PANITIKAN NG JAPAN

Ang bansang Hapon ay kilala sa bansag

na Land of the Rising Sun, bansa ng mga
samurai at anime, bansa ng matataas na
uri ng teknolohiya at higit sa lahat bansa
ng makukulay at magagandang kultura
at mga ritwal. 

Ang bansang ito ay isang

napakamisteryong lugar lalo na sa
Bundok Fuji
kultura at sa mga atraksiyon. pero ano
ba talaga ang espesyal sa Hapon?

Ang Hapon ay isang kapuluan. Ito ay KASAYSAYAN NG JAPAN

binubuo ng limang pangunahing pulo
tulad ng honshu, shikoku, kyushu at ng Ayon sa Alamat
mahigit 3,000 na mga isla. Karamihan sa
Ayon naman sa alamat nagmula ang
mga isla dito ay mabundok, at ang iba
Hapon sa isang mitolohiya na "Ang
ay may mga bulkan, kabilang na ang
Alamat ng Diyosa ng Araw" sinasabi na
pinakamataas na bahagi ng bansa, ang
ang mga ninuno ng Hapon ay nagmula
Bundok Fuji. Ang Hapon ay pang-sampu
sa pagsasama ng Diyos na Izanagi at
sa may pinakamalaking populasyon, na
Izanami na nagakaroon ng anak na
may 128 milyong katao. Ang Kalakhang
nagngangalang Amaterasu o Sun
Tokyo, kasama ang Tokyo at ang iba
Goddess.Bunga nito, lubos ang kanilang
pang nakapalibot na prepektura, ay ang
paniniwala na ang kanilang emperador
pinakamalaking metropolitanong lugar,
ay banal na apo ni Amaterasu. At
na tinitirahan ng 30 milyong katao.
tinawag ng mga hapones ang kanilang
bansa na "nippon" o "nihon" na ang ibig
sabihin ay"pinagmulan ng araw". Ang
pulang bola naman sa kanilang watawat
ay sumisimbolo sa araw
shinto.
Noong ika-limang siglo, ipinahayag ng
angkang Yamato ang kanilang sarili
bilang pangunahing angkan ng bansa.
Ayon sa kanilang tradisyon si Jimmu ang
nagtatag ng imperyong yamato at siya
rin ang naging unang emperador ng
bansa. Siya ay tinawag na Tenno na ang
kahulugan ay "Anak ng Kalangitan" (Son
of Heaven). Ang teorya ng Divine Origin
ang maaaring naging gabay ng mga
hapones sa kanilang pag-aakalang sila
ang tanging tagapagtanggol ng mga
bansa sa Asya.

P
Amaterasu anahong Nara

Ayon sa Kasaysayan

Ayon sa kasaysayan ang mga Ainu ang

unang nanirahan sa bansang Hapon.
Ang salitang Ainu ay nangangahulugang
"tao". Sa pagdaraan ng panahanon ang
pangkat na ito ay nahaluan ng mga
nandayuhang pangkat na nagmula sa
ibang bahagi ng Asya.
Ayon sa mga mananalaysay, ang bansa
na ito ay binuo lamang ng mga angkan
na namamahala sa kani-kanilang Prince Shotoku Taishi
teritoryo at sa pagdaan ng panahon,
Noong 607 CE, si Prince Shotoku ay
ang magkakaibang tradisyong ito ay
nagsimulang magpadala ng tatlong
kanilang pinagsanib sa isang relihiyon
misyon ng mga iskolar sa Tang, Tsina
na tinawag nilang Shinto, na ang
upang pag-aralan ang mga gawing
kahulugan ay "ang daan ng diyos." Ang
tsino. Ginamit ng mga hapones ang
relihiyong Shinto ay nakabatay sa
sistema ng pagsulat ng mga tsino. Ang
paggalang sa kalikasan at pagsamba sa
alpabetong Kanji ay direktag hango sa
mga ninuno. Si amaterasu ang
alpabetong Tsino. Hinango rin nila mula
pinakamahalagang Kami sa relihiyong
sa kulturang Tsino ang gawi ng
pagpipinta, at iba pang bagay na
nakaimpluwensiya sa halos lahat ng
aspekto ng kanilang buhay. Si Shotoku
ang kinikilalang "Ama ng Kulturang
Hapones".
Panahong Heian
Noong 794 CE, ang kabisera ng
Japan ay inilipat sa Heian, na lungsod ng
Kyoto sa kasalukuyan. Ang karamihan sa
maharlikang pamilya ay lumipat din ng
tirahan dito. Ito ang ang nagpasimula
ng aristrokratang lipunan ng Heian. Sa
lipunang ito, ang bawat aspekto ng
buhay ay may sinusunod na
alituntunin--- mula sa ayos ng buhok,
haba ng damit, haba ng sable, kulay ng
damit ng mga opisyal, at hanggang sa
bilang ng paldang kinakailangang isuot
ng kababaihan. Naging mahalaga rin
ang pagkakaroon ng etika o mabuting
asal sa lahat ng pagkakataon.Kinilala rin
sa panahong ito ang mga kababaihang
Hapones na sina Lady Murasaki Shikibu
at Sei Shonagon. Si lady Murasaki ang
sumulat ng kauna-unahang nobela sa
daigdig na pnamagatang "The tale of
Genji, The shining Prince and His
Romances." Ang nobela ay naisulat sa
pamamagitan ng kana o sulat sa japan.
Si Sei Shonogagon naman ay nagsulat
ng ilang paglalarawan ng panahong ito
sa kanyang talaarawan na kilala bilang
"The pillow Book."
  Pagsilang ng Shogunate
Noong taong 1100, nagsimulang
maglabanan ang mga Taira at
minamoto, ang dalawang
pinakamakapangyarihang angkan sa
japan sa panahong iyon. Matapos ang
30 taong labanan, nanaig ang mga
Minamoto. Noong 1192, ipinagkaloob
ng emperador ng bansa kay yorimoto,
isang lider ng minamoto, ang titulong
Sei-i-tai Shogun na ang kahulugan ay
"Barbarian Subduing Great General."
Ang shogun ay isang ranggo o
minamanang kapangyarihan bilang
pinuno ng hukbong Japan.
Bilang Shogun, itinatag ni Yoritomo sa
kamakura ang pamahalaang Shogunate
o bakufu na ang ibig sabihin ay
"pamahalaang nasa tolda." Ang
panahon ng pamahalaang ito sa
kasaysayan ng Japan ay tinawag na
Shogunate.

