ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜΙΛΕΡΙ

Θοω
Πολλές παρεξηγήσεις

1.ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ

Εκει΄νος*

Ο Μπρούνο Κόστα εργάζεται ως τεχνικός τηλεφωνικής εταιρεια΄ς.

Είναι ένας απο΄ εκείνους που πηγαίνουν στα διαµερισ΄µατα για να
βάλουν μια νέα σύνδεση η' για να αποκαταστήσουν καπ΄οια βλάβη.
Τριανταπεντάρης, ει΄ναι ε΄να πολύ ωραιο΄ αγόρι, εξαιρετικά συ-
μπαθητικο΄. Οι φιλ΄οι του τον θεωρούν έμπιστο και μεγαλο΄ψυχο.
Δεν ε΄χει δεσμό με κάποια κοπέλα επειδή θεωρεί ο΄τι ακόμα δεν
ήρθε η ώρα του, του αρέσουν υπερβολικά οι γυναίκες, και θέλει α-
πόλυτη ελευθερία για να ελίσσεται.
Ζει μόνος σε ε΄να μικρό ιδιόκτητο διαμέρισμα στο Μοντέλο, λί-
γα λεπτα΄ έξω απο΄ το Παλέρμο.
Η αλήθεια ει΄ναι ο΄τι το διαμέρισμα ανήκει στους γονεις΄ του οι
ποίοι όμως εδώ και πέντε χρόνια έχουν μετακομίσει στο χωριό
τους, το Μπαρτσελόνα Πότσο ντι Γκο΄το, στην επαρχία της Μεσ-
σήνης, όπου ζει μια παντρεμένη κόρη τους η οποι΄α με τη σειρά της
ε΄χει δύο μικρά παιδιά. Οι παππούδες δεν άντεχαν πλέον να ζουν
μακριά απο΄ τα εγγονάκια τους.
΄Ετσι ο Μπρούνο ε΄χει στη διάθεσή του το διαμέρισμα, το ο-
ποιο΄ διατηρεί εξαιρετικά καθαρό, με μια σχεδόν μανιακή τάξη.
Ο Μπρούνο δεν ε΄χει πολλούς φίλους, το βράδυ αν δεν τριγύρ-
νά η' δεν ει΄ναι στο σινεμά με κάποια κοπέλα, προτιμά να μένει στο
σπίτι του και να διαβάζει καλά μυθιστορήματα (ξέρει να διαλέγει,
έχει ε΄να έμφυτο καλό γούστο), η΄ να κοιτάζει κάποιες ταινιε΄ς κα-
λών σκηνοθετών στη δορυφορική τηλεόραση.
Εκτός απο΄ την ανάγνωση, ο Μπρούνο ε΄χει ε΄να μυστικό χόμπι:
να εξασκεί την περιέργειά του. Μπορεί να θεωρηθεί χόμπι κι αυτό;
 222 ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜΙΛΕΡΙ

Γεγονός ει΄ναι πάντως ο΄τι όταν στέλνουν τον Μπρούνο σε κά-

ποιο διαμε΄ρισμα για έλεγχο, δεν μπορεί να συγκρατηθεί και να μην
κάνει ερωτήσεις: ποιοι κατοικούν εκεί, ποιες οι μεταξύ τους σχέσεις;
Και προσπαθεί, µέσα απο΄ ελάχιστες πληροφοριε΄ς, να δώσει α-
παντήσεις στις υποθέσεις του.
Μια περιέργεια εντελώς αθώα γιατί, αντιθέτως απο΄ ό,τι ο διά-
βολος Ασμοδαίος, που λέγεται ο΄τι ξεκεραμώνει τα σπίτια για να
δει τη ζωή των ανθρώπων και να την κάνει άνω κάτω, ο Μπρού-
νο προσέχει πολύ να μην ανακατεύεται. Αυτά που παρατηρεί στα
σπίτια των άλλων, τα συζητά μόνο με τον εαυτό του, το βράδυ,
?
πριν αρχίσει να διαβάζει κάποιο μυθιστόρημα. Σε τελευταία ανά- !
|
Ι
λυση, πρόκειται για ένα μοναχικό βίτσιο. !
*.
.)…

Εκείνη

Εκείνη ει΄ναι η Άννα Τσάνκι, γύρω στα τριάντα ή λίγο παραπάνω,

ξανθιά, με ωραίο κορμί αν και χωρις΄ εντυπωσιακές καμπύλες,
κομψή, απο΄ καλή μιλανε΄ζικη οικογένεια.
Πήρε πολύ νέα το πτυχίο της στην ουγγρική φιλολογία και λο-

Μ"
γοτεχνια΄. Ο λόγος; Από έφηβος είχε ονειρευτεί πολύ διαβάζοντας

«*…
τα μυθιστορήματα του Κο΄ρμεντι και του Ζιλάχι. Όταν πήρε το
……-*ι
πτυχιο΄ της, πέρασε ε΄να χρόνο στη Βουδαπέστη, για να τελειοποιή-
σει τη γλώσσα.
΄Υστερα, όταν επέστρεψε στην πατρίδα, παντρεύτηκε έναν ξά-
δερφο, έναν λαμπρό νεαρό μηχανικό απο΄ πλούσια οικογένεια, ε-
πίσης απο΄ το Μιλάνο. Η δουλειά του συζύγου την έφερε στο Πα-
λέρμο. 'Ενας γάμος που τον ήθελαν περισσότερο οι οικογένειες.
Κράτησε όμως λιγότερο απο΄ ε΄να χρόνο. Ο σύζυγος αποδείχτηκε
...
.,"

ένας εξαιρετικά δραστήριος πουτανιάρης και η Άννα δεν άργησε …»

να κάνει την επανάστασή της ενάντια σε εκείνο το είδος καθημε-

*

κ΄
!.
Ψ
ρινής ταπείνωσης. &
*

Μετά το διαζύγιο η Άννα νοίκιασε ε΄να χαριτωμένο διαμέρι-

.?

σμα στο κέντρο του Παλέρμο όπου ζει μόνη μεταφράζοντας απο΄
τα ουγγρικά και κάνοντας την αναγνώστρια σε διάφορους εκδο-
τικούς οίκους. Το διαζύγιο ανάγκασε το σύζυγο να της πληρώνει
μια σημαντική διατροφή.
 ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΞΞΗΓΗΣΕ|Σ 223

Μετά την κακή εμπειρία του γάμου, η Άννα παραμένει αυστη-

ρά ει'πςΙε. Αποφευ΄γει επιμελώς να ε΄χει περιπέτειες, ακόμα και ε-
φη΄μερες. Η κατάσταση αυτή όμως της ε΄χει δημιουργήσει ε΄να ει΄-
δος κενού μέσα της, το οποίο συγκαλύπτει με την αδιαφορία, την
απόσταση.
Γι΄ αυτούς τους λόγους η Άννα απομονώνεται συχνά στο σπί-
τι και δέχεται μόνο σπανίως τις προσκλήσεις κάποιας φίλης την
οποία βλέπει που' και που'.
Μελετα΄ και γράφει δοκίμια για την αγαπημένη της λογοτεχνία.
΄Εχει έναν κρυφό στόχο: να Θέσει υποψηφιότητα στο πανεπι-
στήμιο και να κάνει ακαδημαϊκή καριέρα.

Η πρω΄τη συνα΄ντηση
(Παρασκευη΄)

Μια μέρα στέλνουν τον Μπρούνο να ελέγξει το τηλέφωνο μιας πε-

λα΄τισσας, της Άννας Τσάνκι, που κατοικεί στο Κόρσο Βιτόριο Εμα-
νουε΄λε. Πηγαίνει αργά το απόγευμα, ει΄ναι η τελευταία του επίσκε-
ψη για εκείνη τη μέρα.
Όταν η γυναίκα έρχεται να του ανοιξει, ο Μπρούνο μένει ευ-
χάριστα έκπληκτος. Περίμενε μια γριά καβγατζού κυρία. Αντιθέ-
τως η Άννα εμφανίζεται μάλλον απόμακρη παρά αδιάφορη.
«Α, επιτέλους ήρθατε! Θα πρέπει να βιαστείτε. Έχω μια δου-
λειά, πρέπει να φύγω».
Και τον οδηγεί στη σαλοτραπεζαρία που ε΄χει τους τοίχους γε-
μάτους βιβλία. Από τα εξώφυλλα, ο Μπρούνο αναγνωρίζει μυθι-
στορήματα που ε΄χει διαβάσει. Αυτή η «εκλεκτική συγγένεια» κι-
νητοποιεί το χόμπι του της περιέργειας.
«Έχω άλλες δύο πρίζες, μία στην κρεβατοκάμαρα και μία στο
γραφείο», λέει η Άννα.
Ο Μπρούνο αντιλαμβάνεται ο΄τι η βλάβη δεν οφείλεται στη
γραμμή αλλά στη συσκευή που ε΄χει πλέον χαλάσει. Θα μπορούσε
να δώσει λύση στο πρόβλημα σε λίγα δευτερόλεπτα αλλά δεν το
κάνει. Θέλει να προσπαθήσει να μάθει περισσότερα γι΄ αυτή τη
γυναίκα.
«Στην κρεβατοκάμαρα έχετε ακόμα μια πρίζα, έτσι δεν είναι;»
224 ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜ|ΛΕΡ|

«Ναι».
«Και απο΄ εκεί πώς ακούγεται;»
«Α΄σκημα».
Όπου κι αν βάλεις ε΄να χαλασμένο τηλέφωνο, πάντα χαλασμέ-
νο θα ει΄ναι. Στοιχειώδες.
«Μπορω΄;» του υποδεικνύει η περιέργεια.
Η Άννα τον οδηγεί στην κρεβατοκάμαρα και τον παρατηρεί,
ενώ αυτός ματαιοπονει΄ με το ακουστικό. Δεν κρύβει την ανυπο-
μονησία της.
«Μπορείτε, παρακαλώ, να κάνετε λίγο πιο γρη΄γορα;»
Ο σχεδόν επιτακτικός τόνος της ενοχλεί τον Μπρούνο ο οποιο΄ς,
απο΄ καθαρό πείσμα, απαντάει ο΄τι, στην καλύτερη των περιπτώ-
σεων, θα χρειαστεί μια ωρι΄τσα.
«Μήπως θέλετε να έρθω μια άλλη με΄ρα;» ρωτάει ειρωνικά.
«'Οχι, προς Θεού! Ήρθατε μετά απο΄ μάταια τηλεφωνήματα
τριών ημερών!»
Η Άννα βγαίνει απο΄ το δωμάτιο, πηγαίνει στο χωλ, παιρ΄νει μια
τσάντα, βγάζει ε΄να κινητό, καλεί κάποιον, μιλάει, κλείνει, ξανα-
βάζει το κινητό στην τσάντα.
Στο μεταξύ ο Μπρούνο κοιτάζει γύρω του. Εκτιμά ιδιαιτέρως
την τάξη που βασιλεύει στην κρεβατοκάμαρα, στην οποία δεν υ-
πάρχει ίχνος αντρικη΄ς παρουσίας. Τολμά και χώνει το κεφάλι του
μέσα απο΄ την πόρτα του μπάνιου που ει΄ναι διπ΄λα στο δωμάτιο. Κι
εδώ κανένα ίχνος αντρικη΄ς παρουσίας.
«Κυρία, πού ει΄ναι το γραφείο;»
Η Άννα του ανοίγει την πόρτα. Το δωμάτιο ει΄ναι μικρό, γεμά-
το βιβλία και χαρτιά. Η πρίζα ει΄ναι κοντά στο γραφείο. Ο Μπρού-
νο κάτι κάνει κοιτάζοντας ολόγυρα. Δεν μπορεί να μη σχολιάσει:
«Πόσα ουγγρικά βιβλία!»
Η Άννα τον κοιτάζει, ελαφρώς έκπληκτη, αλλά δεν λέει τιπ΄οτα.
΄Υστερα ο Μπρούνο επιστρέφει στο σαλόνι, η Άννα τον ακο-
λουθεί, παιρ΄νει ε΄να βιβλίο απο΄ το ράφι, αρχίζει να το διαβάζει. Ο
Μπρούνο την κρυφοκοιτάζει, Θα ήθελε να ανακαλύψει τον τίτλο
του βιβλίου αλλά δεν τα καταφέρνει.
Δεν αντιλαμβάνεται ο΄τι η Άννα κάθε τόσο τον κοιτάζει.
«Αφού θέλετε τόσο πολύ να μάθετε», λέει ξαφνικά η Άννα…
«διαβάζω το Ζώο που ξεψυχα΄ του Φιλ΄ιπ Ροθ».
 Η… ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕιΣ
…- ……εΣ 225

