Professional Documents
Culture Documents
Εισηγητής:
Θεοφάνης Καλογερόπουλος, Μ-Η
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Με τη σηµερινή παρουσίαση, δίνεται η ευκαιρία να γίνει µια εµπεριστατωµένη αναφορά
στις στεγανώσεις µε ασφαλτικές µεµβράνες στα δώµατα των κατασκευών. Στη χώρα µας
η στεγάνωση-υγροµόνωση των κατασκευών αρχίζει να βρίσκει το δρόµο της,
ακολουθώντας τα τελευταία χρόνια µια ανοδική πορεία σε ότι αφορά την ποιότητα και την
αναγκαιότητα της.
Παλαιότερα δεν αποτελούσε απαραίτητο στοιχείο για την ασφάλεια και τη µακροβιότητα
των κατασκευών. ∆εν υπήρχε η γνώση και οι δυνατότητες ήταν λίγες για αντιµετώπιση του
θέµατος µε τη χρήση ποιοτικών υλικών.
Η κύρια αιτία ήταν ότι δεν υπήρχε ούτε ακόµα υπάρχει στην Ελλάδα υγροµονωτικός
κανονισµός που να θεσπίζει µεθόδους υγροµόνωσης και υλικά. Αυτός είναι ο κύριος
ανασταλτικός παράγοντας έλλειψης αξιοπιστίας και ο προφανής λόγος των µεγάλων
προβληµάτων της στεγάνωσης.
Υγροµονωτικός κανονισµός υπάρχει από πολλά χρόνια σε όλες τις χώρες της Ευρώπης
ακόµα και σε αυτές που δεν ανήκουν στην Ε.Ε. Η δηµιουργία ενός τέτοιου κανονισµού θα
έλυνε πολλά προβλήµατα σε ότι αφορά την αξιοπιστία και την µακροβιότητα των
κατασκευών.. Θα αποτελούσε ένα σηµαντικό εργαλείο στα χέρια των µελετητών να
υπήρχαν προδιαγραφές ατεγάνωσης, όπως επίσης ένα όργανο ελέγχου των κατασκευών.
Το πρότυπο ΕΛΟΤ 1415 που αποπερατώθηκε 2 χρόνια πριν αποτελεί ένα σηµαντικό
επιστηµονικό έργο, το µοναδικό ίσως στον τοµέα της στεγάνωσης µε ασφαλτικές
µεµβράνες και µπορεί να αποτελέσει την βάση ενός υγροϋονωτικού κανονισµού,
ποιοτικού, αποτελεσµατικού και εναρµονισµένου µε τα ισχύοντα στην Ευρώπη.
Για την επίτευξη κάτι τέτοιου είναι απαραίτητη η ενεργή συµµετοχή του TEE καθ' ύλην
αρµόδιου οργάνου ώστε ο υγροµονωτικός κανονισµός που θα γίνει να πάρει επίσηµη
µορφή και να ενταχθεί στον υπάρχοντα θερµοµονωτικό κανονισµό.
Πιστεύω ότι κανένας δεν θέλει ούτε και αποτελεί ότι καλύτερο το 2002 να υπάρχουν στην
Ελλάδα άνθρωποι µεταξύ των οπσίων και συνάδελφοι µηχανικοί οι οποίοι εξακολουθούν
να είναι θιασώτες της στεγάνωσης δωµάτων µε γαρµπιλοµωσαϊκό σαν τελευταία στρώση.
Χρησιµοποιώντας σαν βάση το πρότυπο ΕΛΟΤ 1415 που αναφέρεται στη στεγάνωση των
δωµάτων µε ασφαλτικές µεµβράνες και µε την επέκταση του στην στεγάνωση άλλων
περιπτώσεων (δώµατα µε κλίση 5%, γέφυρες, χώροι στάθµευσης κ.α.) θα δηµιουργηθεί
ένας ικανός και αναγκαίος υγροµονωτικός κανονισµός.
1/8
Με βάση δε τα Ευρωπαϊκά πρότυπα θα δηµιουργηθούν απαραίτητες προϋποθέσεις και
προδιαγραφές για τις κατάλληλες ασφαλτικές µεµβράνες.
Ας δούµε ποιοί είναι οι παράγοντες που δηµιουργούν αστοχία στην στεγανωτική στρώση
και συνιστούν την παθολογία των στεγανώσεων.
2. Αποκόλληση αλληλοεπικαλύψεων
Σε όλων των ειδών τις ασφαλτικές µεµβράνες σοβαρός λόγος αστοχίας της
στεγάνωσης είναι η αποκόλληση των επικαλύψεων των ασφαλτικών µεµβρανών
µεταξύ τους. Η αποκόλληση οφείλεται σε φθηνό ασφαλτικό µίγµα ή κακή εφαρµογή
που συνίσταται στην υπερβολική χρήση φλογίστρου κατά την επικόλληση.
