ΟΙ ΠΑΡΘΕΝΙΕΣ ΤΑ ΝΟΘΑ ΤΕΚΝΑ ΤΗΣ

ΣΠΑΡΤΗΣ

      
Οι Παρθενίες ήταν τα νόθα τέκνα που απέκτησαν οι παρθένες γυναίκες της Σπάρτης με την
ανοχή της Σπαρτιατικής Πολιτείας και των συζύγων τους. Οι Σπαρτιάτες ορκίστηκαν να μην
έλθουν πίσω αν δεν νικήσουν τους  εχθρούς κατά το Α΄ Μεσσηνιακό πόλεμο. Τελικά νίκησαν
τους Μεσσήνιους και επέστρεψαν. Όμως δεν αποδέχτηκαν τους Παρθενίες ως ισότιμα τέκνα.
Για αποφυγή αιματοχυσίας  έστειλαν τους Παρθενίες στη Κάτω Ιταλία. Εκεί οι Παρθενίες
ίδρυσαν τη πόλη Τάραντα τη μοναδική αποικία της Σπάρτης

Ασημένιο νόμισμα του Αρχαίου Τάραντα της Νότιας Ιταλίας

Οι Ιστορικοί Παυσανίας και Στράβων λένε ότι : Το 708 πΧ την εποχή της τέλεσης των 18ων
Ολυμπιακών Αγώνων καράβια αποβίβασαν εκατοντάδες νέους ηλικίας
18-25 ετών στις ακτές της Κάτω Ιταλίας. Οι νέοι είχαν αποπλεύσει από το λιμάνι του Γυθείου
της Λακωνίας. Όλοι αυτοί ήταν νόθα τέκνα των γυναικών της Σπάρτης.
Οι Σπαρτιάτισσες κατά τη διάρκεια της εικοσαετούς απουσίας των συζύγων τους στο Α΄
Μεσσηνιακό πόλεμο (743-724 πΧ), τεκνοποίησαν με τους ντόπιους είλωτες. Το γεγονός αυτό
έγινε με τη συγκατάθεση της Σπαρτιατικής Πολιτείας και των συζύγων τους. Τα παιδιά  που
γεννήθηκαν από τις Σπαρτιάτισσες παρθένες ονομάστηκαν Παρθενίες. Τα παιδιά αυτά δεν
αναγνωριζόταν από τη Πολιτεία ως νόμιμοι Σπαρτιάτες πολίτες. Αποτέλεσμα αυτής της
κατάστασης ήταν να επαναστατήσουν οι νέοι. Η επανάσταση αυτή ονομάστηκε: Επανάσταση
των Παρθενιών.
Η επανάσταση τους κατεστάλη. Μετά τη καταστολή του κινήματος αυτού το επίσημο
Σπαρτιατικό κράτος αποφάσισε να τους απομακρύνει οριστικά με υποχρεωτική
μετανάστευση. Ως τόπος της απομάκρυνσης ορίστηκε η Κάτω Ιταλία. Επικεφαλής της
αποστολής ορίστηκε ο Φάλανθος που ζήτησε χρησμό από το Μαντείο των Δελφών για το
τόπο της εγκατάστασης τους. Πράγματι τα καράβια έφεραν τους Παρθενίες στη Κάτω Ιταλία.
Αποβιβάστηκαν στην ακτή. Εκεί το 706 πΧ ο Φάλανθος και οι Παρθενίες κατέλαβαν τη πόλη
Τάρας που προϋπήρχε με άλλο όνομα (Ανξα). Η πόλη αυτή αποτέλεσε τη μοναδική αποικία
των Σπαρτιατών. Διότι οι Σπαρτιάτες προτιμούσαν να επεκτείνουν την επικράτεια τους
κατακτώντας τους γείτονες παρά να ξενιτευτούν.
                        
     Χρυσό δαχτυλίδι του Τάραντα με την εικόνα του θεού Ερμή
Η πόλη τους ονομάστηκε Τάρας προς τιμήν του μυθικού ήρωα Τάραντα γιού του θεού
Ποσειδώνα. Ως σύμβολο της πόλης τους ζωγράφισαν τον ήρωα Τάραντα πάνω σε ένα
δελφίνι.  
        