Δεν µου αρε΄σε .τ'…Ώο|".ύ», λέει ο Μτρού…

Η ,"λ……α τον γ.οιτα΄……ςει /…'πτα;΄τ;'.ηκτη. Μα πώς εν΄α* Ψ.'ατη!ς ' των
δι.΄αβα……ει Ροθ: Θέλει να µετρή'σ'ει αν:
….,'…ειμύνων΄ που .ωη. (,…
ή… πω./8…"
απού του αντρα ειναι αυθεντική * … ναού
πε……ε-|…ι……εκ΄-ου |.'…οιι.τασµο΄.
«Α ναι: Και τι σας αρέσει του Ρ……»-
η, το Β…,
όχι…... το …Αιιε…οι/.'απ|.'ο΄ ειδύ|.')ω για …'… '' ψ
τον .…ΐ΄ι.ταθ-.
(α……
…Λ.ιτοοω…΄ να σας προσφερο΄) κάτι.-» |΄.εει΄ η Α'…
…και. ει|.*…αοιστω., -Έτσι κι ώ).ω΄ζ είναι η τόξα…" …. Μα…
.:… Μετς δεν έχω ω΄')ες. Α;")…ε… η βωβ'η δεν: α.…
.… Με…
… Μπεζ… Θα σας φ…… … /'ωνΟΐΨΜ σι'σ|ειψ΄.
στη "…'-……"-'ή'
Ιω΄ι΄'. ετ΄σι …Ξε'|.ίκησε η βραδιά

Πώς συνεχίστηκε
η βραδιά

|΄ει*|.ο΄ να… κατά παπα]… και οι δυο

Αφού …' ΄΄…ι΄"…νο αναπα-
να α.1σ|…ωρετιστούν. Μια…
απ΄ Μ' &"… αν…… για
ο Μ': τον ω΄')ον.
πΐ|η…. α&΄ση να

επι". ' *Πα … *, 07.| …… …

* τα µε…
.
,… φευγει να…
&… ο "Αξιών…
κατά για την Α΄και. Και η Άντα 3.08 Με
.: ο , , , …'
- . . ….

.ϊιι"…ω,… & ο… τη Μπα …'- δεν

Μ……" (Έως Το γάτα" (παμπ

.,Έ…… αξιας… οτι ο Βιτρώ"?

από τις ενώ… Θα π… *…
"Υ…
 226 ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜ|ΛΕΡ|
Μ

2.ΤΟΓΕΓΟΝΟΣ

Το δεύτερο βράδυ
(Σάββατο)

Η επόμενη μέρα όμως ει΄ναι Σάββατο. Ο Μπρούνο και η Άννα δεν

το είχαν σκεφτεί όταν, το προηγούμενο βράδυ, έδωσαν ραντεβού.
Κι ει΄ναι γι΄ αυτό που ο Μπρούνο τηλεφωνεί στην Άννα κατα΄ τις δέ-
κα το πρωί:
«Το ξέρεις ο΄τι σήμερα ει΄ναι Σα΄ββατο;»
«Όχι, αλλά τι σημαίνει αυτό;»
«Σημαίνει ότι σήμερα το απόγευμα ειμα΄ι ελεύθερος. Θα μπορού-
σαμε...»
«Ναι,»
«Θα μπορούσαμε να βρεθούμε πριν. Θα μπορούσα... να περά-
σω απο΄ το σπίτι σου κατα΄ τις έξι και μετά να βγούμε για δειπ΄νο».
«Σύμφωνοι».

Δεν είχε περάσει ούτε ε΄να τέταρτο απο΄ την ώρα που είχε έρθει στο
σπίτι της Άννας, όταν τα πράγματα, όπως ήταν αναπόφευκτο, κύ-
λησαν γρήγορα. Προς αμοιβαία και φανερή ικανοποίηση. Τόσο
που στις οκτώ και μισή το γεγονός ο΄τι θα έπρεπε να σηκωθούν, να
ξαναντυθούν και να βγουν για το δείπνο τίθεται υπό συζήτηση.
«Ας κάνουμε έτσι: ας πάμε για φαγητό και ύστερα επιστρέφουμε
εδώ τρέχοντας», λέει ο Μπρούνο με μια αίσθηση πρακτικότητας.
Γελα΄νε, ευτυχεις΄, γυμνοί κάτω απο΄ το ντους.

Εκείνη διάλεξε το εστιατόριο. Πηγαίνουν με το αυτοκίνητο του

Μπρούνο. Τα σαββατόβραδα στο Παλέρμο ει΄ναι πάντα γεμάτα κό-
σμο, τα εστιατόρια επίσης. Βρίσκουν μετά βια΄ς ένα τραπέζι 6…
στον μακρύ πάγκο, πολύ κοντά στην πόρτα των αποχωρητηριω΄ν.
Πάνω στον πάγκο υπάρχει ε΄να κινητό που χρησιμεύει τόσο για τους
πελάτες (που με τη σειρά τους έχουν όλοι απο΄ ε΄να κινητό) όσο και
για τις παραγγελιε΄ς. Είχαν μόλις καθισ΄ει, όταν το τηλέφωνο άρχισε
να χτυπά. 'Ενα εκνευριστικό εμβατήριο στο διαπασών, αδύνατο να
ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΞΞΗΓ΄ΗΣΞ|Σ 227

µην το ακούσεις. Ένας σερβιτόρος το σηκώνει, ακούει και, κουνώ-

ντας το στον αέρα, αρχίζει να γυρίζει τα τραπέζια ρωτώντας:
«Ο κύριος Τσάνκι,' Ζητούν τον κύριο Τσα'ν…κι στο τηλέφωνο!»
«Πρέπει να ει΄ναι κάποιος συγγενής σου», λέει γελώντας ο
Μπρούνο.
«Θα δούμε ποιος ει΄ναι όταν θα πάρει το τηλέφωνο», λέει η
Άννα στραβολαιμιάζοντας για να δει.
Κανένας όμως δεν παιρ΄νει το τηλέφωνο για να απαντήσει. Ο
σερβιτόρος επιστρέφει, λέει δυο κουβέντες στο τηλέφωνο, το α-
κουμπά πάλι στον πάγκο.
Η Άννα και ο Μπρούνο εχ΄ουν τόσα κέφια που δεν δίνουν σημα-
σια΄ στο σαματά απο΄ φωνές και γέλια που κυριαρχεί στο εστιατόριο,
ούτε στο πόσο αργό ει΄ναι το σέρβις: πράγματι, περιμεν΄οντας το πρώ-
το πιάτο, έχουν ήδη πιει ε΄να ολόκληρο μπουκάλι κρασί προσε΄κο.

Καταβροχθι΄ζουν το πρώτο πιάτο και πίνουν. Ενώ περιμένουν το

δεύτερο, ένας σερβιτόρος επαναλαμβάνει δυνατά στους πελάτες,
περνώντας απο΄ τα τραπέζια με το κινητό στο χέρι:
«Ο κύριος Τσα΄νκι; Τον κύριο Τσα΄νκι στο τηλέφωνο!»
Ούτε αυτή τη φορά εμφανίζεται ο κύριος Τσα΄νκι.
«Την επόμενη φορά γιατί δεν απαντάς εσύ;» λέει ο Μπρούνο.
«Εγώ;»
«Θα το πάρεις και θα πεις: "Είμαι η ξαδέλφη, πείτε μου εμένα
και θα τα μεταβιβάσω". ΄Ετσι, όποιος καλεί, θα ηρεμήσει».
«Είσαι τρελός».

Το τρίτο τηλεφώνηµα για τον κύριο Τσάνκι γίνεται όταν η Άννα και
ο Μπρούνο τρώνε ήδη γλυκό. Αυτή τη φορά ο σερβιτόρος ξεκινά
τη μα΄ταιη βόλτα του ανάμεσα στα τραπέζια αφήνοντας το κινητό
στον πάγκο. Πριν η Άννα προλάβει να τον σταματήσει, ο Μπρούνο
πετάγεται όρθιος, πιάνει το κινητό, το φέρνει στο αυτί του:
«Ναι,»
(Με έντονη σιτσιλιάνικη προφορά) «Μπρου΄ν0;»
Το ίδιο όνομα!
«Ναι, ποιος είναι;»
ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΕ..=ΗΓΗΣΕ|Σ 229

«Τι λες να κάνουμε;»

«Έχω μια ιδεα», λεει ο χοντρός παιρ΄νοντας έναν αριθμό στο τη-
λε΄φωνο.

Στο εστιατόριο, ενώ η Άννα και ο Μπρούνο πίνουν ε΄να χωνευτικό,

ξαναχτυπά το κινητό. Ο γνωστός σερβιτόρος το παιρνει, ακούει, κι
ύστερα ξεκινά τη συνηθισμένη βόλτα:
«Τον κύριο Ανσε΄λμι στο τηλέφωνο!»
«Δώστε το ο, εμένα», λέει κάποιος που ε΄χει τη φάτσα υπάλλη-
λου και κάθεται δύο τραπέζια διπ΄λα στην Άννα και στον Μπρούνο.

«Τζούλιο! Είδες τον τύπο που απάντησε στη θέση του Μπρού-
νο,» ρωτάει ο χοντρός Τόνι.
«Ναι», απαντάει απο΄ το εστιατόριο ο άντρας με την υπαλληλικη΄
φάτσα.
«Τον γνωρίζεις,»
«Όχι».

«Είναι ακόμα εκεί;»

«Ναι».
«Είδες καθόλου τον Μπρούνο,»
«Όχι».
«Οτ΄αν θα βγει απο΄ το εστιατόριο, ακολου΄θησέ τον. Δες πού μεν΄ει».
«Το είχα ήδη σκεφτεί», λέει ο Υπάλληλος.
«Μετά τηλεφώνησε μου».
Ο Τόνι παιρνει έναν άλλο αριθμό. Το τηλέφωνο χτυπάει πνιχτά
στην κρεβατοκάμαρα ενός τύπου που ει΄ναι ξαπλωμένος στο κρεβά-
τι του και κοιτάζει τηλεόραση. Ο άντρας σηκώνει το ακουστικό απο΄
τη συσκευή που ει΄ναι πάνω στο κομοδι΄νο.
«Εμπρός,»
«Πεπίνο, είμαι ο Τόνι. Πήγαινε αμέσως στο σπίτι του Μπρούνο.
Αν δεν απαντήσει κανείς, εσύ μπες μέσα».
«Κι αν αυτός ει΄ναι στο σπίτι, εγώ τι κάνω».
«Μην ανησυχείς, δεν θα ει΄ναι. Όταν μπεις, τηλεφώνησε μου».
ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΕΞΗΓ΄ΗΣΕΙΣ 231

«Έχει τρεις ώρες πλεονέκτημα», λέει (; Μικέλε. «Άντε τώρα να

βρεις πού ε΄χει πάει».
Πάνε να δουν τον πίνακα αναχωρήσεων, αλλά χωρίς να πολυπι-
στευ΄ουν ο΄τι θα καταφέρουν κάτι.

Η Άννα και ο Μπρούνο κοιμούνται αγκαλιασμένοι.