2/8
5. Σκλήρυνση (γήρανση) της στεγανωτικής στρώσης
Οι βασικοί τρόποι αντιµετώπισης της παρουσίας του νερού είναι ο συνδυασµός της
στρώσης διάχυσης υδρατµών µε εξαεριστήρες οι οποίοι έχουν προορισµό να θέσουν
σε υποπίεση το υπόστρωµα και να δηµιουργήσουν µια κυκλοφορία του αέρα που
οφείλεται στην επίδραση του ανέµου που διέρχεται από τους ειδικούς προς τούτο
αεραγωγούς (προσαγωγούς αέρα).
Από τον επόµενο πίνακα προκύπτουν οι µέγιστες επιφάνειες που µπορεί ένας
εξαεριστήρας να στεγνώσει ένα υπόστρωµα ανάλογα µε το υλικό του υποστρώµατος.
3/8
Επιφάνεια εξαερισµού (m2)
Τύπος εξαεριστήρα
Είδος υποστρώµατος
Απλής ενέργειας ∆ιπλής ενέργειας
Πλάκα Ο.Σ. 60 30
Κυψελωτό σκυρόδεµα 80 40
Ελαφροσκυρόδεµα 80 40
Ξύλινο υπόστρωµα 25 10
Ινώδη θερµοµονωτικά υλικά 25 10
∆ιογκωµένος φελός 25 10
Αφρώδη συνθετικά υλικά (ΡVC,
πολυστερίνη,πολυουρεθάνη, 30 15
διογκωµένο γυαλί) ί
Η αποτελεσµατικότητα των εξαεριστήρων απαγωγής υδρατµών εξαρτάται από την απόσταση
τους από τα στηθαία που πρέπει να είναι µεγαλύτερη των 2,0m ως και από την τοποθέτηση
ανάµεσα σε δύο εξαεριστήρες απαγωγής, ενός εξαεριστήρα προσαγωγής.
Στηθαία
Ιδιαίτερη µέριµνα πρέπει να δίνεται στη στεγάνωση των στηθαίων ενός δώµατος.
Όπως διατυπώθηκε ήδη, η κύρια στεγανωτική στρώση πρέπει να επικολλάται
πλήρως στο δώµα (ή στην πρώτη ασφαλτική µεµβράνη) και να επικαλύπτει τα λούκια
οµαλοποίησης από τσιµεντοκονία των κατακόρυφων απολήξεων του δώµατος.
Λωρίδα της κύριας στεγανωτικής στρώσης επικολλάται πλήρως στο στηθαίο και
υπερκαλύπτει την ήδη επικολληθείσα στο δώµα µεµβράνη. Στα στηθαία η ασφαλτική
µεµβράνη επικολλάται µέχρι ύψους τουλάχιστον 30 cm και στερεώνεται µε λάµα
αλουµινίου πάχους 1,2 mm ή γαλβανισµένης λαµαρίνας πάχους 0,8 mm, η οποία στο
τέλος της εργασίας σφραγίζεται µε ειδική ασφαλτική µαστίχη.
Σε ορισµένες περιπτώσεις, είτε επειδή το στηθαίο είναι χαµηλό είτε γιατί κρίνεται
αναγκαίο, η ασφαλτική µεµβράνη καλύπτει ολόκληρο το στηθαίο και καρφώνεται µε
λάµα στη στέψη του.
Yδρoρρoές
Αρµοί διαστολής
Οι αρµοί διαστολής αποτελούν ενός άλλου είδους ευπαθή σηµεία που πρέπει να
αντιµετωπίζονται ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της στεγάνωσης ενός δώµατος.
4/8
Λόγω της κίνησης των παρειών τους, που οφείλεται σε συστολοδιαοτολές, είναι
απαραίτητο να δίνεται η δυνατότητα στις ασφαλτικές µεµβράνες της στεγανωτικής
στρώσης να ανταπεξέλθουν στις κινήσεις αυτές χωρίς να υποστούν ρηγµατώσεις.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1. Ολοι οι παραπάνω τρόποι επαναστεγάνωσης δωµάτων δεν περιλαµβάνουν
δηµιουργία ρύσεων. Στην περίπτωση που απαιτούνται ρύσεις χωρίς θερµοµόνωση, η
κατασκευή τους προηγείται όλων των άλλων εργασιών και κατασκευάζονται µε
κυψελωτό κονιόδεµα για .αποφυγή επιβάρυνσης της υπάρχουσας κατασκευής.
2. Όταν είναι αναγκαία και η θερµοµόνωση και είναι απαραίτητες και οι ρύσεις, τότε το
θερµοµονωτικό υλικό µπορεί να προηγηθεί του υλικού ρύσεων. Στην περίπτωση αυτή
εάν το θερµοµονωτικό υλικό δεν έχει κλειστές κυψέλες πρέπει µετά την επικόλληση
των πλακών στην προς στεγάνωση επιφάνεια να καλυφθεί µε φύλλο πολυαιθυλενίου
µεγάλου πάχους (0,2 mm).
