1

விழியில் விழுந்து இதயம் நுழழந்து...

வானம் இருட்டிக்க ாண்டு மேலும் ேழழ உள்ளது என்று

பயமுறுத்திக்க ாண்டு இருந்தது. எதிமே வரும் நபர் கூட ண்ணில் கதரியா
வண்ணம் அழட ேழழ கபாழிந்து, வானம் கபாத்துக்க ாண்டமதா என்ற
ஐயத்ழத குடுத்தது. கூடமவ ண்ழண பறிக்கும் ேின்னலும் ாழத
கெவிடாக்கும் இடியும் மெர்ந்துக ாண்டு பயமுறுத்தியது.

ேேத்தின் ீ ழ் ஒதுங் வும் பயந்து உடமைாடு ஒட்டி ாழை தடுக் ிய ஈேப்

புடழவயுடன் குளிரில் கவடகவடத்து நடுங் ியபடி இருந்தாள் சுெீைா. எங்ம
கெல்வது என்ன கெய்வது, இருட்டு, ேழழ இேவு என்று ேருண்டாள். கபரிய
இடி ஒன்று ாழத பிளக் பயந்து மபாய், அந்தத் கதருவில் அடுத்து ண்ணில்
பட்ட ஒரு வட்டின்
ீ முன் நின்று நிதானித்தாள்.... நாய் ள் ண்ணில்
கதன்படவில்ழை, நாய் ள் ஜாக்ேழத மபார்டும் இல்ழை, க ாஞ்ெம் கதளிந்து
கேல்ை தழவ திறந்துக ாண்டு உள்மள கென்றாள்.... கவோண்டா மபான்ற
அழேப்பில் இருந்த வாயிைில் ேழழக்கு ஒதுங் ி நின்று க ாண்டாள்.... புடழவ
க ாசுவத்ழத நன்றா பிழிந்து விட்டாள்.... ழ ால் ெில்ைிட்டு குளிர் உள்வழே
தாக் ியது.... ழ யில் இருந்த கபட்டிழய தன் ால் அரு ில் ழவத்தாள்....
அதழன இந்மநேமும் பிடித்து ெில்ைிடிருந்த ழ , வைி எடுத்திருந்தது.....
உதறிக்க ாண்டாள். ‘ஹச்’ என்று கேண்டு மூன்று என்று தும்பல் வந்து அவழள
ாட்டி குடுத்தது.....

‘ஐமயா, உள்மள யாமோ எவமோ, என்ன கொல்வர் மளா’ என்று பயந்து

மபானாள். ஆனால் தும்ேழை அடக் வா முடியும்...

“யாரு, யாரு அது வாெல்ை?” என்றபடி ஒரு கபரியவர் கவளிமய வந்தார். வாெ
விளக் ின் ஒளியில் அடிபட்ட ம ாழி குஞ்ொய் கவடகவடத்து நின்ற சுெீைாழவ
ண்டார்.
“யாேம்ோ, என்ன ேழழக்கு ஒதுங் ினியா, முழுொ நிழனஞ்சுட்டிமய, ெரி உள்ள
வா” என்றார் தழவ விரிய திறந்து. அவள் தயங் ினாள்.
“இல்ை பேவாயில்ழை, நான் க ாஞ்ெம் ேழழ விட்டதும் மபாய்டுமவன்....
ெிேேத்துக்கு ேன்னிச்சுக்குங் ” என்றாள் கேல்ைிய குேைில்.
“இது புயைின் அறிகுறி, மேலும் இருபத்தி நாலு ேணி மநேம் இப்படிதான்
கபய்யும் னு அறிக்ழ குடுத்திருக் ாங் .... இப்மபாழதக்கு நிக் ாது..... ோத்திரி
மவள மவற நீ உள்ள வாம்ோ கொல்மறன்” என்றார். அவழள பயம்
பிடித்துக்க ாண்டது.
 2

‘ஐமயா! ஆம், இேவு மநேம் அல்ைவா, இவர் ள் வட்டில்

ீ யார் உள்ளனமோ
என்னமோ.... எப்படி துணிந்து கெல்வது?’ என்று தயங் ினாள். அவள் ேன
ஓட்டத்ழத அறிந்தவர் மபாை, உள்மள திரும்பி “பாக் ியம்” என்றார். ஒரு
வயதான அம்ோள் வந்தார்.
“இதப் பாரு இந்தப் கபாண்ணு, இப்படி, உள்மள கூப்பிட்டு துணிய ோத்தி
ஏதானும் ொப்பிட குடு, பாவம்” என்றார் கேல்ைிய குேைில்.
“ெரி அண்ணா” என்றார் அவர். “வாம்ோ” என்று அன்பா அழழத்தார்.

இவளுக்கு க ாஞ்ெம் துணிச்ெல் வே தன் கபட்டிழய எடுத்துக்க ாண்டு உள்மள

கென்றாள்.
அழத ஒரு ஓேோ ழவத்தாள். அந்த கபரிய ஹாழை சுற்றி ண் ழள ஓட
விட்டாள். அங் ிருந்மத ோடிக்கு படி ள் ஏறின, ீ மழ கேண்டு மூன்று அழற ள்
ண்டது. அப்மபாதுதான் அங்ம மொபாவில் அேர்ந்தவழன ண்டாள்.
அவழளமய டினோன மு த்துடன் ஊன்றி பார்த்தவனின் ண் ள் ம ாபோ,
கவறுப்பா என்று கதரியாத ஒன்று அவழள ேருள ழவத்தது. அவளின் அந்த
நிழையும் பயந்த பார்ழவயும் கூட அவழன ழேக் வில்ழை.

“யாருப்பா இது, எதுக்கு உள்ள எல்ைாம் வேச் கொன்ன ீங் , யாமோ என்னமோ,
ேழழ, இருட்டு மவற, இந்த ாைத்துை யாழேயுமே நம்ப முடியாது, என்னப்பா
இது?” என்று தந்ழதழய ே ெியம் மபாை ெற்று உேக் மவ இவள் ாது ளில்
விழும் வண்ணம் ம ாபித்துக்க ாண்டான். இவள் அழதக் ம ட்டு உள்மள
கெல்ை தயங் ினாள்.
“ச்மெ ச்மெ பாவம்டா, ஒத்ழத கபாண்ணு.... வயசு கபாண்ணு மவற, இந்த
இருட்டிை ேழழயிை எங் டா மபாவா, எதுவா இருந்தாலும் ாழையிை
மபெிக் ைாம், நீயும் வா ொப்டுட்டு மவழளமயாட படுக் ைாம்” என்றார்.
“நான் ஏதானும் கொன்னா நீங் என்னிக் ானும் ம ட்டிருக் ீ ங் ளா, என்னமோ
பண்ணுங் ” என்று ண் ள் அவழளக் ண்டு கவறுப்ழப உேிழ எழுந்து
உள்பக் ம் கென்றான்.

“நீ வாம்ோ, ஒண்ணும் பயப்படாத ழதர்யோ வா” என்று பாக் ியம் உள்மள
அழழத்து ஒரு ரூேில் க ாண்டு விட்டார்.
“இது என்மனாட அழறதான்..... நீ உன் துணிய ோத்திக்ம ா, தழைழய நல்ைா
துழடோ, இல்மைனா ஜுேம் வந்துடும்..... பிறகு நான் வந்து ொப்பிட
அழழச்சுட்டு மபாமறன், என்ன ெரியா” என்றார் அன்பா .
 3

ெரி என்று தழவ தாளிட்டுக்க ாண்டு தன் துணி ழள ோற்றி உடம்பு

துழடத்து கபட்டியில் இருந்து மவமற ஆழட ழள அணிந்துக ாண்டாள்....
இப்மபாது ஒரு ெல்வாழே எடுத்து அணிந்து க ாண்டிருந்தாள். புடழவழய
பிழிந்து பாத்ரூேிமைமய பாவாழட ெட்ழடயுடன் ாய மபாட்டாள். தழை முடி
மவறு கவகு நீளம் அவளுக்கு, அதுவும் ஒரு ெத்ரு தனக்கு என்று
எண்ணிக்க ாண்டாள். கவறுப்பானது.

நன்றா த் துழடத்து பின் அந்தத் துண்ழடமய தழைழயச் சுற்றி

ட்டிக்க ாண்டாள். கநற்றிக்கு இட்டுக்க ாண்டு அேர்ந்தாள்.
“வரியாம்ோ ொப்பிடைாம்?” என்று பாக் ியம் வந்து அழழத்தார்.
‘அங்ம அவன் இருப்பாமனா, ேீ ண்டும் அவழள ண்டு எரிந்து விழுவாமனா,
ம ாபிப்பாமனா’ என்று பயந்தபடி கவளிமய வந்தாள்.... அவன் அங்குதான்
ொப்பிட்டு க ாண்டு இருந்தான்.... இவள் இப்மபாது ெல்வாரில் மேலும் ெிறு
கபண்ணா கதரிந்தாள். அவழள உருத்து பார்த்துவிட்டு உண்ணுவதில்
வனோனான்..... அந்த குளிருக்கும் அழைச்ெலுக்கும் சூடான ெப்பாத்தியும்
கூட்டும் அமுதோ கதாண்ழடயில் இறங் ியது.
“இன்னும் க ாஞ்ெம் கவச்சுக்ம ா ோ” என்றார்.
“இல்ழைோ மபாதும்” என்று நிறுத்திக்க ாண்டாள். அவன் ொப்பிட்டு எழ,
“நீங் கொன்ணங்
ீ மளன்னு, ோத்திரி கபாழுதுன்னு தங் ட்டும்னு
விட்டிருக்ம ன், ாழையிை ிளப்பி அனுப்பீடுங் ..... நேக்கு இந்த வம்மப
மவண்டாம்” என்றபடி ோடி ஏறி கென்றுவிட்டான்.

“நான் ாழையிமைமய ிளம்பிடுமவன் ோ” என்றாள் பாக்யத்ழத பார்த்து.

“ெரி ெரி அழத ாழையிை பார்த்துக் ைாம், நீ மபாய் என் அழறயிமைமய என்
ட்டிைில் படு..... நான் அப்பறோ வந்து படுக் மறன்.... எனக்கு க ாஞ்ெம்
மவழை இருக்கு” என்றார்.
“இருக் ட்டுோ, இப்மபாதாமன ொப்பிட்மடன், உங் ளுக்கு உதவட்டு
ீ மபாமறன்”
என்று மடபிள் சுத்தம் கெய்ய உதவினாள். பாத்திேங் ழள ழ யில் எடுத்து
உள்மள க ாண்டு ழவத்தாள். ோடி பால் னியிைிருந்து இவற்ழற
ஓேக் ண்ணால் ண்டவன் மு ம் சுளித்தான்.

‘வந்த உடமன என்ன நாட்டாழே..... உள்ள பூந்து நல்ைவளாட்டோ மவஷம்

மபாடறது..... ிழடத்தழத சுருட்டிக் பார்க் றது....’ என்று முணுமுணுத்தான்.
‘ச்மெ ச்மெ அவழள பார்த்தா அப்படி கதரியழைமய’ என்றது ேனது.
‘ஆோ நீ கோம்ப ண்டிமயா’ என்று அடக் ினான்.
 4

பாக்யமும் ொப்பிடுவிட, இருவருோ கபாதுவா மபெியபடி அவர் ளது

அழறக்கு வந்து படுத்தனர்.
“நீங் மேமை படுத்துக்குங் ோ, நான் இமதா இங்ம ீ மழ பாழய
மபாட்டுக்க ாண்டு படுக் மறன்” என்றாள்.
“ஐமயா மவண்டாம் ோ, நல்ை ேழழ.... ஈே கவதர், உடம்புக்கு ஆ ாது, அெமை
ேழழயிை மவற நல்ைா நிழனஞ்ெிருக்ம , ஈேத் தழை ாய்ந்து கூட
இருக் ாது..... மேமை என் பக் த்திை படுத்துக்ம ா” என்று அவள் தழை துண்ழட
அவிழ்த்து ழ கதாட்டு பார்த்தார்.
“மேமை ாஞ்சுடுச்சு, அடிதழை இன்னும் ஈேேிருக்கு.... இரு” என்று நன்றா
ம ாதி பிரித்து விட்டு ஆற்று பின்னைா மபாட்டுவிட்டார்.
கவகு நாட் ளுக்கு பின் இது மபான்ற அேவழணப்பு ண்டு சுெிைாவிற்கு
ண் ள் நிழறந்தன. “அம்ோ” என்றாள் அன்பா ,
“என்னோ?” என்றார்.
“கோம்ப தாங்க்ஸ்” என்றாள்.
“ச்மெ அெடு, இதுக்கு என்ன அழுழ .... மபொே படு” என்று அதட்டி படுக்
ழவத்தார்.

புதிய இடம் தூக் ம் வருோ என்று பயந்தாள். ஆனால் பக் த்தில் பாக் ியம்
படுத்ததனாமைா, அழைச்ெைினாமைா உடல் அெந்து உடமன தூங் ிவிட்டாள்.
அதி ாழை ேணி நான்கு இருக் ைாம், தூக் த்தில் இருந்தவள் பயந்து அைறி
“மவண்டாம், மவண்டாம், என்ழன ஒண்ணும் பண்ணடாமத”
ீ என்று அைறியபடி
எழுந்து ஒடுங் ி மபாய் அேர்ந்தாள்.
பாக் ியம் திடுக் ிட்டு எழுந்து அேர்ந்து “என்னாச்சுோ, ஏதானும் னவு
ண்டியா, என்னடீோ, இது.... இந்த குளிர்ை இப்படி மவர்த்திருக்ம ..?” என்று
அவளுக்கு தண்ணர்ீ எடுத்து பு ட்டினார்.

அதற்குள் கபரியவரும் அந்த அவனுோ எழுந்து தழவ தட்டிவிட்டு உள்மள

வந்தனர்.
“என்ன அர்த்த ோத்திரியிை அேர்க் ளம், ேனுஷன் தூங் மவண்டாோ?” என்று
இழேந்தான் அவன்.
“என்னப்பா இது, அவமள தூக் த்திை பயந்து அைறி எழுந்து இருக் ா....
அவ ிட்ட மபாய் இப்படி த்தமற, நீ மபா, ஒண்ணுேில்ை.... நான் பாத்துக் மறன்
நீ மபாய் தூங்கு” என்று அதட்டினார் பாக் ியம்.
“ஆோ, இனி எங்ம ர்ந்து தூக் ம்” என்றான் ெைித்தபடி.
“ொரி” என்றாள் கபாதுவா . உடல் நடுங் ியது. ண் ள் ேழழயாய் கபாழிந்தன,
விக் ினாள் மபெ முடியாேல். ண் ளில் பீதி.
 5

‘என்ன இது, இவ இப்படி ஒரு ம ாைம், எழதக் ண்டு பயந்து இப்படி என்னமவா’
என்று நிழனத்தான்.
“ெரி படு மபொே” என்று அதட்டிவிட்டு தழவ ொத்திவிட்டு மபானான்.
பயந்தபடிமய அேர்ந்திருந்தாள். பாக் ியம் அரும படுக் ழவத்து தனது
ழ யால் தட்டி கேல்ை அவழள ஆசுவாெப்படுத்தினார். அது குடுத்த
அழேதியில் ேீ ண்டும் உறங் ினாள்.
ாழையில் ஆறு ேணிக்கு அவருடமனமய எழுந்து விட்டாள்.

பல் துைக் ி அவருக்கு உதவியா அழனத்து பணி ளிலும் உதவினாள்....

பின்மனாடு குளித்து உழட ோற்றிக்க ாண்டு வாெப்பக் ம் இருந்த மதாட்டத்தில்
உைாவினாள்.... க ாஞ்ெம் மெரும் ெ தியுோ இருந்தது.... ோத்திரி கபய்த ேழழ
இன்னும் தூறைா இருந்தது.... பூக் ள் எல்ைாம் நழனந்து நீர் கோட்டுக் ளுடன்
தழை அழெத்தன..... கவறும் ால் ெில்கைன்று ேண்ணில் பதிந்தது..... இழவ
அழனத்ழதயும் ேெித்தபடி கேல்ை க ாஞ்ெோ பூக் ழள பறித்தாள்.... க ாண்டு
வந்த கூழடயில் மபாட்டாள்.

“இங் என்ன பண்மற?” என்று குேல் ம ட்டு தூக் ி வாரி மபாட்டு நிழை
தடுோறி மெற்றில் ால் பதியாேல் விழப் மபானாள்.... கூழடயின் பூக் ள் ெிை
ெிதறி ேண்ணில் விழுந்தன..... அவழள விழாேல் தன் ஒற்ழற ழ யினால்
தாங் ி பிடித்தான்..... அவளது அந்த பயமும் ேருண்ட விழி ளும் அவழன
என்னமோ கெய்தன.
“ொரி பயமுறுத்தணும்னு நிழனக் ழை..... ஆனாலும் நீ இங் என்ன பண்மற?”
என்றான் அதி ாேோ .
“அம்ோதான் ோழை ட்ட பூ பறிச்சுட்டு வே கொன்னாங் ” என்றாள்
தயக் த்துடன். ழ ள் நடுங் ின, கூழட விழாேல் க ட்டியா
பிடித்துக்க ாண்டாள். அவன் அவழள பிடித்து நிறுத்தியது உடல் கூெியது.
உதவிதான் என்றாலும் ஆணின் ஸ்பரிெம்.... அந்தத் தீண்டல், அந்த
பூம்பாழவழய தடுோறச் கெய்தது.
“ஒ ம்ம்” என்றபடி ழ யில் இருந்த மபப்பருடன் கேல்ை படித்தபடி அங்ம மய
மதாட்டத்தில் நழட பயின்றான்.

அது மதாட்டம் அல்ை நந்தவனம் என்மற கொல்ை மவண்டும். அவன் அ ன்ற

பின்மனாடு மேலும் ெிை வழ பூக் ழள பறித்துக்க ாண்டு உள்மள கென்றாள்.
அவள் தன் நீண்ட கூந்தல் அழெய பூக்கூழடயுடன் உள்மள கெல்வழதமய
பார்த்திருந்தான் ம ாகுல் என்னும் ம ாகுை ிருஷ்ணன். பின்மனாடு அவனும்
 6

உள்மள கென்று குளித்து ஆபிசுக்கு கேடியா ழடனிங் மடபிளுக்கு வந்தான்.

அவன் தந்ழத தர்ேைிங் மும் வந்து அேர்ந்தார்.

“ ண்ணன் இன்னிக் ி ோழை வந்துடுவான் பா, ஸ்மடஷனுக்கு ார் அனுப்ப

ேறந்துடாதீங் , நான் ஆபிெில் மவழையில் மூழ் ீ ட்டா எனக்கு வனம்
இருக் ாது” என்றான் தந்ழதயிடம்.
“ம்ம் ெரி ெரி” என்றார்.
ண்ணன் என்னும் ேைக் ண்ணன் அவனின் தம்பி.... அவனின் கெல்ைப்
பிள்ழள எனைாம்.... இவழன விட பதிமனாரு வயது ெிறியவன்.... இவர் ளின்
தாய் ேே தம் அவழன பிேெவித்த மபாமத இறந்து விட்டார்.... பிேெவித்த மபாது
குழந்ழதழய ேட்டுமே டாக்டர் ளால் ாப்பாற்ற முடிந்தது.... தாயில்ைாக்
குழந்ழத என்று பார்க் ாேல் தர்ேைிங் ம் அவழன ழ யிலும் கூட
ஏந்தவில்ழை.... தன் ஆருயிர் ேழனவி ேே தம் இறக் இவமன ாேணம் என்ற
எண்ணம் அழுந்த ேனதில் படிந்துவிட்டது.... அந்த கவறுப்ழப எல்ைாம் அவன்
ேீ து க் ி க ாண்மட இருந்தார்.

அந்த மநேத்தில் கபரியவன் ம ாகுலும், அப்மபாமத வேவழழக் ப்பட்ட

பாக்யமும் தான் மபணி வளர்த்தனர்.... ண்ணனுக்கு என்ன மவண்டும்
என்றாலும் அவன் அண்ணனிடம்தான் ம ட்பான்.... இப்மபாது அவனுக்கு வயது
பதினாறு.... பள்ளி இறுதி வகுப்பு, பத்தாம் ஆண்டு மதர்வு இன்னமும் ெிை
ோதங் ளில் எழுத மவண்டும்..... அதன் கதாடர்பா பள்ளியில் இருந்து டூர்
கென்றிருந்தான்.... இன்று ோழை ஊர் வருவான்.... ஆதைால் அவனுக்குத்தான்
ார் அனுப்ப நினவு கெய்தான் ம ாகுல்.

“என்ன, இந்நிக் ிதான் ேழழ அவ்வளவா இல்ழைமய.... இவங்

ிளம்பறாங் ளா எப்படி?” என்றான் தந்ழதழய ம ட்டபடி அவழள பார்த்தபடி.
“இருக் ட்டும்பா, யாரு என்னனு விொரிச்சு நல்ைபடியா மநேம் பார்த்து அனுப்பி
ழவக் மறன்” என்றார் அவர்
“என்னமோ கெய்யுங் ” என்றபடி அவன் தன் கபட்டியுடன் ாரில் ஏறி தன்
ஆபிெிற்கு கென்றான்.
“அப்மபா நான் ிளம்பமறன் ொர்” என்றாள் கேல்ை.
“என்னம்ோ அவன் கொன்னதக் ம ட்டு பயந்துட்டியா, அவன் க டக் ான்....
எல்ைாத்துக்கும் ேிேட்டுவான், ேனசு பூஞ்ழெ ேனசு” என்று ெிரித்தார்.
“அது மபா ட்டும், நீ யாரு, எங்ம ர்ந்து வமே, எங் மபா ப்மபாமற கொல்லு,
வயசு கபண்ணா அழ ா மவற இருக் ிமயோ, ஊரும் நாடும் க ட்டு ிடக்கு,
 7

அதான் உன்ழன தனியா கவளிமய அனுப்ப எனக்கு பயோ இருக்கு... என்ன

பாக் ியம்?” என்றார்.
“ஆோண்ணா, நானும் அழதமயதான் அவ ிட்ட ம ட் ணும்னு இருந்மதன்,
பயப்படாே கொல்லும்ோ” என்றாள் அவளும்.

“நான் விருதுந ர்மைர்ந்து வமேன் ொர்” என்றாள் திக் ி.

“ொர் எல்ைாம் விடு, அங் ிள் னு கொல்லு” என்றார். அவள் புன்னழ யுடன்
தழை அழெத்தாள். “ெரி மேமை கொல்லு” என்றார். “எங் மபா ிளம்பிமன?”
என்றார்.
“வந்து.... நான் வந்து.... எங் மபாறதுன்னு ஒண்ணும் முடிவு பண்ணி
ிளம்பழை அங் ிள்...... இங்ம ஏதானும் மைடீஸ் ஹாஸ்டல் ிழடச்ொ
அங்ம மெர்ந்துடுமவன்..... ஏதானும் மவழை மதடிப்மபன்” என்றாள் தழைழய
ஆட்டியபடி.
“நான் படிச்ெிருக்ம ன் அங் ிள்” என்றாள்.
“அது உன் மு த்தின் அறிவு ழளயிமைமய எனக்கு புரிஞ்சு மபாச்சு, யாமோ
நல்ை குடும்பத்து கபாண்ணு னு புரிஞ்சுது..... உனக்குன்னு யாரும் இல்ழையா,
ஏன் தனியா வந்மத, ஏன் மவழை மதடித்தான் பிழழக் ணும்னு உனக்கு இந்த
நிழை..... உன் கபற்மறாமோ, கூட பிறந்தவங் கொந்தக் ாேங் னு யாருமேவா
இல்ழை?” என்றார்.

அவளது அழுழ ேட்டுமே பதிைா வந்தது. நீர்ம ாடா ஆேம்பித்த அழுழ

விக் ி விம்ேைா கவடித்தது.
“ெரி, ெரி ோ அழாமத, நான் உன்ழன ஒண்ணும் ம க் ழை” என்றார்.
“என்ழன தவறா நிழனக் மவண்டாம் அங் ிள்..... நான் கோம்ப நல்ை
குடும்பத்து கபாண்ணுதான்..... என் கபற்மறார் இப்மபா உயிமோடு இல்ழை.....
நான் அவர் ளுக்கு ஒமே ே ள் அதனால் மவமற எவரும் என்ழன
பார்த்துக்க ாள்ள இல்ழை..... நான் ேி மோெோன ஒரு இக் ட்டிமைர்ந்து தப்பி
வந்திருக்ம ன்..... இழத விட அதி ோ உங் ிட்ட இப்மபா கொல்ை எனக்கு
ேனதிடம் இல்ழை..... ேன்னிச்சுடுங் அங் ிள்” என்றாள் ம வைினூமட.

“ெரிோ, ெரி. நீ மபொே இரு.... முதல்ை அழுழ ய நிறுத்து..... என்ன பண்ணைாம்

பாக் ியம், பாவோ இருக்ம , ம ாகுைான த்தறான்” என்றார்.
“நீங் இக் ட்டிை ோட்ட மவண்டாம் அங் ிள்..... எனக்கு ஏதானும் கதரிஞ்ெ
ஹாஸ்டல்ை ஒரு இடம் ேட்டும் பார்த்து குடுத்தா கூட மபாதும், நான் என்
வழிய பார்த்துக்குமவன்” என்றாள் அழுழ ோற்றி.
“ெரிோ, அப்படி கதரிஞ்ெ இடோ ிழடக் வும் நாம் மதடணுமே, அதுக்கு ெிை
 8

நாள் ஆகும், நடுவிை இந்த புயலும் ேழழயும் மவற இழடஞ்ெல் கெய்யுமத....

எங்ம அனுப்புமவன் நானு.... நான் கொல்றத ம ளு, என்ன ம க் றியா?”
என்றார்.
“கொல்லுங் அங் ிள் ண்டிப்பா ம ப்மபன்” என்றாள்.
“ெிை நாள், ஒரு கேண்டு மூணு வாேம் மபாை, நம்ே வட்டிமைமய
ீ பாது ாப்பா
இரு..... அதுக்குள்ள நான் நல்ை ஹாஸ்டைா மதடி முடிஞ்ொ ஒரு மவழைக்கும்
ஏற்பாடு பண்ணமறன்” என்றார். க ாஞ்ெம் கதளிந்தாள்.

“ஆனா, வந்து.... வந்து....” என்றாள்.

“என்ன, என் ே ழன பத்தி மயாெிக் ிறியா, அவன் ஒண்ணும் கொல்ைாே நான்
பாத்துக் மறன் என்ன ெரியா” என்றார்.
“ெரி” என்றாள் தயக் ோ .
“தயங் ாே தங் மறன்னு கொல்லுோ, கபரிய தம்பி ஒண்ணும் கொல்ைாது....
அதுக்கும் நல்ை ேனசுதான்.... க ாஞ்ெம் முன்ம ாபம் ஜாஸ்தி..... இன்னிக் ி
ண்ணன் மவற வந்துடுவான்..... உன்ழன பார்த்தா விடமவ ோட்டான் பாரு”
என்றார்.

“ஒ ெின்னவங் ளா?” என்றாள்.

“ஆோ, பதினஞ்சு ஆகுது ெின்னவனாம்” என்றார் கபாருேைா . இவள்
பாக்யத்ழத பார்க்
‘அது அப்படித்தான்.... மபொே இரு’ என்று ஜாழட கெய்தார் அவர்.
“ெரிோ நீ உள்ள மபாய் ஏதானும் மவழை இருந்தா பாரு இல்மைனா டிவி பாரு”
என்றார்.
“கோம்ப தாங்க்ஸ் அங் ிள்” என்றாள் ழ கூப்பி.
“இகதல்ைாம் எதுக்கு ோ, ெின்ன உதவிதாமன நீ மபா” என்றார். அவள்
பாக்யத்துடன் உள்மள வந்தாள்.

“ஏன் ோ அங் ிள் அப்படி கொன்னாரு?” என்றாள்.

“அது ஒண்ணுேில்ழைோ, ெின்னவன ண்டா எப்மபா பாரு அண்ணனுக்கு ஒரு
கவறுப்பு.... அவன் பிறந்தமத ஒரு விபத்து, ர்ப்பம் தரிக் கூடாதுன்னு
நிழனச்ெ மநேத்திை உருவா ீ ட்டான்... கபத்துக் மவண்டிய சூழ்நிழை மவற.....
அவன் பிறந்ததும் துேதிருஷ்டவெோ, எங் ண்ணி இறந்துட்டாங் .... பாவம்
ண்ணன், தாயில்ைாப் பிள்ழள, இவர் ஆனா இவன் பிறந்ததாை தான்
எங் ண்ணி மபாய்டாங் னு ேனசுை வம்பா
ீ பிடிச்சு ிட்டாரு..... அந்த கவறுப்ழப
எல்ைாம் அவன் ிட்ட ாட்டுறாரு..... இத்தழன வருஷோ நான் அவனுக்கு
 9

அம்ோ ோதிரியும் கபரியவன் அப்பா ோதிரியும் இருந்துதான் அவன

பார்த்துக் மறாம் ோ.... பாவம் அந்த பச்ெ பிள்ழள..... அதுதான் மபா ட்டும்னா
அந்தப் பிள்ழள மவற அப்படிமய அவங் அம்ோழவ உரிச்சு கவச்சு
பிறந்திருக்கு, அவமனாட ெ ஜோ மபெ இவரு ஆேம்பிச்ொலும் அவன் மு த்த
பார்த்ததுமே அண்ணி நிழனப்பு வந்துடுது... உடமன எரிச்ெல் படறாரு.....
என்னமோ மபா பாவம் அந்த பிள்ழள” என்றார் கபருமூச்சுடன்.
ஐமயா பாவமே என்று இருந்தது சுெீைாவிற்கு.

அன்று ோழை நான்கு ேணி அளவில் “அத்மத” என்றபடி உள்மள ஓடி வந்தான்
ண்ணன். அப்மபாமத ாரில் வந்து இறங் ியவன் இவழள மதடி வந்த
இடத்திை அங்ம சுெீைாழவ ண்டு தயங் ினான். அப்படிமய பார்த்தபடி
நின்றனர் இருவரும். உண்ழேதான் சுவற்றில் ோட்டி இருக்கும் ேே தத்தின்
படத்தில் இருந்த மு ஜாழட அப்படிமய ண்ணின் மு த்தில் இருந்தது.... அமத
உருண்ட ெிவந்த மு ம்.... க ாஞ்ெம் கபண்ழேயுடன் இருந்தான்.... பால் மு மே
ோறாத பாை னா மவ கதரிந்தான் சுெீைாவின் ண் ளுக்கு.
“அம்ோ இவன்தானா ோ?” என்றாள் பாக்யத்திடம்.
“ஆோ சுெீைா, இவன்தான் ண்ணன்... இந்த வட்டு
ீ கெல்ைப் பிள்ழள” என்றார்.
“என்னடா ண்ணா, ட்ரிப் எல்ைாம் நல்ைா மபாச்ொ, என்ஜாய் பண்ணினியா
ோஜா?” என்று மு ம் வழித்தார்.
“ஆோ அத்மத கோம்ப ஜாைியா இருந்துது..... நீங் அப்பா அண்ணா எல்ைாம்
எப்படி இருக் ீ ங் , கோம்ப ேிஸ் பண்மணன் கதரியுோ” என்றான்
ஆற்றாழேயுடன்.
“என்ன ேிஸ் பண்ணிமன, அதான் கேண்டு நாளுக்கு ஒரு தேம் மபான் ை
மபெினிமய?” என்று ிண்டல் கெய்தார்.
“ஆனா மு த்த பார் ழைமய அத்மத” என்றான்.
“அது ெரி அத்மத, இது யாரு?” என்றான் ண் ளில் ஆர்வத்துடன்.
“இது சுெீைா, மநத்து கோம்ப ேழழயான ேழழயாச்ொ, அப்மபா பாவம் நம்ே
வட்டு
ீ வாெல்ை ஒதுங் ினா, நாங் தான் உள்ள கூப்டு தங் கவச்சு உதவி
பண்ணிமனாம்” என்றார்.
“ஒ அப்படியா, இங்ம மய இருப்பாங் ளா அத்மத?” என்றான் ஆர்வோ .
“இல்ழைப்பா, இதுக்ம உங் அண்ணன் திட்டி ிட்டு இருக் ான்.... இவளுக்கு
ஒரு நல்ை ஹாஸ்டல் வெதியும் ஒரு மவழையும் உங் ப்பா ஏற்பாடு
பண்ணமறன்னு கொல்ைி இருக் ார்.... அதுவழே ஒரு வாேம் மபாை இருப்பா”
என்றார்.
 10

“அவங் ஏன் உங் ழள அம்ோன்னு கூப்பட்றாங் அத்மத?” என்றான்.