Στο γραφείο της αποθήκης έχουν συγκεντρωθεί όλοι, ο Τόνι και ο

Μικε΄λε, ο Τζούλιο ο Υπάλληλος, ο Πέπε. Είναι φανερό ο΄τι αρχηγός
ει΄ναι ο χοντρός Τόνι και, κάτω απ΄ αυτόν, ο Μικε΄λε. Οι άλλοι δύο ει΄-
ναι πιστοί στρατιώτες.
Ο Τόνι κάνει μια επισκόπηση της κατάστασης. Είναι σαφές ο΄τι ο
Μπρούνο τους την ε΄χει φέρει, πρώτα καθυστέρησε την παράδοση
των χρημάτων που πήρε πουλώντας το εμπόρευμα, ύστερα δεν εμ-
φανίστηκε στο τελευταιο΄ ραντεβού. Τους είχε πει ο΄τι θα πήγαινε σ,
εκείνο το εστιατόριο για να δειπνήσει, εκείνοι το ελέγξανε, αλλά αυ-
τός βρήκε αντικαταστάτη για να κερδισ΄ει χρόνο. Ο μοναδικός που
μπορεί να τους βάλει ξανά στα ίχνη του Μπρούνο ει΄ναι ο φιλος του,
εκείνος που στο εστιατόριο απάντησε στη θέση του. Δεν υπάρχει άλ-
λη λύση. Ο Μπρούνο πρέπει να βρεθεί και τα χρήματα να επιστρα-
φούν: Οι αρχηγοί δεν θα πιστέψουν ποτέ ότι άφησαν να τους τη φέ-
ρει κάποιος σαν τον Μπρούνο. Θα σκεφτούν ο΄τι τα πήραν οι ίδιοι.
Και. θα τους βάλουν να πληρώσουν ακριβά. Επομένως...

Τρίτη μέρα
(Κυριακή)

Λίγο μετά τα χαράματα, ο Μπρούνο σηκώνεται προσεκτικά απο΄

το κρεβάτι στο οποιο΄ η Άννα κοιμάται βαθιά, ντύνεται χωρίς να
πλύνει ούτε το πρόσωπό του, γράφει ε΄να σημείωμα που αφήνει
στο τραπέζι της κουζίνας, βγαίνει απο΄ το διαμέρισμα, βγαίνει απο΄
την κάτω πόρτα που ει΄ναι ακόμα κλειστή, κατευθύνεται προς το
αμάξι του, ανεβαίνει, φεύγει.
232 ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜ|ΛΞΡΙ

Το αυτοκίνητο του Μπρούνο ε΄χει μόλις απομακρυνθεί όταν εμφανί-

ζεται, απο΄ την αντίθετη πλευρά, το αυτοκίνητο του Υπαλλη΄λου. Αυ-
τός παρατηρεί αμέσως ο΄τι το αμάξι του Μπρούνο δεν ει΄ναι πια στη
θέση όπου ήταν το προηγούμενο βράδυ. Βλέπει ε΄να που μοιάζει, ε-
λέγχει στο χαρτί τον αριθμό των πινακι΄δων, δεν αντιστοιχεί. Ευσυ-
νείδητος όπως είναι, κάνει έναν ακόμα γύρο του τετραγώνου. Τιπο-
τα. Τότε παρκα΄ρει.
ΠΙηγαι΄νει στην ακόμα κλειστή πόρτα της πολυκατοικίας, αρχίζει
να κοιτάζει τα ονόματα στο θυροτηλέφωνο. Είναι μια ανο΄ητη πρά-
ξη, αφού δεν ξέρει …'… για τον υποτιθέμενο συνένοχο του Μπρού-
νο, αλλά την κάνει γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται. Ενώ κοιτάζει, τον
πλησιάζει πίσω απο΄ την πλάτη του μια μεγαλόσωμη γυναίκα.
«Επιθυμει΄τε;»
«Εσείς ποια είστε;»
«Είμαι η θυρωρός».
Ο Υπάλληλος αιφνιδιάζεται, αλλά ει΄ναι πάντα ικανός να εκμε-
ταλλεύεται μια ευκαιρία που του παρουσιάζεται. Παριστάνει τον οι-
μη΄χανο, το διστακτικό.
«Δεν ξέρω πώς να σας εξηγήσω, πρόκειται για έναν κύριο που...»
Η θυρωρός, εκτός απο΄ την περιέργειά της, νιώθει την ανάγκη να
βοηθήσει έναν τόσο καθωσπρέπει, ευγενικό κύριο.
«Αν μπορώ να σας φανώ χρήσιμη...»
Και ο Υπάλληλος επινοεί μια ιστορία: την προηγούμενη μέρα ει΄-
χε γνωρίσει τυχαία έναν νεαρό. Τον Μάριο Τζο΄λι, που κάνει το ίδιο
με αυτόν επάγγελμα. Ανακάλυψαν ότι αρέσουν και στους δύο τα
τρενα΄κια και εκείνος του έδωσε ραντεβού σε αυτή εδώ τη διεύθυν-
ση. Επειδή όμως το ο΄νομα δεν υπάρχει στο θυροτηλε΄φωνο…
«Δεν μένει εδώ», λέει η θυρωρός.
«Σημαίνει ο΄τι κάποιο λάθος έγινε», λέει ο Υπάλληλος με ε΄να τό-
-»

σο στενοχωρημένο ύφος που η θυρωρός νιώθει την ανάγκη να ρω-

τη΄σει:
«Μα πώς ει΄ναι αυτός ο χριστιανός,»
Ήταν η ερώτηση που ο Υπάλληλος ήθελε να ακούσει να του α-
πευθύνουν. Περιγράφει τον Μπρούνο, αλλά η θυρωρός κουνάει το
κεφάλι της:
«Δεν ξέρω κανέναν με αυτά τα χαρακτηριστικά».
Και λέει την αλήθεια, αφού δεν ε΄χει δει ποτέ της τον Μπρούνο.
 233
ΣΕ 'Σ
//,-΄-/ΠΟΛΛΞΣΠΑΡΕ;ΗΓΗ΄

' το βράδυ είδε ε΄να νεαρό της τηλεφωνικής εταιρεια΄ς

' μπροστά απο΄ το θυρωρείο, αλλά δεν τον ειδ΄ε να
δε ουτε την προηγούμενη μέρα, γιατί απο΄ το
μένει κλειστή. Εννοείται, δεν είδε τί-
ο απόγευµα η πορτα
στο
, τη νύχτα, όταν η Άννα και ο Μπρούνο επέστρεψαν
ο
π! . συνδέσει με τον άντρα που ψάχνει αυτός
απομακρύνεται. Η γυναίκα μπαίνει, κλείνει πί-
κύριος… () Υπάλληλος κλειστή γιατί ει΄ναι Κυ-
' που πρέπει να παραμείνει

το καφέ της, η Άννα διαβάζει το ση-

πίνοντας
Στην κουζίνα της, χαμογελά.
1: Μπρούνο και

βάζει κάπως σε τα'-

ει το ντους και τώρα
Πηγαι΄νει να
΄ει να χτυπάει το τηλέφωνο.
του τηλεφωνεί απο΄ το κινητό της.
που
' . Είναι η Άννα
Όταν με πήρε ο ύπνος, σκεφτο΄μουνα
«Γιατί έφυγες, χαζου'λη' κοντά μου μόλις Θα
ξυ-
΄βρισκα
τι ωραιο΄ που θα η΄τ
Μούσα».
Ο Μπρούνο ει΄ναι αμη΄χανος. ο΄τι ίσως δεν θα σου
σκε΄φ τηκα
«Μμμ, βλέπεις... εγώ αντιθέτως
να με δεις...»
αρεσε, μόλις ξυπνου΄σες, ια ωραια΄ ευκαιρια΄. Τι θα κά-
μ
«Μα τι χαζο'ς που είσαι! Χάσαμε
νουμε σήμερα;» είναι μια ωραία μέ-
Κυριακή και
«Σκεφτόμουνα, επειδή ει΄ναι
να πάμε να φάμε έξω από το ΠαλέρμΟ'
ότι θα μπορούσαμε
Τι θα έλεγες για την Τσεφαλου΄;» να με πάρεις»
οι θα περάσεις
«Είναι μια θαυμάσια ιδέα. Τι ω΄ρ
«Συμφωνεις΄ για τις δω΄δεκα;»

το | ,
τα «, υ εχει μεινει σταματημένΟ
μπρΟ
κιας της Άννας.
«ΚΟ,ια»,
"[ π
αανταει
, στο κινητο, Ο Τ1Ο|
 234 ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜ|ΛΕΡ|
, ΜΜΜ…

ποθη΄κη. «Αν το αμάξι δεν ει΄ναι πια εκεί και η θυρώρο΄ς δεν τον ψω-
ρι΄ζι-'ι. αυτό (τηµ…΄νει ένα μόνο πράγμα: ο΄τι πέρασε απο΄ το σπίτι εκεί-
νης της πουτα΄νας και την πήγε σε εστιατόριο για να μπορέσει να την
πηδη΄ς-ζ'ι-'ι. Και μετά επέστρεψε στο σπίτι του».
«Και λοιπόν;»
«Λοιπόν θα κάνεις το εξής: θα πας και θα βρεις αυτή την που-
τάνα και θα την κάνεις να μιλήσει».
«Μα. Τόνι, δεν ξέρω ούτε πώς ονομάζεται! Δεν ει΄ναι καλύτερα
να το αναβα΄λουμε για αύριο που ει΄ναι Δευτέρα, που η πόρτα θα ει΄-
ναι ανοιχτή και όλα θα ει΄ναι πιο ευ΄κολα;»
«Αύριο θα ει΄ναι πολύ αργά».
«Και τι θα κάνω;»
«Αυτό θα λες συνέχεια; Πώς ει΄ναι αυτή η πολυκατοικια΄, μεγάλη,»
«Όχι. μόνο τέσσερα πατώματα».
«Αν ει΄ναι τρία διαμερίσματα σε κάθε όροφο, σημαίνει δώδεκα ε-
νοικιαστε΄ς. Θα μπεις με κάποιον που επιστρέφει σπίτι του και θα
χτυπησεις ε΄να ε΄να όλα τα κουδούνια. Στη σειρά. Την είδες καλά την
γκόμενα,»
«Ναι».
«Κουνη΄σου. Και πρόσεξε να μην τα κάνεις πάλι μούσκεμα».

Ο Υπάλληλος κατεβαίνει απο΄ το αμάξι, στήνει καρτέρι πίσω απο΄ το

περιπ΄τερο που βρίσκεται στο πεζοδρόμιο απέναντι απο΄ την είσοδο
της πολυκατοικίας. Ετοιμάζεται για μεγάλη αναμονή.

Ο Μπρούνο ει΄ναι στο αυτοκίνητο, διασχίζει ε΄να δρόμο χωρίς κί-

νηση και γι" αυτό μπορεί να τρέξει. Οδηγεί και τραγουδά. Εκφρά-
ζει έτσι τη χαρά του για την προσεχή συνάντησή του με την Άννα.

Η Άννα ντύνεται πρόχειρα για να κάνει αυτό που κάνει κάθε πρωι"
να κατέβει στο δρόμο, να περάσει απέναντι, να πάει στο περίπτερο.
να αγοράσει εφημερίδες, να επιστρέψει στο σπίτι. Τώρα ανοίγει την
πόρτα.
Ο Υπάλληλος δεν πιστεύει στα μάτια του, ιδιαίτερα όταν βλέπει
 235

Άννα να έρχεται πας το μέρος του. Κρυ΄βεται πίσω απο΄ το πε-

την
ρίπτερο… Υστερα, Οταν η 'Αννα επιστρέφοντας σταματά στην πόρτα
… να ανοίξει με΄τΟ κλειδι, |Ο Υπάλληλος τρέχει πίσω της και προλα-
βαίνει, … μπλοκάρει την πορτα με το πόδι του πριν αυτή κλείσει. Η
κατευθυνεται προς τον ανελκυστήρα, γυρίζει, βλέπει ε'-
Άννα, που
ναν άγνωστο να εχει µπει και να της χαμογελά.
Η Άννα ανοίγει την πόρτα του
«Εκμεταλλευ τηκα την ευκαιρια».
την ακολουθεί.
ανελκυστήρα, μπαίνει, ο άντρας
«Μπορώ,»
η Άννα παραμερίζει,
Αντί για απάντηση,
ρωτάει ο Υπάλληλος με το δάκτυ-
«Σε ποιον όροφο πηγαίνετε,»
κουµπί,
λο έτοιμο να πατήσει κάποιο
«Στον τελευταίο».
«Κι εγώ το ίδιο».
κοιτάζει τους τίτλους των εφημερίδων. Οτ'αν ο ανελκυ-
Η Άννα τις
ο Υπάλληλος καθυστερεί επίτηδες να κλεισει
στήρας σταματά, ο
η Άννα ανοίγει την πόρτα του διαμερίσματος της,
πόρτες. Μόλις
και κλείνει την πόρτα πίσω του. Η Άννα γυ-
Υπάλληλος τη σπρώχνει πιστόλι,
Ο Υπάλληλος κρατάει στο χέρι του εν΄α
ρίζει ξαφνιασμε΄νη. περισσότερο τη φο-
της. Αυτό όμως που
το έχει στραμμένο εναντιο΄ν
βίζει, ει΄ναι το χαμόγελό του.
«Αν φωνάξει; σε σκο΄τωσα».
Η Άννα έχει μείνει πετρωμε΄νη.
«Είσαι μόνη η΄ ει΄ναι μέσα κάποιος,»
το κεφάλι της.
Η Άννα καταφέρνει να κουνη΄σει
«Προχω΄ρα»,
προχωρά. Όταν φτάνουν στο σαλόνι,
Σαν ζαβλακωμε΄νη, η Άννα Η κοπέλα υ-
να καθίσει σε μια πολυθρόνα.
Ο Υπάλληλος τη διατάζει
της χώνει ε΄να σεμε΄ν στο στόμα, σχεδόν τη βαζει
παχΟύει… Ο άντρας
… ΤΟ καταπιεί.
κάνω μερικες
, «΄Ησυχα. Θέλω μόνο να σου
φυγω»…
οι
στήςΗ1τώΆννα, που είχε πειστεί ότι
* ρα ειναι μπερδεμένη, εκπλη
θέλε ι να μάθει
' απο' αυτήν αυτος 0 αν
,
236 ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜ|ΛΕΡΙ

