Name: Anayatin, Fahtma Irene Faye K.

Section:1D

Buod ng Noli Me Tangere

Nag makapagtapos ng pitong tong pag-aaral sa Europa ang binatang si Juan
Crisostomo Ibarra, siya ay bumalik sa Pilipinas. Dahil sa kanyang pagdating ay naghandog si
Kapitan Tyago ng isang salo-salo na kung saan ito ay dinaluhan ng mga sikat at
maipluwensiyang tao sa lipunan. Ipinahiya ni Padre Damaso— ang dating kura ng San Diego, si
Ibarra ngunit wala itong ginawa bagkus pinagpasensyahan lamang niya ang pari. Magalang
itong nagpaalam at nagdahilang may ibang pupuntahan. Kinabukasan, pagkatapos ng piging,
pumunta si Ibarra sa kanyang kasintahang si Maria Clara- isang binibining napakarikit na anak
ni Kapitang Tyago at nakatira sa Binondo, Manila.Di nakaligtaang basahing muli ni Maria Clara
ang mga liham na galing kay Ibarra bago pa man ito tumungo sa Europa.
Bago tumungo si Ibarra sa San Diego, ay ipinagtapat sa kanya ni Tinyente Guevarra —
isang Guardia Sibil, ang tungkol sa pagkakamatay ng kanyang ama na si Don Rafael— ang
mayamang haciendero sa bayan yaon. Ayon kay Tinyente Guevarra , si Don Rafael ay
pinaratangan ni Padre Damaso, na erehe at Pilibustero, gawa ng hindi nito pagsisimba at
pangungumpisal. Nadagdagan pa ng isang pangyayari ang paratang na ito. Minsan ay may
isang maniningil ng buwis na nakaaway ng isang batang mag-aaral, nakita ito ni Don Rafael at
tinulungan ang bata. Nagalit ang kubrador at sila ang lumaban at sa kasamaang palad ay
tumama ang ulo ng Kastila sa isang bato na sanhi ng kanyang ikinamatay. Malapit na sanang
malutas ang paglilitis nang magkasakit at kalauna’y namatay ang ama ni Ibarra.

Ipinag-utos ni Padre Damaso sa isang sepulturero na hukayin ang bangkay nito at ilipat
sa libingan ng mga Intsik. Dahil sa lakas ng ulan ay hindi kinaya na buhatin ang bangkay kung
kaya’t itinapon nalang ito sa lawa. Walang balak na humiganti si Ibarra sa ginawa ni Padre
Damaso at sa halip ay ipinagpatuloy niya ang plano ng kanyang ama— makapagtayo ng
paaralan.

Sa pagdiriwang ng pagpapalagay ng unang bato ng paaralan (inagurasyon) ay kamuntik

nang mapatay si Ibarra kung hindi siya nailigtas ni Elías. Sa paglagpak ng bato habang ito ay
inihuhugos, hindi si Ibarra ang nasawi kundi ang taong binayaran ng palihim na kaaway ni
Ibarra. Sa pananghaliang inihandog ni Ibarra pagkatapos ng pagbabasbas ay muling
pinasarianga ni Padre Damaso ang binata, hindi lamang niya ito papansinin subalit nang
hamakin ang alaala ng kanyang ama ay hindi na siya nakapagpigil at tinangkang saksakin ang
pari, datapwat napigilan ito ni Maria Clara. Dahil sa naganap ay itinawalag o ekskomunikado si
Ibarra ng Arsobispo ng simbahang Katoliko Romano. Sinamantala ni Padre Damaso ang
pagiging ekskomunikado ni Ibarra upang utusan si Kapitan Tyago na sirain ang kasunduan sa
pagpapakasal nina Ibarra at Maria Clara. Nais ng pari na mapangasawa ng dalaga si Linares —
isang binatang Kastila na kararating lamang sa Pilipinas.

Dahil sa takot sa gumuhong bato noong araw ng pagdiriwang, si Maria Clara ay

nagkasakit. Dahil sa ipinadalang gamot ni Ibarra na siya namang ipinainom ni Sinang, ay
gumaling agad ang dalaga. Sa tulong ng Kapitan Heneral ay napawalang-bisa si Ibarra at
ipinasya ng arsobispo na muli siyang tanggapin sa simbahang Katoliko.Ngunit, nagkataon
noong sinalakay ng mga taong pinag-uusig ang kwartel ng sibil at ang napagbintangang may
kagagawan ay si Ibarra kaya siya ay dinakip at ibinilanggo. Kahit walang kasalanan ay dinakip
at binilanggo ang binata. Nakatakas si Ibarra sa tulong ni Elias.

Napawalang-bisa ang bintang kay Ibarra sapagkat sa paglilitis na ginawa ay walang sino mang
makapagsabi na siya’y kasabwat sa kaguluhang naganap. Subalit ang sulat niya kay Maria
Clara na napasakamay ng hukuman ang siyang ginawang kasangkapan upang siya’y
mapahamak.

Nabigyan naman ng pagkakataon ang magkasintahan na makapag-usap bago gawin ang

planong pagtakas. Doon nalaman ni Ibarra na si Padre Damaso ang totoong ama ni Maria Clara
kung kaya’t tutol ito sa pagmamahalan at planong pagpapakasal ng dalawa.

Gamit ang bangka ay tinakas ni Elias si Ibarra. Nakalagpas man sila sa ilang gwardiya sibil
nasundan pa din ang kanilang bangkang sinasakyan. Inisip ni Elias na iligaw ang mga
humahabol sa pamamagitan ng paglusong nito sa tubig.

Sa pag-aakalang si Ibarra ang tumalon ay hinabol at pinaputukan ng mga sibil hanggang sa

magkulay dugo ang tubig. Nawalan ng pag-asawa si Maria Clara dahil pag-aakalang patay na si
Ibarra. Napagdesisyunan nitong pumasok sa kumbento upang maging isang madre. Napilitang
pumayag si Padre Damaso sa dalaga dahil magpapakamatay daw ito pag hindi ito
pumayag.Noche Buena na nang makarating si Elias sa gubat ng mga Ibarra na sugatan at
nanghihina. Doon ay natagpuan niya si Basilio at malamig na bangkay ni Sisa.

Bago tuluyang bawian ng buhay ay nanalangin si Elias. Mamamatay siyang hindi nakikita ang
maningning na pagbukang liwayway. Ngunit para sa mga makakakita, bilin niya na batiin ito at
huwag ding makakalimot sa mga nabulid sa dilim ng gabi.