Pamana ng Kasaysayan
kasalukuyan
Mga halimbawa
Sa Larangan ng Literatura:
Ang mga hapon ay nakalinang
din ng sarili nilang literatura na nagmula
pa noong panahon ng Nara---ang
Kojiki o "Records of Ancient Matters"
na naglalahad ng kasaysayan ng Japan.
sa
Ang klasikong literaturang Japanes ay
tumutukoy sa panahon ng Heian na
itinuturing na Ginituang Panahon ng
sining at literaturang Japanes. Ang "Tale
of Genji" ni Murasaki Shikibu ang
itinuturing na pinakamahalagang
nobelang nagsasalaysay ng mga
pangyayari, Pagmamahalan, suliraning
personal, at tensiyon sa korteng Japanes
noong panahon ng Heian. Ito ang
kinikilalang kauna-unahang nobelang
lumabas sa daigdig ng literatura. Ang
ilan pang mahahalagang literaturang
lumabas ng panahong ito ang The
Pillow Book ni Sei Shonagon. Ito ay
isang sanaysay na naglalarawan sa
buhay, pagmamahalan, at libangan ng
mga maharlika sa korte ng emperador
ng Japan.

Ang Manyoshu o "Collection of

Ten Thousand Leaves" ang pinakaunang
koleksiyon ng mga tulang japanes. Ito
ay naglalaman ng 4500 na tula na
karaniwang binubuo ng 31 na pantig na
kung tawagin aya tanka. Ang mga
tulang ito ay karaniwang naglalahad ng
tunay na pagkakaibigan,
pagmamahalan, at kalikasan.
 PANITIKAN NG TSINA

Republika ng Tsina
Mga Tanyag na Manunulat
Ang pinakamalaking bansa (ayon
sa lawak ng populasyon) na
matatagpuan sa asya. Ika-3 o 4 na
pinakamalawak na bansa sa mundo
dahil sa sukat nito na umaabot ng 9.6
milyong kilometrong parisukat (km).
Ikatlong pinakamalaking ekonomiya at
permanenting kasapi ng UN, United
Nations Security Council.
Confucius
The Four Treasures of the Study of China
Isa sa mga iginagalang na manunulat
 brush
atpundasyon ng panitikan ng Tsino.
 ink
Nagsilbing inspirasyon sa paggawa ng
 Paper
mga Classics. Ang teorya at ideya ni
 paper ink in Chinese calligraphy
Confucius ay nagbibigay-halaga sa
traditions
lipunang may pagkakasundo-sundo
bunga ng maayos na pamamahala.
Literatura ng Tsina
Naniniwala siya na maibabalik lamang
ang maayos na pamahalaan sa tsina
Uri/Genre ng Panitikan ng mga Tsino: kung ito ay maitatatag ng nababatay sa
limang pangunahing maayos na
1. Tula - nangungunang uri ng panitikan relasyon; relasyon sa pagitan ng
ng Tsino. namumuno at nasasakupan, relasyon sa
2. Maikling Kwento - umusbong sa pagitan ng ama, relasyon sa pagitan ng
panahong ng Tang Dynasty. nakatatandang kapatid na kalaki at
nakababatang kapatid na lalaki, at
3. Dula - umusbong sa panahon ng relasyon sa pagitan ng magkaibigan.
Yuan Dynasty.
Lu Vun (Zhou Shuren) hanapin ang katahimikan ng kaisipan sa
pamamagitan ng kalikasan.

Ssuma-Chien

Lider ng The League of left-wing

Writers. Nagsulong ng kaisipang
socialist realm sa panitikn. Ama ng Kinikilala bilang kaunaunahang
modernong panitikan ng Tsino. Ang mananalaysay sa kasaysayan.
Madman’s Diary na isinulat niya ay isa sa
patunay na kung gaano siya kagaling
sumulat gamit ang makabagong Mencius
pamamaraan ng pagsulat. Nakasulat din
siya ng mga tula, sanaysay, kritisismong
pampanitikan na kalimitang mababasa
sa mga pahayagan na kapag
pinagsama-sama ay siya naming
bumubuo sa kanyang libro.

Lao Tzu
Kinikilala rin bilang isang
dakilang pilosopong manunulat si
Mencius.

Ang I Ching o Book of Changes na isang

Tao Te-Ching ni Lao Tzu na aklat
ng mga Taoist ay nagpasigla sa
pagmamahal sa kalikasan. Ang naisulat
na pilosopiya ni Lao Tzu ay nagbigay sa
ma pintor at manunulat ng inspirasyong
manwal ng dibinnisyon ay naglalarawan
ng kasiyahan, pagdiriwang ng kasiyahan
at tradisyonal na mga awitin ng
pagsasakripisyo sa mga Diyos at Diyosa
ay kinikilala rin isa sa mga
mahahalagang literature ng Tsina.
 PANITIKAN NG INDIA

Ang India ay ang bansang paglalarawan sa digmaan ng mga tribo

naiwang magulo noong unang panahon.
Ito ay nahati-hati sa maliliit na parte.
Ngunit, di naglaon lumaganap ang
pamumuno ng mga Rajput sa malaking
bahagi nito. Ang mga Rajput ay kilala
bilang mga maimpluwensyang pinuno
at mandirigma.
sa India noong sinaunang panahon.
Ramayana - Isinasalaysay nito ang
mapanganib na pakikipagsapalaran ng
kinikilalang bayaning si Rama at ng
kanyang asawang si Sita

Sa Larangan ng Literatura: .
Ang Literaturang Indian ang
pinakamatanda sa kasaysayan ng
literaturang Asyano. Mahalaga sa Indian
ang pagsulat at pasalitang literatura.
Bukod sa Vedas, ang Bhagavad Gita ay
kilala rin bilang
Law Of Manu - kinikilala bilang isa sa
pinakamaimpluwensiyang sulating
pinakamahalang literaturang Hindu. Si
Sanskrit.
Kalidasa ang itinuturing na
pinakadakilang manunulat ng
literaturang Sanskrit na sumulat ng
Shakuntala at Megha duta.