«Γνωρίζεις τον Μπρούνο,»

Η Άννα ταράζεται με την ερώτηση, γουρλω΄νει τα μάτια της. Τι
της αποσιω΄πησε ο Μπρούνο; Τι παρέες κάνει;
«Λοιπόν, τον γνωρίζεις,»
Η Άννα κάνει νόημα πως ναι, με το κεφάλι. Το χαμόγελο του
Υπα΄λληλου μεγαλώνει: μάντεψε σωστά. Μπορεί να συνεχίσει στον ί-
διο δρόμο.
«Και ξέρεις που' βρίσκεται,…»
Η Άννα διστάζει, δεν θα ήθελε να προδώσει τον Μπρούνο. ΄Υστε-
ρα σκέφτεται ο΄τι βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση ακριβώς λόγω
του Μπρούνο. Με το κεφάλι κάνει νόημα ο΄τι ναι.
Ο Υπάλληλος της βγάζει απο΄ το στόμα το σεμε΄ν. Η Άννα παιρ΄-
νει μια βαθιά ανάσα.
«Και πού είναι;»
«Στο σπίτι του», απαντάει η Άννα.
Το ανάποδο χαστούκι του άντρα ει΄ναι τόσο βίαιο που η Άννα
σχεδόν χάνει τις αισθήσεις της. Μια γραμμή αίματος αρχίζει να τρέ-
χει απο΄ τα χειλ΄η της. Ο άντρας τής χώνει πάλι το σεμε΄ν στο στόμα.
«Άσε τις μαλακιε΄ς. Πη΄γαμε ήδη στο σπίτι του και δεν ήταν. Το
,σκασε. Κι εσύ θα μου πεις πού ει΄ναι. Είμαι καλός, ξέρεις;»

Ο Μπρούνο ει΄ναι ακινητοποιημε΄νος με το αμάξι του. ΄Εχει γίνει

κάποιο δυστύχημα και η ουρά μοιάζει ατέλειωτη. Δεν μπορεί να
πάει ούτε εμπρός ούτε πίσω.

Η΄ρεμα. Χαμογελώντας πάντα, ο Υπάλληλος βγάζει το σακάκι, τη

γραβάτα, το πουκάμισο, μένει με γυμνό το στέρνο. Η Άννα μένει με
τα μάτια γουρλωμε΄να, τη διαπερνάει ένα σύγκρυο. ΄Υστερα ο Υπάλ-
ληλος πιάνει την Άννα απο΄ το μπράτσο, την αναγκάζει να σηκωθεί.
τη σέρνει πίσω του. Μαζί της ελέγχει το διαμέρισμα. Μέσα στο γρα-
φείο βλέπει τα ουγγαρε΄ζικα βιβλία. Επιβεβαιω΄νει την άποψή του:
«Θες να μάθεις κάτι; Μια φορά ο Μπρούνο μού ειπε ο΄τι έβγαινε
με κάποια που μιλούσε ουγγαρε΄ζικα».
Όταν έφτασαν στην κρεβατοκάμαρα, ο Υπάλληλος με μια σπρω-
ξια΄ ρίχνει την Άννα στο κρεβάτι.
ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΕΞΗ|-ΗΣΕ|Σ 237

«Εδώ θα είμαστε πιο άνετα».

Αυτό που επαναστατεί ει΄ναι τελικά το ίδιο το σώμα της Άννας.
Δρα με δική του πρωτοβουλία. Η κλοτσια΄ της κοπέλας χτυπάει δυ-
νατά τον άντρα στους όρχεις του, τον κάνει να διπλωθει΄ στα δύο. Η
Άννα πετάγεται όρθια, καταφέρνει να βγάλει το φίμωτρο, κάνει να
φωνάξει αλλά η μπουνιά του Υπαλλη΄λου της σπάει τα δόντια, της
σπάει τη μύτη, την κάνει να σωριαστει΄ λιπόθυμη. Ο άντρας παιρνει
ανάσα κοιτάζοντας την. Και μέσα του ακούει τη φωνή του Τόνι.
«Και πρόσεξε να μην τα κάνεις πάλι μούσκεμα».
Είναι όμως πολύ αργά, το ρημαγμένο πρόσωπο της Άννας τον 8-
ρεθι΄ζει, δεν μπορεί πια να συγκρατηθεί. Με ε΄να είδος άγριου γρυλι΄-
σματος της βγάζει το πουκάμισο, το σουτιέν. ΄Υστερα, απο΄ μια τσέ-
πη του παντελονιού, βγάζει ένα ζευγάρι χειρουργικά γάντια και τα
φοράει αργά αργά. Μετά, απο΄ την κωλότσεπη, βγάζει ε΄να μαχαιρ΄ι με
ελατήριο.
«Τώρα θα παιξ΄ουμε το γιατρό».

Ο Μπρούνο γυρίζει γύρω απο΄ το τετράγωνο της Άννας, δεν µπορεί

να βρει χώρο να παρκάρει. Επιτέλους βλέπει μια θέση, παρκάρει,
κατεβαίνει, μπροστά απο΄ την πόρτα ετοιμάζεται να χτυπήσει το
κουδούνι όταν βλέπει ο΄τι η κάτω πόρτα ει΄ναι μισάνοιχτη. Μπαίνει,
παιρν΄ει τον ανελκυστήρα, βλέπει ο΄τι η πόρτα του διαμερίσματος
της Άννας ει΄ναι διαπ΄λατα ανοιχτή. Γιατί; Μπαίνει και φωνάζει:
«Α'ννα;»
Δεν απαντά κανεις΄. Το διαµέρισµα ει΄ναι σε πλήρη τάξη. Όλο και
πιο ανήσυχος, φτάνει στην κρεβατοκάμαρα. Η Άννα ει΄ναι στο κρε-
βάτι, γυμνή, το σώμα κατακρεουργημεν΄ο, τα σεντόνια κόκκινα απο΄
το αιμα΄. Ο Μπρούνο τρέχει, την ανασηκω΄νει, τη σφίγγει στην αγκα-
λιά του, δεν μπορεί να καταλάβει. Κάτω απο΄ το κορμί της Άννας ει΄-
ναι εν΄α µαχαιρ΄ι με ελατήριο. Αυτόματα ο Μπρούνο το παιρ΄νει.

Ακριβώς εκείνη τη στιγμή ο κύριος Καβι΄λι και η κυρία του, γείτο-

νες της Άννας, βγαίνουν για μια βόλτα. .
«Περιε΄ργο», λέει η κυρία.
«Τι πρα΄γμα;» ρωτάει εκείνος ενώ κλειδώνει.
 238 ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜ|ΛΕΡ|

«Πριν απο΄ δέκα λεπτά, όταν επέστρεψα απο΄ τη λειτουργια΄, η

πόρτα της κυρίας Άννας ήταν ανοιχτή και ανοιχτή ει΄ναι ακόμα.
Πα΄ωναδω>>.
«Μα γιατί ανακατεύεσαι;» λέει ο σύζυγος.
Η κυρία όμως ει΄ναι αποφασισμένη, μπαίνει.
«Επιτρέπετε; Κυρία Α΄ννα;»
Μετά απο΄ μερικά δευτερόλεπτα, η κραυγή της, πολύ δυνατή,
ταρακουνα΄ει όλο το κτήριο.
«Την έσφαξε!»

3. ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΜΕΤΑ

Κυριακή, αργά το πρωί

και το απόγευμα

Τι μπορεί να συμβεί μετά απο΄ εκείνη την κραυγή που παγώνει τον
Μπρούνο;
Και απο΄ την άλλη πλευρά, πώς μπορεί κανείς να αποδώσει ευ-
θύνες στην κυρία Καβι΄λι που βλέπει την Άννα γυμνή και ξεκα-
λιασμένη στο ματωμένο κρεβάτι της, και έναν αναστατωμε΄νο α΄-
γνωστο, επίσης μέσα στα αίματα, να κρατάει στα γόνατά του-το
κορμί της Άννας και ε΄να μαχαιρ΄ι με ελατήριο;
Κανείς βεβαίως δεν τολμά να μπει σ΄ εκείνο το δωμάτιο όπου
κάθεται ο επικίνδυνος δολοφόνος, αλλά όλοι συγκεντρώνονται
στο πλατύσκαλο. Αν είχε τη διάθεση, ο Μπρούνο θα μπορούσε να
το βάλει στα πόδια, αλλά ούτε που το σκέφτεται. Το ξάφνιασμα,
τώρα, ακολούθησε ο πόνος. Κλαιε΄ι. ΄Ετσι τον βρίσκει η αστυνο-
μία, την οποι΄α κάλεσε κάποιος. Δύο αστυνομικοί τον αφοπλι΄ζουν
και αφού τον απομακρύνουν με κόπο απο΄ το σώμα της Άννας, τον
σέρνουν στο σαλόνι.
΄Υστερα καταφθάνουν ο αστυνόμος Κιμέντι, ο εισαγγελέας Βι-
λανόβα, και εκείνοι της σήμανσης που αρχίζουν τη δουλειά τους
στην κρεβατοκάμαρα. Αφού κατοπτευ΄ουν το χώρο και κάνουν τις
πρώτες παρατηρήσεις, οι Κιμέντι και Βιλανο'βα πηγαίνουν στο σα-
λόνι για μια άτυπη ανάκριση. Το πρώτο πράγµα που λέει ο Μπρού-
νο ει΄ναι:
«Δεν ήμουν εγώ. Τη βρήκα έτσι. Είχα μόλις φτάσει!»
 ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΕ…--"ΗΓΗΣΕιΣ
… 239

«Με το αυτοκίνητο;» ρωτάει ο Κιμε΄ντι, που ει΄ναι ένας αστυνό-

μος µε λίγα λόγια αλλά πολύ πρακτικός.
«Ναι. Έχω ε΄να γαλάζιο Σουζούκι»,
«Δώσε µας τα κλειδιά», λέει ο Κιμε΄ντι, και στη συνέχεια ουρ-
λιάζει.'
«Α'ιρ'ο΄λντι!»
Έρχεται. τρέχοντας ένας αστυνομικός, ο Κιμε΄ντι του δίνει τα
κλειδιά: «Πήγαινε να βρεις το αυτοκίνητο του κυριο΄υ. Είναι ε΄να
γαλάζιο Σουζούκι, βάλε να σου εξηγήσει που' το παρκάρισε».
Ο εισαγγελέας ρωτάει τον Μπρούνο:
«Πώς ονομάζεστε; Κατοικείτε εδώ; Από πότε γνωρίζετε το θύ-
μ…»
Ο Μπρούνο, όλο και πιο ταραγμε΄νος, αρχίζει να χάνεται σε
μια μπερδεμένη εξήγηση. Οι ερωτήσεις του εισαγγελέα μεγαλώ-
νουν την ανασφα΄λειά του.
Επιστρέφει ο Α'ιρ'ο΄λντι, ζητάει να μιλήσει στον Κιμε΄ντι παρα΄-
μερα.
«Η μηχανή του αυτοκινήτου ει΄ναι ακόμα ζεστή».
Ο εισαγγελέας, όμως, ε΄χει ήδη βαρεθεί και καλεί παρα΄μερα τον
Κιμε΄ντι με τη σειρά του.
«Ακούστε, αστυνο'με, δεν μπορούμε να τα αναβάλουμε όλα για
αύριο; Είναι Κυριακή και είχα υποσχεθεί στη γυναίκα μου... κα-
ταλαβαίνετε;»
Ο Κιμε΄ντι δηλώνει σύμφωνος, ίσως και επειδή δεν βλέπει την
ώρα να φύγει ο εισαγγελέας απο΄ τα πόδια του. Διατα΄ζει τον Αϊ-
.
.

