„Płonąca żyrafa” S.

Dali- surrealizm

Obraz „Płonąca żyrafa” został namalowany przez S. Daliego w 1937r. techniką olejną na desce w stylu
surrealistycznym. Aktualnie dzieło znajduje się w Muzeum Sztuki w Bazylei. Jego wymiary to 35 × 27
cm. Jest to jedno z najbardziej rozpoznawalnych oraz charakterystycznych dzieł wybitnego
hiszpańskiego artysty, przedstawiciela surrealizmu.

Na pierwszym planie ukazana jest tajemnicza postać, najprawdopodobniej kobieta. Jej ciało jest
bardzo szczupłe, wyraźnie widać wystające kości. Ubrana jest w przylegającą niebieską tkaninę, ciało
kobiety wydaje się znajdować w stanie rozkładu. Z pleców tej postaci wystają kije podobne do kija
hokejowego. Podparte są kulami inwalidzkimi. Z klatki piersiowej oraz z lewej nogi kobiety wystają
puste szuflady. Postać ta ewidentnie czegoś szuka, próbuje kogoś lub coś znaleźć. Na drugim planie
ukazana jest podobna postać, różni się tylko tym że stoi bokiem, nie posiada wystających szuflad oraz
że w ręku trzyma czerwoną szarfę. Tytułowa płonąca żyrafa stoi na dalszym planie z lewej strony
obrazu. Jej ciało pochłaniają płomienie. Obok zwierzęcia stoi niewielka ludzka postać. Całość została
ukazana na chłodnym, błękitnym niebie na którym pojawiają się chmury.

Wybrałem ten obraz, ponieważ zaciekawiła mnie jego nazwa. Gdy go zobaczyłem po raz pierwszy
zdziwiłem się, myślałem że ujrzę zupełnie coś innego. Moim zdaniem obraz ten ukazuje człowieka
jako bezbronny przedmiot poddawany różnym procesom.