Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 2

Μια

ιστορία για σένα

Σε µια απόµακρη βουνοπλαγιά ζούσε ένας Ερηµίτης. Όλη την ηµέρα την
αφιέρωνε στην εργασία και στην προσευχή. Μία µέρα, ξαφνιασµένος και
έκπληκτος, είδε να ανεβαίνει προς την καλύβα του µία γυναίκα. Αλαφιασµένη
η γυναίκα, όταν έφτασε κοντά του, του είπε:
- «Πατέρα µου, είµαι απελπισµένη! Πέθανε ο άντρας µου και χήρεψα.
Μου άφησε χωράφια, αµπέλια, ντάµια µε ζώα, και δεν µπορώ να κάνω κουµάντο
στους εργάτες που εκείνος είχε στη δούλεψή µας. Με αποτέλεσµα, η δουλειά
να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και το κέρδος µειώνεται».
Ο Ερηµίτης την άκουγε µε πολλή προσοχή, γιατί έδειχνε πως η
κατάσταση αυτή την είχε συγκλονίσει. Χάιδεψε τα γένια του και της είπε:
- «Δεν µου λες, πως περνάς την ηµέρα σου;»
- «Ε…, πως να την περνάω… Σηκώνοµαι κατά τις 10 η ώρα το πρωί, κάνω
την καθαριότητα του σπιτιού µου και ντύνοµαι.
Κατά τις 11 κατεβαίνω στην πόλη και κάνω µια βόλτα στα µαγαζιά,
κοιτάζω τις βιτρίνες, ψωνίζω. Κατά τις 2 το µεσηµέρι γυρνάω στο σπίτι και
ετοιµάζω το φαγητό µου. Μετά βλέπω τηλεόραση, ξαπλώνω για καµιά ωρίτσα
να ξεκουραστώ. Στις 6 το απόγευµα πάω σε καµιά φίλη µου για καφέ, να
περάσει η ώρα.
Το βράδυ γυρνάω σπίτι και βλέπω τηλεόραση έως 1 ή 2 τη νύχτα και
µετά κοιµάµαι».
Αφού τελείωσε η γυναίκα, ο Ερηµίτης πήγε σε µια γωνιά της καλύβας
του, άνοιξε το µπαούλο και άρχισε να ψάχνει. Μετά από λίγο γύρισε κοντά της,
κρατώντας στα χέρια του ένα µικρό κουτί.
- «Πάρε αυτό το κουτί – της είπε. Έχει µέσα τη λύση για το πρόβληµά
σου. Μην το ανοίξεις όµως. Μετά από ένα µήνα έλα να µε βρεις και θα το
ανοίξουµε µαζί το κουτί. Άκουσε τώρα τι θα κάνεις: κάθε µια ώρα, από τις 7
το πρωί έως τις 7 το βράδυ, θα πηγαίνεις µε αυτό το κουτί στους στάβλους,
στα χωράφια, στο αµπέλι, στις αποθήκες και θα δεις που θα κάνει θαύµατα.
Έτσι οι δουλειές σου θα καλυτερέψουν!»

1
Η χήρα άκουσε τον Ερηµίτη και αναθάρρησε. Όταν γύρισε στο σπίτι της
την έτρωγε η περιέργεια να δει τι µπορεί να είχε µέσα αυτό το µικρό κουτί που
θα µπορούσε να κάνει κερδοφόρες τις δουλειές της. Ο Ερηµίτης όµως την είχε
προειδοποιήσει, ότι αν άνοιγε το κουτί θα χανόταν η βοήθεια που του ζήτησε.
Άρχισε λοιπόν η κακοµοίρα να ξυπνά και να σηκώνεται από τις 6 η ώρα
το πρωί, ενώ εκείνη ήταν συνηθισµένη να ξυπνάει στις 10. Στις 7 ήταν κιόλας
στο µήλο δίπλα στην αποθήκη, εκεί που αλέθουν το σιτάρι. Τότε ανακάλυψε ότι
οι δύο εργάτες που είχε εκεί στη δούλεψή της, σκόρπιζαν χάµω το αλεύρι.
Όταν την είδαν τρόµαξαν και άρχισαν να µαζεύουν το αλεύρι µε προσοχή και
να το βάζουν στα σακιά. Στις 8 η χήρα ήταν στο αµπέλι. Εκεί οι άντρες έκοβαν
τα τσαµπιά και τα δοκίµαζαν λέγοντας ο καθένας την γνώµη του, ενώ οι
γυναίκες άλλα σταφύλια µάζευαν για να τα πάρουν στο σπίτι τους, και άλλα τα
µοίραζαν στους περαστικούς. Όταν είδαν την ιδιοκτήτρια, άρχισαν να χωρίζουν
τα επιτραπέζια σταφύλια από τα σταφύλια για το κρασί, και οι άντρες άρχισαν
να κουβαλούν τα κοφίνια στο πατητήρι.
Έτσι, από ώρα σε ώρα, η γυναίκα πήγαινε το κουτί σε όλα τα µέρη του
κτήµατος. Μ’ αυτό τον τρόπο ανακάλυψε ότι οι εργάτες της ούτε άρµεγαν τα
ζώα όταν έπρεπε, ούτε δούλευαν τα χωράφια της αλλά τα δικά τους κτήµατα.
Επί ένα µήνα, κάθε µέρα, από τις 7 το πρωί ως τις 7 το βράδυ, η γυναίκα
πήγαινε το κουτί σε όλη τη φάρµα της και στο τέλος του µήνα οι λογαριασµοί
της είχαν ορθοποδήσει αισθητά.
Γεµάτη χαρά γύρισε στον Ερηµίτη και του είπε:
- «Πατέρα µου, τώρα πρέπει να µ’ αφήσεις να ανοίξω το κουτί γιατί έχει
µέσα κάτι το καταπληκτικό που κάνει θαύµατα, και θέλω να το δω τι είναι
αυτό!»
Ο Ερηµίτης άνοιξε το κουτί. Είχε µέσα ένα χαρτί µε τη φράση
« Για τα δικά σου πράγματα, φρόντισε εσύ ο ίδιος! »

Αυτά που ο Κύριος σου δίνει και σου αναθέτει είναι τα καθήκοντά σου, οι
υποχρεώσεις σου, η ζωή σου. Αν δεν αντισταθείς στην έλξη και την επιρροή της
κρατούσας νοοτροπίας, το σιτάρι, το σταφύλι, το γάλα σου θα σπαταλιούνται ή θα
µουχλιάζουν… Όσο αδιαφορείς για τα καθήκοντά σου, τις υποχρεώσεις σου,
αφήνοντας τα πράγµατα στα χέρια εξίσου αδιάφορων φροντιστών, τόσο θα αντιδράς
αδιάφορα για τη ζωή σου. Να νοιάζεσαι και να φροντίζεις τον εαυτό σου!

Από: Ι. ΑΣΗΜΑΚΗ, Αν είµαι µαζί Σου, τίποτα στη γη δεν θα ποθήσω, Θεσσαλονίκη 2012
2

You might also like