ρόλντι να οδηγήσει τον Μπρούνο στο τμήμα.

«Να του περάσω χειροπέδες»
«Αστειεύεσαι; Κανόνισε να μη δει κανείς το πρόσωπό του».
… .… .…- …-
* -* "ι.…

Με την αναχώρηση του εισαγγελέα και αφού πρόσταξε τους α΄λ-

λους γείτονες να μπουν στα διαμερίσματα΄ τους, ο αστυνόμος Κι-
μεντ'ι, μπορεί να ξεκινήσει την έρευνά του. Παρατηρεί στο πάτωμα
του χωλ τις δύο εφημερίδες που αγόρασε η Άννα. Τις κοιτάζει: ει΄-
ναι της ιδ΄ιας μέρας.
«Α΄ιρ'ο΄λντι! Νομίζω ο΄τι μπροστά απο΄ την πολυκατοικία υπάρ-
χει ε΄να περιπ΄τερο. Δες αν… τις αγόρασε το θύμα και τι ώρα».
 240 ΑΝτΡεΑ ΚΑΜΙΛΕΡ|
…

'Υστερα πηγαίνει στο στούντιο και κάθεται στο γραφειο΄. Σε

να συρτάρι η Άννα ε΄χει βάλει όλα τα προσωπικά της αντικείμενα…
Ο Κιμέντι κρατάει σημειώσεις. Έρχεται ο ιατροδικαστη΄ς.
«Φεύγω, σας χαιρετώ».
«Ακούστε, γιατρέ, τη βίασαν;»
«΄Ετσι, χωρίς μια ολοκληρωμένη εξέταση δεν μπορώ να πω.
Πιστεύω πάντως πως όχι».
«Και τι ει΄ναι αυτό που σας κάνει να το πιστεύετε,»
«Στο πρόσωπο της κακομοιρ΄ας, ανάμεσα στα μαλλιά της, υ-
πα΄ρχουν ίχνη απο΄... Εν πάση περιπτώσει νομίζω ο΄τι ο δολοφόνος
αυνανίστηκε, αφού τη σκότωσε».
«Πώς τη σκότωσε,»
«Στραγγαλίζοντα΄ς την. Με τα χέρια».
«Και όλες αυτές οι πληγές»
«Είναι επιδερμικές πληγές. Ο δολοφόνος ει΄ναι σαδιστής».
«Περίπου τι ώρα πε΄θανε;»
«Α, κοιτάξτε, γι΄ αυτό μπορώ να είμαι σχεδόν σίγουρος: όχι πά-
νω απο΄ δύο ώρες πριν απο΄ την άφιξή μας».
Ο γιατρός φεύγει, ο Κιμε΄ντι κρατάει σημειώσεις απο΄ τα χαρ-
τιά της Άννας. Επιστρέφει ο Α'ιρ'όλντι.
«Μόλις που πρόλαβα τον περιπτερα΄, έκλεινε. Ναι, αγόρασε τις
εφημερίδες το ίδιο το θύμα, όπως έκανε κάθε πρωί. Ειπ΄ε πως την
είχε δει γύρω στις δέκα και μισή, έντεκα».
«Εντάξει, φεύγω τώρα. Εσύ μείνε εδώ και όταν θα έχουν τε-
λειώσει όλοι, γύρνα στο τμήμα».
Ο Κιμε΄ντι κατεβαίνει με τα πόδια. Όταν φτάνει στο ισόγειο,
τον σταματά η θυρωρός.
«Κύριε αστυνόμε, ήθελα να σας πω ότι εγώ, το δολοφόνο, δεν
τον είχα ξαναδεί ποτέ. Ήταν αρκετή όμως μια ματιά, ενώ τον ε΄-
παιρναν απο΄ εδώ, για να τον αναγνωρίσω απο΄ την περιγραφή που
μου ειχαν κανει».
«Δεν καταλαβαίνω, εξηγήστε μου καλύτερα».
Και η θυρωρός διηγείται στον αστυνόμο τη συνάντηση που ει΄-
χε το πρωί με τον Υπάλληλο, τις ερωτήσεις που εκείνος της έκανε
για τον Μπρούνο, αφού προηγουμένως τον περιέγραψε με κάθε
λεπτομέρεια.
 ΜΜΕ

τογράφων…
«Είναι αλήθεια ο΄τι συλλάβατε το δολοφόνο ;»
π ,
'Ο Κιμε΄ντι καταφέρνει να απαγκιστρωθεί χωρίς … αθαντησ΄ει,
ο οδηγός φεύγει. Αντιθέτω
μπαινει στο αυτοκινητο, γίνει διάσης η υρω,ρος
στον πειρασμό …
δεν ξέρει να αντισταθεί μη για λιγα
λεπτά.

όταν αναλαμ-
Ο Κιμέντι ει΄ναι ένας ευσυνείδητος άνθρωπος και
μια υπόθεση, δεν υπάρχουν γι, αυτόν μέρες αργίας… Επομε'-
βάνει
στο τμήμα. Ζητάει
νως τρωει ένα σάντουιτς και μετά επιστρέφει
γραφείο του.
να του φέρουν τον Μπρούνο στο
ακόμα καταβεβλημε΄νος,
Όταν εμφανίζεται, ο Μπρούνο ει΄ναι
Καταλαβαίνει ο΄τι εκείνη τη
αλλά σίγουρα λιγότερο μπερδεμένος.
ε΄να ύποπτος και δεν ε΄χει καμιά πρό-
στιγμή ει΄ναι ο υπ, αριθμόν του, όσο για-
λάθος βήματα, όχι τόσο για τον εαυτό
θεση να κάνει
χάσει χρόνο με τον εαυτό του, θα
τι σκέφτεται ο΄τι αν η αστυνομία
Κι λει να πιαστεί ο δολο-
εκείνος θε΄
,
δώσει χρόνο στο δολοφόνο. φαίνεται ηδη
θάνατο της Άννας. Αυτό
φόνος για να εκδικηθεί το με τον αστυνο΄μο.
που ανταλλάσσει
από τις πρώτες κουβέντες Παρασκευή, γνωρισε την Αν…
Διηγει΄ται πώς, την περασμένη εταιρειαλςθ,α ,μΟπ0ι-
της τηλεφωνικής τ δρυ ,εια. Χ
Προσθέτει ο΄τι απο΄ τα αρχεία οι
πράγματι του είχαν
ρε΄σουν να δουν ο΄τι
επιστ
μόνο: το Σάββατο το πρωί,
έκανε αίτηση για μια νέα τηλ8φω…η
τωραίας,
λάϊισσα. Συσκευή που θα έπρεπε να του
Διηγείται την ξαφνι%ή συμπάθεια πρ δυο πιτ
τον α΄
αυτόν και στην Άννα. Ότι η Άννα παραγγει α8 να θυμηθεί
διπλα στο τηλέφωνο 'γι ' ,
>"έταξε μια ατζέντα
 242 ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜ|ΛΕΡ|

(που ο αστυνόμος έβαλε τον Α'ιρ'ο΄λντι να πάρει μαζί με άλλα χαρ-

τιά της Άννας) και σίγουρα τα λεγόμενά του θα επιβεβαιωθούν.
Διηγείται ότι το Σάββατο το απόγευμα πήγε να βρει την Άννα.
Λέει, ήρεμα, ο΄τι εκ΄αναν έρωτα. Ότι στη συνέχεια βγήκαν και ο΄τι
πήγαν σε ε΄να εστιατόριο του οποίου το όνομα θυμάται πολύ κα-
λά. Ότι τα γκαρσο΄νια θα μπορέσουν να επιβεβαιώσουν την πα-
ρουσία τους. Και μάλιστα... μια στιγμή, κύριε αστυνο΄με! Ψάχνει
στις τσέπες του σακάκιού του και βγάζει ε΄να χαρτακι το οποίο δι΄-
νει στον αστυνο΄μο:
«Έχω ακόμα το λογαριασμό».
Συνεχίζει λέγοντας ο΄τι επέστρεψαν στο δωμάτιο της Άννας, ο΄-
που εκείνος έμεινε μέχρι τις πρώτες ώρες του πρωινού. ΄Υστερα ε-
πέστρεψε στο σπίτι του. Η Άννα κοιμόταν ακόμα.
«Γιατί δεν έμεινες;» .
«Δεν ήθελα να τη φέρω σε δύσκολη θέση... στο μπάνιο της δεν
είχε τιπ΄οτα για να ξυριστώ... κι άλλωστε δεν είχα ρούχα για ν, αλ-
λάξω…»
«Και γιατί επέστρεψες;»
Ο Μπρούνο απαντά ο΄τι λίγο αργότερα τηλεφώνησε η Άννα...
Κι εκεί αναπηδα΄: το σταθερό της Άννας ήταν χαλασμένο, επομέ-
νως Θα του τηλεφώνησε απο΄ το κινητό, επομένως θα υπάρχουν οι-
ποδειξεις του τηλεφωνη΄ματος… Το τηλεφώνημα αυτό, δίχως άλ-
λο, θα αποδείξει ο΄τι εκείνος δεν ήταν όλο το πρωί με την Άννα και
ο΄τι η Άννα ήταν ακόμα ζωντανή όσο εκείνος ήταν στο σπίτι του...
Ο Μπρούνο συνεχίζει την αφήγησή του: συμφώνησαν να πά-
νε έξω απο΄ το Παλέρμο, στην Τσεφαλού, εκείνος καθυστέρησε λό-
γω ενο΄ς δυστυχήματος. Όταν επιτέλους έφτασε, βρήκε την κάτω
πόρτα μισάνοιχτη, ανέβηκε, είδε την πόρτα του διαμερίσµατος της
Άννας ορθάνοικτη, μπήκε και...
Δεν αντέχει άλλο, όλη η ηρεμια΄ που έχει επιβάλει στον εαυτό
του χάνεται, ξεσπα΄ει σε ε΄να απελπισμε΄νο κλάμα.
«Μα εκτός απο΄ εσάς και την Άννα ποιος άλλος ήξερε ο΄τι σή-
μερα το πρωί θα επιστρέφατε σ, εκείνο το διαμέρισμα;»
Ο Μπρούνο σχεδόν δεν καταλαβαίνει την ερώτηση, ζητάει να
του την επαναλάβουν.
«Δεν μπορούσε να το ξέρει κανείς!»
Ο Κιμέντι του εξηγεί ο΄τι η πραγματικότητα ει΄ναι διαφορετική.
 ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΞ|Σ 243
…

Και τον ενηµερώνει για όσα ειπ΄ε η θυρωρός. Ο Μπρούνο πέφτε

απο΄ τα σύννεφα, δεν μπορεί να φανταστεί ποιος μπορεί να ει΄ναι
εκείνος ο άντρας που ζητούσε πληροφοριε΄ς γι, αυτόν.