Mahabharata - Isang epiko na kilalang

pinakadakila at pinakamahabang epiko
sa daigdig na nagbibigay ng malinaw na
 PANITIKAN NG VIETNAM

Ito ay ang pinakasilangang bansa Vietnamese. Naimpluwensyahan nila

sa Tangway ng Indotsina sa Timog- ang paggawa ng palayok at keramika,
silangang Asya. Ang Vietnam ay isang kaligrapya, at tradisyonal na arkitektura.
bansang agrikultural. Sagana ito sa likas
( 1930 •)New Poetry
na yaman ngunit hindi nalinang ang
mga ito dahil sa digmaang sibil. • Ang mga manunulat ng mga tula ay
humiram ng mga tradisyon ng mga
Uri ng Gobyerno: communist state
Kanluranin sa larangan ng tula
Mga tanim: paddy rice, soy beans,
Uri ng Panitikan ng Vietnam
potatoes, banana, coffee
• Folk Literature
Industriya: food processing, shoes,
machine building, garments • Mitolohiya at Alamat
Mamamayan: vietnamese Folk Literature - May madaming anyo,
ito ay puwedeng nakatago, nakasulat o
Wika: vietnamese, english
puwedeng itanghal
Relihiyon: Buddhism, Christian
Mitolohiya at Alamat - Binubuo ng mga
Panitikan ng Vietnam kuwento tungkol sa mga bayani, diyos
ng tagapaglikha at mga supernatural na
Ang panitikan ng mga
mga tauhan . Nagpapakita din ito ng
Vietnamese ay sentro sa buhay ng mga
pananaw ng mga sinaunang tao sa
Viet. Ang katutubong panitikan
buhay ng tao
nagbigay ng kontribusyon sa pagbuo ng
pambansang pagkakakilanlan Vietnam
ay may pagpuri sa kagandahan,
pagkamakatao, at ang pag-ibig.

Ang sining ng mga Intsik ang

higit na impluwensya sa sining ng mga
 PANITIKAN NG INDONESIA
Ang panitikan ng Indonesia ay
ginagamit upang sumangguni sa mas
malawa na panitikan na ginawa sa mga
lugar na may mga karaniwang ugat na
wika batay na Malay na wika (king saan
ang Indonesian ay isang supling na
pananim). Ito ay palawakin ang pag-
abot sa Maritime Timog-Silangang Asya.
Nahahati sa Pasalita at pasulat
ang panitikan ng Indonesia. Binubuo ito
ng mga epiko, pabula, kwentong-bayan,
tula, bugtong, alamat at iba pa.
Pasalitang Literatura
 karamihan sa mga kana o tula ay
pasalindila mula sa mga
prpoesyonal na paring
naimpluwensiyahan ng mga
panitikan ng India.
Pasulat na Literatura
 9th-10th century CE- nagpreserba
sa iba’t ibang lenggwahe ng iba’t
ibang kapuluan ng Indonesia.
 Naimplwensiyahan ng India at
Arab.
Noong 1920, ang panitikan ng
Indonesia ay karamihang piksyon (mga
nobela, maikling kwento, epiko atbp.) at
mga kanluraning drama at tula.
Naimplwensiyahan ng pulitika o
Nasyonalismo sa Indonesia.
Mas malaki man ang bansang
Indonesia sa Pilipinas, halos pareho
naman ang kasaysayang pinagdaanan
ng dalawang bansa. Kung matagal na
napasailalim ang Pilipinas sa mga
Kastila, Hapon at Amerikano, matagal
ding nagdusa ang mga Taga-Indonesia
sa pamumuno ng mga Olandes.
Pinamunuan din ang bansang Indonesia
n iisang pangulo sa loob ng mahabang
panahon. Tulad ng Pilipinas, hanggang
ngayon ay nakikipaglaban pa rin ang
Indoneisa sa bantang terorismo,
katiwalian, digmaan sa relihiyon at
paniniwala, lumalaking bilang ng
populasyon at laganap na kahirapan.
 PANITIKAN NG THAILAND

Ang Thailand ay dating kilala Sunthorn Phu - pinakadakila at

bilang “Siam”. Nasa sentro ng Indochina pinakaimportanteng poeto sa Thai
peninsula. Pinapamahalaan ng National Literature.
Council for Peace and Order noong
Mula 1656-1688 natamo ang Golden
2014. May populasyon na umaabot sa
age ng Panitikan ng Thailand. Kung saan
66 milyon.
ang mga manunulat ay madalas na
Ang panitikan ng Thailand ay ipatawag sa mga royal court.
may malaking implwensiya ng bansang
Nirat Poems - isang uri ng panitikan na
India. Ang pinakamatandang panitikan
may tema ng paglalakbay, paghihiwalay
ng Thailand ay naisulat ng mga tsino.
at pagmamahal.
Ramakien - Bersyon ng Thailand sa
Golden Decade 1920 - ang mga
epikong Ramayana. Itinuturing itong
manunulat ay sineryoso ang mga isyu sa
pambansang epiko ng Thailand.
lipunan ng Thailand.

1940 - karamihan sa mga manunulat ay

naimpluwensiyahan ng ideolohiyang
Socialist Realism.

Socialist Realism - nagprodyus ng mga

maikling kwento at nobela na may
temang social justice.

