayon. Okay lang ba?"

"Sure."

Nagpunta na kami sa bahay. Pagkadating namin dun, sinalubong agad sya ng mga
kapatid ko.

"ATE KATH!!!!" Magui/Carmela.

"Hello!" Magkakayakap silang tatlo.

"Haha. Nakakatuwa talaga kayo. Bagay na bagay kayong magkakapatid." Mama.

Nakita kong nagblush si Kath. Haha. Ang kyut.

"Tara. Kain na tayo."

Umupo na kami dun sa dining table.

"Kumusta naman kayong dalawa?" Tanong ni mama samin ni Kath.

"Ha? Po?" Ako.

"Kayo na? Yiiiieeee."

"Yehey. Sila na!" Carmela.

"Omg. When pa? You didn't tell me kuya. I hate you." Magui.

"Naku. Matagal na. Naglilihim lang si Kuya. Hahaha." JC.

Napatingin ako kay Kath na tulala lang. Nagulat siguro sa mga pinagsasasabi ng mga
to.

"Hoy. Tigilan nyo kami ha. Hindi pa kami."

"Awwwwww. Ang bagal mo naman nak. Pag ikaw naunahan dyan kay Kath babatukan talaga
kita." Mama.

Napatawa lang silang lahat sa sinabi ni Mama.

"Hindi naman halata na masyado kang boto kay Kath, ma." Ako.
"Hindi naman. Hahaha." Mama.

"Hay nako kuya. Just so you know, lahat kami dito boto kay Ate Kath. We're even
daydreaming about your
future wedding na nga e."

Halos maibuga ko yung kinakain ko dahil sa sinabi ni Magui. Wedding? E ni hindi pa

nga kami tuluyang
nakakasurvive sa 100 days.

"Oo nga ku-kuya. Gusto ko ako f-flower g-girl ha."

Napaubo si Kath sa sinabi ni Carmela.

"Lelay, kung ikakasal man kami ng Ate Kath mo, big girl ka na pagdating ng panahong
yun. Hindi ka na
pwedeng maging flower girl."

"I don't care. B-basta ku-kuya. Dapat ikakasal kayo ni Ate ha."

Bakit ba nahotseat na naman kami dito ni Kath.

"Oo nga kuya. Ako bestman ha. Hahaha."

Nagtawanan silang lahat tapos nag-apir si Mama at JC.

"Nako Kath. Dun tayo magpapatahi ng gown mo kay Francis Libiran. Balita ko
nafeature daw ang works nya
sa America's Next Top Model. Haha. I will talk to your mom." Mama.

HINDI NAMAN MASYADONG ADVANCE SI MAMA.

"Ah. Haha. Tita, hindi po ba masyadong maaga tong pagpaplano nyo? Haha. Ni hindi pa
nga po kami pero
kasal na po agad?"

"Oo nga, ma. Baka bigla akong iwan ni Kath dahil sa kabaliwan nyo."

"Sus. Alam naman naming simbahan rin ang hantong nito."

Napangiti nalang kaming lahat sa sinabi ni Mama. Nagsitahimikan na lahat.

Nagkatinginan kami ni Kath tapos nginitian nalang namin ang isa't isa.

Kinuha ko yung right hand nya tapos nagholding hands kami sa ilalim ng table.

"Kuya, Ate. Bakit kayo nagpapakahirap kumain? You can use your both hands naman.
Why use only one?"

Napatingin silang lahat kay Carmela tapos sabay sabay silang sumilip sa ilalim ng
table.
Agad naman kaming napabitaw ni Kath.

"Sayang di natin naabutan." Mama.

"Sa susunod kasi Lelay, bulong mo nalang samin para mahuli natin sila." JC.

"Ikaw JC ha. Humanda ka sakin pag dinala mo dito yung nililigawan mo."

Napatungo nalang si JC at natahimik.

Pagkatapos namin kumain, tumambay muna kami ni Kath dun sa garden.

"Uhm. Kath. Pasensha ka na kayna Mama ha."

"Okay lang yun. Ano ka ba."

Biglang humangin ng malakas tapos napuwing si Kath.

"Kath! Okay ka lang?"

"Oo. Napuwing lang ako." Sabi nya ng nakapikit. Hindi nya maimulat ang mata nya.
"Akin na, hihipan ko."

Hinawakan ko yung mukha nya tapos dahan dahan kong nilapit yung mukha ko tapos
hinipan ko na yung mata nya.

"Ano, okay ka na?" Hawak ko pa rin ang mukha nya, habang sya, kinukusot kusot pa
rin ang mata nya.

"Okay na. Salamat." Minulat na nya ang mata nya tapos ngumiti sya sakin.

Ngumiti ako sa kanya tapos tinalikod ko sya sakin para maback hug ko sya.

"Huy Daniel. Baka makita tayo ng mommy mo."

Binaon ko ang mukha ko sa balikat nya.

"So?"

"E baka kung anong isipin nila."

"Alam mo, may gawin man tayo o wala, may iisipin at iisipin pa rin ang mga yun.
Haha. Pabayaan mo sila,
suportado naman nila tayo e."
"Oo nalang."

We stayed in that position for... i dont know. 10 minutes?

Tahimik lang kami. Walang nagsasalita.

Then it occured to me...

"Ang sarap siguro kung tayo na noh?"

25.
Thursday, February 23, 2012. Day 44 of 100.

KATSUMI'S POV

Halfday ngayon. Wag nyo na itanong kung bakit, hindi ko rin alam.

Dapat tatambay ngayon ang tropa e. Kaso nagbackout tong si JC. Kaya yun. Hindi na
rin natuloy. Nagkanya kanya
nalang kami.

Pauwi na sana ako pero may tumawag sakin.

"Katsumi!" Si Neri.

"O, Neri. Hindi ka pa uuwi?"

"Uuwi na rin. Hinihintay ko lang si Bea."

"Si Bea? Pinuntahan nya si Lester kanina e. Tapos kinaladkad papalabas. Ewan ko
kung san sila pupunta."

""Ha? Ganun ba?" Biglang nagbago ang facial expression nya. Parang naging worried?

"G-gusto mo.. Sabay nalang tayo umuwi?" Bigla akong napaiwas ng tingin pagkasabi ko
nyan. ANO BA YUN.
Bigla nalang lumabas sa bibig ko.

Naalala ko naman yung sinabi ni Seth nung isang araw...

"Minsan merong mga bagay na basta basta nalang lumalabas sa bibig natin. Sa mga
ganung pagkakataon, hindi na
isip ang kumukontrol satin. Puso na. At yung pagkakataong yun? Yun yung mga
panahong pinakatotoo tayo sa sarili
natin."

AHHHH. KATSUMI ANO BA. Alam mo namang may hinihintay ka diba? Bakit ka ganyan?

Pero sya na rin mismo ang may sabi. Alalang alala ko pa yung bawat salitang sinabi
nya sakin nung huling beses
kami nagkita.

�Promise me, Chumi. When I leave, hindi ka magmumukmok. You.ll still socialize.
Kahit magkagirlfriend ka, okay
lang. Basta I want you to be happy. I want you to enjoy life. I don.t want to see
the same Katsumi na nakita ko sa park
last year. Yung malungkot at nag-iisa. �

"But..."
�No but.s. Walang kasiguraduhan na babalik ako, kaya gusto kong masanay kang wala
ako. Find new friends. Have
fun with girls.�

Haay. Bahala na.

"Katsumi, okay ka lang? Kanina ka pa tulala..." Neri.

"Ha? Sorry. Sorry. Ano, tara na?"

"Ah. Sige."

Pagkalabas namin ng gate ng school, biglang may humawak sa balikat ko kaya

napalingon agad ako.

"Uy pareng Mycko!"

"Uy!" Sabi ni Mycko habang nakatingin kay Neri.

"Ah, Mycko, si Neri. Neri, si Mycko."

"Hello." Neri/Mycko.

"Ba't ka napadalaw pre?" Tanong ko.

"Pwede ba kitang makausap?" Mycko.

"Hindi pa ba tayo nag-uusap?"

"I mean, yung tayong dalawa lang."

"Ah. Okay sige. Uh, Neri. Wait lang ha."

Lumayo muna kami kay Neri. Ewan ko ba dito kay Mycko kung anong importanteng bagay
ang sasabihin.

"Ano yun, pre?" Tanong ko.

"Alam mo namang tropa tayo kahit magkaiba na tayo ng banda ngayon diba?"

"Oo naman. Anong drama to, tol?"

"Kasi... Si Lester."

"O bakit, anong meron kay Lester?"

"Sigurado ba kayong nasa side nyo sya?"

"Ha? Anong ibig mong sabihin? Syempre nasa side namin yun."

"Talaga? Kung nasa side nyo sya bakit nakita ko syang kausap nung leader nung banda
namin?"

"O. Ano namang masama kung nag-uusap sila?"

"Wala naman. Pero kasi narinig ko yung usapan nila e."

"Chismoso mo naman tol. Ano bang pinag-usapan nila?"

"Yung tungkol sa plano nyo for Battle of the Bands. Sinabi nya lahat. Pati yung
plano nyong surprise piece,
nalaman na rin ng leader namin."

"HA?! HINDI YAN TOTOO."

"Wonderwall ang una nyong kakantahin. At habang nagdedeliberate ang mga judges,
kakantahan nyo ang
audience ng Twist and Shout"

Tang*na. PANO NYA NALAMAN YUN?!

"Hindi yan magagawa ni Lester."

"Nagawa na nya tol."

Hindi ako makapaniwala.

"Ikaw. Diba member ka na ng Amethyst? Bakit mo to sinasabi sakin? Diba advantage

nyo na dapat to
samin?"

Hinawakan nya ako sa balikat. "Kasi tropa tayo. Alam ko at malinaw sakin ang ibig
sabihin ng salitang
"kaibigan". Nakakalungkot lang dahil hindi pala yun alam ni Lester."

"Innocent until proven guilty, tol. Hangga't wala akong pruweba na si Lester ang
may kagagawan nito, hindi
ko sya pwedeng husgahan."

"Ikaw bahala. Pero kung ako sa inyo, hindi ako basta basta magtitiwala sa mga taong
nasa paligid ko."

Umalis na si Mycko pagkasabi nya nun.

Si Lester? Sa ginawa sa kanya ng Amethyst dati, mahirap paniwalaan na nasa kanila

pa rin ang loyalty ni Lester. At
tsaka sa ilang taon naming pagkakaibigan ni Lester, alam kong hindi nya to
magagawa.

Pero kilala ko rin si Mycko. Hindi yan marunong magsinungaling. Pano nga kung totoo
ang sinasabi nya?
Pagbalik ko kay Neri, nakita kong kasama na nya sina Bea at Lester.

"Ayan na pala si Katsumi e. Tara na." Neri.

"San ka galing tol?" Lester.

"E ikaw. San ka nagpupunta tuwing hindi ka namin kasama?"

"Ha? Ano namang klaseng tanong yan?"

"Wala lang. Naisip ko lang na baka bukod samin, may iba ka pang... katropa"

"Ha? Wala noh! Ano ka ba!" Sabi nya sabay akbay sakin.

"Sana nga."

Nagsimula na kaming maglakad pauwi. Hindi pa rin napapanatag ang isipan ko sa

nalaman ko.

Isa lang ang paraan para luminaw ang isipan ko.

SETH'S POV

Andito ako ngayon sa 7 11 malapit sa school. Mag-isa lang ako dahil kanya kanya
kami ng lakad ng tropa.

Mamaya-maya, biglang nagring yung phone ko. Pagtingin ko sa caller ID, Katsumi ang
nakalagay kaya sinagot ko ito.

"Bakit?" Pambungad ko.

"Seth! May tanong ako. Pano kung may dalawa kang kaibigan tapos pareho silang good
boy."

"O. Nasan dun ang tanong?"

"Si Friend no. 1 sinabi sayo na nagtataksil na daw si Friend no.2 sayo. Maniniwala
ka ba?"

"May proof ba si Friend no. 1?"

"Uhmm.. Wala. Pero base sa mga sinabi nya, mukhang totoo talaga kasi tamang-tama
yung sinabi nya e."

"Dahil friend ko din naman si Friend no. 2, hindi muna ako manghuhusga kasi wala
pang proof. Pero asahan
nyang magbabago ang tingin ko sa kanya dahil may posibilidad na totoo talaga ang
sinabi ni Friend no. 1
lalo na't alam kong mabuting kaibigan din naman si no. 1"
"Ganun ba. O sige."

"At tsaka, maghahanap na rin ako ng mga pruweba kung totoo ba talaga yung sinasabi
ni Friend no. 1. Teka,
ba't mo ba to natanong?"

"Wala lang. Napanood ko lang sa TV. Di lang ako mapakali. Hehe. Sige Bye."

Binaba na nya ang phone nya pagkatapos nya yun itanong.

"Seth! Kumusta na?!" Napatingin ako dun sa nagsalita. Si Mycko pala.

"Uy. Ayos lang. Anong meron? Bat ka nandito?"

"Masama bang dumalaw sa dating school?"

"Hindi naman. Kumusta na. Balita ko member ka na ng Amethyst ah."

"Haha. Bilis ng balita ah."

"Pano ka naging member?" Mukhang nagulat sya sa tanong ko dahil hindi agad sya
nakasagot.

"Uhh... uhm... Ano. Wala. Naging member lang ako."

"Talaga? Walang... inutos sayo?"

"Ha? W-wala naman. Nagustuhan lang nila ang pagdadrums ko kaya.. yun. Pinasok nila
ako."

Nakikita kong pinagpapawisan si Mycko kahit ang lamig lamig na. Hmmm...

"Ganun ba."

"Ikaw, balita ko sayo mas nagiging weirdo ka na ah."

Napatingin ako sa kanya. "Anong sabi mo?"

"Hahaha. Nakausap ko kasi si Katsumi nung isang araw. Sabi nya ang weirdo mo daw.
Ikinahihiya ka nga
daw nyang kaibigan e. Sana nga daw ikaw nalang yung lumipat ng school noon para
wala daw syang
kaibigang kasing weird mo."

"Talaga, sinabi nya yun?"

"Oo. Ang seryoso nga nya nung sinabi nya yun e. Gulat nga ako kasi akala ko kayo
talaga yung parang
close. Tapos sinisiraan ka nya."

"Ganun ba."
"Bakit parang kalmado ka lang? Hindi ka ba nagagalit kasi sinisiraan ka na ng
sarili mong kaibigan? Hindi
mo alam, kung ano ano na ang sinasabi nya pag nakatalikod ka."

Tumingin ako kay Mycko.

"Matanong ko sayo Mycko. Alam mo ba ang ibig sabihin ng salitang "kaibigan"?

"Ha? Hahaha. Oo naman."

"Talaga? Kasi sa lagay ngayon, parang hindi mo alam ang ibig sabihin nun."

"Ha?"

"Ang totoong kaibigan, hindi ka pinipilit gawin ang isang bagay na hindi maganda.
Sana alam mo ang
pinagkaiba ng 'pagiging kaibigan' sa 'pagiging manggagamit'. Una na ko."

Tumayo na ko at lumabas sa 7 11. Sana pag-isipan ni Mycko ang sinabi ko.

JC'S POV
Nagkayayaan kanina ang tropa na tumambay muna, pero sabi ko, pass muna ako.

Nakwestyon pa nga ako ni kuya e. Kung san na naman daw ako pupunta. Sabi ko,
ihahatid ko lang yung nililigawan
ko. Pagkasabi ko nun tumakbo na ko ng mabilis bago pa nya maitanong kung sino. Baka
hindi ako makatakas e. E di
nabuko ako.

Sasabihin ko naman talaga lahat kay kuya e. Naghihintay lang ako ng tamang panahon.

"Barbie, tara na?"

"Sure. Tara na."

Nagpasundo ako sa driver ko ngayon, pero sabi ko dun kami dumaan sa hindi shortcut.

Gusto ko kasi mas makasama ng matagal si Barbie e. At tsaka para hindi rin kami
makita ni kuya kung sakaling sa
short cut sya dadaan.

Tahimik lang ang byahe. Walang nagsasalita samin hanggang sa biglang nagtanong si
Barbie ng tanong na ayaw ko
sagutin.

"JC. May tanong ako. Bakit ayaw mo ipaalam sa kuya mo na ganto tayo?"
"E baka magalit sya e."

"Bakit naman? Mukha namang... over na talaga sya sakin e..." May halong bitterness
sa boses ni Barbie nung
sinabi nya yun.

Pagkasabi nya nun, sakto namang nagplay yung "Kung Ako Ba Sya" sa radio.

Bastusan lang?

Sorry Barbie. Pero kailangan ko tong gawin. "Oo. Over na talaga sya sayo. Pero
parang hindi kasi maganda
tingnan na nililigawan ko yung babaeng minahal nya DATI."

Inemphasize ko talaga yung word na DATI.

"Kung alam mo naman palang hindi maganda, bakit mo pa rin tinuloy ang panliligaw
sakin? Kahit pa simula
palang, alam mong... si Daniel naman talaga ang mahal ko at ginagawa lang kitang
panakip butas ngayon?
Pwede ka naman mag backout e."

...Kung ako ba siya, mapapansin mo?...

"Hanggang panakip butas nalang ba talaga ako sayo, Barbie? Kahit konti, wala na ba
talagang pag-asang
mabago yung tingin mong yun sakin?"
Napaiwas sya ng tingin at hindi na sya sumagot sa tanong ko.

...Kung ako ba siya, mamahalin mo?...

"Ang tanga ko. Bakit ko pa ba tinanong yun, alam ko na naman yung sagot."

Napatingin sya sakin, and this time, ako naman yung umiwas ng tingin.

"JC... Sagutin mo muna yung tanong ko kanina. Bakit mo to ginagawa kahit simula
palang alam mo nang
pwede kang masaktan?"

...Ano bang mayro'n siya na wala ako?...

Hindi na ko humarap sa kanya. Dun pa rin ako nakatingin sa bintana. "Kailangan ko

pa ba sagutin yan? Parang
lagi ko nalang yun sinasabi sayo e. Kung hindi ko sinasabi, pinaparamdam ko."

"Sagutin mo nalang please..."

...Kung ako ba siya, iibigin mo?...

"Kasi mahal kita, Barbie. Hindi pa ba yun malinaw sayo? Minsan nga winiwish ko na
magkapalit nalang kami
ng mukha ni kuya. Baka sakaling... mahalin mo rin ako."
26.
DANIEL�S POV

Thursday ngayon. Day 44 with Kathryn.

Halfday kami ngayon. Dapat tatambay pa kami e, kaso etong si JC, inatake na naman
ng pagkaloverboy nya kaya
yun, hindi kami natuloy.

Syempre, dahil kanya kanya kaming lakad ng tropa ngayon, malamang lamang, si Kath
ang sasamahan ko diba?

I was about to ask her kung gusto nya muna mamasyal, but to my surprise, biglang
andito na sya sa harap ko.

.Daniel!. She said while wearing that lovable smile of hers.

Eto tuloy natulala ako. Pero hindi lang yang ngiti nya ang rason ng pagkatulala ko
e. Alam nyo kung ano?

Yung nangyari nung Monday.

---------------------------------------FLASHBACK ----------
Currently akong nakaback hug ngayon kay Kath. Mga ilang minuto na rin kaming ganto,
hanggang sa may bigla
nalang akong nasabi.

.Ang sarap siguro kung tayo na noh?.

Kumalas sya sa pagkakayakap ko sa kanya, then she faced me.

.Ano? Anong sabi mo?.

.Ha? W-wala. Wala. Nevermind..

.Hindi e. May sinabi ka e..

*Deep breath* .Sabi ko, siguro ang sarap sa pakiramdam kung girlfriend na kita� at
boyfriend mo na ako..

Her serious face was replaced with a smiling face. I even saw her eyes twinkling.
Diba ganun lang pag sobrang saya
ng isang tao?

Hindi sya nagsasalita, nakangiti lang sya. Dapat magsasalita na ko para matanggal
ang awkwardness ng paligid pero
bigla nalang nya ako niyakap.

Syempre, I hugged her back. Tapos mamaya maya, bigla nalang sya gumalaw. Gumalaw as
in, sumasayaw.
Alam nyo yun? Yung parang nasa prom. We�re acting as if we�re in a grad ball or
anything. We look like idiots
actually. Nagsasayaw kami, but there�s no music.

.Bakit mo nasabi?. Kath.

.Wala lang. Naisip ko lang. Para official na tayo..

I twirled her, then we continued dancing.

.Hindi naman natin kailangan ng label e. Ang importante, we feel the same way..

.Pero syempre, iba pa rin yung sigurado ka na. Para may karapatan ka na. Kesa yung
halimbawa,
magseselos ako, pero bale wala lang kasi hindi mo naman talaga ako boyfriend..

Kinurot nya yung cheeks ko.

.E di magselos ka, wala namang nagbabawal sayo. At tsaka, hindi yun bale wala noh.
You are too important
para bale walain lang. Besides, wala ka namang dapat ipagselos e. Wala naman akong
ibang�.

.Ibang gusto? Diba gusto mo rin si Lester? I mean, he�s special too right?.

.Yeah, Lester is special. And I admit that I like him. A lot..

.Oh.. Mukhang inaatake na naman ako ng pagkaseloso ko kaya kumalas na ko sa
pagkakayakap ko sa kanya.

Pero kinuha ulit nya yung mga kamay kong yun at nilagay sa bewang nya.

.Magtatanong-tanong ka tapos magseselos ka. Ganun naman talaga ang girls e. We may
have 500 crushes,
pero isa lang yung taong mahal namin..

Nagulat ako sa sinabi nya kaya nakatingin lang ako sa kanya ngayon.

Nagsmile sya tapos nilapit nya yung mukha nya sa mukha ko.

.I love you, Daniel..

She was looking directly in my eyes when she said that. Her sincerity is
overflowing. Ramdam na ramdam ko kung
gano katotoo ang sinabi nya.

I honestly don�t know what to say. Hindi ko alam kung mahal ko na si Kath. I know
that she�s special at ayokong
maagaw sya sakin. I feel jealous kapag napapag-usapan si Lester. Nag-effort ako sa
kanya nung Valentine�s day. I
enjoy her company. Walang araw na lumilipas na hindi ko sya iniisip. At minsan ko
na syang iniyakan.

Mahal ko na ba sya?

Isang beses palang ako nagmamahal. Alam nyo naman yun, diba? Si Barbie ang first
love ko.
Siguro hinahanap ko yung naramdaman ko noon kay Barbie kay Kath ngayon. Pero alam
kong mali to e. Iba si
Barbie, iba si Kath.

.It�s okay kung wala ka pang isagot. Alam ko namang lahat ng matinong boys ay hindi
basta basta
nagbibitaw ng ganung salita kung hindi pa sila sure o hindi pa nila kayang
patunayan. I understand, Daniel. I

know you�re a good guy. Kaya nga kita mahal e.. Kath.

Napasmile ako sinabi ni Kath. Kaya naman tinuloy na namin ang pagsasayaw namin
kahit walang music.

.Talaga? Diba, sabi nila, wala daw rason kung bakit mahal mo ang isang tao?.

.Haha. Dyan sila mali. Everything happens for a reason, even love..

This time, sya naman ang nagtwirl sakin. .E di ibig sabihin, minahal mo lang ako
because of certain things..

.Hindi rin. Kasi yung rason ko kung bakit kita minahal� countless. Siguro aabutin
tayo ng forever kung iisaisahin
ko pa yun..

.Forever is just a word, Kath. In reality, it does not exist..

.Nageexist ang forever sa dalawang pusong tumitibok para sa isa�t-isa..

Wala na kong nasabi. Patuloy pa rin kaming nagsasayaw habang nagtititigan. Para
ayaw ko na yatang matapos tong
oras na to.
.Ku�oops.. Panira talaga si Magui.

Napahiwalay kaming dalawa ni Kath, tapos magkaholding hands kaming lumapit kay
Magui.

.What?. Tanong ko.

.Ate Kath�s mom called. She needs to go home na daw. It�s getting late na..

.Ah ganun ba. Kath, hatid na kita..

.Sige..

Hinatid ko na sya sa kanila, pero hindi na nya ako pinababa. Tsaka ko nalang daw
imeet ang mommy nya pag official
nang kami.

Kelan kaya magiging kami? Pero bago yun, kailangan ko munang malaman ang sagot sa
tanong ko.

Mahal ko na ba si Kath?

----END OF FLASHBACK ---

.Huy! Tulala ka dyan?!. Sabi ni Kath while snapping her fingers in front of my
face.

.Ha? Wala. May naalala lang ako?.

.Anong naalala mo? Na mahal kita?.

At napanganga naman ako dun.

.Hahahaha. Epic face Daniel! Hahaha..

.Pinagtatawanan mo na ko ngayon ha.. Dahan dahan akong lumapit sa kanya.

.I know that look! Wag mong itutuloy. Sabi nya habang paurong ng paurong. Buti wala
nang tao dito sa
classroom.

.Sorry ka nalang!. With that, naghabulan na kami. Gulo gulo na yung mga chairs
dahil sa paghahabulan namin.
Malapit ko na sana syang maabutan pero biglang may nagsalita.

.WOOOOO. NO OTHER WOMAN PART 2!. Napatingin kami dun sa nagsalita. Hinayupak talaga
tong si Katsumi.

.Alam mo, pang-abala ka.. Sabi ko.

.Hahaha. Magpapaalam lang ako tol. Una na ko ha. Mukha namang enjoy ka dyan. Gusto
nyo, patayin ko
ilaw?.

Nanlaki yung mata ko sa sinabi nya. .ANONG---BASTOS KA AH!.

.Hahahaha. Bye Kath, Bye Daniel! INGAT! Hahaha.. Tumakbo na sya ng mabilis sabay
sara ng pinto.

.Loko talaga. Pagpasensyahan mo na Kath ha.. Lumapit ako kay Kath na nakaupo at
hinihingal.

.Okay lang. Haha. Medyo nasasanay na rin ako kay Katsumi..

.Ano, tara na?.

.Ha? Wait lang. Mamaya na. Pahinga muna tayo..

.Sige. Halika dito oh. Higa ka muna.. Inihiga ko sya sa lap ko. Tapos nilaro-laro
ko ang buhok nya.

.Kantahan mo ko Daniel. Please?. Sabi nya.

.Sige na nga..

I took a deep breath then I started singing.

.Panalangin ko sa habang buhay, makapiling ka, makasama ka, yan ang panalangin ko.
At HINDI PAPAYAG
ang pusong ito, MAWALA KA SAKING PILING yan ang panalangin ko..

Inemphasize ko talaga yung mga words na yun.

.Sige tuloy mo lang. Let�s stay like this for a while.. Kath.

Pinagpatuloy ko lang ang kanta. Kung ako, nilalaro ko ang buhok nya, sya naman,
nilalaro nya ang kamay ko.

MYCKO�S POV

Pagkatapos ko kausapin si Seth, parang naalog yata ang utak ko. Ba�t ganun? Tagus-
tagusan ang sinabi nya?

I decided na pumunta sa loob ng school nila. Ng school ko dati.

Miss ko na e. Miss ko na yung noon na masaya lang kaming magkakabarkada.

Sana hindi ko nalang kinailangang lumipat ng school. Kung sana hindi ako lumipat,
siguro napapalibutan pa rin ako
ngayon ng mga totoong kaibigan.
Habang naglalakadlakad ako dito, bigla kong naramdaman ang pagvibrate ng phone ko.

I took it from my pocket then I checked the caller ID.

Elmo Magalona calling. . .

Si Elmo, ang lead singer/leader ng Amethyst.

.Hello.

(Nagawa mo na ba?)

�Medyo..

(Anong medyo?! Tapusin mo na yan agad. Kailangang mapahiya sila sa mismong araw ng
contest)

.Chill. Malapit na..

(Siguraduhin mo lang, Mycko. Alam mo ang mangyayari sa reputation mo kung hindi mo

yan magagawa ng ayos.)

Pagkasabi nya nun, inend na nya ang call.

Ang hirap ng sitwasyon ko.

Kailangan kong buwagin ang Parking Five. Kailangan kong makagawa ng paraan para
magkagalit galit silang lahat.

Naging stalker na nga nila ako e. Kaya ko nalaman yung plano nila sa Battle of the
Bands ay dahil pinakinggan ko
yung usapan nila dati. Hindi totoong nilaglag sila ni Lester.

Eto kasi ang task ko para maging official member na ko ng Amethyst.

Kung dati kay Lester, mabigat and inhumane task lang ang kapalit para maging
member� ngayon, mas malupit na

sila.

Kung hindi mo magagawa yung task na iuutos nila, sisirain nila ang reputation na
inalagaan mo for so many years.

Naalala ko pa yung isang nagtryout para maging lead guitarist nila. Hindi nya
nagawa yung task kaya ayun, winasak
ng Amethyst ang pagkatao nya.

Sobrang kumalat yung walang katotohanang issue na pinagsasabi ng Amethyst tungkol

dun sa taong yun kaya pati
pamilya nya tinakwil sya.

Ayokong mangyari yun. Kaya ginagawa ko lahat para maprotektahan ang sarili ko.

Pero sa sinabi ni Seth�

Parang hindi ko na alam ang gagawin ko.

Ang hirap kasi e.

It�s tough when you�re faced with a choice and you have to choose.

Lalo na kung ang choices ay ang sarili mo�

at ang mga kaibigan mo.

27.
Friday, February 24, 2012. Day 45 of 100

LESTER'S POV

Hindi ko alam kung bakit pero parang galit sakin si Katsumi. Kinakausap naman nya
ako, pero parang may mali e.

Katulad ngayon... Tingnan nyo ha.

"Uy Kats! Samahan mo naman ako mamaya!"

"H-ha? May gagawin pa ako e. Sige una na ko." At yun, umalis na sya.

Naiwan lang akong nakatayo dito.

"Magkagalit kayo?" Napatingin ako dun sa nagtanong. Si Neri pala.

"Hindi ko alam e. Bigla nalang syang naging ganyan sakin."

"Natry mo na bang kausapin?" Neri.

"Hindi pa e. Parang iniiwasan niya ako."

"E yung iba nyong friends, nakausap mo na about this?"

"Hindi pa rin e."

"Gusto mo, kausapin ko sya?"

"Okay lang ba?"

"Oo naman."

Niyakap ko si Neri. "Salamat ha."

"Wala yun." Sabi nya habang tinatapik tapik ang likod ko.

"AHEM" Napabitaw kami sa yakap at napatingin kami dun sa nag"ahem"

"O, Bea. Hindi muna ako sasabay sayo pauwi ha. May gagawin lang ako." Neri.
"Ha? Hala. Sige na nga. Ingat ka ate."

"Ikaw rin Bea. Bye"

Pagkaalis ni Neri, nagkatinginan kami ni Bea, pero umiwas rin agad sya. Tumalikod
na sya at nagsimula nang
maglakad papalayo.

"Bea, wait." Humarap sya sakin at tiningnan ako ng masama.

"What do you want?" Mataray nyang tanong.

"Sabay na tayo umuwi." Sabi ko habang naglalakad papalapit sa kanya.

"Ayoko. Mag-isa ka." Tatalikod na sana sya, pero napigilan ko sya.

"Please..." Sabi ko habang nakatingin ng diretso sa mata nya.

"Fine."

Nagsimula na syang maglakad, kaya ako naman, sinundan ko sya.

O teka, baka kung ano-anong iniisip nyo dyan ha. Wala akong gusto kay Bea.
Certified Kathryn pa rin ako. Pero alam
nyo namang may malaki akong kasalanan dito kay Bea kaya aayusin ko muna yun.
Besides, may kasunduan kami ni Daniel na after 100 days pa ko pwedeng umepal kaya
habang hinihintay kong
matapos yung 100 days na yun, ito na muna ang iintindihin ko.

"Oy Bea! San ka pupunta? Dun nakapark yung sasakyan ko."

"Sinong may sabing gagamitin natin yang sasakyan mo?"

"What? Maglalakad tayo?"

"Ako, maglalakad ako. Kung ayaw mo, umuwi ka mag-isa mo."

Ang taray naman neto.

"Okay. Fine. Maglalakad na rin ako." Sabi ko habang tinetext yung driver ko.

Lakad lang kami ng lakad hanggang sa makarating kami sa mall.

"Nagugutom ako. Ilibre mo ko ng pagkain." Bea.

Makakatanggi pa ba ako? "Okay. San mo gusto?"

"Gusto ko ng FroYo."

Pumunta na kami dun sa FroYo store tapos bumili na ko. Sya naman, umupo muna.

"Dito muna tayo, pagod na ko." Bea.

"Okay."

Napatingin lang sya sakin na parang gulat na gulat sa sinabi ko.

"May dumi ba ko sa mukha?" Tanong ko.

"W-wala. Wala." Sabi nya sabay iwas ng tingin. Ipinagpatuloy lang nya ang pagkain
nya.

"Seryoso, Bea. Bakit ganun ka makatingin?"

Binitawan na nya yung kinakain nya tapos tumingin sya sakin.

"Anong problema mo, Lester?"

"ANO?"
"Bakit ang bait bait mo sakin? Nabagok ba yang ulo mo at bigla kang naging ganyan?"

Sadya naman akong mabait diba? Ba--Ay oo nga pala. Hindi nga pala nya alam na utos
lang sakin yung mga
ginawa ko sa kanya noon.

"Maniniwala ka ba Bea kung sasabihin ko sayong hindi ko ginusto yung ginawa ko sayo
noon?"

"Hahaha. Hindi ako tanga, Lester. Bakit ako maniniwala? E halatang halata na
gustong-gusto mo yung mga
pagpapahiya mo sakin noon."

"Hindi yan totoo. Ayaw na ayaw ko sa mga ginawa ko noon."

"O talaga?! Kaya pala ramdam na ramdam kong ayaw na ayaw mo sakin at pinandidirihan
mo ako noon!"

"Kailangan ko lang iparamdam at ipakita yun, Bea. But the truth is, pati ako
nasasaktan sa mga ginagawa ko
sayo!"

"Hahaha. What a nice joke." Fake laugh nya tapos sinimulan na ulit nya ang pagkain.

"Bea, I'm not joking."

"DAMN IT LESTER. Why do we have to talk about this?! Nakamove on na ko sa mga

ginawa mo noon, bakit
kailangan mo pa ipaalala ulit?!" Nagsisimula nang tumaas ang boses nya.
"Because I want you to know the truth!"

"Truth your face! Ano pang kailangan ko malaman, ha?! Sigurado naman akong puro
kasinungalingan lang
yang mga sasabihin mo. You're telling me na hindi mo ginusto yung ginawa mo?! FOR
CHRIST'S SAKE
LESTER, STOP LYING!"

"How many times do I have to tell you, I'M NOT LYING! Hindi ko ginustong saktan ka
noon, Bea! KUNG ALAM
MO LANG!"

"BAKIT LESTER HA?! Anong saysay kung malaman ko pa ang katotohanang sinasabi mo?!
May mababago
ba?"

"Wala, pero..."

"WALA NAMAN PALA E. Let me tell you this. Totoo man ang sinasabi mo o hindi, it
won't change the fact na
sinira mo ang pagkatao ko. Tinapaktapakan nyo ko, Lester. Alam mo ba kung gano
kasakit yun? ALAM NYO
BA KUNG GANO KASAKIT BALE WALAIN AT PAGTAWANAN?! ALAM MO BA?! HINDI DIBA! KAYA
HINDI MO
NAIINTINDIHAN ANG NARARAMDAMAN KO!"

Tumayo na sya at aalis na sana, pero pinigilan ko ulit sya.

"Let me go, Lester." Sabi nya habang pilit na tinatanggal ang pagkakahawak ko sa
kanya.
"Bea, please. I'm sorry."

"Sorry? Ang tagal ko yang gustong marinig from you. Pero wala e. Hindi ka man lang
nagsorry sakin noon.
At kung sa tingin mo, madadaan ang lahat sa sorry, pwes SORRY KA NALANG! Walang
kapatawaran ang
ginawa mo sakin Lester. Wala."

Parang nanghina ako sa sinabi nya kaya nabitawan ko ang kamay nya. Nagsimula na sya
maglakad papalayo at ako,
napaupo nalang ako ulit.

Iniisip ko pa rin yung mga sinabi nya sakin kanina nang biglang may humawak sa
balikat ko.

"Mycko!"

Umupo na sya dun sa upuan kanina ni Bea.

"Mag-isa ka yata..." Mycko.

"Iniwan ako nung kasama ko e."

"Chiks?"

"Hindi. Kaibigan kong nagawan ko ng malaking kasalanan"

"Ah. Ganun ba... Mga kaibigan talaga these days..." Sabi nya habang umiiling-iling.

Napatingin ako sa kanya. "Bakit? Anong meron?"

"Ha? Wala. Wala. Wag mo na alamin."

"Hindi nga. Ano kasi yun?"

"Hay. Sa tingin ko hindi ko dapat to sabihin sayo e. Pero mukhang kailangan mo

talaga malaman."

"Ano ba yun?"

"Si Daniel kasi pare..."

"O, anong meron kay Daniel?"

"Nagkausap kasi kami nung isang araw. Tapos syempre, napagkwentuhan yung dati..."

"Get to the point, pare."

"Sabi nya, sana hindi nalang daw ako umalis para ako pa rin daw ang drummer ng P5
ngayon. Pinaplastik ka
nalang daw nya. Pinapakita na friend ka nya, na may tiwala sya sayo pero ang totoo,
nagsisisi sya na naging
part ka ng banda."
"ANO?!"

"Oo, Lester. Lalo na ngayon na pareho kayong may gusto sa isang babae, mas lalo na
daw nyang
pinagsisisihan ang maging kaibigan mo."

"HINDI YAN TOTOO. Kahit iisang babae ang gusto namin, sabi nya hindi pa rin nun
masisira ang
pagkakaibigan namin."

"Katulad nga ng sabi ko sayo, pinaplastik ka lang nya."

"Pero..."

"Alam kong mahirap tanggapin, pero yan talaga ang totoo. Sabi pa nya sakin, matapos
lang daw tong Battle
of the Bands, gagawa na sya ng paraan para mapatalsik ka sa banda."

WALA. Speechless ako. Hindi ko akalaing magagawa to sakin ni Daniel. Akala ko

kaibigan ko sya. Pero bakit ganto?

"Una na muna ako Lester. Sorry." Sabi ni Mycko sabay tapik sa balikat ko.

Lord, eto na ba ang kabayaran ng mga ginawa ko noon kay Bea?

Ang plastikin ng sarili kong kaibigan?

JC'S POV

Hindi kami magkasama ngayon ni Barbie. Susunduin daw sya ngayon e. Kaya eto ako,
naglakad lakad muna ako sa
mall.

"JC!" Napalingon ako dun sa tumawag sakin.

"Uy, Mycko! Kumusta na?"

"Ayos naman. E ikaw, kumusta naman ang pagtatago mo ng lihim sa sarili mong
kapatid?"

Napatigil ako sa paglalakad sa sinabi ni Mycko. Pano nya nalaman?! Sina Lester,
Kats at Seth lang ang may alam
nito.

"Uy. Natigilan ka dyan."

"Pano mo nalaman, Mycko?"

"Sinabi ni Seth sakin."

"Wag sana to makarating kay Kuya."

"Wag ka mag-alala. Wala akong pinagsasabihan. Alam ko kasing malaking sikreto yun.
Ewan ko ba dyan kay
Seth. At alam mo ba... sabi pa nya sakin..."

"Ano? Ano pang sinabi nya sayo?"

"Sabi pa nya sakin, nakakadiri ka daw maging kaibigan. Hindi daw nya matanggap na
may kaibigan syang
ginagago ang sarili nyang kapatid."

"HINDI YAN MASASABI NI SETH."

"Nasabi na nya, JC."

"Hindi ganyan ang pagkakakilala ko kay Seth."

"Well, I guess, MALI ang pagkakakilala mo sa kanya..."

Hindi na ko nakapagsalita. Eto ba ang kapalit ng pagtataksil ko sa kapatid ko? Ang

pagtaksilan din ako ng kaibigan
ko?

"Sige JC, una na ko ha."

"Sige."

DANIEL'S POV

Saturday, February 25, 2012. Day 46 of 100

( BAND PRACTICE )

First ever practice namin ngayon at mukhang mga wala sa mood tong mga kasama ko.

"Oy. JC! Pakitext nga kay Seth. Patanong kung nasan na sya."

"Ikaw nalang magtext dun kuya. Tinatamad ako."

Okay. Kelan pa kinatamaran nito ang pagtetext?

Kinuha ko ang phone ko at tinext ko na si Seth. Hindi ko na hinintay ang reply nya.
Ang mahalaga, malaman nyang
sya nalang ang wala.
"Tara, ipractice na muna natin yung Twist and Shout habang wala pa si Seth since
for surprise lang naman
yun."

"Wag. Kailangan natin magpalit ng mga kantang tutugtugin." Katsumi

Napatingin kaming lahat sa kanya.

"Ha? Bakit?!" Sabay na tanong namin ni JC.

"Wala lang. Baka kasi NATUNUGAN na ng kalaban natin yung plano natin e."

"Anong ibig mong sabihing natunugan, Katsumi?"

"Bakit hindi nyo itanong dyan kay Lester." Sabi nya sabay tingin ng masama kay
Lester.

"ANO?! Anong kinalaman ko dun?!" Napatayo si Lester sa pagkakaupo nya at lumapit

kay Katsumi.

"Sige, magmaang-maangan ka pa Lester."

"ANO BANG PINAGSASASABI MO, KATSUMI?!"

"Ikaw pa talaga ang may ganang manigaw ha!"

"ANO BA. Huminahon nga kayo! Ano bang meron, Kats?" Sumabat na ko.

"Alam na ng Amethyst ang plano natin. At dahil yun kay Lester."

"HA?! PANONG AKO?!"

"Nakipagkita sya sa leader ng Amethyst tapos sinabi nya ang plano natin. NILAGLAG
NYA TAYO PARE!"

"LOKO KA AH!"

*BOOOOGSSHH!*

"GAGO KA!'

*BOOOOGSSHH!*

Nagpalitan ng suntok si Katsumi at Lester kaya nakialam na kami ni JC.

Hawak ko si Lester tapos hawak ni JC si Katsumi.

"Tama na! Ano ba kayo?!" Sigaw ko.

Nagpumiglas si Lester tapos tinulak nya ako.

"ALAM MO, ISA KA PA E!" Sigaw sakin ni Lester.

"ANONG AKO?!"

"Nagkukunwari ka pa dyang nag-aalalang nag-aaway kami. Pero ang totoo, MASAYA KA!
Kasi sa gantong
paraan mas madali mo na akong mapapatalsik sa banda!"

"Ano bang pinagsasasabi mo, Lester?!"

"O ano, idedeny mo pa? Alam na alam ko na ang katotohanan, Daniel! Pinaplastik mo
lang ako e. Akala ko pa
naman bro talaga kita pero ano. Kung ano ano na pala yang pinaplano mo pag
nakatalikod ako!"

"HINDI KO ALAM YANG SINASABI MO LESTER!"

"Wag mo na itanggi! GUSTO MO KONG MAWALA SA BANDA DIBA? GUSTO MO KONG MAWALA PARA
MASOLO MO NA SI KATHRYN. PWES SORRY KA PARE. Kung dati pinagbibigyan pa kita,
NGAYON, WALA
NANG KAIBI-KAIBIGAN!"

"Sinong may sabi sayong gusto kita mapatalsik sa banda ha?! At anong gagawin mo
ngayon?! Makikipapel
ka saming dalawa?! Sige! Sige! BAHALA KA SA BUHAY MO. PERO GUSTO KONG MALAMAN MO NA
HINDI
MO SYA MAAAGAW SAKIN."
"WAG KANG MAGSALITA NG TAPOS, DANIEL. HINDI MO ALAM KUNG ANO ANG KAYA KONG GAWIN."

"Oh so ganyan. Andami ko palang hindi alam sayo, Lester! E mukhang tama nga yung
naririnig ko e. MAG-
INGAT AKO SA MGA AHAS. Mukha kasing inaahas na ko ng sarili kong kaibigan! At
sabihin nyo, ano pang
hindi ko alam ha?! IKAW JC, MAY TINATAGO KA BA SAKIN?!"

"SIGE JC. SABIHIN MO NA DYAN SA KUYA MO ANG KATOTOHANAN." Lester

"K-kuya..."

"ANO JC?! MAGSALITA KA!"

"K-kuya..."

Nilapitan ko si JC at kinwelyuhan ko sya.

"ANO?! HINDI KA PA MAGSASALITA?!"

"Suntukin mo nalang ako kuya. Hindi ko kayang sabihin sayo!"

Binitawan ko na sya at tinulak.

"Alam nyo?! Ang wawalang kwenta nyong kausap e. Buti pa si Seth." Sabi ko.

"Si Seth?! AKALA NYO MABAIT YANG SI SETH?! HINDI. Traydor yan! Kung ano-ano ang
sinasabi kapag
nakatalikod ka! Pinagkatiwalaan ko sya, pero sya mismo ang humusga sakin. HINDI SYA
MABUTING
KAIBIGAN!" Sabi ni JC sabay sipa dun sa lamesa.

"Hindi traydor si Seth. Si Lester pwede pa." Katsumi.

"Ako?! Baka si Daniel!!"

"PANO NAMAN AKO NAGING TRAYDOR?!"

Nagsisigawan lang kami dito. Kulang nalang magpatayan kami.

Nagkasuntukan na naman sina Lester at Katsumi pero hindi na namin sila maawat.

"Tama na nga yan!" Awat ko sa kanila.

"WAG KA NGANG MAKISALI DITO!"

*BOOOOGSSHH!*
Napaupo ako sa pagkakasuntok sakin ni Lester.

"O ano?! Weak ka pala e. Isang suntok lang suko ka na agad?!"

Pinahiran ko ang dugo sa labi ko tapos tiningnan ko ng masama si Lester.

"Lintik lang ang walang ganti, Lester." Tumayo na ko at susuntukin na sana sya,
pero bigang may sumigaw at
nakuha nito ang atensyon naming lahat.

"ANG TATANGA NYO! TUMIGIL NGA KAYO!"

28.
DANIEL�S POV

.ANG TATANGA NYO! TUMIGIL NGA KAYO!.

Napatingin kami dun sa nagsalita.

.Sana hindi ka nalang dumating, Seth!. Sigaw ni JC.

.Unang-una sa lahat, maupo muna kayo at kumalma..

.Pano kung ayoko?!. JC.

.JC please.. Seth.

.Sige na JC. Sundin nalang natin si Seth.. Sabi ko.

Umupo na kaming lahat pero magkakahiwalay kami. Magkakalayo. Kung paglalapitin kasi
kami, baka magpatayan
lang.

Umupo si Seth dun sa gitna namin. Sa lugar kung san kita nya kaming lahat.

.Anong nangyari?. Panimula ni Seth.

.Pare, si Lester. Nilaglag nya tayo sa Amethyst. I can�t believe na pagkatapos ng

lahat, sila pa rin ang
kakampihan niya.. Katsumi.

.Wala yang katotohanan! Hindi ko alam kung anong sinasabi ni Katsumi! Kung meron
man ditong traydor, si
Daniel yun! Hindi nya alam kung anong ibig sabihin ng salitang kaibigan!. Lester.

.Ako?! Ako pa talaga?! At least ako, wala akong nililihim. E ikaw, JC. Ano yung
hindi mo masabi-sabi sakin,
ha?! Anong klase kang kapatid?!. Sabi ko.

.Anong klase akong kapatid?! Pati ba naman ikaw kuya huhusgahan mo na rin ako kahit
hindi mo pa alam
kung anong nangyari talaga?! Para kang si Seth!. JC.

.TUMIGIL NA KAYO!. Sigaw ni Seth.

Natahimik kami sa pagsigaw nya.

.ANONG KLASE KAYONG MGA KAIBIGAN HA?!. Biglang tumaas ang boses ni Seth. Ngayon ko
lang sya
nakitang ganyan. Nakakatakot.

.Hindi ako makapaniwalang pag-iisipan nyo ng ganyan ang isa�t-isa. Ganyan ba ang
tunay na kaibigan, ha?!.

.Hindi ko intensyong pag-isipan ng masama si Daniel. Ang laki nga ng tiwala ko sa

kanya e. Pero dahil dun
sa nalaman ko, biglang nagbago ang tingin ko sa kanya.. Lester.

.Ganun nalang ba yun? Dahil lang may nagsabi sa inyo ng ganto at ganyan, maniniwala
na kayo? Mas
nangibabaw pa ang chismis kesa sa tiwala sa sarili nyong kaibigan?!.

Hindi na nakapagsalita si Lester.

.Pero hindi lang basta basta chismis yung sakin, Seth. Isang mapagkakatiwalaang tao
ang nagsabi
nun!. Katsumi.

.Dahil ba mapagkakatiwalaang tao ang nagsabi nun, hindi mo na bibigyan ng chance

para makapagexplain
si Lester? Sa haba ng panahong magkasama kayo, hindi pa ba yun sapat para
pagkatiwalaan mo rin sya?.

Napatungo nalang si Katsumi sa sinabi ni Seth.

.O ikaw, Daniel. Anong problema mo?.

.Si JC. May nililihim sya sakin. May nakapagsabi sakin na mag-ingat daw ako dahil
baka inaahas at ginagago
na ko ng sarili kong kapatid. Nung una hindi pa ko naniniwala dun e. Pero sa
nalaman kong pagsisikreto

sakin ni JC, parang nagsisimula na kong magduda..

.Sarili mong kadugo, pagdududahan mo?.

Wala akong maisagot kay Seth. Sarili ko nga namang kadugo, pinag-iisipan ko ng
masama?

.Blood is thicker than water, Daniel. Totoo man ang narinig mo o hindi, sa tingin
ko hindi yun sapat para

husgahan mo o pag-isipan ng masama ang sarili mong kapatid. Hayaan mo syang mag-
explain at hayaan

mong sa kanya manggaling ang lahat. Hindi yung kung san san ka nagpapaniwala..

Wala na, speechless na ko. Tama si Seth.

.Nasasabi mo yan, pero ikaw mismo, hindi mo yan magawa!. JC.

.Pati ba naman ako pagdududahan mo, JC? Ako na wala nang ibang ginawa kundi ayusin
ang bawat gulong
gagawin nyo? Kilala mo ko at alam kong alam mong walang katotohanan yung mga
nalaman mo tungkol

sakin.. Seth.

.Kilala nga ba kita, Seth? Parang mali yata ang pagkakakilala ko sayo e. Maling
mali ang pagtitiwala ko
sayo!!!. JC.

.Pagtitiwala? Kung meron ka talagang tiwala sakin JC, hindi ka maniniwala dun sa
kung ano mang sinabi
tungkol sakin.. Seth.
Wala nang nasabi si JC. Natahimik nalang din sya.

Isa-isa kaming tiningnan ni Seth. Sa buong buhay ko, ngayon ko lang nakita ang mga
tingin nyang ganito.

Sa tingin palang nya, parang nakokonsensya na ko sa mga ginawa ko. Sa mga inisip ko
against my friend, especially
against my brother.

.Sabihin nyo nga sakin, alam nyo ba ang ibig sabihin ng salitang =tiwala� ? . Seth.

Nakatungo lang kaming lahat. Parang mga batang pinagalitan ng mga magulang dahil
nakakuha kami ng mababang
score sa exam.

.Higit kanino man, pinakakilala natin ang isa�t-isa. Tatlong taon na tayong
magkakaibigan, pero dahil lang sa
mga narinig nyo, magagawa nyong itapon ang tatlong taong pinagsamahan natin?!.

Wala pa ring nagsasalita samin. Lahat kami guilty at tinamaan sa mga sinabi ni
Seth.

.Sa tingin ko, hindi nyo pa ganun kakilala ang bawat isa e. Kasi sa kabila ng mga
pinagdaanan natin bilang
TROPA, nagawa nyo pa ring magsakitan at magbugbugan. Mas naniwala pa kayo sa sabi-
sabi kesa sa

sariling pagkakakilala nyo sa taong kasama nyo ngayon..

Nagkatinginan kaming lahat. We all exchanged guilty looks.

.Sorry, JC. Kapatid kita at alam kong mali ang pagdududa ko sayo.. Tumayo ako at
lumapit kay JC. Nagmanly
hug na rin kami.
Pagkatapos namin magyakapan, si JC naman ang lumapit kay Seth.

.Pare sorry. Pagdudahan ko na nga pala lahat, wag lang ang matatalinhaga mong
pananalita..

Nagtawanan kami sa sinabing yun ni JC.

.Uhm. Ehem. Kahit sinapak mo ko Lester, gusto ko pa rin magsorry. Tama si Seth.
Mali ang inasal ko. Sorry
bro.. Nagmanly hug din si Katsumi at Lester.

.Ako din bro. Sorry kung sinapak kita. Binugbog mo rin naman ako e, gantihan lang.
Haha. Pero sorry
din.. Nagfist to fist silang dalawa, tapos humarap sakin si Lester.

.Daniel. Sorry sa mga nasabi ko. Binabawi ko na yun lahat..

.Lahat, pati yung�.

.Maliban dun. Eepal pa rin ako sa inyo pag natapos na ang dapat matapos..

*deep sigh* .Bahala ka pare. Basta ang importante, okay na tayo..

.Tama ka dyan.. Nag-apir kaming dalawa.

.Buti naman at nakuha kayo sa isang salita lang.. Seth.

.Aba. Ikaw ba naman ang mangaral samin. E yang titig mo pa nga lang, wala na kami
e.. Kats.

.Haha. Oo nga. Pero teka, ba�t ganun. Parang sabay sabay tayong nagalit sa isa�t-
isa, pero bakit ikaw Seth,
wala kang naging kagalit?. Lester.

.Ang totoo nyan, may narinig din akong masamang bagay tungkol kay Katsumi pero
hindi ko yun
pinaniwalaan. Mas matimbang kasi ang pagkakaibigan namin ng lokong to kesa sa kung
anong sabihin ng

iba..

.LABYU SETH!. Sigaw ni Katsumi. Lalapit pa sana sya para yakapin si Seth pero ayun,
nasapok lang sya. Pero
mahina lang naman. Haha.

.Langya ka! Alam mo namang napuruhan ako nitong si Lester, dadagdag ka pa.. Sabi ni
Katsumi habang
pinipispis yung pasa nya.

.Teka teka. May nagsabi sayo ng masamang bagay kay Katsumi. Tapos sakin, may
nagsabi ng masamang
bagay tungkol sa kapatid ko� Sa inyo Lester, Kats at JC, ganun din sa inyo?.

.Oo, may nagkwento sakin ng masamang bagay tungkol sayo.. Sabi sakin ni Lester.

.Sakin naman, tungkol kay Lester.. Kats.

.Tapos sakin, tungkol kay Seth.. JC.

.Hala. Ba�t ganun? Parang sinasadyang pag-awayin tayong lahat ah. Ako against JC.
JC against Seth. Seth
against Kats. Kats against Lester at Lester against me..Ako.

.Hindi lang parang, sinadya talaga.. Seth.

.Anong ibig mo sabihin?. Lester.

.Isang tao lang ang gumawa nito.. Seth.

.Si Mycko?. Ako/ JC/ Lester/ Kats.

Nagkatinginan kaming lahat. Gulat na gulat na si Mycko ang gumawa nito.

.Pero bakit nya yun gagawin?!. Lester.

.Sa tingin mo, Lester? Sa tingin ko ikaw ang makakasagot nito.. Seth.

Lahat kami napatingin kay Lester na pinag-iisipan ang sinabi ni Seth.

.Amethyst?. Lester.
.Sa tingin ko, oo.. Seth.

.Pero. Akala ko ba, nagbago na yang Amethyst na yan? . JC.

.Ang buong akala ko din, pero sa ginagawa ni Mycko, mukhang napag-utusan lang sya..
Seth.

.Pero wala tayong kasiguraduhan na utos lang yun.. Ako.

.Kaibigan natin si Mycko. Kilala natin sya. Hindi nya kayang gawin to at wala syang
rason para gawin to
unless napag-utusan nga sya.. Seth.

.Pero pwede naman syang magbackout e. Katulad ng ginawa ko noon.. Lester.

.Yan ang kailangan nating alamin.. Seth.

.Woo! Naeexcite ako! Para tayong The Avengers! Ako si Ironman.. Kats.

.AKO KAYA YUN! ANG DAYA NAMAN NITO!. Lester.

.Sorry ka, nauna ako. Ikaw nalang si Hulk. Tamang tama mukha kang monggoloid..
Kats.

.LOKO TO AH. GRR. Magtatransform na ko. Eto na! Eto na!.

.ARAY!. Lester/Katsumi.

Napagbato kasi ni Seth ng unan e.

.Ano ba Seth! Gusto mo rin maging Ironman? Wag ka na! Ikaw nalang si Thor. Haha..
Kats.

.Oo nga. Tapos si JC si Captain America!. Lester.

.E pano si Daniel? Ah! Alam ko na! Sya si Batman!. Kats.

.Baliw. Kasali ba yun sa Avengers? Justice League kaya yun.. Lester.

.Alam ko, tingin mo sakin, bobo?! Hay nako. Sya nalang yung leader. Tamang-tama,
naging bulag ka naman
dati!.