Στην τηλεόραση το ματς ε΄χει τελειώσει. Ο Κιμέντι φιλα΄ει την κό-

ρη του που διαβάζει τα μαθήματά της, φιλάει και τη γυναίκα του.
«'Ισως απόψε να αργήσω. Θα σε ειδοποιη΄σω».
Πηγαίνει στο αστυνομικό τμήμα όπου τον περιμένει ο Α'ιρ'ο΄λ-
ντι. Ο Α'ιρ'όλντι του δίνει ραπόρτο. Ρώτησε όλους τους νοικάρηδες
και όλοι συμφωνούν: η Άννα ήταν μια σοβαρή γυναίκα, συμπα-
θητική, ευγενική. Κανείς δεν μπορεί να πει αν είχε εραστή η΄ ερα-
στές. Ανάμεσα στους γείτονες η πιο διαδεδομένη άποψη ήταν ο΄τι
επρόκειτο για κάποιον κλέφτη ο οποίος αιφνιδίασε την Άννα ο΄-
ταν εκείνη επέστρεφε απο΄ το περιπ΄τερο. 'Ενας κλέφτης που βι΄ασε
μια ωραία γυναίκα και μετά τη σκότωσε με άγριο τρόπο. Σίγουρα,
για τους γείτονες, ένας απο΄ εκείνους τους τριτοκοσμικου΄ς που γυ-
ρίζουν ανενόχλητοι και κάνουν ό,τι τους καπνι΄σει. Για μια μικρή
μειοψηφία των γειτόνων η αστυνομία καλά Θα έκανε να μάθει για
τον πρώην σύζυγο της Άννας, έναν άντρα που, κυρίως τον πρώτο
καιρό, όταν η γυναίκα ήρθε να κατοικη΄σει σ, αυτό το διαμέρισμα,
ερχόταν και της έκανε διάφορες σκηνές.
«Δεν ει΄ναι δεδομένο», ειπ΄ε σκεφτικός ο Κιμέντι.
«Τι πρα΄γμα;»
«Ότι δεν είχε άλλους εραστές. Αν ήταν λίγο προσεκτική, κανεις΄
στο κτήριο δεν θα καταλάβαινε τιπ΄οτα. Κοίτα τι συνέβη με τον Κό-
στα: κανεις΄ δεν τον είδε να μπαίνει στο διαμέρισμα της Άννας. Κι
όμως επέστρεψε το Σάββατο το απόγευμα, βγήκε με τη γυναίκα, ε-
πέστρεψαν Σάββατο νύχτα, ύστερα εκείνος έφυγε νωρίς την Κυ-
ριακή πρωί και επέστρεψε την Κυριακή προς το μεσημέρι... Ο α΄-
ντρας που πήγε να ρωτήσει τη θυρωρό για τον Μπρούνο, δεν Θα
μπορούσε να ει΄ναι κάποιος πρώην εραστής που ζη΄λευε;»
Ο Α'ιρ'όλντι ανοίγει τα χέρια του.
«Έλα μαζί μου».
Βγαίνουν απο΄ το τμήμα, παιρ΄νουν το αυτοκίνητο του Κιμέντι,
πηγαίνουν στο εστιατόριο όπου ήδη στρώνουν τα τραπέζια για το
βράδυ. Ο ιδιοκτήτης αναγνωρίζει ο΄τι η απόδειξη ει΄ναι της προη-
244 ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜ|ΛΕΡ|

γου΄μενης βραδιάς. Κι άλλωστε ει΄ναι ένας σερβιτόρος που θυμά-

ται πολύ καλά το ζευγάρι. Ξανά πίσω στο αυτοκίνητο, ο Κιμέντι
συμβουλεύεται την ατζέντα της Άννας, σχηματίζει στο κινητό τον
αριθμό της πιτσαρίας, ζητάει τη διεύθυνση.
Στην πιτσαρία θυμούνται πολύ καλά τις δύο πι΄τσες που η
Άννα είχε παραγγείλει την Παρασκευή το βράδυ.
«Πώς έτσι;»
«Η κυρία ήταν πελάτισσά μας. Παρα΄γγελνε πάντα μία πίτσα.
Την Παρασκευή παράγγειλε δύο. Κι εγώ αναρωτη΄θηκα: τι συμ-
βαίνει; Κύριε αστυνο΄με, σας παρακαλώ, πέστε μου: εκείνη την πί-
τσα, η μακαρι΄τισσα, την έφαγε με το δολοφόνο της;»
Ο Κιμε΄ντι ανασηκώνει τους ώμους. Κι ύστερα λέει στον Α'ιρο'΄λντι:
«Τρω΄με μια πι΄τσα;»
«Γιατί όχι». …
Και φυσικά, ενώ τρώνε, μιλάνε για την υπόθεση. Και οι δύο
μοιάζουν να μην πιστεύουν στην ενοχή του Μπρούνο.
«Η μηχανή του αυτοκινήτου του ήταν ακόμα ζεστή, όταν με
στείλατε να ελε΄γξω», λέει ο Α'ιρ'ο΄λντι. «Ο Μπρούνο, κατα΄ τη γνώ-
μη μου, πήγε πραγματικά στο σπίτι του σήμερα το πρωί και ύστε-
ρα επέστρεψε στη σωστή ώρα για να βρει τον μπελά του».
«΄Ισως αύριο να έχουμε την τελική επιβεβαίωση», λέει ο Κιμέντι.
«Δηλαδή;>>
«Ο Μπρούνο λέει ο΄τι η Άννα του τηλεφώνησε απο΄ το κινητό
της, εκείνο που έχουμε στο τμήμα. Αν έκανε αυτό το τηλεφώνημα,
θα φανεί απο΄ τη μηχανογράφηση. Θα φανεί και η διάρκεια του
τηλεφωνήματος».
«Και γιατί δεν πάμε να ελέγξουμε αμέσως,…»
«Γιατί σήμερα ει΄ναι Κυριακή, το ξέχασες;»
Μετά την πίτσα, ο Κιμέντι και ο Α'ι'ρο΄λντι πηγαίνουν στο σπί-
τι του Μπρούνο. Ο Κιμέντι είχε πάρει τα κλειδιά. Μπαι΄νουν, κοι-
τάζουν και δεν μπορούν να μη Θαυμα΄σουν την τάξη που επικρα-
τεί στο διαμέρισμα.

Το επόμενο πρωί, γύρω στις δέκα, ενώ ο Μπρούνο επαναλαμβά-

νει, όλο και πιο κουρασμένα, στον εισαγγελέα όσα ε΄χει ήδη πει
στον αστυνόμο, ο Κιμέντι έχει την επιβεβαίωση. Από το κινητό της
 Ε..-"'ΗΓΗΣΕ|Σ

στις εννέα … τ ,
...245
- έγινε ε΄να τηλεφώνημα γύρω
Μπρούνο. Η συνδια΄λεξη ήταν συ…; ριαντα προς
, αριθμό του
µετά απο μια εμπιστευτική κουβέντα που ειχάθη-ΚΣ'ι:ο,ση!ιειο΄
αυτό.
αφήνεται αφού π ,Ψεντι,και
,οΜπ΄ρουνο ελεύθερος,
γραψε την κατάθεση του. Φυσικά υπάρχουν δημοσιο ράωτα Με"
ςΡ0΄ι που
για
θέλουν να μαθουν απο τον αστυνόμΟ νεότερα αλλάη χαυνπ,Οθδεση
όλων των εφημερίδων,
που βρίσκεται στις σελίδες άεν
ήτανεΟις
φωτογράφισε τον Μπρούνο, κανείς δεν ξέρει ότι αυτός
συλλάβει. Όμως, τη στιγμή που ει΄ναι έτοιμο
θρωπος που είχαν
καταλαβαίνει ο΄τι ο Μπρούνοςδεν
τον αφήσει ελεύθερο, ο Κιμε΄ντι
ει΄ναι καλά.
«Τι θα κάνετε τώρα;»
στο σπίτι μσυ»,
«Πάω να πάρω το αυτοκίνητο και να επιστρέψω
συνοδεύσει τουλάχι-
«Ακούστε, θα βάλω τον Α'ι'ρο΄λντι να σας
αφήσει το αυτοκίνητο».
στον ως το σημειο οπου εχετε
προς το εσωτερικό πάρκιγκ, ο Μπρούνο α-
Ενώ προχωρούν
τον φωνάζει:
κούει μια γυναικεία φωνή να
«Μπρούνο!»
Δεν αναγνωρίζει την ένστολη γυναίκα που
Σταμάτα εκ΄πληκτος.
τον φώναξε και τώρα τον πλησιάζει.
Μπρούνο! Μα πώς, δεν με αναγνωρίζεις
«Γεια σου, Α'ιρ'ο΄λντι.
πλέον,»
τη
«Γκράτσια!» λέει ο Μπρούνο, αφού
αγκαλιάζει, χαρούμενη που τον ξαναβλέπε!-
Η Γκράτσια τον
χρόνια
«Μα θα ει΄ναι τουλάχιστον δεκαπέντε
συναντηθεί! Πώς απο΄ δω,» ο Α΄ι΄ρΟλ…-
Ο Μπρούνο ει΄ναι αμήχανος. Παρεμβαίνει
τώρα;»
«Θα σου εξηγήσω εγώ μετά. Πάμε …
Αποσβολωμένη, η Γκρα΄τσια τους κοιτάζει
αυτοκίνητο του Κιμε΄ντι και να φεύγουν-

ανοίγει την πόρτα του διαμερισμ,α Τ ' ει πια-

Ο Μπρούνο ΄νει ντυμενΟς' Ον εχ
|
τ
ξα
Η θε… σην κρεβατοκάμαρα,
τει) ΄α'

ε , ,
[ μια νευρικη τρεμουλα.
246 ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜ|ΛΕΡ|

Η Γκράτσια βάζει τον Α'ιρ'ο΄λντι να της διηγηθεί τα πάντα. Μαθαί-

νουμε έτσι ο΄τι οι δύο, όταν ήταν δεκαπεντάχρονοι, τα είχανε φτιά-
ξει. ΄Υστερα χάθηκαν.

Τις επόμενες μέρες

Τις επόμενες μέρες το ενδιαφέρον για τη δολοφονία της Άννας

Τσα΄νκι υποχωρεί, τώρα πια όλοι είναι πεισμένοι ο΄τι ένοχος ει΄ναι
κάποιος τριτοκοσμικός κλέφτης που, όταν τον έπιασαν στα πρά-
σα, άφησε ελεύθερα τα ζωω΄δη ένστικτά του. Αλλά και οι έρευνες
του Κιμε΄ντι έφτασαν σ΄ ε΄να νεκρό σημείο. Ο πρώην σύζυγος της
Άννας ε΄χει ακλόνητο άλλοθι για εκείνο το κυριακάτικο πρωινό.
Για τον Μπρούνο τα πράγματα πήγαν διαφορετικά. 'Ενας υ-
ψηλός πυρετός τον έριξε για τρεις μέρες στο κρεβάτι, φανερή συ-
νέπεια του στρες. Τον γιατροπόρευε η… Γκράτσια η οποι΄α πήγαινε
να τον βρει τις ώρες που δεν είχε υπηρεσία στην αστυνομια΄. Ο
Μπρούνο δεν Θέλει να διαβάσει εφημερίδες, δεν θέλει να δει τηλεό-
ραση: προσπαθεί απελπισμένα να ξεχάσει αυτό που του συνέβη.
Δεν ε΄χει μάθει ούτε ο΄τι το σώμα της Άννας παραδόθηκε στους οι-
κείους της και ο΄τι η κηδεία έγινε στο Μιλάνο.

Μια πανέμορφη βραδιά, η Γκρα΄τσια πείθει τον Μπρούνο να βγει

μαζί της. Ο Μπρούνο, αδυνατισμένος, χλομός, μοιάζει θολωμε΄νος
απο΄ την κίνηση του Παλέρμο, απο΄ τον κόσμο που περνάει διπ΄λα
του.
«Ας γυρίσουμε στο σπίτι».
«'Οχι, έλα, σε παρακαλώ, ακόμα πέντε λεπτά».
Επιτέλους επιστρέφουν στο σπίτι. Ο Μπρούνο αφήνει το κορμί
του να σωριαστεί σε μια πολυθρόνα. Η Γκράτσια μαζεύει το τραπέ-
ζι, ύστερα ανοίγει την τηλεόραση για να ακούσει, με χαμηλωµενη΄ αρ-
κετά τη φωνή, το Δελτιο΄ Ειδήσεων. Είναι οι τελευταιε΄ς ειδήσεις της
ημέρας. Η Γκράτσια δεν συνειδητοποιεί ο΄τι ο Μπρούνο στεκ΄εται πί-
σω της και παρακολουθεί επιση΄ς, μάλλον αφηρημεν΄ος, τις ειδήσεις.
Ξαφνικά, ενώ στην οθόνη εμφανίζεται η φωτογραφία ενός α-
γνώστου, ο παρουσιαστής λέει:
ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΕΞΗΓ΄ΗΣΕΙΣ 247
…

«Εντοπι΄στηκε η ταυτότητα του Ιταλού που δολοφονήθηκε

χθες μυστηριωδώς στο Παρίσι. Πρόκειται για έναν Σικελό τουρί-
στα, απο΄ το Παλέρμο, τον Μπρούνο Τσα΄νκι, ετών...»