“ஆேம்பிச்சுட்டியா, ஒரு வாேோ உன் இந்த ன்மன ன்மன மபச்சு இல்ைாே
கதாணகதாணப்மப இல்ழைடா ண்ணா.... ஒமே மபார்” என்று ெிரித்தார்.
“மபாங் அத்மத, என்ழன அப்பறம் ிண்டல் பண்ணைாம், கொல்மைன் அத்மத”
என்றான்.
“அவளுக்கு என்ழன கோம்ப பிடிச்சு மபாச்சு மபாை, அவளுக்கும் அம்ோ
இல்ழை... அதான் என்ழன அம்ோன்னு கூப்படறா மபாதுோ, நீ மபாய் ழ ால்
ழுவி ிட்டு வா.... டிபன் ொப்பிடைாம்” என்றாள்.

“ெரி அத்மத, நான் இவங் ள என்னனு கொல்ைி கூப்பிடனும் அத்மத?” என்றான்.

“எனக்க ன்ன கதரியும் ஆண்ட்டின்னு கொல்லு” என்றார்.
“ஐய்மய, ஆண்ட்டி னா கபரியவங் ளா இருப்பாங் , இவங் ெின்னவங் ளாவும்
இருக் ாங் ஆனா இவங் மு ம் கோம்ப அழ ா அழேதியா இருக்கு அத்மத”
என்றபடி மயாெித்தான்.
“ஹமைா” என்றான்
“ஹாய் ண்ணா, எப்படி மபாச்சு டூர் எல்ைாம்?” என்றாள்
“ஒ கோம்ப ஜாைியா மபாச்சு..... நான் அப்பறோ விவேோ உங் ளுக்கு
கொல்மறன் என்ன” என்றான் ஆழெயுடன்
“ெரி பெிக்குதா, வா டிபன் ொப்பிடைாம்” என்றாள்.
“அம்ோ நான் இவனுக்கு மதாழெ ஊத்தமறன்” என்றபடி சுெீைா உள்மள
கென்றாள். அவன் மேமை கென்று மு ம் ழுவி வந்து அேே சூடா கநய்
மதாழெ வார்த்து மபாட்டாள்.

“ழஹய்யா கநய் மதாழெ, எனக்கு பிடிக்கும்னு இவங் ளுக்கு எப்படி கதரியும்?”

என்று குதித்தபடி பிட்டு உண்டான்.
“அட, நானும் கூட கொல்ைைிமய?” என்றார் பாக் ியம்.
“வயசு ழபயனாச்மெ னு பிடிக்குகோன்னு நாமனதான் ஊத்திமனன்” என்றாள்
கூச்ெத்துடன் சுெீைா.
“கோம்ப நல்ைா இருக்கு” என்றபடி தின்றான். அந்த வட்ட மு ம், அந்த குறும்பு
ண் ள் இவன் ண்ணமனதான் என்று கூறும்படி அவழன பார்த்து ேெித்தாள்.
ழ யில் தூக் ி க ாஞ்ெ மவண்டும் மபாை இருந்தான் வளர்ந்த குழந்ழத மபாை.

அவன் ொப்பிட்டு முடித்து அவழள தன் அரும அேே ழவத்து டூர் மபாட்மடா
எல்ைாம் ாட்டினான்.... எல்மைாருக்கும் ஏமதா ெின்ன ெின்னதா பரிசு வாங் ி
வந்திருந்தான்.... அழத கவளிமய எடுத்து, “நீங் இங் இருக் ீ ங் னு எனக்கு
கதரியாது, அதான் நான் ஒண்ணும் வாங் ழை ொரி” என்றான்.
 11

“ஒ அதுக்க ன்ன மநா ப்மோப்ளம்” என்றாள் அவன் தழைழய ெிலுப்பி.

அந்த ழ ழய பிடித்தபடி “நான் உங் ள சுெீோ னு கூப்பிடட்டுோ?” என்றான்.
அவள் திழ த்து மபானாள்.
“ஒ தாோளோ கூப்பிமடன்” என்றாள் ேனம் நிழறந்து.

“என்னடா வந்தாச்ொ, என்ன ிழிச்மெ?” என்றார் அவன் தந்ழத.

“நன்னா இருந்துதுபா ட்ரிப், கோம்ப யுஸ்புல் பா” என்றான் கேல்ைிய பயந்த
குேைில் ஆனால் ஆழெயுடன்.
“ம்ம், என்னமோ, பரிட்ழெயிை கதரியும் நீ ிழிச்ெது” என்றார். அவன் மு ம்
ெிறுத்தது.
‘ச்மெ, இந்தப் கபரிய ேனிதர் ஏன் இந்தக் குழந்ழத ழபயனுடன் இப்படி
மபசு ிறார்?’ என்று சுெீைாவிற்கு ம ாபம் வந்தது ஆனால் அடக் ி க ாண்டாள்.
“அப்பா இது உங் ளுக்கு நான் வாங் ிமனன்” என்று ேிகுந்த தயக் த்துடன்
அவரிடம் ஒரு மபனாழவ குடுத்தான். நல்ை ே ம்தான் வாங் ி இருந்தான்.
“ஏன் இப்படி ாழெ ரியாக் மே?” என்றபடி வாங் ி மடபிள் மேல் ழவத்தார்.
“அப்பா நிழறய எழுதுவாங் கதரியுோ, ழத ப்ளாக் னு அதான் மபனா
வாங் ிமனன்.... அண்ணா தினமும் ழட ட்டுவான்.... அவனுக்கு ழட
வாங் ிமனன்.... அத்ழதக்கு ஷால் வாங் ிமனன்” என்று ாண்பித்தான்.
“நான் எனக்குன்னு இந்த ீ கெயின் வாங் ிமனன், இழத மவணா உங் ளுக்கு
தேவா சுெீோ?” என்றான்.
“மவண்டாம், அழத நீ உனக்குன்னு ஆழெயா வாங் ி இருக்ம , நீமய
கவச்சுக்ம ா... நீ கொன்னமத எனக்கு மபாதும் ண்ணா” என்று மு ம்
வழித்தாள்.
“தாங்க்ஸ்” என்றான்.

அதற்குள் ம ாகுல் வந்துவிட “ஹாய் ண்ணா” என்றபடி வந்தான்.

இவனும் “ஹாய் அண்ணா” என்று த்தியபடி அவனிடம் ஓடி மபாய்
அழணத்துக்க ாண்டான். அழத ஆச்ெர்யத்துடன் ண் அ ைாேல் அவள்
பார்த்திருந்தாள். அவன் தழை ெிலுப்பி மு ம் வழித்து “என்னடா எப்படி மபாச்சு
டூர் எல்ைாம்?” என்று அரும அேர்த்தி மபெினான். அவன் ழ அப்மபாதும்
அவழன மதாமளாடு அழணத்தபடிதான் இருந்தது.
பின்மனாடு பாக் ியம் அவனுக்கு ாபி க ாண்டுவே, இவழள ண்டான்.

“என்னப்பா இது?” என்றான் ம ள்வியா .

 12

“அது ஒரு மொ ழதயா இருக்குபா.... நல்ைதா ஏதானும் மைடீஸ் ஹாஸ்டல்

ண்டுபிடிச்சுட்டு அனுப்பைாம்னு நாந்தான் ண்டிச்சு ட்டாயபடுத்தி இருக்
கவச்ெிருக்ம ன்.... மபா த்தான் ிளம்பினா சுெீைா” என்றார்.
‘ஒ இவள் கபயர் சுெீைாவா’ என்று நிழனத்துக்க ாண்டான்.
“என்னமோ கெய்யுங் , எனக்க ன்னமோ வம்ப விழை குடுத்து
வாங் ரீங் ன்னு மதாணுது” என்றான் கபாருேியபடி.

“சுெீோ எங் டூர்ை என்னாச்சு கதரியுோ” என்று ண்ணன் ஆேம்பிக் ,

“அது என்னடா, அதுக்குள்ள பிகேண்ட் பிடிச்ொொ, அவங் யாமோ என்னமோ,
கோம்ப ஒட்டுதல் எல்ைாம் கவச்சுக் மவணாம்..... அது என்ன சுெீோ னு
ிட்டு.... ஒதுங் ிமய இரு” என்று ண்டித்தான்.
“ஐமயா அண்ணா, சுெீோ கோம்ப நல்ைவங் , எனக்கு அவங் ள கோம்பமவ
பிடிச்ெிருக்கு.... அதான் சுெீோ னு கூப்படமறன்” என்றான். அவழள
சுட்கடரிப்பழத மபாை பார்த்தான்.
‘அவன் வந்ததும் அவழன வெியப்படுத்தி ஆயிற்றா?’ என்பதுமபாை. அவன்
பார்ழவழய ெந்திக் ாேல் அவள் தழை விழ்ந்தபடி நின்றாள்.
‘இவன் ஏன் என்ழன இப்படி எரிக் ிறான்.... நான் என்ன கெய்மதன்... என்
தவறுதான் என்ன....?’ என்று துவண்டாள். அன்றும் அடுத்து வந்த நாட் ளிலும்
கூட பாக்யத்துடமனமய தங் ிக்க ாண்டு அவருக்கு வட்டு
ீ மவழை ளில்
உதவினாள்.

ண்ணனுக்கு பாடங் ளில் வந்த ெந்மத த்ழத அவமள கொல்ைி குடுத்தாள்....

இைகுவா புரியும் வண்ணம் கொன்னதால் ண்ணனுக்கு அவழள மேலும்
பிடித்து மபானது.... வட்டில்
ீ இருக்கும் மநேகேல்ைாம் அவழளமய சுற்றி சுற்றி
வந்தான்.
பாக் ியம் பாவம் தன் அறுபது வயதில் ஏமதா குழம்பு கூட்டு என்று கெய்து
ெோளித்து வந்தாள். அவழள அேே ழவத்து இவமள முன் நின்று விதவிதோ
ெழேத்தாள். அதற்கும் ாேணம் ண்ணமன ஆனான்

“சுெீோ, உங் ளுக்கு கென்னா பட்டூோ கெய்ய கதரியுோ, ஆலு ேட்டார், பன்ன ீர்
ேொைா?” என்று அடுக் ிக ாண்மட மபானான்.
“என்ன ண்ணா, மஹாட்டல் ோதிரி அடுக் றிமய, என்ன விஷயம்?” என்று
ெீண்டினாள். “கொல்லுங் மளன், கெய்யத் கதரியுோ?” என்றான்.
“ம்ம் கதரியும், ஏன்பா?” என்றாள் ஆழெயா
“இல்ழை சுெீோ, எங் ிளாஸ்ை எல்ைாரும் வித விதோ கெஞ்சு க ாண்டு
வோங் , ஆனா பாவம் அத்ழதக்கு வயொெில்ழையா... அதனாை ஏமதா குழம்பு
 13

கூட்டுன்னுதாமன கெய்ய முடியும் அதனாை உங் ளுக் ானும் கதரிஞ்ொ

கெய்து குடுப்பீங் ளான்னு ம ட்மடன்” என்றான் ண் ளில் ஆர்வத்துடன்.
“கெய்துட்டா மபாச்சு” என்று அன்மற ோழை ென்னா ஊற ழவத்து பட்டூோவும்
ென்னா குர்ோவுோ கெய்து ழவத்தாள். அ ை அ ைோ உப்பிய பட்டூோழவ
ண்டு “ழஹய்மயா சூபர் சுெீோ” என்று ழடனிங் மடபிளில் குதித்தான்
ண்ணன். அவனின் ெந்மதாஷம் ண்டு டுவன் பூழனயா இருந்த ம ாகுைின்
மு மும் ேைர்ந்தது.
“இப்மபா ஹாப்பியா? ொப்பிடு” என்று சூடா முதைில் அவனுக்ம
பரிோறினாள்.
“இப்மபா என் ிளாஸ்ை நானும் பீத்திப்மபன், எனக்கும் சுெீோ இருக் ாங்
கெஞ்சு மபாடன்னு” என்றான். எத்தழன நாள் நான் இவன் ஆழெ ழள இப்படி
தீர்த்து ழவக் முடியும் என்று அவள் கபருமூச்சுவிட்டாள்.
அழத வனித்த ம ாகுைின் மு ம் ேீ ண்டும் டுழேயுற்றது.
அழனவரும் ொப்பிட்டுவிட அவள் தனது பிமளடின் முன் அேே மபானமபாது
அங்ம வந்தவன் யார் ாதிலும் விழாத வண்ணம், “என்ன ண்ணனுக்கு
பிடிச்ொ ோதிரி எல்ைாம் கெஞ்சுகுடுத்து ழ க்குள்ள மபாட்டுக் ிட்டு இங்ம மய
கெட்டில் ஆ ீ டைாம்னு எண்ணோ?” என்றான் கநருப்பா உேிழ்ந்தன ண் ள்.

“நீ இங் இருக் ப் மபாறது ஒண்மணா கேண்மடா வாேம், அதுை அந்த ெின்னப்
பிள்ழளக்கு ஆழெ ள வளர்க் ாமத, நீயும் ஆழெ ள கவச்சுக் ாமத ஜாக்ேழத”
என்றான்.
“இல்ை அப்படி ஒண்ணும்...” எனும் முன்மப,
“எனக்கு எல்ைாம் கதரியும், உங் ள ோதிரி கபண் மள இப்படித்தான்...”
என்றான். அவளுக்கு அதற்குள் அழுழ முட்டியது. அவன்முன் அழு க்
கூடாது என்று அடக் ினாள்.
“என்ன கபண் ஜாதி, என்ன கதரியும்..... நீங் என்ன ண்டீங் என்னப் பத்தி,
நான் நாழளக்ம இந்த வட்ழட
ீ விட்டு மபாமறன்..... அப்மபா உங் ளுக்கு
நிம்ேதியாகும்தாமன” என்றாள் வம்பா
ீ .
“ஹ்ம்ம், மபாயிட்டாலும்...” என்றான் ேீ ண்டும் ாழ்புடன்.

அன்று இேவு கவகு மநேம் தூங் முடியாேல் புேண்டாள். ‘நாழள ஏமதனும்

ொக்கு கொல்ைி இங் ிருந்து ிளம்பி விட மவண்டும், இவனிடம் இப்படி மபச்சு
ம ட்டுக்க ாண்டு இங்ம இருக் மவண்டிய அவெியம் இல்ழை..... அவனுக்கு
ேனதில் என்னமோ, கபண் ழள ண்டால் ஏமதா கவறுப்பு.... அதற்கு நானா
கபாறுப்பு..... எப்மபாது பார்த்தாலும் இது என்ன.....’ என்று எரிச்ெல் மூண்டது.
 14

“எப்மபாமதா தன்ழனயும் அறியாேல் உறங் ியவள் எப்மபாதும் மபாை

எழுந்தாள்.... குளித்து பாக்யத்துக்கு உதவி கெய்து ெிற்றுண்டி முடித்தாள். அன்று
ம ாகுல் ஆபிஸ் கெல்லும் வழேகூட அவன் ண் ளிமைமய படவில்ழை.....
அவன் கூட வாெ மதாட்டத்தில், ொப்பாட்டு அழறயில் ெழேயல் அழறயில்
என்று இவழள ாணாேல் மநாட்டம் விட்டான்.....

எங்கும் ாணாேல், ‘என்னவாயிற்று, கொன்னபடிமய இேமவாடு இேவா

கென்றுவிட்டாளா என்ன...?’ என்று ேனம் துணுக்குற்றது. ‘மநற்று நான் மபெியது
க ாஞ்ெம் அதி மோ’ என்று உறுத்தியது. ‘பார்த்தால் மோெேில்ழை என்றுதான்
மதான்று ிறது.... ஆனாலும் என்னமோ கவறுப்பா மதான்று ிறது...’ என்று
குழம்பினான். இந்த ெிை நாட் ளா அவழள அங்ம இங்ம வட்டில்
ீ
புழங்குவழத ண்டு பழக் ம் ஆ ி இருந்தன ண் ள்..... அவழளமய மதடி
கவறுழே உற்றது.... ‘ச்மெ இருந்தாலும் குத்தம் இல்ழைனாலும் ம ாவம்னு
இருக்ம மன இப்படி நான்...’ என்று தன் ேீ மத எரிச்ெல் க ாண்டான்.

அவன் ாரில் ஏற, ஏமதா உந்துதைில் மேமை பார்த்தான். ோடி பால் னியில்
அவள் நின்றிருந்தாள். தன்ழனயும் அறியாேல், ‘ஒ இருக் ிறாளா’ என்ற நிம்ேதி
ஒரு ெிறு புன்முறுவைா மு த்தில் மதான்றி ேழறந்தது.... அவள் அழத
ண்டிருப்பாமளா என்று அவெேோ ேழறத்தான்.... ஆனாலும் அழத சுெீைா
ண்டு க ாண்டாள்தான்.
அன்று ண்ணனுக்கு லீவ் என்பதால் அவன் கேல்ை எழுந்தான். அவனுக்கு
ாபி குடுக் கவன மேமை வந்தவள் அவன் ாரில் ஏறும் ெத்தம் ம ட்டு கேல்ை
எட்டி பார்த்தாள். ‘இன்று கென்றுவிடுமவாமே அவழன ஒரு முழற ாணைாம்’
என்று ேனம் உத்மவ ம் க ாண்டது.... ஏன் என்று அந்த மபழதக்கு
கதரியவில்ழை..... அவள் ண்டமபாமத அவனும் மேமை ாண்பான் ெிறு
முறுவல் பூக்கும் என்று அவள் எதிர்பார்க் வில்ழை..... ேனம் ஜிவ்கவன்றது.
‘ெிரித்தாமன!’ என்று அதிெயித்தாள். ‘அடங்கு, ஏமதா ேரியாழதக் ா ...’ என்று
ஒதுக் ினாள்.

பின்மனாடு ண்ணனுடன் அேர்ந்து ெிற்றுண்டி உண்டாள். பாக் கெய்து

க ாண்டாள்.
“நான் ிளம்பமறன் அங் ிள்” என்றாள்.
“என்ன, எங்ம ம்ோ?” என்றார் திழ த்து.
“மபான் பண்ணி ெிை ஹாஸ்டல் ளுக்கு மபெிமனன் அங் ிள்.,,,, கேண்டு
இடத்திை ெீட் இருக்கு.,,, அதான் நான் மபாைாம்னு, நீங் கெஞ்ெ எல்ைா
 15

உதவிக்கும் நன்றி அங் ிள்,,,,. இந்த உதவிய நான் ேறக் மவ ோட்மடன்”

என்றாள் ழ கூப்பி.
“என்ன பாக் ியம் இது, அவள யாோனும் ஏதானும் கொன்ன ீங் ளா, ஏண்டா
ண்ணா, நீ ஏதானும் படுத்தினியா.... அது மவணும் இத கெய்யுன்னு...?” என்று
இழேந்தார்.
“ஐமயா அங் ிள், ண்ணன் பாவம், அவன் ஒண்ணுமே கெய்யழை..... அம்ோ
அதவிட பாவம், என்ழன யாரும் ஒண்ணும் கொல்ைழை அங் ிள்.... ஆனாலும்
உதவின்னு கெஞ்ெவங் ளுக்கு பாேோ நானும்தான் எத்தழன நாள் இங்ம மய
இருக் முடியும்.... அதனாைதான்....” என்றாள்.

அவருக்கு புரிந்தது ம ாகுல் ஏமதா கூறி உள்ளான் என்று.

“நான் உன்ழன ம ட்டு ிட்டது இரு வாேம் தங்குன்னு..... இன்னும் ெிை நாள்
எனக் ா தங்கு, அதுக்குள்ள நான் நல்ை மவழையும் இடமும் ஏற்பாடு
பண்ணமறன்..... ஊர் மபர் கதரியாத இடத்திை எல்ைாம் நீ மபாய் தங்
மவண்டாம், அப்பறம் எங் ளுக்கு வழையா மவ இருக்கும் ப்ள ீஸ்” என்றார்.
அதற்குள் ண்ணன் முன் வந்து, “என்ன சுெீோ இது, இப்படி திடீர்னு மபாமறன்
னு கொல்றீங் , நான் இப்மபாதான் எங் ஸ்கூல்ை பீத்திக் ைாம் தினுசு தினுொ
நீங் எனக்கு எல்ைாம் பண்ணி தருவங்
ீ ன்னு நிழனச்மெமன...?” என்றான்.
அவளுக்கு பாவமும் மதான்றியது மு மும் பூத்தது.

“ொரி ண்ணா” என்றாள்.

“ஒ அப்மபா, எனக் ா கூட இருக் ோட்டீங் ளா, மபாங் எனக்க ாண்ணும்
பேவாயில்ழை” என்று முழறத்துக்க ாண்டு மூழையாய் மபாய் அேர்ந்தான்.
“என்னடீோ இது, இத்தழன மபர் கொல்மறாம், ஒரு மவழள ம ாகுல் தம்பி
ஏதானும் கொல்ைி இருந்தா அழத கபரிசு படுத்தாதம்ோ... உள்ள மபா” என்று
திட்டினார் பாக் ியம். அவளுக்கு மவமற வழி இருக் வில்ழை. தன் வம்பிற்
ீ ா
இத்தழன மபரின் அன்ழபயும் புறக் ணித்து கெல்ை ேனம் ஒப்பவில்ழை. ெரி
இன்னும் ெிை நாட் ள் என்று எண்ணி உள்மள கென்றாள்.

“ொரி ண்ணா, இன்னிக் ி என்ன மவணும் கொல்லு நான் பண்ணித்தமறன்”

என்றாள்.
“ஒண்ணும் மவண்டாம்” என்றான்.
“நாந்தான் ொரி கொல்லீட்மடமன, ப்ள ீஸ் ண்ணா” என்றாள்.
“அப்மபா கொல்ைட்டுோ?” என்றான்.
“ம்ம் கொல்லு” என்றாள் ஆர்வோ .
“இன்னிக் ி பீஸ் புைாவ் பன்ன ீர் பட்டார் ேொைா” என்றான்.
 16

“டன்” என்றாள்.
“ழஹ ழப குடுத்துக ாண்டனர். மவண்டிய ொோன் ழள எடுத்து
ழவத்துக்க ாண்டு ேளேள கவன ெழேயைில் இறங் ினாள்.
“சுெீோ, அண்ணனுக்கும் டிழேவர் ிட்ட ொப்பாடு குடுத்து அனுப்பைாோ,
அவருக்கும் இந்த ஐட்டம் கோம்ப பிடிக்கும்” என்றான் ண்ணன்.
“மவண்டாம் ண்ணா, அப்பறம் ஏதானும் ம ாச்சு ிட்டு உன்ழன திட்ட மபாறாரு
டா” என்று பயந்தாள்.
“அகதல்ைாம் ஒண்ணும் திட்டோட்டாரு, நீங் இருங் ” என்று ெழேயல்
முடிந்ததும் அவமன முன் நின்று அவளுடன் அண்ணனுக்கு டிபன் பாக் கெய்து
டிழேவரிடம் குடுத்து அனுப்பினான்.
அவன் என்ன கொல்லுவாமனா, ‘வம்பா
ீ மபெினாமய, இங்ம மய அேர்ந்து
வக் ழணயா ெழேத்து க ாண்டு இருக் ியாக்கும்?” என்று ம ட்பாமனா
அெிங் ோ மபசுவாமனா என்று அன்று முழுவதும் பயந்தாள்.
ோழை அவன் வரும் மநேம் அவன் ண்ணில் படாது பின் புற மதாட்டத்தில்
மதாய்க்கும் ல்ேீ து அேர்ந்தாள்.

வந்தவன் ண்ணில் ஆவல்.... அவழள மதடின ண் ள்.... அவழள ாணாது

“என்னடா ண்ணா இன்னிக் ி சூப்போ ொப்பாடு அனுப்பின, எந்த மஹாடல்ைா
வாங் ிமன, எதுக்குடா வண்
ீ கெைவு?” என்றான் மவண்டும் என்மற.
“ஐய்மய, மஹாட்டல் ொப்பாடு எப்மபா இவமளா சூப்போ இருந்துச்சு அண்ணா,
இது சுெீோ கெஞ்ொங் .... எனக் ா நேக் ா , அதான் இந்த ஐட்டம்ஸ் எல்ைாம்
உனக்கும் கோம்ப பிடிக்குமேன்னு நாமன பாக் பண்ணி குடுத்து அனுப்பிச்மென்...
ொப்டியா அண்ணா, பிடிச்சுதா?’ என்றான்.

‘ஒ அவ கெஞ்ொளா!’ என்று நிழனத்துக்க ாண்டான். ஆபிெில் நடந்தது நினவு

வந்தது. இவனுக்கு டிபன் என்றதும் எல்மைாரும் ஆவலுடன் பார்த்தானர். ெிை
நாள்தான் அவன் எல்மைாருடனும் உண்ண அேருவான்..... ஏமதனும் ேீ ட்டிங்
இருந்தால் ட டகவன நாலு வாயா தன்னுடன் எடுத்து வந்த ொம்பார்
மொற்ழற தன் அழறயிமைமய அேர்ந்து உண்டுவிட்டு எழுந்துவிடுவான்....
அத்ழத பாவம் என்ற எண்ணம் மவமற எதுவுமே மபெோட்டான்..... இன்று
அழனவருடனும் அேர்ந்தவன், அழதப்மபாைமவ எண்ணி டிபழன திறக்
கும்கேன்று ொப்பாட்டின் ேணம் அழனவழேயும் ஆச்ெர்யப்பட ழவத்தது.
“என்னப்பா இன்னிக் ி ஸ்கபஷல், வாெழன மூக்ழ துழளக்குது.... யாரு
ெழேயல்.... ஏதானும் புதுொ ஆளு மபாட்டிருக் ியா?” என்றனர் அவன் வட்டு
ீ
நிழைழே கதரிந்மதார்.
 17

“இல்ழை அப்படி இல்ழை” என்று கேன்று முழுங் ினான். ஆளுக்கு ஒரு வாய்
என பாதி டப்பாவுமே ாைியா ி இருக் , ேீ திழய உண்டவனுக்கு வயிறும்
உள்ளமும் நிழறந்தது. அந்த ருெி, சுழவ, ேணம் எல்ைாமே அமுதோய்
இறங் ியது. ேனதாே பாோட்ட ழவத்தது.

அதனாமைமய ‘அவள்தான் ெழேத்திருப்பாமளா?’ என்ற எண்ணத்துடமன

வட்டின்
ீ உள் வந்து அவழளமய மதடினான். அவழள ாணாேல், “அதுெரி, எங்
அவங் , ஆழளமய ாணுமே, மபாய்டாங் மளா ஒரு மவழள?” என்று
ண்ணனிடம் ஆழம் பார்த்தான்.
“மபா த்தான் ிளம்பினாங் , நாங் யார் கொல்ைியும் ம ட் ழை, அப்பறம்
நான் ம ாச்சு ிட்டு மபொே மபாய் மூழையா உக் ார்ந்மதன்.... அழத பார்த்து
‘ொரி ண்ணா நான் மபா ழை நீ ம ாச்சுக் ாமதனு’ உள்மள வந்தாங் ......
நாந்தான் கேனு குடுத்து ெழேக் கொன்மனனாக்கும்” என்றான்.
“ஒ” என்று ‘புறப்பட ிளம்பினாளா’ என்று ேனம் குற்ற உணர்ச்ெியில்
துவண்டது. ‘நான் மநற்று அப்படி மபெி இருக் க் கூடாது..... எங் ளுக்கு
சுழவயா உணவு பழடக் அவள் என்ன இந்த வட்டு
ீ ெழேயல் ாரியா, தழை
எழுத்தா, பாவம் ண்ணன் என்று பண்ணி குடுத்தவழள பாோட்ட மவண்டாம்....
அட்லீஸ்ட் இப்படி புண்படுத்தாேைாவது இருந்திருக் ைாம்’ என்று
நிழனத்துக்க ாண்டான்.
மேமை கென்று வாஷ் கெய்துக ாண்டு மு ம் துழடத்தபடி மேமை
பால் னியிைிருந்து பார்த்தவன் அவள் பின்புற துணி மதாய்க்கும் ல் ேீ து
அேர்ந்து வானத்தில் கெல்லும் பறழவ ழள ண்டு ே ிழ்ந்திருப்பழத
ண்டான்.

‘ஒ என்ழன ாண பிடிக் ாேல் இங்ம வந்து அேர்ந்திருக் ிறாளா?’ என்று

எண்ணிக்க ாண்டான். அவளறியாேல் அவழள ாண்பது சு ோன அனுபவோ
இருந்தது. அழ ா ஒயிைா இருக் ிறாள்..... எந்த மேக் அப்பும் இல்ழை....
நீண்ட பின்னல் ொட்ழட மபாை நீண்டுள்ளமத.... ெிற்றிழட..... அவள் அந்தப் புறம்
திரும்பி அேர்ந்ததால், மெழை ப்ளவுழெ தாண்டி கதரிந்த இடுப்பும் முதுகு
பகுதியும் பள ீகேன ேின்னியது. ‘ச்மெ என்னதிது நான் மபாய் ஒரு கபண்ழண
இப்படி எல்ைாம் பார்த்துக்க ாண்டு...’ என்று அடக் ினான். ஆனால் அவளது
அந்த பள ீகேன ேின்னும் ழுத்தும் இடுப்பும் அவழன என்னமவா கெய்தது.

அதற்குள் பாக் ியம் அழழக் அவள் “மதா வமேன் ோ” என்று உள்மள எழுந்து
ஓடினாள். இவனும் ீ மழ இறங் ி வந்தான்.
“இந்த ாப்பிய ம ாகுல் தம்பிட்ட குடுோ” என்று அனுப்பினார்.
 18

“ஐமயா அம்ோ மவண்டாம் ோ நீங் மள....” என்றாள் தயங் ி.

“நல்ை கபாண்ணும்ோ நீ.... ஒண்ணும் கொல்ை ோட்டான் மபா குடு.... எனக்கு
இங் மவழை இருக்கு” என்றார். அவள் எடுத்துக்க ாண்டு வந்து அவழன
ாணாேல் டீபாயின் மேல் அவனரு ில் ழவத்துவிட்டு “ ாபி” என்றுவிட்டு
உள்மள கெல்ை திரும்பினாள்.

“ொரி அண்ட் தாங்க்ஸ்” என்றான். அவள் அெந்துமபாய் “என் ிட்டயா

கொல்றீங் ?” என்றாள்.
ஆம் என்று தழை அழெத்தான்.
எதுக்கு என்பது மபாை பார்த்தாள்.
“மநற்று நான் அப்படி மபெி இருக் க் கூடாது, அதுக்கு ொரி, மநத்தும் ெரி
இன்ழனக்கு அழதவிடவும் ருெியான அருழேயான ொப்பாடு அனுப்பியதற்கு
தாங்க்ஸ்..... கோம்ப ேெிச்மென்” என்றான் அவழள மநோ ண்டு.
‘இவனா என்னிடம் ேன்னிப்பு ம ட் ிறான், என்ழன பாோட்டு ிறான், இவ்வளவு
ேெிச்ொனா என் உணழவ!’ என்று ஆச்ெர்யத்துடன் ண் அ ை அவன் மு ம்
ண்டாள். ெந்மதாஷத்தில் மு ம் ேைர்ந்தது, தழை குனிந்து “பாோட்டுக்கு
தாங்க்ஸ், ஆனா ொரி எல்ைாம் மவண்டாம்” என்றுவிட்டு உள்மள
கென்றுவிட்டாள்.

அவள் பின்னல் ஆட மபாவழதமய ாபி அருந்தியபடி ண்டிருந்தான். அன்று

அவனுக்கு கவகு மநேம் ணினியில் மவழை இருந்தது. அவன் தன்
ம்பனியில் மவழை கெய்வதல்ைாேல் ஒரு ன்ெல்டன்டா வும் இருந்தான்.....
ப்மோக்ோம் ள் கெய்து குடுப்பான் தனிப்பட்ட முழறயில்..... அதில் ஒரு
ப்ோகஜக்ட் அவெேோ மதழவப்பட்டது என அன்று ம ட்டிருந்தனர்....

