Ano nga ba ang kwento ng epikong Tuwaang ng mga Bagobo?

Ating tunghayan at
talakayin ito!

Nakatanggap si Tuwaang ng mensahe buhat sa hangin na nagsasabi na kailangan niyang

dumalo ng kasal ng Dalaga ng Monawon. Huwag kang pumunta, Tuwaang, babala ng
kanyang tiyahin. Nararamdaman ko na mayroong masamang mangyayari sa
iyo doon.Huwag kang mag-alala, tiyang. Kaya kong alagaan ang sarili ko sinabi niyang
matatag at determinadong pumunta. Hindi mo naiintindihan, Tuwaang.

Hindi ako natatakot sa kahit ano, tiyang. Ngayon ang tanging nalalaman ko ay gusto ko
makita ang kagandahan ng Dalaga ng Monawon. Hindi pinakinggan ni Tuwaang ang
kanyang tiyahin. Naghanda siya sa pagdalo sa kasal. Isinuot niya ang damit na ginawa
ng mga diyos para sa kanya. Mayroon siyang hugis pusong basket na maaaring
makagawa ng kidlat. Dala rin niya ang kanyang espada at panangga at isang mahabang
kutsilyo. Sumakay siya sa kidlat at nakarating sa kapatagan ng Kawkawangan. Doon ay
natagpuan niya ang Gungutan, isang nakapagsasalitang ibon. Gusto ng ibon na sumama
sa kanya sa kasalan kaya dinala na niya ito.

Nang makarating sa Monawon, siya ay magalang na pinapasok sa loob ng bulwagan

kung saan ginaganap ang kasalan.Nagsimulang magdatingan ang mga bisita. Unang
dumating ay ang Binata ng Panayangan, pagkatapos ay ang Binatang Liwanon at ang
Binata ng Sumisikat na Araw. Huling dumating ang lalaking ikakasal, ang Binata ng
Sakadna na kasama ang isang daang lalaki. Nang dumating ay iniutos ng lalaki na
paalisin ang mga bisitang hindi nararapat na naroon.

Nainsulto si Tuwaang sa sinabi ng lalaking ikakasal na silang lahat ay pulang dahon, na

ang ibig sabihin ay mga bayani. Nagsimula ang seremonya sa pag-aalay ng mga bisita ng
mga mamahaling regalo. Dalawa ang natira para sa lalaking ikakasal ngunit inamin ng
Binata ng Sakadna na wala silang gintong plauta at gintong gitara na maitutumbas sa
mga natira. Tumulong si Tuwaang.Sa kanyang misteryosong hininga siya ay nakagawa
ng gintong plauta, gitara at gong. Lumabas na ang babaing ikakasal sa kanyang silid at
nagsimulang magbigay ng nganga sa bawa’t isang bisita.

Pagkatapos ay tumabi ito kay Tuwaang na naglagay sa lalaking ikakasal sa kahiya-

hiyang sitwasyon. Pakiramdam ng lalaki ay nainsulto siya. Lumabas ito sa bulwagan at
hinamon si Tuwaang sa isang laban. Ipakita mo sa akin na nararapat ka sa karangalang
ibinigay sa iyo ng aking minamahal sa pagtabi niya sa iyo!sabi ng galit na Binata ng
Sakadna. Labanan mo ako hanggang kamatayan! Tumayo si Tuwaang at tinanggap ang
hamon ngunit hinawakan siya ng babaing ikakasal. Bayaan mong suklayin ko muna ang
iyong buhok bago mo siya labanan,sabi ng babaing ikakasal kay Tuwaang. At buong
pagmamahal niyang sinuklay ang kanyang buhok.Tinitigan ni Tuwaang ang babae.
Nakita niya ang pagmamahal at paghanga nito sa kanyang mga mata. Mag-ingat ka sa
pakikipaglaban sa kanya, babala ng babae.
Hindi siya marunong lumaban ng patas.Hinawakan ni Tuwaang ang kamay ng babae at
hinalikan ito.Para sa iyo binibini, mag-iingat ako!sabi niya at lumabas na ito sa
bulwagan upang labanan ang lalaki. Tumango ang babaing ikakasal at kumaway sa
kanya at umaasa sa kanyang kagalingan.Hinarap ni Tuwaang at ng Gungutan ang Binata
ng Sakadna at ang isang daang lalaki. Lumaban sila ng buong makakaya at pagkatapos
ng isang maikling pagtutunggali ay natalo niya at ng Gungutan ang siyamnaput-apat na
lalaki.

Madali nilang natalo ang anim pang natirang nakatayo hanggang siya at ang Binata ng
Sikadna na lamang ang natirang nakatayo. Binato si Tuwaang ng lalaking ikakasal ng
malaking bato ngunit naging alikabok lamang ito bago pa man nito tamaan si Tuwaang.
Dahil sa masidhing laban ay lumindol ang lupa at lahat ng mga puno ay nagbagsakan.
Binuhat ng lalaking ikakasal si Tuwaang at ibinato ng malakas sa lupa. Lumubog ito ang
nakakarating sa Hades.