Ο Μπρούνο δεν ακούει πλέον. Μια τρομακτική ρουφη΄χτρα μνή-

μης τον καταπι΄νει. Εμφανίζεται ο σερβιτόρος που κυκλοφορει΄ ανά-
μεσα στα τραπέζια φωνάζοντας τον κύριο Τσα΄νκι, ύστερα ο ίδιος
που ρωτάει πειρα΄ζοντας την Άννα αν ει΄ναι κάποιος συγγενής της, κι
ύστερα πάλι ο ίδιος που πάει να απαντήσει στο κινητό και τη φωνή
που του λέει «Μπρούνο»...
Ο Μπρούνο Τσάνκι!
Η Γκρα΄τσια ακούει ε΄να θόρυβο, γυρίζει. Ο Μπρούνο πέφτει
στα γόνατα, λιπο΄θυμος.

Η Γκρα΄τσια δεν επιστρέφει στο σπίτι της, γιατί ο Μπρούνο, μόλις

συνέρχεται, κάνει σαν τρελός. Η έμφυτη περιέργειά του τώρα τον
σπρώχνει να δράσει, να μάθει. Αφηγείται στην Γκρα΄τσια το ηλί-
θιο αστείο που έκανε το βράδυ εκείνου του Σαββάτου, όταν μιλ΄η-
σε στο κινητό ως Μπρούνο Τσα΄νκι.
«Κι αυτό τι σημαι΄νει;»
Για τον Μπρούνο κάτι σηµαίνει. Διαμορφώνει μια δική του υ-
πόθεση. Που δεν ει΄ναι ακριβής αλλά ει΄ναι λογική. Μην έχοντας ε-
μπιστοσύνη στον Τσα΄νκι, που σίγουρα θα μπλεχ΄τηκε σε κάποια
βρομοδουλειά, οι συνένοχοί του στέλνουν κάποιον να τον παρακο-
λουθήσει στο εστιατόριο στο οποιο΄ πήγε να φάει. Αυτός ο κάποιος
δεν γνωρίζει τον Τσάνκι, ξέρει μόνο την περιγραφή του. Μεγάλη
πρέπει να ει΄ναι η έκπληξή του, όταν βλέπει ο΄τι ο άντρας, που πάει
να απαντήσει στο τηλέφωνο, δεν μοιάζει καθόλου με τον Τσάνκι.
Αποφασίζει να τον ακολουθήσει και πείθεται ο΄τι η κατοικία
της Άννας ει΄ναι η κατοικία του Μπρούνο. Επιστρέφει την επομέ-
νη, δεν βρίσκει τον Μπρούνο, βρίσκει την Άννα που δεν ξέρει να
απαντήσει στις ερωτήσεις του, τη βασανίζει, τη σκοτώνει.
«Αύριο πρωί Θα μιλήσω με τον Κιμε΄ντι», λέει στο τέλος η Γκρά-
τσια.
«Όχι, σου το απαγορεύω».
 248 ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜ|ΛΕρ|

«Και γιατί;»
«Είναι κάτι που πρέπει να το κάνω μόνος μου. Αύριο πρωί θα
επιστρέψω στη δουλειά. Εσύ το μόνο που θα κάνεις ει΄ναι να μα.
θεις πότε έφτασε στο Παρίσι αυτός ο Τσάνκι».
Επιτέλους η Γκράτσια μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι της. Αι.
σθα΄νεται ότι ο Μπρούνο συνήλθε, σαν απο΄ θαύμα.

Ο Μπρούνο επιστρέφει στη δουλειά του. Είχε δηλώσει ασθένεια

και πράγματι οι συνάδελφοι τον βρίσκουν λιγάκι ταλαιπωρημένο,
αλλά μόνο σωματικά. Η θετική πλευρά όλης της υπόθεσης ει΄ναι
ο΄τι κανείς απο΄ αυτούς που εργάζονται μαζί του δεν πιστεύουν ο΄-
τι έχει σχέση με τη δολοφονία. Ξέρουν ο΄τι ο Μπρούνο την Παρα-
σκευή το απόγευμα είχε πάει στην Τσάνκι και ότι θα έπρεπε να
γυρίσει στο σπίτι της τη Δευτέρα το πρωί με την καινούργια σιν-
σκευή, ξέρουν ο΄τι χρειάστηκε να καταθέσει στην αστυνομία αλλά
δεν ξέρουν τιποτε άλλο, και επομένως οι ερωτήσεις τους περιορί-
ζονται σε μια επιφανειακή περιέργεια:
«Πώς ήταν; Ήταν τόσο όμορφη όσο λένε οι εφημερίδες»
Ο Μπρούνο απαντάει γενικά, λέει ο΄τι είδε ελάχιστα αυτή την
πελάτισσα. Ο προϊστάμενος τον φωνάζει, του ανακοινώνει ο΄τι για
εκείνη τη μέρα οι εξωτερικές δουλειές έχουν όλες δοθεί. Να ξανα-
παρουσιαστει΄ την επόμενη μέρα, για να πιάσει κανονικά υπηρεσία.
Ο Μπρούνο όμως δεν απομακρύνεται απο΄ το κτήριο. Κατε-
βαι΄νει σε ε΄να είδος καφκικού υπογείου και φτάνει μπροστά σε μια
πόρτα στην οποι΄α ει΄ναι γραμμένο με μεγάλα γράμματα ότι η ει΄-
σοδος απαγορεύεται αυστηρά εις τους μη έχοντες εργασίαν.
Διπ΄λα στην πόρτα ε΄να γραφείο με δύο τηλέφωνα και μπόλικα
χαρτομάνι. Πίσω απο΄ το γραφείο ένας άνθρωπος με στολή.
«Θα ήθελα να μιλήσω με τον Ουμπέρτο Ντομίνιτσι».
«Απαγορεύεται η είσοδος».
«Το ξέρω. Θα μπορούσε όμως να βγει εκείνος για μια στιγμή».
«Πώς ονομάζεστε;»
Ο Μπρούνο λέει όνομα και επίθετο, ο άντρας παιρ΄νει ανά)?"
κτα τηλέφωνο, μιλάει για λίγο.
Λίγο αργότερα η πόρτα ανοίγει και εμφανίζεται ο Ουμπέρτο…
ένας απο΄ τους λίγους φίλους του Μπρούνο, ένας απο΄ εκείνους που
ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΞΞΗΓ΄ΗΣΕ|Σ
…
249

του τηλεφώνησε αρκετές φορές όταν ήταν σε κακή κατάσταση.

Κανονίζουν ραντεβού για το βράδυ, θα δειπνήσουν μαζί.

Και ο Μπρούνο πηγαίνει τον Ουμπέρτο στο ίδιο εκείνο εστιατό-

ριο όπου είχε πάει με την Άννα. Είναι και πάλι γεμάτο κόσμο. Ο
Μπρούνο φοράει ε΄να ζευγάρι γυαλιά ηλίου: «Με τσούζουν τα μά-
πα». Ενώ τρώνε το πρώτο πιάτο, αρχίζει να τριγυρι΄ζει ανάμεσα
στα τραπέζια ο σερβιτόρος με το γνωστό κινητό στο χέρι:
«Ο κύριος Ντομίνιτσι; Ο κύριος Ουμπέρτο Ντομίνιτσι;»
«Είναι για σένα», λέει ο Μπρούνο.
«Για μένα; Μα κανείς δεν ξέρει ο΄τι είμαι εδώ!»
«Εσύ όμως έτσι κι αλλιώς πρέπει να απαντήσεις».
Ο Ουμπέρτο σηκώνει το χέρι, ο σερβιτόρος του δίνει το κινητό.
«Εμπρός; Ποιος στο τηλέφωνο,»
«Είμαι η Γκράτσια, μια φίλη του Μπρούνο. Είναι μαζί σας;»
«Ναι. Θέλετε να σας τον δώσω,»
«Ναι».
Παραξενεμεν΄ος, ο Ουμπέρτο περνάει το τηλέφωνο στον Μπρού-
νο.

«'Ημουν καλή,»
«Πολύ καλή».
«Θα ιδωθούμε αύριο,»
«Σύμφωνα».
Ο Μπρούνο παραδίδει πάλι το κινητό στο σερβιτόρα
«Μπορείς να μου εξηγήσεις τι ει΄ναι αυτή η ιστορία,»
Και ο Μπρούνο αρχίζει να του διηγείται όλη την υπόθεση με
την Άννα. Στο τέλος ο Ουμπέρτο κάνει τη λογική ερώτηση:
«Και γιατί μου τα ειπες όλα αυτά;»
«Γιατί πρέπει να με βοηθήσεις. Είδες ότι εδώ έχουν μόνο ε΄να
κινητό; Ωραία, εσύ είσαι ο σωστός άνθρωπος».
«Για να κάνω τι;»
«Για να μάθουμε απο΄ που' έγιναν τα τρία τηλεφωνήματα για
τον Μπρούνο Τσάνκι εκείνο το βράδυ του Σαββάτου».
«Και γιατί δεν πας στην αστυνομία,»
«Θα πάω, αφού πρώτα μάθω».
«Το ξέρεις ότι αν με ανακαλύψουν, θα χάσω τη θέση μου,»
 25ο ΑΝΤΡΕΑ ΚΑΜ|ΛΕρ|
Μ

Χρειάζεται ακόμα μισή ώρα ο Μπρούνο για να νικήσει τις αντι.

στάσεις του Ουμπέρτο. Ο οποίος, κάποια στιγμή, λέει:
«Θα έπρεπε να έχω το κινητό».
«Κανένα πρόβλημα».
Ο Μπρούνο περιμένει την κατάλληλη στιγμή. Ξαφνικά σηκώ-
νεται και ενώ περνά διπ΄λα απο΄ τον πάγκο αρπάζει γρήγορα το κι-
νητό, το σβήνει, το βάζει στην τσέπη, προχωρά προς τις τουαλέτες.
Υστερα επιστρέφει και όταν κάθεται διπ΄λα στο φιλ΄ο του, λέει:
«Έγινε κι αυτό. Ζητάω αμέσως το λογαριασμό».