அன்றுதான் ஆபிெில் மவழை முடிந்தபின் மைொ ஒரு அவுட்ழைன் மபாை

ப்ோகஜக்டின் ம ாட்பாடு ழள எழுதி தயார் கெய்தான்.... வட்டிற்கு
ீ வந்த அந்த
ம ாட்பாட்டின் படி மவழை கெய்ய ஆேம்பித்தான்.... இேவு ேணி பத்தா ியும்
அவன் ொப்பிட வேவில்ழை.... ண்ணன் வந்து அழழத்தும்,
“மடான்ட் டிஸ்டர்ப் ண்ணா, ப்ள ீஸ், நான் இம்மபார்கடன்ட் மவழையிை
இருக்ம ன்... நான் அப்பறோ ொப்பிட்டுக் மறன்” என்று அனுப்பி விட்டான்.
அவன் அப்படி கெய்வது வழக் ம்தான் என்பதால் அழனவரும் விட்டுவிட்டனர்.
அவன் மவழை கெய்துக ாண்மட வே எங்ம ா இடித்தது..... ஏமதா ம ாடிங்
ெரிவோேல் அவழன படுத்தியது..... எங்ம ப்ேப்ளம் என்றும் ண்டு பிடிக்
முடியாேல் தவித்தான்.... பெி ேயக் ம், தூக் ம் அெதி எல்ைாமுோ
 19

தன்ழனமய அறியாேல் தன் மைஜிபாய் மெரில் மவழை கெய்தபடி ணினி கூட

ஆப் கெய்யாேல் அப்படிமய உறங் ிவிட்டான்....

‘அவன் இன்னுோ மவழை கெய் ிறான் ொப்பிடமவ இல்ழைமய’ என்று பாலும்

ஒரு ஆப்பிளுோ மேமை வந்தாள் சுெீைா. அவன் நிழை ண்டு பாவம் என்று
மதான்றியது. ண்ணழன அழழத்து அவழன ெரியா படுக் ழவக் ைாம்
என்றால் ண்ணன் பத்து ேணிக்ம சுருண்டு விட்டான்.

அவனரு ில் ெத்தம் இன்றி கேல்ை வந்தாள்.... அவன் தூக் ம் ழையாேல்

ேடி ணினிழய எடுத்தாள், அதிைிருந்து நழுவிய மநாட் மபழடயும் எடுத்தாள்....
ஏமதனும் மெவ் கெய்ய மவண்டி இருக்குமோ என்று ண்டாள்.... ஓேளவு புறிந்து
மெவும் கெய்தாள்..... மநாட் புக்ழ அந்த பக் த்ழத ேடித்து புக்ோர்க் ழவத்து
மூடினாள்.... அவனரும மடபிள் ேீ தும் பாலும் ஆப்பிளுோ மூடி ழவத்தாள்.....
அவன் ேீ து ஒரு ஷாழை எடுத்து மபார்த்தி விளக்ழ அழணத்து தழவ
மூடினாள். கவளிமய வந்து ீ மழ படுத்தாள்

பாதி இேவில் விழிப்பு வே அழே தூக் த்தில் கெே பெியுடன் எழுந்தான்

ம ாகுல்.... அரு ில் பாலும் ஆப்பிளும் ண்டு அவெேோ உண்டான்..... ண்
திறவாேமை பாழையும் குடித்து, அரு ில் ழவத்தான்.... அப்படிமய நழுவி தன்
படுக்ழ யில் படுத்து அடுத்த நிேிடம் ஆழ்ந்த உறக் த்திற்கு கென்றான்.
ாழை புத்துணற்ெியுடன் எழுந்து ஒவ்கவான்றா மயாெித்த மபாதுதான் ‘ஐமயா
நான் மெவ் கூட கெய்யவில்ழைமய, ணினி என்னவாயிற்று?’ என்று
அவெேோ மு ம் ழுவி ணினிழய எடுத்து பார்த்தான். மெவ் கெய்யப்
பட்டிருந்தது.
‘ஒ நாந்தான் மெவ் கெய்துவிட்டுதான் தூங் ீ ட்மடன் மபாை’ என்று
எண்ணிக்க ாண்டான்.

அது அவனது பர்ெனல் ணினி. அழத அங்ம மய விடுத்து அவன் தினம் மபாை
ஆபிஸ் கெல்ை ிளம்பினான்.
“என்னப்பா ம ாகுல் ொப்பிட கூட வேழை ோத்திரி, இப்படியா பட்டினி ிடந்து
உடம்ழப க டுதுக் றது?” என்று டிந்து க ாண்டார் பாக் ியம்.
“இல்ழை அத்மத, நான் ன்ெல்டன்டா மவழை பண்மறமன, அதிை அர்ஜன்டா
ஒரு ப்மோக்ோம் மவணும்னு ம ட்டாங் ன்னு கெய்ய ஆேம்பிச்மென்... அதுை
என்னமோ ம ாடிங் தப்பா மபாயிருக்குமபாை, தடங் ல் வந்து ிட்மட இருக்கு.....
அழத ெரி பண்ற முயற்ெிை அப்படிமய அெதியா தூங் ீ ட்மடன்..... நல்ை ாைம்
 20

பாதி ோத்திரி பெீை எழுந்தா நீங் பாலும் பழமும் கவச்ெிருந்தீங் , கோம்ப

தாங்க்ஸ் அத்மத” என்றான்.
“இன்னமும் மவழை முடியழை.... இன்னிக் ி ஆபிஸ்மையும் அதி மவழை
இருக்கு.... ோழையிை ெீக் ிேோ வந்துதான் அழத முடிக் பார்க் ணும்....
அதான் ெீக் ிேம் மபாமறன் ஆபிெிற்கு” என்றான்.
“ஒ, பாலும் பழமும் சுெிைா கவச்ெிருப்மபா, நான் ழவக் ழைபா” என்றார்.
“ஹவ் ழநஸ்” என்று எண்ணிக்க ாண்டான்.
“ஒ அப்படியா?” என்று ேட்டும் கூறினான். அவள் டந்து மபா அவழள
நன்றியுடன் ஒரு பார்ழவ பார்த்தான். அவள் ஒரு ெிறு புன்னழ யுடன் ந ர்ந்து
விட்டாள்

அன்று தர்ேைிங் ம் மும்ேேோ அவளுக் ா ஹாஸ்டல் இடம் மதடினார், தன்

நண்பர் ழள நல்ை இடோ கூற ம ட்டுக்க ாண்டு இருந்தார்.... ஆனாலும்
ஒன்றும் அழேயவில்ழை....
மேமை எப்மபாதும் மபாை ண்ணன் அழறழய ஒதுக் கென்றாள் சுெி.
‘என்னமோ ப்மோக்ோம்ை ப்ோப்ளம்னு கொன்னாமன?’ என்று அவன் ம ாட்
எழுதிய மநாட் மபட் ேற்றும் அவன் ணினிழய எடுத்து நிதானோ
படித்தாள்..... கேல்ை கேல்ை புரிந்தது..... தனியா அவன் கெய்தழத
ழைக் ாேல் கதாடாேல் தனியா தனது கவர்ஷனா அழத ேீ ண்டும்
ஆேம்பம் முதல் கெய்ய துவங் ினாள்...... அவனுக்கு எங்ம எப்படி ம ாட்
தப்பானது என்று ஒரு வாோ புரிபட்டது..... அழத ெரி கெய்தாள்..... அவள்
படித்ததும் அமத படிப்புதான்.... அதனால் அவளால் எளிதா மவ கெய்ய
முடிந்தது..... ஒரு வாோ முடித்து மெவ் கெய்துழவத்தாள். பின் உள்ளது படி
மூடி ழவத்துவிட்டு ீ மழ வந்தாள்.

ண்ணன் அன்று ோழை அவனுக்கு பிட்ொ மவண்டும் என்றாமன என அதற்கு

ஏற்பாடு ழள கெய்தாள். ாழையில் குழட ேிள ாய் ொதமும் உருழள
ேொைாவுோ கெய்து பாக் கெய்து இருவருக்கும் ழ யில் டிபன்
க ாடுத்துவிட்டாள்..... ஆதைால் நிழறய ழடம் இருந்தது..... ண்ணன்
வருவதற்குள் கெய்துவிடைாம் என துடங் ி கெய்தாள்.

ோழை, மநேத்மதாடு வட்ழட

ீ அழடந்தான் ம ாகுல். சுெீக்கு படபடப்பனது, அந்த
பதற்றத்தில் ெழேக்கும்மபாது பீட்ொழவ கவளிமய எடுக்கும்மபாது ழ ழய
கூட சுட்டுக் க ாண்டாள். ஆ என்று அைறினாள்.
“பார்த்துோ, என்ன அவெேம்... இரு ேருந்து க ாண்டு வமேன்....” “ ண்ணா அந்த
பர்னால் எடு... பாரு சுெீக்கு புண்ணாயிடுச்சு” என்று அழழத்தார்.
 21

“என்னாச்சு சுெீோ, எனக் ா பண்ண மபாய் உங் ளுக்கு இப்படி அடிபட்டுடுச்மெ

சுெீோ” என்றான் அவன் வருத்ததுடன்.
“ச்மெ ச்மெ அப்படி எல்ைாம் இல்ழை ண்ணா, நாந்தான் க ாஞ்ெம் வன
குழறவா இருந்துட்மடன் வழைப் படாமத” என்றாள்.

ழ யில் ேருந்து மபாட்டு எரிச்ெழை ஊதியபடி கேல்ை ஹாைில் நடோடினாள்.

அப்மபாது தன் ணினிழய திறந்து மவழை பார்க் துவங் ி இருந்தான்
ம ாகுல்.
“இந்த ாப்பிய க ாண்டு மபாறியாோ அவனுக்கு, இல்ழை, ழ கோம்ப
எரியுதா?” என்று ம ட்டார், “இல்ழைோ, நீங் ோடி ஏற மவண்டாம்.... நாமன
க ாண்டு மபாமறன் எனக்கு பேவாயில்ழை” என்று மேமை ஏறினாள்.
அமத மநேம் ம ாகுல் தன் ணினியில் புதிதா முழளத்த ழபழை ண்டான்.
திறந்தான், அதிெயித்தான், அதிர்ந்தான், முதைில் ம ாபம் க ாண்டான் படிக்
படிக் ண் ள் ஆச்ெர்யத்தில் விரிந்தன.
‘அட இது என்ன இட்ெினியா மவழை கெய்தது, யாரு பண்ண மவழை இது,
எங் தப்புன்னு ண்டு அழத ெரி பண்ணி ப்ோகஜக்ழடமய முடிச்சு
கவச்ெிரு ாங் மள, ண்ணனுக்கு இகதல்ைாம் கதரியாமத, அப்பாக்கு கேயில்
கெக் பண்ணமவ நாந்தான் கொல்ைணும், அப்மபா மவற யாரு’ என்று க ாஞ்ெம்
ம ாபமும் நிழறய ஆச்ெர்யமுோ மயாெித்தபடி இருக் அப்மபாமத சுெி
உள்மள ாபியுடன் வந்தாள்.

‘ஆங் இவளா இருக்குமோ, ஆனாலும் இவள் எப்படி என் ணினிழய

கதாடைாம், என் ப்கோகஜக்ழட இவள் எப்படி பண்ணைாம், என்ழன
முட்டளாக் வா... ஆனாலும் திறழேயா முடித்துவிட்டாமள.... எப்படி, அந்த
அளவுக் ா இவள் படித்துள்ளாள்.... இவள் யார் என்று பைபை ம ள்வி ள்
குழடந்தன. ாபிழய மடபிளில் ழவத்துவிட்டு திரும்ப,
“நில்லு” என்று ம ாபத்துடன் ஒரு மவ த்தில் அவள் ழ பிடித்து தன் பக் ம்
திருப்பினான்.
“ஆ” என்று அைறினாள்.
“மஹ என்ன நான் ஒண்ணுமே பண்ணழை, ஆ னு த்தி டிோோ பண்மற?”
என்று இழேந்தான். ண்ணில் நீர் முட்ட, “இல்ழை, இங்ம .... என்று ழ ழய
திருப்பி ாட்டினாள்.
தீ ாயம் பார்த்து “ஐமயா, எப்படி இது?” என்று பதறினான்.
“அதன் ேீ து ழ கவச்சு பிடிச்சுட்டீங் அதான் என்ழனயும் ேீ றி த்தீட்மடன்”
என்றாள் ண்ணருடன்.
ீ
 22

“ொரி நான் ஒரு அவெேத்திை.... எரியுதா..... ேருந்கதல்ைாம் என் ழ பட்டு

மபாயிடுச்மெ, எப்படி அடிபட்டுது...... பார்த்து கெய்யக் கூடாதா” என்று தன்
அழறயில் இருந்த க்ரீழே எடுத்து கேல்ை அவள் ழ ேீ து ேிருதுவா தடவி
ஊதினான்.
“உக் ாரு” என்றான். என்ன கொல்வாமனா என்று பயந்தாள். ண்ணில்
க ாஞ்ெம் பீதி கதரிஞ்சுது. தயங் ியபடி அேர்ந்தாள்.

“இது என்ன?” என்றான், அவள் தழை விழ்ந்தாள்.

“நீதானா இழத கெஞ்ெது?” என்றான் க ாஞ்ெம் ம ாபோ , ஆம் என்று தழை
அழெத்தாள்.
“ேன்னிச்சுக்குங் , நீங் ோத்திரி எல்ைாம் ெிேேப்பட்டு பண்றழத பார்த்மதன்,
ாழையிை ெரியா வேழைன்னு கொன்னழதயும் ம ட்மடன்... அதான்
உங் ளுக்கு கஹல்ப் பண்ணைாம்னு நினச்சுதான் கெய்மதன்...
அதி ப்ேெங் ம்தான், அதுக் ா ேன்னிச்சுடுங் .... நான் இந்த படிப்புதான்
படிச்ெிருக்ம ன், அதான் கெய்யத் கதரிஞ்ெதாை கெஞ்சு கவச்மென்..... ொரி ஐ
அபாைழெஸ்” என்றாள்.

“ஓமஹா, என் ணினிய நீ எப்படி கதாடைாம், இது என் பர்ெனல் ைாப்டாப்

மவற கதரியுோ, இகதல்ைாம் இனி கதாடே மவழைகயல்ைாம் கவச்சுக் ாமத.....
ஆோ...... ஏமதா இந்த முழற எனக்கு கதரிஞ்மொ கதரியாேமைா உதவி
கெஞ்ெிருக்ம , அதனால் உன்ழன சும்ோ விடமறன்...... எனிமவ தாங்க்ஸ்,
கோம்ப ெந்மதாஷம்..... பேவாயில்ழைமய, என் ம ாட் ை எங் தப்புன்னு
ண்டுபிடிச்சு கெஞ்சுட்டிமய ிமேட் தான்..... எங் படிச்மெ என்ன படிச்மெ?”
என்றான். கூறினாள்.
“ஒ வாவ்” என்றான். “இவ்வமளா படிச்சுட்டு இங்ம ஏன் வந்மத, நீ ஏன்
மவழைக்கு மபா ழை... இங்ம ஏன் ஒன்டி ிட்டு உன் திறழே ழள மவஸ்ட்
பண்ணிக் ிட்டு இருக்ம ?” என்றான் உஷ்ணோ .

“இல்ை மவற ஏதானும் உத்மதெிச்சு இங்ம மவஷம் மபாட்டுக் ிட்டு இருக் ியா?”
என்று ம ட்டான்.
“ஐமயா அப்படி ஒண்ணும் இல்ழை... நான் ஒரு கபரிய இக் ட்டுை இருந்மதன்,
அதான் இங்ம அழடக் ைாோ இருக்ம ன்... அதுவும் அங் ிள் கோம்ப
வர்புறுத்தினாங் ன்னு தான்.... நான் மவழை மதடிக் ிட்டுதான் இருக்ம ன்,
நாழளக்கு கூட இங் பக் த்துை ஒரு இண்டர்வ்யு இருக்கு” என்றாள் கேல்ைிய
குேைில். தன் ழ ழய அவ்வப்மபாது ஊதியபடி. அவனுக்கு அழதக் ண்டு ேனம்
க ாஞ்ெம் உரு ியது.
 23

“ொரி நான் மயாெிக் ாே உன் ழ ழய அழுத்தி பிடிச்சுட்மடன், கோம்ப எரியுதா...

நான் எல்ைாத்திமையுமே அவெேப்பட்டு உன் ிட்ட தவறா நடந்து ிட்மடன்,
தவறா மபெீட்மடன்...” என்றான்.

“பேவாயில்ழை, கதரியாேத்தாமன நடந்துச்சு, நானும் ொரி ம க் ணும், உங்

கபர்ேிஷன் இல்ைாே நானும் உங் ணினி, உங் ப்கோகஜக்ட் இழத எல்ைாம்
ஹாண்டில் பண்ணி இருக் கூடாதுதான்..... ொரி கவரி ொரி” என்றாள்.
“மநா மநா இட்ஸ் ஓம ” என்றான் இன்னமும் அவள் ழ அவன் ழ யில்
இருந்தது. கேல்ை ஊதிவிட்டான். அவன் கேன்ழேயா குளிர் ாற்றா ஊத
அவளுக்கு பேவெோனது. கூச்ெத்துடன் ழ ழய இழுத்துக்க ாண்டாள்.
“ஒ ொரி” என்று தன் ழ ழய எடுத்துக்க ாண்டான்.
“நான் வமேன்” என்று ஒரு தழை அழெப்புடன் ீ மழ இறங் ி ஓடிவிட்டாள்.

‘ஹப்பா என்னோ ம ாபம் வருது இவனுக்கு, நல்ைது பண்ணினாலும் முழு

ேனொ பாோட்ட ேனேில்ழைமய... ெரியான உம்ேணாமூஞ்ெி’ என்று
திட்டிக்க ாண்டாள் ேனதிற்குள்.

அந்த வாேம் ண்ணனுக்கு பாடம் கொல்ைி க ாடுப்பதில் மநேம் மபானது.

அவனுக்கு பத்தாம் வகுப்பு மபார்ட் மதர்வு ள் கநருங் ிக் க ாண்டு இருந்தன.....
மபா வே ‘என்ன ிழிக் மபாறிமயா’ என்று ிண்டல் கெய்துக ாண்மட
இருந்தார் தர்ேைிங் ம். அழதம ட்டு ேனம் உழடந்து மபானான்.

“பாரு ண்ணா, அப்பா மபெறது உனக்க ன்ன புதுொ என்ன, விட்டுடு, அதுக் து
‘பாருங் நான் ொதிச்சுட்மடன்னு’ முதன்ழேயா வந்து நின்னு ப்ரூவ் பண்ணு.....
அதுக்கு தகுந்தாற்மபாை நன்னா ப்ரிப்மபர் பண்ணிக்ம ா” என்று அவழன
ெோதானப்படுத்தி உற்ொ ப்படுத்தினாள்.... இேவு அவமனாடு ண் விழித்து
ெந்மத ங் ள் தீர்த்து ழவத்தாள்.... அவனுக்கு பிடித்த உணவு ஸ்நாக்ஸ் என்று
கெய்து க ாடுத்து உற்ொ மூட்டினாள்..... அவள் இங்கு வந்து ஒரு ோதம் ஆ ி
இருந்தது. நாள் ஓடியமத கதரியவில்ழைமய என்று எண்ணிக்க ாண்டாள்.
நடுமவ ஒரு இன்டர்வ்யு மபாய் வந்தாள். ஆனால் முன் அனுபவம் இல்ழை
என்று கூறிவிட்டனர். ேீ ண்டும் அப்ழள கெய்திருந்தாள்.

இதன் இழடயில், தர்ேைிங் ம், நிழறய எழுதுவார் என்பதால் அவருக்கும்

உதவினாள். அவர் ழ யால் எழுதி தான் பழக் ம், ணினியில் ழடப் கெய்து
அவருக்கு பழக் ம் இருக் வில்ழை..... ஷ்டப்பட்டு கேயில் கெக் கெய்ய
க ாஞ்ெம் பிேவுெிங் கெய்யவும் ேட்டுமே ற்றிருந்தார்.... அதனால் அவர் ப்ளாக்
 24

எழுத அழத அவ்வப்மபாது அவள் ணினியில் ழடப் அடித்து பதித்தாள்.....

ழத ட்டுழே ளும் எழுதி ஜாப் ழடப்பிங் ில் க ாடுத்து ழடப் பண்ணி
வாங்குவார் முன்கபல்ைாம், இப்மபாது அந்த மவழைழயயும் அவமள கெய்து
க ாடுத்துவிட்டாள்.

“என்னம்ோ, உனக்ம இங்ம வந்த பின் ஓய்வில்ைாே மவழை, இதுை என்

மவழையும் மெர்த்து தழை மேை மபாட்டுக் ணுோ, மவண்டாம் அப்பறம்
கோம்ப ஓய்ஞ்சு மபாய்டுமவ” என்று அதட்டி பார்த்தார்.
“அகதல்ைாம் ஒண்ணுேில்ழை அங் ிள், மபொே இருங் .... இகதல்ைாம்
எனக்க ாண்ணும் ெிேேம் இல்ழை” என்று கெய்தாள்.

இப்படி ஒவ்கவாரு நாளா அவள் அந்த வட்டின்

ீ இன்றி அழேயாதவளா ிக்
க ாண்டு இருக் ம ாகுலுக்கு ஓேளவு அது பிடித்திருந்தாலும் உள்மள
மயாெழன ஓடிக்க ாண்டுதான் இருந்தது. ‘எல்ைாத்ழதயும் த்து கவச்ெிருக் ா,
எல்ைாத்திமையும் உதவறா, நிழறய படிச்ெிருக் ா, இங்ம ஏன் ஒன்டி ிட்டு
இருக் ா.... இவ யாரு இவளின் டந்த ாைம் என்ன?’ என்று உள்மள
குழடந்தது. ஆனால் நித்தமும் அவழள ண்டு அவள் அங்ம அழனவருக்கும்
ேனதுக்கு உ ந்தவளா உதவிக்க ாண்டு வழளய வருவழத ண்டு அவன்
ேனமும் இள த்தான் ஆேம்பித்திருந்தது.... அவளின் கேன்ழேயான அழகு
மவறு அவழன ட்டிப்மபாட்டது.... ேி ொதாேணோ த்தான்
அைங் ரித்துக்க ாண்டாள்..... எந்த கவளிப்பூச்சும் மேக் அப்பும் இல்ழை...
கேன்ழேயா மபெினாள்... பழ ினாள்... அதிோேல் நடந்தாள்.... ஒயிைா
இருந்தாள்..... அழனத்திலுமே ஒரு நளினம் இருந்தது.... கபண்ழே
நிழறந்திருந்தது.... ேி ருெியா ெழேத்து சூடா தாய்மபாை பரிோறினாள்...
வட்ழட
ீ அழகு படுத்தி ழவத்துக்க ாண்டாள்..... ஒரு ஆணுக்கு மவமற என்ன
மவண்டும், கொக் ித்தான் மபானான்.
“உருகுமத உருகுமத ஒமே பார்ழவயாமை,
உை மே சுழலுமத உன்ன பார்த்ததாமை” என்று ேனம் பாடியது.

மதாட்டத்து பூழவ எல்ைாம் நீள ாம்புடன் த்தரித்து வந்து ஒவ்கவாரு

ரூேிலும் அழகுற வாஸ் ளில் அடுக் ினாள். ேணம் பேப்பும் வண்ண ேைர் ள்
ாற்றில் அழெந்தாடி அழனவழேயும் வர்ந்தது.... ண்ணமனா ம ட் மவ
மவண்டாம் சுெீோ சுெீோ என்று அவள் புடழவ தழைப்ழப பற்றியபடி
அவழளமய சுற்றி வந்தான்.... அவளும் எது கெய்தாலும் அவனுக் ா மவ
கெய்தாள்.... தம்பியா ே னா உற்ற மதாழனா இருவரும் ஒன்றி
 25

மபாயினர்..... ெிை நாள் இருவருோ கவளிமய ோர்க ட்டுக்கு கென்று

வந்தனர்....

அவனுக்கு மதழவயானவற்ழற எல்ைாம் இப்மபாது அவமள

பார்த்துக்க ாண்டாள் என்பதில் திருப்தி இருந்தமபாதும், அவன் இயல்புப்படி
க ாஞ்ெம் ம ாபமும் ஆற்றாழேயும் க ாண்டான் ம ாகுல். ‘என்ன கபரிய என்
தம்பிய எனக்கு ஆ விடாே கெய்யறாமள.... இவ யாரு அவனுக்கு இகதல்ைாம்
கெய்ய... என்று திேிறியது ேனம். முன்கபல்ைாம் பாடத்தில் என்ன ெந்மத ம்
வந்தமபாதும் அண்ணா என்று அவழனத்தான் மதடி ஓடி வருவான் ண்ணன்.
இப்மபாது “ஹமைா அண்ணா” என்று க ாஞ்ெம் அன்பா மபசுவமதாடு ெரி.
“அண்ணா, அங்ம மபாைாோ, அண்ணா, இங்ம மபாைாோ....?” என்பகதல்ைாம்
ாணாேல் மபாயிருந்தது.... இவனுக்கு அது கபாறாழேழய க ாடுத்தது.

“என்னடா ண்ணா, இப்கபல்ைாம் என்ழன ண்டுக் மவ ோட்மடங் மே, நான்

மவண்டாோ உனக்கு?” என்றான் ஒரு நாள் ஆற்றாழேயுடன். ண்ணனுக்கு
ஐமயா என்றானது.
“ஐமயா இல்ழை அண்ணா, நீ இல்ைாேல் எப்படி அண்ணா, எனக்கு எல்ைாமே
நீதாமன.... நான் உன்ழன ேறப்மபனா.... அண்ணா ொரி அண்ணா.... சுெீோ
அவ்மளா நல்ைவங் .... எல்ைாமே எனக்கு கெஞ்சு தோங் ளா அதான், உன்ழன
எதுக்கு கதாந்தேவு பண்ணனும்னு நான் மபொே இருந்மதன் அவ்மளாதான்,
மவற ஒண்ணுேில்ழை அண்ணா” என்று க ாஞ்ெிக்க ாண்டான்.

“ெரி ெரி மபா, உன் சுெீோ ிட்மடமய மபா..... அவ இங்ம ர்ந்து மபானப்பறோ நீ
என் ிட்மட தாமன வருமவ” என்றான் ெிரித்தபடி.
“ஒ அப்மபா சுெீோ இங்ம ர்ந்து மபாய்டுவாங் ளா?” என்றான் ண்ணில் ண்ணர்ீ
எட்டி பார்க் .
“ ண்ணா என்ன இது, இதுக்குதான் நான் முதல்ைிமய கொன்மனன், கோம்ப
ஒட்டுதல் கவச்சுக் ாமதன்னு..... அவ மவழை ிழடச்ொ மபாய்டுவா
இல்ழையா, இல்மைனாலும் யாழேயாச்சும் ல்யாணம் பண்ணி ிட்டா
மபா த்தாமன ண்ணா, நீமய ேனெ மதத்திக்ம ா” என்றான்.

க ாஞ்ெம் அவள் ேீ து ம ாபம் வந்தது. ‘இந்த பச்ழெ பிள்ழளய இப்படி அவ

மேை ழபத்தியோ ஆக் ி கவச்ெிருக் ாமள, அப்பறோ இவன் எப்படி
ெோளிப்பான்?’ என்று. ‘ஏன் நீ ேட்டும் அவ இந்த வட்ழட
ீ விட்டு மபானபின்
ெோளிச்சுப்பியா?’ என்றது ேனது. துணுக் என்றது.
 26

‘ஐமயா அவள் இல்ைாத இந்த வடு,

ீ என் ேனது.....’ என்று எண்ணி ைங் ியது.
‘அப்மபா என்ன நீ அவ மேை ஆழெ கவச்ெிருக் ியா?’ என்றது ேனது. ‘ஆழெயா
ாதைா, அன்பா அக் ழறயா என்கறல்ைாம் எனக்கு கதரியாது’ என்று
அடக் ினான்.

அந்த வாேத்தில் ஒரு நல்ை ஹாஸ்டைா ிழடத்து அங்ம ரூமும் இருந்தது

என்று புக் கெய்தாள் சுெீைா.
“அங் ிள், இப்மபாவானும் என்ழன மபா அனுேதீங் ..... உங் ளுக்கு பாேோ
நான் இன்னும் எத்தழன நாள் இங்ம மய இருக் முடியும்” என்றாள்.
“என்னம்ோ, நீ பாேோவ இருக்ம , நீ மபெறது உனக்ம நியாயோ இருக் ா
ோ..... எங் அத்தழன மபர் மதழவ ழளயும் நல்ைபடி பார்த்து கெய்து ிட்டு
பம்பேோ சுழண்டு வமே.... அப்பறம் என்னோ” என்றார்.
“ஒரு மவழையும் ிழடக்கும்மபாை இருக்கு..... நான் அந்த மவழையும்
எடுத்து ிட்டு அந்த ஹாஸ்டலுக்கும் மபாமறமன அங் ிள் ப்ள ீஸ்” என்றாள்.

அவழள மேலும் பைவந்தபடுத்த முடியாேல் இேவு தனிழேயில் ம ாகுைிடம்

மபெினார்.
“என்னப்பா, மபாமறன்னு நிக் றா..... மபா விடறதா, இந்த வடு
ீ அவள நம்பி
நடக்குது, பழழயபடி நம்ோை ெோளிக் முடியுோ.... நேக் ா பார்த்தா
அவ்மளா படிச்ொ நல்ை குடும்பத்து கபாண்ணு நம்ே வட்டுை
ீ வந்து
ெழேயக் ாரி ோதிரி, வட்ழட
ீ பார்த்து ிட்டு ெழேத்து ிட்டு அவ திறழே ழள
மவஸ்ட் பண்ணிக் றதும் எனக்கு பிடிக் ழை.... என்ன கெய்யறதுன்மன
கதரியழைமயபா” என்றார்.
“ஒ அவள் மபாய்விடுவாளா” என்ற எண்ணமே அவனுக்கு ேனம் னத்து
மபானது..... ம ாபமும் வந்தது.... மபாறாளாோ மபா ட்டுமே, என்ன கபரிய,
மநத்து வழே இவளா வந்து தாங் ினா.... மபா ட்டும்’ என்று ம ாபமும்
எரிச்ெலும் க ாண்டான்.
“மபா ணும்னா மபா ட்டும்பா விடுங் ” என்றான் ஒமே வார்த்ழதயா .

அவள் அடுத்த நாள் ாபியுடன் மேமை வந்தாள். அவனுக்கு குடுத்துவிட்டு,

“நான் இன்னிக் ி இங்ம ர்ந்து ிளம்பைாம்னு இருக்ம ன், உங் ளுக்க ல்ைாம்
ெிேேம் குடுத்துட்மடன் ேன்னிச்சுக்குங் ... நான் வமேன்” என்றாள்.
“ம்ம் ண்டிப்பா மபாய்தான் ஆ ணும்னு முடிமவ பண்ணியாச்ொ?” என்றான்
அவள் மு த்ழத மநோ க் ண்டு.
‘மபா ாமதன்னு ஒரு வார்த்ழத கொல்லுங் மளன் நான் இங்ம மய
இருந்துடமறன்’ என்றது அவள் ேனது. ஒவ்கவாரு நாளும் கபாழுதும் அவழன
 27

ண்டு ேனம் பேவெம் அழடந்ததுதான்..... அவளுக்கும் கூட அவன் மேல் ஒரு

ஈடுபாடு இருந்தது.... ஆனால் தன் நிழை அறிந்தாள்.... அவனுக்கு நான்
இழணயா, ச்மெ அவன் வாழ்க்ழ ழய நான் க டுப்பதா, மவண்டமவ
மவண்டாம்...’ என்று தன் ேனழத அவன் பால் மபா ாேல் அடக்குவதில்
ெிேேபட்டாள்.....

