Dare you to move

Maybe redemption has stories to tell

Maybe forgiveness is right where you fell
Where can you run to escape from yourself?
Where you gonna go?
Where you gonna go?
Salvation is here

Dare you to move

Switchfoot

Series Started: April 04, 2016

Ended: May, 03, 2016

_____________________

Disclaimer: Any parts of this story should not be published, distributed,

transmitted or modified without the permission of the author.

Plagiarism is a crime. Bear that in mind.

Prologue: Welcome to the planet

Dare you to move

A novel by xxakanexx
I was feeling a bit giddy today. Ang lakas nga kasi ng tibok ng puso ko. Gusto kong
sumigaw sa saya ngayon. Gusto kong magtatalon sa kama. Bakit? Kasi pupunta dito
ngayon ang boyfriend ko. Si Ignacio. Ito iyong unang pagkakataon na dadalawin niya
ako sa bahay at ipakikilala ko na siya kay Tatay.
Ignacio Roothe - or I fondly call him, Iggy, was a good man. He came from a decent
family. Ang sabi niya sa akin ay mayaman daw sila pero hindi naman ako naniniwala
kasi hindi naman halata - although may kotse siya at may sarili nang pad, hindi pa
rin ako naniniwala. Hindi naman mahalaga sa akin iyon. In love ako kay Ignacio.
Siya ang first boyfriend ko.
Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Hindi ko ba malaman kung ilaladlad ko ang
buhok ko o hahayaan kong nakatirintas ito. Gusto kong maging maganda sa paningin
niya.
"Ate! May naghahanap sa'yo! Igorot daw!"
Namula na agad ang mukha ko. Binuksan ko ang pinto at doon nakita ko ang kapatid
kong si Toffer na nakangisi sa akin habang hawa ang psp niya.
"Igorot!" Piningot ko siya.
"Iggy Roothe! Tanga!" Matapos niyang umaray ay tumakbo na ako pababa ng hagdanan.
Ang lakas-lakas ng kabog ng dibdib ko. Nang makababa ako ay agad kong narinig ang
Tatay ko na nagsasalita. Sigurado ako na kausap niya si Iggy.
"Ilang taon ka na kamo?"
Ang tatay ko ay isang retired na pulis. Ang nanay ko naman ay head nurse sa isang
government ospital. Dalawa lang kaming magkapatid. Ako ang panganay at si
Kristoffer ang bunso - fourteen na si Toffer at nasa Grade 8.
Huminto ako sa gilidng malaking vase ng sala. Inayos ko ang skirt ko pati na rin
ang blouse. Hinubad ko ang salamin ko pero nang hindi ako makakita ay pumikit ako
at saka sinuot muli iyon.
"Eherm!" Sabi ko. Hindi ako umubo. Sinabi ko talaga. Tumingin sa akin si Tatay.
"Heto na pala si Lalay."
"Tay! Aly nga diba? Dalaga na ako! Eighteen!"
Ngumiti si Ignacio at saka itinulak pabalik ang salamin niya sa kanyang ilong. Ang
cute talaga ng boyfriend ko. Nakasuot siya ng kulay pulang Hawaiian Polo Shirt at
checkered na pantalon. Nakakakilig siyang tingnan.
"Tatay, si Ignacio po, boyfriend ko."
Ngumiti si Ignacio kahit na mukha siyang kinakabahan. Kinamayan niya ang Tatay ko
tapos ay nag-usap sila. Hindi naman sila nagtagal mag-usap dahil kailangan na
naming pumasok sa University.
Sumakay kami sa kotse niya. He was telling me about how nervous he was upon meeting
my father.
"But you did well. I guessed he likes you."
"Talaga ba? Para kasing hindi."
Tumawa lang ako ngunit natigilan nang bigla akong may maalala.
"Tinatawagan kita kagabi, hindi ka sumasagot hanggang sa namatay na lang iyong
phone mo..."
"Huh? Ahhh... ano, nag-swimming kasi ako..." Napabuntong-hininga siya. "Nabasa
iyong phone ko... ano... tinulak kasi ako ni Mikee. Alam mo na. Makulit kasi siya."
Ang bait talaga ng boyfriend ko. Napansin ko na iyon noon, na masyado siyang mabait
sa kapatid niya. Kung sabagay ay dalawa lang naman kasi sila ni Mikaela.
We arrived at the university. Ipinagbukas pa ako ni Iggy ng pinto ng kotse. Magka-
akbay kaming naglalakad sa grounds nang tumigil siya.
Napansin kong may tinitingnan siya mula sa kung saan. Sinundan ko ang kanyang
tingin at nakita ko si Hyacinth Consunji - the school's Queen B - as in Bitch.
Hyacinth was wearing a pink tube top and shorts na kaunti na lang ay makikita na
ang kaluluwa niya.
"Iggy, okay ka lang?" Tanong ko. He nodded.
"Let's go."
Inihatid niya ako sa aking classroom. Kaunti lang ang mga kaklase ko ngayon, summer
class lang kasi. Nagba-bye ako kay Ignacio. Hinalikan naman niya ako sa pisngi
tapos ay nag-wave ako sa kanya.
Pumasok na ako sa loob at naupo sa upuan ko. I sat near the window and looked at
the skies. It's a good day today. Masaya ako dahil kay Ignacio. He makes me happy.
"Oy! Nerd, pakopya naman mamaya sa exam."
Nagulat ako nang biglang may tumabi sa akin. Pagtingin ko ay nakita ko si Ysmael
Consunji. Nakangisi siya sa akin. Iyong mata niyang itim na itim ay nakatutok sa
mata ko. Nakaramdam ako ng pagkainis. Hindi ko siya pinansin. Ayoko siyang pansinin
kasi hindi naman kami close at isa pa, malabo pa sa mata ko ang mapakopya ko siya.
Hinding-hindi ko gagawin iyon kasi kung papakopyahin ko siya, hindi siya matututo.
"Nerd! Hindi mo ba ako narinig?" Parang napipikon na siya.
"Naririnig. But I'm choosing to ignore you." Sabi ko sa kanya. Natigilan siya tapos
ay inirapan ako. Nanlalaki ang mga mata niya. Ang alam ko ay magkapatid sila ni
Hyacinth. Wala naman akong pakialam sa kanila ng kapatid niya. Kilala sila sa
university dahil galing sila sa mayamang pamilya.
Nagagawa nila ang mga bagay na gusto nilang gawin sa buhay. Pakiramdam ko ang
yayabang nilang lahat. Sabi nila kilala daw talaga ang pamilya ng magkapatid na
iyon. They're known for their ruthlessness. Hindi naman ako naniniwala. Ang motto
ko kasi ay to see is to believe.
My life as a college student was just normal. Everything was going well. Masaya ako
kay Ignacio, at alam kong ganoon rin siya sa akin. Nakakatuwa nga kasi napag-
uusapan namin ang kasal. He's definitely the man I wanna be with forever.
But then, something had changed. I know, it did. Nagsimula iyon matapos kong
makitang nag-uusap si Ignacio at si Hyacinth Consunji. Wala lang naman iyon siguro.
Hindi ko naman dapat alalahanin kaya lang, isang araw, kinausap ako ni Iggy, he
broke up with me. He said that everything about us was wrong. Siyempre nasaktan
ako. Dalawang taon rin kaming magkasama. I took my time bago ko pa man siya
ipakilala sa Tatay ko. At noong akala kong hindi na kami magbe-break ay saka naman
nangyari ito.
I did everything to get him back, pero nang malaman ko, two weeks later, I found
out that he was dating Hyacinth Consunji. Public na silang dalawa. Alam na sa
University na si Ignacio at Hyacinth na. Sabay silang pumapasok - kahit hindi naman
nagte-take ng summer class si Hyacinth.
I can't stand it. I had to make a move. Una ay binago ko ang sarili ko. Nagpa-
rebond ako namili ako ng mga baging damit. I changed the way I dressed and acted
pero hindi ko nakuha ang atensyon ni Ignacio.
Desperate times calls for desperate measures.
Kinausap ko ang mga lalaking naka-date niya hanggang sa natagpuan ko ang isa - si
Matthew. Sa phone niya ay may nakita akong video ni Hyacinth. Ikinalat ko iyon.
Masaya ako dahil makukuha ko na si Iggy. Na nangyari naman. That day, Iggy took me
home.
Ang buong akala ko ay binalikan na niya ako pero hindi niya ginawa.
Ang tagal ng duration na hinahabol ko siya. Hanggang sa noong akala kong hiwalay na
sila talaga. Nagkasakit si Ignacio, walang mag-aalaga sa kanya. Nalaman ko ang
lahat ng iyon sa kapatid niyang si Mikee kaya pinuntahan ko siya sa unit niya.
I took care of him. Naaawa ako sa kanya. How could Hyacinth abandon him like this?
"Hindi ka dapat nandito. Magagalit si Hya kapag nakita ka niya."
"Magtigil ka nga! Hindi mo ba naisip na kaya ka nagkakaganyan ay dahil sa kanya.
Sinong matinong tao ang maghihintay sa labas ng bahay ng babaeng iyon tapos kahit
may sakit na at lahat ay naroon pa rin? She doesn't give a damn about you!" I
hissed at him. Nang tingnan ko si Ignacio ay tulog na siya.
Napabuntong - hininga na lang ako. Inayos ko ang mga gamit ni Ignacio. Habang
nagupulot ako ng maruming damit ay may napulot akong panty na kulay pink. Lace iyon
at hindi ko naman na kailangan pang magtaka kung kanino iyon.
Tumulo ang mga luha ko. Iggy didn't even think of taking me to bed, tapos ngayon
ganito? I cried. Nilabhan ko ang mga damit niya. Ang dami nang nangyari sa buhay ko
dahil lang sa Hyacinth na iyon.
Ang pinaka hindi ko makakalimutan ay ang ginawa sa akin ng kapatid niyang si Ysmael
Consunji noong unang beses na nagkaenkwentro ko si Hyacinth, noong sinampal ko siya
nang araw na iyon.
Iyak ako nang iyak noon. Naiwan ako sa classroom. Pinakakalma ko ang sarili ko at
nang kalmado na ako ay nagpasya na akong umuwi, iyon nga lang, pinasok ako ni
Ysmael Consunji at galit na galit siya sa akin.
He slapped me - twice - para daw iyon sa kapatid niya. Nang malaman naman niya na
ako ang nagpakalat ng video ni Hyacinth ay ikinulong niya ako sa restroom at iniwan
doon. Magdamag akong iyak nang iyak. Takot na takot ako, mabuti na lang at maagang
pumasok ang mga cleaning lady, they unlocked the door and then two days later,
nakita ko si Ysmael Consunj, nakangisi siya sa akin at ang sabi niya ay ganito:
Mess with my sister again and I'll make sure you'll regret the day you were born.
Ayaw ko nang pumasok dahil doon. Kahit hindi ko na siya classmate ay panay ko naman
siyang nakikita. Pakiramdam ko ay sinusundan niya ako, na para bang naghihintay
siya nang susunod kong pagkakamali.
I hated Hyacinth and her brother.
Nang matapos ko ang lahat ng gawain ay naisipan kong magpalit ng damit dahil nabasa
ako sa paglalaba. I wore one of his shirts and sat on the side of his bed. I was
looking at his face. He was so flushed.
"Bakit kasi tumigil ka sa pagmamahal sa akin? Mahal na mahal kita, Ignacio."
Naramdaman kong may dumating. Bumukas kasi ang pinto. I looked back and I saw
Hyacinth Consunji.
"You're tyoo late, Hyacinth. He's mine again."
Pumasok siya. Nakita kong may dala siyang puncher.
"What are you doing?!" I asked frantically.
"I'm going to kill you for leaking my video and for trying to steal my man!"
Ang huli kong naramdaman ay ang pagpukpok niya sa ulo ko.
I lost consciousness and when I woke up, natagpuan ko ang sarili ko sa loob ng
isang magarang kubo.
Na-rape ba ako?
"O, gising ka na pala."
Nagulat ako nang makita ko si Ysmael Consunji na nakatayo sa gilid. Pantalon lang
ang suot niya. Then he grinned.
"What did I tell you about messing with my sister?"
Napasigaw ako nang lumundo ang kama. Pumatong siya sa akin.
"Sabi ko pagsisihan mo na ipinanganak ka pa, diba?"
Napasigaw ako nang pilasin niya ang damit ko. I was crying already. Ganito na lang
ba ito?
And then, his lips invaded my breasts. Lumalaban ako. Hindi pwede ito. Pero kasabay
noon, hindi ko rin maintindihan kung bakit sa kabila ng pagtanggi ko ay hinayaan ko
siya.
There was something on his lips and his touch that made me want him.
What happened between us wasn't forced. I wanted it. I gave him myself, pero
pagkatapos noon ay umiiyak ako. Hindi ko kasi dapat ginawa. Hindi namin dapat
ginawa.
Iniuwi niya ako noon pero wala nang nangyaring kibuan sa amin. Maghapon akong
umiyak nang umiyak. Ilang araw akong hindi pumasok sa university. Nilayuan ko na si
Iggy. Binura ko ang lahat nang may kinalaman sa kanya. Naisip ko na gulo lang ang
dala ni Ignacio sa akin. Gusto ko lang naman ng tahimik na buhay.
Palagi kong nakikita si Ignacio at Hyacinth sa school. Palagi silang magkasama at
masaya sila. Habang ako, nasasaktan, kahit na gusto kong lumaban ay wala akong
magawa kasi natatakot ako.
Hyacinth was like the King in Chess, kapag malapit na siyang ma-corner, biglang
gagalaw ang Queen - para ipagtanggol siya. In her case, si Ysmael Consunji ang
Queen. He makes sure that his sister was on top of everything. With him on her
side, Hyacinth was unbeatable and unbreakable.
Dumating ang second sem at minalas yata talaga ako dahil ang OJT ko ay sa mismong
company nila Ignacio. Ngayon ko naisip n asana hindi na lang ako maagang nag-aral
para hindi ako maagang ga-grauduate. Magkasama pa kami ngayon ni Iggy sa iisang
lugar. Mas mahihirapan ako.
But when I realized na hindi nga pala ako makikita ng Ysmael na iyon, medyo gumaan
ang pakiramdam ko.
Umiwas na lang talaga ako kay Ignacio. Hindi rin naman siya lumalapit sa akin.
Nagkikita kami, nagkakasabay sa elevator pero hindi kami nag-uusap.
May gabi pa nga na nakita ko sila nI Hyacinth sa conference room - only god knows
what they were doing inside - well I have an idea. I just don't want to talk about
it.
And then, one night, bigla na lang akong kinausap ni Ignacio. Sa elevator iyon.
Hindi ko naman siya pinapansin. Pero bigla na lang siyang nag-sorry sa akin.
"Sorry, Aly, for everything. For hurting you."
"Okay lang. Basta 'wag mo na lang akong kausapin." Nagyuko ako ng ulo at lumabas
nang building. Pagdating ko sa labas ay naroon si Hyacinth, nagkatinginan kami -
kasama niya ang kapatid niya.
Nagmamadali akong umalis. But I know that she had figured out everything. Alam
niyang magkasabay kami ni Ignacio sa elevator. Sana ang hindi siya magalit.
I went home that night. Dumaan muna ako sa mall para mamili ng ilang gamit ko. Wala
naman sumusunod sa akin. Pagdating ko sa loob ng bahay ay naroon si Tatay na
halatang hinihintay ako Nagmano ako sa kanya.
"Hindi na yata nagpupunta dito iyong boyfriend mo..."
"Huh? Ano. Wala na po kami." Wika ko na lang. Halata namang nagulat siya.
"H'wag mo na lang isipin, Lalay. Marami pang ibang lalaki diyan."
"Opo, Tay. Magpapahinga na po ako. Marami pa akong ginawa kanina. Medyo napagod po
ako."
Umakyat ako sa silid ko. Hindi ko na binuksan ang ilaw ng kwarto ko. Inalis ko ang
bag ko tapos ay naghubad na ako ng damit ko. Kung saan ko na lang iyon binato.
Nakatayo ako sa may pinto at napapabuntong-hininga.
Paanong hindi ko maiisip? Ang sakit-sakit. Nawala sa akin si Ignacio nang wala
akong kalaban-laban. Ganoon ba ang kalakaran sa mundo ni Hyacinth? Dahil gusto niya
kukunin niya.
Napasinghap ako nang biglang may humawak sa braso ko. Bumukas din ang ilaw at
tumambad sa akin ang mukha ni Ysmael Consunji. Nakangisi siya ngunit galit na galit
ang itim na itim niyang mga mata.
"You are really getting to my sister's nerve. What the hell were you doing with
Iggy at the elevator? Were you trying to seduce him again? Bitch! Hindi ka talaga
susuko ano?!" Tinulak niya ako sa kama. Agad naman akong gumulong para tumayo.
"H'wag kang lalapit! Sisigaw ako!" Naiiyak ako habang nakatingin sa kanya. I feel
so violated! "Sisigaw ako! Pulis ang tatay ko! Babarilin ka niya! Tigilan mo na
ako! Wala naman akong ginagawa!"
"Meron! Hindi ba't sabi kong h'wag na h'wag kang lalapit sa pag-aari ng Ate ko!
Hindi ka ba makaintindi!"
Nahablot niya ako. Muli ay pinakubabawan niya ako sa kama. Hinalikan ako ni Ysmael.
Gustong-gusto kong sumigaw at magwala. Nasa ibaba lang si Tatay.
"Tu-tulong!" Sigaw ko. "Tat----ahhhh!"
Ang bawat pag-iwas ko ay nauwi na naman sa pagbibigay. When I felt his mouth on my
breasts, I just gave in. May magagawa ako ngunit alipin ang katawan ko ng mahikang
mayroon si Ysmael.
Matapos iyon ay iniwan niya akong hubad sa kama. Niyakap ko ang sarili ko. Ang baba
ng tingin ko sa akin. Hindi ako dapat ganito. Hindi ako dapat bumibigay pero panay
akong nauunahan ng init ng katawan.
Kasalanan ko rin naman. Hinahayaan ko siya.
Ngunit iyon na ang huli - pero wala. Lahat ng pangako ay napapako, hangga't sa
nakasanayan ko na lang na magigising ako na nasa ibabaw ko siya, hinahalikan ako.
He had invaded my being.
Sa daming beses namin iyong ginawa ay hindi ko na mabilang kung ilang beses akong
umiiyak pagkatapos niya akong iwan na para bang bayarang babae lang.
He never kisses my lips. Not like I want to be kissed by him.
Si Ignacio ang una at huling lalaking humalik sa labi ko and I would want to keep
it that way.
Ang buong akala ko ay doon na magtatapos ang pagbabago sa buhay ko pero hindi pa
pala.
Nabuntis ako. Sa edad na nineteen ay nabuntis ako. Wala akong magawa. Hindi ko
masikmura ang kaisipan na tatanggalin ang bata sa tyan ko dahil kasalanan sa Diyos
iyon.
My parents have taught me well. I know that I have to face the reality of my
actions. Agad kong hinanap si Ysmael kinabuksan matapos ang gabing makita ko sa PTK
na buntis nga ako.
"Ano bang ginagawa mo dito? Diba sabi ko sa'yo, h'wag kang lalapit sa akin in
public? Nakakahiya. Kasama ko pa naman si Veronica kanina. Siya iyong girlfriend
ko, baka magtaka siya kung bakit ako nilalapitan ng katulad mong basura."
Nilunok ko lahat ng sinabi niya sa akin at saka ko siya tiningnan sa mga mata.
"Buntis ako, Ysmael. Siyempre, ikaw ang ama."
Matagal niya akong tinitigan. Naglabas siya ng isang stick ng sigarilyo at saka
nagpa-usok sa harapan ko.
"Hindi pwede iyan. Ipalaglag mo. May kakilala ako. Dadalhin kita doon." Walang
kaabog-abog na sabi niya. Noon tumulo ang mga luha ko. Tumalikod ako at naglakad
nang napakabilis.
"Hoy! Saan ka pupunta?" Narinig ko siyang tinawag ako. Sumakay ako sa jeep pauwi sa
amin. Habang nasa loob noon ay iyak lang ako nang iyak. I will never let anyone
harm my child. Hindi man siya planado ay hindi naman dapat na mawala siya.
Kung ayaw sa kanya ng ama niya, hindi ko naman ipagpipilitan iyon.
"Lalay? Anong nangyari sa'yo?" Iyon ang unang tanong ng Nanay ko nang makapasok ako
sa amin. Naroon sila ni Tatay sa sala at tinitingnan ang mga litrato naming
magkapatid noong bata pa kami. Hindi lang iyon, ninanamnam ni Tata yang mga medalya
at mga certificates na uwi ko mula pa noong nagsimula akong mag-aral.
"Lay, tingnan mo, inayos ko na iyong pagsasabitan ng college diploma mo. Sana Magna
Cum Laude ka ngayon. Kaya naman diba, anak?"
Napaluha ako.
"Nay, Tay, sorry po..." Lumuhod ako sa harapan nila. "Sorry po... Sorry po...
binigo ko kayo. Sorry po..."
"Ano bang nangyayari?" Halata sa boses ni Nanay ang kaba.
"Bu-buntis po ako..." Bulong ko. Napasinghap si Nanay. Si Tatay naman ay tumayo at
hinatak ang buhok ko.
"Walang hiya ka! Ibinigay naming sa'yo ang lahat tapos ito pa ang igaganti mo sa
amin, Alyza Mae!"
Kinaldkad ako ni Tatay palabas ng bahay hanggang sa itapon niya ako palabas ng
gate. Humahagulgol lang ako. Hinang-hina ako. Si Nanay ay pilit na pinatitigil ang
tatay pero wala. Hindi siya nakikinig.
Sinampal ako ni Tatay at muling sinabunutan.
"Walang hiya ka! Ang kapal ng mukha mo! Ni wala ka pang napapatunayan sa buhay
magpapabuntis ka! Sino ang walang hiyang ama niyan?! Si Ignacio ba?! Hinding-hindi
ko matatanggap ang batang iyon! Lumayas ka dito Alyza Mae!"
"Tay! Wag po!" Yumakap ako sa binti niya. He was shrugging me off. Sasampalin na
naman ako ni Tatay nang may pumigil sa kanya.
"Tama na po! Buntis po si Alyza! Tama na po!"
Boses iyon ni Ysmael. Tinulak niya palayo sa akin si Tatay tapos ay itinayo ako.
Itinakip niya sa akin ang katawan niya.
"Ikaw ba ang ama ng batang iyan?!" My father asked him.
"Opo. Ako po."
"Panagutan mo ang anak ko."
"Hindi po. Magbabayad na lang ako ng danyos tapos wag ninyo na lang siyang itakwil.
Susuportahan ko ang bata pero h'wag na h'wag na ninyong palalapitin sa akin ang
anak ninyo o iyong bata,"
Sinuntok ng Tatay si Yael. Sinipa niya rin ito sa tagiliran. Napaupo si Ysmael na
nakangiwi.
"Putang ina ka! Aagrabyaduhin mo ang anak ko tapos dadaanin mo ako sap era!
Idedemanda kita at ang pamilya mo!"
"You cannot do that! You don't know my family!"
"Wala akong pakialam kung sino ang pamilya mo! Pakasalan o ang anak ko o masisira
ang sinasabi mong pamilya sa media!"
Kitang-kita kong namutla si Ysmael. Tumayo siya at saka pinahid ang dugo sa gilid
ng labi niya.
"Fine." He said. "I'll marry her."
He walked out. Ni hindi niya ako tinapunan ng tingin.
Pumasok si Tatay sa bahay. Si Nanay naman ay nilapitan ako.
"Halika na, anak, gamutin natin ang mga galos mo."
"Sorry, nay..."
"Ano pa bang magagawa natin. Nandyan na iyan... Alagaan mo na lang ang sarili mo."
Tango na lang ang naisagot ko. I have a bad feeling that my whole life is about to
change but it's not for the better...
gS5͌]&

DYTM. 01 - What happens next?

Naroon si Ate Hya sa loob ng master's bedroom. Naririnig ko ang boses niya. Pumasok
ako kahit na may posibilidad na may pinag-uusapan silang mahalaga ng mga magulang
namin. Kailangan kong kausapin ang parents ko. I need back up on this.

My sister, Hyacinth Consunji was talking to our father. Iyon ang nadatnan kong
eksena sa kwarto ng mga magulang namin. My father was Yto Jose Ybarra Consunji. He
was one of the most influential man in the business world in this era and being the
man on top of everything, I know for a fact na hindi siya papaya sa gustong gawin
ng magulang ni Alyza Mae Hernandez sa akin. Hindi ako pwedeng matali sa ganito. I'm
only eighteen. I have the world in my feet and hands.
I'm a Consunji and I have yet to conquer the world.
"Ma, Pa, I have something to tell you."
Tumawa ang Papa ko. Humawak ako sa braso ni Ate.
"Ano, sasabihin mo rin bang may apo na kami ng Mama mo?" Alam kong pabiro lang iyon
but damn! That hit a spot.
"Oo, Papa, magkakaapo ka na. Nabuntis ko si Alyza Mae. She's four months pregnant,
Pa."
Tumahol ang asong nasa paanan ni Papa. Tumakbo siya sa ate ko.
"Tell me you're kidding, right, Yael?" Si Mama ang nagsalita. Umiling ako at saka
tumalikod. Lumabas ako ng silid. Naroon si Alyza. Tiningnan ko siya ng masama.
Grabe, sa loob ng isang araw ay nagbago ang buhay ko. Dahil lahat ito sa katangahan
niya. I shook my head. How I dreaded her. Pero alam kong hindi naman papaya si Papa
na basta na lang akong matali sa ganitong klase ng babae.
Walang sinabi ang pamilya niya. Ni hindi pa nga yata siya napupunta sa ibang bansa.
Nakakasuka ang babaeng ito. Para sa akin ay basura siya.
Kanina ay kinailangan ko pa siyang balikan para lang dalhin dito sa bahay. Katakot-
takot na sermon ang narinig ko mula sa tatay niya pero wala akong pakialam. Malakas
ang loob ko. Hindi ko pababayaan ni Papa.
"Oh my god!" Ate Hya exclaimed.
"Hya, iwan mo muna kami. Isama mo na iyang apo ko." Wika pa ni Papa. Napangisi ako.
I know Papa will settle this.
Naiwan kaming apat doon. Si Mama ay nakatingin kay Alyza Mae. Lumapit siya dito at
napakunot ang noo.
"Yto ko, may pasa siya."
Napatingin din ako. May pasa nga si Alyza sa pisngi at sa braso.
"Did you do this, Yael?" Mama asked me in an appalling tone.
"No! I didn't hurt her!" I hissed back.
"Do not talk to your mother like that Ysmael Pio!" Papa hissed at me. Kinalma ko
ang sarili ko.
"How far along are you?" Mama asked Alyza. Hindi siya sumasagot. Umiiyak lang siya.
"Hija, sumagot ka. I need to know para madala ka naming sa doctor for a check-up."
"Four months po," Sagot niya. Nainis ako.
"H'wag ka nga umasta na parang ikaw ang agrabyado dito!" Inis na inis ako.
"Ysmael!"Sigaw naman ni Papa.
"That's a hundred and twenty - two days, Yto ko." Muli ay tiningnan ni Mama si
Alyza. "Nagpa-check-up ka na ba? Did you tell your parents?"
"Hindi pa po. Ka-kagabi ko lang po nalaman."
"Tang ina naman! Wala namang nakakaiyak! 'Wag kang umiyak! Buhay ko ang nakasalalay
dito! Ikaw kasi, epal ka nang epal! Basura!"
Nagulat ako nang sampalin ako ni Mama. Natigilan ako at napatingin sa kanya. Galit
ang ekspresyon ng mukha ni Mama habang nakatingin sa akin.
"I didn't raise you to be like that, Ysmael! You better get your fucking act
together or you're so gonna get some!" Gigil na gigil si Mama sa akin. Natahimik
ako.
"Pagsabihan mo iyang anak mo! Alam mong ay posibilidad na mangyari ito, Ysmael
tapos aakto ka na parang ikaw ang galit! Anak na anak ka ng ama mo!"
"Do you have any plans?" My father asked me.
"Yes. I'm willing to support the child and the mother basta hindi ko na sila
makikita."
Nakita kong ngumisi si Papa. Gumaan ang loob ko. Alam kong hindi niya ako
pababayaan. Papa was always on my side.
"H'wag kang makangiti-ngiti diyan, Yto! Kung papaya ka sa sinasabi ng anak mo,
makikipaghiwalay ako sa'yo!"
"That's thirty-three countries, Nikita, kaya mo?" Hamon ni Papa. Tumingin si Mama.
"Nagawa ko na noong una, diba? H'wag mo akong hamunin ngayon!"
"Anong gusto mong gawin ng anak mo, Nikita?" Biglang tanong ni Papa. Napanganga
ako.
"Ma, she's just after the money! Mayaman tayo, mahirap lang sila! Pera ang habol
niya, ibibigay natin iyon para tahimik na! Plus, I'm not even sure the baby's mine!
Pwedeng sa ibang lalaki niya, diba!"
Bumaling si Mama sa akin. Narinig ko naman na humagulgol si Alyza Mae.
"Aalis na lang po ako. Hindi ko naman kahit kailan ginusto na mangyari sa akin ito.
Marami akong pangarap." Pinahid niya ang mga luha niya. "At ku-kung, isusumbat
ninyo sa akin ang lahat ng ito ngayon, aalis na lang ako. H-hindi ninyo ako
kailangan bayaran. Hindi na ako magpapakita kahit kailan."
Bumitaw siya sa hawak ko. Tumalikod siya at habang pinapanood ko siyang lumabas ng
silid ay nakangiti na ako. Ang akala ko mahihirapan akong mawala siya sa buhay ko.
"Yeah, better leave now. Hindi naman kita kailangan." I smirked. Dinagukan na ako
ni Mama. Nagpantig ang tainga ko talaga.
"Yto Jose!" Sigaw na naman ni Mama. Papa sighed. Nakahalukipkip siya.
"You know you have to marry her, Yael."
"Pa! I'm only eighteen!"
"But that doesn't mean you can't marry her." Inangat ni Papa ang receiver ng phone.
Inutusan niya ang guards sa labas na ibalik si Alyza Mae sa loob ng bahay. This
can't be!
"I'm not even sure that it's my baby!"
"Was she as virgin?" Papa asked. Naghihintay din ng sagot si Mama. Natigilan ako.
Why do they have to know that?
"Well, I don't-jeez! How would I know?!"
"Yael, son, if you don't really wanna marry her, you should've pulled out or you
could've used a condom. It's easier that way. You have to marry her now, do you
think your mom and I will let our first grandchild grow up without our surname
being included on his name? You have got to be kidding me." Kalmadong-kalmado si
Papa habang nakatingin sa akin.
Muli ay bumukas ang pinto. Mula roon ay pumasok si Alyza Mae. Namumugto ang mga
mata niya habang naglalakad.
"Alyza Mae, pardon my question but when you first did it with my son, Yael..." Mama
asked her. Nakuyom ko ang mga palad ko. "Was it your first time?"
"Y-yes..."
"Bullshit!" Sigaw ko. "First time mo pero naglandi ka kaagad!"
"Ysmael!" Sigaw na naman ni Papa. Hindi ako nakinig.
"Bakit? Ano bang magagawa ko! You ripped my clothes off! You--- you..."
Napahagulgol siya.
"You forced her?!" Papa's voice boomed. Napanganga naman ang Mama ko. "Did you
force her?!"
"I did not! Ginusto niya rin iyon! In the first place kung ayaw niya dapat hindi na
naulit! Alam niya iyon! Pero tuwing pupuntahan ko siya, bumibigay siya! Ngayon,
sinong malandi?! Sinong mas may kasalanan!"
Napasinghap ako nang suntukin ako ni Papa sa mukha. Malakas iyon. Napaupo ako.
Nakatayo lang si Mama habang nakatingin sa amin. Ni hindi niya pinipigilan ang
Papa. Bakit? Tama naman ang lahat ng sinabi ko.
Alyza needed punishment. And I gave her one. Tuwing sinasabi sa akin ni Ate na
nakikita niya si Alyza na umaaligid kay Ignacio, alam ko kaagad na kailangan kong
gumawa ng paraan para mailayo siya. Ayaw na ayaw kong nasasaktan ang kapatid ko.
"That was the last straw, Ysmael Pio. Mamili ka, pakakasalan mo si Alyza o
ipapatapon kita sa disyerto. Your mother will not disagree on this one. I know my
pretty baby would want that too."
Hindi ako nakasagot.
"Ayoko pong pakasalan ang anak ninyo. Sa inyo na lang po siya. Ibalik ninyo po sa
uterus ninyo, Ma'am."
"See! She doesn't want me! Pa!"
"Mamili ka, hija." My father spoke again. "Pakakasalan mo si Ysmael o pagkapanganak
mo, kukunin ko ang apo mo at hindi mo na siya makikita kahit kailan?"
"I'd choose number two, if I were you." Tudyo ko kay Alyza.
"Bakit kayo ganyan?" Tanong niya. "You don't give people choices. Una, si Hyacinth,
inagaw niya sa akin ang boyfriend ko, tapos, itong lalaking ito, ginago niya ako,
binago niya ang buhay ko. Ang dami kong pangarap pero nauwi ako sa ganito dahil sa
kanya. Tapos, tapos, hindi ninyo ako binibigyan ng magandang choices, kukunin ninyo
sa akin ang anak ko, kapag pinakasalan ko naman siya, hindi rin naman ako magiging
masaya." Napahagulgol siya. Inis na inis na ako. Ano bang akala niya? Makukuha niya
lahat sa iyak? Kung ayaw niya sa akin, mas lalong ayoko sa kanya. Wala naman siya
sa plano ko.
I loathe her.
"Miss. I'm my father's son, Yael is my son. We're Consunjis and we get - we always
get what we want. Yael may not want you, but I want the child inside of you. So,
you choose, marry my son or you won't be able to see your son. I have the power to
do that. You don't know what I can do."
Tumingin ako kay Mama. Galit din ang ekspresyon ng mukha niya. I guess I have no
choice but to marry her.
"Great!" Biglang sabi ni Papa nang walang sumagot ni isa sa amin. "I'm so glad we
have this conversation. Tomorrow, I'll take you and Alyza Mae to your parents'
house. Dito mo na siya patulugin. Sa kwarto mo, Yael. She's your wife from now on.
We're done here. You can leave."

Wala akong nagawa. Hindi ako makapaniwala. Ang buong akala ko ay kakampihan ako ni
Papa - na tatapalan lang niya ng pera ang problema pagkatapos ay ayos na ang lahat.
Inis na hinatak ko si Aly palabas ng kwarto ng mga magulang ko.
"Masaya ka na ba? You ruined my life!" I hissed at her.
"You ruined my life first!"

"Sumasagot ka pa! Itulak kaya kita sa hagdanan, putang ina ka!" I acted as if I'm
going to push her and I was willing too. Kung hindi lang kami nakita ni Nautica ay
baka naitulak ko nga siya sa hagdanan.
"Kuya, why are you making Ate Aly cry?"
"Wala! Matulog ka na!" Hinatak kong muli si Alyza. Pinasok ko siya sa silid ko.
Dumiretso ako sa bathroom tapos ay naligo. Inayos ko ang sarili ko. Nagbihis ako. I
need to get away from this. I need to party.
Iniwan ko siyang iyak nang iyak doon. Nagpunta ako sa bar. I drink, I smoked and
got high. I fucked the girl I met in there and then woke up the next morning inside
a hotel room, wishing for the problem to just go away.
"Yael, baby, you seemed so bothered." Napalingon ako kay Mindy. She was the woman I
was with last night. I though she sneaked out but she's still naked under the
sheets.
"Got some girl pregnant. I don't like it. I love my life and then she ruined it. I
just want the problem to go away."
"That's it?" Napatawa siya. "Buntis lang pala. Ipatanggal mo."
"Ayaw niya."
"Then, tanggalin mo nang hindi niya nalalaman."

From her bag, she took out some powder. Ibinigay niya iyon sa akin.
"Ihalo mo sa inumin niya. After fifteen minutes, wala na iyan. Problem solved."
I grinned. This is the answer to my problems Sa tuwa ko ay nayakap ko si Mindy.
"I have to go! I need to do this now bago pa man din mahuli ang lahat. Fuck you
later for our celebration, Minds!"
Kulang na lang ay patakbuhin ko ang sasakyan makauwi lang sa bahay. I was feeling
so happy. The problem will go away. I will be free again. Iyon lang naman ang
pinanghahawakan niya. If that thing inside her - whatever it is - kapag nawala
iyon, mawawala na ulit siya sa buhay ko. Back to normal na naman ako.
"Hey! Good morning!" Binati ko ang mga maids na sumalubong sa akin.
"Sir, kanina pa po kayo hinihintay ng Papa ninyo. Nasa office niya po siya."
"Okay. Nasaan iyong put--- I mean si Alyza."
"Nasa kwarto ninyo pa rin po."
Tumango ako. Pumunta ako sa kusina at nagtimpla ng iced tea. Inihalo ko iyong
powder doon at nang masiguro kong hindi na iyon mahahalata ay saka ako umakyat para
bigay iyon sa kanya.
Natagpuan ko siyang nakaupo sa kama ko. Suot niya pa rin ang damit niya kagabi.
"Here. Drink this bago tayo kausapin ni Papa." Sabi ko sa kanya. She looked at me.
"Inumin mo na."
Nakatingin lang siya sa akin. Nanginginig ang mga kamay niyang inabot ang baso at
dahan-dahang inilalapit sa bibig niya.
"Bilisan mo! Maiinip si Papa!" Sigaw ko. Nagulat siya. Kasabay noon ang pagbukas ng
pinto ko.
"Kuya, hanap na kayo ni Papa. Hi, Ate Aly." Binati pa siya ni Rael. Napamura ako
nang ilapag ni Alyza Mae ang baso sa bedside table. Walang kibong tumayo siya at
nilagpasan ako. Sinundan ko siya ng tingin. Sa inis ko ay naisipan kong batukan si
Rael pero nang tingnan ko siya ay iniinom na niya ang iced tea.
"Wow! Refreshing itong iced tea mo. May after taste pero masarap."

"Bakit mo ininom?!" Sigaw ko.

"Nauuhaw ako!"
"Para kay Alyza iyon! Putang ina naman, Ysrael!"
"Ipagtimpla mo na lang ulit, Kuya. Tawag ka na ni Papa. Nandoon na din si Ate Hya
at Uncle Ares. Saka iyong parents ni Ate Aly."

Inis na inis na nagmartsa ako papunta sa office ni Papa. Pagpasok ko doon ay

nakita ko ang mga magulang ko, ang tatay ni Aly pati na rin ang Nanay at kapatid
niya. My Uncle Ares was there too, kasama si Aunti Bathseeba at si Telulah. Ang
nakatawag pansin ko ay ang lalaking nakabarong na nasa gitna ng silid na iyon.
"Here's my son. Pwede nang simulan ang kasalan. Dito muna sa judge and then
pagkapanganak ni Aly, sa simbahan naman ang kasalan." Paliwanag ni Mama.
Wala akong nagawa. Inis na inis ako Napipilitan lang ako dito.
I will forever hate this girl. Hindi ko makakalimutan ang ginawa niya sa akin.
"This is the start of your life in hell, Alyza Mae Consunji."
5L'^re

DYTM.02 - Lift yourself up of the floor

Matapos ang kasal ay lumipat kami ng Ysmael na iyon sa isang unit sa Skyline Vejar
Towers. Ayon sa Mama niya - na hanggang ngayon ay kinahihiya kong tawaging Mama -
ay regalo daw iyon ng Uncle ni Ysmael para sa kasal namin. Hindi naman ako masaya
na may ganoong regalo pala. Hindi naman talaga namin kailangan magsama. Mas gusto
ko pa ring umuwi sa bahay ng mga magulang ko. Siyempre, doon, may kakampi ako. Sa
bahay kasi ng mga ito, para ba akong illegal alien na napadpad sa mundong ito at
napilitan lang silang tanggapin ako.
"Labhan mo lahat ng bed sheets ha. Pati na rin iyong mga kurtina. Gumalaw-galaw ka
dito sa bahay, hindi iyong panay ka lang nakaupo. Pagatapos mong maglaba, magluto
ka, tapos mamalantsa. Ayokong nakikita kang nakaupo lang diyan, Alyza."
Isang linggo na kaming nakatira sa bahay na iyon at wala akong ginawa sa buong
linggong iyon kundi ang maglinis. Pinapagod yata ako ng ulol na ito. Alam naman
niya na buntis ako, pero walang katapusan ang utos niya. Nakakayamot nga, ang
Diyos, sampu lang ang utos, si Ysmael, unlimited. Tinalo pa ang nanay ko.
"Sir, ibinilin po ng Mama ninyo na h'wag daw pong pagtrabahuhin si Ma'am Aly. Baka
daw po makasama sa bata." Narinig ko iyong maid na nagsalita kay Ysmael. Tumingin
ako sa kanila. Nagwawalis ako noon sa sala. Si Ysmael naman ay nakaupo at naglalaro
ng video games niya.
"Wala kang pakialam. Do you want me to fire you?!"

"Pero, Sir, baka po duguin siya."

"Oh, 'di maganda! Nang mawala na ang problema ko! Nang mawala na siya sa buhay ko!"
Napapikit ako. Sa inis ko ay ibinato ko ang walis sa kanya.
"Ang kapal ng mukha mo! Kung makaasta ka akala mo ikaw lang ang nahihirapan dito!
Buti ka nga ganyan ka lang nang ganyan! Ako? Mas maraming nawala sa akin! Nawala
ang pangarap ko! Nawala iyong buhay na pangarap para sa akin ng mga magulang ko!
Tapos - tapos - anak mo iyong bata sa tyan ko tapos gusto mo siyang mawala!
Napakahalimaw mo!" Halos mamalat ako sa kakasigaw sa kanya. Umiiyak na rin ako.
Tama na iyong isang linggong pagtitiis ko. Apat na buwan na ang tyan ko, halata na
iyong bump doon. Nararamdaman ko na talagang may bata sa loob at kahit anong gawin
ng ulol na ito, poprotektahan ko ang anak ko.
"Iyan ang napapala ng kalandian mo!" He hissed at me. Lumakad ako papunta sa kanya
at sinampal siya. Galit na binalingan niya ako. Itinulak niya ako - malakas.
Dahilan upang mapaupo ako sa sahig. Tumama ang baywang ko sa kanto ng coffee table.
Napangiwi ako.
"Tarantado ka!" Sigaw ko. Awtomatikong napahawak ako sa parteng iyon ng katawan ko.
I was praying so hard for my child to be safe. Hindi pwedeng mawala siya sa akin.
Siya lang ang magandang resulta ng lahat ng katangahan ko.
"Ma'am! Okay ka lang ba?"
Nakatingin sa akin si Ysmael na para bang may hinihintay. Maya-maya ay napailing
siya.
"If you don't want this life, Alyza Mae, the least thing you can do is get rid of
that thing inside of you. Hindi pwedeng aalis ka lang. My father will search heaven
and hell just to see you again. Madali lang naman diba? It will hurt as hell as
they say but it will be the solution to this problem. You will have the life you
dreamed of and be free again."
Tumalim ang titig ko sa kanya.
"Why not do me a favor, Yael and kill yourself?" I hissed. He shook his head.
"You're hopless, Alyza."
"Nakakahiya naman sa ugali mo iyong pagiging hopeless ko! Tarantado!"
He walked out. Tinulungan naman ako ng maid na tumayo. Iniupo niya ako sa sofa at
saka napa-antanda.
"Diyos ko! Buti at hindi ka dinugo, Ma'am! Grabe! May demonyo pala talaga sa lupa!"
"Hindi demonyo iyon. Siya mismo si Satanas." Inis na sabi ko. Pinahid ko ang mga
luha ko at saka huminga nang malalim.
"Magphinga na lang po kayo. Tatawagan ko po si Ma'am Nikita."
"H'wag na. Ayos lang naman ako. My child is a fighter. Hindi niya ako iiwan."
Nakangiting wika ko. Huminga nang malalim ang si Betchay - iyong maid - at saka
tumango. Siya na ang nagpatuloy ng gawain ko.
Maghapon na lang akong nakahiga sa loob ng silid ko. May sarili akong kwarto. Si
Yael ay sa kabila naman natutulog. Araw-araw ay nililinis ko ang silid niya. Ang
silid niya ay para bang tapunan ng basura. Ang dumi-dumi. Minsang naglinis ako ay
may napulot pa akong lupa, noong nakaraan naman ay mga gamit nang condom. Alam ko
naman na nag-uuwi siya ng babae. Madalas akong nagigising sa kalagitnaan ng gabi na
may humahalinghing sa kabilang kwarto.
One time, ipinakilala niya ako bilang maid niya. I smirked at him. Sa inis ko ay
nilagyan ko ng paminta ang kape niya nang magpatimpla siya sa akin, ayon,
nagbabahing siya nang walang humpay. May isang beses pang pinakain ko siya ng
bagoong kasi nalaman kong allergic pala siya doon. Hindi naman nagtagal ay namutok
na ang pisngi niya pati na rin ang labi.
Hindi niya alam ang gagawin niya at wala rin naman akong balak na gumawa ng paraan.
Sinigawan niya si Betchay kaya tinawagan ni Betchay si Ma'am Nikita. Inalagaan niya
si Yael - ako naman ay nagkulong sa silid ko habang tawa nang tawa.

Sa loob ng isang linggo ay napakarami nang nangyari sa akin sa bahay na iyon.

Kahit naman paano ay nakakaganti ako sa kanya. Kanina nga sa inis ko, gusto ko
siyang painumin ng muriatic acid nang matunaw ang lahat ng laman loob niya.
Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. Nagising ako nang alas-onse nang gabi.
Lumabas ako ng silid ko at nakita ko si Betchay na nanood ng tv sa kusina. She was
watching a John Lloyd and Bea fim.
"Dumating ba si Yael?" Tanong ko. Curios lang ako. Wala naman akong pakialam.
"Ay hindi ma'am!"
"Hayaan mo na. Mabuti na ring wala siya dito nang hindi ako naalibadbaran."
Nakangising wika ko.
Bumalik ako sa kwarto at kinuha ang phone ko. Tiningnan ko kung nagtext sa akin si
Nanay o si Tatay o kaya man kahit si Toffer man lang pero walang mensahe galing sa
kanila.
Galit pa rin si Tatay sa akin at hindi pa rin ako pwedeng umuwi sa bahay namin. Mas
gusto ko doon pero wala akong magagawa. Ang sabi ni Tatay ay kailangan kong
panindigan ang ginawa kong katangahan, kaya heto ako.
I visited my social media. Pagbukas ko ng facebook ay mukha agad ni Ignacio ang
nakita ko. He's in Dubai now. He looks good.I heard na break na daw sila ni Hya.
Medyo natuwa naman ako - it's not like I have a chance on him now... pero...
Napakagat-labi ako.
Gusto ko ng coffee float sa mcdo.
At ayoko ng deliver. Gusto ko ako ang bibili.
Binitiwan ko ang phone ko at nanguha ako ng pera sa wallet ko. May McDonalds sa
harapan ng Skyline Vejar Towers. Doon ako bibili.
Lumabas ako ng unit ko. Naglalakad na ako palayo nang may magsalita sa likuran ko.

"What are you doing?"

Napalingon ako. Malaki iyong boses noong nagsalita. Sigurado akong hindi si Ysmael
iyon. I looked and I found a tall half - naked man.
"Huh?"
"Saan ka pupunta? Late na."
"Pakialam mo ba?" I snapped at him. He grinned.
"You're Yael's wife. Alyza Mae. I'm Yael's cousin, Apollo Simoun Vejar."
Tumaas ang kilay ko. Mukhang mas matanda kay Yael ang lalaking ito. At talaga bang
mahilig sa hubaran ang mga kamag-anak ni Yael? Mukha naman...
"Yael didn't mention me? My mom was the one who gave you the unit just beside mine
as her wedding gift."
"Yael doesn't mention anything." Sabi ko na lang. Tumawa ang lalaki. Nanlaki ang
mga mata ko. Bakit sumama ang pecs niya sa pagtawa niya? "Hindi ka ba giniginaw?"
"Hindi. I just got home from my midnight jog. Pampatulog."

"Wow! Si Yael, sex ang pampatulog."

"Oo, kaya nga nabuntis ka diba? Saan ka ulit pupunta?"
Napakamot ako ng ulo.
"Gusto ko kasi ng coffee float sa McDo."
"At pupunta kang mag-isa? Dapat sinasamahan ka ni Yael. Nasaan ba siya?"
"Nasa impyerno." Sagot ko. "Este, malay ko."
Tiningnan niya ako. Nagulat ako nang magsuot siyang tshirt at saka lumapit sa akin.
"Sasamahan kita. Gabi na. Hindi ka dapat lumalabas mag-isa."
"Hindi! Okay lang ako!"
"Okay lang din nga. Tara. Bukas na lang ako maliligo. Natatamad ako."
Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kanya. He seemed so casual to me
samantalang ngayon lang kami nagkakilala.
We walked side by side. Tahimik lang din naman siya. Tumawid kami papunta sa Mcdo.
Napapanguso ako.
Ang gwapo naman nito. Mukhang mabait din. Sigurado kaya siyang pinsan niya si
Satanas? Baka naman ampon si Apollo. Kasi magkaka-ugali iyong mga kamag-anak ni
Yael, mula sa tatay nila, sa nanay, kay Hyacinth at kay Yael. Siguro pati na rin
iyong dalawang kapatid niya - mga ugaling impyerno sila.
Siya na ang nag-order para sa aming dalawa pro nalula ako nang bumalik siya kasi
may dala siyang limang large fries, tatlong burger saka dalawang McFloat.
"Ay, fiesta?"
"Hindi. Baka dumating iyong kapatid ko. Para hindi na siya o-order. Coffee float
lang ang sa'yo." Tumango ako saka kinuha iyon. He started eating. Nakapangalumbaba
naman ako.
"Paano kayo naging magkamag-anak? Kapatid ng tatay mo iyong tatay niya?"
"Hindi. Uncle Yto is my Mom's cousin. Kaya kami ni Yael, second cousins kami, pero
it doesn't matter, iisang pamilya lang kami. The Consunji and the Vejars plus the
Demitris are three of the mst influential family in the country."
"Iyong Demitri, iyong green iyong mata? Si Helios?"
"Asawa iyon ng kakambal ng Daddy ni Yael."
"May kakambal iyong Daddy ni Yael, bale babae iyon, so demonya siya?" Nanlalaki ang
mga mata ko. Apollo laughed. He wiped his lips with the fast food tissue.
"Actually, Aunt Yza is very kind. Mas mapagkakamalan mo pang magkakambal ang Daddy
ni Yael at ang Mama ko. My mom's a bitch."
"Hoy! Ang kapal mo, nanay mo iyon!" Nanlalaki ang mga mata ko.
"Well, it's true. She doesn't mind being called that. She calls herself the Queen
Bitch or the much better version is the Queen Consunji. She thinks she's royal. My
dad let her feel that. Na-spoil si Mama, kaya pati si Tia ganoon din ang ugali. Oh,
my brother's here."
Napanguso ako sa huling sinabi niya. Closing nang McDo, wala nang tao sa paligid.
Hindi na kami nadagdagan tapos sasabihin niya nandito daw iyong kapatid niya.
But then, for like forty seconds there, may dumating na matangkad na lalaki nan
aka-gray suit pero walang tie. Naupo siya sa tabi ni Apollo. Napanganga ako.
"There's two of you!" I exclaimed.
"Yael's wife, huh. Interesting. Sabi noong isa.
"Alyza, this is my twin, Achilles Sanz." Pakilala niya.
"Yep. I'm the "always naliligo" version. Nice to finally meet you! I wonder what
you're doing here while Yael's in Singapore already. Hindi ninyo ba honeymoon?"
"Huh?" Iyon lang ang tangi kong nasabi. Achilles "the always naliligo version" took
his phone out and faced it to me. Naroon ang picture ni Yael sa loob ng airport
yata iyon at may kaakbay na babae. Kilala ko iyon. Siya si Veronica Ramon. Iyon ang
legit na girlfriend niya.
"Yael's a jerk." Apollo spoke.
I grinned. "That's the understatement of the year."
Nagkibit-balikat ang magkakambal. Nagpatuloy naman ako sa pag-inom ng coffee float
ko. Nakaramdam ako ng saya kasi nasa Singapore siya. Ibig sabihin malaya ako
ngayon.
"Sana doon na lang siya forever." Hindi ko natiis na masabi. Apollo and Achilles
looked at me and I laughed.
For the first time in two weeks, nakaramdam ako ng kasiyahan.
__________________
"Are you ready?"
Nagulat ako nang mapagbuksan ko ng pinto si Ma'am Nikita at si Nautica. Nautica was
wearing a yellow dress na may lace details. Nakatirintas ang mahaba niyang buhok
pero mukha siyang naiirita sa suot niya.
"Mama kasi ang init. Sabi ko sa'yo iyong white dress na lang na sleeveless iyong
isusuot ko or iyong blue dress na may malaking ribbon sa waist."
"Baby, ayaw mo ba ng terno tayo?" Magiliw namang tanong ni Ma'am Nikita. Hindi na
kumibo si Ica at tumingin sa akin.
"Hello, Ate Alyza. Ang cute naman ng tummy mo. Maliit."
"Oo nga eh." Iyon lang ang nasagot ko. Muli ay tumingin ako kay Ma'am Nikita.

"Uhm, saan po ba tayo pupunta?"

"Papa-check-up kita doon sa OB. She's a relative. Si Danelle Consunji."

Consunji na naman. Lahat ba ng tao sa paligid ko ay Consunji ang apelyido? Nauuta

na ako.
"Sige po. Kukunin ko lang po iyong bag ko. Pumasok muna kayo."
And she did. Ang napansin ko sa Mama ni Yael ay panay siyang maayos at composed.
She smiles every time kahit na dama ko na ayaw naman niy sa akin. She's just being
civil and all. Kapag naman si Mr. Consunji ang kaharap ko ay dama ko ang tinatawag
na tension. Iyong hindi ako mapakali kasi bawat yata paghinga ko ay binibilang
niya.
"Mama, magaling na si Kuya Rael. Hindi na siya nagpupupu."
"Oo, baby kaya ikaw 'wag kang kumakain ng kung ano-ano. Three days din nagpupu ang
kuya mo. Hanggang ngayon nga hindi pa rin niya matandaan kung anong kinain niya
kaya nasira ang tyan niya. Alyza Mae, bilisan mo naang kumilos, I don't have all
day!" She hissed at me. Nabigla ako kaya napalakad ako nang mabilis. Akala ko ay
aalis na kami pero bigla siyang tumahimik.
"Where is Yael? Dapat nandito siya. Alam niyang check-up mo ngayon."
"Wala po si Yael, nasa Singapore." Sagot ko na lang. Pinamaywangan niya ako.
"And what is he doing there?"
I smirked. "The question is who he was doing?"
Napalakas ang boses ko kaya rinig na rinig ni Ma'am Nikita.
"Pinagbibintangan mo bang nambabae na ang anak ko?"
"Ma'am, hindi naman ako nagbibintang. Totoo naman ang sinasabi ko at sa totoo lang
po, wala akong pakialam."

"Wala kang pakialam? And what do you mean by that? Nakakainsulto ka! You should be
taking care of my son! You're his wife!"
"Sa papel. Siguro naman po, malinaw sa inyo na nagpakasal lang naman ako dahil ayaw
kong mailayo sa akin ang anak ko. Kasi ganyan kasama ang ugali ng pamilya ninyo.
You take what you want without even thinking the damage of it. Nakita ninyo naman
po siguro na hindi ako masaya at ganoon din ang anak ninyo. Ngayon kung makakarinig
kayo sa akin ng reklamo, 'wag na po kayong magulat. My father told me to stand by
my choices pero hindi ibig sabihin noon tatanggapin ko na lang lahat ng dumi na
ibinibigay ng pamilya ninyo sa akin. Si Yael, demonyo ang ugali, si Hyacinth, mang-
aagaw. Buti nga sa kanya at hindi rin sila naging masaya ni Igna---" Mariin wika ko
sa kanya. Nanlaki ang mga mata niya. Sinampal niya ako.
"Tita Niki!" It was Apollo's voice. Dumalo siya sa amin. "What's happening po? Is
everything alright?"
"Wag mong ipamukha sa akin na napilitan ka dahil sa totoo lang, ayaw din kita para
sa anak ko!"
"Good. Then that makes the two of us. If your son's going to treat me like crap,
I'm going to do everything for him to feel the same."
She walked out on me. Dinala niya si Nautica at iniwan ako sa hallway. Noon ko lang
naramdaman ang panginginig ng buong katawan ko.
"Hindi ko naman kasalanan ang lahat ng ito. Bakit ako lang ang nahihirapan?"
Apollo tapped my shoulder.
"H'wag ka nang umiyak. Saan ka ba dapat dadalhin ni Tita?" Parang nilalansi niya
lang ako.

"Papacheck up daw kami..." Humihikbi ako.

