Etyka a homoseksualizm.

Gdy coś jest nieetyczne, jest nie zgodne z zasadami i normami postępowania przyjętych w
danej epoce i środowisku. 

 Bez względu na to, jak słuszne wydają mi się moje poglądy na temat pewnych grup
społecznych nie postępuje etycznie, jeśli daję sobie prawo do rzucenia jajkiem albo obelgą w
uczestników jakiejś parady.

Istnieją 4 podstawowe poglądy odnoszące się do etyki seksualnej:

1) stanowisko prokreacjonistyczne - zwolennicy tego stanowiska głoszą, iż akt seksualny

powinien być nastawiony tylko i wyłącznie na prokreację. Tym samym jakiekolwiek praktyki
seksualne nierealizujące tego celu są traktowane jako niemoralne. Moralnie dopuszczalny
seks powinien być heteroseksualny oraz odbywać się w związku małżeńskim, który sam w
sobie gwarantuje dobre wychowanie potomstwa.
2) seks i miłość - jest to stanowisko, które dopuszcza akt seksualny, o ile zakłada on
więzi emocjonalne takie jak miłość, przywiązanie, poczucie bezpieczeństwa. Tym samym,
seks, który jest tylko i wyłącznie nakierowany na cielesną przyjemność (przedmiotowy) lub
nie ma na celu pogłębiania relacji miłości jest traktowany jako niemoralny.
3) akt seksualny jako język ciała - czyli jako kolejny sposób komunikacji. Jest to jednak
bardziej deskryptywne niż normatywne stanowisko.      
4) to tylko seks - każdy akt seksualny jest dopuszczalny moralnie, o ile nie dochodzi do
złamania innych bardziej szczegółowych zasad etycznych. 

Najczęstsze argumenty używane do krytykowania homoseksualizmu: 

Jedną z dróg krytyki homoseksualizmu jest przyjęcie stanowiska prokreacjonistycznego w tym

sensie, że jakikolwiek akt seksualny nie nakierowany na prokreację jest czymś moralnie
niedopuszczalnym.

Jeśli tak, to jakikolwiek akt homoseksualny byłby czymś moralnie niedopuszczalnym. Tym
samym musielibyśmy przyjąć najbardziej restrykcyjną i radykalną etykę seksualną. W takim
wypadku nieetycznym byłoby także stosowanie jakichkolwiek form antykoncepcji,
masturbacja oraz seks heteroseksualny z bezpłodnym partnerem (przy założeniu, że wiemy o
jego bezpłodności).

 Homoseksualizm jest nieetyczny, ponieważ jest nienaturalny/ jest niezgodny z prawem

naturalnym.

Jeśli poprzez nienaturalny rozumiemy stwierdzenie opisowe - nie występujący w przyrodzie,

to jest to stwierdzenie fałszywe. U wielu gatunków zwierząt jesteśmy w stanie zaobserwować
tendencję homoseksualną.

Homoseksualizm jest nieetyczny, ponieważ ze związków homoseksualnych nie powstają

dzieci. 

Podobnie jak z przypadkiem argumentów z nienaturalności musielibyśmy założyć, że

jakikolwiek związek jest związkiem nieetycznym, o ile nie prowadzi do poczęcia dzieci.
Homoseksualizm jest zboczeniem, dewiacją, perwersją.

Po raz kolejny mamy założoną dość restrykcyjną etykę seksualną, która mówi nam, iż istnieje
jeden dopuszczalny model etyki seksualnej. Tylko i wyłącznie przy założeniu jednego
„prawdziwego” modelu aktu seksualnego mogą istnieć perwersje i dewiacje jako coś, co od
tego modelu odbiega. 

Homoseksualizm jest niemoralny.

Przeciwnicy legalizacji związków osób tej samej płci najczęściej sięgaj do argumentów
odwołujących się do moralności. Naturalnie istnieją pewne standardy określające, co może
stać się przekonaniem moralnym oraz w jaki sposób przekonanie takie powinno zostać
nabyte. Niespełnienie tych standardów prowadzi do stwierdzenia, i określone przekonanie
moralne jest raczej przesądem, niż czymkolwiek innym. 

Homoseksualizm to choroba.

Homoseksualizm został wykreślony z listy chorób w 1973 r. przez Amerykańskie

Towarzystwo Psychiatryczne, a w konsekwencji także przez WHO – światową organizację
zdrowia.

Dodatkowo:

Istnieje hipoteza wrodzonej biseksualności:

Jest to hipoteza stanowiąca, że człowiek jest pierwotnie biseksualny, a inne orientacje

seksualne rozwijają się wtórnie.
Odczuwanie przez część populacji popędu płciowego do osób tej samej płci, próbowano
opisać i wytłumaczyć na różne sposoby, spierano się nad rolą natury i kultury w jego
kształtowaniu. Jedną z propozycji wyjaśnienia tego zjawiska była hipoteza wrodzonej
biseksualności. Głosi ona, że człowiek powstaje jako istota biseksualna i tak też przychodzi
na świat. Dopiero później, w trakcie jego ontogenezy, może się rozwinąć orientacja
homoseksualna bądź heteroseksualna. Jedna z nich zdobywa przewagę nad drugą i w ten
sposób powstają zarówno hetero-, jak i homoseksualiści.
Sigmund Freud uważał, że orientacja homoseksualna z powodu braku akceptacji przez
kulturę, między innymi przez cieszącego się autorytetem ojca i przez niezgodność z
wartościami wyznawanymi przez obojga rodziców, ulega wyparciu. Nie dojdzie do niego,
jeśli rozwijający się chłopiec nie zdoła pokonać lęku kastracyjnego związanego z pożądaniem
matki. Odnośnie kobiet Freud uważał jedynie, że trudniej niż mężczyznom przychodzi im
przyjęcie, że mają potrzeby natury seksualnej. Nie potrafił wyjaśnić genezy orientacji
homoseksualnej u kobiet.

każdy człowiek ma prawo do własnych przekonań i poglądów, ale nieetyczne jest szerzenie
aktów dyskryminacyjnych wobec np. osób homoseksualnych tylko ze względu na
indywidualne odczucia, homoseksualizm wiąże się z miłością do tej samej płci, a miłości nie
można rozpatrywać pod kątem etycznym, bo to jest uczucie, a uczuć nie tłumaczy się pod tym
względem, więc osoby, które w jakikolwiek sposób działają z zamiarem nienawiści lub np.
osoby homoseksualne są zwalniane z pracy/dręczone w szkole/wyzywane i bite na jakichś
paradach równości to nie jest w porządku i to TAKIE zachowania nie są etyczne a nie sama
orientacja seksualna

a sam homoseksualizm nie jest oficjalnie już ani choroba ani zaburzeniem psychicznym, wiec
nawet z medycznego punktu widzenia jest etyczny i to coś normalnego,
został oficjalnie wykreślony z systemów diagnostycznych DSM i ICD więc nie jest czymś
nienormalnym jak wiele osób twierdzi,
a jeśli chcemy poruszać kwestie religijne, to też - chrześcijanie kierują się 10 przykazaniami,
które jasno każą miłować bliźniego swego i nie ma NIGDZIE zapisu jakby homoseksualizm
był ZŁY, religia ta kierować się powinna przede wszystkim miłością, tolerancją i szacunkiem
wobec drugiego człowieka, bez względu na wszystko.