ஆனாலும் அடக் ோட்டாேல் தான் தினமும் அவனுக்கு என்கனன்ன

பிடித்தோனழவ என்று ண்ணன் மூைம் அறிந்து ெழேத்து ஆழெயா
பரிோறினாள்..... ஒதுங் ி நின்று அவன் அழத ேெித்து உண்பழத ண்டு ண் ள்
ேல் ின..... ஆனந்தப்பட்டுக்க ாண்டாள்.... இந்த ெிை நாட் ளானும் என்
ேனதுக்கு இனியவனுக்கு அவன் ஆழெப்படி என் ஆழெப்படி ெழேத்து பரிோரி,
அவன் ஆழெயாய் உண்பழத ண்டு ே ிழும் பாக் ியம் ிழடத்தமத....’ என்று
தன்ழன ெோதானப்படுத்திக்க ாண்டாள்.... அவளுக்குமே மபா
விருப்பேில்ழை, ஆனால் அதற் ா இங்ம மய எப்படி தங் முடியும்....
அவர் ளும் மேற்க ாண்டு இங்ம மய இருந்துவிடு என்று கூறாத மநேத்தில்
எப்படி.... என்று குழம்பித்தான் இந்த தீர்ோனம் எடுத்தாள்.

“இல்ை, வந்து.... இந்த ஹாஸ்டல்ை இடம் ிழடச்ெிருக்கு.... அந்த மவழையும்

ிழடக்கும்னு கொன்னாங் ..... அதான்...” என்றாள் திக் ி அவன் மு ம்
ாணாேல்.
“ம்ம் முடிவு பண்ணியாச்ெில்ை, மபா மவண்டியதுதாமன..... என்ழன என்ன
ம ள்வி.... என் கபர்ேிஷன் ம ட்டுதான் எல்ைாம் இங் நடக்குதா என்ன?”
என்றான் குழற பட்டுக்க ாண்டான்.
“அப்மபா என்ன கொல்ை வரீங் ?” என்றாள் புரியாேல் அவன் ேனம் அறிய
மவண்டி.
“நான் என்ன கொல்றதுக்கு இருக்கு.... உன் இஷ்டம், மபாணும்னா மபா” என்றன்
ஒரு ோதிரி.
‘ஒரு வார்த்ழத கொல்லுடி, நான் மபா ழை என்ழன இங்ம மய கவச்சுக்குங்
னு. என் கநஞ்மஜாடு அழணத்து உன்ழன என் ேனெிை பூட்டி கவச்சுப்மபமனடீ’
என்று ேனம் அேற்றியது.

அவள் பதிமைதும் கூறாேல் ீ மழ இறங் ி கென்றுவிட்டாள். அவள் ிளம்பும்

மநேம் வந்தது.... அவன் இல்ழை ஆபிஸ் கென்றுவிட்டான்.... அவன் கெல்லும்
முன் எப்மபாதும் மபாை ோடி பால் னியில் இருந்து அவழன ண்டாள்.
அவனும் உந்துதைில் மேமை ண்டான்..... இருவர் ண் ளும் ெந்திக் , ‘நான்
 28

மபாட்டுோ?’ என்று பாவோ , ‘மபா ாமதன்னு கொல்மைண்டா?’ என்று ண் ள்

யாெித்தன.
‘மபா ாமதடி என் கெல்ைமே ப்ள ீஸ், எனக் ா இருடீ’ என்றது அவன் பார்ழவ.
ஆனால் வாய்ச்கொற் ள் ஏதுேில்ழை. அவன் விருட்கடன்று ாரில் ஏறி
கென்றுவிட்டான். அவளுக்கு ண்ணர்ீ முட்டியது. அங்ம மய நின்று அழுது
ண் ழள துழடத்துக்க ாண்டாள். இனி இவழன ாணும் பாக் ியம் எனக்கு
ிட்டுோ, என்று.... எப்மபாது.... என்று உரு ினாள்.
ிளம்பினாள்.
“கொன்னாலும் ம க் ோட்மடங் மே, வா நானும் கூட வந்து என்ன எப்படி
இருக்கு இடம்னு பார்த்து அேர்த்தீட்டு வமேன்” என்று தர்ேைிங் ம் கூடமவ
ிளம்பினார். அது அவளுக்கும் ஒரு ழதர்யத்ழத க ாடுத்தது.

அங்ம கென்று அவளது அழறழயக் ண்டனர், ேி ச் ெிறியதா இருந்தது.....

மூச்சு முட்டுமோ என்று மதான்றியது... ஆனாலும் ெரி என்றாள்..... ொப்பாடு
மூன்று மவழள என்றனர்.... மவழைக்கு ெீக் ிேமே மெே மவண்டும்,
மவழைக் ான கைட்டர் ொட்ெியா தே மவண்டும் ஒரு வாேத்திற்குள்
என்றனர்..... ஒப்புக்க ாண்டாள்......

அடுத்து வந்த நாட் ள் அங்ம வட்டின்

ீ நிழை தடுோறியது... பாவம் பாக் ியம்
துழண இன்றி அழனத்தும் ேறுபடியும் தாமே கெய்யும்படி மநர்ந்தது, ஏமதா
ெோளித்தார்..... ண்ணன் மு ம் ாண ெ ிக் வில்ழை.... சுருண்டு சுருண்டு
படுத்தான்.... படிக் வும் பிடிக் ாேல் மொர்வா நடோடினான்....
தர்ேைிங் த்துக்கும் ழ ஓடிந்ததுமபாைத்தான் இருந்தது....

“நேக் ா அந்தப் கபண்ணின் வருங் ாைத்ழத க டுக் க் கூடாது... அவங்

அவங் மவழையப் பாருங் ...” என்று அதட்டிக்க ாண்டு நடோடினார்.
ம ாகுலுக்கு வட்டிற்கு
ீ வருவதற்ம பிடிக் வில்ழை.... வடு
ீ கவறுழேயா
ெிரித்தது அவழனப்பார்த்து.... ெழேயல் ருெிக் வில்ழை.... வடு
ீ ழள இழந்தது
மபாை மதான்றியது.... ‘ச்மெ என்ன அருழேயா இருந்தா.... இந்த வட்ழடயும்
ீ
எப்படி கவச்ெிருந்தா..... என்ழனயுமே ோற்றி அழேச்சுட்டாமள..... அன்பான
ோக்ஷஷி எதுக்குடி என்ழன விட்டுட்டு மபாமன?’ என்று தனிழேயில்
புைம்பினான்.

ண்ணன் படிக்கும்மபாது இவமன வைிய கென்று உதவினான்..... அவனும்

ம ட்டுக்க ாண்டான்.... ஆனால் அவன் மு மொர்வு ோறவில்ழை....
 29

“ ண்ணா நீ இப்படி இருக் கூடாதுப்பா, பரிட்ழெ கநருங்குது.... உன் சுெீோ

என்ன கொல்ைி இருக் ாங் , நீ நல்ைா படிச்சு அவங் மபழே ாப்பாற்ற
மவணாோ, அப்பாவின் முன் தழை நிேிர்ந்து நிற் மவணாோ...” என்று
அவழன ெோதானப்படுதினான்.... ண்ணன் க ாஞ்ெம் சுெீைா மபழே ம ட்டு
ெோளித்துக்க ாண்டான்.

அங்ம சுெிைாவின் நிழைதான் மோெம் என்றானது.... ொப்பாடு படு ேட்டோ

இருந்தது..... பச்ழெ ாய் றி ண்ணிமைமய ாட்டப்படவில்ழை..... ாஞ்ெி
மபான்ற ொதம், நீர் மபாை குழம்பு மோர் என்று இருந்தது... ெ ிக் வில்ழை.....
அழத ொப்பிட்டுவிட்டு அவளுக்கு வயிற்றில் பற்றியது.... வயிற்று மபாக்கும்
ஜுேமுோ படுத்துக்க ாண்டாள்..... கேண்டு நாள் எழவில்ழை என்றதும், அந்த
ஹாஸ்டைில் தன் நம்பழே தந்திருந்தார் தர்ேைிங் ம் மைாக் ல் ார்டியன்
என்று, அவருக்கு அழழத்துவிட்டனர்..... ‘அவளுக்கு உடம்புக்கு முடியழை
வந்து கூட்டி ிட்டு மபாங் , இன்னும் மவழையிை மவற மெேழை,
அதுக்குள்ளா மவ படுத்துட்டா எப்படி’ என்று அது என்னமோ கபரிய குற்றம்
மபாை.

மபான் வந்தமபாது அழனவரும் வட்டில்தான்

ீ இருந்தனர். கெய்தி ம ட்டு
அழனவருக்குமே திக்க ன்றது.
“இங்ம ருந்து மபாகும்மபாது ஆமோக்யோ தாமன மபானா, நாலு நாள்ை
இப்படியாயிடுச்மெ... அப்மபா அங்ம நிழைழே அவ்மளா மோெோ இருக் ா,
அங்ம ஏன் மபானா.... மபொே இங்ம மய ோஜாத்தி ோதிரி இருந்திருக் ைாமே..”
என்று புைம்பி தீர்த்தார் பாக் ியம். அவருக்கு தன் கபண்ழணமய
அனுப்புவதுமபாை எண்ணம். ேனழத பிழெந்தது.

“தம்பி அவழள நம்ே வட்டுக்ம

ீ ...?” என்றார் தயக் ோ .
“நான் இப்மபாமவ மபாமறன் அத்ழத, இங்ம கூட்டி ிட்டு வந்துடமறன்” என்று
ிளம்பினான்.
“அண்ணா, நானும் வமேன் வா மபாைாம்” என்று உற்ொ ோ ிளம்பினான்
ண்ணன்.
“மடய், நாழளக்கு உனக்கு பரிட்ழெ.... நீ படி...” என்றான்.
“எல்ைாம் படிச்ொச்சு.... சுெீோவுக்கு உடம்பு ெரி இல்ழை... படிக் றதாம்.... நீ
வாண்ணா” என்றான். அவன் அன்ழப ண்டு ெரி வா என்று அழழத்துச்
கென்றான்.
 30

அங்ம தன் அழறயில் ெரியான மபார்ழவ கூட இன்றி புடழவழயமய

மபார்த்திக்க ாண்டு சுருண்டு ிடந்தவழள ண்டு அவனுக்கு ேத்தம் வடிந்தது.
“ஏண்டீ உனக்கு இந்த நிழைழே இனி எங்ம யானும் ிளம்பு..... உன் ாழை
கவட்டி வட்டில்
ீ படுக் ழவக் மறன்” என்று கெல்ைோ ேனதில்
திட்டியவண்ணம் அரும கென்றான். ண்ணழன பார்த்தான், ண்ணன் கேல்ை
அரும குனிந்து “சுெீோ த பாருங் ” என்று எழுப்பினான். அவள் கேல்ை
ண் ழள திறந்தாள். ஒன்றுமே புரியவில்ழை. கேண்டு நாட் ளா ஜுேம்,
வயிற்று மபாக்கு அன்ன ஆ ாேம் இல்ழை, ண் ள் ேெேெகவன இருந்தன.
“ ண்ணா” என்றாள் குழறியபடி. “தினமும் னவுை நீதான் வமே” என்றபடி
ண்ழண மூடிக்க ாண்டாள் னவு என்ற எண்ணம் மபாலும்.

“என்ன அண்ணா இது, இப்படி மோெோ இருக் ாங் ..... இந்த ஹாஸ்டல்ை
என்ன ோக்ஷஷிங் ளா?” என்று த்தினான்.
“ஷு ண்ணா, அது மபாகுது விடு..... இவழள எழுப்ப முடியாது.... நீ மபாய் ார்
தழவ திறந்து இவ ொோன் எல்ைாம் கோத்தோ எடுத்து டிக் ிை ழவ..... நான்
இவள தூக் ிட்டு வமேன்... ஓடு” என்றான். ண்ணன் ெிட்டா மவழை கெய்து
அவள் ொோன் ழள திேட்டினான்...... ாரில் க ாண்டு ழவத்து பின் ெீட்ழட
திறந்து ழவத்து ாத்திருக் , கேல்ை பூ மபாை சுெீைாழவ தன் இரு ழ ளில்
தூக் ி ாருக்கு எடுத்துச் கென்று ிடத்தினான்..... ண்ணனும் அேே மநோ
தங் ள் குடும்ப டாக்டரிடம் அழழத்துச் கென்றான் ம ாகுல்.

அவர் பரிமொதித்துவிட்டு “வயிற்று ப்ோப்ளம், அதிை ொப்பாடும் கெல்ைழை,

மொர்வா ி டீழஹட்கேட் ஆ ீ ட்டாங் .... அதான் ஜுேம்.... நான் ேருந்து
குடுக் மறன், ஒரு ட்ரிப்ஸ் ஏத்திடைாம்... க ாஞ்ெம் மநேம் இங்ம மய
இருக் ட்டும்..... பின் வட்டிற்கு
ீ அழழத்துச் கெல்ைைாம்” என்றார்.

ெரி என்று அங்ம மய ிடத்தினான்.... ட்ரிப்ஸ் ஏறியது. மு ம் கதளிந்தது....

ேருந்து ள் வாங் ிக்க ாண்டு கேல்ை அவழள ேறுபடி தூக் ிக ாண்டான்
ம ாகுல். அவள் அதற்குள் க ாஞ்ெம் கதம்பு வந்து முழித்திருக் ஒன்றுமே
விளங் வில்ழை.
“ ண்ணா, என்ன இது... நாே எங் இருக்ம ாம்?” என்றாள்.
“நாங் தான் வந்து உங் ஹாஸ்டை ாைி பண்ணி இங்ம டாக்டர் ிட்ட
அழழச்சு ிட்டு வந்துட்மடாம் சுெீோ, எப்படி ிடந்தீங் கதரியுோ” என்றான் ண்
ைங் ி.
“ஹ்ம்ம் கதரியும்.... அங் ொப்பாடு எல்ைாமே மோெம்..... நான் ஒண்ணுமே
ொப்பிடழை நாலு நாளா..” என்றாள்.
 31

“அப்படியானும் அடம் பிடிச்சு அங் மபாய் இப்படி அவஸ்ழத பட்டு நாேணுோ,

மபாதும் நீ மவழைக்கு மபாமன, ஹாஸ்டலுக்கு மபாமனன்னு கொல்மறன்,
மபொே நம்ே வட்டிமைமய
ீ இரு.... மேமை அப்பறம் பார்த்துக் ைாம்..... நீ ிடந்த
ிடப்புக்கு உன் உடம்பு நார்ேைா ி கதம்பு வேமவ இன்னும் வாேோகும் மபாை
இருக்கு” என்றான் டிந்துக ாண்டபடி.

“அண்ணா, சுெீோமவ பாவம் நீ மவற திட்டாமத” என்று பரிந்துவந்தான்.

“வாடா அவ வளர்ப்பு..... ெரியான வால் பிடிக் றான்பா இவளுக்கு” என்று
ெிரித்தான். ண்ணன் கவட் த்துடன் ெிரித்துக ாண்டான். அவளும்
அவழனக் ண்டு புன்னழ த்தாள். வட்ழட
ீ அழடந்தனர்.

“நாமன நடப்மபன்” என்று எழுந்தவள் தழை சுற்ற ாழே பிடித்தபடி நின்றாள்.

“இந்த அடம் மவண்டாம்னு இப்மபாதான் கொன்மனன்” என்று திட்டி அவழள
ழ ளில் ஏந்திக்க ாண்டான். அவளுக்கு கவட் ோ ி மு ம் ெிவந்துமபானது.
“ஐமயா என்னாச்சு?” என்று பதறி ஓடி வந்தனர் தர்ேைிங் மும் பாக்யமும்.
“ஒண்ணுேில்ழை, பயப்படாதீங் .... டாக்டர் ிட்ட கூட்டி மபாய் ாண்பிச்ொச்சு.....
ட்ரிப்ஸ் ஏத்தி, ேருந்து குடுத்திருக் ாரு..... இனி ஒண்ணும் பயேில்ழை, ஆனா
இவ ிடந்த ிடப்புக்கு அப்படிமய விட்ருந்தா மோெோயிருக்கும்” என்றான்
ம ாகுல்.

ீ மழ பாக்யத்தின் அழற ட்டிைில் அவழள கேல்ை ிடத்தினான்..... அவள்

அவன் மு ம் ாண நாணி ண் ழள மூடியபடிமய ிடந்தாள்..... அவள்
முன்னுச்ெி ேயிோய் ஒதுக் ிவிட்டான்..... ண்மூடி ஓய்ந்து ிடந்தவழள
கநஞ்ெில் ொற்றிக்க ாண்டு க ாஞ்ெ மவண்டும் மபாை ழ ள் துருதுருத்தன,
அடக் ிக்க ாண்டான்..... அழறழய விட்டு கவளிமய வந்து
“அத்மத, இந்த ோத்திழே டானிக் எல்ைாம் தந்திருக் ாரு டாக்டர்..... மூணு
மவழளயும் ஒழுங் ா எடுத்துக் றாளான்னு கெக் பண்ணிக்குங் ” என்றான்.
“ெரி தம்பி” என்றாள்.

“அப்பா நான் முடிவு பண்ணட்மடன்,

ீ அவ இனி இங்ம மய நம்மோடமவ
இருக் ட்டும்.... மபாதும், விருப்பபட்டா மவழை ிழடச்ொ இங்ம ர்ந்மத மபாய்
வேட்டும்..... இல்ழைனாலும் உங் ளுக்கு அத்ழதக்கும் உதவியா இருக் ட்டும்
மபாதும், ஆனா ஒண்ணு பா, அவ யாரு என்ன என்னாச்சு ஏன் இப்படி இங்ம
வந்து ஒளிஞ்ெிருக் ான்னு ேட்டும் அவ ிட்ட தனிழேயிை நயோ ம ட்டு
கதரிஞ்சும ாங் .... நாழளக்கு நேக்கும் விஷயம் கதரிஞ்ெிருந்தாத்தான் நல்ைது”
என்றான்.
 32

“கோம்ப நல்ை மயாெழன ம ாகுல், அப்படிமய கெய்யமறன்.... அவழள

இங்ம மய தங் ழவக் ைாம்.... கோம்ப ெந்மதாஷம்” என்றார் நிம்ேதியா ி.

அவன் மேமை கென்றுவிட்டான்.... பின், இேவு உணவுக்க ன அவன் ீ மழ வே

அவள் அழறயில் எட்டி பார்த்தான்..... ேருந்தின் மவ த்திமைா ழளப்பிமைா
நிம்ேதியா உறங் ிக்க ாண்டு இருந்தாள்.
“அத்மத, ழைட்டா ஏதானும் ொப்பிட குடுங் , நாழளமைர்ந்து ொதாேணோ
ொப்பிடைாம்னு கொன்னாங் ” என்றான். ெரி என்றார். இேவு மேமை கெல்லும்
முன் ேறுபடி அவள் அழறக்கு கென்று பார்த்தான். அப்மபாது முழித்திருந்தாள்.
ட்டிைில் புேண்டபடி இருக் க் ண்டான்.

“என்ன, இப்மபா எப்படி இருக்கு?” என்றான் எட்ட நின்று. அவன் உள்மள

வந்தழதயும் ம ட்டழதயும் பார்த்தாள்.
“ம்ம் நல்ைா இருக்ம ன், பாவம் உங் ளுக்குத்தான் ெிேேம்” என்றாள்.
“எனக்க ாண்ணும் இல்ழை” என்றான்.
“இல்ழை என்ழன தூக் ி ிட்டு...” என்று மேமை கூற முடியாேல் கவட் ினாள்.
“பூ ோதிரி இருந்மத, ெக்குோ” என்ன என்றான் ஒரு ேந்த ாெ புன்னழ யுடன்.
“மபொே இங்ம மய இருந்திருக் ைாம்தாமன?” என்றான் இன்னமும் ெிறு
ம ாபத்துடன்.
“ம்ம் இருந்திருக் ைாம்தான்... ஆனா....” என்றாள்.
‘நீ இரு னு கொல்ைழைமயடா” என்றாள் ேனதினுள்
“நான் இங்ம மய இருக்ம ன்னு ஒரு வார்த்ழத கொல்ைணும்னு உனக்கு ஏண்டீ
மதாணாே மபாச்சு?’ என்று எண்ணிக்க ாண்டான் அவன்.

“மபானது மபா ட்டும், நல்ைா மயாெிச்சு நான் எடுத்த முடிவு இது..... நீ இனி
எங்ம யும் மபா மவண்டாம், மபாதும் அழைஞ்ெது..... மபொே எங் மளாடமவ
இருந்துடு..... மவழை ிழடச்ொலும் இங்ம ர்ந்மத மபாயிட்டு வா, அதுவும் நீ
விருப்பப்பட்டா ேட்டுமே..... இல்மைனா இப்படி இங்ம மய ெந்மதாஷோ
இருந்துடு” என்றான்.
“நான், இங் ... வந்து... எப்படி....” என்று திக் ினாள்.
“என்ன என்ன இப்மபா திக் ி திணறி, உன்ழன இங் யாரும் டிச்சு முழுங் ீ ட
ோட்டாங் ” என்றான் ம ைியா .
“அதுக் ா கொன்மனன், ஆனா பாேோ அப்படி..” என்றாள்.
“ஆோ, நீ நூறு ிமைா கவயிட் பாேோ இருக்ம எங் தழைமேை..... மபாதும்
க ாஞ்ெம் மபொே உளோே இரு..... நீ அப்மபா எங் எல்ைாருக்கும் உதவியா
இருக் ிமய, அதுக்கு நானும் ெம்பளம் மபாட்டுடவா?” என்றான்.
 33

அவள் ெடக்க ன அவழன ஏறிட்டாள். டுழேயா ண்டாள்.

“என்ன இப்மபா ேட்டும் ம ாபம் வருது, ஆனா நீ பாேம் னு கொன்னா
ம ட்டு ிட்டு நான் ேட்டும் சும்ோ இருக் ணுோ?” என்றான்.

“ெரி ெரி இழத அப்பறோ மபெிக் ைாம், ஏதானும் க ாஞ்ெம் ொப்பிட்டுட்டு

மபொே படு” என்றான். “நல்ைா கேஸ்ட் எடுக் ணும்னு கொல்ைி இருக் ார்
டாக்டர்..... நாழளக்கு ாழையிமைமய அங்ம இங்ம னு அழைய
ஆேம்பிச்சுடாமத...” என்று ேிேட்டிவிட்டு “குட் ழநட்” என்றான்.
“குட் ழநட்” என்றாள் அவழன பார்த்து.
“மபொே நிம்ேதியா தூங்கு என்ன” என்றான் அவள் அரும வந்து அவள்
முடிழய ஒதுக் ி விட்டு. “ம்ம் ம ாகுல், தாங்க்ஸ்” என்றாள். முதன் முழறயா
மபழே கொல் ிறாள் என்று ிளர்ந்தான். “எதுக்கு மதங்க்ஸ் எல்ைாம், சுெி?”
என்றான் அன்புடன். அவனும் முதன் முழறயா கபயழே கொல் ிறான் என்று
அவளுக்கும் புல்ைரித்தது.

அன்று இேவு நிம்ேதியா உறங் ினாள்.... அதி ாழை விழிப்பு வந்தது.... மேமை
உறங் முடியாேல் கேல்ை எழுந்து மு ம் ழுவி கவளிமய வந்தாள்....
கவோன்டாழவ ஒட்டி படி ளில் அேர்ந்தாள்.... ‘இங்ம தாமன வந்து
ஒன்டிமனாம் அன்று.... அதன் பிறகு என்கனகவல்ைாம் நடந்துவிட்டது...’ என்று
எண்ணிக்க ாண்டாள்.

“என்ன ாழையிமைமய இங்ம , இப்படி வந்து உ ார்ந்திரும ..?” என்றான்

ம ாகுல் பின்னிருந்து குேல் க ாடுத்தபடி.
“இல்ழை நல்ைா தூங் ி முழிச்மென்.... என்ன பண்றது.. நீங் தான் ஒண்ணும்
கெய்யக் கூடாதுன்னு மவற ஆர்டர் மபாட்டிருக் ீ ங் மள, அதான் இங் நல்ைா
இருக்கு ாழை கபாழுதுன்னு வந்து உக் ாந்மதன்” என்றாள்.
“இன்னிக் ி ண்ணனுக்கு மபப்பர் இருக்கு இல்ழையா?” என்றாள்.
“ஆோ, பாவம் ண்ணன், நீ மபானப்பறோ படிப்பிை ேனமெ இல்ழை, மொர்ந்து
துவண்டு மபாய்ட்டான், உன் மபழே கொல்ைித்தான் அவழன ெரி பண்ணிமனன்”
என்றான்.
“அதான் எல்ைாழேயும் ேனசுக்குள்ள முடிஞ்சு கவச்ெிருக் ிமய” என்றான்
உல்ைாெோ . அவன் தழை விழ்ந்தாள்
“நான் என்ன பண்ணிமனன் உங் ள?” என்றாள்.
“ம்ம்ம் என்னமோ பண்ணிமன மபா” என்றான் ிளர்ந்த ெிரிப்புடன்.
மபச்ழெ ோற்றி, “நல்ைா படிச்ெிருக் ானா?” என்றாள்
 34

“என்ன படிச்ெிருக் ாமனா, இந்த அப்பா மவற அவழன எரிச்ெல்படுத்தி ிட்மட

ேட்டம் தட்டி ிட்மட இருக் ாரு, என்னிக்குதான் அவழன புரிஞ்சுப்பாமோ
கதரியழை..” என்றான் ஆதங் த்துடன்.
“ம்ம்ம்” என்றாள் கபருமூச்சுடன்.
“நானும் பைமுழற அழத பத்திதான் மயாெிப்மபன், பாவம் ண்ணன், அவர்
மேை அளவில்ைா அன்பு கவச்ெிருக் ான்.... வளர்ந்துட்டாலும் இன்னும்
குழந்ழதத்தனம் மபா மவ இல்ழை, அவழன மபாய் கவறுத்து ஒதுக்
உங் ப்பாவுக்கு எப்படித்தான் ேனசு வருமதா” என்றாள்.

‘இத்தழன மபசு ிறாள் வக் ழணயா , ஆனால் என்னிடம் ஒரு வித

ஒட்டுதலுடன் உரிழே ாட்டி மபசுவதில்ழை பழகுவதில்ழை, ண்ணன்
ேீ துள்ள அன்பும் அக் ழறயும் கூட என் ேீ து இல்ழைமய... நான் அவழள
எப்மபாதும் திட்டிக்க ாண்மட இருந்மதன் அதனாைா, அவள் வாழ்வின் ேர்ேம்
தான் என்ன... ஏன் இங்ம வந்து ஒளிந்து க ாண்டு இருக் ிறாள்..... எந்த ஊர்
எங்ம கபற்மறார் சுற்றத்தார் ஒன்றுமே அறிந்துக ாள்ள முடியவில்ழைமய...’
என்று குழம்பினான். ‘ெரி அப்பாவிடம் கூறி உள்மளாமே, அவரிடோவது இவள்
உண்ழேழய கூறு ிறாளா பார்க் ைாம்.... விட்டு பிடிப்மபாம்’ என்று குளிக் ச்
கென்றான்.

அன்று ண்ணனுக்கு ஏ ெந்மதாஷம், “சுெீோ நீங் என்ழன வாழ்த்தி

அனுப்பாே நான் எப்படித்தான் பரிட்ழெ நல்ைா எழுதுமவகனான்னு கோம்ப
ைங் ி மபாய்மடன் கதரியுோ, நல்ை ாைம் என் பரிட்ழெ ஆேம்பிக்கும் முன்மப
நீங் வந்துட்டீங் , என்ழன ப்கைஸ் பண்ணுங் ப்ள ீஸ்” என்று ால்
பணிந்தான்.
“ஐமயா ண்ணா, என்ன இது, கபரியவங் ிட்ட ஆெி வாங் ிக் ப்பா, நான்
கோம்ப ெின்னவ ண்ணா” என்றாள் பதறி.
“இருக் ட்டுமே, அவங் ிட்மடயும் நான் ஆெி வாங்குமவன், ஆனா நீங் ஆெி
குடுங் ” என்றான்.
“கோம்ப நல்ை எழுதி முதன்ழேயா வந்து எங் எல்ைாருக்கும் முக் ியோ
உங் அப்பாக்கு கபருழே மெர்க் ணும்...... நல்ைபடியா மபாய்டுட்வா ண்ணா”
என்று உச்ெி மு ர்ந்தாள்.
அவன் மு த்தில் பேவெம். அடுத்து அத்ழதயிடம் மபாய் ால் பணிந்தான்,
அவரும் வாழ்த்தி திருநீறு இட்டு அனுப்பினார். ம ாகுைிடம் அவன் ஆபிஸ்
ிளம்பும் முன் ால் பணிந்தான்.
 35

“என்னடா என் ால்ைைாம் விழுந்து ிட்டு...?” என்று பாதியிமைமய எழுப்பி

தன்னுடன் மெர்த்து அழணத்து “நன்னா எழுதணும் என்ன ண்ணா” என்று
முத்தேிட்டு அனுப்பி ழவத்தான்.
ீ மழ வந்து தயங் ியபடி தந்ழதயின் அரும கென்றான். “அப்பா” என்றான்
கேல்ை.
“ம்ம்” என்றார்.
“நான் வணங் மறன் பா, என்ழன ஆெீர்வாதம் பண்ணுங் பரீட்ழெக்கு
ிளம்பமறன்” என்றான்.
“ம்ம்” என்றார் அவன் ால் பணிய அவன் தழைழய பட்டும் படாேலும்
கதாட்டார்.
“நல்ைா எழுது” என்றார் முேட்டு குேலுடமனமய ஆனால் அதுமவ அவனுக்கு
மபாதுோனதா மு ம் ேைர்ந்தது. சுெீைாழவ பார்த்து ட்ழட விேல்
உயர்த்திவிட்டு தன் மபனாவுடன் ிளம்பி கென்றான். ‘ டவுமள, பாவம் பிள்ழள,
அவழன நல்ைபடியா எழுதி முதைா வே ழவ’ என்று மவண்டினாள் சுெீைா.

ோழை ேைர்ந்த மு த்துடன் ஓடி வந்து “சுெீோ” என்று ட்டிக ாண்டான்.

“என்னடா ண்ணா, ெந்மதாஷோ வமே.... மபப்பர் எப்படி?” என்றாள்.
“சூப்போ எழுதி இருக்ம ன் சுெீோ.... எல்ைாம் உங் ளாை...... நீங்
கொல்ைித்தந்தது எல்ைாம் வந்துது கதரியுோ, நீங் எப்படி விளக் ிணங்
ீ மளா
அழத அப்படிமய ண் முன்மன க ாண்டு வந்து நிறுத்தி பிேோதோ
எழுதீட்மடன்” என்றான் உற்ொ ோ .
“கவரி குட்.... மபாய் ழ ால் ழுவி வா, ொப்பிடைாம்” என்று
அழணத்துக்க ாண்டாள்.
அந்த வாேம் முழுவதும் அழனவரின் வனமும் அவன் பரிட்ழெயில்தான்
நின்றது.

அவன் கோத்த மபப்பரும் எழுதியபின் ஹப்பா என்றானது அழனவருக்கும்.

பிள்ழள ளுக்கு மதர்வு மநேோனால் வட்டின்
ீ கபரிமயார் ளுக்குதாமன முதைில்
மதர்வு மபான்ற நிழை.
அடுத்த நாள் அவன் பள்ளி வழே கென்று வருவதா கூறி கெல்ை, தர்ேைிங் ம்
சுெீைாவிடம் வந்தார்.
“அம்ோடீ, நான் க ாஞ்ெம் மபெைாோ?” என்று பாக்யத்ழதயும்
அழழத்துக்க ாண்டார்.
“கொல்லுங் அங் ிள்” என்றாள்.
“நீ இங்ம மய எங் மளாடமவ இருந்துடுோ” என்றார்.
 36

“ஆோ அங் ிள், உங் ே ன் கூட கொன்னாரு.... ஆனா, எனக்கு தான் என்னமோ
ோதிரி இருக்கு, உங் ளுக்கு பாேோ..... எந்த கொந்த பந்தமும் இல்ைாே
இங்ம மய எப்படின்னு...” என்றாள்.
“இதுை என்னம்ோ ெங்ம ாஜம் மவண்டி இருக்கு.... நீ கொல்லு பாக் ியம்”
என்றார்.
“ஆோம் சுெி நீ என் கபாண்ணு ோதிரி என்ழன பாத்துக் றிமய, அப்மபா, அது
என்ன கொந்தம் இல்ை பந்தம் ோ..... ண்ணனுக்கு தாய்க்கு தாயா இருக் ிமய
அது...?” என்று அடுக் ினார்.
“நாங் இன்னமும் உன்ழன க ஞ்ெணும்னா கொல்லு அழதயும்
கெய்துடமறாம்” என்று ெிரித்தார்
“ஐமயா அங் ிள், ப்ள ீஸ், கபரிய வார்த்ழத எல்ைாம் கொல்ைாதீங் , நான்
இங்ம மய தங் மறன் எனக்கு ெம்ேதம்தான் அங் ிள்” என்றாள்.