"Okay. Ako na lang ang sasama. Mamaya pa naman iyong lipad ko papuntang Bohol."
Inalalayan niya ako habang naglalakad. Sumakay kami sa kotse niya. Hindi pa rin ako
natigil sa pag-iyak. Si Apollo naman ay tahimik din at maingat na nagmamaneho.
"Sana mabulunan si Yae sa kakakain ng pekpek ng mga babae niya. At sana tubuan nang
malaking tagyawat si Ma'am Nikita sa mata."
Apollo Vejar laughed.
"Bakit ba? Ang sama ng ugali nila. Si Hyacinth naman inagaw ang boyfriend ko. Ayon,
buti nga sa kanya, iniwan siya ni Ignacio. Sana makahanap na si Ignacio ng camel sa
Dubai at iyon na lang ang syotain niya."
"Damn!" Wika niya pa. "Galit na galit ka sa pamilya ni Yael."
"Bakit hindi ako magagalit? Para silang anay na sinisira ang buhay ko."
Ipinasok ni Apollo ang kotse niya sa isang compound. Parang clinic lang yata ang
pupuntahan namin. Okay na rin iyon kaysa doon sa sinasabi ni Ma'am Nikita na
Danelle Consunji na iyon. Baka mamaya kapag hinawakan ako ng Consunji na iyon
maging demonyo din ang anak ko.
The doctor's name was Ria Tatad. Sabi ni Apollo ay kaklase daw niya iyong doctor na
iyon noong high school sila.
"Ex mo?"
"Hindi. Babae din ang gusto nito. Tropa ko." He laughed. Pumasok kami sa loob.
Ngumiti ang secretary kay Apollo.
"Nandyan ba si Doc? Papa-check-up ko siya."
"Ay, may asawa ka na, Apollo?" Sabi noong secretary. Aba, mukhang may HD ang
secretary ni Doc sa pinsan ng asawa kong si Satanas.
Ngiti lang ang isinagot ni Apollo sa secretary. Maya-maya ay pinapasok na kami sa
loob. Agad kong nakita iyong bed na katabi ng mga machines. Iyon yata iyong
ginagamit sa ultra sound.
Nandoon iyong doctor. Si Ria Tatad at may kausap siya sa phone. Mukha naman siyang
babae. Sira ulo lang yata itong si Apollo.
"Asawa mo, brod?"
"Hindi. Asawa ni Ysmael. Si Alyza." Pakilala sa akin. Ngumiti naman ako.
"Ang bata naman ni Yael nag-asawa." Komento ng doctor.
"Oo. Malibog eh." Wika pa ni Apollo. Nanlaki ang mga mata ko. Pinaupo na ako sa
isang silya doon. Marami siyang itinanong sa akin. Tapos ay ipinakwento niya sa
akin ang tungkol sa pagbubuntis ko.
Nagalit siya dahil ngayon lang daw ako nagpa-check-up. Nagtagal kami sa mga bagay
na dapat kong kainin at dapat kong gawin. Maya-maya ay pinahiga na niya ako sa bed
para sa ultra sound ko.
"Sana kambal iyong baby mo." Sabi ni Apollo sa akin.
"Isa lang ito, Apollo. Maliit lang." Sagot naman ng doctor. I smiled. I was feeling
excited. Pinataas niya ang blouse ko tapos ay may inilagay siyang kung anong gel
doon. Malamig sa pakiramdam ang gel, kaya napangiwi ako.
"Malalaman ko na ba iyong gender niya?"
"Hindi pa, next month pagbalik mo dito. Anyway, hear the heartbeat of your child,
Alyza."
Hindi naman nagtagal ay may kung anong tumunog, the sound filled the room. My tears
automatically fell. Apollo looked around.
"Ayos iyang sound system mo ha. Surround sound."
"Loko." Natatawa ang doctor. "Are you okay?" The doctor asked me.
"Yes... is that really my son?"
"Yes. He has a very strong heartbeat, Alyza. Congratulations for a healthy baby."
Tuloy-tuloy lang ang luha ko. Itinuro niya sa akin ang mga parte ng baby ko sa
machine. May paa na siya at mga kamay. Iyak naman ako nang iyak.
Ang saya-saya ko. Kahit na nagkakanda-leche leche ang buhay ko, masayang-masaya ako
dahil may baby ko. The baby is the most beautiful thing that came out of this
situation.
Nang matapos ang check up ay binigyan pa ako ng litrato ng ultra sound ko.
Nakangiti ako habang tinitingnan iyon.
"Apollo, may first picture ako ng baby ko."
"Oo nga. Sa susunod iyong 3D iyong gawin mo. Nakita ko doon sa office niya iyong
brochure. Mas malinaw daw iyon, makikita mo iyong mukha ng anak mo."
"Talaga ba? Baka mahal naman iyon."
"No worries, sa next mong check up, ako naman ang magbabayad."
Napatingin ako sa kanya.
"Ha? B-bakit?"
"Wala lang. Nakakatuwa ka kasi, natutuwa ako sa baby mo. Pamangkin ko rin naman
iyan. Let me take care of it too." Kibit-balikat na wika niya. Dahan-dahan naman
akong napatango.
"O-okay..."
Bago kami umuwi ay dumaan muna kamisa mall para kumain. Matapos iyon ay nagpunta
naman kami sa baby's section. Naningin kami ng mga gamit at maternity dresses. May
nakita akong isang kulay blue na mittens. I took that. Apollo stood beside me.
"Sana lalaki iyong anak ko. Para tuturuan ko siya kung paano maging isang mabuting
tao, hindi ko hahayaan na maging mapanakit siya at mayabang. I will never let him
be like his father." The tears fell again. Maybe it's the hormones or whatever, I
just feel like crying.
Apollo wrapped his arm on my shoulders.
"You will be a good mother, Alyza Mae. That I'm sure of."
We smiled at each other and decided to go home. Maghahapon na rin naman at
nakakaramdam na ako ng pagod. Inihatid niya ako sa unit namin ni Yael. Hindi na
siya pumasok. Nagpasalamat na lang ako sa kanya at pumasok na sa loob.
When I got in, I stopped because I saw Ysmael Consunji standing in front of me with
a murderous look on his face.
My eyes widened when he slapped me.
"You told my mother I was in Singapore! Putang ina mo talaga Alyza! Hindi ka pa ba
masayang sirang-sira na ang buhay ko dahil sa kagagawan mo!"
Tumulo ang luha ko. Alam kong lalapit siya sa akin kaya mula sa bag ko ay inilabas
ko ang pepper spray at ini-spray ko sa kanya. Tumakbo ako sa loob ng silid ko at
ni-double lock ko iyon. Kumakatok siya. Pinagmumura niya ako habang ako, nakaupo sa
kama at yaka ang sarili ko. Iyak ako nang iyak.
"I will never let him near us, baby. Never."

DYTM.03 - Welcome to the fallout

"Hindi pa ba siya lumalabas, Betchay?!"

Sinigawan ko iyong maid na padala ni Mama sa amin. Inis na inis ako. Ilang oras na
ang nakakaraan nang dumating ako at kinompronta siya. I was having a nice time in
Singapore with Veronica when Mama called me to say that she will send people to
drag back to the Philippines. Inis na inis ako. Hindi ko alam kung paano nalaman ni
Alyza tanga kung nasaan ako. Nagawa niya pang magsumbong sa Nanay ko. Si Mama
naman, si Alyza pa ang kinampihan.
Pagkadating ko galing airport, nasa taxi pa lang ako ay tinawagan na ako ni Papa at
sinabing umuwi muna ako sa mansion. And I did. Pagkapasok ko pa lang ng library -
the library has another meaning for me. Kung si Ate, pinagagalitan sa private
office ni Papa, kami ni Rael ay sa library ang punta. I hate it there - ay binato
agad ako ni Papa ng baso. Buti na lang at nakailag ako.
Galit na galit sa akin si Papa dahil nilayasan ko daw ang asawa ko at nagawa ko
pang magsama ng babae.
Hindi ako makakibo. Kapag nagsalita ako alam kong masasaktan ako. Pagkatapos akong
pagalitan ni Papa ay si Mama naman ang humarap sa akin.
Inulit-ulit niya ang mga salitang nakakainis para sa akin.
Ayokong isipin ng babaeng iyon na hindi ka namin pinalaki ng tama. Mahal mo ang ate
Hya mo, hindi ba? Mahal mo ako pati na rin ang kapatid mong si Nautica. Yael,
respect her. She is your wife and even though you don't love her, make her see that
you know how to respect a woman. Respect.
Umuwi ako sa bahay nang iniisip iyon pero nang makita si Alyza pagpasok niya ng
pinto ay nag-init ang ulo ko kaya sinampal ko siya. Alam ko na kapag nalaman ni
Papa at Mama na sinasampal ko si Alyza ay mapapagalitan na naman ako. My father
never hurt my mom physically. Ako nga lang yata sa lahi naman ang nananakit ng
babae pero hindi ko matiis, kapag nakikita ko si Aly, nagdidilim ang paningin ko.
"Hindi po, Sir." Sagot sa akin ni Betchay. Lalong nag-init ang ulo ko. Paikot-ikot
lang ako sa unit na iyon, hihinitay kong lumabas siya nang magkausap kami pero
inabot na ako ng ilang oras, wala pa rin siya.
As I walked, I tripped into the bottle of pepper spray she used at me. Sa inis ko
ay ibinato ko iyon. Habang nakatayo ay napansin ko ang isang kulay puting kung ano
sa lapag. Pinulot koi yon and I realized that it was the picture of her first ultra
sound.
My mouth parted.
Ito na ba iyong bata? Mukha siyang beans - beans na may kamay na maliliit at paa.
Tumaas ang sulok ng bibig ko. I found myself staring at the photo for a long while
hanggang sa napangiti na ako nang tuluyan. Agad kong tinawagan si Ate Hya.
"What? It's the middle of the night, Yael."
"Ate, guess what I'm holding now?"
"I don't know. Your dick? Eww!"
"Ate nga! I'm holding the first photo of my child."
Natahimik si Ate Hya. I was waiting for her respond. She sighed.
"How do you feel? The last time we talked, you wanted to get rid of it."
"I still want to. Nakakatuwa lang. Ang liit kasi niya. Ano kaya kung ipaampon ko na
lang siya pagkalabas niya? Mas mabuti iyon. Hindi naman magiging mabuting nanay si
Alyza. She's a bitch. A trash."
Ate sighed again.
"Yael. That is your flesh and blood. Hindi mo man gusto si Aly, sana naman gustuhin
mo ang anak mo."
"Ayoko ng responsibilidad." Inis akong tinapos ang tawag ko sa kapatid ko. Sa
pamilya ko ay walang nakakaintindi sa akin. Kahit si Mama ay galit na rin sa akin.
Wala naman talaga ako sa sitwasyong ito kung hindi dahil sa babaeng iyon. Itinabi
ko ang phone ko at saka tumayo. Nang humarap ako ay nakita kong nakatayo si Alyza
Mae sa may pinto ng silid niya. Inilang hakbang niya ako at kinuha niya sa akin ang
litrato.
"Akin iyan!" Sigaw ko. She smirked.
"Sa bahay na ito ang pag-aari mo lang ay ang mga bagay sa paligid natin pero ako at
ang anak ko ay kahit kailan hindi mo magiging pag-aari! Bobo!" She hissed at me.
Tinalikuran niya ako at lumabas siya ng unit. May dala siyang bag. Saan kaya siya
pupunta?
"Hoy! Bitch! Saan ka pupunta?"
"Sa impyerno." Balik na sagot niya. Tumawa ako.
"Mainit doon."
Huminto siya at humarap sa akin.
"Of course you would know. Doon ka galing eh." She made a face. Sumakay siya sa
elevator. Sumunod naman ako. Hindi siya nagsasalita. Nakatingin lang naman ako sa
kanya. Halata na iyong tyan niya - sa paningin ko nga ay biglang lumaki iyon.
"Sinamahan ka ni Mama sa check-up mo."
"Hindi ako sasama sa nanay mong kunsitidora sa ugali mong pang-impyerno naman.
Magsama kayo ng kapatid mong malandi doon. Sure ako na kasya kayo sa master's
bedroom doon. Sabagay, tatay mo naman ang pinunong demonyo."
"Sumosobra ka na ha! Ano bang hugot mo sa pamilya ko?!" Sigaw ko sa kanya. Bumukas
ang elevator at lumabas siya. Hinablot ko ang braso niya at iniharap siya sa akin.
"Putang ina mo ka! Gusto mo bang masampal na naman! Suntukin na kaya kita nang
makita mo ang hinahanap mo!"
Nagulat ako nang bigla akong sinampal ni Alyza Mae.
"Suntukin mo man ako, hindi ako mawawala sa buhay mo! Pinahihirapan mo ako pwes
pahihirapan din kita! Hindi ako papayag na ako lang ang maghihirap sa pagsasama
nating dalawa. I will do everything I can just to make your life a living hell!
Itaga mo ito sa bato, Ysmael Pio Consunji, gagapang ka sa lusak at luluha ka ng
dugo."
She walked out. Napalunok ako. Inis na inis na ako sa kanya. Sino siya para
pagsalitaan ako ng ganoon? Bumalik ako sa unit naming dalawa. Ni hindi ko na siya
hinanap. Wala akong pakialam kung hindi siya umuwi. Sana nga bumalik na lang siya
sa nanay at tatay niya at babalik na rin ako sa mansion namin. Hindi naman ako
masaya sa ganito.
I sat on the couch and turned the tv on. Nasa discovery channel iyon at ang pinag-
uusapan ay ang development ng baby sa tyan ng isang babae. Pati ba naman tv
nakikiisa kay Alyza Mae? Aba'y putang ina.
Nakatulog ako sa sala. Kinabukasan ay nagising ako nang maramdaman kong may kung
anong malamig ang bumagsak sa mukha ko. Pakiramdam ko ay nalunod ako kaya agad
akong napabangon. Nakita ko si Alyza Mae na may hawak na isang mangkok at
nakatingin sa akin.
"Hinahanap ka ng King Demonyo." Sabi niya. Nang bumaling ako ay nakita ko si Papa
na nakatingin kay Alyza.
"I do not appreciate you treating my son like that." Sabi ni Papa.
"Ayaw ninyo? Pwes hayaan ninyo akong mamuhay nang wala siya sa buhay ko. I know, I
know, sasabihin ninyo sa akin na ilalayo ninyo ang anak ko kaya nga hindi ako
umaalis dito, pero hindi ibig sabihin noon, hahayaan ko pong gaguhin ako ng anak
ninyo. Obvious naman na nagdudusa ako, kaya magdusa rin siya - with po in the end."
Alyza smiled sweetly. Napabuntong hininga si Papa at sinenyasan akong tumayo.
"Nga pala, ASAWA KO. Kumain ka bago ka umalis. Bagoong ang ulam!"
Nakakagigil siya! Alam niyang allergic ako sa bagoong!
"Pa!" I looked at my father. I caught him smiling pero agad siyang pumormal nang
makita akong nakatingin sa kanya.
"Magbihis ka na. Isasama kita ssa meeting ngayon. Everyone will be there. Act your
age, Yael."
Wala akong nagawa kundi ang maligo at magbihis. After taking a bath ay naghanap ako
ng underwear na isusuot ko, ganoon na lang ang pagkagulat ko nang makita kong lahat
ng brief at boxers ko ay gupit ang garter at butas sa gitna.
"ALYZA MAE!"
Lumabas ako nang nakatapi lang nang twalya. Buti at wala na si Papa doon.
"Oh, bakit?" Inosenteng tanong niya. Nasa kusina siya at nagsasawsaw ng saging sa
bagoong. Kinagatan niya iyon habang nakangiti.
"Puta ka talaga! Anong ginawa mo sa damit ko!"
"Na-bored kasi ako kagabi. I looked for something to do. I saw your briefs and
boxers. Sorry ha. Nainip ako."
Lumapit ako sa kanya at akmang susuntukin siya nang bigla niya akong tinutukan ng
kutsilyo.
"One move tapos magkakagripo ang tagiliran mo, tapos lalagyan ko ng maraming
bagoong nang mamatay ka sa allergy!" Pinanlakihan niya ako ng mga mata. I pulled
away and walked back to my room. Sa inis ko ay pinagbabato ko ang mga unan at lahat
ng gamit doon. Wala akong magawa and I hate being helpless!

Ang ending, sumama ako kay Papa sa office niya nang walang suot na underwear at
napapangiwi ako tuwing tumatama ang Junjun ko sa pantalon.
"Your son looks constipated, Yto. Kamukha mo, pangit." Bati naman ni Tita Hera sa
akin. I just made a face. Naupo ako sa isa sa mga silya sa loob ng conference room.
Naroon na rin si Ate at maya-maya ay dumating na rin si Apollo.
"Apollo, Apollo, Apollo, my son. Did you take a bath before going here?" Tita Hera
asked Apollo. Ngayon ko lang nakita si Apollo, madalas kasi ay si Achilles ang
kasama ni Tita Hera sa meeting. Ang alam ko kasi ay sa bohol na siya nag-stay.
"Ma, naligo ako. I take a bath every morning."
"Bakit ganoon? Hindi ka magshave? Akala mo ba gwapo kayo ng Ama mo kapag ganyan?
And please! Suit up!"
Apollo kissed Tita Hera's forehead.
"Love you, Queen Mama."
Nagsimula na ang meeting. Hindi naman ako nakikinig. I just spent my time texting
my girlfriend - Veronica. Nasa Singapore pa siya ngayon. Maya-maya ay may pumasok
na message sa phone ko. Agad kong tiningnan baka kasi si Veron but then, si Aly
lang pala. Picture iyon, picture niya na may hawak na gunting habang hawak ang
Armani suit na bigay ni Mama sa akin!
"Damn that bitch!" Napatayo ako.
"Yes, Yael?" Tita Hera looked at me. Kahit si Ate ay nagtataka.
"Take your seat, Yael." Utos ni Papa.
"I can't! That bitch you call my wife is ruining my life."

"She's not!"
Nagulat ako nang sumigaw si Apollo. Tita Hera faced him. Nakataas ang kilay niya.
"Ikaw ang sumisira sa buhay niya. The way you treat her? According to your maid,
you wanted to get rid of the baby kaya pinagtatrabaho mo si Alyza Mae sa bahay
ninyo. Uncle Yto, Yael made her wash all the bed sheet and curtains inside that
unit. Pinagtatrabaho niya ng mabibigat si Alyza Mae. And one time, he even pushed
her. I know all of these because your maid Betchay told Achilles and I everything.
Tapos sasabihin mo she's ruining your life? Were you even with her the first time
she had a check - up? You didn't even bother, Yael. You were in Singapore fucking
some girl while your wife's here in the Philippines, pregnant and alone."
Katahimikan ang bumalot sa loob ng conference room. When I looked at my father,
madilim na madilim ang mukha niya. Tumayo siya at tinapos ang meeting. Hinatak niya
ang kwelyo ng polo ko at saka kinaladkad palabas doon. Sumunod si Ate Hya sa amin.
We ended up in his office. Pagkasara ni Ate ng pinto ay sinapak agad ako ng Papa
ko.
"Pa!" Ate Hya cried.
"You were trying to get rid of your child?" He asked. Halos hindi na bumubuka ang
bibig niya habang nagsasalita.
"Pa! Tama na! Oh my god!" Nakita ko si Ate Hya na nilabas ang phone niya. "Ma Yza,
he went berserk!"
"Answer me!" Dumagundong ang boses ng Tatay ko. Napilitan akong sumagot.
"Yes!" Pagkasabi ko niyon ay pinagsusuntok niya ako. Umiiyak na si Ate sa gilid.
Nakikita kobg sinusubukan niyang pigilan ang Papa pero wala siyang magawa.
"Putang ina kang bat aka! Dugo't laman mo iyon! Apo ko iyon! Anak mo iyon, Yael
tapos gusto mong patayin! Nasaan ang utak mo! You forced yourself to her! Inulit mo
nang inulit! You have to face the fucking consequences of your action! You're my
son! And I didn't raise you to be this---"
"Was ruthless the word you were looking for, Yto?" It was Tita Hera's voice.
Kasunod niyang pumasok si Ma Yza. Agad akong nilapitan ni Ma Yza at itinayo.
Hinaplos-haplos niya ang mukha kong bugbog sarado na rin.
"Yto, ano ka ba?! Papatayin mo ba si Yael?" Kalmadong tanong niya sa Papa ko.
"Obviously, Yza. The boy wants to get rid of his own child." Si Tita Hera naman ang
nagsalita. "And may I say, Yael isn't ruthless. He's just, a heartless horny man
who doesn't know where to stick his penis so he got a woman pregnant and now he's
trying to run away from his responsibilities. Wow! Yto, Yza, may I just say again,
Sancho Consunji would've been so proud!"
"Hera, can't you just stay out of this?!" Pikon na si Papa.
"Bakit, Yto, masakit ba? I have three sons and I can say that if ever Achil or
Apollo or Perseus stick there penises to anyone, they will embrace the
responsibilities and they will never try to get rid of the baby because my husband
and I raised our children well. Hindi katulad mo o ni Yza na pinapaniwala ang mga
anak - anak ninyo sa fairytale. Look what you have now, Yto."
"Hera I will appreciate if you get out of this matter. It is between me, and my
twin brother and Yael." Si Ma Yza na ang nagsalita.
"Ow really? How will you help Yael, Yza? Sasabihin mo rin ba sa kanya na hiwalayan
ang asawa niya just like what happened between you and Helios? Or like what
happened to Yto and Nikita? See your daughter, Yto, she loathes marriage and that
is because of you. Kaya ang ending lang niyan, iiwan at iiwan palagi si Hyacinth ng
lalaking mamahalin niya."
"You're a bitch, Hera!" Sigaw ni Ma Yza. Natahimik na naman ang lahat. "You're not
a Queen and you will never be a Queen so stop acting high and mighty! You aren't
perfect at wala pa sa kalingkingan ng mga anak namin ni Yto ang naranasan ng mga
anak mo so stop acting like you're the perfect mom just because wala pang
kalokohang nagagawa ang mga anak mo! At habang nakakapagtimpi pa ako sa'yo, Hera
Adrianna, get out of this room or I promise to all the angels in Heaven, I will
claw your face so hard you will need surgery!"
"This isn't over, Yza Joan." Sabi ni Tita Hera.
"Name the place and give exact time, I will be there and I'll make you cry." Sagot
ni Ma Yza. Kinakabahan ako. Tita Hera looked at Ma Yza and Papa after that, she
walked out. Isinara naman agad ni Ate Hyan ang pinto. Nakahinga ako nang maluwag
pero nagulat din ako nang sampalin ako ni Ma Yza.
"Were you really trying to get rid of your baby, Yael?" She was hissing at my face.
Iisa lang sila ni Papa ng expression ng mukha. Hindi ako nakasagot. Nagyuko ako ng
ulo at saka tumango.
"In the first place, why? A baby is a gift."
"I don't want it! It changes everything in my life, Ma Yza! I have a dream that one
day I will conquer the world! I will ---" Si Papa ang sumapak sa akin. Hinayaan
siya ni Mama.
"Having a baby really changes everything, Yael." Sabi ni Papa. "What would you feel
if you found out that I want to get rid of you too? This isn't how I expect you to
act. Nabuntis mo, panindigan mo. Kapag may nangayari sa asawa mo at sa bata,
sinasabi ko sa'yo, tatanggalan kita ng mana at buburahin ko ang apelyido mo." Papa
was so mad. Tumatango naman si Ma Yza habang nakatingin sa akin.

Ang tagal naming nag-usap. Paulit-ulit na nga lang ang sinasabi nila sa akin. Alas
ocho nang gabi nang makauwi ako sa bahay. Bugbog sarado ako. Naiinis ako na wala
akong magawa sa pagbabagong ito ng buhay ko.
I hate this change.
When I got in, I saw Alyza and Betchay watching tv. Natigilan sila nang makita ako.
"Happy now?" I asked her sarcastically. She grinned.
"Kulang pa iyan, ulol." Mapang-inis na sagot niya. I walked away and locked myself
to my room.
I hate that woman so much!
s &%

DYTM.04 - Welcome to resistance

"Manay, ano bang nangyari sa demonyong nagkatawang tao?"

Umaga iyon at naghahanda ako ng almusal. Saktong limang buwan na ang tyan ko ngayon
at ngayon din ang balik ko sa doctor na pinagdalhan sa akin ni Apollo noong
nakaraan. Malalaman ko na kung babae o lalaki ang baby ko. Gusto kong malaman para
makabili na ako ng gamit niya. May kaunting ipon naman ako saka mura lang naman ang
gamit ng baby sa 168 mall sa Divisoria. Doon na lang ako bibili.
Hindi ako aasa sa pamilya ni Yael. Baka kaoag nagkagipitan ay isumbat pa nila sa
akin ang mga naibigay na nila sa baby ko. Kapag nakapanganak na ako ay magpapatuloy
akong mag-aral. Isang sem na lang naman ang kailangan kong makuha para maka-
graduate na ako. Nakausap ko na si Betchay ay sinabi niya na tutulungan niya akong
alagaan ang magiging baby ko.
"Hindi ko alam at wala akong balak alamin." Pumutol ako ng saging at isinawsaw iyon
sa Milo. Hindi na ako nagkakape kahit na gustong-gusto ko. Lalo na iyong coffee
float sa McDo. Iyon ang favorite ko talaga. Naalala ko, madalas akong ibili ni
Ignacio nang ganoon noong nililigawan niya pa lang ako. Pero dahil buntis na ako,
hindi na ako pwedeng uminom ng kape at coke - argh those are my favorites - but for
my baby, I will give up everything.
"Parang hindi na nga po niya kayo pinapansin." Sabi pa ni Betchay.
"Wala nga akong paki. Mas maganda nga iyon para wala nang gyera sa mundo. Saka para
hindi kami na-stress ng baby ko. Diba baby..." Hinaplos ko ang tyank ko. "Teka,
maglagay ka ng sinigang sa container. Dadalhan ko ng ulam iyong kapitbahay natin."

"Ay! Ako na lang po!" Tumili bigla si Betchay. "Sisilayan ko lang ang abs ni Sir
Achilles!"
"Malandi ka!" Tumawa ako nang malakas. Come to think of it, ngayon lang ako natawa
nang ganito sa isang lugar kung nasaan si Ysmael Demonyo.
"Ako na lang. Magpapasalamat din naman ako kay Apollo." Napapailing na sabi ko.
Napanguso si Betchay at saka sinunod ang utos ko. Naglagay nga siya ng ulam sa
container tapos ay ibinigay sa akin. Nagpaalam ako sa kanya na lilipat lang ako sa
kabila.
Bago ako lumabas ay tumingin muna ako sa silid ni Yael. Sarado pa rin ang pinto.
Nagkibit-balikat ako at saka lumabas na. Tama si Betchay, tahimik nga si Yael
nitong nakaraang dalawang linggo. Hindi na rin siya masyadong lumalabas ng bahay
pero hindi rin naman siya lumalabas ng kwarto. It's not like I care pero kasi mas
gusto ko na wala siya sa paligid ko. Kahit naman hindi ko ipinahahalata ay
nakakaramdam ako ng takot sa kanya. Sana talaga, mawala na ang topak niya at
maggagala na ulit siya. I hate him being around me.
Kumatok ako sa pinto ng unit ni Apollo. Bumukas iyon at ang nakita ko ay iyong
lalaking naka-suit at panay bagong ligo at mukhang mabango - si Achilles.
"Oh, hey Yael's wife! Good morning! To what do I owe this pleasure of your
presence?"
"Ah... wala naman. Nandito ba si Apollo?"
"Oh yeah. Miraculously, he's in the shower. Come in, come in!" Ibinukas niya nang
malaki ang pinto at hinayaan akong makapasok. I looked around the unit. Malaki ang
unit ni Apollo. Apat yata ang kwarto noon. Spacious ang sala tapos ay may malaking
glass window na kapag tumayo doon ay kitang-kita naman na ang buong Metro. Ang
ganda siguro dito kapag gabi.
"I smell something good and it's making me hungry. What's that on your container?"
Achilles asked me. Iniabot ko sa kanya ang dala ko.
"Kumakain ka ba ng Sinigang sa Miso? Nagluto ako baka gusto mo."
"Sinigang? That's my Dad's favorite dish. I'll take this and I'll dig in. Thank
you, Aly. You're so pregnant."
Napanguso ako. Parang tanga lang si Achilles. Sinundan ko siya ng tingin hanggang
sa marating niya ang kusina. Hinubad niya ang coat niya at inilapag nang maayos sa
sandalan ng silya. He folded his sleeves slowly but neatly. After that, he took a
plate and a pair of spoon and fork and he started eating.
"This is good!" He exclaimed.
"Salamat. Kain ka lang. Nasaan na ulit si Apollo?"
"Still in the shower. He dirty fucked a woman last night, so he's taking his time
inside that damn thing."
Dirty fuck?
Ano iyon? May kasamang lupa at putik? Baka kaya may lupa sa kwarto ni Yael kasi
nagdi-dirty fuck sila ng mga kalandian niya.
"Alyza Mae?"
Napalingon ako nang marinig ko si Apollo. Bumalik ako sa sala. Naroon siya at
nakabihis na. Mukha nga siyang bagong ligo. He's wearing a blue shirt and a pair of
rugged jeans. Ginul-gulo niya lang ang buhok niya tapos ay parang ayos na iyon.
"Hello! Nagdala lang ako ng ulam. Pa-thank you kasi mabait ka sa akin." Sabi ko sa
kanya. Natigilan siya nang may pumalupot sa kanyang babae.
"Bye, Apollo." The woman kissed him and he kissed her back. All the while ay
nakatingin lang ako sa kanila. Apollo grinned tapos ay pinalo niya pa iyong pwet ng
babaeng iyon.
"Ano nga ulit iyon?" Binalingan niya ako.
"Nagdala ako ng ulam para sa iyo pero kinakain na ni Achilles."
"Sira talaga iyon. Pero salamat din, teka diba check-up mo ngayon? Sasamahan kita.
Papunta na nga ako sa'o dapat. We're gonna know the gender of the baby now."
"Naku 'wag na, kami na lang ni Betchay ang pupunta doon. Nakakahiya naman sa'yo,
panay akong nakakasitorbo. Baka naman isipin mo na dahil mabait ka sa akin abuso
ako sa'yo."
Tumawa si Apollo. May laman ang halakhak niya. Iyon para bang napipilitan siya.
Medyo kinabahan pa nga ako nang sumeryoso ang mukha niya.
"Alyza Mae, hindi ako mabait. May saltik din ako at baka kapag nakita mo kung paano
iyon, bawiin mo ang sinasabi mong mabait ako."
I felt nervous. He seemed to be threatening me. But when he smiled again, nawala
naman iyong kaba ko.
"Sasamahan na kita ha." Nakangiti na naman siya. Napatango na lang ako. "Kakain
muna ako, Alyza, tapos dadaan ako sa unit mo." Sabi niya saka tinapik ang balikat
ko. Nagpaalam naman ako na babalik sa unit ko. Kukunin ko lang naman ang gamit ko.
Pagpasok ko sa loob ay nakaupo si Yael sa sala at nakatitig sa akin. Nakasimangot
siya. Ayoko siyang tingnan kasi baka maging kamukha niya ang anak ko.
"Wala bang pagkain sa bahay na ito na walang bagoong o kahit na anong hindi
malansa?" Inis na bungad niya sa akin. Namaywang ako.
"Tubig." Mabilis kong sagot.
"Argh! Nananadya ka na talaga!" Tumayo siya at tumapat sa akin.
"Ay! Oo naman! Ikaw ba hindi? Iyong mga pagsampal mo sa akin, ano iyon, aksidente
lang?" Sarkastikong tanong ko. Gigil na gigil na naman siya sa akin. Umigkas ang
kamay niya pero inunahan ko siya. Ako na mismo ang sumampal sa kanya tapos ay
binelatan ko siya.
"Ang problema sa'yo akala mo pag-aari mo ang mundo! Ulol! Tao ka lang at hindi ka
Diyos! At kahit kailan hindi ka magihing Diyos dahil anak ka ng demonyo!" Mangiyak
-ngiyak na ako. Nakita kong naglapat ang mga labi ni Yael at pinakatitigan ako.
"Sa oras na lumabas iyang batang iyan sa tyan mo, bubugbugin kita, Alyza." Madilim
ang tono niya.
"Bugbugin mo! Ipapakulong kita!"
"Mayaman kami! Justice will never apply with me."
"O? Di unahan tayo! Siguraduhin mong nabugbug mo na ako bago pa mandin kita
mapatay!" I hissed. Umigkas ang kamay niya. Alam kong sasampalin niya ako nang
bigla na lang may sumapak sa kanya at humatak sa akin palayo. I saw Apollo and
Achilles inside our unit. Si Achilles ang humatak sa akin at si Apollo naman ang
sumapak kay Ysmael.
"Like what the fuck, Yael?! Babae iyan sinasaktan mo! She's pregnant!" Achilles
hissed. Muli ay sinapak ni Apollo si Yael. Napasigaw ako. Nakita ko naman si
Betchay na naroon at nakangiwi na rin.
"Putang ina ka, Apollo!" Sigaw ni Yael. "Noong isang linggo ka pa! Bakit ba ang
epal mo sa asawa ko? Ano may gusto ka sa kanya? Ang baba mo, pre, nalawayan ko na,
may deposito na, inaaligiran mo pa rin! Wala kang class!"
Sinuntok ni Yael si Apollo. Tumama siya sa glass cabinet na naroon. Nabasag ang
salamin noon. Si Achilles naman ay hinatak ako. Nakayakap siya sa akin.
"Tulungan mo si Apollo!" I looked at him.
"I really wanna punch, Yael for what he's doing with my twin, but I don't want to
get my hands dirty. Kaya niya iyan!" Bumaling pa si Achilles. "Go, Bro! I'm always
behind you!"
Nagbugbugan sila doon. Halos mabasag na ang mukha nang bawat isa pero hindi pa rin
gumagawa si Achilles ng paraa para pigilan ang dalawa.
"What the hell is happening here?! Ysmael! Apollo!" It was Ma'am Nikita's voice.
Natigil lang ang bugbugan nang pumasok siya kasama ng isa pang babae. The woman was
elegant but she seemed angry.
"Ysmael!" Dumalo si Ma'am Nikita sa anak niya.
"That's our Aunt. Yza Demitri." Sabi ni Achilles sa akin. Tumingin si Yza Demitri
sa direksyon ko at napailing.
"Ayos ka lang ba, Alyza? How's your baby?" She asked. Mukha naman siyang mabait
kaya tumango ako.
"Ano na naman bang problema?" She asked. Apollo stood up. Si Yael ay inalalayan ni
Ma'am Nikita.
"Auntie, he was about to slap her."
"Hindi ko naman siya sasaktan kung hindi siya nakakainis!"
"What the hell happened here?" Another voice boomed. Nakita ko ang isang babaeng
elegante rin. Pumasok siya sa loob ng unit namin.
"Hera, stay out of this." Yza Demitri spoke.
"How can I stay out of this? Iyong sahig na tinatapakan mo, Yza Demitri, ay pag-
aari ko. This is Skyline Vejar Towers, remember? Apollo, what happened to your face
and Achilles, why did you let this happen?"
"Siya ang nauna, Tita Hera. Sinuntok niya ako!" Wika pa ni Yael. Hinahaplos ni
Ma'am Nikita ang mukha ng anak niya.
"Can you tell them why I punched you?!" Apollo spoke.
"I-I don't know! Wala akong ginagawa!"

"Basagulero ang mga anak mo, Hera! Nagpupuyos na wika ni Ma'am Nikita.
"At anong tawag mo sa anak mo, Nikita? Perfect? Didn't Yto mentioned that he tried
to get rid of the baby? Poor child. Kung ang kambal ko ay basagulero, si Yael naman
walang manners!"
"I told you to stay out of this Hera! Yael is Yto's son! He's Nikita's
responsibility, not yours! Mga anak mo ang suwetuhin mo!" Galit na iyong babaeng
mabait kanina. Hinarap niya ang babaeng tinatawag na Hera.
"Apollo, what happened?" Tanong noong Hera.
"I punched him, Queen. I was about to pick Alyza Mae up for her ultra sound today.
Pagpasok namin---"
"Why would you pick her up kung si Yael ang asawa at siya dapat ang magdadala kay
Alyza Mae sa doctor?" Tiningnan ako ni Ma'am Nikita. "Nilalandi mo ang pinsan ng
anak ko."
"Nikita, that's too much." Yza Demitri said.
"Nilalandi mo?! Hindi ka pa ba nakuntento sa anak ko? Kailangan sirain mo din ang
buhay ng iba?"
"Excuse me po, ha." Sabi ko. Hindi na ako makatiis. "Wala po akong nilalandi sa
kahit na sinong tao na nandito sa silid na ito. Natatandaan ninyo po ba noong
sinampal ninyo ako dahil ayon sa inyo, pinagbibintangan kong nambabae ang anak
ninyo kahit na totoo naman, si Apollo ang sumama sa akin papunta sa check - up ko.
He was kind enough to help me. Buntis po ako, at hindi pa ako nagkakapagpa-check up
mula nang nalaman ko na nabuntis ako. Ano pong gusto ninyo? Hintayin ko kung kailan
mawawala ang galit ninyo sa akin?"
Tumaas baba ang dibdib ko sa galit.
"Hindi nga kayo ang dapat kong isipin eh. May bata sa loob ko na araw-araw lumalaki
at sa pagdating ng panahon, lalabas sa mundong ito at magkakaisip. Siya ang dapat
kong intindihin, hindi iyang anak ninyo. Bakit, Ma'am? Naitanong ninyo na ba sa
akin kung anong sinabi sa akin ng anak ninyo noong ipinagtapat kong buntis ako? He
told me he knows someone that can get rid of my child -"
"He was young---" Ma'am Nikita said.
"That's not an excuse, Niki." Yza Demitri said.
"I am young. Just nineteen and I have dreams but those faded when you forced me to
marry him. Ang dami ninyong issue sa buhay. Hindi mabait ang anak ninyo tulad ng
iniisip ninyo. How many times have he pushed me? Sa tuwing gagawin niya titingnan
niya ako na para bang hinihintay niyang duguin ako. Nagtitiis na lang ako kasi
ayokong mawala sa akin ang pagkakataon na maging ina sa anak ko kasi ganyan kayo,
por que mayaman kayo, kasi mga Consunji kayo, kukunin ninyo ang lahat ng gusto
ninyo kahit na ang daming magiging collateral damage. Ang pakiramdam ninyo, Diyos
kayong lahat pero real talk, mga demonyo kayong nagkatawang tao!"
Pinahid ko ang mga luha ko. Iyak naman ako nang iyak pagkatapos kong magsalita.
Yael sat there looking at me. Si Yza Demitri ay napabuntong-hininga tapos si Ma'am
Nikita ay nag-iwas sa akin ng tingin.
"Panay na lang iyong makakabuti kay Yael ang nakalatag sa hapag, paano naman iyong
makakabuti sa akin? Hindi na ako nakakatulog sa gabi sa takot nab aka pasukin niya
ako sa kwarto at bigla na lang saksakin sa tyan kasi ayaw niya sa magiging anak
namin. Ano pa bang use nang pagpilit sa kanya kung ayaw naman niya talaga?"
"Kung alam mong ayaw ko, bakit mo pa ipinaalam sa akin?" Tanong ni Ysmael. He was
looking at me. Tumaas ang sulok ng bibig ko.
"Kasi akala ko may kabaitang natatabi diyan sa puso mo. I was dumb enough to
believe that you would help me if you knew about the baby. Pero nang malaman ko,
nadismaya ako sa sarili ko. Oo na, Yael, kasalanan ko na ang lahat. Ako ang puno at
dulo ng lahat ng ito. Kung hindi kita hinayaang angkinin ako noong una wala tayo
dito, hindi rin naulit ang ikalawa, ikatlo o kung ilang beses man iyon. Tao ako,
nagkakamali ako kaya nga heto ako ngayon at pinagdudusahan ang lahat ng kamalian
ko. Nandito ako kahit na hirap na hirap na ako, kahit na sa tuwing makikita kita ay
hindi ako makahinga. Sinisikmura ko lahat ng ginagawa mo kasi naniniwala ako na
dapat sa akin iyon, kasi nagpakatanga ako, kasi sinaway ko ang mga magulang ko."
Napahagulgol na ako. Naramdaman kong hinahaplos - haplos ni Apollo ang balikat ko.
"Salamat..." Sabi ko. Binigyan ako ng panyo ni Achilles. Ipinahid ko iyon sa mga
mata ko tapos ay siningahan ko. Nang ibinabalik ko na sa kanya ay para bang ayaw na
niyang tanggapin.
"In the duration of a month, no one has asked me what I really want. Sunod lang ako
nang sunod sa inyo tapos ipinararamdam niyo pa sa akin na ako ang nagpapahirap sa
kanya? Sana naman, Ma'am Nikita, makita mo rin na tulad ng anak mo, nagbago rin ang
buhay ko. Hindi Santo si Yael. Hindi siya mabuti. Tanggapin ninyong may pagkakamali
ang anak ninyo."
Tumaliko ako at lumabas ng unit.
"Alyza Mae!" I heard Apollo called my name. Hindi ako lumingon pero narinig kong
nagsalita ang Mama nila.
"Apollo, stay here."
"But mom!"
"Fucking stay here!"
Hindi ko naman gusto na sumunod siya sa akin. Nagpatuloy ako sa paglakad at nang
masiguro kong nakalayo ako kahit paano ay saka ako huminto at umiyak nang umiyak.
Ang sakit-sakit. Hindi ko na kaya. Gusto ko na lang mawala. Gusto ko na lang
mamatay. Ang hirap-hirap. Alam kong nagkamali ako pero hanggang kailan ko ba
pagbabayaran?
"Alyza..." I looked back and I saw that elegant woman Ma'am Nikita came in with. Si
Yza Demitri. She smiled at me. Akmang lalakad ako palayo nang hawakan niya ang
braso ko.
"You said no one has asked you what you wanted. Ako, tatanungin kita, what do you
want, Alyza? What do you really want?"
Muli akong napaiyak. Hagulgol bata ako nang magsalita.
"Gusto ko na pong umuwi sa bahay namin." Napahikbi ako. Niyakap ako ni Yza Demitri.

"Okay. I will arrange for that. You don't have to cry anymore or be scared. I will
talk to Yto and I will make sure Yael will never hurt you anymore. Don't cry,
Aly... You're not alone in this..."
Ewan ko ba, pero parang may parte sa puso ko na gustong maniwala sa kanya...
Pakiramdam ko, safe ako.
:

DYTM.05 - The tension is here

Dinala kami ni Ma Yza sa mansion ng Lolo at Lola namin. Hindi ko alam kung para
saan. Kasama namin si Mama at si Alyza. Ma Yza said that she will fix things - mga
bagay na makaka-benefit sa aming dalawa ni Alyza.

Habang nasa kotse ay iyak siya nang iyak. Si Mama naman ay sa labas ng ng bintana
nakatingin. Si Mama Yza ay nakatitig sa akin. Hindi ko mabasa kung anong iniisip
niya. Pagdating namin sa Sheena Consunji mansion ay naroon na si Papa at si Ate
Hya. Ate Hya looked worried. Agad siyang lumapit sa akin at tinanong ako kung ayos
lang ba ako.
"Yza Joan, what the hell are you doing?" Iyon agad ang salubong ni Papa.
"I'm undoing what you have done, Yto Jose. You have brought chaos to the kids'
life. This has to stop at hahayaan mo ako kung ayaw kong maging criminal ang anak
mo."
Hinawakan ni Ma Yza ang kamay ni Alyza at umakyat na sila. Ni hindi ako nilingon ng
babaeng iyon. Por que nakahanap na siya ng kakampi ay magmamalaki na siya sa akin.
Napabuntong-hininga ako. Wala akong nagawa kundi ang sumunod sa kanila papunta sa
itaas - sa library - kung saan alam kong naghihintay ang Lolo Tatay namin.
"Yza's just overreacting." I heard Mama said. Hinawakan niya ang kamay ko.
"Everything will be fine."
Tulad ng inaasahan ay nasa library nga si Lolo Tatay kasama na si Ma Yza at ang
malanding babaeng iyon. My grandfather's eyes met my gaze when I entered the room.
He seemed calmed and composed but I also sense something else...
Fear.
Napalunok ako.
"Tay..." Lumapit si Papa kay Lolo upang magmano. Ganoon din si Ate pati si Mama.
Nang ako na ay nakatuon sa akin ang mga mata ng lahat. Nagmano naman ako ngunit
hindi pa rin siya nagsasalita. He was just eyeing me.
"Care to explain to me what is really happening, Yto Jose?" Kalmado pa rin si Lolo
Tatay. Tumikhim si Papa.
"Tay, Yael got married a month ago."
"And why wasn't I informed?"
"It was a rushed wedding. You see, Alyza here is already pregnant with Yael's
child."
Tumango si Lolo.
"Magkaka-apo na pala ako sa tuhod." Ngumiti siya kay Alyza. I smirked. "What seems
to be the problem, Miss?"
"Hernandez... po..."
"Miss Hernandez seemed to be a good lady. Again, what seems to be the problem?"
Hindi nagsasalita si Alyza. Parang naninimbang siya. Tumingin pa siya kay Ma Yza
tapos ay kay Hyacinth. Nakuyom niya ang mga palad niya tapos ay muli na naman
siyang napaiyak.
"G-gusto ko na po kasing umuwi sa amin. Miss na miss ko na po ang mga magulang ko."
Humikbi siya. Sa isip ko naman ay napamura ako. Lahat na lang ba talaga ay dadaanin
niya sa iyak.
"But why? My grandson is your husband. You're Alyza Consunji now. You should stay
where he is." Umiling si Alyza. Lalong napalakas ang mga hagulgol niya.
"Uuwi na lang po ako. Pangako po na hindi ako mangugulo. Mali po talaga ang pinasok
ko. Ayoko na po dito..."
My grandfather looked at me again. His eyes were penetrating my soul. Kinakabahan
ako. Talo pa ni Lolo Tata yang mga professors ko sa major na kapag tinitingnan ako
para tanungin ay sila pa ang nag-iiwas tingin because they couldn't handle my gaze.
"Now, Yael can you tell me what really is happening? Be honest..."
"I... I..." I swallowed hard. "slapped her once..."
"What else? When you found out she was pregnant, what did you do?"
"Nothing, Lolo." Maagap kong sagot.
"Really?"
"Yes! I swear! Aray!"
Nagulat ako nang hatawin ako ni Lolo ng cane na hawak niya. Nagbago ang hitsura ng
mukha niya.
"Ang tagal kong naging anak ang Papa mo pero kahit kailan ay hindi siya
nagsinungaling sa akin!" He hissed. Pinagpapalo ni Lolo ang binti ko. Si Mama ay
umiiyak na sa tabi ni Papa.
"Tay tama na po..." Nakikiusap si Mama sa kanya.
"Isang tanong isang sagot, bakit mo sinasaktan ang asawa mo? I am not a perfect
man, Yael, I have hurt you grandmother, your Mama Yza and you Auntie Yna. I was
never proud of it but I never lied about it! Wala kang karapatang isipin na patayin
ang bata sa loob niya dahil lang sa tingin mo ay magbabago ang buhay mo! You son of
a bitch!"
Si Papa naman ang binalingan niya.
"Kung hindi naman gusto ng anak mo ang magpakasal ay bakit pa ninyo pinilit? Yto
Jose, naghahanap k aba ng sakit ng ulo? Hindi dahil sa gusto mo ang apo mo o kung
anuman ay pipilitin mo ang isang bagay. Did anyone in this room became happy dahil
sa isang pilit na kasal?"
Tinapunan ni Lolo ng tingin si Ma Yza. She sighed and shook her head.
"I maybe a lot of things but I don't appreciate my family being trapped to a
loveless marriage. No one in this room has to suffer that again."

"But she's pregnant with my grandchild, Tay! Ayokong maramdaman ni Yael at ng

magiging apo ko ang naramdaman naming ni Yza noong una namin kayong makilala.
Ayokong lumaki ang bata na hindi niya alam kung sino talaga ang pamilya niya ay
kung saan siya nanggaling. I want to give him the life you have given us and what
I'm trying to give my family."
"And I return, you'll let this woman suffer and you will let you son become a
monster? Was that it Yto?"
"My son isn't a monster, Tay. He's young... Hindi niya alam ang ginagawa niya."
Humihikbi si Mama. Tumingin sa kanya si Lolo.
"Nakabuntis na ang anak mo, Nikita. Alam na niya ang ginagawa niya. Just because
your son is young and he suddenly found himself in an unexpected situation means
that we have to justify his actions. Paano lalaki ang anak mo kung sa lahat ng
pagkakatao nandyan ka at aalalayan mo sila? Look at Yto and Yza. They became that
because of how Sheena raised them and I will be forever thankful for my wife for
guiding the twins. Nikita, wake up. Hindi naaapi si Ysmael at kapag naapi siya, ako
na mismo ang gagawa ng paraan para hindi mangyari iyon."
Umiyak lang si Mama habang nakaupo doon. Si Papa naman ay napabuntong-hininga.
Tumingin si Lolo kay Ma Yza at saka huminga nang napakalalim.
"She's going home tonight, Yza Joan but just as you promised me, you will make sure
that she will not run away and that the baby is well taken care of."
"Yes, Tatay."
"And you, Ysmael. You'll be working for the Consunji Hotel's Kitchen. It's time for
your son, Yto to have some back bone. Hindi mo pwedeng bigyan ng pera iyan - do you
hear me Nikita? And take his car and his entire savings. Sa madaling salita, let
him feel ordinary, so he'll know what it's like to be helpless. If you do help him,
Yto, Nikita, Hyacinth, makikita ninyo ang hinahanap ninyo. Do you understand?"
"Yes..." Halos magkakasabay nilang sagot. Nakuyom ko ang mga palad ko at tiningnan
nang masama si Alyza.
Again, this is all her fault. Isa lang yata ang misyon ni Alyza sa buhay at iyon
ang pabagsakin ako. Isa sa mga araw na ito ay magbabayad din siya. Sisiguruhin ko
iyon.
________________________
"Lalaki po ang anak ko, Tay."
Apat na araw na mula nang makabalik ako sa bahay namin. Masayang-masaya ako dahil
nakakatulog na ako sa gabi nang maayos. Hind na ako natatakot. Hindi ko na rin
iniintindi kung ano bang mangyayari sa akin sa umaga dahil wala nang Yael sa buhay
ko.
Hindi kumibo si Tatay sa akin. Patuloy siya sa pagbabasa ng dyaryo at sa pandedma
sa akin. Alam ko na hanggang ngayon ay may tampo siya pero okay na sa akin iyon.
Ang mahalaga sa akin ay tinanggap niya akong muli sa bahay namin kahit na hindi
niya ako kinakausap.
Si Nanay naman ay panay ang asikaso sa akin. Gusto daw niya akong alagaan dahil
excited siya sa apo niya. Siya na nga ang sumasama sa akin sa pagpapa-check-up pero
sa ospital na lang na pinagtatrabahuhan niya.
"Iniisip ko na kung anong ipapangalan ko sa kanya, Tatay. Siya ang pinakamagandang
mangyayari sa akin. Sana safe siyang makalabas. Excited na ako, one hundred twenty
days na lang lalabas na siya. Sana kamukha mo tatay o kaya man ni Toffer."
Wala pa rin. Napangiti ako kahit naluluha.
"Tatay, sana kausapin mo na ako. Miss na miss na kita." Wika ko. Naghintay ako pero
tumayo siya at umalis. Pumasok siya sa loob at iniwan ako na nakaupo sa set sa
labas. Sinundan ko na lang siya ng tingin. Napahawak ako sa tyan kong nagyayabang
na kung tawagin ni Nanay.
"Wag kang mag-alala, Baby, makikipagbati din sa atin si Lolo. Wait lang tayo..."
"Ate, pumasok ka daw muna dito at mainit na! Uminom ka na daw ng gatas mo, sabi ni
Tatay!" Sumigaw si Toffer. Natawa ako.

"See, hindi rin tayo matitiis ni Lolo." Pumasok ako sa loob at dumiretso kami sa
dining table at kinuha ang baso ng gatas na timplado na. Inubos ko agad iyon.
"Oh, anak, mamamalengke ako, may gusto ka ba?" Tanong ni Nanay sa akin.
"Siging, Nay." Sagot ko.
"Okay, anak. Isasama ko ang tatay mo papunta ng palengke. Magda-drive siya ng owner
tapos kukunin na namin iyong kahoy na in-order ng tatay mo para sa crib ng apo
namin. Excited ang Tatay ninyo eh. Kuwanring galit pa hindi rin makapaghintay sa
aapuhin niya. Oh siya, aalis na ako. Reynaldo! Halika na!"
Inihatid ko si Nanay at Tatay sa pintuan. Nakita kong napapangiti na rin si Tatay
sa akin. Nang makaalis sila ay ipinasara ko kay Toffer ang gate pero habang
nakatayo kaming dalawa sa labas ay may pumarada namang isang magarang sasakyan.
Kumunot ang noo ko. Sino iyon? Mula sa kotse ay bumaba si Yza Demitri. Sa kabilang
kotse naman ay may mga unipirmadong babae ang bumaba. She looked at me and smiled.
Siya ang naghatid sa akin sa bahay noong umuwi ako ngunit sa pagkakataong ito ay
may saka na siyang isang may edad na lalaki. The man - I know that man.
Si Helios Demitri.
Mag-asawa pala talaga sila.
"Good morning, Alyza Mae. I hope you don't mind if I visit you. By the way, this is
my husband, Helios Demitri."
Ngumiti silang dalawa sa akin. Napalunok naman ako. Hindi ko ala kung para saan ang
kaba pero meron akong nararamdaman dito sa puso ko.
"Halika, pumasok po kayo." Sabi ko sa kanila. Helios Demitri looked at the maids
and signaled them to follow inside. Ang dami nilang dala. Para saan kaya iyon?
"Maayos naman pala ang bahay ninyo." Sabi ni Yza Demitri sa akin.
"Opo. Ito iyong dream house ng mga magulang namin." Sagot ko. Tumango siya.
"Love, naalala ko noong bata pa ako. Parang ganito rin iyong nasunog naming bahay.
It feels homey."
"Gusto mo ba? Bibilhin ko iyong sa kabila?"
Tumaas ang kilay ko. Parang bibili lang sila ng candy.
"Hindi! Ano ka ba." Tumawa si Yza Demitri. "Naku, Alyza Mae, pagpasenyahan mo na
itong asawa ko."
"Okay lang po. Upo muna po kayo. Wala po sila Nanay at namalengke."
"It's okay. Ikaw ang ipinunta ko. Sumasama si Nikita sa akin pero ang sabi ko kami
na muna ni Helios ang pupunta. Noong huli kitang makausap, sabi mo ay papa-check -
up ka. Ano ba bang nangyari doon?" She asked me.
"Ano po... Lalaki po ang anak ko. Sa July four po ang due date ko."
"I see. Nakakatuwa, ka-birthday pa ni Yael ang magiging baby niya."
Nagpanting ang tainga ko.
"Ay ganoon po ba? Hindi ko na lang po ilalabas ang anak ko sa July four."
Helios Demitri laughed.
"You're funny. I like you." Wika niya sa akin. Tumawa na rin si Yza Demitri.
Hinawakan niya ang kamay ko.
"Pasensya ka na sa mga nagawa ng pamangkin ko. Alam kong walang excuse doon. Alam
kong nasaktan ka niya talaga. I just hope one day, you'll find it in your heart to
forgive him. Kahit para na lang sa bata."
Hindi ako kumibo.
"May mga dala nga pala ako para sa'yo! I bought food for you, Alyza and some milk."
Sabi niya. Noon ibinaba ng mga maid ang sinasabing some food. Hindi lang iyon some
kasi ang dami talaga. May mga tsokolate pa.
"Binilhan din kita ng comfort food at ito, ipinabibigay ni Apollo."
Natigilan ako. May inilabas siyang container na plastic na ang laman ay banana
chips na may kasamang baked milo chips.
"He wanted to come but he didn't. I told him it would be wrong. Sana maintindihan
ninyo. If you fancy---"
"I don't fancy him, Ma'am Yza. Mabait sa akin si Apollo, kaibigan ko po siya."
"Oh, I'm sorry if I was rude. Here, take it na."
Kinuha koi yon at nagpasalamat sa kanya. Hindi naman na sila nagtagal. Nagpaalam na
rin siya at umalis na. Bago iyon ay ibinigay niya sa akin ang isang phone na ayon
sa kanya ay number niya lang ang nakalagay. Tawagan ko daw siya kapah babalik ako
sa doctor dahil gusto niyang sumama. Hindi ko tinanggap ang phone pero mapilit siya
kaya kinuha ko na lang iyon.
Bumusina pa sila bago umalis. Nang tuluyan na silang mawala sa paningin ko ay ako
na mismo ang nagsara ng gate pero habang ginagawa koi yon ay natigilan ako.
Napatingin ako sa kabilang daan at doon nakita ko ang isang taong ayaw na ayaw kong
masilayan ni anino.
Si Ysmael Consunji.
W�qʂZ�����0H

DYTM.06 - Between who you are and who you could be

"Ysmael, Ysmael, Ysmael... what happened to you, baby? Kawawa ka naman. You're
ruined. What can I do to make it all go away?"