.HAHAHA. Loko ka talaga!. Sabi ko sabay bato ng unan kay Kats. Mamaya-maya,
nakibato na rin sina Lester at
JC. Para lang kaming mga bata dito. Hahaha.

.TIGIL NA NGA!. Eto na naman po ang pananaway ni Daddy Seth. Haha. Joke lang.

.Seryoso. We have to know the reason/s behind the evil acts of Amethyst.. Seth.
.Ano bang pangalan nung leader nun?. JC.

.Elmo..

.Yung sa Sesame Street?. Katsumi.

*PAK*

.HINDI. Elmo Magalona..

.Namumuro ka na talaga Lester ha. Binugbog mo na nga ako, binabatukan mo pa ko

ngayon..

.Sorry na. Umaatake na naman yang kabaliwan mo e..

.Teka. Teka. Kilala mo ba talaga yung Elmo?. Seth.

.Medyo. Dati, mabait pa yun e. Pero bigla bigla nalang syang naging� hindi mabait..
Lester.

.Bakit naman? Alam mo ba kung bakit?. Ako.

.Dahil DAW sa isang babae. Hindi ko sure pero yun yung sabi-sabi noon. Kababata daw
nya yung babae
tapos parang iniwan yata sya or anything. EWAN KO. Basta dahil dun sa babaeng yun..
.Anong pangalan nung babae?. JC.

.Ja.. Ju� Jul.. Jo�. Lester.

.Jollibee?. Kats.

Tiningnan ng masama ni Lester si Kats.

.Julie Ann yata?. Lester.

.Julie Ann? Julie Ann San Jose?. Ako.

.OO YUN! Ba�t mo kilala?! Ex mo?!. Lester.

.Ha?! Loko hindi. Nabanggit yan sakin ni Kath before. Friend nya yata.. Ako.

.Ahhhh�. Lester.

.Good!. Seth.

Napatingin kaming lahat sa kanya.

.Ganto ang plano. Ikaw Daniel, kayo ang bahala ni Kathryn kay Julie Ann.
Halungkatin nyo lahat ng

nalalaman nya kay Elmo at alamin nyo kung may magagawa sya para ayusin ang pag-
uugali ng leader ng

Amethyst na yan. At Katsumi, samahan mo sila.. Seth.

.Okay po.. Sagot namin ni Kats.

.Tayo naman Lester at JC magsaspy tayo kay Mycko. Kailangan nating malaman yang
plano ng Amethyst na
yan..

.Yes boss!. Sabi ni JC at Lester.

.Lahat to mangyayari bukas. Natunugan kong may practice bukas ang Amethyst dun sa
may grand stand.
Magmeet tayong lahat ng 9 am bukas sa dating lugar.. Seth.

.Okay.. Sagot naming lahat.

.O diba, mas masaya pag nagtutulungan tayong lahat. Hindi yung nag-aaway? Kaya
kayo! Wag na ulit kayo
uulit ha!.

Naggroup hug kami. .Yes master Seth. Hahaha..

Pagkatapos ng tawanan naming yun, nagpaalam na ko. Pupuntahan ko muna si Kath para
kausapin sya tungkol dun
sa plano.
Sabi ko, magkita kami dun sa park sa may subdivision nila.

At eto na nga, nakita ko na sya dun sa may swing.

.Kath!. Tawag ko. Napaharap sya sakin tapos ngumiti sya.

Ngumiti rin ako tapos tinabihan ko sya.

.Anong meron?. Kath.

.Uhm.. Diba may friend kang Julie Ann ang pangalan?.

.Yup. What about her?.

.Crush ko kasi e�. Joke ko. Titingnan ko lang reaction nya.

Nakatingin lang sya sakin tapos tatayo na sana sya ng swing pero pinigilan ko sya
at hinila ulit papaupo.

.Joke lang naman! Ganto kasi, kakilala nya kasi si Elmo, yung leader ng Amethyst.
Yung band na
makakalaban namin..

.So?.
.Ba�t ang taray mo. Selos ka noh! Wag nga. Joke lang talaga. Hindi ko sya crush..

.Oo na. Oo na. Pero ano naman kung kakilala ni Julie si Elmo?.

Kinwento ko sa kanya yung nalaman namin tungkol kay Mycko.

.Oh?! Grabe. Sige. Tetext ko sya..

.Thanks Kath!. Sabi ko sabay yakap sa kanya.

.Anything for you.. Niyakap rin nya ako pabalik.

Pagkatapos ng mga 30 seconds siguro, bumitaw na sya sa pagkakayakap tapos sumandal

sya sakin. Ako naman,
inakbayan ko sya.

.Subukan mo lang magkacrush dun kay Julie ililibing kita ng buhay..

.Haha. Ang cute mo magselos! Haha. Pero pramis. Hindi ako magkakacrush dun..

.Maganda yun..
.Ikaw ang pinakamaganda para sakin..

.Magaling yun kumanta.

.Magaling ka rin naman ah..

.Mala Jessica Sanchez ng American Idol ang boses nun..

.So? Mala-anghel naman ang boses mo..

Umayos sya ng upo tapos tumingin sya sakin.

.Magaling yun tumugtog ng instruments. Guitar, drum lahat na yata. E ako, wala
akong alam na tugtugin.
Meron, pero hindi naman ako kagalingan..

.Sinong may sabing wala kang kayang tugtugin? E anong tawag mo dito?.

Nilagay ko ang ulo nya sa may tapat ng puso ko.

.Pakinggan mo, ang ganda ng tunog diba? Dub dub dub dub. Ikaw lang ang
nakakapagpatibok ng puso ko

ng ganyan..

Iniangat na nya ang ulo nya. Pero hindi sya nagsasalita. Natulala yata sa sinabi
ko.
.You may not be the greatest pianist, guitarist or violinist, but you�re the only
one who can make my heart
produce a sound like this..

Nagsmile sya sakin.

.I love you, Daniel..

I smiled back then I caressed her face.

.I love you too, Kath..

Nanlaki ang mata nya sa sinabi ko.

.D-Daniel? T-tama ba yung narinig ko?.

.Yes Kath. I love you. Hindi ka nagkakamali ng rinig. Mahal talaga kita..
Nakatingin lang ako kay Kath habang sinasabi ko yun. Kitang-kita ko kung gano sya
kasaya.

.Kath, I know kilala mo ko as someone na naghahanda talaga kung may importanteng

event..

.Yes. Why?.

.This time kasi, hindi na ko nakapaghanda e. Sorry..

.Okay lang noh. Hindi naman kailangang engrande ang pagsasabi ng .I love you. Ang
mahalaga ay yung
sincerity..

.Pero hindi lang kasi ang pagsasabi ko ng .I love you. ang mangyayari ngayon e..

.Ha? Ano pa?.

Tumayo ako at lumuhod sa harap nya.

.D-daniel? What are you doing?.

.Kathryn Chandria Bernardo, saksi ang sunset sa pagtatanong ko at sa pagsagot na

gagawin mo. Ngayong
araw na to, February 25, 2012, gusto kong itanong sayo ang isang mahalagang bagay..
I took her hand then I kissed it.

.Would you like to be the official caretaker of my heart?.

Biglang bumagsak ang luha sa mata nya. .If it means being your girlfriend, then yes
Daniel. I�m accepting the
job you�re offering to me..

We both stood up then we hugged each other.

After some time, bumitaw rin kami sa isa�t isa.

I caressed her face again at hinawakan nya ang kamay kong nasa mukha nya.

.I love you, Daniel. I love you so much..

.I love you more, Kath. I love you. I love you. I love you..

We smiled at each other tapos pareho kaming napatingin sa araw na dahan dahang
lumulubog.

.Ang ganda ng sunset noh?. kath.

.Mas maganda ka..

Nagkatinginan ulit kami tapos dahan dahan kong nilapit ang mukha ko sa mukha nya.

Nung halos 1 inch nalang ang pagitan namin, we both closed our eyes.

At nung naglapat na ang mga labi namin, bigla nalang akong nakaramdam ng fireworks.

Our kiss � I mean, our first kiss lasted for 10 seconds.

Pagkahiwalay namin, kitang kita sa mukha namin kung gano kami kasaya at kung gano
namin kamahal ang isa�t isa.

Nagpatuloy lang kami sa panonood ng sunset habang yakap namin ang isa�t isa.

.Ingatan mo ang puso ko Kath ha..

.Oo naman, basta ba iingatan mo rin yung sakin..

.Syempre, mahal kita e.. Ako.

.Pano ba yan, mahal din kita e.. Kath.

.E mas mahal naman kita times infinity. O ano..

.Haha. Edi ako na ang talo..

Nanahimik nalang kami at pinagpatuloy nalang ang panonood ng sunset.

Ang sarap sa pakiramdam manood ng sunset na kasama ang taong mahal mo.

Para sakin, hindi naman mahalaga kung mas mahal ko sya o mas mahal nya ako e. Ang
importante�

Mahal namin ang isa.t-isa.

29.
DANIEL�S POV

Sunday, February 26, 2012. Day 47 of 100

Maaga kaming nagsimba ng pamilya ko ngayon dahil nga may gagawin pa kami ng tropa.

Kakauwi lang namin ng bahay at magbibihis na sana ako pero nacorner ako ng tatlong
maldita. De joke. Ng tatlong
babae sa buhay ko.

.Uhm, kuya. There�s something about your smile today� It makes me� curious. Magui

.Oo nga kuya. Parang ang saya-saya mo ngayon..Carmela.

.Pansin ko nga rin e. Blooming ka yata, nak.. Mama.

Kung makikita nyo lang ang itsura namin ngayon. Dahan dahan silang lumalapit sakin
habang ako paurong ng
paurong hanggang sa napaupo na ko sa sofa.

.C�mon kuya. Spill it out.. Magui.

.Okay fine. Okay fine. Sasabihin ko na..

Bigla silang nag-upuan nung sinabi ko yun tapos yung mga mukha nila? Grabe.Hindi
halatang mga chismosa.

.DANIEL BILISAN MO NAEEXCITE NA KO!. Mama.

.Kami na... ni Kath..

Pagkasabi ko nyan, biglang silang nagtinginan. Siguro mga 10 seconds ng

katahimikanrin tapos�

.WOOO. I TOLD YOU MOM! KANINA KO PA NANONOTICE SI KUYA E. OMG. IM SO HAPPY..

Bigla nalang silang nagtalunan lahat. Parang mga nanalo sa lotto.

.EXCITED NA KO MAGUI! IGOOGLE MO KUNG ANONG NUMBER NI FRANCIS LIBIRAN! DALI.

PAPATAHI NA
TAYO NG GOWN!.

Nanlaki ang mata ko sa sinabing yun ni Mama. Magsasalita na ko pero hindi ako
makasabat dahil parang nakalunok
sila ni Magui ng megaphone.
.WHAT?! WHY�D YOU HAVE TO GOOGLE IT MOM? LET�S JUST TWEET HIM!.

.AY KOREK KA DYAN ANAK! DALI GO NA!.

Lundag pa rin sila ng lundag tapos may pag-irit pa. Oh Lord, bakit ang OA ng
pamilya ko? Girlfriend ko lang po si
Kath, hindi ko pa po asawa.

Habang nag-eenjoy sina Mama at Magui sa sarili nilang mundo dun, napansin kong
tahimik lang na nakaupo si
Carmela at may sinusulat dun sa notebook nya.

Kung itatanong nyo kung nasan si JC. Nako, wag nyo na itanong. Andun sa banyo,
naliligo.

Okay, balik tayo kay Lelay. Ayun nga nagsusulat lang sya tapos pasmile smile.
Nababaliw na ba tong kapatid ko?
Dahil nacucurious ako, linapitan ko sya.

.Uy.Lelay, anong sinusulat mo dyan?.

.Hihi.Wala to kuya..

.Nako naman. My bunso is keeping secrets from me..

Tiningnan ako ni Carmela tapos tumayo sya at kumalong sakin.

.Kuya this is my diary. You can�t read it..

.Pero bakit ka nagsasmile habang nagsusulat ka dyan? Siguro may crush ka na noh!
Bawal pa! Gugulpihin
yun ni Kuya, sige!.

.Haha. No kuya. Wala akong crush. I just wrote here na girlfriend mo na si Ate Kath
and I�m so happy kasi
lagi ko yung pinepray kay Bro..

.Talaga?Pinagdadasal mong maging kami?.

.Yes kuya. Every night before I sleep and every morning when I wake up. Kahit nga
itapon na ni mama yung
fairytale books ko, okay lang..

.Ha? Bakit naman?.

.Kasi mas gusto ko yung story nyo ni Ate Kath. Kasi yung inyo totoo. You are the
real Aladin and Jasmine,
Barbie and Ken and Beauty and the Beast..

.BAKIT PATI NAMAN BEAUTY AND THE BEAST SINAMA MO?ANG GANDA NA SANA E. HAHAHA..

.Hindi naman appearance yung gusto kong iparating dun kuya. Ibig ko sabihin, yung
sinasabi nilang love

between a prince and a princess na nababasa ko lang sa fairytale books, nageexist

pala sa totoong buhay. At

kayo yun ni Ate Kath..

.Ang cute cute talaga ng kapatid ko!. Sabi ko habang pinipisil ang cheeks nya.
.Don�t hurt Ate Kath ha. Promise me, kahit anong mangyari� hindi mo paiiyakin si
Ate..

.Pano kung mapaiyak ko sya?.

.Magtatampo ako sayo, kuya. I will not talk to you hangga�t hindi kayo nagiging
okay ni Ate..

.Nakakatakot naman yun! Pero don�t worry, hindi ko sasaktan si Ate mo..

.Yehey thanks kuya!.

Niyakap ako ni Carmela pagkasabi nya nun.

Sana nga hindi ko magawang saktan si Kath.

SETH�S POV

Time check : 9 : 53 am.

Sinasabi ko na nga ba e. Buti nalang inagahan ko yung call time kasi paniguradong
pag sinabi mong 9 am, 10 am
magdadatingan ang mga yun.

Ilang minuto lang, isa-isa na silang nagdatinginan.

Nauna si Lester sunod si Kats tapos si JC, Daniel at Kath.

.Alam nyo na naman ang plano diba?.Tanong ko.

They all gave me a nod.

.Kung ganon, tara na Lester at JC..

Tatayo na sana kami pero pinigilan kami ni Katsumi.

.TEKA. Wait lang!. Sabi nya sabay labas nung paperbag na dala nya.

.Anong laman nyan?.JC.

.Costume nyo!Ano ba. Magsaspy kayo tapos ganyan lang attire nyo! Isuot nyo to oh!.

Naglabas sya ng tatlong caps, tatlong shades at tatlong jacket.

.Hindi ka naman prepared, Kats?. Lester.

.Pangarap ko kasing maging spy e. Kumpleto ko kaya yung DVD ng Spy kids. Kaso etong
si Seth mali ang
pinag-assignan sakin..Kats.

.Hindi ah. Tama lang ang ginawa ko..

.Oo na. Oo na. Para namang may laban pa ko sayo. Umalis na nga kayo! Iniinggit nyo
lang ako e..

.Wag ka mag-alala. Maganda daw yung Julie Ann!.Lester.

.Mas maganda si Archelle�. Rinig kong binulong ni Katsumi pero hindi nalang ako
nagsalita.

.Anong sabi mo?!.Lester.

.Wala. Sabi ko umalis na kayo at aalis na rin kami. Tara na Daniel and Kath..

Tumayo na sila at naglakad na papalabas. Eto namang si Katsumi kanta ng kanta.

.C�mon bamanos. Everybody let�s go. C�mon let�s get to it, I know that we can do
it. Where are we going?
Julie Ann! Where are we going? Julie Ann!.
Kanta lang sya ng kanta hanggang sa nakalabas na sila. If I know, namimiss lang nya
si Archelle kaya dinadaan nya
ang lahat sa joke.

.Tara na rin..JC.

Sinuot namin yung pinahiram samin ni Kats tapos pumunta na kami dun sa grand stand
kung saan nagpapractice
ang Amethyst.

Pagdating namin dun, break time nila kaya dun kami dumiretso sa backstage. Ingat na
ingat kaming walang
magawang ingay para hindi nila malaman na nandun kami.

Nakita namin silang kumpol kumpol dun kaya medyo lumapit lapit kami para marinig
namin ang usapan nila.

.Ano, Mycko. Kumusta na? Success ba?.Eto yata yung Elmo.

.Oo, pre. Sa tingin ko magkakawasak wasak na sila sa ginawa ko.. Mycko.

.Mabuti naman kung ganun. Sa ginawa mong yan, mukhang hindi na sila makakatugtog ng
maayos sa
Battle..Elmo.

.Teka, pano kung halimbawang hindi sila magkawasak-wasak? Halimbawa lang naman.
Dapat may plan B
tayo.. Mycko.
.Plan B? Hindi na yan kailangan. Sigurado akong madaling masisira ang pagkakaibigan
nila. Sa mga sinabi

mo ba naman, tingnan ko lang kung hindi sila magpatayan sa nalaman nila. At tsaka,
alam mo ang

mangyayari sayo, Mycko kung fail ka sa ginawa mo. Say goodbye to your good
reputation..

Nagkatinginan kaming lahat sa narinig namin. Kaya pala hindi magawang magbackout
nitong si Mycko. Nakasalalay
dito ang reputation nya.

.Alam na alam ko..

.Basta matyagan mo silang mabuti. Tingnan mo kung nag-aaway-away na sila. Kung

hindi pa rin sila hiwahiwalay,
gumawa ka ng paraan para tuluyan nang maglaho ang Parking 5..

.Sige..

.Game! Start na ulit tayo ng practice!.

Pagkatapos namin pakinggan ang usapan nila, agad kaming lumabas at tumakbo
papalayo.

Nung medyo nakalayo-layo na kami, tumigil muna kami at nag-usap-usap.

.Ganun pala kababa ang tingin nila satin. Akala nila madali nila tayong
masisira..JC.

.Sorry nalang sila, may Seth tayo.. Sabi ni Lester sabay akbay sakin.
.O ganto ang plano ha. We need to act na parang magkakagalit tayo hanggang sa day
nung Battle. Kung

magpapractice man tayo, kailangan palihim lagi para hindi malaman at matunugan ni
Mycko. At para na rin

hindi mapahamak si Mycko..

.Kung si Mycko ang iisipin natin, e di ibig sabihin kailangan natin magpatalo sa
Battle?.JC.

.Hindi. Nakasalalay ang lahat kay Julie Ann. Kung gagamitin ni Elmo si Mycko
against satin, gagamitin natin
si Julie Ann against sa kanya..

.I like that plan bro.. Lester

.Sana lang talaga may halaga si Julie kay Elmo. At sana magawang pakiusapan nina
Kats si Julie na satin
sya kumampi..

.Sana nga..Lester/JC.

KATSUMI�S POV

Alam nyo, may kakaiba dito sa dalawang kasama ko e. Para tuloy akong third wheel
dito.
Anong alam nyong hindi ko alam ha?! I smell something fishy e.

O siguro yung ulam lang yun. Sinigang na Tilapia kasi inorder kong lunch e. Gutom
lang siguro to.

.Anong oras ba dadating yung sinasabi nyong Julie Ann? Tanong ko habang kumakain.

.On the way na daw sya.. Kath.

.Ah. Sige, kain na kayo.. Kats.

Kumain na kaming tatlo. Walang usap-usap. Magkakagalit muna kami ngayon dahil gutom
na gutom na kami.

Nasa kalagitnaan kami ng pagkain ng biglang may nagsalita.

.Hey Kath! Hi guys!.

Napatingin ako dun sa babaeng nagsalita tapos bigla ko nalang nalunok ng buo yung
kinakain ko.

. *Cough* *Cough* *Cough* Cough*. Ako yan.

.Kats okay ka lang?! Tubig oh!.Sabi ni Daniel sabay abot ng tubig sakin.
.*cough* *cough* Salamat pre. *cough* *cough*. Sabi ko habang umiinom ng tubig.

Grabe. Ito na ba yung Julie Ann? Nakakamatay pala ang ganda nito.

.Are you okay?. Tanong ni Julie sakin.

Hindi ako nakasagot kasi tulala lang ako sa kanya.

.Psst Kats!Laway mo!. Daniel.

Natauhan ako sa sinabi ni Daniel.

Nung medyo nagising na ko sa katotohanan, tumayo ako at kinuha ko ng upuan si

Julie. Pang tatlo lang kasi tong
table namin e.

.Julie? Julie right? Ito oh, upo ka na.. Sabi ko sabay lagay ng upuan.

.Thank you.. Nagsmile sya pagkasabi nya yan.

BAKIT ANG GANDA NG BABAENG TO???HUHU. NAGKAKASALA AKO.

.Uh, Julie thank you nga pala sa pagpunta ha.. Kath.

.Wala yun. Pero teka, introduce mo muna ako sa mga kasama mo.. Julie.

.Yang katabi mo, yan si Katsumi..

.Oh. Hello Katsumi. Filipino ka ba?.

.Ako?Oo.Half Filipino tapos 1/4 Japanese and 1/4 Korean..

.Oh. Wow. Kaya pala ang cute cute mo..Sabi nya sabay kurot sa cheeks ko.

Dahil medyo nagkakasala na ko, umiwas na ko ng tingin tapos uminom nalang ako ng
tubig.

.And what about him, Kath? Who is he?.

.This is Daniel. Daniel Padilla� my boyfriend..

*PFFFFFFFFFFFFFFTTTTT*

Nabuga ko yung tubig na iniinom ko. Buti nalang nakailag si Daniel.

.KAYO NA?!.Tanong ko.

.Lintek ka bro! Muntik na kong magshower dito ha!. Daniel.

.KAYO NA?!. Wala.Wala akong ibang masabi kundi yan. Sabi na nga ba�t may kakaiba sa
dalawang to e.

.Oo, kami na.. Sabi ni Daniel sabay hawak sa kamay ni Kath.

.KELAN PA?!.

.Kahapon.. Kath, sabay smile.

.BAKIT HINDI NYO SINABI?!.

.E bakit ka ba sigaw ng sigaw?!. Daniel.

.Wala lang. Para mukha tayong nasa teleserye..

.Hahahahaha..

Napatingin kami kay Julie Ann na tawa ng tawa.

.You�re so funny Katsumi! Nakakatuwa ka.Hahaha..

.Talaga?. Bigla naman akong napahawak sa batok ko. Kaflatter kaya. HAHA. Joke.

.Nako, masanay ka na dyan kay Kats.Ganyan talaga yan.Laughtrip always.. Kath.

.Nako. I like funny guys pa naman..

Nagkatinginan kami nina Daniel tapos bumaba-taas ang kilay nya. Si Kath naman,
binigyan ako ng nakakalokong
ngiti.

.Hey. Uhm. Don�t get me wrong ha. I mean, I like those guys na nakakatawa. You
know, as a friend. Taken na
kasi ang puso ko e.. Julie.

OKAY. WEW. THANK YOU LORD. HINDI NA KO MAGKAKASALA.

.Wait, speaking of taken.Totoo bang nagkaron kayo ng something ni Elmo before?.

Kath.

Biglang nawala ang ngiti sa mukha ni Julie.

.Magkababata kami ni Elmo. Bestfriends kami since birth. Bestfriends din kasi yung
mommies namin, kaya
yun, naging magbestfriends na rin kami. At tsaka ang sarap nya kasi maging kaibigan
e. Ramdam mong safe

na safe ka. Kaya inseparable talaga kaming dalawa..

.Mabait si Elmo? Pero bakit nung Grade 6 sila, may nagsabi samin na masama daw ang
ugali nya?. Daniel

.*deep breath* Grade 5 kasi kami noon nung umalis ako. Nagpunta kami sa Australia
ng family ko. Sabi ng
mommy nya, sobra daw nadepress si Elmo sa pag-alis ko kaya bigla nalang daw syang
nagbago..

.And then?. Kath.

.Dahil hindi ko na rin kinaya yung mga naririnig ko about him at sa banda nya,
umuwi ako nung 2nd year

high school. Binalikan ko sya. Akala ko nga magagalit sya sakin e, pero hindi.
Bumalik agad yung closeness
namin at bumalik na rin ang dating mabait na Elmo..

.Ohh. So totoo palang bumait talaga ang Amethyst. Pero anong nangyari?Bakit bumalik
na ulit sila sa
pagiging bad guys?.Ako.

.Kasi�.

.Kasi?. Ako/Kath/Daniel.

.MOMMY!.

Bigla kaming napatingin dun sa batang tumatakbo papunta kay Julie Ann.

.Mommy! Why jidyu yib me?. (Why did you leave me?)
Ano daw?Mommy? Anak ni Julie Ann tong batang to?!?!?!

.Ellie� Where�s yaya?.

.Outchide.

.Go to your yaya muna ha. Mommy�s busy..

.I wanchu chey wichu. (I want to stay with you)

.Ma�am! Ma�aam! Surry ho! Begla nalang po tumakbu si Ellie. Sabi nung Yaya.

.Ellie, go with yaya muna, may kakausapin lang si Mommy, okay?.

.Inchoduce me to yo fends mommy.. (Introduce me to your friends, mommy.)

Tumingin samin si Julie then she flashed a smile. She then looked at the child then
looked back at us.

.Guys, this is Ellie� my daughter..

.Heyow!.Sabi ni Ellie habang kumakaway-kaway.

We all smiled at her.

.Now Ellie, go with yaya na, okay?.

.Yes mommy! Babye!. Kumakaway kaway pa yung bata samin habang naglalakad papalayo.

Nung nakalabas na sila, lahat kami tumingin kay Julie.

.Is she�. Kath.

.Yes, Kath. Ellie from ELmo and JuLIE. She�s our daughter..

Nanlaki ang mata namin sa sinabi ni Julie. May anak sila ni Elmo?! Pano? I mean,
alam ko kung pano nila ginawa.
Pero grabe. Ang bata pa nila!

.When I came back nung 2nd year, ramdam na ramdam namin kung gano kami nangulila sa
isa�t isa. And
then boom. It happened..

.So� that�s the reason kung bakit naging bad guy na ulit si Elmo? Kasi isa syang
batang ama?. Ako.

.I don�t think that�s the reason. Kasi in the first place, hindi nya alam na may
anak kami..

Nganga kaming lahat sa sinabi ni Julie. HINDI ALAM?! GRABE ANO KAYA YUN.
.When I discovered that I was pregnant, lumayo ulit ako kay Elmo. Natakot akong
hindi nya ako paninindigan
kaya I just left without saying goodbye to him..

.And I�m guessing na yan ang nagpabalik sa kanya sa pagiging bad guy.. Ako.

.I think so too. Kasi nung umalis ako, balita ko nagbulakbol daw sya. Naging bully.
Kung gano kasama noon
ang banda nya, times 10 na daw yun ngayon..

.Grabe Julie, ganyan ba talaga kalaki ang impact mo kay Elmo?. Daniel.

.Maybe�.

.Pwede mo ba kaming kwentuhan ng pinagsamahan nyo ni Elmo?. Kath.

.It all began when�.

JULIELMO: When I Lost You (Side story)

JULIE�S POV

.Pwede mo ba kaming kwentuhan ng pinagsamahan nyo ni Elmo?. Kath.

I took a deep breath. .It all began when�.

------------------------FLASHBACK -----

( AGE : 8 YEARS OLD � Grade 2 )

.Mommy, who�s this little boy in the picture?. I asked my mom. I�m looking at my
albums kasi.

.Oh. That�s Elmo. He�s your playmate and bestfriend. Don�t you remember?. Mom.

.No mommy. I don�t. Where is he? Why aren�t we playing anymore?.

.They moved to another place, baby, that�s why you stopped playing. Batang-bata pa
kayo noon kaya siguro
you can�t remember him anymore. Anyway, his mom is also my best friend kaya naging
close din kayong
dalawa. You two were inseparable before. Iyak ka nga ng iyak when they left e..

.Really mommy? Did he cry too?.

.Yes baby. Ayaw nga nya bitawan yung kamay mo noon e. He didn�t want to leave you..

.Sayang naman ang friendship namin, mommy. Babalik pa kaya sila?.

.I don�t know, baby..

After my mom�s answer, I closed the album then I told my mom that I want to sleep
already.

Tomorrow�s the first day of classes. Sana marami akong maging friends.

( SCHOOL )

Today is my first day of being a grade 2 student.

While I was walking papunta sa bulletin board to check my section, a grade 4

student blocked my way.
.Excuse me.. I told him.

.Hi. Ikaw si Julie, diba? Ang ganda ganda mo naman�. He said while holding my chin.

Tinalsik ko yung kamay nya. .Pwede ba, tumabi ka nga. I still have to check my
section..

.Ang taray mo naman. Gusto ko lang naman makipagfriends e..

.Just please get out of my way.. I said calmly.

.ABA. Ang taray talaga ha.. Hinawakan nya ang dalawang braso ko. Ang higpit ng
hawak nya. Nasasaktan na ko.

.Bitawan mo ko!.

.Ang taray mo kasi e. Sinabi nang gusto ko lang makipag---.

.BITAWAN MO SYA!. Napatingin ako dun sa lalaking tumulak dun sa grade 4 student.

He�s as tall as the grade 4 student pero I saw his level patch, he�s only a grade 2
student like me.

.Bakit ka ba nakikialam dito ha!? SINO KA BA!. Grade 4 student.

.BOYFRIEND NYA KO KAYA UMALIS NA KAYO KUNG AYAW NYONG ISUMBONG KO KAYO SA MOMMY
NYA!. Sigaw nung grade 2 student.

Wait. WHAT?! BOYFRIEND. I�M TOO YOUNG TO HAVE A BOYFRIEND!

The grade 4 students left with embarrassment evident on their faces.

.Okay ka lang? Pasensha ka na kung sinabi kong boyfriend mo ko ha. Yun lang kasi
ang makakapagpaalis
sa kanila e.. Sabi grade 2 student sakin.

.Uh. Yeah yeah. Thanks..

.You�re Julie, right?.

.Yeah..

.Hindi mo ba ako natatandaan?.

I carefully examined his face.

WAIT. He looks like the boy in the pictures.

.Elmo?.

When I said his name, he smiled then he hugged me.

.Buti nalang naaalala mo pa ako!. Bumitaw na sya sa yakap pero he�s still holding
my shoulders.

.Namiss kita Julie�. Nakasmile pa rin sya nung sinabi nya yan.

I just smiled at him. I don�t know what to say.

.Tara na! Classmates daw tayo sabi ni Tita Rina e..

.Nagkausap na kayo ni mom?!.

.Yup. Kaninang umaga. Dumaan muna kami ni Mama sa inyo bago ako pumunta ng school
pero nakaalis ka
na daw. Di pa nga tapos yung kwentuhan nila nung umalis ako e..

.Ohh...

Yan nalang ang nasabi ko. Pagkadating namin sa classroom, all of our classmates are
teasing us.

Instead of getting pissed or anything, Elmo and I just smiled at them.

Days pass by, mas naging close kami ni Elmo. We became neighbors too kaya lagi
kaming nagkikita. Sometimes,
nagoovernight pa ko sa kanila or sya samin.

Nothing�s wrong with that naman e. Even our moms agree with that. They�re
bestfriends too, you know.

( AGE : 11 years old � Grade 5 )

.Julie!. Napalingon ako dun sa tumawag sakin.

Nakita ko ang best friend kong tumatakbo papunta sakin. Hingal na hingal na.

.Hahaha. Bagal talaga kahit kelan!. Pang-aasar ko.

.Ah ganon. Tumigil ka nga sa pagkaenglish speaking mo, naging palaasar ka naman..
Elmo.

.Hahaha. Ikaw e, inimpluwensyahan mo ko!.

.Ako pa talaga!. Bigla nya kong kiniliti.

Syempre, kiniliti ko din sya. Gantihan to!

.Hahaha. Elmo! Stop it! Malelate na tayo! Exams pa naman ngayon!.

.Haha. Fine. Saved by the bell ka ha. Humanda ka sakin mamaya.. Ngumiti sya ng
nakakalokong ngiti tapos
tumakbo na papalayo.

HALA. ANYARE DUN?!

Tumakbo na rin ako para maabutan sya.

.HOY ELMO! HINAYUPAK KA! INUUNAHAN MO KO!.

.Nasagutan mo ba yung last equation kanina? Ba�t ganun?! Wala akong masagot!. Elmo.

Haha. Ito talagang best friend ko. Hindi makagetover sa exam kanina.

Umupo na ko sa tabi nya tapos kinuha ko yung Health book. Magrereview kasi kami
ngayon e.

.Don�t cry over spilled milk bro. Haha. Magreview ka nalang ng maayos dito para may
maisagot ka bukas..
.Sa bagay. Game, review na tayo.. Sabi nya sabay akbay sakin.

.Bakit kailangan mo pa umakbay ha?.

.Masama?.

.Hindi naman..

.Hindi naman pala e. Wag ka na magreklamo, okay?.

.Fine. O game na..

Nagsimula na kaming magreview pero parang hindi yata ako makaconcentrate ng ayos
kasi ang lapit lapit nitong si
Elmo sakin.

Ewan ko ba. Ganto rin naman kami nung mga bata kami pero bakit parang iba yata ang
nararamdaman ko ngayon?

.Julie, next page na. Kanina pa tayo sa page na yan oh..

Nilipat ko na yung page. Saktong topic pa ay Puberty.

.Puberty. Ang magulong stage.. Elmo.

.Ano? Ba�t magulo?.

.Kasi kapag nasa puberty stage ka na, lagi kang sasabihan na =you�re too old for
that� tapos mamaya-maya
sasabihan ka naman ng =you�re too young for that�. San ka pa lulugar diba?.
Explanation nya.

.Sa bagay nga naman..

.Parang kagabi nung magkausap kami ni mommy. Sabi ko sa kanya, bakit hindi nya ako
payagang
makipaglaro sayo. Sabi nya, masyado na daw akong matanda para makipaglaro pa..

.Hahaha. Oo nga naman..

.Kaya nga sabi ko sa kanya, liligawan nalang kita. Kaso sabi nya masyado pa daw
tayong bata para dun..

Natahimik ako sa sinabi ni Elmo. Ligawan?! Ramdam kong nag-iinit ang mukha ko. Bat
ganun? Ang lakas ng tibok ng
puso ko oh.

*TSUP*

Napatayo ako sa ginawa ni Elmo! Kiniss nya ko sa cheeks!

.BAKIT MO YUN GINAWA?!.
.OA mo ha! Dati pa naman kita kinikiss sa cheeks ah. Bakit ganyan ka makareact
ngayon?.

Oo nga naman. Dati pa nga pala nya ako kinikiss sa cheeks pero ewan ko ba, bigla
nalang ako napalundag e.

Umupo na ulit ako sa tabi nya. .Nagulat lang ako�.

.Ahh. Psh. Ang cute cute mo talaga. Pakiss nga ulit!.

Sinanggahan ko na yung pisngi ko. .Hep. Tumigil ka na. Magreview na nga tayo.
Kainis to. Pag tayo
bumagsak!.

.Pano ba yan, bumagsak na ko sayo e��

.Ha? Anong sabi mo?.

.Wala. Sabi ko magreview na tayo baka nga bumagsak pa tayo..

Nagpatuloy na kami sa pagrereview. Awa ng Diyos, natapos naman namin.

Medyo gabi na rin nung nakauwi si Elmo. Dito na sya pinagdidinner ni mama pero baka
daw magtampo ang mommy
nya kasi lagi nalang daw sya ditong kumakain.
Kaya eto, kami lang ni mommy ang kumakain. Wag nyo na itanong kung nasan si daddy.
Hiwalay sila ni mom. Pero
they are in good terms naman.

.Julie, nasabi mo na ba kay Elmo?.

Parang nawalan ako ng gana sa sinabi ni mama. Eto na kasi ang pinakakinakatakot ko
e. Ang dumating ang araw na
to.

.Not yet ma. Tomorrow nalang. Last day na rin naman namin..

.Okay..

Pinagpatuloy na namin ang pagkain. Hay. Sana hindi nalang dumating ang bukas.

( LAST DAY OF SCHOOL )

.Woo! Best friend! Ramdam kong perfect ko yung Health! Andun lahat ng pinag-aralan
natin e! Wooo. Lilibre
kita pag nakaperfect ako!. Masiglang sabi ni Elmo.

.Talaga?. I flashed a weak smile.

.O, bakit parang malungkot ka?.

.May sasabihin ako sayo, Elmo..

Biglang nawala yung mga ngiti nya. Naglakad kami papunta dun sa tambayan naming
dalawa. Dun sa may burol na
may malaking puno.

.Anong sasabihin mo, Julie?. Seryoso nyang tanong.

.Elmo� aalis na kami. Sa Australia na kami titira..

Hindi maipinta ang mukha ni Elmo. Alam kong pinipigilan lang nya umiyak.

.H-ha? J-joke ba to? Wag nga. Ang benta k-kasi e.. Nanginginig na ang boses nya.
Alam kong iiyak na talaga
sya. Kaya pati ako napaiyak na rin.

.Hindi naman ako nagjojoke e. *Sniff* *Sniff* Aalis na talaga kami. Bukas. Hindi ko
lang agad nasabi sayo kasi
ang saya saya natin nung mga nakaraang araw. Ayoko namang sirain yun..

.S-sana sinabi mo agad para napaghandaan ko. P-para mas n-nagawa kong memorable ang
bawat araw na
m-magkasama tayo. H-hindi yung ganto!.

.S-sorry Elmo�.
.Wag ka nalang umalis please�. Hinawakan nya ang magkabila kong balikat.

.Hindi pwede, Elmo. Hindi pwede..

.Please.. Lumuhod sya sa harap ko.

.Elmo! Tumayo ka dyan!.

.No Julie. Wag ka na umalis please�.

.Elmo please, stand up..

.Hindi ako tatayo hangga�t hindi mo sinasabi na hindi ka na aalis..

Sobra na talaga akong napapaiyak. Ayokong iwanan ang bestfriend ko pero kailangan
talaga.

Sorry best friend pero ito lang ang alam kong way.

Pinunasan ko na yung luha ko tapos naging seryoso ang mukha ko. .Fine. Then don�t
stand up. Mabulok ka dyan
kasi kahit anong gawin mo, aalis at aalis pa rin ako..

Tinanggal ko na yung kamay nyang nakahawak sakin tapos tumakbo na ko papalayo. Iyak
ako ng iyak habang
tumatakbo.
Sorry Elmo� Sorry.

( AGE : 15 years old � 2nd year high school )

.Julie, nagmumukmok ka na naman dyan sa harap ng computer..

Sino ba namang hindi magmumukmok sa mga nababalitaan ko tungkol kay Elmo? Grabe daw
makapagpahiya yung
banda nya. Kawawa naman yung girl na inapi nila.

Tapos balita ko rin na binugbog daw nila yung isang aspiring member ng band nila.
Ewan ko kung bakit. Ayoko nang
alamin.

Tapos andami pang mga balitang hindi ko na talaga kinaya.

Pero sa lahat ng mga messages at balitang natatanggap ko, itong message sakin ni
Tita Pia, ang mommy ni Elmo
ang pinakagusto ko.

Julie, my son needs you. I hope you can visit him kahit one day lang. He really
misses you. Love, Tita Pia.

.Gusto mo na ba umuwi?.
Napatingin ako dun sa nagtanong sakin.

.Ma..

.Para ko na ring anak si Elmo. Ayoko namang nagkakaganyan sya. If your tita is
right, then I think, you have
to go back..

Napasmile ako sa sinabi ni mommy so I stood up and hugged her.

.Thanks mom!.

.Fix him, Julie..

.I�ll do my best..

Nagpabook din agad ako ng flight papuntang Philippines. Tinulungan din ako ni Tita
Pia na magenroll sa school ni
Elmo ngayon.

Yup, nagkita na kami ni Tita, pero hindi alam ni Elmo. We want to surprise him.

Nagstart na yung classes pero ginagawa ko ang lahat para hindi kami magkita ni
Elmo. I have to wait for the right
time. At yun ay ang araw ng birthday nya.
( Elmo�s Birthday )

THIS IS IT. Ito na. Planadong planado ko na lahat.

May presentation ngayon yung band ni Elmo and kinausap ko yung members about dun sa
plan ko. Buti nalang
pumayag sila.

Andito ako ngayon sa backstage, waiting for my cue.

.Let�s all welcome, AMETHYST!. Sabi nung principal

Nagsimula na silang tumugtog, tapos lumabas na rin ako para sabayan si Elmo sa
pagkanta.

( NOW PLAYING : IT WILL RAIN � JULIELMO VERSION *Video sa gilid.* )

Pagkatapos naming kumanta, nagkatinginan lang kami.

.Julie�.

Ang lakas nung hiyawan nung mga tao kaya hinila ko si Elmo papunta sa back stage.
Nung tahimik na yung paligid, tumigil na ko sa paghila sa kanya tapos hinarap ko na
sya.

.Elmo� Kumusta ka na?.

Hindi sya nagsasalita. Nakatitig lang sya sakin.

.Elmo� Galit ka ba? Sor---.

Bigla nalang nya ako niyakap. Sobrang higpit. Pero kahit halos hindi na ko
makahinga, parang ayaw ko nang
makawala sa yakap nyang to.

.Julie, n-namiss kita. W-wag mo na ulit akong iiwan p-please.. Umiiyak sya.

.Hindi na ulit, Elmo. Promise.. Bumitaw na kami sa pagkakayakap. Tapos pinahiran ko

ang luha nya

.Tara. Sumama ka sakin.. Hindi na ko nagreklamo, sumunod nalang ako sa kanya.

Ewan ko kung anong magic trick ang ginawa nya at pinalabas kami ni manong guard.

.San tayo pupunta?. Tanong ko.

.Basta�. Humarap sya sakin then he flashed his smile. His smile na sobra kong
namiss.

Bigla nalang syang tumigil sa paglalakad at narealize kong nandito pala kami sa
tambayan namin. Ang burol.

.Woah. Namiss ko to ha..

.Ikaw e. Umalis ka pa..

Napatingin ako sa kanya worried na baka naalala nya ang nangyari nung huling
nagpunta kami dito. Pero hindi e,
nakasmile pa sya.

.Bakit ka ganyan makangiti?.

.Kasi masaya ako..

Magkatitigan lang kami, then I remembered something.

.HAPPY 16TH BIRTHDAY!. Sabi ko sabay hug sa kanya.

He hugged me back. .Kahit hindi mo na ko batiin, ang mahalaga� nandito ka..

Binulong nya yan sakin. Parang may dumaloy na kuryente sa katawan ko sa ginawa nya.
Bumitaw na sya sa yakap pero he kept his face close to mine.

.Julie�. Sabay haplos ng buhok ko.

.What is it?.

.Ang tagal kita hinintay. Akala ko nga naghihintay na ko sa wala e..

.Psh. Papayagan ko ba yung mangyari?. I smiled.

He smiled back .Pero alam mo mas matagal kong hinintay ang moment na to..

.Ito? E diba lagi naman tayong nandito? Haha. Anong hinintay mo?.

Mas nilapit pa nya ang mukha nya sa mukha ko. .Ang tagal kong hinintay na masabi
sayo na�.

.Na?. Ewan ko kung bakit pero ang lakas ng tibok ng puso ko.

.Na mahal kita�.

Pakiramdam ko parang nagpaparty ang mga paru-paro sa tiyan ko. Parang may roller
coaster sa loob.
Sa totoo lang, naguguluhan pa ko sa nararamdaman ko sa best friend ko, pero sa
sinabi nya ngayon� parang

nalinawan na ko.

.Mahal din kita, Elmo�.

Pagkasabi ko nyan, mas lalo pa nyang nilalapit ang mukha nya hanggang sa napapikit
na ko. Naramdaman ko
nalang na lumapat na ang labi nya sa labi ko.

Parang sasabog ang puso ko. Sobrang sobrang lakas ng tibok.

Bumitaw na kami sa kiss tapos niyakap nalang namin ang isa�t isa.

.Girlfriend na kita ha..

Napabitaw ako sa yakap.

.What?!.

.Haha. E matagal na naman nating kilala ang isa�t isa. Boto satin ang mga mommies
natin. Ano pang gusto
mo?.

.Hindi mo man lang ako liligawan?.

.Liligawan kita araw araw pag tayo na. Kahit pag kasal na tayo, liligawan pa rin
kita..

Natameme ako sa sinabi nya. Ang bilis naman, kasal agad?!

.Silence means yes. Sabi nya sabay akbay sakin. .You�re officially mine, Julie
Ann..

May magagawa pa ba ko? Besides, mahal ko naman sya e. Wala naman sigurong masama
dito.

Lumipas ang mga araw. Nalaman na ng mga mommies namin na kami na. Akala ko
papagalitan nila kami, pero
natuwa pa sila. Haha.

Araw araw rin akong nililigawan ni Elmo. Hindi nga sila makapaniwalang kami na.
Bakit daw kasi nanliligaw pa rin si
Elmo.

Pero sa lahat ng mga nangyari, pinakanatuwa ako sa mga good feedbacks about Elmo.
Nakakagulat daw kasi bigla
daw bumait ang leader ng Amethyst. Nagtaasan na rin daw ang mga grades nya
according to his teachers.

Valentines day nga pala ngayon. Ewan ko kung anong pakulo nitong si Elmo. Haha.
Basta ang alam ko, ang dilim
dilim ngayon sa bahay. Nakakatakot tuloy pumasok.

.Mama! Brownout ba?. Sigaw ko, pero walang sumasagot.

.Ma! San ka?.

Pagdating ko sa may sala, nagulat nalang ako ng biglang nag-ilawan yung mga mini
lanterns sa sahig. Parang may
path silang finoform kaya sinundan ko lang yung path na yun hanggang sa nakarating
ako sa may garden.

Dun ko nakita si Elmo na may hawak na bouquet of roses.

.Happy Valentine�s Day to my soon to be wife.. Sabi nya habang lumalapit sakin.

Napangiti nalang ako nung inabot na nya sakin yung roses. We hugged each other
after that.

Kumain na rin kami and then we slow danced.

Nasa waist ko yung kamay nya, tapos nasa balikat nya yung sakin.

.Bakit ang tahimik mo?. Tanong nya sakin.

.Speechless ako e. Sobra akong natuwa sa ginawa mong to..

.Talaga? Akala ko nga ayaw mo e. Tahimik mo kasi e..

.Haha. Sorry ha. Pero teka, where�s mom?.

.Wala. Umalis sila ni mommy. Ako na muna daw ang bahala sayo..

.Ohh. Okay..

Here comes silence again.

.Julie�.

.Hmmm?.

.I love you.. Nakangiti nyang sabi.

I can�t help but smile back. .I love you too..

Unti unti na naman nyang nilalapit ang mukha nya sa mukha ko. We closed our eyes at
the same time and then
naglapat na ang mga labi namin.

It was a soft and tender kiss nung una, then his kisses became aggressive. I pulled
him closer to me to deepen the
kiss at mas hinigpitan naman nya ang hawak sa bewang ko.
Paurong kami ng paurong hanggang sa nakapasok na kami sa loob ng bahay. Bigla ko
nalang naramdaman na
binuhat nya ako then he went upstairs at dumiretso sa room ko. He did all of this
without breaking our kiss.

Hiniga na nya ako sa kama. He temporarily let go of my lips to take off his shirt.
Then he kissed me again. He slowly
unbuttoned my shirt and removed my skirt hanggang sa undergarments ko nalang yung
natitira.

His kisses went down to my neck, to my collarbone and then dun sa pinakaiingatan
ko. Kung san san na rin
napapadpad ang kamay nya.

He stopped kissing me and then he looked at me.

.Julie. I�m sorry. Let�s stop this hanggang kaya ko pa. I�m really sorry, nadala
lang ako masyado..

Kukunin na sana nya ang shirt nya pero I pulled him and cupped his face. .No. Don�t
stop. I�m all yours, Elmo. All
yours..

He caressed my face. .I love you, Julie.. And then he kissed me again.

Masyado na kong nalunod sa mga pangyayari, the next thing I knew, we�re both naked,
sweating and catching our
breath.

.Are you okay? Does it hurt?. He look so worried.

I smiled at him at niyakap sya. .I�m okay..

Umayos na kami ng higa. Masaya ako, oo. Mahal na mahal ko si Elmo. Pero hindi mo pa
rin maaalis sakin ang magalala.

Yes, we did it. Kung ano man ang mangyari o mabuo, sana� sana hindi ako iwan ni
Elmo.

( The next day )

Naramdaman kong may humahalik sa leeg ko, sa braso ko at sa pisngi ko kaya nagising
ako. Gusto ko sanang
bumangon pero bigla akong nakaramdam ng sakit sa may lower part ng body ko.

.Goodmorning!. Napaharap ako kay Elmo na abot langit ang ngiti.

.Goodmorning din.. He kissed me after I said that.

.Breakfast in bed for my soon to be wife..

Umayos ako ng upo. Dahan dahan pa nga e. Kasi alam nyo na. Masakit talaga.

.Kaya mo ba? Here, wear this..

Sinuotan nya ako ng tshirt nya. Big enough to cover my body tapos tumabi sya sakin.

.Anong meron, ba�t ang sweet mo?. Tanong ko while eating.

.Lagi naman akong sweet ah. At tsaka masaya kasi ako e. Thank you ha. I love you.
Sabi nya sabay back hug
sakin at kiss sa cheeks.

.I love you too. Kain ka na rin oh.. Sinubuan ko sya nung sandwich na ginawa nya.

Nagsusubuan lang kami. Sabay nagbreakfast. Ang saya saya namin. Sana, lagi nalang
kaming ganto. Sana walang
problemang dumating.

( 1 month after )

.Ma, bili mo kong green mangoes please.. Sabi ko kay Mom. Ewan ko ba, parang ang
sarap bigla ng green
mango e.

.Parang nung isang araw ka pa kain ng kain ng mangga ah. Naglilihi ka? Haha. Joke
lang. O sige, bibili kita..

.Thanks mom!.

Umalis na si mommy. Maggogrocery lang naman sya. Pupunta na dapat ako sa room ko
pero bigla akong
nakaramdam ng hilo, tapos feeling ko masusuka ako so I rushed to the CR.
Pagkatapos ko magsuka, hinang-hina akong naglakad papunta sa living room. Grabe.
Ang sama talaga ng
pakiramdam ko.

.Julie. I left my wallet sa m---JULIE! WHAT HAPPENED? WHY ARE YOU SO PALE?!. Sabi
ni mama sabay
takbo sakin at alalay para makaupo ako.

.Mom, nahihilo ako..

.Parang nung isang araw ka pa rin nahihilo ng ganyan ah. Halika, ipapacheck up
kita..

Few minutes lang nakarating na kami sa doctor.Maraming tests na pinagawa si mama

para malaman talaga kung
anong sakit ko.

Ilang hours din ang hinintay namin for the results. And finally, tinawag na rin
kami nung assistant. Pumasok na kami
dun sa room nung doctor ko. Kita naming hawak nya yung mga results.

.15 years old po si Julie, right?.

.Yes doc, ano pong sakit nya?.

.I�m glad to inform you na wala pong sakit ang anak nyo..

.Thank you Lord! Pero bakit po sya nahihilo at nagsusuka lagi?.

.She�s pregnant. 3 weeks pregnant..

Nawala ako sa sarili ko sa narinig ko. Hindi ko na alam ang mga susunod na
nangyari. Nagulat nalang ako na nasa
bahay na kami at kaharap ko ngayon si Mama.

.Tell me, Julie� Si Elmo ba ang ama?.

Hindi ko alam kung bakit pero umiyak nalang ako basta. Halo halong emosyon ang
nararamdaman ko ngayon.

.You have to tell him..

.No mom! Baka iwan nya ako!.

.Mahal ka ni Elmo, I can see that. Hindi nya yun magagawa..

.Pero mahal ka rin ni dad. Bakit ka nya iniwan?.

Napaiyak na rin si mommy. .Iba si Elmo, iba ang daddy mo..

.No mom. Let�s just leave. Bumalik tayo ng Australia. I�ll raise this child alone..
.Mahirap maging single mom, Julie. Hindi yan biro. Trust me..

.Pero mas mahirap yung hindi ka tanggapin at iwan ka nalang..

.Pano mo nalaman Julie? Ni hindi mo pa nga sinasabi kay Elmo e..

.Because I�m afraid mom. I�m afraid to be rejected..

. *deep breath* Are you sure about this, Julie? Are you sure na gusto mo nang
bumalik ng Australia?.

.Yes mom. But I have to do something first.

I took my fone and dialled Elmo�s number. I told him to meet me sa burol.

Nagpunta na rin ako dun and I saw him sitting under the tree, waiting for me.

.Hi baby. Anong meron?. Bati nya sakin sabay hug at kiss.

.Wala lang. I just want to hug you..

I hugged him. I know that this would be the last time that I can do this.
.Elmo, alam mo namang mahal kita, diba?. Bumitaw sya sa hug at tinitigan nya ako.

.Oo naman. E ikaw, alam mo bang mahal na mahal na mahal rin kita?. Sabi nya sabay
kiss.

.Oo naman. Kiss mo nga ako ulit. Please?.

.Wow. Birthday ko ba? Hahaha.. Tanong nya.

.Just do it.. He smiled then kissed me.

We shared a passionate kiss. Tumutulo ang luha ko while we�re kissing. I know ito
na ang huling beses na

mararamdaman ko ang feeling na to. Na mayayakap ko sya at mahahalikan ko ang labi

nya.

( The next day )

Ito na ang araw ng pag-alis namin. Pasakay na sana ako sa kotse nang biglang may
tumawag sa pangalan ko.

.JULIE! JULIE! WAIT!. Si Elmo. Tumatakbo papunta sakin. I decided to face him.

.Anong ibig sabihin nito, Julie?.

.Elmo, I�m leaving..

Hinawakan nya ang braso ko. .Akala ko ba hindi mo na ko iiwan?! Julie please. Don�t
do this. You promised!.

Bigla nalang akong napaiyak. .Sorry, Elmo. I HAVE to do this..

Tinanggal ko ang pagkakahawak nya sakin tapos nagmadali akong sumakay sa sasakyan.
Pinaandar na rin ni mama
ang kotse para makaalis na kami, pero nakita kong humahabol pa rin si Elmo.

Medyo bukas ang bintana kaya naririnig ko ang mga sinisigaw nya.

.JULIE. *sob* *sob* MAHAL KITA! MAHAL NA MAHAL KITA! *sob* *sob* Wag mo kong iwan
please..

Ramdam kong tulo ng tulo ang luha sa mga mata ko.

.Ma, bilisan mo pa. Please�. Hinawakan ni mama ang kamay ko at mas binilisan nya pa
ang pagdrive hanggang
sa hindi ko na nakikita si Elmo.

.Pwede pa tayong bumalik�. Mom.

.Hindi na mommy. I have to do this..

Umiiyak pa rin ako. Mahal na mahal ko si Elmo at ramdam ko na mahal na mahal rin
nya ako.

Hinawakan ko ang tiyan ko na naglalaman ng bunga ng pagmamahalan naming dalawa.

Mamahalin mo pa rin ba ako, Elmo kung malaman mong magkakaanak na tayo?

---END OF FLASHBACK ---

.Kaya pala nagkaganun si Elmo e. Basta basta mo nalang sya iniwan.. Daniel.

.Siguro akala nya hindi mo na sya mahal kaya ka umalis. Kaya yun, naging bad guy
ulit sya.. Kath.

.You know Julie. The most painful goodbyes are the ones which are never said and
never

explained.. Katsumi.

They�re right. Maybe masyado kong nasaktan si Elmo kaya sya nagkaganto. Siguro
panahon na para ayusin ko ang

gulo na ginawa ko.

Sa isang maling desisyong nagawa ko, hindi lang ako at ang baby ko ang nasaktan.
Pati iba nadamay.

I have to do this. I have to fix him.

30.
DANIEL�S POV

.You really should have told Elmo about your situation.. Napatingin kami kay Kats.
ANONG NANGYARI BA�T

NAGENGLISH TO?!

.What?! What�s with the look?. Kats.

.Ba�t ka nageenglish?. Tanong ko.

.Nacarried away lang. Pero seryoso, Julie. Dapat hindi ka natakot. Dapat sinabi mo
sa kanya ang totoo.
Panindigan man nya o hindi, at least alam nya diba. Hindi yung basta basta mo
nalang sya iniwan ng walang

pasabi. MASAKIT MAGHINTAY JULIE. MASAKIT!.

Napatayo si Kats sa pagkakaupo nya nung sinabi nya yan. Lahat kami nagulat sa
ginawa nya.

.Ay sorry, nacarried away lang talaga.. Sabi nya sabay inom ng tubig.

Parang may pinaghuhugutan to ah.

.Bata pa ko nung nangyari lahat ng yun. Magulo pa ang utak ko. Ang alam ko lang,
takot ako.. Napatungo si
Julie sa sinabi nya.

.I think panahon na para malaman ni Elmo ang katotohanan.. Sabi ng girlfriend ko.

.Kung sasabihin ko man to sa kanya, gusto ko it will happen during a perfect time
in a perfect place..

Nagkatinginan kami nina Kath at Kats.

.I think may alam kaming perfect place�. Ako.

.At perfect time.. Sabi ni Kats sabay taas baba ng kilay.

.Really?.

.Really.. Kats.

.Pano? San at kelan?. Julie.