“நல்ைதுோ, ஒரு விஷயம் ம ட் ணுமே ோ?” என்றார் தயங் ியபடி.

“கொல்லுங் ” என்றாள்.
“நீ, உன் குடும்பம், உன் வடு....
ீ உன் வாழ்க்ழ யில் என்ன நடந்ததுனு
எங் ளுக்கு கதரிவது அவெியம்னு உனக்கும் புரியும்னு நிழனக் மறன், இங்
வந்த இந்த ஒரு ோெத்துை உனக்கும் ேனசு க ாஞ்ெம் கதளிஞ்ெிருக்கும்னு
நம்பமறன்...... ேனெ திடபடுத்தி ிட்டு அன்னிக் ி என்ன நடந்துதுன்னு எங்
ிட்ட கொல்லுவியா ோ, உனக்கு அந்த விஷயத்த கபாறுத்த ேட்டிை எந்த
பயமும் மவண்டாம், எங் ள ேீ றி கவளிமய எங்ம யும் மபா ாே பாது ாப்மபாம்,
ஆனா எங் ளுக்கு கதரிஞ்ெிருக் ணும் இல்ழையாோ, அப்மபாதாமன என்னிக் ி
இருந்தாலும் நாங் எந்த ோதிரி நிழைழேயும் ெோளிக் முடியும்” என்றார்
தன்ழேயா .
சுெீக்கு தி ில் ஆனது மு ம் இருண்டது. நடந்தவற்ழற ேறந்துவிடவில்ழை
ஆனாலும் நி ழ் ாைத்தில் வாழ்ந்து பழழெ மூழையில் தூக் ி மபாட்டு
ழவத்திருந்தாள்..... அழத இப்மபாது ிளற மவண்டிய அவெியம்
ஏற்பட்டுள்ளது.... தவிர்க் முடியாது.... ‘அங் ிள் கூறுவது நிஜம்தாமன,
இங்ம மய இருக்கும் பட்ெத்தில் இவர் ளுக்கு இத்தழன உரிழே கூட
இருக் ாதா என்ன’ என்று தன்ழன தயார் படுத்திக்க ாண்டு அவள் தன்
ழதழய கூற துவங் ினாள்.

“எங் ளுக்கு விருதுந ர் அங் ிள்..... பூர்வ ீ ம் தஞ்ஜாவூர்னாலும் எங் ப்பா

ாைத்திமைமய இங்ம வந்துட்டாங் ..... எங் ப்பாம்ோக்கு நான் ஒமே
கபாண்ணு அங் ிள்..... நல்ைா படிக் ச் கவச்ொங் .... கோம்ப கெல்ைோ
வளர்த்தாங் ..... எங் ளுக்கு அங்கு ோட வதியிை
ீ ஒரு ெின்ன துணி ழடயும்
 37

வடும்
ீ இருக்கு அங் ிள்..... ெின்ன வடுதான்
ீ மேலும் ீ ழுோ எங் ப்பாமவ பார்த்து
பார்த்து ட்டினது..... என் மபர்ை தான் கேஜிஸ்டர் கெய்தாங் .... அமத ாைனிை
பை வருஷோ இருந்மதாம்..... அங்ம தான் ஒரு கபரிய பணக் ாே முேடனும்
இருந்தான்.... ோயாண்டின்னு மபரு.... அவனுக்கு என் மேை ஒரு ண்ணு
கோம்ப நாளா..... நான் ஸ்கூல் இறுதி படிக்கும்மபாதுமைர்ந்து அழனவரிடமும்
என்ழன தன் ஆளுன்னு கொல்ைிக் ிட்டு திரிஞ்ொன்...... அவன் முேட்டு குணம்
கதரிஞ்சும் எங் ப்பா அவழன ண்டிச்ொரு, அவன் எங் ப்பாழவ
ேிேட்டினான்.....
“உங் ள க ான்னுட்டு உங் கபண்ழண ட்டவும் தயங் ோட்மடன்னு
கொன்னான்” என்று அழுதாள். ண்ணழே
ீ துழடத்தபடி மேமை விசும்பலுடன்
மபெினாள்.

“எங் ப்பா மபாலீஸ்ை கொன்னாரு, அவங் , ‘நீங் ஒதுங் ி மபாய்டுங் ொர்....

எங் ளாழையும் அவன முழறச்சுக் முடியாதுனு’ கொல்ைிட்டாங் .... இன்னது
பண்றதுன்னு கதரியாே நான் ெ ஜோ கவள ீை மபா வும் பயந்து தனியா மவ
எங்ம யுமே மபா ாே வட்டிமைமய
ீ இருந்மதன்.... பள்ளிக்கு ல்லூரிக்கு கூட
எங் ப்பா தாமன க ாண்டு விடுவாரு, இல்மைனா நாலு கதாழி ள துழண
கவச்சு அனுப்பிச்ொரு..... நல்ைா படிச்சுட்டா ந ேத்துக்கு மபாய் ஏதானும்
மவழை மதடி ிட்டா இவன் க ாடுழேயிமைர்ந்து தப்பிக் ைாம்னு என்
கபாழுழத எல்ைாம் படிப்பிமைமய வனம் கெலுத்த கெைவு பண்மணன்.....
ல்லூரி இறுதி முடிச்மென், நல்ை ோங்குடன் பாஸ் கெய்மதன்.... மவழைக்கு
மதட ஆேம்பிச்மென்”

“அப்மபாதான் ஆேம்பிச்ெது ெனி. ‘என்ன, படிச்சு முடிச்சுட்டா இல்ை, எனக்கு

ட்டி குடுங் ’ னு தாம்பூை தட்டுடன் நின்னான். என் கபற்மறார் கவைகவைத்து
மபாய் நின்னாங் ....
“நாங் அப்பமவ அவளுக்கு ல்யாணம் பண்ண நிழனக் ழை, நீ மபாயிடு....
அப்படிமய இருந்தாலும் உனக்கு ட்டி குடுக் ோட்மடன்” னு எங் ப்பா ெத்தம்
மபாட்டாரு.
“அப்மபாெரி உங் ழள அப்புறப்படுத்தீட்டு நான் அவழள ட்டுமவன்னான்.....
அந்த மநேத்திை எனக்கு அவெேோ மவறு ஒரு ெம்பந்தம் பார்த்தாங் ..... அவங்
வட்டுை
ீ மபாய் மபெி கபண் பார்க் வேதுக்கு ஏற்பாடு பண்ணனு ாஞ்ெீபுேம்
வழேக்கும் ார்ை மபானாங் .... எனக்கு ஆயிேம் ஜாக்ேழத பண்ணட்டு
ீ வட்ழட
ீ
விட்டு கவளிமயற மவண்டாம்னு கொல்ைி வாெைில் ஒரு ஆயாழவ ாவலுக்கு
மபாட்டுட்டுதான் மபானாங் ” என்று தறினாள்.
 38

அவழள அழ விட்டனர் பாக்யமும் அங் ிளும். பாக் ியம் அவழள தன்னுடன்

அழணத்து மதற்றினார்.
“க ாட்டீடு ண்ணு, ேனசு பாேம் குழறயும்” என்றார்.
ேீ ண்டும் மதறி, “அப்மபா மபானவங் மபானவங் தான் அங் ிள், திரும்பி
வேமவயில்ழை..... ஆக்ெிகடன்ட்னாங் .... ஆனா எனக்கு நல்ைா கதரியும், அந்த
கபாறுக் ி ோஸ் ல்தான் எங் ப்பா ாருக்கு விபத்து உண்டு பண்ணி
க ான்னிருப்பான்னு...... அவனுக்கு எப்படிமயா அவங் ெம்பந்தம் மபெ மபான
விவேம் கதரிஞ்சு மபாச்சு... அதான் கொன்னபடிமய கெஞ்சுட்டான் பாவி... அமத
மநேம் நான் என்னாச்மொன்னு தவிச்சு ிட்டு இேவா ி மபாச்சுன்னு இவன்
வந்துட்டா எப்படி ெோளிப்மபன்னு பயந்து இருந்த அமத மநேம், அவன் வாெைில்
வந்து நின்னான்.
“ தழவ உழடப்மபன், திற னு” கொன்னான்.
ோட்மடன்னு அடோ நின்மனன். உள்மளமய இருந்தா பாது ாப்புன்னு என்
எண்ணம், ழதரியம் எல்ைாம் வடிஞ்சுமபாச்சு ஆனாலும் நின்மனன்....
அப்மபா தழவ உழடச்சு ிட்டு உள்மளமய வந்துட்டான். நான் கவைகவைத்து
மபாமனன்.....
“கவளிமய மபாயிடு” னு த்திமனன்.

“உன்ழன ேரியாழதயா ம ட்டா ட்டி தே ோட்மடங் றாங் உன் கபற்மறார்....

நான் உன்ழன அழடஞ்சுட்டா நீ என்ழனத்தாமன டீ ட்டி ஆ ணும்” என்று
அரும வந்து என் மெழை கதாட்டான். என் ெர்வாங் மும் ஆடி மபாச்சு.....
அவழன பைம்க ாண்ட ேட்டும் பிடித்து தள்ளிமனன்.... ஊமே எங் வாெல்
முன்பு கூடி மபாச்சு..... ஆனா யாருமே என் உதவிக்கு வேழை....
எங் ப்பாம்ேழவயும் ாணழை..... அவன் எ ிறி மபாய் ால் தடுோறி ீ மழ
விழுந்தான்..... அவன் ெோளிக்கும் முன் நான் என் அழறக்கு மபாய்
தாளிட்டு ிட்மடன், எப்மபா அந்த தழவயும் உழடச்சு ிட்டு உள்மள
வருவாமனான்னு நான் பயந்தபடி நின்மனன்.... அங்ம பழம் நறுக் கவச்ெிருந்த
த்திழய என் ழ யில் எடுத்து கேடியா கவச்சு ிட்மடன்.

“என்ன மவடிக்ழ , அவ நான் ட்டிக் மபாறவ.... நீங் ஏன் இங் நின்னு

மவடிக்ழ பார்க் றீங் .... மபொே மபாய் உங் மவழையப் பாருங் .....
எங் ளுக்குள்ள ஆயிேம் இருக்கும்னு...” னு இளிச்ெபடி தழவ ஆனவழே
மூடினான் அவன். கூட்டம் பைதும் மபெியபடி கேல்ை எட்டி பார்த்தபடி
ஒதுங் ிச்சு. நான் அவழன பார்த்து ஜன்னல் மூைோ கொன்மனன், என்ன எப்படி
மபெிமனன் எப்படி அப்படி ழதர்யம் வந்ததுனு எனக்ம கதரியாது...
 39

“நீ இந்த தழவயும் உழடச்சு ிட்டு உள்மளயும் வருமவ, உன்னாை முடியும்,

அதுவும் எனக்கு கதரியும்.... ஆனா நீ அப்படி உள்ள வந்தா, நான் என் ழ ழய
அறுத்துக்குமவன்.... என்ழன நீ அழடயமவ முடியாது..... அந்த எண்ணத்ழத
விட்டுடு..... அழதயும் ேீ றி நுழழஞ்ொ நான் என்ழனமய குத்தி ிட்டு
கெத்துடுமவன்... அப்மபா நீ என் பிணத்ழத மவணா அனுபவிக் ைாமே தவிே
நான் என் உயிர் மூச்சு இருக்கும்வழே உன்ழன கதாடவிட ோட்மடன்னு”
த்திமனன். அவன் க ாஞ்ெம் பின்வாங் ினான்.

“என் மேை ஆழண, உன் தாய் மேை ஆழண, நீ நிஜோன ஆம்பிழளயா

இருந்தா மபாயிடு, எனக்கு உன்ழன ட்டிக் இஷ்டேில்ழை..... இல்மை என்
பிணத்ழதயானும் ட்டிக் ெம்ேதம்னா கொல்லு, நான் என்ழனமய
ோய்ச்சுகுமவன்.... அப்மபா வந்து தாைி ட்டுவிமயா என் பிணத்ழத
அனுபவிப்பிமயா கெய்டா நாமயன்னு” த்திமனன். ாளி அவதாேம் ோதிரி நான்
ழ யிை த்திமயாட நின்னது அவழன உலுக் ி மபாட்டுச்மொ என்னமோ
கதரியாது.... நான் அெருமவனா... ஏதானும் கெய்ய முடியுோ.... நான் ேனசு
ோறுமவனா... ஓய்ஞ்சு மபாய் உக் ாருமவனான்னு அங்ம மய நாலு ேணி மநேம்
நின்னான். ஆனா நான் அெங் மவ இல்ழை..... அவன் தழவ திறந்து ிட்டு
கவளிமய மபானான்.... அப்மபாதும் அந்த நள்ளிேவில் நாலு மபர் எங் வட்ழட
ீ
பார்த்தபடி நின்னாங் தான்.

“என்ன, அதான் எல்ைாம் முடிஞ்சுமபாச்மெ, இனி அவ எனக்குதான்.... அவ

அப்பனாை உயிமோட வந்தாலும் அவள யாருக்கும் ட்டிகுடுக் முடியாதில்ை,
அப்பறம் என்ன மவடிக்ழ ... இப்மபா அவ என் கபண்ொதி..... மபாங் மபாங்
எல்ைாரும்” என்று ஒரு ோதிரி நழ த்துக்க ாண்டு நடக் ாதழத நடந்ததா க்
கூறி என்ழன அெிங் ப்படுத்தினான்... அழதக்ம ட்டு நான் புழுவாய்
துடித்துமபாமனன்.... நான் இனி என்ன கொல்ைியும் ஊர் நம்பப்
மபாவதில்ழைன்னு புரிஞ்சுது... ேடங் ி அேர்ந்து அழுது புைம்பிமனன்....”

“அதி ாழை மபாைிஸ் வந்தது.... என் கபற்மறாரின் ொவு கெய்திமயாடு, அவங்

பாது ாப்பிை ஹாஸ்பிடல் மபாமனன்..... உரு கதரியாே இருந்தவங் ள பார்த்து
தறிமனன்... அழுது துடித்மதன்.... எங் கொந்தங் ள் வந்தாங் .... என் வட்ழட
ீ
அழடந்து அங்ம நடந்தவற்ழற அறிந்து அவன் கொன்ன மபச்ழெ
நம்பினாங் .... தூ இதுவும் ஒரு புழப்பானு என்ழன ாரி உேிழ்ந்தாங் , என்ழன
ஒரு கொல்லுக்கும் நம்பழை.... அழத எப்படி புரியழவப்பதுன்னும் எனக்குத்
கதரியழை.... என் கபண்ழே ளங் ேற்றதுன்னு என்னாை உண்ழேய விளங்
ழவக் முடியழை..... அழத்தான் முடிஞ்சுது.....
 40

அவங் அந்திே ார்யத்ழத முடிச்மென்.... வட்டுக்கு

ீ வந்து என் உழடழே ழள
ஒரு கபட்டியில் எடுத்து கேடி கெய்மதன்...... கபற்மறாரும் உயிமோட இல்ழை,
ேத்தவங் ளும் ெிரிப்பா ெிரிச்சு அெிங் ப்படுத்தீட்டு மபாய்டாங் ... இந்த
நிழையில் ோயாண்டி எப்மபாது மவண்டுோனாலும் வந்து என்ழன இம்ழெ
கெய்வாமன என்று பயந்மதன்.

இங் ிருந்து உடமன ிளம்பணும்னு ேட்டும் உறுதி கெய்து ிட்மடன்.

கபற்மறாரின் ழடெி பார்ோைிடீஸ் முடிக் கவன மபாைிஸ் வந்தது.....
அவங் மளாட அவங் ஜீப்பில் ஏறி கென்மறன்.... அப்மபாமத ெேமயாெிதோ
நான் கேடி கெய்த ஒரு ெின்ன கபட்டியில் ேி அத்யாவெியோன என்
கபாருட் ள், எங் வட்டு
ீ டாக்குகேன்ட் என் ெிை நழ ள் ைாக் ர் ொவினு
எடுத்து ிட்டு வட்ழடயும்
ீ பூட்டிக் ிட்டு ிளம்பிமனன்....

அங்ம மபாய் எல்ைாம் பூர்த்தி கெய்து அவங் ளுக்கு எல்ைா ழ ஒப்பமும்

மபாட்டு குடுத்துட்டு அவங் ழளமய க ஞ்ெி, என்ழன ஸ்மடஷனில்
க ாண்டுவிடச் கொன்மனன்.... அங் ிருந்து ோமவாடு ோவா ட்கேயின் பிடித்து
கென்ழனக்கு வந்மதன். எங்ம மபாவது னு கதரியாே இைக்ம இல்ைாே
கென்ழனக்கு வந்தா ஏதானும் மவழையாவது ிழடக்குதா பார்க் ைாம்னு
முடிமவாட கென்ழன வந்து இறங் ிமனன்..... நல்ை ேழழை ோட்டி ிட்டு உங்
வட்ழட
ீ அழடந்மதன்..... அதுக்கு பிறகு உங் ளுக்ம கதரியுமே” என்று மேலும்
அழுது விசும்பலுடன் ைங் ி அேர்ந்தாள்.

அவழள மதற்றும் வழி கதரியாேல் திழ த்து மபாய் விெனத்துடன் நின்றனர்

இருவரும். அவர் ள் ேட்டுேின்றி ஒரு ழபழை ேறந்து ழவத்துவிட்டு, அழத
எடுக் கவன வட்டிற்கு
ீ வந்த ம ாகுலும் கூட ண் ள் பனிக் அவர் ள்
வனத்ழத ழைக் ாது அழறயின் கவளிமய அழனத்ழதயும் ம ட்டபடி
ெிழையாய் நின்றிருந்தான்..... ‘இத்தழன மவதழன ழள ேனதில் க ாண்டு
இத்தழன அழேதியா ஒருவோல் இருக் முடியுோ, இந்த ெின்ன வயதில்
இவளுக்கு இத்தழன க ாடுழே ளா?’ என்று ேனம் கநாந்தான். அவளுக் ா
அவன் ேனம் துயேம் க ாண்டு அழுதது.

ஒருவாறு அழுது ஓய்ந்தபின் இனி அழ வலுவில்ழை என்றானதும் கேல்ை,

“நான் எத்தழனமயா கொன்மனன் அம்ோ, நான் கொன்னத யாருமே
நம்பழைோ, அக் ம் பக் த்து ேனுஷங் ளும் ெரி, என் கொந்த பந்தங் ளும் ெரி,
எங் ப்பம்ோ மபான துக் த்திமை நான் இருக்ம ன் தனியா தத்தளிக் ிமறன்னு
கூட பார்க் ாே வாய் கூொே அெிங் ோ மபெினாங் ம்ோ” என்றாள் பாக்யத்தின்
 41

ேடி ொய்ந்து. பாக் ியம் ண்ணில் நீர் ம ாடா வழிந்தது அவள் தழைழய
நழனத்தது. ஒன்றுமே மபெ வோது கேல்ை அவழள ேடிமயாடு அழணத்து
அவள் தழை ம ாதியவண்ணம் அவர் தர்ேைிங் த்ழத ஏகறடுத்து பார்த்தார்.
அவர் ண் ளுமே ைங் ித்தான் இருந்தது. ம ட்டிருக் மவ கூடாமதா என்று
எண்ணம் இருவர் ேனத்திலும். ஆனால் ம ட்டு அவளும் கவளிமய க ாட்டி
இருக் ாவிடில் ேனதின் ேணம் ஆறாேல் அதுமவ அவளது ேன மநாயா ோறி
இருக் க் கூடும் என்ற பயமும் இருந்தது.

கேல்ை தன்ழன நிதானப்படுத்தி ண் ழள துழடத்துக்க ாண்டு

கதாண்ழடழய கெருேிக்க ாண்டு தர்ேைிங் ம் மபெத் துவங் ினார்.
“உனக்கு ஏற்பட்டது அந்த ெீழதகு ஏற்பட்டழத விட க ாடுழேயான நிழைோ,
பாவம், இந்தச் ெின்ன வயசுை எத்தழன க ாடுழே ழள அனுபவிச்சுட்மட
ண்ணு..... மதத்திக்ம ா ோ..... பழழெ ேறந்துடு..... நீதான் ழதர்யோ
எதிர்க ாண்டு ொதிச்சுட்டிமய, உற்றார் என்ன கொன்னா என்ன, உன்ழன நாங்
நம்பமறாம்.... நீ ளங் ம் இல்ைாதவ.... தூய்ழேயானவ ோ.... இது உனக்கு
பாது ாப்பான இடம்.... நீ இனி எதுக்கும் பயப்பட மவண்டாம் சுெீைா.... எங்
வட்டு
ீ கபண்ணா நீ இனி எப்மபாதுமே இங்ம மய இருந்துடு....

“பழெ ேறந்துடுன்னு நான் சுைபோ கொன்னாலும் உனக்கு அது ஷ்டம்தான்,

ஆனா முயற்ெி பண்ணு ோ..... ேறக் முயற்ெி கெய்.... நீ பாட்டுக்கு உன்
மவழை ழள வனி.... நிம்ேதியா இரு ோ...” என்று அவள் தழை கதாட்டு
ஆெீர்வாதம் கெய்துவிட்டு அழறழய விட்டு கவளிமய வந்தார்.

அங்ம ெிழைகயன நின்ற ே ன் ம ாகுழை பார்த்தார். அவனும்

அழனத்ழதயும் ம ட்டுவிட்டான், அதுவும் நன்ழேக்ம என்று அவழன
பார்த்தார். இருவரும் ஒன்றுமே மபெிக்க ாள்ளவில்ழை.... அவன் ண் ளும்
பனித்திருந்தது ண்டார்.... அவன் மதாளில் கேல்ை ழ கதாட்டு மதற்றிவிட்டு
ந ர்ந்துவிட்டார். அந்த நிழையில் அவழள எதிர்க ாண்டு அவழள மேலும்
கூச்ெப்படுத்த விருப்பேின்றி அவன் ஓழெ இன்றி மேமை கென்று தன்ழபழை
எடுத்துக்க ாண்டு ஒரு தழை அழெப்பில் தந்ழதயிடம் விழட கபற்று ேீ ண்டும்
ஆபிஸ் கென்றான்.

பாக்யத்தின் ேடியில் படுத்து அழுது ஓய்ந்து ழளத்தாள் சுெீைா. கேல்ை

எழுந்து “ஐமயா மநேோச்சு ோ, அங் ிள் ொப்பிடுவாமோ என்னமோ” என்று தழை
ம ாதியபடி எழுந்தாள்.
 42

பாக்யமும் மு த்ழத துழடத்துக்க ாண்டு எழுந்தார். தினப்படி மவழை ழள

ழ ள் கெய்துவந்தமபாதும் ேீ ண்டும் வாயாேச் கொல்ைி ேனதால் அனுபவித்து
அழுது ஓய்ந்தபடியால் ேனமும் உடலும் ஒருங்ம மொர்ந்திருந்தது.....
நடந்தவற்ழற ேீ ண்டும் தாங் ியதுமபாை ழளத்து மபானது துவண்டு
மபானது.... ம ாகுல் ஆபிஸ்ைிருந்து வந்த மபாதும் அவன் ண் ள் அவள் எப்படி
இருக் ிறாள் என்ன கெய் ிறாள் என்று ாண தவித்தமபாதும் அவமளா
அழறழய விட்டு கவளிமய வேமவயில்ழை.

‘இவழளயா நான் ெந்மத ப்பட்மடன், என்ன கபரிய தவறு கெய்மதன்....

இத்தழன க ாடுழே ழள வாழ்வில் ெந்தித்து அவமள துவண்டு
மபாயிருக் ிறாள்.... முடியுோனால் அந்த துயர் துழடக் மவண்டும்... அவளுக்கு
என்றும் உறுதுழணயா இருக் மவண்டும்.....என்று உறுதி பூண்டான். அெமை
அவள்பால் ாதல் க ாண்ட ேனது அவளுக்கு ஒன்று என்றதும் அப்படிமய
கேழு ாய் உரு ி மபானது..... இப்மபாது அவன் ாதலும் அன்பும் இன்னமும்
தீவிேோனது.... முடிமவ கெய்துவிட்டான்..... ஆனால் எக் ாேணம் க ாண்டும்
தனக்கு உண்ழே ள் கதரியும் என்பழத அவளுக்கு ாண்பித்துக்க ாள்ளக்
கூடாது, அவழள கூச்ெப்பட மவதழனப்பட விடக் கூடாது என்றும் முடிவு
கெய்துக ாண்டான்.

இேவு ொப்பிட கூட எழவில்ழை சுெீைா, “சுெீோக்கு என்னாச்சு ஏன் ண்ணு

மு ம் எல்ைாம் வங்
ீ ி இருக்கு திரும்ப யாோனும் ஏதானும் கொன்ன ீங் ளா?”
என்றான் ண்ணன் விழளயாடிவிட்டு வந்து.
“உன் சுெீோழவ யாரும் ஒண்ணும் கொல்ழை.... அவளுக்கு க ாஞ்ெம்
தழைவைியா இருக்குனு படுத்திருக் ா... நீ மபாய் ழ ால் ழுவி வந்து
ொப்பிடு” என்றார் பாக் ியம் ெிரித்துக்க ாண்மட.
“ஒ அப்படியா” என்றபடி கென்றான்.

இப்படியா அவள் கேல்ை கேல்ை தன் க ாடுழேயிைிருந்து கவளிமய வே

முயற்ெிக் ஒரு ோதமும் டந்தது.
“அப்பா ிட்ட ம ளு அண்ணா, எங்ம யானும் மபாைாம் அண்ணா.... ப்ள ீஸ், லீவ்
முடிஞ்சு ஜூனியர் ாமைஜ் மெர்ந்துட்டா திரும்ப ஒழிமவ இருக் ாது.....
இன்னும் இேண்டு வருடம் ேறுபடி படிப்பு படிப்புதான்” என்று நச்ெரித்தான்
ண்ணன்.
“இருடா பார்க் ைாம்..... எனக்கு எத்தழன நாள் லீவ் ிழடக்கும்னு பார்க் ைாம்”
என்றான்.
 43

தானும் கூட அழதமய மயாெித்து பார்த்தான். ‘நல்ைதுதாமன, இப்படி எங் ானும்

ம ாழட விடுமுழறக்க ன மபாய் வந்தால் சுெீைாவிற்கும் கூட ேனம்
மைொகுமே.... அவளும் வாழ்வில் ஒரு சு மும்தான் ாணவில்ழைமய....’ என்று
நிழனத்தான். அதன்படி ம ாழடக் னாலுக்கு கெல்வகதன முடிகவடுத்தனர்.
தன் தந்ழதயிடம் தன் எண்ணங் ழள கூறினான்.

“அதுெரிபா, நீ கொல்றது நல்ை ஐடியாதான்.... ஆனா அவ வே ஒத்துக் ணுமே...”

என்றார்.
“அழத நான் பாத்துக் மறன் பா” என்றான்.
இன்னும் ிளம்ப ஒரு வாேம் இருக்ழ யில் அவள் ஒரு நாள் கோட்ழட
ோடியில் ாற்று வாங் ியபடி எப் எம்ேில் பாட்டு ம ட்டுக்க ாண்டு இருந்தாள்.
சுற்று சுவரில் ொய்ந்து கேல்ை கூடமவ பாடிக்க ாண்டு இருந்தாள்.... அவழள
ாணகவன மேமை கென்றான் ம ாகுல்.... பின்மன அேவம் ம ட்டு தூக் ி வாரி
மபாட்டு திரும்பி பார்த்தாள்.... அவழன அங்ம ண்டு திழ த்தாள்.

“நீங் இங் ...?” என்றாள்.

“ஏன் நான் வேக்கூடாதா.... இது என்ன ோணியார் அந்தப்புேோ....?” என்றான்
ெிரிப்புடன்.
“அப்படி எல்ைாம் ஒண்ணுேில்ழை, இது உங் வடு....
ீ நீங் இங் வேக்கூடாது
அங் மபா க் கூடாதுன்னு கொல்ை நான் யாரு” என்றாள் தழை குனிந்தபடி.
“இது உன் வடும்தான்
ீ சுெி” என்றான் அன்பா .
“கதரியும், மவற்று ேனிதர் ள் கவளி வடு
ீ என்ற எண்ணமே இல்ைாேத்தான்
என்ழன இங் எல்ைாரும் தாங் றீங் .... ஆனாலும், இது என் வடா
ீ எப்படி ஆ
முடியும்?” என்றாள் கபருமூச்சுடன்.
“நீ ேனது ழவத்தால் ஆகும்” என்றான் பூட ோ .
“நானா, ேனது ழவக் ணுோ.... என்ன கொல்றீங் ?” என்றாள் புரியாேல்.

அவழளமய ழவத்த ண் வாங் ாேல் பார்த்தான்.... பின் அவள் அரும வந்து

அவள் மு த்ழத மநோ பார்த்தான்.... அவள் தாழடயில் ஒரு விேல் ழவத்து
நிேிர்த்தி அவள் ண்மணாடு ண் மநாக் ினான்....
“இன்னுோ புரியை?” என்றான்.
“என்ன .. என்ன புரியை எனக்கு?” என்றாள் குழம்பி. ஆனால் அவன் மு த்ழத
அவ்வளவு அரு ில் மநருக்கு மநோ பார்க் என்னமவா மபாை ஆ ியது... தழை
தாழ்த்திக்க ாண்டாள்....
“என்ழனப் பாரு சுெி” என்றான். நிேிர்ந்தாள். ஒரு ணம் பார்த்தாள். அவன்
ண் ளில் உை த்து ாதகைல்ைாம் ஒருங்ம வந்து அேர்ந்ததுமபாை
 44

அவளுக்குத் மதான்றியது.... இருவரின் ண் ளும் வ்வி பிடித்தன.... ழைய

ேனேில்ைாேல் பார்த்த வண்ணம் இருந்தனர்.
“சுெி நான் கொல்றத ெரியா புரிஞ்சுப்மபன்னு நிழனக் மறன், நான் எதுவும்
தவறா மபெினா ேன்னிச்சுக் ” என்றான் பீடிழ யா .
“என்னதுக்கு.. என்னத்த பத்தி?” என்றாள்.

“சுெி” என்றான் ஆழ்ந்த மூச்கெடுத்து, “ஐ ைவ் யு டா” என்றான். அவள் என்ன

என்று திழ த்து அெந்து ெிழையா நின்று மபானாள். வாய் ெற்மற திறந்து
கபரிய மூச்சுக் ழள உள்ளிழுத்துக்க ாண்டாள். அ ை விரிந்த ண் ள் நிஜோ
இது நிஜம்ோ என்று அவழன ம ட் ாேல் ம ட்டன.
“மஹ சுெி, என்ன இது, இப்படி அதிர்ச்ெி ஆயிட்மட?” என்றான் அவழள உலுக் ி.
தன் நிழை உணர்ந்தாள்.... னமவா என நிழனத்தாள்.... ‘ச்மெ ச்மெ நான்
அவழனமய நிழனத்து ேரு ிக்க ாண்டு இருப்பதால் அவன் என்ழனப் பார்த்து
அப்படி கொன்னதுமபாை எனக்கு ஒரு மதாணல் அவ்வளமவ’ என்று
எண்ணினாள்.

“நான் கொன்னதுக்கு ஒண்ணுமே கொல்ைழைமய சுெி?” என்றான் ஏக் ோ .

