Hugot Pilipino

Talamak sa mga Pilipino ang mga “hugot lines”, lalo na sa mga kabataan may
iniirog man o wala. Madalas nating naririnig iyan sa mga nasaktan, iniwan at
pinaasa. Sa pamamagitan ng paghugot ay dito nila ipinapakita ang kanilang
nararamdaman, minsan ay pinapaskil pa ito sa “Facebook” upang malaman ng ibang
tao na sila ay nasasaktan. May mga tao rin naman na “mema” hugot lang na bawat
salita o kilos ay nagagawa pa ring humugot sa buhay. Sigurado ay kahit saang sulok
ng Pilipinas ka man pumunta ay may hugot ka pa ring maririnig kaya ang hugot
Pilipino ay tatak Pilipino.

“Sanay na akong masaktan” “Sanay na akong maghintay”. Iyan ang mga

hugot na hindi ko maaring marinig sa pang araw-araw. Para sa mga patuloy pang
umaasa, “Ang sarap umasa, lasang tanga.” Para sa mga nagmamahal ngunit hindi
naman sila mahal, “Okay nang mahulog sa mabahong kanal kaysa naman sa taong
hindi ka mahal.” Kung tutuusin ay madali lang sa ating mga kabataan ang temang
hugot dahil marami nang nakararanas magmahal, masaktan, magmahal ulit at
masaktan ng paulit-ulit. Hindi ko alam kung saan nagmula ang salitang hugot pero
may maganda naman itong naiidulot sa mga kabataan ngayon. Tulad ng “Spoken
Poetry”, mga hugot na dinadaan sa tula. Ito rin ay nagging libangan na ng mga
kabataan. Ngunit may kaunting hindi magandang naiidudulot nito sa atin. Minsan ay
hindi na ito nakatutuwa dahil minsan ay nakakasawa na at sa bawat kibo’t ay puro
hugot.

Lahat ng bagay ay may katapusan. Hindi makalalagpas riyan ang mga hugot
na sa tingin ko ay malayo pa ang pagkupas. Malaki ang naibigay nitong saya at mga
aral sa atin na hanggang ngayon ay lumalago pa ang kaalaman ng mga kabataan sa
paghugot Sana sa paglaho ng mga hugot ay hindi ito maglaho sa puso’t isipan ng
mga tao dahil isa ito sa mga nagging pagkakakilanlan ng mga Pilipino.

Maiden Gutierrez