We all smiled and told Julie about the plan. Good thing she agreed. We have to
tell� TEKA BA�T BA KO

NAGEENGLISH?

Kailangang malaman nina Seth to para maayos na talaga namin ang plano.
Naglalakad na kami pauwi nang biglang nagsalita si Kats.

.Oy bregs, una na muna ako ha. Mag-aaral pa ko e. Alam mo na, lapit na ng exams..
Nagbabye na samin si
Kats tapos umalis na sya.

Oo nga pala. This week na pala ang final exams. After this, vacation na tapos
graduation practice nalang. Tsaka pala
grad ball.

.Ikaw Kath, di ka mag-aaral?. Tanong ko sa GIRLFRIEND ko. Ahem. Haha. At nasabi ko

na bang holding hands
kami ngayon? Haha. Hindi naman halatang proud ako.

.Mag-aaral din syempre. Tara na uwi na tayo..

.Wag na. Samin ka nalang mag-aral. Please? Sabay na tayo magreview. Turuan mo din
ako dun sa supply
and demand. Di ko maintindihan kung kelan shift to the left at shift to the right
e..

.Hahaha. Ang dali dali lang kaya nun.

.Ang yabang ha..

.Mana sayo..

Nagkatinginan kami tapos sabay kaming tumawa.

Nagtaxi na kami pauwi. Pagdating namin sa bahay, ayun, parang pyesta.

.HELLO SISTER IN LAW!. Sabi ni Magui habang tumatakbo papunta kay Kath.

.Hi daughter-in-law! Buti naman nakadalaw ka dito!.

.Hello Ate Kath!. Sabi ni Carmela sabay yakap kay Kath.

Napatingin sakin si Kath. Napakamot nalang ako ng ulo tapos binigyan ko sya ng they
already know look.

.Hello po! Hello Magui and Lelay. Magrereview po kami ni Daniel ngayon. Magpapaturo
daw po to sa
Economics e..

.Ah ganun ba. O sya sige. Tara na mga anak. Bigyan natin sila ng alone time..

.Ma!.

.Ano? Anong sinabi ko?! Gusto nyo manggulo kami sa pag-aaral nyo?! Batukan kita e..

.Ah. Sige na. Umalis na kayo..

Nagpunta na sila dun sa TV room. Tapos nandito kami ni Kath sa sala. Dito na kami
mag-aaral kesa sa kwarto.

Baka� alam nyo na. Maging next Julie at Elmo pa kami.

.O ano, gets mo na ba?. Kath.

.Syempre. Galing magturo ng girlfriend ko e.. Sabi ko sabay akbay sa kanya.

.Psh. O game, Physics naman!. Kath.

.Teka lang break muna tayo!. Sabi ko.

Napatingin sakin si Kath. Parang gulat na gulat. Narealize kong double meaning pala
yung sinabi ko.

.Oy! Anong iniisip mo ha?! I mean, pahinga muna tayo. Grabe naman to. One day
palang tayo
makikipagbreak na agad ako? Kath naman!.

.Hahaha. Joke lang naman e. Nagpakadefensive ka naman agad dyan.. Sabi nya sabay
yakap sakin.

.Psh. Yan nalang nasabi ko tapos niyakap ko na rin sya. Magkayakapan lang kami dito
sa sofa.

Biglang natahimik ang paligid.

.Anong iniisip mo, Daniel?.

.Ikaw..

Hinampas nya yung dibdib ko. .Wag ka nga magjoke..

.Hindi naman ako nagjojoke e. Iniisip talaga kita..

.Hayy. Ako, iniisip ko kung mangyari sakin yung nangyari kay Julie, ano kayang
gagawin ko?.

.Kung mangyayari man sayo yun, sasabihin mo sakin ha..

.Paninindigan mo ko?. Tumingala sya para makita ang mukha ko.

.Oo naman. Kasi mahal kita at ang magiging baby natin..

.ANO?! BUNTIS KA KATH?!!?!?!?!?!??. Napatingin kami dun sa sumigaw. Si Mama pala na

nakikinig sa usapan
namin.

.Ma, hindi buntis si Kath. Iniisip lang namin kung anong mangyayari dun kung
sakaling mangyari yun..

Kalmado kong sabi habang nakayakap pa rin kay Kath.

.Ahh. Wew! Kala ko naman magiging lola na agad ako! Grabe kayo..
.Matino po kami, ma. Hindi po namin magagawa yun.. Sabi ko.

.Siguraduhin nyo ha! I've got my eyes on you�. Sabi ni mama habang naglalakad
papalayo.

.Haha. Aral na nga tayo!. Kath.

Tatayo na sana sya para kunin yung books pero hinigit ko sya pabalik. Napakalong
tuloy sya sakin.

.Uyy. Ano ka ba. Kukunin ko yung books oh.. Kath.

Hinigpitan ko lang yung pagkakayakap ko sa kanya.

.Uyy.. Daniel.. Ano bang nangyayari sayo?.

.Masama ba maging sweet sa girlfriend ko?. Sabi ko tapos kiniss ko sya sa cheeks.

.Hindi naman, pero kasi may exam pa tayo e..

.Hay! Sige na nga! Humanda ka sakin pagkatapos ng exams..

Napatingin sakin si Kath na parang gulat na gulat.

.HOY ANONG INIISIP MO HA!.

.H-ha? W-wala! Wala.. Tumayo na sya para kunin yung books tapos umupo na ulit sya
sa tabi ko.

.Game, review na tayo.. Kath.

Habang nagbabasa sya, kinuha ko yung kamay nya at inintertwine ko yung mga daliri
nya sa daliri ko.

Hindi naman sya nagrereklamo at tuloy tuloy pa rin ang pag-aaral nya.

Habang nagbabasa ako, nilalaro-laro at hinahalikan ko ang kamay nya. Ang lambot
kasi ng kamay ni Kath e.
Nakakaadik.

.Daniel� hindi ako makafocus sa binabasa ko..

Napatingin ako sa kanya tapos binigyan ko nalang sya ng ngiti.

.Basta Kath. Wag kang gagaya kay Julie ha. Magtiwala kang mahal kita..

She just smiled at me tapos bumalik na ulit sya sa pag-aaral.

Monday, February 27, 2012. Day 48 of 100

LESTER�S POV

Pagpasok ko ng classroom, pakiramdam ko mabibiyak ang puso ko. Ang sweet kasi ni
Daniel at Kath e. Anong
meron?

.Oyy! Pareng Lester! Ang tagal tagal mo naman dumating! Huli ka na sa balita!.
Kats.

.Anong balita?.

.Si Daniel at Kath na.. Seth.

Pagkasabi nun ni Seth, napatingin ako kay Daniel na umiwas ng tingin sakin. Si Kath
naman, ngumiti ng saglit tapos
tumungo.

.A-ah. T-talaga? C-congrats! Sige. Labas muna ako.. Tumakbo na ko papalabas ng

classroom. Lumakad lang
ako ng lumakad. Tsaka nalang ako babalik dun pag time na.

Dumiretso ako dun sa may gym. Umupo ako dun sa may bleachers at nagpakaemo. Nakaub-
ob lang ako nang bigla
kong naramdaman na may humawak sa balikat ko.

Tumingala ako at tiningnan ko kung sino yun.

.Ella Mae�. Si Ella Mae. Kabatch din namin.

Umupo sya sa tabi ko. .Anong meron, ba�t ang lungkot mo?.

Napasandal nalang ako at tumingala.

.Alam mo ba yung feeling na hindi ka mahal ng mahal mo?. Tanong ko.

.Oo naman. Lahat naman siguro naramdaman na yun..

.Ang sakit diba?.

.Masakit talaga. Pero okay na rin yun�.

Napatingin ako sa kanya nung sinabi nya yun. Hindi ko alam, nakatingin rin pala sya
sakin.

Ngumiti nalang sya tapos umiwas na sya ng tingin.

.Buti ka pa, masaya ang love life mo. Masaya kayo ng boyfriend mo..
.Marami din naman akong pinagdaanan bago ako maging ganto kasaya noh. Naghinagpis
rin kaya ako..

.Talaga? Bakit?.

.Katulad mo rin� Hindi ako mahal nung taong mahal ko..

.Oh? Sino?.

Tumingin sya sakin. .Ikaw..

Nagulat ako sa sinabi nya. Ako? O mali lang ako ng pakinig?

.Ha?.

.Hahaha. Oo, ikaw. Matagal na kong may gusto sayo. Pero hindi mo naman ako
napapansin e. Ilang beses ko
sinubukang magparamdam pero nasa iba lagi yung attention mo..

.Weh? Maniwala ako sayo!.

.Oo, totoo ang sinasabi ko, Lester. Tingnan mo, hindi mo man lang nahahalata na may
gusto ako sayo dati
kasi hindi mo naman ako napapansin.. Sinabi nya yan ng hindi nakatingin sakin.

Hinawakan ko yung kamay nya. .Sorry, Ella Mae..

Pinisil nya yung kamay kong nakahawak sa kanya, tapos bumitaw rin sya agad.

.Okay lang yun. Thankful pa nga ako e. Kasi kung hindi ako nasaktan dahil sayo.
Kung hindi ako nalungkot
at sobrang naheartbroken kasi hindi mo ko napapansin, siguro hindi ko makikilala at
mabibigyan ng chance

yung boyfriend ko ngayon..

.Nakamove on ka na talaga sakin noh!. Sabi ko sabay akbay.

.Sorry ka, mahal na mahal ko ang boyfriend kong si Gino De La Rosa.. TInanggal nya
ang akbay ko pagkasabi
nya nan.

.Hahaha. I�m happy for the two of you. I wish you the best.. I smiled.

.I wish you too the best, Lester. Someday, malalaman mo rin ang reason kung bakit
hindi napunta sayo yung
girl na gusto mo. And maybe yung reason na yun ay�.

.ELLA MAE!!.

Napatingin kami dun sa nagsalita.

.Uy Bea! Wassup?. Ella Mae.

.Wassup wassup ka dyan. Pinapahanap ka na ng class president natin. Ayaw daw nyang
may malelate sa
araw ng exam!. Bea.

.Ah ganun ba. O sige. Wait lang.. Humarap sakin si Ella Mae. .Uy, Lester. Bye na
ha. Basta, dadating din yung
reason na yun..

Nagsmile nalang ako kay Ella at pinanood sya habang naglalakad papunta kay Bea.

Napatingin ako kay Bea tapos napatingin rin sya sakin. Ngingitian ko na sana sya
pero bigla syang umiwas ng tingin
at naglakad na papalayo.

Dahil malapit na rin naman magtime, nagpunta na ko ng classroom.

Titiisin ko nalang yung sakit. Kaya ko pa kayang maagaw si Kath kay Daniel pag
natapos na ang one hundred days?

JC�s POV

Tapos na ang exams para sa araw na to. Pero bago kami umuwi, nagmeeting muna kaming
P5 dito sa tambayan
para sa plano for Battle of the Bands.

.Kumusta ang pagkausap nyo kay Julie?. Seth.

.Okay naman. Willing daw syang tumulong satin.. Daniel.

.Sa tingin nyo ba malaki ang maitutulong nya?. Seth.

.NAPAKALAKI. SINASABI KO SAYO.. Kats.

.Bakit naman?. Seth.

Kinwento samin nina Kuya at Kats lahat ng nalaman nila tungkol kay Julie at Elmo.

Grabe pala ang pinagdaanan ni Elmo. Dapat kasi nagtiwala nalang sa kanya si Julie.
Mukha namang mahal na
mahal sya ni Elmo e.

.Mabuti naman at haharapin na ni Julie si Elmo ngayon.. Ako.

.Oo nga e. Finally. Sana maging happy ending sila.. Kats.

.Sabi nyo, gusto ni Julie na sabihin ang lahat kay Elmo sa isang perfect place at
perfect time?. Seth.

.Yup. At sinabi namin sa kanya na sa araw ng Battle nya yun sabihin.. Kats.

.Tapos? Pano naging perfect place at time yun?. Tanong ni Lester.

.Wala lang. Naisip lang namin na ipagtatapat nya yun sa harap ng maraming tao para
marealize ni Elmo kung
gano kasincere at kung gano nagsisisi si Julie.. Daniel.

.Sa bagay�. Lester.

.Tutulungan natin si Julie na maipagtapat yun ng ayos kay Elmo.. Seth.

.Pano?. Ako/ Kats/Lester/Kuya

Binigyan kami ng tig-i-tigisang papel ni Seth. May nakasulat na lyrics dito at

chords. Teka, ito ang tutugtugin namin?

.Pareng Seth naman! Rakista tayo! Bakit ito?. Kats.

.Ang pagiging rakista, hindi yan nasusukat sa kung gano kalakas na ingay ang
gagawin mo. Nasusukat yan
sa kung pano mo mapaparamdam sa audience ang nais iparating ng tinutugtog mo..
Seth.

Oo nga. Tama nga si Seth.

.Pero teka, e anong kinalaman natin sa kantang to?. Tanong ko.

.Basahin nyong mabuti ang lyrics. Diba sabi ko tutulong tayo kay Julie at Elmo?.
Seth.
Binasa ko ang lyrics at base sa kinwento ni Kats at Kuya, tugmang tugma nga sa
kanila ang lyrics ng kantang to.

.NAMAN! DABEST KA TALAGA!. Sabi ni Kats sabay yakap kay Seth.

Tinulak ni Seth si Kats. Pero hindi naman kalakasan.

.Nakakapandiri ka.. Seth.

.I may be a slut� But I�m the best slut in town!. Kats.

*PAAAAAAAAK* *BOOOGSH*

Pinaghahampas lang naman nila si Kats. Hindi na ko sumali, kaya na nila yan.

.SAN MO NA NAMAN NAPULOT YAN, KATS?!. Daniel.

.HUHU. JOKE LANG NAMAN E. Masyado kasi kayong seryoso. Peace na.. Kats.

.Hay. Katsumi talaga. Pero aralin nyo ng mabuti yang kantang yan. Lalo na ikaw JC.
Dapat maayos ang
gagawin mong pagkanta dyan. Intiendes?!. Seth.

.Yes Master.. Kaming lahat.

.Kelan nga pala ang Battle?. Lester.

.March 10. Sabado. May mahigit isang linggo pa tayo para magpractice at para maayos
ang venue pa---.

.Ha? TAYO ANG MAG-AAYOS NG VENUE?! CONTESTANT TAYO HINDI TAGA-AYOS NG STAGE!!.
Halos
mamula na si Kats sa pagsigaw nyan. Buti nalang soundproof tong tambayan.

.Loko! Patapusin mo muna kasi ako. May mga idadagdag lang tayong mga kung ano-ano.
Props para sa
gagawin natin for Julie at Elmo..

.Ooohhhh. Ano na namang pakulo yan Seth ha?.

.Trust me�.
31.
JC�S POV

Saturday, March 10, 2012. Day 60 of 100

Mabilis lumipas ang mga araw. Natapos na ang exams at bakasyon na. Isang linggo at
mahigit na rin kami
nagpapractice para sa Battle na to.

Mamayang hapon na nga pala yun. We�re having our general rehearsal now. Final
practice kumbaga.

.Pano kung hindi tayo manalo?. Tanong ni Lester.

.Winning is not our goal this time.. Seth.

.So para san pa ang pagpapractice natin kung hindi mo rin naman pala gusto manalo?.
Tanong ko.

.Ang goal natin ay matulungan si Julie to fix Elmo. And once Elmo�s fixed, malaki
ang magiging epekto nun
sa mga taong nakapalibot sa kanya, like Mycko.. Seth.

.Oo nga naman. Ang kaibigan ay kaibigan. Member ng P5 o hindi, kailangan natin
tulungan si Mycko.. Sabi
ko.
.Kaya kailangan natin galingan. Para maramdaman talaga ng audience at nina Julie at
Elmo ang tutugtugin
natin. Lester.

.Tama. I�ll do my best mamaya. Sabi ko.

.Syempre ako rin, may solo act kaya ako.. Lester.

.At syempre papahuli ba naman ang P5�s guitar rock trio?!. Sabi ni Katsumi sabay
akbay kay Seth at Daniel.

.O game! Last practice na. Tapos aayusin na natin yung venue at Daniel, patawagan
mo na kay Kath si Julie
Ann, sabihin mo, agahan nya ang punta nya sa venue.. Seth.

.Yes boss..

Tinodo na namin ang practice. Manalo man o hindi, ang mahalaga makatulong kami sa
pagkakaayos nung dalawa.

KATSUMI�S POV

THIS IS IT. ITO NA. ILANG ORAS NALANG MAGSASTART NA ANG BATTLE.
Naayos na rin namin ang venue. Nasabihan na rin namin si Julie Ann ng tungkol dun
sa plano mamaya. Sana lang
maging success talaga to.

Naglalakad kami papuntang backstage. Dun kasi pinagsestay yung mga contestants.

.Okay na ba? Naset up nyo na?. Seth.

.Opo.. Sagot ko.

.E yung mga dapat ipamigay, napamigay nyo na?. Seth.

.Opo. Sabi ni Lester.

.Si Julie, nandito na ba?. Seth.

.Opo, kasama po ni Kath.. Daniel.

.JC, nacheck mo na ba yung mic na gagamitin mo?. Seth.

.Opo..

.Relax Seth. Kaya natin to. Para san pa�t tinawag tayong Parking 5 diba? Inhale
exhale ka muna. Inhale.
Exhale. Inhale. Exhale. Naginhale exhale naman si Seth. Hahaha. Uto-uto.
.Alam mo malakas ang pakiramdam kong mananalo tayo kahit hindi pangrakrakan yung
tutugtugin natin
e.. Lester.

.Bonus nalang yung mananalo tayo. Basta kailangan natin magawa ang mission natin..
Seth.

.At tsaka kahit hindi tayo manalo, okay lang. Gwapo naman tayo. Tingnan nyo oh,
trending tayo mga bregs!
Parking5ForCandyCuties2012!. Sabi ko sabay pakita nung BB ko.

Nagsilapitan naman sila at tiningnan yun.

.Yown naman! Trending tayo! Apir mga tol!. Lester.

Syempre, nag-apir nga kami.

.Wag kayong masyadong magpakasaya. Baka mamaya, wala na kayong mukhang maiharap sa
mga fans nyo
dahil sa paglampaso namin sa inyo..

Napatingin kami dun sa nagsalita. Si Elmo pala kasama ang Amethyst.

Dahil palaban kaming lahat dito, hindi namin uurungan tong ugok na to.

.Baka kainin mo yang mga sinabi mo Elmo.. Sabi ni Daniel sabay titig ng masama kay
Elmo.
.O? Ako, kakainin ko ang sinabi ko?. Nagsmirk si Elmo tapos lumapit sya kay Daniel
at tinumbasan ang
nakakamatay na titig nito. .Wag kang masyadong mayabang, Padilla. Baka biglang
bumagsak ang pride mo
mamaya..

Is it just me o parang may dumadaloy na kuryente sa mga titig nila?

.PADILLA! MAGALONA! Anong nangyayari dito ha?. Sabi ni Bamboo, judge dito sa
Battle.

Naglayo na sina Daniel at Elmo. .Wala po. Nag-uusap lang.. Elmo.

.Ayoko ng gulo dito. Winawarningan ko kayong dalawa.. Bamboo.

.Yes sir.. Daniel/Elmo.

Umalis na si Bamboo at umalis na rin sina Elmo.

.Sarap balian ng buto.. Daniel.

.Let it go, dude. He�s not worth it.. Lester.

Nagpunta na kami dun sa assigned na lugar samin. Ilang minuto lang, nagsimula na
ang battle.
Naunang magperform sina Elmo. Tinugtog nila yung dapat tutugtugin namin. Buti
nalang nakapagpalit kami ng kanta.

Nung tapos nang tumugtog sina Elmo, pupunta na dapat kami sa stage kasi turn na
namin e. Pero nagulat kaming
biglang may pahabol na message si Elmo.

.Goodevening po sa inyo. I am Elmo Magalona, leader of Amethyst. Gusto ko lang po

sabihin sa inyo na ang
bandang sunod na magpeperform� ang Parking 5� ay isang mandadaya..

Biglang nagkagulo ang audience. Kanya kanya ng sinasabi. Merong .boooo!�.

Meron rin namang �no
wayyyy!�
Kitang kita kung sino ang supporters namin at supporters ng Amethyst.

.Yes. You heard it right, they spied on us at kinuha nila ang kantang kakantahin
namin. Binugbog pa nila ang
isang member namin para hindi kami magsalita about this, pero I decided na mas
mahalagang malaman nyo

ang katotohanan..

Gusto ko na sanang sugudin si Elmo, pero pinigilan ako ni Seth.

.I believe that they deserve to be disqualified! Do you agree with me?!.

Kanya kanya ng sagot ang audience, pero isang boses ang nangibabaw.

.I DISAGREE, ELMO. AND YOU BETTER STOP THIS NON SENSE..

Lahat ng tao tumingin sa nagsalitang yun. Si Julie.

Kung nagtataka kayo kung bakit pakinig ng lahat ang boses nya� Well. Binigyan namin
sya ng lapel. Diba nga ang
plano ay marinig ng lahat ang sasabihin nya?

Halatang natulala si Elmo sa nakita at narinig nya.

.J-julie�.

.Oo. Elmo. I�m back. And this time for good. Sabi ni Julie habang naglalakad ng
mabagal papunta sa stage.

Bumaba na si Elmo sa stage at nilapitan si Julie. Sa pagkawala nya sa sarili, hindi

na nya natanggal yung lapel nya.

.Ayan ka naman e. Sasabihin mong hindi ka aalis, pero ang totoo, aalis ka din
naman..

Nagkatinginan kaming lima at sinenyasan kami si Seth na ito na ang signal namin
para simulan ang pagtugtog.

Pumunta na kami sa stage at pumwesto na.

( NOW PLAYING : FIX YOU by Boyce Avenue. PLAY THE VIDEO SA MAY SIDE.)

Nagsimula nang kumanta si JC. Sa pagsisimula nya, biglang namatay lahat ng ilaw.
Kasabay ng pagkamatay ng mga ilaw na to ang pag-ilaw ng mga floating lanterns na
itinali namin sa mga paso na
nakapaligid sa venue.

When you try your best but you don't succeed�

.Hindi na Elmo. Hindi na ko aalis kasi hindi na ko matatakot ngayon.. Julie.

.Takot? Bakit? San ka natakot dati?. Elmo.

When you get what you want but not what you need�

Biglang umiyak si Julie. Si Elmo, hindi alam kung hahawakan ba nya o hindi si
Julie.

.Julie. Wag mo kong iyakan. Kailangan ko ng sagot. Hindi ng luha.. Matigas na sabi
ni Elmo.

.Natakot akong iwan mo ko, Elmo. Natakot ako na baka hindi mo talaga ako mahal!.

When you feel so tired but you can't sleep�

.Hindi mahal? Ako pa talaga ang pinagdudahan mo nyan? Sa sarili mo dapat yan
sinasabi. Ikaw ang nangiwan,
Julie. Hindi ako..
.Natakot ako. Natakot akong hindi mo mapanindigan ang pagmamahal mo sakin..

.Anak ng! Hindi pa ba sapat yung mga pinaramdam ko sayo Julie? Hindi pa sapat yung
mga ginawa ko noon
para patunayang mahal kita?!.

Stuck in reverse�

.Pero hindi basta basta ang rason ng pag-alis ko. At hindi ko alam kung hanggang
san mo kayang
patunayan ang pagmamahal na sinasabi mo..

.Bakit, Julie. Anong rason mo? Ganun ba talaga kabigat yun para iwan mo nalang ako
sa ere? Na kung hindi
ko pa nabalitaan sa iba, hindi ko pa malalaman na aalis ka na?.

And the tears come streaming down your face�

Napatingin si Julie kay Elmo. Kitang kita sa mata nya ang takot, panghihinayang at
sakit na nararamdaman nya.

.Bakit hindi ka makasagot? Lalaki ba yan? Nagmahal ka ba ng iba nung tayo pa?!.
Nanginginig na ang boses
ni Elmo. Mukhang iiyak na rin sya.

.Hindi Elmo. Ikaw lang. Wala nang iba..

When you lose something you can't replace�

.Kung ganon, ano ang rason mo Julie? Bakit hindi mo nagawang sabihin o magawang
sabihin yan sakin?.

Napatungo si Julie. Hindi sya makasagot kaya hinawakan ni Elmo ang balikat ni Julie
at inalog-alog ito.

When you love someone but it goes to waste�

.Elmo�.

.Ano, Julie?! ANONG RASON MO?!.

Could it be worse?

.MOMMY!.

Napatingin ang lahat sa batang tumatakbo papunta kay Julie.

.Whatcha yo doing to my mommy!. Galit na sabi ni Ellie sabay hawak sa kamay ni

Julie.

Lights will guide you home� and ignite your bones�

.Mommy?. Elmo.

Nagkatinginan si Elmo at Julie. Sa mga tingin palang nila, mukhang naintindihan na

ni Elmo ang lahat.

.Mommy? Who ichi?. (Who is he?)

.S-sya� S-sya B-ba� ay�. Hindi makapagsalita ng ayos si Elmo.

And I will try� to fix you.

.Oo, Elmo. Anak natin sya.. Sabi ni Julie sabay patak ng luha nya.

Natulala si Elmo sa sinabi ni Julie. Para syang nanigas sa kinatatayuan nya.

And high up above or down below�

.Yor my chaddy?. (You�re my daddy?)

Napatingin si Elmo dun sa bata tapos sunod naman nyang tiningnan si Julie.

When you're too in love to let it go�

.Ito ba ang rason, Julie? Kaya ka ba umalis basta basta? Kasi natakot kang hindi
kita paninindigan?. Elmo.

Hindi nakapagsalita si Julie. Iyak lang sya ng iyak.

.Bakit Julie� Bakit hindi ka nagtiwalang mahal kita? Handang handa kitang pakasalan
kung sana sinabi mo
lang..

But if you never try you'll never know� Just what you're worth�

.Hindi mo naiintindihan ang pakiramdam ko, Elmo. Natakot akong iwan mo rin ako
katulad ng pag-iwan
samin ng daddy ko!.

.Natatakot kang iwan ka ng mga mahal mo kaya ikaw nalang yung mang-iiwan, ganun?!.

Natahimik si Julie sa sinabi ni Elmo.

Lumapit si Elmo kay Julie at kinuha nito ang kamay nya.

Lights will guide you home� And ignite your bones�

.Hindi ako kagaya ng daddy mo. Sana� Sana kahit konting tiwala binigay mo sakin.
Kasi sa ginawa mo,
sobra akong nasaktan..

And I will try to fix you�

Dinikit ni Elmo ang noo nya sa noo ni Julie. Iyak lang sila ng iyak.

Itinaas ni Seth ang kamay nya. Hudyat ito ng pagpapalipad ng lanterns at paglabas
ng audience ng mga glow in the
dark white bracelets na pinamigay namin sa kanila kanina.

Kasabay ng pagtugtog namin ay ang pagsway ng mga kamay ng audience.

Nagsilbing ilaw ang mga bracelets na pinamigay namin.

.Mommy, Chaddy! Yook! Stars!. (Mommy, Daddy! Look! Stars!)

Napatingin si Elmo at Julie sa paligid. Napansin nila ang mga glow in the dark
bracelets na inakala ni Ellie na stars.

Tumingin sa gawi namin si Julie. Nakita kong nagsmile ito.

Alam naming gusto nyang maging perfect ang oras na to kaya sa abot ng makakaya
namin, ginawa naming
malafairytale ang lugar na to.

Nagsimula na ulit kumanta si JC. Pero nagulat kaming may biglang sumabay sa kanya.

Si Mycko.
Tears stream down your face�
When you lose something you cannot replace�

Nagkatinginan kaming lahat at binigyan namin ng ngiti si Mycko. Senyales na

pinapatawad at naiintindihan namin
sya.

Bumalik ang atensyon namin kay Elmo na kasalukuyang lumuluhod para maging kalevel
nya si Ellie.

.What�s your name, baby?.

.Eyyie!. Sagot ni Ellie.

.It�s Ellie.. Julie Ann.

Tears stream down your face�

And I �

.Ellie? From Elmo and Julie?. Tumingala si Elmo kay Julie para makita ang sagot
nito. Nginitian lang siya ni Julie.

.Hello Ellie. I�m Elmo. Daddy Elmo.. Sabi ni Elmo habang nakahawak sa balikat ni
Ellie.

Tears stream down your face� I promise you I will learn from my mistakes�
.Wiyu live with us chaddy? Pyis live with us.. (Will you live with us daddy? Please
live with us.)

Ngumiti si Elmo kay Ellie at tumayo para harapin si Julie.

.Gusto ng anak mo na magsama na tayo. Pero ayokong maglive in tayo..

Lumuhod si Elmo sa harap ni Julie.

.Julie Ann. I know wala akong ring dahil hindi ko to napaghandaan. Kaya ngayon, ang
tanging maiaalay ko
lang sayo ay ang puso ko at ang sincerity ko�.

.Elmo, what are you doing?. Julie.

Ngumiti lang si Elmo. .Julie Ann. Will you marry me?.

Tears stream down your face�And I�

Bigla na namang napaluha si Julie Ann. Imbes na sumagot sya, lumuhod din sya para
mayakap nya si Elmo.

.I never thought I�ll hear that from you.. Julie.

Kumalas sa yakap si Elmo. .So� What�s your answer?. Kinakabahang tanong nya.

.Yes, Elmo. Yes. I will marry you.. And then they kissed. Smack lang naman.
Nagbitaw rin sila agad.

Lights will guide you home�

.I love you, Julie�.

.I love you too, Elmo..

Nagngitian lang sila then they both faced Ellie na abot tenga ang ngiti.

And ignite your bones�

.We love you, Ellie.. Sabay na sabi ni Elmo at Julie.

.Yabyu mommy! Yabyu Chaddy!. Pagkasabi nun ni Ellie, naggroup hug sila.

And I will try� to fix you.

Manalo man kami o hindi, hindi na yun mahalaga. Basta ang alam namin, mission
accomplished kami.
32.
SETH'S POV

Pagkatapos ng performance namin, binuksan na ang ilaw at binigyan kami ng standing

ovation ng audience.

Nagulat kaming makita ang mga audience na nag-iiyakan at nagpupunas ng luha.

Masyado yata silang nadala sa
tinugtog namin at sa nangyari na rin sa pamilya ni Elmo.

Napatingin kami sa judges at nakatayo din sila at pumapalakpak.

Humilera kami sa una tapos sabay sabay kaming nag-bow. Kasama namin si Mycko. Dahil
kung hindi din naman
dahil sa kanya siguro hindi kami magpupursige na patinuin si Elmo.

"Ang galing nyo mga tol" Mycko.

"Magaling din naman kayo ah!" Kats.

"Oo, pero nandaya kami e. Sinubukan ko pang sirain ang samahan nyo. Akala ko nga
nagtagumpay ako e.
Kasi hindi ko na kayo nakikitang magkakasama nung mga nakaraang araw. Nagulat nga
ako kanina e, parang
ang saya saya nyo." Mycko.
Nagkatinginan kaming lima tapos sabay sabay naming tiningnan si Mycko.

Lumapit si JC kay Mycko tapos inakbayan nya ito. "Tol naman. Tingin mo basta basta
mo nalang kami
mabubuwag? Konting bilib naman dyan!"

"Alam mo kung meron man ditong kakabiliban talaga, si Seth dapat yun e. Sa totoo
lang, Mycko, muntik na
talaga kami magpatayan. Nabugbog na nga ako nitong si Lester e. Pero dahil sa
umaapaw na katalinuhan ni
Seth, ayun, nagising kami sa katotohanan." Kats.

"Katotohanan? Ibig sabihin alam nyo na... sinasabutahe namin kayo?"

We all gave him a nod.

"Alam nyo, pero tinanggap nyo pa rin ako?" Mycko.

"Kasi alam naming hindi mo talaga to ginusto. Nagspy kami sa inyo nung araw ng
rehearsal nyo para
malaman ang reason behind your act. At dun nalaman namin ang lahat." Ako.

"Kaya naghanap kami ng paraan para mapatino yang si Elmo, at dun pumasok si Julie."
Kats.

"Salamat ah. At congrats din. Sigurado akong kayo ang mananalo." Mycko. He gave us
an honest and weak
smile after he said that.

Nagkatinginan kaming lima. Alam naming pangarap ni Mycko na manalo dito.

Magsasalita na sana ako, pero bago ko yun magawa, biglang sumali sa eksena si Elmo
kasama si Julie na karga si
Ellie.

"Uhmm... Guys. Pwede ko bang mahiram ang mic? May gusto lang sana ako sabihin."

Binigay naman ni JC ang mic kay Elmo.

"Goodevening po sa inyo." Elmo.

Natahimik ang lahat nung nagsalita na si Elmo.

"Gusto ko lang po magsorry sa inyong lahat. Nagsinungaling ako. Hindi po talaga

nandaya ang P5. Kung
tutuusin, kami po talaga ang nandaya. Kami po ang kumuha ng kantang dapat
kakantahin nila."

Biglang nag "BOO" ang audience.

"Opo. Alam kong mali ako. Pero sana. Sana wag nyong pag-isipan ng masama ang mga
kabanda ko. Ang
Amethyst. Mabubuting tao sila. Ako lang talaga ang may problema."

Nagpunta ang atensyon ng lahat sa Amethyst na nasa kabilang side ng stage. Lahat
sila nakatungo.
"Naging masama ako. Gahaman. Manggagamit. Dinamay ko ang iba sa sakit na naramdaman
ko sa
pagkawala ng babaeng mahal ko. Kaya gusto ko sanang magsorry sa lahat. Lalong lalo
na dun sa mga
nasaktan ko."

Tumingin sa gawi namin si Elmo.

"Mycko. Alam kong matalik mong kaibigan ang P5, pero pinilit pa rin kitang
pagtaksilan sila dahil sa
kagustuhan kong manalo. Sorry."

Ngumiti sa kanya si Mycko.

"Lester. Kahit na matagal na panahon na yun, alalang-alala ko pa rin ang lahat.

Sorry. Sorry kung pati ikaw
pinilit naming saktan at ipahiya si Bea Binene noon. Halos magkalasog-lasog na rin
ang katawan mo dahil sa
pagbugbog na ginawa namin sayo nung araw na pinagtanggol mo sya. Sana mapatawad mo
ako Lester."

Ngumiti lang rin sa kanya si Lester.

Humarap na ulit si Elmo sa audience.

"At sa lahat ng mga nadamay at nagawan ko ng masama. Humihingi ako ng tawad. Gusto
ko nang magbago.
Gusto kong maging mabuting tao at maging mabuting ama sa anak ko. Sana bigyan nyo
pa ako ng isa pang
chance."
Humarap si Elmo sa mag-ina nya at niyakap nya ito.

Isa-isang nagtayuan ang audience. Kanya kanya ng sinisigaw.

"Be a good dad, Elmo! May tiwala kami sayo!"

"Mahal ka pa rin namin Elmo! Alam naming magiging mabuti asawa at ama ka!"
"Goodluck Elmo!"

Patuloy lang sila sa pagsigaw. At mamaya-maya ay nagpalakpakan sila. Pati kami ay

nakipalakpak na rin. Alam
naming sincere si Elmo sa mga sinabi nya.

Mamaya-maya, nagpunta na ang judges sa stage. Iaannounce na nila ang winner.

Si Bamboo ang naging speaker nila.

"Now to announce our winner..."

Binuksan na ni Bamboo yung envelope.

"The band who will advance to the next round is..."

Kanya-kanyang bet ang mga audience. Kanya-kanya ng pangalang sinisigaw.

"PARKING 5!"
Katakot-takot na irit at palakpakan ang narinig namin dito sa venue.

Nagkatinginan kaming lahat tapos napatingin kami kay Mycko na nakangiting

pumapalakpak para samin. Alam
naming kahit ganun ang pinapakita nya, malungkot at disappointed pa rin sya.

Bumalik ang tingin namin sa isa't-isa and we all gave each other a nod.

Nung iaabot na samin ni Bamboo ang trophy, kinuha ko ang mic at nagsalita ako.

"Ahm. Hindi po namin matatanggap ang trophy na yan."

"Bakit?" Bamboo.

"Pareho kaming nagperform ng maayos at maganda. Pareho kaming deserving manalo.

Siguro may
nagawang mali si Elmo pero pinagsisihan na nya ito and he took the blame para isave
ang bandmates nya.
Sa palagay ko yun ang totoong meaning ng pagiging band e." Sabi ko.

"Seth, ano bang sinasabi mo?" Mycko.

"Elmo wants a chance to prove his sincerity. Naibigay na yun ng audience sa

pamamagitan ng patuloy na
pagsuporta sa Amethyst despite everything."

Lumapit ako kay Bamboo at kinuha ko ang trophy.

"Kaya I think it's our turn para magbigay ng chance sa kanya."

Lumapit kaming P5 kay Elmo at inabot ko ang trophy.

"In behalf of Parking 5, binibigay ko sayo tong trophy na to hindi dahil tinanggap
naming mas magaling kayo
samin pero dahil we want to give you the chance na gusto mo. Prove yourself to your
fans. To Julie and most
especially to Ellie. She deserves a good dad and Parking 5 is more than willing to
help her have that kind of
father." Ako.

Kinuha ni Elmo ang trophy. "Thank you. Thank you Parking 5. Promise. Hindi ko kayo
bibiguin."

"Let's all give our winner a round of applause." Bamboo.

Naggroup hug kami kasama si Mycko at pagkatapos ng usapan at patawaran, bumaba na

kami ng stage.

"Sayang hindi tayo makakapagperform sa grand finals." Lester.

"Ayos lang yan. Lagi naman tayong champion e. Bigyan naman natin ng chance ang iba.
Kasawa na rin kasi.
Hahaha. Joke lang." Kats.

Biglang nagring ang cellphone ni Daniel.

"Hello?"

(....)

"Uy pre!

(....)

"Ha?! ANO?! Langya! CONGRATS BRO! SA WAKAS NATULOY DIN KAYO SA SIMBAHAN!"

(....)

"O SIGE BA! SABIHIN KO SA KANILA! SIGE BYE PRE"

Binaba na ni Daniel yung phone tapos hinarap na nya kami.

"Mga bregs! May gig tayo! Tumawag yung pinsan ko. Ikakasal na sila nung girlfriend
nya. Tayo daw yung
kakanta."

"Woah! Sinong pinsan? Si Kylie Padilla?" Lester.

"Si Ate Queenie Padilla?" JC.

"Hindi! Lalaki yung pinsang sinasabi ko!" Daniel

"AH! ALAM KO NA! Si Dennis Padilla!" Kats

*PAAK*

"Hindi namin yun pinsan loko!" Daniel.

"Sorry. Lawak kasi ng lahi nyo di ko na alam kung sino sino kamag-anak nyo." Kats.

"Oo nga e." JC.

"Pero hindi sa Padilla side yung ikakasal... Sa side ni mama."

"Oh? E di ibig sabihin si Kuya---" JC.

"GUYS!" Hindi na natuloy ni JC ang sasabihin nya dahil bigla kaming tinawag ni
Kath.

"Ang galing nyo! Congrats!" Sabi ni Kath.

"Wala man lang ba kong hug?" Daniel.

Ngumiti si Kath tapos yumakap din sya kay Daniel.

"EHH. Ang sweet naman ng girlfriend ko oh! I love you!" Sabi ni Daniel habang
pinipinch ang cheeks ni Kath.
"I love you too." Pagkasabi nyan ni Kath, kiniss sya ni Daniel sa ilong.

"Ang sweet nyo naman..." Katsumi.

"Inggit ka?" Mapang-asar na sabi ni Daniel habang nakaakbay kay Kath.

"Che. Hindi noh." Kats.

"E mukha namang hindi ka talaga maiinggit e... Tingin ka sa likod." Ngumuso si
Daniel dun sa nasa likod ni
Kats.

Tumalikod si Kats para tingnan yun.

"Uy Neri... Nanood ka pala?"

"Oo naman. Ang galing nyo nga e. Congrats ah."

"Ah. Haha. Salamat." Napahawak sa batok si Kats. Ganto to pag kinikilig e.

Mamaya-maya, dumating naman si Barbie. Napatingin kami ni Lester kay JC na hindi

maipinta ang mukha.
"Uy. Guys, congrats. Ang galing nyo. Lalo na ikaw JC." Barbie.

Ngumiti si JC kay Barbie. "Salamat."

"Sige, una na ko. And.. congrats din pala Kath and Daniel. Kayo na pala." Barbie to
Daniel and Kath.

Parehong nagsmile si Daniel at Kath. Pero si Daniel ang naunang magsalita.

"Salamat. Ingat ka pauwi."

"Bye Barbs. See you soon!" Kath.

Bago maglakad paalis si Barbie. Napatingin sya kay JC. Ito namang si JC, hindi
makagalaw dahil andito si Daniel
kaya ayun, umalis na si Barbie ng hindi sila nagkakausap ng maayos.

"JC. Ihatid mo na si Barbie pauwi. Mag-isa lang sya oh. Baka kung anong mangyari."
Lester.

"Oo nga. Ako na bahala magpaliwanag kay Mama kung gabihin ka ng uwi." Daniel.

"Ingatan mo si Barbs ah." Kath.

"Ingat ka din, JC." Ako.

Umalis na si JC para sundan si Barbie. Hay. Sana maayos na to.

"Uy guys. Hatid ko muna si Neri ah. Gabi na rin kasi e. Sige, una na ko. Bye."
Kats.

"Alam nyo, kami rin ni Kath. Ingat kayo mga tol." Daniel.

Naiwan kaming dalawa dito ni Lester.

"Hay. Ang hirap ng walang lovelife. E kung tayo nalang kaya Seth?"

*PAAAK*

"Aray! Joke lang. Pero seryoso. Nakakalungkot." Lester.

"Wag ka na malungkot. Dadating din ang para sayo."

"Kelan pa?"

"Malay mo, nandyan na, di mo palang alam."

"Ha? Anong--" Di na natuloy ni Lester ang sasabihin nya dahil biglang may tumawag
sa pangalan ko.

"Seth..." Napalingon kami sa boses na yun.

"Miq..."

"E may lablife ka naman pala e. Leche." Bulong sakin ni Lester.

Sinamaan ko lang ng tingin si Lester tapos lumapit na ko kay Miq.

"Congrats, Seth. Ang galing nyo talaga. Lalo na ikaw. Ang tino tino mo na ngayon!
Huhuhu. Di katulad dati.
Para kang..."

"Para akong..."

Nagkatinginan kami ni Miq tapos...

"HAHAHAHA."

"Shizz. Naaalala ko pa nung bata tayo. Hahaha." Miq.

"Haha. Wag mo na yun alalahanin. Hindi na yun applicable ngayon."

"Weh. Hind---"

"AH. AHEM!" Napatingin kami kay Lester.

"Una na ko ha. Nakakaabala yata ako sa inyo. Geh. Ingat kayo." Sabi nya tapos
umalis na.

Bumalik ang atensyon ko kay Miq.

"Hatid na kita?" Tanong ko.

"Sure."

At ayun, sabay na kaming umuwi.

LESTER'S POV

E di sila na ang mga may lovelife. Kalungkot naman ang buhay oh. Nasasaktan pa rin
ako kayna Daniel at Kath.
Parang gusto ko na ngang bawiin yung one hundred days na sinabi ko kay Daniel e.
Parang wala na kasi akong pagasa.

Naglalakad lang ako nang biglang may tumawag sa pangalan ko.

"Lester!"
Napalingon ako. "Bea..."

Lumapit sya sakin sabay tungo. "Sorry."

Ngumiti ako tapos inangat ko yung mukha nya. "Okay lang yun... Hindi ka na galit
sakin?"

For the first time, nagsmile sya sakin. "Hindi na. Sorry talaga ha, hindi na kita
binigyan ng chance magexplain."

"Ayos lang yun, nasaktan rin naman kita e."

"Kalimutan nalang natin yun..." She offered her hand. "Friends?"

I smiled then I shook her hand. "Friends... little beybey."

Parang nagulat sya sa sinabi ko.

"O. Anong nakakagulat dun? Hahaha. E di tawagin mo rin akong Kuya Giri"

At natulala na naman sya sa sinabi ko. Natawa nalang ako tapos kinuha ko yung
wallet ko.
Ewan ko kung bakit pero nakatago pa rin dito yung doodle ni Bea ng "Kuya Giri".

Kinuha ko ito at pinakita ko kay Bea.

"Nasayo pa rin yan? Akala ko tinapon mo na."

"Ewan ko ba. Hindi ko matapon tapon e."

Kinuha nya ito at tinitigan.

"Uhh, Bea... May kailangan ka pang malaman..."

"Ano pa?"

"Tanda mo yung nagbibigay sayo ng mga kung ano-anong bagay dati? Yung tuwing inaapi
ka namin, bigla
ka nalang makakatanggap ng isang paper bag at letter?"

"Ah. Oo. Pano mo nalaman yun?"

"Kasi... ako yun, Bea. Ako yung mystery sender na yun."

"Ikaw?" Biglang tumulo ang luha nya.

"Uyy. Bakit ka umiiyak?"

Hindi sya sumagot, umiling nalang sya.

Hindi ko alam kung bakit pero bigla nalang gumalaw ang katawan ko at niyakap ko
sya. Niyakap rin nya ako pabalik.

"Wag ka na umiyak. Hindi na mauulit ang mga nangyari dati. Andito lang ako... ang
kuya Giri mo para sayo...
Hindi kita papabayaan."
33.
DANIEL�S POV

----Monday, March 12, 2012. Day 62 of 100----

Nagstart na ang graduation practice.

Hulaan nyo kung sinong Valedictorian�

Okay, sasabihin ko na.

SINO PA NGA BA, E DI SI SETH!

Hahaha. May tatalo pa ba sa katalinuhan nun?!

Pero eto ang malupit, hulaan nyo kung sinong Salutatorian.

Clue : Hindi ako. Hindi si JC. Hindi si Lester. Hindi si Kath.

Sino pa bang natira?

E DI SI KATSUMI!

Langya. Akalain nyo yun?!

Hahaha. Mukhang matutuloy na talaga sa Oblation Run tong mokong na to ah. De joke
lang.

First honorable mention si Kath. Tapos kami nina JC at Lester ay mga honor roll.

Wala kaming ibang ginawa kundi magpractice tumayo at umupo at maglakad at umakyat
baba sa stage.

Hindi pa pinapractice ni Seth at Kats ang speech nila. Si Seth okay lang e. Pero si
Kats? Jusko. Puro kalokohan lang
sasabihin nyan.

Break time ngayon. Syempre, kasama ko girlfriend ko.

.Hi Daniel! Hello Kath. Kayo na ba?. Tanong nung isang girl.

.Ah. Oo. Nung February 25 pa.. Sabi ko.

.Wow! Congrats ha..

.Salamat.. Ako/ Kath.

Bumili na kami ng pagkain.

.Kath, anong gusto mo? Ibibili kita..

.Ha? Wag na. Ako nalang..

.Kath naman. Boyfriend mo na ko. Wag ka na mahiya. Sige, ako nalang pipili para
sayo..

At ayun nga, ako na ang pumili ng lunch nya. Ganun na rin ang binili ko para sakin.

.Tara na Kath..

.Uhh Daniel, kayna Barbs muna ako sasabay ha. Miss ko na mga yun e. Okay lang ba?.
.Ah, oo naman. Sige. Kita nalang ulit tayo mamaya bago magstart ang practice..

.Okay.. Ngumiti si Kath at tumalikod na.

Pero dahil inaatake ako ng pagkabaliw ko sa kanya sinigaw ko ang pangalan nya kaya
nagtinginan ang batchmates
namin.

.KATH!.

Tumingin sya sakin at binigyan ako ng confusing look.

.I LOVE YOU!. Sigaw ko.

Wala akong ibang marinig kundi .Yiiieee!. .Woooo!. .Ang sweet!.

Ngumiti si Kath then she mouthed the words .I love you too.. Tapos naglakad na sya
papunta dun sa table nina
Barbie.

Nagkatinginan kami ni Barbie. Bakit ganun? Parang may pain sa mga mata nya? At
bakit din parang kumirot ang
puso ko nung nakita ko ang mata nyang yun?

Umiwas na ko ng tingin at naglakad na papunta sa table ng P5.

.Yown naman. Ang sweet.. Kats.

Hindi na ko sumagot, ngumiti nalang ako.

.May problema ba?. Tanong ni Seth.

.W-wala. Wala..

Kakain na sana ako pero bigla akong napatingin kay Lester na hindi maipinta ang
mukha.

.Lester, pare. Pwede ba tayo mag-usap?.

Tiningnan nya lang ako tapos tumayo na sya. Lumabas muna kami para makapag-usap
kami ng masinsinan.

.Itutuloy mo pa ba?. Tanong ko.

.Ang 100 days?.

.Oo..
.Alam mo, sa totoo lang pinanghihinaan na ko ng loob. Akala ko magiging madali lang
sakin na agawin si
Kath sayo pero sa nakikita ko, parang talong-talo na ko..

.Kung alam mo rin naman palang talo ka rin, bakit hindi mo nalang iurong tong
deal?.

.Kasi ayokong sumuko, Daniel. Mahal ko si Kath alam mo yan..

Humarap sya sakin. .Kaya siguraduhin mong wala kang gagawin para saktan sya. Kasi
isang pagkakamali mo
lang, aagawin ko sya sayo..

Tiningnan nya ko sa mata at sinuklian ko naman ang tingin nyang yun.

.Woww! Saksak mo na yung charger ng Ipad Seth! Dali! May kuryente sa mata nila oh!.

Napatingin kami dun sa nagsalita. Loko. Si Kats pala. Kasama si Seth.

.Anong ginagawa nyo dito?. Lester.

.Naghahanap kami ng mapagsasaksakan. Nalowbatt kasi e. Nandito yung speech namin..

Seth.

.E ang kulit mo kasi e. Dapat sinaksak mo na kanina nung magkatitigan pa sila. Oy

Daniel at Lester,
magtitigan nga ulit kayo. May kuryente talaga e. Please?.
.Gusto mo, ikaw ang kuryentehin namin?. Ako.

.Kaya nyo? Kaya nyo bang saktan ang isang inosenteng ako?. Sabi ni Kats sabay pout.

.Oo. Kayang kaya. Gusto mo subukan?. Lester.

.Hindi. Hindi. Joke lang naman. Tara na nga ulit sa loob. Magtatime na oh, di pa
tayo tapos kumain..

Pumasok na ulit kami sa loob tapos pinagpatuloy namin ang pagkain namin.

Nung tapos na kami, hinintay ko si Kath sa may exit para sabay kaming bumalik ng
gym para sa practice.

.Daniel� Ba�t di ka pa nauna?. Napalingon ako sa nagsalita. Si Kath.

.Diba sabi ko sabay tayo?.

.E sasamahan ko pa tong si Kiray sa principal e. Mauna ka na. Ikaw din Barbie. Kami
nalang ni Kiray ang
pupunta kay Sir ha. Sige, see you later!. Sabi ni Kath tapos naglakad na sya paalis
kasama si Kiray.

Naiwan kami dito ni Barbie.

.Tara na?. Tanong ko sa kanya.

.Oo. Tara..

Naglakad na kami pabalik ng gym. Tahimik lang kaming dalawa. Walang nagsasalita.

.Kumusta ka na?. Tanong ko.

.Okay naman. Ikaw? Masaya ka ba?. Hindi ko alam kung bakit pero parang may lungkot
dun sa boses nya. At
parang nalulungkot din ako dahil dun.

.Masaya. Ikaw?.

.Pinipilit maging masaya..

.Ha? Bakit?.

.Kasi ang tanga ko e. Ang tanga tanga ko..

Napatigil ako sa paglalakad tapos pinigilan ko rin sya at hinarap sakin.

.May nang-aaway ba sayo? Sabihin mo. Aawayin ko yun!.

Nakangiti sya pero biglang bumagsak ang luha nya.

.Barbie? Bakit ka umiiyak?.

.Wala to, Daniel. Naalala ko lang siguro yung dati. Yung ikaw yung knight in
shining armor ko. Pero ngayon,
hindi na e. Kasi may ibang prinsesa ka na.. Sabi nya habang nagpupunas ng luha.

Niyakap ko sya. Ewan ko rin kung bakit. Basta niyakap ko sya.

.Daniel, baka kung anong isipin ng iba..

.Yaan mo sila, wala naman tayong ginagawang masama..

.Pero�.

.Sshhh�.

We stayed in that position for 3 minutes. Then naghiwalay rin kami.

.Now tell me, sinong nang-away sayo?.

.Puso ko..
Natahimik ako sa sinabi nya.

.Hindi. Joke lang. Tara na sa loob!.

Nagmadali na syang maglakad papasok. Ako naman, dahan dahan lang. Hindi ko madigest
yung sinabi nya e. Anong
ibig sabihin nya?

.Daniel!.

Napatingin ako dun sa tumawag sakin.

.Kath�.

.Bakit nandito ka pa?.

.W-wala. Wala. Binabagalan ko lang ang lakad ko, baka sakaling magkasabay pa tayo..
Sabi ko sabay hawak
sa kamay nya.

.Wag nga. Alam mo namang bawal ang PDA dito diba?. Sabi nya habang hinihigit yung
kamay nyang hawak ko.

.Yaan mo na. Gagraduate na naman tayo e..

.Kahit na..

Binitiwan ko na yung kamay nya tapos nagpout ako.

.Uyy. Tampo na ang boyfriend ko. Wag ka na magtampo. Please?.

Grabe. Pano ba naman ako makakatanggi sa anghel na to?

.Pasalamat ka hindi kita kayang tiisin!. Sabi ko sabay kurot sa cheeks nya.

.Hihi. I love you.. Kath.

.I love you more.. Ako.

Nakapasok na kami dun sa gym, hiwalay kami ng upuan kasi by ranking ang
arrangement.

.Mamimiss kita.. Sabi ko bago kami maghiwalay.

.OA mo. Hahaha..

.E gusto ko lagi kitang katabi e..

.Minsan kailangan rin ng space para masukat yung tiwala ng couple sa isa�t-isa.

.Kailangan pa ba yun?.

.Oo naman.. Humarap sya sakin. .And I want you to know that I trust you, Daniel.
Napakalaki ng tiwala ko
sayo. Sana hindi mo ko niloko, niloloko o lolokohin. Kasi alam mo, ako, buong
loyalty ko, nasayo..

She smiled tapos pumunta na sya sa upuan nya.

Hindi ko naman sya niloko e. Mahal ko naman talaga sya. Pero bakit tuwing makikita
ko si Barbie, parang� parang

nalilito ako?

Pero hindi. Baka akala ko lang yun. Besides, wala rin namang saysay na malito ako
between Kath and Barbie kasi
hindi rin naman masusuklian ni Barbie ang pagmamahal ko. She loves someone else.

Barbie is just my first love. My unreturned first love.

Kath? She's more than just a simple love...

34.
----Friday, March 16, 2012. Day 66 of 100.---

SETH�S POV

At exactly 2 pm, nagstart na ang graduation.

Syempre, nagsimula ang lahat sa pinaghandaang entrance namin tapos entrance ng

teachers namin. Welcoming
remarks ng assistant principal. Speech ng guest speaker tapos eto na. Ang speech ni
Kats.

.Uh. Ehem. Mic test? Okay. Ehem. Game. First of all, good afternoon to all of you.
Grabe. Bakit ba ko

nandito?! Hahaha. Sino bang mag-aakala na ang loko-lokong katulad ko ay magiging

salutatorian pala. Kaya
umasa kayong kalokohan din ang speech ko. Hahaha. Pero seryoso, kahit nga ako,
nagulat e. Siguro crush
ako ng mga teachers. DE JOKE LANG PO. HAHA. Ayoko na pahabain tong speech na to
kasi alam ko
namang manonosebleed tayo sa speech ni Seth mamaya. Gusto ko lang magpasalamat sa
inyong lahat�.

Bigla syang napatigil para magpunas ng luha.

.*sniff* Sorry ha. Nakakaiyak kasi e. Thank you for a very wonderful year. I mean,
not only this year but our
whole high school life. Inaamin ko, hindi naging buong buo ang high school life ko
dahil hindi pa bumabalik
yung kulang sakin. Ewan ko kung babalik pa sya pero ang alam ko lang, hindi ako
masyadong naging

miserable sa pagkawala nya dahil sa inyo� lalong lalo na sa mga kaibigan ko..
Tinuro kami ni Kats.

.Parking 5. Mga tol. Mga bro. Mga bregs. Kung ano-ano na ang pinagdaanan natin.
Umabot sa point na
muntik na tayong magpatayan. Ehem Lester. Haha. Pero kahit ganun, wow. Tingnan nyo
naman oh. Solid pa

rin tayo mga pre!.

.WOOOOOOOOO!. Sigaw naming apat.

.Ang buhay ay parang... Hahaha. Joke. Ayoko nga magpakaSeth ngayon. Alam ko binaboy
ko tong speech
kong to. Pero okay lang. Kasi wala na e. Gagraduate na ko. Wala nang magagawa ang
mga teachers. Ma'am!
Sir! Mamimiss ko kayo at alam kong mamimiss nyo rin ako. Kaya namnamin nyo na ang
boses kong to kasi
hindi nyo na to laging maririnig."