Dark Age 1950 - 1960 - karamihan sa

mga manunulat ay hindi na nagsulat o
nagparamdam dahil sa mga ginagawa
ng gobyernong militar.
 PANITIKAN NG KOREA
Ang panitikang koreano ay ang
katawan ng panitikan na ginawa ng mga
koreano, karamihan ay nasa wikang
koreano at kung minsan ay nasa klasikal
na Tsino.
Klasikal - pinanggalingan ng tradisyonal
na katutubong paniniwala at kwentong-
bayan ng tangway sa korea.
4 na pangunahing tradisyonal
na anyo ng tula:
1. Hyangga (katutubong kanta)
2. Pyolgok ( espesyal na kanta) o
Changga (mahabang kanta)
3. Sijo (kasalukuyang melody)
4. Kasa (Taludtod)
Iba pang anyo ng tula na
umuunlad:
1. kyonggi
2. akchang
Ang pinaka-kinatawang akchang
ay ang Yongbi och’on ka (mga kanta ng
lumilipad na Dragon), isang ikot ng
panahon ng pinagsama-sama sa papuri
ng pagkakatatag ng Dinastiyang Yi. Mga
tulang koreano ay orihinal na sinadya
upang awitin, at ang kanyang
melodikong pinagmulan. Ang batayan
ng kanyang prosodi ay isang linya
nagpapalit-palit na grupo ng tatlo o
apat na pantig, na kung saan ay marahil
ang pinaknatural na ritmo ng wika.
Isa sa mga sikat na mga
pinakamaagang tula o lirikong kanta ay
ang Gonghuin (knghu-in) ni Yeo-o sa
panahon ng Gojoseon.
Mga Akdang Klasikal
 Hyangga sa Panahon ng Shilla
- nakasulat sa Korean gamit ng
binagong hanja sa isang
sistema na tinatawag na idu.
- 14 na tula na nakasulat sa
estilong hyangga mula sa
panahon ng Shilla ang
ipiniserba sa Samguk yusa
(Memorabilla of the Three
Kingdoms).
- Ang estilong ito ay ipinasa sa
Dinastiyang Koryo, 11 na tula
mula sa panahong ito ang
 ipineserba sa Kyunyojon
(Tales of Kyunyo).
- 4 na linya, 8 linya at 10 linya.
 Ang Koryo Koryo Songs
Ang panitikan sa panahon
ng Dinastiyang Koryo ay
umusbong gamit ang
pamamaraan ng pagsulat ng
china, sa pagkawala ng hyangga
at ang pag-usbong ng Koryo
koryo na nagpatuloy hanggang
sa Dinastiyang Choson.
Isang makabagong uri ng
tula ang ipinakilala ng mga
manunulat sa panahon ng
dinastiyang Koryo ang oryo koryo
na tinawag na pyolgok.
Ito ay pinasalindila,
hanggang sa panahon ng Choson
ay ini-record ito gamit ang han-
gul.
 Shijo at Kasa
Ang pagkakabuo ng
alpabetong koreano sa panahon
ng Choson ay isa sa mahalagang
bahagi ng panitikang koreano.
Ang Shijo (kasalukuyang
panahon) ay representante ng
panahon ng panitikang Choson.
Ang patulang anyo nito ay nabuo
sa huling bahagi ng panahon ng
Koryo ngunit ito ay lumaganap sa
panahon ng Choson.
Prosa
Ang panitikang prosa ng
korea ay nahahati sa tatlo:
naratibo, piksyon at literay
miscellany.
Bahagi ng naratibo ay ang
mitolohiya, alamat at kwentong-
bayan.
Ang mahalagang
mitolohiya ay patungkol sa araw,
buwan, ang pagkakatuklas sa
korea ni Tangun at pamumuhay
ng mga sinaunang hari.
Piksyon
1. Nakasulat sa Chinese at
Korean.
2. May mga maiikli na tig-isang
bolyum, medium na 10 bolyum at
mahahaba na mahigit 10 bolyum.
3. Isinulat ng mga manunulat ng
Yangban at mga ordinaryong
manunulat.
Geumo Sinhwa
Unang klasikal na literatura
ng korea na nakasulat sa Chinese.
Sa kalagitnaan ng
Dinastiyang Joseon, nailathala
ang mga parabula.
Sa huling bahagi ng
panahon ng Joseon, maraming
manunulat ang nagsimulang
lumipat mula orthodox
patungong klasikal na tuluyan at
kadalasang kwento ay patungkol
sa mga mangangalakal, mga
tulisan or Gisaeng.
 PANITIKAN NG SINGAPORE
Ang panitikan ng Singapore ay
binubuo ng isang koleksyon ng mga
akdang pampanitikan sa pamamagitan
ng Singaporeans sa anuman sa apat na
pangunahing wika ng bansa: Ingles,
Malay, Standard Mandarin at Tamil.
Ang panitikan ng Singapore ay
maaring ituring bilang pag-aari sa
panitikan ng kanilang tiyak na wika.
Ang panitikan ng Singapore na
nakasulat sa wikang ingles ay nagsimula
sa mga strait-born na kumunidad ng
mga Chinese sa kolonyal na panahon;
hindi masyadong malinaw kung ano ang
unang literature na nailathala sa ingles
ngunit may patunay na ito ay nailathala
sa taong 1830.
Ang unang kilalang manunulat sa
sa ingles ng Singapore ay posibleng si
F.M. S. R, isang pastiche ng T. S. Eliot ni
Francis P. Ng na nailathala sa London
noong 1935. Ito sinundan ni Wang
Gungwu’s Pulse taong 1950.
Dahil na nakamit na kalaayan ng
Singapore noong 1965, isang maka
bagong estilo ng pagsulat ang pumasok
sa pangunguna nina Edwin Thumboo, ,
Arthur Yap, Robert Yeo, Goh Poh Seng,
Lee Tzu Peng at Chandran Nair. Ito ay
nagsasaad ng maraming kritikal na
sanaysay tungkol sa panitkan ng
Singapore sa henerasyon ni Thumboo,
tama man o mali, bilang unang
henerasyon ng mga manunulat.
Singaporean Drama
Ang Drama sa ingles ay sinimulan ni
Goh Poh Seng, isang kilalang poeto at
nobelista. Kilala rin si Kuo Pao Kun
bilang manunulat ng dula. Ilan sa mga
dulang kanyang naisulat ay “ The Coffin
is too Big for the hole” (1984) at “Lao
Jiu” (1990)
Stella Kon- sumulat ng dulang “Emily of
Emerald Hill: a monologue”. Ito ay
tungkol sa may edad na Peranakan
matriarch, na itinanghal sa Scotland,
Malaysia at Australia. Ang pangunahing
karakter ay maaring gampanan ng lalaki
o babae.
Piksyon ng Singapore
Hindi kaagad nagsimula ang
piksyon sa Singapore. Mga maikling
kwento ang unang lumaganap na
sinundan ng mga nobela. Si Go Poh
Seng ay nanatiling bilang
nangungunang manunulat ng nobela
bago pa man ang iba. Ilan sa mga
akdang sinulat niya ay ang “If We
Dream Too Long” (1972) - na kinilala
bilang kauna-unahang nobelang
singaporean at ang “A Dance of Moths”
(1995).
Pinangunahan naman ni
Catherine Lim ang pagsulat ng maikling
kwento. Ang kanyang mga akda ay mas
tinangkilik ng mga mambabasa. Ilan sa
kanyang akda ay ang Little Ironies:
Stories of Singapore (1978) And or Else,
The Lightning God and other Stories
(1980). Ang mga tema ni Lim hinggil sa
mga lalaking chauvinist gender-
dominance ay nagtala sa kanya bilang
malayong kamag-anak ng Asian-
American na manunulat gaya ni Amy
Tan. Siya ay nagsusulat din ng mga
nobela gaya ng The Bondmaid (1988) at
Following the Wrong God Home (2001)
at inilathala ang mga ito sa ibang bansa
sa huling bahagi ng 1990.
Si Joan Hon ay kilala sa sagisag
na Han May. Siya ay mas nakilala sa
kanyang mga akdang hindi piksyon. Ang
kanyang science-fiction na Star
Sapphire (1985) ay nakatanggap ng
parangal mula sa Book Development
Council ng Singapore taong 1986. Sa
parehong taong siya kinilala rin sa
kanyang aklat na tumatalakay sa
kanyang ala-ala sa kanyang kabataan.
Si Rex Shelly na nagmula sa kolonyal na
henerasyon ay nagsimula ring
maglathala ng aklat taong 1990. Ang
Kanyang unang nobela na “The Shrimp
People” (1991) ay tumatalakay sa
Rehiyonal na komonidad ng mga
Eurasian at ang kanilang karanasan sa
Singapore. Ang kanyang aklat ay
nagwagi ng National Book Prize. Ang
iba pa niyang aklat ay ang “People of
The Pear Tree” (1993), “Island in the
Centre” (1995) at “River of Roses”
(1998), ang mga ito katulad ng tema
hinggil sa mga Eurasian sa Silangang
Asia.
Si Haresh Sharma ay isang nobelista.
Mahigit limampung nobela na ang
kanyang naisulat at naitanghal na ito sa
ibang bansa kabilang ang Singapore,
Melbourne, Glasgow, Birmingham, Cairo
at London.
Literaturang Pambata
Ilan sa mga unang kinilalang
akda ay ang “Adeline Foo The Diary of
Amos Lee”, “Jin Pyn The Elephant and
the Tree” at “Emily Lim Prince Bear and
Paure Bear.” Si Jessie Wee ay isa unang
nagsulat ng literaturang pambata ay
naglathala ng kanyang tanyag na
“Mooty Mouse series with Marshall
Cavendish” sa taong 2009.
 PANITIKAN NG SINGAPORE