“என்னது?” என்றாள். அவன் கூறியது நிஜம் என்று கூட அவளுக்கு இனியுமே
உழேக் வில்ழை. “என்னடா சுெி, இப்மபாதாமன ஐ ைவ் யு னு கொன்மனன்”
என்றான்.
தன்ழன ிள்ளினாள்.... வைித்தது.... ‘அப்மபா இவன் நிஜம்ோ மவ என்னிடம்
ாதல் கொல் ிறானா?’ என்று உணர்ந்தாள். உடமன கவட் ம் வந்து ேண்டியது.
ன்னங் ள் ெிவந்து தழை விழ்ந்தாள். அவளின் ெிவந்த ன்னமும் விழ்ந்த
தழையும் அவளது எண்ண அழை ழள அவனுக்கு உணர்த்தினாலும் அவள்
வாயால் பதில் ம ட் ஆவல் க ாண்டது ாதல் க ாண்ட ேனது.

“சுெி” என்றான் தாபத்துடன். இப்மபாது அவன் இருழ ளும் அவள் மதாள் ேீ து

இருந்தன. “உன்னுழடய பதில் என்னனு கொல்ை ோட்டியா, அப்மபாதாமன
நான் ஏதானும் ஒரு முடிவுக்கு வே முடியும்டா” என்றான். அவள் என்ன
கொல்லுவாள்..... ேீ ண்டும் நாணியபடி கேௌனோனாள். ஆனால் அவழன
ஏகறடுத்து பார்த்தமபாது அதில் பதிலுக் ா அவன் ாத்திருப்பழத ண்டாள்.
பதிமை இல்ழைமய என்று சுணக் ம் க ாள்வழதயும் ண்டாள்.

“எனக்கும்,... நானும்... இல்ை.... வந்து ம ாகுல்... நானும் உங் ள ாதைிக் ிமறன்”

என்றாள் விழந்தபடிமய.
 45

“மஹ சுெி” என்று அவள் இழடழயப் பற்றி அரும இழுத்தான். ாழை

ந ர்த்தாேல் அவனரும வோேல் நின்ற மேனிக்கு நின்றாள்.
“வாமயன்” என்றான். கேல்ை ஒரு அடி எடுத்து ழவத்தாள்..... அவன் முன்மன
ஒரு எட்டு ழவக் அவள் பின்னழடந்தாள்.... பின்மன சுவர் முட்டியது.... ‘ஐமயா
ோட்டிமனன் மபாைமவ’ என்று நிழனத்தாள். திணறினாள். அவள் திண்டாட்டம்
ண்டு அவனுக்கு ெிரிப்பானது.
‘என்ன?’ என்பதுமபாை புருவம் உயர்த்தினான்.
“ஒண்ணுேில்ழை” என்று மேலும் தழை தாழ்த்தினாள்.
“சுெி” என்றான் ஆழெயா .
“ம்ம்” என்றாள்.
“என்ழன பாமேண்டா” என்றான். நிேிர்ந்து பார்த்தாள்.... நாணம் சூழ அவன்
ோர்பிமைமய ோழையானாள்.... அவன் ழ ள் அவள் இழடழய பற்றியழவ
அப்படிமய அவழள தன்மனாடு மெர்த்து இறுக் அழணத்துக்க ாண்டன....
விடுபட முடியாத பந்தம் இது என்று கொல்ைாேல் கொன்னான்.... அவள்
அப்படிமய நிம்ேதியுற்றது மபாை உணர்ந்து அவன் ோர்பில் அழடக் ைோய்
ொய்ந்தாள்.

அவன் அப்படிமய அவழள அழணத்தபடிமய ீ மழ ெரிந்து தழேயில் அேர்ந்து

அவழள தன் ேடியில் ொய்த்துக்க ாண்டான்.... அவள் கநற்றியில்
முத்தேிட்டான்..... ண்மூடி ிறங் ி மபாய் ேெித்தாள்..... அவள் ழ ள்
இன்னமும் அவன் ழுத்தில் ோழையாய் இருந்தன....
“சுெி” என்றான்.
“ம்ம்” என்றாள். அவள் விழி ள் மூடி இந்த னவு ழையாேல் இருக் ட்டும்
என்பதுமபாை இருக் , அவன் அந்த மூடிய ருவண்டு ண் ள் ேீ து முத்திழே
பதித்தான்.... அவள் ெிைிர்த்தாள்..... அந்த மோன நிழைழய ழைப்பது மபாை
அவளுக்கு தன் நிழை உணர்த்தியது ேனது.

‘நீ யாரு உன் மபர் எப்படி ம ட்டு மபாய் ிடக்கு, தப்மப பண்ணாே நீ கபயர்
ம ட்டு மபாய் ிடக்ழ யில், அவன் உன்ழன எப்படி ேணக் முடியும்?’ என்ற
உண்ழே அவள் கநஞ்ெில் அழறந்தது. துடித்து தூக் ிவாரி மபாட்டு சுய உணர்வு
கபற்றாள், அவனிடம் இருந்து விை முயன்றாள்.
“என்னடா ஏன்?” என்றான் இன்னும் இறுக் ிக்க ாண்டு.
“இல்ழை மவண்டாம், நான் மபாணும்” என்றாள்.
“எங்ம மபா ணும், என்னிடம் அழடக் ைோ ியாச்சு. இனி உனக்கு மவமற
பு ைிடம் மவண்டாம்..... நானிருக் ிமறன் உனக்கு என்கறன்றும் சுெி” என்றான்
ஆதுேோ .
 46

“இல்ழை இது மவண்டாம், இது நடக் ாது... என்ழனப் பற்றி உங் ளுக்கு
ஒன்றுமே கதரியாது ம ாகுல்..... மவண்டாம், நீங் வணா
ீ உங் வாழ்க்ழ ழய
எனக் ா க டுத்துக் ாதீங் ..... நான் உங் ளுக்கு ைாயக் ில்ைாதவள்” என்று
முேண்டினாள்.

“ஸு என்ன இது பிதற்றல், மபொே இரு, நீ யாருன்னு எனக்கு கதரியாதா

என்ன, நீ எனக்கு மவணும், நீ இல்ைாே எனக்கு மவற ஒரு கபண் இல்ழை
இந்த கஜன்ேத்தில்..... நீதான் என் துழணவி, இந்த கஜன்ேத்துக்கு எல்ைா
கஜன்ேத்துக்கும் நீ ேட்டும் மபாதும் எனக்கு” என்றான்.

“ஐமயா அப்படி கொல்ைாதீங் , உங் ப்பா ிட்ட ம ளுங் நான் யாருன்னு

கொல்லுவாரு..... அவமே கூட உங் ளுக்கு என்ழன பண்ணி ழவக் ஒப்புக்
ோட்டாரு.... நான் ொக் ழடங் ” என்று அழுதாள்.

“நீ ொக் ழடனா அந்த ங்ழ யுமே ொக் ழடதான்..... ஆனா அந்த ங்ழ யிை
எத்தழன ழிவு ள் மெரும் ெ தியும் பிணமும் ேிதக்குமதா அதனாை அதமனாட
தூய்ழேமயா பவித்திே தன்ழேமயா ோறிடுதா, இன்னமும் ேக் ள் ங்ழ னு
புனிதோ தாமன நீோடறாங் , மெந்தி குடிக் றாங் . அமதமபாைத்தான் நீயும்,
என்னுழடய புனித ங்ழ நீ” என்றான் அழணத்தபடி.
அழதக்ம ட்டு அவள் உள்ளம் பூரித்தது. ‘ஏன் இப்படி எல்ைாம் கூறு ிறான்....
என் ேீ துள்ள அன்பாைா அல்ைது, ‘இவனுக்கும் உண்ழே ஏமதனும்
கதரிந்திருக்குோ.... அவனுக்கு கதரிந்திருந்தால் அவழன நான் எப்படி
ண்மணாடு ண் பார்ப்மபன்’, என்று ைங் ினாள்.

“இல்ழை இல்ழை, உங் ளுக்கு கதரியாது.... என்ழன விட்டுடுங் மளன்” என்று

தறினாள்.
“ெரி மபா” என்று அவழள தள்ளினான். “ஆனா ஒண்ணு, உன்ழன விடுத்து
இன்கனாரு கபண்ழண நான் என் வாழ்வில் மெர்க் ோட்மடன் என்பதும்
உறுதிதான்.... மபாடி, மபா.... உனக்கு என் மேை இஷ்டம் இல்ழை, என்ழன
ேணக் ெம்ேதம் இல்ழைன்னு ஒமே ஒரு வார்த்ழத கொல்லீட்டு மபாய்மட
இரு.... அதுக் ப்பறோ வும் நான் உன்ழன கதாந்தேவு கெய்தா, ஏண்டா னு
ம ளு” என்றான் ம ாபோ . அவழள ீ மழ உருட்டி விட்டான். அவள் தழேயில்
எழுந்து அேர்ந்தாள்.

“ம்ம் கொல்லு, என்ழன ேணக் இஷ்டேில்ழைனு கொல்லுடி” என்று

ர்ஜித்தான்.
 47

‘அவளா, அவன் மு ம் பார்த்தா, எப்படி கூறுவாள்..... அவள் உள்ளம் முழுவதும்

முற்றுழ இட்டிருப்பது அவன்தாமன..... அவழள வியாபித்து இருப்பதும்
அவன்தாமன..... அவன் மு ம் ண்டு அவளால் வார்த்ழதக்ம னும் எப்படி
அப்படி கூற முடியும்....’ துவண்டாள்....

“அப்படி இல்ழை, நான் ஏன் கொல்ை வந்மதன்னா க ாஞ்ெம் ம ளுங் மளன்”

என்றாள்.
“நான் எதுவும் ம ட் தயாோயில்ழை சுெீைா, எஸ் ஆர் மநா கொல்ைிட்டு
மபாய்மட இரு” என்றான் அப்மபாதும் ம ாபம் குழறயாேல்.
‘மநா வா, அவள் வாயாை அவழனயா?’ என்று தத்தளித்தாள். அவன் பாதம்
பிடித்து “என்ழன ேன்னிச்சுடுங் , என்னால் உங் ழள பார்த்து பிடிக் ழை
ேணமுடிக் முடியாதுன்னு கொல்ை முடியாதுங் பிள ீஸ்..... ஆனா நீங் ளும்
என்ழன புரிஞ்சுக்ம ாங் , உங் நன்ழேக்குதான் நான் கொல்மறன்..... ப்ள ீஸ்”
என்றாள் க ஞ்ெினாள் தறினாள்.

“எனக்கு ஒண்ணுமே கதரிய மவண்டாம்..... எனக்கு மவணும் ற பதில்

ிழடச்ெிடுச்சு.... அது மபாதும்.... எனக்கு நீதான்..... அதில் ோற்றேில்ழை நான்
வமேன்” என்று இன்னமும் ம ாபோ மவ எழுந்தான்.
அவழன தடுத்து “என்ழன புரிஞ்சுக் மவ ோட்டீங் ளா அத்தான்?” என்றாள்.
அவளின் அந்த அன்பான அத்தான் அவழன சுழற்றி மபாட்டது.
“சுெி” என்றான் ஆழெயா . அவள் ன்னத்தில் முத்தேிட்டு ே ிழ்ந்தான். அவள்
ெிவந்தாள். அழத ேெழனமயாடு பார்த்திருந்தான்.
“இவ்வமளா ஆழெ இருக்குதில்ை, அப்பறம் ஏண்டீ முேண்டு பண்றமவா?”
என்றான்.
“நான் யாருன்னு உங் ளுக்கு கதரியுோ, என் முன் வாழ்க்ழ என்னனு
கதரியுோ?” என்றாள் அவழன ண்மணாடு ண்டு. அவழள ஆழ்ந்து
பார்த்தான்.... இனி ேழறத்து பிேமயாஜனமும் இல்ழை அவழளயும் மேலும்
ஷ்டப்படுத்துவதில் அர்த்தமும் இல்ழை என்று புரிந்தது.... கேல்ை

ஆழ்ந்த மூச்கெடுத்து “கதரியும் கெல்ைம்” என்றான் ண் அழுந்த மூடி திறந்து

அவள் மு ம் மநருக்கு மநர் பார்த்து.
“என்ன கொல்றீங் அத்தான், கதரியுோ, என்ழனப் பத்தியா, என்ன கதரியும்,
யாரு கொன்னா?” என்றாள் திழ ப்பும் அதிர்ச்ெியுோ .
“அங் ிள் கொன்னாோ?” என்றாள் தழை விழ்ந்து அவோனப்பட்டபடி.
அவள் மு ம் நிேிர்த்தி, “இத பாரு என்ழன நிேிர்ந்து பாரு..... நீ தழை குனியக்
கூடிய அளவுக்கு ஒண்ணுமே நடக் ழை.... நீ ங்ழ னு நான் சும்ோ
 48

கொல்ைழை..... உண்ழேயாய் உணர்ந்துதான் கொன்மனன்.... அப்பா

கொல்ைழை, அன்னிக் ி நீங் மபெி ிட்டிருக்கும்மபாது நான் வட்டுக்கு
ீ வந்மதன்
எமதர்ழெயா, ஒரு ழபழை எடுத்து மபா ன்னு..... அப்மபா உன் அழற வாெைில்
நின்று அழனத்ழதயும் நாமன ம ட்மடன்..... அழுமதன் துடித்மதன்
ைங் ிமனன்.... ஆனா உன் எதிர்ை வந்து நின்னு உன்ழன மேலும்
உணர்ச்ெிவெப்படுத்தமவா கூச்ெப்படுத்தமவா விருப்பேில்ைாேல் தான்
மபாமனன்..... உன் மேல் அருவருப்பு துமவஷமோ ெப்மபா எதுவுமே எனக்கு
ஏற்படவில்ழை....”

“அந்த ோயாண்டி மேை ஆத்திேமும் ம ாவமும்தான் ேண்டியது.... ஏதானும்

கெய்து அவழன க ான்னாத்தான் என் ஆத்திேம் தீரும்னு மதாணிச்சு... ஆனா
அதுக்கு இது மநேேில்ழை.... உன் வாழ்வின் நிம்ேதிதான் முக் ியம்னு மபொே
என்ழன அடக் ி ிட்டு இருக்ம ன்” என்றான்.
‘அவன் அழனத்தும் அறிவான், அறிந்மத தன்ழன ாதைிக் ிறான் ல்யாணம்
பண்ண ம ட் ிறான்’ என்று கதரிந்ததும் அவள் மபச்ெிழந்தாள்.

“இப்மபா என்ன கொல்ைப்மபாமற?” என்றான் அவள் மு ம் ஆவைா பார்த்து.

அவள் என்ன கொல்லுவாள். “ஆனாலும் வந்து, உங் ளுக்கு என்னாை க ட்ட
மபரு வரும், ஊர்ை நாலு மபர் நாலு விதோ உங் ளப் பத்தி தவறா
மபசுவாங் .... அதுக்கு நாமன என் வாழ்க்ழ மய ாேணோ ஆயிடும்..... நீங்
என்ழன பண்ணிக் மபாறீங் ன்னு கதரிய வந்தாமை ோயாண்டி உங்
மபாழேயும் மெர்த்து ஊர்ை நாே கவச்சுடுவான்.... அழத என்னாை தாங் மவ
முடியாது அத்தான்.... அவன் க ாழை கெய்யவும் தயங் ாதவன் அத்தான்,
எங் ப்பாம்ோழவமய... ” என்று அழுதாள்.

“ெீ அெடு, திரும்ப ஏன் அழறமவா, அவன் இல்ழை அவன் தாத்தன் வந்தாலும்
என்ன மபெினாலும் என்ன அெிங் படுத்தினாலும், அழதப்பத்தி எனக்கு
வழையும் இல்ழை, அப்படி எதுவும் நடக் வும் விடோட்மடன் கதரிஞ்சுக் .....
நான் ஏமதா சுணங் ி ிடக் ிமறன் னு நிழனச்ெிட்டிமயா என்னமோ,
வறுக
ீ ாண்டு எழுந்தா அவன் என் முன்னாடி நிற் முடியாது..... நானும் ப்ளாக்
கபல்டாக்கும்” என்றான் கபருழேயா .

அவன் உருட்டு ட்ழட சுற்றுவழத ண்டிருக் ிறாள்.... அதில் அவளுக்கு

ெந்மத ம் இருக் வில்ழை.... ோயாண்டி எவ்வளவு முேடமனா அவ்வளவு
மநான்ஜாந்தான்.... ஒரு அடி தாங் ோட்டான்..... கபாைிடி ல் பவர் இருந்ததால்
 49

மபாலீஸ்கூட அவனிடம் பயந்து இருந்தனர்.... இல்ழைமயல் நாலு தட்டு

தட்டினாமை விழுந்து சுருளுவான்.

“ஹ்ம்ம், இன்னும் என்ன கொல்ை மபாமற.... ஏதனும் ரீென் மயாெிக் றியா என்
கெல்ைமே?” என்றான் ிண்டைா .
“மபாங் நீங் ” என்று அவன் ோர்பில் குத்தினாள்.
“பின்ன என்னடி, ஆழெயா மபெைாம் ாதல் கொல்ைைாம்னு வந்தா கநாய்
கநாய் னு அழுது ிட்டு இப்படியா ாதல் கொல்மவ ஒருத்தி?” என்று
ெீண்டினான்.
“நான் அபப்டித்தான், மவணும்னா மவமற நல்ை கபண்ணா பார்த்துக்குங் ” என்று
முேண்டி திரும்பி அேர்ந்தாள். அவள் மதாழளப் பற்றி இழுத்து தன் பக் ம்
திருப்பினான்.
“என்னடி கொன்மன, இன்கனாருத்தியா, பல்ழை ழட்டீடுமவன் ஜாக்ேழத.....
உன்மனாட மபாோடமவ இங்ம மநேம் மபாதழையாம் மவமற ஒருத்தி யா”
என்றான் ம ாபோ . அவன் ம ாபம் ண்டு அவளுக்கு அந்த நிழையிலும்
ெிரிப்பு வந்தது.

“என்னடீ ெிரிப்பு?” என்றான். அவள் ப்கபன்று தன் ழ யால் வாழய

மூடிக்க ாண்டாள். அந்த மபாஸ் அவனுக்கும் ெிரிப்ழப க ாடுத்தது.... அவள்
ழ ழள அ ற்றி அவள் உதடு ழள பார்த்தான்... மோஜா வண்ண இதழ் ள்
ஈேோ அவழன வா என்று அழழத்தன.... அரும கென்று
“சுெி...” என்று ஆழெயுடன் இதழ் மெர்த்தான்.... அவள் ஆடாது அழெயாது
ண்மூடி ிறங் ி அந்த ஆழ்ந்த முத்தத்ழத அனுபவித்தாள்.... அவன் ழ ளில்
ஐஸ் ட்டியா தான் உரு ிக ாண்டிருக் ிமறாம் என்று அறிந்தும் ேனமுவந்து
ழேந்தாள்.... அப்படிமய ண்திறவாேல் சுருண்டு அவன் ேடி ேீ து தவழ்ந்தாள்.
அவழள ழ குழந்ழதயா அள்ளி எடுத்துக்க ாண்டான். உச்ெி மு ர்ந்தான்.
“இப்மபா கொல்லுடா என் தங் ம்” என்றான். அவள் ெம்ேதம் என்று
ேண்ழடழய ஆட்டினாள்.
“வாயாை கொல்லுடா” என்றான்.
“வாயாை எங் கொல்ை விட்டீங் அதான் என்...” என்று முணுமுணுத்தாள்
“என்னடா கொன்மன, என் ாதுை விழை” என்றான் மவண்டும் என்மற
குறும்பா .
“ெி மபா” என்று மு த்ழத மூடிக்க ாண்டாள்.
“ஏண்டா ெம்ேதோ?” என்றான் ஏக் ோ .
“ெம்ேதம்” என்றாள்.
“ஒ ழே சுெீ” என்று அள்ளி அழணத்துக்க ாண்டான்.
 50

“மபாதும் விடுங் மளன், யாோச்சும் வந்துடுவாங் ... ீ ழ மபா ைாம்” என்றாள்.

“விட்டு ஒடறதிமைமய இரு” என்று கெல்ைோ ம ாபித்தான்.
“நான் இன்னும் ஒரு முக் ிய விஷயம் உன் ிட்ட கொல்ைணுமே அதுக்குதாமன
வந்மதன்” என்றான்.
“என்ன?” என்றாள்.
“நாே எல்ைாம் மெர்ந்து க ாழடக் னால் மபா ப் மபாமறாம்” என்றான்
உற்ொ ோ .
“அப்படியா, நீங் எல்ைாம் மபாங் மளன், நான் வேழை” என்றாள்.
“ம ாச்சு ாதீங் ப்ள ீஸ்” என்றாள் முன் எச்ெரிக்ழ யாய்.
“ஏன், என்ன இப்மபா திரும்ப மவதாளம் முருங்ழ ேேம் ஏறிமபாச்சு?” என்றான்
ம ாபோ .
“இல்ழைங் , நீங் எல்ைாம் குடும்போ மபாகும்மபாது நான் எதுக்கு
நடுவிைன்னு...” என்றாள். அவள் முடிக்கும் முன்மப அவன் ண் ளில் கேௌத்ேம்
ண்டாள் வாழய மூடிக்க ாண்டாள். தன் தவழற உணர்ந்தாள்.

“நாங் எல்ைாம் ஒமே குடும்பம்னா நீ யாருடி?” என்றன் ம ாபத்துடன்.

“இல்ை... அது வந்து... இல்ை அத்தான்...” என்றாள்.
“குழழயாமத, கொல்லு அப்மபா நீ யாரு?” என்றன் ேீ ண்டும். அவன் குேைில்
கதறித்த முேட்டுத்தனமும் ம ாபமும் அவழள அச்ெப்படுத்தியது.
“நானும் நம்ே குடும்பத்ழத மெர்ந்தவதான்.... ஆனா அழத நீங் ளும் நானும்
ேட்டும் முடிவு பண்ணட
ீ முடியாதில்ழையா அத்தான்” என்றாள் கேல்ை.
“பின்ன யாரு முடிவு பண்ணனும்?” என்றான் ிண்டைா .

“உங் ப்பா அத்ழத” என்றாள்.

“ஏன் அவங் ளுக்கு என்ன ஷ்டம், உன்ழன ேருே ளா அழடய அவங் ளுக்கு
ெக்குோ என்ன?” என்றான்.
“அப்படி இல்ழை, என்ழன ெரியா புரிஞ்சுக்குங் , என் ழத முழுவதும்
அவங் ளுக்கு கதரியும், ஒரு நிேிடம் ோனதில் நிழனக் ைாம் இல்ழையா,
இவழள பற்றி ஊமே தூத்துது, இவழளப் மபாய் எப்படி நம்ே பிள்ழளக்கு
திருேணம் கெய்து ழவப்பதுன்னு....” என்றாள்.
“ம்ம்ம் அப்பறம்?” என்றான் ழத ம ட்பவன் மபாை.
“இப்படி ிண்டல் பண்ணினா நான் என்ன கொல்றது” என்று கேௌனோனாள்.
“மபாதும் உன் உளறழை நிறுத்து..... அன்னிக் ி நீ உன் ழதய கொன்னிமய,
அப்மபா அப்பா என்ன கொன்னாருன்னு உனக்கு நிழனவானும் இருக் ா,
எனக்கு இருக்கு” என்றான்.
 51

“கதரியும், ‘எங் ழள கபாறுத்தவழே நீ ளங் ேில்ைாதவள்

தூய்ழேயானவள்னு’ கொல்ைி ஆெீர்வதிச்ொரு” என்றாள் குேல் ம்ோ.
“கதரியுதில்ை புரியுதில்மை?” என்றான்.
“ெரிதான், ஆனாலும், தன் ே னுக்ம ட்டி குடுக் றதுன்னு வரும்மபாது யாோ
இருந்தாலும் ேனம் பிேளும் தாமன?” என்றாள்.
“ஹப்பா முடியைடி உன்மனாட.... ெரி வா என்மனாட, இப்மபாமவ மபாய் உன்
ெந்மத த்ழத தீர்க் வானும் நான் உன்ழன திருேணம் கெய்ய
ஆழெப்படுமறன்னு எங் ப்பா ிட்ட கொல்ைி ஒப்புதல் வாங் ீ ட்டுதான்
ேறுமவழை” என்றான்.

“மபாதும் கபாறுங் , எல்ைாத்திமையும் அவெேோ, இப்படி மபாய் ெட்டுன்னு

ம ப்பாங் ளா..... அதுக்குன்னு ஒரு மநேம் வரும், அப்மபா ம க் ைாம்.... இப்மபா
என்ன, நானும் உங் மளாட ம ாழடக்கு வேணும், அவ்மளாதாமன, ெரி வமேன்....
வம்பு எதுவும் பண்ணக் கூடாது” என்றாள்.
“அத அங் மபாய் பார்த்துக் ைாம்.... என்னமோ எனக்கு நன்ழே கெய்யறா
ோதிரி பில்ட் அப் குடுக் றா, ஏன் உனக்கு என்மனாட அங் மபா ணும்னு
ஆழெமய வேழையா?” என்றான் தாபத்துடன்.
“வோே இருக்குோ” என்றாள் நாணியபடி.
“ஆோ இந்த மு ெிவப்பிை ஒண்ணும் க ாழேச்ெமை இல்ழைடி” என்று ெிவந்த
ன்னத்ழத நிேிண்டினான்.
“ெரி ெரி ீ மழ மபா ைாம்” என்று எழுந்தாள்.
“நழுவறதிமைமய இரு” என்றான். ீ மழ வந்தனர்.

எல்ைாம் பாக் கெய்துக ாண்டு ஐவருோ ிளம்பினர். ேயில் பயணமும் அதன்

பிறகு ார் பயணமும் யாருக்கு இனித்தமதா, ம ாகுல் ேற்றும் சுெீைாவிற்கு
இனித்தது. திருட்டு பார்ழவ ளும் ன்னச் ெிவப்பு ளுோ அங்ம மபாய்
மெர்ந்தனர். கபண் ள் ஒரு அழறயிலும் ஆண் ள் ஒரு அழறயிலுோ எடுத்து
தங் ினர்.
“ஹ்ம்ம்” என்று கபருமூச்சு விட்டான்.
“என்ன இப்மபா, இவமளா கபரிய கபருமூச்சு?” என்றாள் தனிழேயில்.
“பின்ன, என்ன பண்ண கொல்மற, அன்மப நீ அங்ம நான் இங்ம னு
இருக்ம ாம், இதுமவ உன் ழுத்திை மூணு முடிச்ெ மபாட்டு கூட்டி வந்திருந்தா
ஹ்ம்ம் நடக் ற ழதமய மவற.... இந்த குளிருக்கும் சூழலுக்கும்.....” என்று
மேலும் கபருமூச்சு விட்டான்.
“மபாதுமே” என்று ெிவந்து மபானாள்.
 52

ஆனாலும் அவழள தன்னுடன் தனிழேயில் கூட ழவத்துக்க ாள்ள

அவ்வமபாது ப்ளான் மபாட்டுக்க ாண்டான். படகு ெவாரிக்கு முதியவர்
இருவரும் வே ேறுக் ண்ணனுடன் இருவரும் கென்றனர். ண்ணழன
முன்மன அேே ழவத்து அவழள அரும அேர்த்திக்க ாண்டான். ண்ணமனா
“சுெீோ இத பாருங் மளன் அத பாருங் மளன்” என்று சுற்றி சுற்றி வந்தான்.
“இவன் மவற கதால்ழை.... ஒரு நிேிஷோனும் தனிச்ெிருக் முடியுதா” என்று
அலுத்துக்க ாண்டான். அவள் ெிரித்தாள்.
“ெிரிக் ிரியா, இரு உனக்கு கவச்சுக் மறன்” என்று திட்டினான்.

அன்று இேவு அழனவரும் படுக் கெல்ை, அழறயின் பின்மன இருந்த

பால் னி, ஒன்றின் அரும ேற்கறான்று என்று அழேந்திருந்தது. அவழள
அங்ம வருோறு கேமெஜ் அனுப்பினான். அவள் பாக் ியம் தூங் ி விட்டாளா
என்று பார்த்தாள்.
“க ாஞ்ெம் மநேம் பால் னியிை இருக்ம ன் ோ” என்றாள்.
“ெரி ஷால் மபார்த்தி ிட்டு இரு, குளிர் ஒத்துக் ாே எதாச்சும் வந்துடப் மபாவுது”
என்றார்.
“ெரி” என்றாள். அவர் தூக் ம் பிடிக் இவள் பால் னிக்கு வந்தாள்.... அவன்
அங்ம ஒரு ஷாழை மபார்த்திக்க ாண்டு இவள் பால் னிக்கு அரும ஒரு
நாற் ாைிழய இழுத்து மபாட்டுக்க ாண்டு அேர்ந்திருந்தான்.... ாத்திருந்தான்....
“என்ன, எதுக்கு வேச் கொன்ன ீங் ?” என்றாள் ே ெிய குேைில்.
“ம்ம் ோத்திரிை சூரியன பார்க் ” என்றன் நக் ைா . அவழன முழறத்தாள். எட்டி
அவள் ழ ழள பிடித்து தன் ன்னத்தில் ழவத்துக்க ாண்டான்.
“க ாஞ்ெ மநேம் தனியா மபெிக் ைாம்னு தான் கூப்மடன்.... இங்ம பக் த்திை
மபாடு உன் நாற் ாைிய” என்றான். ெத்தம் இன்றி ந ர்த்தி மபாட்டுக்க ாண்டு
அேர்ந்தாள். ேத்தியில் தடுப்பு ம்பி ேட்டுமே தடுத்தது.

“சுெி” என்றான் ஏக் த்துடன்.

“ம்ம்” என்றாள் கவட் த்துடன். குளிர் வாட்டியது. ஷாழை இழுத்து
விட்டுக்க ாண்டாள்.
“கோம்ப குளிருதாடி?” என்றான்.
“ம்ம்ம்” என்றாள்
ெட்கடன்று அவள் மு ம் தன் புறம் இழுத்து இதமழாடு இதழ் மெர்த்து
அவழளயும் அழணத்தான்..... தன் ஷாழையும் அவமளாடு மெர்த்து
மபார்த்தினான்..... சுழவத்து விடுவித்து “இப்மபா எப்படி இருக்கு?” என்று ண்
அடித்தான். ேயங் ிய நிழையில் இருந்தாள் சுெி
 53

“ெி மபா” என்று மு ம் விழ்ந்தாள். “இந்த வால்தனம் எல்ைாம் பண்ணத்தான்

கூப்டீங் ளா?” என்றாள்.
“ஆோ பின்ன...” என்று ெிரித்தான். அவன் இடுப்பில் ிள்ளினாள். அவன் ஆஹ
என்று த்த வாழய திறக் அவன் வாய் அழடத்து தன் ழ யால்
கபாத்தினாள்.....
“ஆோ ஒண்ணு ம க் வா?” என்றாள்
“என்ன ம க் மபாமற, இன்கனாரு முத்தோ?” என்றான் ண் ெிேிட்டி குறும்பா ,
“அய்மய மபாதுமே, மபெ விட ோட்டீங் மள” என்றாள்
“ெரி ெரி ம ளு” என்றான்

“இப்மபா ேட்டும் ாதைிக் ிமறன்னு இப்படி க ாஞ்ெரீங் மள, ஆனா நான் வந்த
புதுசுை ஏன் அத்தான் அப்படி ம ாச்சு ிட்டீங் , என்ழன உர்ற னு பார்த்து
ேிேட்டிநீங் , உங் ளுக்கு கபண் ள்னா பிடிக் ாதா?” என்றாள் க ாஞ்ெம்
பயந்தபடி.
“கபண் ள்னா ஒட்டுகோத்தோ பிடிக் ாதுன்னு இல்ழை, ஆனா நான் அக் ம்
பக் ம், என் ஆபிஸ்ை னு ம ள்விப்பட்ட கபண் ள் அப்படி... அழ ா
அைங் ரிச்சு ிட்டு ஆண் ளிடம் வழியறதும் அவங் ள தங் ள் ோயவழையிை
விழ ழவக் றதும், அவங் ள உறிஞ்சு ொப்பிடறதும், பின்மனாட ஏோத்தீட்டு
மபாறதும்னு..... என் ஆபிஸ்ை கூட என் கநருங் ிய நண்பனுக்ம கூட அப்படி
நடந்தது, அழத ண்ணாே ண்டவன் நான்.... அதன் பின் அவன் எப்படி நழட
பிணோ இருந்தான் எப்படி கேல்ை கேல்ை மதறினான்னு பார்த்தவன் நானு....

