Upang maging kapani-paniwala ang tauhan ng kuwentong gustong sulatin, may tatlong bagay na Ito ang binhi ng solusyon

Ito ang binhi ng solusyon sa suliraning nakapaloob sa kuwento upang malutas.

dapat isaalang-alang: Napakahalagang sangkap ang pahiwatig sa pagsulat ng maikling kuwento. Ito ang
 UNA. Kailangang hindi pabago-bago ang kaasalan o gawi (Consistent) nagdudulot ng himaton (clue) kung pano lulutasin ng pangunahing tauhan ang suliraning
 IKALAWA. Ang karakter ay may malinaw na katwirang gaganyak sa kanya sa anumang kinakaharap. Ito rin ang ubod ng lohika na nakapaloob sa kuwento.
gagawin lalo na kung magkakaroon ng pagbabago ang kanyang ginagawi (Clearly Motivated) MONOLOGO (Monologue)
 PANGATLO. Ang karakter ay kinakailangang nagmumukhang totoo o matwid. (Plausible o Iisa lamang ang nagsasalita.
lifelike) PANINGIN o Point of View
BANGHAY o (Plot)
Dalawang pananaw tungkol sa paggamit ng banghay sa kuwento ANG POINT OF VIEW AT ANG VIEW POINT
1. Ang banghay at ang kuwento ay hindi mapaghihiwalay. Ang dalawa, ang tauhan Nasa tumitingin (o nakatingin) ang point of view, samantalang nasa tinitingnan ang
(character) at ang banghay (plot) ay kawangis ng dalawang dulo ng isang see-saw. viewpoint. Sa ibang pagpapaliwanag, kung sino ang pumupuntirya ay nasa kanya
Kung hindi na gagalaw iyong isang dulo ay hindi rin gagalaw iyong kabila. ang point of view at kung sino ang pinupuntirya ay ito ang viewpoint.
2. Ang pangunahing layunin ng kuwento ay makapagdulot ng kaisahang bisa o  PANINGIN NG UNANG PANAUHAN
impresyon.  First person point of view – karaniwang tungkol sa karanasan ng nagsasalaysay o
. narrator.
MGA PANGYAYARING PANGKUWENTO Dalawang paraan ng paggamit:
Tunggalian (conflict) – pinakakaluluwa ng banghay. Ito ang nagdudulot ng sigla—ng a) Si “ako” ang pangunahing tauhan sa kuwento
enerhiya—sa mga karakter mula sa umpisa ng kuwento hanggang sa pagwawakas nito. Ang b) Hindi si “ako” ang pangunahing tauhan
tunggalian ang pumupukaw sa pananabik ng isang mambabasa upang basahin ang isang akda.
Ito ang labanan ng mga pagkilos, mga ideya, mga mithiin o paninindigan na nakapaloob sa  PANINGIN SA PANGATLONG PANAUHAN
kuwento  Third person poiunt of view- ito ang pinakamadalas na gamiting punto de bista ng
Mga Uri ng Tunggalian karamihang manunulat. Dumaraan sa panauhang siya ang mga pangyayari. Ayon kay
 Tao laban sa tao (man against man) Landicho, ang pangatlong panauhan ay maaaring sumanib at kumalas ang isip ng
a) Tunggaliang pisikal (physical conflict) manunulat sa isip ng pangunahing tauhan.
b) Tunggaliang mental (Mental conflict)
 Tao laban sa kalikasan o sa kapaligiran (man against nature or SIMBOLO o Symbol
environment) Isang makasining na sangkap ang simbolo na kumakatawan sa isang uri ng
 Tao laban sa kanyang sarili (Man against Himself) paniniwala, kaisipan, bagay o damdamin. Layunin ng paggamit ng simbolo sa pagsulat ng
1. MGA BAHAGI NG BANGHAY kuwento ang ikintal sa kamalayan ng mambabasa ang isang bagay upang maging lubos na
1. Panimulang Galaw- nararapat na magtaglay ang banghay ng makapukaw- bahagi ng kanyang pang-unawa.
damdaming umpisa. Kilangan ito upang mawili kaagad ang mambabasa na
siyang magsisilbing susi upang ipagpatuloy na basahin ang akda.
2. Umiigting na galaw – kapag nasaling na ang damdamin ng mambabasa ay
dapat na pagsikapang panatilihin, kung hindi man pag-ibayuhin iyon ng
manunulat. Kailangang huwag hayaang maglaho ang pagkapukaw ng
damdaming ito ng mambabasa upang ipagpatuloy na basahin ang akda.
3. Krisis (Crisis) – pinakatampok na aksiyon sa kuwento. (Most dramatic part)
4. Kasukdulan (climax) – pinakamatinding bahagi ng kuwento. Sa bahaging ito,
malalagay na ang pangunahing tauhan sa sitwasyon kailangang kumilos upang
bigyan na ng solusyon ang suliraning kinahaharap.
5. Kakalasan o Realisasyon (denouement) – huling bahagi ng banghay. Dito ay
lubusan nang maisasakatuparan ng pangunahing karakter ang solusyon sa
suliranin na kinaharap. Ito na iyong bahagi ng akda na nagdudulot ng kalinawan
sa mga pangyayaring nakapaloob sa kuwento.

PAHIWATIG o (Foreshadowing)