I was in bed with Veronica that night. Katatapos ko lang sa trabaho sa hotel.
Nakakapagod. Wala akong ginawa maghapon kundi ang maghugas ng plato at magdala ng
kung ano-anong gulay doon sa chef. Pabalik-balik ako. Apat na araw nang ganoon ang
trabaho ko. Pagkatapos ko sa klase ay didiretso ako sa hotel ara sa shift ko.
Hanggang closing na iyon. Tapos nahihirapan akong mag-commute dahil wala na nga
akong kotse. Nakakayamot ang lahat ng nangyayari sa akin at kasalanan ito ng
babaeng iyon.
Sa bawat paggalaw niya ay nasisira ang buhay ko.
Si Veronica na lang ang takbuhan ko. She makes me feel like the same old Yael.
Carefree and rich and happy. She kissed my lips and I kissed her back hanggang sa
nauwi na naman sa umaatikabong pagtatalik ang halik na iyon.
"Yael, what do you want me to do?"
"I have no idea, Veronica. I just want my life back. I want to be single again. I
want to be the old Yael again pero dahil sa basurang iyon, wala na akong kahit na
ano. She took everything away from me. Kahit ang ate ko ay hindi ako mahawakan
dahil sa utos ng Lolo ko and it was all because of her."
Veronica trailed down little kisses on my neck down to my chest and then she looked
at me.
"I have an idea." She said. "What if... what if... you court her."
"Babe, I loathe the woman." I smirked.
"Yes, I know. But if you make her fall in love with you, you treat her right and
then your family will see how much you've changed ibabalik nila ang lahat sa'yo at
may bonus pa, you can put Alyza Mae back to the sewer where she truly belongs.
Mapapaikot mo siya sa mga palad mo because she'll be head over heels in love with
you. That is my idea. What do you think, Yael?"
I kissed Veronica again and took her for another ride. Kinabukasan nang magising
ako ay agad akong naligo, nag-ayos at nagbihis. Naisip kong tama ang plano ni
Veronica. If I do that and if Lolo and Ma Yza sees that I have changed, pababalikin
na nila ako sa dati at makukuha ko na ang lahat ng gusto ko.
Kaya agad akong nagpunta sa bahay nila Alyza. Pagdating ko doon ay ang siya namang
pag-alis nila Mama Yza at Uncle Helios. Nakita kong isinasara ni Alyza ang pinto ng
bahay nila. She looked at my direction. Nakita niya ako. Noong una ay hindi ko alam
kung anong gagawin. But then, kailangan kong kapalan ang mukha ko at kalimutan ang
galit na nararamdaman ko para sa kanya.
Tumawid ako at nilapitan siya.
"Anong ginagawa mo dito?" Tanong niya agad sa akin. Huminga ako nang malalim. Para
sa dating buhay ko.
"I'm sorry."
Tumingin si Alyza Mae sa akin na parang walang naririnig. Kumurap-kurap ang mga
mata niya.
"It's not entirely your fault. I was the one who got you pregnant. I'm sorry for
everything that I've done with you. I'm sorry, Alyza."
Lumuhod ako sa harapan niya at hinawakan ang kamay niya.
"Patawarin mo ako, Alyza. I would never try and hurt you again or the baby..."
Alyza looked at me. She sighed. I smiled. There was something in her expression
that made me feel like I've won.
"Siya. Gusto mong mapatawad kita? Maglakad ka nang paluhod mula sa loob ng simbahan
ng Quiapo papunta dito sa bahay namin - nang nakaluhod pa rin. Forty-two times mong
gawin iyon. Paulit-ulit. Repeat 'till fade. Kapag nagawa mo iyon, titingnan ko kung
mapapatawad kita."
"But that's impossible!"
"Kaya nga. Tulad lang din ng pagpapatawad ko. Impossible." She grinned. "Bye, Yael!
Have a fucking life! Sayonara!" Tila nang-aasar pa siya. Isinara niya ang gate.
Tumayo naman ako at sa inis ko ay nasipa ko pa iyon.
I realized that this isn't going to be easy. Putang inang babaeng iyon. Pahirap
talaga sa buhay.
Inis na umuwi ako sa bahay. Nag-taxi na ako para hindi na ako maglakad ng malayo.
Iniisip ko kung paano ko kukunin ang loon ng babaeng iyon kahit na kinasusuklaman
ko siya. Nang makauwi ay agad kong nakita si Mama na kausap si Mama Yza. Kinawayan
ako ni Mama at nagpunta sa kanila. I kissed the two women on the cheeks and sat on
one of the couches. Hindi na kasama ni Ma Yza si Uncle Helios. Siguro ay inihatid
lang siya dito.
"Nakausap ko si Alyza Mae." Nakangiti si Ma Yza sa akin. "Sa July four daw ang due
date niya. Birthday mo iyon, diba, Yael? Okay naman siya sa bahay nila. She's
healthy, the baby's healthy. Tapos napag-usapan namin ng Pa Helios mo na
pagkapanganak ni Aly, mag-aaral ulit siya. After she graduates, ipapasok ko siya sa
isa sa mga company natin. Are you okay with that?"
Bigla ay niyakap ko si Ma Yza. Nakaisip na ako ng paraan.
"Ma, sorry. Hindi ko naman sinasadya ang mga iyon. Nabigla lang po ako. Hindi ko
naman gustong mawala ang baby. That's my son and she's my wife. Lolo was right, I
have to stand by the consequences of my actions. I'm sorry if I messed this up."
Napahagulgol si Mama. I have to do this. Mama Yza is my only way back to Alyza's
life. If she sees that I am sincere, she'll let me go near her again.
"I told you, Yza, Yael was just confused." Sabi pa ni Mama. Pinahid ni Ma Yza ang
luha ko. Hindi ko alam kung paano ako nakaiyak nang ganoon sa kanya pero masaya ako
ngayon dahil sa tingin ko ay uusad ang plano ko.
"What do you want to do, Yael?" She asked dearly.
"I want to be available for Alyza Mae. She's my wife, Ma Yza. I wanna make things
right."
Mama Yza nodded and patted my head.
Muli niya akong niyakap.
Humanda ka sa akin Alyza Mae.
Manhid lang ang hindi mahuhulog sa gagawin ko sa'yo.
________________
"Dito? Siya? Titira? Bakit po?"
Ngumiti sa akin si Yza Demitri. Matapos ang isang linggo ay bumalik siya sa bahay
namin kasama si Yael. Mukhang basing sisiw ang gago. Pinapasok sila ng mga magulang
ko at natrato ng maayos dahil tao naman silang nagpunta dito.
"Napag-usapan na namin ni Mr. Hernandez ito, Alyza Mae. Pumayag ang Papa mo. Siguro
ay nakita niya na seryoso naman si Yael sa paghingi ng tawad sa'yo."
"Ha?"
Matalino ako pero parang hindi ko naiintindihan ang mga sinasabi sa akin ni Yza
Demitri. Nakangiti naman siya. Katabi niya si Yael Demonyo. Tahimik lang ito at
nakatingin sa akin. Hindi ko mabasa ang iniisip niya. Totoo ba ito? Kasi pakiramdam
ko hindi naman. Halos magpatayan na kami noong magkasama kaming dalawa tapos
ngayon, hihingi siya ng tawad sa akin? Para saan? Bakit? Hindi niya man lang ba
naisip na sa pagkakataong ito ay hindi ko kayang ibigay ang kapatawaran na iyon?
Hindi naman ako impokrito. Alam ko na darating ang panahon na mapapatawad ko si
Yael - pero hindi sa lalong madaling panahon. Magagawa ko siguro iyon kapag malapit
na akong mamatay, iyong tipong makikita ko na iyong pagpa-flash back ng buhay ko o
kaya man kapag nasa bingit ako ng kamatayan or kapag na-high ako sa drugs. Pero
iyong ganitong pagkakataon na titira siya sa bahay namin, sa pag-aakala niyang
mapapatawad ko siya agad?
Hashtag Juicemio!
Mas imposible pa ito sa Mission Impossible ni Tome Cruise! Ang pagapatawad kay Yael
ay parang pagsikat ng araw sa Timog. Parang pagkain niya ng bagoong, parang forever
- walang forever, parang tagyawat sa ilong - masakit, parang grade na 75, mahirap
ibigay at parang ang pagmamahal ko para kay Ignacio, ang hirap i-let go.
"Hayaan mo na muna siya dito, Alyza Mae. Kapag may ginawa siya sa'yo, isang tawag
mo lang nandito naman na ako, but give my nephew a chance. I promised you that he
will never hurt you anymore. A Consunji never breaks a promise. Remember that."
Napakamot ako ng ulo.
"Sige po. Pero pahihirapan ko po siya ha. Mabuti na iyong alam ninyo kung anong
gagawin ko sa kanya nang kapag nauwi siya sa inyo na may latay sa mukha ay hindi na
kayo magtataka." I smiled sweetly. Tinapik naman ni Yza Demitri ang tuhod ko.
"Okay, Alyza Mae. Ikaw nang bahala sa pamangkin ko. I'm just a call away. Yael,
behave. 'Wag mo akong ipapahiya. Maiwan ko na kayo. May dinner date kami ng love
ko."
Nagpaalam na rin siya sa mga magulang ko. Inihatid ko na lang siya nang tingin
tapos ay binalingan ko si Yael. Nakatingin siya sa akin tapos ay ngumiti siya.
"Ewan ko sa'yo, ulol. Hindi mo ako mauuto. Hindi kasi ako uto-uto. Dito ka
matutulog sa sala at wala kaming aircon kaya magtiis kang magpaypay o kung mabait
si Nanay papahiramin ka ng electric fan! Bahala ka diyan! Bobo!"
Nagpupuyos talaga ang damdamin ko habang sinasabi ko ang mga salitang iyon. Gabi na
rin naman at nakakain na ako ng hapunan kaya umakyat na ako sa silid ko. Nahiga ako
sa kama at saka kinuha ang isang libro at binasa iyon nag malakas para marinig ng
baby ko ang boses ko.
Sabi ni nanay, mental feeding daw ang tawag sa ganoon. Magandang gawin iyon habang
nasa sinapupunan pa ang bata para daw paglabas ay agad niyang makilala ang boses ng
ina at hindi lang iyon, matatandaan ng baby ang mga kinukwento sa kanya.
Habang sinasabi ni Nanay sa akin iyon, naisip ko na baka naramdaman din ng baby ko
ang mga kalungkutan at takot ko. Siguro ay ramdaman din niya na ayaw sa kanya ng
Daddy niya. I just shook my head. Mabuting ayaw niya sa Daddy niya, masama naman
ang ugali ng Daddy niya.
"Abnormal spoilage is a scrap or waste that should have been avoided. In other
words, abnormal spoilage is the amount that is over and above the normal amount
that is expected in a production process. Accounting cycle a term that describes
the steps when processing transactions - analyzing, journalizing, posting,
preparing trial balances, adjusting, preparing financial statements in a manual
accounting system. Today many of the steps occur simultaneously when using
accounting software."
"Anak," Natigil lang ako sa pagbabasa nang pumasok si Nanay sa silid ko na may
dalang gatas at skyflakes. "Inumin mo na ito at kanin mo iyang tinapay. Nasa baba
ang asawa mo, kinakausap ng tatay mo. Nagso-sorry siya sa nangyari sa inyo. Hindi
naman daw niya sinasadya iyon."
"Nanay! Hindi niya sinadya na sampalin ako at pahirapan ako at gustuhin niyang
ilaglag ang anak ko? Wow!"
"Kaya nga. Ang sabi ko sa tatay mo ay h'wag tatanggalin ang tingin sa'yo at sa
lalaking iyon. Mabuti na't nag-iingat pa rin tayo kahit na nagpapakumbaba siya."
"Pahihirapan ko siya." Sabi ko na lang. Tumawa naman si Nanay. "Quesehodang
pagsibakin ko siya ng kahoy kahit may gasul tayo at pag-igibin ng tubig kahit na
may jetmatic tayo, gagawin ko, makaranas lang siya ng pasakit."
Natatawa lang ang nanay sa akin. Siguro ay naiintindihan niya rin naman ang
nararamdaman ko. Ininom ko na ang gatas ko at saka pinahiga na ako ni Nanay.
Sinuklayan niya pa ako ng buhok habang kinukwentuhan namin si Baby sa tyan ko.
"Anong ipapangalan mo?" Tanong niya sa akin.
"Hindi ko pa alam, Nanay. Basta gusto iyong unique. Anong gusto mong pangalan
baby?" Tanong ko. Nanlaki ang mga mata konang maramdaman kong parang gumalaw siya.
"Nay! Gumalaw iyong anak ko! Gumalaw siya!" Natatawang sabi ko. Medyo masakit ang
pakiramdam pero may feeling of fulfillment din.
"Nanay! Gumalaw!"
"Gagalaw talaga iyan. Buhay ang anak mo. Nakakatuwa naman. O siya, matulog ka na
ha. Bawal kang mapuyat. Goodnight Lalay. Goodnight apo." Hinalikan ako ni Nanat sa
noo. Nahiga naman na ako at hinaplos ang tyan ko.
"Mommy's excited to meet you. See you soon, anak."
In the middle of the night, nagising ako dahil nakaramdam ako ng gutom. Gusto ko ng
peanut butter at mais. Natatamad akong tumayo pero dahil mas nanaig sa akin ang
gutom ay bumaba na ako sa kusina. Habang naglalakad ay napadaan ako sa sala. Naroon
si Yael, nakahiga sa banig, naka-short lang at tapat na tapat sa electricfan.
Mukhang hindi naman siya comfortable pero wala akong pakialam. Nagtungo ako sa
kusina at naghanap ng kutsara. Alam ko may peanut butter sa ref. Pero nalungkot ako
nang makita kong wala na iyon doon.
Sa inis ko ay ginising ko si Satanas.
"Hoy!" Sigaw ko. "Hoy!"
"Oh?" Naghikab diya at tumayo.
"Gusto ko ng peanut butter at mais."
"Wala ba sa ref niyan?"
"Bobo! Gigisingin ba kita kung meron? Hmp! Dalian mo na! Bumili ka na!"
"Gabi na! Wala akong sasakyan!"

"Dalhin mo iyong owner ni Tatay. Wag mong ibabangga iyon!"

Tiningnan niya ako at naghikab. Sinuot niy ang tshirt niya.
"Sumama ka sa akin." Sabi niya.
"Ayoko nga. Baka mamaya itapon mo ako sa ilog di hindi na ako nakabalik."
"Hidi ko gagawin iyon. Hindi ko lang alam itong lugar ninyo. Dali na." Sabi niya.
Tiningnan ko siya. Napilitan akong sumama pero nag-iwan ako ng note na nagsasabi na
kapag hindi ako nakabalik, ipakulong nila si Ysmael.
Sumakay kami sa owner ni Tatay. Nagpunta kami sa Mini Stop sa labas lang ng kanto
namin. May bilihan kasi ng nilagang mais doon at saka kung anu-ano tapos ay pumasok
ako sa loob para mamili ng peanut butter. Si Yael naman ay naupo na sa isa sa mga
table doon. May dala siyang isang bote ng San Mig Lights at saka sigarilyo. Naupo
ako sa pwesto na malayo sa kanya tapos nagtatakang tinawag niya ako.
"Bakit andyan ka? Hindi nga kita aanuhin!"
"Naano mo na nga ako kaya buntis ako! Ulol!" Inis na sagot ko. "Saka nagyo-yosi ka!
Baka maging hikain ang anak ko!"
Agad naman niyang pinatay ang sigarilyo niya at lumipat sa akin. Pinanood niya ako
habang isa-isa kong tinatanggal iyong corn sa busal ng mais at inilalagay sa Lily's
Peanut Butter. Ang galing talaga ni DJP. Siya talaga ang naiisip ko habang ginagawa
ko iyon.
Nang matapos ako ay hinalo ko ang peanut butter at mais at saka nilantakan. He
seemed appalled about it.
"Ang tagal mong naglilihi. Ano bang pinaglilihan mo? Iyan?"
"Wow! Naisip mong itanong?" I smirked.
"Just answer me!"
"Fine. Wala dati gusto ko kape, pero sabi ni Doc bawal na kaya nagresort ako sa
Milo. Tapos gusto ko ng saging na sinasawsaw sa bagoong or iyong rambutan sa
bagoong, basta gusto ko bagoong. Kagabi kumain ako ng bagoong na may ice cream. Ang
sarap!"
"Allergic ako sa malansa tapos kung ano-anong pinakakain mo sa anak ko." Parang
inis na siya. Ako naman ay natigilan at napatitig sa kanya. "Dapat ang kinakain ng
anak ko, iyong healthy hindi iyang ganyan lang."
Anak ko.
Anak ko.
I cleared my throat. "Maka-angkin ka ng anak, parang hindi mo siya gustong
ipapatay."
"Nagsisisi na ako, Alyza Mae. Seryoso ako doon. Huli man ito pero hindi ko
hahayaang may mangyari sa anak ko."
Tumaas ang sulok ng bibig ko.
"Boom! Panes!"
Napapalatak siya.
"What will it take for you to believe me?" He asked me. Nagkibit-balikat ako.
"Ewan. Wala? Wala nga. Kasi iyong ginawa mo sa akin at iyong inisip mong gawim sa
anak ko, hindi makatao. Siguro, mapapatawad kita kapag naging tao ka na."
"Tao ako, ano ba ako, alien?"

I shook my head.
"Tao kang tingnan, pero hayop ang ugali mo. Gets mo? Kasi kung hindi, bobo ka
talaga! Bobo!" I laughed. Pikon na pikon naman siya.

DYTM.07 - Between how it is and how it should be

"May gusto ka pa ba?"

Tinitigan ko si Yael. Pauwi na kami nang bahay noon at naalibadbaran talaga ako sa
pagmumukha niya. Pakiramdam ko talaga ay pagkukunwari lang ang ginagawa niya sa
buhay niya ngayon kaya dapat doble ingat ako. My instinct never fails me. Katulad
lang iyon noong naramdaman kong nambababae si Ignacio - tumama ang hinala ko kaya
alam kong tama lang din ang hinala ko ngayon.
"Ang mamatay ka."
Napapalatak siya.
"Hindi pwede iyon." He smirked. Inalalayan niya akong sumakay sa owner.
"Kaya nga. Hashtag sadnu?" I made a face. He just shook his head. Umikot siya at
sumakay na rin para makabalik na kami. Nakanguso ako the whole time. I was weighing
my options - wala naman akong options sa buhay basta ang iisipin ko na lang ngayon
ay kung ano ang makakabuti sa amin ng anak ko at hindi talaga ako mahuhulog sa kung
anuman ang patibong ng lalaking ito because I hate him to the core.
Pag-uwi naman namin sa bahay ay dumiretso na ako sa silid ko. Hindi na ako gutom.
Masaya na ulit ang baby ko. Si Yael naman ay nahiga na muli doon sa banig.
Ipinagdasal ko n asana bukas, masakit ang buong katawan niya na siya na nga
nangyari nang magising siya kinabukasan.
Hindi lang iyon. Medyo napikon pa ako dahil gising na ang lahat sa bahay tapos siya
nagtutulo pa ng laway kaya binuhusan ko siya ng isang mangkok nang napakalamig na
tubig tulad nang dati.
"Hay naku, Yael, wala ka na sa mansion ninyo. Dito kapag alas singko dapat gising
ka na. Hindi ka bisita dito, bwisit ka. Tumayo ka na nga diyan nang mailigpit na
ang higaan mo tapos pumuntaka sa bakery para matuto kang mag-masa ng tinapay. Bobo
ka!"
Pinag-aaralan ko ang ekspreyon ng mukha niya. Lapat na lapat ang mga labi niya pero
wala siyang sinabi sa akin. Tahimik siyang tumayo at isinuot ang t-shirt niya tapos
ay itinupi ang banig. Naghihintay ako ng masasamang salita pero wala akong narinig.
Nang humarap siya sa akin ay itinanong niya lang kung nasaan daw ba ang bakery.
Sinabi ko kay Toffer na dalhin doon si Yael. Nang makaalis naman sila sa bahay ay
tinulungan ko si Nanay na maglinis-linis at magluto. Binabawalan niya akong
magwalis pero hindi naman ako nakinig. Pagwawalis lang naman, kayang-kaya ko iyon.
Bandang alas-diyes nang umaga, narinig ko si Nanay na tinawag ako at may bisita nga
daw ako. Inisip ko na baka si Yza Demitri ang naghahanap sa akin pero nang bumaba
ako sa sala ay nakita ko si Apollo Vejar na nakaupo roon at tila naiinip na. He
looked at me and smiled.
Ngumuso ako. Mukha siyang bagong paligo.
"Hi, Alyza Mae!"
Lumapit ako sa kanya.
"Hello. Salamat nga pala doon sa banana chips. Masarap siya. Naubos ko agad ng
isang upuan lang."
"You look fat." He told me. Nanlaki ang mga mata ko.
"Natural! Buntis nga ako! Sampalin kita ng fridgider diyan eh!" Umingos ako tapos
ay tumawa naman si Apollo. Naupo na rin ako sa tabi niya at saka tiningnan siya.
"Anong atin?
"Magpapaalam na ako sa'yo. Mula bukas hanggang sa pansamantagal, sa Bohol na ako
titira. My father wants to train me on how to handle our mining business. I told
him I was too young but then, he said he doesn't car so I have no choice but to
leave. 'Wag kang mag-aalala. Achil is just around the corner. Ibibilin kita sa
kanya. Ayokong masaktan ka, Alyza Mae." He seemed sincere. Ngumiti naman ako sa
kanya. Sa maikling panahon ay napalapit na talaga sa akin si Apollo.
"Ninong ka ng anak ko ha." Sabi ko sa kanya.
"Oo. Uuwi ako kapag nilabas na iyang baby mo. Ano bang pangalan?"
"Wala pa nga. Pero sana madelay ang panganganak ko. Ayokong iluwal siya sa mundi sa
July four at magiging ka-birthday niya si Ysmael Demonyo."
Tumawa nang tumawa si Apollo. Nagkukwentuhan kami hanggang sa tinawag na ako ni
Nanay para utusan akong ihatid ang tanghalian ni Tatay sa bakery. Naswertehan pa ni
Ysmael, nadamay pa siya sa pagkain.
"Sinigang ang ulam? Baboy? Bakit hindi isda nang hindi makakain si Ysmael, nanay?
Masarap naman iyon."
"Hay, anak, magtigil ka nga. Ako ang naaawa sa mga pinagagawa mo sa batang iyon."
"Ay wow! Ako pa ang masama ngayon nanay! Hmp!" Nanlalaki ang mga mata ko. Nakita
kong nakatingin si Nanay kay Apollo.
"Nanliligaw ba iyan sa'yo? Sana sinabi mong may asawa ka na. Mukhang mabango."
"Nanay. Wag ninyo nang i-push iyan. Si Apollo iyan, iyong pinsan ni Yael. Hindi
lang siguro halata pero sure ako, may lahing demonyo din iyan." Bulong ko. Kinuha
ko na ang basket at nagpaalam na kay Nanay. Nagpumilit sumama sa akin si Apollo
kaya dalawa kami nang makarating sa bakery.
Pagpasok ko sa loob ay sinalubong ako ni Toffer.
"Buti naman Ate dumating ka na, gutom na kami. Sino iyan?"
"Si Apollo, kapitbahay ko dati. Pinsan siya ni Yael. Nasaan si Tatay?"
"Nasa masuhan, pinagagalitan iyong asawa mo. Hindi kasi makaintindi ng Tagalog."
"Malamang! Bobo nga diba."
Nakasimangot na nagpunta ako sa masuhan. Nakita ko si Tatay na nakapatong ang apron
sa t-shirt habang hinihiwa ang namaso nang dough. Si Yael naman ay naka-apron lang.
Mukhang inip na siya sa ginawa niya.
"Tay, kumain muna po kayo. Kaibigan ko nga pala, Si Apollo."
Ngumiti si Apollo sa tatay ko at saka nagmano. Tiningnan naman ni Apollo si Yael at
sabay pa silang nag-irapan. Napanguso naman ako.
"Kumain ka muna dito, Apollo. O kaya'y mag-uwi ka ng tinapay."
"Hindi na po. Inihatid ko lang si Alyza. Aalis na rin po ako at baka mahuli ako sa
flight ko papuntang Bohol."
"Ingat ka doon, pinsan. Baka mawala ka sa chocolate hills." Sarkastikong wika ni
Yael. Bumaling naman si Apollo kay Yael.
"Ikaw din, mag-iingat ka." May diin ang bawat salitang binitiwan niya. Nakakaba
iyon. Muli siyang nagpaalam at muli silang nag-irapan ni Yael. Pinagmamasdan ko
lang sila.
"Kumain ka na din, Yael." Sabi ni Tatay.
"Ay! Diet po siya diba!" Wika ko sabay ngisi. Hindi niya ako pinansin. Nilagpasan
niya ako at saka sumunod kay Tatay. "Mabulunan sana nang mamatay na."
"I can hear you. And I won't die easy."
"Oo naman. Given fact na iyong masamang damo ka kaya mahirap mamatay. Siguro sa
angkan ninyo uso ang forever. Ang sasama kasi ng ugali ninyo. Iyong Mama Yza mo,
mabait iyon. Iyon madaling mamamatay iyon."
Hindi niya ako pinansin sa mga sinasabi ko. Nagtuloy-tuloy siya sa eating area sa
loob din ng bakery. Maliit lang naman ang bakery ni Tatay pero malakas iyon.
Masarap kasi ang tinapay niya. Kilala ang pandesal namin sa lugar na iyon. Nagbe-
bake rin kami ng cakes pero by order lang.
Pagpasok doon ay nakahain na si Toffer. Naupo na si Tatay pati na rin si Yael.
Hindi tama ito, mukhang at home na siya sa presence ng Tatay ko. Hindi ako papayag.
Iisip ako ng paraan. Sisiran ko siya sa tatay ko.
"Ysmael, ano nga ulit course mo?" Tanong ni Tatay.
"Business Management po. Pagka-graduate ko, mag-aaral naman ako sa Stanford
University para sa Masteral ko."
"Bakit? Matalino ka ba?" Tanong ni Toffer.
"Deans Lister ako mula pa lang noong first year college."
"O e di wow." Muling sabi ni Toffer. I rolled my eyes DL din naman ako. Ang tyaga
ko kayang mag-aral lalo na kapag kaharap ko noon si Ignacio. Nararamdaman ko iyong
titig niya habang nagbabasa ako ng libro, kinikilig ako. Hay... hindi ko na kasi
mararanasan ang kilig na iyon sa ulol na ito. He's just so ulol.
"Bakit ka magma-masteral?" Tanong ni Tatay. "Wala ka bang balak magtrabaho pagka-
graduate mo? Baka nakakalimutan mong may anak ka. Kailangan niya ng suporta. Sinong
magbabayad ng hospital bills ni Alyza?"
"May trabaho po ako, sa hotel bilang dishwasher."
Napatingin ako sa kanya. Napangisi ako. The high and mighty Ysmael Consunji -
dishwasher. Wow!
"Sapat na ba iyon para mabayaran mo ang gagastusin ni Alyza? May pambili ka na ba
ng gatas noon?"
"Ano po bang gusto ninyong palabasin? Mawalang-galang na po."
"Ay sus! Wala ka naman talagang galang!"
"Tumahimik ka muna, Alyza Mae. Gusto ko lang ipaintindi sa asawa mo na hindi sa
lahat ng panahon ay nakadepende siya sa mga magulang niya. Oo nga at mayaman kayo,
Ysmael, pero hindi ko nagugustuhan ang trato mo sa anak ko na para bang kasalanan
niya pa at nabuntis mo siya. Sa totoo lang, doble ang pagtitimpi ko sa'yo na hindi
ikaw ang ipasok ko sa pugon at sinugin ng buhay dahil sa mga ginawa mo sa anak ko.
Ang sabi mo nandito ka para humingi ng tawad pero paano mo gagawin iyon kung wala
ka namang napapatunayan maski sa sarili mo pa? You are not good enough for my
daughter and until I am alive, you will never be good enough even for my apo."
Gusto kong sumigaw ng Apply cold water to the burned area. Pero dahil seryoso si
Tatay ay hindi ko magawa. Baka kasi ako ang banlian niya ng mainit na tubig. Hindi
naman kumikibo si Yael. Tumayo si Tatay.
"Kayo na lang ang kumain ni Toffer. Uuwi na lang ako sa bahay para saluhan ang
nanay ninyo."
Kahit na nang makaalis si Tatay ay nababalutan pa rin kami ng katahimikan. Si Yael
ay kuyom ang mga palad. Kung normal na buhay lang ay magwawala na ito at mas malala
pa siyang magwala kaysa sa babae.
"Kumain na kayo para maiuwi ko na iyan at nang mahugasan na." I told them. Tahimik
lang si Yael sa lahat ng ito. It's not that it mattered. I guess he was thinking
about the worse. Dapat lang naman, kasi worse naman siya talaga.
Mag-a-ala una na nang umuwi ako ng bahay. Nagtanong ako kay Nanay at sinabi niya na
natulog daw si Tatay dahil sa pagod. Sa isip ko naman ay nayamot lang iyon dahil
kay Yael. Lahat naman, nayayamot sa kanya. Hindi lang ako, pati mga magulang ko,
pati si Toffer, pati nga yata lolo niya. Si Ma'am Nikita lang yata talaga ang
nagmamahal sa kanya.
Dumaan ang mga ilang linggo. Nasasanay na ang mga magulang ko na naroo si Yael.
Panay kong sinasabi kay Nanay na isda ang iluto para hindi siya makakain pero
tuwing isda naman ang ulam namin ay ipinagluluto niya ng iba si Yael. Pakiramdam ko
tuloy nauuto na ang nanay ko ng demonyong iyon.
Isang gabi naman habang binabasahan ko si Baby ng accounting books ay dumating si
Yael. Mukhang pagod na pagod ang loko. Naupo siya sa tabi ko tapos ay sumandal sa
sofa. He sighed.
"Ano na naman? Aasarin mo na naman ako?" Tanong niya sa akin. "Pagod ako, Alyza
Mae. Naiinis pa ako. Alam mo iyon? Iyong ang dami kong ginawang trabaho tapos
pagdating ng payday ang matatanggap ko lang ay kakarampot na pera na hindi pa nga
yata kakasya sa gastos ko sa sarili ko tapos may kaltas pa kasi late akong
pumapasok at nakakabasag ako ng plato! My first pay sucks. Hindi makatarungan."
Nakatingin lang ako sa kanya.
"Hindi makatarungan? Aba! Parang iyong pagpapahirap mo sa akin noong nasa Skyline
Vejar Towers tayo! Hindi makatarungan! Alam mo ba kung anong makatarungan, Yael?
Iyon iyong hindi nagiging madali ang lahat para sa'yo." I laughed. Napakasaya ko.
"Magalit ka man sa akin, wala akong pakialam pero ang sarap panoorin na naghihirap
ka. Welcome to the real world, Mr. Consunji."
Tumawa ako nang napakalakas. Nakatingin lang siya sa akin na para bang paiyak na
siya. Iyong tawa ko naging mapang-asar hanggang sa bigla akong natigilan dahil
sumipa na naman si Baby sa tyan ko. Mukhang napansin niya ang reaksyon ko.
"What happened?"
"Ha? Ano, sumisipa iyong baby." Wika ko. Napanganga siya. Natahimik.
"Pwede patingin?"
"Ano? Wawakwakin mo ang tyan ko?"
"Hindi! I mean... can I feel?"
"Hindi no! Matapos mong gustuhing mawala siya sa sinapupunan ko aarte ka ng can I
feel! Putang ina ka!"
"Alyza Mae!" Nagulat ako nang makita ko si Nanay na nakatayo sa may pintuan at
kasunod ang Tita ni Yael na si Ya Demitri. Kasama rin niya si Hyacinth Consunji -
ang mang-aagaw na malanding babaeng iyon!
Napabuga ako ng hangin.
"Iayos mo nga iyang pakikipag-usap mo sa asawa mo."
"Papa-annul kami." Sabi ko.
"Good evening Alyza Mae." Sabin i Yza Demitri sa akin. Naupo na siya sa mga couch
doon. Si Hyacinth ay ganoon din. Gusto ko sanang sigawan siya ng mang-aagaw at
ipako sa krus pero pinigilan ko ang sarili ko.
"Good evening din po." I smiled. Nag-kiss naman si Yael sa Tita niya tapos ay
tumabi siya sa ate niya.
"Nandito ako para tanungin kung okay lang ba sa'yo na sumama sa amin bukas. Balak
kasi ni Nikita at Hyacinth na ibili na ng gamit ang baby. Excited sila."
"Naku! H'wag na po kayong mag-abala pa. Kami na lang ni Nana yang bibili ng gamit.
Bukas din po, doon sa 168 mall sa Divisoria."
Nakita kong tumaas ang kilay ni Yza Demitri.
"What? Where? I mean... seriously? Why?" Iyon ang mga salitang lumabas sa bibig
niya. Napahawak pa siya sa dibdib niya.
"Ma, that place is---"
"A nightmare. I know Hyacinth. I have seen the place and I want it demolished!" She
was hissing pero kahit parang galit na siya ay composed pa rin siya at kalmado.
Iyon nga lang halata sa mukha niya na hindi siya natutuwa, nakataas pa ang kilay
niya. She took a deep breath at nang muling magsalita ay nakangiti na na siya sa
akin.
"Alyza, honey, you have to understand, I have given you all you want but this. I
can't let you buy things for my grandchild into that horrible place you call 168
mall. Hindi natin alam kung malinis ba ang mga gamit doon. What if the feeding
bottles are from China? Or to only God knows where they get those kinds of things!
Alyza, I'm a very considerate person but to this, I will have to say no. I want the
best for my grandchild."
Huminga ako nang malalim. Iba talaga kapag mayaman. Napatitig ako kay Yael.
"Sige po. Magbilangan tayo. Gusto ninyo ibili natin ng mamahaling gamit ang baby ko
kasi anak siya ni Yael. Ilabas mo wallet mo, dali." Sabi ko kay Ysmael. Napatitig
siya pero inilabas nga din niya. Kinuha ko iyon at ikinalat sa mesa ang pera na
mayroon siya. Bagong sweldo nga si Yael, nakasobre pa ang pera niya.
Ang pera niya sa lahat - lahat ay nasa three thousand five hundred seventy - eight
pesos and seventy five centavos. Kapag isinama iyon sa ipon ko, mayroon kaming
eight thousand eight hundred ninety-seven pesos and seventy five centavos.
Ipinakita koi yon kay Yza Demitri.
"Ito lang ang pera naming dalawa. Pang 168 mall lang ang punta namin. Baby pa lang
naman ang anak ko. Hindi niya pa alam kung anong brand ang suot niya o kung magkano
iyon. Hindi naman sasabihin ng taong makakakita sa kanya kung mahal ang damit niya
o hindi. Ang mahalaga may suot siya. Hindi po kailangan ng anak ko iyong ganyan.
Ang kailangan niya pagmamahal pero hindi naman niya agad natanggap iyon mula sa
tatay niya." Wika ko pa. Nakita kong napabuntong-hininga si Ysmael. Akmang
magsasalita siya nang sumabat si Hyacinth.
"Ang galing no? Ang yabang mo. Ikaw na nga ang nasusunod sa lahat ngayon at hirap
na hirap na ang kapatid ko, pati ba naman iyong joy na maibigay namin sa magiging
anak niya ang lahat ng ipingakait kay Yael, ipagdadamot mo pa? Wow! Ano ka, Alyza
Mae? Gumaganti? You're very mature!"
"At maturity iyang peg mo? Mang-aagaw!" Sigaw ko.
"Stop it!" Sigaw ni Yza Demitri. Tumayo siya. "I will not meddle with your affairs,
Hyacinth, Alyza. Pero bilang kakambal ng lolo ng batang iyan, may karapatan akong
mag-demand. I will not let you buy those things for my grandchild. Sana naman
maisip mo, I have given you everything, sana 'wag mong ipagkait ito sa akin."
She looked so convincing. Natagpuan ko na lang ang sarili ko na tumatango.
"Pero hindi po ang crib." Sabi ko. "Iyong crib ay gagawin ng Tatay ko para sa unang
apo niya."
Yza Demitri smiled. Kalmado na ulit siya.
"Thank you, Alyza."
Maya-maya ay nagpaalam na silang umalis. Naiwan na naman kami ni Yael. He was still
looking at me.
"Can I feel it?"
"No!" I hissed.
"Alyza, hayaan mo na. Minsan lang iyan. Hayaan mong maramdaman niya kung ano iyong
pilit niyang iwinawala." Si Tatay ang nagsalita. Naroon siya sa may hagdan at
nakatingin sa amin.
"Fine." Naupo akong muli at saka hinayaan si Yael na haplusin ang tyan ko.
"It's not moving." Sabi niya.
"Siyempre, takot siya sa'yo. Baka alam niyang---"
"It moved!" He exclaimed. "Magsalita ka. The baby must love your voice. It moves
every time you talk!"
Pinag-aralan ko ang ekspresyon ng mukha niya. Nakanganga nang bahagya ang mga labi
ni Yael na para bang amazed na amazed siya sa mga nagaganap. Nagdududa talaga ako.
Inalis ko ang kamay niya sa tyan ko.
"Best actor ka." Sabi ko. Parang nagulat siya. "Alam mo na iyon." Huminga ako nang
napakalalim at tumayo. Lumabas ako nang bahay. Sinundan ako ni Yael.
"Ano bang sinasabi mo?"
I looked at him.
"Sa pitong buwan na kasama kita kilala na kita, Yael. Hindi ko alam kung bakit ka
nagpupumilit na maging mabait sa akin pero deep inside alam ko para ka lang din si
Hyacinth na galit sa akin pero hindi mo ako mauuto. Matalino ako, Yael. May
kailangan ka kaya nagbago ang pakikitungo mo at kahit na sabihin mo sa akin na
ganyan ka dahil nagsisisi ka, mahirap paniwalaan. Biruin mo, kinasusuklaman mong
bata sa loob ko bigla mong mamahalin? Aakuin mong iyo, tapos nang maramdaman mong
gumagalaw, mangiyak-ngiyak ka. Ang drama mo! Bst Actor ka na sa Gawad Urian!"
"Alyza Mae, hindi ko alam kung anong sinasabi mo---"
"Bullshit!" Sigaw ko. Pagsigaw ko ay may naramdaman akong tumulo mula sa binti ko.
I looked down and I saw blood gushing out of my vagina. And then there's that
nagging pain on my tummy.
"Shit!" Narinig kong sabi ni Yael. Agad siyang sumigaw. "Tay! Nay! Dalhin po natin
sa ospital si Alyza Mae!"
Agad niya akong binuhat. Hindi pwedeng manganak na ako ngayon! Seven months pa lang
si baby at wala siyang pangalan pa.
Isinakay nila ako sa owner. Nasa tabi ko si Yael ay hawak niya ang kamay ko.
"Okay ka lang ba?"
"Ang bobo mo! Dinudugo ako tapos tatanungin mo kung okay ako?!" Iyak ako nang iyak.
Lalo namang humigpit ang hawak niya sa kamay ko.
"Nay, nay, iyong baby ko..." Humihikbing wika ko.
"Everything is gonna be okay, Alyza Mae." Si Yael.
"Hindi ako naniniwala sa'yo! Si-siguro ang sa-saya - saya mo!"
Hindi ko alam kung paano kami nakarating sa ospital na iyon. Agad akong dinala sa
delivery room. Iyon kasi agad ang sabi ng doctor in - charge.
I lost consciousness...
H-

DYTM.08 - Maybe redemption has stories to tell

"Ma..."
Tumayo ako nang makita ko si Mama na papunta sa akin. Sinalubong niya ako nang
yakap. Kasama niyang dumating sa ospital si Papa na nakapambahay lang tapos si Mama
Yza at ang Mama ko na galing siguro sa cocktail party at si Uncle Helios na hindi
rin nalalayo ang hitsura kay Papa.
"Anak, anong nangyari?"
"Did you hurt her?" Iyon ang agad na tanong sa akin ni Mama Yza. Umiling ako.
Niyakap akong muli ni Mama. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Hindi ko
maintindihan kung para saan ang takot at kaba sa puso ko.
"Ano pong nangyayari?" Tanong naman ni Ma Yza sa mga magulang ni Alyza. Ang nanay
niya ang sumagot.
"CS daw. Kailangan na daw ilabas ng bata dahil dilated na ang cervix ni Alyza.
Marami nang tubig at dugo ang nawala sa kanya, kapag hindi pa raw nailabas ang
bata, magdedelikado silang dalawa."
Napabuntong-hininga ako. Halos isang oras kaming naghihintay doon. Tuwing
tumitingin ako kay Mama ay may assurance siyang panay na nakangiti sa akin. Hawak
ni Papa ang kamay niya. Si Ma Yza naman ay nakahilig sa balikat ni Pa Helios. Ang
Nanay naman ni Alyza ay may hawak na Rosario habang ang tatay ni Aly ay nakatayo at
nakahalukipkip.
Bumuga ako nang hininga at nang bumukas ang delivery room ay napatayo agad ako.
"Asawa po ni Alyza Her-"
"Consunji." Sabi ko. "Alyza Consunji. I'm the husband."
"Inilagay na namin ang baby sa incubator. And sadly he will be inside that for an
indefinite time. May jaundice ang bata at hirap siyang huminga on his own. He will
be under observation."
Pakiramdam ko ay nanghina ang tuhod ko. Napa-upo akong muli. Hindi ako makahinga.
Hindi ko alam kung bakit.
"Nasa nursery na siya. Kung gusto mong makita siya Daddy, pwede mo na siyang
puntahan pero ikaw lang at kailangan mong magsuotng lab gown - just for
precautionary measures." The doctor turned her back. Hindi pa rin ako makakibo.
Naramdaman kong hinawakan ni Mama ang kamay ko.
"Baby..."

"Ma, please." I stood up. Sumunod ako sa doctor. Dinala nga niya ako sa nursery.
Bago ako pumasok ay pinag-disinfect muna ako at pinagsuot ng lab gown. May facial
mask pa ako. Habang papasok ng nursery ay kinakabahan ako.
Itinuro sa akin ang isang incubator sa gilid. Nakahiwalay ang batang iyon sa lahat.
May isang nurse na nakatayo doon at may pump bag siyang hawak. Nakakonekta iyon sa
bata.
Natatakot akong lumapit pero sineyasan akong maglakad papunta sa kanya. And when I
did, I looked at the incubator and my defenses all melted away.
Natagpuan ko ang sarili kong lumuluha.
Iyong nurse, ibinigay sa akin iyong pump bag.
"Sir, much better kung kayo na po muna ang mag-pa-pump sa kanya. Para maramdaman
niya ang presence ng Daddy niya. May ipapangalan na po ba kayo sa kanya?"
Umiling ako.
"Sir, i-pump ninyo po. Dahan-dahan lang. Hindi niya pa kasi kaya iyong mabilis."
The nurse guided me while pumping the bag. Napapahikbi pa ako. Ang liit-liit noong
bata. Nakapikit siya tapos nakataas iyong kanang kamay. Ang liliit ng daliri niya.
Tapos medyo naninilaw siya.
"Sir, okay ka lang ba?"
"Ba-bakit wala kayong machine dito para sa breathing niya?" I asked. Medyo galit
ako. Hindi dapat nandito sa ospital na ito ang anak ko.
Anak ko iyon. Akin. He deserves the best.
"Sir, public hospital lang po kami. Masakit man sabihin pero hindi sapat ang
facilities naming. Dahan-dahan lang po sa pag-pump, baka masaktan po siya."
Nangigigil ako. I looked at my son. He's not supposed to be here. I want him to
live.
Iniwan ako ng nurse. Nakahawak pa rin ako sa pump bag na inilagay sa kanya at
dahan-dahan kong ginagawa ang ibinilin sa akin. Iyak naman ako nang iyak.
Karma ko ba ito dahil ginusto ko siyang mawala noon? Paano ba pumasok sa isipan ko
na gusto kong mawala ang anak ko? He's just too little and for him to experience
all of these, is just too much.
Pinahid ko ang luha ko.
"So-sorry, anak..." I whimpered. The baby didn't move. His chest was rising.
Tahimik na tahimik siya. Pakiramdam ko ay ang sakit-sakit ng nararamdaman niya.
Hindi naman maampat ang mga luha ko.
"Sir, ako na po ulit. Ang sabi ni doc ay pwede na kayong lumabas."
Umiling ako. "Dito lang ako. Kailangan ako ng anak ko."
"Sir, you need to go outside. Ako na po diyan. Pwede ninyo naman siyang tingnan sa
viewing area. Mapapagalitan kasi ako." Tiningnan ko siya. Mukhang wala naman akong
magagawa. Dahan-dahan kong binitiwan ang pump bag at lumabas na. Bumalik agad ako
sa waiting lounge sa may delivery room. Wala na ang mga magulang ni Alyza Mae doon.
Tanging si Mama at Papa na lang ang naroon.
Tumakbo ako sa kanya.
"Pa! Pa!"
"Yael, what happened?" Mama asked me. "May nangyari ba sa bata?"
Lumuhod ako sa harap ni Papa. Nakaupo siya doon. Yumakap ako sa mga binti niya at
umiyak nang umiyak.
"Pa... pa... I-I don't want my son to die... Papa, sorry... sorry... please help
him g-get the b-est care, please Papa... please. I will do everything, please..."
Humagulgol ako. Wala na akong pakialam kung anong sasabihin ng makakakita sa akin.
Gusto kong mabuhay ang anak ko. Gusto kong magkaroon ng pagkakataon na maging ama
sa kanya. Gusto kong turuan siyang mag-bike at magtali ng sintas ng sapatos. I want
to teach him to fly a kite. I want to play tag with him - I want to do so many
things with my son and if I lose him, hindi ko magagawa ang mga bagay na iyon.
Naramdaman kong hinaplos ni Papa ang buhok ko. Lalo akong napaiyak.
"Papa, please... don't let him die... I don't want him to die..."
"Yto ko..." Narinig ko si Mama.
"Ma, stay out of this..." I said while crying. I looked at my father. "I will do
everything. I will give up everything just to have my son, Papa..."
Yto Consunji sighed. He patted my shoulder.
"I will arrange for the transfer. Yza, kausapin mo ang mga magulang ni Alyza.
Nikita, go to the billing and Helios, call my father and tell him what happened."
Helips Demitri looked at my father.
"Oh yeah. When it comes to the hardest part of the situation, you pitch me in.
Pwede namang si Nikita ang tumawag kay Sancho..."
"Love, please..." Ma Yza said. Uncle Helios sighed.
"And you, Yael..." Sabi ni Papa sa akin. "Go tell your wife about your kid."
Tumango ako. Nagtanong ako sa nurses kung nasaan si Alyza. Itinuro nila ang daan na
tinahak ni Mama Yza. Sumama na ako sa kanya. Nasa second floor ang silid ni Alyza.
Nasa labas ang mga magulang niya. Kinausap na ni Mama Yza ang tatay at nanay ni Aly
habang ako ay pumasok naman sa loob.
Nakita ko siyang nakahiga doon pero gising siya at umiiyak. Napatingin siya sa
akin.
"Nasaan ang baby ko?" Tanong niya. Lumapit ako at naupo sa silya na naroon na
malapit sa hospital bed. Napabuntong - hininga na lang ako. Sa unang pagkakataon ay
hinawakan ko ang kamay niya. Naiiyak ako pero hindi ko ipinakita sa kanya ang
panghihina ko. Hindi niya kailangan malaman na nanghihina ako lalo na kapag
naaalala ko ang hitsura ng baby namin.
"They had to put him inside an incubator. But everything is going to be fine. I
talked to my father. Hindi ako papayag na nandito kayo ng bata sa ospital na ito.
He's arranging for the transfer now. Sana, Alyza, hayaan mo akong gawin ito. Hindi
ko kasi papayagan na dito lang ang anak ko. Ayoko siyang mawala nang wala akong
ginagawa."
"It's that bad huh?" She whimpered. Napabuntong-hininga ako. "Kasalanan ko ito.
Pinapatulan kasi kita. Sabi ng doctor dapat hindi ako na-stress. Tapos nakikita
kita. Kasalanan ko ito. Hindi ko siya inalagaan mabuti. Siguro, allergic din siya
sa bagoong. Namana niya siguro iyong kaartehan mo." Napahagulgol siya. Hindi ko
naman binibitiwan ang kamay niya. Pakiramdam ko ay kailangan niyang hawakan koi
yon. Maybe she can draw strength from it. I just don't want us to lose the baby. We
can't lose the child.
It's the most beautiful thing I had ever seen in my life. The baby himself
invalidates all the bad things I have done in life. It's as if the baby means
another chance for me, a second life.
Redemption.
Iyon ang ibinibigay sa akin ng anak ko.
I won't redeem myself to Alyza but I will redeem myself to my child.
"Sa Varess Medical City kayo dadalhin, Alyza. Let my surname take care of this
matter, Alyza, the surname never fails."

Tumango lang siya. Noon siya bumitiw sa akin.

"Gusto kong umalis ka na muna. Gusto ko si Nanay."
Agad akong tumayo at tinawag ang nanay niya. Nang masiguro kong nakapasok na ang
nanay niya ay bumaling ako kay Mama Yza. Ngumiti siya sa akin. Niyakap niya ako at
hinalikan sa noo.
"Everything will be okay. Your father is going to do everything he could for your
child."
Alam ko. Naniniwala ako doon.
"Anak, may pangalan na ba ang first apo namin?" Tanong ni Mama Yza sa akin. I
looked at her. Hindi pa nga namin napag-uusapan ang pangalan ng bata. Aly refers to
him as BABY ako naman ay BEANS ang tawag sa kanya. Napalunok ako.
"Yohan... Yohan Sancho." Nagulat ako nang biglang lumabas iyon sa bibig ko. Natuwa
naman si Mama.
"Matutuwa ang lolo mo kapag nalaman niya iyan. I remember that he had always wanted
a Sancho Consunji Jr. Kaya lang ayaw ng Lola Nanay mo na i-break ang Y sa aming
magkakapatid."
"Ma Yza, anong naramdaman mo noong una mong nakita si Hyan at Hyron?"
"Peace." She said. "And then, bliss and then forgiveness. Ikaw? How did you feel?"

Scared.
That was what I felt when I first saw him. I felt scared when I saw Yohan for he
was too little tapos kung ano-ano nang nakakonekta sa kanya.
Nang makabalik kami sa waiting lounge ay naroon na si Uncle Javier kasama si Aunt
Danelle.
"Yael, hindi natin pwedeng galawin ang baby----"
"Si Yohan..." Sabi ko. Nakita kong napangiti si Papa. Tumango naman si Aunt Danelle
at nagpatuloy siya sa pagsasalita.
"Hindi natin pwedeng galawin si Baby Yohan because his situation is very delicate.
Kaya ako na lang ang gagawa ng paraan. Dinala ko dito iyong mga apparatus na
kailangan ng anak mo at ako na lang ang pupunta dito araw-araw kasama ang mga
interns ko. When he gets better, I will fix the transfer. Titingnan ko na rin ang
asawa mo. Nasaan ba siya?"
"Nasa ward lang siya, Auntie." Wika ko. Napasinghap si Mama. It was like a
nightmare for her.
"Yto... I feel like I'm trapped in a horror movie..." Sabi ni Mama. I took a deep
breath.

"I'll go check on your wife. Titingnan ko ang sugat niya or kung may complications
sa dugo niya or whatever. Come, Javie."
"Thank you, Danelle, Javier." Sabi ni Papa.
"Okay lang. Ninang si Ave Maria, ha." Biro pa ni Uncle Javier. Naiwan kami doon.
Nag-uusap - usap pa sila Papa. Ako naman ay pumuslit naman ako pabalik sa nursery
room. Kumatok ako. Nakatakip kasi ang parte kung nasaan ang anak ko. Binuksan naman
ng nurse iyon...
My tears fell again when I saw how little he was. Nakakabit na ang breathing
apparatus na dala ni Aunt Danelle. I swallowed hard.
"Yohan Sancho..." I sighed...
I love him... but I still hate his mother...

DYTM.09 - Where can you run to escape from yourself?

"The newborn screening results are in."

Tumingin ako sa doctor. Ang sabi ni Mama ay Tita daw ni Ysmael ang babaeng iyon.
She seems nice. Dahil din yata sa kanya kaya nailipat ako sa isang private room.
Maayos naman na ako dito kaysa sa ward. Apat kasi kami doon sa kwartong iyon at
amoyin ko man o hindi, mabaho talaga doon. Huminga ako nang malalim. Nakita ko nga
ang dalang puting envelope ng babaeng katabi niya.
"Okay naman po ba ang apo ko, Doc?" Tanong ni Nanay.
"He is, although there are some problems. Premmie kasi si Yohan..."
"Yohan..." Ulit ko. Hanggang ngayon ay naa-amaze ako sa pangalang ibinigay ni Yael
sa anak ko. May maganda naman palang lumalabas sa utak niya. Akala ko kasi puro
usok lang ang laman noon.
"Yes, si Yohan Sancho." Nakangiti ang doctor sa akin. Pero sumeryoso din ang mukha
niya. "May Necrotizing Enterocolitis ang bata. It's the dying of cells and tissues
in the colon. Pero kasalukuyang ginagamot na si Baby Yohan. After ten days, kapag
okay na siya, pwede mo na siyang i-feed, Alyza."
Napaluha na naman ako. Bakit nangyayari ito sa baby ko? Hindi ko pa nga siya
nakakarga. Ni hindi ko pa siya nahahawakan. Panay na lang akong nasa labas ng NICU.
He's too little pero ang dami-dami nang wires na nakakonekta sa baby ko.
"Everything will be fine. Normal sa mga premmies ang magkaroon ng gastrointestinal
problems dahil nga napaaga ang labas nila at hindi pa ito masyadong na-develop."
She sighed again. "And alos, Alyza, the NBS showed that Baby Yohan's left ear has
very weak hearing."
"Nanay..." Tawag ko. Umiiyak na ako noon. Hinawakan ni Nanay ang kamay ko. Pareho
kaming iyak na nang iyak.
"It's irreparable." Malungkot niyang balita. "But hey! There are new technologies
that can help Baby Yohan, Alyza. He didn't die, he could've died but he didn't and
that is a good sign."
Pinahid ko ang mga luha ko.
"Nagiging normal na ang kulay niya, Alyza. He's getting better. He will get better.
His blood type is a bit rare. RH NEGATIVE. I guess he inherited that from his
father. Sa pamilya kasi nila, si Yael lang ang may ganoong type ng dugo. Si Yto at
Yza Consunji rin pero sa mga anak ni Yza, walang may RH NEGATIVE. Only si Yael
lang. Don't worry, dahil nga alam nilang rare ang type ng dugo nila, may stock sila
sa blood lab ng Varess Medical City. Again, Alyza, things are gonna be fine."
Hindi ako naniniwala sa kanya. Paano niya masasabi na maayos ang lahat? Hanggang
hindi ko nahahawakan ang anak ko ay hindi ako maniniwala na magiging maayos ang
lahat.
Nagpaalam nang aalis ang doctor. Nagpatuloy naman ako sa pag-iyak. Ang hirap palang
maging helpless. I was never the helpless type. Ang turo sa akin ng Nanay at Tatay
ko, 'wag na 'wag akong paaapi. Lalo na kung ako ang nasa tama.
Pero iba ang sitwasyon ngayon. Gusto kong lumaban para sa anak ko ngunit tuwing
nakikita ko naman ang anak ko, nanghihina ako. I know that I have to be strong for
him, I have to be kasi kung hindi baka mauna pa akong mamatay kaysa kay Yael at
ayokong maiwan sa kanya ang anak ko. Hindi pwede. Baka lumaki si Baby Yohan nang
masama din ang ugali.
Panay kong ipinagdadasal na sana ay maging okay nasiya. Gusto ko na siyang
mayakap, gusto kong mahawakan nang mas matagal. Panay na lang kasi akong
nakatangahod sa kanya sa labas ng NICU.
"Nay, bakit nangyayari ito sa anak ko? Karma ko siguro ito kasi sinaway ko kayo."
Pinahid ko ang mga luha ko.
"H'wag kang mag-isip ng ganyan, Alyza Mae. Magpalakas ka. Kailangan ka ng anak mo."
Tumango ako. Pinilit kong palakasin ang loob ko. Tama ang doctor.Pwedeng mamatay
ang anak ko pero hindi iyon ang nangyari. May ibang plano ang Panginoon para sa
kanya. A baby is always a blessing. Ganoon si Yohan sa buhay ko, he's a blessing.
Bumukas ang pinto. Pumasok doon si Yael na may dalang mga prutas. Kasunod niya si
Hyacinth na patingin-tingin sa paligid.
"Buti naman at malinis dito sa loob. Outside was like an ocean of trash." Bulong
niya kay Yael. Tumingin siya sa akin. Hyacinth smirked. Siguro ay sinusubukan niya
akong ngitian pero hindi naman tumalab kaya ngiwi na lang ang lumabas sa mukha
niya.
"How are you, Alyza? Yohan's getting better. I think Tita Dani will let you see him
later. You should see him. Whenever he yawns, he becomes extra cuter." Kwento niya
na parang close kami. Tumango na lang ako sa kanya. Tiningnan ko si Yael. Nitong
mga nakaraang araw ay maayos naman siyang nakikipag-usap sa akin pati na rin sa mga
magulang ko. Hindi ko na nga naririnig sa kanya na ayaw niya sa anak ko.
Oo, anak ko. Akin lang. Siguro hanggang ngayon iniisip niya pa rin na sana wala na
lang kami sa buhay niya. Nainis ako. I don't want to deal with him right now.
"Kumain ka na ba? Ang sabi ni Tita kailangan mong kumain para lumakas ka para daw
kapag nagpa-feed ka na, maraming sustansya na makukuha sa'yo ang baby." Sabi niya
pa. Inilapag niya sa bedside table ang mga prutas na dala niya.
Panay maraming pagkain sa silid ko. Araw-araw ay nagdadala si Yza Demitri ng mga
pagkain. Puro may sabaw iyon at may malunggay. Bagay daw sa akin at magpapadede nga
daw ako.
"Nanay, pwede bang iwan ninyo muna kami?" Sabi ko sa kanya. Tumingin siya sa akin.
"Alyza, 'wag ngayon. Hindi mo kailangan gawin ito. Magpahinga ka."
"Oo nga, Aly." Hyacinth said. "I-delay mo muna ang pagpapahirap sa kapatid ko.
Quota naman na eh." Sarcastis siya.
"Ate... No." Yael said. Napilitang umalis si Nanay. Tinitingnan ko si Hyacinth.
"Pati ba ako? I don't want to go back outside! It's so yuck!"
"Alis o ingungudngod kita sa sugat ko." Sabi ko sa kanya. "Mas nightmare iyon."
Mabilis pa sa alas kwatro na umalis siya sa kwartong iyon.
Kailangan naming mag-usap ni Yael. Matagal na naming dapat ginawa ito. Usap na
hindi nagsisigawan. Usap ng natural na tao. Usap nang puso sa puso.
Huminga ako nang malalim.
"Naudlot lang iyong usapan nating noong isang gabi. Ano bang kailangan mo at bakit
ka bumait sa akin. Alam kong may plano ka. There's something odd with smart girls,
Yael. We cannot be fooled easy."
Nakita kong napabuntong-hininga siya.
"Umamin ka na. Anong gusto mo."
"I'm trying my best to make you fall for me, Alyza."
Napangiwi ako. "Sabi ko na nga ba!" I hissed. Binato ko siya ng bayabas. "Ang kapal
ng mukha mo! Akala mo ba ganoon lang kadali iyon! Hindi ako ganoon, oy! Ni hindi
nga kita mapatawad sa mga pananakit mo! Nagsisisi talaga ako na sinab ko sa'yo na
buntis ako! Kung hindi naman kasi, wala ako dito! Siguro hindi critical si Yohan
ngayon!"
"Masisisi mo ba ako?! I lost everything because of you!" He was hissing again.
"Dumating ka lang, nagbago ang lahat! You're not even my girlfriend and yet you
have the power to take everything from me. How do you expect me to react huh?"
Huminga siya nang malalim.
"Iyong buhay kong kinalakihan ko, binawi sa akin dahil lang sa'yo, Alyza, kaya
gagawin ko ang lahat maibalik lang sa akin iyon and if making you fall for me is
the way for me to have my life back, then I'd surely do it!"
Nakaramdam ako ng galit. Ang kapal naman ng mukha niya.
"Buhay mo lang ba ang nagbago? Paano naman ang buhay ko? Ikaw lang ba ang mahalaga
dito? Paano ako? Palagi na lang ikaw!"
"Anong magagawa ko? I was raised that way! You don't expect me to change overnight
just because I got you pregnant! Life isn't a fairytale, Alyza! Hindi dahil buntis
ka, tatanggapin ko and we will live happily ever after!" Inihilamos niya ang mga
kamay niya sa mukha niya. "Okay! I'm sorry I got physical with you! I'm sorry I
tried to get rid of you and Yohan!" Umiiling siya. "But now, Alyza Mae, I realized
that I want Yohan in my life! And I'm doing everything just to have him, I wanna
give him everything. I want him, Alyza. Even if you forbid me, I will do everything
to be a part of my son's life. Naiintindihan kong hindi mo ako mapapatawad. I will
never try to make you fall - that's the oldest trick in the book, I won't seduce
you or whatever, I will never hurt you again. I want us to co-exist para sa bata.
Gusto kong maging maayos siya. I want him to have everything and experience
everything I had. Because he's my son and I regret the day I..." He sighed.
Tumingala pa siya. Para bang naiiyak siya. "I tried getting rid of him. Kung
iniisip mo na karma mo ito, Alyza, well you're wrong, nangyari ito kasi
pinarurusahan ako ng Diyos dahil napakasama ko sa'yo. I love Yohan."
"Hindi ko alam kung maniniwala ako sa'yo. Nagsisinungaling ka pa rin ba o totoo
na?"
"Wala naman akong magagawa kung hindi ka maniniwala. Totoo ang sinabi ko. I will
love my son with all my heart. Like it or not, Alyza, I will never let you out of
my radar. I will not try to take him away from you. Hindi ko na dadagdagan pa ang
utang ko sa karma pero hayaan mo akong maging ama sa anak ko. I don't have to
explain myself anymore, Alyza. We have to co-exist whether you like it or not."
Matagal kaming nagtitigan. Hindi ako nakasagot kasi sa unang pagkakataon mula noong
nagkasama kami bilang mag-asawa, na-realize ko na siya ang tama.
"Fine." Wika ko. "We have to be civil. I don't think we can be friends, para kay
Baby Yohan, let's be civil."
Inabot ni Ysmael ng kamay niya sa akin para sa isan handshake. Inabot ko naman
iyon.
"Ceasefire." Wika ko.
"Ceasefire."
Matapos ang usapang iyon ay naging maayos naman na ang lahat. Hindi lang kaming
dalawa ang naging civil sa isa't isa, kundi pati na rin ang buong pamilya niya. Si
Ma'am Nikita at si Hya ay panay dumadalaw sa ospital pero tanguan lang ang nagiging
batian namin. Ayos na rin siguro iyon, at least tahimik ang mundo.
Saktong ikalawang linggo ko ay lumabas ako ng ospital. Naiwan pa si Baby Yohan
dahil sa dami ng complications niya. Araw-araw ko naman siyang binabalik-balikan.
Minsan ay nakakasabay ko si Yael. Sa bahay pa rin naman siya nakatira pero halos
hindi na kami nagkikita kasi may pasok siya sa umaga tapos sa hapon naman ay
pumapasok siya sa hotel para sa trabaho niya. Ang kwento ni nanay ay mula alas tres
daw nang hapon hanggang alas - onse nang gabi ang duty ni Yael. Alam ni Nanay kasi
kung minsan ay nagigising siya sa hating - gabi na kadarating lang ni Yael.
Ipinaghahanda niya pa daw ng hapunan si Yael pero kung minsan ay sa pagod daw
siguro nito ay nakakatulog na lang sa banig nang hindi pa daw nakakapagbihis.
Parang gusto kong maawa sa kanya pero pinipigil ko ang sarili ko.
Nang hapong iyon ay dumalaw ako kay Yohan. Ang sabi ng Titan i Yael ay maayos na
daw ang anak ko. Malusog na siyang tingnan at nagiging normal na ang kulay. Pero
nakakalungkot pa rin dahil hanggang ngayon ay hindi ko pa rin siya mahawakan.
"Nandito ka pala. Akala ko may pasok ka." Sabi ko nang makita ko siyang nakatayo sa
labas ng NICU.
"Yeah. Day off ko ngayon." Sabi niya sa akin. Napatango ako. Ang awkward lang. Wala
kaming mapag-usapang dalawa. Huminga ako nang malalim. Iyon naman siguro kasi ang
reality. Wala naman kasing nabuong friendship sa amin. Kumbaga, we started at the
wrong foot at hindi kami nagkaroon ng pagkakataon para iayos ang nasimulan namin.
At my end, may namuong takot sa akin para kay Yael, sa kanya naman ay purong galit.
"Alyza Mae." Tawag niya sa akin. I looked at him. Nagulat ako nang may iabot siyang
isang maliit na brown envelope. May pangalan niya iyon. Alam ko na agad kung anong
ibinibigay niya.
"Para saan iyan?" Tanong ko.
"Sweldo ko. Para sa baby." He said. Parang gusto kong maiyak. "It's not that big of
amount." Natawa siya. "Mas malaki pa nga iyong allowance ko noong high school ako.
But it's for the baby. I tried not to break plates or glasses. And it was an
achievement. I go to work on time para walang bawas sa sweldo ko. I will try even
harder this month, para mas lumaki ang maibigay ko. Para kay Yohan."
Habang sinasabi niya iyon ay nakatingin siya kay Yohan na nasa loob pa rin ng
NICU. Ako naman ay sa kanya nakatitig. Naluluha ako. Hindi ko maintidihan. Noon
naman siya bumaling sa akin.
"Kunin mo na. Para sa anak ko iyan, hindi naman iyan para sa'yo." He said again.
Nanginginig pa ang kamay ko nang abutin ko iyon.
"Salamat." Bulong ko.
"You don't have to. He's my son. Tungkulin kong mag-provide para sa kanya."
Napatango na lang ako.
"Aalis na muna ako. May party kasi akong pupuntahan."
Napabuntong-hininga ako. Akala ko unti-unti na siyang nagbabago. Puma-party pa rin
pala ang ulol.
"I don't want to be late. Baka maawasan na naman ang ibabayad sa akin."
Kumunot ang noo ko. What does he mean?
"Huh?"
"Magwe-waiter ako sa party na iyon. Debut noong isang client sa hotel. Alis na
ako."
He turned away. Sinundan ko naman siya ng tingin.
Bumabaliktad na ang mundo pero hirap pa rin akong maniwala sa kanya...
Bakit ganoon...
"Mommy Alyza..." Tawag sa akin ng nurse. "Pwede ninyo na daw pong ikarga si Baby
Yohan. May approval na po ni Doc!" Wika niya. Nanlaki ang mga mata ko. "Pwede na po
kayong pumasok." Sabi pa niya. Humakbang ako papunta sa loob but then, I noticed
that Yael was coming back.
He looked eager.
"Tita Dani texted me. Is it time?!"
"Yes, Sir. Lika na po kayo."
Bago pumasok ay nag-disinfect muna kaming dalawa at nagsuot ng hospital gowns. May
mask kami pareho. Sabay kaming lumapit kay Yohan. Naroon agad ang Tita ni Yael.
Siya ang kumuha kay Yohan sa loon ng incubator.
"Are you excited, Alyza? He's a bit bigger now. Mabigat siya at kasundo niya ang
gatas mo." Hindi pa man siya nagpi-feed ng diretso sa akin pero araw - araw ay
nipa-pump ko ang boobs ko para sa gatas niya.
"Be careful, Alyza, he's very fragile..."
Tumango ako. Dahan-dahang inabot sa akin ni Doc Dani si Yohan. Si Yael ay nasa tabi
ko. I was crying. Napapasinghot pa ako.
Finally when he was already in my arms, hindi ko na napigilan ang sarili ko. I
cried. Tears just fell.
"Baby..." Tawag ko. May bigat na siya ngayon. Nag-yawn siya tapos ay gumalaw ang
mga kamay niya.
"Say it again. He reacted when he heard your voice." Tudyo ni Yael. Napatingin ako
sa kanya. He was smiling.
"Baby Yohan... ako ang mommy mo... aalagaan kita. I love you..." Patuloy ako sa
pagsasalita at tama si Yael, tuwing nagsasalita ako ay iginagalaw ni Baby ang mga
kamay niya at naghihikab siya.
"He can recognize your voice!" Yael seemed excited. "I guess those accounting
terminologies really paid off!" He giggled. Nakatingin pa rin ako sa kanya.
Si Ysmael ba talaga ito? Bakit parang hindi naman siya demonyo ngayon?
"Come, Yael, Alyza, let's take your first family picture together."
Nang tumingin kami kay Doc Dani ay nakaumang na sa amin ang camera niya. We posed
for the camera.
"Yael, put your arms around your wife, parang hindi naman kayo close niyan."
"Hindi nga po." Sabay kaming nagsalita. Natawa naman ang mga nurses pati na rin si
Doc sa sinabi naming dalawa.
"Para sa baby. Para makita niya ang parents niya na magkasama sa first time niyang
kinarga siya." Wika pa ni Doc. Napatango na lang kaming dalawa.
Yael put his arm around me and we looked at the camera. We smiled.
"Ayan, tapos na! You two looked so good together." Sabi pa ni Doc Dani. "Anyway,
ibalik na natin si Yohan sa loob. Pwede mo siyang balikan bukas. Ayoko pa nga
sanang ibigay pero kailangan na. I kissed the top of his head very lightly and gave
him back to Doc Dani.
"Bye, Son." Sabi ni Yael. Magkasabay din kaming lumabas.
"Alis na ako, Alyza Mae."
He stopped.
"Do you still hate me?" He asked.
"Yes. I loathe you."
"Alright. Just checking. I hate you too. Bye!" Kinindatan niya ako. Nanlaki naman
ang mga mata ko.
"Bobo!" I yelled.

