Professional Documents
Culture Documents
WM2 Rozdzial 1
WM2 Rozdzial 1
WM2 Rozdzial 1
Podstawy Fizyki
Część I — Fizyka Klasyczna
(na prawach rękopisu)
Wstęp
1
2 WSTĘP
Tabela 1.1:
Metr jest długością równą 1 650 763, 73 długości fali w próżni promie-
niowania monochromatycznego o barwie pomarańczowej emitowanego przez
atom kryptonu 86.
Kilogram jest masą międzynarodowego wzorca przechowywanego w Mię-
dzynarodowym Biurze Miar w Sèvres pod Paryżem.
Sekunda jest czasem trwania 9 192 631 770 okresów promieniowania
odpowiadającego przejściu między dwoma nadsubtelnymi poziomami sta-
nu podstawowego atomu cezu 133.
Amper jest natężeniem prądu elektrycznego, który płynąc w dwóch nie-
skończenie długich równoległych przewodach, umieszczonych w próżni w od-
ległości jednego metra, wywołuje między tymi przewodami siłę równą 2·10 −7
niutona na każdy metr długości przewodu.
Kelwin jest jednostką temperatury termodynamicznej w skali, w której
temperatura punktu potrójnego wody jest równa 273,16 K.
Kandela jest światłością, którą ma w kierunku prostopadłym pole rów-
ne 16 · 10−5 m2 powierzchni ciała doskonale czarnego, promieniującego w
temperaturze krzepnięcia platyny pod ciśnieniem normalnym.
MIĘDZYNARODOWY UKŁAD JEDNOSTEK MIAR SI 3
S
O a s O
r r
a) b)
Rysunek 1.1:
Tabela 1.2:
B
a
Rysunek 1.2:
ca -ca a -a
a
c>0 c<0
a) b)
Rysunek 1.3:
a) C D D
c
b c
b
d
A B b)
a A B
a
C a D
c) C d)
b b d
c
A A a B
Rysunek 1.4:
ELEMENTY RACHUNKU WEKTOROWEGO 7
Rysunek 1.5:
gdzie ϕ jest kątem zawartym między tymi dwoma wektorami (rys. 1.5). Z
podanej definicji wynika, że iloczyn skalarny dwóch wektorów jest skalarem
i że spełnia prawo przemienności,
a · b = b · a. (1.7)
Rysunek 1.6:
a × b = −b × a. (1.10)
Rysunek 1.7:
Oy i Oz układu współrzędnych:
a = (ax , ay , az ). (1.12)
ax = a cos α, (1.13)
ay = a sin α. (1.14)
Przeciwnie, gdy znane są składowe wektora w prostokątnym układzie współ-
rzędnych, możemy wyznaczyć jego długość i kierunek. Na podstawie twier-
dzenia Pitagorasa mamy bowiem:
q
a= ax 2 + ay 2 , (1.15)
10 WSTĘP
Rysunek 1.8:
Rysunek 1.9:
oraz
ax
cos α = , (1.16)
a
ay
sin α = . (1.17)
a
Przyjmijmy teraz, że mamy dwa wektory, a i b=ca (rys. 1.9a). Z rysunku
wynika, że
bx = cax , (1.18)
by = cay . (1.19)
Widzimy więc, że przy mnożeniu wektora przez liczbę jego składowe są mno-
żone przez tę samą liczbę. Przyjmiemy teraz, że mamy dwa wektory a i b
ELEMENTY RACHUNKU WEKTOROWEGO 11
cx = a x + b x , (1.20)
cy = a y + b y . (1.21)
Zatem, przy sumowaniu dwóch wektorów sumują się ich składowe. Podobnie
można pokazać, że przy odejmowaniu dwóch wektorów ich składowe się odej-
mują. Rezultaty te można uogólnić na przypadek dwóch wektorów leżących
w dowolnej płaszczyźnie oraz na przypadek dowolnej liczby wektorów.
Wyrazimy teraz iloczyn skalarny i iloczyn wektorowy dwóch wektorów
za pośrednictwem składowych tych wektorów. Będziemy przyjmować bez
dowodu, że przytoczone poniżej formalne przekształcenia są poprawne. Ob-
liczymy najpierw iloczyn skalarny wektorów a i b:
Uwzględniając związki i × j = −j × i = k, j × k = −k × j = i, k × i =
−i × k = j (por. rys. 1.7), i × i = j × j = k × k = 0 otrzymujemy wzór