Sa Hades, nakita ni Tuwaang si Tuhawa, ang diyos ng Hades. Sinabi ni Tuhawa na ang
buhay ng lalaking ikakasal ay nasa gintong plauta. Lumitaw mula sa lupa si Tuwaang at
pinatay ang lalaki sa pamamagitan ng pagbili sa gintong plauta. Tumakbo ng masaya
ang babae sa kanya. Niyakap niya ito at hinalikan sa kanyang pisngi at labi.Maari ka
bang sumama sa akin?tanong ni Tuwaang sa babae.
Ng buong puso, sagot nito.Umuwi si Tuwaang sa Kuaman kasama ang babae at ang
Gungutan at namuhay sila ng magkakasama, magpakailanman.
Tuwaang (epikong bagobo)
1. Mga Tauhan: - Tuwaang - Bai - Dilag na nagmula sa kalangitan ng Buhong - Binata
ng Pangumanon - Binata ng Pangavukad
2. Simulang pangyayari: Isang araw tumanggap si Tuwaang ng balita na may isang
dilag na nagmula sa kalangitan ng Buhong na nakarating sa kaharian ni Batooy upang
humingi ng tulong. Nagpaalam si Tuwaang sa kapatid niyang babae na si Bai. Ayaw
mang pumayag ni Bai sapagkat ang gagawin ni Tuwaang ay lubhang mapanganib, hindi
rin napigil si Tuwaang sa gagawin niyang pagsaklolo. Sumakay si Tuwaang sa kidlat.
Ang karaniwan niyang sasakyan ay hangin.
3. Ngunit sa pagkakataong ito'y humingi siya ng pasintabi sa hangin sa hindi ito ang
gamiting sasakyan sapagkat siya'y nagmamadali.
4. Mahahalagang Pangyayari: Si Tuwaang ay ang puno ng Kuaman. Isang araw
tumanggap siya ng balita na may isang dilag na nagmula sa kalangitan ng Buhong na
nakarating sa kaharian ni Batooy upang humingi ng tulong. Dumaan muna si Tuwaang
sa lupain ng binata ng Pangavukad. Pumunta silang dalawa sa lupain ng Batooy. Mula
pa ng dumating sa lupain ng Batooy ang dalagang may lambog ng kadiliman, ni isa ay
wala siyang nais kausapin. Hinintay niya si Tuwaang upang dito sabihin ang kanyang
malaking suliranin.
5. Problema: Humingi ng tulong ang dilag na nagmula sa kalangitan ng Buhong, ito ang
sanhi ng pagpunta ni Tuwaang sa Batooy. Nagkagusto ang binata ng Pangumanon sa
dalaga, subalit malaki ang pagayaw ng dalaga, gustong daanin ng binata ang dalaga sa
dahas.
6. Solusyon: Naglaban sila Tuwaang at ang binata ng Pangumanon. Walang taros na
pinagtataga ng Binata ng Pangumanon ang tauhan ni Batooy. Para lamang tumatabas
ng puno sa isang tubuhan at sa ilang saglit nakabulagta nang lahat ang mga kawal at
tauhan ni BatooyNanaog si Tuwaang at nagharap ang dalawang malakas at
makapangyarihang lalaki. Ginamit ni Tuwaang ang kanyang kampilan.
7. Sa lakas ng pagtatagaan ay naputol ito. Itinapon ni Tuwaang ang puluhan nito at
kaagad na tumulong ang punong malivutu. Gayon din ang nangyari sa binata ng
Pangumanon. Ginamit naman ni Tuwaang ang iba pang sandata niyang palihuma,
gayon din ang balaraw hanggang nabali rin sa puluhan ang mga ito. At sabay na
nagtapon ng baling puluhan ang dalawa at ito'y naging punong maunlapay. Nang
magkaubusan na sila ng mga armas, sinunggaban ng Binata ng Pangumanon si
Tuwaang at ibig durugin sa kanyang binti. Hindi nasaktan si Tuwaang.
8. Sinunggaban naman ni Tuwaang ang Binata ng Pangumanon at tinangkang ihampas
sa malaking bato. Nang sasayad na ang katawan, ang bato ay naging alabok.
Tinawagan ng Binata ng Pangumanon ang kanyang patung. Ito'y isang dangkal na
bakal na ipinulupot kay Tuwaang. Ang patung ay bumuga ng apoy. Inunat ni Tuwaang
ang kamay at namatay ang apoy. Tinawagan naman ni Tuwaang ang kanyang patung
at nagliyab ang binata ng Pangumanon at namatay. Ngumanga si Tuwaang at ibinuga
ang tabug ng nganga sa mga tauhan ni Batooy at sila'y nabuhay na lahat.
9. (Wakas) Iniuwi ni Tuwaang ang dalaga sa Kuanan. Pagdating nila sa Kuaman ay may
ligalig na nagaganap. Pagkatapos na magapi ni Tuwaang ang kalaban, minabuti niyang
doon na sila sa bayan ng Katu-san manirahang lahat. Inilulan ni Tuwaang sa sinalimba,
isang ginituang sasakyang lumilipad ang lahat niyang tauhan. Pinasan ni Tuwaang sa
magkabila niyang balikat ang dalagang Buhong at ang kapatid na si Bai at pumunta rin
sila sa Katu-san, ang lupaing walang kamatayan.
10. (Aral ng Epiko)
https://www.slideshare.net/04Dhine/tuwaang-epikong-bagobo