DYTM.10 - Where you gonna go?

"Hi, Yael! I missed you so! Hindi ka na nagpapakita sa akin. How's the plan? And
why are you wearing that?"

I didn't realize Veronica would be at the party I was working for. I was holding a
tray with a bunch of drinks in it. She was flirting with some guy and the she saw
me. Bigla yata siyang nahiya sa akin dahil nakita ko siya and she was reminded that
I am her boyfriend. Hindi ko siya sinagot. Nagpatuloy ako sa trabaho. I don't need
her and her comments.
"Oh my god! The high and mighty Ysmael Pio Consunji is now a waiter! Baby... what
happened to you?" Hinaplos niya pa ang mukha ko.
"Veron, nagtatrabaho ako. Can you not do this now?" I was hissing at her.
Pinamaywangan naman niya ako.
"How about a quickie, my dear? You looked tensed." She gave me a lip bite. I just
stared at her and smiled.
"I have to work." Nilagpasan ko siya.
"Yael! Why are you doing this to me?"
I didn't answer her. Wala naman akong dapat ipaliwanag sa kanya. I'm doing this
because of my son. I wanna give him everything. Kung nasa akin pa sana ang lahat ng
kinuha ni Lolo Tatay, madali iyon. Isang kaskas lan, mabibilan ko na siya ng kung
anuman ang kailangan niya. But since those things were taken away from me, I have
to improvise.
"Yael, tubig daw sa table five."
"Sure." Sabi ko na lang sa kasama ko. Agad naman akong nagpunta sa table five dala
ang pitsel ng tubig.
Sa totoo lang, I never thought that I'd be doing this. I had always imagined myself
inside the corporate world, taking it by storm - just like what my father had
always planned for me. Dalawa kami ni Ate Hya na magte-take over sa Consunji. I
would always be by her side since Apollo has his own thing - O had always looked
forward to that pero dahil nga sa nangyari ay nabago na ang lahat sa buhay ko.
It was a bad thing - or I thought, but Yohan made it look like a good things.

For the first time in my life I feel like I have a purpose. I feel like I'm doing
the right thing. Tapos nakakapagtaka pa iyong ang dami kong ginagawa sa maghapon
pero para bang hindi ako nakakaramdam ng pagod kasi naiisip ko na lahat ng ito ay
para sa batang iyon na nasa ospital. I feel like he's counting on me and he doesn't
want me to fail because that's what I am - a failure. I fail a lot but this time,
if I fail, my son would be there and I know he would be disappointed.
And I don't want to disappoint him. I have done enough damage to him while he was
still inside Alyza's womb. Ayoko nang masaktan pa siyang muli. Ang gusto ko lang ay
ang mapabuti siya kasi iyon ang dapat.
"Water, Sir..." Alok ko. Tumingin ako sa guest and to my surprise, I saw my
grandfather sitting there with my grandmother. Lola Nanay was smiling at me. Si
Lolo Tatay naman ay pormal at titig na titig sa akin.
"Hello, Ysmael, how was work?" Lola Nanay asked. Nagmano naman ako sa kanya tapos
ay humalik sa kanyang pisngi. "Kanina pa kita tinitingnan, masyado kang busy kaya
hindi na kita nilapitan."
"Marami po kasing tao, Lola." Bigla naman akong kinabahan. Nandoon na naman iyong
mapanghusgang tingin sa akin ni Lolo. Hindi na naman ako mapakali.
"Anong oras ang out mo?" Lolo Tatay asked me.
"Eleven pa po." Sagot ko.
"Alright. We will wait for you, Ysmael. Go back to work now."
And I did. Mula nang makausap ko si Lolo Tatay ay hindi na ako mapakali. Kabang-
kaba ako. Bakit niya ba ako gustong makausap? May sasabihin pa ba siya sa akin? May
nakalimutan ba siyang bawiin?
"Yaeliiiiii! Yuhu! Masyado ka namang seryoso. Nakasimangot ka, may kaaway ka ba o
may pinagdadaanan kayo ng pitsel?" Biniro pa ako ng kasama kong si Roy. Hindi ko na
lang siya sinagot at nagpatuloy na lang sa ginagawa ko. Panaka-naka ay tinitingnan
ko si Lolo at Lola na magiliw na nakikipag-usap sa mga magulang ng may debut.
Dumating ang eleven. Mabilis kong inayos ang mga gamit ko. Nagbilin si Nanay na
hihintayin nila ako sa limo na nakaparada sa harap ng hotel. People cannot park
there but since it's Sancho Consunji's car, he can park there.
Paglabas ko ng hotel ay agad kong nakita ang kotse. Kumatok ako. Bumukas ang car
door kaya pumasok na ako. Inside, Lola Nanay was massaging Lolo Tatay's arms while
they wait for me.
"Kamusta, Yael?" He asked me.
"Ayos naman po, Lolo." Sagot ko.
"I heard you named your son after me. Bakit?"
Hindi agad ako nakasagot. Pati ba naman iyon kailangan ng dahilan? Kung sabagay,
lahat naman kay Lolo dapt may dahilan, hindi ko alam kung adik lang sya o talagang
gusto niya na lahat nang nagaganap sa paligid niya ay may paliwanag.
Naalala ko noong nine years old pa lang ako at nagbakasyon kami ni Ate Hya sa rest
house namin sa Quezon Province. MY grandfather owns a forty hectare land there and
he converted it to an Hacienda. Iyon ang iniregalo niya kay Aunti Yna noong thirty
- seventh birthday niya. We stayed there for a week and then one night, Lolo caught
me eating a dozen of cookies. Alam kong magagalit siya sa akin pero bago niya ako
pinagalitan ay pinagpaliwanag niya muna ako kung bakit ko daw iyon ginawa.
Pagkatapos noon ay pinalo niya ako ng apat na beses sa palad. Umiyak ako noon at
ang sabi niya sa akin;
You cannot cry like that Yael. Not every time your mother will be with you. You
have to face the consequences of your actions.. Ginusto mong kainin ang cookies ng
walang paalam kahit alam mong magagalit ako, now learn to live with the
consequences.
And now, I realized that it's times like this that I need to learn to live with the
consequences.
"Sige na, Albert. Sa Ridge."
Ridge is an exclusive village being developed by Uncle Gabriel's company. It's
gaining popularity to the Class A and B society.
Pumasok ang sasakyan sa village na iyon. It was night and the lights from down the
city can be seen here. Mataas kasi ang lugar na iyon kaya medyo malamig rin.
Ang mga bahay sa paligid ay Italian inspired bungalow houses. Pati na rin ang mga
pangalan ng streets ay galing sa Italy. I guess something good happened in Italy
that's why my uncle did something about it.
Huminto ang kotse sa isang bahay sa east part ng village. Bumaba si Lolo at
inalalayan naman niya si Lola. Sumunod ako. We stood before a Tudor house.
"What can you say, Ysmael?" Tanong ni Lolo sa akin. Huminga naman ako nang
napakalalim.
"I'm sorry, Lolo. I know that it's not enough for you. I know where I went wrong.
You were right, I shouldn't have allured her. Hindi ako dapat gumanti dahil laban
ni Ate iyon. Alam kong mali ako. Like you always said, the end doesn't always
justify the means. This is my reality now. And I'm really sorry for trying to get
rid of my baby. It is wrong and---"
"I was talking about the house, Ysmael." Wika ni Lolo. "But that will do." He
sighed. "Growing up, I didn't had problems with your father. Yto Jose was the
perfect son. He was very responsible and smart and he loves the family so much so
when he got married and started having his own family, wala akong ibang hiniling
kundi sana ay maging tulad niya ang magiging mga anak niya and I got what wanted
but you--- you happened, Ysmael, this happened and I realized that there's more of
me in you... Iyong ---"
"Nagdedesisyon ng wala sa lugar. Kahit na wala naman use at hindi maintindihan ang
logic, go nang go. Iyon ba iyon, Sancho?" Nakangisi si Lola sa kanya. Huminga nang
malalim ang Lolo.
"Pasamalat ka at mahal kita, Sheena."
"Thank you, Honey."
Tiningnan nila akong dalawa. Sanay na sanay naman ako na panay silang ganito. They
love each other so much.
"Grandson, I want you to take your family here. This will be your home but it's not
free, Ysmael. You have to work hard for it."
Yumakap ako sa Lolo ko. Mahigit.
"I will, Lolo. Maraming salamat po!"
"From here on, Yael, you have to be responsible."
Tumango ako. Muli akong nagpasalamat sa kanila. Nang gabing iyon ay inihatid nila
ako sa bahay nila Alyza. Habang nasa sasakyan ay ipinapaliwanag ni Lolo sa akin ang
magiging trabaho ko. I will be working for the Consunji Securities. It is a company
founded by my Lolo Lukas. Ayon kay Lolo Tatay ay nakausap na niya si Ninong Hermes
at ang magiging trabaho ko ay nakalatag na sa akin bukas. Lolo cleared out that I
shouldn't expect a high position. And I'm not, ang gusto ko lang ay ang mas stable
na trabaho para mas marami akong maipon para sa anak ko.
Paghinto ng sasakyan ay napansin agad naming ang sasakyan ni Ma Yza. Bumaba tuloy
sila Nanay.
"Nay!"Ma Yza exclaimed. Lumapit siya at humalik. Ganoon din si Uncle Helios.
"Sancho." Bati ni Uncle Helios kay Lolo. Tumango si Lolo.
"Helios." Wika naman niya.
"Dumaan lang kami dahil nag-text si Aly na makukuha na daw niya si Baby Yohan
bukas. Danelle signaled for it. Dinala na rin naming ni Helios ang AC para sa anak
mo, Yael."
"Thank you, Ma, ang dami mo nang naibigay sa anak ko."
"Anak, don't worry! Wala namang nagbibilang niyan. You just be a good dad to your
child, okay?"
"Salamat po talaga," Naluluha ako. I smiled at my family. Maya-maya ay nagpaalam na
sila kaya pumasok na rin ako. Pagdating ko sa sala ay naroon si Alyza na nagbabasa
ng accounting books niya. She looked at me.
"Ano... uuwi na bukas si Baby."
"Oo nga daw eh. Masaya ako. Excited ka ba?" Tanong ko. Ibinaba ko ang bag ko sa
sofa at naupo. May nakapagitnang unan sa aming dalawa.
"Bobo talaga ito. Siyempre excited ako. After ilang weeks o, uuwi na si Baby,
makakatabi ko na siya mag-sleep. Naghahanap na nga ako ng bagong terms na babasahin
para sa kanya."
"Abnormal ka naman. Story books ang binabasa sa bata hindi accounting
terminologies."
"Gusto ko eh." Ngumuso siya. I just shook my head. Naghubad naman ako ng t-shirt.
Medyo pawisan na kasi ako. Napatingin ako kay Alyza na nakatingin sa akin.
Naniningkit ang mga mata niya.
"Akala ko ba ceasefire, bakit inaakit mo ako? I will never fall in love with you!
Ulol!"
Ano bang pinagsasabi nito? I shook my head.
"Alyza Mae, pagod ako. Nagtrabaho ako. Maaga akong nagising kaninang umaga dahil
alas siyete ang pasok ko. Hindi kita inaakit, I told you I won't do it anymore.
Ayokong masaktan ka ulit dahil sa akin dahil sa pagkakataong ito, may madi-
disappoint nang iba sa akin. I don't want Yohan growing up thinking that I'm a bad
person."
"But you're a bad person."
"I am, but hey, the only permanent thing in this world is change, so don't be such
a pessimistic bitch."
Inirapan niya ako. "I hate you so much, sagad sa bones saka sa balun-balunan."
He grinned. "Well good. I hate you to, sagad sa core mo. Remember?" Napanganga
siya.
"Ang bastos mo! Malandi!" Pinaghahampas niya ang balikat ko sabay walk out.
Hinabulan ko na ang ng mapang-asar na tawa iyon.
Sumapit ang kinabukasan. Sinundo namin si Yohan sa ospital. Pakiramdam ko, may
motorcade ang anak ko. Apat na sasakyan ang nakasunod sa amin hanggang sa makauwi
kami sa bahay nila Aly. Inilagay agad siya ni Aly sa silid niya. Naka-install na
ang AC na bigay ni Ma Yza.
Doon sa bahay nila Aly, nagtanghalian at naghapunan ang buong pamilya ko. Naroon na
rin si Mama at si Papa. Si Ate Hyacinth din ay naroon. They were all happy we got
out of the hospital and that Yohan got better...
In the middle of the gathering, biglang nagsalita si Lolo Sancho.
"I wanna see Yael and Alyza Mae getting married in a church."
Natahimik ang lahat. Tumawa naman si Lolo.
"Consider this as a dying man's wish."
Wala yatang magagawa ang mga magulang ko. Ako naman ay naguluhan. Noon lang ay
sinasabi niya sa Papa ko na sana daw ay hindi na kami nagpakasal, ngayon naman ay
gusto niya na magpakasal kami.
Aba matinde.
Nakita kong umalis si Alyza at nagpunta sa kusina. Sumunod ako.
"Sinabi na sa akin ng Lola mo iyon." Iyon agad ang bungad niya. "Kapag namatay ang
lolo mo at hindi nagawa iyon, kapag minulto niya ako, ikaw ang ipagbabala ko."
"So you're saying we should marry in church?" Paniniguro ko. Nagkibit-balikat si
Alyza.
"Pwede naman tayong maghiwalay kapag namatay ang lolo mo o kaya man kapag nayamot
na ako sa'yo. Annul agad. Basta I hate you tapos may kanya-kanya tayong buhay.
Basta uuwi ka sa bahay at magpapakita ka sa mga birthday parties o mga school
gatherings. You can date, you can have sex with other women, basta at the end of
the day tatay ka sa anak mo."
I looked at Alyza.
"We have to put that in black and white." Sabi ko. Naghanap ako ng papel sa paligid
at nang makakita ako ng tissue paper ay doon ko isinulat ang kasunduan namin.
"Ceasefire ng five years, after five years, renewal ng contract." Sinasabi ko kay
Alyza. Lahat ng demands naming ay sinabi namin sa isa't isa hanggang sa naubos
namin ang rolyo ng tissue paper.
Pinirmahan koi yon, siya din at nang matapos ay nagkamay kaming dalawa.
This is quite a deal we have...
I just hope it works.

DYTM.11 - Today never happened before

One thousand eight-hundred and twenty five days later...

"Dy? Saan ka galing?"
Bahagya akong nagulat nang marinig ko ang maliit na boses ni Yohan pagpasok ko ng
bahay. The digital clock hanging on the wall says that it's already two in the
morning and yet my son was still up and he was sitting on the third steep of the
stairs. He was holding a ukulele while looking at me. Suot niya ang salamin niya sa
mata habang nakatingin sa akin na para bang naghihintay ng sagot.
"Saan, Dy?" Muling ulit niya. Yohan Sancho was already five years old. And whenever
he looks at me with question mark in his eyes, it makes me nervous. Ayokong-ayokong
ma-disappoint sa akin ang anak ko.
Tinabihan ko naman siya at kinuha ang ukulele na ako din naman ang nagbigay sa
kanya.
"Ikaw, bakit gising ka pa?"
Nakita kong hinawakan niya ang tyan niya.
"Hungry ako, Dy." Sagot naman niya.
"Nasaan ang Mama?"
"Sleep na. Na-wake up lang ako, sabi kasi ng monster sa tummy ko, grrr. Mad na
siya, Dy."
Napangiti ako. Ginulo ko ang buhok ni Yohan. Muntik pang malaglag ang hearing aid
niya nang galawin ko ang buhok niya. Inayos ko iyon. Maliit lang naman ang hearing
aid niya. Bilog iyon at nakalagay mismo sa loob ng tainga niya kaya lang baka hindi
niya maayos na nailagay kanina kaya natatanggal.
"Ikaw, Dy? Saan ka galing?"
"Sa office. OT. Let's feed the monster!" Hinawakan ko ang kamay niya at dinala siya
sa kusina. Naglabas ako sa ref ng gatas at oreo. Iniupo ko siya sa high chair at
saka pinanood siyang kumain. Hanggang ngayon kapag tinitingnan ko siya ay hindi pa
rin ako makapaniwala nakagawa ako ng tao.
Yohan is just so beautiful. I consider him as the only masterpiece in my life. He
completed me. Hindi ko nga alam na kaya ko palang magmahal nang ganito.
"Dy, sabi ni Mama, sasali niya ako sa school doon sa labas ng village. Salingcat
daw." Isinawsaw niya ang Oreo sa gatas.
"Gusto mo ba?" I asked him.
"K lang po." Napatango ako. Gusto ko rin para ma-socialize si Yohan. Maliit kasi si
Yohan kaysa sa mga batang kaedad niya. Ang sabi ni Tita Dani noon, may possibility
nga na mangyari ito. Premmie kasi siya at isa sa mga long term complications noon
ay ang hearing at vision problem niya. Malusog si Yohan, hindi naman siya sakitin,
iyon nga lang parang ang bagal ng development ng paglaki niya. He can talk, he can
read a little - Alyza makes sure that he gets the right care. Si Alyza Mae din ang
nagsimulang magturo sa kanyang mag-recognize ng shapes and colors.
Nang matapos siyang kumain ay umakyat na kami sa itaas. Inihatid ko siya sa silid
niya kung saan natagpuan kong tulog si Alyza. She seemed so tired. Nakalilis pa ang
kumot na tumatakip sa kanya. Sa dibdib niya ay yakap niya ang isa na namang
accounting book. Marahil ay binasa na naman niya kay Yohan iyon.
"Dy, talaga bang di nag-sleep ang Mommy at Daddy sa iisang room?" He asked.
Natigilan ako. "Cause, Papa Yto and Mama Niki, they sleep in the same room. Diba
mommy at daddy mo sila? Ikaw saka si Alyza, Mommy at Daddy ko kayo, bakit 'di kayo
sleep sa same room?"
"Ano... kasi daw baka may kumuhang monster sa'yo kaya gusto ni Mommy na dito siya.
Humiga ka na sa tabi niya." Umakyat sa kama si Yohan at yumakap na kay Alyza.
Paalis na sana ako nang magsalita si Yohan.
"Dy, saan ka ulit galing?"
Napabuntong-hininga ako. Hindi talaga niya makalimutan ang tanong na iyon.
Paglingon ko ay nakita kong naghikab si Alyza at saka bumangon. Siguro ay nakita
niyang nakaupo si Yohan.
"Nak, bakit gising ka pa?"
"Kumain po ako, My. Si Dy nandito oh."
Lumipad ang tingin ni Alyza sa akin. Tumaas ang kilay niya.
"Tinatanong ko po kung saan siya galing. Nakakalimutan niyang sumagot."
"Hayaan mo na ang Daddy mo. May extra-curricular activity lang siya. Mag-sleep ka
na ulit."
Napasimangot ako.
"Mag-usap nga tayo, Alyza Mae." Nakadama ako ng inis sa kanya. Tiningnan niya ako
tapos ay tumingin siya kay Yohan.
"Mag-sleep ka na. Mag-uusap lang kami ng Daddy mo, okay?" Hinagkan niya pa si Yohan
sa noo at saka bumaba ng kama. Lumabas kami sa kwarto na iyon, ang balak ko sana ay
sa sala na kami mag-usap para hindi na kami marinig ni Yohan pero hindi na ako
nakatiis, sa hallway pa lang ay tinanong ko na siya.
"May problema ka ba kung gabi na ako, umuuwi?" Inis na ako.
"Bobo! Hindi na gabi! Umaga na! At wala naman talaga akong pakialam kahit na maupod
pa iyang bird mo kakakaskas mo sa flower ng ibang girl!"
"Bakit nagseselos ka? Abnormal ito!"
"Ay wow! Bakit namanako magseselos? Hindi no! Civil nga lang!"
"Civil lang pero nanlalaki iyang butas ng ilong mo sa galit!"
"Hindi nga ako nagagalit sa'yo! Nayayamot ako sa'yo kasi ang feeling mo! Bobo!"
"Abnorma---"
"Nag-aaway po ba kayo?"
Natigilan kaming dalawa nang magsalita si Yohan. Napatingin kami ni Alyza sa kanya.
Sabay kaming ngumiti at saka nagsalita.
"Hindi, Yohan, nagkukwentuhan lang kami!" Sabay naming sagot.
"Totoo po? Kung di po kayo nag-aaway, kiss nga po..."
"Ha?" Magkapanabay naming sabi.
"Kiss po. Ayaw ninyo po? Siguro nagpa-fight kayo..." Suminghot si Yohan.
"Ay, nak!" Wika naman ni Alyza. "Hindi kami nag-aaway ng Daddy mo. Ano, nag-uusap
lang kami tapos hindi niya ako marinig kasi may water siya sa ears."
"Deaf din po si Dy?"
"Hindi kasi nag-swimming siya sa kandungan ng iba... este nag-swimming siya."
"Abnoy!" Bulong ko. Pinanlakihan niya ako ng mga mata.
"Kiss na..." Udyok pa ni Yohan. Nagkatinginan kaming dalawa. Hinalikan ko si Alyza
sa pisngi.
"Okay na, anak?"
"Hindi po. Gusto ko iyong katulad doon sa video sa kasal ninyo po sa church."
Nagkatinginan kaming muli. The church wedding was three years ago. It was a blast.
Iyon kasi ang hiling ni Lolo Tatay noon kaya ibinigay naman namin. Hinintay lang
namin na mag-two years old si Yohan para siya ang ring bearer and if my memory
serves me right, iyon din ang una at huling beses na hinalikan ko si Alyza. It was
abrupt and forgettable. Pagkatapos noon ay wala na. Kahit na noong gabi ng kasal
namin ay wala naman nangyari.
Hindi sa gusto ko, ayoko naman kasi. Hindi ko gusto si Alyza, the reason why she's
ear was because of my son. Kung mauulol ulit ako baka kuhanin ko nga si Yohan, kaya
lang dependent si Yohan kay Alyza. Naiintindihan ko iyon dahil nanay siya. Nangako
na ako sa sarili ko dati na hindi ko na sasaktan si Alyza kaya kahit madalas na
nayayamot ako sa kanya dahil sa ugali niya at sa kawalan niya ng pakialam sa akin
ay pinalalagpas kko na lang.
"Nag-away nga kayo... ayaw ninyo mag-kiss." Nagsimula nang tumulo ang luha ni
Yohan.
So I did what he asked me to. I pulled Alyza closer and I caught her lips. She will
slap me later but at least hindi iiyak ang anak namin. I kissed her like how a
woman should be kissed. Noong una ay para siyang tuod. Dumilat ako, nakita kong
nanlalaki ang mga mata niya. Bahagya niya akong itinulak.
"Okay na, baby ha, pasok ka na sa room." Utos ko.
"Yes, Dy. Teka, Dy, saan ka ulit galing?" Muling tanong niya.
"Sa work." I said with dismissal in my voice. Sumunod siya. Nanlaki naman ang mga
mata ko nang apakan ni Alyza ang paa ko.
"Bobo ka! Gago! Bakit nanghahalik ka?! Nakakainis ito!"
"Kinilig ka naman diba?" I smirked. Kinalmot niya ang leeg ko. "Aray!"
"Fuck you!" Pulam-pula ang mukha niya. Ngumisi lang ako.
"Kaya nga may Yohan diba?" I smirked again. Akmang kakalmutin niya na naman ako
nang hawakan ko ang kamay niya. Ibinalya ko siya sa pader. Idinikit ko ang katawan
ko sa kanya.

"Ysmael!" She hissed.

"Likod ko ang kalmutin mo, Alyza! Mark my back like how I will mark you..." I
whispered in her ears. Naramdaman kong nanginginig ang buong katawan niya. Ngayon
lang siya nagkaganoon sa akin. Living with her for five years, ngayon lang ako
nakakakuha ng reaksyong ganito sa kanya. Noon ay panay siyang paiwas, o lumalayo.
"Hindi ka naman pala, bato..."
"I hate you, Yael!" She hissed. Lalo ko siyang isinandal sa pader at lalo kong
idiniin ang katawan ko sa kanya.
I bit my lower lip. "And I hate you more." I hissed back. "I hate you so much I
want to bury that deep inside your core so you'll never forget how much I loathe
you."
Tinulak niya ako.
"Babayagan na kitang bobo ka! Nakakainis ka! Iyong kati ng katawan mo ipakamot mo
sa iba! Wala sa kontrata natin iyan! At sa susunod na gawin mo iyan sa akin,
idedemanda na kita!"
Natigilan ako nang makita ko ang takot sa mga mata ni Alyza. I sighed. Pumasok siya
sa silid ni Yohan. Narinig ko ang pag-lock ng pinto. Nahampas ko naman ang pader.
Until now, she fears me. And I so want that gone.
__________________
"My, sasabihin ko pa sa teacher ko iyong tungkol sa favorite book kong Accounting
Terminologies?"
Gusto kong matawa kay Yohan. Kasalukuyan kaming nasa loob ng sasakyan ko. Ihahatid
ko siya ngayon sa day care center sa labas lang ng village kung saan kami nakatira.
He seemed so excited upon his first day kahit na saling pusa lang siya. Five years
old pa lang kasi siya at sabi ng napagtanungan ko ay six years old dapat ilagay sa
kinder si Yohan. Ang akala nga ng iba ay mas bata pa siya sa edad niya. Maliit kasi
si Yohan at payat siya. Ang nakakatuwa lang kay Yohan ay mahaba ang bias niya kaya
alam ko na tatangkad siya. Panay ko nga siyang pinaiinom ng gatas at pinakakain ng
masustansyang pagkain.
Pinalaki ko siya na kumakain ng gulay.
"Hindi anak! Basta magpapakabait ka lang kay Teacher para hindi ka mapagalitan,
okay?"
"My, bakit hindi ako hinatid ni Dy?" Biglaang tanong niya. Nang umalis kami sa
bahay ay tulog pa rin si Yael. Siguro ay napagod iyon sa pagkembelar niya sa mga
babae niya. Hindi ko alam kung ilan ang ka-affair niya. Ayos lang naman as long as
he's discreet about it. Kakpag kasi nalalaman ng iba ay napapagalitan ako ng Nanay
niya na para bang tungkulin kong bantayan si Yael. Hindi naman na bata si Yael,
alam naman na niya ang ginagawa niya kaya hindi ko tungkuling bantayan siya.
"Baka pagod. Hayaan mo, bukas, siya ang maghahatid sa'yo. May meeting kasi si Mommy
bukas sa mga investors sa cupcake house natin."
"My, gusto ko ng carrot cake."
"Okay, sige, baby, mamaya ipagdadala kita sa bahay. Sa opening ng Reynaldo's baby,
dapat nadoon ka ha, ikaw ang magka-cut ng ribbon." Tumango naman si Yohan sa akin.
Matapos ko siyang ihatid sa school niya ay nagpunta na ako sa bakery ko. Iyon ang
negosyo ko. Matapos kong makaipon ng meydo malaki at nagloan ako sa bangko ay
pinagsikapan kong itayo ang dream business ko - ang Reynaldo's. Dinala ko na sa
isang café ang mga pandesal at cupcakes namin ni Tatay. Siyempre, si Tataya ang
chief baker namin.
Masaya naman si Tatay sa naabot ko sa buhay. Pagkatapos ng isang taon ay nag-aral
muli ako. Kinuha ko iyong mga naiwan kong units at tinapos ko ang thesis ko pati na
rin ang OJT ko, Naka-graduate ako - hindi man Magna Cum Laude - Cum Laude lang pero
napasaya ko talaga si Tatay. Inialay ko iyong tagumpay ko sa kanya. Matapos iyon ay
nag-take ako ng CPA board exam at ang nakakatuwa ay pang number eight ako sa
pasado. Hindi nga ako makapaniwala. Noon ko naisip na si Yohan - siya ang swerte sa
buhay ko.
Iyon nga lang, kakambal ng swerte ay ang malas niyang ama. Si Yael. Pero ayos na
rin, hindi naman na siya sakit ng ulo tulad ng dati. Civil kami sa isa't isa at sa
tingin ko ay dahil iyon sa kontrata namin na nakasulat sa tissue paper. Pina-frame
koi yon at ni-display sa bathroom namin para panay niyang nakikita.
I parked my car in front of my café. Pagbaba ko roon ay napansin ko agas ang isang
itim na SUV. Huminga ako nang malalim. Nandito si Ma'am Nikita. Ano na naman kaya
ang kailangan niya sa akin? Ang tagal ko siyang hindi nakakausap. Sabagay hindi
naman talaga niya ako kinakausap. Kapag hihiramin niya lang si Yohan.
"Good morning, Ateng!" Iyon ang bati sa akin ni Minda. Iyong assistant ko. Inginuso
niya agad sa akin ang biyenan ko na naghihintay doon. Kasama niya si Rael na parang
inip na inip na.
"Ma, ayan na si Ate Aly." Sabi pa nito nang makita ako. Agad naman akong lumapit.
"Good morning, Ma'am Nikita. Hi, Rael. May problema po ba?"
"Wala naman. Aly, maupo ka." And I did. "Kakamustahin lang kita..."
"In other words, Ate Aly, nakita ni Mama si Kuya Yael kagabi sa isang restaurant na
may kahalikang babae. Kamusta ka naman daw?"
Napatingin ako sa Mama ni Yael. Pinanlakiha niya ng mga mata si Rael.
"Anak, umalis ka nga muna. Do something else."
Naiwan kami ni Ma'am Nikita na magkaharap doon. Inilagay niya sa mesa ang dalawa
niyang kamay at tumingin sa akin.
"Why are you letting him do that to you, Alyza?" She asked me in a low voice.
"Ma'am, malinaw naman po siguro sa inyo na wala kaming pagmamahal ni Ysmael para sa
isa't isa. Hindi ko naman pwedeng kunin sa kanya ang kalayaan niya lalo na kung
wala akong maibibigay na kapalit. Ayos lang sa akin na ganoon basta hindi niya
nakakalimutan maging ama sa anak namin. The only reason why we're together is
because of Yohan alone. Napag-usapan na namin iyon, the moment Yohan can understand
everything, maghihiwalay kami. He's keeping it discreet. Hayaan ninyo po,
pagsasabihan ko siya mamaya."
"Alyza! Asawa ka ng anak ko!"
"Opo, pero hindi ko rin nakakalimutan na hindi namin mahal ang isa't isa. Kasal
kami pero ayon sa batas, matatawag lang na kasal ang dalawang tao if and only if,
they have consummate the marriage. Well, we never, since we got married. Plus, it's
really okay. I'm not even affected by it. Kung gusto ninyo siyang pagalitan, sige
lang po pero h'wag ninyo po akong idamay. Ayos naman kaming dalawa."
"But it's not supposed to be like this!" She hissed.
"Then, dapat hindi ninyo ipinilit noon na ipakasal kami sa isa't isa, Ma'am
Nikita." Madali kong sagot. Tumapang ang mukha niya.
"Hanggang ngayon, bastos ka pa rin." She walked out. Sinundan ko lang naman siya ng
tingin. Nakita kong umalis na silang dalawa ni Rael. Noon ko naman tinext si
Ysmael.
To: Bobo Much (Ysmael)
Msg: Nandito si Ma'am Nikita. Nakita ka niya kagabi sa hotel may kasama ka daw.
Lagot ka sa nanay mo. Magtago ka na sa saya ng ate mo.
Natawa ako habang binabasa ang message ko sa kanya. Maya-maya naman ay nag-reply
siya.
From: Bobo Much (Ysmael)
Msg: Nandito na si Mama.
Hindi na ako sumagot. Siguro ay abot - abot na naman ang sermon sa kanya.
Bahala siya sa buhay niya. Gusto naman niya iyon.
Maghapon ay nagtatrabaho lang kami ni Minda. Inaayos niya ang mga inventory ng
delivery, ako naman ay kausap ko ang events organizer para sa nalalapit na opening
ko.
Abala ako sa buong araw nang biglang sinabi sa akin ni Minda na may naghahanap daw
sa akin. Kaibigan ko daw kaya agad kong nilabas.
Ganoon na lang ang pagkagulat ko nang makita ko si Ignacio Roothe na nakatayo sa
gitna ng walang kaayos - ayos kong bakery.
He turned to me and smiled.
"Hello, Aly. It's been so long."
There and then, I suddenly saw unicorns and butterflies.
"Iggy..." I called him. He spread his arms and I run to him. I hugged him like he
never broke up with me for Hyacinth. Napaiyak pa ako. Humigpit ang yakap niya sa
akin. He even kissed my forehead.
"Kamusta ka na?" He asked. Pinahid ko ang luha ko.
"Okay naman. Nakakadalawang linggo na ako dito. Nagpunta ako sa dati ninyong bahay,
dito ka itinuro sa akin ng Mama mo."
"Diba nagkabalikan na kayo ni Hyacinth? Bakit hindi mo sa kanya tinanong?"
"Right. Nakalimutan kong asawa ka na nga pala ngayon ni Yael. Anyway, next time
I'll ask her about you. I missed you Aly!" He hugged me again and I hugged him
back. We stayed like that for a while hanggang sa mapag-usapan naming mag-lunch na
lang.

Nagpaalam ako kay Minda.

"Okay ma'am. Siya nga pala. Dumaan si Sir Yael dito, papasok pa lang siya, umalis
na ulit."
"Ha?" Nagtatakang tanong ko. Nagkibit- balikat siya.

DYTM.12 - Hello, good morning, how you do?

"Are you sure, Ate? I mean you should really go back together with Ignacio. If you
love him... Diba mahal mo pa naman. Kayo na lang."

"Akala ko ba inis ka kay Ignacio kasi iniwan niya ako noon? Why are we having this
conversation again?"

Hindi kaagad ako makaisip ng isasagot kay Ate Hya. Hindi ko nga rin maintindihan
ang sarili ko kung bakit ko biglang gustong pag-usapan ang mga bagay na ito. Ang
gusto ko lang naman ay malaman kung nagkaayos na sila. Nag-aalala lang naman ako
kay Ate. Ayoko siyang nasasaktan. Nakakainis kapag nasasaktan ang kapatid ko.

"Well, para matahimik ka, oo nagkabalikan na kami. He spends the night here and he
gave me Milky, right after Chuchay died." Napatango ako. Si Chuchay ay iyong unang
aso ni Ate. Kung tawagin niya iyon ay apo ni Papa.

Hindi naman na ako nakakibo. Pinagmamasdan ko lang siya habang patuloy siyang
pumipirma sa mga papeles na ni-review namin kanina. I wonder what's happening
between her and Iggy. I wanna know kasi kung meron naman talaga bakit pupuntahan pa
ni Ignacio si Alyza Mae? Baka naman niloloko niya ang kapatid ko. And by that
thought, nakadama ako ng galit para kay Ignacio. Ang kapal naman ng mukha niya kung
hind siya pa siya makokontento sa ate ko. My sister was a good catch. Ayaw nga lang
niyang magpakasal - but hey - that's every man's dream!

"Ate, susunduin ko si Yohan sa school, sama ka?" Tanong ko sa kanya nang mapansin
kong tapos na siya.

"Pass muna ako. Baka maagang umuwi si Iggy. Dapat nandoon na ako pero bigay mo na
lang sa kanya ito." Iniabot ni Ate sa akin ang isang paper bag ng candy rocks.
Napangiw ako.

"Ate Hya naman, masisira ang ngipin ng anak ko. Panay na lang candy ang ibinibigay
ninyo sa kanya." Hindi ko kinuha iyong paper bag. Tumaas ang kilay ni Ate.

"Anong gusto mo? Accounting books?"

Ngumiwi ako. "Abnoy si Alyza Mae, wala na akong magagawa doon. Alis na ako."
Hinalikan ko siya sa noo pero hinawakan naman niya ang kamay ko.

"'Wag na 'wag kang liliko sa iba. Mama's so stressed about you na, Ysmael. Ayaw na
daw niyang makakarinig na may kasama kang iba. Maawa ka naman daw sa asawa mo."

Hindi na ako kumibo. Wala naman pakialam si Alyza sa akin. Siguro tutubuan lang
siya nang pakialam sa akin kapag nag-uwi ako ng babae sa bahay pero hindi ko naman
gagawn iyon dahil ayokong masaktan ang anak ko.

Sa isang linggo ay renewal nang kontrata naming dalawa. Saktong limang taon na kasi
iyon. Anim na taon na kaming magkasamag dalawa, iyong unang taon hals magpatayan
kami, buti nga at na-tame na ng kontratang iyon ang galit naming dalawa sa isa't
isa. Hanggang ngayon naman ay may nararamdaman ako sa kanya, hindi ko na lang
pinaiiral dahil payag naman siyang mambabae ako. Kung sakaling hindi siya pumayag,
sa kanya ko kukunin ang pangangailangan ko sa mga babae.

Umuwi ako sa bahay na ang nadatnan ko sa sala ay si Betchay. Nililinis niya ang mga
laruan ni Yohan na nagkalat doon.

"Hello, Sir! Ang aga ninyong umuwi, walang on the sides today?" Tudyo niya sa akin.
Tinitigan ko siya. "Ay, baka mamayang gabi pa!" Lalong naningkit ang mga mata ko.
She sighed. "Joke lang, Sir, nasa kusina po si Aly at Yohan."

Doon ako dumiretso. Inalis ko ang coat at tie ko. Nakita ko si Alyza Mae at Yohan
na nagagawa ng cake. Nilalagyan na ni Yohan ng icing ang ibabaw noon.

"Hey, Bud!" I greeted him. Tumingin siya sa akin. Inayos niya muna ang salamin niya
bago nagsalita.

"Dy, nalabo na naman eyes ko. Nagpalit kami ni My ng salamin."

"Kapapalit lang niyan last year ah." Sabi ko. Napatingin ako kay Alyza Mae.

"Sinabi naman na ni Doc diba, na progressive ang paglabo ng mata niya. Long term
complications of being a premmie." Malungkot na sagot niya sa akin. Hinaplos ni
Alyza ang ulo ni Yohan. "Kapag twelve na siya, pwede na daw i-lazer. We just have
to wait, diba, Yohan? I love you..." Hinalikan ni Alyza si Yohan sa pisngi tapos ay
inutusan itong ipagatuloy ang ginagawa. Umubo lang naman ako.

"Oh may ubo ka?" Tanong naman niya.

"Parang nanunuyo nga ang lalamunan ko."

Agad naman siyang tumalikod at may kinuha sa ref. Kalamansi juice yata iyon. Panay
may ganoon si Alyza dahil kay Yohan. Ibinigay niya iyon sa akin.

"Aanhin ko iyan?" Taong ko. Pumilantik ang mga daliri niya sa ere.

"Ipaligo mo! Bobo!" She hissed.

"Abnoy!"

"Nag-aaway po kayo?" Nakatingin si Yohan sa amin.

"Hindi!" Magkapanabay naming sabi.

"Sige nga po, kiss."

"Yohan! May ubo ang daddy mo! Magkakaubo rin ako!"

"Sabi po ni Tito Rael hindi naman daw po totoo iyon kasi ni-kiss niya daw iyong
girlfriend niya noong nasa ospital di naman po siya nagkasakit. Dali na po, kiss
na, sa lips ulit."

Nanlaki ang mga mata ni Alyza. Humarap naman ako sa kanya.

"You heard him."

Nagulat ako nang siya na mismo ang humalik sa akin. Mabilis lang iyon parang one
second lang tapos ay bumalik na ulit siya.

"Ako na lang ang hahalik nang walang malisya."

Sabi niya. Nanlaki ang mga mata ko.

Putang ina! Ako si Ysmael Consunji! Anong walang malisya ang pinagsasabi nito!
Lahat sa akin ay may malisya!

"Dy!" Nagulat ako nang pahiran ako ni Yohan ng icing sa ilong. Natawa naman si
Alyza. Nanlaki ang mga mata ko. Kumuha rin si Alyza Mae ng icing at ipinahid naman
kay Yohan. Si Yohan naman ay pinahid rin sa akin. Napikon ako. Pinuno ko ng icing
ang kamay ko at ipinahid sa buong mukha ni Alyza Mae. Si Yohan ay humagikgik na
parang walang bukas.

"Bobo!" She exclaimed.

"Abnoy!" Natawa ako. Kumuha na rin siya ng icing tapos ay hinabol ako. Tumakbo
naman ako hanggang sa makalabas kami sa garden. Hindi pa rin siya tumitigil.
Nagulat ako nang bumaba siya sa likod ko at pinahid sa mukha ko hanggang lee gang
icing na nasa kamay niya. Hinawakan ko naman siya sa baywang tapos ay tumalon ako
sa swimming pool.

Napatili si Alyza.

Nakabitaw siya sa akin kaya lumubog siya. Ako naman ay inalis ang polo ko. Lumitaw
ang ulo ni Alyza.

"Bobo!" She hissed.

"Abnormal!"

"My! My! Pwede din ako! Swim?"

"Come baby." Sabi ko. "Alisin mo iyang glasses mo, and your hearing aid."

Nakita ko na lumabas si Betchay mula sa bahay at tinulungan si Yohan na tanggalin

ang mga aparatos niya. Ibinigay niya sa yaya niya ang hearing aid niya tapos ay
tumakbo na papunta sa akin. Sinapo ko siya. Ibinigay ko siya kay Aly kasi
tatanggalin ko ang sapatos ko. Inilagay ko iyon sa taas. Hinubad ko na rin pati ang
pants ko. I was now only wearing my boxer briefs.

"Come to daddy." Sabi ko.

"Mommy, bakit naka-dress ka pa? Swim tayo eh."

"Oo nga naman, Mommy! May nag-swim pang nakapang-office pa?" I grinned at her.
Pinanlakihan niya ako ng mga mata. Ibinigay niya si Yohan sa akin. She turned
around and took her dress of. Nanlaki pa ang mga mata ko nang makita ko ang terno
niyang itim na bra at panty. Humarap siya sa akin.

"My, let's play racing po."

"Anak, h'wag na at mapapagod ka. Mag-swim na lang tayo nila Daddy, okay?" Hinaplos
niya ang mukha ni Yohan. Ako naman ay hinawakan siya sa braso. I bent down to kiss
her lips. I bet she didn't see that coming. I caught her off - guard. I had to take
a sharp breath so I could pull away. I shook my head.

"Oh, hindi kami magkaaway ng Mommy mo ha."

"Okay po. Let's swim, Daddy!"

I grinned at Alyza. I'm definitely lusting over her.

_________________

"Magsleep na ang baby ko ha. Saturday bukas, mamamasyal tayo kina Nanay at Tatay."

Hinaplos ko ang mukha ni Yohan. Habang tumatagal ay lalo siyang nagiging kamukha ni
Ysmael. Ang dami niyang pwedeng maging kamukha pero talagang kay Ysmael pa siya
bumagsak. Ang bobo naman kasi noon, hindi niya pa rin kayng baguhin ng ugali niya.
Masama pa rin ang ugali niya kaya lng naman siya tahimik nitomg nakaraang mga taon
ay dahil hiahayaan ko siyang gawin ang gusto niya. Kung hindi naman kasi siguro
hanggang ngayon battered vegetable ang kinalalabasan ko.

"Goodnight, My."Sabi niya sa akin. Hinalikan ko siya sa noo at kinumutan. Nahiga na

rin ako, pagkahiga ko ay bigla namang namatay ang mga ilaw kasabay niyon ang
malakas na kulog at kidlat. Nagulat ako. Napayakap naman sa akin si Yohan.

"My, ayaw ko ng dark." Napapaiyak na sabi niya. Bumukas ang pinto. Si Yael ang
pumasok.

"You two okay?" He asked. Lumapit siya at kinarga niya si Yohan.

"Dy, scared ako." Umiiyak na siya. Napabuntong hininga na lang ako at tumayo na
rin. Nasa sala sa ibaba ang emergency lights namin.

"Dy, tabi tayo sleep. Pero wag natin iwan si My."

"Sa sala na lang tayo matulog. May matress naman sa ilalim ng hagdan, Yael." Nakita
kong tumago siya. Nauna na silang lumabas ni Yohan. Sumunod ako na may dalang quilt
at unan. Pagbaba ko ay naroon na si Yael at Yohan, nakahiga, bukas na rin ang mga
emergency lights.

Nang mahiga ako ay siniguro kong nakagitna sa amin ang bata. Mula nang ikasal kami
ay hindi pa naman kami nagtatabi kahit kailan. Ayos naman iyon sa akin. Wala naman
dapat mangyar sa amin dahi hindi nman namin mahal ang isa't isa. I firmly believe
that marriage should be about love and respect --- kahit ano doon ay wala sa aming
dalawa ni Yael.
Sa balikat niya nakaunan si Yohan. Naririnig kong nagkukwentuhan silang dalawa.

"Dy, gusto ko po ng lego na robot,"

"Okay, bukas ibibili kita."

Napangiti ako. Ganoon naman si Yael, basta gusto ni Yohan, ibibigay niya.

"Kapatid din po, Dy, gusto ko."

Napaubo ako. Si Yael din.

"Kailan po ba ako magkakaroon ng kapatid?"

"Bukas na lang anak, gabi na, matulog na tayo."

"Sabi ni Yaya Betchay para daw magkaroon ng kapatid dapat daw mag-kiss iyong Mommy
at Daddy panay ko naman kayo nipapagkiss eh bakit wala pa din akong kapatid?"

"PATAY TAYO DIYAN, ALYZA MAE CONSUNJI."

Napapangiti ako nang hindi ko alam kung bakit. Inabot ko ang ilong ni Yael at
pinisil iyon.

"Manahimik ka diyan!" Sabi ko.

"Dapat anak, sinasamahan ng prayers." Sabi ko na lang.

"Oo, anak, iyong luluhod si Mommh sa harapan ni Daddy--- aray! Sa harapan ni Papa
Jesus sa loob ng church! Aray nga!"

"Ang bastos mo!" I hissed.

"Basta gusto ko ng kapatid, Dy. Pahingi po ah."

Napakamot na lang ako ng ulo. Kung makahingi ng kapatid itong anak ko parang
nanghihingi lang ng candy. I just shook my head. Nng muli ko siyang tingnan ay
nakalupaypay na ang ulo niya sa braso ni Yael pero nakayakap pa rin siya sa Daddy
niya.

Hindi ko kahit kailan kinuwestyon ang pagiging ama ni Yael sa anak ko. He may not
be a good person or a husband but he is good father and for that I will be forever
thankful to him.

"Oo nga pala, nadeposit ko na sa accout ni Yohan iyong para sa kanya this month."
Sabi niya. Alam niyang ayokong maghawak nang ganoong kalaking pera kaya napag-
usapan na lang namin na kahit na anon ibibigay niya kay Yohan basta pera ay diretso
sa banko. "I-update mo na lang iyon passbook niya."

"Alright. Salamat, Yael... Goodnight." Pumikit na ako at tumagilid.

"Nagkita pala kayo ni Ignacio noong nakaraan." May kung ano sa boses niya na hindi
ko matukoy. Napabaling ako sa kanya. Nakapikit siya at nakapatong ang braso niya sa
noo.

"Oo, nagpunta siya sa shop. Nangangamusta. And then we had lunch."

"Alright. But he's back together with Ate."

"Alam ko. We talked about it." Kunot namkunot na ang noo ko. May kakaiba kasi sa
way nya ng pagtatanong. Hindi naman ganoon dapat dahil hindi naman ako nagtatanong
sa mga babae niya. Alam kong meeon dahil panay kong naririnih na may kausap siya sa
phone. Ang alam kong babae nya ngayon ay si Raquel Lactatao. They've been dating
for quite a while now. Hindi naman namin pinag-uusapan pero marami kasi akong
nakikita.

"Okay... goodnight."

Ngumisi ko.

"Why, Mr. Consunji, nagseselos ka ba?"

He turned to me with those dark eyes. Napalunok ako.

"Oo."

I gasped. What the hell was he talking about. Titig na titig ako sa kanya.
Nagseselos siya?

"Bobo ka talaga?!" Hinatak ko ang buhok niya. Tumawa naman nang malakas si Ysmael.
Hindi ko pa rin tinigilan ang pagsabunot sa kanya hanggang sa gumalaw na naman si
Yohan. Nang masiguro komg tulog siya ay saka ko itinuloy ang pagsabunot sa kanya.

"Alyza sumosobra ka na! May karapatan naman akong magselos, asawa mo kayanako,
hello?"

"Hindi! Grounds na nga tayo for annulment kasi wala naman nangyayari sa atin---"

"Bakit, gusto mo bang meron?" Balik niya sa akin.

"A-AYOKO!"

"Then why did you stutter?"

"Nabigla ako! Bobo!"

Bumangon ako para magpunta sa kusina. Hindi ko dapat iniisip kung anong pinagsasabi
niya sa akin. Kabobohan lang iyon talaga ni Yael.

Pagbalik ko doon ay gising na naman si Yohan.

"Anak, bakit gising ka...?"

"My, sabi ni Dy nag-away daw kayo."

"Hindi nga!"

"Kung hindi, kiss kayo. Gusto ko iyong sweet."

Nanlaki ang mga mata ko. Si Yael ay nakangisi lamang.

"May nalalaman ka pang sweet sweet! Susuntukin kita diyan, Yael!"

"Ayan, anak o, beast mode ang mommy mo."

Lumapit si Yael sa akin at hinalikan nga ako. Nanlalaki na naman ang mga mata ko.
He was kissing me in away that I can never forget it. Nahigit ko ang hininga ko.
"Goodnight, Alyza Mae." Kinindatan niya ako.

"I hate you!"

He kissed me again.

"Ih!"

"I hate you more, Abnoy."

Umismid ako at tumagilid na. Nagpupuyos ang damdamin ko dahil sa mga pinagagawa
niya sa buhay niya. Bakit ba apektado ako doon?! Napaka-walang hiya talaga ng
lalaking ito. Ginugulo niya ang tahimik kong damdamin.

Nakatulog na ako. Hindi ko alam kung anong gusto niyang palabasin? Bahala siya sa
buhay niya. Yamot na yamot ako.

Hindi ko alam kung anong oras na ako talagang nakatulog. Naalimpungatan na lang ako
kinabukasan. I opened myeyes and I saw Yohan standing in front of me. May dala
siyang cellphone.

"Morning My, smile!" Iniumang niya sa akin ang phone. Nagtataka ako kung bakit. I
looked beside me and I realized that Yael's arms were around me. Super close namin
ngayon. Nakatagilid ako tapos nakadagan sa binti ko ang binti niya. Ang mga kamay
naman niya ay nakapalupot sa aking baywang.

"My, ang sweet ninyo po." Wika ni Yohan. "Nandyan po si Mama Nikita sabi niya
picture ko daw po kayo..."

Napangiwi ako. Tumalikod si Yohan, nang wala na siya ay hinampas ko siya nang
hinampas.

"Get off me!"Sabi ko. Lalo lang humigpit ang yakap niya.

"Morning, Alyza Mae."

Ihhhhhhh! He's getting to my nerves!

DYTM.13 - All of my regrets are nothing new

"Abnoy, may dinner mamaya sa mansion. Pumunta tayo. Sinabi na ni Mama kanina."

Kinatok ako ni Yael sa bathroom. Kasalukuyan kasi akong naliligo. Nasa ilalim pa
ako ng shower habang tinititigan ko ang mga frames kung nasaan ang tissue contract
namin. Isang linggo na lang ang talab ng contract na iyon at ngayon palang ay nag-
iisip na ako ng mga idadagdag doon. Pwede naman na akong makipag-annul pero inisip
ko si Yohan. Naisip ko, ganoon pala iyon kapag may anak na, panay iyong anak ang
unang maiisip. Panay iyong anak ang inuuna. I want Yohan to be happy, I want him to
have a whole family just like what I have and what Yael has. Ang unfair naman kung
naranasan ko at ng ama niya tapos pagdating sa kanya mawawala.
Hindi naman na ako nahihirapan sa pagsasama namin. Hindi na rin niya ako sinasaktan
- iinaasar niya nga lang ako pero okay na din iyon. Basta nakikita kong masaya ang
Yohan ko, solve na rin ako.
"Abnoy? Nakatulog ka na ba diyan?" Kumatok siyang muli.
"Patapos na ako! Nasaan na si Yohan?"
"Isinama na ni Mama sa mansyon. Hinahanap daw kasi ni Papa. Bilisan mo na diyan
nang makaalis na rin tayo."
"Akala ko ba dinner?" Ang alam ko mag-a-alas dos pa lang nang hapon.
"Oo nga. Pero nandoon na si Ica. I miss her. We have to go early. Naglalambing ang
kapatid ko."
Tumango ako kahit na hindi niya ako nakikita. Pinatay ko na ang shower at saka
inabot ang towel ko. Medyo mataas iyong sabitan ng towel kaya tumingkayad pa ako,
pagkatingkayad ko ay may naapakan akong basa kaya nadulas ako.
"Ay!" Sigaw ko. Napaupo ako sa tiles. Napangiwi ako sa sakit. "Aray!" I bit my
lower lip.
"Abnoy? Hoy! Anong nangyari?" Napatingin ako sa pinto.
"Nadulas ako."
"What?! I'm coming in!"
Hubad ako! "Wag kang papasok! Ahhhh!" Sinipa niya ang pinto at nakapasok siya. He
found me lying flat on my back on the tiled floor. Hindi kasi ako makagalaw kaya
hindi ko matakpan ang sarili ko.
"Abnoy! Ohhhh!"
"Wag kang tumingin!" I hissed at him.
"Paano kita bubuhatin kung hindi ako titingin?"
"Bobo ka! Takpan mo na!" Sabi ko. Kinuha niya ang towel ko at itinakip sa akin.
Binuhat niya ako na parang bagong kasal kami. Kinakabahan ako. Ang sakit talaga ng
baywang ko.
"Ano ba kasing ginagawa mo doon?" There was strain on his voice for I don't know
what for. He took a deep breath and put me down on the bed inside the master's
bedroom - his room.
Huminga ako nang malalim. Napangiwi ako. Kinuha niya ang receiver ng phone at may
kinausap.
"Nay, nadulas po si Alyza sa bathroom, masakit daw po ang baywang niya, anong
gagawin ko?" Tanong niya. Nabigla pa ako nang bahagya nang mapagtanto ko na si
Nanay pala ang kausap niya. Close sila?
"Okay, Nay. Salamat po."
"Oy, talikod ka daw, My. Lalagyan kita ng yelo sa baywang. Wait kukuha ako."
Napanguso ako. Ayaw na ayaw ko kapag tinatawag niya akong Mommy. Naririnig niyang
madalas kasi kay Yohan kaya naa-adapt niya. Kinikilabutan pa rin ako kapag ganoon.
Nang bumalik siya ay may dala na siyang ice pack. Pinatagilid niya ako.

"'Wag kang lilibugin! Sisipain kita sa genitals mo!"