Sinasabing ang pangalang

“Malaysia” ay kombinasyon ng salitang
“Malay” at latin-greek na “Sia”. Ang
salitang “melayu” naman ay nagmula sa
salitang Tamil na “malai” at “ur” na
nangangahulugang “bundok” at
“siyudad”.
Kasaysayan ng Pantikan ng Malaysia
Ang panitikan ng Malaysia ay
maaring nakasulat sa alin man sa apat
na lingwahe ng bansa: Malay, Englis,
Chinese at Tamil. Ang kanilang panitikan
ay nagsasalaysay ng iba’t ibang aspeto
sa buhay ng isang Malaysian. Ang
sinaunang panitikan ng Malaysia ay
sinasabing may implwensiya ng epikong
India tulad ng Mahabharata at
Ramayana. Nagsimula ang panitikan ng
Malaysia the panahon ng pagdating ng
Islam sa huling bahagi ng ika labing
limang siglo.
Ang sinaunang panitikan ng
Malaysia ay sa pamamagitan ng pasalita.
Ngunit sa pagdating ng ika-labing
limang siglo ay dumating ang pasulat na
panitikan.
Ang tradisyunal na tulang Malay ay
ginagamit sa paglilibang at pagtatala ng
mga batas at kasaysayan.
Tatlong Anyo Tadisyunal na Malay
Poetry:
Mantera - isang sagrado teksto; paulit-
ulit ang salita o parirala sa meditasyon.
(Halimbawa: “Om”, “Om Namo”)
Pantun - isang tradisyunal na pasalitang
paraan. Binubuo ng quatrain gamit ang
abab rhyme scheme.
Syair - maaring naratibo, isang didactic
na tula o isang tula na pumapatungkol
sa ideya hinggil sa relihiyon o pilosopiya
o maaring maglarawan ng isang
makasaysayang pangyayari.
Iba pang Uri:
Seloka - tula katulad ng pantum
Madah - rhyming speech, isang diskurso
sa paraang patula
Gurindam - tulang sinasaliwan ng Kancil ( Mouse deer) - nagsisilbing
musika. pangunahing karakter sa storya. Isang
mapagpakumbabang hayop.