Η Γκρα΄τσια, φορώντας τη στολή της, μιλάει με τη θυρωρό της πο-

λυκατοικίας όπου έμενε η Άννα. Της ζητάει την περιγραφή του α΄-
ντρα που εκείνο το πρωί πήγε να τη ρωτήσει αν κατοικούσε εκεί ο
Μπρούνο.
«Μα τον ειπ΄ε με άλλο όνομα».
«Δεν ε΄χει σημασία, περιγράψτε τον».
Η θυρωρός κάνει μια αρκετά εξαντλητική περιγραφή. Και κα-
ταλήγει:
«Έμοιαζε με υπάλληλο».
Η Γκράτσια τη χαιρετα΄, γυρνάει στη γωνία, μπαίνει στο αυτοκί-
νητο του Μπρούνο που αμέσως ξεκινάει. Πηγαι΄νουν στο σπίτι του
Μπρούνο. Μιλάνε. Η Γκρα΄τσια του λέει ο΄τι έμαθε πως ο Τσάνκι
είχε εντοπιστεί σε ξενοδοχείο του Παρισιού τη νύχτα του Σαββά-
του. Επομε΄νως, όταν τον ζητούσαν στο εστιατόριο, αυτός ήδη ει΄-
χε φύγει απο΄ το Παλέρμο.
Χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι ο Ουμπέρτο.
«Στάθηκα τυχερός. Το τηλέφωνο ανήκει στον Αντόνιο Κα-
ρου΄ζο, που ε΄χει μια εταιρεία εισαγωγών διαφόρων προϊόντων
στην οδό... Να σου πω μάλιστα ότι τα τηλεφωνήματα ήταν τέσσε-
ρα, όχι τρία όπως έλεγες εσύ. Γράψε τον αριθμό».
«'Ολα ταιριάζουν», λέει ο Μπρούνο στην Γκράτσια. «Το τέ-
ταρτο τηλεφώνημα ει΄ναι εκείνο που έκανε στο συνένοχο για να
του πει να με ακολουθήσει αυτός που στη συνέχεια πήγε και ρώ-
τησε για μένα τη θυρωρό».
«Δεν νομίζεις ο΄τι ήρθε η ώρα να πας να μιλήσεις με τον Κιμε΄ντι'»
«Ακόμα όχι».
 ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΕ-ΞΗ|"ΗΣΞ|Σ 251

Την επόμενη μέρα, απο΄ όλα τα τηλέφωνα που βρίσκονται στη

διάθεσή του στα σπίτια που τον οδηγεί η δουλειά του, ο Μπρού-
νο παιρ΄νει τον αριθμό του Τόνι (Αντόνιο) Καρούζο και μόλις α-
κούει να του απαντά μια φωνή με βαριά παλερμιτα΄νικη προφορά
που τώρα θυμάται πολύ καλά: «Τόνι Καρούζο, εισαγωγές. Ποιος
στο τηλε΄φωνο;», απαντάει: «Μπρούνο! Μας έχεις σπάσει τ, αρχί-
δια! Είναι η τρίτη φορά που σου τηλεφωνου΄με!»
Και κατεβάζει το ακουστικό.
Μόνο το έκτο τηλεφώνημα, το δειλινό, ει΄ναι διαφορετικό απο΄
τα άλλα.
«Μην το κουνήσεις απο΄ το γραφείο. Αν έχεις ενημερώσει και
άλλους για τα τηλεφωνήματα΄ μου, έκανες λάθος. Μπορεις΄ όμως
να επανορθώσεις. Όταν Θα σου τηλεφωνήσω απόψε στις οκτώ,
φρόντισε να είσαι μόνος. Σε συμφέρει να μην κάνεις μαλακιε΄ς».

Ο Μπρούνο τηλέφωνά απο΄ το σπίτι του στις οκτώ ακριβώς. Απα-

ντά ο Τόνι.
«Είσαι μόνος,»
«Ναι», λέει ο Τόνι.
Και ει΄ναι η αλήθεια.
«Άκου», λέει ο Μπρούνο βιαστικο΄ς, ξέρω ότι καθαρίσατε τον
Μπρούνο Τσάνκι στο Παρίσι και εδώ τη γυναίκα που ήταν μαζί
μοιν>>.
«Εκείνο ήταν ε΄να...»
«Ατύχημα; Για μένα αυτό δεν σημαίνει τιπ΄οτα. Αυτή τη στιγ-
μή έχω τη δυνατότητα να βάλω να σας συλλάβουν όλους».
«Τι θες»
«Να κάνουμε μια συμφωνία».
«Τι συμφωνία,»
«Εσύ θα μου παραδώσεις τον τύπο που σκότωσε τη γυναίκα,
εκείνον που μοιάζει με υπάλληλο...»
Ο Τόνι δεν μπορεί να συγκρατήσει την έκπληξή του, πράγμα
που ο Μπρούνο καταλαβαίνει. Μπλοφάρει.
«Ναι, ξέρω ακόμα και αυτό. Εμένα μού αρκεί ο Υπάλληλος.
Σας ε΄χει βάλει σε μπελάδες».
«Με τι αντάλλαγμα,»
…
252 ΑΝτΡεΑ ΚΑΜ|ΛΕρ|

«Δεν θα σας καταγγείλω. θα σας ξεχάσω».

Σιωπή. Ο Τόνι σκέφτεται την πρόταση.
«Θα σου τηλεφωνη΄σω αύριο το πρωί στις οκτώ. Σκέψου το»,
λέει κοφτα΄ ο Μπρούνο.
Μόλις που προλαβαίνει να κατεβάσει το ακουστικό. Η Γκρα'.
τσια ανοίγει την πόρτα του σπιτιού.

Η διάθεση του Μπρούνο ε΄χει τόσο αλλάξει που η Γκρα΄τσια τον

κοιτάζει έκπληκτη. Δεν ε΄χει διάθεση να φάει στο σπίτι, πηγαίνει
την Γκρα΄τσια στην πιτσαρία. Όταν επιστρέφουν στο σπίτι, ο
Μπρούνο την αγκαλιάζει με πάθος. Και η Γκρα΄τσια ει΄ναι ευτυχής
να αλλάξει ρόλο: απο΄ νοσοκόμα σε γυναίκα του Μπρούνο.

«Αύριο έχω υπηρεσία νωρίς το πρωί», λέει η Γκρα΄τσια καθώς

ντύνεται.
Όταν όμως πηγαίνει στο αμάξι της, αυτό δεν παιρν΄ει μπρος. Δο-
κιµάζει και ξαναδοκιμα΄ζει. Τιπ΄οτα. Μιλάει απο΄ το θυροτηλέφωνο
με τον Μπρούνο που κατεβαίνει και δοκιμάζει με τη σειρά του. Τί-
ποτα. Τότε ο Μπρούνο της λέει να πάρει το δικό του και της δίνει
τα κλειδιά. Η Γκρα΄τσια του δίνει τα δικά της.

Το επόμενο πρωί στις οκτώ 0 Μπρούνο τηλεφωνα΄ στον Τόνι. Ο

Τόνι δηλώνει έτοιμος να του παραδώσει τον Υπάλληλο. Με μία
προυπόθεση: ο Μπρούνο θα πρέπει να τον σκοτώσει, ο Υπάλλη-
λος ξέρει πολλά πρα΄γματα, δεν πρέπει να πέσει στα χέρια της (1-
στυνομίας. Ο Μπρούνο δηλώνει σύμφωνος. Και κανονίζει. ραντε-
βού στις έντεκα το βράδυ, σε ε΄να δρόμο της περιοχής ΄Ιζολα ντέ-
λε Φέμινε, λίγο έξω απο΄ το Παλέρμο, στη θάλασσα. Υστερα κα-
τεβαίνει, πηγαίνει σ έναν μηχανικό που ει΄ναι φίλος του και που έ-
χει το συνεργείο σχεδόν διπ΄λα στην εξώπορτα, του παραδίδει τα
κλειδιά του αυτοκινήτου της Γκρα΄τσια.
«Το θέλω απόψε στις οκτώ».
ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΞΞΗΓΗΣΕιΣ 253

Ενα) ο Μπρούνο πηγαίνει λόγω δουλειάς απο΄ σπίτι σε σπίτι, στο γρα-
φείο της εταιρείας ο Τόνι συγκεντρώνει τους δικούς του. Λειπ΄ει μό-
νο ο Υπάλληλος. Ο Τόνι εκθέτει την απαίτηση του Μπρούνο, δεν λέει
ο΄τι την ε΄χει δεχτεί. Και ολοκληρώνει:
«Εγώ θα τον στείλω εκεί. Αυτός θα μας βάλει όλους σε μπελάδες.
Αν βρισκόμαστε τώρα σε αυτή τη θέση, ει΄ναι γιατί ο τύπος δεν μπό-
ρεσε να συγκρατηθεί με τη γυναίκα. Εγώ θα τον στείλω εκεί, γιατί
αυτό μας δίνει μια δυνατότητα».
«Τι θες να πεις,…»
«Θέλω να πω ο΄τι στην 'Ιζολα ντέλε Φε΄μινε θα είμαστε και εμείς.
Θα περιµένουμε ο τύπος να βγάλει απο΄ τη μέση τον Υπάλληλο και
μετά καθαρι΄ζουμε κι αυτόν. Πώς σας φαίνεται;»
Ο ένας κοιτάζει τον άλλον. ΄Υστερα ένας απο΄ αυτούς ρωτάει.
«Πού ει΄ναι ο Υπάλληλος»
«Στην Μπαγκερι΄α, στο σπίτι του. Προτι΄μησε να κάτσει λίγο στα
αυγά του».
«Παρ, τον στο τηλέφωνο...»
Αυτή ήταν η καταδίκη σε θάνατο.
Πριν τηλεφωνήσει, ο Τόνι εξηγεί το σχέδιό του.
«Θα πω στον Υπάλληλο ο΄τι ανακαλύψαμε που' βρίσκεται 0 ου-
νένοχος του Μπρούνο. Κι ο΄τι πρέπει να τον βγάλουμε απο΄ τη μέση.
Θα κανονι΄σω με αυτόν τον πούστη ραντεβού στην οδό Σαρατσένι
στην ΄Ιζολα ντέλε Φε΄μινε. Σύμφωνα; Εμείς θα είμαστε όλοι εκεί, θα
εµφανιστούμε όμως μόλις ο άλλος σκοτώσει τον Υπάλληλο».

Ο Μπρούνο τρέχει με το αμάξι, με κατεύθυνση την 'Ιζολα ντέλε Φέ-

μινε. Ο δρόμος ει΄ναι έρημος, όπως έρημο ει΄ναι και το χωριό, γιατί
έχει τελειώσει η τουριστική περιο΄δος. Πηγαίνει με το αυτοκίνητο
της Γκρα΄τσια, στην οποια΄ ειπ΄ε ο΄τι εκείνο το βράδυ δεν θα μπορού-
σε να τη δει. Είναι σχεδόν έντεκα η ώρα. Περνά απο΄ ε΄να δρομάκι,
ο Υπάλληλος ει΄ναι ήδη εκεί, μισοκρυμμένος πίσω απο΄ ε΄να θάμνο
που ε΄χει μεγαλώσει διπ΄λα σ, ε΄να πεζου΄λι. Ο Υπάλληλος βλέπει να
περνά ε΄να αυτοκίνητο αλλά δεν το αναγνωρίζει, αφού ει΄ναι της
Γκράτσια. Το αυτοκίνητο χάνεται στο βάθος του μικρού δρόμου.
Λίγο μετά το αυτοκίνητο επανεμφανίζεται με αναμμε΄νους τους
προβολείς. Ανεβα΄ζει ταχύτητα, πέφτει πάνω στο θάµνο, πετάει
κΑΜ…ΕΡ…ψχ|
254 ΑΝΤΡΕΑ ,

τον Υπα΄λληλο πάνω στο πεζου΄λι, η μουσου΄δα του αυτοκινήτου …

κρατάει καρφωμένο στον τοίχο. Ο Υπάλληλος, με γουρλωμεν'α μας
τια, προσπαθεί ματαίως να απομακρύνει με τα χέρια το αυτο…
το απο΄ πάνω του. Ουρλιάζει απο΄ τον πόνο, πρέπει να ε΄χει ….
σμε΄να και τα δυο του πόδια, αυτό που τον κρατά όρθιο είναι…
καπό του αυτοκινήτου.
Πολύ ήρεμα ο Μπρούνο ανοίγει την πόρτα, κατεβαίνει.
«Και τώρα θα σε σκοτώσω», λέει στον Υπάλληλο.
Και σηκώνει ψηλά το γαλλικό κλειδί που κρατάει στο χέρι. Κα!
ποιος όμως τον πιάνει απο΄ τους ώμους, τον αφοπλίζει. Ο Μπρον-
νο παλεύει αλλά ο άντρας πίσω του ει΄ναι ευκι΄νητος, τον ξαπλώνει
καταγη΄ς. Μόνο τότε τον βλέπουμε: ει΄ναι ο Α'ιρ'όλντι. Λίγο παρα-
πέρα είναι ο αστυνόμος Κιμε΄ντι. Ενώ ο Κιμε΄ντι, ο Α'ιρ'όλντικαιάλ-
λοι προσπαθούν να ελευθερώσουν τον Υπάλληλο, η Γκράτσια βοη-
θάει τον Μπρούνο να σηκωθεί. Ο Μπρούνο ει΄ναι σαν να έχασε ο΄-
λες του τις δυνάμεις, σαν να ε΄χει αδειάσει.
«Εσύ τους ειδοποίησες;»
«Ναι. Εδώ και δυο μέρες ελέγχουν το τηλέφωνό σου. Πριν α-
πο΄ λίγο συνέλαβαν όλους τους άλλους. Είχαν αποφασίσει να σε
σκοτώσουν μόλις εσύ Θα...»
Ο Μπρούνο τη σπρώχνει, αρχίζει να περπατά μόνος, χάνεται
μέσα στο σκοτάδι της νύχτας.