"Sus! Hindi nga kita type, My este Abnoy!" Natawa siya.
"Bobo!" Bulong ko.
Napangiwi ako nang masahihin niya ang likuran ko. Ngayon ko lang nalaman na may
wonders ang kamay ni Yael. Napapapikit ako. Ang sarap...
"Hmmm..." Pigil pa ang ungol ko. Napalunok ako. "Yael, tama na... Ayos na ako."
"Sure? Sige, ikukuha kita ng damit mo. Tatawagan ko si Mama, sasabihin ko na hindi
na muna tayo makakapunta."
"Hindi! Ipapahinga ko na lang ito. Kawawa naman si Yohan kung hindi tayo pupunta sa
mansyon. Naghihintay iyong anak ko."
"Alright. Magpahinga ka na pagkabihis mo." Again, the restrain in his voice was too
obvious. Naramdaman ko na lang na lumabas siya ng silid. Dahan-dahan naman akong
nagbihis. Pagkatapos ay muli akong nahiga. Naibsan na iyong masakit pero maingat pa
rin ako.
Nakatulog ako at naalimpungatan nang marinig si Yael na may kausap sa phone.
"I can't tonight. I have a family thing. Yes. Babawi na lang ako bukas. Alright.
I'm excited to see you. Okay, I love you too."
Napaawang ang mga labi ko. Bakit parang gusto kong malungkot. Hindi ako gumalaw.
Maya-maya ay naramdaman kong hinaplos niya ang noo ko. Maya-maya naman ay
niyuyugyog na niya ako.
"My... Abnoy, huy! Gising na, kailangan na nating magpunta kay Mama. Let's go."
Dahan-dahan akong tumayo.
"Kaya mo ba?" Tanong naman niya. Tumango ako. Pumasok ako sa silid namin ni Yohan
para magpalit ng damit. Fifteen minutes later ay nakasakay na kami ni Yael sa
kotse. Bigla na lang akong nalungkot na hindi ko nalalaman kung bakit. Down na down
talaga ang pakiramdam ko.
Pagdating naming sa mansyon ay naroon na ang mga kapatid ni Yael. Nagbonding nga
sila ni Nautica sa pamamagita ng pagkain ng cupcake na dala-dala ko. Si Ysmael
naman ay panay nakakandong sa Papa Yto niya. Panay naman silang ganoon. Halatang
tuwang-tuwa si Sir Yto sa unang apo niya.
"Alyza, pwede bang tulungan mo muna ako sa kusina?" Tanong ni Ma'am Nikita. I just
sighed. I can't stand her but I have to endure her. Ayoko namang makita ng anak ko
na gyera pala kami ng pinakamamahal niyang Mama Nikita.
Habang nasa kusina ay tinulungan ko nga siya na ayusin ang pagkain pati na rin ang
dessert. Hindi naman ako nagsasalita.
Bigla na lang akong tinamaan ng realization na baka in love nga si Yael kay Raquel
Lactaotao. Maapektuhan pa noon ang kung anong meron kami which is wala naman. Ang
ayoko lang kasi maramdaman ni Yohan na hindi naman talaga kami ang priority ng
daddy niya.
"Alyza, ayos ka lang ba?" Narinig ko si Ma'am Nikita. Napatitig ako sa kanya.
Tumango ako. She sighed. "Sige, ilabas mo na iyang mga pagkain. Nandyan na si
Hyacinth. Makakapagsimula na tayo."
Lumabas na nga ako sa dining area dala ang sauce ng spaghetti at ang pasta bowl.
Inayos ko ang pagkakalagay niyon. Nalingunan ko si Hyacinth na pumasok kasunod si
Ignacio. Tumaas ang kilay ko.
"May dala akong cake, little buddy!"
"Ate, hindi nga masyadong pinapakain si Yohan ng sweets! Sasakit ang ngipin niya."
"Pero gusto koi yon, Dy." Sabi pa ni Yohan.
"Magsabi ka sa mommy mo."
"My, pwede po ba?"
"Anak, hindi. Diba once a week lang ang sweets. Bawal sa'yo iyon kasi. Sasakit ang
teeth mo. Next time na lang."
"Diba, sabi ko sa'yo, Ate." Kinuha ni Yael ang supot at ibinigay na lang kay
Nautica.
"Kumain na tayo." Sabi ni Ma'am Nikita. Naupo na kami. Katabi ko si Yohan tapos si
Yael. Si Hyacinth ay katapat ko. Si Ignacio naman ay nasa tabi niya na kanina pa
walang ginawa kundi mag-text nang mag-text. Si Sir Yto ay kanina pa rin nakatingin
sa kanya. I sighed. Parang nakikita ko si Ysmael. May mga pagkakataon sa bahay na
kumakain kami ng hapunan tapos text din siya nang text. Titigil lang siya kapag
tinanong na ni Yohan kung sinong ka-text niya.
Mukhang napapansin rin ni Hyacinth iyon. Nakakramdam nga ako ng awa. I just shook
my head. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako palagay sa kanya. Civil lang ako kasi
mabait naman siya kay Yohan ko.
Binati ni Sir Yto ang ginagawa ni Iggy. Noon lang siya tumigil - just like Yael.
Napailing ako at kumuha ng pandesal.
"Pa. Busy lang si Iggy, alam mo naman ang work niya."
I smirked. Nagagawa pang ipagtanggol ni Hyacinth si Ignacio? Sabagay ako nga
hinahayaan ko. I shook my head. Hindi ko rin masisisi si Hyacinth. Mahal niya
siguro si Ignacio kaya nagtatanga-tangahan siya. Hindi ko naman mahal si Yael kaya
okay lang na mambabae siya. Common knowledge na ang pambabae niya.
"Sorry." Itinago na ni Ignacio ang phone niya. Nagkatinginan kaming dalawa at
ngumiti siya sa akin. My heart skipped a beat. Binawalan ko ang sarili ko.
"Tita? Bread?" Binigyan ni Yohan ng pandesal si Hyacinth. Natuwa naman siya at
kinuha ito. Muli ay kinausap ako ni Ignacio.
"What's that, Aly? Ito ba iyong pandesal sa bakery ninyo?" Tanong niya. Tumango
ako.
"Oo. Gusto mo?" Maliksi ko siyang inabutan. Kinuha niya iyon at saka kinagatan. I
sighed dreamily. Naiintindihan ko naman kung bakit siya nagpapakatanga kay Ignacio.
Ignacio is the perfect catch.
Natapos ang hapunan. Nagyaya naman si Yohan sa swing sa garden. Naupo ako sa
benches doon habang pinapanood siya. Nagulat pa nga ako nang umupo si Hyacinth sa
tabi ko. I was creep out pero hindi naman ako nagsalita. Hinayaan ko siyang naroon.
"How are you?" She asked me. Nagulat talaga ako. Nilingon ko si Hyacinth at saka
nakipagtitigan sa kanya. Sa huli ay napangiti ako.
"Funny, it's been five years since you last asked me that." Sagot ko naman sa
kanya.
"Sorry..." She said
"For what? For having your brother as a husband?" I chuckled. "Sanay na ako. He's
too complex and I'm tired trying to understand him. Kung ano na lang ang gusto
niyang gawin. As long as he's a father to Yohan."
"No. Not that, sorry for cheating on you back in the days." Sabi niya pa. Natigilan
ako at lalo siyang tinitigan. I grinned. Hindi ko alam kung dapat ko bang sabhin sa
kanya ang mga napansin ko but what the heck! Nagse-sharing naman na kami kaya
sasabihin ko na lang.
"Then, I should be sorry for you too. I've seen it before with him and I'm seeing
it now with Yael. Hyacinth, I think Ignacio is cheating on you. I know. I've seen
that look on his face before when it was about you. So, Hya, as your legit sis-in-
law, guard your heart. You're about to get hurt - big time."
Tuloy lang ako sa pagsasabi. Nakatitig lang si Hyacinth sa akin. Mukhang hindi niya
mapaniwalaan ang sinasabi ko pero iyon ang nakikita ko. Tinapik ko ang balikat
niya at tumayo na. Kinuha ko si Yohan at inaya na siyang pumasok sa loob. Habang
naglalakad kami ay nagsalita.
"My, parang nag-screech iyong hearing aid ko po." Agad naman akong nag-alala.
"Ha? Bakit? Patingin nga..." Lumuhod ako sa harapan niya tapos ay sinilip ang
maliit na bagay na iyon sa tainga niya. "Lagay mo sa palm ko." Utos ko and he did.
Tiningnan ko. "Naku, baby, parang nasira na siya."
Nakatingin lang si Yohan sa akin. Para bang hindi niya ako masyadong narinig. Wala
siyang reaksyon. Napaluha ako.
"Hay, anak. Kung pwedeng si Mommy na lang ang may mahinang hearing maging okay ka
lang..." Niyakap ko siya.
"What's wrong?" It was Yael's voice. "You're crying."
"Nasira iyong aid niya. He couldn't hear me well."
"My, bakit ka umiiyak?"
Kinarga ni Yael si Yohan. Inilapit niya ang bibig niya sa anak namin. He spoke
softly.
"Wala baby, napuwing si Mommy. Uuwi na tayo para mapalitan iyang aid mo ha. Sabihin
mo kay Mommy 'wag na siyang umiyak."
"Wag ka na umiyak Mommy. Dy, pwede sa living room tayo ulit mag-sleep. Masaya ako
doon kasi tabi tayong tatlo." Hinaplos ni Yael ang noo ni Yohan.
"Sure, baby." Tiningnan ako ni Yael. "Let's go, Mommy... " He took my hand. "Abnoy,
'wag ka nang umiyak." Sabi niya pa.
"Pwede ba namang hindi? Kung lahat ng mararamdaman niya pwede kong kuhanin, kukunin
ko, Ysmael, ayokong nahihirapan siya."
He sighed. "Kaya ang hirap pigilan eh..." He said. Napatingin ako. Ipinasok niya sa
kotse ang bata.
"Alin?"
"Ha?"
"Alin ang mahirap pigilan?"
He grinned. "Iyong pinto. Sumakay ka na at nang makauwi na tayo. Baka magselos na
ang ate ko dahil kanina pa kayo natititigan ni Igorot."
Sinundan ko siya ng tingin.
"Bobo talaga."
-----------------
"Malapit na iyong opening ng bake shop mo? Anong gusto mong regalo?"
Kumunot ang noo ko - hindi dahil sa tinatanong niya ako kung anong gusto kong
regalo kundi dahil ang aga niyang gumising ngayon at mukhang aalis siya.
"Okay lang naman ako. Aalis ka? Kasama mo ba si Raquel?" Hindi ko natiis na
itanong. He looked at me.
"Oo. Babalik rin naman ako bukas. Sa Balesin lang kami." Wika niya. Tumango na lang
ako.
"Ingat kayo." Sabi ko na lang sabay kuha sa kape na itinimpla ko kanina. Tumalikod
agad ako at bumalik sa sala kung saan tulog na tulog pa rin si Yohan. Ako na lang
ang iisip ng paliwanag kapag nagtanong siya sa akin mamaya.
Naramdaman kong umalis na si Yael. I should just shrug this off. Wala naman akong
dapat say sa mga pupuntahan niya o kung kasama niya si Raquel. Sila ang
magkarelasyon at hindi ako kasama sa relasyon nilang dalawa.
Mag-iisang taon na yata silang magkarelasyon. Panay kong nakikita sa IG ni Yael ang
mga litrato nila. Kung minsan ay ginagawa niyang subject ng photographs niya si
Raquel. Maliban kasi sa music, mahilg kumuha ng mga litrato si Yael. Iyon din ang
bonding nila ni Nautica. Pagdating naman kay Yohan ay music ang bonding nila. He's
starting to teach him how to play the ukulele and the piano.
Maghapon ay sa bahay lang ako nag-stay. Hindi na ako pumasok sa opisina. Nag-
bonding na lang kami ni Yohan at ni Betchay, nag-swimming kaming tatlo, naglaro
kaming dalawa ni Yohan ng board games tapos sa kalagitnaan ng hapon ay nanood kami
ng mga favorite niyang mga cartoons sa tv.
And then, I received a call. It was from Hyacinth.
"Hello? Bakit?"
"He's kissed another woman, Alyza Mae. You were right. He was cheating on me."
Humagulgol si Hyacinth. Napailing naman ako. Ibinaba ko ang phone at sinabi kina
Betchay na pupunta kami sa mansyon. Hindi ko alam kung bakit pero pakiramdam ko
kaya niya ako tinawagan ay dahil gusto niya ng makakausap.
Pagdating ko roon ay may dala akong pandesal. Naroon na rin si Hyan - ang pinsan ni
Hyacinth at may bonus pa, naroon si Apollo at Achilles.
We haven't seen each other for a long time. Huling kita k okay Apollo ay noong
binyag ni Yohan.
"Hey, Alyza! I missed you!" Sabi niya sa akin. Niyakap niya ako.
"Hey, Betchay!" Sabi naman ni Achilles sa yaya ni Yohan. Nag-appear silang dalawa
pero feeling ko, yayakap si Betchay sa kanya.
Nagkwentuhan kami nila Apollo habang si Hyacinth ay iyak nang iyak sa loob ng silid
niya.
"Ang laki-laki na ng inaanak ko! Ang dami ko nang utang sa'yo! Anong gusto mo,
ginto?"
"Ang gusto daw ni Yohan, Apollo, maligo ka." Sabat naman ni Achilles. Sinuntok ni
Apollo sa binti si Achil. Nagtatawanan kami nang bumaba si Hyan. Galit ang
expression ng mukha niya. Sumunod ang kambal sa kanila. Kinabahan ako kaya sumunod
din ako paglabas ko ng bahay ay nakita ko ang sasakyan ni Yael na nakaparada doon
tapos lumabas siya ng kotse at sumunod na rin sa labas.
Tumakbo ako palabas at doon nakita kong sinusuntok niya si Ignacio.
"Sinaktan mo ang Ate ko! Hindi ka ba pwedeng basta na lang mawala sa buhay namin?
Hindi ka naman naming kailangan, Ignacio! Wala kang ginawa kundi sirain at saktan
si Hyacinth! You're not good enough for her! You're not even man enough to stand up
for her and hold her hand! Ni hindi mo maharap si Papa! Tapos ang lakas ng loob
mong ayaing magpakasal si Ate?! You ruined everything!"
Pinagsusuntok niya si Ignacio. Napasinghap ako. He can't do that!
"Umalis ka dito, Ignacio! Hindi ka dapat nagpapakita kay Ate!"
Muli na namang susuntukin ni Yael si Igancio kaya napatakbo ako at hinarang ko ang
katawan ko.
"Stop, Yael! Wala kang karapatang saktan si Ignacio. Hindi mo problema ang problema
nila ng kapatid mo!" I hissed. His fist was hanging on air. Nagtiim ang mga bagang
niya.
"Bitch!" He said and then he walked out. Hinarap ko naman si Iggy. May mga pasa
siya. Hinaplos ko ang mukha niya at habang nakatayo ako doon ay napaiyak ako.
It hit me like a hurricane. Mahal ko si Ignacio at nasasaktan ako dahil nawala siya
sa akin. He was the one that got away and I will always be hopeful for what
should've been.
"Iggy, leave, this isn't a good time. Leave, please." Sabi ko na lang. He left with
the woman. Pumasok naman ako sa loob. Nakita ko si Yael na nakatayo sa may sasakyan
niya. Hinarap niya ako.
"Bakit ipinagtatanggol mo iyon? Tang ina, Alyza! May anak ka na! Pero nilalandi mo
pa rin si Ignacio! I guess something's never changed." He spat those words.
"Yael---" Natigil ako sa pagsasalita nang sampalin niya ako. Bumaling ang mukha ko
at napaluha ako.
"You never change. You're still a bitch."
Pumasok na siya sa mansion, ako naman ay umiiyak doon. Kailangan kong pigilan ang
sarili ko. Ayokong makita ako ng anak ko na ganito. Nang kalmado na ako ay saka na
ako pumasok. Si Betchay ang sumalubong sa akin.
"Pinatulog na ni Yael si Yohan. Ayos ka lang ba?"
"Oo. Sa kitchen lang ako." Yumuko ako doon at umiyak. Umiiyak ako dahil sa
panghihinayang sa mga nawalang taon sa buhay ko. Akala ko ayos lang na hindi ako
masaya basta masaya si Yohan pero hindi talaga ako masaya dahil kay Yael, dahil
hindi sya ang taong gusto kong makasama.
"Did Hyan leave already?"
Boses iyon ni Hyacinth. Hindi ko siya nilingon hanggang sa naupo siya sa tabi ko.
"Hey... what happened?"
Pinahid ko ang mga luha ko at humarap sa kanya.
"Alam mo ba kung anong nangyari habang tulog ka? Iggy came here, iyon nga lang
kasama niya iyong babae. Nagdilim yata ang paningin ni Hyan ayun, nabugbog." Kwento
ko pa. "And then, Yael came, he punched Ignacio. Galit siya dahil nasaktan ka, and
you know what I realized?"
"What?" Punong-puno ng pagtataka ang mukha niya. Ako naman ay iyak nang iyak. Dama
ko kasi iyong sakit. Iyong buhay na dapat sa akin ngayon - iyong may pagmamahal,
nawala dahil lang kay Hyacinth.
"I'm in love with Iggy. Up until now, I'm in love with him. Kaya nga nagagalit ako
sa'yo. Kasi ako dapat ang kasama niya ngayon. Ako dapat ang pinag-aalayan niya ng
pagmamahal at atensyon na ibinibigay niya sa'yo pero wala. Because of you I'm
trapped in a loveless marriage and I want so much to get out of it. Kung hindi lang
ako naaawa sa anak ko at kung hindi lang ako natatakot sa mga magulang ko, matagal
ko nang iniwanan ang kapatid mo. Kung hindi lang ako natatakot na baka ilayo sa
akin ng pamilya mo ang anak ko, matagal na akong wala dito. I'm here now, Hyacinth
because you took Ignacio away from me. He should've been Yohan's Dad. He should've
been my husband. He's supposed to be my happy ending. Kaya ngayon, pinakikiramdaman
ko ang sarili ko, dapat masaya ako, kasi nahihirapan ka, kasi nararamdaman mo iyong
mga insecurities ko noon, na hindi ako sapat, na ang pangit-pangit ko."
Humagulgol ako. Nakaupo lang si Hyacinth sa tabi ko. Ang sakit-sakit nang
nararamdaman ko. Gusto kong maging masaya pero hindi ko magawa iyon kasi nga...
"Pero alam mo, Hya? Hindi ako masaya na nangyayari sa'yo ito. In fact, naaawa ako
sa'yo. Kasi alam ko kung gaano kasakit. And the thing that amazed me the most is
that I found myself rooting for you and him because when I looked at him, I saw how
much love he has for you. His eyes... I know those look. He didn't even look at me
that way, Hyacinth. He's in love with you and a man like Ignacio shouldn't go to
waste. You should never let him go. He's one in a million."
Tumayo si Hyacinth at niyakap ako nang mahigpit. Marami akong sinabi sa kanya. Sa
pagkakataong iyon ay alam kong napatawad ko na siya. Hindi ko na siya kinamumuhian.
Maya-maya ay umakyat na rin ako sa silid kung nasaan si Yohan. Katabi niya si Yael
na tulog na tulog na. I kissed my son's forehead.
I looked at him and I realized na ang katapat lang ng kalungkutan ko ay ang isang
ngiti niya.
"Mahal na mahal kita, Yohan. Ikaw lang, sapat na."
l

DYTM.14 - I'm finding that You and You alone can break my fall
"So you broke up with him?"

I cleared that with Hyacinth. Hindi lang kasi ako makapaniwala sa mga sinasabi
niya. Noong nakaraang gabi lang ay sinasabi ko sa kanya na hindi niya dapat
pakawalan si Ignacio dahil ang mga lalaking tulad niya ay hini dapat pinapabayaan.
He's the perfect catch.
"I have to. Kung hindi masisiraan lang kami ng bait na dalawa." She sighed. Nasa
bakeshop ko si Hyacinth noon at tinutulungan niya akong asikasuhin ang opening ng
Reynaldo's.

"Matagal naman na kayong sira ulo. Si Ignacio, pinakawalan ako, hello, ang ganda ko
kaya noon. Tapos ikaw pinakawalan siya, sira ulo much tapos iyong magiging anak
ninyo in the future, sira ulo in the making."

Hyacinth laughed. Nilantakan niya ang cheesecake na nasa harapan naming dalawa.

"Yes, I remember, ang kapal ng salamin mo tapos may brace ka pa sa ilalim ng ngipin
mo. Whatever happened to those?"

"I had it removed para mas lalo akong gumanda. Ikaw nga na-in love ka kay Iggy
kahit na ganoon ang suot niya."

"Well, he's an eyesore!" Hyacinth exclaimed. Ako naman ay natawa.

"Fuck! Crush na crush ko si Ignacio lalo na kapag naka- Hawaiian shirt and stripes
shorts siya." I giggled. Hyacinth laughed out loud. Napatingin sa amin ang mga
tauhan ko.

"Hya, ang ingay mo!" I hissed. Pinigil naman niya ang sarili niya at saka umayos.
"Nag-sex man lang ba kayo bago kayo naghiwalay?" Tanong ko.

"Hindi. Walang ganoon. Ikaw, Aly, how many times do you do it with my brother?"
Malisyosong tanong niya sa akin.

"Walangg ganoon." Sabi ko sa kanya. "Hindi naman kami nagtatabi."

"As in since you got married, walang sex? Hindi ka ba tigang? Kasi ako oo, and
sometimes I entertain myself."

"Hyacinth! Don't you think that it's too much information?!" Pinanlakihan ko siya
ng mga mata. "Fertile nga ako ngayon pero hindi naman mangyayari iyang iniisip mo."

"Masasayang ang mga eggs!" Hyacinthc hissed. Sinabunutan ko siya. Hindi ko alam
kung paano kami napunta sa ganito. Ang alam ko lang palagay na ang loob ko sa kanya
at hindi naman pala gaanong masama ang ugali niya.

Maghapon ay nagkukwentuhan lang kaming dalawa. Si Ignacio ang pinag-uusapan namin.

"And then one time, he asked me if there's a cat inside my body. Nawala iyong
horniness ko noon, Aly. He's just too innocent that sometimes, it gets into my
nerves."

"Noong first date naming, dinala niya ako sa isang restaurant sa loob ng isang
hotel, noong nasa loob kami ng sasakyan niya, umatungal ako ng iyak kasi akala ko
ivi-virgin na niya ako."

Nagtawanan kami ni Hyacinth. Nag-appear kaming dalawa tapos ay sabay pa kaming

napailing. Alas-sais nang gabi nang magpasya akong mag-ayang umuwi but Hyacinth has
better plans. Tinawagan niya si Ysmael at pinauwi nang maaga dahil mag-girls night
out daw kaming dalawa.

"Hya, hindi pwede, hahanapin ako ni Yohan."

"Hayaan mo si Yohan kay Ysmael! Ayoko nang naririnig na pinupuntahan niya si

Lactaotao no! Two years na silang magkasama and you're not doing anything about
it." Sabi niya habang nasa sasakyan kaming dalawa. She was the one driving.

"Wala naman kaming pagmamahal sa isa't isa, so why would I do something about it?"
Nagkibit-balikat ako. Hyacinth grinned.

"Nice to meet you Queen Alyza Mae of Denial City of Pete's sake!" She laughed.
Lumiko kami sa Recto Avenue. Sa Lights District yata kami pupunta. "Alam mo?
There's this thing with the Consunji men. Lahat ng sinasaktan nila, iyon ang
nakaka-forever nila. Like My Lolo Tatay, sabi niya nasampal niya din si Nanay noon,
hindi lang iyon, he thought that he was trapping her in a pointless, loveless
marriage but he fell - and when he fell he fell hard. Then there's my dad, hindi
man physically but he emotionally tortured my mother until he finally said I love
you and now, they're married to thirty-five countries and the list just go on and
on and on... To Ysmael, hindi niya pa lang siguro alam pero, one of these days, he
will be doomed."

"Impossible. Mahal niya si Raquel Lactaotao, kung hindi ba, sa tingin mo magtatagal
sila?" I asked again.

"Besides her, alam mong marami pang side dishes diba?" Tumingin si Hyacinth sa
akin. I just shook my head. She parked the car and we got out of it. Pagpasok
naming sa bar ay agad na nilapitan si Hyacinth ng mga nakakilala sa kanya. Ako
naman ay dumiretso sa bar at nag-order ng alak. I drowned myself to alcohol
hanggang sa makalimutan ko ang sakit na nararamdaman ko dahil trapped ako sa
ganitong sitwasyon.

Anak ko lang naman ang gusto kong maging masaya pero hanggang kailan ko titiisin
ito? I know that one day, I will leave Yael. Kailangan ko lang ng lakas ng loob.
Kulang pa siguro ang sakit. Nakakainis, ang masokista ko. Kaya kong labanan si
Yael, pero nagbago iyon nang dumating si Yohan sa buhay ko.

I keep on drinking hanggang sa hindi ko na napansin ang oras. Naramdaman ko na lang

na niyuyugyog ako ni Hyacinth para tumayo.

"Fuck, Alyza, sabi ko let's have some fun hindi iyang naglalasing ka. Teka
tatawagan ko si Yael." Sabi niya pa. Hindi na ako makasalita. Nakayuko na lang ako.
Maya-maya ay naramdaman kong may umaalaylay sa akin.

"Ano bang ginawa mo Ate? She's too drunk!" I knew that it was Yael's voice. "She's
not used to drinking! Look at her!"

"Hindi ko naman alam na iinom siya nang ganyan at bakit ako ang sinisisi mo! Ikaw
dapat dahil ikaw ang nananakit sa kanya. May babae ka na, nagawa mo pa siyang
sampalin! Wala kang respeto sa kanya, Yael! Asawa mo siya!"

"Shut up! Wala kang alam sa aming dalawa!"

"Ayoko na..." Bumitiw ako kay Yael. Napaupo ako sa sahig. "Ayoko na. Iwan ninyo na
lang ako..." Nahihilo na talaga ako. Natagpuan ko ang sarili kong umiiyak.

"Hirap na ako eh. Gusto ko lang namang maging masaya kasama ng anak ko. Tapos,
tapos, hindi naman ako masaya kasi..." Napahagulgol ako. Nakatingin lang ako sa
sahig. Paa lang ni Yael at Hyacinth ang nakikita ko. "I just want to feel loved.
Hindi iyong ginagago ako. Nawalan ako ng pagkakataon dahil sa inyong dalawa. Inagaw
ninyo ang buhay na dapat ay sa akin - sa amin ng anak ko." I cried louder. I heard
them sighed. Naramdaman kong umangat ako. Yael carried me. "I want Ignacio. I want
him." Paulit - ulit kong sinasabi iyon.
I am so lost and I just want to be found...

Gusto ko nang maging masaya pero sa mundong ito ng bagong teknolohiya at makabagong
paniniwala, being happy is the most expensive of all...

___________________

"This is your fault, Ate."

Nasuntok ko ang manibela habang nagmamaneho ako. Alyza was at the back side of
Hyacinth's car. Si Hya naman ay nasa tabi ko. Hindi ako nagsasalita pero hindi na
rin ako makatiis. Nakikita ko si Aly sa rearview mirror at umiiyak siya. Panay
niyang tinatawag si Ignacio at ikinayayamot ko iyon.

Ang tagal na ng panahong wala siya sa buhay naming lahat ngayon ay babalik siya
tapos magugulo na ang lahat. I do not appreciate this.

"Walang may gusto nito. But come to think of it, tama naman si Alyza. Kasalanan
nating dalawa kung bakit nandyan siya. If I didn't fancy Ignaci, kung hindi ko
inagaw ang boyfriend niya, hindi siya mapupunta sa radar mo at walang Yohan. Kung
meron man, si Iggy ang ama ng anak niya. Maybe now they are living their dream-"

"Shut up, okay?! Asawa ko si Alyza, anak ko si Yohan at wala akong babaguhin sa
itinakbong buhay naming dalawa!"

"Pero mukhang siya marami siyang babaguhin. She hates you. Tapos nambabae ka pa,
hindi ka pa natuwa, sinasaktan mo pa siya. Don't you think that's too much?"

"Shut up! Shut up, Hyacinth! Just fucking shut up!"

I feel so enraged right now. Hindi naman kasi nangyayari sa akin ito. Wala naman
akong pakialam kung sinabi niya kay Hyacinth na mahal niya pa rin si Ignacio after
all these years. Wala naman din akong dapat pakialam kung gusto niyang ipagtanggol
at iyakan ang lalaking iyon. She could go all out on him kahit nga makipagsabayan
pa siya kay Ate sa pakikipaglandian sa Ignacio na iyon - wala akong pakialam. Dapat
wala akong pakialam. Pero tinubuan ako ng pakialam sa kanya at inis na inis ako.
Hindi naman dapat ganito. Siya nga walang pakialam sa akin.

Nakarating kami sa bahay. Ibinigay ko ang susi kay Ate Hya at kinuha ko si Alyza.
Binuhat ko siya. Bumukas naman agad ang pintuan at doon nakita kong nakatayo si
Betchay.

"Sir, kailangan ninyo po ba ng tulong?" Tanong niya sa akin. Umiling ako.

"Tabihan mo na lang si Yohan. Baka magising siya." Utos ko. Iniakyat ko si Alyza sa
silid ko at inilapag siya sa kama. I stood there and stared at her for a long time.
Bakas sa mukha niya ang luha. Napatiim naman ang mga bagang ko. She moved a bit and
then she called Ignacio's name again.

What does Ignacio have that I don't?

I turned away and went inside the bathroom. Kumuha ako ng basin at ng hand towel
para sa kanya. Inayos ko iyon at nang bumalik ako ay inayos ko rin siya.

I climbed the bed to take her clothes off. Noon siya nagmulat ng mga mata.

"An-anong ginagawa mo? Ayaw ko, Yael..." She whimpered. Tumingin ako sa kanya.
There's the fear on her eyes again. Binitiwan ko siya.
"Ayusin mo ang sarili ko. Nakakahi ka." Sabi ko sa kanya. Naupo ako sa gilid ng
kama. Naupo rin naman si Alyza at muling isinara ang butones ng damit niya. I was
just watching her... Her face was flushed. Naihilamos ko ang palad ko sa mukha ko.
I took a sharp breath.

"Si Ignacio pa rin." I said. "You got drunk because of him. You're still in love
with him. Gaano ba katagal bago mo siya makalimutan."

Nagyuko siya ng ulo at saka humikbi.

"Lasing ako kaya malakas ang loob ko." Sabi niya. Huminga muna siya nang malalim.
"Si Ignacio ang first love ko."

"I don't care." I smirked.

"And I lost him because of Hyacinth. Alam mo, Yael, iyong katotohanan? Noong araw
na ikinakasal tayo sa simbahan, umiyak ako, alam mo kung bakit? I imagined you to
be him. That he was the one beside me, and that we're happy. That it was the first
day of our forever. That he was Yohan's father..."

Nakuyom ko ang mga palad ko. Nagyuko ako ng ulo at saka ko naramdaman ang pagtulo
ng luha ko kahit hindi naman dapat. Nasaktan ako. Ang hirap naman sa kanya pati ba
naman pagiging ama ng anak ko gusto niyang si Ignacio pa rin?

"If Iggy was his father, he would never try getting rid of him. Then Yohan wouldn't
have a hearing problem because he won't be a premmie." Napahagulgolsi Alyza. "Kung
si Ignacio ang pinakasalan ko, masaya ako ngayon. Hindi iyong araw-araw akong
naghahanap ng dahilan para mag-stay sa tabi mo..."

"Why are you here then?" I asked her.

"Because of my son. Because you love him and you make him happy." Humikbi siya.
Pinahid ni Alyza ang mga luha niya. "Because, it hurts to admit it, Yael, but
you're a good father to my son. Wala akong reklamo doon. I stay because of my
little boy..."

Lihim kong pinahid ang mga luha ko. Tumayo ako at saka lumabas ng pinto. Tumayo ako
doon at noon ko narinig ang paghagulgol ni Alyza Mae. Somehow, her whimpers hit a
spot right in the middle of my chest.

So, I went back in again. She was fixing herself. Pinupunasan niya ang kanyang
sarili. She was only wearing her underwear while crying. We both looked at each
other.

Silence filled the room. I can hear my heartbeat and it was fast.

Alyza Mae swallowed.

I took a deep breath. I could smell tension around us. Alyza stopped what she was
doing and dropped the towel to the floor.

"Y-yael..." She called my name and I just lost it.

Inilang hakbang ko siya at saka hinapit. I even carried her and I wrapped her legs
around my waist. I caught her lips and kissed her - fiercely and hotly. And to my
surprise, Alyza Mae kissed me back with the same passion and intensity. I walked -
with her still wrapped around me. I put her on the bed. I didn't break the kiss, I
kept on brushing my lips against her. I even opened my eyes and saw her eyes
closed.
"Ughh..." She moaned when my tongue met hers.

"Tell me to stop." I commanded her while I was taking her bra off. I looked at her
again. "If you don't want this, then just say the word, Alyza Mae."

I bent my head to put her left nipple on my mouth. Her skin was hot.

"Ya-el... ohhh." I played her nipples with my tongue circling around it. My free
hand found her right breasts and massaged it She moaned even louder. My tongue
travelled down her cleavage down to her stomach - inside her navel. She arched her
back and moaned again

"Do you want me to stop?" I asked her. My mouth was already on the garter of her
underwear. I kissed the top of it and ripped it off. Moments later, Alyza was
beneath me and she was fucking magnificent.

"Tell me to stop..." I said as I insert two fingers on her core. She bit her lower
lip when I started the in and out movement.

"Ay... ahhh... Ohh..."

She was as hot as I could remember her to be.

"Do you want me to stop?" I kneeled in front of her and dove to her middle core. I
licked her clit and sucked it like my life depended on it. Alyza groaned in
pleasure.

"Will I stop?" I asked her.

"No! Please no!" She begged me. And I didn't. I did wonders to her femininity - I
guess. Because as I eat her, as my tongue go in and out of her core, all I could
hear her say was my name. She was calling my name - YSMAEL - not Ignacio. She was
making me feel like she cares for me, like she needed me, like she depends on me.

Her body convulsed but I didn't stop. Instead, I took my clothes of too and made
her kneel in front of me. I took her hand and ut it around my already hardened
shaft.

"Yael?" She looked at me. How many times did I dream about this to happen? A
million times.

"Put it in your mouth." Utos ko. Alyza obliged. She opened her mouth and put mu
shaft inside of her. I was just so turned on when I saw that my thing couldn't fit
inside her lovely mouth. I groaned when she tried swallowing all of it. I cupped
her face and started fucking her sweet mouth. Alyza was making those sexual moans -
music to my ear. I couldn't take it anymore.

I made her stand up. We were face to face in the middle of the room. I entered her.
She whimpered.

"Ysmael!"

Her mouth was a bit parted.

"Take your tongue out." I said. Inilabas niya nga ang dila niya and when she did, I
bent down again to suck her tongue. I rocked her exquisite little body in a
standing position. Nagkukunyapit sa leeg ko si Alyza. She was scared that she might
fall. I don't care. I need this, I need her. I want her to scream my name because
it's the only time when she speaks my name without disgust on it.

"Putang ina! Fuck! Fuck! Fuck!" I moaned. Gigil na gigil ako kay Alyza. Hinawakan
ko siya sa baywang tapos ay pinatalikod ko siya. I told her to get on all fours.
She was on the bed, her back was in front of me and I entered her again. Iniikot ko
sa kamay ko ang buhok niya and I rocked her again. Nakapikit siya at bahagyang
nakanganga.

She looked so hot with that expression. She turns me on so much.

"I'm coming!" She screamed. She did. She came four times. After that, I let it all
out.

Tonight, I will make sure that Alyza Mae will have another reason to stay with me.

DYTM.15 - I'm living again, awake and alive

Being drunk isn't an excuse. That will never be valid enough to be the reason why
this happened. I bit my lower lip as I look at Yael's sleeping version. His arms
were wrapped around me like he was making sure that I won't sneak out on him. I
mean how could I sneak out on him? We live in the same. Pader lang ang pagitan ng
mga silid naming at ngayon, wala kaming pagitan, ni wala nga kaming saplot.
Itinulak ko siya. Medyo napalakas iyon kaya nalaglag siya sa kama. Nagising siya na
kakamot-kamot ng ulo. Nakatingin siya sa akin. Pinakiramdaman ko ang sarili ko kung
may pagsisisi ba akong nararamdaman o kung nandidiri ba ako sa sarili ko. Wala.
Walang pagsisisi ni walang pandidiri and it hurts to admit but I feel ---
beautiful.
"I'll check on Yohan." Wika ko. Ibinalot ko ang kumot sa katawan ko at pumasok ng
bathroom niya. Pagsara ko ng pinto ay bumungad agad sa akin ang tissue contract
namin. Dalawang araw na lang, expired na iyon. I was thinking of getting an
annulment. Iyon lang naman ang sagot sa problema ko. Annulment. Kailangan ko nang
hiwalayan si Yael. Hindi naman ako magiging masaya kung magkasama kaming dalawa.
Kaya ko na rin namang buhayin si Yohan. May sarili na akong pera. May naipon ako,
may trabaho ako at may sariling negosyo. Hindi ko kaya ang ganito karanyang buhay
pero kaya kong buhayin ang anak ko.
Pumailalim ako sa dutsa ng shower at tumayo doon. Hindi ko alam kung gaano katagal.
Hinihintay ko nga na tumulo ang luha ko pero hindi naman ako naiiyak. Dama ko pa
rin ang mga bakas ng labi at haplos ni Yael pero wala akong nararamdamang pagsisisi
- hindi tulad noon.
I closed my eyes. I want an annulment. Hahanap muna ako ng magaling na abogado bago
ko ihain kay Ysmael ang mga papeles. Kailangan na naming maging malaya sa isa't
isa.
"What---" I was startled when I felt those warm hands on my waist. Ang sumunod ay
ang mainit na labing iyon sa aking leeg. I have to control this hunger inside of
me. Hindi naman ito tama...
I mean, oo nga at mag-asawa kami pero sa loob ng maraming taon - six years to be
exact, hindi naman namin nakasanayang gawin ito. Hinarap ako ni Yael sa kanya at
saka ako hinalikan sa labi. I tried pushing him away. But he was too - I lost the
right words to describe what he was when his tongue invaded the insides of my
mouth. I am in my right mind now and all I could think about was how much this
feels so good. Automatically, I wrapped my arms around his neck. Sinapo naman niya
ang isang binti ko tapos ay pinisil ang pang-ibaba ko. Hinampas niya iyon nang
paulit-ulit ngunit imbes na masaktan ay lalo yata akong gumusto.
"Uhmmm... fuck, you're making me so hungry." He nibbled my earlobe and then his
lips travelled down my neck down to my nipples. He smashed my boobs together and
licked and sucked my areola simultaneously.
I moaned in delight. Nasabunutan ko pa nga siya. Idiniin ko ang mukha niya sa
dibdib ko at mahigpit akong nangunyapit sa kanya.
I asked myself if I still want an annulment and the answer was the same it's just
that this feel so good. He felt so good - lalo na iyong kagabi.
Pumantay siya sa akin at muling hinalikan ang labi ko. Our tongues were engaged in
a fight - a fight no one wants to lose. Nanlaki ang mga mata ko nang maramdman kong
pumasok siya sa lagusan ko. He looked at me. Ang seryoso ng mukha ni Yael. Ako
naman ay hindi ko maintindihan ang magiging reaksyon ng mukha ko. I was biting my
lower lip because I was fighting the urge of screaming.
I could feel his thickness inside of me. He was thick and very hard. He was
thrusting in a slow pace. Para bang sinusubukan niya ako.
"Come one, My, scream my name." He said. I shook my head. Lalo niyang idiniin ang
sarili niya sa akin. Malamig ang dating ng tubig na galing sa dutsa pero init na
init ako. Hinawakan ni Yael ang dibdib ko at saka minasahe ito. Tila ba
pinanggigigilan niya ang parteng iyon ng katawan ko. He again kissed me and sucked
my tongue. He even licked my jawline and then he kissed me again.
"Damn, Alyza Mae! Are you close?"
"Y-yes..." Nanginginig na ang mga tuhod ko. I came but he didn't stop, he kept on
thrusting in and out in a faster pace. He out my left leg on his shoulder and
thrust even faster. I didn't know I was that flexible!
He came. I felt it inside of me. The feeling was so new to me that I didn't know
how to react. I just stood there waiting for his next move and his next move was to
kiss me on my lips. After that I didn't feel anything at all. He just stood there.
He trapped me in the middle of the tiled wall and his body. I could feel the heat
coming from me. He kissed my forehead again and again. Pakiramdam ko nga ay may
gusto siyang sabihin pero hindi naman niya masabi-sabi so he just stood there.
A little while later, he bathed me. He was the one who moved for me. He put shampoo
on my hair and he soaped my whole body. Bawat hagod ng palad ni Yael sa katawan ako
ay para akong kinukuryente. Pudpud na ang labi ko kakakagat noon. Hindi nga ako
makahinga.
He soaped my femininity. Habang ginagawa niya iyon ay nakangisi siya sa akin.
"A-ano ba..."
He grinned wider this time.
"Good morning, Abnoy." He said hoarsely. Hindi ko alam kung bakit namula ang mukha
ko. Tinapos niya ang pagligo naming dalawa tapos ay siya pa rin ang nagtuyo sa
katawan ko. Siya rin ang nagbihis sa akin.
"Now, let's go check on Yohan."
Tumalikod siya. Hinawakan ko naman ang braso niya para pigilin siya.
"Bakit? Gusto mo ulit?" Malokong tanong niya. Umiling ako.
"I want an annulment, Yael." Sabi ko sa kanya. Ang buong akala ko ay magwawala
siya. Iyon naman kasi ang personality niya pero hindi nakatingin lang siya sa akin
tapos ay bigla siyang tumawa.
"At anong grounds mo?" Humalukipkip siya. Napaisip rin ako. Ano nga ba ang magiging
grounds ko for this?
"Hindi mo na pwedeng sabihin na hindi consummated ang kasal natin dahil bilang ko
kung ilang beses ang kagabi. Pito. Tapos isa ngayon. Hindi mo rin pwedeng sabihin
na forced ang kasal natin or walng consent ng parents mo dahil noong kinasal tayo,
nandoon ang Nanay at Tatay pati na rin si Toffer---"
"Eh di sasabihin ko na hinawahan mo ako ng sexually transmitted disease!" Sigaw ko.
Lalo lang siyang tumawa.
"Tang ina, Alyza! I am as clean as an alcohol! 99.99 percent clean! I don't engage
in unprotected sexual affairs!" Comedy yata para sa kanya ang mga sinasabi ko.
"Then sasabihin kong sinasaktan mo ako physically!"
"Bakit? May patunay ka ba? Do you take pictures of yourself back then when I
slapped you? O hindi mo palalagpasin iyon noong isang gabi? Alyza, wala kang
kawala. Unless magpapa-medico legal ka nang pasaan ang katawan mo. I slap you, yes,
but you're not a battered wife."
"Rape!"
"Walang magiging sign ng forced entry ngayon, Aly. At kahit na noong mga nauna, the
first time isn't even forced. Yes, you cried but you submitted under me. That's not
rape, Alyza. 'Wag mong hanapan ng butas ang kasal na ito. I got it covered. Now,
can we please check on our son?"
"Meron pa!" Natayo ako. "Mental Illness! Kasi bobo ka!"
Tumawa na naman si Yael sa akin.
"Oh, Alyza." He bent down to kiss me. "You amuse me, Abnoy. Now let's check on our
son. Kagabi pa iyon naghihintay sa'yo."
Hinatak niya ako. Makakaisip din ako ng grounds for annulment.
"Pwede naman iyong consent was obtained by force because of intimidation! Nakaka-
intimidate kasi ang pamilya mo."
"Do you want me to take you again here, in the middle of the hallways standing up
and punish you for being a stubborn bitch, Alyza Mae? Because if you keep that
attitude of yours, I will take you again and again today until you have no choice
but to shut that idea on your head because you'd be too tired!"
He was hissing. Kinabahan ako. Masakit pa ang parteng iyon ng katawan ko. Hindi ako
kumibo.
"H'wag mo akong galitin."
"My! My!" Natigilan kaming dalawa nang marinig naming si Yohan. Lumabas siya ng
kwarto niya - nakapajama pa. Kasunod niya si Betchay.
"Hey, Yohan!" I greeted him. Lumuhod ako at niyakap siya.
"My, na-miss kita. I love you! Nandyan daw po si Ninong Apollo! Iyong Ninong ko."
"Hindi mo Ninong iyon. Maaga siyang umalis noong binyag mo." Komento ni Yael.
Pinanlakihan ko siya ng mata.
"Lika puntahan natin ang ninong mo." Hinawakan ko ang kamay ni Yohan tapos ay
nilagpasan naming si Yael. Pagdating naming sa sala ay naroon si Apollo. Medyo
nagulat ako nang makita kong bihis siya.
He was wearing a navy blue suit.
"Good morning, Alyza." Sabi niya sa akin. May mga dala siyang kung ano-ano.
"Good morning din. Saan ka pupunta?"
"Uuwi ako ng Tagaytay. Ayaw na ayaw ng Mama ko na... alam mo na." He smiled.
"Oo, alam ko. Dito ka na mag-almusal." Yaya ko sa kanya. Natigilan ako nang marinig
ko si Ysmael.
"Yes, Queen Hera. Yes. Yes. He's here. Oh, you want to talk to your son. Sure,
sure." Iniabot ni Yael ang phone kay Apollo. "Mama mo. Hinahanap ka na."
Napaawang ang labi ko. Nakasimangot si Apollo na kinuha ang phone kay Yael.
"Yes, Queen Mama. No. I will be there. Of course I took a bath. No! I didn't come
home with a woman last night. I was too tired. I was with Alejandros. Yes, yes. I
will. I'll see you. I know. I know."
Ibinalik ni Apollo ang phone kay Yael.
"Well played, Yael." He said. Yael was only grinning.
"Ay! Aalis na po si Ninong? Sabi niya magpe-play kami."
"Hindi, anak. Tayo na lang ang mape-play." Kinarga ni Yael si Yohan at inalabas sa
garden. Nagkatinginan naman kami ni Apollo.
"I have to go."
"Yes. Ingat ka." Sabi ko.
"Bye, Sir Apollo! Ikamusta mo ako kay Achilles!" Tumawa si Apollo nang marinig si
Betchay. Napailing na lang ako. Paglabas ni Apollo ay ang siyang pagpasok ni
Hyacinth na may dalang isang basket ng lemon.
"Morning, Alyza!" Bati niya. Tinitigan niya ako tapos ay ngumisi siya. "Guess
someone got laid last night!" She exclaimed.
"Hoy!"
"Hindi nasayang ang eggs!"
"Hya!" Sigaw ko. Binabalawan ko siya. Gaga itong babaeng ito.
"You have that... what do they call that? Right! The Consunji Afterglow! Oh my
god!"
"Sasapakin kita sa bunganga!" Pulampula ang mukha ko.
"Ay! Kaya pala parang may pusang nagmi-meow kagabi! Ikaw pala iyon, Aly!" Sabi
naman ni Betchay. Napa=face palm na lang ako.
Shit! Shit! Shit!
Can this be more embarrassing?
_______________
Nababaliw si Yael. Alam kong nababaliw na siya. Nitong mga nakaraang linggo ay
halos hindi ko siya nakitang umaalis ng bahay. Kung aalis man siya ay parati siyang
maagang umuuwi. Hindi ko na rin siya madalas makita na may kausap sa phone and it
creeps me out. There is something wrong in his brain.
Kapag gabi naman ay sa master's bedroom na kami natutulog. Kasama namin si Yohan.
Nakapagitna siya sa aming dalawa pero madalas akong magising na ako na ang
nakagitna sa mag-ama tapos nakayakap silang pareho sa akin.
Nababaliw na talaga si Yael.
Noong Sabadong iyon ay nasa bahay lang ako. Wala ang mag-ama dahil ipinasyal ni
Yael si Yohan sa park. Si Yael na rin ang sumama sa monthly check - up ni Yohan.
Titingnan kasi ngayon ng doctor ang tainga niya.
Tahimik naman ang buhay sa bahay namin. Si Betchay ay nanonood ng mga romantic
movies niya habang ako ay nakikinood lang sa kanya. Nasa kusina kami pareho. Busy
ako sa pagkain ng chocolate cake... at bagoong.
Ewan ko ba kung bakit biglang gusto ko ng bagoong. Noong nakaraang dalawang linggo
pa ako naghahanap ng bagoong kaya tumawag ako kay Nanay para lang magpaluto. Gusto
ko pa iyong may siling pula. Pinaglalaruan ko pa sa bibig ko iyong sili.
"Hoy, Alyza, baka naman madalok ka diyan sa cake at bagoong mo. Kamusta naman iyong
hinaluan mo ng bagoong iyan. Ang yuck."
"Tse! Ang sarap kaya. Gusto ko nga rin ng coffee float sa McDo. Naalala ko tuloy si
Achilles at Apollo."
"Ay! Nakita ko iyong IG ni Achilles! Naka-topless sila ni Apollo! Ang hawt niya!
Nag-comment nga ako ng drools eh!" Napahagalpak ako sa kakatawa sa kanya. Crush na
crush niya talaga ang pinsan ni Yael.
"Wala kang pag-asa doon, Betchay, si Achilles pa, man of the world iyon.
Nagbibilang ng kinakamang babae."
"Ay parang si Yael lang ano." Tumawa siya. Napatango naman ako. "Napasama ka pa nga
sa naikama eh!"
"H'wag mo nang ulit-ulitin!" Sabi ko sa kanya. Hanggang ngayon nga ay inaasar pa
rin ako ni Hyacinth tungkol sa Consunji Afterglow. Inis na inis naman ako. Hindi ko
alam kung paano niya nasabi iyon. Tinanong ko naman si Yael, hindi naman daw siya
kiss and tell. Ewan ko ba! Sira ulo silang magkapatid talaga!
"Betchay, gusto ko ng ubas."
"Sa bagoong?" Tanong niya. Tumango ako. "Wow! Mukhang naka-shoot si Sir Yael!"
Humagikgik siya. Natigilan naman ako.
"Oh Putang ina!" Sabi ko. Agad akong tumakbo paakyat sa silid naming ni Yohan at
kinuha ang mini calendar ko. Tiningnan ko ang dates. Shit!
Tatlong linggo na akong delayed!
"Betchay! Aalis tayo! Bibili ako ng pregnancy test kit!" Sigaw ko sa kanya.
Agad kaming sumakay sa kotse ko at para akong isa sa cast ng fast in the furious
1,2,3,4,5,6,7 at kung may 8 pang susunod ay ganoon ako kabilis magmaneho. Namili
ako ng walong pregnancy test kit at agad kaming umuwi sa bahay. Buti na lang at
wala pa ang mag-ama.
My heart was beating so fast. Hindi ko alam ang gagawin ko. Paano kung buntis nga
ako? I cannot bring another child in this world tapos ay mas magulo pa sa Mindanao
ang sitwasyon namin ni Ysmael.
I peed on the tube. Lahat iyon ay inihian ko. Hindi ko na alintana kung naroon si
Betchay sa loob ng bathroom. Matapos iyon ay isinalansan ko ng magkakasunod ang mga
PTKs at naghintay ako ng ilang minuto. I was pacing. I don't know what to think or
do. Will a baby be good for whatever I am having with Yael now? Hindi! Hindi ako
pwedeng mabuntis.
"Ayan, okay na! Tingnan na natin!" Sabi ni Betchay.
"Ikaw ang tumingin." Utos ko. Nagkibit-balikat siya at tumingin nga sa mga PTKs.
"Ay! Oh my god! Congratulations!"
My mouth parted. Tumulo ang mga luha ko.
"Ay... hoy, Alyza, bakit ka umiiyak?"
Napahagulgol ako.
"Ay shit, putang ina! Tatawagan ko si Sir!" Agad siyang tumakbo palabas ng
bathroom. Naupo ako sa bowl at saka umiyak nang umiyak. Hindi ko alam kung anong
gagawin ko. Buntis ako. Ano na naman ang sasabihin ni Yael sa akin? Ano na naman
ang mangyayari sa akin?
I don't want this baby. Hindi na dapat niya maranasan iyong hirap na nararanasan
ko. Baka mamaya kung ano na namang komplikasyon ang mangyari sa kanya kapag lumabas
siya. Baka ma-incubator siya, baka mahirapan siya kasi...
Hindi naman kami ang mahal ng tatay niya.
"Alyza Mae!" Pumasok si Yael sa bathroom. Natagpuan niya akong umiiyak.
Nagkatingnan kami. Akmang dadaluhan niya ako nang matigilan siya. He took one of
the PTKs and took a look on it.
"Buntis ka..." Sabi niya na parang hindi makapaniwala.
"Wag kang mag-alala. Alam ko na ang sasabihin mo." Humikbi ako. "Yes, we should get
rid of this baby. Hindi siya dapat ilabas sa mundong ito na puro kaguluhan lang."
Iyak ako nang iyak. Ayoko naman siyang mawala pero kailangan. It should never be an
option pero sa gulo namin ni Yael. Hindi talaga pwede.
Nagulat ako nang lumuhod siya sa harapan ko at saka hinawakan ang tyan ko. Natigil
ako sa kakaiyak. Tumitig ako kay Yael na nakatingin naman sa tyan ko.
"Kapag lalaki, Yuan Jose."
My mouth parted.
"Kapag naman babae, Yanessa Fatima Joan."
Lalo akong napaiyak. Yumakap ako kay Yael. He hugged me back.
"Yohan's gonna be so happy with it." He said. He cupped my face and kissed my
lips...

DYTM.16 - I'm dying to breath in this abundant skies

"Anong gusto mo? Sister or brother?"

Ginulo-gulo pa ni Yael ang buhok ni Yohan habang naghihitay kami sa waiting lounge
ng obstetrics and gynecology center ng Varess Medical City. Dinala agad ako ni Yael
kinabukasan matapos niyang malaman na buntis nga ako.
Nakatingin ako sa kanilang dalawa ni Yohan. For the first time in our six years
together, I'm seeing how much he has changed pero kahit na nagbago siya hindi naman
ganoon kadali na kalimutan na lang ang lahat - but still I couldn't help it. From
the heartless boy he once was to the man he is now. The change was drastic.
"Uhm... boy!"
"Alright. So, it's gonna be Yuan Jose!" Inayos pa ni Yael ang salamin ng anak niya
at saka hinalikan sa noo. "Hindi ka na pwedeng magpakarga kay Mommy ha, kasi may
baby na siya baka maalog, hindi siya magiging healthy."
I smirked. Bigla ay naalala ko ang mga panunulak na ginawa niya noon sa akin.
Huminga ako nang malalim. Tumingin siya sa akin tapos ay ngumiti.
"Feeling okay?" He asked. Tiningnan ko si Yohan.
"Nak, sumama ka muna kay Yaya Betchay. Mamili muna kayo ng drink mo. Bawal ang soft
drinks ha." Sabi ko. Agad namanng tumalima si Yohan at pumunta nga sa Yaya niya. I
smiled at Betchay. Kagabi ko pa ito iniisip at kailangan kong sabihin ito sa kanya.
Sinundan ko ng tingin si Betchay at Yohan. Nang tuluyan na silang mawala ay saka ko
binalinga si Yael.
"What?" He asked me.
"I will not get rid of the baby. I will raise this child whatever happens just like
what I did with Yohan. But I swear to God, Ysmael Consunji, the moment you hurt me
while pregnant with this child, I will leave you and I will take my child with me.
Magtatago kami at hinding-hindi mo na makikita si Yohan at ang batang ito."
Nanginginig ang kalamnan ko. I was feeling hate towards him. Hindi ko nga
maintindihan. Minsan talaga natutuwa ako sa kanya dahil sa ipinapakita niya sa
bata, minsan ang bait niya sa akin, minsan naman para siyang rosarayo, ang dami
niyang misteryo pero sa ngayon talaga, yamot na yamot lang ako sa kanya.
Hindi kaagad nakakibo si Yael. He looked away tapos ay huminga siya nang malalim.
"I won't do that. Everything will be okay, Alyza Mae. I promise." Hinawakan niya
ang braso ko. Pinalis ko ang kamay niya. Kasabay noon ay ang pagtawag sa amin ng
nurse. Pagpasok sa loob ay agad na nagmano si Yael Sa Tita Dani niya. Ako naman ay
magalang na ngumiti at nagmano na rin.
"I see you two again! Ibig bang sabihin nasundan na si Yohan? That's wonderful!
Nasaan nga pala ang batang iyon?"
"Nasa labas, Tita Dani, kasama iyong Yaya. Alyza now is almost four weeks, may
heartbeat na po ba iyon? Pwede na ba naming marinig?" Mukhang excited ang bobo.
Lumabi naman ako.
"Yae, kung four weeks pa lang si Alyza Mae, wala pang heartbeat iyon. Embryo pa
lang ang nasa tyan niya and it's just starting to form the heart and the lungs and
the brain. Kasing laki pa lang siya ng Poppy seeds." Bumaling siya sa akin. "Nagmo-
morning sickness ka ba?"

"Hindi naman po. Kahit naman noong kay Yohan hindi naman ako nagsusuka."
"Nagtatakaw lang siya sa bagoong, Tita! You should see her! Kulang na lang ipaligo
niya kamo!"
"Tumahimik ka nga!" Sinipa ko ang paa niya. Pinanlakihan ko si Yael ng mga mata.
Natawa naman si Tita Dani sa amin.
"Her body is awash with hormones, Yael. Normal ang iyan." Sabi pa ni Tita Dani.
Muli ay kinausap niya ako. Tinanong niya lang ako nang kung ano-ano tungkol sa
nararamdaman ko. Four weeks pa lang naman ang tyan ko at wala pang gaanong
pagbabago maliban na lang sa tumatakaw ako.

Ang inireseta lang sa akin ni Tita Dani ay gatas. Sinabi niya rin na bawasan ko na
ang mga mabibigat na gawain. Bawal nang mapuyat at ma-stress. Bawal nang magalit.
Siniguro kong naririnig ni Yael ang lahat nang iyon para naman malaman niya ang mga
dapat at hindi niya dapat gawin.
Matapos iyon ay lumabas na kaming dalawa. Sinalubong kaagad kami ni Yohan. He was
smiling at me.
"My! My! Anong sabi ng doctor? Lalabas na ba siya?"
"Hindi pa. Maaga pa masyado." Si Yael ang sumagot. "Anak, bawal magalit si My,
bawal siyang ma-stress at dapat happy lang siya panay, kaya tuloy ang operation
make Mommy Happy!"