Mga Pabula ng Malaysia

Mga Tanyag na Manunulat ng Malaysia

 PANITIKAN NG ISRAEL

Kabisera: Jerusalem
Uri ng Gobyerno: Parliamentary
Democracy May maraming mga maganda at
Relihiyon: Jewish, Muslim, popular na tanawin na matagpuan sa
Mga tanim: citrus, cotton, mga gulay Israel lalo na ang mga lugar na
Industriya: High-tech products, kahoy, nabanggit sa bibliya.
papel, potash & phosphates, pagkain,
Ang bandila ng Israel ay
inumin tabacco
pinagtibay sa Oktubre 28, 1948, limang
Mamamayan: Jewish
buwan matapos ang pagtatatag ng
Wika: Arabic
bansa. Ito ay nangangahulugan ng isang
asul na Bituin ni David sa isang puting
Ang Israel ay isang
background, sa pagitan ng dalawang
parlyamentaryo republika sa Kanlurang
pahalang asul guhitan.
Asya, na matatagpuan sa silangang
baybayin ng Dagat Mediteraneo. Puti - Simbolo ng liwanag, katapatan,
Matagpuan ang Lebanon sa hilaga nito, kawalang-malay at kapayapaan.
Syria sa hilagang-silangan, Jordan at
ang West Bank sa sa silangan, Ehipto at Asul - Simbolo ng pagtitiwala,
ang Gaza Strip sa timog-kanluran. katapatan, karunungan, confidence,
Naglalaman ang Israel ng mga katalinuhan, pananampalataya,
heograpiya magkakaibang mga tampok katotohanan, at langit.
sa loob ng relatibong maliit na lugar.
Ang sagisag ng Israel (Hebrew:
Sa buong mundo, ang estado ng
‫ )סמל מדינת ישראל‬ay nagpapakita ng isang
Israel lamang ang estado na karamihan
menorah na napapalibutan ng isang
sa mga tao na tumira dito ay mga
sanga ng oliba sa bawat panig, at ang
Hudyo at ito ay tinukoy bilang isang
pagsulat na "‫( "ישראל‬Hebreo para sa
Jewish at demokratikong estado sa Basic
Israel) sa ibaba nito. Habang ang
Laws nito.
background ng simbulo ay laging
bughaw, ang menorah at mga oliba na
sanga ay maaaring alinman sa puti o
golden.
Ang Estado ng Israel ay
pinagtibay ang simbulo pagkatapos ng
isang disenyo ng kumpetisyon na
gaganapin sa 1948. Ang disenyo ay
batay sa ang nanalong entry na
isinumite sa pamamagitan ng Gabriel at
Maxim ang panukala ng Shamir, na may
mga elemento na kinuha mula sa iba
pang mga submissions, tulad ng Oteh
Walisch at W. Struski at Itamar David at
Yerachmiel Schechter entry.
Ang imahe na ginamit sa eskudo ay
batay sa isang paglalarawan ng ang
menorah sa arko ng Titus. Ang menorah
ay ginagamit sa sinaunang Templo sa
Jerusalem at ay isang simbolo ng
Hudaismo mula sa sinaunang mga
panahon. Ito ay simbolo ng unibersal
paliwanag. Ang mga oliba na sanga ay
simbolo ng kapayapaan.
Kultura
Ang Classical music sa Israel ay
naging makulay mula noong 1930s.
Tahanan ito ng ilang mga world-class na
ensembles tulad ng Israel Philharmonic
at ang New Israeli Opera. Maraming
mga musikal impluwensya ang nagmula
sa Etyopya, Middle Eastern, rock, jazz,
hip-hop, electronic, Arabic, at pop
mainstream. Tradisyonal na folk dances
ng Israel ay ang Hora at Yemenayt
sayaw. Ang musika ng Israel ay
pinagsamang mga musika ng Silangan
at Kanluranin.
Museo
Mayroong humigit 200 na museo
ang Israel. Ito ay may pinakamataas na
bilang ng per capita ng mga museo sa
mundo, na may mga milyon-milyong
mga bisita taun-taon. Sa Jerusalem ay
may mga espesyal na pavilion na
nagpapakita ng Dead Sea scroll at isang
malaking koleksyon ng mga sining sa
Relihiyon at Israeli, eskultura at Old
Masters painting.
Mga Uri Ng Relihiyon Sa Israel
Ang Hudaismo ang kulturang
pampananampalataya ng mga Hudyo sa
Israel. Isa ito sa mga kauna-unang
naitalang pananampalatayang
monoteista at isa rin sa mga
pinakalumang tradisyong
pampananampalatayang sinusundan pa
rin hanggang sa ngayon. Ang doktrina
at kasaysayan ng Hudaismo ay ang
pinakamalaking bahagi ng batayan ng
ibang mga pananampalatayang
Abraamiko, kasama na ang Kristyanismo
at Islam. Sa gayon, naging isang
pangunahing pwersa ang Hudaismo sa
pagsasahugis ng daigdig. Ang kanilang
naging simbolo ay ang Bituin ni David;
sa kasalukuyan ang kanilang simbolo ay
ang isang aranyang may pitong sanga,
na tinatawag na menora.
Panitikang Hebreo
Ang panitikang Hebreo o
panitikang Ebreo ay binubuo ng
panitikan na nasa sinauna, midyibal, at
makabagong wikang Hebreo. Isa ito sa
pangunahing mga anyo ng panitikang
Hudyo, bagaman may mga kaso ng
panitikang nakasulat sa Hebreo na
isinulat ng mga hindi Hudyo. Nagawa
ang panitikang Hebreo sa maraming
iba't ibang mga bahagi ng mundo sa
kahabaan ng mga panahong midyibal at
moderno, habang ang
kontemporaryong panitikang Hebreo ay
malakihang bahagi ng panitikang Israeli.
Ngayon, simula ng ika-21 na
siglo ang Israel ay nakasulat ng 5,000 na
libro taun-taon.
Noong 1960's ang Israel ay nag-
focus sa personal na kwento sa halip na
mahahabang tula.
Bagamat karamihan sa ilan ay
didaktiko ay simulang lumitaw noong
ika-18 siglo ang Haskalah o Jewish.
Gayunpaman, sa mga lugar kung
saan ang Haskalah ay pinaka
matagumpay tulad sa Alemanya ay sa
paglagom ay galit na galit kaya halos
mawala ang panitikan ng Hebreo.
Sa katunayan ang mga tao ang
mga tao lamang na angkop ang bumuo
ng panitikang Hebreo sa pamamagitan
ng pag-aaral ng Torah.
Ang panitikang panghudyo ay
tumutukoy sa mga akdang isinulat ng
mga Hudyo hinggil sa mga temang
panghudyo, mga akdang pampanitikan
na mayroong sari-saring mga tema na
isinulat sa mga wikang panghudyo, o
mga akdang pampanitikan na nasa
ibang wika na isinulat ng mga
manunulat na Hudyo. Ang sinaunang
panitikang Hudyo ay kinabibilangan ng
panitikang pambibliya at panitikang
rabiniko. Ang midyebal na panitikang
Hudyo ay kinabibilangan ng hindi
lamang literaturang rabiniko subalit pati
na rin ng panitikang pang-etika,
panitikang pampilosopiya, at mga
kasamu't sariang sekular. Ang
produksiyon ng panitikang Hudyo ay
namukadkad sa pamamagitan ng
makabagong paglitaw ng sekular na
kulturang Hudyo. Ang modernong
panitikang Hudyo ay kinabibilangan ng
panitikang Yiddish, panitikang Ladino,
panitikang Hebreo (natatangi na ang
panitikang Israeli), at pantikan ng
Amerikanong Hudyo.
Mga Manunulat ng Hebreo
Ang pundasyon ng modernong Israel sa
pagsulat ay inilatag sa pamamagitan ng
isang pangkat ng mga pampanitikan
mula sa Pangalawang Aliyah kabilang
dito ay sina Sy Agnon, Moshe Smilansky,
Yosef Haim Brenner, si David Shimoni at
Jacob Fichman. Hanggang sa Unang
Digmaang Pandaigdig, ang literatura ng
Hebreo ay nakasentro sa Silangang
Europa. Pagkatapos ng digmaan at ang
Russian Revolution nakitang maraming
mga Hebreo manunulat na Palestine,
upang sa panahon ng pagsulat ang
Palestinian ay mahalaga paring
pagpapatuloy ng mga European
tradisyon. Sa 1921, 70 manunulat
nakilala sa Tel Aviv kaya itinatag ang
"Hebrew Writers' Association".
 PANITIKAN NG SRI LANKA