Nagtawanan lang ang mga teachers namin.

"O sya, ieend ko na to. Excited na ko sa sermon ni Father Seth mamaya. Haha. Joke
lang tol. Labyu! O ito.
Matino na to promise. Congratulations batchmates! Alalahaning the end is just the
beginning. Sa pagtatapos
ng high school life natin ay ang pagsisimula ng college. Mas challenging. Mas
mahirap. Kaya naman let's just
do our best. Goodluck batch 2012! May we all achieve our goals and dreams. Again,
good afternoon to
everyone."

Nagpalakpakan ang lahat sa speech ni Kats. Kahit mga teachers pumalakpak rin kahit
kalokohan ang speech ng
lokong to.

.Iba talaga si Kats. Panalo! Hahaha. Kahit walang kwenta ang speech pinapalakpakan
pa rin. Hahaha.
Langya.. Sabi ni Daniel na nakaupo sa likod ko.
After ng speech ni Kats, nagsalita na ang principal at ito na ang cue namin para
tumayo.

.�In behalf of all the administrators and all of your teachers, I now declare
you... graduates! Congratulations
Batch 2012!. Principal.

Nilipat na namin yung tali nung cap namin from left to right. Ito naman yung
tradition diba?

Habang nagpapalakpakan ang parents at teachers namin, naglakad na kami papuntang

backstage. Dito kasi kami
magmumula para kunin ang diploma namin.

Isang oras din ang itinagal ng diploma giving. Nung tinawag na ang last student na
bibigyan ng diploma, tumayo na
ako at nagpunta sa tabi ng stage. Ito na kasi ang cue ko para sa valedictory
address ko.

.May I now call on our batch valedictorian, Mr. Seth Gothico, for his valedictory
address..

Ito na, pumunta na ko sa stage at kinuha ang mic.

.Sa president ng school na to� sa principal� sa assistant principal� sa lahat ng

administrators at lahat ng
teachers� at sa minamahal naming mga magulang� magandang hapon sa inyong lahat..

Huminga muna ako ng malalim bago ko sinimulan ulit ang pagsasalita ko.
.Ang buhay natin ay parang isang byahe. Parang roadtrip. May mga punto sa buhay
natin na ang smooth ng

byahe. Walang traffic. Dire-diretso lang. Pero meron ring punto sa buhay natin na
dadaan tayo sa isang

bumpy road. Mabato. Walang kalsada. Traffic kasi may mga nakaparada sa no parking
area..

Tiningnan ko ang mga batchmates ko, tapos nagpatuloy na ko sa speech ko.

.Hindi ko kayo gustong turuan ng mga road signs o traffic signs o kung ano man.
Isang metaphor ang
ginamit ko. Lahat tayo may pinagdaanan. Lahat tayo naranasang masaktan, maiwan o
mawalan. Yun ang
bumpy road ng byahe natin. Pero kahit dumaan man tayo sa ganung lugar, dadating rin
ang panahon na

makakaranas tayo ng smooth na byahe. .

Tiningnan ko ang Parking 5 at nginitian nila ako.

.Ito. Itong araw na to. Isa ito sa mga smooth na byahe natin. Hindi naging madali
ang high school life,

inaamin ko. All those sleepless nights dahil sa thesis at projects. Mga lunch
breaks na ginagamit para
magmeeting at hindi para kumain. Oo, masaya dahil kasama ko kayo, pero aminin
natin, hindi yun naging

madali..

Tumigil ako para tingnan ang reaksyon ng mga kabatch ko. Lahat sila nag-aagree.

.Our life is just a cycle. Paulit-ulit lang. Dahil nasa smooth na byahe tayo
ngayon, asahan nyong mamayamaya,
nasa bumpy road na naman tayo. Ilang buwan nalang, magsastart na ang college life
natin. Alam ko
yung iba, mahihiwalay na sa mga bestfriends nila dahil magkakaiba na sila ng school
na papasukan..

Biglang nalungkot ang mga mukha ng audience ko. Alam kasi nilang totoo ang sinabi
ko.
.Sa college magsisimula ang tunay na hirap ng buhay. Malubak na daan ang haharapin
natin. Pero okay lang

yun kasi meron naman tayong mga seatbelts e. At yung seatbelts na yun? Yun ang mga
kaibigan at pamilya

natin..

Tiningnan ko ang Parking 5 at ang pamilya ko.

.Hold on to the people you love. Kasi sa ups and downs ng buhay natin, sila ang
laging nandyan para
alalayan at tulungan tayo..

Bigla nalang tumulo ang luha ko. Sa sinabi ko kasi, may naalala ako.

.Minsan na kong dumaan sa isang napakalaking pagsubok. Minsan na kong nawalan.

Minsan na kong

naging kulang. Pero kung hindi dahil sa isang taong yun. Sa besprend kong kasama na
ni Lord ngayon, wala
ako sa harap nyo ngayon. Kaya trust me when I say hold on to the people you love.
Kasi sa panahong akala
mong wala nang pag-asa, sila ang magbibigay sayo nung pag-asang hinahanap mo..

Nag-iiyakan na ang iba sa batchmates ko pati yung ibang parents rin.

.To my dear batchmates, goodluck sa tatahakin nyong landas. Always remember na

hindi laging smooth ang
byahe ng buhay. Dadaan at dadaan din tayo sa bumpy road. Tiwala at tatag lang ang
kailangan dyan� at
syempre inspiration..

Napatingin ako kay Miq tapos nagsmile ako sa lahat.

.I wish you all the best batch 2012� and congratulations� WE MADE IT!.
And with that, binigyan nila ako ng standing ovation.

Pagbalik ko sa upuan ko, nilapitan ako ng P5 at naggroup hug kami.

Pagkatapos ng speech ko, kinanta na namin yung grad song namin. Pagkatapos ng grad
song, ito na. Ang
pinakaepic sa lahat.

.This has been the 50th Commencement Exercise. Thank you for coming and good
afternoon to everyone.

At ayun na. Ang pinakaexciting part ng graduation. Ang hagisan ng cap.

.WAAAA. GRADUATE NA TAYOOOOO!. Kats.

.I CAN�T BELIEVE IT!. Lester.

.Boys!.

Napatingin kami dun sa tumawag samin. Si Tita Karla pala.

.Picture muna kayong lima..

Humilera na kami para mapicturan.

*Click*

.O ayan. Daniel! Si Kath! Picture muna kayo! Nasan sya?.

.Kausap nung parents nya..

.O tara puntahan natin..

.MA!.

.ANO?! NADUDUWAG KA?! Leche to. Sasama ka o kakaladkarin kita?!. Tita Karla.

.Syempre sasama.. Daniel

.O tara na. Magui, greet your kuya�s muna. Umalis na sina tita Karla at Daniel
tapos lumapit samin si Magui.

.Hey mga kuya�s. Congrats. Magtino kayo ha. No babies muna..

.MAGUI! Ang bata bata mo pa. Pero para kang matanda kung makapagbilin dyan!.
Lester.
.Admit it, I am tama naman right? Buti sana if you will be like Kuya Elmo who�s
matino. But you�re all gago�s.
Kawawa naman the baby. HAHA. I�M JUST KIDDING. LOVE YOU KUYA�S!.

Niyakap kami ni Magui pagkatapos nya mang-asar. Ito talaga. Manang-mana sa mommy
nya.

.We love you too Magui.. Ako/Kats/Lester/JC

Umalis na si Magui at sumunod kayna Tita.

.Guys.. Napalingon kami dun sa boses.

Si Barbie.

.Congrats guys. Miss ko na kayo. Parang kelan lang natapunan lang ako ni JC ng Milo
at dun tayo nagkakilakilala.
Ngayon, wow. Graduate na tayo!.

.Ikaw kasi e. Lumayo ka samin noon. Si Daniel lang naman binasted mo, hindi kami.
Yan tuloy namiss mo
kami. Pa-hug nga!. Kats.

.Teka, pahug rin kami si Seth!. Sabi ni Lester sabay hila sakin dun sa group hug.

Napatingin kami kay JC na pinagmamasdan lang kami.

.JC, ano? Gusto mo solo?! Arte mo ha. Sumali ka na nga dito!. Kats.

Ngumiti lang si JC tapos nakisali na sya sa hug.

.I�m glad na okay na ulit tayo. Friends again?. Barbie.

Bumitaw na kami sa hug. .Kahit kelan naman hindi nawala ang pagkakaibigan nating
lahat e.. Ako.

.Well except for JC. Alam mo namang hindi lang kaibigan ang tingin nya sayo, diba?.
Lester.

.Oo naman.. Napatingin si Barbie kay JC na nakatitig din sa kanya.

�Pst. Mga tol, abala tayo dito. Tara layo muna tayo.� Bulong ni Kats samin ni
Lester.

Naglakad na muna kami palayo para bigyan ng alone time si Barbie at JC. Sa
paglalakad namin, nakasalubong
namin sina Neri, Miq at Bea.

.Uy.. Neri/Miq/Bea.

.Hello.. Kats/Ako/Lester

.Congrats nga pala sa inyo. And nice speech Seth.. Sabi ni Miq sabay ngiti sakin.
Nginitian ko sya pabalik.
.Nice speech din Katsumi. Laughtrip!. Neri.

.Haha. Oo nga e. Salamat. At eto na naman ang famous kamot batok ni Katsumi.
Katulad ng sinabi ko dati, ganto
to pag kinikilig.

.Congrats din Kuya Girs.. Bea.

.Sayo din, Bey.. Lester

.KUYA GIRS?! BEY?! BEY FOR BABY?! KAYO NA?!. Kats.

.Gusto mo magpatayan na naman tayo?! Hindi noh. Tawagan lang namin yun.. Lester.

.E bakit may tawagan kayo?. Kung makikita nyo lang ang mukha ni Kats nung sinasabi
nya yan. Haha. Pang-asar!

.Wala lang. Masama?!. Lester.

.Hindi naman.. Ngumiti ng nakakaloko si Kats.

.Uy. Una na ko sa inyo ha. Kanina pa nila ako hinihintay. Bye guys. Bye Miq.. Ako.
.E BAKIT SPECIAL MENTION SI MIQ?! AKO?!. Kats.

"Hampas, gusto mo?!" Lester.

"IKAW! Dadali ka na naman ha!" Kats.

Umakbay si Lester kay Kats. "Joke lang. Sige na, Seth. Bye. See you later."

Naghiwa-hiwalay na kami. Pumunta na ko sa pamilya ko na nakangiti sakin.

.I�m so proud of you Seth.. Mommy.

.Me too Kuya, I�m so proud of you.. Gab, kapatid ko.

.I�m proud of you, son. Kung buhay lang ang totoong daddy mo, I�m sure he�ll be
proud of you too.. Sabi ng
step dad ko.

Nasabi ko na ba? Patay na ang totoo kong ama. Nung panahon na nabulag ako, si Tito
Julio, ang step dad ko, ang
isa sa mga tumulong samin financially. Pero nung time na yun, inaayos din nya ang
mga papeles para sa annulment
nila ng nauna nyang asawa kaya siguro hindi ko sya naikwento noon.

At kilala nyo ba kung sino ang una nyang asawa? Si Tita Annie. Ang mommy ni Julie
Ann.
Ang liit ng mundo noh? Ngangayon-ngayon lang din namin nalaman.

.Congrats Seth. Ninong ka namin sa kasal ha!. Julie Ann.

.Haha. Oo nga. At tsaka sana magmana sa katalinuhan mo tong si Ellie. Elmo.

.Salamat sa inyo. Salamat sa pagpunta.. Sabi ko.

.Wala yun. Ay teka, una na kami sa car ha. Papainumin ko lang ng gamot si Ellie..
Julie.

Umalis na sina Julie. Sumunod na rin sina Gab at Dad. Naiwan kami dito ni Mama.

.Ma, daan tayong sementeryo mamaya, please? Gusto kong dalawin si Cheska..

.No problem anak.. Nagsmile si Mama at niyakap ako.

.Seth?. Napabitaw kami ni Mama sa pagkakayap at napatingin dun sa tumawag samin.

Isang babaeng nakangiting umiiyak. Kasama nya si Kath kaya siguro mommy nya to.
.Min?!. Sabi ni Mommy. Magkakilala sila?

.Mare.... Nagyakap silang dalawa. Anong meron? Napatingin ako kay Kath na umiiyak
rin.

.Ma? Anong meron?. Nagbitaw sila sa yakap at hinarap ako.

.Seth, anak. Si Min� Sya ang mommy ni Cheska..

Natigilan ako sa sinabi ni Mama. Sya? Sya ang mommy ng besprend ko? Ibig sabihin
magkapatid sila ni Kath? Teka.
Natatandaan ko na. May nabanggit noon si Cheska na may kapatid syang kambal.

.Seth.. Si Kath. Bigla nalang nya ako niyakap.

.Mahal na mahal ka ng ate ko, Seth. Kung makikita mo lang sya nung mga huling araw
nya. Napapaiyak
nalang kami tuwing nakikita namin syang ganun. Pero a-alam m-mo b-ba�?.

Nabasag na ang boses ni Kath. Hindi na nya kayang pigilan ang pag-iyak nya.

.Tuwing naririnig nya ang pangalan mo, ang boses mo. Nagliliwanag ang mukha nya.
Lumalakas sya, Seth.

Parang sa lahat ng mamamatay, sya pa ang naging excited kasi maidodonate na daw nya
ang mga mata nya

sayo. Makakakita ka na daw..

Napaiyak nalang rin ako. Akala ko immune na ko sa mga ganto dahil sa sa diary nya,
pero hindi pa pala. Marami pa
pala akong hindi alam.

.Sabi ko noon, gusto kong makilala at makita ang besprend ni Ate Cheska. Pero hindi
ko alam, matagal ko na
pala syang kilala. Ikaw pala yun Seth.. Bumitaw na si Kath sa pagkakayakap namin.

.Ikaw din pala yun... Ikaw pala yung sinasabi nyang kapatid nya..

.Oo. Inampon kami noon ng mommy nya. Pero alam mo, kahit ampon kami� mahal na mahal
kami ng ate

kong yun. Hanggang ngayon nga, tanda ko pa rin yung lullaby nya e. Kinakanta ko pa
rin yun kapag hindi

ako makatulog tuwing gabi..

.Teka� Sya ba yung binibisita mo sa sementeryo? Yung araw na nagkita tayo dati?.

.Oo. Sya rin ba yung sayo?.

.Oo..

Napangiti nalang kaming dalawa. Bukod kay Daniel. May isa pa palang tao na nag-
uugnay samin ni Kath. Si Cheska.

Napaharap ako kay Tita na umiiyak pa rin.

.Tita� Marami pong salamat..

.No Seth. Ikaw ang dapat pasalamatan ko. Thank you. Alam naming limited nalang ang
araw ni Cheska noon,
but because of you, naextend pa ang buhay nya. Lumaban sya Seth. Lumaban sya dahil
sayo.. Niyakap ako ni
Tita. .Pakiramdam ko yakap ko ang anak ko. Pakiramdam ko, buhay pa rin sya. Take
good care of yourself
Seth. Alam naming ayaw ni Cheska na mapapahamak ka.. Then she let go of me.

Pagkatapos ng iyakan at paliwanagan, naghiwalay na kami ng landas. Maganda si Tita

Min at kahit ampon si Kath,
maganda rin sya. Sinasabi ko na nga ba e, kahit hindi ko nakita si Cheska, alam
kong maganda sya. Napakaganda.

Kung buhay ka lang besprend� Kung buhay ka lang, baka minahal na kita ng higit pa
sa isang kaibigan.

DANIEL�S POV

May party ngayon sa bahay. Invited syempre ang Parking 5 at ang mga pamilya nila.
Pati si Mycko kasama syempre.
At malamang invited din ang girlfriend ko at ang future family ko.

.Daniel, susunod nalang daw sina Mommy.. Kath.

.Ah ganun ba? O sige. Tara, dun muna tayo sa garden..

Nagpunta kami dun sa garden tapos humiga kami sa damuhan. Nakatitig lang kami sa
mga stars sa langit.
.Pano ka na pagkatapos nito, Daniel?. Biglang tanong ni Kath.

.Ha?. Napalingon ako sa kanya.

.I mean, anong gusto mong gawin sa buhay?. Napalingon rin sya sakin.

Ibinalik ko ang tingin ko sa langit.

.I wanna�.

.You wanna?. Kath.

.I wanna make you smile�.

Tumingin ako sa kanya tapos kinanta ko na ang mga susunod na lines.

.�whenever you�re sad. Carry you around when your arthritis is bad. All I wanna do
is grow old with you..

Kinuha ko yung kamay nya tapos inintertwine ko sakin.

.I�ll get you medicine when your tummy aches. Build you fire if the furnace breaks.
It could be so nice
growing old with you. I�ll miss you, kiss you, give you my coat when you are cold.
Need you, feed you, even
let you hold the remote control..

Hinigpitan ko ang pagkakahawak ko sa kamay nya. Tapos tinitigan ko sya.

.I could be the man who grows old with you� I wanna grow old with you..

Nakangiti lang sakin si Kath. .O nasagot ko na ba ang tanong mo?.

Sasagot na sana sya, pero bago nya magawa yun, biglang may nagsalita. Napatingin
kami sa boses na yun.

.16 PALANG, GROW OLD WITH YOU NA KAAGAD?!. Si Mycko.

.PEE BEE BEE TEEEEEN EDIIIIITIIOOOON!. Katsumi

Napabangon ako sa kalokohan ng dalawang to. Si Kath tawa lang ng tawa.

.KAYONG DALAWA! LAGOT KAYO SAKIN!. Sabi ko.

Tumayo ako para gantihan tong dalawang to. Nagkatinginan sila tapos sabay silang
sumigaw ng:

=.TITA KARLAAAAAAAAAAAAAAAAA. INAAWAY KAMI NI DANIELLLLL!. Then tumakbo sila

papasok.

Ako naman tinayo ko muna si Kath.

.Habol na! Hahaha.. Sabi ni Kath.

Kiniss ko sya sa cheeks tapos tumakbo na ko papasok para mahabol sina Kats.

.HOY MGA LOKO. LAGOT KAYO SAKIN!.

Naabutan ko sina Kats, pero si Mycko, hindi ko makita.

"Kuya. Kawawa naman si Kats." JC.

"Yaan mo to. Abala e." Ako. Sinasakal ko parin si Kats. Pero wala naman akong balak
patayin to. Haha.
"Huhuhu. Seth and Lester my labs. Help me please" Kats.

"Daniel, tama na yan. Mag-oovernight nga pala kami dito." Seth.

"Ha? Bakit?" Binitawan ko na si Kats.

"Nakalimutan mo na ba? May kasal pa tayong pupuntahan sa Linggo. Pinsan mo yun,

tol. Gusto mo maging
epic fail ang pagtugtog natin?" Kats.

Oo nga pala. Ikakasal nga pala si Kuya.

"Ano nga palang kanta ang tutugtugin natin?" JC

"Oo nga. Anong nirequest ng kuya mo?" Lester

"Mamaya nalang natin pag-usapan. Kumain muna tayo."

Nagpunta na kami dun sa dining table. Habang naglalakad kami papunta dun, hindi ko
maiwasang isipin...

Ako kaya... Kelan kaya ako ikakasal?

35.
DANIEL�S POV

( Still at Daniel�s grad party )

Hiwa-hiwalay kami ng table. Kanya-kanyang tables kasi ang mga pamilya namin e. Pero
yung pamilya ko at pamilya
ni Kath, magkasama.

Medyo kinakabahan nga ako ngayon e. Kaharap ko kasi ang Mommy at Daddy ni Kath.
Tapos nandito pa si Papa
Rommel at si Tito Naldy na daddy ni JC.

Nabanggit ko ba sa inyo? Magkakaiba kami ng ama ng mga kapatid ko. Pero kahit
ganun, lahat ng tatay namin in
good terms naman with mama at samin. Minsan dumadalaw sila dito. At katulad nga
ngayon, andito si Papa.

.So, Daniel� San ka magcocollege?. Tanong ng daddy ni Kath.

.Hinihintay ko pa po yung results nung ibang school. So for now, hindi ko pa po

alam..

.Ohh. Kung sakali mang dito mag-aral sa Pilipinas si Kathryn, mas maganda siguro if
you�ll study in the
same school nalang.. Tito.

Ano daw? Kung sakali? Ibig sabihin malaki ang chance na sa ibang bansa sya?
.Kung sakali? Ano pong ibig nyo sabihin?.

.Hindi ba nabanggit sayo ni Kath? Matagal na naming plano ang magmigrate sa US, but
recently, nagbago
na yata ang plans nya.. Sabi ni Tito at napatingin ito kay Kath.

.Pa�. Kath.

.Don�t worry princess. Hindi naman ako tututol sa kung ano mang maging decision mo.
I like Daniel for you.
And I trust him. Tingin ko naman hindi ka nya papabayaan..

Nakahinga naman ako ng maluwag.

.Thanks, dad.. Kath.

.Hindi ka nga ba babaero, Daniel? Andaming naghahabol na babae sayo. Baka mamaya,
bigla mo nalang
iwan ang anak ko ha.. Tita Min.

.Hindi po ako babaero. Papakasalan ko po ang anak nyo..

Nakita kong kinilig si Mama at ang mga kapatid ko. Si Kath napatungo, halatang
kinikilig din. Si Tita Min, napasmile
lang. Si Dad at si Tito Naldy, nag-apir. Kinakabahan ako sa reaksyon ni Tito.

Deym. Bakit ko ba kasi nasabi yun.

.So, kelan ang kasal?. Sabi ni Tito. Nagulat ako. Akala ko magagalit sya.

.U-uhh.. H-hin.. Uhm�. Wala. Hindi ako makasagot. Nagulat nga ako diba?

.Omygad kumpare. Magkakasundo tayo!. Sabi ni Mama sabay apir kay Tito.

.Haha. Pero joke lang yun. Hahaha.. Tito.

.Joke lang? Patay natext ko na ang angkan namin.. Sabi ni Papa.

.Hahahaha.. Lahat kami nagtawanan sa sinabi ni Papa.

Nagpatuloy lang kami sa pagkain.

Buti naman at good shot ako sa pamilya ng girlfriend ko. Mukhang wala ng problema
ah.

Woo. Sarap ng buhay! Haha.

Pagkatapos namin kumain, nagpaalam na sina Tita Min.

.O sya, una na kami ha. Salamat sa invite ha.. Tita Min.

.Nako. Wala yun. Magsanay-sanay na tayong laging magkakasama. Mukhang simbahan ang
bagsak ng mga
anak natin e. Mama.

.Ay nako. Sinabi mo pa.. Nagbeso na silang dalawa.

Si Papa naman at si Tito, ayun mukhang instant best friends.

Habang tinitingnan ko sila, lumapit sakin si Kath at hinawakan ang kamay ko.

.Daniel, thanks ha.. Kath.

.Dito ka nalang magcollege, Kath.. Bigla ko nalang nasabi.

.Oo naman. Kaya ko lang naman nasabing sa US na ko magcocollege before kasi wala
akong reason para
magstay. Kaso ngayon, meron na e..

.Sabi mo yan ha. Wag mo kong iiwan. Pag ikaw, umalis. Asahan mong susundan kita..

.Hahaha. Aalis lang ako kung aalis ka sa buhay ko. E kaso, hindi mo naman yun
gagawin, diba?.

.Syempre hindi..

Nginitian nalang naming ang isa�t-isa.

.I love you, Kath..

.I love you more, Daniel..

.I love you forever.. Sabi ko.

.Andaya. Talo mo na naman ako.. Kath.

.Okay lang yan. Basta ang mahalaga mahal natin ang isa�t-isa..
Kiniss ko ang ilong nya pagkasabi ko nun.

.Ay nako Karla. Meron ba kayong pang spray dyan o ano. Daming langgam oh.. Daddy ni
Kath.

Napatingin kami kay Tito. Kanina pa pala nila kami pinapanood.

.Ito talaga. Nahiya tuloy ang dalawa.. Tita Min.

.Haha. Pasensha na. O sya, tara na Kath.. Naglakad na papunta sa gawi namin si
Tito.

Tinapik nya ako sa balikat. .Alagaan mo ang anak ko, Daniel.. Then he smiled at
naglakad na papalayo.

Sumunod namang lumapit si Tita Min. .I know you�re a good guy, Daniel. Hindi to
feeling o kung ano man. I
really know. Trust me.. She smiled too just like Tito, then naglakad na rin sya
papalayo.

.Bye Daniel.. Kath.

Pagkaalis nila, pumasok na ko sa loob.

Mga hanggang 10 pm nandito yung mga bisita. Tapos yun, nag-alisan rin sila.
Nagpaiwan syempre ang P5.
Paghahandaan pa kasi namin yung tutugtugin namin sa kasal ng pinsan ko.

.Oy mga bregs. Bukas nalang natin pag-usapan lahat. Inaantok na ko.. Kats.
.Ako rin. Tulog na tayo.. Lester.

.Sige, tara na sa taas.. Ako.

At ayun, dahil na rin sa pagod sa graduation at dito sa party, nakatulog rin kami
agad.

( Kinabukasan )

.WAKE UUUP FEEL THE AIIIIRR THAT IM BREATTHIIIIIIIIINNGGG!.

Nagising ako sa nakakarinding ingay na yun. Pagkamulat ko ng mata ko, nakita ko si
Katsumi. Nanggigising. Pakanta
kanta pa habang tumatalon talon sa kama.

.KATSUMI NAMAN! ANG AGA PA!. JC.

.Kung maaga pa sa inyo ang 12 noon, sige papaparty ako.. Kats.

.ANO?! BA�T DI MO KAMI GINISING?!. Lester.

.Ano sa tingin mo ang ginagawa ko ha?!. Kats.

.I mean, ginising kami kanina!. Lester.

.E bakit, kakagising ko lang rin naman ah.. Kats.

.Hala. Wala pa tayong napapractice. Tapos tulog mantika pa tong si Seth.. Ako.

.Eh. Alam ko panggising dyan.. Kats.

.Ano?. JC.
.Ganto.. Pumunta si Kats sa tabi ni Seth.

.SI MIQ NANDYAN! PAPASUKIN NYO BILIS!.

Pagkasigaw nun ni Kats, biglang napabangon si Seth sabay nag-ayos ng buhok.

.San?!. Seth.

.Hahaha. Uto-uto.. Kats.

.Walangya ka. Ang sarap ng tulog ko.. Seth.

.Magpapractice pa ho tayo. Hapon na tol!. Lester.

.Ha? Anong oras na ba?. Seth.

.12.. JC.

.Woah. O sya, tara na. Para makapagpractice na tayo.. Seth.

.Teka. Ligo muna tayo. Magtig-i-tig-isa na tayo ng banyo para mabilis. Ako dito.
Ikaw JC sa room mo. Lester
dun ka sa room nina Magui. Seth dun ka sa room ni Mama.. Ako.

.WHAT ABOUT ME?!. Kats.

.Mamaya ka na. Hintayin mo nalang kami matapos.. Seth.

.ALA. AYOKO. SABAY NALANG TAYO.. Kats.

*PAK* *BOOOGGGSSH*

Hahaha. Napagbugbog na naman ni Seth si Kats. Hahaha.

.JOKE LANG NAMAN. SIGE NA MALIGO NA KAYO. HAHAHA.. Kats.

Mga 15 minutes din kami naligo. Pagbaba namin sa may sala, andun si Kats. Nakaupo.
.Oy Kats. Ligo ka na.. Sabi ko.

.Ayoko. Tampo na ko.. Kats.

.OA NITO.. Lester.

.Wala. Ayoko na maligo. Tara na magpractice.. Kats.

.Maligo ka nga muna! Hindi ka na nahiya. Ikaw lang mabaho dito.. JC.

.Mabango pa rin ako kahit isang taon akong hindi maligo.. Kats.

.Ayaw mo maligo?. Seth.

.AYAW.. Kats.

.Ayaw mo talaga ha.. Sabi ni Seth sabay labas ng BB nya.

.Hoy. Anong gagawin mo?. Kats.

.Magpapatrend ako.. Seth.

.Anong ipapatrend mo?. Ako.

.#LigoNaKatsumi. Sabi ni Seth sabay upo dun sa tabi ni Kats.

.Hahaha. Asa. Hindi yan magtetrend.. Kats.

.Pag to nagtrend maligo ka na ha.. Seth.

( After 5 minutes )

.Kalokohan naman yan tol. Mukhang hindi yan magtetrend.. Lester.

.Talaga? E bakit top 6 na sa Philippine trends?.

Lumapit kaming lahat kay Seth para tingnan kung totoo. Langya. Trending na nga.

.Papalag ka pa Kats? Worldwide na oh!. Seth.

.AAAH! OO NA. MALILIGO NA KO.. At ayun, tumakbo na si Kats papuntang banyo.

Pumunta na kami sa music room. Ilang minuto lang, dumating na rin si Kats.

.Game. Practice na. Anong tutugtugin natin? Kats.

.Ito.. Sabi ko sabay abot sa kanya nung lyrics nung kanta.

.Awwww. Ang sweet. Kakaiba din magmahal yang pinsan mo tol. Ganyan ka rin ba?.
Kats.
.Oo naman. Pero nagsisimula palang kasi ako. E sila ni Ate, marami na silang
pinagdaanan. Pati kamatayan,
kinalaban nila. Kaya nga natutuwa akong ikakasal na sila ngayon e.. Ako.

.Tama. Nung una ko ngang makita ang dalawang yun, hindi ko inakalang magkakatuluyan
sila e. Pero
habang lumilipas ang panahon, pinapatunayan nila na sila ang destined para sa isa�t
isa.. JC.

.Grabe. Parang gusto ko nang mameet tong pinsan mong to and her future wife..
Lester.

.Mamemeet nyo rin sila bukas. Pero magpractice muna tayo ngayon para hindi natin
masira ang araw nila
dahil sa palpak nating pagtugtog..Ako.

.O game!. Sabay sabay nilang sigaw.

Ang bilis ng oras. 6pm na pala. Ni hindi man lang kami nakapaglunch.

.Grabe. Gutom na ko.. JC.

.Padeliver nalang tayo.. Lester.

.San naman? May alam ba kayong number ng isang fast food chain? Kahit ano na. Gutom
na talaga
ako.. Seth.
Sasagot na sana ako ng wala. Pero biglang kumanta si Kats.

.8-7000-Jollibee delivery.

.O ayun! Dial nyo na dali!. Lester.

Tinawagan na ni JC yung number. Hintay hintay nalang daw.

.Nga pala mga bro, syempre wedding yung pupuntahan natin diba? E di malamang lamang
sweet bukas
yung groom and bride.. Kats.

.Oo malamang. Pero lagi naman silang sweet e.. JC.

.Hinde. Point is. Baka mainggit tayo mga pre! Magdala tayo ng date natin!. Kats.

.Oo nga noh. Syempre, alam na kung sino ang sakin.. Sabi ko.

.Hmp. Daya. Akin kaya?. Kats.

.Si Neri. Kunwari ka pa. Sakin si Miq. Ikaw, JC?. Seth.

.Ha? S-si� Barbie?. JC.

Napatingin silang lahat sakin.

.O, bakit nyo ko tinitingnan? May girlfriend na kong tao please lang. Yung
nililigawan ni JC ang isipin
nyo.. Ako.

Lahat sila nagtinginan kay JC. Yung mga tingin na parang may kahulugan. Parang
nagkakaintindihan silang lahat.

.U-uhh.. Okay lang naman sa kanya yun. As a� f-friend lang naman yung pagyaya ko
kay Barbie. JC.

.Sige go bro. Kaya mo yan.. Ako.

.E ikaw, Lester? Sinong date mo? Si Bey mo? Yiee..Sabi ni Kats.Napatingin kami kay
Lester na kanina pa text
ng text.

.Psh. Hindi. May nagyaya na sakin e.. Lester.

.WOAH. KAMI ISIP NG ISIP KUNG SINO YAYAYAIN NAMIN TAPOS IKAW NIYAYAYA-YAYA KA LANG!
Life is
so unfair.. Kats.
.Heh! E kasi invited din talaga to sa wedding noh. Friend sya nung ikakasal. At
tsaka kilala nyo si Gino De La
Rosa?.

.Oo. Bakit?. Seth.

.Yun. Boyfriend nya yun.. Lester.

.Ahh. E di si Ella Mae yang nagyaya sayo?. JC.

.Yup.. Lester.

.O yan. Ayos na pala lahat e. Ay teka, wala pa tayong isusuot!. Ako.

.TO DANIEL�S CLOSET!. Sabi ni Katsumi sabay takbo pataas.

Nagsunuran na rin yung iba. Grabe tong mga to, parang walang mga sariling damit.

Haay. Excited na ko bukas. Excited na ko sa kasal ni kuya.

36.
DANIEL'S POV

--Sunday, March 18, 2012. Day 68 of 100-

"HEY KUYA! WAKE UP NA!"

Nagising ako dahil sa sigaw ni Magui.

"Ano ba Magui. Ang aga aga pa."

"Don't you remember kuya? You still have a wedding to attend to."

Oh so? Hindi ba ko pwedeng malate sa wed---OH SHOOT.

Biglang bangon ako after ko marealize na ngayon nga pala ang kasal ni Kuya Trick.
At tutugtog pa kami.

"Yan kasi. Puyat ng puyat. Breakfast's ready na. Pag daw di ka pa bumaba within 5
minutes, si Mama na ang
susugod dito." Magui.
Wala na kong nagawa. Bumaba na ko para magbreakfast.

Akala ko mag-isa lang akong kakain pero gulat ko nalang na nandun na ang P5.

"Oy Pare! Kain na!" Seth

"Woah. Ba't kayo nandito?" Tanong ko.

"E para daw sabay sabay na tayo magpunta sa venue." JC.

"ANO?! WAG NYO SABIHING IPAGDADRIVE KO KAYO HA. Mga walangya kayo gagawin nyo pa
kong
driver!" Ako.

"Hindi! Dala namin ang sarili naming mga kotse. Gusto lang namin na sabay sabay
tayo pumunta sa venue
para astig!" Kats.

"At tsaka may mga sarili din kaming dates noh. Bawas porma naman kung magpapadrive
kami." Lester.

"Ahh. O sya sya, kakain na ko."

Nagsimula na kong kumain. Sila rin. Walang usap-usap. Pero nagulat kaming biglang
may nagsalita.
"Mga bagets! Goodluck sa inyo mamaya!" Si Tito Naldy, daddy ni JC.

"Pa! Morning!" Bati ni JC.

"Hey Tito!" Kaming apat.

"Kumusta naman, nakapagrehearse ba kayo ng ayos?" Tito.

"Opo!" Kaming lima.

"O sya, dumaan lang ako para kumustahin kayo. Basta, sing and play from the heart
okay? Wag nyong
bibiguin sina Trick at Ellie." Tito.

"Yes dad/tito"

"O sige, una na ko."

"Wait tito! Picture muna tayo kahit di pa kami naliligo!" Kats.

Nagpuntahan kami dun sa tabi ni Tito.

"O teka, sinong magpipicture?" Lester.

Oo nga naman. Ay teka, alam ko na. "MAGUI!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

Tumakbo papunta dito si Magui. "What is it kuya?!"

"Picturan mo kami." Sabi ko sabay abot ng camera.

"OMYGHAD KUYA. I thought there's something masama that happened yun pala you're
only gonna make me
picture you?! OMYGHAD. REALLY. " Pagmamaldita nya, pero kinuha rin naman ang
camera.

Napakamot nalang kami ng ulo sa kaartehan ng batang to.

"You know what, you're so arte Magui. I want to balibag you on the floor like what
The Hulk did to the
kontrabida in The Avengers." Kats.

Langya. Hahaha. Gayang gaya ni Kats si Magui. May future talaga to sa comedy bar.

"Whatever kuya Kats." Magui said while rolling her eyes.

"Hoy Katsumi pati ba naman bata papatulan mo?! Isip bata talaga to. Hahaha. Game na
nga!" JC.

Nagbilang na si Magui tapos kami naman nagpose na. Wacky. Hahaha. Ano pa bang
aasahan nyo samin?
Pagkatapos ng picturan, kainan at liguan. Ito na. Sabay sabay kaming nagpunta dun
sa coffee shop kasi dun namin
imemeet lahat ng dates namin.

Nakasemi-formal attire nga pala kami ngayon. Long sleeves polo, maong pants at
Vans. Lahat pa kami nakashades.
Well except for Katsumi dahil may glasses na sya.

Seryoso talaga sila nung sinabi nilang magkanya kanya kami ng kotse. Kaya eto.
Magkakahiwalay talaga kami, pero
magkakasunod lang.

Lahat tuloy ng mga nadadaanan namin, napapatingin samin.

Nung nakarating kami dun sa coffee shop, magkakasunod kaming nagpark, tapos sabay
sabay kaming lumabas.

Grabe ang mga tao. Parang nakakita ng artista.

'Emeghed! Sino itech?! Ang fafables!"

"Loka! Hindi mo sila knowings? Parking 5 yan bebe!"
"Haluhh! Sila ang Parking 5? Ang gagwapo pala oh. Lalo na yung pinakamatangkad!"
"Eh taken na yun mare! Dun nalang tayo sa moreno. Yung drummer yata nila."
"Mali. Yung lead vocalist nalang."
"Taken na rin yata yan e. Nakikita ko yan minsan, may kasamang girlaloo."
"O di dun nalang tayo sa mukhang Japanese. Ang cute cute oh."
"Mas feel ko yung curly hair. Mysterious guys are hot."
" Weh. Akala ko ba Engineers ang hot para sayo?"
"Mysterious guys din."

Napatawa nalang kami sa bulung-bulungan sa paligid. Bulong pero pakinig namin.

Pumasok na kami dun sa shop. Nakita namin ang magagandang babae na naghihintay
samin.

"Hey girls." Seth.

"Hello." Girls

"So tara na? And Ella Mae, napractice mo na ba yung kanta? Pasensha na kung biglaan
ha." Lester.

"Yup and okay lang." Ella Mae.

Nagtayuan na ang girls at lumapit sa kanya kanyang date. Syempre lumapit sakin si
Kath at winelcome ko naman
sya with open arms.

"Hey Pretty. Why do you look so gorgeous today?" Sabi ko sabay kiss sa noo nya.

"Simple. Because you're handsome and charming... and hot." Kath.

WOW. Anong nakain nito? Haha.

"Really? I'm hot?" I gave her my teasing smile then nilapit ko ang mukha ko sa
kanya.

"UH EHEM. PBB TEENS. PAKIEVICT NA NGA PO TONG DALAWANG TO." Kats.

Napatingin kami kay Kats tapos sabay sabay kami tumawa. Loko talaga to.

Bigla akong napatingin kay Barbie. Nakasmile sya, pero iba e. Parang... nasasaktan
sya.

Sa nakikita kong facial expression ni Barbie, hindi ko namalayan, nawala na rin

pala ang ngiti sa labi ko.

"Daniel? Okay ka lang?" Kath.

"H-ha? Ah oo. Tara na?" Ngumiti ako tapos naglakad na ko palabas. Syempre, kasabay
ko si Kath.

Sumunod na rin sila tapos nagdrive na kami papunta sa simbahan.

Ilang minuto lang nakarating na rin kami dun.

"Woah. Engrande pala talaga tong kasal na to." Seth

"Isang taon nila yang pinaghandaan noh." JC.

"Grabe. At in fairness ha. Ang gaganda at ang gagwapo ng friends at kamag-anak ng

groom and bride."

"Syempre. Ehem." Ako.

"Ang yabang tol! Hahaha." Lester.

"Uy guys, restroom lang ako ha." Kath.

"Samahan kita?" Ako.

"Ha? Wag na! Hahaha. Sunod nalang ako sa loob."

"Sige, hintayin kita." Kiniss ko ulit sya sa noo bago sya umalis.

"Uh Ehem. Tara na sa loob." Lester.

Nagpunta na kami dun sa loob. Ang daming bisita! Pagpasok namin, nakita na namin si
Kuya Trick, may mga kausap
na magpapartners.
Nagsisigawan pa nga yung mga bisita e.

"WEH?! Friend pero holdinghands?! PEE BEE BEE TEENS?!" Parang kilala ko tong boses
na to ah.

"Heh! Kala mo ikaw walang kaholdinghands ah?!" Tapos yun, nagwalkout na yung babae.

Ito na ang cue ko para magsalita!

"Kuya Trick!" Napatingin ako dun sa lalaking katabi ni Kuya. "Oy! Hoy Kats! atat mo
naman, andito ka
agad?!" Ito pala yung sumigaw ng PBB teens kanina. Bumalik yung tingin ko kay Kuya.
"Ano kuya, ready ka na?"

Imbes na sumagot si Kuya, si Kats ang sumagot. "Grabe, nandito lang, atat agad?! Di
pwedeng.."

"Shut up, Kats." Sabi ni Miq. WOO! GO MIQ! LAMPASO MO NA YAN! HAHA. JOKE.

"Hayaan mo na yan Miq. Papansin lang yan kay Neri. Ikaw pala si Kuya Trick, hmmm.
Maswerte. Maswerte ka
ngayong araw na to, kuya Trick." Seth.

"Shut up, Seth. Ikaw din naman papansin kay Miq. Kunwari ka pa. Tsaka anong
sinasabi mong maswerte si
Kuya Trick?" Sabi ni Lester habang inaalalayan si Ella Mae na makaupo.

"Maswerte sya kasi kakantahan natin ang bride to be. Aba, once in a lifetime lang
yata tumugtog ang P5 on
special occasions noh." Seth.
Biglang nagring ang phone ko. Lumayo muna ako para tingnan kung anong meron.
Nagtext pala si Kath. Pabalik na
daw sya.

Pagbalik ko kayna Kuya Trick, nakita ko si JC na inaayos ang buhok ni Barbie.

"Woot. Para-paraan." Kats. Para-paraan? Bakit? Anong meron?

"Ikaw, Daniel. Nasan ang date mo?" Tanong sakin ni Kuya Trick.

"Wait lang, kuya. Sunduin ko. Nagrestroom saglit e." Pumunta na ko dun sa may
entrance. Nakita ko na kasi si
Kath.

Inakabayan ko sya tapos pumunta na kami kayna Kuya.

"Kuya, girlfriend ko, si Kath. Kath, si Kuya Trick. Siya yung ikakasal." Ngumiti si
Kath tapos nakipagshakehands
kay Kuya.

"Goodluck Kuya Trick. I heard maganda rin daw si Ate Ellie sabi ng mga kolokoy na
to." Kath.

"Sobra" Yabang ni Kuya! Haha. "Ano na, alam nyo na gagawin nyo mamaya ah? Pag kayo
pumalpak,
pagpapaluin ko kayo ng drumstick!" Pagbabanta ni Kuya samin.

"Oo naman!" JC.

"Reading-ready!" Seth

"Poging-pogi!" Lester.

"Trending na nga kuya Trick eh! #P5onBEBSWEDDING!" Sabi ni Kats sabay pakita ng BB
nya. Loko talaga to.
Hilig magpatrend. Hahaha.

"Tara na nga! Gulo nyo eh! Tara na Kath" Sabi ko sabay hawak sa kamay ni Kath at
naglakad na kami papunta
dun sa upuan namin.

After ilang minutes! Eto na! Nagsimula na ang kasalan.

Nung si Ate Ellie, ang bride, na ang papasok. Nagtakbuhan na kami papunta dun sa
gilid kung san nakaset up yung
instruments namin.

Pagkasara ng pinto, sinimulan na ni Seth ang pagtugtog. Nagulat ang mga bisita
dahil hindi pangkasal ang tugtog.
Pangrock. Haha. Well sorry sila. Joke. Maghintay lang sila.

Binuksan na yung pintuan. Grabe yung ilaw galing sa labas ng simbahan. Buti nalang
nakashades kami.

Ang ingay ingay ngayon sa simbahan. Haha. E lakas trip ng lahi namin ni Kuya Trick
e. Gusto e kakaiba daw ang
entrance ni Ate Ellie.
Nagsimula nang maglakad si Ate at nagsimula naring kumanta si JC.

( Now Playing : You're still the one -Rock Version )

Looks like we made it. Look how far we've come my baby.

Napatingin ako kay Kath na nakangiti lang habang nakatingin sa bride.

We mighta took the long way. We knew we'd get there someday.

Someday, Kath. Someday, ikaw naman ang maglalakad sa aisle ng ganyan. At ako? Ako
naman ang poposisyon sa
lugar ni Kuya Trick. Ako naman ang mahihintay sayo sa altar.

They said. I bet. They'll never make it, but just look at us holding on.

We're still together, still going strong.

Sana nga, balang araw masabi natin sa lahat yan. Sana kahit matapos tong one
hundred days, sakin ka pa rin. Sana
walang humadlang. Sana walang umagaw at makaagaw sa ating dalawa.

You're still the one I run to. The one that I belong to You're still the one I want
for life

You're still the one that I love. The only one I dream of. You're still the one I
kiss good night

Alam ko, called off na ang deal. At totoo na rin ang kung ano mang meron tayo. Pero
parang hindi ako mapalagay
hangga't hindi natatapos ang one hundred days na to. Parang pakiramdam ko, marami
pang pwedeng mangyari.
Nung nakarating na si Ate Ellie sa gitna ng aisle. Tinigil na namin ang pagtugtog.
Gitara nalang ang natira tapos
naging mellow na. Si Ella Mae nalang ang kumakanta.

"Tingnan mo ang magBebs oh. Tingin palang nila, ramdam mo na yung love sa kanilang
dalawa." Kats.

"Oo nga e. Nakakainggit." Ako.

"Bakit ka naiinggit? E ganyan din naman kayo ni Kath. Hindi nyo lang alam, pero
tuwing nagtititigan kayo o
nagtitinginan, ganyan rin ang napapansin namin sa inyo." Seth

"Talaga?"

"Oo. Kung meron man ditong dapat mainggit, ako yun." Malungkot na sabi ni Kats.

"Kats... Naalala mo na naman ba sya?" Ako.

Hindi sumagot si Kats. Biniyan nalang nya ako ng weak smile.

Nung natapos na ang kanta ni Ella Mae, bumalik na kami dun sa upuan namin.

Nagstart na rin ang pari. Nung nagsasabihan na ng vows sina Kuya Trick at Ate
Ellie, lahat kami tumutok.
"...It will be you, me and us. Mahal na mahal kita, Bebs. To infinity and beyond."
Ellie ( Line taken from Band
Aid. )

Napansin kong naluha-luha ang mga babae na kasama namin.

"Miq, panyo oh." Sabi ni Seth kay Miq.

"Grabe. Sira na ang make up ko." Sabi ni Ella Mae.

"Maganda ka pa rin naman e. Eto o panyo." Sabi ni Lester sabay abot ng panyo.

Makadamoves tong mga to. Haha. Tiningnan ko si Kath at nakangiti lang sya.

Bumalik ang atensyon ko kayna kuya Trick.

"Woooh! Teka lang po. Hihinga lang ako. Kinakabahan kasi ako. Baka di ko matalbugan
yung mga sinabi ni
Bebs." Kuya Trick. ( Line taken from Band Aid )

Loko talaga to. Sumigaw nga ako. "Go kuya Trick!" Moral support lang. Haha.

Nagsigawan rin yung iba bilang support kay Kuya. Tapos ayun, nagsalita na sya.
"...Pero dahil ikaw ang makakasama ko, alam kong kakayanin natin. Mahal na mahal
kita, Bebs. To infinity
and beyond." Kuya Trick sabay yakap kay Ate. ( Line taken from Band Aid )

Hinawakan ko ang kamay ni Kath. Tapos tumingin ako sa kanya.

"Someday, Kath. Someday... tayo naman ang papalit sa pwesto nila."

"Masyado pang maaga para dyan, Daniel. Pero ang alam ko lang, katulad ni Ate Ellie,
mahal na mahal rin
kita." Kath.

"Mahal na mahal na mahal din kita." Then I kissed her. Smack lang. Baka madaig pa
namin ang kinakasal e.
Haha.

Nagtagal din ng isang oras ang wedding. Syempre, after nito, nagpunta na kami sa
reception.

Nung tapos na kami kumain, nagsalita si Kuya Trick.

"Hi guys. Sinong gustong sumayaw? Kasi ako, gusto ko makasayaw ang Bebs ko e"

Nag-agree ang marami. "Parking 5. Mga pinsan. Pwede ba magrequest? Isang kanta
naman dyan oh."

Nagsigawan ang audience ng "Wooohhh!" Kami naman, nagkatinginan lang.

"Walangya ka Kuya. Di kami prepared! May bayad na to! Haha. De joke lang." Joke ko.

"Hahaha. Sige na, JC. Please? Sing for us." Ate Ellie.

"Uhh. Wala kasi akong alam na kantang pang slow dance e." JC.

"Si Kats at Lester, meron!" Sigaw ni Seth.

"Guys, please?" Pakiusap ni Ate Ellie tapos inalalayan na syang tumayo ni Kuya at
pumunta na sila sa dance floor.

Wala nang magagawa sina Kats at Lester kaya nagpunta na sila sa stage para kumanta.
Sumunod rin si Seth para
tumugtog. At ako? Wala. Dito lang ako, Isasayaw ko si Kath. Si JC, eto nakaupo
katabi ni Barbie. Ewan ko pero
parang may kakaiba sa dalawang to.

KATSUMI'S POV

Wooh. Ano ba tong pinasok namin? Hay. Heto na. Nagsimula nang kumanta si Lester.

( Now playing : Wherever you are -David Archuleta.)

"I love to see the ocean's beauty and the moon that shines above. Alone in the sand
looking at the
stars. Wishing someday i would find true love. Would it be nice to see the morning
with the one you love the
most. Would it be nice to say goodnight. To the one you hold so close to your
heart... To your heart." Lester.

Napatingin ako sa mga couples sa baba ng stage.

Hindi ko maiwasang mainggit. Hindi ko maiwasang malungkot. Oo, nandito si Neri,

pero iba ang hinahanap ko.

Nakita ko sina Kath at Daniel. Si Kuya Trick at Ellie. Lahat sila masaya. Lahat
sila nagmamahalan. E ako? Kelan ko
kaya mararanasan yung sayang nararanasan nila ngayon?

"The wind that blows the dove is the wind that blows my love. Hope it'll find its
way to you wherever you
are." Lester.

Eto na. Ako na ang kakanta. Huhu. Lord, sana hindi po ako maluha.

"I love to sit in fields of green looking deeply through the sky. Watching birds as
they fly by. Hoping
someday fate will bring me true love."

Parang pahina ng pahina ang boses ko. Pinipigilan ko kasi yung sarili ko na maiyak.

Napatingin ako kay Seth, pero umiwas agad ako. Natatakot akong mabasa nya kung
anong nasa utak ko ngayon.

"Would it be nice to hold someone so dear, near your heart. Would it be nice to
hear those words I love you
from the one that you love.... That you love."
I love you. Kelan ko ba huling narinig yan galing sa kanya? First year high school?
Gusto ko na ulit marinig ang
boses nya. Lord, kahit ngayon lang oh. Please.

"The wind that blows the dove is the wind that blows my love. Hope it'll find its
way to you wherever you
are."

Habang instrumental pa, lumapit sakin si Seth at sinenyasan ako na lapitan si Neri
at yayaing sumayaw.

Binitawan ko muna ang mic tapos bumaba ako ng stage. Eto na lalapitan ko na si Neri
na nakangiti sakin... pero bigla
akong napako sa kinatatayuan ko.

Imbes na dumiretso ako sa kanya, dumiretso ako sa labas. Oo, lumabas ako ng venue.
Hindi ko rin alam kung bakit.

Siguro dahil hindi ko kayang makita nila akong ganto. Umiiyak. Nasasaktan.
Nalulungkot.

Tiningnan ko ang paligid kung may tao. Nung makita kong wala, nagbreakdown na ko.

Patuloy pa rin ang pagkanta ni Lester.

I'd love to see myself one day... In the arms of someone.

"ARCHEEEEEELLLLEEEE!!" Sigaw ko habang umiiyak.

"Chumi..."

Ang boses na yun. Napaharap ako dun sa boses na tumawag sakin.

"Archelle?" Dahan dahan akong lumapit sa kanya at akmang yayakapin sya, pero
umurong sya at pinigilan ako.

"No, Chumi. Stay where you are." Archelle.

"Archelle? Ikaw ba yan? Binalikan mo na ako?" Sabi ko habang patuloy na tumutulo

ang luha sa mata ko.
Who will share her life with me... Selflessly�Someday� You will find your way�to
me�

Nagsmile lang si Archelle. This time sya ang lumapit sakin at pinahiran nya ang
luha ko.

"Close your eyes, Chumi." Ginawa ko ang sinabi nya at hinawakan ko ang kamay nyang
nasa mukha ko ngayon.

"Sabi ko naman sayo. Ayokong makita kang nagkakaganito, diba? Let me go, Chumi.
Magmahal ka nalang ng
iba." Archelle.

"No. Ayoko. Gusto ko ikaw lang. At kahit maubusan ako ng luha, wala akong pakialam.
Basta iiyak ako kung
kelan ko gusto."

"Alam mo namang mahal kita diba?"

"Ang tagal kong hinintay na marinig ulit yan. I love you too, Archelle. I won't
give up. I will still wait for you."

"Sometimes, love can't be measured by how much you are willing to sacrifice.
Sometimes it's measured by
how much you're willing to let go."

Parang nadurog ang puso ko sa sinabi ni Archelle.

"Now... I want you to slowly open your eyes. And when you do, gusto ko, wala nang
luhang papatak dyan."
After nyang sabihin yan, unti-unti kong binuksan ang mata ko. At sa pagbukas nun,
unti-unti ring nawawala ang mga
kamay na hawak ko.

Hanggang sa nabuksan ko na ng tuluyan ang mata ko, at dun ko nakita na wala na kong
kasama.

Wala na si Archelle.

"Katsumi!" Napatingin ako dun sa tumawag sakin.

Si Seth.

"Seth! Kanina ka pa ba dyan?"

"Oo."

"Nakita mo sya? Nakita mo si Archelle? Ang ganda nya diba?"

Masaya kong tanong kay Seth. Pero yung mukha nya, seryoso lang.

"Kats... Wala kang kasama dito. Ikaw lang mag-isa."

"Hindi Seth! Kasama ko si Archelle! Kausap k-ko s-ya k-kanina" Eto na naman,
umiiyak na naman ako.

Niyakap ako ni Seth.

"Sige. Kung yan ang sabi mo, maniniwala ako. Pero anong sinabi nya sayo?"

"Gusto na nya akong magmahal ng iba."

Kumirot ang puso ko pagkasabi ko nyan. Kaya ko ba?

"Ba't hindi mo sya sundin? Bakit hindi mo gawin?"

"Kasi hindi ko alam kung kaya ko. K-kasi kahit halos apat na taon na kong
naghihintay para sa kanya, mmahal
ko pa rin sya."

The wind that blows the dove is the wind that blows my love... Hope it'll find its
way to you... wherever you are.

Kung nasan ka man ngayon, Archelle. Kung nasan ka man, sana malaman mong mahal pa
rin kita.
37.
SETH�S POV

Ngayon ko lang nakitang ganito si Katsumi.

Nung kinwento nya ang storya nila ni Archelle, akala ko okay na sya. Akala ko
nakamove on na sya sa sakit. Pero
hindi pa pala.

Ngayon ko lang nakita ang isa pang side ni Katsumi. Kilala ko sya bilang
nagpapatawa. Nagjojoke. Nagpapasaya.
Pero this time, mukhang sya naman ang kailangang pasayahin.

Ngayon napatunayan ko na talaga.

Sa likod ng bawat ngiti at tawa ng isang tao, lungkot at sakit ang nagtatago rito.

.Dito na muna tayo, Seth. Hindi ko kayang makita nila akong ganto.. Kats.

.Sige. Tara upo muna tayo dun..

Pumunta kami dun sa may bench at umupo kami dun. Tahimik lang kami. Walang
nagsasalita. Hinihintay kong sya
ang mauna.
.Alam mo ba kung anong date ngayon?.

.March 18. Bakit? Anong meron?.

.Exactly 4 years ago, nasa park kami nun. This was the exact day na nagpaalam sya
sakin..

Kinuha nya ang wallet nya at kinuha ang isang picture.

.Yung nakikita nyong ako ngayon. Yung palabiro. Maloko. Malakas ang trip sa buhay.
Impluwensya sakin
yun ni Archelle.. Sabi nya sabay abot sakin nung picture nila ni Archelle.

Tiningnan ko ang picture at nakita kong maganda pala talaga si Archelle. Pose
palang nya dito sa picture, makikita
mong happy go lucky sya. Malakas ang trip. Jolly.

Parang si Katsumi lang. Kaso nga lang,ibang Katsumi ang kasama ko ngayon.

.Yan lang ang ala-alang meron ako sa kanya. Yan lang ang picture naming dalawa.
Bukod dyan, wala
na�. Malungkot nyang sabi habang kinukuha ang picture nilang dalawa.

.Buti ka nga e. At least ikaw, nakita mo sya. At least ikaw, may picture kasama
sya�"

.Anong ibig mo sabihin?.

.Hindi ko pa to nasasabi sa inyo, pero nung bata ako, nabulag ako..