Ο μυθικός ήρωας Τάρας γιος του Ποσειδώνα ιππεύει ένα δελφίνι
 

        Μια υπέροχη κρήνη στην αρχαία πόλη του Τάραντα

Ο Ιστορικός Παυσανίας (Βιβλίο 10ον Κεφ.10 παραγρ 6-8) ανέφερε τα κάτωθι:
Ο Τάρας είναι αποικία των Λακεδαιμονίων και οικιστής του ο Σπαρτιάτης Φάλανθος. Καθώς
ο Φάλανθος ξεκινούσε για να ιδρύσει αποικία, ήρθε χρησμός απο τους Δελφούς. Όταν
νοιώσει βροχή κάτω από αίθρα (αίθριο ουρανό), τότε και η χώρα θα αποκτήσει πόλη. Ο
Φάλανθος χωρίς να εξετάσει ο ίδιος τη μαντεία, και χωρίς να ανακοινώσει σε κανένα
εξηγητή, αποβιβάστηκε με πλοία στην Ιταλία.
Εκεί στην Ιταλία αν και νικούσε τους βαρβάρους δεν μπορούσε να καταλάβει καμιά πόλη.
Θυμήθηκε το χρησμό. Υπέθεσε οτι ο χρησμός αυτός  ήταν κάτι το αδύνατο. Πως θα
μπορούσε να βρέξει αφού ήταν ο καιρός αίθριος. Η γυναίκα του Φάλανθου η Αίθρα
ακολούθησε τον άνδρα της στην Ιταλία. Βλέποντας τον Φάλανθο να είναι στενοχωρημένος
έβαλε το κεφάλι του ανάμεσα στα γόνατα της και τον χάιδευε. Του αφαιρούσε τις ψείρες. Σε
μια κάποια στιγμή τρυφερότητας δάκρυσε. Τα δάκρυα της Αίθρας έβρεξαν το κεφάλι του
Φάλανθου. Τότε κατάλαβε το νόημα του χρησμού. Και το ίδιο βράδυ κυρίεψε από τους
βαρβάρους τον Τάραντα που ήταν πόλη μεγάλη παραθαλάσσια και πολύ πλούσια.
                    
Υπολείμματα Δωρικών κιόνων από το ναό του Ποσειδώνα στον Τάραντα
Σύμφωνα με τις αφηγήσεις των αρχαίων Ιστορικών στη περιοχή της Απουλίας ήρθαν και
εγκαταστάθηκαν οι Μυκηναίοι (τέλη Β΄ Χιλιετίας πΧ). Στη περιοχή αυτή έμεναν οι
αυτόχθονες Μεσσάπιοι, και Ιάπυγες. Όταν ήρθαν στη περιοχή αυτή οι Παρθενίες
συγκρούστηκαν με τους Μεσσάπιους και νικήθηκαν. Λίγο αργότερα οι Παρθενίες νίκησαν
τους Μεσσαπίους και κατέλαβαν τη πόλη Άνξα (τον Τάραντα).Ο μεγάλος Ιστορικός και
Γεωγράφος Στράβων αναφέρει τη παρακάτω ιστορία για τον Τάραντα και την ίδρυση του....O
Έφορος περιέγραψε ως εξής την ίδρυση του Τάραντα.
Στη Μεσσηνία της Πελοποννήσου γινόταν πόλεμος. Πολεμούσαν οι Λακεδαιμόνιοι με τους
Μεσσηνίους. Διότι οι Μεσσήνιοι σκότωσαν το Λακεδαιμόνιο βασιλιά Τήλεκλο που πήγε στη
Μεσσήνη να προσφέρει θυσία. Οι Λακεδαιμόνιοι τότε ορκίστηκαν ότι δεν θα γυρίσουν στη
πατρίδα τους αν δεν κυριεύσουν τη Μεσσήνη.
Οι Λακεδαιμόνιοι άφησαν να φυλάνε τη πόλη τους οι πιο νέοι και οι πιο γέροι πολίτες. Στο
δέκατο χρόνο του πολέμου οι γυναίκες των Λακεδαιμονίων συναντήθηκαν. Έστειλαν μια
αντιπροσωπεία τους να παραπονεθεί στους άνδρες τους, ότι πολεμούσαν με άνισους όρους
προς τους Μεσσήνιους. Διότι οι Μεσσήνιοι που ζούσαν στη πατρίδα τους συνέχισαν να
κάνουν παιδιά. Ενώ αυτοί παράτησαν τις γυναίκες μόνες...και η πατρίδα κινδύνευε από
λειψανδρία. Οι Λακεδαιμόνιοι που δεσμεύοντο από τον όρκο τους έστειλαν στη Σπάρτη τους
πιο εύρωστους νέους άνδρες. Τους διέταξαν να ενωθούν με όλες τις παρθένες επειδή
σκέφτηκαν οι παρθένες θα κάνουν πολλά παιδιά. Αυτά τα παιδιά που γεννήθηκαν από τις
παρθένες ονομάστηκαν παρθενίες.