Ang Sri Lanka ay isang isla sa

Indian Ocean na matatagpuan sa Timog
Asya, timog-silangan ng Indya, Ito ay
may isang kabuuang area ng 65,610 km

Sa Sri Lanka, ang mga Indo-Aryan

paglipat mula sa Indya sa ika-5 siglo BC
dumating upang mabuo ang
pinakamalaking pangkat etniko sa Sri
Lanka ngayon, ang Sinhalese. Ang
, na may 64,740 km ² sukat ng lupa at
Tamils, ang pangalawang-
870 km ² sukat ng tubig. Baybay-dagat
pinakamalaking pangkat etniko sa isla,
nito ay 1340 km ang haba. Ang klima ng
ay orihinal na mula sa Tamil rehiyon ng
Sri Lanka ay mayroong tropical
Indya at lumipat sa pagitan ng ika-3
monsoons: ang northeast monsoon
siglo BC at 1200. Napasailalim ito ng
(Disyembre-Marso), at ang southwest
mga British noon g 1796, at Seylon ay
monsoon (Hunyo-Oktubre).
naging isang kolonya nito. S.W.R.D.
Bandaranaike ay naging prime minister KULTURA
noong 1956 at naging Sinhala lamang
ang opisyal na wika ng bansa. Arkitektura at Sining
Sinuportahan nila ang Buddhism. Siya ay
Ang arkitektura ng Sri Lanka ay
pinatay noong 1959 sa pamamagitan ng
nagpapakita ng iba't ibang uri at istilo.
isang Buddhist monghe. Ang kanyang
Ang Budhismo ay nagkaroon ng isang
balo, Sirimavo Bandaranaike, ay naging
malaking impluwensiya sa arkitektura ng
unang babaeng prime minister sa
Sri Lanka.
mundo sa 1960. Ang pangalan Seylon ay
binago sa Sri Lanka ("nagliliwanag isla") Ang Sining ng mga Sri Lankan ay
noong May 22, 1972. mula sa impluwensya at inspirasyon ng
Budhismo. Sa karamihan ng mga Sri
Heograpiya
Lankan art ay patungkol sa mga
paniniwala sa relihiyon, at ito ay
 naipapahayag s sa maraming paraan
tulad ng pagpipinta, eskultura, at
arkitektura.
Musika at Sayaw
Ang Sri Lanka ay sikat sa kandyan
dancing.
Ang dalawang pinakamalaking
impluwensya sa musika ng Sri Lanka ay
mula sa Budismo at Portuges na
mananakop. Ang mga Buddhist ay
dumating sa Sri Lanka matapos ang
pagbisita ni Buddha noong 300 BC,
habang ang Portuges dumating sa ika-15
siglo, Dinala nila ang cantiga ballads, ang
yukulele, at Gitara. Karamihan sa
kanlurang bahagi ng Sri Lanka sundin
kanluranin sayawan at musika.
Cuisine
Ang pagkaing Sri Lankan ay
nakakuha ng mga impluwensiya mula sa
na ng Indya, lalo na mula sa Kerala, pati
na rin sa mga mananakop at banyagang
negosyante. Ang kanin, na kung saan ay
karaniwang araw-araw na kinakain, ay
maaaring ihain sa anumang espesyal na
okasyon, habang spicy curries naman
ang paboritong lutuin para sa tanghalian
at hapunan. Isang napaka-tanyag na alak
doon ay ang pontse o vodka na galing
sa palay, parehong gawa sa katas. Rice at
Curry ay tumutukoy sa karamihan ng
mga pagkaing Sri Lankan. Ang mga Sri
Lankans din kumain hoppers (Aappa,
Aappam), na maaaring matagpuan kahit
saan sa Sri Lanka. Karamihan sa Sri Lanka
ng lutuing binubuo ng pinakuluang
kanin o steamed rice almusal. Ang
SriLanka ay matagal na kilala para sa
kanyang pampalasa. Ang pinakamahusay
na kilala ay kanela o cinnamon.
Panitikan
Sa paglipas ng Mahavamsa, ang
dalawang pangunahing tema ng
panitikan ng mga masa na tinitirhan sa
Sri Lanka ay kabilang sa wikang Hela.
Kahulugan para sa Budismo Mga
booking at Kasaysayan ng Sasana Bilang.
Ang relatibong medyo mahabang
panahon sa paglaon, ang Pali-lingual karagdagan High Closet Commentary o
Theravada Tripitaka ng Indya ay Ang Great Pachchini Commentary,
inabandona, ngunit ang pagpapanatili Cinnamon solder o Burundi
nito sa bansang ito ay isang Commentary, Ang bulag na lugar Ay
pangunahing asset sa katutubong binanggit sa ilang mga salita.
pagkakakilanlan. Ang sinaunang pag-
Sa ikaapat na siglo na anthrax,
unlad ng dami ay naobserbahan sa
tila ang pangangailangan upang itayo
sinaunang Sinhala literatura, mga
ang maputla na wika ng Budismo sa
brochure book, panitikan sa relihiyon, at
wikang Hela ay itinaas. Itinuturing na
mga makasaysayang detalye ng bansa sa
kasali sa kapani-paniwala na panahon
Tripitaka. Ang tradisyon ng Mahaviharaya
Deepavans, at paglilinis at Makatipid
ay ibinigay bilang mga teksto ng Pali
na stitching. Mga aklat na nakasulat sa
Dipavamsa Sinisikap ng literatura na
wika ng Pali. Isinulat ito ng Dipavamsa
magsulat ng isang may-akda ng Sinhala
sa ilalim ng tema ng "Sasana Kasaysayan
dito. Ang polyeto ng ilang mga
sa Mahindagamanaya" at mula sa
akademikong mga pinagkukunan sa Sri
Mahindagamu kay Haring Mahasen.
Lanka ay itinampok sa panitikan.
Sahassavatthuppakaraṇaya at Patima
Impormasyon sa pagtatatag ng Vatthuppakaraṇaya.
Budismo sa Sri Lanka manalo sa
bōdhiāgamanaya, bhikṣubhikṣuṇi
kuwento, mahāthūpaya ng puravṛta, ni
duṭṭhagāmiṇī fighting, isang
paglalarawan ng sampung
mahāyōdhayan talumpati, folk panitikan,
gaya ng literatura impormasyon ay
inihatid sa mapanatili ang oral dental
paaralan ng iba't-ibang henerasyon.
Kituvasin hanggang sa unang siglo AD
Ang Riskant pinananatili b heḷaṭuvā, Ang mga Bharative folk songs ay
Vattagamani Sanctuary estado sa isang koleksyon ng mga lokal na mga
panahon (BC. 103-77) na ang kasaysayan kuwento ng folk. Mayroong ilang mga
ng pagsusulat sa anyo ng kolektibong bagay na iginuhit ng mga iskolar sa
Matale Aluwihara Lumbini. Feed sa literary milieu ng wika ng Hela. Ito ay
pangkalahatan ay maghatid ng isang hamon para sa mga manunulat ng
komentaryo Heḷaṭuka ay kilala. Mahusay Theravada panitikan upang harapin ang
na komentaryo o Maagang komento pilosopiya ng Mahayana na kung saan
Ito ang pangunahing seksyon. ay pagkatapos ay laganap sa Indya sa
Komentaryo sa buong Tripitaka. Bilang oras na iyon. Ang Theravada literature
ay nasa Sri Lanka pa at ito ay ang wika
ng Hela. Kinakailangan na basahin ito sa
nakapag-aral na dayuhang estudyante
sa tradisyon ng Theravada, na
nangangailangan ng paglitaw ng
karaniwang internasyonal na wika ng
Theravada. Kailangan ng bansa na
matugunan ang pangangailangan na ito
Mahanama Bumalik ako sa Sri Lanka
mula sa araw ng hari Buddhagosha Ang
salaysay ay nagsasaad na ang mga
monghe ay pinahintulutan ng mga
mongheng Mahaviharaya na ibigay ang
Hela Attaché.
Hari Dhatusena Araw ng Mahanama
Thera ng Mahavihara Seya Mahavamsa
Ito ay isang kilalang katotohanan. Ang
salaysay ng Mahabodhiya na nakasulat
sa Sihala Upatissa Sa pamamagitan ng
isa Pali Moody's Ay nakasulat sa
pangalan. Ito ay itinuturing na sa
panahon ng post-Anuradhapura. ang
Vaṁsathappakāsiniya Ang Mahavamsa
glossary ay isang gawa din ng
Anuradhapura. Ang literaturang Pali ay
nauugnay din sa Abhayagiri Viharaya sa
Anuradhapura. North Temple
Commentary Uththara Vihara Attha
Speech Iyan ang nangyari sa impiyerno.
Saddharmōpāyanayana Ang Pali
Poetry ay isang libro din ng Abhayagiri
Thera.
Noong ika-anim na siglo CE, ang
Sri Lanka ay kilala sa trono ng pagsamba
sa Budismo sa mundo, at ang lahat ng
materyal sa sulat-kamay ay isinalin sa
dhamma ayon sa mga chronicle. Nag-
ambag ito nang malaki sa
pagpapalawak ng literatura ng Tripitaka
sa ibang mga bansa. Ang panitikan ng
Tripitaka ay makikita bilang
pagpapatuloy ng pagkawala ng wika ng
Pali. Ang pagpindot sa pagitan ng
Helita Mahabōvasa, Cētiyavaṁśaya,D
aḷadāvaṁśaya, Kēsadhātuvaṁśaya Tu
lad ng Mga
Cronica Sīhalavatthu,Sahassavatthu At
maraming mga libro, at hanggang sa
ikasampung siglo CE. Nawala ito sa
Sinhala Literature upang hindi na ito
maulit ulit.
Sinhala tula ay ginagamit din
para sa mala-tula pagsulat. Torture
paranavitanaAyon sa mga ito, ito ay
nakumpirma na ang ilang mga
inskripsiyon ay umaabot hanggang sa
kumpirmasyong ito ng unang siglong
quintiles. Isang liham sa mukha ng
Kirinda sa Tissamaarama, isang liham na
nasaksak sa bato malapit sa Tissa Wewa
sa Akathurugoda ay may dalawang
titik. Ang hari ng mga baybayin May
mga ulat na may isang patula na link sa
pagitan ng Sinhalese at Sinhalese sa
araw. Sa simula ng ika-13 siglo Pali
PandalsPagsusulat ay batay sa Ingles
tula binubulaybulay ninyo ang mga
kagamitan. Bilang karagdagan sa mga
tula sa salamin pader ng Sigiriya
magsusulat Graffity Sigiri ay nagsiwalat
sa pamamagitan ng isang kamakailan-
lamang na mga iskolar, tula at panitikan,
kabilang ang higit sa isang libong mga
kanta sa Pwedeng arkilahin sinabi upang
maunawaan ang mga uri ng panitikan sa
panahon ng Anuradhapura. Impression
ng kanyang mga tula ay halatang kanyang (914-923) ay branded bilang
pahiwatig ng kontemporaryong isang paglikha.
panahon, ang mga tao sa pagsulat ng
Fostering Lalana Sigiriya pamamagitan
ng pooling ay dumating upang
panoorin mula sa iba't ibang bahagi ng
isla Sigiriya.