.Parang si Daniel?.

.Oo. May nakilala akong babae. Cheska ang pangalan nya. Special syang babae. Sya
ang tumulong sakin

para makayanan ko ang pagiging bulag ko. Akala ko ang lakas lakas nya, pero kagaya
ni Archelle, may sakit

rin sya..

.Anong sakit nya?.

.Leukemia. At ang masaklap pa nito, nalaman ko lang yun nung wala na sya..

.Yun na yata ang pinakamasakit na pwedeng mangyari sa isang tao. Yung malaman mo
ang isang bagay sa
oras na huli na ang lahat. Pero teka, pano ka nakakita ulit?.

.Dahil kay Cheska. Idinonate nya ang mata nya sakin kasi alam nyang hindi na rin
sya magtatagal..

.Buti nalang at nakakita ka na ulit..

.Masaya ako, oo. Pero nung araw na yun parang gusto ko nalang mabulag ulit. Kasi
nung araw na bumalik
ang paningin ko, yun din yung araw na kinuha sakin si Cheska..

Tinapik ni Katsumi ang likod ko.

.Kaya sabi ko sayo, maswerte ka pa kasi may picture kayo ni Archelle. E ako, ni
hindi ko na nga sya nakita,

ni wala pa kong picture kasama sya. Diary lang nya ang meron ako at ang mga ala-ala
nya na hindi na

mawawala sa puso ko..

.Siguro nga. Maswerte pa ako. Pero� nasan na kaya si Archelle?.

.Akala ko ba, nakita mo sya kanina?.

.Oo, pero parang panaginip lang e. Siguro nagdedeliryo lang ako kanina. Epekto ng
gutom. At speaking of
gutom� gutom pa rin ako kaya halika na sa loob kasi gusto ko na ulit kumain..

Napangiti ako sa sinabi ni Katsumi. Okay na ulit sya. Bumalik na ang masigla at
masayahing Katsumi na kilala
namin.

.E ba�t ba kasi hindi mo dinamihan ang kain mo kanina. Sugapa ka talaga.. Sabi ko
habang naglalakad kami
papasok.

.E ikaw e. Vinolunteer mo ko. Ano ko, si Katniss?! Walangya to. Nakapagdrama pa

tuloy ako ng wala sa
oras..

.Hahaha. Welcome back!. Sabi ko sabay akbay sa kanya.

Tawa kami ng tawa, pero bago kami pumasok sa loob, naging seryoso ang mukha nya.

.Salamat, Seth. . Sabi nya tapos pumasok na sya sa loob.

KATSUMI�S POV

Pagkapasok ko sa loob, nakatingin sakin ang mga kaibigan ko.

Patay. Mukhang uulanin ako ng katanungan ah. Sht. Sana nagdala ako ng payong.
-_________-De joke lang.

.Oy Kats! Kain na. Kinuha ka na ulit namin ng pagkain oh.. Daniel.

.Yown naman! Salamat bregs..

Umupo na ko. Lahat sila nakangiti lang sakin.

.Oy. Anong meron ha? SIGURO MAY LASON TO NOH! MUMULTUHIN KO KAYO PAG NAMATAY AKO..

.Haha. Wala. Namiss ka lang namin.. Lester.

.Hala. Nabakla ka na?.

*PAK*
.Loko.. Lester.

.Ewan ko sa inyo. At tsaka pwede ba, mind your own business. Wag nyo na nga akong
tingnan habang
kumakain..

.Oo na. Oo na. Enjoy.. Lester.

.Ay teka guys. Napag-usapan nga pala namin ni Kath kanina ang outing.. Daniel.

.O tapos?. Bitter na tanong ni Lester. Haha. Kung makapagsalita naman ako parang
hindi rin ako nabitter.

.Gusto nyo ba?. Daniel

.Sure! Why not!. JC.

.Tama. Kailangan natin magunwind.. Seth.

.Pero san naman tayo magoouting?. Ako.

.Sa Rivero Beach Resort.. Daniel.

.Rivero? Yung kayna Patrick Rivero?. JC.

.Oo. Yung asawa ni Ella Dimalanta.. Daniel.

.Ahh! Maganda nga dun! Sige. Tara! Kelan?. Lester.

.This Saturday sana, March 24. Available ba lahat?. Daniel.

.Oo.. Sagot naming lahat.

.Magdala na rin kayo ng dates nyo.. Daniel.

Hay. Eto na naman po ang usapang date. Napatingin ako kay Neri na malungkot na
kumakain. Ano kayang problema
nito.

.Sama ko si Miq.. Seth. Makamandag talaga to. Bilis.

.Si Barbie ang sakin. Para naman makabonding na ulit natin sya.. Sabi ni JC.

Teka parang ang close ng dalawang to ah. Nagkatinginan kami nina Seth at Lester
tapos kanya kanya kaming taktika
sa pagsilip sa ilalim ng table.

Sinadya kong ihulog yung tinidor ko .Ay nahulog. Kunin ko lang..

Pagsilip ko, BOOM. I knew it. HH sina Barbie at JC.

Okay na sana tong drama ng dalawang to e. Kaso ang problema, hindi nila masabi sabi
ng ayos kay Daniel. Kasi
syempre pag sinabi ni JC, mauungkat din yung mga ginawa nya nung mahal pa ni Daniel
si Barbie.

.Ikaw, Lester, sinong sasama mo?. Seth.

.Uhh�. Napatingin si Lester kay Ella Mae.

.Oops. Sorry. Unavailable ako sa araw na yun. May plan na kami ni Gino baby ko eh..

.OUCH.. Pajoke na sabi ni Lester sabay hawak sa dibdib nya. Nagtawanan naman kaming
lahat.

.Si Little Bey mo nalang ang isama mo Les.. Sabi ko with matching taas-baba ng
kilay.

.Ha? E�. Lester.

.Natotorpe!. Sigaw naming apat.

.Hindi ah. Baka kasi may gagawin sya e. Neri, available kaya si Bea sa araw na
yun?.
.Ang alam ko oo.. Neri.

.E ikaw, available ka ba?. Tanong ko.

.YUN NAMAN ANG DAMOVES.. Lester, sabay apir.

Binigyan ako ni Neri ng weak smile. .Oo�. Tapos umiwas na sya ng tingin. Bakit
kaya?

.O sya. Okay na pala e. Ano, tara na? Paalam muna tayo kayna Kuya Trick at Ate
Ellie.. Daniel

Lumapit na kami dun sa newly weds.

.Kuya, Ate. Best wishes sa inyo. Mauna na kami ha.. Daniel.

.Salamat ng marami sa inyo ha.. Ate Ellie.

.Wala ho yun..

.O sya ingat kayo. At boys, gayahin nyo ko. Stick to one. Alala ko pa noon. Nung
nasa edad nyo palang ako,
alam kong si Bebs ko na ang The One.. Kuya Trick.

.EHH. Haha. Basta sundin nyo lang ang puso nyo. Dadaan kayo sa maraming pagsubok
pero katulad namin
ni Bebs, makakagawa din kayo ng sarili nyong love story na may happy ending.. Ate
Ellie.
Ang sweet talaga ng dalawang to.

.Hindi po ako naniniwalang may happy ending kayo�. Napatingin kami lahat kay Seth.
Loko to. Kontrahin ba
naman ang dalawa.

.SETH! Ayusin mo ang tabas ng dila mo!. Ako.

.�Kasi unang-una, wala naman kayong ending e. Kasi naniniwala akong ang
pagmamahalan ng magBebs ay
to infinity and beyond.. Seth

.YAN. GUSTO NAMIN YAN. Hahaha.. Kuya Trick.

Pagkatapos namin magpaalam sa dalawa at sa ibang mga bisita, umuwi na kami.

Magkasama kami ni Neri ngayon
sa kotse.

.Neri, ang tahimik mo yata?. Tanong ko habang nagdadrive.

.Sure ka bang ako ang gusto mong kasama sa outing?.

.Ha? Oo naman. Sino pa bang iba kong pwedeng makasama..

.Si Archelle�.
Napahinto ako sa pagdadrive, tinabi ko muna yung kotse.

.Pano mo---.

.Narinig ko ang usapan nyo ni Seth kanina. Sinundan ko kayo. May mahal ka palang
iba.. Neri.

Hindi ako makapagsalita.

.Siguro kung hindi ako umalis� Baka, ako ang mahal mo ngayon..

.Neri�. Hinawakan ko ang kamay nya. Napatingin sya sakin at nginitian ako.

.Okay lang, hindi mo naman kasalanan e..

.Tulungan mo ako�.

.San?.

.Tulungan mo kong alisin ang sakit na iniwan ni Archelle..

.So rebound nalang ako, ganun?!.

.Hindi ka rebound, Neri. May nararamdaman naman talaga ako sayo e. Yun nga lang mas
matimbang ang

nararamdaman ko kay Archelle. Kaya nga hinihingi ko ang tulong mo para mabawasan
yung pagmamahal ko

sa kanya..

.Pano kung bigla nalang sya bumalik? Iiwan mo na ko?.

Napatungo ako. .Sa totoo lang, hindi ko alam. Kasi hindi ko rin naman alam kung
babalik pa sya o hindi na..

--Saturday, March 24, 2012. Day 74 of 100. --

DANIEL�S POV

Eto naaaa! Outing na namin. Tapos bukas. March 25 na. FIRST MONTHSARY NAMIN NI
KATH.

Kinausap ko na yung may ari ng resort. Si Patrick Rivero. Family friend kasi sila.
Kaya ayun, napakiusapan kong
ireserve yung isang restaurant nila para samin ni Kath bukas. Double celebration na
rin kasi birthday na rin nya sa
March 26.

Nasa isang van nga pala kami ngayon. Sama sama na kami para masaya. Lahat sila
tulog, ako lang ang gising.

Nung nakarating na kami sa resort, ayan. Ginising ko na sila.

.GISING NA! ANDITO NA TAYO.. Sigaw ko.

Nagising na ang mga girls. Pero etong tropa ko, wala. Tulog mantika. Pinagbabato ko
nga ng pagkain.

At nung nagising na sila, bumaba na kami ng sasakyan.

Nagcheck in na kami dun sa hotel. Magkahiwalay ang girls at boys.

Nagpalit na rin kami ng swimming attire.

Lahat kami nakaswimming trunks. Tapos silang apat, nakatopless. Ako, nagsuot ako ng
white see through polo tapos
hindi ko binutones. Sinadya kong ilantad tong katawan ko. Kalantad lantad naman e
bakit ba.

.Tara na. Baka naghihintay na ang girls sa labas.. Lester

Paglabas namin, wala pa ang girls. Asa pa naman mauna samin ang mga yun. Pero
mamaya-maya lang,
nagdatingan na sila.

Langya. Ang seseksi. Pero wala nang mas seseksi pa kay Kath.

.Ba�t ganyan ang suot mo?!. Halos isigaw ko na yata to. Pano ba naman kasi. Naka
two piece tong si Kath tapos
nagpatong nga ng white dress, pero see through naman.
.Wala namang masama dito ah..

.MERON..

.Overprotective boyfriend ka naman tol! Hayaan mo na. Bantayan mo nalang ng mabuti

para hindi makuha
ng iba.. Lester

Napatingin ako kay Lester dahil sa sinabi nya. Bakit parang double meaning yata
yun?

.Magpapalit nalang ako.. Kath.

Aalis na sana sya pero hiniwakan ko ang kamay nya at hinigit ko sya papunta sakin

.Hinde wag na. Basta dito ka lang sa tabi ko..

Tumingin ako sa paligid. Nakita kong andaming taong dumadaan at tumitingin kay
Kath. Leche. Inaatake na naman
ako ng kabaliwan ko.

.EVERYONE!. Sigaw ko at nagtinginan naman silang lahat.

.This girl beside me� SHE�S MINE. Ang lumapit sa kanya� ililibing ko ng buhay..
38.
LESTER�S POV

Sinimulan na namin ang pamamasyal dito sa beach. As usual, pinagtitinginan na naman

kami. Ang daming bumabati.

Pero ang pinagtataka ko lang ay kung bakit ang layo samin ni Kats.

.Pst! Kats. Galit ka? Bakit ang layo mo?.

Lahat ng mga kasama ko nag-agree sakin. .Oo nga, Kats. Anong meron?. JC.

.E kasi mahal ko pa ang buhay ko noh.. Kats.

.Anong konek?. Ako.

.E diba sabi ni Daniel ang lalapit daw kay Kath ililibing nya ng buhay. Edi to,
lumayo na ko. Mabuti nang
makasigurado.. Kats.

Kumuha si Seth ng buhangin tapos binato kay Kats.

.SETH NAMAN!. Kats.

.Hahaha. Kats naman. Para lang yun sa ibang tao noh. Hindi para sayo.. Daniel.

.Better sure than sorry.. Kats.

.Ha? May ganun bang kasabihan?. Ako.

.Meron, kakagawa ko lang.. Kats.

Hay! Loko talaga to. Pero mas gusto ko tong ganto kesa yung madrama at malungkot
ha. Nakakadurog ng puso pag
si Kats na ang nagdadrama e. Hindi kasi bagay.

�Woahh. Henna tattoo.� Bulong ni Bea.

.Gusto mo?.

Napatingin sya sakin tapos ngumiti.

.Guys! Una na kayo, dito muna kami ni Bey..

.YUN NAMAN! Kinikilig ako!. Kats.

.Gusto mo gayahin ko si Seth? Pero hindi na buhangin ang ibabato ko sayo. BATO na..
Ako.

.Hehe. De joke lang pre. Sabi ko nga una na kami. Tara na Neri!. Kats.

.Enjoy. JC.

Ano bang meron sa mga to. Kung makangiti parang mga ewan.

.Tara na sa loob Bey..

Pumasok na kami. Konti lang yung tao kaya naaccommodate agad kami.

.Good morning po, Sir! Magpapahenna po ba kayo?.Bati nung babae.

.Ay hinde. Nagsasight seeing lang ho kami. Grabe naman po oh. Syempre magpapahenna
po kami..

.Ay pasensha na po. Eto po oh. Pili nalang po kayo dito. Pero kung gusto nyo po
magpapersonalized, pwede
rin po. Pwede po naming ilagay ang pangalan ng girlfriend nyo. Ano po bang pangalan
nya?. Sabi nung
babae sabay tingin kay Bea.

Nagkatinginan kami ni Bea, parehong nagulat. .Ah. Ms. Hindi po nya ako girlfriend.
Friend lang po..
Ngumiti yung babae. .Ah. Ganun po ba. Well, ganyan rin po ang sinasabi samin nung
iba naming customers.

Tapos pagbalik po nila dito sa susunod na taon, sila na po or engaged na po sila.

Hindi na po ako magtataka
kung sa ganun rin po kayo mauuwi..

Napayuko si Bea dahil sa sinabi nung babae.

.Uhh. Ehem. Uhm. Ms. Patingin nalang nung mga pagpipilian please..

Inabot sakin nung babae yung folders tapos umupo muna kami ni Bea para mamili.

.Wala namang maganda eh.. Bea.

.E kung magpapersonalized nalang tayo?. Ako

.E wala naman akong ipapalagay e. Ikaw ba?.

Napatingin ako sa kanya. Sa mata nya. Naalala ko naman noon. Gustong gusto kong
tinitingnan ang mata nya. Ang
ganda kasi e.

Ang inosente ng dating, pero palaban pa rin.

.Lester?.
I came back to my senses nung tinawag nya ako. Nakatitig na pala ako sa kanya.

.Okay ka lang? Tulala ka yata..

.Ang ganda mo��

.Ha?.

.Ha? AH! Uhmm. Sabi ko ano. Sabi ko magpapatattoo muna ako. Mamasyal-masyal ka muna
sa labas.
Hanapin nalang kita dun mamaya pagkatapos ko..

.Okay. Sabi ni Bea tapos lumabas na sya.

Waa. Ano ba yun? Ano ba yung lumabas sa bibig ko?

.Ah. Ms. Magpapapersonalized nalang po ako..

Pinapasok na ko sa room kung san ginagawa yung pagtatattoo.

.Ano pong ipapalagay nyo sir?. tanong nung lalaki.

Ano nga ba ang ipapalagay ko?

( After 30 minutes )

Lumabas na ko para hanapin si Bea. Saktong nakita ko sya dun sa may seashore.
Nakaupo, naglalaro ng buhangin.

.Bey!. Napatingin sya sakin at ngumiti.

Tumakbo ako papunta sa kanya at tinabihan sya.

.Ano. Kumusta ang pagpapatattoo?.

.Okay naman..

.Anong pinalagay mo?. tanong nya.

Ipinakita ko sa kanya ang kaliwang braso ko. Dun ko kasi pinalagay yung tattoo.

Nakita ko ang gulat sa mukha ni Bea.

.O, ba�t ganyan ang mukha mo?. Tanong ko.

.Ano yang pinalagay mo?.

Hindi pa rin sya makapaniwala.

.Wala namang masama dito ah. I mean, okay lang naman sayo diba?.

.H-ha? O-okay lang naman. E bakit yan?.

Natatawa ako sa reaction nya. Haha. Alam nyo ba kung anong pinalagay ko?

.BeSter. Short for Bea and Lester. Wala lang. Natripan ko lang.

.Wala lang.. Ngumiti ako tapos kinuha ko ang kamay nya at hinila sya papatayo.

.San tayo pupunta?.

.Mamamasyal..

Nagsimula na kaming maglakad.

.Ah. Lester, yung kamay ko..

Napatingin ako sa kamay naming magkahawak.

.O, anong meron?.

.Baka gusto mong bitawan.

.Pano kung ayoko?.

Hindi nalang sya sumagot tapos umiwas sya ng tingin.

.At tsaka, bakit Lester ang tawag mo sakin? Giri dapat diba?.

.Giri�.

.Much better..

Ngumiti na naman ako at pinagpatuloy lang namin ang paglalakad. Imbes na bitawan ko
ang kamay nya, mas
hinigpitan ko nalang ang hawak sa kanya.

PBB Teens na kung PBB Teens e sa gusto ko hawakan ang kamay nya e.
Ewan ko ba. Pag kasama ko si Bea, nakakalimutan kong mahal ko si Kath. Kahit
nasasaktan ako sa kasweetan ni
Kath at Daniel, para nababale wala yun kasi kasama ko ngayon si Bea.

Hindi ko pa mahal si Bea, pero ang alam ko lang masaya ako pag kasama sya.

BARBIE�S POV

Alam nyo yung awkward? Eto yun e.

Yung magkasama kami ni JC tapos kasama namin sina Daniel at Kath.

Ewan ko ba dito kay JC kung bakit hindi pa masabi-sabi sa kuya nya na nanliligaw
sya sakin.

.Barbs! Photobooth oh! Papicture tayo!. Sabi ni Kath na kaholding hands ni Daniel.

.Kayo lang? Pano kami?. Daniel.

.E bahala kayo ni JC. Miss ko na tong si Barbs e. Magbobonding muna kami.. Sabi ni
Kath sabay bitaw kay
Daniel.

.Ala. Ayoko. Dito ka lang sa tabi ko. Baka kung sino pa ang makalapit sayo..
Daniel.
.Akong bahala. Sige na please. Magkita nalang tayo dun sa may restaurant mamayang 7
pm. Tapos sabihan
mo na rin yung iba na dun na din tayo magdinner.. Kath.

.Hay. Sige na nga. Pero pag ako may nakitang lalaking umaaligid sayo, maghanda ka
na ng pangpyansa ko.

Baka makapatay ako.. Daniel.

Nagsmile lang si Kath tapos lumapit sya kay Daniel at niyakap ito.

Napaiwas ako ng tingin. Para kasing pinupunit yung puso ko e. Ang sakit.

Napatingin ako kay JC. Nakita kong nakatingin pala sya sakin.

Yung facial expression nya. Parang nasasaktan.

At alam kong dahil yun sakin. Sabi nya kasi sakin minsan, .Masaktan na ako, wag
lang ikaw��

Kaya pag nakikita nya akong nalulungkot o nahuhurt dahil kayna Daniel at Kath, agad
syang nagiging sweet sakin.
Pero ngayon, hindi nya magawa kasi nandito ang kuya nya.

Dahan-dahang lumalapit sakin si JC.

Dub. Dub. Dub. Dub.

Napahawak ako sa dibdib ko. Bakit ganto? Bigla nalang lumakas ang tibok.

.Barbie� Magiging okay ka lang ba?. JC.

Dub. Dub. Dub. Dub.

Bakit ganto? Bakit ang lakas ng tibok? Dati pa naman ako kinakausap ni JC, pero
bakit ngayon lang ako
nagkaganito?

.H-ha? Oo. Sige, enjoy kayo ng kuya mo..

Hinawakan nya ako sa balikat. .Ingat kayo ni Kath..

Nagsmile nalang ako sa kanya.

.Barbs! Tara na?. Kath.

.Sige..
Aalis na sana kami pero tinawag ako ni Daniel.

.Barbie!. Daniel.

Napatingin ako sa kanya. .Ikaw na bahala kay Kath.. Nakangiti nyang sabi habang
kumakaway.

.S-sige.. Sagot ko.

Naglakad na kami ni Kath.

.San tayo?. Tanong ko.

.Photo booth! Picture muna tayo!. Masayang sabi ni Kath.

Pumasok na kami dun sa photo booth at nagpapicture.

Nakailang shots din kami ni Kath. Sorry, mga vain kami e.

.Ang ganda talaga natin.. Kath.

.Haha. Agree. Uy, sakin nalang to.. Kinuha ko yung wacky shot namin.
.Sure.. Sabi nya habang tinitingnan yung mga pictures.

.Namiss kita Kath..

Tumigil sya sa pagtingin ng picture at napatingin sakin. .Ikaw din, Barbs. Masyado
na kasi akong nagfocus kay
Daniel e..

Ngumiti ako ng pilit. .Ang sweet nyo nga e. Nakakainggit.�

.Ha? Anong sabi mo?.

.Sabi ko ang sweet nyo, nakakatuwa..

.Ahh. Kayo din naman ni JC e..

Napatingin ako kay Kath.

.Kayo na ba ni JC?.

.H-hindi..
.Hindi? O hindi pa?.

.Hindi� ko alam..

Pinulupot nya yung kamay nya sa braso ko.

.Alam mo, Barbs. Ang swerte mo kay JC. Sa nakikita ko kasi, mahal na mahal ka nya
e. Hindi kami
masyadong close o ano, pero just by observing, masasabi ko na sincere sya talaga
sayo..

.What are you trying to say, Kath?.

.I�m saying na wag mo na sya pakawalan. Kasi sa panahon ngayon, hindi na basta
basta makakakita ng
lalaking katulad ni JC..

Hindi na ko nakasagot.

Sa buong oras ng pamamasyal namin ni Kath, lipad ang utak ko. Pinag-iisipan ko yung
sinabi ni Kath kanina. At pati
na rin yung naging reaksyon ko kanina kay JC.

May nararamdaman na nga ba ako para sa kanya? Pero bakit nasasaktan pa rin ako pag
nakikita ko sina Kath at
Daniel?

.Barbs, 7 pm na. Tara na..

Naglakad na kami papunta dun sa napag-usapang meeting place. Dito na rin kami
magdidinner.

Pagdating namin, nandun na silang lahat. Ang bakanteng upuan nalang ay yung upuang
katabi nina Daniel at JC.

Gustuhin ko mang pumunta sa tabi ni Daniel, hindi ko magawa. Kasi alam kong sa tabi
dapat ako ni JC umupo.

Katabi ko rin nga pala si Seth.

.Barbie anong gusto mo, shrimp or steak?. Sabi ni Seth.

.Uhmm. Shrimp nalang.. Inabot na nya sakin yung shrimp.

Nung kukuha na ko, parang nagdalawang isip ako. Kasi parang gusto ko rin nung
steak.

.Any problem?. Seth.

.Ha? Wala. Parang gusto ko rin nung steak e. Pero eto nalang.. Sabi ko tapos kumuha
na ko ng shrimp.

.Ang hirap noh? Pag kailangan mong mamili tapos mali yung napili mo. Kahit gusto
mong baguhin yung
desisyon mo, hindi mo na magagawa kasi nakapili ka na. Tapos na.. Seth.

.Uhm.. Seth? Anong---.

.All you can do is to settle with what you chose. And while you�re settling with
that shrimp, marerealize mo
kung gano mo kagusto ang steak, pero you can�t have it anymore. Kasi ubos na. Kasi
nakuha na ng iba..

.Uhhm.. Okay?.

.Kaya next time, mag-ingat ka na sa mga desisyon mo. Kawawa kasi yung shrimp. Ang
labas kasi
pinagtitiisan mo lang sya kesa mawalan ka ng ulam. Sa susunod na mamimili ka ulit,
I hope you choose the

shrimp kasi gusto mo talaga sya at hindi dahil napipilitan ka lang.. Seth.

Pagkatapos ng speech nya, kumain na sya.

Anong ibig sabihin ni Seth? Alam kong double meaning tong sinasabi nya. Pero hindi
ko lubos maisip kung anong
gusto nya iparating.

Pagkatapos naming kumain, bumalik na kami sa hotel.

Nasa second floor ang room naming girls tapos nasa third floor naman ang guys.

Nagshower muna ako bago ako matulog.

Pagkatapos ko magshower, lumabas na ko ng CR at nagbihis. Pag-ayos ko ng gamit ko,

nakita ko ang phone ni JC.
Pinahabilin nya nga pala kanina.
.Girls, punta muna ako sa room ng boys ha. Babalik ko lang tong phone ni JC..

.Okay.. Miq.

Lumabas na ko ng room at nagelevator papunta sa room ng boys.

Pagdating ko dun, nakakawang yung door nila.

Magknoknock na sana ako, kaso mukhang ang seryoso ng usapan nila.

Aalis na sana ako, pero narinig ko ang pangalan ni Kath.

.Tama si Seth, tol. Siguro nga panahon na para sabihin mo kay Kath ang totoo..
Kats.

Totoo? Anong totoo? Mas lumapit pa ako sa pinto para marinig ko ang usapan nila.

.Oo. Tama. Dapat nga sabihin ko na sa kanyang nagsimula ang lahat sa isang deal
natin. Na kaya ko sya
niligawan noon kasi gusto kong pagselosin si Barbie. Kasi gusto kong makuha ulit si
Barbie. Pero---.

Hindi na nya natuloy ang sasabihin nya kasi pumasok na ako.

.Deal lang ang lahat?!. Sabi ko.

Lahat sila nagtinginan sakin at napatayo sila sa gulat.

.Barbie, kanina ka pa dyan?!. Kats.

.Hindi. Pero narinig ko ang usapan nyo. Na sa deal lang nagsimula ang lahat. Na
kaya niligawan ni Daniel si
Kath kasi gusto nya akong pagselosin..

Lumapit ako kay Daniel.

.Totoo ba yun, Daniel?.

.Oo. Barbie pero---. Daniel.

Hindi ko na pinatapos ang pagsasalita ni Daniel, niyakap ko nalang sya.

.Alam mo bang selos na selos na talaga ako. Hanggang ngayon, nagseselos pa rin
ako..

Tinanggal nya ang pagkakayakap ko sa kanya.

.Ikaw, nagseselos? E para ngang wala kang pakialam e..

.Because of someone. Kasi lagi nya akong cinocomfort. Lagi nyang sinasabing masaya
na kayo ni Kath and
you�re too in love with her. Kaya hindi na ko nakigulo. Hindi ko naman alam na deal
lang pala ang lahat..

.Sinong someone?. Daniel

.S-si�.

.SINO BARBIE?!.

.Si JC..

.What?! Si JC?! E diba may nililigawan na yun?.

Napatingin nalang ako sa kanya.

.Don�t tell me�. Daniel.

.Oo. Ako ang nililigawan nya..

Pagkasabi ko nyan, saktong lumabas si JC sa CR. Kakatapos lang nya maligo.

Lahat kami napatingin sa kanya. .A-anong meron?. JC.

.ANONG MERON?! TINATANONG MO KUNG ANONG MERON?!. Daniel

Dali-daling nilapitan ni Daniel si JC.

.K-kuya, bakit ka sum�.

*BOOOOGGSSSHH!*

Napatakip ako ng bibig. Sinuntok ni Daniel si JC. Natumba si JC dahil dun.

Lalapit na sana sina Kats. .WAG KAYONG LALAPIT.. Galit na sigaw ni Daniel

Binalik ni Daniel ang atensyon nya kay JC. .PUNYETA JC. TOTOO BA ANG SINASABI NI
BARBIE?! SYA BA
ANG NILILIGAWAN MO?!.

Kinwelyuhan ni Daniel ang kapatid nya at tinayo ito. Hindi makatingin si JC sa

kanya. Hindi sya makasagot kaya
tinulak sya ni Daniel.
.Walangya ka. Anong klase kang kapatid?! Kaya pala hindi bumalik sakin si Barbie
dati KASI SINUSULOT
MO NA!.

.Kuya please let me explain..

*BOOGGSSHHH!*

.EXPLAIN WHAT JC?! SA TINGIN MO MANINIWALA PA KO SAYO?!.

.Kuya please�.

Susuntukin na naman sana ni Daniel si JC pero nagsalita na si Seth.

.DANIEL TUMIGIL KA NA..

Tumigil si Daniel at napaharap sya kayna Seth, Kats at Lester na hindi makapaniwala
sa mga nangyayari.

.Kayong tatlo, magtapat nga kayo sakin. Alam nyo ba to?!. Daniel

Hindi nakapagsalita ang tatlo. Napayuko lang sila.

.ALAM NYO PERO HINDI NYO SINABI?! GRABE. Sino pa bang kakampi ko dito?! PINAGMUKHA
NYO
AKONG TANGA!. Daniel
.Wag mo silang sisihin kuya, ako ang may kasalanan. Pinakiusapan ko silang wag
sabihin sayo. JC.

Tumingin si Daniel kay JC. Tapos binalik nya ulit ang tingin nya sa tatlo.

.Alam nyo ba kung gano kasakit ang ginawa nyo? Yung alam nyong lahat tapos ako,
parang akong mangmang
dito na walang kaalam-alam sa mga nangyayari. Hindi ko alam kung dapat ko pa kayong
tawaging

kaibigan�. Tumingin si Daniel kay JC. .� o kapatid..

Naglakad na si Daniel papunta sa pinto. Pero bago sya tuluyang makalabas, tumingin
sya ulit sa mga kaibigan nyang
tulala pa rin sa mga pangyayari

.Nagtiwala ako� pero binalewala nyo�.

And then he left.

Sinundan ko sya at nakita ko sya dun sa may tabing dagat. Sinisipa ang mga buhangin
at tubig.

Naramdaman nya sigurong nandito ako kaya nagsalita sya.

.Bakit ganun, Barbie? Bakit nagsinungaling sila sakin? Diba kaibigan ko sila?. Sabi
ni Daniel habang patuloy
pa ring nagsisisipa.
Lumapit ako sa kanya and hugged him from behind. Hindi sya nagrespond, pero tumigil
sya sa ginagawa nya. He just
stood still.

.Maybe they have a reason. Reason na sila lang ang nakakaalam. Reason na malalaman
mo lang if you will
let them explain..

.Hindi ko pa yata kayang pakinggan ang explanation nila. Nasaktan ako, Barbie.
Pakiramdam ko
pinagtaksilan nila ako. Pakiramdam ko mag-isa lang ako..

Mas hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya.

.I�m here, Daniel. Hindi kita iiwan. Hindi kita iiwan kasi mahal kita..

Tinanggal nya ang pagkakayakap ko sa kanya then he faced me.

He held my face, pulled me closer, and then he kissed me.

�
a kiss so powerful� so forceful� that I have no other choice but to kiss him back.
39.
DANIEL�S POV

Sa sobrang bigat ng kalooban ko ngayon, nawala ako sa sarili ko.

Nagulat nalang ako na hinahalikan ko si Barbie.

When I came back to my senses, agad-agad kong nilayo ang sarili ko sa kanya.

This is wrong. This is so wrong.

.What�s the problem, Daniel?.

Lalapit pa sana sya sakin, pero umuurong ako.

.Barbie. Just go back to your room..

.No. You need someone to comfort you. Kailangan mo ako..

.No Barbie. I need my girlfriend. I need Kath. Not you.. Matigas kong sabi sa
kanya.
Pero ang pinagtataka ko, hindi sya natinag.

.Pinagseselos mo pa rin ba ako, Daniel?. She smiled. .If yes, there�s no need to do
that sweetie. I love you.
Yan lang naman ang gusto mong marinig diba? Oo, Daniel. Mahal kita. So stop
whatever you�re doing.
Hiwalayan mo na si Kath. After all, this is just a deal, right?.

.What?! No Barbie. This isn�t a deal or anything anymore. Totoo na to..

.Minsan mo na ring sinabi sakin na mahal mo si Kath. And then what, malalaman ko na
deal lang pala ang
lahat. You can�t fool me anymore, Daniel. Alam kong hindi totoo ang nararamdaman mo
kay Kath..

.BARBIE CAN YOU JUST LISTEN TO ME FOR A---. Sigaw ko pero lumapit sya sakin and
placed her index finger
on my lips.

.Sshh. No need for an explanation. I understand. Don�t worry, I won�t tell Kath.
I�ll let you tell her..

Hahalikan na naman sana nya ako pero iniwas ko ang mukha ko.

.Playing hard to get?. She smirked. .If that�s what you want, then I�ll play with
you..

Naglakad na sya papalayo, pero lumingon ulit sya pabalik.

.And oh, by the way, I enjoyed the kiss..

Sumakit ang puso ko sa sinabi nya. ANG SAMA KO. ANG SAMA SAMA KONG TAO.

May girlfriend na kong tao, tapos nakikipaghalikan ako sa iba?

.DAMN IT!.

I�m sorry Kath. I�m so sorry. I really love you. I swear.

----Sunday, March 25, 2012. Day 75 of 100 ----

Halos hindi ako nakatulog kagabi dahil sa sobrang sama ng loob sa mga kaibigan ko,
sa kapatid ko at kahit sa sarili
ko.

Humingi nga pala ulit ako ng bagong room. Hindi ako natulog kasama ang mga boys.

Pagkagising ko, naligo na ako at nagbihis tapos dumiretso sa canteen ng hotel para
kumain ng breakfast. Nagulat
nalang ako na nandun na silang lahat. Ako nalang ang wala.

.Hi Daniel, good morning!. Masayang bati sakin ni Barbie, pero hindi ko sya
pinansin. Dumiretso ako sa tabi ni
Kath na tahimik na kumakain.
.Hi Kath. Good morning..

Nginitian lang nya ako without looking at me. Pansin ko ring pugto ang mata nya.

.Kath, umiyak ka ba? Bakit parang paga yata ang mata mo?.

.H-ha? Wala to. Puyat lang ako. Di kasi ako masyadong makatulog kagabi e.. Kath.

.Hay nako, Daniel. Kanina pa yan pagkagising namin. Tulala lang tapos pugto ang
mata. Akala nga namin
nag-away kayo e. Pero hindi naman daw pala.. Bea.

Naalala ko. Hindi nga pala nakakatulog basta basta si Kath pag wala sa bahay. Pero
ang pinagtataka ko, bakit
mukha syang umiyak?

.Are you sure na okay ka lang Kath?.

Finally, nagawa ko syang patinginin sakin.

.Okay lang ako. Basta lagi kang nasa tabi ko� at alam kong ako lang ang mahal mo.
Ako lang naman,
diba?. Matamlay nyang sabi.

.Oo naman. Ikaw lang.. Sabi ko, then I kissed her forehead.
Nagpatuloy na kami sa pagkain.

Nung tapos na ang lahat, nagkayayaang maglaro.

Hindi sumabay sa paglalakad sakin si Kath. Kasabay nya si Seth. Parang may pinag-
uusapan sila e.

Dun kami dumiretso sa buhanginan at umupo dun, tapos nagsuggest si Kats maglaro ng
Truth or Dare.

.Game, papaikutin ko na yung bote..

Pinaikot na nya yung bote at tumapat ito kay Lester.

.Truth or dare, pare?. Kats.

.DARE!.

.Lakas ng loob ha. Sige. Hug someone you like and kiss someone you love. Dapat girl
ha.. Kats.

.HALA. San ko ikikiss?.

.Hmm� Sa nose..
*Deep Breath* .Okay..

Tumayo na si Lester. Una nyang nilapitan si Bea at hinug ito.

Tapos sunod nyang nilapitan si Kath at lumuhod sa harap nito.

.Just so you know, Kath� I�m still your moon.. Lester.

Ano daw?! Moon?!

They smiled at each other, closed their eyes and then Lester kissed Kath on her
nose.

Napaclosed fists ako sa nakita ko kaya umiwas nalang ako ng tingin.

.Okay. Woot. Time�s up. Nag-enjoy ka naman masyado Lester. HALIKA NA NGA DITO..
Kats.

Bumalik na si Lester dun sa tabi ni Kats. Pinaikot na ni Lester yung bote, at

tumapat ito kay Kath.

.Truth or Dare, Kath?. Lester.

.Dare!.
.Woah. Ano bang magandang idare... Lester.

.Slap your best friend.. Seth.

Nagulat kami sa dare sa kanya ni Seth. Kaya lahat kami nakanganga sa kanya ngayon

.What? Game lang to, diba? I can�t see the reason why we�re allowed to hurt others
emotionally but we�re
forbidden to inflict pain physically. Go on Kath. Slap your best friend. That�s
your dare.. Seth.

Nagkatinginan lang si Kath at si Seth tapos tumayo na si Kath at lumapit kay

Barbie.

.Barbie� I�m so sorry..

.It�s okay. Dare lang naman to eh. Go on.. Barbie.

Lumuhod si Kath sa harap ni Barbie para maging magkelevel sila. And then�

*SLAP* *SLAP*

Oo, dalawang beses sinampal ni Kath si Barbie. Magkabila. Para tuloy naglagay ng
makapal na blush on si Barbie.

Lahat kami nagulat sa ginawa ni Kath. Dare lang to, oo. Pero parang may feelings
yung pagkakasampal nya kay
Barbie.
Tumayo na si Kath at bumalik na sa tabi ko.

Nagpatuloy lang ang laro hanggang sa nabore na kami.

Nagkayayaan naman this time na magswimming.

Lahat kami lumusong na sa tubig. Pero kahit magkakasama kami ngayon, hindi ko
kinakausap ang mga boys. Si
Kath, katabi ko, pero hindi rin sya nagsasalita. Isang tanong, isang sagot lagi.

.Kath, may pr---.

.HELP!!.

Napatingin kaming lahat dun sa humihingi ng tulong.

Si Barbie. Nakaupo dun sa may buhanginan.

Nakita kong may dugo yung legs nya kaya lumangoy agad ako papunta sa kanya.

.Barbie! Okay ka lang?!.

.Ang sakit, Daniel. Aray.. Umiiyak sya habang nakahawak dun sa sugat nya.

Hindi na ko nagdalawang isip pa. Binuhat ko na sya at dinala sa clinic.

LESTER�S POV

.HELP!!.

Napatingin kaming lahat kay Barbie.

Nung nakita namin sya, agad kaming lumangoy papunta sa kanya, pero naunang
nakarating dun sa Daniel.

.Barbie! Okay ka lang?!. Daniel.

.Ang sakit, Daniel. Aray.. Umiiyak na sabi ni Barbie.

Kinarga na sya ni Daniel at tumakbo na ito papunta sa hotel.

Teka, kung hinatid ni Daniel si Barbie sa hotel, ibig sabihin�

.Kath!.

Napatingin ako kay Kath na nasa gitna ng dagat ngayon at dahan dahang lumulubog.
Nawalan yata sya ng malay.

Agad akong lumusong sa tubig at lumangoy papunta sa kanya.

Dali dali ko syang hinila hanggang sa makarating kami sa dalampasigan.

.Anong nangyari sa kanya?!. Nag-aalalang tanong ni Kats.

.Nakita ko nalang syang lumulubog. Nawalan yata sya ng malay o baka pinulikat, O
HINDI KO ALAM! BASTA
KAILANGAN NYANG MAGISING. SETH!!.

.Lester, huminahon ka nga muna. Walang mapapala ang pagpapanic mo.. Seth.

.Kailangan nya iCPR.. Sabi ni Bea.

.Pero�. Nag-aalinlangan kong sabi.

.Ikaw ang moon nya diba? Ngayong wala ang sun nya, it�s time for you to do your
job.. Bulong sakin ni Seth.

Tama sya.
I took a deep breath and then binigyan ko na ng CPR si Kath.

.*cough* *cough* *cough*.Kath.

Yes. Nagising si Kath.

Agad ko syang niyakap. .Kath! Okay ka lang?. Tanong ko.

*Cough* *Cough* .O-okay na k-ko. S-salamat.. *Cough*

.Ano ba kasing nangyari sayo?.

Hinsi sumagot si Kath, tumingin lang sya kay Seth.

.Siguro kailangan na magpahinga ni Kath.. Seth.

.Hahatid ko na sya sa room nya.. Ako.

.Sama na ko. Para maalagaan ko na rin sya. Gusto ko na rin sanang magstay sa room
e.. Bea.

Inalalayan na namin ni Bea si Kath hanggang sa makarating kami sa room nila.

.Are you sure you�ll be okay, Kath?. Tanong ko.

.Oo. Andito naman si Bea e.. Kath.

.Don�t worry, Lester. Ako na bahala sa kanya.. Sabi ni Bea sabay abot ng tuwalya
kay Kath.

.E bakit Lester na naman ang tawag mo sakin?. Ako.

.H-ha? Ah. Giri pala.. Then we smiled at each other.

.Looks like nahanap na ng moon ko ang star nya.. Nakangiting sabi ni Kath habang
nagtutuyo ng buhok nya.

.Kath? Anong sinasabi mo?. Bea.

.Nothing, star.. Sabi ni Kath kay Bea habang tinataas-baba ang kilay nya.

Nagkatinginan nalang kami ni Bea.

.Sige na, Moon. Baba ka na dun baka hinahanap ka na ng boys.. Kath.

.Okay. Tawagin nalang namin kayo pag dinner na.. Ako.

.Okay, Bye.. Kath/Bea

Lumabas na ko ng room. Babalik na sana ako dun kayna Seth pero napadaan ako sa
clinic.

Nakita ko si Daniel at Barbie.

Alam kong mali, pero nakinig ako sa usapan nilang dalawa.

.Dito ka lang, Daniel. Please?. Barbie.

.Oo, dito lang ako. Sige, matulog ka na..

.Thank you. I love you.. Barbie.

Hindi na sumagot si Daniel. DAPAT LANG. May girlfriend na syang tao. Malaman-laman
ko lang na magtwo-two time
sya. God forgive me pero handa ko syang patayin.

Ginive up ko si Kath for him. Kasi alam kong sa kanya sya sasaya. Pero kung
masasaktan lang si Kath sa kanya, I
am more than willing na isangtabi ang pagkakaibigan namin ni Daniel para agawin sa
kanya si Kath.
DANIEL�S POV

Nakatulog na ko sa pagbabantay kay Barbie.

Paggising ko, gabi na.

I checked my fone at nakita ko,

15 missed calls and 10 new messages.

Binuksan ko yun at nakita kong lahat yun nanggaling kay Patrick Rivero.

Binasa ko yung last message nya.

From : Patrick

I don�t know kung tuloy or hindi yung plan mo pero, Daniel, icoclose na namin yung
restaurant. It�s already 9 pm.
Your reservation is only until 8. Inextend na namin kasi baka may pakulo ka lang o
ano. Pero you didn�t arrive. I
guess may nangyari? Ibabalik ko nalang ang kalahati sa binayad mo.

Happy Monthsary nalang sa inyo ni Kath.

End of Message.
SHOOT. NAKALIMUTAN KO. MONTHSARY NGA PALA NAMIN NI KATH NGAYON. OH GOD.

Dali-dali akong nagpunta sa room nila. Pagdating ko dun, saktong labas ni Lester.

.Anong ginagawa mo dito?. Lester.

.I have to see Kath.. Ako.

.Para san pa? Para saktan sya? Alam mo bang hindi sya bumaba kanina at kumain kasi
hinihintay ka nya.

Pero ano. Hindi ka dumating..

Sumakit ang puso ko. Hinintay nya ako. At ako? Nandun kay Barbie.

.Alam mo pare. Balak ko nang iurong ang 100 days e. Pero katulad ng sinabi ko sayo
noon, isang mali mo

lang, eeksena na ako. Kanina, alam mo bang muntik na malunod si Kath? Pero nasan
ka? Nandun kay

Barbie. Sya pa ang inuna mo kesa sa sarili mong girlfriend� at sa araw pa talaga ng
monthsary nyo..

.Muntik na malunod si Kath?.

.Oo. Kita mo. Hindi mo man lang alam. Anong klase kang boyfriend ha? Wala kang
kwenta. Kung wala kami
dun e di baka pinaglalamayan na yang girlfriend mo..
.Wala kang karapatang pagsalitaan ako ng ganyan. Wala akong kwenta? E anong tawag
nyo sa inyo? Mga
wala din kayong kwentang kaibigan..

.Alam mo, dapat nga magpasalamat ka pa samin e. Kasi kung hindi dahil samin, hindi
mo makikilala ng

lubusan si Kath. Hindi mo sya magagawang mahalin. Akala ko ba si Kath na ang mahal
mo ha? Pero bakit
ganun nalang ang reaksyon mo nung nalaman mong nililigawan ni JC si Barbie?!.

.Hindi ako dun nagreact. Hindi yun yung issue, Lester. Ang issue dito, nilihim nyo
ang lahat sakin..

.At kung sinabi namin sayo ang lahat, sa tingin mo ba, magkakaron ka ng perfect
girlfriend ngayon? Alam

mo pare, magpasalamat ka samin kasi kami yung naging way para maging kayo ni Kath.
Pero sa nakikita ko,

parang nalilito ka pa rin hanggang ngayon. .

.Anong nalilito?.

.If you really moved on from Barbie, hindi ka magiging ganto kaaffected. Pero sa
nakikita ko, parang may
feelings ka pa e. Kasi ganyan ang inaasal mo ngayon. Man up pare. Wag mong bigyan
ng chance ang iba na

maagaw si Kath sayo..

.Hindi mo sya maaagaw sakin..

.Sa ginagawa mo ngayon? Madaling-madali ko lang sya maaagaw sayo. 25 days, Daniel.
25 days nalang ang
natitira bago matapos ang 100 days. Pag hindi ka pa nagtino sa 25 days na yun,
maghanda ka na ng goodbye

speech mo kay Kath..

And then he left.

Ang tagal bago maprocess yung sinabi ni Lester. Pero hindi ko muna yun iisipin
ngayon. Ang mahalaga, makausap
ko si Kath.

Pumasok na ko sa room nila. Mag-isa lang si Kath. Nakaupo sya dun sa kama nya
habang tinititigan ang isang
necklace.

.Kath�.

Napatingin sya sakin pero agad din nyang binalik ang tingin nya dun sa kwintas.

Umupo ako sa tabi nya.

.Kath�.

.Hmm?. Pansin kong pugto na naman ang mata nya.

.Balita ko, muntik ka na daw malunod kanina ah..

She just nodded.

.Sorry. I wasn�t there to save you�.

.Because you�re busy saving someone else.. Sabi nya habang nakatingin pa rin dun sa
necklace.

.I�m sorry, Kath. I�m really sorry..

Bigla nalang tumulo ang luha nya.

.Nakalimutan mo�. Tumingin sya sakin. .Nakalimutan mo, diba?.

Alam kong monthsary namin ang tinutukoy nya.

Hindi na ako nakasagot.

.Sa sobra bang sarap ng halikan nyo ni Barbie, nagawa mong makalimutan ang
monthsary natin?.

Sunod-sunod nang tumulo ang luha nya. Hindi ako makapaniwala. Nakita nya yun?

.Kath� Nakita mo?.

.I saw you from my window last night. Hindi ko alam kung anong nangyari but you
seem depressed. Gusto
sana kitang lapitan. Puntahan. Pero bago ko pa yun magawa, nakita kong dumating si
Barbie at niyakap ka.

And then you kissed..

.It was nothing. I promise. Yun ba yung dahilan kung bakit pugto ang mata mo
kaninang umaga? At kung
bakit hindi mo ko masyadong kinakausap?.

She didn�t answer.

.I�m really sorry..

.Pinalampas ko na yun e. Dahil na rin sa advice ni Seth sakin kanina. Pero yung
kaninang hapon. Yung
iniwan mo ko sa gitna ng dagat because of Barbie� Yun. Yun ang hindi ko kinaya..

Magsasalita na sana ako, pero hindi nya ko hinayaan.

.Hinintay kita all night para marinig ang sorry mo. Ang explanation mo. At yung
simpleng Happy Monthsary,
Kath! Yun lang. Yun lang Daniel, masaya na ako. Pero wala e. Nakalimutan mo pa..

Niyakap ko na sya. Pati ako napaiyak na rin. I�m a bad boyfriend. Wala akong
kwenta. Ang sama-sama ko.

.I was supposed to give you the other half of this necklace� pero parang ayoko na
munang ibigay..

.Please give me another chance. I�m really sorry Kath. Please. Forgive me. I love
you. Mahal na mahal kita..

She didn�t answer and hindi pa rin sya nagrerespond sa yakap ko. Nakatitig pa rin
sya sa necklace at nilalaro-laro ito.
.Kath, let�s go.. Napatingin ako dun sa nagsalita. Si Lester pala, kasama si Bea.
Dala nila ang maleta nila. Ngayon
ko lang din narealize na ayos na rin pala ang gamit ni Kath.

.Where are you going?. Tanong ko.

.We�re going home. Mauuna na kaming umuwi.. Kath.

Tumayo na si Kath at kinuha ang bag nya.

.No. Dito ka lang. Kath. Please� I love you.. Hinawakan ko ang kamay nya para
mapigilan syang umalis.

Humarap sya sakin. .I love you too Daniel�

�But I guess, kailangan muna natin ng space.�

40.
---Monday, March 26, 2012. Day 76 of 100. ---

DANIEL�S POV

Nandito na ko sa bahay ngayon. Kung nung papunta kami sa resort, sama-sama kaming
umuwi, kanina, hiwahiwalay
na kami.

.�Nak! Ba�t parang tamlay mo yata?. Tanong ni Mama. Nakaupo lang kasi ako dito sa
sofa e. Tinititigan yung
picture namin ni Kath.

Umupo si Mama sa tabi ko at tiningnan tong hawak kong picture. .LQ kayo?.

I just nodded.

.Bakit, anong nangyari?.

.Kasi� kasi ma..

.Ano?.
.Nahuli ako ni Kath na nakikipaghalikan kay Barbie. Tapos kahapon monthsary namin
pero hindi ko sya
nabati kasi nakalimutan ko..

*SLAP* *SLAP* *SLAP*

Napahawak ako sa pisngi ko. I guess, I deserve these slaps from my mom.

.ANONG KLASE KANG LALAKI DANIEL?! MAY GIRLFRIEND KA NA TAPOS NAKIKIPAGHALIKAN KA PA

SA
IBA!.

Hindi na ako nakapagsalita. Tama si Mama.

.TAPOS? ANONG NANGYARI?! NASAN SI KATH?!.

.Nauna syang umuwi. Sabi nya�.

.ANONG SABI NYA?! LECHE. NAKAKAPALPITATE KA DANIEL!.

.Sabi nya kailangan muna daw namin ng space..

*SLAP*
.Sinasabi ko sayo, Daniel. Ayusin mo yang gulong ginawa mo. Itatakwil talaga kita
pag malaman laman kong
nagbreak kayo ni Kath..

Umalis na si Mama.

Tumayo na rin ako at pupunta na sana sa room ko. Pero pagdating ko dun sa may
hagdanan, nakita ko si Carmela.
Nakaupo. Umiiyak.

.Lelay! Bakit ka umiiyak.

Hahawakan ko sana sya, pero tinapik nya ang kamay ko.

Tumingin sya sakin. Sobrang samang tingin. .I hate you, Kuya. I hate you for
hurting Ate Kath..

Tapos tumakbo na sya paakyat.

Napabuntong hininga nalang ako. Umakyat na ako at saktong pagdating ko sa pinto ng

kwarto ko, syang labas ni JC.

.K-kuya� Pwede ba tayong mag-usap?. JC.

.Not now JC.. Then pumasok na ko sa room ko.

Humiga nalang ako sa kama at tinitigan na naman ang picture ni Kath.

.Happy Birthday, Kath. I love you�. Pagkasabi ko nyan, saktong tulo ng luha ko.

Ipinikit ko na ang mata ko. Siguro kailangan ko munang itulog ang lahat ng to.

(After 5 hours)

.Ikaw na gumising! Magaling ka naman dyan e!.

.Ayoko. Takot ako. Huhuhu..

May naririnig akong mga nagbubulungan sa tabi ko. Akala ko nanaginip lang ako, pero
hindi pala. Totoo palang may
mga kasama ako dito sa kwarto.

.Isa! Kats naman kasi. Expert ka sa panggigising e. Ikaw na!.

.Ikaw nalang kaya, Lester. Isigaw mo kayo na ni Kath. Tamo, biglang bangon yan may
suntok ka pa. Tapos
tsaka mo isigaw na joke lang.. Kats.

.Eh loko ka pala e. Kung iharang kaya kita para ikaw yung masuntok..
.Wag na ko. Ikaw nalang. Diba ikaw naman si Moon?.

Napamulat ako ng mata sa sinabi ni Kats.

.Oh ayan, gising na pala e.. Seth.

Umupo ako. .Bakit kayo nandito?. Tanong ko.

Nagkatinginan silang tatlo.

.Kasi.. Kasi ano. Uhmm�. Lester

.SORRY NA DANIEL. HUHU. PATAWARIN MO NA KAMI SA NGALAN NI BATMAN.. Sabi ni Kats

sabay luhod sa
harap ko. Tapos nakapraying position pa at nakatungo.

Loko talaga to. Hindi ko tuloy maiwasang ngumiti.

.UYYY. NGUMITI SYA. NAKITA KO YUN!!. Kats.

Nagseryoso na ulit ako ng mukha.

.Ano ba talagang kailangan nyo?.

.Gusto nga namin magsorry. Alam naming mali yung nagawa namin. Dapat sinabi namin
sayo ang
lahat.. Seth.

Tumayo na ko at lumapit sa kanila.

.Alam nyo. Kung tutuusin, favor pa sakin yung ginawa nyo. Katulad ng sabi sakin ni
Lester kagabi, hindi
siguro ako magkakaron ng Kath ngayon kung nalaman ko agad yung tungkol kay JC at
Barbie..

.So pinapatawad mo na ko kuya?.

Napatingin kami sa may pinto kung saan nakasilip si JC.

.Kelan ka pa dyan?.

.Kanina pa yan dyan. Sya nga nagpapunta samin dito e.. Lester.

.Halika nga dito bro!. Sabi ko kay JC.

Tumakbo sya papunta sakin at agad akong niyakap.

.Sorry kuya. Mahal na mahal ko kasi talaga si Barbie e. Simula palang. Kaso
pinipigilan ko ang sarili ko kasi

mahal mo rin sya. Nung nakakita ako ng chance para makuha sya, hindi ko na yun
pinalampas. Nung una,
medyo nag-aalinlangan pa ako e. Pero mukhang nainlove ka na rin kay Kath kaya eto,
tinuloy tuloy ko na

yung panliligaw kay Barbie..

Bumitaw na kami sa hug.

I pat his shoulders.

.Alam mo bro. I forgive you. Kung di dahil dyan sa desisyon mo, wala akong Kath
ngayon e. Kaya sige. Ituloy
mo na yang panliligaw mo kay Barbie. You have my blessings..

.E pano yun, Kuya� Ikaw ang gusto nya e..

.Bro naman. Padilla ka. Gawan mo yan ng paraan. Imposibleng hindi sya mainlove
sayo..

Nag-apir kaming dalawa.

.Ang saya. Halos lahat pala tayo may kaugnayan kay Kath noh?. Kats.

.Oh? Pano mo nasabi?. Lester.

.Una, si Seth. Kapatid ni Kath yung besprend nya dati. Tapos ikaw Lester, ikaw yung
knight in shining armor

ni Kath pag heartbroken sya kay Daniel. Ikaw Daniel, nainlove ka kay Kath at yun
ang naggive way kay JC

para magkakaron ng chance kay Barbs.. Kats.

.E ikaw? Anong konek sayo ni Kath?. JC.

.Yun na nga e. OP ako. I feel unconnected.. Kats.

.Malay mo, connected ka rin pala kay Kath. Hindi mo pa nga lang alam kung pano..
Seth.

.E kung mahalin ko nalang rin sya. Para connected na rin ako.. Kats.

Sinamaan ko sya ng tingin. .HINDE. JOKE LANG PRE. OKAY LANG KAHIT HINDI AKO
BELONG.. Kats.

Nagtawanan kaming lahat. Ewan ko talaga ang mangyayari sa buhay namin kung wala si
Kats.

.Speaking of Kath, kailangan ko pa nga pala yung suyuin. Birthday pa man din nya
ngayon. Ako.

.No worries, bro. May plano na kami dyan.. Seth.

Napatingin ako sa kanilang lahat na nakangiti ng nakakaloko.

.Oyy. Anong pinaplano nyo ha..

.Trust us�. Sila.