அதனாை ஆழ் ேனெிை ஏமதா கொல்ைத் கதரியாத கவறுப்பு. நீயும் திடீர்னு

வந்மத, அழ ா அம்ெோ இருந்தியா, அதான் நீயும் அப்படி இருந்துடுவிமயான்னு
அடி ேனசுை ஒரு ம ாபம்.... ொரிடா ோஜாத்தி, உன்ழன நான் தப்பா நிழனச்சு
மபெிட்மடன், திட்டிட்மடன்” என்றான்
“ஆனா உன்மனாட பழ பழ உன்ழன கதளிவா புரிஞ்சு ிட்மடன், ஆனா
தன்ோனம் விட்டு உன்னிடம் ெ ஜோ மபெ ஏமனா ஒரு தயக் ம்.... நீ
ஹாஸ்டலுக்கு மபாமறன்னு கொன்னமபாது நான் கோம்பமவ துடிச்சு மபாமனன்
கதரியுோ, மபா ோட்மடன்னு ஒமே வார்த்ழத கொல்மைண்டீ னு உன்னிடம்
த்தணும் மபாை மதாணிச்சு” என்றான்.
“அட நிஜோ, என்ன மபா மவண்டாம்னு ஒமே ஒரு வார்த்ழத
கொல்லுங் மளன் ாைகேல்ைாம் உங் ாைடியிை ிடப்மபமன னு என்
ேனசும் கொல்ைிச்சு” என்றாள் மு ம் தாழ்த்தி ெிவந்து மபா ...
“அட நிஜம்ோவா என்னாை நம்ேபமவ முடியழைமய” என்று மேலும்
இறுக் ிக்க ாண்டான்.
 54

“நீங் கொல்றதும் உண்ழேதான், ெிை கபண் ள் அப்படியும் இருக் த்தான்

கெய்யறாங் .... என்ன கெய்யறது..... ஆண் ள்ள ெிைர் கபாறுக் ித்தனோ நடந்து
ஏோத்தி எல்ைாம் கெய்யறாங் , கபண் ள்ழளயும் இது விதிவிைக்கு இல்ழை”
என்றாள் கபருமூச்சுடன்.

“ஏண்டீ உன்ழன ஆழெயா க ாஞ்ெைாம், மபெிக் ைாம்னு வச்ே கொன்னா, நாம்

இேவின் தனிழேயிை இப்படி ட்டி ிட்டு இருக்கும்மபாது மபெற மபச்ொ இது?”
என்றான் தன் மூக்ழ அவள் ன்னத்மதாடு உேெியபடி.
“அதுெரி” என்று ெிரித்தாள்.
“மபா ைாம் தூங் ைாம் அத்தான்” என்றாள்.
“மபாைாம் இருடீ இப்மபாதாமன வந்மத” என்றன் ிசு ிசுப்பாய். பின்மனாடு
க ஞ்ெி க ாஞ்ெி அவழன ெம்ேதிக் ழவத்து உள்மள எழுந்து கென்று
படுத்தனர்.

அடுத்து வந்த இரு நாட் ளும் இருவருோ ஊர் சுற்ற முழனய

ண்ணழனயும் கூட ழவத்துக ாண்டு அவமளாடு அழைந்தான். இழத
எல்ைாம் கபரியவர் ள் ண்டும் ம ட்டும் மயாெழனயில் ஆழ்ந்தனர். “என்ன
பாக் ியம்?” என்றார்.
“அதான் புரியழை அண்ணா, நானும் அழததான் மயாெிக் மறன்” என்றாள்.

ம ாகுைிடம் ஊர் வந்து மெர்ந்ததும் தனிழேயில் ம ட்டார் தர்ேைிங் ம்,

“என்னப்பா நடக்குது?” என்று. “என்னதுப்பா?” என்றான்.
“நீயும் சுெீைாவும்...?” என்று இழுத்தார். அவர் வாயால் அவர் எந்த கபயரும்
ழவக் விரும்பவில்ழை.
“ஆோம் பா, நாமன உங் ிட்ட கூடிய ெீக் ிேம் மபெணும்னு இருந்மதன்பா,
எனக்கு அவழள பிடிச்ெிருக்குபா, கோம்ப பிடிக்குதுபா...... அவழள எனக்கு
திருேணம் கெய்துழவக் உங் ளுக்கு ெம்ேதோபா?” என்றான் மநோ .
“என்னப்பா, அவழளப் பத்தி, அவ கொன்னழத நீயும் ம ட்மடதாமன, அதன்
பின்பும் நீ இந்த முடிவுக்கு வந்தியா, முழு ேனமொடத்தான் கொல்றியா?”
என்றார் ெந்மத ோ .
“நான் அவழள பரிபூேணோ நம்பமறன்பா, ஒரு மவழள அெந்தர்ப்போ
அவளுக்கு நிஜம்ோமவ ஏமதனும் க ாடுழே நடந்திருந்தா கூட என்னாை
அவழள பண்ணிக் முடியும்பா, ஆனா அவ இன்னும் புனிதோனவளாதான்பா
இருக் ா..... இது நான் நல்ைா மயாெிச்சு கதளிஞ்சு எடுத்த முடிவுதான்பா”
என்றான்.
 55

“ஹ்ம்ம் நீ முடிவு கெய்துட்டா நான் இதுை தழட கொல்ை ஒன்றுமே

இல்ழைதான்..... அந்த கபாண்ணு ிட்ட இழதப்பத்தி மபெினியா?” என்றார்.
“மபெிமனன் பா..... முதல்ை நான் உங் ளுக்கு ைாயக் ில்ைாதவ... ஊமே மபசுது
என்ழன பத்தின்னு அழுதா.... ேறுத்தா.... அப்பறம் நான் மபெி நான் அவழள
நம்பும்மபாது அவளுக்கு எந்த பயமும் மதழவ இல்ழைன்னு கொல்ைி
புரியகவச்சு ெம்ேதிக் கவச்மென்பா” என்றான்.
“ஓமஹா” என்றார்.
“ெரி நீங் கேண்டுமபரும் மபெி தீர்ோனிச்ெ பிறகு எனக்கு ஒண்ணும் ஆட்மெபம்
இல்ழை” என்றார்.
“என்னப்பா, இன்னமும் அவ மேை உங் ளுக்கு ஏமதனும் க ாஞ்ெோனும்
ெந்மத ம் இருக் ாபா ஏதானும் உறுத்தல்...?” என்று ம ட்டான்.

“ச்மெ ச்மெ ஒருத்தே பார்த்தா கதரியாதா ம ாகுல்.... அவ கோம்ப நல்ைவ பா,

அதிை எனக்கு எந்த ெந்மத மும் இல்ழை..... ஆனா நீ அவெேப்பட்டு முடிவு
கெஞ்சுட்டு நாழளக்கு உங் வாழ்க்ழ யிை ஒரு ப்ேெிழனயினு வரும்மபாது நீ
பின்வாங் க் கூடாதுன்னுதான் கொல்மறன்” என்றார்.
“பாரு ம ாகுல், அந்த ோயாண்டி இன்னும் பிடிபடழை, நாழளக்கு அவன் வந்து
ஏமதனும் அேர்க் ளம் பண்ணைாம், அவ கபற்மறாழேமய க ால்ை ஏற்பாடு
கெஞ்ெவன் அவன்..... அவன நிழனச்ொதான் எனக்கு க ாஞ்ெம் வழையா
இருக்குடா” என்றார் நிஜோன விெனத்துடன்.

“நீங் வழைப்பட மவண்டாம்பா.... நான் என் மபாைிஸ் நண்பன் அமொக் ிட்ட

கொல்ைி இவன் ம ழெ பார்க் ச் கொல்மறன், அவன் இப்மபா என்ன
கெய்யறான் னு ே ெியோ ண்டு பிடிப்மபாம்... பின்னாடி அழதப்பத்தி
பார்த்து ைாம்பா” என்றன்.
“ெரி, ஆனா ஒண்ணு, எந்த மநேத்திலும் எந்த நிழைழேயிலும் நீ சுெீைாழவ
ழ விட்டுடக் கூடாது” என்றார் திண்ணோ .
“ோட்மடன்பா, இது ெத்தியம்” என்றான்.
“தட்ஸ் குட்” என்றார்.

அங் ிருந்து மநமே அவள் அழறக்கு கென்று எட்டி பார்த்தான். ாய்ந்த

துணி ழள ேடித்துக் க ாண்டு இருந்தாள்.
“மஹ கெல்ைம்ஸ்” என்று பின்னிருந்து ட்டிக்க ாண்டான்.
“ழஹமயா, என்ன இது.... யாோனும் ெட்டுன்னு வந்தா அவ்மளாதான்” என்று
பயந்தாள்.
 56

“இனி யாரும் ஒண்ணும் கொல்ை ோட்டாங் மள” என்றான் ண் ெிேிட்டி.

“ஏனாம்?” என்றாள்.
“ஐய்யாவினுழடய அப்பாமவ நம்ே ல்யாணத்துக்கு பர்ேிஷன் குடுத்தாச்மெ...
அதான் ஐயாவுக்கு குளிர் விட்டு மபாச்சு” என்று ன்னத்மதாடு ன்னம் ழவத்து
இழழந்தான்.
“என்ன கொல்றீங் நிஜம்ோவா, அங் ிள் ிட்ட நீங் மபெின ீங் ளா?” என்றாள்.
“நானா மபெழை, நாே சுத்தறத பார்த்து கதரிஞ்சு ிட்டு ம ட்டாரு.... ஆோம்னு
கொல்லீட்மடன்” என்றான் குதூ ைோ .
“ஐமயா ஷ்டம், அவரு ண்டுபிடிக் ற அளவுக்கு நடந்திருக்ம ாம்...
எனக்குதான் கவக் ோ இருக்கு, உங் ளுக்கு க ாஞ்ெோனும் இருக் ா?”
என்றாள்.
“மஹ கவக் ப்பட நான் என்ன கபாம்பழளயா, நான் ஆண்பிள்ழள ெிங் ம்டீ”
என்றான் ேீ ழெழய முருக் ிக்க ாண்டு.
“ம்ம் கதரியும்” என்று நமுட்டா ெிரித்தாள்.
“என்ன நமுட்டு ெிரிப்பு?” என்றான்.
“ஒண்ணுேில்ழை” என்றாள். பின் ெீரியொ ி “நிஜம்ோவா, அங் ிள் மவற என்ன
கொன்னாரு?” என்றாள்.
“உன்ழன என்னிக்கும் எப்மபாதும் எதுக்கும் ழ விடாே பார்த்துக் ணும்னு
வாக்குறுதி குடுக் கொன்னாரு” என்று அவள் ழ ழய பிடித்துக்க ாண்டான்.
“அதுக் ா இப்படியா?” என்றாள் பிடித்த ழ ழய பார்த்தபடி.
“ஆோ நான் தந்ழத கொல் தவறாதவன் சுெி” என்றான்.

“மஹ, உனக்கு என்ழன ேணக் ெம்ேதம்தாமன சுெி டார்ைிங்?” என்றான்.

“ம்ம் என்றாள் ஆம் என்று.
“மஹ நான் உன் ிட்ட ஒரு வேம் ம ட் மபாமறன்” என்றான்.
“கொல்லுங் , எதுக்கு கபரிய வார்த்ழத எல்ைாம்.... நீங் கொன்னா நான்
ம ட்டுக் ோட்மடனா” என்றாள் அன்பா
“இல்ழை இது நம்ே ண்ணழன பத்தினது” என்றான்.
“என்ன ண்ணனுக்கு?” என்றாள்.
“அவழன நீ அெமை உன் கெல்ைப் பிள்ழளயா த்தான் பார்த்துக் மற, ஆனாலும்
நம் திருேணம் முடிந்த பின்பும் கூட அவன்தான் நேக்கு மூத்த பிள்ழள.....
அவன் பாவம் சுெி” என்றான்.
“அத நீங் கொல்ைணுோ என்ன, எனக்ம கதரியுமே, அதனால்தாமன அவழன
நான் அப்படி கெல்ைோ பார்த்துக் மறன்..... என்னிக் ிதான் அங் ிள் ேனசு
 57

ோறுமோ கதரியை..... எது எப்படியானாலும் அவன்தான் நேக்கு தழைப்பிள்ழள

மபாதுோ” என்று ெிரித்தாள்.
“ெேத்துடீ” என்று ன்னத்மதாடு இழழந்தான்.
“ொன்ஸ் ிழடச்ொ மபாதுமே...” என்று ெிரித்தாள்.
“ஆோ கபரிய ொன்ஸ்” என்று கூறிவிட்டு வாயிழை ஒரு முழற பார்த்துவிட்டு
அவள் பட்டு ன்னத்தில் அழுந்த முத்தேிட்டு விை ினான்.
“ஐமயா என்ன இது மபாங் யாேனும் வந்துடுவாங் ” என்று அவழன
தள்ளினாள்.
“இரு டீ உனக்கு இருக்கு எல்ைாத்துக்கும் மெர்த்து கவச்சு” என்றான்.

ெிரிப்பும் ெந்மதாஷமுோ ல்யாண ஏற்பாடு ள் அவனது ெீண்டல் ள் என்று

நாட் ள் ஓடியது. ண்ணனின் மதர்வு ரிெல்ட் வந்திருந்தது.... அவன்
ஸ்கூைிமைமய முதைாவதா வந்திருந்தான்.... சுெீக்கு கபருழே
புரிபடவில்ழை.... ெந்மதாஷத்தில் உடமன ஓடி மபாய் ஸ்வட்
ீ கெய்தாள்.....
“அப்பா ிட்ட குடுத்து ஆெி வாங்கு” என்று அனுப்பினாள். அவனும் பயந்தபடி
மபாய் ால் பணிந்தான்.
“நான் ஸ்கூல்ைமய முதைா வந்திருக்ம ன்பா” என்றன் ஆழெயா உற்ொ ோ
குேல் ேட்டும் பயந்மத கவளி வந்தது.
“அதுக்கு என்ன ஒமே க ாண்டாட்டம், ஸ்கூல்ை தாமன முதல்....
ோ ாணத்திமைமய முதல்ங் றா ோதிரி என்ன ஒமே கும்ோளம்?” என்று
அதட்டினார். பாவம் ெிறுவனின் மு ம் கூம்பி விட்டது.
அதற்கு மேல் சுெீைாவால் கபாறுக் முடியவில்ழை.
“நீ மபாய் உன் நண்பர் மளாட என்ஜாய் பண்ணட்டு
ீ வாடா ண்ணா” என்று
அவழன அனுப்பிவிட்டு அங் ிளின் அழறக்கு கென்றாள்.

“அங் ிள் நான் க ாஞ்ெம் மபெைாோ, மபெ மபாமறன்..... நீ யாரு இழத எல்ைாம்
என்னிடம் மபெ ம ள்வி ம ட் னு நீங் ம ாபிக் ைாம் அழதப்பற்றி எனக்கு
வழை இல்ழை....
ஏன் அங் ிள் இவமளா வயொச்சு உங் ளுக்கு, நான் புத்தி கொல்ைக் கூடாது.
அந்த பச்ழெ பிள்ழளழய ஏன் இப்படி கவறுத்து ஒதுக் றீங் .... அத்ழத
கெத்துமபானா அதுக்கு அவன் என்ன பண்ணுவான்.... உங் ளுக்கு ேட்டும்தான்
பிரிவா மொ ோ, ஏன் அவருக்கு, உங் மூத்த பிள்ழளக்கு, இல்ழையா
மொ ம்.... தாழய இழந்த மொ ம், இல்ழை தாய் மு மே ாணாே தந்ழதயின்
அன்பும் ிழடக் ாே வளருமத இந்தப் பிள்ழள அவனுக் ில்ழையா மொ ம்.....
ஏன் ோோ இப்படி அேக் த்தனோ நடந்துக் றீங் ?” என்றாள்
அவர் ஆச்ெரியமும் க ாஞ்ெம் ம ாபமுோ அவழள பார்த்தார்.
 58

“மபாதும் ோோ, நீங் ளும் அவஸ்ழத பட்டு அவழனயும் எப்மபாதும் குழற

கொல்ைி ிட்மட இருக் ாதீங் , அவனுக்கும் வயொ ி மபாச்சு டீன் ஏஜ் கோம்ப
மோெோனது வளர்ற வயசு..... கேண்டுக ட்டான் வயசு..... ஏதானும் ஒண்ணு
ிடக் ஒண்ணு கெஞ்சு ிட்டாலும் மபாச்சு.... உங் ழளமய ஒரு நாள் ‘ெரிதான்பா
கோம்ப மபொமதன்னு’ அடக் ினாலும் மபாச்சு.... அப்மபா என்ன பண்ணுவங்
ீ ....
உங் மு த்ழத எங்ம க ாண்டு கவச்சுப்பீங் ..... ஆனா ண்ணன்
அப்படிபட்டவன் இல்ழை ோோ, அவன் கோம்ப நல்ை பாெோன பிள்ழள.....
இன்னும் க ாஞ்ெம் அன்பா இருங் ன்னு ேட்டும்தான் நான் உங் ள க ஞ்ெி
ம ட்டுக் மறன்.... ஏங் ி மபாய்ட்டான் ோோ பிள்ழள.....”

“ஏன் ோோ எப்பவானும் இப்படி மயாெிச்ெீங் ளா, அவன் மு த்த பார்த்தா

அத்ழத ோதிரிமய இருக்ம அது ஏன், அழத ண்டதும் உங் ம ாபம் ஏன்
அதி ம் ஆ ணும். நான் கொல்ற ோதிரி மயாெிச்சு பாருங் , ஒரு மவழள
அத்ழதக்கு உங் ழள விட்டு மபா ேனேில்ைாே தான் உங் ண்ணன்
உருவிை உங் கூடமவ இருக் ாங் மளா என்னமோ, அதான் அவங் ழளமய
அவன் உருெி கவச்ெிருக் ாமனா என்னமோ..... அப்படி அது உண்ழேயா
இருந்தா இத்தழன ாைமும் நீங் ஒதுக் ி கவச்ெது ண்ணழன இல்ழை
ோோ, அத்ழதழய..... அவங் ேனசு இழதக் ண்டு என்ன பாடு பட்டிருக்கும்னு
நிழனச்ெீங் ளா.....
ண்ணழன நீங் இப்படி பாோமு ோ நடத்தறழத அத்ழத அந்த
உை த்திமைர்ந்து ாணாழேயா இருப்பாங் ..... ஐமயா நான் கபத்த பிள்ழள
இப்படி அனாழத ோதிரி வளருமத..... தாய் நானுேில்ழை, தந்ழத இருந்தும்
இல்ைாத நிழைன்னு வருந்தி இருக் ோட்டங் ளா..... க ாஞ்ெம் இேக் ம்
ாட்டுங் னு க ஞ்ெி ம ட்டுக் மறன்..... நான் மபெினது அதி ப்ேெங் ம்தான்.....
ஆனா மவற வழி இல்ழை, என்னிக் ானும் யாோச்சும் பூழனக்கு ேணி
ட்டணுமே, அதான் இன்னிக் ி நான் கெஞ்மென்..... அதுக்குப் பிறகு உங்
இஷ்டம் ோோ” என்று கூறிவிட்டு அவர் பதிலுக்கு கூட ாத்திோேல் அழறழய
விட்டு கவளிமய வந்துவிட்டாள்.

பாக்யமும் அவள் மபெியழத ம ட்டபடி ஹாைில் இருந்தார்.

“என்ழன ேன்னிச்சுடுங் ோ...... என்னாை ண்ணனின் மவதழனய பார்க்
முடியழை அதான்....” என்றாள்.
“நீ ெரியாதான் கொன்மன சுெி, பார்க் ைாம் அண்ணன் என்ன பண்றாருனு”
என்றாள்.
 59

ேதியம் ண்ணன் வந்ததும் “ ண்ணா” என்றார். பை நாளுக்குப்பின் தந்ழத

கபயர் கொல்ைி அழழக் வும் அவன் தி ைங் ி மபானான்.
‘ஐமயா நான் மபெியதற்கு பிள்ழளழய ம ாபிப்பாமோ அடிப்பாமோ’ என்று
சுெியும் பயந்துதான் மபானாள். கேல்ை ஹாைில் நின்று உள்மள நடப்பழத
ண்ணுற்றாள்.
“இங் வா” என்றார். அவனும் தயங் ி இவழள திரும்பி பார்த்துக்க ாண்மட
உள்மள கென்றான்.

அவன் உள்மள மபானதும் அவன் ழ பிடித்து அழழத்து தன் அரும ட்டிைில்

அேர்த்தினார். அவன் மு த்ழதமய உற்று பார்த்தார்.
பால் ேணமே ோறாத ேீ ழெ முழளக் ாத பருவம்.... அப்படிமய அவன் தாழய
உரித்து ழவத்த மு ச் ொயல்..... அவன் மு ம் வழித்தார்.... ன்னத்தில் முத்தம்
ழவத்தார்... தழைழய ம ாதினார்.... அவழன மதாமளாடு மெர்த்து
அழணத்துக்க ாண்டார்.... ண் ள் மைொ ைங் ி இருந்தன.... ண்ணனுக்கு
ஆறா கபரு ி வழிந்தது ெந்மதாஷத்தின் ஆனந்தக் ண்ணர்.
ீ
“அப்பா” என்றான் கேல்ை.
“என்னடா ண்ணா?” என்றார் அன்பா ஆழெயா .
“அப்பா” என்றான் மேற்க ாண்டு என்ன மபெகவன்று கதரியாேல்.
தன்மனாடு மெர்த்து அவழன அழணத்துக்க ாண்டார்.
“ொரிடா ண்ணா” என்றார்.
“ஐமயா அப்பா ொரி எல்ைாம் கொல்ைாதீங் ” என்றான்.

“நீதான் ஸ்கூல் ப்ர்ஸ்ட் இல்ழையா ண்ணா” என்று இருோந்தார்.

“ஆோம் பா” என்றான் உற்ொ ோ
“இந்தா என்ன மவணுமோ வாங் ிக்ம ா.... நான் நாழளக்கு உன்ழன ழடக்கு
கூட்டி ிட்டு மபாமறன்.... என்ன மவணுமோ ம ளு நான் வாங் ி தமேன்..... என்ன
ம ார்ஸ் எடுக் மபாமற, மேற்க ாண்டு என்ன படிக் மபாமற?” என்று ம ட்டார்.
“நான் ெயன்ஸ் க்ரூப் எடுத்து படிச்சு இஞ்ெினியர் ஆ ணும்ப்பா” என்றன்
ண் ளில் னவு மளாடு.
“கவரி குட் ண்ணா, அப்படிமய கெய்... உனக்கு என்ன பிடிச்ெிருக்ம ா படி.....
இனி நான் அன்பா மவ இருப்மபன் என்ன.... இனி திட்ட ோட்மடன்.... இதுவழே
நடந்தழத எல்ைாம் ேறந்துடு” என்றார்.
“எப்பமவா ேறந்தாச்சுப்பா” என்று ெிரித்தான். அவரும் ெிரித்தார்.

கவளிமய சுெியும் பாக்யமும் ே ிழ்ந்து மபாயினர்.

 60

“விடிஞ்சுடுச்சு டீ சுெி, என்ன ோயம் கெய்திமயா, அண்ணழனமய ோத்தீட்டிமய

ெேத்துதான் என் கபாண்ணு” என்று அவள் மு ம் வழித்தார்.
“அந்த பிள்ழளக்கு விடிஞ்சுடுச்சு கோம்ப ெந்மதாஷோ இருக்கு” என்றார்.
“சுெீோ அப்பா என்ழன க ாஞ்ெினார் கதரியுோ, இதப் பாருங் , பணம் குடுத்து
என்ன மவணுமோ வாங் ிக் கொன்னாரு..... என்ன மவணுமோ படி நான் படிக்
ழவக் மறன் னு கொன்னாரு.... இனி என்ழன திட்டமவ ோட்டாோம்..... எப்படி
சுெீோ இகதல்ைாம்... எனக்கு ஆச்ெர்யோ இருக்கு சுெீோ” என்றான்.

பாக் ியம், “எல்ைாம் உன் சுெீோ மவழைதான்..... அப்பாவ ெத்தம் மபாட்டு திட்டி
அடக் ினா” என்றாள்.
“ஐமயா, ஏன் சுெீோ எங் ப்பாழவ திட்டிணங்
ீ , அவர் பாவம் இல்ழை..... அவர்
என்ன, மவணும்னா கெஞ்ொரு?” என்று அவருக்கு அவன் பரிந்து வந்தழத
பார்த்து அவளுக்கும் பாக்யத்துக்கும், அழத ம ட்டுக ாண்மட கவளிமய வந்த
தர்ேைிங் த்துக்கும் கூட ஆச்ெர்யமே.
“ோோ” என்று அவள் ஏமதா ெங்ம ாஜோ கூற,
“நீ க ட்டிக் ாரிதான்..... என் ே ன் குடுத்து கவச்ெவன்.... எனக்கு உன் மேை
ம ாபம் இல்ழைோ, புரியாே இருந்மதன், என் ண்ழண திறந்தாய்... நன்றிதான்
இருக்கு கநஞ்சுவழே” என்றார்.
“ஐமயா அப்படி எல்ைாம் கொல்ைாதீங் ோோ” என்றாள்.

அந்த வாேத்தில் ண்ணனிடம் ம ாகுலும் சுெீைாவுோ அவழள தான்

ேணக் ப் மபாவதா கூறக் ம ட்டு ெந்மதாஷத்தில் குதித்தான் ண்ணன்.
“ஐமயா, அப்மபா சுெீோ எனக்கு அண்ணியா வேப்மபாறாங் ளா, கோம்ப ஜாைி.....
எனக்கு கோம்ப ஹாப்பியா இருக்குண்ணா...... ஆனா சுெீோ, எனக்கு உங் ள
இப்படி கூப்பிடத்தான் பிடிச்ெிருக்கு,,,, அண்ணின்னு கூப்பிட ோட்மடன்”
என்றான்.
நீ இப்படிமய கூப்பிடுடா ண்ணா.... எனக்கும் இதுதான் பிடிச்ெிருக்கு...” என்று
அவன் தழை ழைத்தாள் சுெீைா.
அவர் ளின் ேத்தியில் திழளத்திருக்கும் அன்ழபயும் அேவழணப்ழபயும்
ண்டு ே ிழ்ந்து மபானான் ம ாகுல்.
“கேண்டு மபரும் ஒண்ணா மெர்ந்துட்டீங் .... என்ழன அம்மபான்னு
விட்டுட்டீங் ...” என்றான் மொ ம் மபாை மு த்துடன்.
“ஐமயா நீ இல்ைாழேயா எனக்கு நீயும் மவணுமே” என்றன் அவழன
ட்டிக்க ாண்டு ண்ணன்.
“ஐமயா சும்ோ கொன்மனன்டா ண்ணா” என்று அவன் ன்னம் வழித்தான்.
 61

அமத மநேம் அங்ம ஊரில் ோயாண்டியின் நிழை மோெோனது. அவன்

க ாடியவன் முேடன் ஆனாலும் சுெீைா ேீ து அளவிட முடியா அன்பும் ாதலும்
க ாண்டிருந்தான்.... அதனாமைமய அவழள எப்படியும் அழடந்மத தீே
மவண்டும் என்று எண்ணினான்.... அவள் தன் ேழனவியா ிழடத்தால் அது
கபரிய வேம் எனக் ருதினான்..... அதற்கு அவன் ழ யாண்ட வழி ள் ேி வும்
மோெோனழவ.... அவன் அறிவுக்கு எட்டியது அவ்வளமவ.... அவள்
ஓடிவிட்டாள்.... எங்ம கதரியவில்ழை, எப்படி ண்டுபிடிப்பமதா, இனி அவள்
தனக்கு ிழடப்பாளா, அவழள ேணப்மபாோ என துவண்டு மபானான்..... அந்த
ம ாபம் ஆத்திேம் ழ யாைா ாத்தனம் அழனத்ழதயும் தன் சுற்று
பரிவாேங் ளின் ேீ து திரும்பியது.

சுெீைா புத்தியா மபாலீசுடன் ிளம்பி ஊழேவிட்மட கென்றுவிட்டாள் என்று

கதரிந்ததும் க ாதித்து மபானான். அவள் நடவடிக்ழ ழய ண் ாணிக் கவன
அங்ம அவள் கதருவில் அவன் ஒரு ஆழள ழவத்திருந்தான் தான்..... ஆனால்
அவன் சுெீைா மபாலீசுடன் படிவங் ள் ெரிபார்க் மபா ிறாள் என்று இைகுவா
எடுத்துக்க ாண்டான்..... மேலும் மபாலீசுடன் இருக்கும்மபாது தன் வாழை
ாட்ட அவனும் ஒண்ணும் மபழதயல்ைமவ.

அவள் எந்மநேமும் வட்ழட

ீ அழடயக்கூடும் என்று எதிர்பார்த்து ஏோந்தான்
ோயாண்டி..... ஒற்றன் மேல் ம ாபம் வந்து அவழன எட்டி உழதத்து துவம்ெம்
கெய்தான்....
“எப்படிடா அவள மபா விட்மட?” என்று திட்டி தீர்த்தான். ஒரு மவழள இன்று
வந்திருப்பாமளா நாழள வந்தாமளா என்று அந்த வட்டின்
ீ மேல் ஒரு வனம்
ழவத்தபடி அக் ம் பக் த்து ஊர் ளில் தன் ெ ாக் ளிடம் அவழள மதடும்படி
ண்ணில் பட்டால் அவனுக்கு த வல் கதரிவிக்கும்படி ம ட்டுக்க ாண்டான்.....
அவனும் ெல்ைழட மபாட்டு மதடியபடிமய நாட் ள் டந்தன.... அவனுக்குள் ஒரு
மொர்வு.... அவழள நித்தமும் ண்டு ேனம் உவழ க ாண்ட நாட் ள் ண்
முன் வந்து அவழன கவறி ஏற்றின..... குடித்து ைாட்டா கெய்தான்....
ேற்றவரின் வாழ்க்ழ நாெோனது....

அப்படி மதடியபடி ழிந்த நாட் ளில் ஒரு நாள் அவன் கென்ழனக்கும்

வந்தான்.... அன்று சுெீைாவிற்கு திருேண மெழை எடுக்கும் கபாருட்டு
அழனவரும் கவளிமய ிளம்பி இருந்தனர்.... புடழவ எடுத்து முடித்ததும்
பாக் ியம் தர்ேைிங் த்துடனும் ண்ணனுடனும் ோங் ல்யம் ஆர்டர்
கெய்யகவன கெல்ை, சுெி ழதயல் ாேனிடம் தன் ல்யாண ப்ளவுஸ் ழள
ழதக் குடுக் கவன ம ாகுலுடன் பஜார் கென்றாள்..... அங்ம அளவு எடுத்து
 62

முடித்து குடுத்துவிட்டு ெிரித்து ிண்டல் மபெியபடி மோழட டக்

முயலுழ யில் அவள் தான் முதைில் ோயாண்டிழயக் ண்டாள்..... உடல்
ெில்ைிட்டது..... முதுகு தண்டு விழறத்தது..... உடல் நடுங் ியது.... பழகெல்ைாம்
நினவு வந்து தள்ளாடியது..... ம ாகுைின் ழ ழய இறு பற்றியபடி நின்றாள்....

