Si Tya Rosa ayu solong akus na an ngaran Pina. Pinadakulu nya
yadi ning sunod sa layaw, kaya nagdakulo na wara aram na trabaw salug ning balay.
Usad na aldaw, nagilang si Tya Rosa, kaya sinugo nya si Pina na
magluto. Mantang nagaluto, nagaamun si Pina. Sa pagkalinggat sa amun nalipngan su pigaluto, natutong yato kaya wara kinaun su mag-ina.
Naulay su pagilang ni Tya Rosa, kaya napiritan si Pina na
magtrabaw salug san balay. Dahil ngani indi tataw san mga trabaw sa balay sige sana an unga kun uno an gigibun. Maski mga gamit indi aram kun din nasaray. “Mama, din tabi su kutsara? Su plato? Su baso? Su trapo?” Ubos na gamit piganap sa ina.
Sauyam ni Tya Rosa nakasabi yadi, “Ay Dyos ko Pina! Sana
tubuan ka ning dakul na mata nganing makita mo an mga gamit didi salug san balay!”
Nung maulian si Tya Rosa nawara naman si Pina, Wara barang
nakakita kun din sya nagadun. Pakalampas ning pirang aldaw, ayu Nakita si Tya Rosa na nagtubo na tinanum sa natad ninda. Inataman nya yadi sagkud sa magbunga. Grabe su pagkabigla nya nung makita su bunga, korteng bilog, dangan kadakul san mata sadi. Nagparabasul sya nung marumduman su pigsabi sa akus nya na sana tubuan yadi ning dakul na mata. Inataman nya yadi dangan nginaranan Pina na sa kaulayan naging Pinya.