MGA BUGTONG

1. Dalawang batong itim, malayo ang nararating.

Sagot: Mga mata
2. Kay lapit-lapit na sa mata, di mo pa rin makita.
Sagot: Tenga
3. Alalay ng mga ikakasal sa simbahan
Kasu-kasunod sa bawat paghakbang.
Sagot: Abay
4. Sa madre at pari ito ang kasuotan
Pormal na unipormeng kagalang-galang.
Sagot: Abito
5. Sa init ay sumasaya
Sa lamig ay nalalanta.
Sagot: Acacia
6. Mga duming parang sapot ang dating
Dapat itong sungkitin at walisin.
Sagot: Agiw
7. Tubig ito na takbu nang takbo
sa dagat-dagatan, sa ilug-ilugan, pati na sa batuhan.
Sagot: Agos
8. Baston ng Kapitan,
Hindi mahawakan.
Sagot: Ahas
9. Mga dahong iningatan
Punung-puno ng karunungan.
Sagot: Aklat
10. Pinagtagni-tagning pangyayari ng nakaraan
Malulungkot at masasayang karanasan.
Sagot: Alaala
 MGA SALAWIKAIN

1. Ang ampalaya kahit anong pait,

sa nagkakagusto’y matamis.

2. Ang tao’y nakikilala sa gawa at hindi sa salita.

3. Kung magbibigay ma’t mahirap sa loob,

ang pinakakain ay di mabubusog.

4. Madali pang gisingin ang natutulog nang mahimbing,

sa nagtutulog-tulogan na gigisingin.

5. Kung magagawa rin lang ng paupo,

ay huwag na sanang gawin pa nang patayo.
 MGA AWITING PILIPINO
PARUPARONG BUKID
Paruparong bukid na lilipad-
lipad
Sa gitna ng daan
papagapagaspas
Isang bara ang tapis
Isang dangkal ang manggas
Ang sayang de kola
Isang piyesa ang sayad
May payneta pa siya -- uy!
May suklay pa mandin -- uy!
Nagwas de-ohetes ang
palalabasin
Haharap sa altar at
mananalamin
At saka lalakad na pakendeng-
kendeng.
AKO’Y PINOY
Ako’y isang pinoy sa puso’t
diwa
Pinoy na isinilang sa ating
bansa
Ako’y hindi sanay sa wikang
mga banyaga
Ako’y pinoy na mayroong
sariling wika
Wikang pambansa ang gamit
kong salita
Bayan kong sinilangan, hangad
kong lagi ang kalayaan
Si Gat. Jose Rizal noo’y
nagwika
Siya ay nagpangaral sa ating
bansa
Ang hindi raw magmahal sa
sariling wika
ay higit pa ang amoy sa
mabahong isda
Wikang pambansa ang gamit
kong salita
Bayan kong sinilangan, hangad
kong lagi ang kalayaan
Ako’y isang pinoy sa puso’t
diwa
Pinoy na isinilang sa ating
bansa
Ako’y hindi sanay sa wikang
mga banyaga
Ako’y pinoy na mayroong
sariling wika
ANG PIPIT
May pumukol sa pipit sa sanga
ng isang kahoy
At nahagip ng bato ang
pakpak ng munting ibon
Dahil sa sakit di na makaya
pang lumipad
At ang nangyari ay nahulog
nguni't parang taong bumigtas
Mamang kay lupit
Ang puso mo'y di na nahabag
Pag pumanaw ang buhay ko
May isang pipit na iiyak
May pumukol sa pipit sa sanga
ng isang kahoy
At nahagip ng bato ang
pakpak ng munting ibon
Dahil sa sakit di na makaya
pang lumipad
At ang nangyari ay nahulog
nguni't parang taong bumigtas

Mamang kay lupit

Ang puso mo'y di na nahabag
Pag pumanaw ang buhay ko
May isang pipit na iiyak

Mamang kay lupit

Ang puso mo'y di na nahabag
Pag pumanaw ang buhay ko
May isang pipit na iiyak