Siniko naman ako ni Betchay. "Ang saya ni Boss, ano? Paglihan mo kaya si Apollo
nang ma-beast mode si Boss." Tudyo niya pa. Natawa naman ako saka pinanlakihan siya
ng mga mata.
"Tahimik ha!" Sabi ko. Kinuha ko ang kamay ni Yohan tapos ay nauna na ako kay Yael.
Naiinis ako sa kanya sa totoo lang. Ayoko siyang makita. Mabigat ang loob ko sa
kanya.
Pagkagaling namin sa ospital ay nag-aya siyang mamasyal pero ayoko kaya ako din ang
nasunod. Gusto ko lang magkulong sa kwarto namin ni Yohan at mahiga. Mabigat ang
loob ko kay Yael dahil bigla kong naalala na ayaw niya kay Yohan noon, na ginusto
niyang ipalaglag ang baby ko tapos ang pinakamalupit, natandaan ko na sinubukan
niya akong akitin para lang makuha ang lahat nang nawala sa kanya.
Paano kung ganoon ang ginagawa niya sa akin ngayon? What if he's pretending to be
happy about it pero deep inside ayaw naman talaga niya sa anak naming bago?
"Ayoko nang may Fatima ang pangalan ng baby kapag babae siya." Sabi ko nang nasa
sala kami. Umakyat na agad si Yohan sa itaas kasama si Betchay para makapagbihis.
"Ha? Bakit naman?" Tanong niya na tila nagtataka. Kunot na kunot ang noo niya.
"Baka kapag ipinangalan sa nanay mo, sumama din ang ugali ng baby ko. Ayokong
maging kaugali ng kahit na sino sa pamilya mo ang anak ko."
"Hindi masama ang ugali ng nanay ko. She was just trying to look out for me. My mom
cares for you."
"Hindi!" Inis na inis na talaga ako. "Alam mo, Ysmael, nagtitiis lang naman ako
dito! Kung may pagkakataon ako, at alam kong magkakaroon ako ng pagkakataon, iiwan
kita at magtatago ako sa kahit na saan para lang hindi mo na kami makita! Iyang
nanay mo, walang inisip kundi ang sarili niya! Ang kapal minsan nang mukha niya
lalo na noong sinasabi niya na kaya ka nambabae dahil hindi kita inaalagaan! What
does she expect me to do? Magpakamartir para lang mahalin mo ako?"
"Ayaw mo bang mahalin kita?" Tanong niya. Natigilan ako at nagulat sa sinabi niya.
Nawala ang lahat ng sasabihin ko tungkol sa nanay niya. Why was he asking me this?
Kinabahan ako.
"A-ayoko. Okay naman ako. Mula noong unang araw na nagsama tayo, isinumpa ko sa
sarili ko na hindi kita mamahalin."
Napanganga siya. Tinalikuran ko siya at umakyat na sa silid namin ni Yohan. Isinara
ko ang pinto at huminga nang malalim. Nagulat ako nang makarinig ako ng paghikbi.
"My, galit ka kay Dy at Mama Niki? Bakit po? Good naman sila."
My heart melted. Agad ko siyang niyakap.
"Hindi, baby, may misunderstanding lang kami ng Daddy mo, maayos din namin ito." Of
course, I was just only saying that. Ang pagsasama namin ni Ysmael ay parang basag
na baso na kahit na anong dikit ay hindi na maaayos. All I want to do is to leave
him and one day soon, I will. I just have to be smart about it.
______________
"She wants annulment, Raquel."
"That's a good thing. Kung ayaw na niya, Yael hayaan mo siya. Nandito naman ako."
Tiningnan ko si Raquel Lactaotao. She was on bed, naked, smoking. Habang ako naman
ay nasa sofa, all dressed up and smoking too. Hindi ako makapnigarilyo sa bahay
dahil kay Alyza. Ayoko naman na makakuha ng kemikal ang mga anak ko - pati na rin
iyong nanay kahit na puro kemikal naman ang nasa utak niya.
I shook my head.
"Why are you acting like that? Are you falling in love with her? Baka nakakalimutan
mo na kaya ka lang naman nagtitiis sa kasal na iyan dahil sa sinabi ng lolo mob ago
siya mamatay. Yael, your grandfather's dead. You can annul her. Hindi na mababawi
ng lolo mo ang kinatatayuan mo. Hindi rin naman gagawin iyon ng Tatay mo. You said
that your father is ruthless. Kung gusto mo, sirain natin siya sa Tatay mo. Your
father will get mad kapag nalaman niyang may iba siyang lalaki or palabasin natin
na hindi mo anak iyong nasa sinapupunan niya ngayon."
I smirked.
"Alyza isn't like that. I'm the only man in her life. I know that."
"Bakit? Kasama mo ba siya sa lahat ng oras? Yael! Kung ako nga hndi loyal sa'yo! Si
Alyza pa kaya!"m
"Just shut up! I didn't come here to talk about her shortcomings!" Tumayo ako.
"So, bakit ka nagpunta dito? Kung gusto mong sambahin ang asawa mo, maling kama ang
pinuntahan mo. Kabit ako Yael, at gagawin ko ang lahat maging number 1 lang. I want
to be the one you take home to that home of yours. Get rid of her and I'll be a
good mother to your children. Kalimutan mo na ang ipinangako mo sa lolo mo!"
Tinitigan ko siya. Hindi ko nga alam kung bakit ako nagpunta dito. Siguro nga ay
hindi naman ako dapat nandito kay aalis na lang ako.
I walked out and got to my car. Gabi na iyon. Umalis ako sa bahay matapos kaming
mag-away ni Alyza. Naiintindiha ko na hindi niya talaga makasundo ang nanay ko. Si
Mama rin naman kasi noon, we were wrong in so many ways and I want to correct that
pero mukhang sarado na ang isip ni Alyza sa mga pagkakataong sana'y hihingin ko.
I found myself going home to our mansion. Wala si Ate sa condo niya. I tracked her
GPS. Tuwing nag-aaway kami ni Alyza ay sa kanya ako umuuwi. Madalas noon na ang
katabi ko ay si Chuchay but the dog died and now she has milky.
"Ma..." Tinawag ko si Mama habang nakaupo siya sa harapan ng grand piano. She
looked up and smiled at me. Hindi niya pa alam na buntis si Alyza Mae at sasabihin
ko pa lang din sa kanya. Tinabihan ko siya.
"Hello, anak, kamusta ka na? Bakit napadalaw ka?" She asked me. I sighed. Humilig
ako ssa kanya.
"Mama, buntis si Alyza." I said. She gasped. "Magiging Lola ka na ulit."
"Bakit nalulungkot ka, Baby?" She asked me. Tiningnan ako siya.
"Kasi, I realized how wrong I treated her." Napangiwi ako. Hindi ko talaga alam
kung bakit sinasabi ko ito sa Mama ko ngayon.
I'm a Consunji and I am bound for perfection. Consunjis were never wrong. We let
the world kneel in front of us. But now this...
"And you were wrong too." Sabi ko sa kanya. She sighed. "Ma, alam mo ba kapag
titingnan ko siya, tapos lalapit ako sa kanya, uurong siya kasi takot siya.
Nakikita ko sa mata niya iyong takot sa akin at tuwing nakikita koi yon pakiramdam
ko nauupos ako, nababawasan ako at unti-unti akong kinakain ng lupa. Kapag kausap
niya ako, o kapag nagsasabi ako sa kanya tungkol sa araw ko tapos titingnan niya
lang ako, he face blank with expression, nasasaktan ako Mama. Parang gusto kong
umuwi dito tapos magsumbong sa'yo pero hindi. Ganoon si Alyza sa akin kasi sinaktan
ko siya at hinding-hindi niya makakalimutan iyong pisikal at emosyonal na sakit na
ibinigay ko."
Tumulo nang sunod-sunod ang mga luha ko. Ang bigat - bigat ng kalooban ko.
Pakiramdam ko ay nauubusan ako ng hininga. Tama silang lahat, nasa huli ang
pagsisisi.
"Maling-mali tayo, Mama. Lalo na ako. At hindi ko alam kung bakit nasasaktan ako
ngayon."
Hinaplos ni Mama ang likod ko. Pinahid niya pati ang mga luha ko. She smiled at me.
"Alyza might be a stubborn bitch but she's a good woman, Yael. She reminds me so
much of myself." Sabi niya sa akin. Tumingin ako kay Mama. "Iyong tyaga niya sa
buhay, iyong pagtitiis niya sa'yo kahit na anak ka ng ama mo. I was like that.
Hindi man martyr si Alyza tulad ko noon sa Papa mo, matyaga siya. I like her - no
I love her. Hindi ko lang alam kung paano ko ipapakita sa kanya because she,
sometimes intimidates me. Noong huli kaming nag-usap at sinabi niya sa akin ang
stand niya tungkol sa relasyon ninyo, naisip ko na hindi ako nagkamali na ipakasal
kayong dalawa. In her own way, she tamed you, Yael."
"Hindi naman iyon, Ma. Hindi ko maintindihan kung bakit nasasaktan ako. Nakikisama
ako sa kanya para sa mga bata."
"Anak, maybe you have fallen for her. You just didn't know it yet." Malumanay na
wika ni Mama pero bigla ay nayanig ang buong mundo ko. Nakatitig lang ako sa
kanya.
Have I fallen for her?
Have I fallen?
But that's impossible! She's not even my type of girl! Alyza came in the wrong
time, in the wrong moment in my life. I should never fall for her. She's a
forbidden fruit.
So, have I fallen?
Have I?
"Uuwi na ako, Ma." Sabi ko na lang sa kanya. Hinalikan ko si Mama sa pisngi niya at
saka umalis na. I drove my way home. Nabibingi ako sa katahimikan kaya't binuksan
ko ang stereo ng sasakyan.
Sa isipan ko ay naroon ang mga bagay na pinag-usapan namin ni Mama.
Am I? Have I? I don't know. How can I know?
Maybe redemption has stories to tell
Maybe forgiveness is right where you fell
Where can you run to escape from yourself?
Where you gonna go?
Where you gonna go?
Salvation is here...
I parked my car inside our garage. Sa isip ko ay naroon pa rin ang mga tanong.
Paano ko malalaman ang sagot?
I entered the house and went straight to the kitchen. I found Alyza there, munching
her peanut butter and bagoong sandwich. I looked at her.
Have I fallen for her?
She noticed me.
"Ano na naman?" She hissed. May tumulo pang peanut butter mula sa bibig niya. I
just stood there.
Just like what the lyrics of the song in my car earlier.
Salvation is here.
And I am doomed.
So doomed.

DYTM.17 - I never thought that I would fall like that

"Happy Birthday, anak!"

Masayang-masaya si Alyza Mae habang ginising namin nang magkasabay si Yohan nang
araw na iyon. It's his sixth birthday today and we're celebrating it. Kasabay noon
ay ang anim na buwang tyan na ni Alyza Mae. Anim na buwan na ang matuling lumipas
na balik na naman kami sa pagiging estranghero sa isa't isa. Halos hindi ko siya
nakikita sa bahay - hindi naman kasi ako madalas umuwi. I spend my nights in
Hyacinth's couch, asking myself how I can unfeel this feelings I have for her.
"Dy, birthday ko, bakit ka sad?" Nagulat ako nang tanungin ako ni Yohan. Tumingin
tuloy sa akin si Aly. Naningkit ang mga mata niya na para bang nagagalit na naman.
Mula noong huling beses na nagdiskusyon kami - noong araw na tinanong ko siya kung
ayaw ba niyang mahalin ko siya ay hindi na kami naging maayos. Balik na naman kami
sa square one. She sleeps on Yohan's room kahit na kaming dalawa ni Yohan ang nasa
master's bedroom.
She's near and yet she's so far.
"Hindi. Masaya ako, Anak! Happy birthday! We're going out today! Saan mo gustong
pumunta?" Tanong niya sa akin.
"Dito lang po sa house. Gusto ko pong makasama ikaw at si Mommy. Saka gusto ko po
ng family picture. Wala po kasi tayo noon,Dy. Iyong meron lang tayo ay noong baby
ako. Gusto ko tayong four lang."
"Ay. Ganoon lang ang gusto mo?" Tanong naman ni Alyza. "Sige, baby, magluluto na
lang ako ng lunch tapos mamayang hapon magpapicture tayo kay Yaya Betchay."
Nakangiti siya sa anak namin. Doon ako hanga kay Alyza. Kahit kailan ay hind niya
ipinapakita sa bata na galit siya sa akin. Whenever Yohan's around, she acts fine
around me. Nakikipag-usap siya, nakikipagtawanan pero sa oras na kaming dalawa lang
ay iwas na iwas siya sa akin.
Minsan ay tinanong ko siya kung nagsisisi ba siya na may naganap sa amin nitong
huli at walang habas niyang sinabing: Oo. Hindi ko na naman iningatan ang sarili
ko.
Hindi ako umuwi nang gabing iyon. Doon lang ako nag-stay kay Ate Hyacinth. She let
me. Tulog lang naman siya tapos ako ay hindi makatulog dahil sa nararamdaman ko.
Tuwing nagsasalita siya sa akin ay pakiramdam ko ay para akong basura na paulit-
ulit niyang itinatapon.
Why did I ever fall in love with a stubborn bitch like her?
I have to save myself. I need to unlove her.
"Dy, mag-sing ka dali!" Sabi sa akin ni Yohan. Ibinigay niya sa akin ang ukulele na
iniregalo ko sa kanya noong nakaraan. He made his mother sit beside him. Kinuha ko
naman ang ukulele at naupo sa laz-y boy na nasa gilid ng kama nila. I took a deep
breath.
Alyza put down the cupcake she was holding. Hinaplos niya ang tyan niya at saka
tumingin sa akin.
"Ready na kami, Dy! My, makikinig din si Baby diba?"
"Oo naman. Sige na, Yael, kumanta ka na nang matapos na tayo." Walang habas na sabi
niya sa akin. I just shook my head and started strumming the strings.
I've been floating in the night sky
On a ship that's stuck on standby
Your voice reminds me I'm real
I made a choice and now I wait here
Orbiting the earth for five long years...
Our lives like magnetic fields...
You are my universe
You are my universe
And I'm just a planet
And I can stand it...
The song had been stuck in my head for a very long time. Whenever I look at Alyza,
I remember the song. Para kasing bagay sa aking dalawa. Limang taon nga naman
akong naka-stuck sa kanya and now, I asked myself how can I not love her? She is
the mother of my children, she is... well now, she is my everything and I so want
this thing to be right but how can I if every time I look in her eyes, I see a
monster because of the fear she has for me?
She looks at me like she loathes me. Like she doesn't want me to exist. Isa pa.
Alam kong mahal niya si Ignacio. I can never forget that night when I heard her
tell Hyacinth her deepest thoughts. I can't stand it. I'm a Consunji and I should
always be the first choice, pero pagdating kay Alyza, wala ako ni sa top ten ng
buhay niya.
My only link left to human kind
Is the only one that I want on the landline
Calling a mission control
What if this is a black hole?
Do you think that we'll ever meet and change everything?
When she asks me how far we can take it
I tell her we can take it across the entire universe...
You are my universe
And I'm just a planet
And I can't stand it
But I am humble to be in your universe...
I ended the song.
"Dy, bakit ka umiiyak?" Tanong ni Yohan. Nagulat pa nga ako. Pinahid ko ang luha ko
tapos ay nag-iwas ako ng tingin. Nakita kong kunot na kunot ang noo ni Alyza habang
nakatingin sa akin. Lumabas ako ng silid nila ni Yohan at nagpunta sa labas. I need
to puff. Why the hell did I cry in front of her? Anon a naman ba ang iisipin niya
sa akin? Hindi ko na maitindihan ang sarili ko. Para bang virus na lang siya sa
akin na hindi ko maialis sa sistema ko.
Halos maubos ko na ang isang kaha ng Marlboro Blue. Hindi kasi talaga ako mapakali.
"Yael..." Itinapon ko agad ang sigarilyo nang marinig ko si Alyza. She was standing
beside me. May hawak siyang tubig. Hindi galit ang expression ng mukha niya ngayon.
Iniabot niya ang baso sa akin tapos ay bumuntong-hininga.
"Jeez, ano bang ginagawa mo dito? Baka maamoy mo iyong usok." Sabi ko sa kanya.
"Okay ka lang ba? Umiyak ka kasi. May nangyari ba?"

"Concern ka sa akin?" Naubos ko agad ang baso ng tubig.

"Nagtatanong lang. May pinagdadaanan ka ba?"
"Paano kung mahal na pala kita?" Hindi ko naitiis na itanong. Napamulat si Alyza.
She looked at me with those innocent eyes. Matagal niya akong tinitigan tapos ay
bigla siyang tumawa.
"Then talo ka." Sabi niya sa akin. "Yael, 'wag mo naman nang gawing complicated ang
mga buhay natin. Oo nga at mag-asawa tayo pero hanggang doon lang iyon. Magmahal ka
ng iba, h'wag ako. Don't me, Yael - just you."
Lumapit siya sa akin tapos ay hinawakan niya ang kamay ko.
"Halika na. Pumasok na tayo doon at nag-aalala ang anak mo sa'yo. Please Yael, stop
putting things on your mind and heart. Naipagkakamali mo lang iyong pagmamahal na
iyan sa libog. Ikaw talaga. Magpi-pitong taon na tayong magkasama, maglolokohan pa
ba tayo ngayon?"
Hinatak niya ang kamay ko. Nagpatianod naman ako. Hindi ko alam kung anong
mararamdaman ko. Sa iilang salita ay nadurog ni Alyza Mae nang pinong-pino ang puso
ko.
"Anak, okay na ang daddy mo, napuwing lang siya." Tumawa si Alyza tapos ay tinawag
si Yohan. Hindi na ako kumibo.
Maghapon ay magkakasama kaming tatlo sa bahay. Nagluto si Alyza ng spaghetti at
fried chicken, nagbake din siya ng chocolate cake para kay Yohan. Sa maghapon na
iyon ay nakakaramdam naman ako ng saya pero sa tuwing naiisip ko na hindi siya
kailanman naniniwala sa sinabi kong mahal ko siya ay nawawala naman ang happiness
na nararamdaman ko.
How can I unlove her?
____________________
"My, saan ba si Daddy?"
Ngumiti ako kay Yohan. Ginulo ko ang buhok niya. Gabi na iyon at hinahanap na naman
niya ang Daddy niya. Hindi ko alam kung nasaan si Yael. Nitong mga nakaraang buwan
ay panay siyang paiwas sa akin. Two months ago, harapan niya akong tinanong kung
paano daw kung mahal na niya ako. Natawa naman ako. Paano naman niya ako mamahalin
kung panay kong nakikita si Raquel Lactaotao sa IG niya? The woman seemed to be
really happy with Yael tapos out of nowhere sasabihin niyang mahal niya ako?
Ang gulo naman ni Yael.
"Baka busy lang ang Daddy mo."
Napanguso si Yohan. "My, lagi na lang siyang busy. Six years old na po ako, sabihin
mo na sa akin ang totoo. Hindi tayo love ni Daddy? Sabi ni Yaya Betchay, may ibang
love na girl si Daddy."
Nanlaki ang mga mata ko.
"Anak, binibiro ka lang ni Yaya Betchay. Love ka ni Daddy. Iyon ang palagi mong
tandaan. Whatever happens to you and him you always have Daddy's love. He will
never disappoint you. He loves you too much. And this baby too."
Hinalikan ko si Yohan sa noo at pinatulog na siya sa tabi ko. I made a mental note
na kausapin si Betchay mamaya kapag tulog na tulog na si Yohan.
Habang hinihintay ko siyang managinip ay binabasahan ko naman ng accounting books
ang batang nasa sinapunan ko. Ewan ko pa, I just find fairytales boring kaya heto
ako at accounting ang binabasa ko. Napansin ko rin kasi na madaling makatanda si
Yohan, siguro dahil sa mental feeding na ginawa ko sa kanya noong nasa loob ko pa
siya.
Nang masiguro kong tulog na siya ay bumaba naman ako. Eksakto lang dahil nandoon si
Betchay at nanonood na naman ng tv.
"Betchay, ano ka ba naman? Bakit mo sinabi kay Yohan na may ibang babae si Yael?"
Nagulat siya nang humarap sa akin. Napanguso siya.
"Sorry, Alyza ha. Nadulas lang naman ako. Hindi ko naman alam na didibdibin iyon
nang alaga ko." Napaingos ako.
"Alam mo naman na matalino iyan." Sabi ko sa kanya.
"Kaya nga. Matalino ka rin naman pero bakit nandito ka pa? Bakit hindi mo pa siya
iwan? Hanggang kailan ka magpapakatanga? Saksi ako noong halos magpatayan kayo,
hanggang ngayon ba, nandito ka pa rin?"
Hindi ako nakakibo. Bumabait naman si Yael. Malaki na nga ang pinagbago niya pero
hindi ko pa rin siya napapatawad hanggang ngayon. Mukhang darating talaga kami doon
sa parte na kailangan pa munang magpantay ng mga paa niya bago ko siya mapatawad.
"Hindi sa nakikialam ako. Pero lumalaki iyong bata. Kapag nasa tamang isip na siya,
doon niya makikita ang nakikita nating matatanda. Alyza, h'wag mong hayaan na pati
ikaw kamuhian ka ng anak mo."
Lalong hindi ako nakakibo. Kumuha na lang ako ng maiinom at nagpaalam na kay
Betchay na aakyat na sa itaas. I still want an annulment. I still want to leave him
pero hindi pa ako handing makitang masaktan ang anak ko.
Mahal na mahal ni Yohan si Yael. Ang sabi nga sa akin ni Hyacinth ay 'wag kong
idamay ang bata sa galit ko - na tama naman. Hindi ko kahit kailan gagawin iyon.
Ang mahalaga lang naman sa akin ay ang makita siyang masaya - kahit na magtagal
bago ako maging masaya ang mahalaga ay buo si Yohan. Ngunit pumapasok pa rin sa
isip ko kung hanggang kailan nga ako ganito?
Hanggang kailan nga ba?
Habang paakyat sa hagdan ay napatingin ako sa glass window na nakatapat mismo ng
staircase. Nasilip ko doon ang kotse ni Yael. Tila ba may kausap siya. Mukhang nag-
aaway silang dalawa.
"Alyza, may kaaway yata si Sir Yael." Sabi niya sa akin. Ibinaba ko ang baso sa
baiting at bumaba rin. Lumabas kami ni Betchay para puntahan si Ysmael.
"Anong nangyayari dito?" Tanong ko. Madilim ang paligid at ang headlights lang ni
Yael ang tanging ilaw na nagpupuno roon. Nang tingnan ko kung sinong kadiskusyon
niya ay saka sumilakbo ang init ng ulo ko.
Standing before me is Raquel Lactaotao.
"Wala, Alyza. Pumasok ka na sa loob." Utos ni Yael sa akin.
"Hindi." Matigas na wika ko. "Anong ginagawa ng babaeng iyan dito? Hindi pa ba
sapat na hinahayaan ko na kayo, kailangan talagang patuntugin mo iyan dito? Kung
sabagay, maayos din iyan! Grounds ito for annulment!" I hissed at him.
"Wala kang karapatang sigawan si Yael. Asawa ka lang." Sabi naman ni Raquel sa
akin. Napanganga ako. Gusto ko siyang sapakin. Akmang lalapit ako para hablutin ang
buhok niya nang pigilan ako ni Yael.
"H'wag, Alyza! Buntis ka!" Sabi niya. Tumingin ako sa kanya. Puno ng pag-aalala ang
mata niya.
"Buntis din ako, Ysmael Consunji at ikaw ang ama nitong dinadala ko. I thought your
wife should know, para alam niya kung saan siya lulugar. Asawa ka lang, pero ako
ang mahal. Kita mo nga binabalik-balikan ako, naanakan pa ako. Nandyan ka lang kasi
takot siyang makuha ang lahat sa kanya! Before his grandfather died, he made-"

"Shut up! Shut up!" Sigaw naman ni Yael.

"He stayed because he loves our son." Sabi ko. Matagal ko naman nang alam ang
tungkol sa kasuduan nila ni Sancho Consunji. Hindi nab ago sa akin iyon. Kay Ma'am
Nikita ko pa nalaman iyon at hindi na nakakagulat. We have reasons why we stay in
this marriage and the reason was out son - alone.
"Ang akala mo ba hindi ko alam iyon?" Natawa ako. "Yael, palayasin mo ang babaeng
iyan sa pamamahay ko." Tatalikod na sana ako nang sumigaw muli siya.
"Hindi ka niya mahal!"
"Aly, just go inside." Sabi pa niya.
"Wala akong pakialam kung hindi niya ako mah----"
Nagulat ako nang makalapit siya sa akin. Nakasunod si Yael sa kanya at pilit siyang
pinalalayo. Itinulak ako ni Raquel. Napalakas ang pagbagsak ko.
"Alyza!" Sigaw ni Yael.
Napanganga ako nang maramdaman kong may kung anong tumutulo sa pagitan ng mga hita
ko.
Dugo.
"Yael!" Sigaw ko. Frantic na ako. Agad naman niya akong binuhat at isinakay sa
kotse. Iyak ako nang iyak.
"I'm sorry, Alyza. Hold on! Please... Baby, please!" Humagulgol siya Yael. Hindi
naman ako mapakali. Nang makarating kami sa ospital ay agad naman akong dinala sa
emergency room. After that, diniretso na ako sa delivery room.
Ipinaliwanag sa akin na kailangan na akong biyakin dahil naubos na ang tubig sa
loob ko at nauubusan na rin ng oxygen ang anak ko sa loob.
Iyak naman ako nang iyak.
It's happening again.
Parang iyong kay Yohan lang noon.
"Alyza, I'm here." Boses iyon ng Tita Dani ni Yael. "Everything is gonna be okay."
All I can do is hope.

DYTM.18 - There's so much more than empty conversations

"So far, Yanessa's inside the incubator and she's still under observation. But
everything is going to be fine, just like in Yohan's case. May infection siya sa
dugo. Her lungs aren't developed yet, Yael, Alyza, but I will make sure that she's
okay. Eight months isn't bad, I will do everything just to save her."

I was outside the NICU while looking at Baby Yanessa. She was asleep but as I watch
her, I could feel how hard it was for her to breathe. Pinahid ko ang luha ko. Ilang
araw ko nang iniiyakan ang nangyaring ito. Ang akala ko ay hindi na mauulit ang
nangyari noon kay Yohan. I tried my best to do everything just to make sure that
Alyza Mae is going to be okay, but still this happened.
I'm a failure and I will always be.
Ni hindi ko siya matingnan sa mga mata. Galit rin sa akin pati na si Ate Hyacinth.
She knew about Raquel and maybe somehow, Alyza or Betchay told her what happened
that night. Hindi ko naman siya masisisi, kahit ako ay nagagalit ako sa sarili ko.
"Dy, is she gonna be okay?" Yohan stood by my side. I looked down on him. Punong-
puno ng pag-aalala ang mukha niya para sa kapatid. Kinarga ko siya para mas makita
niya si Yanessa.
"She is gonna be fine. Lola Dani promised, diba?"
"If she gets out of here, I'll start calling her Yana. Nakakatamad po kasi iyong
Yanessa." Sabi pa ni Yohan sa akin. I smiled at kissed his cheek.
"Say goodbye to your sister. We have to go and check on Mommy."
Dahan-dahan kong tinahak ang daan papunta sa suite ni Alyza. Sa Varess Medical City
siya naka-confine at mabuti naman na ang kalagayan niya. The people here were doing
the best they can just to give her the best treatment pero alam kong wala lang iyon
sa kanya dahil gusto niyang gumaling ang anak namin.
We reached her room. Pumasok kami ni Yohan. Ang una kong nakita ay si Nanay kaya
lumapit ako para magmano. Nakangiti naman siya lalong lumawak ang ngiting iyon nang
si Yohan na ang lumapit sa kanya.
"Tulog pa po ba siya?"
"Hindi. Gising na. Nagpa-pump ng gatas para kay Yanessa. Mag-usap kayong mag-asawa,
Yael. Kawawa ang mga bata kapag hindi kayo nagkaayos." Malumanay na wika niya.
Ngumiti naman ako at pumasok na sa loob kung saan naroon si Alyza. Mukhang
katatapos niya lang mag-pump ng gatas. Ibinigay niya kaagad iyon sa nurse.
"Hello..." Mahinang wika ko. She looked at me. Wala na ang takot sa mga mata niya
pero naroon naman ang galit at pagkasuklam. "Aly..."
"I want an annulment, Yael." Sabi niya sa akin. Kinabahan ako dahil sa pagkakataong
iyon ay para bang desidido na siya. "Hindi na ako magtitiis sa sitwasyong ito.
Gusto ko nang makipaghiwalay sa'yo. Nasabi ko na ito kay Nanay at kung hindi mo
kaya ako na rin ang magsasabi sa magulang mo. Kung hahanapan mo ako ng grounds,
Adultery and concunbinage ang isasampa ko. Seryoso ako, Ysmael."
Hindi ako nakakibo. I feel like crying. Ganito pala iyong pakiramdam ng basurang
itinatapon. Mahal ko si Alyza. Alam ko iyon at dama ko iyon sa puso ko. Kaya nga
nasasaktan ako at natatakot akong mawala siya sa akin pero mukhang huli na ang
lahat ng ito.
"Paano ang mga bata?" Biglaang tanong ko. Alyza shook her head.
"Ang kapal naman ng mukha mong gamitin sa akin ang mga anak ko. Oo nga at mabuti
kanga ma kay Yohan at sigurado naman ako na kay Yanessa rin pero sa lahat ng ito,
Yael, walang patutunguhan ang meron tayo. We started in the wrong foot and it will
never be corrected anymore. You know so well that we have to get this. We need to
free ourselves from this misery bago pa tayo maging siraulo."
Wala akong makitang emosyon sa mga mata niya kundi galit.
"Galit ka lang." Sabi ko pa.
"Mawala naman ang galit ko, hindi magbabago ang desisyon ko. Iyong mga bata, we
will figure something out. Hindi ako madamot. Hindi ko sila kukunin sa'yo, hindi ko
silang ipagdadamot sa pamilya mo. Pero ako, Yael, suko na ako. Hindi ko na kaya.
Since day one, you do nothing but hurt me. Kailangan kong maging matatag para sa
mga bata. We need to get this annulment."
All I can do was look at her. Alyza Mae Hernandez sure knows what she wants.
Tumalikod ako para hayaang tumulo ang luhang kanina pa nagbabadya ngunit agad ko
rin iyong pinahid. Muli ay hinarap ko si Alyza Mae.
"I can't right now." Sabi ko. "I have to go."
Umalis ako. Lumabas ako ng silid na iyon. Iniwan ko si Yohan at hindi ko na
inalintana kung tinatawag niya ako. Ang gusto ko lang naman ay maging maayos ang
lahat. Iniisip ko kung anong dapat kong gawin o kung sinong kailangan kong kausapin
para mabago ang isipan ni Alyza.
Sumakay ako sa kotse ko at natagpuan ang sarili ko sa mansyon kung saan agad kong
hinanap si Mama. Natagpuan ko siya sa silid nila ni Papa na nagbabasa ng magazine.
She was talking to Nautica on the phone. She felt the weight of my stare and looked
up on me. I walked to her and kneeled in front of her. I needed strength for I was
so scared of the life Alyza Mae was offering me.
"Mama... Mama... ayaw na niya. She wants annulment, Mama. Mama please... do
something..." Iyak ako nang iyak. I want this to end. I want to redo things.
"Ano bang nangyayari, Ysmael, umayos ka, anak. Anong nangyayari?" She asked me. I
looked at her.
"She wants annulment, Mama. Hindi ko gusto iyon. Hindi ko matatanggap iyon. Mahal
ko si Alyza! Gusto ko siyang makasama! Yes, I am a failure but I'm in love with
her." Humahagulgol ako habang nakatingin sa Nanay ko. Her tears fell too. Hinaplos-
haplos niya ang buhok ko.
"Oh, baby. I'm sorry to hear that but if that's what Aly wants, you should just
give it to her. Kung nagkakasakitan lang naman kayong dalawa then just let it go,
Yael..."
Lumayo ako sa kanya.
"Bakit sinasabi mo sa akin iyan? Diba kayo ni Papa ang gustong magpakasal kaming
dalawa and now that our marriage is falling apart, bigla na lang sasabihin ninyo na
hayaan ko? What do you want me to do? You make me marry her and expect me not to
fall for her? She is the mother of my children and I want her in my life!"
"Yael, hindi lahat ng gusto mo pwede kong ibigay sa'yo. I can never make Alyza Mae
love you the way you want her to love you. Tao lang si Alyza, Yael, napapagod din
siya."
Lalo lang akong napaiyak. Why was it so hard for people to understand that I love
her?
I left the mansion again. I feel so lost, so lonely and so... I couldn't even think
of the right words to describe my feeling right now. I just want this to end.
I found myself alone in a bar, drinking myself to death, drowning my loneliness and
pain to alcohol and everything that could seem to make things like this go away. I
know it's only temporary. But I will do everything to forget.
"Yael?" A familiar voice popped out from somewhere. I looked around and found my
cousin. I wasn't sure if this was Achilles or Apollo. I'm too drunk to even
recognize them.
"Apollo or Achil?"
"The clean one." Sagot niya sa akin. He grinned at me.
"Great, then I wouldn't have to punch you for being so good to my wife - soon to be
ex-wife if I wouldn't think of any way to keep her."
Tumawa si Achilles. Kinuha niya ang baso kong may lamang scotch at siya na ang
uminom nito. He was grinning.

"Don't ever tell Apollo that or else he will do everything he could just to get
Alyza Mae. He's in love with her."
Lalo kong naikuyom ang mga palad ko.
"Wala siyang karapatan."
"Unfortunately, when you get annulled to her, he will have every right to claim
her. And I so wanna buy popcorn and watch you two fight over some girl."
Sa inis ko ay sinapak ko nga si Achilles. I walked out of the bar and drove around
the city again. Hindi ako makapag-isip nang maayos. Gusto ko lang namang makasama
ang mag-iina ko. Gusto kong ipakita kay Alyza na mahal ko siya kaya lang masyado
akong natakot. Hindi ko kasi makayanan ang paraan niya nang pagtingin sa akin.
Iyong puno ng takot at pangamba.
I parked my car in front of the Consunji Hotels thinking of the things I wanted to
do for my wife and how it's too late to do that now. Wala nang pagkakataon because
she wants to leave me and I just can't let her.
Sa sasakyan ako nakatulog. Kinabukasan ay may malaki akong hangover pero kailangan
kong makipagkita kay Alyza kasi baka nagbago na ang isip niya.
So, I went to the hospital to see her pero bago pa ako pumasok ay nakita ko na
kaagad na lumabas si Mama mula sa suite ni Alyza Mae.
"Ma?" I called her. Hinaplos niya ang mukha ko.
"She has decided anak. She's getting through with this, the moment Baby Yanessa's
well. I'm sorry, anak, but we have accept this. She wants out, Yael. Let her..."
I didn't say anything. That day, I lost everything I am trying to hold onto.
-----------------------
One hundred eighty three days later...
"If you two agrees with this, this will be the easiest annulment I had ever
witnessed."
Hindi ko magawang ngumiti kahit na parang ang saya-saya ng sinasabi ng mga abogado
namin. Nasa loob kami ng isang opisina. I was sitting on the other side of the long
table habang si Yael naman ay nasa kabilang side katabi ang abogado niya.
Our lawyers exchanged papers. Iyon ang grounds na inilagay ko for annulment. May
pictures pa iyon bilang patunay na may babae nga siya. May salaysay pa akong ni-
submit para mas malinaw at wala na siyang maitanggi. I have to get on with this.

"Do you have any demands, Mr. Consunji?" My lawyer asked him. Tiningnan din siya
ng abogado niya na tila ba naghihintay ng sagot niya.
"He cannot have full custody." Maagap na sabi ko. Umiling si Yael.
"Weekends with my children." Sabi niya.
"Friday, Saturday until Sunday afternoon." Sabi ko naman. Iyon lang ang kaya kong
ibigay sa kanya. Tumango naman siya sa akin.
"I will visit them when I want."
"You have to call me first and whatever or wherever you go with the kids, I should
be informed first. Kung hindi ako pumayag, wala ka nang gagawin."
Umawang ang mga labi niya. Para bang may sasabihin siya sa akin pero hindi na niya
itinuloy.
"Kapg kailangan, uuwi ka sa bahay, you will spend the night there but you'll be
gone in the morning. Hindi mo pwedeng dalhin ang babae mo o kahit na sinong hindi
ko kilala sa lugar kung saan naroon ang mga bata. If you do that, Ysmael, I swear
to God I will file a case for the full custody of my children and you will never
hear or see them again."
Nahampas niya ang mesa. Nagulat naman ako.
"Putang ina, Alyza! Ganyan ka ba katigas?!" Naluluha ako. Nakakaramdam ng kaba.
"Hindi mo ba nakikita kung anong ginagawa mo sa akin? Are you still punishing me
for what happened back then?!"
"I'm not doing anything, Yael. This is the right thing to do. I have to break the
cycle. Nakakapagod na kasi. Hindi kita mahal, hindi mo ako mahal. Hindi naman tayo
masaya. At kung patuloy nating gagawin ito, hindi na lang tayo ang masasaktan o
magkakasakitan. Alalahanin mo si Yohan at Yana. Do you want them to grow up with us
fighting over the same thing every single day of our lives?"
Yael shook his head.
"Ganito lang naman, Yael. Maghihiwalay tayo, mawawalan ng bias ang kasal. Magiging
malaya ka, pero ang demand ko lang naman ay panay ka pa ring nandyan para sa mga
bata. You should be present in all their birthdays, all their school activities and
family days. When they need you, you should be there. Hindi ka naging mabuti sa
akin pero mabuti ka sa anak mo, I want to keep it that way. We need to keep it that
way. So, sign the papers. If you sign it, we won't have a bloody war. It will be
silent as the hills and the kids won't have to deal with the dirt."
Matagal kaming nagtitigang dalawa. He seemed so confused and sad. But then he was
able to ask me that one question.
"Is this what you really want?"
"Yes." I answered quickly. Pagkatapos na pagkatapos noon ay pinirmahan ni Yael ang
lahat nang kailangan. It was quick. So quick that when I blinked, he was already
gone.
"Thank you." Kinamayan ko ang mga abogado at lumabas na rin. Noon ko nakita si Yael
na nakatayo na tila ba naghihintay sa akin.
"Thank you, Yael." Sabi ko na lang. Iniabot ko sa kanya ang kamay ko para sa
handshake but he stared at my eyes.
"Isa lang ang mali sa lahat ng sinabi mo, Alyza." He took a deep breath. "Mahal
kita. Hindi ko alam kung papaniwalaan mo ako pero mahal kita. We were together for
five years, you don't expect me to not feel anything for you. I'm in love with
you."
Kitang - kita ko sa mga mata niya ang sincerity kaya lang hindi pa rin ako basta
maniniwala. Hindi ganoon kadali.
"Yael, hindi sapat na sinabi mo lang sa akin iyan. Huli na. At kahit sana sinabi mo
noon, wala ka namang ginawa Yael. Mahal mo ako? Pero sinasaktan mo ako. Mahal mo
ako? But you got Lactaotao pregnant? Where's the love on that Yael? Kung mahal mo
ako sana bumawi ka na lang sa akin. Nasaan ka habang ipinagbubuntis ko si Yana?
Sana bumawi ka, Yael, pero hindi. You were with that woman, screwing her until you
got her pregnant - kahit na hindi ikaw ang ama ng bata or even if she's just
pretending, the fact still remains that you weren't faithful to me. How can I trust
you? You lack of action, Yael. You say something but do the other... Hindi ganoon
kadali iyon."
I walked away.
Tuloy naman ako sa pagluha. Nasasaktan din naman ako kaya lang hindi naman valid
ang rason ko. Masaya ako dahil malaya na ako. Hindi na ako masasaktan. Hindi ko na
mararamdaman ang mabigat na pakiramdam sa puso ko tuwing kausap ko siya o kapag
malapit siya sa akin. Nakakapanghinayang ang pinagsamahan naming. Siguro nga
minahal niya ako sa loob ng limang taong iyon - siguro nga hindi niya alam ang
gagawin niya. But he could've just told me. Ngayon, dalawa kaming mabubuhay sa mga
what ifs ng buhay namin.
What if I loved him back?
What if he tried harder?
What if I gave it another shot? Would I be happy?
What if he fought for what he feels and what he believed in? Would we be happy?
These are the questions that will never be answered. Mga tanong na habambuhay na
lang naming kakalimutan.
I went home to my new apartment that night. Si Betchay ang sumalubong sa akin. Dala
niya si Yana na tulog na tulog na habang nasa mga bisig niya.
"Ginabi ka na yata? Ayaw pumirma?" Tanong niya habang kinukuha ko si Yana.
"Ayos na. The annulment is in process. Pumirma si Yael. Wala na akong dapat
alalahanin pa. Si Yohan?"
"Bakit may naririnig akong remorse sa boses mo?"
"He said he loved me."
"Naniwala ka?" Tanong naman ni Betchay. Nagkibit-balikat ako.
"Hindi ko alam. Nasaan si Yohan?"
"Nasa kwarto niya sa itaas."
"Okay, salamat Betchay. Ako nang bahala sa mga bata. Magpahinga ka na." Ngumiti
lang siya sa akin at tumalikod na.
Maliit lang ang bahay na nilipatan namin. Tatlong kwarto. Dalawa sa itaas, isa sa
ibaba. May dalawang bathroom din. Isa sa itaas, isa sa ibaba. May dirty kitchen,
laundry area, dining area. Maliit lang pero spacious naman. Siguro kapag nakaluwag
na sa malapit nang bubuksan kong bakeshop ay hahanap ako ng mas malaking bahay.
"Anak..." Tawag ko kay Yohan. Nasa kama na siya at tila hinihintay ako. He looked
at me.
"Hindi na ba uuwi si Dy dito, My?" He asked me. Inilapag ko si Yana sa crib.
Healthy si Yana. Hindi tulad ni Yohan na nagkaroon ng defect. She's healthy - iyon
nga lang mino-monitor ni Tita Dani ang lungs niya dahil may pisibilidad na
magkaroon siya ng lung related disease pero sa ngayon ay wala pa naman akong dapat
ipagalala dahil maayos ang NBS results niya.
"Hindi na, anak. Ipinaliwanag ko na hindi ba?"
"Pero hindi mo ba siya mami-miss? Can't a kiss make up for it?" He asked me.
"I wish it was that simple. Daddy said that he will always be with you and your
sister. Trust him, okay? Everything is going to be as it is, hindi na nga lang kami
magkasama sa iisang bahay pero hindi ibig sabihin noon ay hindi na namin kayang
maging magulang sa inyong dalawa."
Hinalikan ko ang noo ni Yohan at pinatulog na siya. I sat on the bed looking at my
children thinking about what will happen tomorrow...
Should I be scared?
Pinakiramdaman ko ang sarili ko. A part of me was telling me that I shouldn't be
scared or anything because like what I said to my son - everything is going to be
okay. I just have to trust myself.
Inabala ko na lang ang sarili ko sa trabaho at sa pag-aalaga sa mga anak ko. Yohan
started seeing his father a week after the paper signing. Okay naman sa akin.
Sumusunod si Yael sa lahat ng demands ko. Sinisiguro ko na hindi nga lumalapit si
Raquel Lactaotao sa mga anak ko.
Yael sometime spends his day in the house para naman kay Yanessa. He seemed so fond
of her. Kapag nasa bahay si Yael ay nasa bakeshop naman ako.
Paganoon - ganoon lang, naka-isang taon na kami. April twenty-four of that year,
bumaba ang desisyon sa annulment namin. Ako na ulit si Alyza Mae Hernandez. Single.
Separated - yes, but at least I am free.
"My, sa seventh birthday ko, nandoon kaya si Dy?" Tanong sa akin ni Yohan habang
nakaupo siya sa isa sa mga high chairs sa bakeshop. Nagbukas na iyon at fully
operational na kami. I smiled at him.
"Everyone is going to be there, anak. Your Daddy, si Papa Yto, si Mama Nikita, si
Tita Hya, Nautica and your Tito Rael. Plus, sila Nanay, Tatay at Tito Toffer."
"Eh, My, si Yana din ba nadoon? Diba hindi pa naman siya nakakalakad masyado.
Pupunta din siya?"
"Aba'y oo naman! Kakargahin ko ang kapatid mo!"
"My, sabi ni Daddy may isa pa daw akong kapatid."
Natiglan ako. Alam ko iyong bagay na iyon. Iyon yata ang anak niya kay Raquel
Lactaotao. Ang sabi ni Hyacinth sa akin ay limang buwan na ang batang babae.
I smiled.
"Talaga? That's good."
"Pero sabi ni Tita Hya hindi ko daw kapatid iyon."
Nanlaki ang mga mata ko.
"Anak... h'wag kang makikinig sa Tita Hya mo. Minsan hindi niya alam ang sinasabi
niya."
"Pero My, sure naman siya. Sabi nga ni Tita Hya kapag daw dinala ni Dy iyong bata
sa birthday ko, sasabihin daw niya sa'yo na sumakay na tayo sa airplane."
"Anak, making ka kay Mommy, anak iyon ng daddy mo, kapatid mo iyon. Hindi man ako
ang Mommy niya, iisa naman kayo ng Daddy kaya magkapatid pa rin kayo."
Napansin kong bumukas ang pintuan. Pumasok si Hyacinth na ay dalang lemons.
"Hello, Alyza Mae! May dala akong lemons para sa lemon cupcakes! Kasama ko dapat
ang asawa mo pero hindi na lang kasi sabi ko masisira lang ang araw mo. Hello,
Yohan! Where's Yana?"
"She's upstairs in my office. Yohan, puntahan mo muna ang Yaya Betchay mo at si
Yana." Sabi ko. Nang mawala si Yohan ay saka ko binalingan si Hyacinth. "Hya, kung
ano-anong sinasabi mo kay Yohan."
"Aba! Nagsasabi lang ako ng totoo." Umingos si Hyacinth. I smiled.
"Kamusta si Yael?" Tanong ko.
"Ewan. Hinddi ko siya kinakausap."
"Tumawag si Ma'am Nikita sa akin kagabi." Kwento ko. "Tinatanong niya ako kung okay
ako kasi nasa news na naman ang kapatid mo. May babae. Wala naman akong care."
Nagkatawanan lang kami ni Hyacinth.
Things will never change for Yael. He's still the same. And I have no time waiting
for someone who will never change.

DYTM.19 - Give me one more chance to be... Near you

"Good morning, Alyza Mae."

I almost shrieked when I heard Yael's voice in my kitchen that Friday morning. I
wasn't expecting him to be here at this moment... well because we are annulled and
he lives on his house while I live on this apartment with my kids and Betchay who's
on a day off today - so it's just me today taking care of the kids.
Tulog pa si Yana pero si Yohan ay gising na at pinapapaligo ko na para makapasok na
siya sa school. Ihatatid ko pa siya ngayon. Isasama ko rin si Yana sa bakeshop para
hindi naman na maabala ang Nanay ko sa pag-aalaga sa kanya.
Yana is one year old and eight months. Medyo nakakalakad na siya pero pa-sway-sway
lang.
"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya.
"Dito ako natulog. Sa couch mo."
"Ha? P-paano ka nakapasok?" Tanong ko. Nagkibit-balikat siya.
"Si Yohan. Tinawagan niya ako noong two in the morning. He said he was hungry and
he wanted some coffee float so I came as fast as I can. Hindi ka na daw niya
ginising dahil pagod ka kasi iyak nang iyak si Yana." Paliwanag niya sa akin.
Napatango na lang ako. I looked at Yael. He was half naked in my kitchen and he was
drinking a glass of milk. Mukhang tuwang-tuwa nga siya sa gatas sa baso.
"Saan mo nakuha iyong gatas?"
"Dito sa ref."
"Sa glass container?" Tanong kong muli. Tumango si Yael. Mabilis akong lumapit sa
kanya at kinuha ang baso.
"Right, that's my milk. You know, from my boobs which Yana drinks."
Yael made a face. Inilabas niya pa ang dila niya tapos ay nauubo. Uminom siya ng
tubig. Ako naman ay natatawa.
Hindi na ako nag-aalangan ngayon na nandito siya panay sa paligid ko. We're
friends. Iyon ang trato ko sa kanya. Hindi man kami nag-click bilang mag-asawa,
pinagdadasal ko naman n asana mag-click kami bilang magkaibigan.
Noong nakaraan ay hindi siya halos nagpapakita sa amin. Ang buong akala namin ni
Hyacinth ay nasa kandungan siya ni Raquel - which is okay kasi wala naman talaga
akong pakialam. We have our lives now, we lived it differently but then, habang
nagkukwentuhan kami ni Yohan ay nabanggit niya na nasa Japan daw si Yael dahil nag-
aaral ito ng Robotics. Ikinuwento ko kay Hyacinth iyon ang ginawa naman ng luka-
luka ay tinawagan si Sir Yto para tanungin at nang makumpirma niya iyon ay
napasimangot na lang kaming dalawa.
Kung ano-ano ang iniisip namin ni Hya - kunsabagay, hindi naman ako nag-iisip. She
just likes putting things in my head. Not that I care about him - I care about
Yael, ama siya ng mga anak ko - of course I care about him - pero hindi naman ako
umaabot sa point na papakialaman ko pati ang love life niya.
"Dapat nilalagyan mo ng label!" He hissed. Natawa na lang ako.
"Yael, ang bobo mo talaga! Hindi mo ba napansin nan aka-isolate siya at siya lang
ang lalagyan na ganyan ang hitsura sa ref ko?" Natatawa ako sa kanya. Minsan hindi
ko alam kung bobo talaga siya o ignorante lang na sadya.
"I missed that..." Biglang naiusal niya. "You calling me Bobo." He said. "I missed
that. I miss you."
Napalunok ako. His eyes were darting on me like he was trying to read my soul. I
took a deep breath.
I missed him too. Hindi ko nga maisip na ngayon ko pa siya nami-miss samantalang
hindi naman talaga kami naging close noon.
"I missed you too." Nahihiya man akong sabihin ay sinabi ko na sa kanya. Nakita
kong napangisi siya. He looked away. Hindi ko maintindihan ang kabog ng puso ko.
Kinakabahan kasi talaga ako. Simpleng I miss you lang naman iyon.
"Wala si Betchay kaya ako ang maghahatid kay Yohan sa school." Pag-iiba ko ng
usapan.
"Wala naman pasok si Yohan ngayon. Teacher's team building. Nabasa ko lang sa
reminder notebook niya."
Napaawang ang mga labi ko. Kaya pala ayaw niyang bumangon kanina at umiyak pa siya
nang pagpilitan ko. I shook my head. Napakarami ko kasing ginagawa ngayon kaya
nakalimutan ko ang tungkol sa reminder ng teacher ni Yohan.
"Oo nga pala! Tsk. Nakalimutan ko. Sasama ko na lang pala silang dalawa sa
bakeshop. Nandoon naman si Nanay, sasamahan noon si Tatay ngayon."
"Bakit hindi na lang tayo mamasyal?" Biglang tanong niya sa akin. Napatingin na
naman ako sa kanya. I smiled.
"Ano..."
"Para sa mga bata. Humihiling lang naman si Yohan. Alam mo naman na wala siyang
hiningi na hindi ko ibinibigay lalo na kung madali lang naman."
Hindi ako nakakibo. Tama naman ang sinabi niya na lahat ng hiling ni Yohan ay
ibinigay niya - lalo na iyong part na gusto ni Yohan ng kapatid.
"Kasama ka naman. Sa amusement park tayo or sa mall or mag-picnic tayo o sa Leisure
park. Kahit saan basta kasama ka-yo ng mga bata..."
"Okay... ngayon lang ha." Sabi ko. Umakyat ako para kunin si Yohan at sabihan na
magbihis siya pero nagulat ako nang pumasok ako sa silid niya ay nakaupo na siya sa
kama at bihis na. He acted as if he was waiting for me. Bagong paligo na siya at
bihis na bihis.
He was wearing him favorite Big Hero Six shirt and a pair of khaki pants. Suot niya
rin iyong pula niyang converse na sapatos.
"My aalis na po ba tayo?" Tanong niya. Namaywang ako.
"Planado kayo ng Daddy mo, ha." Ginulo ko ang buhok niya.
"Hindi po, My, sinabi ko lang po kay Daddy na gusto ko mamasyal. Alam mo, My,
nagkwentuhan kami ni Dy kagabi, ang sabi niya thankful daw siya na friends na kayo
kahit biglaan lang. Tapos sabi ko bakit di ka niya ligawan, sabi naman niya
friendzoned daw siya saka mas naeenjoy ka daw niya ngayon kasi hindi na ikaw
natatakot sa kanya."
Natigilan ako. Nakatitig lang ako sa kanya tapos ay napangiti ako. Hinaplos ko ang
mukha niya at saka hinagkan sa noo.
"Puntahan mo na ang Daddy mo. Aayusin ko na ang mga gamit ni Yana." Sabi ko sa
kanya.
"Thank you, Mommy. You made me very happy today! Yehey!" Lumabas kami ni Yohan ng
silid siya ay nagtatatalon papunta sa ibaba. Ako naman ay dumiretso sa silid kung
nasaan si Yana. Nakatayo na siya sa crib niya at inaabot iyong giraffe sa gilid ng
kama ko.
"Good morning, baby." Kinarga ko agad siya. Hinalikan ko siya sa pisngi.
"My! My!" Raffy!" Sabi niya. I giggled. Pinunasan ko ang noo niya dahil medyo pawis
na siya. Inayos ko ang lahat ng gamit niya at nang mabihisan ko siya ay bumaba na
ako para ibigay siya kay Yael para ako naman ang magbihis. Mabilis ang kilos ko.
Nang matapos ako ay halos takbuhin ko ang hagdanan. Natagpuan ko si Yael at Yohan
na nasa sala. Si Yana ay nakatayo sa mga hita ni Yael habang isinasayaw niya at
kumakanta naman siya.
"Arimunding-arimunding... ang taba ni Yana..."
Yohan giggled. I smiled. I never doubted Yael's capability as a father. He may not
be a good person but he is a good father to our children.
"Let's go..." Sabi ko. Tumingin silang mag-ama sa akin.
"What?" I asked. I looked at myself. Suot ko ay iyong yellow summer dress ko tapos
may baon akong sun hat. Hindi ko alam kung saan kami dadalhin ni Yael.
"Okay, then, we're going to the Leisure Park. Apollo shouldn't really see you like
that." He mumbled.
"Ay! Ninong Apollo will be there?!" Sigaw naman ni Yohan.
"Yohan Sancho, sinabi ko na sa'yo, hindi mo ninong iyon kasi maaga siyang umalis
noong binyag mo! Hindi siya kumain sa reception!"
"May flight siya noon papuntang Bohol. Nagpaalam siya sa akin." Natatawang kinuha
ko iyong baby bag ni Yana.
"Dapat pati noong binyag ni Yana ako na lang ang namili ng Ninong ay Ninang."
"Dalawa lang naman ang ninong at ninang niya." Sabi ko pa. Ako na rin ang namili
noon. Si Hyacinth ang Ninang ni Yana habang ang Ninong naman niya ay si Toffer.
"Sa susunod, ako naman ang pipili talaga." Bulong na naman niya.
"Anong susunod?" Tanong ko.
"Sa susunod! Basta!" Sabi niya. Isinakay niya ang mga bata sa kotse. Nasa harapan
ako habang si Yohan ay Yana ay nasa likuran. Nakalagay si Yana sa safety
bassinette.
"My, ang saya ko po. Nami-miss ko po kayong dalawa nang magkasama."
Hindi ako nakakibo. Ngumiti lang ako sa anak ko at saka tumingin na sa daan. Sa
Leisure park daw kami pupunta. Ang alam ko ay may cabin doon ang pamilya nila Yael.
Malayo ang byahe, halos tatlong oras din kaming nasa daan but when we got there, it
was all worth it. Pagbaba ko pa lang ng sasakyan ni Yael ay sinalubong na kaagad
kami ni Apollo - wait, he's wearing a suit and tie.
"Yes, yes, Alyza Mae, I am the clean one. Apollo is in Bohol, he knew that you'd be
here but father called him to fly today so I'm filling up for him. Flowers from my
dearest brother..."
Kukunin ko sana iyon nang bigla na lang tabigin iyon ni Yael. Nagulat ako.
"Wow!" Achil exclaimed. Napangisi siya. "Well played, mate. Slay." He shook his
head. "Apollo is being preoccupied by his work and he wants me to tell you how much
he wanted to be here." Sabi pa ni Achilles. Hindi ko naman alam ang isasagot ko.
"No one cares!" Yael hissed.
"Dude. You're acting like that now, don't you realize that it's too late already?
It's been a year. You cannot undo things and my brother has a fifty percent
chance."
"Ano bang pinag-uusapan ninyo?" Naguguluhang tanong ko.
"Wala. Business." Sagot ni Yael sa akin. Tinulungan kami noong mga bellboy at
ipinasok ang mga gamit namin. Ang sabi ni Yael ay long weekend daw kaya siguro ay
sa Sunday night na kami uuwi.
Sumakay kami sa golf cart para makapunta sa Cabin area. Ang akala ko ay doon kami
sa cabin ng pamilya niya pero huminto kami sa isang cabin sa tabi mismo ng lake.
"Sa'yo ito?" Tanong ko sa kanya.
"Yeah. Kay Yohan ko ipinangalan ang bahay. I hope it's okay." Sabi na lang niya.
Wala namang kaso sa akin iyon. He can give everything to the kids. As long as he's
happy.
Nang maka-settle kami ay agad kong kinuha si Yana para padedehin. Kumakain naman na
siya ng totoong food. She likes mashed potatoes and yogurt. Matapos iyon ay
pinatulog ko na siya.
Nang hanapin ko ang mag-ama ay naroon sila sa may lake at nagpapalipad ng
saranggola.
I missed seeing them here. I smiled as I looked at them. I'm okay with Yael and I
being friends.
Biglang nag-ring ang phone ko. It was Hyacinth.
"Hello, Hya, nasa Leisure Park kami."
"Iggy's dating that bitch Kirstine. I went to our place, where he should be waiting
but I saw him with her, and they kissed. It's so fucking sad. Ngayon pa na gusto ko
nang lumagay sa tahimik."
She was frantic.
"Nasaan ka ba? Pumunta ka na lang dito sa CLPH." Wika ko.
"Oo. Tapos, iinom tayo! We are so gonna be wasted you'd have to marry my brother
again!" Binabaan ako ni Hyacinth ng phone.
"Who's that?" Nagulat ako nang marinig ko si Yael. I smiled at him.
"Si Hya, nababaliw."
"Classic her." He smirked. "Are you gonna join us, Mommy?"
I swear, my heart skipped a bit after hearing him call me Mommy.
__________________
It was the middle of the day and Alyza was taking a dip with Yohan on the lake
side. She was laughing so hard. Naghahabulan pa silang dalawa ni Yohan at naroon
lang ako sa terrace at nanonood sa kanila. Si Yana ay nasa crib at tulog pa rin
hanggang ngayon. Nag-request ako ng chambermaid kay Achilles para naman may
katulong si Alyza sa pagbabantay sa bunso namin.
I looked at her and I realized what I had to let go. Kung ano iyong pilit kong
binabasura noon. Kung ano iyong pilit kong minamahal ngayon nang patago.
I love her and I am trying my best to do good in my life. Nagco-concentrate lang
naman ako sa trabaho. Sometimes, I wish that she would see how much I had changed
this past year para naman maisip niya akong bigyan ng pagkakataon.
Biglang nag-ring ang phone ko. It was Achilles. I answered hs phone and we talked
for a while. Ang sabi niya ay hinahanap daw ako ng isang Miss Lactaotao.
I took a sharp breath.
Paano niya nalaman kung nasaan ako? Ni wala na kaming komunikasyon. Sinusustentuhan
ko ang batang sinasabi niyang anak ko pero hindi ko na siya pinupuntahan. I'm
supporting the child - she was sick. May autism ang bata ang naisip kong kalabisan
na kung hihingi ako ng paternal test. Gustuhin ko man pero sa tuwing nakikita ko si
Penelope - iyong bata - ay nakakaramdam ako ng awa.
She was just a baby. Mahaba ang katawan niya tapos ay malaki ang kanyang ulo. She
was suffering from hydrocephalus and all I want is for her to get the best care.
Naiisip ko naman kasi kung kay Yohan o kay Yana nangyari iyon at wala akong ginawa
o walang tumulong sa kanila.
I don't believe that the kid is mine. I stopped sleeping with Raquel the moment I
realized that my salvation is already here. I tried so hard to do well and make
Alyza see how much she means to me. Ang problema lang ay hindi naman niya nakikita
ang lahat nang iyon.
I tried telling her once, in a nice way but she laughed at my face. It hurt a lot.
Nang gabing iyon ay iniyakan ko siya. Ang iyakin ko nga daw sabi ni Papa. Noong
gabing pinirmahan ko ang annulment, si Papa ang kasama ko. I cried while telling
him how much I love Alyza and how much I want to do the unthinkable just to be with
her.
And I did the unthinkable.
But that's another story.
Ang mahalaga lang naman ay magkasama kami. Hindi na siguro kailangan malaman ni
Alyza ang ginawa ko - hindi muna sa ngayon. Maybe another day...
Nagpunta ako sa office ni Achilles. Gusto ko na nga siyang tawagan at sabihin na
ipahuli si Raquel sa security pero hindi ko ginawa. Naisip ko na baka may nangyari
kay Penelope.
I reached Achil's office. Sinalubong ako ng secretary ni Apollo.
"Sir, naghihintay nap o si Sir Achilles sa loob."
"Thank you."
Pumasok ako. I was expecting Raquel - you know - slutty dress, thick make up, red
lipstick. High slutty heels but what I found inside Achilles' office was a
different woman.
Orange tank top na pinatungan ng jacket, skinny jeans, semi-high cut sneakers,
light make up, wavy messy hair but her presence screams elegance yet the simplicity
was there.
"Where's Raquel?" Tanong ko. Hindi ko maialis ang tingin ko sa babaeng iyon.
"Who's Raquel?" Nagtataka si Achil.
"You said Miss Lactaotao..."
"I am Miss Lactaotao. Raquel is my sister. My name is Wewe."
My gaze flew to her side.
"I understand that you are Ysmael Consunji. I came all the way from Dallas just to
talk to you."
Kumunot ang noo ko.
"What is it that you wanna talk about?"
"It's about my sister."
"Wala kaming relasyon ni Raquel."
"Not Ate Raquel, my sister Trina. Although Ate Raquel is my sister too. She's our
eldest and then Trina and then me."
I don't understand what she was talking about. Hindi ko naman kilala iyong Trina na
iyon.
"Miss. Can we please stop beating around the bush? What is it about your sisters?
Ikaw na ang nagsabi, galing ka pa sa Dallas. Anong meron?"
"Alright, fine. Ate Raquel came back a year ago. She said she's in a vacation and
then my sister Trina was pregnant with her baby. After Ate Trina gave birth, she
fell in the sick bed and no one's gonna take care of her baby. I didn't know all of
these because I was in Morocco, studying their culture..."
"Fascinating." Achilles commented.
"Thank you," Sabi naman ng babaeng kausap ko. Nakapangalumbaba si Achilles at titig
na titig sa babaeng ito.
"So to make the long story short. Ate Raquel took the baby and named her Penelope
and pretended that she is the mother so she can take the baby to the Philippines
even without Trina's consent. I don't know how she did it but Trina's well now and
Penelope isn't. I need to take my niece back to Dallas and the investigator I hired
told me that you are the father of Penelope - well you're technically not the
fathe---"
"Tang ina!" Sabi ko.
"Hey! I don't speak Tagalog well but I know what that means!" Reklamo niya pa.
"Such an exquisite mouth..." Muli na namang komento ni Achilles.
"Are you talking about me?" Tanong noong Wewe. Achilles grinned. "Anyway, I came
here for help. I followed you here."
"Ibig sabihin kanina ka pa nakasunod sa akin?!" I exclaimed. Paano kung makita siya
ni Aly? Baka kung ano na namang isipin noon! Abnormal pa naman iyo!
"Actually, I had been following you since last week. I know your daily routine."
"What a persistent beautiful creature..." Again, Achilles spoke. We both looked at
him.
"Hey, if you wanna hit on me, you can do a better job than that." Komento noong
babae. Natawa si Achilles.
"I need your help. When Ate Raquel knew I was in town..."
"Nagtago siya?" Tanong ko. Wewe nodded. Inilabas ko ang phone ko at tinawagan ang
kaibigan kong P.I. "I need you to trace Raquel Lactaotao's whereabouts. Call me if
you find any." Binalingan ko si Achilles matapos ang tawag.
"Keep an eye on her. Babalikan ko lang ang asawa ko."

