Ako si Pamela

Akala mo lang walang poreber

Pero meron!
Segu-segundo matatamis na ngiti ang alay nating dalawa
Oras-oras sinusungkit ang mga bituin
Ikaw lang ay mapasakin
Araw-araw magkasamang tinatahak ang landas ng tadhana
Tadhanang ikaw at ako ay magsasama
Buwan-buwang magkahawak an gating mga kamay
Pinapangarap ang habang buhay
Labindalawang buwan,
Isang taong tayong naging masaya
Isang taon na ang mundo natin ay iisa
Isang taon na rin pala ang nakakalipas matapos mong bitawan
Ang pagkakahawak sa aking mga kamay
Isang taon na rin pala akong nakatingala sa langit
Umaasa at naghihintay
May poreber nga!
Poreber na umaasa
Poreber na naghihintay
Ako si Pamela , si Pamelang pinaasa
At ito ang aking kwento

Pebrero dalawamput anim dalawang libo labing walo

Ang buwan at eksaktong araw at taon
Kung saan ako ang naging saksi
Kung saan ako ang naging saksi
Kung paano ka nabasag at nadurog sa maliliit na piraso
Kahit alam kong posibleng masaktan at masugatan ako
Pinilit kong pulutin at buoin kahit alam kong Malabo

Marso,
Heto pa rin ako!
Iniisip kung paano ako magsisimula?
Kung paano kita muling bubuoin?
Pinulot ko ang isang pirasong salamin
Pinuwesto ko siya sa baba
At nagdesisyon akong, dito ako magsisismula.

Abril,
Inabot ko sayo ang aking mga kamay
Hindi ko ramdam ang higpit
Ngunit sapat na saakin ang hinawakan mo’ko
Naging CCTV, kamera, komekero
Ibat ibang karakter ang ginampanan ko
Makita ko lang muli,
Masulyapan ko lang muli,
Ang iyong mga ngiti sa labi mo

Mayo,
Naging malapit tayo sa isat isa
Muli kong nasilayan ang matatamis mong mga ngiti
Muli kong narinig ang malalakas mong mga tawa
Ang saya saya ko!
Dahil unti unti ka ng bumabalik
Unti unti na kitang nabubuo
Hunyo,
Naalala mo pa ba noong kaarawan ko?
Noong inalayan mo ako ng isang napakagandang kanta
Saksi ang bituwin, ang buwan at ang kalangitan
Kung paano mo hinawakan ng pagkahigpit-higpit ang aking mga kamay
At kung paano mo binitawan ang mga salitang
Mahal kita.

Hulyo,
Ang buwan kung saan sa pagitan ng ikaw at ako
Ay nagkaroon ng tayo
Hinayaan kong magmahal ang puso ko
Kahit ramdam ko yung takot at pangamba
Sige susugal na muna ako , makikipaglaro kay tadhana
At panghahawakan ang mga sinabi mong Mahak mo ako.

Agosto,
Naging masaya tayong dalawa ,
Ikaw ang nagsilbing bituwin kapag ang mundo’y madilim
Ikaw ang nagsilbing araw pagkatapos ng dilim
Ikaw ang nagsilbing bahag-hari
Pagkatapos ng bagyong dumating

Setyembre,
Ang buwan kung saan nangako ka.
Nangakong hindi mo ako iiwan
Pangakong kahit na anong mangyari ako ay iyong ipaglalaban
Pangakong ako laang ang babaeng iyong papakasalan
Ang babaeng iyong mamahalin at pipiliin

Oktobre,
Nagbiro ang tadhana
Dumating ang isang nakakapinsalang unos
Hawak ko ng mahigpit ang iyong mga kamay
Kahit na ang hangin ay unti unti ka ng tinatangay

Nobyembre,
Dumating ang isang napakalakas na lindol, niyanig at hinulog ang
Mga pirasong pinaghirapan kong buoin
Hindi!
Pinilit kong pulutin
Ang mga mata ko’y nanlalabo
Ang puso ko’y nagsusumamo
Ang mga kamay ko ay punong-puno na ng dugo

Disyembre,
Tila ba akoy nasa karagatan?
Nahihirapan na akong huminga
Unti unti na rin akong nalulunod sa mga luha na nanggaling sayong mga mata

Enero,
Tuluyan na nga akong inalayo sayo ng karagatan
Pero pinilit kong magpakatatag at ilangoy ang mga paa ko pabalik sayo!
Hindi pa naman siguro ito ang huli diba?
Lalaban ako!
Babalik ako sayo!
Pebrero,
Mahal, nakabalik na ako!
Itong mga sugat ko sa kamay
Itong mga namamaga kong mga mata
Mahal, huwag mo tong pansinin
Mahal, nakabalik na ako.

Pebrero dalawamput anim dalawang libo labing siyam

Ang eksaktong buwan at araw noong una kitang nakita
At ngayon, suot mo na ang isang napakagandang barong
Andoon ka, naghihintay.
Suot mo rin ang isang napakagandang ngiting pinaghirapan kong ibalik sayo
Nagsimulang tumugtog ang isang napakagandang kanta
Kantang minsan mo ng inalay saakin
Tumugtog ang kampana
Hudyat ng pagsisismula
Sinadya kong bagalan ang aking paglalakad
Sobrang lapit ko na
Pero bakit ang lungkot?
Dapat masaya ako
Dapat masaya,
Gusto lang naman kitang yakapin ng sobrang higpit pero hindi ko na nagawa
Dahil tuluyan mo ng iniabot an iyong mga kamay
Kasabay ng napakatamis mong ngiti
Sa babaeng papakasalan mo
Ang babaeng bumasag sayo
Pero mas pinili mong makasama
Kung sino pa pala ang binuo mo
Siya rin pala wawasak sayo
Uulitin ko,
Ako si Pamela!
Si Pamelang pinaasa!