Απαστερίωτες Σκέψεις

Είναι στιγμές που δε μπορείς να συγκεντρωθείς και τόσο εύκολα. Το κεφάλι κάθεται
αναπαυτικά πάνω στο σώμα μα οι σκέψεις το κάνουν τόνους βαρύ με αποτέλεσμα να μην
αντέχεις όλη αυτή την πίεση. Τότε μια συνεχόμενη εφίδρωση έρχεται μέχρι που να πέφτει
σταλιά σταλία κάτω στη γη και η ψυχραιμία πάει κι αυτή περίπατο.

Είναι στιγμές που νοιώθεις μόνος και το παλεύεις όσο δεν πάει άλλο, παρέα με τους
δαίμονες που θες να διώξεις σε ένα πόλεμο δίχως αρχή και τέλος. Και πας με την
ψυχολογία στο πάτωμα να νικήσεις η να νικηθείς, ενώ τότε θυμάσαι το πόσοι αληταράδες
κράτησαν σε όλο αυτό το πανήγυρι και λες «πάμε αγόρι μου, το έχεις». Και σκέφτεσαι τους
συγγραφείς, ποιητές, μουσικούς που ήταν σε μια αδιάκοπη πάλη και νοιώθεις ένα με
αυτούς.

Για ποιον άλλωστε είναι όλα ρόδινα; Ενδεχομένως για κανέναν. Και τι θέλει όλο αυτό; Ίσως
ένα γερό ξεφόρτωμα και φίλους, ναι φίλους που σου κάνουν ένα «πατ-πατ» στην πλάτη
και σε εμψυχώνουν. Αυτούς που η αγάπη δεν λήγει, είναι απαστερίωτη και αγνή έχοντας
θεμέλια στο χρόνο. Όχι δεν είναι σαν τις άλλες αγάπες, αυτές ξέχνα τις. Έρχονται και
παρέρχονται, σου πουλάνε παραμύθια ενώ μένεις εκεί να χάβεις τις δήθεν εξομολογήσεις
τους. Μείνε μακριά από αυτές.

Άκου λίγη τζαζ, διάβασε κανένα βιβλίο και προπαντός μίλα με τους φίλους. Σε αυτές τις
στιγμές τους διακρίνεις σαν τη μύγα. Για βιβλίο πάρε κανένα του Μπουκόφσκι. Κάπου
διάβασα ο Πατάκης έβγαλε δύο πρόσφατες εκδόσεις, η μία λέγεται «Για την Γραφή» και η
άλλη «Για τον Έρωτα». Το πρώτο περιλαμβάνει επιστολές του Τσάρλι σε εκδότες, φίλους,
συγγραφείς κτλ από το 1945-1993 ενώ το δεύτερο είναι μια ανθολογία ποιημάτων του που
έχουν να κάνουν με τον έρωτα.

Κάπου διάβασα πως ετοιμάζεται για τον Οκτώβρη του 2019 νέο Αστερίξ με τίτλο «Η κόρη
του Βερκιγγετόριγα». Πολλά στοιχεία δεν υπάρχουν ακόμη μόνο το γεγονός πως αυτή η
κόρη είναι μια έφηβη με ατίθασο και αντιστασιακό χαρακτήρα. Κάτι από κίτρινα γιλέκα
ίσως.. ποιος ξέρει!

Σήμερα είναι η παγκόσμια Record Store Day, πράγμα που σημαίνει πως σε Αγγλία και ΗΠΑ
σε πολλά μικρά δισκοπωλεία γίνεται η γιορτή του βινυλίου. Τίμιες εκπτώσεις και μια σειρά
από επανεκδώσεις σε σπάνια ή μη δισκάκια έρχονται να κάνουν αυτή την ημέρα χαρά των
audiophile. Μια όμως από τις εκδόσεις που περιμένω αυτό το διάστημα και δεν έχει να
κάνει με το RSD είναι του Lee Moses με τίτλο «How Much Longer Must I Wait? – Singles &
Rarities 1965-1972» που αναμένεται να κυκλοφορήσει από Μάη μεριά.

Δύο άχαστα jazz live για φέτος είναι των Go Go Penguin στο Gazarte και των Mammal
Hands στα πλαίσια του Jazz Festival Technopolis. Το δεύτερο μάλιστα δεν έχει ανακοινωθεί
ακόμη από την διοργάνωση παρά ανέβηκε στο site της μπάντας.

Οι στιγμές που δεν μπορείς να συγκεντρωθείς υπάρχουν, αλλά μπορείς να συνεχίζεις καθώς
υπάρχεις κι εσύ.

Φέρσου ανάλογα.

Τσιν