można stwierdzić na pewno, że nie ma zbrodni, która w końcu nie zostałaby

ukarana.
Nie wolno też pominąć
Myślę, że przytoczone argumenty pozwolą w pełni zgodzić się z twierdzeniem
zawartym w temacie

Mickiewicz prezentuje w tych wierszach świat pozaziemski, który przenika

się wzajemnie ze światem rzeczywistym. Ważną rolę w świecie ballad pełni
przyroda, która staje po stronie skrzywdzonych ludzi. Natura prawie zawsze
bierze czynny udział w życiu bohaterów, ale jest dzika, tajemnicza i groźna.
Przyroda w "Balladach i romansach" rządzi się własnymi prawami, jest mściwa
i karząca. Poeta hołduje przekonaniu, że "nie ma zbrodni bez kary".

Odkąd człowiek został obdarzony wolną wolą, może wybierać między dobrem
a złem. Możliwość takiego wyboru nie oznacza jednak, że decyzje nie wiążą
się z żadnymi konsekwencjami. W ustalonej przez kulturę moralności nie ma
miejsca na pojęcie winy bez kary. I choć można wybrać świadome popełnianie
czynów niegodziwych, choć można negować moralność, to przykłady dowodzą,
że żadne z takich działań nie pozostanie bez konsekwencji. Jest to najlepszy
dowód na to, że pojęcie dobra i zła oraz związana z nimi nagroda i kara nie są
tylko i wyłącznie wynikiem pustego ustalenia społecznego.

Wina i kara są bardzo popularne w literaturze romantycznej. Bez

względu na wyrządzone krzywdy człowiek nie uniknie kary.
Widzimy to bardzo dobrze w dziełach Adama Mickiewicza. Autor
ten w swoich dziełach ukazuje ten motyw, opierając sie na
mądrościach ludowych.
Pierwszym moim przykładem będzie druga część Dziadów. Czytamy
tam o tym, iż ludzie, którzy zrobili coś złego, lub nie zrobili tego co
powinni nie mogą pójść do nieba, do póki nie wypełni się ich wyrok.
Aniołki nie zaznały goryczy w ziemskim życiu, więc ich karą jest
zjedzenie ziaren gorczcy. Dziewczyna zaś nigdy nie zaznała miłości
ziemskiej, ponieważ odrzucała wszystkich mężczyzn i wywyższała
się. Dlatego też żeby pójść do nieba musiała zaznać miłości
ziemskiej. Natomiast wyrokiem widma, było to, że nie mógł pójść
ani do nieba, ani do piekła. Zmuszony był błąkać się po Ziemi, co
było dla niego niesamowitą udręką. Wszystkie te kary są
symboliczne, ale odzwierciedlają zły uczynek danej osoby. Ten
utwór pokazuje, że każdy otrzyma wyrok za swe uczynki, nawet po
śmierci.
Następnym przykładem będzie ballada "Lilije". W utworze tymj
czytamy o zbrodni, która dotyczy morderstwa. Kobieta zabija
swojego małżonka, kierując się obawą przed ukazaniem tego, że
zdradziła swojego męża. Bohaterka Mickiewicza bardzo boi się
odkrycia prawdy o tej strasznej zbrodni. Jednak nie wykazuje
skruchy i wydaje się, ze nie żałuje tego co zrobiła. Jednak chodz ą
za nią wyrzuty sumienia, słyszy jakby szept swojego byłego męża i
zdaje się jej, że przychodzi on do jej posiadłości. W utworze tym
znajdujemy też stwierdzenie: "Nie masz zbrodni bez kary". Słowa te
udowadniają, że zbrodniarze nie mogą być bezkarni. Dlatego
niewierna kobieta zostaje ukarana za swoje czyny. Zapada si ę pod
nią ziemia i kobieta ginie.
Mickiewicz podjął temat winy i kary również w innej balladzie w
"Świteziance". W tym utworze poeta przedstawia nam losy dwojga
zakochanych młodych ludzi, którzy spotkają się nad brzegiem
jeziora. Dziewczyna otrzymuje obietnicę dotyczącą wiernośći i
miłości ze strony chłopaka. Stara się on przekonać ją że będzie
wobec niej lojalny. Kobieta jednak nie ufa mu do końca i
postanawia wystawić go na próbę. Bohaterka ostrzega młodzie ńca,
że w przypadku złamania słowa czego go kara. Chłopak
mimowolnie łamie przysięgę, ponieważ został uwiedziony przez
nimfę. Rozrywa go wewnętrznie, ponieważ kochał dziewczyn ę
której zlożył przysięgę, ale nie może się też oprzeć urodzie rusałki.
W końcu ulega i podąża za nimfą, lecz gdy dociera za nią na sam
środek jeziora okazuje się, że kusiła go kobieta, której przysięgał
wierność. Mężczyzna za złamanie przysięgi zostaje pochłonięty
przez wodę, razem z rusałką.
Podsumowując, człowiek nie może patrzeć obojętnie na krzywdy,
które wyrządził innym. Tego rodzaju winy będą ukarane. Ka żdy jest
odpowiedzialny za swoje czyny i zawsze spotka się z karą za swoje
winy.