அவள் ழ திடீகேன்று இறு பற்றவும் அவன் அவழள ண்டான்..... அவள்

பார்ழவ கென்ற திக்ழ ண்டான்..... ோயாண்டியின் முேட்டு மதாற்றமும்
ெிவந்த விழி ளும் அவனுக்கு ஓேளவு உண்ழேழய உணர்த்தியது.... அவள்
ழ ழய கேல்ை தட்டி க ாடுத்து அவழள ஆசுவாெப்படுத்தினான்.
“ழதர்யோ வா, நானிருக்ம ன்.... அவன் உன்ழன ஒன்றுமே கெய்ய முடியாது”
என்று ாமதாடு கூறியபடி இயல்புமபாை அவள் ழ பிடித்து மதாமளாடு
அழணத்துக்க ாண்டு நடந்தான். ோயாண்டி அவழள வனிக் ெிை கநாடி ள்
ஆ ின.... அந்த ெிை கநாடி ளின் கபாழுதில் ம ாகுல் தன் நண்பன் அமொக் ிற்கு
கேமெஜ் அனுப்பினான்...
“நான் ோம்பைம் பஜார் ஏரியாவில் இருக் ிமறன்.... நான் உன்னிடம் கொன்ன
அந்த ேவுடி எங் ழள ண்டுக ாண்டான்.... உதவி மதழவ உடமன வேவும்”
என்று.
“ஐந்து நிேிடத்தில் அங்ம இருப்மபன்” என பதில் வந்தது. க ாஞ்ெம் நிம்ேதி
ஆயிற்று.

“சுெீைா” என்று ோயாண்டி அவள் முன் வந்து வழிழய ேறித்து நின்றான்.

“உன்ழன எங்ம எல்ைாம் மதடறது... என் ிட்மடர்ந்து அவ்மளா சுைபோ நீ
தப்பிச்சுட முடியாதுனு உனக்கு கதரியை பாவம்.... நீ பச்ெ பிள்ள.... ெரி வா”
என்று அவள் ழ ழய பிடிக் மபானான். குறுக்ம ழ நீட்டி “அவழள
கதாடாமத” என்றான் ம ாகுல். அவழன புேங்ழ யால் ந ர்த்தி
“மஹ நீ யாரு எங் நடுவுை வமே, அவ என் கபண்ொதி” என்றான் எ த்தாளோ .
“அப்படியா, நீமய கொல்ைி ிட்டா ஆச்ொ, அவ நிஜத்திை என் கபண்டாட்டி....
அதனாை வழிய ேறிக் ாே ந ரு..... இல்மைனா உடம்பு புண்ணாயிடும்”
என்றான்.

“ஓஹஓமஹா” என்று ெிரித்தான். “என்ன ண்ணு அவனுக்கு விஷயமே

கதரியாதா.... நீ கொல்ைழையா, யாரு இந்த பட்டினத்து ழேனரு... உன்ழனமய
சுத்தி ிட்டு இருக் ானா.... கதாந்தேவு பண்றானா... கொல்லு, அவழன புேட்டி
மபாட்டுடமறன்” என்றான் அவழள பார்த்து.
அவன் ெிரிப்ழப ண்டு மேலும் பயந்து நடுங் ி ம ாகுைின் பின் ஒளிந்தாள்
சுெீைா.
 63

“மபொே வம்பு பண்ணாே மபாயிடு ோயாண்டி, அவ உனக்கு ிழடக் ோட்டா....

அவ மேஜர்... அவ யாே விரும்பறாமளா அவழனத்தான் ேணந்துப்பா.....
எங் ளுக்கு ல்யாணம் நிச்ெயம் ஆ ி இருக்கு... ேரியாழதயா கொல்மறன்
மபாயிடு” என்றான் ம ாகுல் தன்ழேயா .

“மதா டா, யாரு கபண்ஜாதிய யாருடா ட்றது..... நீ அவ ழுத்திை தாைி

ட்டீடுவியா, அதுக்கு முதல்ை உனக்கு ழ இருக்குோடா.... அவ ஆயி அப்பன்
தி என்னாச்சுனு கதரியுோடா ேவமன.... அவ மேை ஆழெ கவச்மெ க ான்மன
மபாடுமவன்.... ந ரு” என்றான் முேட்டுத்தனோ .

ம ாகுைின் வைிழே ழ க ாடுக் அவனும் குறுக் ா தடுத்து சுெீைாவின்

மேல் அவன் மூச்சு ாற்று கூட படாேல் ாப்பாற்றி வந்தான். தூேத்மத
மபாைிஸ் ஜீப் வருவழத பார்த்து ம ாகுலுக்கு ழதர்யம் அதி ோனது.
“ோயாண்டி, அவளுக்கு உன்ழன ல்யாணம் ட்டிக் விருப்பேில்ழை, அவ
என்ழனத்தான் ட்டிக் ப் மபாறா.... ேரியாழதயா மபாயிடு.... இல்மைனா நான்
மபாலீஸ்ை கொல்ை மவண்டி வரும்” என்றான்.
“த தா.... யாரு... நீயி, என்ழன... மபாலீஸ்ை.....?” என்று ேீ ண்டும் கபரிதா
ெிரித்தான். அப்மபாமத அவன் பிடரியில் இரும்பா ஒரு ழ விழுந்தது. அமொக்
வந்துவிட்டான்.

“என்ன த றாரு நடு மோடிை, ஸ்மடஷனுக்கு வா அங் உனக்கு ல்யாணம்

ருோதி எல்ைாம் பண்ணி ழவக் மறன்.. என்ன மபாைாோ?” என்று கநட்டி
தள்ளினான்.
“த பாரு இன்ஸ்கபக்டரு, நீ யாமோ புதுசு மபாை, அதான் என்ழன யாருன்னு
கதரியாே ழ கவச்சுட்மட, கபரிய இடத்துக்கு ஒரு மபான் மபாச்சுச்துனா நீ
இருக் ிற இடம் கபாட்டல் ாடாதான் இருக்கும்” என்று ேிேட்டினான்.
“அப்படியா அழதயும் பார்த்துடுமவாம் வா” என்று ஜீப்பிற்கு தள்ளிக்க ாண்டு
மபானான்.
“ம ாகுல் நீயும் ெிஸ்டரும் கூட வேணும்.... க ாஞ்ெம் அங் உங் ளுக்கு
மவழை இருக்கு” என்றான்.
“ெரி அமொக், நீ முன்ன இவமனாட மபா.... நான் என் ார்ை வமேன்” என்றான்.
தங் ள் ாரில் ஏறி பின் கதாடர்ந்து மபாைிஸ் ஸ்மடஷழன அழடந்தனர்.

“மேடம் இந்த ாழே அழடயாளம் கதரியுதா?” என்று ெிை மபாமடாக் ழள

ாட்டினான் அமொக். அப்பளோ கநாறுங் ி எரிந்து மபாயிருந்தது. ஆனாலும்
அவளாை கொல்ை முடிந்தது, அது அவர் ள் ார்தான், என்று.
 64

“எங் மளாட ார்தான்” என்றாள் அழுழ முட்ட.

“ம்ம் நான் நிழனச்மென்..... இந்த மபாமடாஸ் பாருங் ..... ேன்னிக் ணும் நீங்
ஏதுக்ம பயந்து மபாயிருக் ீ ங் .... ஆனாலும் டழே, கெஞ்சுதான் ஆ ணும்....
இந்த பாதி எரிஞ்ெ உடல் ள் உங் கபற்மறாருழடயதா?” என்று ம ட்டான்.
“ஆம்” என்று தழை அழெத்து ண்ணர்ீ வழிய ம ாகுைின் மதாள் ொய்ந்தாள்.

“ஐ ஆம் ொரி மேடம்..... இழத நாங் உங் வாயாை கதரிஞ்சுக் மவண்டியது

அவெியம்..... விருதுந ர்மைர்ந்து ாஞ்ெீபுேம் மபாற மோடிை மபான கேண்டு
மூணு ோெம்முன் நடந்த விபத்தின் பின்னணி ண்டுபிடிக்கும்படி என்னுழடய
கபாறுப்புக்கு இந்த ம ஸ் வந்துது.... அப்மபாதான் ம ாகுல் உங் ளப் பத்தியும்
மதா இந்த ோயாண்டிய பத்தியும் என் ிட்ட கொன்னான்..... நான் விொரிச்ெதுை
எல்ைாம் க்ள ீனா புரிஞ்சுமபாச்சு... கதளிவா ிடுச்சு.... உங் வாக்குமூைம்தான்
மதழவ பட்டுது..... அேெியல் கெல்வாக் கவச்சு இவன் இத்தன ாைோ
தப்பிச்சுட்டு வந்தான்.... ஆனா இந்த ம ஸ்ை வழ யா ொக்ஷியத்மதாட
ோட்டி ிட்டான்....

அவன்தான் உங் அப்பா ார்ை பாம்ப் கவச்ெொன்னு ெிை ருசுக் ள்

ிழடச்ெிருக்கு..... அந்த ொக்ஷி ஒண்ணு மபாதும், இவழன உள்மள தள்ள.....
ம ஸ் நல்ைா ஸ்ட்ோங் ா இருக்கு... நீங் இனி பயப்படமவ மவண்டாம்....
இவன் உள்மள மபானா அவ்மளா சுைபத்திை கவளிமய வேமவ முடியாது...
டபிள் க ாழை ம ஸ்.... நிச்ெயம் ஆயுள் தண்டழனதான்” என்றான்.

அவள் மேலும் அழுதாள்.... ஆனால் க ாஞ்ெம் பயம் மபானது.... இப்மபாதும்

ம ாகுைின் ழ அவள் ழ ழய க ட்டியா பிடித்தபடி அழணத்தபடி
இருந்தான்.

“மவணாம் இன்ஸ்கபக்டரு, என்மனாட விழளயாடாமத நான் ஒரு மபான்

பண்ணிக் ணும்” என்றான்.
“அகதல்ைாம் அப்பறம் பார்க் ைாம், மபொே உள்ள உக் ாருடா” என்று அவழன
திட்டி அடக் ினான் அமொக்.
“அவன நான் பாத்துக் மறன்..... இந்த மபாமடாஸ் எல்ைாம் பார்த்மதன்னும்
உங் கபற்மறார் ேற்றும் ார்தான் னும் இவன் ோயாண்டி தான்னு எங் ளுக்கு
ஒரு ஸ்மடட்கேன்ட் எழுதி குடுத்துட்டு நீங் மபாைாம் மேடம்.... ேிச்ெத்த நான்
பாத்துக் மறன்” என்றான்.
அமத மபாை ம ாகுல் ட டகவன எழுத அவள் ழ ஒப்பம் இட்டாள் ழ
நடுங் ..... அவழள கூட்டிக்க ாண்டு வடு
ீ வந்து மெர்ந்தான். அப்மபாதும்
 65

அவழன விட்டு விை ாேல் அவமனாடு ஒண்டியபடி பயந்த நிழையிமைமய

இருந்தாள் சுெீைா.
“என்னாச்சுப்பா என்ன நடந்துது?” என்று பயந்தனர் கபரிமயார்.
எல்ைாம் கொன்னான்
“அட அப்படியா இத்தழன மநேத்திை இவ்வமளா நடந்துடுச்மெ” என்று ோய்ந்து
மபாயினர்.
“இனி பயேில்ழைதாமன ம ாகுல்?” என்றார்.
“இல்ழைபா இனி ஒண்ணும் பயேில்ழை.... ஆனா இவதான் கோம்ப ைங் ி
மபாயிருக் ா, நாோ யாோச்சும் ஒருவர் ோற்றி ஒருவர் அவ கூடமவ
இருக் ணும் பா ஒரு கேண்டு நாளு” என்றான்.
“நான் இருக்ம ன் அண்ணிமயாட” என்று குதித்தான் ண்ணன். அந்த பயத்திலும்
அவழன ன்னத்தில் தட்டினாள் சுெி.
“சுெீோ அவனதான் பிடிச்சு ிட்டாங் மள இனி பயப்படாதீங் .... அவன் இங்
வேமவ ோட்டான்.... வந்தா, நானும் அண்ணனுோ அவன அடிச்சு உழதச்சு
உங் ழள ாப்பாத்தீடுமவாம்” என்றான் வேோ
ீ .
“என் ெிங் குட்டிடா நீ” என்றார் தர்ேைிங் ம்.
அவள் மு ம் க ாஞ்ெம் கதளிந்தது.

அந்த வாேத்தில் ோயாண்டியின் வழக்கு தாக் ல் கெய்யப்பட்டு ம ார்டுக்கு

வந்தது. மபாைிஸ் தேப்பில் க ட்டியான ொட்ெியங் ள் ருசுவா ி இருந்ததால்
அவனுக்கு அதி பட்ெ தண்டழன ிழடத்தது. அழத அமொக் மூைம்
ம ள்விப்பட்டு சுெீைாவிற்கும் ேற்ற குடும்பத்தாருக்கும் ேனம் நிம்ேதியாயிற்று.
இப்படி, தான் பிடிபடுமவாம் என்மறா தண்டழன ிழடக்கும் என்மறா
ோயாண்டி நிழனத்திருக் வில்ழை....

இனி சுெீைா தனக்கு இந்த கஜன்ேத்தில் ிழடக் ோட்டாள் என்று அறிந்தான்,

வாழ்க்ழ ழய கவறுத்தான்.... தனக்கு ிழடக் ாவிட்டாலும் அவள் பால் தான்
க ாண்ட கவறித்தனோன அன்பும் ாதலும் அவளானும் நல்ைபடி வாழ
மவண்டும் என அவழன எண்ண ழவத்தது. மபாைிெின் கொல்லுக்கு
ட்டுப்பட்டான்..... ஒமே ஒரு முழற பமோைில் விருதுந ர் கெல்ை அனுேதி
ம ாரினான்.... அது மபாைிஸ் ாவமைாடு நிழறமவற்றப்பட்டது. அவழன
மபாைிஸ் துழணயுடன் அங்ம ண்ட வதி
ீ ேக் ள் அதிர்ச்ெியும் ெந்மதாஷமும்
ஒருங்ம அனுபவித்தனர். க ாஞ்ெம் ழதர்யம் வந்து அரும வந்து அவழன
பார்ழவ இட்டனர்.
 66

“எல்ைாரும் என்ழன ேன்னிச்சுடுங் , உங் ளுக்கு எல்ைாம் நிழறய ஷ்டங் ள

நான் குடுத்திருக்ம ன்..... அதுேட்டுேில்ை இங் வாழ்ந்த சுெீைாவ ல்யாணம்
பண்ணிக் ணும்ங் ே ஆழெயிை அவ கபற்மறார் தழட ல்ைா இருந்தாங் ன்னு
அவங் ார்ை பாம்ப் கவச்சு க ான்னதும் நாந்தான்.... ஆனா கதய்வம்
எனக்குண்டான தண்டழனழய குடுத்துடுச்சு..... அதுேட்டுேில்ழை நான்
கொன்னதுமபாை சுெீைாவுக்கும் எனக்கும் எந்தவித்த கொந்த பந்தமும் உறவும்
ிழடயாது..... எங் ளுக்குள்ள எதுவுமே நடக் ழை, நான் அன்று கொன்னது
அத்தழனயும் கபாய்..... எங் ளுக்குள்ள அப்படி ஒண்ணுமே நடக் ழை..... அந்த
கபாண்ணு ஒரு கநருப்பு அதிை நான்தான் கபாசுங் ி மபாமனன்..... இப்மபா ேனம்
ோறி கஜயிலுக்கு மபாமறன், முடிஞ்ொ எல்ைாரும் என்ழன ேன்னிச்சுடுங் ”
என்று ழ கூப்பினான்.

கும்பல் வாய் பிளந்து அவன் ேனம் ோறிய மபச்ழெ ம ட்டு அதிெயித்து மபாய்
நின்றது..... சுெீைா உத்தேி என்று அறிந்து ெைெைப்பு ஏற்பட்டது.... அவழள
தவறா மபெிய பைரும் இப்மபாது தழை குனிந்தனர்.... அவள்
எங் ிருக் ிறாமளா என்ன கெய் ிறாமளா அவள் அப்படி கபற்மறாரின்
ேேணத்ழத ஒட்டி தன் வட்ழட
ீ கூட விட்டு விட்டு எங்ம கென்றாமளா என்று
ெிைர் வருந்தினர்.

இங்ம அமத மநேம் ம ாகுல் சுெீைா திருேணம் நல்ைபடி ேி விேரிழெயா

நடந்து முடிந்தது.... அவளது ெிை உற்றாரும் வந்தனர்.... ‘ஏமதா நல்ைபடியா
இருந்தா ெரி’ என்று வாழ்த்திவிட்டு கென்றுவிட்டனர்.
ோழை வேமவற்ப்பு நல்ைபடி தடபுடைா நடந்தது.... ண்ணன் தான் கபரிய
ேனிதன் மபாை எல்ைாவற்ழறயும் பார்த்து வனித்துக்க ாண்டான்.
அண்ணா அண்ணி என்று கூட நின்று பை மபாட்மடாக் ள் எடுத்துக்க ாண்டான்.
இேவு அழனவரும் வட்ழட
ீ அழடந்தனர்.... இருவரும் தனித்து விடப்பட்டனர்.

தனி அழறயில் முதல் இேவு ட்டிைில் இருவரும் ஒருவர் அழணப்பில்

ேற்றவர் தங் ழள இழந்து அழேதியா அழணத்தபடி இருக் மநேம்
ழிந்தது....
“சுெி” என்றான்.
“ம்ம்”
“ஏமதனும் மபமெண்டா” என்றான்.
“என்ன மபெணும்?” என்றாள்.
“ஏன் இன்னமும் உன் மு ம் ைக் த்துடமனமய இருக்கு கெல்ைம்?” என்று
ம ட்டான்.
 67

“என்ழன என் வார்த்ழதழய நம்பி என்ழன முழுேனமதாட நீங் ல்யாணம்

பண்ணி ிட்டீங் ..... ஆனா, நாழளக்கு எங் ஊர் ாேங் யாோச்சும் உங் ிட்ட
வந்து ஏதும் தாறுோறா மபெீட்டா...?” என்றாள்
“அட இகதல்ைாோ உன் பயம், அப்படி யாோச்சும் மபெினாத்தான் அழத நான்
நம்பீடுமவனா, இவமளாதானா நீ என்ழன அறிஞ்சு கவச்ெது.... நான் உன் மேை
கவச்ெ நம்பிக்ழ ழய நீ என் மேை ழவக் ழைமய கெல்ைம்” என்றான்.
“அப்படி இல்ழை அத்தான், இது உங் மேை ஏற்பட்ட ெந்மத ம் இல்ழை, எங்
ஊர் ாேங் மளாட புத்தி கதரிஞ்ெதாை வந்த மவதழன, உறுத்தல்” என்றாள்
அவன ோர்பில் ொய்ந்து.

“ெரி ஒரு மவழள அப்படிமய மபெினாலும் அவங் ளுக்கு பதில் கொல்ை எனக்கு
கதரியும்.... அது மபா ட்டும்டா அங் உன் வடும்
ீ ழடயும் அப்படிமய
விட்டுட்டு வந்துட்டிமய, நேக்கு அந்த கொத்து மவண்டாம்னாலும் அது
உங் ப்பாமவாட ஷ்ட ஜிவனத்திை ஏற்படுத்தியது..... அழத அபப்டிமய நாெோ
விடமுடியாது இல்ழையா, ழடழய வட்ழட
ீ ிேயம் பண்ணி யாருக் ானும்
வித்துேைாோ.... அந்த பணத்ழத உன் மபர்ை பாங் ில் மபாட்டு ழவக் ைாம்,
அதன் பிறகு அந்த பணத்ழத என்ன கெய்யைாம்னு மயாெிக் ைாம்..... உங்
கபற்மறார் மபர்ை ஒரு ட்ேஸ்ட் கூட ஆேம்பிச்சு ழ விடப்பட்ட ஷ்டப்படும்
கபண் ளுக்கு ஏதானும் பண்ணைாமே கெல்ைம்” என்றான்.

“உண்ழேதான், எனக்கும் அதுமபாை ஏதானும் பண்ணனும்னு எண்ணம்

ஏற்பட்டதுதான், ஆனாலும் எங் ஊர் பக் ம் மபா மவ எனக்கு பயோ இருக்கு,
அந்த பயத்ததான் நான் உங் ிட்ட இப்மபா கொன்மனன்” என்றாள்
ைவேத்துடன்.

“இப்மபாதான் நான் உன்கூட பக் பைோ இருக்ம மன கெல்ைம், என்ழன ேீ றி

என்ன நடந்துடும், ோயாண்டியும்தான் கஜயிலுக்கு மபாய்ட்டாமன, ஒரு முழற
மபாய் இழத எல்ைாம் ெீற்படுதீட்டு வந்துடைாம் கெல்ைம், ப்ள ீஸ்” என்றான்.
“ெரி” என்றாள் தயங் ியபடி.

“இப்மபா க ாஞ்ெம் என்ழனயும் வனிக் ைாமே” என்றான் ாமதாேம்

தாபத்துடன்.
“என்னவாம்?” என்றாள் க ாஞ்ெைா ,
“கெல்ைம்” என்று ட்டி அழணத்துக்க ாண்டு ாதல் ழத ழள துவங் ினான்,
அவள் ெிவந்து அவன் ழ ளில் உரு ினாள்.
 68

ாழை எழுந்து குளித்து எப்மபாதும் மபாை ீ மழ கென்று பாக்யத்துக்கு

உதவினாள்.
“என்னடி கபண்மண?” என்றார் அவர் ெிரிப்புடன்,
“கோம்ப ெந்மதாஷம் எனக்கு சுெீ” என்றாள்.
“எனக்கும்தான் ோ, என்னிக் ானும் ஒரு மவழள உங் ழள எல்ைாம்
பிரியமவண்டி வருமோன்னு நான் நிழனச்சு பயப்படாத ைங் ாத நாமள
இல்ழைோ, முக் ியோ எனக்கு ஒரு தாயா நீங் ிழடச்ெீங் , உங் ழள இனி
பிரியாே இங்ம மய உங் மளாட இருக் ைாம்” என்றால் சுெி ஆழெயுடன்
“அது என் அத்ரிஷ்டம் டீ ண்ணு, குழந்ழத இல்ைாத எனக்கு கபண்ணா நீ
வந்து வாய்ச்ெ.... அந்த டவுள் எனக்கு ருழண ாட்டினார்” என்று
அழணத்துக்க ாண்டார் பாக் ியம்.

அடுத்து வந்த நாட் ளில் மதன் நிைவுக்க ன ிளம்பினர். சுெீக்கு தான் கவட் ம்
பிடுங் ியது, ஆனால் ம ாகுல் மு ம் பிே ாெோ ேைர்ச்ெியுடன் உல்ைாெோ
இருந்தது. ஒமே லூட்டி அடித்துக்க ாண்டான்.

ெிம்ைா மபாயினர், அவழள தன் ழ அழணப்பில் ழவத்தபடி அங்ம இங்ம

என்று குளிரில் சுற்றி அழைந்தனர். ோழை ரூேின் ண ணப்பில் ஒருவர்
ேற்றவழே அழணத்தபடி ாதல் மபெி ளித்தனர். நான்கு நாட் ளும் நான்கு
கநாடி ளா பறந்தன.
ஊழே அழடந்து தன் மவழையில் ேறுபடி பிெியாகும் முன் சுெீைாவுடன்
அவளது ஊருக்கு கென்று அங்ம உள்ள மவழை ழள முடித்துவிட்டு
வந்துவிட மவண்டும் என்று முடிவு கெய்துக ாண்டான்.

அதன்படி ேறுநாள் இருவரும் ிளம்பினர். சுெீைா இன்னமும்

ைக் த்துடமனமய இருப்பழத ண்டு,
“இனி என்னோ பயம், இப்மபா நீ தனி ேனுஷி இல்ழை ோ, ேிஸ்ஸஸ்
ம ாகுல், உன்ழன யாரும் வாய் திறந்து ஒரு தப்பான கொல் கொல்லீட
முடியாது..... என் ம ாகுல் அப்படி நடக் விட்டுட ோட்டான்.... ழதரியோ
மபாயிட்டு வா” என்று கூறி அனுப்பினர்.

விருதுந ழே கநருங் கநருங் நடுங் ஆேம்பித்தாள் சுெீைா, அன்று

நடந்தழவ எல்ைாம் ண் முன் வந்து அவழள மேலும் நடுங் ச் கெய்தது....
அவழள மதாளில் ழ மபாட்டு அழணத்து ஆதேவா நடத்திச் கென்றான்.
இவளது வட்ழட
ீ அழடந்து பூட்ழட திறந்தனர்.... உடமனமய அக் ம் பக் ம்
 69

வட்டிைிருந்து
ீ ேக் ள் வந்தனர்.... இவளது வாெழை அழடந்து உள்மள வே
எத்தனித்தனர்.... சுெீைாவிற்கு உடல் ெர்வாங் மும் வியர்த்து நடுங் ியது.

“வாம்ோ சுெீைா, எப்படி இருக்ம , இத்தழன நாளா எங்ம இருந்மத, நீ

என்னானிமயா என்னாச்மொன்னு நாங் எல்ைாம் பயந்துட்மடாம்” என்று
ஆதேவா அன்பா மபெினர்.
சுெீைாவிற்ம ா ஆச்ெர்யம்.
“நான் நல்ைா இருக்ம ன் ஆண்ட்டி, நான் வந்து இவங் வட்டுைதான்
ீ
கென்ழனை அழடக் ைாோ இருந்மதன், இவங் தான் என் வட்டுக்
ீ ாேரு”
என்றாள் கேல்ை ழதரியத்துடன். அப்மபாதும் ம ாகுைின் அழணப்பில் தான்
இருந்தாள்.
“இது உன் புருஷனா, உனக்கு ல்யாணம் ஆயிடுச்ொ.... எங் ளுக்க ல்ைாம்
கொல்ைமவ இல்ழைமய?” என்றனர் அங் ைாய்ப்புடன்.
எதிர்பார்த்தது மபாைல்ைாேல் அழனவரும் அன்புடன் ேரியாழதயா மவ
மபசுவது ண்டு அவளுக்கு குழப்பம் ஆனது.

அவழன ஏறிட்டாள், இரு பாப்மபாம் என்று ண் அேர்த்தினான் ம ாகுல்.

“கோம்ப ெந்மதாஷம் தம்பி, எங் சுெீைாழவ நீங் ல்யாணம் ட்டி ிட்டீங் ,
அவளும் எங் ளுக்கு ஒரு கபாண்ணு மபாைதான், கோம்ப நல்ை கபாண்ணு....
நடுவாை என்கனனன்மோ நடந்துடுச்சு, ஆனா இப்மபா எல்ைாம் க்ளியோ ி
மபாச்சுது.... எங் ழள எல்ைாம் ேன்னிச்சுடுோ சுெீைா.... ெின்னவளானாலும்
எங் ழள எல்ைாம் கபரிய ேனமொட ேன்னிச்சுடு” என்றனர்.
“ஐமயா அங் ிள், என்ன இது, ஏன் இப்படி எல்ைாம் கபரிய வார்த்ழத
கொல்றீங் , என்ன நடந்துது நான் மபானதுக்கு அப்பறோ?” என்றாள்
அடக் ோட்டாேல்.

“அந்த ோயாண்டி வந்து ேன்னிப்பு ம ட்டாமன உனக்கு கதரியாதாோ, ஆோ நீ

தான் இங்ம இல்ழைமய” என்று விவரித்தனர்.
“அதுேட்டுேில்ழைோ, உனக்கும் அவனுக்கும் எந்த கொந்த பந்தமும் உறவும்
இல்ழை கதாடர்பும் இல்ழை, அன்னிக் ி உங் ளுக்குள்ள ஒண்ணுமே
நடக் ழைன்னும் கொன்னாமன, எங் ிட்ட ேன்னிப்பு ம ட்டான் ோ.... உன்
கபற்கறாே க ான்னதுக்குதான் தனக்கு தண்டழனன்னு.... ேனம் கதளிஞ்சு
கஜயிலுக்கு மபாறதா கொன்னான்” என்றனர்.

சுெீைா வாயழடத்து மபானாள். ‘ோயாண்டியில் இப்படியும் ஒரு நற்குணோ?’

என்று மதான்றியது அவளுக்குள், ம ாகுழை ஏறிட்டாள், அப்மபாது அவனும்
 70

அப்படிமய எண்ணி இருந்தான்..... எல்ைாம் நல்ைதுக்ம என்று ண்

அேர்த்தினான்.

“கோம்ப தாங்க்ஸ் அங் ிள் ஆண்ட்டி, இப்மபா நாங் இந்த வட்ழடயும்

ீ
இவங் ளுக்கு கொந்தோன ழடழயயும் வித்துட ஏற்பாடு கெய்யத்தான்
வந்மதாம்.... உங் ளாை ஏதானும் இதுை உதவி கெய்ய முடியுோ?” என்று
ம ட்டான்.
“அதுக்க ன்னப்பா, அக் ம் பக் த்திை இருக் றவங் மள பார்த்து
வாங் ி ிடுவாங் , ஆனாலும் தம்பி எதுக்கு விற் ணும், நீங் எப்மபாவாச்சும்
வந்தா மபானா தங் ிக் ைாமே, ழடழய கூட லீசுக்கு விட்டுடைாமே” என்றார்
ஒரு முதியவர்.
“இல்ழை அங் ிள் எங் ளாை இனி இங்ம அடிக் டி வந்து மபா முடியாது,
அதான்” என்றான்
“ெரி நாங் பார்க் மறாம்” என்று விழட கபற்றனர்.

ம ாகுலும் சுெீயும் ஒரு கபரிய பாேம் குழறந்து ஹப்பா என்று அேர்ந்தனர். சுெி
வட்ழட
ீ சுற்றி பார்த்து தாய் தந்ழதயின் ஒவ்கவாரு ொோழனயும் தடவி
க ாடுத்து அழுதாள்.... அவழள மதற்றி ெிரிக் ழவத்தான்..... அவர் ள்
நிழனவா அவளுக்கு மவண்டிய ெிை ொோன் ள் புழ படங் ள் முக் ியோன
ெிை கபாருட் ழள ேட்டும் எடுத்து இருவருோ பாக் கெய்தனர்.

பின்மனாடு ம ாகுல் ோர்க ட் ஏரியாவுக்கு கென்று ஒரு ஏகஜண்ழட அழழத்து

வந்து வட்ழடயும்
ீ அதழன ஒட்டிய ழடழயயும் ாண்பித்து அழத விற்
ஆள் பிடிக் ச் கெய்தான். அடுத்த நாமள நல்ை பார்டி ஒன்று அழேய
அவர் ளுக்கு இது மதாதா அழேந்ததா வும் தாங் மள இேண்ழடயும்
வாங் ிக்க ாள்வதா வும் கூறினர். நியாயோன விழை மபெி முடித்து பத்திேம்
தயார் கெய்து சுெி ழ எழுத்து இட நான்கு நாட் ளின் முடிவில் வடும்
ீ
ழடயும் விற் ப்பட்டது, தாங் ள் எடுத்த ொோன் ளுடன் கென்ழனழய
மநாக் ி திரும்பினர்.

வட்ழட
ீ அழடந்த சுெியின் மு த்தில் இப்மபாதுதான் ழளமய வந்திருந்தது.
அங்ம நடந்த அதிெயங் ழள பாக்யத்திடம் தர்ேைிங் த்திடமும் விவரித்தனர்.
“நல்ைதா மபாச்சு மபா, உன் நல்ை ேனசுக்கு எல்ைாமே நல்ைதா முடிஞ்சுது.....
இனியானும் எந்த விதோன ேன மவதனயும் உறுத்தலும் இல்ைாே தம்பிமயாட
நல்ைபடியா குடித்தனம் பண்ணு” என்றார் பாக் ியம்.
 71

அன்று இேவின் தனிழேயில் ேைர்ந்த மு த்துடன், அளவிைா ாதல் ததும்பும்

விழி ளுடனும் அழறக்கு வந்த சுெீழயக் ண்டு மு ம் ேைர்ந்தான் ம ாகுல்.
“என்னடி, மு த்திை ஆயிேம் வாட்ஸ் பல்ப் எரியுது?” என்று ிண்டினான்.
“ஒண்ணுேில்ழைமய” என்று ேழுப்பினாள்.
“ேனதின் நிம்ேதி ேைர்ச்ெியா கவளிவருது அப்படிதாமன?” என்றான்.
“ஆம்” என்று தழை அழெத்தாள். அன்று அவர் ளின் கூடைில் தனி சுழவ கூடி,
திழளத்தனர். முழு ேனதுடன் நிழறந்த ெந்மதாஷத்துடனும் அவழள
அவனுக்கு முழுழேயா பரிெளித்தாள் சுெீைா.
இல்ைறம் நல்ைறம் ஆனது, அவர் ளின் அந்த அன்பு இதயம் நுழழந்து ேனம்
நிழறத்தது.
நிழறந்தது