"She's not your wife!"

"She still is. So you can tell Apollo to suck it off!" I hissed at him. Mukhang
hindi makapaniwala si Achilles. "What the fuck, Dude, did you forget? I'm a
Consunji and I always get what I want. You don't understand this because you're
just a Vejar." Nginisihan ko siya.
Parang may pakpak na bumalik ako sa cabin namin. Kahit nararamdaman ko na noon na
may mali ay mas masaya ako ngayon dahil nakumpirma ang hinala ko. I had always
wanted to look at this matter with the help of my family's surname pero naaawa lang
talaga ako sa bata.
Pagpasok ko sa loob ay natagpuan ko si Yohan na nakikipaglaro na kay Yana.

"Nasaan ang Mommy mo?"

"Ay, kasama niya po si Tita Hya. Nasa taas po siguro."
Umakyat naman ako. Naghanap ako sa apat na kwarto sa itaas. I found them at the
guest room on the left - drunk. Napailing ako. Sigurado ako na si Hyacinth na naman
ang may pakana nito.
Alyza giggled. Si Ate ay tulog na. Tumayo siya at lumakad papunta sa akin. She lost
balance that's why I caught her.
"Yael!!!" Sigaw niya. "Yael! Yael! Yael!" Hinalikan niya ao sa labi, sa pisngi at
sa tainga. Humahagikgik siya. "Let's get married! Again!" She exclaimed. Hinapit ko
siya sa baywang. Napangisi ako.
"Are you sure?!"

"Yes! I missed us being married!"

I know that she's drunk but hey, why the hell not!
"Alright! Let's get married! Again! Tonight!"
"Alright!" Naki-pag-appear pa sa akin si Alyza.

DYTM.20 - I'm standing on the edge of everything I've never been before.

"We have vows! We do! We do!"

Pilit kong hinahawakan si Alyza sa baywang dahil napakagulo niya at hindi ko siya
mapatayo nang maayos. She keeps on bending downwards. She kept on giggling and
kissing me. She insists so who am I to avoid it.
"Mate, she's drunk. This will only make the validity of your marriage questionable,
again." Wika naman ni Achilles. I looked at him. He was standing beside me. We were
inside a green house full of dama de noches. The judge was there too. He was
standing in the middle. Ayaw niya rin kaming ikasal dahil nga lasing si Alyza Mae.
"Yes, he's right." Sabad naman noong Wewe. "Getting drunk and getting married isn't
a good combination. You have to make sure she's sober."
"You have to agree with this beautiful creature beside me. She's so right and so
exquisite. I only have praises for you, my dear Empress. I can call you Queen but
that will offend my mother." Patuloy ng pinsan ko. He was looking at Wewe like she
was the only important person in his world right now. Wewe smiled at Achilles and
giggled.
"You flatter me so much." Sagot pa niya.
"Do I? I can do so much more with my lips ---"
"Alright that is enough!" I exclaimed. Binalingan ko ang judge. "Thank you for your
time. They were right I cannot make her marry me in this situation. We're still
married she just doesn't know about it yet and I'm going to tell her tomorrow
because I realized that I should start acting like I love her than show her
something else. Thank you. You can leave now. And you two!" I faced Achilles and
Wewe. Get a room!"
Kinuha ko si Alyza at inakay siya pabalik sa cabin ko. Iniwan ko si Wewe at
Achilles doon. It's obvious that my cousin likes Wewe. I don't care about it, as
long as I have Alyza with me and Raquel will soon be gone in my life.
"Why didn't we get married?!" Nagmamaktol na sabi niya sa akin. Tinulak niya ako
tapos ay pinagbabayo. "You never give me what I want!" She hissed. Pinagsasampal
niya ako.
"Alyza, it's not like that! I always give you what you want!"
"NO! You gave me back my freedom yes! You were always with the kids, yes! But you
were never there for me and then you say you love me, how can I believe that, Yael?
You have this---grawk!"
Napatalon ako nang yumuko si Alyza para sumuka. Napapailing ako. I will never let
Hyacinth near her again. Hindi na tama itong nangyayari na palagi na lang siyang
nalalasing kapag kasama ang kapatid ko - although it's an advantage for me.
I love her and my father said that I should act like it. Akala ko kasi tama na
iyong pinaniwala ko siyang ibinigay ko ang kalayaan niya pabalik sa kanya. I didn't
ask my lawyer to file the annulment case. In the first place, kung gusto ko
talagang ma-annul mas madaling ipahugot na lang ang papeles ng kasal namin and have
it destroyed. Wala nang annulment, wala nang proseso, it's just a matter of
influence and I have my Uncle Ares to thank for that.

But I went on with the annulment - it's the long way out - not the easiest.
Pinaniwala ko lang siya na wala na. Na hindi na ako mangugulo and I took the year
of to fix the things around me. Get rid of all the women I used to play around
with. Damn! I haven't had sex for a year now.
Wala nga lang akong pinagsasabihan dahil alam kong wala namang maniniwala sa akin.
Isa pa, gusto ko ring ipakita kay Alyza na nakaka-move on na ako. Masakit ma-
reject. Masakit iyong tinawanan niya ako habang ibinibigay ko na sa kanya ang buong
puso ko.
I didn't know how to act with that on my shoulder. I had never been rejected
anymore.
I sighed.
I could still remember that first time I realized I was in love with her. That was
a Wednesday morning - doon pa iyon sa bahay ng mga magulang niya. She was
breastfeeding Yohan and I just got out of the bathroom. I saw her sitting down on
the couch, her face full of love and adoration for our son. Right there and then,
it hit me like a hurricane. I know that I'm in love with her. I was only twenty-one
and a failure. I didn't know what to do with everything in my hands, but I know
that I wanted to be with Alyza.
Hindi ko pa nga lang alam na mahal ko siya noon. Ang alam ko lang, gusto ko siyang
makasama. Kaya ganoon na lang ang pasasalamat ko nang sabihin ni Lolo Tatay na
gusto niya kaming magpakasal sa simbahan at doon nga nabuo ang tissue contract
namin.
Five years later, I was still trying to figure out why I stick with her and that
was when I acknowledge the feeling - that love I have for her.
Kaya nga may nangyari sa amin, kaya nabuo si Yana. I have this need for her. Ang
problema, napakatigas ng puso ni Alyza. Alam ko naman na hindi ako madaling
patawarin. Wala pa akong napapatunayan sa kanya. Ni hindi pa ako nakakabawi. Ni
hindi ko pa naipapakita sa kanya ang pagbabago ko. I know she still thinks that I
am the irresponsible eighteen year old boy that got her pregnant and wants to get
rid of the baby. Ni hindi niya ako mapagkatiwalaan sa mga simpleng bagay at gusto
kong baguhin iyon.
Kaya lang sa tuwing susubukan ko, something goes wrong na nagiging dahilan para
bumalik ang takot sa mga mata ni Alyza. Iyon lang naman ang nagpipigil sa akin na
lumapit sa kanya. That fear in her eyes is my kryptonite.
Umalis ako papuntang Japan. I studied robotics in there. Ang sabi kasi ni Papa ay
balak niyang mag-invest sa isang innovative technology corporation which deal with
hi-tech gadgets such as talking robots and other stuffs.
I stayed there for eight months. Habang naroon ako ay para akong tangang
nakatanghod sa IG ni Alyza Mae. Hindi nga ako makapaniwala na gumawa pa talaga ako
ng IG para lang makita siya araw-araw nang hindi niya napapansin o nahahalata. I
faked a name of course. I named myself - Leyalza -it's a combination of our names.
Kung minsan ay nababaduyan ako sa sarili ko. I never thought social media would
have an effect on my life. I'm twenty-seven and my sister - Nautica laughs at me
because for the first time in my twenty-seven years of existence, tinawagan ko siya
para itanong kung paano mag-register sa facebook.
OO. Ako na ang bobo.
"Alyza, please, calm down. We have to get you to bed." Muli ay niyakap ko siya.
"Bed? You mean, sex? Okay! Let's have sex first before marriage like what we always
do!" Humagikgik na naman siya. I shook my head. Binuhat ko na siya nang pa-bride
style at saka ipinasok na siya sa loob ng bahay.
Mabuti at tulog na si Yohan. Ang kaso gising na gising na naman ang kapatid ko. She
was having tea. Mukhang wala na siyang tama.
"Oh! Alyza's drunk!" She exclaimed. Tinitigan ko siya nang masama.
"Isn't she now? I wonder why!" I hissed.
"Yael, hindi ko kasalanan na minsan lang siyang maglasing!"
"Hindi nga dapat siya naglalasing dahil napapa-breast feed pa siya!" Iniakyat ko si
Alyza sa silid ko at ibinaba siya sa kama. Nakasunod pa rin si Hyacinth sa amin
pero isinarado ko ang pintuan at ini-lock iyon. I shook my head. Binalikan ko si
Alyza Mae. Gising na gising pa rin siya.
"Alyza Mae, ikaw ang lasing na ayaw matulog." Napangisi ako.

"Sex! Sex! Sex!" Sigaw niya. I shook my head. Pumasok ako sa bathroom at kumuha ng
basing face towel. Lumabas ulit ako at nagulat dahil hubad na hubad na siya.
Underwear na lag ang suot niya.
"Alyza!" My eyes widened. She pouted her lips.
"Sex!"
"You're drunk." I said. I told her to stay still tapos ay pinunasan ko ang mukha
niya papunta sa leeg. Her breasts were exposed and it took super human effort not
to touch her there.
"Yael, tingnan mo, I'm lactating..." Mukhang tuwang-tuwa pa siya. Napatingin nga
ako sa kanya.
"You're a bit slutty when you're drunk." I was shaking my head. Nagulat ako nang
hapitin niya ako.
"Subo mo..."
"Alyza! Mahiya ka naman---" She pulled me closer to her breast and made me suck it.
I had no choice - gusto ko rin naman - sige na. Again, I was able to taste her
sweet milk. Iyon siguro ang dahilan kung bakit naaadik si Yana sa kanya.
"Hmmm... that's nice. Sige pa..." She even arched her back. I pulled away. I need
to pull away. Ayoko naman na gawin namin ito nang lasing siya tapos sasabihin niya
sa akin kinabukasan na nagsisisi siya.
"Aly, matulog ka na." Sabi ko habang hinuhubad ang underwear niya. Umiling siya at
saka pilit akong hinahatak. "Aly, sleep." I told her off.
"Ihhh. Yakapin mo ako."
"Oh, I will, Abnoy." Sabi ko. Tinanggal ko ang sapatos ko at saka tumabi sa kanya.
Niyakap ko siya at hinagkan sa noo.
"Goodnight, Abnoy. I love you." Sabi ko sa kanya. Niyakap niya ako at ibinaon ang
mukha niya sa leeg ko.
"Hmmm... goodnight din, I like you na..." Sabi niya sa akin. Napangiti naman ako.
I let her sleep. Gustuhin ko mang matulog ay hindi ko magawa. I am overwhelmed by
the feeling that she doesn't repulse me anymore. Ni wala na ang takot sa kanyang
mga mata and that she feels okay when I am around.
Magdamag ay tinitigan ko lang si Alyza habang tulog na tulog siya. I am
appreciating her beauty. Para sa akin ay mas maganda pa siya kaysa sa kapatid. She
is the mother of my childrenat siya lang ang gusto kong maging ina nang mga anak
ko.
I'm so in love with her...
Hindi ko na alam kung ilang oras akong nakatingin sa kanya basta napansin ko na
lang na gumagalaw na siya at dahan-dahan niyang iminumulat ang kanyang mga mata...
She looked around her. Napangiti ako nang manlaki ang mga mata niya tapos ay
tumingin siya sa akin. Nakayakap pa rin kasi siya sa akin. She looked at me, then
she looked at herself and I guess she realized that she was naked underneath,
itinulak niya ako. Buti at nasa gitna kami ng kama kaya hindi na ako nahulog this
time.
"Ni-rape mo ako!" She exclaimed. Again, there's that fear in her eyes again.
My kryptonite.
Her tears started falling.
"Aly, wala akong ginawa!" Frantic na rin na sigaw ko. Binalot ni Alyza ang sarili
niya sa kumot tapos ay tumayo siya sa kabilan side ng kama. Ako rin. Ngayon ay
magkaharap na kami.
"Ang kapal ng mukha mo! Idedemanda kita!" Iyak na siya nang iyak.
"Aly- hindi---"
"What the hell is happening?!"
Pumasok si Hyacinth sa silid namin. Ini-lock niya ang pinto para siguro hindi
makapasok si Yohan.
"He raped me!"
"I did not!"

"He did not!"

Magkapanabay naming sigaw ni Hyacinth.

"Thank you!" I exclaimed.
"Then why am I naked?" Tanong niya na naguguluhan.
"I have no idea why." Sabi naman ng ate ko.
"You were so drunk. Tapos noong dinala kita dito, pumasok ako sa bathroom tapos...
tapos... paglabas ko nakahubad ka na. I swear wala akong ginawa. Natulog ka lang.
Sabi mo yakapin kita---"
"What a horny bitch." Komento naman ng kapatid ko.
"Hyacinth!" Sigaw naman ni Alyza.

"What, it's true! You were just telling me last night that you dream about Yael
and you doing it and you'll wake up in a pool of sweat!"
"Putang ina ka!" Sigaw na naman ni Alyza. Binalingan niya ako. "Umalis ka nga dito,
Ysmael! Naiinis ako sa'yo!"
Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko. Nang batuhin ako ni Alyza Mae ng
unan ay saka ako umalis.
Paglabas ko ay naroon si Yohan na hawak si Yana sa kamay.
"Dy?"
"I just had the weirdest morning, son." Sabi ko na lang pero hindi naman mawala ang
ngiti sa labi ko...

DYTM.21 - It was a beautiful letdown

"Why did you spill the beans?!"

I hissed at Hyacinth after I locked the door. I made sure that Yael and the others
are out and cannot hear us anymore. I faced Hya. She was sitting on the bed with
her legs crossed. Inilabas niya ang sigarilyo niya at sinindahan iyon sa harapan
ko. She puffed in front of me.
"Alyza, as much as I like you, because I do like you now, ayoko naman na inaapiang
kapatid ko. He didn't rape you. You were so drunk. Come here and sit with me."
Hindi ko alam kung anong meron sa boses ni Hyacinth at napasunod nga ako sa kanya
at naupo doon. Pinausukan niya ako sa mukha. Pinigilan ko lang iyong sarili kong
suntukin siya sa bunganga.
"You know, when Yael tell you he's in love with you, believe him because he really
means it." Walang kaabog-abog na sabi niya sa akin. Napatitig ako sa kanya.
Nagkibit-balikat naman siya. "When you told me about Ignacio, binigyan kita ng
karapatan, ngayon, ako naman. Siguro iisipin mo na biased ag opinion ko kasi
kapatid ko si Ysmael pero kilala mo ako, I say what I want to say despite the
situation or the person involved." Hinithit na naman niya ang sigarilyo niya.
"So, when he tells you his feelings, makinig ka."
"Hya, may babae siya." Wika ko. "Isa pa, si Ignacio pa rin ang gusto ko at alam mo
iyon."
Binatukan ko ni Hyacinth. "Ako lang ang may karapatang magkagusto kay Ignacio,
okay. Kasal ka sa kapatid ko."
"Annulled na kami."
Tumawa si Hyacinth. Napapailing siya habang nakatingin sa akin.
"Oh my god, that's really funny!" She even rolled her eyes and flipped her hair. Si
Hyacinth yata ang may malakas na tama sa aming dalawa. "Coming from you, nakakatawa
iyang 'we're annulled! As the our famous Tita would say Oh to the M to the G!"
Anong ibig niyang sabihin? Annulled naman talaga kaming dalawa. I signed the papers
and I got the decision a year later.
"We are annulled!"
"Again! O to the M to the G!"
"Sasampalin kita, Hyacinth! Annulled na kami!"
"Hindi nga! He didn't file the papers! You should know that. Kung gusto talaga ni
Yael na mawala ka sa buhay niya wala nang annulment na magaganap. He can just ask
someone from there to take your marriage contract and have it destroyed - as in
walang record but he pushed through the annulment so he must really love you."

"He lied to me?!" I exclaimed.

"Nope. He's a Consunji and we never play fair. Hello, inagaw ko si Ignacio sa'yo. I
kissed him, we had sex---"
"And yet here you are but Iggy's nowhere. Hiyang-hiya naman ako sa'yo!"
"Hindi ko naman kasalanan na mas type niya ang bulok ba kiki kaysa sa fresh kiki ko
no!" Nanlalaki pa ang mga mata niya. Nagkatitigan kaming dalawa tapos ay nagtawanan
pa. Nang kumalma kami pareho ay natigilan ako.
Hindi kami hiwalay ni Yael...

We're not annulled. Niloko niya ako.

"Wala naman ginawa ang kapatid mo kundi saktan ako."
"Then you should really believe him when he says that he is in love with you. You
see, the men in our family, they have a hard time expressing their feelings - lalo
na si Papa - na siguro ay namana ni Yael. So, he did all of these, because he loves
you, I'm almost sure that he planned getting you pregnant just to have you stay
with him."
Nanlaki ang mga mata ko.
"Ayaw niya ba akong maging masaya?"
Hyacinth chuckled.
"You fear him - that was the reason why he cannot do anything about his feelings.
Tuwing gabi na wala siya sa bahay ninyo, nasa akin siya, katabi niya si Chuchay o
kaya man si Milky. He would be on my couch, watching tv or porn, or whatever. Basta
ginagawa niya ang lahat makaiwas lang siya because you fear him and that fear on
your eyes pains him like a bullet. Dapat mag-usap kayo. Give him a chance, Alyza."
Hinaplos ni Hyacinth ang mukha ko tapos ay iniwan na niya ako roon. Hindi naman ako
makagalaw. Para akong binuhusan nang napakalamig na tubig. Naisip ko tuloy na
parang ang unfair ko ky Yael. Hindi ko maintindihan kung bakit ganoon ako sa kanya,
siguro kasi nasanay na ako na hindi kami maayos at isa pa, siguro ay balakid din
ang pagmamahal ko para kay Ignacio para makita nang maayos ang intension niya sa
akin.
Naligo na lang ako at nagbihis. Hindi naman nagtagal ay bumaba na ako sa sala. Doon
nakita ko si Yael na sinasayaw-sayaw si Yana habang kumakanta na naman. He really
has a good voice. Madalas niya ding kantahan noon si Yohan. Naririnig ko siya pero
hindi ko naman panay pinapansin.
"Arimunding, arimunding, ang taba ni Yanessa. Sarap kagatin sa pisngi ng batang
mataba! Arimunding, arimunding, ang Yana ko ay maganda. Arimunding, arimunding,
panay gutom ang baby ko."
I watched him. I feel like I needed to talk to him - just to clear things. Gusto
kong marinig sa kanya ang totoo. Kung tama ang sinasabi ni Hyacinth na hindi nga
kami annulled. Ibiga sabihin ay niloko niya lang ako. Pero pinakikiramdaman ko
naman ang sarili ko - galit ba ako? Namumuhi ba ako sa kanya? Parang hindi naman...

Ang gusto ko lang ay malaman ang totoo.

"Yael..." Tawag ko sa kanya. He looked at me.
"Mymy!" Tawag sa akin ni Yana. "Dydy! Mymy! Dede ko..."
"Ay gutom na siya. Pakainin mo muna." Ibinigay sa akin ni Yael ang bata. Kinuha ko
naman at iniyugyog siya. I was sighing. Naupo ako tapos ay pinadede ko sa akin si
Yanessa. Napangiwi ako kasi medyo masakit talaga. Hindi tulad noong pag si Yael,
masarap.
Nanlaki ang mga mata ko at sinaway ko ang sarili ko sa iniisip ko. I shook my head.
Yael now was talking with Yohan.
"Do you wanna go fishing?" He asked.
"Sa lake?" Tanong naman ng panganay namin.
"Hindi muna, anak." Sabad ko. "Kayo na muna ni Tita Hyacinth ang maglaro, isama
ninyo si Yana, mag-uusap kasi kami ng Daddy mo." Sabi ko. Kalmado naman ako habang
sinasabi iyon. Napatitig sa akin si Yael at huminga nang napakalalim.
Tinawag ko si Hya tapos ay ibinagay sa kanya si Yanessa. Sinenyasan ko naman si
Yael na sumunod sa akin Lumabas kami ng cabin tapos ay tahimik kaming naglakad.
Hindi ko alam kung saan kami dadalhin ng mga paa namin, pero kailangan ko talaga
siyang makausap.
Sa kakalakad naming dalawa ay napunta kami sa pinakadulo ng Cabin Villa ng Hotel.
Sa dulo ay naroon ang pinakapuno ng lake na may malaking gazebo sa gitna. Tiningnan
ko si Yael.

"Pwede doon?"
"Oo. Tara." Inalalayan niya akong lumakad sa bridge. Pagdating naming doon ay
pareho kaming huminga nang napakalalim. Paano ko ba sisimulan ang usapan namin...
"Sorry." Sabi ko sa kanya. "Kung naisigaw kong ni-rape mo ako kanina. Hindi ko
sinasadya. Hindi ko kasi agad natandaan kung anong nangyari kagabi." Paliwanag ko.
Nakapamulsa siya habang nakaharap sa akin. Humalukipkip naman ako.
"Hindi ka dapat sumasama kay Hyacinth sa inuman. Matibay iyon. Isa pa nagpapa-
breastfeed ka pa." Sabi niya sa akin. Tumango naman ako.
"Ignacio stood her up. She's broken hearted."
"I know. She told me earlier."
Again, we both sighed.
I stared at him.
"Are we annulled?" Alam kong nabigla siya sa tanong ko. I caught him off guard and
I felt happy with it. His reaction was priceless and from there, I already knew the
answer. I just needed to hear it from him.
"No." He said straight. "And I know you're going to be mad about it for like five
minutes but let me explain. I did that because I love you pero hindi ko naman
kayang mawala ka. Ang sabi mo sa akin, gusto mo ang kalayaan mo, but if I let you,
mawawalan ako nang pagkakataon, Alyza Mae. You're a good catch and it won't take a
long while before someone else notices that. Apollo already know and he's in love
with you---"
"Apollo's not in love with me." Sabi ko sa kanya. He shook his head.
"Ang dense mo." Sabi naman niya sa akin. "He likes you. Achilles said he'ss in love
with you. Lalo iyong nakaapekto sa desisyon ko. I wanted to set you free but I
can't let you off that easy. Mahal kita."
Tumawa ako. Hindi ko mapigilan ang sarili ko Nakakatawa kasi talaga siya lalo na
kung ganoon ang hitsura ng mukha niya. I bit my lower lip to control myself from
laughing and yet I just couldn't.
"Akala mo ba joke iyong sinasabi ko sa'yo?" Napailing siya. "Alam mo ba kung anong
ginawa ko para lang hindi mo ako iwan? Binuntis kita."
My eyes widened again.
"Hya's right! Planado si---"
"Of course she's right. We think alike. She's my sister and just like me she's
going to do everything just to get what she wants! And I swear! I wanted to be with
you on your pregnancy pero tuwing hahawakan kita, natatakot ako nab aka mas
masaktan lang kita. The fear on your eyes... the disgusted look, you cannot even
stand my presence."
"Hindi mo naman ako masisisi, Yael. Sinaktan mo ako, physically. Minsan naiisip ko
na hunyango ka at nagkukunwari ka pa rin tapos bigla mo akong sasaktan kapag
nagkamali ako. Noong nalaman kong buntis ako kay Yana, I was almost sure that you
would want to get rid of her---"
"I will never do that anymore. Iniyakan kita noon, Alyza. You always make me cry.
You are my kryptonite and as much as I want you out of my life because you make me
weak, I can't see you walk away. Tuwing naiisip kong aalis ka na and you would have
another man in your life, parang unti-unti akong nauubos. Para akong mamamatay.
Gusto ko nasa buhay kita. Kulang ako sa gawa --- panay ko kasing naiisip na bakit
pa ako magpapaliwanag kung hindi ka naman maniniwala?"
He has a point. Lalo na ngayon na panay kong kausap si Hyacinth. We would always
make assumptions about Yael - kung nasaan siya, kung sino ang kasama niya, kung
anong ginagawa niya. Tapos iyong mga babaeng nasa paligid niya - lahat iyon
ginagawa naming ni Hyacinth ng kwento at napapansin ko na naniniwala naman ako.
I judge him. I never gave him a chance to let him treat me right.
"All I want is a chance and yet every time I look at your eyes and see that fear -
I know I have none at all."
He sighed.
"Si Raquel..."
"Right."
Inilabas niya ang phone niya at may tinawagan. Sa pagkakarinig ko ay si Achilles
ang kausap niya. Pinapupunta niya si Achilles sa lugar kung nasaan kaming dalawa.
"You wait. Achilles will be here in a moment."
Napatango ako. Ngayon ko lang nakikita ang seryosong mukha niya. Gusto kong
haplusin ang pisngi niya pero pinigilan ko naman ang sarili ko. Nakatitig ako sa
labi ni Yael.
Yes, it's one of those horny days. I really - really... ugh!
"Ysmael!"
Dumating si Achilles. May kasama siyang babaeng naka-dress na kulay blue. Hanggang
tuhod lang iyong damit niya tapos may suot siyang puting converse. Achilles held
the woman's hand habang naglalakad sila sa tulay papunta sa aming dalawa ni Yael.
"Morning, Alyza Mae, love!" Achil greeted me.
"Alyza Mae, this is Wewe Lactaotao. Kapatid siya ni Raquel."
Lumipad ang tingin ko mula kay Achilles papunta kay Ysmael. Seryoso pa rin ang
mukha niya. Bakit niya ipinapakilala sa akin ang kapatid ng kabit niya?
"Tell her the reason you're here for." Utos ni Yael sa babae.
"Oh right! I'm Wewe and I came all the way from Dalls because I need to find Ate
Raquel 'cause she kind of - in a slightly little way - kidnapped our niece
Penelope."
Penelope. Iyon ang anak ni Yael kay Raquel pero bakit sinasabi niya na kinidnap ni
Raquel ang bata? Parang naguguluhan ako.
"See? She's so wonderful! I'm actually teaching her to speak Tagalog. She has this
cute way of saying Putang Ina. It turns me on!"
Wewe laughed and hit Achilles' arm.
"You flatter me so much!"
"Stop!" Yael said. "Focus Wewe."
"Right! Sorry. As I was saying, Ate Raquel kidnapped Penelope - my sister Trina's
daughter just so she can make Yael believe that they have a daughter. Penelope
isn't Yael's daughter. My sister is just one crazy woman in love with that guy."
"And I think I'm in love with you too... It makes me crazy."
"Oh my god, Achilles!" Nanlalaki pa ang mga mata ni Wewe. Tumawa si Achilles at
hinaplos ang mukha ng babae.
Ako naman ay nakatingin lang kay Yael. He was making faces while Achilles and Wewe
kissed in front of us.
"Okay, this is getting weird. I think we need to go back to the cabin, Alyza."
Hinatak niya ang kamay ko paalis sa lugar na iyon. Habang naglalakad naman kami ay
kinakabahan ako. Ang nasa isipan ko naman ay bakit hindi siya ang magsabi sa akin?
I never ask about Raquel because she pisses me off but if he just told me...
Maybe it would make a whole different outcome.
"Nasaan sila?" Tanong niya nang makapasok kami sa cabin niya. "Hya? Yohan?! Hya!"
"Saan na naman kaya niya dinala iyong mga bata?" I sat on the couch.
Pinakikiramdaman ko ang sarili ko. Galit ba ako? Parang hindi naman kasi. Why would
I be mad at him? I don't even find the thought of us not annulled appalling.
Hindi ko maintindihan.
"I still love, Ignacio." Wala sa loob na sabi ko. Iyon naman ang totoo. Bumaling sa
akin si Yael.
"That's the price I have to pay for hurting you. But that ain't gonna stop me from
loving you or making you fall in love with me because I will, Alyza. Hindi na ako
uupo at papanoorin ka. Hell, I'm a Consunji and no one can ever claim what's mine.
You are mine, I married you and that makes you mine."
I shivered right after hearing that. Para akong nauhaw. Napahawak ako sa lalamunan
ko.
"O-okay..."" Nagyuko ako ng ulo. "Ano... sa taas lang ako."
And I did. I went upstairs to where Yohan was sleeping. Wala din sila doon. Naupo
lang ako sa kama at saka nag-isip. Everything is just too overwhelming. Parang
hindi pa rin ako makapaniwala.
Basta ang pinakamagandang balita sa lahat ay ang hindi niya anak si Raquel.
Still, may relasyon sila.
Ang tagal kong nakaupo sa kama na iyon at nang makadama ako ng gutom ay bumaba
naman ako para kumain. Paglabas ko ng pinto ay siya ring paglabas ni Yael mula sa
kabilang silid nang naka-boxer shorts lang.
Well, as always he looked glorious in his perfect body. Nadagdagan na naman ang
horny days ko pero kailangan kong pigilan dahil hindi naman ako ganoong klaseng
babae. I mean, technically he's still my husband, iyon nga lang there's a wall
between us.
"Hi..." Wika ko. He nodded. "Gutom ako."
"For food?" He asked. Natigilan siya. "Of course, you're hungry for food. Papadala
ako ng pagkain." Napapailing siya habang tumatawa. "What was I thinking?" He even
mumbled.
Sinundan ko siya ng tingin. I bit my lower lip. Naalala ko noong buntis ako kay
Yana, doble ang hormones ko kaya panay kong naiisip iyong mga ginawa namin ni Yael
noon.
Ipinilig ko ang aking ulo.
I stayed inside the room again pero dahil sa gutom ay talagang hindi ako mapakali.
When I got downstairs, nakahanda na si Yael - este ang mga pagkain ay naihanda na
ni Yael.
Naupo na ako.
"Where are the kids?"
"Hya took them to the playground sa kabilang side. Mamaya na sila babalik. Nandoon
daw kasi ngayon si Hyan. They're catching up."
Okay... was all I could think about. Wala pa rin akong reaksyon sa sinabi ni Yael
kanina kasi hindi ko talaga alam kung anong gagawin...
'Ano..." Sabi ko. "M-manliligaw ka ba?" It was out of the blue. Naisip ko lang kasi
kung paano niya papakita na mahal nga niya ako. Or kung paano siya babawi tulad ng
sinabi niya kanina.
"We can be friends..." Sabi niya. Tapos ay ngumisi. "But I won't settle for that.
In the meantime, iyon muna."
Tumango na lang ako.

"Okay..."
"Alright. Tapos ka na bang kumain?" Tanong niya pa. Tumango na lang ako. Kinuha
niya ang pinagkainan ko tapos siya na rin ang naghugas. I was looking at him.
I sighed...
I sighed and sighed...
"Yael... we're friends, right... friends, you know, but that doesn't mean we cannot
have benefits... Friends... with benefits...
I hate my hormones...
51if

DYTM.22 - So this is the way I say I need you

"What?"

It was as if he didn't hear me. Nabitiwan niya pa nga iyong hawak niyang plato
habang titig na titig sa akin. Really, these hormones are kicking in like a horse.
It started a week ago when I dreamt about him and me. He was grinding over me. The
sensation was unforgettable and when I was to come, I woke up in pool of sweats
thinking about him. I can't sleep anymore. Panay na akong hindi nakakatulog dahil
sa kanya.
"We're home!"
I sighed in frustration. I didn't know if I should be thankful that Hyacinth and
the kids were home or what. I needed this but then, nakakahiya rin naman ako naman
ang babae, ako pa ang nagbibigay ng motibo.
"My! My!"
Kumakawag si Yana nang makita ako. Agad naman akong ngumiti at kinuha siya kay
Hyacinth.
"Saan kayo galing?" Si Yael ang nagtanong. Hinaplos niya ang ulo ni Yohan at saka
nakipag-appear.
"Sa playground, Dy! Nandoon si Tita Hyan! Nagkita kami, binigyan niya ako ng pera!"
Nanlaki naman ang mga mata ko. Bago pa man ako nakapag-react ay nagsalita na si
Yael.
"Binalik mo? Hindi ka dapat nagpe-pera. Bata ka pa."
"Ay... sabi ko po sa kanya, ise-save ko." Muli ay ginulo ni Yael ang buhok ni
Yohan.
"Fine. Pero sa susunod, hindi na muna ha. Sige na, magbihis ka na muna. Maglinis ka
ng katawan mo, okay?"
"Yes, Dy!" Agad na tumakbo si Yohan paakyat sa silid niya sa itaas. Naiwan kami
nila Hyacinth sa sala. Hya turned to us.
"So? What happened?"
Gusto kong sumigaw nang wala, kasi wala naman talaga. Nakakainis nga kasi dumating
siya. Siguro kung hindi siya dumating ay may nangyari nga - not that I want to, but
I just really want to. Ipinilig ko na lang ang aking ulo at saka pilit na
kinalimutan na lang ang iniisip ko.
Nagkatinginan kami ni Yael, he smiled at me. I rolled my eyes at him and walked
away.
"Nag-usap ba kayo?" Narinig ko pa si Hyacinth.
"Yeah. I guess we're okay now. Thanks for taking the kids."
"Yeah..." I mumbled. "Thanks for ruining the moment, Hyacinth Consunji." I said to
myself. Pumasok ako sa silid kung nasaan s Yohan. Dahil na rin siguro sa pagod ay
nakatulog na siya. Inilapag ko naman si Yana sa crib at pinatulog na rin. She
looked tired. She was sucking on her thumb while making that cute little sound.
"Mommy is really one horny biacth, baby girl. Don't be like Mommy." I mumbled to
her while tapping her leg. Ang taba - taba ni Yana. Natatandaan ko ang sabi ni Tita
Dani sa akin na dahil nga eight months ipinanganak si Yanessa ay may malaking
posibilidad na magkaroon ng problema sa metabolism niya but Yana is fine. She likes
my milk too much that she's really big now.
Nang makatulog na siya ay saka naman ako muling lumabas. Wala akong dinatnan sa
sala. Wala si Yael, kahit na si Hyacinth ay wala rin. Siguro ay may pinuntahan
silang dalawa. I sat on the couch in the living room and thought about what I said
to Yael earlier.
Para akong tanga. Ako pa talaga ang nagyaya sa kanya. Nasa unang kabanata pa lang
kami ng pag-aayos ng relasyon namin pero heto ako bumibigay na kaagad. Hindi na
yata talaga ako nahihiya sa sarili ko.
I took my phone out and decided to visit my social media accounts. Ngayon lang nag-
sink in sa akin ang sinabi ni Yael na wala daw siyang IG account - noon. Na iyong
IG acocount niya ay bago lang. Ang ibig sabihin, si Raquel lang ang may-ari noong
IG niya noon. I guess that whore got everyone fooled.

Dama ko naman sa sarili ko iyong willingness to start again. I have the kids to
think about. Iyon kasi ang reality talaga ng buhay ko bilang ina ni Yohan at Yana.
I have them in my mind. Lahat ng desisyon ko sa buhay kailangan ko silang isipin -
kung makakabuti ba sa kanila o hindi. And this last year that Yael and I were
separated, alam kong dinamdam iyon ng panganay naming. Kaya ngayon na may chance
kami, hindi madali sa akin ang bitiwan na lang iyon. Kung kailana makisama sa kanya
para sa mga bata gagawin ko.
Yael isn't so bad after all. From that selfish angry boy from this responsible
father - he changed a lot at nakikita ko naman ang pagbabagong iyon kaya madali
lang siguro ang chance na ito para sa kanya.
All I have to do is to control these fucking hormones and get a hold of myself.
"Oh, Alyza Mae!" Narinig ko si Hyacinth na pumasok. Tinabihan niya ako at umunan
siya sa braso ko. "Nag-sex na kayo? Where did you do it? Sa kitchen? Oh my god!
Baka dito sa sofa! Nakakadiri!"
"Hindi kami nag-se at hindi kami magse-sex, okay? We're friends and we're trying to
be as kind as we can be to each other. We're working things out." Pagmamalaki ko.
Tinaasan niya lang ako ng kilay.

"Alyza, taglibog ka ngayon. Sana sinagpang mo na si Yael. He's more than willing.
I know, he's my brother!"
Hinampas ko naman ang bibig niya. Wala talagang filter ang bibig ng babaeng ito.
Hindi niya ba naisip na private matter ang sinasabi niya sa akin. At kung mag-se-
sex man kami ni Yael, hindi niya malalaman iyon.
Inaya ko na lang siyang mag-ayos ng hapunan. Pinipilit kong ibahin ang usapan
naming ni Hyacinth pero ibinabalik niya pa rin sa sex issue with Yael ang topic
hanggang sa hindi na lang ako nagsalita. Wala naman si Yael. Mula nang bumaba ako
ay hindi ko na siya nakita. I'm wondering where he went. Tama kaya na tanungin ko
siya mamaya kung saan siya nanggaling?
Exactly seven in the evening ay dumating siya. Sakto lang siya sa hapunan. Inaya ko
na siyang kumain. Sa maliit na hapag ay sama-sama kaming kumain. Hyacinth was the
one talking while we eat. Si Yohan ay pinipilit akong ibigay sa kanya ang last
piece ng pie pero sinabi kong tama na siya sa sugar. Si Yana ay pinaglalaruan sa
bibig niya ang mashed potato na ipinapakain ko sa kanya. Si Yael naman ay nagdi-
discuss kay Hyacinth ng tungkol sa business.
Natapos ang hapunan. Inutusan ni Yael ang maid na siya na ang magligpit na. Ako
naman ay inayos na ang mga anak ko. Pinaliguan ko si Yana at pinatulog na.
Tinabihan ko na rin si Yohan na makalipas ang ilang minute ay tulog na rin.
I lay on the bed thinking about Yael and I.
Is it possible to fall in love with him?
He never treated me right.
Well, I never gave him the chance to do so.
I never let him be close to me...
I never...
I heard a knock on the door and then the next I heard was his voice.
"Alyza Mae, gising ka pa ba?" He asked. Napatayo naman ako. Are we gonna have sex
now? Nagmamadali akong binuksan ang pinto. Napaungol ako nang makita kong may damit
siya.
He was weaing a shirt and a pair of blue jeans. Natawa naman siya sa hitsura ko.
"Come with me." Hinawakan niya kaagad ang kamay ko.
"Hindi! The kids are sleeping." I hissed.
"Hyacinth will take care of them. Come!" Hinatak niya ako pababa. Hindi na nga ako
nakapag-ayos. Suot ko iyong pink dress na kaninang umaga ko pa suot. Hindi pa nga
ako nakakapag-linis ng katawan. Anyway, hindi naman ako mabaho. Inayos ko na lang
ang buhok ko habang naglalakad kami.
Malalim na ang gabi. Wala nang gaanong tao. The Cabin Villa was filled with lights
on the sidewalks. Nakakatuwa din iyong reflection ng night sky sa lake sa harapan
ng cabin ni Yael.
"Ang ganda!" I exclaimed. "Teka, Yael, saan ba tayo pupunta?" Ngumisi siya sa akin.
"Dadalhin kita sa langit." Sinabayan niya pa iyon ng kindat. Kulang ang sabihin na
tumalon ang puso ko. Kinurot ko siya sa tagiliran tapos ay sumama na lang ako sa
kanya. Napansin ko na tinatahak namin ang daan papunta sa gazebo - kung saan nag-
usap kami kanina.
My heart was beating fast. 'Wag naman niyang sabihin na sa may lake namin gagawin
ang iniisip ko. Hindi naman yata tama iyon. Masyadong public! Hindi naman ako
ganoon ka-game.
"Yael, ano bang gagawin natin doon?" Tanong ko pa sa kanya.

"Alam mo na iyon." Muli na naman niya akong kinindatan. Ngumisi pa siya sa akin at
tumawa. Damn his sexy laugh. Inaakit nga yata niya ako dahil alam niyang matindi
ang dry spell ko.
Alam kong mali pero kinikilig ako. But then, when we reached the place, bigla na
lang siyang nawala.
"Yael?" I called him out. Saan naman nagpunta iyon? Lumakad ako hanggang sa
nakarating ako sa gitna. "Ysmael Pio!" I was shouting this time and as if on cue,
biglang nagliwanag ang lahat. May mga maliliit na silver lights sa damuhan. Siguro
kung titingnan mula sa itaas ay parang stars iyon.
I found Yael in the middle of the garden. He was holding Yohan's ukulele. Damn! He
looked like a hot rock star!
Taking it slow, but it's not typical
She already knows that my love is fire
Her heart was a stone, but then her hands roamed
I turned her to gold and it took her higher...
Dahan - dahan siyang lumakad papunta sa akin. My eyes widened. Napahawak pa ako sa
dibdib ko. Ang bilis - bilis ng tibok ng puso ko.
Well, I'll be your day dream, I'll be your favorite things
We could be beautiful
Get drunk on the good life; I'll take you to paradise
Say you'll never let me go
Deep in my bones, I can feel you
Take me back to a time only we knew
Hideaway
We could waste the night with an old film
Smoke a little weed on the couch in the back room
Hideaway
Say you'll never let me go
Nang nasa harapan ko na siya ay binitiwan niya ang ukulele at hinawakan ang kamay
ko.
"Y-smael... Hindi ko alam ang sasabihin ko..." I said to him. He smiled at me. He
even cupped my face and kissed my forehead.
"Kasal muna bago honeymoon, diba?" He mumbled. Lalong lumakas ang tibok ng puso ko.
"I mean it, Alyza, the first time we got married, we married because of our
parents." He took a deep breath. "The second time, we married because of my
grandfather's request while on your point of view, you married me while thinking
about Ignacio." He sighed again. "So now, I want to marry you, iyong kasal na gusto
nating dalawa. Na aware ka, na ako ang nasa harapan mo. Na pareho tayong ayon sa
desisyong iyon. Walang takot, walang pilitan, walang sama ng loob. Mahal na mahal
kita at gusto ko na bago natin simulan ang buhay nang magkasama, gusto kong gawin
ito. Because, Alyza, you're my woman and you deserve the best."
My tears started falling. I never thought I'd hear that from him. Napatango ako.
"Ask me..." I told him. He shook his head.
"Consunjis never ask, Alyza. You have two choices, you'll marry me or you don't."
Naroon na naman iyong kaarogantehan niya.
"I will." Sagot ko. He nodded.
"She said yes!"
Sigaw ni Yael na nagtatalon pa.
"Woooo! Tang ina! She said yes!"
Pinipigilan ko siyang mag-ingay dahil baka may makarinig sa amin. Maya-maya nga ay
may dumating na sasakyan. Hinampas ko ang braso niya.
"Ayan! May dumating tuloy! Ang ingay mo!"
Nagulat ako nang lumabas si Achilles mula sa van na may kasunod na isang may edad
na lalaki. He was wearing a barong. Kumunot ang noo ko.
"I thought you'll never come!" Sigaw na naman ni Yael.
"What is happening?" I asked again.
"We're getting married tonight, Love."
Huh?
"Come!" He pulled me. Pumunta kami doon sa gazebo. Kasunod namin si Achilles.
Ngising-ngisi siya.
"You really did marry her again. Isn't she drunk tonight?"

"She's sober and she's not getting drunk every again."

Humarap kami sa judge at saka ngumiti.
"Mr. Judge." Yael spoke. "Can we skip to the vows part? I have a lot of thing in my
mind now."
"Alright." The judge said.
Yael smiled. May inilabas siyang singsing mula sa bulsa niya.
"This was my mother's infinity ring. She said that she wanted me to give you this,
if ever we finally came to our senses..."
"Just get on with your vows, Yael! Some people need to sleep!" Komento na naman ni
Achilles. Natawa ako.
"Alyza Mae, I fell in love with you one Wednesday morning after seeing you sitting
on that couch with Yohan inside your parent's house. I didn't know that one
Wednesday morning will change my life forever. I love you so much, that when your
far or near it hurts my heart. I love you too much that I miss you even when you're
just beside me. I love you too much, napilitan akong ayusin ang buhay ko para
maging karapat-dapat sa'yo. The words in the English language aren't enough to
describe how I feel about you. Even the accounting terms cannot even fathom my
newly found ability to love you this much."
My tears couldn't stop from falling. I was so moved by his words. Kahit kailan ay
hindi ko naisip na kayang maging ganito ni Yael. Kung ikukumpara ko siya sa
binatang nakilala ko noon, halos hindi ko na makikita ang pagkakapareho nila. He's
so different. He's a man now...
A man worth of loving and trust.
A man I can see myself spending the rest of my life.
He's that man...
He's my man...
DYTM.23 - This is the way that I say I love you

"I have to be kind to your mother now, even though she doesn't like me."

Alyza giggled as I carried her inside our bedroom. Yes, I can now call it our
bedroom for she was my wife now. We're married now and we both wanted this
marriage. Walang pumilit sa akin o sa kanya. We're two consenting adults who wanted
to marry each other.
I put her down on the bed and kissed her forehead.
"My mom likes you." Sabi ko pa. Para namang hindi siya makapaniwala. "She does.
Maraming beses niya akong inaway noon dahil sinasaktan kita. She doesn't know how
to show it, but she likes you, Alyza Mae."
Ngumiti lang si Alyza sa akin. Tiningnan niya ang infinity ring na inilagay ko sa
palasingsingan niya. Tatlo na ngayon ang singsing niya doon, our engagement ring,
the first wedding ring and this infinity ring. I don't even know how to explain it
but Alyza became more beautiful as I look at her now. Napapangiti ako.
Ilang beses ko nang naitanong sa Panginoon kung ano bang magandang bagay ang ginawa
ko to deserve her? I was a failure. All my life, I tried harder because I know that
my father thinks that I'm not good enough for anything. But to have her beside me,
it makes me question fate. Why would they give me someone like her?
"Oh bakit?" Tanong niya pa.
"Ang ganda - ganda mo." Sabi ko na lang sa kanya. Natawa si Alyza. She bent over to
kiss my lips and I kissed her back. I kissed her the way I had always wanted to
kiss her - intense, rough and at the same time careful. I want her to know how much
I cherish her. I want her to feel the unlimited love I have for her. Hindi mauubos
ang pagmamahal ko para sa kanya - mas marami pa iyon kaysa sa langis sa Middle east
o sa minang ginto ni Apollo sa Bohol at Compostella Valley. Hindi mauubos ang
nararamdaman ko para sa kanya dahil pakiramdam ko talaga na siya ay para sa akin.
I have that gut feeling in my stomach and I will never let that go.
Alam kong hindi pa ako mahal ni Alyza Mae - which is okay. Paghihirapan ko siya.
Dapat lang naman sa akin iyon kasi ang tagal kong naging pahirap sa buhay niya.
Gusto ko na kapag dumating ang tamang panahon na sasabihin niyang mahal niya ako,
iyon ay handa na talaga siya, hindi siya na-pressure dahil lang sa mahal ko siya. I
want her love to unfold in front of my eyes. It will take time, but I am willing to
wait.
I was about to take her clothes off when someone opened the door. Agad naman akong
naitulak ni Alyza pababa sa kama. Nakahawak lang ako sa gilid kaya hindi ako
natuluyan. Pumasok si Yohan sa loob karga ang kapatid niya. Alanganin pa nga ang
pagkakadala niya kay Yana kaya agad akong tumayo para sapuhin ang bunso ko.
"My, umiiyak si Yana. Hanap niya ikaw." Naghikab si Yohan at humiga na sa kama
namin.
'Ughhh." I moaned in frustration. This was supposed to be our honeymoon night. I
rolled my eyes. Alyza took Yana from my arms and put her to bed too.
"Ugggh!" Again, I moaned in frustration. Wala na ang magical night. Tawa naman nang
tawa si Alyza.
"Some other time, Lover boy," She made a face. Yana sucked her thumb and wiggled
her legs.
"Mymy! Mymy!"
"Oo na, anak. Tabi-tabi tayo nila Dy, okay? I love you Yana ko." Hinalikan niya si
Yana sa pisngi. Si Yohan din. Napaubo naman ako habang nakatitig sa kanya.
"Aba! May kiss ka na kanina." Sabi niya pa sa akin. Napakamot naman ako ng ulo.
"Dy, uuwi na tayo bukas diba? Sad po ako." Bigla namang sabi ni Yohan. Kumunot ang
noo ko.
"Bakit ka naman sad?"
"Ibig kasing sabihin noon, sa ibang bahay ka na ulit uuwi. Di ko na ikaw makikita
paglalabas ako sa room ko. Kasi diba, hindi na kayo bati ni My bukas, kapag nasa
Metro na tayo."
Nagkatinginan kami ni Alyza at saka nagkangitian.
"Anak, bukas, uuwi na kayo sa dating bahay natin. Okay na ulit kami ng Mommy mo."
Hinaplos ko ang noo ni Yohan.
"Talaga po?"
"Yes, Anak. And from this moment on, I will take care of this family and I will
love you guys more than anything in this world and that is a promise I intend to
keep. I love you, Yana at Mommy. I love you three very much."
"Yey!" Sabi ni Yohan. "Buo na ulit ng family! Dy, gusto ko pa ng isang kapatid! Boy
naman para may kasama ako!"
Napaubo naman si Alyza. Ako naman ay tawa nang tawa.
"Oo naman, anak, wala ka namang hiniling na hindi ko binigay diba?" I giggled.
"Naku! Tama na iyang pagbobolahan ninyong dalawa. Matulog na tayo at maaga tayong
babyahe bukas." Pigil pa ni Alyza sa aming mag-ama. I closed my eyes and thanked
all the Angels and God for giving me this kind of family.
"I love you, Alyza Mae."
"I'll get there, Yael."
"And I will wait for you." Wika ko pa. We fell asleep on that bed and I know that
it was the sweetest sleep I ever had in so many years. Kinabukasan ay nagising ako
dahil sa flash ng camera. When I opened my eyes, I saw Hyacinth taking our picture.
Tulog pa rin ang mag-iina ko.
"What the hell, Hyacinth?" I hissed at her.
"You guys are so sweet. I'm glad that you're balls finally grew, dearest brother!"
Bigla siyang napabuntong - hininga. "Siguro kung hindi ako natakot noon, siguro
magkasama pa rin kami ni Ignacio. Siguro mahal niya pa rin ako, siguro kasal na
kami at siguro matatanggap na siya ni Daddy." Wala sa loob na sabi niya habang
nakatitig sa aming apat. Nagpanting naman ang tainga ko. Ayaw na ayaw kong
maririnig ang pangalan ni Ignacio.
"Wag na wag mong babanggitin ang pangalan niya sa harapan ko, Hya. He's not worth
anything. H'wag na h'wag mong babanggitin iyan lalo na sa harap ng asawa ko!"
"Wow! Ang lakas makaasawa!" Tumawa si Hyacinth. "Selos ka lang dahil mahal pa rin
niya si Iggy. Why wouldn't she? Ignacio treated her right. With Iggy, fairytales
are reality."
Bumangon ako at hinawakan ang braso niya. Hinatak ko siya palabas ng silid namin.
"I hate you, Hya. Get a life!" I hissed at her. Pinagsaraduhan ko siya ng pinto at
bumalik ako sa kama. Napansin kong nakaupo na si Yana at naghihikab.
"Dydy! Up!" She motioned at me. Kinuha ko naman siya at inilabas na nga.
I will always look forward to mornings like this. Hinding-hindi ko ipagpapalit ang
umagang si Alyza ang makikita ko at kasama ko ang mga anak ko. Lumabas kami ni Yana
ng cabin at habang naglalakad ay nakasalubong ko si Apollo.
Sigurado akong si Apollo ito dahil mukha siyang madumi.
"Yael! Thank God you're up! Kanina pa ako tawag nang tawag si Hya ang sumasagot.
Hey, Yanessa!"
Inilayo ko ang bunso ko sa kanya. Ano naman ang ginagawa nang pangit na ito dito?
Hindi naman talaga siya Ninong ni Yohan dahil hindi siya pumunta sa reception para
kumain at hindi ko makakalimutan iyon.
"Anong kailangan mo?" Inis na tanong ko.
"I was looking for Achilles. Kaninang madaling araw ako dumating. I was expecting
him to be here but his secretary told me that he left. May nasabi ba siya sa'yo
kung saan siya pupunta? May kailangan kaming gawing utos ni Papa."
"Hindi ko alam kung nasaan iyong kakambal mo. Kaya pwede umalis ka na dito. Hindi
ka dapat nandito."
"Hotel ko ito." Sabi niya.
"Hotel ko din ito. Alis!"
Tinalikuran ko siya. Hindi naman na siya nagsalita. Pagbalik namin ni Yana sa bahay
ay nag-aayos na sila Hyacinth dahil babalik na kami ng Metro ngayon. Alyza was
talking to Yohan. Nilapitan ko naman siya at hinalkan sa labi na para bang iyon ang
pinakanatural na gawin sa pagkakataong iyon. She kissed me back and greeted me good
morning.
Habang tumatagal ay lalong lumalalim ang pagmamahal ko para sa kanya. Walang araw
ang lumipas na hindi ko naisip na siya ang perpektong babaeng ibinigay sa akin ng
May-kapal. I never thought I could love this much.
Lumipas ang mga araw na naging linggo na naging buwan na naging taon. Si Alyza pa
rin ang kasama ko. Walang araw na hindi ako bumawi sa kanya. I made sure that I was
in her every birthday, o kapag may milestones sa buhay niya o kapag may sakit siya.
Inihihinto ko ang lahat ng ginagawa ko para lang sa kanya. Tuwing kailangan niya
ako ay nasa tabi niya ako kaagad.
"Sino na naman daw iyong kasama mo sa coffee shop? Yael ha, ang dami namang nali-
link sa'yo." Nakaingos kaagad siya sa akin nang gabing dumating ako galing sa TV
Station. Agad ko siyang niyakap.
"Hmp!" Sabi niya muli sa akin.
"Abnoy, wala iyon. Bagong artista iyon sa network. We had dinner kasama ang mga
producers. Alam mo naman na hindi ako lumalabas kasama nila kung wala akong ibang
kasama. Wala akong pakialam sa kanya. My heart belongs to you..."
Humarap siya sa akin.
"Believe me. It's been almost seven years, Alyza, ikaw lang ang mahal ko at hindi
ako mapapagod ipadama iyon sa'yo. Women come and go in my life, but I never took
even one second of my day to give them a second look."
Alyza smiled.
"Fuck you kasi ikaw, Bobo!" Hinalikan niya ako sa labi. "Kumain ka na ba? O gusto
mong ako na lang ang kainin." Humagikgik siya habang sinasabi iyon. She grinned at
me. I kissed her. The kiss became deeper until we were both consumed by the fire of
desire. The next moment, we were on the bed both moaning for each others names.
Every night, we make love and make sure she feels the intensity of it deep down
her core. I've marked her again and again hanggang sa masiguro ko na nananalaytay
na sa dugo niya ang marking iyon.
We both came down from a mind blowing orgasm. Alyza cuddled up beside me and I
kissed her forehead.
"I love you." Wika ko. Hinagkan niya lang ako bilang sagot. Kung minsan ay
nalulungkot ako dahil hanggang ngayon ay hindi niya masagot ang bawat I love you
ko, pero tuwing naiisip ko na darating naman ang panahon na mamahalin din niya ako
ay naiibsan ang lungkot ko.
"Ipaghahanda na kita ng totoong pagkain." Napapahagikgik na naman siya. Nang tumayo
siya ay pinalo ko siya sa pwet.
"Yael ha! Mamaya naman! Bobo!"
Lumabas siya ng silid namin. Nagbihis naman na siya. Ako naman ay nagshower na.
Hindi naman nagtagal ay narinig kong tinawag na niya ako.
"Tulog na ba ang mga bata?" I asked her.
"Oo. Napagod iyon kanina. Siya nga pala, nakuha ng teacher ni Yohan iyong phone
niya. Sabi ko kasi sa'yo 'wag mo na siyang bigyan muna. He's grounded ha. Si Yana
naman may doctor's appointment bukas." Paalala niya sa akin. Yana has ADHD. She was
diagnosed last year. Pinatutulungan namin ni Alyza ang pag-aalaga sa kanya.
Sinabi naman ni Tita Dani noon na malaki ang posibilidad na may complications
talaga sa bunso namin kaya nang ma-diagnose siya ay handa na rin kami ni Alyza.
Iyon din ang dahilan kung bakit hindi pa nasusundan si Yana ngayon. Alyza wanted to
focus on her, at sinabi niya rin sa akin na natatakot siyang magbuntis ngayon dahil
baka magkaroon na naman ng complications, which I totally understand.
"Iyong doctor's appointment naman ni Yohan sa Sabado. Papa-laser na natin siya para
sa mata niya. And then the next Saturday, papapalit na iyong hearing aid niya."
"How do you remember all of these?" I asked her. She's really amazing.
"Siyempre, the kids matters to me." Ngumiti siya. "At ikaw din. Kasabay ka ni Yohan
sa eye doctor, kailangan mo nang bagong eye glasses. Nag-complain iyong secretary
mo, si Joven, hindi mod aw napirmahan ng maayos iyong cheke last time. Ipapa-blue
light koi yang sa'yo para hindi agad lumabo. Plus, we need to see the doctor again
para diyan sa sinusitis mo."