Ang dating hari ay anak ng mga anak.

Mahakavi KalidasaIto ay itinuturing na
parehong edad Kumaradasa Ang Hari
(508-516) ni Rama
Sita Jānakīharaṇaya Ang may-akda ng
mahusay na tula ng Sanskrit. Hari
Moggallana (531-551), sinasabi ng
Qur'an na binasa niya nang malakas ang
tungkol sa mga tula ng Buddha sa
lunsod ng Kandy. Ang unang Hari
Aggabodhi (571-604) sa panahon ng
labindalawang poets. Pious, thimble,
bread, quail, balmy, unripe, shrimp,
pepper, dusalakumara, kithsiri,
caspthota at EpaPinangalanan sila.
Karagdagan pa, ang mga itinuturing na
pinakamatandang nabubuhay na
kapanahunan Mga tulaSa ilalim ng
heading Siyabaslakara Ika-apat na
Sena (950-953) ay itinuturing na gawain
ng hari. Isang sanaysay sa disiplina ng
bhikkus sa
Anuradhapura Sikhavaḷan̆davinisa. Pali
dhammaddatha
kuwento Dhampiyāaṭuvāgæṭapadaya I
to ay itinuturing na isang kuwento ng
Sinhala-wika panitikan sa ikasampung
siglo. ito Fifth King KashyapaAng