3. Όταν είναι επιθυµητή η δηµιουργία βατού δώµατος, αυτό µπορεί να γίνει µε στρώση
οπλισµένου γαρµπιλοσκυροδέµατος πάχους 4 cm ή µε επικόλληση πλακών πεζο-
δροµίου. Στην περίπτωση αυτή είναι απαραίτητη η προηγούµενη σύµφωνη γνώµη
του µηχανικού αφού προηγουµένως συµβουλευθεί τη στατική µελέτη του κτιρίου,
ώστε η φέρουσα κατασκευή να αντέχει το πρόσθετο σηµαντικό βάρος της λύσης
αυτής.
Η σωστή επιλογή µε βάση τα παρακάτω κριτήρια µειώνει αισθητά την παθολογία των
ασφαλτικών µεµβρανών και κατά συνέπεια του στεγανωτικού συστήµατος. ∆ηµιουργεί η
σωστή επιλογή προϋποθέσεις αξιοπιστίας και µακροβιότητας των στεγανωτικών
συστηµάτων µε χρήση ασφαλτικών µεµβρανών.
Αποτελεί πάντα σηµαντικό κριτήριο επιλογής στην διάρκεια ζωής µιας στεγανωτικής
στρώσης µε ασφαλτικές µεµβράνες η διάρκεια ζωής (γήρανση) των µεµβρανών.
5/8
Η γήρανση των ασφαλτικών µεµβρανών και ιδαίτερα των µεµβρανών οξειδωµένης
ασφάλτου οφείλεται κατά κύριο λόγο στην απώλεια των πτητικών της ασφάλτου αλλά
και στα φυσικά και χηµικά χαρακτηριστικά των υλικών του κάθε φορέα (οπλισµό) και
στις διάφορες ενδογενείς ή εξωγενείς επιδράσεις.
3. Κριτήριο επικαλύψεων
Όταν για την εφαρµογή δεν γίνεται χρήση φλογίστρου τότε επιτρέπεται η επικάλυψη
των ασφαλτικών µεµβρανών µε άµµο και η επικόλληση µε χρήση ασφαλτόκολλας
(θερµής ή ψυχρής).
4. Κριτήριο υποστρώµατος
6. Οικονοµικό κριτήριο
6/8
Αυτός είναι ο κύριος λόγος που πρέπει οι ασφαλτικές µεµβράνες να συνοδεύονται
πάντα από επίσηµα πιστοποιητικά κρατικών ή αναγνωρισµένων ιδιωτικών
εργαστηρίων της χώρας προέλευσης και να προέρχονται από παραγωγό που
εφαρµόζει σύστηµα διασφάλισης ποιότητας κατά ISO 9000.
Η εξέταση των παραπάνω µηχανικών ιδιοτήτων και η απόφαση για επιλογή βάσει
αυτών του κατάλληλου στεγανωτικού συστήµατος είναι αντικείµενο ιδιαίτερου
κεφαλαίου
Με βάση την έρευνα αυτή στις Ηνωµένες Πολιτείες τα προβλήµατα που παρατηρήθηκαν
ήσαν τα ακόλουθα:
1. Προβλήµατα επικαλύψεων
Οι αναφορές από τις διάφορες πηγές δείχνουν ότι τα προβλήµατα επικαλύψεων είναι
πολλά (24%) και µε την πάροδο των χρόνων η συχνότητα εµφάνισης τους παραµένει
σχεδόν σταθερή. Αυτό είναι κάτι µη αναµενόµενο γιατί η προσπάθεια της βιοµηχανίας
και η µείωση του συγκεκριµένου προβλήµατος βελτίωσε την ποιότητα των υλικών και
την ποιότητα της εργασίας.
2. Συρρίκνωση µεµβράνης
7/8
3. Σχισίµατα
Παρατηρήθηκαν σε ποσοστό 47% στις EPDM, 22% στις PVC και 13% στις
ασφαλτικές.
4. Στηθαία
Τα προβλήµατα στα στηθαία εξαρτώνται και από τα υλικά κατασκευής των στηθαίων.
Θεωρώντας ότι τα υλικά των στηθαίων είναι σχετικά µεταξύ τους, τα προβλήµατα
σχετίζονται µε τους τύπους των µεµβρανών. Προηγούνται σε προβλήµατα οι
µεµβράνες EPDM, ακολουθούν οι µεµβράνες PVC και τελευταία οι ασφαλτικές.
5. Άλλα προβλήµατα
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Οι ασφαλτικές µεµβράνες συµπεριφέρονται καλά στις περισσότερες περιπτώσεις
στεγάνωσης δωµάτων. ∆εν δηµιουργούν οξυµένα προβλήµατα αστοχίας.
Θα πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη ότι η έρευνα έγινε όταν στις Ηνωµένες
Πολιτείες οι στεγανώσεις ασφαλτικών µεµβρανών περιείχαν κατά κύριο λόγο οξειδωµένες
ασφάλτους.
Εφαρµόζονται χωρίς ιδαίτερα προβλήµατα σ' όλες τις περιπτώσεις στεγάνωσης δωµάτων.
8/8