SETH�S POV

Andito ako ngayon sa playground ng subdivision nina Daniel.

Kasama ko si Kath. Eto kasi ang plano e.

.Ano ba talagang ginagawa natin dito, Seth?. Kath.

.Basta, maghintay ka lang..

Mamaya-maya lang ay dumating si Carmela. May dalang isang paper rose.

.Ate Kath, this is for you. I hope you forgive my brother so that like the prince
and princess in my story
books, you will have your happy ending too.. Carmela.

Umalis na si Lelay.

.Open it.. Sabi ko sa kanya.

Binuksan nya at nakita nyang may nakasulat sa likod. .Read it aloud.. I told her
.January 11, Wednesday. Ito ang araw na formal kitang tinanong kung pwedeng
manligaw. Sabi ko pa sayo,
hangga�t hindi ka pumapayag, hindi ako tatayo sa pagkakaluhod ko. Buti nalang
pumayag ka. Kasi kung

hindi, hindi ako makakatayo. At kung hindi ako nakatayo, hindi kita mayayakap. I
want to hug you the way I
did on that day, Kath. Will you let me hug you again?.

Napatingin sakin si Kath. Nginitian ko lang sya.

Nagsimula na kaming maglakad. Sunod na sumalubong si Magui.

.Ate Kath. Please forgive Kuya. He might be a jerk. But he�s a jerk who loves you a
lot.. Magui, sabay abot ng
paper rose kay Kath.

Umalis na Magui at binasa na ni Kath ang nakasulat.

.January 12, Thursday. Ito ang araw na nakita ko kayong magkasama at magkahawak ng
kamay ni Lester.
Inaamin ko, sa panahong to, hindi ko pa sigurado ang nararamdaman ko para sayo.
Pero ang alam ko lang�
nasaktan ako. Nasaktan akong makita kang may kahawak na iba. Gusto ko ako lang ang
makakahawak ng

kamay mo, Kath. Will you let me hold your hand again?.

Naglakad na ulit kami. This time, si Tita Karla naman ang sumalubong samin.

.�Nak. Patawarin mo na sana si Daniel. Mahal na mahal ka nun kahit may pagkabobo
yun minsan.. Tita Karla,
sabay abot ng paper rose kay Kath.

Tita Karla left, then Kath began reading the letter.

.January 29, Sunday. Ito ang araw na pinakilala kita sa pamilya ko. They like you a
lot Kath. Lalong lalo na si
Carmela. Kaya Kath, wag mo na ko iwan. Kasi gustong gusto ka nilang maging parte ng
pamilya namin. Will

you let us be a part of your life too?.

Naglakad na ulit kami. Si Neri naman ang sumalubong kay Kath at ibinigay nito ang
paper rose .

.You should forgive him Kath. May nagawa man syang mali, pero I�m sure
pinagsisisihan na nya yun
ngayon.. Neri.

Umalis na si Neri at nagbasa na si Kath.

.February 3, Friday. Ito ang araw na nagkasakit ka ng hindi ko man lang nalalaman.
Nung may nakapagsabi
sakin, agad akong pumunta sa bahay nyo only to see Lester taking care of you.
Parang nahati sa gitna ang
puso ko nun, Kath. Nasaktan ako. Gusto ko kasi ako ang mag-aalaga sayo ng ganun.
Will you let me do that?

Will you let me take care of you?.

Naglakad na naman ulit kami. Tapos si Miq naman ang sumalubong kay Kath.

.Sweetie, you should forgive him. Tingnan mo naman ang effort oh. Winner na
winner.. Miq, sabay bigay ng
paper rose .

Binasa na ito ni Kath.

.February 5, Sunday. Ito ang araw na una kitang nasaktan. Kung alam mo lang Kath.
Kung alam mo lang

kung gano rin ako nasaktan sa ginawa ko. Sabi ko pa noon mag-open ka ng doors sa
iba. Sabi ko magmahal
ka ng iba. Pero ngayon, iba na ang sasabihin ko sayo. This time I�m asking you to
open your door for me.
Will you do that, Kath? Will you let me inside you heart again?.

Medyo teary eyed si Kath habang binabasa nya yung message na to.

Nagsimula na ulit kaming maglakad. Si Bea naman ang sumalubong sa kanya.

.Patawarin mo na si Daniel, Kath. Sa panahon ngayon, konti nalang ang mga lalaking
katulad nya. Wag mo
syang hayaang makawala sayo.. Bea, sabay abot ng paper rose .

.February 11, Saturday. Ang araw na nagpakastalker ako sa inyo ni Lester. Lahat
ginawa ko para kontrahin
ang mga damoves nya sayo. After a week without you, narealize ko kung gano kita
namimiss. Kung gano
kakulang ang araw ko pag wala ka. Kaya eto rin yung araw na kinain ko na lahat ng
pride ko at nagpaulan at
nangharana sayo para mapatawad mo ako. I�m glad you gave me a chance, Kath. Will
you give me another
chance again?.

Napapikit si Kath sa nabasa nya, pero patuloy pa rin kami sa paglalakad.

Si JC naman ang sumalubong sa kanya.

.Kath. Please forgive my brother. Kung nakita mo lang sya kaninang umaga. Tulala
lang. Napagsampal pa ni
Mama. Pinagsisisihan na nya ang ginawa nya sayo, Kath. Sana tanggapin mo na ang
sorry nya..

Binigay na ni JC ang paper rose at umalis na.

.February 14, Tuesday. Isa sa mga pinakamemorable na araw para sakin. Ngayon ko
lang naenjoy ang
Valentine�s Day ng ganito. Siguro kasi ngayon ko lang naman naranasang magmahal ng
katulad ngayon.

Dahil natulog tayo sa isang kwarto, nalaman kong hindi ka pala basta basta
nakakatulog pag wala ka sa
bahay, and you have to sing that lullaby of your sister para makatulog ka. Will you
let me sing you a lullaby,

Kath? Will you let me sleep beside you again?.

Napangiti si Kath sa binasa nya. Pero teary eyed pa rin sya.

Naglakad na kami at sunod na lumapit si Lester.

.Hey Kath. Just so you know, nasasaktan ako ngayon. Haha. De joke lang. Kahit mahal
kita alam ko namang

mahal mo si Daniel e. At alam ko ring mahal na mahal ka nya. Kahit inatake yun ng
kagaguhan nya, sigurado
akong ikaw lang ang laman ng puso nun. Haha. Yak ang corny ko. Ba�t kasi kailangan
magmessage din ako.
Eto na nga, basahin mo na..

Natawa nalang kami kay Lester tapos binasa na ni Kath ang letter.

.February 25, Saturday. The most important date of my life. Ang araw na naging
tayo. Ang araw kung saan
unang beses ko sayo sinabi na mahal kita. Ang araw na nakaramdam ako ng fireworks
sa loob ng puso ko
nung hinalikan kita. Kung alam mo lang ang sayang naramdaman ko nun Kath. Hinding
hindi ako
magsasawang sabihin sayo kung gano kita kamahal, but will you let me do that, Kath?
Will you let me tell

you how much I love you?.

Umiiyak na talaga si Kath. Gusto ko sanang tumigil muna sa paglalakad, pero hindi
pwede. Kailangang makarating ni
Kath sa dapat nyang puntahan.

Sunod na sumalubong si Katsumi.

.Wuy. Sakto, may panyo ako. Eto Kath oh.. Sabay abot ng panyo.

.Sabi ko na nga ba iiyak ka e. Haha. Nabasa ko kasi yang mga sulat na yan kanina e.
Pero secret lang ha.

Binasa ko kasi yan nung naliligo si Daniel. Haha. Pero alam mo Kath, halos maluha-
luha si Daniel nung

sinusulat yan. Lalo na nung sinulat nya yung ibibigay sayo ni Seth mamaya..

.Loko! Ba�t mo sinabi! Spoiler!. Ako.

.Ay sorry. Pero Kath patawarin mo na ang bregs ko. Solid ang pagmamahal nun sayo.
Kung gusto mo,
Liquid at Gas rin e. Ang corny. Haha. Pero seryoso, mahal na mahal ka talaga nun..
Sabi ni Kats tapos inabot
na kay Kath ang second to the last paper rose .

Binasa na rin ito ni Kath.

.March 16, Friday. Ang araw ng graduation natin. Ang araw na nagdinner ng magkasama
ang mga pamilya
natin. Ang araw na tinanong mo ako kung anong gusto kong gawin. Alala mo pa ba ang
sinagot ko sayo?
Sabi ko, I wanna grow old with you. Totoo ang sinabi ko, Kath. I really want to
grow old with you. Kahit 16
palang ako, tulad ni Kuya Trick noon, sigurado na rin akong ikaw ang gusto kong
makasama habang buhay.

Will you let me grow old with you Kath?.

Saktong pagkatapos magbasa ni Kath, nakarating kami sa tapat ng bahay nina Daniel.
Pumasok na kami dun pero
huminto ako sa may sala.

.Ito na ang last letter Kath. I really hope na magkaayos kayo ni Daniel. The way
you look at each other�s
eyes� Iba e. Alam kong kayo rin ang mahihirapan at masasaktan kung papakawalan nyo
ang isa�t-isa. Kaya
Kath, sundin mo ang puso mo. Hayaan mong gamutin ni Daniel ang mga sugat na sya rin
mismo ang

gumawa. Let him heal you Kath.. I said, then I handed her the final paper rose .

Before I left, hinayaan ko muna syang basahin ng malakas yung letter.

.March 25, Sunday. Ang araw na humingi ka sakin ng space. Ayoko sanang ibigay yun
sayo. Ayoko kasi
ayoko. Gusto ko sa tabi lang kita. Gusto ko lagi kitang kasama. Gusto ko sakin ka
lang. Pero narealize ko,
ikaw lagi kitang nasa tabi, pero ako, nasan ako? Nasa tabi ng iba. Kaya I let you
have the space na gusto mo.

Pero isang araw palang ang nakakalipas, parang hindi na ko makahinga. You�re my
oxygen Kath. Hindi ko
yata kayang wala ka. Will you let me breathe again? Will you let me be with you
again?.

Iyak na talaga ng iyak si Kath.

.Pumunta ka sa music room Kath. He�s there. Waiting for you..

Naglakad na papunta sa music room si Kath.

At ako, lumabas na ko ng bahay. Kailangan nilang dalawa ng alone time.

DANIEL�S POV

Ang lakas ng tibok ng puso ko. Kumusta kaya yung mga yun? Nagawa kaya nila ng tama?
Aah. Grabe.

Mamaya-maya lang, nakarinig ako ng footsteps, tapos nagbukas yung pinto.

Nakita ko si Kath, pugtong-pugto ang mata. Habang naglalakad sya papalapit sakin,
kinanta ko ang isang verse ng I
Do.

.I�ll make this clear, I�ll be right here. I love you, I do. I do� So smile, you
have me for life. I love you, I do� I
do� I do�.

Umiyak na naman sya at tumakbo papunta sakin at niyakap ako.

.Nakakainis ka Daniel. Bakit ba hindi ko magawang magalit sayo. Bakit ba ang martyr
martyr ko?.

.Kasi mahal mo ko..

.E ako, mahal mo rin ba ako?. Sabi nya sabay kalas sa pagkakayakap.

.Gagawin ko ba to kung hindi? Hindi ako mahilig magsulat ha. Pero para sayo, ginawa
ko..

I caressed her face, then pulled her closer. .Kath, I love you. Ayoko ng space.
Gusto ko ganto tayo lagi
kaclose.. Dinikit ko ang noo ko sa noo nya, ang ilong ko sa ilong nya.
.Kahit sobra akong nasaktan sa ginawa mo, hindi ko alam pero nawala nalang yun
lahat. Bakit ba kasi ganto
ka mag-effort e..

.Sshh. Wag ka nalang magsalita.. I placed my index finger on her lips. .Happy
Birthday, Kath. I love you. I love
you. I love you..

I took her hand and placed a ring on her finger. .Daniel?! Anong�.

.Don�t worry. Hindi to proposal. Couple ring lang to. Pag may umaaligid sayo,
pakita mo lang tong kamay
mo. Para malaman nilang may nagmamay-ari na sayo..

.E ikaw, may ganto ka rin ba?.

.Syempre naman.. Sabi ko sabay pakita ng kamay ko.

May nakaengrave na KD sa mga singsing. Pinasadya ko pa talaga yun.

Okay joke. Pinasadya nina Seth. Sila ang nagplano nito.

.Sandali lang, may ibibigay ako sayo.. Sabi ni Kath, tapos kinuha nya yung kalahati
nung necklace na nilalaro nya
kagabi at sinuot nya sakin.

May nakaengrave din dito. Pero hindi lang KD. KathNiel ang nakalagay.
.Woah. Binigay mo na sakin� Ibig sabihin�.

.Oo na. Hindi pa ba obvious. Pinapatawad na kita. 3rd chance mo na to ha. Pag to
sinayang mo. Nako.
Hihiwalayan na talaga kita..

.WAG NAMAN..

.Aba. E di wag mo sayangin..

Hinila ko sya palapit sakin at nilagay ang kamay ko sa waist nya.

.Opo. Hindi ko po sasayangin. I love you..

.I love you more..

.I love you times forever.

.EH. Talo na naman ako. Pero teka may gagawin muna pala ako..

Nagtaka ako sa sinabi nya. .Ano?.

Bigla nalang nya pinulupot ang kamay nya sa leeg ko tapos hinalikan ako.
A kiss so aggressive. Mas lalo tuloy napahigpit ang yakap ko sa kanya.

Bumitaw na sya sa kiss.

.That�s for kissing Barbie..

.Wow. Diba dapat sampal yung pambawi dun..

.Oo. E halik nalang para mabura ko din yung DNA nya dyan sa labi mo..

Pinisil ko yung ilong nya. .Ang cute mo magselos!.

.Teka, di pa ko tapos. Birthday ko naman diba?.

.O. Ano naman?.

.Kaya dapat pagbigyan mo pa ako sa isa ko pang gagawin..

.Anong gagawin mo?.

Nilapit na naman nya ang mukha nya sakin.

.This is for my love and my forgiveness that I think you deserve..

Then she kissed me again.

Hindi na aggressive na kagaya ng kanina. This time, this is a slow passionate kiss.

Pinaparamdam nya talaga sakin kung gano nya ako kamahal.

Nung hinalikan ko si Barbie, wala akong naramdaman na kahit ano.

Kay Kath ko lang nararanasan ang fireworks sa loob ng katawan ko.

This only proves one thing.

Si Kath ang mahal ko. Si Kath, at wala nang iba.

JC: A Brother�s Heart

JC�s POV

Lumabas na si Seth. Ibig sabihin nun, magkasama na si Kuya at si Kath.

.Kumusta sila?. Tanong ko.

.Nag-uusap na sila ngayon. Sana maayos na.. Seth.

.Sana nga�. Ako.

Habang nakatingin ako sa bahay namin at nag-iisip, biglang nagsalita si Seth.

.Barbie�.

Napatingin ako kung nasan nya.

.B-bakit kayo nandito lahat? Anong meron?. Barbie

.E ikaw, bakit ka nandito?. Seth.

.Bibisitahin ko si� D-daniel.. Napatingin si Barbie sakin pero umiwas din sya agad.

.Next time mo nalang sya bisitahin, Barbie. Magkausap sila ni Kath ngayon.. Lester.

.Wala akong pakialam. I�m sure hindi ako magiging abala kasi ako naman talaga ang
mahal nya.. Barbie.

Nagkatinginan kaming apat.

.Barbie, si Kath ang mahal ni Daniel. Hindi ikaw. Kaya lubayan mo na sya.. Kats.

Nagsimula nang umiyak si Barbie. Ayokong nakikita syang ganto kaya lumapit ako sa
kanya at niyakap sya.

.Ako ang mahal nya, JC, diba? Diba, ako naman talaga?. Umiiyak nyang sabi sakin.

.I�m sorry Barbie�. Ako.

Tinulak nya ako ng napakalakas. Inaatake na naman sya ng sakit nya.

.HINDI. MGA SINUNGALING KAYO. AKO ANG MAHAL NI DANIEL. MAS NAUNA NYO KONG NAGING
KAIBIGAN KESA KAY KATH PERO BAKIT SYA ANG KINAKAMPIHAN NYO?!.

.Hindi yun ang issue, Barbie. Hindi na talaga ikaw ang mahal ni Daniel. Kasalanan
mo e. Pinakawalan mo sya
nung una.. Lester.
.At sana Barbie matuto ka na sa pagkakamali mong yun. Wag mo na sanang hayaang
mawala pa ulit yung
isa pang nagmamahal sayo dahil na naman sa katangahan mo.. Seth.

Napatingin sakin si Barbie. Umiiyak pa rin sya.

.MAGSAMA KAYONG LAHAT.. Sabi nya tapos tumakbo na sya papalayo.

Susundan ko sana sya, pero pinigilan ako nina Seth.

.Talo na naman ako ni Kuya.... Nakayuko kong sabi.

.Ssshh. JC. Hindi. Wag mong isipin yan.. Lester.

.Anong talo? Bakit may competition ba kayo ng kuya mo?. Kats.

.Wala� Pero�. Ako.

-----------FLASHBACK --------------
.Daniel! JC! Bumaba na kayo dyan at kakain na.. Tito Melo. Ang daddy ni Carmela.

Nagpaunahan kaming bumaba ni Kuya, as usual, nauna na naman sya.

.O. Kain na kayo. Ready na ba kayo sa first day of school? May mga binata na ako
ah. Grade 6 na kayo!. Sabi
ni Tito samin.

.Opo naman! Reading-ready!. Ako.

.O sya, bilisan nyo na ang kain at baka malate kayo.. Tito.

Kumain na kami ni Kuya tapos sabay rin kaming natapos. Pagkakain namin, nauna na
kong lumabas at naghintay
dun sa may sasakyan. Pero dahil ang tagal ni Kuya, bumalik ulit ako sa loob.

Pero napatigil ako dun sa may pintuan kasi narinig ko ang usapan nila. Nagtago ako
sa likod para hindi nila ako
makita.

.O Daniel. Dagdag baon mo.. Tito.

.Po? Bakit po? Si JC po ba meron din?. Kuya.

.Wala. Ikaw lang. Wag mo nalang sabihin sa kanya ha?. Tito.

Tinanggap ni Kuya yung pera, pero hindi mainpinta ang mukha nya.

Lalabas na si Kuya kaya bumalik na ako dun sa may sasakyan.

.Oy JC. Tara na!. Sumakay na kami.

Habang nasa byahe, walang nagsasalita samin. Pero bigla akong kinausap ni Kuya.

.JC! Libre kita mamaya ng lunch! Sabay tayo ha.. Kuya.

.Bakit mo ako ililibre kuya?.

.Wala lang. Masama ba?.

.Hindi naman..

Alam kong kaya nya ako ililibre ay dahil dun sa extrang baon na nakuha nya. Extrang
baon na meron sya, at wala
ako.

Lagi namang ganun e. Si Kuya lagi yung meron, ako wala.

Pero okay lang. Kasi kahit kelan hindi yun pinamukha sakin ni Kuya.

Dumating na kami sa school at pumunta na kami sa classroom namin.

As usual, pinagkaguluhan na naman si Kuya at ako? Eto dire-diretso lang ako. Walang
pumapansin sakin.

Mamaya-maya, dumating na yung teacher namin.

.Good morning class. Before ko kayo iorient, bibigyan ko muna kayo ng partners nyo
at sila ang magiging
partners nyo for the whole school year..

Nag-assign na ng partners samin yung teacher namin.

Amanda yung name nung naging partner ni Kuya, tapos Britney naman yung sakin.

Nung umupo na si Britney sa tabi ko, syempre nginitian ko sya pero sya pilit lang
yung ngiti. May binulong pa sya.

.Ba�t kasi eto pa nakapartner ko. Pwede namang yung kuya nalang nya. Badtrip naman
oh. Hay! Yaan na
nga. Mapagtsatsagaan din naman to.�Britney.

Nagkunwari nalang akong hindi ko narinig yun. Napatungo nalang ako at napangiti.
Wala naman akong ibang
pwedeng gawin kundi yun e. Wala naman kasi akong magagawa kung kuya ko nalang lagi
ang mas gusto nila.
Lumipas ang isang linggo. Halatang halata ko kay Britney kung gano nya kagustong
maging kapartner si Kuya at
kung gano nya ako pinagtitiisan lang.

English time ngayon. Teacher rin nga pala namin sa English yung adviser namin.

.Okay, for today you will have your by partner activity. You have to---.

.Ma�am!. Napatingin kami dun sa nagtaas ng kamay at tumawag kay Ms. Si Amanda pala.
Yung kapartner ni Kuya.

.What is it, Amanda?.

.Gusto ko po sana magpalit ng partner. Si JC po sana..

Nagulat ako sa sinabi ni Amanda. Napatingin ako kay Britney at ang lapad ng ngiti
nito.

Pumayag naman si Ms kaya nagpalit na sila ng upuan tapos nagstart na rin yung
activity.

.Hey JC. Amanda nga pala.. Then she held out her hand.

I took it. .JC. Nice to meet you..

.You too. So, start na tayo?.

Nagstart na kami. For the first time in my life, naramdaman kong ginusto ako.
Pinili ako.

.Ay class. Kailangan nga pala natin ng representative para sa upcoming Mr. Earth
Asia. Sinong gusto nyo?.

Karamihan puro pangalan ni Kuya ang sinisigaw. Pero may sumisigaw rin sa pangalan
ko. Kaming dalawa tuloy ang
pinagpilian.

.I think si Daniel nalang dapat ang magrepresent sa klase natin. I mean, of course
JC also has the capability
na ipanalo tayo but mas malaki ang chance natin maging champion kung si Daniel ang
lalaban. Is it okay

with you, Daniel?. Ms.

Napatingin sakin si Kuya. Nginitian ko sya para mapakita kong okay lang sakin.

.Yes Ma�am. Okay lang po.. Kuya.

.Okay. That�s good. Sige. Tuloy nyo na ang ginagawa nyo..

Bumalik na kami sa paggawa nung activity. Bigla nalang tinapik ni Amanda yung
balikat ko.

.Okay lang yan JC. Para sakin, mas gwapo ka kay Daniel. Ngumiti sya tapos bumalik
na ulit sa ginagawa nya.

Di ko maiwasang ngumiti. Ngayon ko lang naramdaman yung feeling na mas angat ako
kesa sa kapatid ko.
( After 3 years )

Tatlong taon na ang nakakalipas simula nung magbago ang buhay ko.

Dahil kay Amanda, nagkaron ako ng confidence. Confidence na sa buhay, pwede rin
pala akong maging first choice.
Hindi lang second choice.

Though marami pa ring mas may gusto kay Kuya, okay lang. Okay lang kasi may Amanda
naman ako ngayon e. Si
Amanda na nasa tabi ko during the worst period of my life at ginawa ang lahat para
maramdaman kong may kwenta
pala ang buhay ko.

Dahil na rin sa kanya, nagkaron ako ng confidence para maging lead singer ng banda
namin nina Kuya. Nakakilala
kami ng iba pang mga kaibigan nung nagstart ang second year.

Tapos habang lumalalim ang pagkakaibigan namin, nakabuo kami ng banda na tinawag
naming Parking 5.

Sina Seth, Katsumi, Mycko, ako at si kuya ang original members, kaso nga lang
umalis si Mycko at lumipat ng school
at dun namin nakilala si Lester.

Sa pagtatapos ng 2nd year, hindi lang banda namin ang nabuo. Pati pagtitinginan
namin ni Amanda. MU na kami
ngayon. Ewan ko ba kung kelan nya ko sasagutin.
.Amanda. Flowers oh..

.Thank you.. Matamlay nyang sabi.

Umupo ako sa tabi nya. .May problema ba, Amanda?.

.JC kasi� Hindi ko na to kayang itago sayo..

.Ano ang hindi mo kayang itago, Amanda?.

.Tanda mo nung nakipagpalit ako ng partner?.

.Oo. Bakit?.

.Hindi ko talaga yun ginusto, JC. Binully lang ako nina Britney..

Parang nabasag ang puso ko sa sinabi nya.

.Ibig sabihin� Nung una palang, hindi mo ako talaga gusto?.

Napatungo sya
.Ibig sabihin lahat ng sinabi at ginawa mo para sakin, kalokohan lang lahat?.

.Napag-utusan lang ako, JC. Pero maniwala ka, habang nagtatagal ginugusto ko na rin
ang mga ginagawa
ko..

.Maniwala? Pano ko yun gagawin Amanda? Kung lahat ng ipinaramdam mo sakin ay

kasinungalingan lang..

Tumayo na ko at aalis na. Pero pinigilan nya ako.

.Hindi na ko dito magthithird year high school JC. Aalis na ako. But before I
leave. Gusto ko sanang sabihin
sayo na oo. Tama ka. Nung una, kuya mo talaga ang gusto ko. Pero habang lumilipas
ang panahon, mas
nakikilala kita. Nakikita ko ang potential mo. Ang talents mo. Ang totong ikaw..

.Tama na Amanda...

.No JC. You have to hear this. I saw the real you. Ikaw na hindi anino ng kapatid
mo. Ikaw bilang si JC

Padilla. The great lead singer of Parking 5. A great friend. A great lover.
Inadmire kita dahil dun.
Nakakalungkot dahil hindi nagawang makita ng iba ang nakita ko. Pero sana. Sana wag
kang sumuko na

ipakita ang totoong ikaw sa mga taong importante sayo..

.Para san pa?.

.Kasi isa kang malaking kawalan. Someday, pag nahanap mo ang babaeng magpapatibok
talaga ng puso

mo, gawin mo ang lahat para maparamdam sa kanya na hindi ka basta basta. Na hindi
ka lang second

choice..
Lumapit sya sakin at niyakap ako. .I�m glad na nakilala kita, JC. Goodbye..

And then she left.

Sa pag-alis nya, bumalik ang dating ako. Ang ako na walang confidence.

Kasi nalaman kong simula palang, 2nd choice nalang ako lagi. Option lang. I was
never the priority.

( Third Year High School )

First day namin nung may nakabunggo akong isang babae. Natapunan ko pa sya ng Milo.
Barbie ang pangalan nya.
Bagay sa kanya ang pangalan nya kasi kasing ganda talaga sya ng isang Barbie.

Nalove at first sight yata ako sa kanya.

Nung gabi ring yun, kinausap ako ni Kuya.

.JC! Anong tingin mo kay Barbie?.

.Maganda. Sweet. Mabait..

.Girlfriend material diba?.

.Oo. Ba�t mo natanong kuya?.

.Gusto ko kasi syang ligawan e. Pasado naman sayo diba?.

.H-ha? Oo! S-sige kuya. Suportado kita..

Labas sa ilong yung sinabi ko kay Kuya. Gusto ko rin si Barbie. Pero ano pa bang
magagawa ko? Kung lalaban ako
kay Kuya, sigurado namang matatalo lang ako. Kaya bakit pa?

Magiging kuntento nalang ako sa mga tingin tingin at sa thought na kahit kelan, my
brother will always be better than
me.

At habang nandito sya, I will always be a second choice. Just a second choice.

( Middle of Third Year )

Gabi na pero hindi pa rin umuuwi si Kuya. Sobra nang nag-aalala si Mama.
.JC! Wala bang nasasabi sayo ang kapatid mo?.

.Wala eh..

.Kinakabahan ako JC. Baka kung ano na ang nangyari sa kuya mo..

.Don�t worry mom. Walang mangyayari sa kanya. Kaya nya ang sarili nya.. I said
while hugging my mom.

Lumipas ang ilaw araw, ang ilang linggo hanggang sa isang buwan na ang lumipas.
Wala pa rin si Kuya. Hindi pa rin
sya bumabalik.

Nasa sala kami ngayong lahat. Puro mga tulala sa pagkawala ni Kuya.

.JC. Baka patay na ang kapatid mo..

.TITA! WAG PO KAYONG GANYAN MASHADO KAYONG NEGA. Kats.

.E kung buhay pa sya sana nagparamdam man lang sya satin, diba?. Mama.

Bago pa man may nakapagsalita samin, may dumating na mail man.

.Excuse me po. Letter for Ms. Karla Estrada..

Kinuha na ni Mama yung letter at agad itong binuksan.

.Oh my gosh.. Napatakip ng bibig si mama sa nabasa nya. Napaiyak at napaupo sa

sofa.

Kinuha ni Seth ang letter at binasa ito.

.Dear Ms. Estrada. Hindi na kami magpapakilala sa inyo. The important thing is,
nasamin ang anak nyo. Si

Daniel. Wala kaming masamang intensyon. Last month, nakita namin sya sa isang bar
sa di kalayuan. Wala
syang malay. Sinugod agad namin sya sa hospital. We found out na nasaksak pala sya
at napagbugbog.

Masyadong matindi ang damages nya lalo na sa may head part, causing him to be
blind..

Napatigil sa pagbabasa si Seth. Kaya kinuha ni Lester at sya ang nagtuloy.

.Pero wag nyo na po isipin ang pagkabulag nya kasi may nagdonate na po ng mata sa
kanya. According to

the doctor, successful ang operation. Yun nga lang po, comatose pa rin po sya
ngayon. Pasensya na po
kung ngayon lang namin nasabi to. Kung gusto nyo po sya puntahan, enclosed in this
letter is the address of

the hospital where he�s admitted..

Lahat kami natulala sa mga narinig at nabasa namin.

Nasa bingit pala ng kamatayan ang kapatid ko pero wala kaming kaalam-alam dito.

At ako, ang sama-sama ko. Kasi sa pagkawala ng kapatid ko, parang natutuwa pa ako.
Kasi ngayong wala sya, ako ang apple of the eye ng mga tao. Lalo na ni Barbie. Ako
ang naging shoulder to cry on
nya pag may problema sya.

Pero ngayon na nalaman ko ang lahat tungkol sa nangyari sa kapatid ko, pakiramdam
ko ang sama sama kong tao.
Kasi kapallit ng pagpapakasaya ko ay ang paghihirap nya.

Agad kaming nagpunta sa address ng hospital na nakalagay sa letter.

Kinausap ni Mama yung doctor at dinala kami sa room ni Kuya.

.Ohmygod Daniel.. Naiiyak na sabi ni Mama pagkakita sa kapatid kong walang malay.

.Kumusta na sya, doc?.

.He�s currently in the state of coma. Let�s just hope and pray na magising sya..
Doctor.

.Sino po ang nagdonate ng mata sa kanya?.

.Ayaw po nila ipasabi..

Lumabas na yung doctor pati na rin ang mga kaibigan namin. Kami nalang ni mama ang
natira dito sa kwarto.

Uupo na sana ako, pero may nakita akong isang picture sa sahig.
.Ma. Tingnan mo to. Feeling ko pagmamay-ari to nung pamilyang nag-alaga kay kuya..

Kinuha ni Mama ang picture. Isa itong picture ng babae na hindi ko kilala.

.Kung sino man ang babaeng to. O kung sino man ang pamilya niya, malaki ang utang
na loob natin sa
kanila..

Lumipas ang isang buwan. Halinhinan kami sa pagbabantay. Madalas dumadalaw si

Barbie at ang iba pa naming
mga kaibigan.

Ngayong gabi, ako ang nakatokang magbantay. Kumuha lang ako saglit ng tubig sa
labas pero pagbalik ko,
nakakapagtakang bukas ang pinto. Sa pagkakatanda ko, sinara ko ito bago ako
lumabas.

Pagpasok ko sa kwarto ni Kuya, gising na sya.

.KUYA! TEKA! TATAWAGIN KO LANG SINA MAMA!.

Tinawag ko sina Mama at pinamalita ko na rin sa mga kaibigan namin na gising na ang
kapatid ko.

Kinabukasan, agad silang nagpuntahan. Unang-unang dumating si Barbie. Kitang-kita

sa mukha ni Kuya kung gano
sya kasayang makita ito.

Mamaya-maya, nagdatingan na ang iba pa naming friends. Lahat sila masaya dahil
bumalik na si Kuya.
Masaya rin ako. Pero hindi ko pa rin maitago ang lungkot ko.

Lumabas ako sa room ni kuya at pumunta sa chapel.

.Lord. Thank you dahil bumalik na ang kuya ko. Pero Lord, eto na naman. Dahil
bumalik na sya, option na

naman ako. Second choice na naman ako. Kelan ko ba mararanasang maging priority?
Yung ako yung
pipiliin kasi ako talaga at hindi dahil wala na sa choices si kuya. Iparamdam mo
naman sakin yun Lord. Kahit

yun lang..

Bumalik na ko sa room ni Kuya. Mas dumami pa ang tao.

At katulad dati, hindi na naman ako napapansin.

---------END OF FLASHBACK --------------

.Hanggang ngayon, 2nd choice pa rin ako.. Malungkot kong sabi.

.Kahit kelan, hindi ka namin nakitang second choice.. Seth.

.Oo, JC. Hindi ka namin nakitang anino ni Daniel. Kasi pantay pantay ang tingin
namin sa isa�t-isa. Kahit
pinakalove ko si Seth. Haha. De joke lang.. Kats.
.Sabi ko naman sayo e. Wag mo na yang isipin. Malay mo nalilito lang si Barbie.
Akala nya mahal pa nya ang
kuya mo pero ang totoo, ikaw na pala. Hindi nya lang alam kasi� kasi ano nga ba.
Tuloy mo nga
Seth..Lester.

.Hindi nya lang alam kasi dominante ng kuya mo ang isip nya. Minsan mas napapairal
natin ang isip natin

kesa sa puso. Kaya kahit mas tama naman ang sinasabi ng puso natin, mas
pinaniniwalaan pa natin yung
isip natin kasi yun ang akala nating tama.. Seth.

.Pero si Barbie�. Ako.

.Bakit ba? Bakit ba sobrang alalang-alala ka dun?. Lester

.Kasi bipolar sya guys. Hindi pa masyadong malala. Pero, bipolar sya.. Ako.

.Hala. Parang si Nathan ng Walang Hanggan?. Kats.

.Oo. Parang ganun. Natatakot nga ako minsan e. Baka magawa nyang saktan ang sarili
nya kung hindi nya
makuha ang gusto nya�. Ako.

.Sa tingin ko� hindi lang tayo dapat dyan matakot. Kailangan rin nating matakot sa
mga pwedeng magawa
nya sa ibang tao�. Kats.

.Kailangan nating bantayan si Barbie� lalo na si Kath.. Lester.

.Tama. Kailangan rin natin bantayan si Daniel. Hindi nya alam ang tungkol dito.
Baka isang simpleng drama
lang ni Barbie, maawa agad sya at bumigay. Hindi pwede.. Seth.

Tama si Seth. Hindi talaga pwede. This time, hindi na ako papayag. Hindi na ako
papayag na maging second choice
lang ako.

Kailangang ipamukha ko kay Barbie kung ano ang mawawala sa kanya kung hindi ako ang
pipiliin nya.
41.
JC�S POV

2 weeks na ang nakakalipas.

Sa loob ng 2 weeks na yun, sobra sobra kong pinaparamdam kay Barbie kung gano ko
sya kamahal.

Araw-araw akong bumibisita sa kanila. Pero sa araw-araw na yun, araw-araw din syang
umiiyak.

Minsan mahuhuli ko pa syang nagtetext kay Kuya. Pero pag nakikita nya ako, tinatago
agad nya yung phone at
ngingiti nalang sakin.

Minsan nararamdaman kong special na rin ako para kay Barbie. Pero pag inaatake sya
ng kabaliwan nya kay Kuya,
kulang nalang kaladkarin nya ko palabas ng bahay.

.Oy JC! Balita ko kayna Seth, may lakad kayo ngayon ah.. Sabi ni kuya habang
bumababa ng hagdan.

.Oo. Hindi ka ba sasama?.

.Hindi e. May date kami ni Kath..

.Date na naman?! Araw-araw na kayong nagdate ah. Hindi ba kayo nagsasawa sa mga
mukha nyo?.

.Alam mo JC, pag in love ka, kahit segu-segundo mong kasama yung babaeng mahal mo,
wala kang
magiging reklamo.. Sabi ni kuya habang nag-aayos ng buhok.

Nga naman. Makapagsalita naman ako parang hindi ko rin araw-araw kasama si Barbie
ah. Well, except ngayon kasi
may lakad kami nina Lester.

.O sya, bro. Una na ko ha. Sunduin ko pa si Kath e. Kayo ba, byahe ba kayo o may
magdadrive sa inyo?.

.Sasakay kami sa walis kuya..

*PAK*

.Aray naman kuya!.

.Ikaw ha, nahahawa ka na kay Kats ha. Wag ka ngang masyadong nagdididikit dun..

.ANONG WAG?! Ayaw nyo na kong maging kaibigan? HUHU. SETH! Inaaway ako oh..

Napatingin kami dun sa nagsalita. Si Kats pala na kasalukuyang nagtatago sa likod

ni Seth. Parang batang inagawan
ng lollipop. Hahaha.
.OA naman! Joke lang naman!. Kuya.

.Wala. Hindi kita bati. Ikaw nga dyan, halos wala ka nang time samin kasi lagi mo
nang kasama ang girlfriend
mo pero ano. Love pa rin kita!.

*PAK* *PAK*

.Ang lala na ng sayad mo Kats.. Kuya.

.Hehe. Joke lang tol. Lagi ka nalang kasi wala e. Pero naiintindihan naman namin.
Ingat ingat nga lang ha.
Baka mamaya, mag all the way na kayo.. Kats.

.Anong all the way?!. Kuya.

.Basta..

.Hay. Ewan ko sa inyo. Basta ako, aalis na ko. Goodluck sa inyo.. Sabi kuya tapos
umalis na sya.

Lumapit na ko dun sa tatlo. .Sang university tayo unang pupunta?.

.Sa Montenegro University. Yung pagmamay-ari ng mga Montenegro. Lester.

.O sya, tara na.. Seth.

Nagpunta na kami sa Montenegro University. Isa sa mga universities na gusto naming

pasukan. Magtitingin-tingin
kasi kami ngayon ng mga campus eh. Para malaman namin kung san talaga
pinakamagandang pumasok.

Ilang minuto lang, nakarating na kami sa MU.

.Hanep pare. Ang ganda pala dito. Pati mga estudyante ang gaganda rin.. Lester

.Dito nalang kaya tayo mag-aral! Belong na belong tayo oh. Magagandang lalake tayo
e.. Kats.

Loko talaga to. Pero seryoso, ang ganda talaga dito.

.Teka. Baka maligaw tayo, tara tanong muna tayo dun sa babae sa may Information
Desk. Seth.

Di pa kami masyadong nakakalapit dun sa may Info desk ng may makita kaming isang
pamilyar na babae. Napahinto
tuloy kami ng lakad.

.HUY! SI ANO YUN DIBA?!. Lester.

.Sino?. Ako.

.The Famous Kathryn Santiago. Ang fianc�e ng anak ng tagapagmana ng mga

Montenegro.. Seth.
.OH?! TARA PAAUTOGRAPH TAYO DALI!!. Kats.

Tatakbo na sana si Kats, pero pinigilan namin sya.

.Shit. Ang ganda pala nya sa personal. Punasan nyo laway ko mga bregs.. Lester.

.Teka lang. Akala ko ba yung Montenegro yung fianc�e? E diba si Buenavista tong
kasama nya? Anong
name nun Quen ba?. Ako.

.Oo. Hindi ko rin alam kung bakit sila ang magkasama e.. Seth.

Para kaming mga ewan ditong nakatayo lang at tinitingnan si Ms Kathryn Santiago.
Bukod sa napakanda, ang lakas
ng dating nya.

.Huy. Umalis na yung Quen! Tara lapitan natin si Ms Kathryn!. Lester.

Lumapit nga kami sa kung nasan sya. Pero pagkalapit namin sa kanya, tulala lang
kami.

Buti nalang makapal ang mukha nitong si Lester.

.Miss, are you lost?. Tanong ni Lester kay Ms Kathryn.

Napaharap samin si Ms. Kathryn at talagang napanganga naman kasi sa malapitan nyang
kagandahan.

.Huh? Lost? Ako? I can�t be lost. Saulong-saulo ko na tong lugar na to.. Kathryn
Santiago.

.Hindi dahil sinabihan ka ng lost ay nawawala ka na o hindi mo alam yung daan.

Minsan pag sinabing lost it
can pertain to other things. Katulad ngayon. You�re Ms. Kathryn Santiago, right?
Your fianc�e is Mr. Daniel
Montenegro, pero bakit iba yata ang kasama mo ngayon?. Eto naman po. Umiral na
naman ang katalinuhan ni
Seth.

.Parang masyado yata kayong chismoso.. Ms Kathryn.

.Hindi naman po. We�re just� curious. Tsaka boto po kasi kami sa inyo ni Mr.
Daniel. Bagay na bagay po
kayo. Medyo bagay din naman po kayo nung kasama nyo kanina, kaso lang po, wala pong
spark.. Kats.

.Ahahaha. You�re so funny. Nakakatuwa kayo kahit mga chismoso kayo.. Ms. Kathryn.

.So. Sagutin nyo nalang po ang tanong namin. Bakit hindi nyo po kasama si Mr.
Montenegro?. Ako.

Nawala ang ngiti ni Ms. Kathryn at napatingin sya dun sa nasa likod namin.

.He�s too angry to talk to me.. Malungkot nyang sabi. Kitang-kita sa mata nya.

Napatingin kami dun sa nasa likod. And BOOM. Andun si Mr. Montenegro. Nakatingin
rin sya kay Ms. Kathryn, pero
poker face sya. Walang kaexpre-expression.
Naglakad na papunta samin si Mr. Daniel Montenegro. Mukhang kahit ang laki-laki ng
space, dito pa nya balak
dumaan.

.Excuse me.. Daniel Montenegro.

Pagkadaan ni Mr. Montenegro samin, hinawakan ni Ms. Kathryn ang kamay nya at
pinigilan ito.

.Let�s talk DJ, I know I�m wrong and I�m sorry.. Ms. Kathryn.

.Ayoko nang masaktan ka.. Mr Montenegro.

Pagkasabi nya nun, umalis na sya. Si Ms. Kathryn, eto, naiwang tulala.

.Pst! Tulala! Sampalin mo!. Kats.

.Loko! Ikaw kaya ang sampalin ko?!. Lester.

Lumapit ako kay Ms. Kathryn at tinapik ang balikat nito. .Ms. Kath, okay lang po ba
kayo?.

Napatingin sya samin. Kitang-kita namin kung gano sya kalungkot.

.Ms. Kath! Wag ka na malungkot. Sasayawan ka nalang namin para hindi ka na
malungkot.. Kats.

.Anong sasayawin natin?!. Seth.

.Everybody, lezz do the chicken dance! Wooh!. At pagkasabi nyan ni Kats, ginawa nga
nya ang chicken dance.

At dahil tropa kami. Walang iwanan. Kailangan naming damayan ang kalokohan ng
lalaking to. Kaya eto, napasayaw
na rin kami.

.Okay next, let�s do the KathNiel dance craze!. Kats.

.ANO?! May ganun ba?!. Ako.

.Oo. Yung laging sinasayaw ni Kath at Daniel. Kath at Daniel na katropa natin ha.
Hindi nyo ba tanda? Ganto
yun oh. Parang nagjojog in place ka lang.. Kats.

At ayun, ginaya rin namin. Tapos etong si Kats, niyaya pa yung ibang tao sa
university na gayahin kami. At gumaya
nga naman sila.

Nung medyo pagod na kami, tumigil na kami. Tapos nagpalakpakan naman yung mga tao.
Artista lang? Hanep.

Napatingin kami kay Ms. Kathryn na medyo nakangiti na. Pero alam naming pilit lang
yung ngiting yun.
.Ano ba yan. Napagod pa tuloy kayo.. Ms. Kath.

.Okay lang po. Kung kapalit naman ay makita ang ngiti nyo, kahit mapagkamatay kami,
okay lang.. Lester.

*PAK*

.ARAY KATS! BAT MO KO BINATUKAN?!.

.Porket kapangalan ni Kath. Gaganyan-ganyan ka na. Sumali sa PBB Teen Edition 5 ha.
Pasok ka agad dun.
Wala ng screening screening.. Kats.

Gaganti pa sana si Lester, pero nagsalita na si Ms Kath.

.Uhm, guys, mauna na ako sa inyo. Salamat sa inyo ha. Goodluck. Sana dito na kayo
mag-aral..

And then she left.

.Ganda nya talaga�. Lester.

.O tama na. Maglilibot pa tayo dito. Tara na nga.. Seth.

Naglibot-libot na kami. Ang ganda ng campus na to. Para tuloy gusto na naming mag-
aral dito. Kaso nga lang
Engineering yung courses namin e. E etong MU, though nag-ooffer rin sila ng Engr
courses, specialty nila ay
Business Admin. Kaya nagdadalawang isip pa rin kami.

Pagkatapos naming maggala dito, pumunta na kami sa sunod na school.

Pero pagdating namin dun, parang may party or something.

----( She's What!? Chapter 11 and 12. )---

.Woah. Anong meron?. Ako.

.Parang may party. Tara pasok tayo!. Seth.

.Pare, hindi pwede pumasok, may private event ata eh. Baka mapagalitan tayo dito.
Bawal pumasok. Lester.

.Engot mo talaga, Les! Gate crash nga eh! Syempre patakas nating gagawin!. Seth.

.Anong gate crash? Anong balak nyo ha.. Nagulat kami at napatingin dun sa
nagsalita. Isang lalaking mukhang
nerd pero may itsura naman.

.Ah-eh� Pasenshahan nyo na po, balak po kasi naming maggate crash sa isang
university na katulad
nito.. Kats.
.Anak ng tipaklong naman oh! Isa ka pa Kats! Gate crash nga tapos sinabi mo sa
kanya. Tinawag mo pang
gate crash tapos magpapaalam ka lang. Ano ba yan. Sakit niyo sa ulo.. Seth.

.Eh bakit naman?. Yung lalaki.

.Hay, total sinabi na sayo nitong mga ugok kong kaibigan, ako nga pala si Seth.
Kasi kakagraduate lang

namin ng high school. Gusto lang namin ng adventure magkakaibigan bago man lang
kami magkahiwahiwalay.
Last hurrah kumbaga. Maggate crash sana kami sa party dito, para kahit papano, alam
na namin ang

sasalubong samin pag college na kami.. Seth.

.Ganun ba, I can see you have guitars, are you in a band?. Yung lalaki.

.O yes! We�re the Parking 5!. Sabay sabay naming sigaw.

.Seth!.

.Kats!.

.Lester!.

.JC!.

.Niloloko nyo ba ako? Parking 5? E aapat lang kayo?. Tanong nung lalaki.
.Wala na. Pinatalsik ko na yung isa.. Lester.

.Ehem! Bitter alert!. Kats.

.Joke lang� Busy kasi sa girlfriend nya eh, kaya kami nauna, sunod nalang daw sya.
Seth.

.O sige, gusto nyong makapasok, diba?. Tumango kaming lahat. .Papapasukin ko kayo
but you have to do
me a favor. Lalaki.

.What izzz it?. Kats.

.Sing for my girlfriend..

.SIGE BA! Exposure din yan!. Lester.

At nag-agree naman kaming lahat.

Mamaya-maya lang, pumasok na kami sa loob at hinintay nalang dumating yung

girlfriend nitong lalaking DJ daw ang
pangalan.

Biglang nagsalita tong si DJ. Napatingin kami sa kanya. Nakita naming may kausap
syang babae. Tapos mamayamaya,
pinatay na ang ilaw at spotlight nalang sa kanila ang natira.
Nagsimula na kaming tumugtog tapos kumanta na yung DJ. Pagkatapos ng chorus,
sumenyas sya samin na kami
ang magtuloy nung kinakanta nya.

.Pare ang sweet nila.. Rinig kong sabi ni Kats.

.Inggit ka na naman.. Seth.

Lumabas na yung couple sa gym at sinundan namin sila. Patuloy pa rin kami sa
pagkanta. Para tuloy kaming ewan
dito na bumubuntot sa dalawa habang tumutugtog.

Pagkaupo nung girlfriend nung DJ sa may fountain, namatay na naman ang ilaw tapos
pumunta samin si DJ.

.Guys, ako na ang kakanta.. DJ.

Binigay ko sa kanya ang mic tapos kumanta na sya.

Now Playing: Ako�y Sayo at Ika�y Akin Lamang.

Mamaya-maya, nagbukas na ang mga ilaw. Isang ilaw per tao. Bawat isa sa kanila, may
hawak na letter. Pag binasa
mo yun, ang nakalagay : MAHAL KITA CHA.

.Tol! Mga tao ba yang mga yan?! Lupet! Ang gaganda!. Lester.
.Pare, nasa langit na ba ako?. Kanta ni Kats.

.Mga ugok. Mga taksil tong mga to. Sumbong ko kayo e.. Seth.

Medyo lumapit kami sa kanila. Tapos narinig namin ang usapan nila.

.Istorbo ka, alam mo yun?? Nagmomoment yung dalawa eh.. Sabi nung isang medyo
chubby na ang cute ng
smile.

.Inggit ka? Edi makigaya ka!. Sabi nung parang pinakabata sa kanila.

Nagkatinginan kaming apat, tapos sabay-sabay kaming sumigaw.

.Hi girls!. With matching pacute at smile pa.

.What do you want!!?. Sigaw nilang kinagulat namin.

.Ah, DJ sa gym lang muna kami ha! Boys, takboooo!. Kats.

Sabi lang ni Kats sa gym lang kami, pero ang totoo nyan, lumabas na kami ng school
na to. Hingal na hingal kami sa
pagtakbo.

.Grabe. Mukha ngang hindi sila tao. Amazona sila bro!. Lester.
.Hindi ko to kaya. Ayoko dito mag-aral. Baka bumagsak lang ako lagi kasi hindi ako
makapag-aral sa
takot.. Kats.

.Tara na nga umuwi!. Ako.

.Uy, Seth. Ayos ka lang? Tulala ka dyan.. Lester

.Bigla akong kinabahan. Tawagan nyo si Daniel please.. Seth.

Kinuha ko yung phone ko at tinawagan na si Kuya

DANIEL�S POV

---Monday, April 09, 2012. Day 90 of 100. ---

Eto, magkasama na naman kami ni Kath. Araw-araw nalang. Sorry ha, mga in love kasi
kami e.

Kakatapos lang namin manood ng movie.

.San mo gusto magpunta?. Tanong ko.

.Punta tayong playground, please?. Kath.

Makakatanggi pa ba ako?

Nagdrive na ko papuntang playground dun sa subdivision namin.

Nung nakarating kami dun, hinila ako ni Kath papunta sa swing. Pinauna nya akong
umupo tapos kumalong sya
sakin.

Pagkakalong nya, biglang nagvibrate ang phone ko. Nakita kong si JC ang tumatawag.
Pero dahil nagmomoment
kami ni Kath ngayon, cinancel ko muna ang call. Pagcacancel ko, bigla namang
naglitawan ang sandamakmak na
messages ni Barbie.

Oo, sa dalawang linggong lumipas, nagtetext pa rin sya at nagmamakaawa sakin. Sa

totoo lang, gusto ko sana
syang puntahan at icomfort as a friend.

Narinig ko ang usapan ng mga kaibigan ko. Bipolar si Barbie. Natatakot rin ako sa
pwede nyang magawa.

.Daniel�.

.Ano yun?. Sabi ko habang mas hinihigpitan pa ang yakap sa kanya.

.Alam mo namang kaibigan ko si Barbie, diba?.

Humarap sya sakin at sumandal.

.O tapos?. Tanong ko.

.Ayoko na kasing nasasaktan sya. Kausapin mo sya ng ayos please. Yung ayos talaga.
Yung maiintindihan
nya na hindi na sya.. Kath.

Hinaplos ko ang mukha nya. .Bakit ba ang bait bait mo Kath?.

.Kasi ganto ako magmahal..

Patuloy pa rin ako sa paghaplos ng mukha nya. .Kahit nasasaktan ka na, patuloy ka
pa ring magmamahal?.

Hinawakan nya ang kamay kong humahaplos sa mukha nya at hinalikan ito. .Oo, Daniel.
Hindi ako magsasawa at
mapapagod. Pero� may hangganan din lahat. Kung alam kong sobra na at hindi ko na
kaya. Titigil ako. Lalo
na kung ikaw na mismo ang magpaparamdam sakin na tumigil ako..

.Hindi ko yun gagawin, Kath. Hindi ko magagawang patigilin ka..

Ngumiti sya at dinikit ang noo nya sa noo ko.

.Salamat.. Humiwalay sya at tiningnan ako sa mata. .Kausapin mo na si Barbie..

.Sigurado ka ba dyan, Kath? Gusto mong puntahan ko sya?.

.Oo. May tiwala ako sayo. Alam kong wala kayong masamang gagawin. Promise?.

.Promise..

She smiled. .Thank you..

.Let�s seal that promise with a kiss..

Hindi ko na sya hinintay magsalita. Hinalikan ko na agad sya.

After the kiss, nagpaalam na ako at nagpunta kayna Barbie.

Pagdating ko dun, tahimik ang bahay nila.

Pumasok nalang ako kasi bukas naman ang gate.

Pagdating ko sa loob, nakita ko si Barbie sa may sulok. Nakaupo at umiiyak.

.Barbie!. Lumapit ako sa kanya.

Tumingin sya sakin at biglang nagliwanag ang mukha nya.

.Daniel!. Tumayo sya at niyakap ako.

.Ano bang nangyayari sayo Barbie?.

.Daniel, dito ka lang please. Wag mo ko iwan. Dito ka muna..

.Oo sige. Pero kailangan natin magusap mamaya..

Ngumiti nalang sya at niyakap ako ng mas mahigpit.

BARBIE�S POV

Kasama ko ngayon si Daniel sa kwarto ko. Kasalukuyan kaming nagmemerienda. Akala

lang nya kumakain ako, pero
hindi.

Ang goal ko dito, maubos nya yung juice na hinanda ko. May hinalo kasi akong
something dun. Something na
makakapagpabalik sa kanya sakin.
.Barbie. Uhm.. Aalis na ko.. Sabi nya habang nagpupunas ng pawis nya.

.Bakit, Daniel? Dito ka lang..

Tumayo na ako at sinet up ang video camera at sinimulan ko na ang pagrecord.

.Barbie. Parang nilalagnat kasi ako e. Ang init ko. Alis na muna ako ha.. Daniel.

.No Daniel, just stay here.. Lumapit ako sa kanya to massage his head. .Sarap
diba?.

.Oo�.

Nung medyo nawawala na sya sa wisyo, tinanggal ko na ang shirt ko at ang pants ko.
Undergarments ko nalang ang
natitira.

Hinarap ko sakin si Daniel at hinalikan sya. He�s responding to my kisses kasi

tuluyan na syang nawala sa sarili nya.

Later on, natanggal ko na ang shirt nya. My kisses went down to his neck. Leaving
red marks there.

My hands went down to his pants, then I unbuttoned it. Pero bago ko pa tuluyang
mahubad yun, he came back to his
senses at tinulak ako.
.BARBIE WHAT ARE YOU DOING?!. Sabi nya habang sinusuot ulit ang shirt nya.

Bigla nalang ulit akong napaiyak. .Bakit ba ayaw mo pa rin sakin Daniel?. Lalapit
sana ako sa kanya pero
sinigawan nya ako.

.WAG KANG LALAPIT SAKIN! ANONG NILAGAY MO DUN SA DRINK KO HA?! BAKIT BIGLA NALANG
AKO
NAG-INIT?!.

.Sorry, gusto ko lang naman mapasakin ka..

.You know what Barbie, talking to you is a mistake.. Aalis na sana sya pero hinabol
ko sya at pinigilan.

.I love you Daniel. Please be mine again..

At katulad kanina, tinulak na naman nya ako. .I was never yours, Barbie. Kasi
unang-una, hindi mo naman ako
tinanggap noon. Tinanggihan mo ako, diba? Minahal kita pero lahat yun sinayang mo
lang. Kaya wala kang

karapatan para sabihing minsan akong naging sayo!.

.NO DANIEL! YOU�RE MINE!.

Lalapit na naman ako sa kanya pero tinulak nya ako ng malakas kaya napahiga ako sa
kama.

.Iba ka Barbie! Iba ka! May sayad ka!.

And then he left.

Naiwan akong mag-isa at umiiyak.

Pero napatingin ako dun sa video cam kong patuloy pa ring nagrerecord.

Lumapit ako dun at pinress ang stop button.

.Kung hindi kita makukuha sa maayos na paraan, Daniel. Gagawin kong madugo ang
laban namin ni
Kathryn..

Tumingin ako sa video cam na hawak ko.

.�at sisiguraduhin kong sa tindi ng pagdugo ng puso nya, mamamatay ang pagmamahal
nya para sayo..
42.
----Wednesday, April 18, 2012. DAY 99 OF 100. ---

JC�s POV

Nakaupo lang ako dito sa sala.

Tulala.

.Pst. JC! Ayos ka lang?. Kuya.

Tinabihan na rin nya ako. Nako. Mukhang mahaba-habang usapan to.

.Hindi yata kayo magkasama ngayon ni Kath?. Tanong ko.

Pansin ko, ilang araw na silang hindi magkasama. Madalas ding tahimik si Kuya.
Panahon na siguro para tanungin
ko sya.

