Analisis

Ayon sa pagdedepina ni Dr. Lumbera, ang globalisasyon ay pananalakay ng mga

kapitalistang bansa ng Kanluran na naghahanap ng pamilihan para sa kanilang kalabisang
produkto. Ito ay sumasaklaw sa iba’t ibang aspekto ng lipunan at buhay ng tao. Sa ekonomiya,
nagkakaroon ng mas malayang pagdaloy ng puhunan, lakas paggawa, kalakal at iba pa. Sa
politika ay mas nagiging madali at sistematiko ang pakikipag ugnayan. At sa iba pang mga
aspekto ng ating lipunan.
“Mundong wala nang hangganan”, ang Utopiang ipinangangako ng globalisasyon para sa
bansang umuunlad na naglalayon na mapagtibay ang demokrasya, magkaroon ng pagkapantay
pantay at pagtutulungan ang bawat bansa upang mapanatili ang kalinisan at kaligtasan ng
kapaligiran, at higit sa lahat ay magkaroon ng kapayapaan sa bawat bansa. Ngunit, ito ba ang
nakikita sa ating bansa? Humihina at nabubura na ang ating pambansang pagkakakilanlan.
Naroon din na nalulugi ang mga lokal na namumuhunan dahil mas tinatangkilik ang mga
produktong tatak kanluranin. Ang sistema ng edukasyon ay hinuhubog upang tugunan ang
pangangailangan ng mga multinasyonal. Ang teritoryo natin ay binubuksan ng ating gobyerno
multinasyonal, at ang mga kabataan ay ipinapain sa kulturang nagpapalabo sa mga tradisyong
kanilang kinagisnan. Sa maikling salita, ibinalik na tayo ng kapitalismong global sa yugto ng
kolonyal na pagkasakop.