"Naks! Mas matindi ka pa kay Mama!" Natatawang sabi ko. Kinurot naman ni Alyza ang
ilong ko.
"Inaalagaan lang kita. Mahalaga ka sa akin, duh!"
"Ang sarap naman noon!" Tatawa-tawa ako.
Nang matapos akong kumain ay ako na rin ang nagligpit. Si Alyza naman ay tiningnan
kung maayos ang mga bata. Nang matapos ako ay sinundan ko siya. Nasa silid siya ni
Yana. May kausap siya sa phone, aalis na sana ako nang marinig ko ang usapan nila.
"What? Nagkabalikan na kayo?" Alyza was hissing. Hindi ko alam kung anong eksaktong
usapan pero alam kong si Hya ang kausap niya at malamang si Ignacio ang topic nila.
Natahimik si Alyza na para bang nakikinig siya sa kausap niya.
"Ganoon ba? Kawawa naman si Iggy. I wanna be there for him."
Nag-init ang ulo ko.
"Ano na naman ba iyan, Alyza?! Gabi na at lahat nasa phone ka pa rin? Tulog na
iyong mga anak mo! Matulog ka na rin!"
Napalakas ang sigaw ko kaya nagising si Yanna at umiyak. Napatingin naman siya sa
akin at binelatan ako.
"Sorry about that. Mukhang nag-away na naman sila ng babae niya kaya mainit ang
ulo. I have to go, umiiyak si Yanna, tatabihan ko na ulit." Tinapos niya ang tawag.
Ako naman ay nanlalaki ang mga mata ko.
"Anong babae?! You told my sister na may babae ako? Alyza naman!
"It's common knowledge! Saka isa pa, joke lang iyon! Mainit na naman kasi ang ulo
mo. Namatayan ng tatay si Iggy. Gusto ko lang siyang damayan."
Lalong nag-init ang ulo ko. Lumabas ako ng silid ni Yanna at saka bumaba. Narinig
kong sumunod siya sa akin.

"Yael! Saan ka pupunta? Mag-usap muna tayo." Sabi niya. Binalingan ko siya.
"Mambabae ako! Magsama kayo ng Ignacio Roothe na iyon!"

DYTM.24 - And I'm on fire when you're near me

"Hindi kasi siya umuwi kagabi. I was just wondering if he spent the night with
you."

Huminga nang malalim si Hyacint sa kabilang linya. Hindi naman ako mapakali kasi
alas nuebe na nang umaga pero wala pa rin si Yael sa bahay. Pumasok na nga si Yohan
sa school. Si Yanna naman ay nasa ibaba at nagagawa ng lego puzzles niya. Iyon ang
ibinigay ko sa kanyang activity para hindi siya mainip habang hinihintay naming
umuwi ang Daddy niya. Nag-aalala na ako. Alam kong nainis siya kagabi dahil
magkausap kami ni Hyacinth at hindi naman siya tanga para hindi malaman na si
Ignacio nga ang pinag-uusapan naming dalawa ni Hya. Hindi ko naman sinasadya iyong
mga sinabi ko.
Alam kong wala siyang babae. Minsan kasi ay natutuwa akong i-bully siya lalo na
kapag tinutukso ko siya kay Raquel Lactaotao. Namumula agad iyong mukha niya tapos
magagalit siya tapos magagalit din ako tapos susuyuin niya ako tapos magme-make
love kaming dalawa. I sighed.
I missed him here. I want him here. Nami-miss ko rin naman siya. Tinawagan ko siya
pero iniwan niya ang cellphone niya sa kama naming dalawa. I want to know where he
is.
"Mymy, tapos na ako sa work ko. Wala pa rin si Dydy! Sabi niya pupunta kami sa mall
par bumili ng bagong puzzles! Ang tagal - tagal niya!"
"Sige na, Hya. Tatawagan na lang kita mamaya." Sabi ko pa sa kanya. Binalingan ko
naman si Yanna na nagpapapadyak na sa harapan ko. I walked to her and calmed her
down.
"If Dad isn't here yet, ako na lang ang sasama sa Toy store sa'yo." Ngumiti ako sa
kanya. "Halika, mag-color tayong dalawa." Huminga siya nang malalim tapos ay
hinawakan ang kamay ko. Hindi naman mahirap pakalmahin si Yanna. Basta bibigyan
lang siya ng bagong pagkakabalahan ay umaayos naman siya.
Medyo harsh nga lang siya sa mga kalaro niyang bata. Noong nakaraan ay nagreklamo
si Mrs. Enquevez dahil binato ni Yanna sa pool ang cooking set ng anak niya dahil
lang nainis si Yanessa kasi daw hindi siya pinahiram nito. Madalas tuloy ay si
Yohan na lang ang kalaro niya dahil mas nagkakaintindihan silang magkapatid. Yohan
knows how to deal with his sister.
"Yael, nasaan ka na ba?" Wika ko habang nakatanaw sa labas. Si Yanna ay nagkukulay
ng mga Mandals. Ako naman ay hindi talaga mapakali. Hindi na nga ako pumasok sa
trabaho ngayon dahil baka umuwi siya.
Tumawag rin ako sa office niya pero wala rin siya doon. I wondered where he was.
Halos dumaan na ang maghapon. Nakatulog na si Yanna kakaiyak dahil nga sa kakahanap
sa ama niya. Halos nakulayan na niya ang lahat nang pwedeng kulayan sa coloring
book na binili ko sa kanya ay wala pa rin si Yael. Nag-aalala na ako.
Hindi kaya nambabae talaga siya?
Sumikdo ang puso ko nang may mag-doorbell. Napangiti ako dahil baka si Yael na nga
iyon. Baka naman nakalimutan niya ang susi ng bahay sa bulsa ng pants niya kaya
nag-doorbelle siya pero pagbukas ko ng pinto ay nakita ko si Apollo Vejar.
He was holding a bouquet of flowers and he has this big smile on his face.
"Kamusta, Alyza?" Tanong niya sa akin. Napatango naman ako. Pinatuloy ko siya sa
loob at saka pinaupo sa couch doon.
"Hindi mo ba nakita ang pinsan mo?" Tanong ko sa kanya matapos siyang bigyan ng
maiinom. Nagkibit-balikat siya.
"Galing ako sa Compostella. May bago kaming minahan doon. Hindi ko pa nakikita si
Yael kahit nga si Achill ay hindi ko pa rin nadadalaw. Panay siyang nasa Texas. Si
Mama naman kasi ang ipinunta ko. Pabalik na rin ako mamayang madaling - araw. Nag-
away ba kayong dalawa?" He asked me. Hindi ko alam kung dapat kong sabihin sa kanya
ang nasa isipan ko pero kailangan na. Kagabi pa kasi ako hindi mapakali talaga.

"Hindi siya umuwi. Nagalit yata siya kagabi dahil sa selos. Hindi ko alam. Alam
kong mahal niya ako and I was so insensitive. Hindi ko naisip na masasaktan siya. I
was just too blinded by my worry for Ignacio. But can you blame me? Mahal ko iyong
tao."
"Si Yael? Mahal mo?" Tanong ni Apollo sa akin. Natigilan naman ako.
"Hindi. Si Ignacio ang mahal ko."
"Bakit?" Tanong niya pang muli. He laughed. "Once upon a time, I fell in love with
you - pero hindi naman lumalim. I guess I was always a fan of your stubbornness,
sometime naiisip ko kung paano kita ihaharap sa Nanay ko tapos babarahin mo siya.
Damn that would be epic. But then, noong nasa Bohol ako, naisip ko na crush lang
kita. Na humanga lang ako sa kaisipan na kaya mong makipagmatigasan kay Tita Nikita
- na baka pwedeng gawin mo rin iyon sa Mama ko. Anyway, the point is, minsan ang
tao nabubulagan na lang ng kung anong akala nila ay tama o iyong nasa isip nila -
sa sobrang pagkabulag, hindi nila naiintindihan na iba na pala ang alam nilang
katotohanan sa totoong sinisigaw ng puso natin. Ang baduy ko diba, pero iyon iyon,
on point naman ako."
Siya lang ang natawa sa sinabi niya. Hindi naman agad ako nakapag-isip. Ano nga ba?
Tama nga ba iyong sinabi niya sa akin? Nabubulagan na lang ba ako?
But with Ignacio, I felt like a princess.
"So ano ba talaga? Are you in love with the thought of Ignacio being your perfect
man or you're in love with Yael despite of all his flaws? We're Consunjis, Alyza
Mae, we sure have many flaws and a person that can love us despite of that is sure
in for a roller coaster ride." Tumawa na naman siya. Ngumiti lang ako.
I guess I needed to think now.
Hindi naman nagtagal ay nagpaalam na rin si Apollo sa akin. Inihatid ko siya sa
labas. Hinagkan ko siya sa pisngi. Nang humarap kami ay ang saktong pagdating ni
Yael. Lumabas siya nang kotse tapos ay tiningnan nang napakasama si Apollo. Hindi
nga siya kumibo pero dama ko naman ang sama ng loob niya sa akin. Nilagpasan niya
kami. Sa gilid siya dumaan.
"Naku, mukhang mainit ang ulo. Simulan mo nang mag-isip, Alyza." Nakangising wika
niya sa akin. Hindi naman ako lalong mapakali. Nandito nga si Yael pero hindi ko
naman alam kung paano siya kakausapin.
Nang makaalis si Apollo ay agad akong umakyat sa silid naming dalawa. Narinig ko
ang pagaspas ng tubig sa bathroom kaya pumasok ako doon. I saw him under the
shower, naked.
Inayos ko naman ang mga gamit niya.
"Uhm, Bobo, aalis ka ba?" Tinanong ko lang naman kung aalis siya para alam ko kung
pang-alis pa ang ihahanda ko o pambahay niya lang. Hindi siya nagsasalita.
"Yael... sorry." Nagyuko ako nang ulo. "Kausapin mo na ako. 'Wag ka naman nang
magalit sa akin."
"Hindi ako aalis. Ako na lang ang bahala sa mga damit ko. Umalis ka diyan." Sabi
niya. Mas malamig pa sa yelo ang tinig niya. Hindi ako magdamayaw. Hindi naman ako
ganito na natataranta noon kapag nagagalit siya. Hindi ko nga siya pinapansin kapag
nagagalit siya noon but now...
He stepped out of the shower. Nilagpasan na naman niya ako. Napikon na ako. Nag-
sorry na ako tapos mag-iinarte pa siya nang ganyan.
"Ano bang problema mo?" Sinundan ko siya sa walk - on closet. Kumuha siya ng t-
shirt at shorts. "Hindi ka umuwi kagabi! Hindi kita ma-contact! Papatayin mo ba ako
sa pag-aalala! Mano bang mag-text ka man lang na ayos ka at buhay ka pa! Saan ka ba
nagpunta?!"
"Nambabae ako kasi nayayamot ako sa'yo dahil hanggang ngayon si Ignacio pa rin
iyang nasa puso mo! Nagseselos kasi ako! Naiinggit ako! Naiinggit ako sa kanya
dahil nagagawa mo siyang mahalin kahit na wala naman siyang ginagawa! Pitong taon,
Alyza Mae, wala akong ginawa kundi ang bumawi sa lahat nang pananakit ko sa'yo, sa
lahat nang pagkukulang ko sa'yo pero may nahita ba ako?! You always say that you'll
get there! But where the fuck are you?!"
Bigla ko siyang nasampal.
"Hindi ko kahit kailan hiniling sa'yo na mahalin moko at bumawi ka sa akin!"
Natigilan sandal si Yael tapos ay tumawa siya.
"You really are a heart breaker. You're always breaking my heart. Is your name
Cecilia?" Napapailing pa siya. Nakita ko ang galit at sakit sa mga mata ni Yael.
Tumalikod siya at lumabas ng silid naming. Sumunod naman ako sa kanya.
"Hindi pa tayo tapos! Panay na lang ganyan ang move mo! Kapag ayaw mong pag-usapan
aalis ka! You're always running away from our problems!"
"You are my problem and I am running away from you because I don't want to be hurt
anymore! Napapagod naman na ako! Akala ko totoo iyong sinabi nila na mahirap
makipagkumpetensya sa patay pero mas mahirap ikumpetesya si Ignacio Roothe kasi sa
isip mo siya ang perpekto - na hindi mo man lang isinasaalang-alang ang mga bagay
na ginawa ko para sa'yo! Putang ina, Alyza! Sana pala nambabae na lang talaga ako
para makaganti ako sa'yo! Pinuntahan ko si Raquel thinking I could bed her to spite
you and your fucking love with Ignacio but I couldn't! Because I'm still so very
much in love with the mother of my children. Ano bang gusto mo? Lumuha ako nang
dugo para patawarin mo ako? Tang ina lang talaga, Alyza! Sobra ka na!"
Hindi ko alam kung paano ako mag-re-react sa mga sinasabi niya. He looked so
frustrated. Ano bang magagawa ko kung ganoon ang nararamdaman ko para kay Ignacio.
Nasa ikatlong baiting nang hagdanan si Yael. Ako naman ay nasa itaas pa.
Magsasalita na sana ako nang may marinig akong pagkabasag ng salamin na mula sa
silid ni Yanessa.
Naalarma naman ako. Ganoon din si Yael. Agad kaming tumakbo papunta sa silid ni
Yana only to find the window broken. Nasa second floor ang bahay pero hindi naman
ganoon katas iyon. When we looked down, we saw nothing. I felt relieved. Pero
nasaan ang bunso ko?
I heard soft moans coming from the closet. Nagkatinginan kami ni Yael. He opened
the closet door and in there, we saw Yanna crying. Nagdudugo ang kaliwang kamay
niya.
"Oh, baby, what happened to your hand?" Yael asked softly. Yanessa was biting her
lip.
"Nag-aaway po ba kayo? Sabi kasi ng teacher ko sa pre-school, kapag nag-aaway ang
parents hindi nila love ang isa't isa. Ayoko na po sa inyo kung hindi ninyo love
ang isa't isa."
Itinulak niya si Yael tapos ay tumakbo siya palabas ng silid niya. Hinabol ko naman
siya. Ganoon din si Yael. Nakarating kami sa labas ng bahay. Eksakto ang pagdating
ni Yohan. Nasalubong niya si Yana, na nalagpasan siya.
"My, bakit po?" Tanong niya.
"Ang kapatid mo, habulin mo." Sabi ko sa kanya. Tatlo na kaming humahabol ngayon
kay Yanessa. Mabilis siya tumakbo. Si Yohan ang nakaabot sa kanya.
"Yanna, baby saan ka ba pupunta?" Kinarga ni Yohan ang kapatid niya. Natigil kami
ni Yael sa pagtakbo. Inilapit ni Yohan sa amin si Yanna.
"Hindi ko sila love, Kuya kasi nag-aaway sila. Sabi kasi ng teacher ko sa pre-
school kapag nag-aaway ang parents hindi nila love ang isa't isa." Humikbi si
Yanessa. Natawa naman si Yohan.
"Hindi sila nag-aaway. Tingnan mo. My, Dy, kung hindi kayo nag-aaway, kiss nga."
Yohan and Yanna looked at us two. We looked at each other. Huminga nang malalim si
Yael at hinalikan nga ako sa labi. Medyo matagal iyon pero hindi naman malalim.
"See, baby? Kapag nakita mo silang nag-aaway ipag-kiss mo lang sila. Ganyan lang
ang ginagawa ni Kuya dati tapos okay na sila. Lika, uuwi na tayo."
Ibinaba ni Yohan si Yanessa at magkahawa kamay na silang naglakad. Bigla ay nahiya
ako sa sarili ko dahil sa inakto namin ni Yael. Daig pa namin ang mga bata at para
bang mas mature pa sa aming dalawa ang panganay namin.
"Yael..." Tinawag ko siya. He looked at me.
"Sa kwarto ako ni Yohan matutulog. Kanya-kanya na muna tayo, Alyza." He walked
away. Nanlalaki naman ang mga mata ko.
"Nag-sorry na ako! What do you want me to say?" I asked him. Hindi siya tumigil sa
paglakad. Iniwan niya talaga ako sa street na iyon.
Bigla ay naalala ko na naman si Apollo at ang mga sinabi niya sa akin.
I guess to know that, I have to talk to Ignacio...
URC

DYTM.25 - Salvation is here

Tatlong lingo na akong hindi kinakausap ni Yael at naiinis na talaga ako.

Pakiramdam ko kasi ay sinasadya niya na lang. Hindi bale sana kung hindi ko siya
nahuhuling sinusulyapan ako kapag hindi ako nakatingin. Alam ko na ako pa rin ang
kahinaan niya kaya hindi naman ako natitigatig. Hindi naman pwedeng mawala na lang
iyong pagmamahal niya sa akin overnight. Mahal niya ako, nagpapakipot lang siya at
iniisip niya na sa kakaganoon niya ay susuyuin ko siya. Bahala siya sa buhay niya.

Kaya lang, nami-miss ko naman talaga siya. I miss waking up beside him. Nasanay na
akong nakakatulog habang kumakanta siya sa tainga ko. I know. I act like a spoiled
brat in front of him but all his efforts were appreciated and I really miss him.
That was the reason why I am standing in front of this full length mirror looking
at my reflection. Nakalugay ang mahaba kong buhok tapos ay nagsuot ako ng
pinakamanipis at pinaka-nakakapanlaking mga matang pantulog ko. Habang nasisiyahan
ako sa repleksyon ko ay iniisip ko kung anong sasabihin ko kay Yael na hindi naman
ako pinapansin.
Ikinuwento ko kay Hyacinth ang lahat ng sinabi ni Yael sa akin lalo na iyong parte
na sinabi ni Yael na nagpunta siya kay Lactaotao pero imbes na magalit si Hya ay
tinawanan niya pa ako. Ang sabi niya sa akin ay ayos daw iyong ginawa na iyon ng
kapatid niya dahil mas napatunayan ang ni Yael sa akin na ako nga ang mahal niya at
karapat-dapat siya para sa akin.
Kinilig naman ako pero bumanat na naman si Hyacinth.
Iyon lang, parang ikaw naman ang hindi karapat-dapat sa kapatid ko. Parang natutuwa
ka na lang kasi na nahihirapan siya at nasasaktan nang paulit-ulit dahil sinaktan
ka niya dati. Ikaw na rin ang nagsabi na ang mga babae ni Yael ay kathang isip lang
nang media. He's loyal and faithful to you. But still, darling, you're hurting my
brother. Hindi mo ba naisip na iyong mga bagay na ginawa niya noon, invalid na
because he had devoted his whole life into loving you, and yet here you are
claiming that you're still in love with that fuck boy Ignacio.
Hindi ko alam kung may point si Hyacinth. Parang wala naman kasi. Hindi ko pa
nakakausap si Ignacio nang harapan para matukoy nga kung wala na akong nararamdaman
para sa kanya pero nami-miss ko si Yael. I still call him my man because he's mine
and I want to be his? I have no idea what's happening inside my brain.
Ang alam ko matalino ako pero parang nakakabobo si Yael. Siya lang ang dapat na
bobo sa aming dalawa. Hindi ako.
"H-hi!" High pitched na bati ko nang pumasok siya sa bathroom namin. Nakita kong
nag-igting ang mga bagang niya at napalunok siya nang ilang beses habang nakatingin
sa akin. He stood there staring at me like I was a Goddess and I lived the moment.
I wanted to say how much I've missed him.
"Bobo..." Lumapit ako sa kanya. Akala ko ay lalayo siya pero sinalubong niya ako.
Naglagay nga lang siya nang distansya. I don't know what to say to him...
He was half naked in front of me and I wanted to say something. I make love to him
when words don't feel like it's enough but I realized that it can never cure what's
happening between us. Yael and I were drifting apart again and I so want him beside
me. Gusto kong bumalik na siya.
"Yes, Abnoy?" Tanong niya sa akin. Lalong lumawak ang ngisi niya. "You want a piece
of this? Easy, babe, three words, eight letters, say it and I'm all yours..."
Nanlaki ang mga mata ko. Ang lakas niyang maka-Blair Waldorf!
"Ayaw mo?" He bent down and licked my neck. I gasped. I want him so bad but I want
to make sure of things first. Ayoko naman kasing sabihin iyon nang hindi pa ako
sigurado dahil ayoko nang madagdagan ang sakit na naibibigay ko sa kanya.
"Mymy! Mymy! Ay bold!"
Lumayo si Yael sa akin at agad niyang kinuha ang robe na nakasabit lang sa gilid at
ibinalot sa katawan ko. Agad niyang pinuntahan siya Yanessa at kinarga. Nakatakip
ang kamay ni Yanna sa kanyang mga mata habang nakakagat-labi.
"Anong bold, baby? Saan mo natutuhan iyon?" Usisa ng ama.
"Nadinig ko po sa kalaro ni kuya Yoyo, sabi tara Yohan nood tayo ng bold sa amin!"
Napasinghap ako.
"Sumama naman ba ang Kuya mo?"
"Hindi ko po alam. Naglalaro kasi ako noon sa fence eh! Tapos tinanong ko iyong
kalaro ni Kuya sabi niya iyon daw iyong kapag nakahubad iyong two people!"
"Anak!" Sigaw ko naman na ikinagulat ni Yannesa. "H'wag kang makikinig sa mga
sinasabi nila, okay? You're a baby, you shouldn't be thinking about that. And,
Yael, please talk to your son." I told him. Ngumisi naman si Yael.
"Normal lang naman sa batang lalaki iyon. Binata na ang anak mo. Ako nga nine years
old pa lang---"
"Oo kaya maaga kang nakabuntis!" Pinanlakihan ko siya nang mata.
"At iyon ang isang bagay na hinding-hindi ko pagsisihan sa buhay ko because it
changed my life, Alyza. I'm just waiting for that one final moment before I jump
off the cliff with you."
His eyes were intense now. Napalunok ako.
"Ay oo nga pala! May naghahanap kay Dydy, Mymy. Igorot daw po siya."
Huh?
Agad na nagbago ang hitsura ni Yael. Tumayo siya at iniwan si Yanessa sa akin. Ako
naman ay nagpalit nang damit at mabilis na binigyan si Yanessa ng mga gawain para
hindi siya mainip. Sumunod ako kay Yael sa sala at doon nakita ko nga si Ignacio
Roothe na nakaupo sa couch habang si Yael ay nakahalukipkip sa harapa nito.
"Good evening, Aly." Sabi niya sa akin.
"Do not talk to my wife. You don't even have the rights to call her by her name,
Ignacio Roothe." Galit na turan ni Yael. Huminga naman si Iggy nang malalim. Alam
kaya ni Hyacinth na nakabalik na siya mula sa States? "Ano bang ginagawa mo dito?"
Inis na inis na si Yael habang nakatingin kay Ignacio. Hindi ko maitatanggi ang
tension sa kanilang dalawa at alam kong kagagawan ko iyon.
"Mamamanhikan ako."
"What the?" Yael spoke.
"Asawa ko na siya! Kailan ka ba titigil sa pangugulo sa amin? Putang ina mo! Halos
isang dekada ko na siyang kasama, lahat nga ginawa ko na para lang ako naman ang
mahalin niya tapos ikaw na wala kang ginawa kundi saktan at paiyakin ang kapatid ko
na umagaw sa'yo sa kanya, ikaw pa rin ang mahal! Putang ina mo, Ignacio! Bakit ba
hindi ka pa mamatay?!"
Napasigaw ako nang suntukin ni Yael si Ignacio na naging dahilan nang pagkahiga
nito sa sahig. Itinayo ni Yael si Iggy tapos ay dinaluhong hanggang sa makalabas
sila nang sala sa pamamagitan ng pagbalya ni Yael kay Iggy sa glass window na
naging dahilan nang pagkabasag niyon.
"Yael! Yael! Tama na!" Sigaw ko naman. "Yael stop! Please!"
Pero parang hindi niya ako narinig. Patuloy silang nagsuntukan ni Ignacio.
"Lahat ginawa ko, Ignacio! Lahat! Binago ko ang buhay ko pero wala ikaw pa rin ang
nasa puso niya!"
"Tama na!" Paos na paos na ako. "Yael! Tama na, please!"
"Si Hya! Ang papakasalan ko! Siya! Nagpunta ako dito para hingin ang kamay niya
sa'yo tulad nang ginawa ko kay Ica at Rael! Sa'yo muna bago sa mga magulang mo
dahil alam kong marami kang hugot sa akin!"
Tumigil sila. Nakahinga naman ako nang maluwag.
"Alam ko. Pero wala akong pakialam. Mahal ko si Alyza pero ikaw ang mahal niya.
Kinasusuklaman kita. Pakasalan mo man si Hyacinth, maging parte ka man ng pamilya
ko, tanggapin ka man ng tatay ko, the fact that I hate you will never change
because the woman I love can never love me back and it's all because of you."
Yael walked out.
"Ysmael..." Tinawag ko siya pero hindi siya lumingon.
"Ignacio is paying for that window. Fuck boy!" He called. Susundan ko sana siya
nang mapansin kong duguan si Ignacio. Mas marami ang tama niya kaysa nang kay Yael.
Napabuntong - hininga ako at dinaluhan siya. Inalalayan ko siya hanggang sa
makarating kami sa sasakyan niya.
"I'm marrying Hyacinth the day after tomorrow. You'll be there because Sir Yto wil
require everyone to be there, Alyza. Please fix this."
"How?" I don't know how. It's bigger than what I can comprehend.
"Think. Alyza, maybe you're just in love with the thought of us together. Pero sa
isip mo na lang iyon. Remember when we're dating and you told me about those stars?
Na nakikita natin ang liwanag nila kahit na patay na sila. Liwanag na lang pero
matagal na silang wala... Just like your love for me. We will always be special to
each other but it ends there."

Natagpuan ko ang sarili kong umiiyak. Hinalikan ako ni Ignacio sa noo tapos ay
umalis na siya. Nang bumalik ako sa bahay ay nakasalubong ko si Yael na may dalang
gamit. Nilagpasan niya lang ako. Hindi ko na alam kung paano ko pa siya
pakikitunguhan.
I sighed again.
Two days later, I received a call from Ma'am Nikita. Sinabi niya na kailangan
naming magpunta sa CLPH dahil sa kasal ni Hya. Just like what Ignacio said. Mukhang
wala namang alam si Ma'am Nikita dahil maayos naman ang pakikipag-usap niya sa
akin. Walang halong pag-aalala.
I sighed again. Inayos ko ang mga gamit ng mga bata. Pupunta ako kahit na wala si
Yael peroo pagbukas ko ng pinto ay naroon na siya at karga niya si Yanna.
"Alis na tayo Mommy. Flower girl daw po ako!" Humagikgik ang bunso ko. I smiled at
him. Hindi naman siya nagsalita. Sa tatlong oras na byahe namin ay sila lang ni
Yohan ang nagkukwentuhan. They were talking about games and stuff. Hindi naman ako
maka-relate dahil pinakaiisip ko ang sinabi sa akin ni Ignacio.
I think he was right... Matagal na akong hindi in love sa kanya at nagsimula iyon
noong araw na makita ko kung gaano kabuti si Yael sa mga anak ko. I was sighing.
We arrived at CLPH and then the wedding started. Everything was a bliss. Lahat ay
naroon din. Lahat ng mga kapatid ni Yael ay naroon, pati na rin ang nag-iisang
kapatid na babae ni Ignacio.
The couple was very happy. Ako naman ay iyak nang iyak. Niyakap naman ako ni
Nautica.
"Ow... ate,umiiyak ka na naman? Sorry ha, ang gago kasi ng kuya ko. I hope he dies
and I hope you find it in your heart to leave him again." Sabi ni Ica sa akin.
Ilang beses ko na rin narinig kay Hya na sinabi sa akin na hiwalayan ko na lang si
Yael at magbagong buhay na talaga. Nagkakasakitan na lang naman daw kasi kami. Kaya
lang, ang iniisip ko, ngayon pa ba ako susuko?
Kung noong nga na sinasaktan niya ako ay hindi ako umalis, ngayon pa kaya na wala
akong ibang nararamdaman sa kanya kundi ang kabutihan ng puso niya.
Ako nga ang bobo sa amin.
Hindi niya ako kinakausap. Parang nakikita ko na naman iyong Yael dati na walang
pakialam sa akin.
Natatakot kasi ako talagang aminin sa sarili ko kahit na alam kong naroon na ang
posibilidad.
Baka kasi saktan niya ako.
Sa reception naman ay kanya-kanyang speeches sila. Nagsalita si Yael pero kaunti
lang ang sinabi niya - galit kasi sya kay Ignacio. Hindi ko naman maintidihan ang
ibang sinasabi but when Ica stood in the middle and joked about my marriage it hurt
a little bit but I laughed it off. Gusto kong ipakita na hindi naman ako apektado
kahit na ang sakit-sakit na.
Ang akala ko ay iyon lang ang pasabog ni Nautica but as she ended her speech, she
told the whole world about her sexuality.
"I'm gay - not the gay the gay that is synonymous to happy but gay as in Lesbian
Gay! Toast everyone! For the new beginning!"
Nagpalakpakan ang mga tayo. Tumayo si Hyacinth para yakapin si Ica tapos ay
hinalikan niya pa ito sa noo. I looked at Rael and Yael who's jaws dropped while
looking at their sisters pero si Rael, nagtiim ang mga bagang niya pagkatapos nang
ilang Segundo. Sinundan ko ang tingin niya at dumapo iyon kay Mikee na nakatingin
lang din kay Ica na mayroon hindi mainntindihang ekspresyon sa mukha. I mean, was
she happy for her best friend?
Nagulat ako nang biglang tumayo si Yael. Sinundan ko agad siya. I need to talk to
him.
"Ysmael! Don't run away from me!"
"Hindi ako tanga para harapin ang taong nakakasakit sa akin." Mariing wika niya.
Natigilan kami nang biglang lumabas ang kamba na Vejar sa harapan namin. I can't
tell which is which because they were both wearing matching suits.
"Apollo is on the left, Alyza." Achilles spoke. "I told you, dapat iyong black ang
sinuot mo!"
"This is what Mama wants. I wanna please her." Sabi naman ni Apollo.
'Anong ginagawa mo dito, Apollo? Sasawsaw ka rin ba? Go on. Be my guest." Inis na
naman si Yael.
"Hindi. I won't do that. Alyza wants to talk to you and you're running away so
we're here to trapped you in this room."
What room?
Tumingin ako sa paligid. Hindi ko nga napansin na napasok kami sa isang silid na
puro salamin. Kita sa labas ang lake ng CLPH.
"One way mirror lang iyan." Sabi ni Achill. "You can see the people outside but
they can never see us. Enjoy your talk. Come, Apollo, let's have a drink. I've
missed you, Twiney!"
"Stop calling me that."
Sumara ang pinto. Tumakbo naman si Yael pero napamura siya nang ma-realize niya na
naka-lock ang pinto mula sa labas.
"Gago talaga." Sabi niya pa.
Nakatingin lang ako sa kanya. I took a deep breath.
"Kung mahal na pala kita kaya lang natatakot na akong masaktan kaya ayaw kong
aminin, anong gagawin mo?"
Dahan-dahan siyang humarap sa akin.
"I will ask you to jump to the cliff with me. Loving someone means giving them the
right to break you. Trusting them your vulnerability. I know, I did that with you
and every damn time I tell you I love you without you replying the same thing,
breaks my heart apart. For years, kinukumbinsi ko ang sarili ko na I deserve that
for hurting you, Aly, but now, I don't think I do. Because I have given you
everything, it's time you give me the one thing I want from you..."
"Love?"
He shook his head.
"Trust, Aly. Because if I have that, it will be easier for you to love me..."
He walked towards me. Sinapo niya ang baywang ko at hinagkan ako sa labi. Hindi ko
alam kung bakit ako naiiyak. Pero umiiyak ako sa bawat hagod ng labi ni Ysmael.
I will stop this chase because I love him.
Just like what his favorite line from that song he always sings to me before going
to sleep.
Salvation is here.

DYTM.26 - It's our paradise, it's our warzone

"Where are we going, Yael?"

I don't know why I was whispering but I feel like I have to. Hawak ni Yael si Yohan
sa isang kamay niya habang si Yanna naman ay karga niya. He grinned at me. It was
late night and everyone from the wedding was either asleep or drinking or whatever
they want to do under this beautiful night.
"Shhh! Yanna might wake up." He winked at me. Natigilan ako nang mapansin ko na
papunta kami sa cabin ng mga magulang niya. I'm sure Ica and Rael were there too.
Umakyat kami sa steps para makapunta sa French door at noon kumatok si Yael sa
pinto. Agad namang bumukas iyon at ang bumungad sa aming dalawa ay si Rael - kasama
si Mikee Roothe.
"Kuya! AM and the kids are here! It's late! May nangyari ba?"
Nagulat ako nang ibigay ni Yael si Yanna kay Rael at binalingan si Yohan. "Kuya,
you look after your sister, may pupuntahan lang kami ng Mommy mo?"
Humikab si Yohan at kinuskos ang kanyang mga mata. "Saan, Dy?"
"May hiningi ka kasi sa akin. Alam mo naman ako, hindi ko pwedeng hindi ibigay
iyon." Kinindatan niya ang panganay namin tapos ay tinapik ang balikat ni Rael.
Binalingan niya ako at saka kinuha ang kamay ko. We were half running. Kinakabahan
nga ako. Kung ano-ano na naman kasi ang sinasabi ng mokong na ito.
"Saan ba tayo pupunta?" Hinatak ko ang kamay niya. He looked back at me. Hinagkan
niy ako sa noo tapos ay inakbayan.
"Gusto lang kitang masolo. Hindi naman kasi pwede sa bahay, nandoon iyong mga bata.
Bukas, kakausapin ko si Yohan tungkol sa panonood ng bold." Naisingit niya pa iyon.
Kinurot ko naman ang tagiliran niya at humilig sa balikat niya. Ganoon ang hitsura
naming habang naglalakad.
Malalim na ang gabi at bilog na bilog ang buwan. Everything seemed to be perfect -
this night, Yael, my feelings for him - everything fell into their own places.

"Ysmael, naiiyak ako." Basag na ang boses ko nang magsalita ako. Noon kami
tumigil. Napansin ko na bumalik pala kaming dalawa sa cabin niya. Sa tabi ng lamp
post ay tiningnan niyang maigi ang mukha ko. Liwanag lang galing sa poste at sa
buwan ang tanging saksi sa aming dalawa. I know, it's too cheesy and yet, I really
couldn't stop crying.
"Why? Dahil ba binata na si Yohan at nanonood na siya ng bold?" Kinurot ko na naman
ang tagiliran niya. Napapadyak pa ako.
"The feeling is just too overwhelming." I said. "Paano kung sinubukan natin tapos
wala namang nangyari? What if we end up hurting each other tapos hindi na natin
maayos ang mga bagay? What if I jumped off that cliff with you and... and... Why
are you smiling?!"
"Kasi, hindi abnormal ka na naman! Alam ko lahat iyan Alyza Mae at iyan din ang
takot ko noong una. Kaya nga ang hirap sa akin noon na tanggapin na lang basta na
mahal kita pero wala, mahal kita. Tinapos ko ang usapan nang tanggapin ko iyon sa
sarili ko. The journey to our forever won't be smooth, there will be obstacles but,
Abnoy, I will never let go of your hand. I will never hurt you, I will never leave
you. I will do everything to make you stay." Pinagsiklop niya ang mga kamay namin.
"We belong together, Alyza, keep that in mind." Hinagkan niya ang noo ko. Matapos
iyon ay sabay kamin pumasok sa bahay.
Hindi ko alam kung bakit niya dinala ang mga bata sa cabin ng mga magulang niya but
he was right, a little alone time won't hurt. Kanina ay sa living room kami natulog
kasama ang mga bata - ang akala ko ay doon kami pupunta pero nagtuloy kami sa
second floor - doon mismo sa silid naming dalawa.
Kinurot ko na naman ang tagiliran ni Ysmael. Ang pilyo niya talaga. Ito lang pala
ang gusto niya, pinaalis niya pa ang mga bata.
"Yael, bakit mo pa pinaalis ang mga anak mo?"
"Alyza, you don't understand. I know we have done this before but tonight will be
different."
I want to ask him why but when I opened the door, my questions were answered
already.
The bed was decorated according to its use - for making love. There were rose
petals on the bed, scented candles around the room. It gives off a lavender smell
which is really romantic. Hinaplos ni Yael ang magkabilang balikat ko tapos ay
naramdaman ko ang labi niya sa leeg ko.
"Now, baby, choose, you want to do this standing up or lying down?" Kinilabutan
ako. Hinahaplos niya ang mga balikat ko pagkatapos noon ay sumusunod naman ang mga
labi niya. Narinig ko na lang na sumara ang pinto at dahan-dahan akong itinulak ni
Yael papunta sa kama.
I bit my lower lip. He made me face him.
"Remember that night at the hospital right after Yohan was born?" He suddenly asked
me. Kasalukuyan niyang hinuhubad ang damit ko noon. I was wearing my shirt and my
favorite pajama. Hinawakan ni Yael ang dulo ng t-shirt ko at sinenyasan niya akong
itaas ang kamay ko para mahubad niya agad ang pang-itaas ko. I wasn't wearing any
bra. He grinned when he saw my breasts.
"You don't happen to be lactating again, love?" He asked. Piningot ko siya. Tumawa
si Yael. Inihiga naman niya ako sa kama. Habang nakatayo siya sa harapan ko ay
dahan-dahan niyang hinihubad ang damit niya - hanggang sa wala na talaga siyang
saplot sa harapan ko. I sighed dreamily while looking at him. I want to devour him
and swallow everything he wants me to swallow.
He climbed the bed and placed himself on top of me.
"May pajama pa ako." Nakangusong sabi ko.
"Mamaya iyan. I was asking you something." Sabi niya sa akin.
"Yes... that was also the night you gave me your sahod." Napakagat labi ako nang
hawakan niya ang dibdib ko at minasahe iyon. "Hmmm..."
"I asked you if you hate me... I realized now that it was the first night I felt
something for you other than hatred. It shook my world, Alyza..." He winked and
bent down to suck my nipples. I watched him. Sa tuwing ginagawa niya iyon ay gusto
kong tinitingnan siya. It turns me on. He was looking at me too, he was grinning at
that made me feel hotter.
Tumigil siya sandali tapos ay bumaba ang bibig niya papunta sa pusod ko.

"Bobo naman! Sad iyon isa kong boobs, suck mo din siya..." Napanguso pa ako. Yael
laughed and climbed up again, sucking my right boobs while massaging the other. I
was biting my lower lip. Ang sarap-sarap ng ginagawa niya sa akin. He knows that my
breasts were really my weakness so he knows what to do with those two. Sometimes
when we're lying on the bed, niloloko niya ako at kinakausap ang boobs ko. Iyon daw
ang personal babies niya.
"Agghhh... Sarap..." Napahagikgik ako.
"You know, my grandfathers had this mark thing."
"Lalagyan mo ako ng kiss mark! H'wag! Baka makita ni Yanna!"
"Hindi! It's what they call the Consunji mark. And that's the reason why I took the
kids to my parents. I will mark you tonight, Alyza. Deep and hard, you're going to
scream so hard."
Napasinghan ako nang pilasin niya ang pang-ibaba ko. I am so exposed to him. It
doesn't really matter - mas lalo lang akong natu-turn on sa ginagawa niya. I like
every version of Yael's making love, minsan gusto niya slow pace lang kaming
dalawa, and then some nights, he'd be very fast and rough, sometimes, he's a little
savage but all in all, he knows how to satisfy me.
His lips travelled down my body, way down south. Hinawakan niya pa ang mga sakong
ko at saka itinaas ang mga binti ko. Inilagay niya ang mga iyon sa kanyang balikat
saka sinakop ng labi niya angg pagkababae ko. I closed my eyes and enjoyed his
pleasurable intrusions. His tongue were making and in and out motion down my core.
I was arching my back and sighing in relief.
There are no enough adjectives to describe this feeling I have for him. Realizing
how much I love Ysmael Consunji makes me feel so alienated. Kanina ay itinanong ko
sa sarili ko kung gaano ko na ba siya katagal mahal, pero hindi ko alam, ang nasa
isip ko ay hindi naman iyon ang mahalaga, basta mahal ko siya at magkasama naming
haharapin ang mga darating na araw nang magkasama. Sa ngayon, ang mahalaga lang ay
ang pamilyang meron kami at ang pagmamahal namin sa isa't isa. Everything is just
so new and it overwhelms me.
I came after sometime. He continued his explorations hanggang sa parang nainip na
siya. He stood up and took my hand. He made me kneel in front of him. His shaft -
rock hard in front of me. Iginiya niya ang kamay ko sa kanya.
"Do you remember how to do it, Alyza Mae?" He asked His voice was a bit husky. I
nodded at him. I took his rock hard shaft in my hand and stroke it gently. Yael
moaned as I touched him. Napatingala pa siya. Gustong-gusto ko kapag ginagawa niya
iyon, nakikita ko kasi kung gaano ang kapangyarihan ko sa kanya.
"Fuck!" He said. Tinigilan ko ang paghaplos sa kanya at inalapit ang kanya sa akin.
I opened my mouth. He moaned after he felt my hot breath on his bared skin. I
slowly put all of him inside my hot mouth. I could feel him throbbing inside my
mouth walls. I close my sinful mouth, sealing his shaft in. I was trying so hard
not to choke - at it was an effort not to.
Slowly, I moved my head. I held him inside, swallowing him, squeezing him with my
mouth and my throat.
"Putang ina! Shit!"
I released him and slid him back out - just to the tip and I guess that made him
crazy.
"Tang ina, Alyza! Ang sarap!" He was moaning louder. Paulit-ulit kong ginawa iyon
hanggang sa hawakan niya ang nakalugay kong buhok at pilit akong itinayo. He pushed
me back to the bed. Nakatalikod ako sa kanya. I could feel the warmth of his body
against mine and I could feel his still rock hard shaft just behind me.
"Deep and hard, Alyza Mae." Paulit-ulit niyang sinasabi sa akin iyon. I felt him
lifting my leg up. He entered me I that position. Napahawak ako sa bed sheet.
Napakagat pa ako sa unan para hindi ako mapasigaw nang malakas.
There he was again - inside of me, filling me up, stretching my vaginal walls,
making me feel the things I never thought I would feel. Siya lang ang may
kakayahang gawin iyon sa akin. Paulit-ulit ay ginigising ni Yael ang isang parte ng
pagkatao ko na noon ko lang nakilala.
The wild one.
I grunted and moaned underneath him. I tilted my head to kiss his lips. We were
sucking each other's tongue as he thrust in and out of my core.
"Ahhh! Ahhh! Ahhh!"
Hindi ko naman mapigilan ang sarili ko. I was writhing in pleasure. I didn't want
him to stop. I asked him not to and he seemed to have no pland s of stopping.
Hindi ko alam kung gaano kami katagal sa ganoon hanggang sa naramdaman kong parang
may mahapdi na sa loob ko.
"Yael! Ohhh! Masakit na! Ahhhh!"
"I'm almost there baby! Fuck! Ahhh! You're so tight! Shit!"
I came again and again until I felt him come inside of me. There's that delicious
feeling again. Yael calmed himself down. He started showering little kisses on my
back. Maya-maya ay bumaba siya sa likuran ko at niyakap ako.
"I love you, Yael..." Sabi ko sa kanya. He turned to me.
"I love you too... No running away, no hiding our feelings anymore."
"No more flings."
"I only had one." Sabi niya. "And I got rid of her the night Yanna was born. I'm so
in love with you." Hinalikan niya ang noo ko.
"Uhm... guys, I'm so glad you two are all chummy chummy and kissy kissy but next
time remember to actually shut the door."
Parehong nanlaki ang mga mata namin nang marinig naming ang boses ni Nautica. She
was standing just outside our door. Mabilis na tumayo si Yael at tinakpan ang
katawan ko. Si Ica naman ay humalukipkip.
"What the fuck, Nautica?"
"What? That was some performance, Kuya! I'm so proud of you! I guess the marking
was a success!"
"Leave!"

"Hey! It's not my fault you didn't shut the door!"m

"Leave or I'll call security!" Pulampula na ang mukha ni Yael. Hindi naman ako
makapag-react nang maayos.
"That was embarrassing." I mumbled as Yael closes the door. Ni-double lock niya pa
iyon.
He shook his head. I laughed.
"Damn, that laugh turns me on..."
We both looked at each other. I guess, round two is up!
He placed himself on top of me.
"Wait, did you really lock the door?!"
"I did! No shut up and let's make baby number three!"

DYTM.EPILOUGE - All of the stars

Seven hundred and thirty days later...

"I'm kinda nervous."

Tumawa ako habang inaayos ni Alyza Mae ang suot kong t-shirt pati na buhok ko. It
was a Friday night and we have to go to Yohan's school for a talent show. Grade
seven na si Yohan at nasa kalagitnaan na ang school year niya. The school was
celebrating its foundation day at isa si Yohan sa napili ng teacher niya na mag-
perform sa talent show na iyon. It was a father and son thing - kaya nandito ako
ngayon at naghahanda.
"Ang bobo mo talaga." Sabi naman sa akin ni Alyza. "Yael, you conquer boardrooms-"
"Sorry, did you say bedroom?" Ngumisi ako sa asawa ko. Piningot naman ako ni Alyza.
"And that too. As I was saying, hindi ka dapat kabahan kasi talent show lang iyon.
Ikaw si Yael Consunji and you're a monster in the boardroom."
"And in the bedroom." Inirapan niya ako. "Come on, say it!" Yumuko pa ako para
hagkan siya sa leeg. Alyza giggled and wrapped her arms around me. Hinawakan ko
naman siya sa baywang tapos ay tiningnan sa mga mata.
"Do you still hate me?" I asked her. Kuminang ang mga mata niya. Alam kong kuha
niya kaagad ang sinasabi ko. Hinaplos niya pa ang pisngi ko at hinagkan ako sa
ilong.
"I still do, I hate you so much. Sagad sa core ko."
Nagtawanan kaming dalawa. I feel so lucky having her by my side. Hindi ko alam kung
anong gagawin ko kapag iniwan ako ni Alyza at iyon ang isang bagay na alam kong
hindi niya gagawin. Looking back to how we started, I realized that we have changed
a lot. She changed me. She made me want to be a better person and sometimes, it
felt so surreal. Para bang hindi totoo na minahal niya ako sa kabila ng mga bagay
na ginawa ko sa kanya.
And yet she did, and that made me the lucky one.
Matapos ang kaunting lambingan ay lumabas na kami ng silid para sunduin sa kanya-
kanyang kwarto ang mga bata. Si Yanna ang naabutan ko sa silid ni Yohan na nakaupo
pa sa kama ng kuya niya.
"Baby girl, nasaan ang kuya mo?" Yanna was seven now. Wala naman akong nagging
problema sa kanya dahil sa condition niya. She knows how to control her anger, lalo
na kapag nainip siya. Siya pa mismo ang naghahanap sa Mommy niya ng gagawin niya
para hindi siya magkaroon ng tantrums. Yanna looked at me.
"Nagbaba na siya Dydy. Dydy, sasama ba natin si Yuan?" Bumaba siya sa kama ni Yohan
at lumapit sa akin. Yuan is her baby brother. Swerte kami kay Yuan ngayon dahil
saktong nine months siya pinanganak ni Alyza at healthy talaga siya. She was
looking at me. Yanna loves her baby brother so much. Isang taon na si Yuan at
talagang napakalusog niya. Hindi naman imposible iyon dahil napakamaalaga ni Alyza
sa mga bata.
"Nope. Mama Niki took him earlier. This night it's just you, me, Kuya and Mymy."
"Dydy, gusto din po ng twins na sister. Iyong three po. Parang sila Icarus, Idella
at Iganatius!"
"Patay tayo diyan, anak! Hirap si Mymy sa pagbubuntis tapos gusto mo pa ng
triplets!" Wika ko. Kinarga ko si Yanna. Dina-diet na siya ni Alyza. Binabawasan na
niya ang gatas nito. Hanggang ngayon kasi ay nakikihati si Yanna sa breast milk na
para kay Yuan lang sana.
Noong isa gabi ay kinagagalitan niya ako dahil pati ako ay nakikihati daw. Hindi ko
naman iyon sinasadya. Sumasama kaya iyon!
Pagbaba namin ni Yana sa sala ay naroon na rin si Yohan. We were wearing matching
shirts now that says Consunji Rocks. Inaayos ni Alyza ang buhok niya.
"Ready, Mommy?" I turned to my wife.
"Yes. I'm so excited! Tinawagan ko si Hya para tanungin kung gusto niyang pumunta.
Hindi naman daw siya makakaaliss dahil nilalagnat ang mga kambal niya. Can you
believe that she actually gave birth to triplets? How lucky can she get?"
"Ikaw gusto mo din? Doblehin natin. Gawin nating all day, all night!" Hinampas ako
ni Alyza sa braso. Ibinaba ko naman si Yanna at inakbayan siya. "Ang cute mo! Lika
nab aka ma-late tayo." Sabi ko pa. Si Yohan ay nakangiti sa aming dalawa. Dala niya
ang gitara niya habang si Yanna naman ay dala ang ukulele niya. Hindi naman siya
magpe-perform pero pinagdala na rin ni Aly para hindi siya mag-tantrums.
We rode the car. Lahat kami ay iisa ng suot na t-shirt. Ibang kulay lang ang kay
Aly at Yanna. Yohan and I were wearing Blue, sila Aly ay kulay pink naman.
Habang nasa byahe ay sinasabi ni Yohan na kinakabahan daw siya.
"Ang lakas nga ng tibok ng puso ko, Dy."
"Anak, 'wag ganoon. Isipin mo na lang hubad ang lahat ng audience mo. Ganoon iyong
ginawa ko noong first ever board meeting ko na wala ang Lolo Yto mo." I was looking
at Yohan on the rear view mirror. Ang sabi ni Alyza ay habang tumatagal daw ay lalo
kong nagiging kamukha ang panganay namin. Mas gwapo nga lang daw si Yohan pero
kamukha ko daw kasi talaga.
"Did that work, Dy?"
"Yes it did." Lumiko ako papasok sa school ni Yohan. Alyza was smiling. Napansin
koi yon kaya tinanong ko siya. "What? Is there something wrong?"
"You're a good father, Yael. Thank you for loving the kids so much." Ginawaran niya
ako ng halik sa pisngi sabay baba na rin. Sumunod ako sa kanila. Kinarga ko si
Yanna para hindi siya mapagod masyado sa paglalakad.
"Yael, 'wag mo naman nang i-baby si Yanna, panay nakakarga. Malaki na iyan."
"Hayaan mo na. Sa susunod hindi ko na to mahuhuli kasi panay nang gumagala. Yanna
will always be my little girl, diba, anak?" Tanong ko pa kay Yanna.
"Triplets na girl, Dydy." Hirit niya pa. Napaubo naman si Alyza habang naglalakad
kaming pamilya. Tumawa ako nang malakas. Si Yohan naman ay napailing.
"My, ang laki ng tyan ni Tita Hya noon. Nag-bed rest pa siya ng ilang months di po
ba? Kaya ninyo po ba iyon?"
"Hindi!" Sigaw naman ni Alyza. "Kayong mag-aama magtigil kayo ha! Magpahinga naman
tayo, Yael! Grabe ka sa akin!"
Pumasok kami sa auditorium ng school ni Yohan. He saw his friends. Lumapit ang mga
iyon para magmano sa amin ni Alyza.
"Dy! Siya po iyong friend ni Kuya Yoyo na nag-aayang manood ng Bold! Si Alester
po!" Tumingin ako sa batang kausap ni Yohan. Napatingin siya sa amin ni Yanna.
Ngumiti siya ay kumaway sa amin.
"H'wag kang lalapit diyan, Baby ha? Bad siya." Paalala ko pa.
"Diba dapat si Kuya din po?"
"Oo. Sasabihan ko din siya. Lika na. Nakahanap na yata si Mommy ng upuan." Tinawag
ko si Yohan para sumunod na sa amin. Nagpaalam naman siya sa mga kaibigan niya. Si
Alyza ay natagpuan kong nakaupo na sa ikalawang row mula sa harap. Maganda ang
pwesto niya dahl kitang-kita doon ang entablado.
"Hi, Yohan, Parents mo?"
"Yes. Uhm, My, Dy, si Lena po. Classmate ko."
Kumaway ang batang babae sa amin. Napansin ko agad na nakataas ang kilay ni Alyza
habang nakatingin doon sa babae.
"Good evening po Mr. and Mrs. Consunji. Nagdala po ako ng cupcakes para po sa
inyo." Mula sa bag pack niya ay may inilbas siyang kahon. Iniabot niya iyon kay
Yohan. "I made that for your parents. Sana po magustuhan ninyo."
Matapos iyon ay nagpaalam na siya kay Yohan. Alyza looked at me.
"Binata na ang anak mo."
"Oh bakit naiiyak ka?" Tanong ko habang natatawa.
"Lalaki ka kasi kaya proud ka!"
"Dydy! Si Alester kanina niya pa ako dinidilaan!" Reklamo ni Yanna.
"H'wag mong pansinin. Iniinis ka lang niyan."

"Dydy, pahinga po ng cupcake."

"Hindi pwede, Yanna, cut ang sugar mo. Bukas ka na lang kumain nito." Paalala pa ni
Alyza. Maya-maya ay nagsimula na ang talent show. Binigyan ni Alyza ng stress ball
si Yanna para tahimik siyang manood. She was smiling while looking at our daughter.
Inaayos niya pa ang buhok nito.
Labing-dalawa ang contestants. Pang-lima kami ni Yohan. Ang nauna ay iyong si
Alester na kaibigan ni Yohan at ang Daddy niya. Sumayaw silang dalawa ng hiphop.
Yanna and Alyza were laughing so hard.
"Dydy, ang stupid nilang tingnan!" Sumigaw si Yanna.
"Shhh! They might hear you, baby! Stop it!"
Ang sumunod ay kumanta rin, sumayaw at iyong sumunod at magic show naman ang
ipinakita. Matapos iyon ay bumaling sa akin si Alyza Mae.
"Ikaw na. Galingan mo, Bobo. Manalo matalo love kita at nandito ka lang sa puso
ko."
"Kinilig naman ako." Tumawa ako bago tumayo. Hinalikan ko ang mag-ina ko at
sinundan na si Yohan. Umakyat na kaming dalawa ni Yohan sa back stage. Sinalubong
naman kami ng teachers niya.
"Good evening, Mr. Consunji, Yohan. Get ready na po. Kayo na ang susunod."
"Dy, kinakabahan ako talaga. Para akong hihikain."
"Wag ngayon, anak! Excited pa naman ang mommy mong makita ka sa stage." Tinapik ko
ang balikat niya. Maya-maya ay sinenyasan na kami ng isang teacher niya na kami na
ang susunod.
"This Lena girl..."
"Dy, hindi ko siya crush. Classmate ko lang iyon. Thirteen pa lang ako..."
"Fourteen ka na sa isang linggo." Paalala ko.
"Kahit na po. Sabi ni Mommy, mag-aral muna ako tapos, accountancy ang kukunin ko sa
Senior High, tapos maglo-law ako."
"Pero pwede ka namang mag-girlfriend."
"Magagalit po si Mommy."
"Akong bahala sa Mommy mo." Tudyo ko pa. Umiling siya tapos ay hinatak na ako
palabas ng stage.
Naupo ako sa grand piano habang si Yohan naman ay isinukbit ang gitara sa braso
niya at tumayo sa harapan ng mic. He was smiling but he seemed so nervous.
"M-my name is Yohan Consunji and that's my Dad, Y-yael Consunji. We're going to
uhm... sing. This song is for the most beautiful woman on Earth for me. Hello,
Mommy. I love you daw po sabi ni Dy."
Nagpalakpakan ang mga tao. I taught my son well. Nagsimula na akong tumipa habang
si Yohan ay kinakapa na ang electric guitar niya at sinimulang kumanta. We have
practiced this song. Alam kong alam na alam na ni Yohan ang gagawin.
It's just another night
And I'm staring at the moon
I saw a shooting star
And thought of you...
Yohan even closed his eyes while he sings. Mukhang kabado nga ang anak ko. Sana ay
hindi niya makalimutan ang gagawin at sasabihin niya.
I sang a lullaby
By the waterside and knew
If you were here,
I'd sing to you
You're on the other side
As the skyline splits in two
I'm miles away from seeing you
I can see the stars
From America
I wonder, do you see them, too?
I looked at Alyza Mae while playing the piano. Up until now, I still cannot believe
how and why we happened. Sabi nga, great mistakes form the greatest love story ever
and that is what happened to us. Minsan ay hindi ako makapaniwala na kaya kong
magmahal nang katulad ng pagmamahal ko kay Alyza. Paano na kaya ako kung hindi ko
siya nakilala noon? Nasaan na kaya ako ngayon? Would I be the same person?
Si Alyza ang nagsilbing direksyon sa buhay ko. Dumating siya sa oras na kailangan
ko ng pagbabago and she changed my life forever.
So open your eyes and see
The way our horizons meet
And all of the lights will lead
Into the night with me
And I know these scars will bleed
But both of our hearts believe
All of these stars will guide us home...
Tumigil si Yohan sa pagtugtog. Bumaba siya ng stage at saka kinuha ang Mommy niya.
Wala namang nagawa si Alyza dahil nakatingin sa kanya ang lahat kaya sumaa siya sa
stage. Yohan started playing again. Ako naman ay tumayo at lumapit sa kanya.
"Yael... ano na naman ito?" Nakangusong tanong niya sa akin. I just smiled.
"I am so used to proposing to you, I hope this will not come as a shock anymore. I
intend to keep you by my side forever and I want to take this opportunity to ask
you to marry me again. This time, in front of our family. Ngayon, Alyza, iyong
kasal na alam nating gusto na natin pareho, sa loob ng simbahan, sa mata ng Diyos,
aangkinin kita nang paulit-ulit - habambuhay. Mahal na mahal kita."
Lumuhod ako sa harapan niya. Inilabas ko mula sa bulsa ko ang bagong engagement
ring na binili ko noong nagbakasyon kaming pamilya sa New York.
"Isa pa, gusto kong dagdagan iyang singsing mo. Gawin nating lima. Will you marry
me, again?"
Alyza was crying. She looked around. Yohan was staring at us. Alyza sighed and
nodded.
"Of course, Yael. I will marry you. Kahit na gaano karaming beses. Papakasalan
kita."
I stood up and kissed her.
Yohan started singing again...
So open your eyes and see
The way our horizons meet
And all of the lights will lead
Into the night with me
And I know these scars will bleed
But both of our hearts believe
All of these stars will guide us home...
This is my salvation. And I intend to keep it forever

--C O N S U N J I L E G A C Y --

v
Y