Napatungo si Kuya at tiningnan ang phone nya. .Hindi ko alam e. Parang these past
few days, ang cold nya
sakin?.
.Ano? E diba parang last week lang, araw-araw kayong magkasama?.

.Oo. Magkasama pa kami nung April 9 e. Tapos kinabukasan, magkausap pa kami sa

phone nung umaga.

Pero nung hapon, bigla bigla nalang nagbago ang mood nya. Tinry ko syang icontact
nung mga sumunod na

araw pero sabi nya busy sya. Basta ganun. Parang iniiwasan nya ako..

.Hindi naman siguro kuya. Wala ka namang nagawang masama diba?.

Nag-isip ng matagal si kuya bago sya sumagot. .Naniniwala akong wala..

Hindi na ko nakapagsalita. Kaya sya naman ang nagtanong sakin.

.Teka, kumusta kayo ni Barbie?.

.Wala na, kuya..

Nagulat yata sya sa sinabi ko kaya hindi agad sya nakapagreact.

.Ano?! Seryoso ka ba?.

.Oo, kuya. Pinakawalan ko na sya..

.Kelan? At pano?.
I took a deep breath and then nagsimula na akong magkwento.

----FLASHBACK -----

Pagkatapos namin magtingin-tingin ng school, I�ve decided na puntahan muna si

Barbie. Pero bago ako makaalis,
pinigilan ako ni Seth.

.Alam namin ang worth mo at alam kong alam mo rin. Pero sana wag mong isangtabi ang
sarili mo para sa
isang taong hindi alam kung gano ka kahalaga. Ikaw na mismo ang gumagawa ng paraan
para maging
second choice ka lang. Tama na, JC. Hayaan mong sya ang makadiscover kung gano ka
kalaking

kawalan.. Seth.

And then they left.

Habang papunta ako kayna Barbie. Pinag-iisipan ko ang sinabi ni Seth. Tama sya.
Pagod na ko. Pagod na pagod na.

Nung nakarating ako kay Barbie, saktong nasa labas sya ng bahay nila at may inaabot
na isang CD sa isang lalaking
nakasuot ng kulay pulang jacket na may tatak na LBC. Ano kayang meron?

Pagkaalis nung lalaki, linapitan ko si Barbie.

Nung makita nya ako, balak nya pumasok at isara ang gate pero tumakbo ako para
mapigilan syang gawin yun.
.Barbie, let�s talk. Ako.

.Wala tayong dapat pag-usapan JC. Just leave.

.Wag ka mag-alala. I�m not here to love you..

Kumunot ang noo nya. Naguluhan sya sa sinabi ko.

.Anong ibig mo sabihin, JC?.

.I�m here to say goodbye..

Natulala sya sa sinabi ko. Pagkakataon ko na to para magbigay ng goodbye speech sa

kanya.

.Alam mo naman kung gano kita kamahal diba? At sa sobrang pagmamahal na yun,
palalayain na kita.
Ayoko na Barbie. Tama na..

Napatakip sya ng bibig at napatungo. Pansin kong teary eyed sya.

Ayoko tong gawin kasi baka maramdaman nyang mag-isa lang sya. Pero hindi.
Kailangan. Kasi kung hindi ko to
gagawin. Sarili ko naman ang kakawawain ko.

.Totoo ba ang sinasabi mo, JC?. Nanginginig ang boses nya.

.Oo. Barbie. I�m letting you go� Sana�. I took a deep breath. Hindi ako pwedeng
umiyak. .Sana mahanap mo
yung lalaking mamahalin mo, at magmamahal sayo pabalik. You�re a great girl. You�re
worth loving. Pero
naiintindihan ko kung hindi mo ko kayang mahalin katulad ng pagmamahal ko sayo..

Hinawakan nya ko sa kamay. Pero dahan dahan kong tinanggal ito.

At sa pagtanggal ko nito, saktong pagtulo ng luha ko.

.I miss you Barbie. Miss ko na ang dating ikaw. Ang Barbie na laging nakatawa.
Nakasmile. Masayahin.
Carefree. Hindi ang Barbie na laging umiiyak. Galit. Malungkot. Sana bumalik ka na
sa dati..

Umiyak na rin sya at lalapit sana sakin, pero umurong ako.

.Someday, pag nagkasalubong tayo sa daan. O pag nagkita tayo sa isang restaurant,
sana� Sana sa

panahong yun nakangiti ka na. Sana masaya ka na. Kahit may kasama ka pang ibang
lalaki. Tatanggapin ko.

Basta ang mahalaga, okay ka na..

Tiningnan ko sya. Tulo ng tulo ang luha nya.

Agad akong umiwas ng tingin para hindi na ko maiyak pa.

.Sige Barbie! Alis na ko. Ingat ka.. Tumalikod na ako at naglakad na.
Pero hindi pa ako nakakalayo, I decided na lumingon ulit.

.I love you Barbie.. At pumatak na naman ang luha ko.

Pinunasan ko ito at ngumiti. .Promise. Yan na yung last time na maririnig mo yan..

Pagkasabi ko nun, tumalikod na ko at tumakbo papalayo.

Pero alam kong kahit tumakbo pa ako ng tumakbo papalayo sa kanya, hindi ko pa rin
magagawang takbuhan ang
nararamdaman ko para sa kanya.

-----END OF FLASHBACK -----

.So� Wala na talaga?. Kuya.

Umiling ako.

Lumapit sakin si Kuya at niyakap ako.

.You�ll find a girl na magagawa kang mahalin JC. Yung babaeng magiging deserving
para sa pagmamahal
mo..

.Sana nga kuya. Sana nga mahanap ko sya..

Bumitaw na kami sa yakap. Dahil medyo napagaan ni Kuya ang loob ko. Dapat sigurong
ako naman ang magpagaan
ng loob nya.

.Maiba ako kuya. Bukas na ang 100th day diba? I mean yung dating deal natin..

.Oo�.

.At hindi mo pa nasasabi kay Kath, diba? Yung tungkol dun?.

.Oo�.

.Tapos hindi pa kayo masyadong nag-uusap at nagpapansinan ngayon?.

.Oo� Teka bakit ka ba tanong ng tanong?.

.Naisip ko lang. Bakit hindi ka maghanda ng something para kay Kath bukas. Tapos
pagpatak ng 12

midnight. I mean, sa pagtatapos ng 100 days, dun mo sabihin na it all started with
a deal. Pero kahit tapos na
ang 100 days, mahal mo pa rin sya. Kasi sa loob ng 100 days na nakasama mo sya,
nagawa mo syang

mahalin ng totoo..

.Alam mo, tama ka dyan bro. Ang galing mo. Kaya pala laging nauudlot ang pagsabi ko
sa kanya nung
tungkol sa deal na yun eh. Kasi ito ang tamang panahon..
And with that, nag-apir kami.

Kung hindi man ako magkaron ng happy ending. At least, sana si Kuya, magkameron.

LESTER�S POV

Kasalukuyan akong naglalakad-lakad ngayon. Walang magawa sa buhay e.

Habang naglalakad ako, natanggap ko ang text ni Daniel.

Sabi nya, tulungan daw namin syang magset up para sa balak nyang something para kay
Kath.

Nagreply ako at sinabi kong tutulong ako.

Tutulong ako ng buong puso. Kasi ngayon, tanggap ko na. Tanggap ko na talaga na
wala akong pag-asa kay Kath.

Bukas na ang end ng 100 days pero wala na akong pakialam. Ang alam ko lang, may iba
nang laman ang isip ko.
Kahit hindi pa tuluyang nabubura si Kath sa puso ko, alam kong dadating ang araw na
mapapaltan din sya ni Bea.

First love ko si Bea. Ngayon ko lang nalaman. Hindi ko pa siguro alam noon kasi mga
bata pa kami.
Pero kahit kay Bea ko na itutuon ang attention ko ngayon, hindi pa rin mawawala si
Kath. Kasi special sya at
mahalaga sya sakin.

.Aray!.

Napatingin ako sa babaeng nabunggo ko.

.Sorr�Kath!.

Nagkatinginan kaming dalawa.

.Lester�. She smiled.

Ang smile nyang minahal ko.

.San ka?. Tanong ko.

.Wala, naglalakad-lakad lang.. Kath.

Naalala ko yung text ni Daniel. Sabi nya cold daw sa kanya si Kath nitong mga
nakaraang araw.
.Kumusta nga pala kayo ni Daniel?.

.O-okay n-naman�. Hindi sya makatingin sakin nung sinabi nya yan. Bakit kaya?

Pero may hinanda din namang surprise para dito si Daniel eh. Bahala na sya
dumiskarte. Mag-uusap muna kami ni
Kath. Namiss ko rin to noh.

.Tara, Kath. Sama ka sakin. May papakita ako sayo..

Inakbayan ko sya. Yung friendly akbay. Walang malisya.

Tapos naglakad na kami.

.San ba tayo pupunta?. Tanong nya.

.Basta..

Naglakad-lakad lang kami hanggang sa makarating kami sa isang lugar kung san
pinakapaborito kong manood ng
sunset.

Pero teka, iba to dun sa pinagdalhan ko sa kanya dati ha.

.Anong gagawin natin dito?. tanong nya.

Umupo ako dun sa may damuhan at sinenyasan ko syang umupo sa tabi ko.

.Manonood ng sunset..

.Parang dati?. Natatawa nyang tanong. Naalala nya siguro nung umamin ako sa kanyang
mahal ko sya.

.Haha. Oo. Pero iba na ngayon..

Pagkasabi ko nyan, natahimik kaming dalawa.

Napatingin kami sa araw na dahan dahang lumulubog.

.Bakit iba na ngayon?. Tanong nya habang nakatingin pa rin sa araw.

.Kasi ngayon, tanggap ko na. Tanggap ko nang wala talaga akong space dyan sa puso
mo..

Tumingin si Kath sakin at napatingin rin ako sa kanya.

.Lester�.
.Okay lang Kath. Masaya na rin ako. Kasi nagawa kong tuparin yung sinabi ko sayo
nung unang beses
tayong nanood ng sunset. Tanda mo pa ba yun, Kath?.

.Oo naman. Tandang-tanda ko pa yun� Moon..

Napangiti ako at bigla nalang naging blurry ang paningin ko. Natakpan na kasi ng
luha eh.

.Masakit sa puso yung maging sandalan ka ng taong mahal mo tuwing umiiyak sya.
Tuwing umiiyak sya
dahil sa taong mahal nya..

Biglang tumulo ang luha ko kaya hinawakan ni Kath ang kamay ko.

.Pero masaya na rin ako. Kasi dahil dun, nagawa kitang makasama. Napansin mo ako.
Ganun pag

nagmamahal e. Nagiging masaya ka sa isang simpleng bagay na ginawa sayo nung taong
mahal mo. Kahit

gano pa yun kaliit, big deal pa rin. Kasi mahal mo yun e..

Napaiyak na rin si Kath. Kaya pinunasan ko ang luha nya.

.Wag ka na umiyak. Your happiness means a lot to me, Kath. Even if it brings me
tears. Kaya sana maging
okay na okay talaga ang relasyon nyo ni Daniel. Kasi ang laki laki ng sakripisyo ko
para sa kanya..

.Ano namang sinakripisyo mo?.

.Ikaw..
.Lester�.

.Sobrang laki ng space na sinakop mo sa puso ko, Kath. At sinakripisyo ko yun para
kay Daniel. Kaya
subukan ka lang nya paiyakin o pakawalan. Tingnan ko lang kung hindi sya mabulok sa
hospital..

Napatawa si Kath sa sinabi ko.

.Thank you Lester. Salamat. Salamat ng marami sa pagmamahal mo. Mahal din naman
kita eh. More than
friend, pero less than a lover. Siguro minahal kita bilang kapatid..

.OUCH KATH. MAS MASAKIT YATA YUN.. At nagtawanan na naman kami.

.Pero seryoso, Les. Special ka rin para sakin. But I guess, may mas deserving ng
pagkaspecial mong yan..

.What do you mean?.

.I�m just a shooting star in your life, Moon. Minsan lang dumadaan. I may be a big
part of your life pero hindi

ako nararapat magstay ng matagal sa tabi mo kasi I belong to someone else.

Pero ang star. Siya ang laging kasama ng moon. New Moon man, Eclipse, o half moon,
lagi syang nandyan.
Parang yung isang taong kilala ko. Despite your harsh way of treating her before,
minahal at inadmire ka pa
rin nya.

Iba�t-ibang ugali man ang naipakita mo sa kanya, hindi pa rin nawala ang pagmamahal
nya sayo. Kaya Les,
open your eyes most especially your heart..
I smiled at her.

.Bukas na naman eh. Naghihintay lang ako ng tamang panahon. Ayoko syang maging
rebound. O kung ano
man. Gusto ko mamahalin ko sya pag buo na ulit to.. Sabi ko sabay turo sa puso ko.

Kath smiled then she hugged me.

.I�m glad na naging kaclose kita Lester. Thank you. Sana kahit magkatuluyan kayo ni
star, you�ll still be my
moon. Kahit as a friend man lang..

I hugged her back. .Of course I will be, Kath. I will always be your moon..

Bumitaw na kami sa yakap. Then we decided to go home already.

.Tara na Kath. Bago pa magdilim..

Tumayo na kami at maglalakad na sana, pero tanggal pala ang sintas ng sapatos ko.

.Wait Kath. Tali ko lang to..

.Sure. Sabi nya tapos naglakad-lakad muna sya.

Nung natapos na ko magtali ng sintas ko, nilapitan ko na sya. Pero parang tulala
sya at namumutla.
.Kath, okay ka lang?. Tanong ko.

.O-oo. O-okay lang ako.. Sagot nya habang nakatulala pa rin.

.Sigurado ka?.

Tiningnan nya ako sa mata.

.Oo Lester� I think I will be okay. Kasi ngayon, mababawasan na ang sakit na
nararamdaman ko..
43.
Thursday, April 19, 2012. DAY 100 of 100.

DANIEL'S POV

This is it! Ito na ang 100th day. Ngayon ko na aaminin ang lahat kay Kath.

Nandito kami ngayon sa rooftop. Dito ang setting ng engrandeng date na to. Buti nga
pumayag si Kath makipagusap
sakin e.

"Ano, tol. Ready?" Lester.

"More than ready." Sagot ko.

"Ano yang hawak mo kuya?" Tanong ni JC habang nakatingin sa white envelope na hawak
ko.

"Letter ko to kay Kath. Ipapabukas ko sa kanya mamayang 12 am. Pag saktong natapos
ang 100 days."

"Anong laman? Pabasa!" Kukunin na sana ni Kats tong letter pero tinago ko sa likod
ko. Loko to. Mas mauuna nya
pang mabasa kesa kay Kath.
"Bawal. Si Kath dapat ang unang makabasa nito!"

"Ipuproofread ko lang! Baka wrong grammar ka tol, kahiya naman."

"Walang wrong grammar sa lengwahe ng pag-ibig" Biglang sabi ni Seth.

Agad akong tumakbo papunta sa kanya at binigyan sya ng manly hug. "Yan ang gusto ko
sayo Seth eh!"

Nagtawanan nalang kaming lahat habang sineset up tong venue.

"Anong oras na mga tol?" Tanong ko.

"9 pm dude. Anong oras mo ba pinapunta si Kath?" Lester.

"10 pm. O tara na. Tapusin na natin ang pag-aayos nito."

Pinagpatuloy lang namin ang pagseset up.

Nung matapos kami, tinitigan ko ang lugar.

Tanging mga kandila na nakalagay sa container ang ilaw namin.Nakapalibot ang mga
yun sa buong rooftop. At
syempre ilaw rin namin ang mga stars at moon sa langit.

Sa gitna nitong rooftop, nandun ang table namin ni Kath. Yellow ang ginamit kong
kulay ng table cloth dahil ito ang
favorite color nya.

Yung pagkain? Well. P5 ang magsisilbing waiters namin ngayon.

Biglang nagvibrate ang phone ko, si Lester, tumatawag.

"Hello?"

(Daniel! Nandito na si Kath. Paakyat na kami dyan ngayon.)

"Ganun ba? Sige. Maghahanda na kami."

Binaba ko na ang phone at sinenyasan sina Seth, Kats at JC na maghanda na.

Mamaya-maya lang, nakita ko na ang mukha ng babaeng mamahalin ko habang buhay.

Habang dahan dahan syang lumalapit papunta sakin. Itinaas ko ang kanang kamay ko
bilang hudyat sa helicopter.

Oo, kinausap ko si Gino De La Rosa na ipahiram sakin ang helicopter nya para
magshower ng rose petals samin
ngayon.
Nagulat si Kath ng biglang umulan ng mga pula at puting rose petals.

Kahit ako ay namangha rin. Ang ganda tingnan mula dito sa baba ang mga pumapatak ng
rosas.

Pero wala nang mas maganda pa kay Kath.

KATSUMI'S POV

Dahil napako na si Kath sa kinatatayuan nya, si Daniel na ang lumapit sa kanya.

"Kath..." Daniel

"Bakit, Daniel?"

"I missed you..."

Hindi na sumagot si Kath.

Hinawakan ni Daniel ang kamay nya at dinala sya sa may table.

Mamaya-maya lang, pumunta na sa table nila si JC para dalhin ang pagkain.

"Goodevening Ms. Kath. You look gorgeous tonight." JC, habang hinahain ang
appetizer.

Pagkaalis ni JC, sinimulan na nila ang pagkain.

Nung matapos na sila sa appetizer, pumasok si Seth at dinala ang main course.

"Goodevening Ms. Kath. You look beautiful tonight. Beautiful, inside and out."
Seth, sabay hain ng main
course.

Katulad kanina, kumain ulit sila pagkaalis na pagkaalis ni Seth.

"Kath..." Daniel.

"Hmm?"

"Bakit ang tahimik mo yata?"

Kath flashed a weak smile. "Wala. Wala lang. Ineenjoy ko lang tong gabing to." Sabi
nya tapos nagpatuloy na ulit
sa pagkain.

Nung matapos na sila, sunod na akong pumunta at dinala ang dessert.

"Goodevening Ms. Kath. It's a good evening and not bad because you're amazing just
the way you are." Kats.

Hinampas ako ng mahina ni Daniel

"Ano ka ba. Sabi ko ayusin mo! Ba't lyrics ng kanta ang ginamit mo?"

"E kasi naman inubos na nung dalawa yung mga gusto kong sabihin. Ikaw kasi pinwesto
mo ko sa
huli." Pagrereklamo ko.

Magsasalita na sana si Daniel, pero inunahan sya ni Kath.

"It's okay, Kats. Ang mahalaga, may napapasaya ka." Kath.

Nagkatinginan kami ni Daniel sa sinabi ni Kath. Anong nangyari, ba't bigla tong
naging ganto sakin?

"A-ah.. Haha. Salamat po Ms. Kath. Sige po, alis na po ako."

Umalis akong maraming question mark sa mukha. Nagulat kasi akong biglang nagsalita
si Kath ng ganun na usually
tumatawa lang.

Sinimula na nilang kainin ang dessert. Pero natapos na sila at lahat, hindi pa rin
sila nag-uusap.

Dito kasi kami nakapwesto ng P5 sa sulok. Hindi kalayuan para marinig namin ang
usapan nila.

"Problema ng dalawang to? Ba't di nag-uusap?" Lester.

"Ewan ko nga rin eh. Parang may iba kay Kath." Ako.

Mamaya-maya, sumenyas si Daniel na patugtugin na ang music. Yayayain niya siguro si

Kath sumayaw.

At nung pinatugtog na namin ang music, tumayo na si Daniel at pumunta sa harap ni

Kath.

"Can I have this dance, beautiful lady?" Then he held out his hand.

She took it and stood up.

She placed her hand over Daniel's shoulders and he placed his on her waist.

"Kath..." Daniel.
"Why?" Kath.

"Magsalita ka naman oh. I miss your voice. more than 1 week kang hindi halos
nagparamdam."

"Sorry."

"No. Don't say sorry. Alam ko namang you have other priorities."

"Thank you for understanding."

Ang cold ng boses nya. Yung parang walang emotions. Alam kong pansin rin to ni
Daniel.

"Kath..."

"Hmmm?"

Daniel pulled her closer. "I love you..." He said.

We are all expecting an I love you too. Pero imbes na sumagot sya, luha ang tumulo
sa mata nya.

Bumitaw sya kay Daniel at lumayo tapos pinahiran nya ang luha nya.
Lalapit pa sana si Daniel pero pinigilan sya ni Kath. "Stay where you are, Daniel."

"Kath? Ano bang problema?"

"Daniel, anong oras na?"

"11:30 pm, Kath. Wag ka mag-alala. Pinagpaalam kita kay Tita Min."

"No Daniel. Walang kinalaman ang pagtatanong ko ng oras sa curfew ko o kay mama."

"E kung ganon, bakit mo tinanong?"

"Kasi gusto ko malaman if I still have enough time para masabi sayo ang lahat."

"Enough time? You have more than enough time, Kath."

"Stop lying to me, Daniel. Just stop."

"Kath. I'm not lying to you. Meron ka pang bukas. Susunod na bukas. Susunod na
buwan o taon."
"Talaga?" Lumapit sya kay Daniel. Kung makikita nyo lang ang facial expression nya
ngayon. Parang nasasaktan
sya. "Meron pa bang bukas kung ngayon na matatapos ang lahat?"

Nagkatinginan kami nina Lester.

"What do you mean, matatapos?" Daniel.

"Thursday, April 19, 2012. Day 100 of 100" Kath.

Nanlaki ang mata namin sa sinabi ni Kath. Pano nya nalaman to?
"P-pano mo..."

"I was there, Daniel. I was there when you planned your Operation Barbie." Kath.

"I-ibig sabihin... simula palang---"

"Oo. Alam ko na lahat sa simula palang. Matagal na kitang mahal, Daniel. MATAGAL
NA! 2nd year palang,
ikaw na. Ikaw ang matagal ko nang sinasabi. Ikaw si Blind man!" Kath.

Tuluyan na kaming nanigas sa mga pwesto namin.

"Nung narinig ko ang usapan nyo, I decided to take that chance para mapansin mo
ako. Nung una, tanggap
ko naman talagang aabot ang lahat sa ganto e. Pero pinaasa mo ko, Daniel. Pinaasa
mo kong kaya mo rin
akong mahalin. I gave you 3 chances. At yung chances na yun, chance na rin yun para
sa sarili ko. Na sana
sa tatlong chances na yun, magawa mo talaga akong mahalin ng totoo..."

"Pero mahal talaga kita Kath."

"Tama na ang kasinungalingan mo Daniel. Nakatanggap ako ng unknown CD. Nung

pinanood ko yun, nakita
ko ang make out session nyo ni Barbie! It was the day na pinapunta kita sa kanya
para kausapin sya. YOU
PROMISED ME DANIEL. You promised me na wala kang gagawing masama! Pero ano yun?!
ANO YUN?!"

"Listen to me! Hindi totoo kung ano mang napanood mo! I mean, it happened pero I
was drugged that time.
Wala ako sa sarili ko. Wala akong ginawang masama, Kath. Hindi kita pinagtaksilan!"
"No. Hindi ako naniniwalang hindi mo ginusto yun. Kasi kung hindi talaga at alam
mong wala kang
kasalanan, bakit hindi mo agad sinabi sakin? Maiintindihan ko naman e. Pero bakit
mo nilihim?!"

"K-kasi n-natakot ako..." Nanginginig na ang boses ni Daniel. Pakiramdam ko, iiyak
na to.

"Wag na natin lokohin ang mga sarili natin. Ako tong si tanga na naniwalang
magagawa mo kong mahalin."

Kath.

Aalis na sana si Kath pero hinarang namin sya.

"Kath. Maniwala ka kay Daniel. Nagsimula man ang lahat sa deal, pero minahal ka
talaga nya ng
totoo." Lester.

"Tama, Kath. Sa tingin mo ba mag-eeffort sya ng ganto kung hindi talaga totoo ang
nararamdaman nya
sayo?" JC.

"Ayoko na. Wag na kayo magpaliwanag. Ang tagal kong naghintay para mahalin nya ako.
But I guess, I'm
waiting for nothing." Kath.

"Hindi Kath. Hindi mo na kailangang maghintay kasi mahal ka nya matagal na." Seth.

"No. Hindi yan totoo. You're his friends kaya nyo sya pinagtatanggol" Kath.
"Hindi Kath. Hindi namin sya pinagtatanggol. Totoo ang sinasabi namin." Ako.

Tumingin sakin si Kath, pero nagbago ang expression ng mukha nya. Kung kanina
galit, napaltan ito ng lungkot.

"Really, Kats? Sa kanilang lahat, dapat ikaw ang may alam ng pakiramdam ko ngayon.
Ikaw dapat ang
makaintindi sakin."

"Huh? Bakit?"

"Kasi alam kong narananasan mo nang maghintay para sa wala..."

Kumunot ang noo ko. "Anong sinasabi mo Kath?"

"Ang sakit, diba? Ang sakit maghintay para sa isang bagay o tao na hindi mo alam
kung babalik pa. Diba...
...Chumi?"

Natigilan ako sa sinabi ni Kath. Pano nya...

"Pano mo nalaman ang nickname na yan, Kath? Pano?" Nanginginig kong sabi.

Lumapit sya sakin at may kinuhang envelope sa bag nya.

"Archelle... She's my twin. Fraternal twins kaming dalawa." Sabi nya sabay abot
sakin nung envelope.

"Nasan sya, K-kath..." Teary eyed na ko.

Tumingin ako kay Kath at nakita kong umiiyak sya at umiiling.

"N-nagjojoke ka lang diba? Babalik pa sya diba?" Umiiyak na rin ako.

"Hindi na, Katsumi. She's in a better place right now. Sa isang lugar kung san
kasama na nya si Lord.
Matagal na syang wala. Matagal na rin kitang hinahanap para ibigay sayo yan. Pero
hindi ko magawa kasi
'Chumi' lang ang sinabi sakin ni Archelle."

"Kung ganon, pano mo ko nahanap?"

Tumingin si Kath kay Lester. "Kahapon pagkatapos namin manood ni Lester ng sunset,
hinintay ko sya sa may
isang puno. Napasandal ako dun at dun ko nakita ang inukit nyo ni Archelle. Nung
makita ko yun, nalinawan
na akong ikaw pala si Chumi. Ang Chumi ng ate Archelle ko."

Hindi na ako nakapagsalita. Umiyak nalang ako kaya niyakap ako ni Kath.

"Malaki ang dapat ipagpasalamat namin sayo, Kats. Dahil sayo bumabalik samin si
Archelle pag nakikita nya

o naaalala ang mga bagay na ginawa nyo noon. Mahal na mahal ka ng kakambal ko,
Kats. Bago sya tuluyang
mawalan ng hininga, pangalan mo ang sinasabi nya. At sinigurado nyang maiiabot nya
sakin ang letter na
ginawa nya para sayo."
"Pano sya namatay, Kath?"

"Nabaril sya sa puso..."

At sa sinabi nyang yun, parang binaril din ang puso ko sa sobrang sakit.

Bumitaw na sa yakap si Kath.

Napatingin ako sa mga kaibigan ko. Lahat sila nakatingin sakin. Kitang kita sa
mukha nila ang lungkot at awa para
sakin.

"Labas muna ako..."

Umalis ako ng rooftop at tumambay sa may hagdanan. Binuksan ko ang envelope at

binasa ang sulat ni Archelle.

Dear Chumi.

Bago pa man ako ulit mawala sa katinuan, isusulat ko na to. Nanghihina na ko,
Chumi. Alam mo bang nabaril
ako? Pero okay lang. Haha. Ang loka, nabaril na nga, okay pa. Pero seryoso, masaya
ako ngayon. Kasi naaalala
kita. Ito ang moment na pinakamasaya ako lagi eh. Yung mga panahon naaalala ko ang
mga mahal ko sa buhay.

Ramdam kong hindi na ko magtatagal. Siguro pag nabasa mo to, binabantayan na kita
sa langit. Gusto ko
lang namang magpasalamat sayo. Magpasalamat dahil hinayaan mo kong mahalin ka at
hinayaan mo ang sarili
mong mahalin ako.

Sorry kung hindi na kita nabalikan. Sorry kung hindi na ko nakapagpaalam ng ayos.
Kung kaya lang kitang
puntahan ngayon, pupuntahan kita. Kaso hindi e. Kaya umaasa nalang ako na one day.
Pag dumating na yung
takdang panahon, mababasa mo tong sulat ko sayo.
Mababasa mo to at malalaman mo kung gano ka kaimportante sakin. Kung gano kita
kamahal. You bring out
the best in me Chumi. Tuwing umaalis ako, ikaw ang nakakapagpabalik sakin.

Kaya sa pag-alis ko ngayon, alam kong babalik ako sayo. Yun nga lang, hindi na
Archelle na bestfriend mo..
Pero bilang guardian angel mo.

Always smile, Chumi. Alam mong ayaw kitang nalulungkot.

I love you.

'Til we meet again in our next lifetime,

Archelle.

Pagkabasa ko ng letter nya, nagbreak down na talaga ako. Pero naramdaman ko nalang
na may tumatapik sa likod
ko.

Tumingila ako at nakita ko sina Seth, Lester at JC.

Umupo sila sa tabi ko at dinamayan ako sa pighati ko ngayon.

"Sige, Kats. Ilabas mo lang yan..." JC.

"Okay lang naman umiyak at malungkot e. Wag ka na mahiya samin." Lester.

"Lagi mo kaming pinapasaya. Pinapangiti. This time, kami naman ang dadamay sayo."
Seth.
Sa sinabi nila, mas lalo akong napaiyak.

"Wala na sya mga tol... Naghintay lang pala ako sa wala..." Ako.

"Hindi ka naghintay sa wala, Kats. Kasi kahit kelan hindi naman sya nawala. Her
love for you will always
remain. Pati ang memories nya at ang mga pinagsamahan nyo. Lagi lang yan nandyan sa
puso mo." Seth.

"Salamat, guys. Salamat..."

"Blessing in disguise na rin yan tol. Kasi ngayon, malaya ka na. Hindi ka na
maghihintay. Kasi alam mo na
ngayon na lagi lang pala syang nasa tabi mo." Lester.

Siguro nga. Malaya na nga ako.

Archelle, kung nasan ka man ngayon, sana masaya ka. Kasi ako? Kahit masakit. Masaya
na rin ako. Kasi alam kong
nasa mabuting lugar ka ngayon at safe ka.

'Til we meet again, Archelle. 'Til we meet again...

DANIEL'S POV
Umalis na ang mga kaibigan ko para sundan si Kats.

Naiwan kami ditong dalawa ni Kath.

Nakatalikod sya sakin kaya lumapit ako sa kanya at binackhug ko sya.

"Kaya mo ba to hinanda, Daniel? Kasi ito na ang end ng 100 days?"

"No Kath! No. Ginawa ko to dahil sa 100 days na yun, oo. Pero hindi para magpaalam
sayo. Gusto kong
malaman mo---"

"Tama na Daniel. Kung meron man ditong dapat magkwento, ako yun. Gusto mo bang
malaman ang lahat
Daniel? Gusto mo bang malaman kung pano nagsimula ang lahat?"

Pagkasabi nya nun, kumalas sya sa pagkakayakap ko at hinarap ako.

"Gusto mo ba malaman kung gano kasakit ang pinagdaanan ko? Gusto mo ba?!" Umiiyak
sya habang sinasabi
nya yan.

"Kung yan ang makakapagpagaan ng loob mo, Kath. Sige. Sige, sabihin mo sakin.
Ipamukha mo sakin ang
katangahan ko."
KATHRYN: A Damaged Heart

KATHRYN�S POV

"Gusto mo ba malaman kung gano kasakit ang pinagdaanan ko? Gusto mo ba?!" Umiiyak
kong sabi kay
Daniel.

"Kung yan ang makakapagpagaan ng loob mo, Kath. Sige. Sige, sabihin mo sakin.
Ipamukha mo sakin ang
katangahan ko." Daniel.

----FLASHBACK ----

Time setting : 7 years old �

Place setting : Bahay ampunan

.Kathryn, Archelle. Pinapatawag kayo ni Mother Superior. Gusto nya daw kayo
makausap.. Sabi ni Sister Erin.

Magkahawak kamay kami ni Archelle na pumunta sa room ni Mother. Si Archelle nga

pala ay kakambal ko. Dito na
kami lumaki sa Bahay Ampunan. Baby palang daw kami, iniwan na kami nung mga tunay
na magulang namin.

Pagkadating namin sa room ni Mother, nakita namin si Mother na may kausap na mag-
asawa at isang batang
babae.
.Oh, Kath and Archelle. Andyan na pala kayo, halikayo dito.. Mother Superior.

Lumapit kami sa kanila at umupo. .Sila ang mag-aampon sa inyong dalawa. From now
on, gagamitin nyo na
ang apelyidong Bernardo.. Mother.

Napatingin kami sa mag-asawang nakangiti saming dalawa. .Hello, Kath and Archelle.
Call me mommy Min. This
is your daddy and this is your sister, Cheska.

Agad lumapit samin yung bata at niyakap kami. .Hello mga bunso! Ako si Ate Cheska.
Wag kayo matakot, hindi
naman kami nangangain e..

Ngumiti lang kami ni Archelle sa kanila.

Pagkatapos ng pirmahan at kung ano-ano pa, inuwi na kami ng bago naming pamilya.

Habang lumilipas ang araw, napapamahal kami ni Archelle sa kanila. Hindi kasi nila
kami tinuturing na ampon.
Tinuturing nila kaming pamilya.

( One year later. 8 years old. )

.Kath. Bakit ganun si Ate Cheska? Bakit lagi nalang syang maputla?. Archelle.

.Hindi ko rin alam, Archelle.. Umiiyak kong sabi.

Mamaya-maya, lumabas na si Mama Min sa kwarto ni Ate Cheska. Agad kaming lumapit sa
kanya.

.Mama! Ano pong nangyari kay ate?.

Lumuhod si Mama para maging kalevel nya kami. .Archelle, Kath� may taning na ang
buhay ng ate nyo.. Bigla
syang napaiyak. .Lagi nyo syang pasasayahin ha? P-para hindi nya masyadong maisip
ang sakit nya.. And
then naggroup hug kami.

Nung gabi ring yun, Archelle and I decided na tabihan si Ate Cheska sa room nya.
Pagkapasok namin dun,
sinalubong nya agad kami ng ngiti.

.Oh. Archelle and Kath. Anong meron? Ba�t nandito kayo?. Ito ang hinahangaan ko sa
ate ko. Kahit nahihirapan
na sya, nagagawa pa rin nyang ngumiti.

.Ate, tabi kami sayo�. Archelle.

.Okay lang ba, ate?. Ako.

.Naku naman. Ang mga kapatid ko, naglalambing. O sya sige, dito kayo.. Ate Cheska

Natulog kami ng sama-sama ngayong gabi. Sana ganto nalang lagi. Sana lagi nalang
kami magkakasama.

Lumipas ang ilang araw. Dumaan ang pasko at new year, pero mas lumalala lang ang
sakit ni Ate Cheska.
Isang araw pagkagaling namin sa doctor nya, bigla nalang syang tumakbo papalabas ng
bahay nung sinabi ni mama
sa kanya na wala nang pag-asa.

Pati kami ni Archelle ay napaiyak rin nun. Ayaw naming mawala ang ate namin. Solid
kaming tatlo. The Bernardo
sisters.

Nung hapon ring yun, umuwi na si Ate. Inaasahan kong malungkot sya o galit, pero
iba. Ang laki ng ngiti nya.

.Hi Ma! Hi Pa! Hi sisters!. Ate Cheska.

Lahat kami nagtataka kung bakit naging ganto si Ate Cheska. Kaya pagkatapos namin
kumain ng hapunan, nilapitan
namin sya ni Archelle at tinanong.

.Ate, baliw ka na ba?. Archelle

.Bakit bigla kang naging ganyan?. Ako.

.Haha. E kasi may nakilala akong batang lalaki. Seth ang pangalan nya. Alam nyo ba,
bulag sya. Pero ang
nakakatuwa sa kanya, he�s so tough. Kaedad lang natin sya eh. Pero sa kabila ng
pinagdadaanan nya
ngayon, nanatili pa rin syang malakas. Nainggit ako sa kanya. He�s my idol. Kaya
ngayon, tough girl na rin
ako.. Ate Cheska.

Ngayon ko lang ulit nakitang ganto kasaya si Ate. Kung sino man ang Seth na yun,
sana makilala ko rin sya. Gusto
ko syang pasalamatan.

Habang lumilipas ang mga araw, pahina na talaga ng pahina si Ate. Pero kahit ganun,
nagagawa nya pa ring ngumiti.
Maging masaya. Isang kausap lang nya kay Seth, magiging energetic na agad sya.
.Kath, sabihin mo nga kay mommy ampunin na nya si Seth. Para laging masaya si Ate..
Archelle.

.Hindi pwede noh. May pamilya din naman yung Seth. At tsaka bakit ako ang
magsasabi, e ikaw nga dyan
ang favorite ni Mommy e.. Ako.

Oo, tama ang narinig nyo. Favorite ni Mama Min si Archelle. Ako, favorite ako ni
Dad. Girly kasi at happy go lucky si
Archelle. Tapos ang ganda ganda pa nya at palaayos. Sa edad naming to, mukha na
syang dalaga.

Ako naman, tomboyin ako. I mean, hindi pala ayos. Laging gulo ang buhok. Maganda
din daw ako pero yun nga lang,
hindi napapansin kasi hindi nga ako nag-aayos ng sarili ko.

.Sus! Wag ka nga ganyan. Lahat tayo love ni mommy, okay?. Archelle.
.Sige na nga. Tulog na tayo.. Ako.

.Wait lang Kath. Wag ka muna matulog. Ako muna, tapos ikaw naman.. Archelle.
.Ayoko nga! Takot ako! Sabay na kasi tayo!.

.Hindi nga ako makatulog. Hintayin mo nalang ako..

.Ala. Baka may lumabas na multo. Tutulog na rin ako..

At dahil halos magsigawan na kami dito ni Archelle, pumasok na si Ate Cheska para
sawayin kami.

.Hoy. Ang ingay nyo ha. Anong problema?. Ate Cheska.

.E kasi ate, hindi kami makatulog. Kantahan mo nalang ulit kami.. Archelle.

.Tsk. Sige na nga.. Umupo na si Ate Cheska sa kama namin at kinantahan kami ni
Archelle.

"Sleep now my baby. Be still loved, don't cry. Mommy is here, so am I. I love you,
never ever forget.
That I will be with you.. Even in your dreams."Ang lullaby samin ni Ate Cheska.

And with that, nakatulog kami ni Archelle.

The next morning paggising namin. Naabutan namin si Mama na umiiyak sa kitchen.

.Ma? Bakit ka umiiyak?. Ako.

.Ang a-ate n-nyo� Kukunin na sya ni L-lord�. Mama.

Napaiyak na rin kami ni Archelle. .Nasan sya, mama?. Archelle.

.Nasa kwarto nya, kausap sa phone si Seth.. Mama.

Kahit gusto kong ispend ang buong araw ko kasama ang ate Cheska ko, hindi ko
gagawin. Kasi alam kong mas
sasaya sya kung si Seth ang makakasama nya.
Umupo nalang kami ni Archelle sa sala kung san kita namin si Ate Cheska. Bukas kasi
ang pintuan ng room nya.
Kahit hinang-hina na ang itsura nya, nakangiti pa rin sya. Nakangiti sya kasi
masaya sya. Kasi kausap nya ang
besprend nya.

.K-kath�. Hinawakan ni Archelle ang kamay ko.

.Bakit?.
.Iiwan na ba talaga tayo ni Ate?.
.Hindi ko alam eh� Pero sana, hindi�. And with that, sabay kaming umiyak habang
pinapanood si Ate na kausap

si Seth.

Kinagabihan, hindi na makabangon si Ate sa kama nya. Hindi na talaga kami makatiis
kaya pinuntahan namin sya.

.A-ate�. Umiiyak kong sabi.

.K-kath�. Mahina nyang sabi.

.Wag kang matutulog ha?. Ako.

Hinaplos ni ate ang mukha ko. .Inaantok na ko Kath� Pagod na ko�.

Lahat kami nag-iyakan na dahil sa sinabi nyang yun.

Lumapit si Archelle samin at hinawakan ang kamay namin ni Ate. .Ate naman� Iiwan mo
na kami ni Kath? Dito
ka lang..

.Hindi ko naman kayo iiwan eh. Lagi ko pa rin kayong babantayan�.

.Pano na kami makakatulog? Wala nang kakanta samin ng lullaby.. Ako.

.E di kantahan nyo ang isa�t-isa. Dapat kahit wala na ko, solid pa rin kayong
dalawa ha..

Hindi na kami makapagsalita, iyak nalang kami ng iyak.

.Mama, akin na ang phone ko. Gusto ko nang makausap ulit si Seth..

.Kakausapin mo na naman sya? Gano ba sya kaimportante sayo?. Ako.

.Sobra, Kath. Kahit nanghihina na ko, nagagawa ko pa ring maging masaya� maging
malakas dahil sa
kanya. Kaya ikaw� kayong dalawa ni Archelle, pag nahanap nyo ang Seth ng buhay nyo,
ingatan nyo sila.
Mahalin nyo sila. Make them feel special. Kasi ako, gusto ko pa sanang gawin yun
kay Seth eh. Pero hindi ko

na kaya..

Speechless na naman kami sa sinabi ni Ate.

Pinalabas na kami ni mama ng room nya. Iniwan muna namin si Ate Cheska na mag-isa
sa kwarto nya habang
kausap nya si Seth.

.Birthday na ni Ate Cheska. 12:02 am na oh. Tara muna sa loob, batiin natin sya..
Archelle.

Pumunta kami sa kwarto ni Ate. Pagkabukas namin ng pinto, naabutan namin syang
natutulog.
.Ate� Ate, gising ka muna. Happy Birthday!. Ako.

Niyugyog namin sya ni Archelle, pero hindi sya gumagalaw.

.MOMMY! MOMMY!.

.Bakit?!. Pumasok na rin si mama sa room.

.Ma, si Ate. Ayaw magising.. Umiiyak na sabi ni Archelle.

.Cheska� Cheska baby?. Tinatapik tapik ni mama si Ate pero ayaw nya pa rin
magising. Nilagay ni mama ang
kamay nya sa tapat ng puso ni ate tapos tumingin sya samin.

Pagtingin nya samin, tumulo ang luha ni mama. .Wala na siya� Wala na ang ate nyo..

Napahawak ako ng mahigpit sa kamay ni Archelle. Natatakot akong pati sya ay mawala
rin sakin.

Natatakot ako kasi katulad ni Ate Cheska, may sakit rin sya.

(Time setting : 1st year high school)

.Kath! Pasok na ko!. Sigaw ni Archelle.

Binilisan ko ang pagbaba sa stairs. .Wait lang naman. Sabay na tayo..

.Bakit pa, magkaiba rin naman tayo ng school eh..

.Ang sabihin mo, may iba ka lang kasabay! Hmpf! Tampo na ko..

Lumapit sakin si Archelle at ginulo ang buhok ko. .Ikaw naman. Pagbigyan mo na kasi
ako. At tsaka mag-ayos ka
na kasi para naman may magkagusto sayo. Hahaha. Joke lang bebe. Basta maganda ka,
kahit ano pa man

ang ayos mo. Mana ka yata sakin..

Nagapir kami. .Sige na nga! Pumasok ka na kasama yang... Anong pangalan ng boylet
mo?.

.Chumi.. Kinikilig na sabi ni Archelle.

.Chumi? Yun lang? Parang pangalan ng aso ah..

.Loka! Nickname ko lang yun sa kanya noh. Sige na! Alis na ko. Ingat ka, sis!.

Pagkaalis ni Archelle, nagbreakfast muna ako. Tapos pumasok na rin ako sa school.
Oo, magkaiba kami ng school ni
Ate.

Pagdating ko sa school, as usual invisible na naman ako. Kung hindi man ako
invisible, tatadtarin naman nila ako ng
pang-aasar. Sabi ko naman sa inyo eh, hindi talaga ako palaayos.
.O, andito na pala ang bruha eh.. Sabi nung isang estudyante.
Di ko sya pinansin. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad.

.Pst. Kath! Kapatid mo si Archelle, diba? Yung taga kabilang school?. Sabi nung
lalaki.
.Oo, bakit?.

.Haha. Totoo mo ba talaga yung kapatid? Bakit ang ganda nya, ikaw pangit?
Hahahaha..

Sabay sabay silang tumawa sa joke na yun. Teka, joke ba yun? Parang nakakasakit na
ah.

Hindi ko nalang sila pinansin, pinagpatuloy ko nalang ang paglalakad ko.

Pagkauwi ko sa bahay, sinalubong agad ako ng sermon ni Mama.

.Ano ba yan, Kath! Ba�t ang dungis dungis mo? Parang hindi ka babae!. Mama.

.E kasi ma, track and field kasi yung PE ko e. Tapos maputik pa yung tinakbuhan
namin kanina..

.E bakit ba kasi yun ang kinuha mong PE? Di ka gumaya kay Archelle! Pangbabae ang
PE na kinuha..
Di na ko nakapagsalita. Napatungo nalang ako. Ganyan naman si mama e. Kahit anong
gawin ni Archelle, tama.
Maganda.

Lumipas ang maraming araw at buwan. Natapos na rin ang school year namin.

Magkasama kami ngayon ni Archelle sa kwarto. Matagal na rin kaming hindi

nakakapagbonding nito eh. Pano, lagi
nalang kasama ang Chumi nya.

.Ano, Kath. Kumusta na? May manliligaw ka na ba?. Archelle.

.Wala noh. Asa ka naman. Sa pangit kong to..

.EHH. Sinabi nang hindi ka pangit. Maganda ka, okay?.

.Sabi mo eh. Teka, kumusta kayo ni Chumi mo?.

.Nagkaaminan na kami sis! Hihi. Love rin nya ako. Nag-ukit pa nga kami dun sa isang
tree eh. Hay. Ang
sarap mainlove..

.Kelan ko kaya yan mararanasan?.

.Alam mo, lumipat ka nalang sa school ko. Maraming gwapo dun eh. May isang sikat na
student dun, Daniel
Padilla yata yung name. Grabe sis! Ang gwapo. Kaso, taken na ni Chumi ang puso ko
eh..
.Yung Daniel Padilla na yun, feeling ko mayabang yun. At tsaka asa naman akong
mapansin ako nun. Sikat
sya diba? .

.Oo. Pero malay mo, soulmate mo pala sya..

.Che. Ewan ko sayo. Yuck ka..

Patuloy lang kami sa pagkekwentuhan ni Ate. Hanggang sa nakatulog na kami.

(Kinabukasan)

.Archelle. Gising na..

Pagmulat nya ng mata nya, para syang nakakita ng multo. Pero mas nagulat ako sa
sinabi nya.

.Sino ka?.

Napatakip ako ng bibig at tumakbo agad palabas para tawagin si Mama. Pagbalik namin
ng kwarto, nakita namin si
Archelle na umiiyak.

.Archelle, anak?. Mama.

.Sino ka?!. Frustrated na tanong ni Archelle.
Napaiyak si mama. Inaatake na naman si Archelle ng sakit nya. Bata palang sya, may
Alzheimer�s na sya. Akala

namin nawala na yun, pero eto na naman. Bumalik ang sakit nya.

Lumipas ang ilang araw, hindi pa rin bumabalik sa dati ang kakambal ko. Pinapayagan
namin syang lumabas ng
bahay kasi alam naman nya kung pano umuwi. At tsaka, nagwawala sya kapag kinukulong
namin sya dito.

Tumawag samin ang tita namin from States. Sabi nya, may mga gamot daw dun para
tulungang mapabagal ang
paglala ng sakit ni Archelle. Napagdesisyunan ni Mama na ipasama si Archelle kay
Tita para kahit papano, maging
okay sya.

.Ma! Kath!. Napatingin kami dun sa tumawag samin.

Si Archelle.

.Archelle? Naaalala mo na kami?. Tanong ko.

.Oo. I�m back! Pero nararamdaman kong aalis ulit ako. For the meantime, pahug
nalang muna. Namiss ko
kayo..

Then we hugged each other.

Sa yakap naming to, parang ayaw ko na pakawalan si Archelle. Natatakot akong baka
hindi na sya bumalik samin.
( Time setting : 2nd year high school )

Wala na si Archelle. I mean, nasa States na sya kasama nung Tita namin. Bago sya
umalis, ilang beses syang
nawala at bumalik samin. Tuwing nasa katinuan sya, kinekwento nya sakin ang
pinagsamahan at mga pinaggagawa
nila ni Chumi. Sabi pa nya sakin, ipakita o iparamdam ko lang yun sa kanya, babalik
sya agad.

At tama nga sya. Tuwing ipapaalala ko sa kanya ang ukay-ukay. Sunset. Puno.
Bumabalik sya sa dati. Yun nga lang,
umaalis ulit sya.

.Kath. Ready ka na ba? Ibang-iba ang school ni Archelle sa school mo dati.. Mama.

.Yes ma. I�m ready..

Dito na ko nag-aral sa school ni Archelle. Gusto ko rin kasi makilala yung Chumi na
laging sinasabi nya. Kaso pano
ko yun magagawa? E andaming students ng school na to.

*BLAG*

.Ouch!. Napaupo ako dahil sa isang lalaking nakabunggo sakin.

.Ms. Sorry. Hindi kita napansin eh.. Sabi nya habang inaalalayan akong tumayo.
Pagkatingin ko sa kanya, napansin kong may mga kasama pala sya. Lima sila e. Puro
lalaki.

.A-ah. O-okay l-lang�. Nauutal kong sabi. Ang gwapo kasi nitong nakabangga sakin
eh.

.New student ka ba? Ako nga pala si Daniel� Daniel Padilla..

Inalok na nya ang kamay nya, pero bago ko pa yun makuha, biglang nagdagsaan ang mga
estudyante at kinumog
sila.

Ako, nagpunta nalang ako sa CR at tinitigan ang sarili ko.

Magulong buhok. Panlalaking bag. Makapal na kilay. .Pano ba may magkakagusto sayo
Kathryn kung ganyan
ang itsura mo?. Sabi ko sa sarili ko.

Nalove at first sight yata ako kay Daniel. Tama nga si Archelle. Sobrang gwapo nga
nya. Kaso nahihiya akong
lumapit sa kanya.

Pagkauwi na pagkauwi ko ng bahay. Dumiretso agad ako sa closet namin ni Archelle.

Sinuot ko yung mga girly
clothes na binili nya sakin noon. Good thing, kasya pa.

Nagpunta ako sa harap ng salamin at nagsuklay tapos nagbunot ng kilay.

Nung tapos na ko, tiningnan kong mabuti ang itsura ko. Halos mapanganga ako sa
nakikita ko ngayon. Ako ba to?
Biglang pumasok si Mama sa kwarto. .Kath ka�KATH?!.

.Hi Ma!.

Dahan dahang lumapit sakin si Mama. .Ikaw ba yan, Kath? Bakit bigla kang nag-ayos?.

.W-wala lang ma�. hindi ko masabi kay mama na may crush ako sa school.

.You look like your twin sister�. Malungkot na sabi ni mama.

Ito rin yung isa ko pang reason kung bakit ako nag-ayos e. Kasi miss na ni mama si
Archelle. Kung ito ang way para
matanggal ang lungkot nya, gagawin ko.

I hugged my mom.

Kahit alam kong mas gusto nyang si Archelle ang nandito, okay lang. Basta ang
mahalaga, mapasaya ko sya kahit
sa gantong paraan man lang.

Pagpasok ko sa school kinabukasan, andaming bumabati sakin.

.Kath? Ikaw ba yan? Ang ganda mo naman..

.Salamat..

Halos lahat ng estudyante, napapansin ako, pero yung isang gusto kong makapansin
sakin, hindi ako pinapansin.

Naging member ako ng Dance at Glee Club. Naging staffer din ako ng official school
paper namin. Ilang beses akong

umakyat ng stage dahil sa mga awards na natatanggap ko�

Pero kahit gano pa karami yun lahat, ni hindi ko man lan syang nakitang tumingin
sakin at pumalakpak.

Daniel Padilla� ano pa bang kailangan kong gawin para mapansin mo ako?

(Time Setting : 3rd year high school )

This is it. Pinapangako kong ngayong taon, mapapansin na nya ako. Mapapansin na ako
ni Daniel.

First day ngayon. Nakita ko silang papunta ng canteen. Ito na. Ito na ang panahon
para gumawa ng move.

Lalapit na sana ako, pero napansin ko silang tumigil. Tiningnan ko kung anong
nangyari, may natapunan pala si JC
ng Milo. Isang babae na ngayon ko lang nakita. Maputi. Maganda at mukhang mabait.
Tiningnan ko si Daniel at kakaiba ang tingin nya dun sa babae. Parang�

Parang tinamaan yata sya.

Mamaya-maya, umalis na yung apat at iniwan nila si Daniel kasama yung babae tapos
sabay silang naglakad
papunta dun sa classroom.

Napahawak ako sa dibdib ko. Ang sakit. Okay pa sana kung hindi nya ko napapansin
eh. Pero iba na ngayon. Kasi
ngayon, may iba nang nakakuha ng atensyon nya.

Lumipas ang mga araw at buwan, balita na sa school na nililigawan na ni Daniel si

Barbie.

Mas lalo akong nawalan ng gana sa buhay. Nagsimula nang magbabaan ang grades ko.
Minsan nakakalimutan ko
na rin mag-ayos. Para san pa diba? Hindi rin naman nya ako mapapansin.

Isang araw, pag-uwi ko sa bahay�

.KATH!.

Napatingin ako dun sa sumigaw. Si Archelle!

.SIS! Nakauwi ka na? Kumusta?. Sabi ko sabay takbo at yakap sa kanya.

.Okay lang, sis! Medyo nawawala-wala pa rin. Pero bumabalik din naman. Kumusta ka
na, sis? Ganda natin
ngayon ah!.
.EHH. Haha. Namiss kasi kita kaya eto, nag-ayos na ko..
.I�m sure, marami ka nang manliligaw..
.Meron naman� Pero wala akong gusto sa kahit sino sa kanila eh�.
.Bakit?.
.Kasi yung gusto ko, may gusto nang iba�.
.Ayyy. Alam mo, sis. Halika. Sumama ka sakin. Tara magbar!.
.HALA. Minors pa tayo, bawal tayo dun..
.Don�t worry. Akong bahala!.

Umiral na naman ang pagkabadgirl nitong kakambal ko. Pero okay lang, namiss ko rin
to noh.

Nagpunta na kami dun sa bar na sinasabi nya. First time ko to. Grabe. Ganto pala
dito.

.Archelle. Ang wawild naman ng tao dito. Nakakatakot. Tara na umalis!.

.Wag ka nga. This is life, Kath. Go have fun! Enjoy!.

At ayun nga, nagsayaw-sayaw kami sa may dance floor. Masaya rin naman kaso masama
talaga ang kutob ko e.

Mamaya-maya, may lumapit na mga lalaki samin.

.Hey mga Ms. Ang gaganda nyo naman.. Guy 1.

.Archelle. Natatakot ako.� Bulong ko kay Archelle.

.Ahaha. Thanks guys. Sige, una na kami..

Pagkasabi nya nun, hinila na ko ni Archelle papalabas. Ang hindi namin alam,
sinundan pala kami nung mga lalaki.

.Mga Ms. San kayo pupunta? Gusto lang naman namin makipagfriends ah.. Guy 1.

.Ah. Hehe. Curfew na namin eh. Sige, bye.. Archelle.

Aalis na sana kami pero hinarang kami nung mga kasama nung lalaki.

.Mga pakipot pa kayo ha.. Guy 2.

Hahawakan sana nila kami pero sinipa ni Archelle si Guy 2 sa part where it hurts
the most. Nung medyo nawala
samin ang attention nila, tumakbo na kami.

Lumingon si Archelle para tingnan kung sinusundan nila kami pero sa paglingon nyang
yun, nakarinig kami ng sound
ng pagkasa ng isang baril.

.KATH! NO!. Pumunta sa harap ko si Archelle at hinarangan ako.

*BANG*
Dahan-dahang napapaupo si Archelle. Tulala ako sa mga nangyari. Hindi magawang
magregister sakin ang lahat.

.A-archelle�. Umupo ako para alalayan sya. Nakahawak sya sa dibdib nya at puro dugo
ang kamay nya. Nabaril
ang kakambal ko. Niligtas nya ako.

Lumapit samin ang mga lalaki. .Ano Ms. Sumama ka na samin. Isang gabi lang naman
eh. I promise, mageenjoy
ka..

Hinawakan nung isang lalaki ang braso ko at tinayo ako. Dahil tulala ako at wala sa
wisyo, hindi na ko nakapaglaban
pa.

.ANONG GINAGAWA NYO HA?!.

Rinig kong sigaw ng isang lalaki.

.Wag kang makialam dito pare.. Sabi nung lalaking nakahawak sakin.

.ANONG GAGAWIN NYO SA KANYA HA?! BITAWAN NYO SYA!.

Napatingin ako dun sa lalaking nagsisisigaw at kumakalaban sa mga manyakis na to.

