EPOHE

 Umetnost praistorije
 Umetnost Starog Egipta
 Antička grčka umetnost
 Helenistička umetnost
 Umetnost starog Rima
 Umetnost Srednjeg veka
 Renesansa
 Barok
 XIX vek (neoklasicizam, romantizam, impresionizam)
 Postimpresionizam
 Moderna umetnost XX veka (kubizam, futurizam,
suprematizam, konstruktivizam, de stajl, dadaizam,
nadrealizam)
 Postmodernizam i dekonstruktivizam
Umetnost Praistorije
Umetnost praistorije obuhvata period od 30 000 do 3000 godina p.n.e. Deli se na
umetnost paleolita (15 000 do 10 000 godina p.n.e.) i umetnost neolita( oko 9 000
godina p.n.e.).
Najstariju umetnost čine statuete od gline, mekog kamena, mamutovog zuba, ploče sa
urezanim reljefnim predstavama, crteži I slike u pećinama. Najznačajnija dela paleolitske
umetnosti su slike životinja, koje su urezane, naslikane ili isklesane na kamenim
zidovima petina, kao. na primer Ranjeni bizon iz pećine Altamire u severnoj Španiji.
Na svodovima slavne pećine Šove na jugu Francuske, nalaze se neka od najznačajnijih
umetničkih dela iz praistorije. Procene o starosti slika iz Šove pećine su kontroverzne –
između 27.000 i 35.000 godina.
Šove nije samo neobično velika pećina, već su u njoj korišćene i neobične tehnike
crtanja. Na zidovima je oslikano stotine divljih životinja, tu su konji, medvedi, bizoni,
jeleni, lavovi, nosorozi, mamuti i druge životinje – najmanje 13 vrsta. Umesto plena, koji
se pojavljuje na crtežima iz kasnijeg perioda, na zidovima u Šoveu oslikani su uglavnom
predatori.
Tu su oblici dobijeni tačkanjem, linije, znakovi, simboli i otisci šaka u crvenoj boji gvožđe-
oksida. Kao i u mnogim drugim pećinama, ovde nalazimo i matrice ruku, i to uglavnom
ženske. Ovi specifični elementi slike su pravljeni tako što je ruka položena na zid pećine,
pa je duvanjem u praškastu boju prebojena njena okolina, a sama površina ispod ruke
ostala je bez boje.
Ono što je dovelo do završetka starijeg kamenog doba nazvano je neolitskom
revolucijom. Sa novim načinom života došlo je i do nekih novih važnih zanata i
pronalazaka mnogo pre prve pojave metala: grnčarija, tkanje i predenje, osnovne
metode građevinskih konstrukcija ođ drveta, opeke I kamena.
Neolitske kulturne grupe zasnivaju se uglavnom na keramici. Ona je pravljena rukom,
bez upotrebe grnčarskog vitla, ali je veoma raznovrsnih oblika, sa ornamentalnim
ukrasom I često sa zadivljujuće tankim zidovima. Ukrasi su izvedeni slikanjem, ubodima,
otiskivanjem I urezivanjem.
Doba prve metalurgije, bronze, a zatim I gvožđa, poznato je kao metalno doba.
Umetnost je skoro potpuno apstraktna, svedena na znakove I simbole. Formira se
geometrijski stil.
Umetnost Starog Egipta
Reljef je obično bio isklesan pre nego što je bio obojen. Dve osnovne klase reljefa su
uzdignuti reljef (gde se figure izdvajaju od površine) i potopljeni reljef (gde su figure
urezane u površinu i ispod nje). Površina bi bila izglađena slojem maltera i potom
obojana. Da površina nije bila izrezbarena pre farbanja, naneli bi se nekoliko slojeva
maltera kako bi se stvorila ravna ravnina.
Površina crtanja bila bi obrisana mrežastim smernicama, prikačenim na zid pomoću žice
obložene crvenom pigmentnom prašinom (vrlo slično linijama krede koje koriste
savremeni stolari). Ova mreža je pomogla umetnicima da pravilno razmene figure i
rasporede scene. Elementi scene crtani su crvenom bojom, korekcije su primećene
crnom bojom, a zatim je slika izvršena jedna u drugu. Čak i na isklesanom reljefu, mnogi
elementi u sceni bili bi izvedeni samo u boji, a ne urezani na površinu.
ULJANA TEHNIKA
Istorija slikanja uljem seže u stara vremena, kada je čovek počeo da ograničava svoje
poznanstvo u slikarskom delu. U grotlima južne Evrope rani čovek je pomešao
životinjske masti sa zemljom i mrlju kako bi formirao prve uljane boje. Ove uljane boje
su izobličene na zidovima grota. Tokom 15. veka Jan van Eick, poznati belgijski slikar,
razvio je ulje ulje mešajući laneno ulje i ulje od orašastih plodova različitih boja. Neki
engleski umetnici takođe su se koristili uljima i prvi zagovarali tehniku slikanja uljem.
1
Najveći deo renesansnog porekla zaslužan je Jan Van Eick - severnoevropski slikar 15.
veka koji je izumio sliku uljem na drvenim nosačima.