Professional Documents
Culture Documents
Comics
Comics
პერსონაჟები:
გლეხის ცოლი
(წარმოიდგინეთ სოფლური სახლი, რომელსაც გარშემო ხის ღობე აკრავს, ეზოს შუაგულში
აყენია ურემი და ერთ ადგილას თივის ზვინია დაგროვებული. სახლის წინ დგას სოფლის
მკვირდი მამუკა (ბესიკას ძე) და მორზე აპობს შეშას ნაჯახის დახმარებით)
ჩიტი: ფშშშ (მფრინავმა ჩიტმა ციდან ფურცელი გადმოაგდო, მამუკა ეცა და კითხვას შეუდგა)
ფანჯარა: კრაკ-კრუკ
მამუკა: ვინაა? (მამუკა ფანჯარას გახედავს და იქ ფარაონის ფორმაში გამოწყობილ ცელიან
ადამიანს დაინახავს.
ფარაონი: ასე არა? ჰოდა, შენს თავს დააბრალე, საცოდავო მამუკა, რაც მოგივა (ფარაონი კარს
მაგიის დახმარებით აღებს და სახლში შედის)
მამუკა: კარგი, გთხოვ, შემეშვი, თავი დამანებე (მამუკა ხელებს თავზე იფარებს, თუმცა
ცელის სასიკვდილო დარტყმას ვერ იცილებს)
,,გასულ საღამოს აღმოჩენილი იქნა სოფლის მკვიდრი ბესიკაანთ მამუკას გვამი. მკვლელი
ადგილიდან მიიმალა. სასიკვიდილო ჭრილობა მიყენებული აქვს თავში. საქმეს იძიებენ
უფროსი ოთო და მისი დამხმარე-ვასკა. მათი თქმით, მხოლოდ ერთი მოწმე არსებობს და
გვამშვიდებენ, მკვლელი ხელიდან ვერ დაგვიძვრებაო.”
(მოქმედება იწყება მოკლული მამუკას სახლში, ოთახში დგანან შერიფი ოთო და დამხმარე
ვასკა. დაჰყურებენ ცხედარს.)
ოთო-მაგრად შემეცოდა.
(ვასკას შემოჰყავს მოწმე, კომბალ გადადებული შუა ხნის კაცი, გრძელი ცხვირითა და
წვერით, თავზედ შავი ქუდი აფარია, თუმცარა ყურები მაინც გადმოშვერილი აქვს ვირივით.
ლაპარაკობს სოფლის კილოზე)
გლეხი: გუშინ მარტო ვიყავი სახლში, ცოლი ქალაქში იყო, სასყიდლად რაღაცისა…ჰოდა,
ლობიოს გაცხელებას ვაპირებდი, ოქროს ხელები აქვს ჩემს ცოლსა…და ღრიანცელი
შემომესმა, ფანჯარა ღია მქონდა და მოვისაზრე, რომა მამუკადან გამოდიოდა ხმა…არადა
მარტოკელა სცხოვრობს კაცი. გავედი და დავუძახე, მამუკა, მამუკა, ბიჭო-მეთქი. პასუხი არ
მაღირსა და უკან შევბრუნდი.
გლეხი: რავი, კაციხარ, კაცივარ, გამიგებ, არ გამცა პასუხი, და აღარ ვცადე შეწუხება.
გლეხი: მეტი რაღა გინდათ, ეგ იყო, რაც გავიგონე. მეტი არა ვიცი რა.
მოქმედება V-ბარში
(ვასკა მიდის ბარმენთან და უკვეთავს ორ ჭიქა ვისკის. სასმელი მიაქვს მაგიდასთან და ვასკას
უჭახუნებს)
(სვამენ)
ოთო: არ ტყუის.
ვასკა: კარგი.
(ამ დროს ხედავენ წინ მდგარ ფარაონივით ჩაცმულ კაცს, რომელიც წამსვე ქრება. ქუჩის
მეორე მხარეს მწოლი ძაღლი ყეფს, თუმცაღა შეშინებული მალევე ისუსება)
ოთო: მუმია!
ვასკა: დაინახე?
ვასკა: აუუ, თავი მისკდება (შუბლზე ხელებს იჭერს, ხვდება ამით რომ ვერ გამოძვრება და
ნებდება)…ჰო, კაი, წავიდეთ, ოღონდ რაც შეიძლება მალე, დაძინება მინდა.
(გლეხი საწოლზედ წევს, გვერდით მისი ცოლი ერბო კვერცს წვავს, ოთახის ცენტრში
მრგვალი ხალიჩა აფენია)
ცოლი: ვერ გავაღებ, კვერცხი მიმეწვება. შენ რომ გააღო, წელი მოგწყდება?
გლეხი: აი, შენა (გლეხი დგება საწოლიდან და კარს აღებს. ზღურბლზე ფარაონი დგას
გაჯგიმული, მომღიმარი და შიგნითკენ იწევს)
გლეხი: ვინა ხარ შენა?
(ცელს მაღლა აღმართავს და გლეხს შუაზე გაუპობს თავს, შემდეგ კომბალს მუცელში ჩრის,
ცოლს კი ჩართულ გაზზე მიაჭყლეტს თავით. იგი ტოვებს სახლს)
მოქმედება VII-პორტალი
(ვასკა და ოთო შედიან გლეხის სახლში. წარმოუდგენელია! გლეხს თავისსავე კომბალი აქვს
მუცელში გარჭობილი, ცოლს კი თავი ჩართულ გაზზე უდია და ტანსაცმელზე ცეცხლი
უდის. ხალიჩაზე ალი გაკრთება)
ოთო: ჩქარა ჩავაქროთ (მირბიან და ცეცხლის კერაზე ფეხებით დგებიან, გაზს თიშავენ)
ფარაონი: ეს ვერაფერს დამაკლებს (ცალი ხელით იისფერ პორტალს ხსნის და შიგნით გადის)
ვასკა: ჩქარა!
კომიქსი
ნაწილი II-,,მამა-მიწა”
პერსონაჟები:
ოთო (შერიფი)
ვასკა (დამხმარე)