Si Daniel. Daniel Padilla.

Dahil madilim masyado, hindi nya siguro ako nakilala.

.Wag ka sabing makialam e!.

*BOOGSH* *PAK* *BOOGSH*

Dahil sa mga narinig ko, bumalik ako sa katinuan. .STOP! STOP IT! HELP! HELP!.

Dahil masyado silang busy sa pagbugbog kay Daniel, hindi nila napansing walang
nagbabantay sakin. Kaya nagawa
kong makatakbo at makahingi ng tulong.

Pagbalik namin dun sa lugar na yun, nakita naming puro dugo ang ulo ni Daniel at
puro saksak sya.

Agad naming dinala sa hospital sina Archelle at Daniel.

Dumating agad si Mama para damayan ako.

.Kath, what happened?. Umupo sya sa tabi ko at niyakap ako.

Kinwento ko sa kanya lahat habang umiiyak ako.

.Don�t worry, magiging okay din si Archelle. Pati si Daniel..

( Kinabukasan )

Nagising ako sa room ni Archelle. Dito ako natulog kagabi dahil gusto ko syang
bantayan.

Pagkagising ko, naligo na ako at nagbreakfast sa canteen ng hospital. Pagbalik ko

sa room ni Archelle, gising na sya.

.ARCHELLE! Teka lang, tatawagin ko si Mama..

.No Kath. Dito ka lang�.

Dahil hindi ko pwedeng tanggihan ang kakambal ko, umupo nalang ako dun sa tabi ng
kama nya.

.Kath, pwede pahingi ng bond paper? Tsaka ballpen na rin..

Kinuha ko ang bag ko at kumuha ng mga kailangan ni Archelle.

.Anong gagawin mo dyan?. tanong ko habang ibinibigay sa kanya yung mga yun.
.May isusulat lang ako..

After 30 minutes, natapos din si Archelle sa pagsusulat.

.Kath� Yung lalaki kagabi� Si Daniel Padilla� Sya ang sinasabi mo noh? Sya yung
gusto mo?. Archelle.
.Oo. Bakit?.
.Habang kumakain ka kanina, pumunta dito sa room si Mama. Sabi nya, sabi daw ng
doctor, nabulag daw si

Daniel dahil sa malakas na pagkakahampas sa ulo nya..

Napatakip ako ng bibig. Nabulag si Daniel?

.Wag kang mag-alala, Kath� May magdodonate na ng mata sa kanya..

Nagliwanag ang mukha ko. .Sino? Sino ang magdodonate?.

.Ako.. Archelle.

.Ano? Pero mabubulag ka!.

.Okay lang. Hindi na rin naman ako magtatagal e. Tingnan mo nga ako ngayon, para
akong lantang gulay..

.Pero Archelle�.

.Ssshh. Pumayag na si Mama dito. Mabigat din sa loob nya, pero tanggap nya. Kasi
alam nyang hindi na rin
ako magtatagal. At tsaka kahit magtagal man ako, wala ring saysay kasi hindi ko rin
naman kayo maaalala..
.Pero okay ka na diba? Nakakaalala ka na!.

.Panandalian lang to, Kath. Dadating din ang araw na hindi ko na talaga kayo
maaalala. Ayoko nun. Mas
gusto ko pang mabantayan kayo sa langit kesa kasama ko kayo pero hindi ko naman
kayo kilala..

Umiyak na ko ng umiyak.

.Pero may kapalit tong pagdodonate ng mata ko kay Daniel�.

.Ano?.
.Gusto ko ibigay mo to kay Chumi�. Sabi nya habang inaabot sakin yung bond paper na
nakatupi.
.Pero pano---ARCHELLE!.

Hindi ko na nagawang itanong sa kanya ang totoong pangalan ni Chumi dahil biglang
tumunog yung machine.
Naging diretso ang linya na kanina ay gumagalaw pa.

Agad kong tinawag si Mama at ang doctor. Pero wala ring nangyari.

Iniwan na rin ako ni Archelle.

Lumipas ang isang buwan.

Successful ang operation ni Daniel. Buti nalang at tumugma ang mata ni Archelle sa
kanya.

.Kath, I think panahon na para ipaalam natin sa mga magulang at pamilya ni Daniel
kung nasan sya.. Mama.

.Siguro nga ma. Sulatan mo na sila. Ako na ang bahalang magpadala ng sulat..

Sinulatan na ni Mama ang parents ni Daniel. Hindi agad namin sinabing nandito sya
kasama namin dahil gusto muna
naming maging okay si Daniel. Kaso nga lang, hanggang ngayon, hindi pa rin sya
nagigising.

Andito nga pala ako sa room ni Daniel at hawak ko ngayon ang picture ni Archelle.
Para akong tanga ditong
kinakausap ang isang litratong hindi rin naman sasagot.

.Andaya mo sis. Magkasama na kayo dyan ni Ate Cheska. Iniwan nyo na ako. Mga sis.
Ipakiusap nyo naman
kay Papa God na gisingin na si Daniel oh. Please..

Bago ko pa maituloy ang pagdadrama ko, dumating na si mama dala ang sulat.

Kinuha ko ito at lumabas na ng hospital. IpapaLBC ko nalang to para mabilis

makarating sa kanila.

Pero sa paglabas ko ng hospital, narealize kong nawawala ang picture ni Archelle.

Naiwan ko yata dun sa room ni
Daniel. Gusto ko pa sanang balikan, pero sabi ni Mama, wag na daw.
Pagkapadala ko ng sulat, agad ding nagpuntahan ang pamilya at mga kaibigan ni
Daniel.

Pero isang buwan na naman ang lumipas pero hindi pa rin sya nagigising.

Pano ko alam? Kasi araw araw pa rin akong bumibisita sa kanya ng palihim.

Katulad ngayon. Umalis si JC. Pumasok ako sa kwarto ni Daniel at kinakausap sya.
Kahit hindi rin sya sasagot, alam
kong naririnig nya pa rin ako.

.Kelan mo ba ako mapapansin, Daniel? Paggising mo ba, magagawa mo na akong makita?.

Hinawakan ko ang kamay nya.

.Mahal mo na ba talaga sya? Wala na ba talaga akong pag-asa?.

Biglang tumulo ang luha ko, kaya pinunasan ko ito.

.Gusto mo ba, kantahan kita, Daniel?.

Hinawakan ko ulit ang kamay nya at kumanta ako. .Maybe it�s wrong to say please
love me too =cause I know
you�ll never do. Somebody else is waiting there inside for you� Maybe it�s wrong to
love you more each day
=cause I know she�s here to stay� But I know to whom you should belong�.
Pagkakanta ko nyan, biglang gumalaw ang kamay nya.

.Daniel? Dani---. Bigla akong nakarinig ng footsteps kaya agad ako lumabas sa fire
exit ng room na to. Pero bago
ako tuluyang umalis, sinigurado ko munang gising na si Daniel.

At nung marinig ko ang boses ni JC na sumisigaw dahil gising na ang kapatid nya,
umalis na ako. Umalis na ako ng
may halong lungkot at saya sa damdamin ko.

( Time Setting : 4th year high school )

Mas naging sweet pa si Daniel kay Barbie.

Parang gusto ko na yatang sumuko.

Pero isang araw�

.Girl narinig nyo na bang chismax? Binasted daw ni Barbs si Daniel!. Chismoso 1.

.Oo. Kapal ng fez. Daniel Padilla yun the tapos babastedin nya? May saltik yata yun
teh. Chismosa 2.

Dahil sa mga narinig ko, nabuhayan ako ng loob.

Nagsimula na ulit akong mag-ayos at magpaganda. May chance na ko!

Pinalipas ko muna ang isang lingo bago ako gumawa ng move.

Nung ready na ako, nagpunta ako sa tambayan ng P5. Alam kong bawal dito, pero kasi
gusto ko na talaga makausap
si Daniel.

Pagdating ko dun, dahan dahan kong kinawang ang pinto tapos narinig kong may pinag-
uusapan sila. Kaya nakinig
nalang muna ako kahit alam kong mali.

.Well, your consequence would be� drum roll please!. Lester.

.Bilisan mo na nga. Daniel

.Init naman ng ulo mo tol! Haha. O eto na. You have to be with someone for one
hundred days. And when I
say be with someone�. Lester

.Kailangan maging MU kayo or maging kayo. Kahit magpanggap ka lang. Basta ang main
idea ng game na to
ay mainlove sayo ang babae within that 100 days.. Kats.

.And after 100 days?. Daniel

.You have to break her heart..

Napatakip ako ng bibig sa narinig ko. Patuloy lang akong nakikinig sa usapan nila.
Ginagawa pala nila to para
pagselosin si Barbie.

.Pssh. Teka nga. Sino na ba kasi yung babae ha?. Daniel

.Ganto nalang. Kung sinong unang babaeng bumati sayo sa Year Level Assembly, sya
ang gagamitin mo.
Okay na?. JC

Patuloy lang silang nag-usap pero mamaya-maya, nakita ko silang papalapit sa pinto
kaya agad agad ako tumakbo
papalayo. Hindi ko na naisara ulit yung pinto tapos sa sobrang bilis ng takbo ko,
natapunan tuloy ako ni Kiray ng
juice.

Dahil sa pagkakatapon ni Kiray ng juice sakin, naging kaibigan ko si Barbie.

Pagkauwi ko sa bahay, pinag-isipan ko lahat ng mga narinig ko.

.Kath, eto na yung chance. Kailangang ikaw ang makasalubong nya. Kailangan ikaw ang
unang bumati sa
kanya..

Hinampas ko ang noo ko. .Ano ka tanga?! Magpapagamit ka? Desperada ka na Kath!.

Umiling iling ako. .Pero mahal ko talaga si Daniel eh. Kung hindi ako gagawa ng
move. Palagi ko nalang syang
mamahalin ng patago..
Sinampal ko ang sarili ko. .Ang dami mo nang ginawang move Kath! Nagpaganda ka.
Sumali ka sa mga

activities para marecognize, pero ano, di ka nya napapansin! Tuwi nga

magkakasalubong kayo, kahit tingnan

ka man lang nya hindi nya magawa. He�s one blind man Kath. BLIND MAN!.

Napaupo ako. .Siguro nga tanga ako. Siguro nga desperada ako. Pero ito na eh. Last
chance na. Kung hindi
man nya ako mahalin okay lang. Basta masaya na kong mapansin nya ako..

And with that, I made my decision. Magpapagamit ako kay Daniel Padilla.

Kinabukasan nung Year Level Assembly, nakita ko silang naglalakad. Kinakabahan ako
kasi baka may nauna nang
bumati kay Daniel. Pero hindi pa rin ako natinag.

Habang nagkukulitan sila, sinadya kong salubungin sila para mabangga nila ako.

.Uy sorry, Ms. Ganda! To kasing si Daniel eh.. Kats.

.Okay lang. Hehe. Uhh. Hi Daniel! Hinahanap ka nga pala ni Ms. Mendoza. Submit mo
na daw report
mo.. Ako.

.Oh. Okay, Kath, right? Thank you!. Niyakap nya ako.

Kinakabahan ako, baka marinig nya kung gano kalakas ang tibok ng puso ko kaya
nagsalita ako. .Haha. No
prob.. Kumalas na ako sa hug. .I�ll see you around guys..

And then umalis na ako.

Habang naglalakad ako papalayo� sinabi ko sa sarili ko�

�Maghihintay ako hanggang dumating ang oras na mamahalin mo ako ng totoo.

Maghihintay ako kahit alam
kong para rin akong naghintay sa wala. Tanga kasi ako e. Tanga ako dahil nagmahal
ako.�

----END OF FLASHBACK ---

.P-pinagdaanan mo lahat ng yan Kath?. Daniel.

.Oo, Daniel. Lahat yan. Lahat yan pinagdaanan ko. Kaya sana wag mo kong sisihin
kung mahirap na kong

magtiwala ngayon. Kung hindi na agad ako maniwala sayo. Kasi sa dinadami-dami ng
sakit na dinanas ko,

pakiramdam ko mawawasak na ang puso ko..

Dahan-dahang lumalapit sakin si Daniel, pero lumalayo ako.

.Alam mo ba kung ano yung isa pang masakit na part sa ginawa kong to?.

.Ano, Kath?.

.Bukod sa alam kong deal lang to at ginagamit mo lang ako, kinailangan ko rin
munang isangtabi ang
pagkakaibigan namin ni Barbie. Noon palang, ramdam ko nang mahal ka rin nya pero
natatakot lang sya.

Nung Valentine�s Day, nung binili natin sya ng anti depressant� alam kong dahil
sayo yun. Dahil satin.

Nagseselos sya at nasasaktan. Pero pinigilan ko ang sarili kong maging kaibigan.
Kasi mas pinili kong

maging makasarili..
.Kath�.

.At nung kinausap mo ko dati. Yung nagprepare ka pa ng dinner para sabihing ayaw mo
na. Nasampal ako

sa katotohanan nun. Sabi ko sarili ko, siguro nga kahit kelan hindi mo ko
magagawang mahalin. Kaya that
time, binigyan ko ng chance si Lester. Pero isang linggo palang ang nakakalipas,
bumalik ka na naman at
pinaramdam mo na naman saking may chance. Dapat tatanggi na ko nun eh. Pero wala.
Bumigay na naman

ako..

Niyakap nya ako. .Kath. Please. Kalimutan na natin ang lahat ng nangyari. Magsimula
ulit tayo. Kahit ligawan
kita ulit, okay lang. Basta, give me another chance..

Kumalas ako sa yakap.

.3 chances na ang binigay ko sayo, Daniel� Sabi nga sa baseball at softball� Strike
3 and you�re out..

.Pero, Kath. M-mahal talaga k-kita.. Nangiginig na ang boses nya dahil umiiyak sya.

Kinuha ko ang kamay nya at tiningnan ko ang relo nya para malaman ko kung anong
oras na.

.12:01 na Daniel� April 20 na. Tapos na ang 100 days. Tapos na rin ang pagpapanggap
mo. Tama
na.. Nakangiti kong sabi pero umiiyak ako.

Magsasalita pa sana sya, pero nilagay ko ang index finger ko sa tapat ng lips nya.
.Kahit masakit, okay lang. Masaya na rin ako. Kasi sa loob ng one hundred days,
hinayaan mo kong mahalin
ka. Ichecherish ko ang bawat araw na yun. Kasi kahit baldeng luha ang iniyak ko
dahil sa mga sakit na

binigay mo sakin, at least naging parte rin ako ng buhay mo..

Patuloy pa ring pumapatak ang luha nya sa kamay ko. Kasabay ng pagpatak ng luha nya
ay ang pagpatak rin ng
sakin.

Tinanggal ko na ang kamay ko nakatakip sa bibig nya. .Thank you for everything,
Daniel. Sa lahat ng

pinaramdam mo sakin kahit alam kong hindi naman yun totoo. At least for a while,
naramdaman kong mahal
din ako ng taong mahal ko. I love you, Daniel. Tanda mo ba nung nag-aaway tayo
dahil sa I love you na yan.
Tapos lagi akong talo? Well I guess, ako talaga ang panalo. Mas minahal kita. Ay
mali, di pala dapat
comparative degree kasi hindi ko naman alam kung minahal mo talaga ako..

Lalapit na naman sya sakin pero umurong ako. .Bakit ka ba ganyan, Kath? Bakit ba
ayaw mo maniwala?.

.Kasi sobra na kong nasaktan. Hindi ko na kaya, Daniel. Tama na. Panahon na para
tapusin ang lahat ng to.
Bye, Daniel� Gusto kong malaman mo na kung meron man akong ichecherish na mga araw
sa buhay ko,
yun na yung one hundred days..

Tumalikod na ko at naglakad papalayo. Pero bago ako makalabas ng rooftop, tiningnan

ko sya sa huling
pagkakataon.

. Hundred Days with You are the best days of my life Daniel� kahit pa alam kong
normal days lang yun para
sayo..
At kasabay ng pagtalikod ko ay ang pagtulo na naman ng mga luha ko. Kasi alam kong
kahit talikuran ko pa sya,
hindi mo magagawang talikuran ang nararamdaman ko sa kanya.

Mahal ko kasi sya eh. Mahal na mahal.

44.
DANIEL�S POV

5 days.

5 days na ang lumipas, pero hindi pa rin ako kinakausap ni Kath.

Day after ng pag-uusap namin, tinawagan ko sya at tinext� pero cannot be reached
ang phone nya.

Sinubukan ko syang puntahan sa bahay nila, pero laging sinasabi ng maid na wala
sila.

Inaraw-araw ko na ang punta sa bahay nila pero wala. Ayaw nya pa rin akong
kausapin. One time, si Tita Min na ang
lumabas para kausapin ako. Alam nyo ba kung anong sinabi nya?

Sabi nya sakin, .Daniel� I�m sorry.. And then she hugged me.

Sa pagsosorry nya palang, intindi ko na ang lahat. Ayaw akong harapin at kausapin
ni Kath.

Nung araw ding yun, umulan ng napakalas. Pero wala akong pakialam. Naglakad at
umuwi pa rin ako kahit wala
akong payong. Kaya nagkasakit at nilagnat ako ng ilang araw.
Ngayon lang ako gumaling.

.Daniel, kumusta ka na?. Sabi ni Mama habang umuupo sa tabi ng kama ko.

Umupo rin ako. .Ayos na ko, ma..

Hinipo nya ang noo ko para makasiguradong ayos na ko. At nung nasatisfy sya sa
temperature ko, tumayo na sya at
aalis na.

.Hindi ko alam kung ano na ang nangyari sa inyo ni Kath, but just so you know,
Daniel� April 25 ngayon.
Today�s your second monthsary..

And then she left.

Tiningnan ko ang calendar sa phone ko. April 25 nga. Monthsary nga namin. Pero
meron pa ba kaming kailangang
icelebrate?

Tumayo na ko at pumunta sa closet ko para kumuha ng damit. Maliligo muna ako. Pero
bago ako makapunta sa
cabinet ko, biglang pumasok si Magui sa kwarto ko.

.Magui� Bakit ka nandito?.

Tiningnan nya ako. Isang tinging humuhusga.

.I just want to tell you that Carmela�s mad at you again. Kahit ako. I�m galit din
sayo kuya..

Lumuhod ako para maging magkapantay kami. .Bakit na naman? Dahil na naman kay
Kath?.

Hindi sya sumagot.

.Magui� I don�t think may karapatan kayong magalit sakin. Wala kayong alam sa mga
totoong nangyari..

.Pano kung sabihin ko sayo kuya that I know. I talked to Ate Kath the other day.
Her voice� her voice is just
so� broken. Halatang kagagaling lang nya sa iyak or umiiyak sya..

.Ano? Ba�t hindi mo sakin binigay ang phone, Magui! Kailangan ko syang makausap..

.It�s because she told me not to do that. What she needs right now is a girl talk.
At dahil wala syang mga
kapatid, sakin nya nasabi lahat. Kahit bata pa ako, naintindihan ko ang pinagdaanan
ni Ate Kath..

Tinakpan ko ang mukha ko. .Anong gagawin ko Magui? Ayaw nya kong kausapin. Ayaw nya
kong harapin.
Parang gusto ko na maggive up..

Tinulak ako ng mahina ni Magui. .Give up? Alam mo ba ang sinasabi mo, Kuya? Tingnan
mo nga si Ate Kath,

ang dami nyang pinagdaanan pero ano. SHE NEVER GAVE UP ON YOU. Tapos ikaw, yan
lang.. suko ka na

agad?! What the heck, kuya..

Naglakad na palabas si Magui pero bago nya isara ang pinto, nagbigay sya ng last
message nya. .Win back Ate
Kath, kuya. Panahon na para bumawi ka sa lahat ng sacrifices nya para sayo..
Parang nasamapal ako ng malakas sa sinabi ni Magui. Tama sya. I need to win Kath
back.

Kinuha ko ang phone ko at tinawagan ko ang P5. Conference call.

.Hello, mga bregs!. Ako.

(Uy Daniel! Okay ka na?) Kats.

.Oo. Free ba kayo ngayon?. Ako.

(Ako, oo.) Lester

(Ako, hindi.. may pupuntahan ako.) Seth.

(Ako rin eh. Sorry tol. Ingat nalang kayo.) Kats.

.Ah sige. Ayos lang. Lester, punta ka dito sa bahay..

(Sige. On the way na ko bro.) Lester.

Binaba ko na ang phone at nagsimula na kong mag-ayos. Kailangang maging successful

to.

This is my last chance.

KATHRYN�S POV

.Kath, may gamit ka pa ba dyan?. Mama.

.Wala na, ma. Nasa kotse na lahat.. Sabi ko habang nagsusuklay sa harap ng salamin.

Lumapit sakin si Mama at hinawakan ang balikat ko.

.Are you sure about this, Kath? Ikaw rin ang mahihirapan at masasaktan..

.I�ve been through the worst mom. Walang-wala to sa mga pinagdaanan at naramdaman
ko noon..

.Pero iba na ngayon. Alam ko kung gano mo kamahal si Daniel. I don�t think ito ang
solusyon sa problema
nyo Kath. You don�t have to leave..

.I have to. I need some space. I need some air. At hindi ako magkakaron ng mga yun
if I will stay here. If I will
live in a place kung san malapit kay Daniel at madali lang syang puntahan. Anytime,
pwede akong bumigay
at bumalik sa kanya. Ayoko ng ganun, ma. Gusto ko makapag-isip ng tama..

.Kung sa tingin mo yan ang tama, sige. Pero wag mo kong sisisihin kung hindi mo man
magustuhan ang
magiging result ng decision mo. At eto nga pala, letter. Pinabibigay ni Daniel.
Nung isang araw pa to eh.

Nakalimutan ko lang ibigay sayo.. Mama, sabay bigay ng isang envelope.

Pagkatapos ng usapan namin ni Mama, lumabas na ako ng bahay at sasakay na sana sa

kotse. Pero bago ko pa
yun magawa, biglang may tumawag ng pangalan ko.
.Kath�.

Napatingin ako sa mga boses na yun at nakita ko ang dalawang lalakeng dahan dahang
naglalakad papunta sakin.

Ang dalawang lalake na konektado sa buhay ko at buhay ng mga kapatid ko.

Si Seth at Katsumi.

.Uy�. Ako.

Tiningnan nila ang mga dala ko. Mukhang nalinawan na sila sa mga mangyayari.

.Aalis ka?. Kats.

I nodded.

.Bakit?. Kats.

.Gusto ko munang makapag-isip-isip..

.Are you sure about this, Kath. You might regret this, you know.. Seth.
.Siguro nga pagsisisihan ko to. Pero at least alam kong ginawa ko kung ano ang
tama..

.No Kath. Hindi pinagsisisihan ang isang bagay na ginawa. If you�ll regret the
thing that you did, ibig sabihin
lang nun, mali ang ginawa mo.. Seth.

.Pero minsan kailangan mo ring masaktan dahil sa isang tamang desisyon na ginawa
mo. Hindi naman kasi
lahat ng tama, masarap sa pakiramdam eh. Minsan, masakit rin tanggapin yun.. Ako.

.Yung totoo, magkapatid ba kayo? Ba�t pareho kayo mag-isip? At tsaka pwede pakiulit
nga ng mga sinabi
nyo, itetweet ko lang. Ganda eh. Kats.

*PAK*

.Seth naman� Emotionally scarred na nga ako, babatok ka pa dyan.. Kats.

.Nagseseryoso naman kasi kami dito eh.. Seth.

Magsasalita pa sana si Kats pero inunahan ko na sya.

.Haha. Tama na guys. Yaan mo na si Kats, Seth. Okay lang naman eh. At least gumaan
ang pakiramdam ko.
First time ko yata to tumawa after� you know..

.IN YOUR FACE, SETH!. Kats.

.Humanda ka sakin mamaya.. Seth.

.Hahaha. Nakakatuwa talaga kayo. You remind me of my two sisters�.

Biglang naging seryoso ang mga mukha nila.

.Ate Cheska� she�s matured too. Just like you, Seth. Kahit magkakaage lang kami
nina Archelle,
nangingibabaw ang pagka-ate nya samin..

.Kaya nagkasundo agad kami ni Cheska. Ang gaan ng loob ko sa kanya. There�s
something about her na

gustong gusto ko. Hindi ako ganto kamature dati. Isa akong batang kalye. Immature.
Childish. Pero dahil sa

kanya nagbago ang buhay ko.. Nagsmile si Seth. Siguro naalala nya ang pinagsamahan
nila ni Ate.

Sunod kong tiningnan si Kats.

.Archelle. Just like you, Kats. Kalog din sya. Malakas ang trip sa buhay. Kahit
gano kabigat ang problema ko,
napapatawa nya ko..

.Actually, sa kanya ko nakuha tong ugali kong to eh. Simple lang ako dati. Tamang
laptrip lang. Pero nung
dumating sya sa buhay ko, naging ganto na ko. Masayahin. Kalog.. Nakangiting sabi
ni Katsumi. I bet, bumalik
sa kanya lahat ng memories nila ni Archelle.

.Kaya pala simula palang magaan na ang loob ko sa inyo. Kasi bago pa man tayo
maging friends, bago pa
man tayo magkakila-kilala, connected na pala tayo through my sisters..
.Hindi na nga ako makatulog tuwing gabi sa kaiisip kung pano ako magiging connected
sayo eh. Pano, lahat
sila may konek sa buhay mo. Tapos eto pala. Haha. Sayang puyat ko!. Kats.

Nagtawanan kami dahil sa sinabi ni Kats. Mas lalo kong namiss ang mga kapatid ko
dahil sa kanilang dalawa.

.Kath� Malelate na tayo sa flight mo�. Mama.

.Aalis ka na talaga? Wala nang chance na magstay ka dito?. Seth.

.Wala na talaga eh.. Ako.

.Kath. Secret lang natin to ha. Pero naglagay kasi ako ng bomba dun sa eroplanong
sasakyan mo. Kung ako

sayo, wag ka na tumuloy.. Kats.

Binatukan ko ng mahina si Katsumi. .Loko ka Kats. Pag ako namatay, isusumbong kita
kay Archelle pag
nagkita kami sa langit..

.Woy! Joke lang naman!. Kats.

.Pero teka, pwede ba kami sumama? Gusto ka naming ihatid.. Seth.

.Oo ba. Basta wag nyo tong sasabihin kay Daniel. Pwede nyo lang sabihin sa kanya
kapag nakaalis na ko..
They both nodded.

Sumakay na kami sa sasakyan and then dumiretso na kami sa airport.

1 hour din ang inabot bago kami makarating dun. Traffic kasi e.

Kasalukuyan kaming naghihintay dito sa waiting area. 3 pm pa kasi ang flight ko eh.
2pm palang.

.Kath oh, inom ka muna.. Seth.

.Salamat. sabi ko habang kinukuha ang bottled water na binili nya.

Pagkainom ko, napatingin ako kay Katsumi na nakatulala lang.

.Pst. Kats. Ayos ka lang?.

Bumalik sya sa wisyo at humarap samin ni Seth. .Oo. Nag-iisip lang ako ng speech..

.Speech para?. Seth.

.Para kay Daniel. Panigurado magpapaulan yun ng sermon mamaya. Pano, hindi natin
sinabi sa kanya na
aalis tong si Kath..

Sa pagbanggit ni Katsumi ng pangalan ni Daniel, naalala ko yung sulat na inabot

sakin ni Mama Min.

Kinuha ko ang bag ko tapos kinuha yung envelope na naglalaman nung letter ni Daniel

Binuksan ko yung envelope at binasa ko yung sulat.

Dear Kath,

You love me. I love her.

Oo nung simula, si Barbie pa talaga ang mahal ko. Inaamin ko, dahil sa deal at
consequence sakin ng
tropa kaya kita niligawan. Akala ko nga nung una mahihirapan ako eh. Akala ko hindi
kita mapapasagot. Pero
nagkamali ako. Kasi noon palang pala, mahal mo na ako.

You were beside me when I needed someone to lean on. I was there by her side when
you needed me.

Nung panahong heartbroken ako kay Barbie, ikaw yung nagsilbing sandalan ko. Hindi
ko alam kung counted

ka as rebound kasi iba yung nararamdaman ko para sayo. It�s like you�re a whole new
song to me. Tuwing kasama

kita, nakakalimutan kong heartbroken nga pala ako. Minsan nga, nawawala na sa isip
kong deal nga lang pala
to. Pero ikaw. Nung nagkasakit ka, si Lester ang nasa tabi mo� at inaamin ko, nasa
tabi ako ni Barbie nun dahil sya
ang inaalagaan ko. Nung mga panahong nasasaktan ka dahil sakin, wala ako para
icomfort ka kasi naka.y Barbie

ang atensyon ko. Sorry Kath.

Despite all the pain I gave you, you still managed to stay. Despite all of your
love, I still managed to choose
her.

Ilang beses kitang nasaktan. Ilang beses kitang napaiyak. But you always give me
chances. Chances na
lagi ko nalang nasasayang. Kahit ramdam na ramdam ko na kung gano mo ko kamahal,
lagi pa rin akong
nagkakaron ng second thoughts tuwing nakikita ko si Barbie na nasasaktan.

Nagpakatanga ka sakin. Nagpakatanga ako sa kanya.

Lahat sinugal natin sa pag-ibig. Sabi nga ni Seth, ganyan naman pag nagmamahal e.
Nagiging tanga.
Pero yun nga lang, mas malala ako. Kasi mali yung taong napaglaanan ko ng
katangahan ko.

Ngayon, mulat ka na sa katotohanan and you decided to let go of me. Ngayon, bulag
pa rin ako, so I just let
you let go of me.

Sa dinami-dami ng sakit na pinagdaanan mo, napagod ka na. Kaya eto, pinakawalan mo

na ako. At ako
naman, hindi ko pa rin alam kung ano ang mawawala sakin kaya hinayaan lang kita
umalis at iwan ako sa rooftop
nung araw nayun.

I used to be sure with what I really feel. Now I don't know anymore.

Dati, alam na alam ko ang goal ko. Ang mapabalik si Barbie. Pero ngayon, nagbago na
ang lahat.

Who would have thought that I will doubt everything I believed in� After spending a
hundred days with you.

Nakipagpustahan pa ako sa P5 noon, sabi ko hinding hindi ako maiinlove sayo. Pero
kinain ko lahat ng
sinabi ko eh. Maraming pwedeng magbago sa isang araw, what more kung one hundred
days pa, diba?

Sa loob ng isang daang araw na yun, nalito ako. Nabaliw ako. Nalungkot ako.
Nasaktan ako. Pero sa lahat ng mga
nangyari, isang bagay lang ang pinakagusto ko. Yun ay yung nagmahal ako. Nagmahal
ako ng isang babaeng
nagngangalang Kathryn.
Ibibigay ko sana to sayo nung araw na nagdate tayo sa rooftop. Nung 100th day. Pero
pagkatapos ng lahat ng mga
sinabi at kinwento mo. Kinailangan kong iedit tong letter kasi marami pa pala akong
dapat sabihin sayo.

Kath, mahal kita. Walang harong biro. Hindi na to deal o kung ano man. Totoo na to.
Kaya sana, paniwalaan mo
ang lahat ng sinabi ko sayo.

Nagmamahal,
Daniel.

Basang-basa yung sulat ni Daniel para sakin. Basang-basa dahil sa luha ko.

.Kath� Yan ba yung letter nya sayo?. Seth

I nodded.

.Okay lang yan Kath. Pero pagkatapos mong basahin yan, tutuloy ka pa ba?. Kats.

Pinag-isipan ko ang sinabi ni Kats.

Kailangan ko gawin kung ano ang tama. Sarili ko muna ang iisipin ko ngayon. Gagawin
ko kung ano ang sa tingin
kong makakabuti para sakin.
Kahit masakit.

DANIEL�S POV

Nandito kami sa mall nina JC at Lester. Ewan ko ba kasi dun kayna Seth at Kats kung
san pupunta.

Bibili kami ng mga kailangan ko para suyuin si Kath, pero di namin inaasahan na
makikita rin pala namin dito si
Barbie.

Hindi na sana namin sya papansinin pero hinarang nya kami.

.Boys, wait.. Barbie.

Tumigil kami at tiningnan sya.

.You don�t have to speak. Pero sana pabayaan nyo kong masabi sa inyo to. I�m sorry.
I�m really really sorry.

Ako na yata ang worst friend ever. Oo, ako ang nagpadala nung CD na yun kay Kath.
Pinutol ko yung video
para hindi makita yung pagtanggi mo sakin, Daniel. Inexplain ko na rin to lahat kay
Kath. I told her how much

you love her. In the end, pinatawad nya ako. I hope you can forgive me too,
Daniel..

.Alam mo Barbie. Wala na tayong magagawa eh. Nangyari na ang nangyari. Kung
pinatawad ka ni Kath,
then I�m willing to forgive you too. I�m glad naiintindihan mo na ang lahat
ngayon..
Ngumiti si Barbie at lumapit kay JC.

.I�m sorry JC. Para sa lahat. Eto na yung wish mo oh. Nakangiti na ko. Okay na ko.
Yun nga lang, wala akong
kasamang lalaki ngayon. I don�t think anyone deserves me right now. Most especially
you. Aayusin ko muna
ang buhay ko bago ko subukang magmahal ulit. I want to be a girl who�s deserving of
anyone�s love..

Ngumiti rin si JC tapos nagyakap silang dalawa. After a while, nagbitaw rin sila.

.Sige na. I have to go. I�ll see you soon.. Barbie.

We all smiled at her and waved goodbye. At least naayos na rin tong gulo kay
Barbie.

Habang naglalakad kami, biglang may tumawag sakin.

.FAFA DANIEL!. Napatingin ako dun sa boses na yun. Si Kiray pala.

.O, Kiray, bakit?.

.Ba�t di mo kasama si Kath?.

.Eh bakit ang chismosa mo?.

.You know naman kasi. After that destined booth incident, naging fan na ko ng
pagmamahalan nyo noh..

Oo nga pala. Hanggang ngayon hindi ko pa rin alam kung sino yung nahawakan ko noon.

.Hoy Kiray. Sabihin mo nga sakin, sino yung nahawakan ko dun noon?.

.Hay nako. Hindi pa ba obvious fafa Daniel? Kaya nga ako naging fan nyo eh. Kasi
kayo yung destined na
dalawa. How touching. Hihi. Kinikilig me.. Kiray.

.Pero teka, sabi mo, hindi naman lahat sa destined booth, destined talaga eh. Pano
mo nasiguradong sila
yung destined talaga?. Lester.

.Well, well. Kayo lang ang makakasagot nyan. Hindi lang naman kasi sa destined
booth masusukat ang
pagiging destiny nyo eh. Kundi pati na rin sa mga happenings sa life nyo.
Halimbawa, yung naging ex
girlfriends ng bestfriends mo eh mga kapatid pala nung girl na mahal mo. O diba,
hanep ang connection.

That�s what you call destiny.

Napaisip ako sa sinabi ni Kiray. Tapos naalala ko rin yung sinabi ni Katsumi dati.
Lahat ng P5 connected kay Kath. At
kahit na rin yun deal. Kahit sinadya nya kaming banggain nun, kung may naunang
bumati kesa sa kanya, hindi rin
magtatagumpay yung plano nya. Pero hindi e.

Tinadhana talaga kami para sa isa�t-isa.

Niyakap ko ng mahigpit si Kiray. .Thanks Kiray. THANK YOU!.

.Aray naman fafa! Ang higpit ah. AY TEKA. ANONG DATE NGAYON?.

.April 25, bakit?. JC.

.LUNGYUH. NGAYON ANG ALIS NI KATH PAPUNTANG US! BAKIT WALA KAYO SA AIRPORT?!. Kiray

.ANO?!. Sigaw ko.

.OO. DON�T TELL ME, HINDI MO ALAM! GRUHBEHH. 3 PM ANG ALIS NYA. ANONG ORAS NA?!.

.2:45!.

.ABOT KA PA FAFA! GO RUN! KAKAMPI MO ANG DESTINY!. Kiray.

Tumakbo na kami ng napakabilis tapos nagdrive na ko papunta sa airport. Buti nalang

nasa MOA lang kami kaya
madaling makapunta sa NAIA.

Pagkadating namin dun, ayaw pa kami papasukin ng guard pero nung inexplain ko sa
kanya ang sitwasyon,
pinapasok nya rin kami.

.Anong oras na?!. Nagpapanic kong tanong.

.2:58 kuya! Wala na yan. Hindi ka na aabot.. JC.

.HINDI PWEDE. Ngayong ganto na ko kalapit ngayon pa ba ako maggigive up?.

Patuloy pa rin ako sa pagtakbo hanggang sa nakarating ako sa waiting area.

Pero imbes na makita ko dun si Kath�

Si Seth at Kats ang nakita ko. Nakatalikod samin at nakatanaw sa isang eroplanong
unti-unting lumilipad.

.Seth� Kats�. Ako.

Lumingon sila sakin. Parehong malungkot ang mga mukha nila.

.N-nasan s-ya?. Nanginginig ang boses ko. Hindi ko yata kakayaning marinig ang
isasagot sakin ng dalawa.

Lumapit sila sakin at umiling.

.Wala na sya, Daniel� Umalis na sya.. Kats.

Napaluhod ako�t napaiyak sa narinig ko.

.KAAAAAAAATTHHRYNNNN!.

Wala na kong pakialam kahit pagtinginan pa ko ng mga tao dahil sa pagsigaw ko.

Napahawak ako sa dibdib ko. Bakit ganto? Bakit ang sakit sobra? Pakiramdam ko
mapupunit ang puso ko dahil sa
nararamdaman ko ngayon.

Lumuhod na rin si Seth at niyakap ako.

.Mahal ka nya Daniel. Napatunayan nating lahat yun. Hindi sya umalis dahil gusto ka
nyang kalimutan.

Ginawa lang nya to dahil gusto nyang makahinga kahit saglit lang. Naiintindihan mo
naman diba? Masyado

syang maraming pinagdaanan..

Hindi na ko nakasagot. Iyak lang ako ng iyak.

.Alam mo bang lahat ng pinagdaanan naming apat, pinagdaanan ni Kathryn? Nawalan sya
ng dalawang

kapatid. Naghintay sya at umasang mamahalin mo sya kahit wala syang

pinanghahawakang assurance.
Nilalait-lait sya dati dahil hindi sya palaayos. Naging second choice sya sa
pamilya nila dahil mas gusto ng

mommy nya ang kapatid nya.. Seth.

.Alam ko�.
.Kaya sana intindihin mo sya. Bigyan mo muna sya ng panahon para huminga. Baka
nasusuffocate na sya
dahil sa sobrang bigat ng nararamdaman nya.. Kats.

Pinahiran ko ang luha ko at tumayo.

.Hanggang kelan ako maghihintay sa kanya? Hanggang kelan nya kailangang huminga?.

.Si Kath lang ang nakakaalam nun, Daniel. Sya lang..

Hindi na ko nakapagsalita pa. Siguro nga dapat ko muna syang bigyan ng time. Ng
space.

Pero tutuparin ko ang minsan ko nang naipangako kay Kath.

Ang pangako kong susundan ko sya sa oras na umalis sya. I�m sure papayag si Mama.

Ang problema nga lang, sang lupalop ng mundo ko sya hahanapin?

Pero hindi dapat ako mag-alala ng sobra. Dahil sabi nga ni Kiray�

Kakampi ko ang destiny.

45.
KATSUMI�S POV

�6 YEARS LATER�

Oo. Anim na taon na ang nakakalipas.

Isa na akong pari. De joke lang. Isa na kong engineer. Civil Engineer. Isang taon
palang ang nakakalipas simula
nung grumaduate ako, pero sa loob ng isang taon na yun, madami na agad akong naging
clients.

Katulad ko, successful Engineer na rin si Lester. Electrical Engineer naman sya.
Engaged na nga rin pala sila ni Ella
Mae. Oo. Si Ella Mae ang nakatuluyan ng lokong to. Si Bea? Well, nakatagpo sya ng
isang lalaking
nagngangalang Jake Vargas. At ayun, nagkainlaban. Si Gino De La Rosa naman ni Ella
Mae, ayun, kasal na
kay Mikay Maghirang.

Si JC, well. Loverboy pa rin ang bunso natin. Pagkatapos nya makamove on kay
Barbie, ayun umiral ang pagiging
cassanova. Andaming naging girlfriends! Kung san sang lupalop pa ng mundo nya
nakukuha yung mga chicks na
yun. Pero ngayon, stick to one na sya. Engaged na rin to. Alam nyo kung kanino? Kay
Gab. Ang kapatid ni Seth.
Engineer na rin tong mokong na to. Electronics and Communications Engineer.

And speaking of Seth� DOCTOR NA SYA MGA BREGS! Galing noh? 6 years lang. Talino
kasi nito eh. Psychiatrist
na sya ngayon. O diba. At teka, eto ang malupit. KASAL NA ANG LOLO NATIN MGA TOL!
Dami ko ngang iyak
nung kasal niya eh. Alam nyo ba kung kanino sya naikasal? KAY MIQ! Solid talaga.
Sila lang yung nagkatuluyan
hanggang huli.
Ako kasi. Well. Hindi nagworkout yung samin ni Neri. I guess, I�m really the man
who can�t be moved. Haha. De

joke lang. Oo, matagal ako bago makamove on talaga kay Archelle, pero ngayon
tanggap ko na ang lahat. Sa edad
kong 23, masasabi kong ngayon palang ako handang magmahal ng totoo.

Kaya sa mga single dyan and ready to mingle� well, I guess this is crazy but here�s
my number so call me maybe.

*PAK*

.LECHE KA SETH! May asawa ka nang tao, nananapak ka pa rin?!. Ako.

.E kasi tulala ka dyan eh. Ano bang iniisip mo?. JC.

Kung nagtataka kayo kung bakit kami magkakasama ngayon, wala lang. Gusto lang namin
magreunion. Miss na rin

namin ang isa�t isa eh.

.Nagrereminisce lang bregs�. Sagot ko.

.Kumusta na kaya si Daniel�. Lester.

Walang nakasagot saming lahat.

Yung araw na umalis si Kath at nagbreakdown si Daniel� yun na rin ang huling beses
na nakita namin sya.

Kahit si JC, nagulat na lang na pagkagising nya kinabukasan, wala na si Daniel.

Wala na rin ang mga gamit nya.
Passport. Credit cards. ID. Lahat, gone like the wind.

Pag tinatanong naman namin si Tita Karla. Nagsasmile lang sya at iniiba ang usapan.
For the last 6 years, yun ang
gawain nya.

Kinasal si Seth at lahat lahat. Nakagraduate na kami at nagtrabaho, pero wala sya.
Hindi sya dumating sa mga
mahahalagang events ng buhay namin.

.Sir Katsumi.. Tawag nung maid ko.

.Yes, manang?.

.May delivery boy pong naghahanap sa inyo.. Pagkasabi nya nun, pumasok na rin sa
loob yung delivery boy.

.May nag-order ba satin ng pizza?. Tanong ko.

.Wala ah.. Seth.

.UMAMIN KA SETH! KALA MO NAKAKALIMUTAN KO NANG SUGAPA KA.. Ako.

.HINDI NGA KASI. ANG KULIT.. Seth.

.Ahm, Sir?. Napatingin kami dun sa lalaki. .No one ordered a pizza. I�m here to
deliver your cars. Pero
pakisign po muna nito bago nyo sila makuha..

.BAKA SCAM TO HA. Leche. Idedemanda kita!. Ako.

.Hindi po sir. May bumili po ng mga ito. Legal po. Tapos ipinangalan sa inyo. Kayo
po ang rightful owner ng
mga bagong release na kotseng to kahit hindi po kayo ang nagbayad..

.Ah.. ganun ba.. Then we all signed the paper.

Lumabas kaming lahat para makita ang mga kotse.

At lahat kami nalaglagan ng panga.

.P-p-pare� I-ito y-yung m-mga d-dream c-cars n-natin.. Mautal utal na sabi ni
Lester.

.Excuse me.. Sabi ni Seth dun sa delivery boy. .Sabi mo bagong release lang to.Pero
sa pagkakaalam ko,

hindi pa nirerelease sa market ang models na to. So pano nangyaring nabilhan agad
kami nung sinasabi

mong nagpadala nito?.

.Ah. Kasi po ang bumili sa inyo nyan ay yung person behind those cars. Sya po ang
nagdesign at gumawa
ng mga kotseng yan..

.Woah. Teka. Nabalita to sa CNN eh. Sya yung pinakasikat na Engineer sa US. Grabe.
Bakit naman nya tayo
ibibili nito?. JC

.Kasi tropa tayo..

Napatingin kaming lahat dun sa boses.

Kung nagulat kami sa mga kotseng to, mas nagulat kami sa nakikita namin ngayon.

Kung pwede lang bumili ng panga. Bibili ako. Kanina pa kasi ako nalalaglagan eh.

.What? Kinalimutan nyo na ako?.

.Daniel�. Sabay sabay naming sabi.

Lumapit sya samin sabay tanggal ng shades nya. Hindi pa rin nagbabago ang itsura
nya. Pero mas naging muscular
na sya ngayon. Halatang nagwoworkout ang loko.

.Kumusta na kayo?. Daniel.

Nagkatinginan kaming apat. At imbes na sagutin namin ang tanong nya�

*PAK* *BOOGSH* *PAK*

.WAA. TAMA NA! Masyado nyo naman akong namiss!. Sabi ni Daniel habang nagtatakip ng
katawan nya.
Pinagbubugbog kasi namin eh.

.Walangya ka! Ilang taon kang nawala tapos bigla bigla ka nalang susulpot dito.
Sana sinabi mo!. Ako.
.Para san pa?.

.Para masundo ka namin sa airport. Ako.

*PAK!*

.Hahaha. Langya. Wala pa ring nagbabago sayo Kats. Baliw ka pa rin!.

.Okay lang. Baliw nga ako. Ako naman ang pinakagwapong bachelor sa buong
Pilipinas.. Pagyayabang ko.

.Haha. Oo, kuya. Feature sya sa Time Magazine. Langya lang.. JC.

.Woy. Teka. Para san tong mga kotseng to ha?. Lester.

.Naaalala nyo pa ba ang deal natin before?. Daniel

.Aling deal? Yung 100 days? Pare naman. Move on please.. Lester.

.Hahaha. Ayoko nga. Pero teka nga. Diba usapan noon na after 5 years, kung kami man
ang magkatuluyan ni

Kathryn, ibibili ko kayo ng kanya-kanyang kotse. And not just an ordinary car pero
yung pinakamahal at

pinakabagong car. Tanda nyo?. Daniel.

.Ibig sabihin kuya�.

Nakangisi lang ng nakakaloko samin si Daniel.

Kaya kinumog namin sya at naggroup hug kami.

.YOWN NAMAN. PANO MO SYA NAHANAP HA?!. Lester.

.Sabi ko naman sa inyo, kakampi ko ang destiny.. Daniel.

.Ilang taon na kayong engaged?. JC

.Wala pa..

.ANO?!. Ako.

.Mamaya palang ako magpopropose. Kaya kailangan ko na naman ng tulong nyo.. Daniel.

.Hay. May magagawa pa ba kami?. Sabi naming lahat except for Seth.

.Seth� Tahimik ka dyan.. Daniel.

.Naalala ko lang ang dati. Yung mga high school palang tayo. Dati tinutulungan ka
lang namin manligaw or
suyuin si Kath. Ngayon, tutulungan ka na naming magpropose. Ang bilis ng oras..
Seth.

.Naalala ko rin dati. Ganto rin tayo. Sama-sama. Nagkukulitan. Parang ngayon lang.
Pero this time, grown

ups na tayo. Marami nang responsibilidad sa buhay. . Daniel

.Parang kelan lang tumutugtog tayo kung kelan natin maisipan. Pero ngayon hindi na
natin magawa kasi
lahat tayo busy na.. JC.

.Parang kelan lang din nung gulong-gulo pa tayo sa mga lovelife natin. Pero ngayon,
malinaw na ang lahat.
Kasama na natin ang babaeng alam nating magiging kapareha natin habang buhay..
Lester.

Lahat sila nagtinginan sakin.

.Ayoko. Tama na to. Naiiyak na ko. Tara na ayusin na natin yang plano mo Daniel..

.Hahaha. Hindi ka pa rin talaga nagbabago Katsumi.. Daniel, sabay akbay sakin.

.Baka may kilala kang chix. Pakilala mo naman sakin.. Sabi ko habang naglalakad
kami papasok ng bahay.

Nagtawanan lang kami ng nagtawanan. Parang dati lang. Pero katulad ng sabi nila,
marami nang nagbago.

Anim na taon mang hindi nagparamdam si Daniel. Naging busy man kami at nagkaron na
ng iba�t-ibang priorities�
Yung samahan namin. Hindi bilang individuals na Seth, Lester, JC, Katsumi o Daniel.
Pero bilang isang tropa�

Bilang Parking 5� hindi yun nagbago.

Kasi sabi nga nila : Bestfriends are people you don.t need to talk to every single
day. You don.t need to talk to each
other for weeks, but when you do it.s as if you didn.t stop talking.

P.S.
Nakuha ko lang yan kay Seth. Haha.

KATHRYN�S POV

Nakauwi na kami ni Daniel ng Pilipinas. Oo, kami pa rin hanggang ngayon.

Ewan ko ba dun kung pano nya ko nahanap sa US. Siguro nga destiny talaga kami.

Ilang buwan din nya akong sinuyo. Sa maraming buwan na yun, naramdaman ko kung gano
sya kasincere. Kaya
hindi ko na rin sya pinakawalan.

At eto nga, going strong kami.

Dito ako magsestay sa bahay namin dito sa Pilipinas. Si Daniel, sabi nya sasamahan
daw nya ako dito pero 7pm na,
wala pa rin sya. Mukhang napasarap yata ng kwentuhan sa P5.
Mamaya-maya lang, may biglang bumusina. Lumabas ako ng bahay para tingnan yun.

Pero pagkalabas ko biglang may nagtakip ng mukha ko.

And then everything went black.

When I opened my eyes, nakita kong nasa isa akong function hall.

Napakaliwanag dito at may mga nakahaing pagkain sa tabi. Sa harap ay may stage at
sa magkabilang side ng stage
ay may mini fountains.

Pansin ko ring may mga tables. At ako. Nandito ako sa isa sa mga table. Nakaupo
habang pinagmamasdan ang
paligid.

.Anyone? May tao ba dito?.

Pagkasigaw ko, biglang namatay lahat ng ilaw.

Nagsimulang tumugtog yung gitara. Parang alam ko tong kantang to ah.

Mamaya-maya lang, may kumanta na.

.I wanna make you smile, whenever you�re sad, carry you around when your arthritis
is bad.

Ang boses na yun. Kay Daniel yun.

.All I wanna do� is grow old with you..

Isa-isang nagbukas ang spotlight. Sa bawat pagbukas nito, may isang anino ng tao
ang lalabas. Isang anino na may
finoform na letter gamit ang body parts nya.

First Shadow: M

.I�ll get your medicine when you�re tummy aches.

Second Shadow: A
Third Shadow: R

.Build you fire if the furnace breaks.

Fourth Shadow : R
Fifth Shadow : Y

.It could be so nice, growing old with you..

Sixth Shadow : M
Seventh Shadow : E

.I�ll miss you, kiss you. Give you my coat when you are cold..

Eighth Shadow : K

.Need you. Feed you..

Ninth Shadow: A

.Even let you hold the remote control.

Tenth Shadow : T

.I could be the man who grows old with you..

Eleventh Shadow : H

.I wanna grow old with you�.

Pagkatapos ng kanta. Mga 5 seconds ding nakabukas yung mga spotlight. Ako? Eto.
Tulala at nakatakip sa bibig ko.
Hindi ko ineexpect to.

Tinitigan ko yung shadows. Totoo ba to? . M A R R Y M E K A T H . ang nakalagay.

After sometime, binuksan na ulit lahat ng ilaw.

Sa pagbukas nun, nakita ko lahat ng mga taong importante sa buhay ko.

Si Mommy Min. Si Papa. Si Carmela. Si Magui. Si Tita Karla. Si Seth. Si Kats. Si

Lester. Si JC. Si Miq at si Ella Mae.

Ang eleven shadows.

Humilera sila sa stage, lahat sila nakangiti sakin. Mamaya-maya, bigla na namang
dumilim ang paningin ko.

May nagtakip kasi ng mata ko eh.

.Naaalala mo ba ang first time na kinanta ko yang kantang yan?. Kahit nakatakip ang
mata ko, alam kong si
Daniel to.
I nodded.

.Dati, na-PBB Teens pa tayo nina Kats at Mycko dahil 16 palang tayo nung kinanta ko
sayo yun. Pero gusto
ko malaman mo na nung panahong yun, sure na ko. Sure na kong ikaw lang ang
kakantahan ko ng kantang

yun. Ikaw lang kasi ang gusto ko makasama sa pagtanda eh. I wanna grow old with
you, Kath..

Pagkatapos nya magsalita, tinanggal nya ang kamay nya at inalalayan akong tumayo.

Pagkatayo ko, sya naman ang lumuhod.

.Ms. Kathryn Bernardo. Alam mo ba kung anong araw ngayon?. Tanong nya.

.February 25?.

.Alam mo ba kung anong meron sa Feb 25?.

Ito ang araw na sinagot ko sya. 6 years ago.

.Hindi eh.. Pang-aasar ko.

Sumimangot sya kaya binawi ko din agad. .De joke lang. Syempre tanda ko noh..
Hinawakan nya ang kamay ko at hinalikan ito.

.Kung dati, I asked you to be the official caretaker of my heart� Ngayon, I will be
asking a different
question..

We both took a deep breath.

.Kung dati, saksi ang sunset sa pagtatanong ko sayo, ngayon sila na ang saksi
satin..

Tumingin kami sa mga kaibigan at pamilya namin. Lahat sila nakangiti pero teary
eyed si Mama at Tita Karla.

Kinuha ni Daniel ang isang box sa bulsa nya.

.Saksi ang mga mahal natin sa buhay sa pagtatanong ko at sagot na gagawin mo. Ms
Kathryn Bernardo,
soon to be Padilla�.

He took a long pause before he asked the question which will change our lives
forever.

He then opened the box na naglalaman ng isang sing-sing.

.Would you like to spend not only your forever� but your forever and a day with
me?.
Biglang tumulo ang luha ko. But I still managed to smile.

Tinayo ko si Daniel.

.Kath? Please. Magpapakamatay talaga ako pag no ang sagot mo..

I placed my index finger on his lips.

.Sshh. Ako lang ang magsasalita, okay?.

He nodded.

.We barely survived 100 days, now you�re asking for forever? Are you sure about
this?.

He nodded again.

.Alam mo Daniel. Mahal na mahal na mahal kita. 8 years na kitang minamahal. Sa

walong taong yun,
naranasan kong umiyak. Masaktan. Tumawa. Maging masaya. Ginagawa mo kong baliw�
Baliw na baliw
sayo..

Tinanggal ko na yung index finger ko sa may lips nya tapos nagsmile sya.
.Noon palang. Nung 100 days palang, madami na tayong dinanas na pagsubok. Pero
lahat yun kinaya natin.
Ngayon. Ngayon na mas tumibay pa ang pagmamahalan natin, sa tingin ko makakaya na
nating harapin ang

kahit ano. Kaya Daniel�.

Napalunok sya. Halatang kinakabahan sa sagot ko.

.Go change my name to Kathryn Bernardo Padilla because my answer is yes�

�.Yes,I�m willing to spend my Forever and a Day with You..

And then he hugged me.

Pagkatapos nya ko yakapin, kiniss nya ang singsing ko na ibinigay nya 6 years ago.
Tanda nyo? Yun yung sinuyo
nya ako after nung outing namin.
.I love you, soon to be Mrs. Kathryn Bernardo Padilla. Pero panahon na para paltan
ang singsing na suot mo
ngayon.. Daniel, while removing our couple ring and putting our engagement ring on
my finger.

.I love you too, Daniel. I love you my soon to be husband.. Then I hugged him.

Naglapitan samin ang mga kaibigan at pamilya namin at niyakap kami. Halos lahat
kami umiiyak sa saya.

Sa gabing ito magsisimula ang bagong chapter sa buhay namin ni Daniel. Hindi lang
namin pero pati na rin ng mga
taong nakapaligid samin ngayon.

Minsan na nila kaming dinamayan ni Daniel. Ngayon, sasamahan ulit nila kami sa
bagong journey namin.

Isang journey na hindi lang magtatagal ng hundred days, o one lifetime o forever.

.Pano ba yan, sakin ka na talaga ngayon.. Daniel.

.Sayo naman ako talaga eh..

.Sarap ipamukha nitong singsing mo sa mga umaaligid sayo dun sa US..

.Haha. Nagseselos ka na naman. Ano ka ba. Ito na nga oh. Nakatali na ko sayo. Wag
ka mag-alala. Mahal
kita..

.Mahal din kita..

And with that, he kissed me.

A kiss so slow and passionate, I can really feel his love for me.

Narealize kong ito pala ang first kiss namin as an engaged couple. Hindi lang
ordinaryo tong kiss na to.

Because this kiss?

This kiss marks the beginning of our forever and a day with each other.

---The End� �of Book 1--

(Book 2 : Forever and a Day with You -http://www.wattpad.com/story/1489430)